ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ 
Παρότι οι ΗΠΑ έσπευσαν αρχικά να υποστηρίξουν τον EastMed ακόμη και με τη νομοθετική δέσμευση του EastMed Act το 2019 (πρωτοβουλία Γερουσιαστών Μενέντεζ-Ρούμπιο), η εκλογή Μπάιντεν δημιούργησε εξ αρχής υπόνοιες σχετικά με τη στάση του έναντι του EastMed. Υπενθυμίζουμε ότι ο γνωστός "προφητικός" χάρτης Μπάιντεν (ανέδειξε ο Μάριος Πούλλαδος Σημερινή Κύπρου, 11/06/2019), ο οποίος χαρτογραφήθηκε από κρατικούς χαρτογράφους και διπλωμάτες ειδικούς σε θέματα ενέργειας (υπό τις οδηγίες του τότε αντιπροέδρου Τζο Μπαίντεν) από την Υπηρεσία Ενεργειακών Πόρων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (Bureau of Energy Resources), δεν προέβλεπε τον αγωγό EastMed(!). Ο εμπνευστής δε του εν λόγω χάρτη (ο οποίος εικάζεται ότι είχε συνταχθεί το 2014, αν όχι νωρίτερα [1, 2]), ο Άμος Χόκσταϊν, έχει αναλάβει εκ νέου (10/08/2021) τη θέση του ειδικού απεσταλμένου (επικεφαλής) στην Υπηρεσία Ενεργειακών Πόρων μετά την εκλογή Μπάιντεν.
 |
| Χάρτης Μπάιντεν, πηγή mcclatchydc.com |
Ειρήσθω εν παρόδω, ο Άμος Χόκσταϊν, προσλήφθηκε πρώτη φορά στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ το 2011 στη νεοσύστατη τότε Υπηρεσία Ενεργειακών Πόρων. Ως αναπληρωτής του τότε ειδικού απεσταλμένου της στην Υπηρεσία Ενεργειακών Πόρων, Carlos Pascual. Στις 01/08/2014 ο Χόκσταϊν ανέλαβε τη θέση του ειδικού απεσταλμένου στην Υπηρεσία Ενεργειακών Πόρων μέχρι το 2017. Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το πολύ ενδιαφέρον εργασιακό παρελθόν και τις διασυνδέσεις του Άμος Χόκσταϊν, οι αναγνώστες παραπέμπονται σε άρθρο του iEpikaira.
 |
| Navtex ερευνών Oruc Reis επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Με γαλάζιο (A,B,C,D,E) η οριοθέτηση της ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ. Με πορτοκαλί το ανατολικό όριο της ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ, λίγο πριν τον 28ο μεσημβρινό, που αποτελεί ταυτόχρονα (όχι τυχαία!) και δυτικό όριο των Navtex. |
Επανερχόμενοι στο θέμα μας, είναι γνωστό ότι από τον Μάρτιο του 2021, το Βήμα διέρρευσε σενάριο αλλαγής όδευσης του EastMed. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα στις 10 και 11 Νοεμβρίου 2020, ο πρόεδρος της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι παρουσίασε τη συγκεκριμένη πρόταση στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο αγωγός θα ξεκινούσε από το ισραηλινό κοίτασμα Λεβιάθαν και ακολούθως, αντί να διέρχεται από την κυπριακή ΑΟΖ, θα κατευθυνόταν προς την αιγυπτιακή και έπειτα θα ανέβαινε προς την Κρήτη διερχόμενος από την οριοθετημένη ελληνοαιγυπτιακή ΑΟΖ.
Ένα άλλο σενάριο που δεν συζητείται στο δημόσιο διάλογο για ευνόητους λόγους είναι, το φυσικό αέριο που ήδη έχει συμφωνηθεί να διοχετευτεί από την κυπριακή και την ισραηλινή ΑΟΖ προς την Αίγυπτο (κάτι για το οποίο γινόταν παρασκηνιακά προσπάθειες από το 2016), μολονότι τώρα υποστηρίζεται ότι θα υγροποιείται και θα μεταφέρεται ως LNG στην Αλεξανδρούπολη, και εφόσον δρομολογηθεί η εκχώρηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ μεταξύ του 28ου μεσημβρινού και της Κύπρου στην Τουρκία, κίνδυνος ο οποίος επισημαίνεται εδώ και καιρό, και επιβεβαιώνεται και από την έγκριτη δημοσιογράφο Κύρα Αδάμ (Δημοκρατία, 01/01/2022, αναδημοσίευση με σχολιασμό), θα ανοίξει τον δρόμο για έναν τουρκοαιγυπτιακό αγωγό με όδευση προς την Τουρκία, Ανατολικά του Καστελόριζου, κατά την πολυαναμενόμενη -από τους Αμερικανούς κυρίως αλλά και τους Αιγύπτιους- μετα-ερντογανική εποχή(;). Ας σημειωθεί βέβαια ότι η Αίγυπτος από μόνη της δεν διαθέτει ικανές ποσότητες φ/α (εκτός κι αν συνδράμουν Κύπρος-Ισραήλ) για να υποστηρίξει την κατασκευή ενός τέτοιου αγωγού. Παρά ταύτα δεν κλείνει την πόρτα στους γείτονες.
 | ||
| Αντιπαραβολή του χάρτη Μπάιντεν (με απαλοιφή του υπομνήματος για λόγους ευκρίνειας) με τις παράνομες τουρκικές Navtex ερευνών του Oruc Reis και την Ελληνοαιγυπτιακή τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ (A,B,C,D,E). Πηγή: slpress.gr |
Εκτός κι αν ακολουθηθεί ο σχεδιασμός του χάρτη Μπάιντεν ο οποίος προβλέπει αγωγό από το κοίτασμα Αφροδίτη της κυπριακής ΑΟΖ με όδευση Βόρεια προς την Κύπρο και εν συνεχεία στην Τουρκία (όπως αποτυπώνεται στον χάρτη Μπάιντεν με την επισήμανση: Aphrodite/Cyprus/Turkey). Σε αυτήν την περίπτωση μπορεί εύκολα να κουμπώσει κι ένας αγωγός από την ισραηλινή ΑΟΖ. Άλλωστε το κοίτασμα Αφροδίτη εκτείνεται και εντός της ισραηλινής ΑΟΖ. Αυτή η πρόταση αναφέρεται και σε ντοκιμαντέρ (παρουσιάζεται παρακάτω) του τουρκικού TRT World (στο πρώτο μέρος: 14:16 του βίντεο) από τον Ariel Cohen (Director of Energy, Growth & Security Program, ITIC and Nonresident Senior Fellow in Atlantic Council). Πρόταση που όμως προϋπέθετε την επίλυση του Κυπριακού (στο πρώτο μέρος: 19:23 του βίντεο).
Το Σίγμα της Κύπρου (15/01/2022) εντόπισε το προπαγανδιστικό μεν, αλλά άκρως διαφωτιστικό εν λόγω ντοκιμαντέρ (που αφορά στο παρασκήνιο των ζυμώσεων μεταξύ Αμερικής-Ισραήλ-Κύπρου-Τουρκίας σχετικά με την ενεργειακή ασφάλεια και γεωπολιτική της Αν. Μεσογείου, το οποίο επιβεβαιώνει τους σχεδιασμούς του χάρτη Μπάιντεν) υπό τον τίτλο «The Pipe Dream» με τον Άμος Χόκσταϊν ο οποίος επιχειρηματολογεί έναντι του EastMed και αναφέρει ότι (στο πρώτο μέρος: 14:30 του βίντεο), "μπορείς να έχεις έναν αγωγό από το Ισραήλ πιο εύκολα και πιο φθηνά, να πας διαμέσου της Κύπρου στην Τουρκία. Η Τουρκία είναι ήδη διασυνδεδεμένη με την Ευρώπη. Είναι διασυνδεδεμένη με όλους τους γείτονές της. Επομένως είναι λογικό να έχεις έναν κόμβο εκεί". Επιβεβαιώνει επίσης ότι ενεπλάκη στο σχεδιασμό του χάρτη Μπάιντεν διευκρινίζοντας ότι (στο πρώτο μέρος: 12:45 του βίντεο): "Ήμουν ειδικός απεσταλμένος/συντονιστής τη συγκεκριμένη περίοδο και ήμουν εναντίον [του EastMed]. Γιατί είναι ένα project πολύ ακριβό και περίπλοκο." Εξ ου και η απαλοιφή του από τον χάρτη.
Άλλωστε από τον Απρίλιο του 2016 ο Χόκσταϊν δήλωνε ότι η Τουρκία και η Αίγυπτος ενδιαφέρονται για το ισραηλινό αέριο. "Δεν το λέω χωρίς λόγο. Βασίζω την άποψή μου στις συνομιλίες που είχα με την άλλη πλευρά και είναι πιθανό να το δούμε να συμβαίνει," είπε τότε. Σε άλλη περίσταση διευκρίνιζε (09/06/2016) ότι, "προϋπόθεση για να μπορέσει να φτάσει το ισραηλινό αέριο στην Τουρκία εξαρτάται από την επίλυση του Κυπριακού, γιατί δεν μπορεί να περάσει από την ΑΟΖ της Κύπρου". Ενώ στο Bloomberg τον Αύγουστο του 2016 εξήγησε "εάν καταφέρουμε να καταλήξουμε σε συμφωνία για το μελλοντικό καθεστώς του νησιού [σσ. Κύπρος], ξεκλειδώνουμε όχι μόνο Ισραήλ-Τουρκία, ξεκλειδώνουμε τη μελλοντική παραγωγή και τους προορισμούς της Κύπρου".
Τον Σεπτέμβριο του 2016 ο τότε επικεφαλής του Bureau of Energy Resources Χόκσταϊν δήλωνε σε ακρόαση της Υποεπιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ: "Το μέλλον που βλέπω για την περιοχή περιλαμβάνει νέους και παλιούς αγωγούς που συνδέουν τους υπεράκτιους πόρους του Ισραήλ με την Ιορδανία, την Αίγυπτο, την Τουρκία και την Παλαιστινιακή Αρχή. Συμπεριλαμβανομένων των εξαγωγών κυπριακού φυσικού αερίου προς την Τουρκία ή/και την Αίγυπτο, επιτρέποντας στην Αίγυπτο να εξασφαλίσει τις δικές της ανάγκες σε ενέργεια και να εξάγει μέσω των υφιστάμενων αλλά πλέον σε αδράνεια τερματικών σταθμών LNG. Νέοι πόροι θα επιτρέψουν στην Τουρκία να διαφοροποιήσει τη μεγάλη της εξάρτηση από μικρό αριθμό προμηθευτών και να χρησιμοποιήσει το εκτεταμένο δίκτυο αγωγών της για να φτάσει στην Ευρώπη."
Λίγες ημέρες αργότερα, το Σεπτέμβριο του 2016, ο Αμερικανός αξιωματούχος δήλωνε αλλού με νόημα "προφανώς η ενέργεια δεν θα λύσει τις πολιτικές διαφορές στην περιοχή, αλλά μπορεί να δώσει κίνητρα για την επιτάχυνση της πολιτικής διευθέτησης και την ενθάρρυνση του συμβιβασμού," με ότι αυτό συνεπάγεται για το Κυπριακό. Ενώ πρόσθετε ότι "η επιτυχία όλων αυτών των σχεδίων, ωστόσο, εξαρτάται από τη συνεργασία. Οι χώρες θα εξοικονομήσουν δισεκατομμύρια εάν μοιράζονται την υποδομή και την πρόσβαση στην αγορά. Εάν δεν μοιράζονται αυτούς τους πόρους, το μεγαλύτερο μέρος του φυσικού αερίου θα πρέπει να παραμείνει στο βυθό". Μάλιστα, στο ντοκιμαντέρ του TRT World υποστηρίζει ότι η ανακάλυψη κοιτασμάτων φ/α στην περιοχή αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία επίλυσης του Κυπριακού (στο πρώτο μέρος: 20:48 του βίντεο) το οποίο έχει περιέλθει σε τέλμα. Η ιδέα αυτή αποτελεί -όχι τυχαία- τον κεντρικό άξονα του συγκεκριμένου ντοκιμαντέρ με επιχειρηματολογία και από άλλους ειδικούς που συμμετέχουν σε αυτό.
Παρόμοια τοποθετήθηκε παλαιότερα και ο Μάθιου Μπράιζα (ο ακραία φιλότουρκος, παλαιός στενός φίλος και συνεργάτης του Μπάιντεν και του Άντονι Μπλίνκεν, πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, πρώην Πρέσβης ΗΠΑ στο Αζερμπαϊτζάν, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές συνεχίζει να είναι μυστικοσύμβουλος των Δημοκρατικών, νυμφευμένος με την Τουρκάλα δημοσιογράφο Zeyno Baran, πρώην διευθυντής στην τουρκική εταιρία Turcas Petrol AS, υπέρμαχος του ισραηλοτουρκικού αγωγού [1, 2, 3], πολέμιος της πλήρους επήρειας ΑΟΖ του συμπλέγματος Καστελλόριζου [1, 2]) ο οποίος είπε στο Bloomberg (06/02/2017) ότι αν και υπάρχουν μεγαλύτερα ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν, "αν υπάρχει μια συμφωνία στον ορίζοντα, τότε νομίζω ότι οι δυνατότητες για ενεργειακά οφέλη θα μπορούσαν κάλλιστα να τραβήξουν τις πλευρές πέρα από την τελική γραμμή". Μάλιστα, σύμφωνα με ανώνυμες διπλωματικές πηγές του Δρ. Γιάννου Χαραλαμπίδη, το non paper "έχει δείγματα γραφής Μάθιου Μπράιζα [περισσότερα και ΕΔΩ] και το περιεχόμενό του μπορεί να δώσει διεξόδους στην Αθήνα και τη Λευκωσία και ειδικότερα σε εκείνους που έχουν αμφιβολίες για τον EastMed είτε λόγω Τουρκίας είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο που έχει σχέση με οικονομικά συμφέροντα".
Πρώτο μέρος του ντοκιμαντέρ "The pipe dream" (δημοσιεύτηκε 07/01/2022 μόλις μία ημέρα(!!) μετά τη διαρροή του αμερικανικού non paper στις 06/01/2022)
Δεύτερο μέρος του ντοκιμαντέρ "The pipe dream" (δημοσιεύτηκε 14/01/2022)
Στο ντοκιμαντέρ βέβαια στη συνέχεια ο Χόκσταϊν διερωτάται (στο πρώτο μέρος: 12:55 του βίντεο) "γιατί χρειάζεσαι έναν αγωγό [EastMed] όταν μπορείς να προμηθεύσεις από την Αν. Μεσόγειο στην Ευρώπη με άλλους τρόπους; Μπορείς να έχεις LNG. Γιατί πρέπει να έχεις αυτό το project το οποίο θα προκαλέσει περισσότερες διχόνοιες και περισσότερες περιπλοκές στην περιοχή από ότι χρειάζεσαι;" Εδώ αναφέρεται στο σενάριο της μετατροπής σε LNG στην Αλεξανδρέττα (χάρτης Μπάιντεν) ή εναλλακτικά στα αιγυπτιακά τερματικά LNG, στο Idku ή στην Damietta στο δέλτα του Νείλου, που προκρίνεται από το Ισραήλ και την Κυπριακή Δημοκρατία βάσει των έως τώρα συμφωνηθέντων με την Αίγυπτο (όπως αποτυπώνεται και στο χάρτη Μπάιντεν με την επισήμανση: "BG to Idku LNG Plant"). Πουθενά δεν γίνεται αναφορά στο ενδεχόμενο να εργαλειοποιηθεί το FSRU στο Βασιλικό της Κύπρου το οποίο άλλωστε υπονομεύθηκε από φίλια πυρά εν τη γενέσει του και συγκεκριμένα του Ν. Αναστασιάδη πιθανότατα από το 2013, ενώ την ίδια περίοδο (συγκεκριμένα στις 16/03/2013, λίγο πριν αναλάβει την Προεδρία ο Αναστασιάδης) ο Μπράιζα δήλωνε: "Ένας αγωγός από το Ισραήλ στην Τουρκία θα είχε περισσότερο νόημα από έναν τερματικό σταθμό LNG στην Κύπρο. Θα μπορούσαμε να δούμε και τα δύο, κάτι που θα βοηθούσε την πολιτική πολλών χωρών. Είναι μια ριζοσπαστική ιδέα που γίνεται εμπορικά βιώσιμη".
 |
| Αγωγός από την ισραηλινή ΑΟΖ προς την Αίγυπτο με μωβ. Καταλήγει σε τυφλό σημείο κάπου μεταξύ Idku και Damietta, γεγονός που ίσως σημαίνει ότι και τα δύο σενάρια είναι πιθανά(;) |
Την όδευση του ισραηλοτουρκικού αγωγού προς την Αλεξανδρέττα (αποτυπωμένη στο χάρτη Μπάιντεν με την επισήμανση: "FPSO to Turkey"), σκοπίμως η Τουρκία επαναφέρει στο δημόσιο διάλογο συχνά πυκνά για να διεμβολίσει τον EastMed. Μάλιστα, το επιτελείο Νετανιάχου και συγκεκριμένα ο τότε υπουργός Εθνικών Υποδομών, Ενέργειας και Υδάτων του Ισραήλ, Δρ. Yuval Steinitz (όπως αναφέρει στο πρώτο μέρος: 17:17 του βίντεο) πρότεινε τη συγκεκριμένη όδευση στον Ερντογάν από τον Απρίλιο του 2016(!) στο Nuclear Security Summit στην Ουάσιγκτον. Αυτή η λύση δεν τελεσφόρησε μετά από διμερείς διαβουλεύσεις. Η ισραηλινή κυβέρνηση Bennett βέβαια δεν έχει ξεκαθαρίσει εάν θα την επανεξετάσει ή όχι.
Για το ίδιο ζήτημα ο Ερντογάν δήλωσε (18/01/2022): "Όταν ήταν υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων ο κ. Berat [σ.σ. Albayrak – γαμπρός του] ακόμη, είχε έρθει τότε με μια προσφορά ο Ισραηλινός ομόλογός του. Ίσως θα μπορούσαμε τότε να συμπράτταμε με το Ισραήλ σε αυτή τη δουλειά. Θα μου πεις δεν μπορεί να γίνει τώρα; Μπορούμε να καθίσουμε και να συζητήσουμε τους όρους. Διότι αν αναλύσουμε τα οφέλη από μία τέτοια δουλειά, θα είναι πολύ σημαντικά. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο. Οι συνομιλίες μας με τον Ισραηλινό Πρόεδρο Herzog, τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Bennett δίνουν μηνύματα σε διαφορετικό επίπεδο."
 |
| Αγωγός προς Αλεξανδρέττα |
Ο συγκεκριμένος αγωγός ξεκινάει από την ισραηλινή ΑΟΖ με κατεύθυνση Βορειοανατολικά, διέρχεται την Κυπριακή ΑΟΖ (αυτήν που η Τουρκία θεωρεί ότι ανήκει στην ίδια και το ψευδοκράτος) και συγκεκριμένα τα βυθοτεμάχια 13, 2 ενδεχομένως και το 3, και καταλήγει στην Αλεξανδρέττα (παρακάμπτοντας τη μεγαλόνησο) όπου θα μετατρέπεται πιθανόν σε LNG ή θα ενώνεται με τον αγωγό TANAP και εν συνεχεία με τον TAP προς την Ευρώπη (όπως προτείνει ο Yuval Steinitz και η Nathalie Tocci στο πρώτο μέρος του ντοκιμαντέρ: στο 18:05 και 19:21 αντίστοιχα).
 |
| Χάρτης του Bloomberg που εξηγεί τα τέσσερα διαφορετικά σενάρια διάθεσης του κυπριακού και ισραηλινού φ/α. Το 1, 2 και 3 μόνο αποτυπώνονται στο χάρτη Μπάιντεν. Το 4 είναι ο EastMed. Πηγή: Bloomberg απόδοση Καθημερινή |
Ένα άλλο σενάριο το οποίο δεν αποτυπώνεται στο χάρτη Μπάιντεν είναι ένας αγωγός από την Ισραηλινή ΑΟΖ που θα διέρχεται την ΑΟΖ του Λιβάνου, της Συρίας και θα καταλήγει στην Τουρκία (παρακάμπτοντας τελείως την κυπριακή ΑΟΖ). Αυτό το σενάριο όμως προϋποθέτει την επίλυση των θαλάσσιων διαφορών Ισραήλ-Λιβάνου και τη σύμφωνη γνώμη της Συρίας (πράγμα δύσκολο λόγω εμπλοκής και της Ρωσίας στην εξίσωση, εκτός κι αν αποτελέσει αντικείμενο ρωσοτουρκικής συνδιαλλαγής). Από το 2015 ο Χόκσταϊν επισκεπτόταν τον Λίβανο για να προωθήσει εκεί την αμερικανική ενεργειακή ατζέντα και μάλιστα πρότεινε διαμοιρασμό της ΑΟΖ [1, 2] που να ευνοεί τον Λίβανο, κάτι που τελικά δεν έγινε αποδεκτό. Ο διάλογος για τη διευθέτηση των διαφορών Ισραήλ-Λιβάνου ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2020 (λίγους μήνες μετά την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού [1, 2] στις 04/08/2020) και σταμάτησε λίγο αργότερα, όταν η Βηρυτός αύξησε την διεκδίκηση [1, 2, 3] από 869 τ.χλμ ΑΟΖ σε 2.300 τ.χλμ., περιοχή η οποία περιλαμβάνει και το κοίτασμα Karish North. Δημοσίευμα της Jerusalem Post (26/01/2022) ανέφερε ότι οι διαπραγματεύσεις θα ξεκινήσουν εκ νέου με την διαμεσολάβηση του Χόκσταϊν. Την ίδια ημέρα (26/01/2022) υπογράφηκε με αμερικανική διαμεσολάβηση(!) συμφωνία με την Ιορδανία για την παροχή ηλεκτρισμού μέσω της γειτονικής Συρίας στο Λίβανο, αφού μετά το δυστύχημα στη Βηρυτό, η χώρα αντιμετωπίζει οξύ ενεργειακό πρόβλημα με διακοπές ρεύματος ακόμη και 21 ώρες την ημέρα. Στις 31/01/2022 η Haaretz επιβεβαίωσε την επίσκεψη Χόκσταϊν στο Ισραήλ και ότι θα συνεχίσουν οι επαφές για τη διευθέτηση του ζητήματος της ΑΟΖ με τον Λίβανο. Στις 18/2/2022 και η Χεζμπολάχ έδωσε το πράσινο φως για τη διευθέτηση του ζητήματος (1 και 2). Η συνέχεια των διαπραγματεύσεων με διαμεσολάβηση Χόκσταϊν έγινε τον Αύγουστο του 2022 (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 και 8).
 |
| Διένεξη Ισραήλ-Λιβάνου για την οριοθέτηση ΑΟΖ |
Ταυτόχρονα, λίγες μέρες πριν (16/01/2022), διέρρευσε σε ισραηλινά Μέσα (το Στέιτ Ντιπάρτμεντ βέβαια το αρνείται) ότι υπεγράφη με μυστικότητα η συμφωνία μεταφοράς φ/α μεταξύ Ισραήλ-Λιβάνου [1, 2, 3], η οποία κατέστη εφικτή πάλι με τη μεσολάβηση του Χόκσταϊν και προβλέπει τη δέσμευση του Ισραήλ να μεταφέρει φ/α στην Ιορδανία, από όπου θα καταλήγει στο Λίβανο μέσω Συρίας. Για τη συμφωνία αυτή ο Χόκσταϊν φαίνεται να ασκούσε πιέσεις από το 2011, ενώ επισκέφθηκε την Ιορδανία 14 φορές μέχρι το 2017 για τον σκοπό αυτό. Και ο συγκεκριμένος αγωγός είναι αποτυπωμένος στο χάρτη Μπάιντεν (με την επισήμανση: "Leviathan to Jordan via INGL System"). Δεν αποκλείεται οι συμφωνίες για παροχή ηλεκτρισμού και φ/α στο Λίβανο να συναποτελούν πακέτο ευρύτερης συμφωνίας για την επίλυση του ζητήματος της οριοθέτησης της ΑΟΖ με το Ισραήλ, η οποία θα ανοίξει το δρόμο για τον υποθαλάσσιο αγωγό προς την Τουρκία παρακάμπτοντας την κυπριακή ΑΟΖ, εάν βέβαια με κάποιο τρόπο συμφωνήσει και η Συρία...
Εν πάση περιπτώσει, είναι γεγονός ότι η αμερικανική διπλωματία δια στόματος Χόκσταϊν δήλωνε στο Bloomberg από τον Αύγουστο του 2016 ότι το Ισραήλ θα επωφεληθεί από την ύπαρξη πολλαπλών εξαγωγικών προορισμών, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας(!), της Αιγύπτου(!) και της Ιορδανίας(!), καθώς και της ποικιλομορφίας της μορφής της προμήθειας (έναντι του EastMed που θεωρείται "περιοριστικός"). Συγκεκριμένα εξήγησε, "ότι μπορείτε να έχετε φυσικό αέριο μέσω Τουρκίας προς την Ευρώπη και μπορείτε να έχετε φυσικό αέριο LNG μέσω Αιγύπτου στην Ευρώπη".
 |
| Διασύνδεση του Λεβιάθαν με την Ιορδανία διαμέσου του εσωτερικού δικτύου φυσικού αερίου του Ισραήλ INGL. |
Στο σημείο αυτό οφείλει να επισημανθεί ότι δεν επιλέχθηκε τυχαία η διανομή του αμερικανικού non paper στη συγκεκριμένη συγκυρία. Εκτίμησή μας είναι ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ουδέποτε πρoέκρινε τη λύση του EastMed (καίτοι το έργο μπορεί να εργαλειοποιήθηκε, ασχέτως δημοσίων δηλώσεων ακόμη και του τέως ΥΠΕΞ Μ. Πομπέο, όπως εξηγείται παρακάτω), αλλά αντιθέτως πιέστηκε από το Ισραήλ (κυρίως το επιτελείο Νετανιάχου) το οποίο έβλεπε τον αγωγό ως εμβληματικό έργο φυσικής σύνδεσής του με τη Δύση. Ο Χόκσταϊν το διευκρινίζει αυτό σε κάθε περίσταση και ξεκαθαρίζει ότι εξ αρχής ήταν αρνητικός έναντι του EastMed και ότι η "ιδανική λύση" είναι να υπάρχουν πολλοί εναλλακτικοί τρόποι διάθεσης του φ/α της περιοχής, όπως άλλωστε προβλέπει ο χάρτης Μπαίντεν και επιβεβαιώνουν οι συμφωνίες που έχουν ήδη συναφθεί.
Ο ίδιος ο Χόκσταϊν (δεύτερο μέρος: στο 20:00 του βίντεο) στο τουρκικό ντοκιμαντέρ ξεκαθαρίζει: "Σήμερα με το επιτελείο Μπάιντεν στα πράγματα [σσ. η συνέντευξη δόθηκε μετά την εκλογή Μπάιντεν και σύμφωνα με δήλωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ πριν να αναλάβει τη θέση του ειδικού απεσταλμένου], θα ένιωθα πολύ άβολα εάν οι ΗΠΑ υποστήριζαν αυτό το project. Γιατί να κατασκευάσουμε έναν αγωγό ορυκτού καυσίμου μεταξύ της Αν. Μεσογείου και της Ευρώπης, τη στιγμή που όλη η πολιτική μας στοχεύει στην υποστήριξη νέων τεχνολογιών, νέων εξελίξεων, και νέων επενδύσεων προς την πράσινη ανάπτυξη, και σε καθαρές μορφές ενέργειας. Μέχρι να ολοκληρωθεί η κατασκευή αυτού του αγωγού, θα έχουμε ξοδέψει δισεκατομμύρια δολάρια των φορολογουμένων πολιτών πιθανώς, σε κάτι που είναι απαρχαιωμένο. Και όχι μόνο απαρχαιωμένο αλλά και εναντίον του συλλογικού συμφέροντος μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρώπης". Άξιον απορίας βέβαια γιατί κόπτεται για τους Ευρωπαίους φορολογούμενους οι οποίοι θα επωμιστούν το κόστος κατασκευής ενός έργου που θα συμμετέχουν και ιδιωτικές εταιρείες/τράπεζες/επενδυτές; Και φυσικά δεν διευκρινίζει με ποιο τρόπο ο EastMed επηρεάζει τις σχέσεις ΗΠΑ-ΕΕ, εκτός κι αν υπονοεί τις αμερικανικές εταιρείες LNG οι οποίες θα έχουν λιγότερους πελάτες στην ΕΕ.
Και συνεχίζει ο Αμερικανός διπλωμάτης, χρησιμοποιώντας ξεκάθαρα φιλοτουρκική ρητορική (δεύτερο μέρος: στο 22:10 του βίντεο): "Το εκπληκτικό με την Τουρκία είναι ότι είναι συνδεμένη με τόσα πολλά από τα μεγαλύτερα ζητήματα που η διεθνής κοινότητα αντιμετωπίζει. Συρία, Ιράκ, Ισραήλ, Ρωσία, ΕΕ και τελικά η επιτυχία του EastMed γίνεται εφικτή εάν η Τουρκία είναι μέρος του. Γιατί στο κάτω κάτω της γραφής το θέμα δεν είναι το φυσικό αέριο αλλά η περιφερειακή ηγεμονία, η συνεργασία, και πάντοτε πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτό δεν αφορά μόνο στα μόρια του φυσικού αερίου". Εδώ βέβαια αυτοαναιρείται, εφόσον προηγουμένως παρουσίαζε τον EastMed ως ασύμφορο, απαρχαιωμένο, μη ρεαλιστικό και επιβαρυντικό για το περιβάλλον, αλλά εν τέλει συμπεραίνει ότι όλα αυτά τα ζητήματα λύνονται με τη συμμετοχή της Τουρκίας...
Τα σχόλια του Χόκσταϊν έρχονται σε πλήρη αντίθεση και με όσα παλαιότερα υποστήριζε. Το 2017, κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας στο GE Oil and Gas Annual Meeting, εμφανίστηκε υπέρμαχος των ορυκτών καυσίμων και υποστήριξε ότι δημιουργούν "αύξηση θέσεων εργασίας και οικονομική ευημερία στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο" και πρόσθεσε ότι το φυσικό αέριο "θα συνεχίσει να είναι η ραχοκοκαλιά ενός καθαρότερου ενεργειακού μέλλοντος". Και όλα αυτά ενώ την ίδια χρονιά, εντάχθηκε στο συμβούλιο της Naftogaz, της μεγαλύτερης κρατικής εταιρείας φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ουκρανία.
Το 2019, επίσης τάχθηκε ξεκάθαρα εναντίον των απαγορεύσεων των γεωτρήσεων πετρελαίου και των εξαγωγών LNG. Το 2020, περιέγραψε τους ακτιβιστές κλιματικής αλλαγής ως "συναισθηματικούς" και πρόσθεσε, "πιστεύω πραγματικά ότι το φυσικό αέριο θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στη μετάβαση [στην πράσινη ενέργεια]". Μάλιστα τόνισε την αντίθεσή του στην ιδέα της μη εξόρυξης των ορυκτών καυσίμων:
"Έχουμε περάσει τη συζήτηση των τελευταίων ετών όπου η μετάβαση επρόκειτο να είναι άμεση. "Τα να τα αφήσουμε όλα στο έδαφος και θα να πάμε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας". Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Θα έχουμε τη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου εδώ για να μείνει για αρκετές δεκαετίες, και η βιομηχανία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα αναπτυχθεί αλματωδώς. Αυτό το γνωρίζουμε όλοι," δήλωνε με νόημα τότε.
Επιπλέον, το ενδιαφέρον του Χόκσταϊν για την ενεργειακή ασφάλεια της Τουρκίας ήταν εμφανές ήδη από τις δηλώσεις του στο Bloomberg τον Αύγουστο 2016. Τότε εξηγούσε ότι για την Τουρκία, η οποία ήδη εισάγει φυσικό αέριο από τη Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν, οι πιθανές συμφωνίες με το Ισραήλ και την Κύπρο θα δημιουργούσαν ποικιλομορφία στον εφοδιασμό. "Προσθέτοντας το φ/α της Αν. Μεσογείου ολοκληρώνει την εικόνα της Τουρκίας ως μία από τις πιο σημαντικές ενεργειακές χώρες με την ευρύτερη έννοια", είπε τότε ο Χόκσταϊν.
Ας αναφερθεί επίσης ότι από τις 31/05/2021 το International Crisis Group (πριν την δεύτερη θητεία του Άμος Χόκσταϊν ως ειδικού απεσταλμένου στην Υπηρεσία Ενεργειακών Πόρων) είχε δημοσιεύσει έκθεση υποστηρίζοντας επ' ακριβώς τις θέσεις που προβάλλονται στο ντοκιμαντέρ του TRT World (των Άμος Χόκσταϊν, Nathalie Tocci και Yuval Steinitz) και εμμέσως πλην σαφώς προειδοποιούσε: Ξεχάστε τον EastMed και βάλτε την Τουρκία στο East Med Gas Forum - Υπερβολικό να έχει ΑΟΖ το Καστελλόριζο - Προσφυγή στη Χάγη με όλη την τουρκική ατζέντα...
Η δε Ιταλίδα Nathalie Tocci (Διευθυντής του Istituto Affari Internazionali, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ENI, ειδική σύμβουλος του Ύπατου Εκπροσώπου της Ε.Ε. για την Εξωτερική Πολιτική Ζοζέπ Μπορέλ, αλλά και της προκατόχου του Μπορέλ, της Φεντερίκα Μογκερίνι, πολέμια των Ρεπουμπλικάνων και υπέρμαχη των Δημοκρατικών, σφοδρός επικριτής των ευρωπαϊκών κυρώσεων στην Τουρκία [1, 2], γνωστή για τις φιλοτουρκικές και ακραία ανθελληνικές θέσεις [1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9]), η οποία εμφανίζεται επίσης στο ντοκιμαντέρ (δεύτερο μέρος: στο 13:40 του βίντεο) πάει ένα βήμα παραπέρα και υποστηρίζει ότι: "Είμαι προσωπικά πολύ δύσπιστη ως προς τον αγωγό EastMed. Πρώτον γιατί είναι ένα πολιτικό project. Και είναι ένα πολιτικό project που εμφορείται από τη λογική του αποκλεισμού της Τουρκίας," και προσθέτει (δεύτερο μέρος: στο 21:30 του βίντεο), "το EastMed Gas Forum θα έχει, θα έλεγα πολιτική και οικονομική βιωσιμότητα εάν βρεθεί ένας τρόπος για να συμμετέχει και η Τουρκία σε αυτό". Σε αυτό συμφωνεί και ο Ισραηλινός τέως υπουργός Yuval Steinitz (δεύτερο μέρος: στο 22:04 του βίντεο) ο οποίος δηλώνει: "μια μέρα η Τουρκία πρέπει να γίνει μέλος του EastMed Gas Forum και εγώ συμφωνώ πλήρως," υιοθετώντας την ρητορική Ερντογάν...
Πέραν των δημόσιων δηλώσεων και τοποθετήσεων, υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο το non paper να αποτελεί μέρος συμφωνίας μεταξύ Αμερικής-Τουρκίας-Κατάρ για να "επιτρέψει" η Τουρκία τις καθ' όλα νόμιμες έρευνες στο βυθοτεμάχιο 5 της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μια πτυχή της πιθανής παρασκηνιακής συμφωνίας έγινε άλλωστε ήδη γνωστή και αποκαλύπτει χορό δισεκατομμυρίων προς όφελος των Τούρκων. Εδώ πρέπει να αναφερθεί επίσης ότι ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης, συνδέει το αμερικανικό non paper με την εμπλοκή της Τουρκίας στο Καζακστάν, ενώ ο αναλυτής Ζαχαρίας Μίχας, εκτιμά ότι συσχετίζεται και με το Ουκρανικό.
Σε αυτό συντείνει και η άποψη της Shoshana Bryen (στέλεχος του Jewish Policy Center) η οποία αναφέρει ότι: "Η πολιτική των ΗΠΑ στην προηγούμενη κυβέρνηση [σσ. Τραμπ] ήταν να εμποδίσουν τους Ρώσους όσο το δυνατόν περισσότερο – και έτσι, η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ όχι μόνο υποστήριξε τον EastMed, αλλά αντιτάχθηκε και στον αγωγό Nord Stream II. Η φιλοσοφία λειτουργίας της κυβέρνησης Μπάιντεν είναι διαφορετική. Το τελευταίο στοιχείο εξωτερικής πολιτικής στην ιστορία του EastMed είναι η αντιπαράθεση Ρωσίας-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, σχετικά με τις ρωσικές απειλές στην Ουκρανία. Η Δύση έχει πολύ λίγες καλές επιλογές. Η κυβέρνηση Μπάιντεν μπορεί να δοκιμάζει να δελεάσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν σε μια πιο συμφιλιωτική θέση". Υπονοώντας ότι αποσύροντας την υποστήριξη στον EastMed και κάνοντας τα στραβά μάτια στον Nord Stream II, ο Μπάιντεν βγάζει ένα αγκάθι από την πλάτη του Πούτιν.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Ουάσιγκτον αναζητεί τομείς στους οποίους υπάρχει κοινό έδαφος με την Άγκυρα για τη άμβλυνση των αμερικανοτουρκικών διαφορών, σύμφωνα και με την Gallia Lindenstrauss, μία από τις γνωστές αναλύτριες του Ισραήλ και Senior Research Fellow στο Ινστιτούτο Εθνικών Σπουδών Ασφαλείας (INSS). Οι τουρκικές υπηρεσίες στην Ουκρανία, με την παροχή UAV αλλά και της διαμεσολάβησης με την Ρωσία, εργαλειοποιήθηκαν από τον Ερντογάν για να επανέλθει σε τροχιά προσέγγισης των ΗΠΑ, κατοχυρώνοντας φυσικά συγκεκριμένα ανταλλάγματα.
Εντωμεταξύ, η "πτωχή, πλην τίμια Ελλάς" παρουσιάζεται στην κοινή γνώμη ότι κάνει τα αδύνατα δυνατά, εξοπλισμένη σαν αστακός, αλλά χωρίς σταθερή πολιτική βούληση για την προάσπιση των εθνικών δικαίων.
Η δε Κυπριακή Δημοκρατία, κομμένη πλέον από τον ομφάλιο λώρο του κοινού θαλάσσιου συνόρου με την μητέρα Ελλάδα, εκμεταλλεύεται μεν τον ορυκτό της πλούτο αλλά καθίσταται πιο ευάλωτη και εκτεθειμένη από ποτέ, στις επιβουλές των τουρκικών αρπακτικών που αργά ή γρήγορα θα επωφεληθούν από τη νέα πραγματικότητα, με απρόβλεπτες συνέπειες για τον Ελληνισμό εν συνόλω.
Η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης στο non paper αν μη τι άλλο επιβεβαιώνει την εγκατάλειψη του αγωγού EastMed σε πρώτη φάση. Ενώ η τοποθέτηση της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι επαμφοτερίζουσα. Σαν να τους έβγαλε κάποιος από τη δύσκολη θέση [1, 2]... Ο Γάλλος Πρέσβης στην Ελλάδα επίσης δήλωσε ότι: «Οι οικονομικές συνθήκες συνηγορούν στην αναζήτηση άλλων τρόπων προμήθειας ενέργειας». Το δε Ισραήλ, και η κυβέρνηση Bennett, εκπέμπουν προς το παρόν σημάδια σιωπηρής εγκατάλειψης του project. Η αλήθεια είναι ότι, όπως αποκάλυψε το Βήμα, ήδη από τις 12 Νοεμβρίου του 2020 εκφράστηκαν δεύτερες από το Ισραήλ και αφορούσαν στην ασφάλεια του EastMed. Συγκεκριμένα, κατά την τριμερή συνάντηση στη Λευκωσία των υπουργών Άμυνας Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ (Νίκος Παναγιωτόπουλος, Χαράλαμπος Πετρίδης, Μπένι Γκαντζ) διεφάνη ότι η Ελλάδα θα αναλάμβανε αποκλειστικά την αμυντική προστασία του αγωγού μεταξύ Κύπρου και Κρήτης (η οποία ως transit χώρα κλήθηκε να επωμιστεί δυσανάλογο βάρος) αφού το Ισραήλ δεν επιθυμούσε την εμπλοκή του δυτικά της Κύπρου. Εκτός τούτου, όπως προαναφέρθηκε, το ίδιο το Ισραήλ το 2016 πρότεινε στoν Ερντογάν αγωγό προς την Τουρκία, ενώ το 2021 σύναψε συμφωνία και με την Αίγυπτο για μεταφορά φ/α και μετατροπή σε LNG. Σύμφωνα όμως με τον Χαράλαμπο Έλληνα, Ανώτερο Συνεργάτη του Παγκόσμιου Κέντρου Ενέργειας στο Atlantic Council, "λόγω των περιορισμένων ποσοτήτων φυσικού αερίου στο Leviathan δεν είναι δυνατόν για τους αγωγούς από το Ισραήλ στην Αίγυπτο να συνυπάρχουν με οποιαδήποτε μορφή του EastMed". Πολλώ δε μάλλον όταν ποσότητα φυσικού αερίου από το κοίτασμα Αφροδίτη σχεδιάζεται να διοχετευτεί επίσης στην Αίγυπτο. Ο ίδιος ισραηλινός Πρέσβης στην Αθήνα Γιόσι Αμράνι στις 2 Ιουνίου 2021 προέβη σε μια -τότε αμφίσημη, τώρα προφητική- δήλωση για τον EastMed ξεκαθαρίζοντας ότι "αν δεν το κάνουμε τώρα, δεν θα είναι ρεαλιστικό αργότερα". Ο Πρέσβης στις 02/12/2021 λίγες μέρες πριν την 9η τριμερή σύνοδο κορυφής Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου στην Ιερουσαλήμ απέφυγε να σχολιάσει την πρόοδο του EastMed -πληροφορημένος από τον Νοέμβριο προφανώς όπως ο Χόκσταϊν αποκάλυψε- και δήλωσε ότι η Αίγυπτος παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην μεταφορά φυσικού αερίου από το Ισραήλ προς τις ενεργειακές εγκαταστάσεις της Ευρώπης, μέσω Ελλάδας. Προμηνύοντας για το τί επρόκειτο να ακολουθήσει. Το ίδιο και οι δηλώσεις των τριών ηγετών κατά την τριμερή (07/12/2021) απέφυγαν να εστιάσουν στον EastMed, ο οποίος μόλις πριν δύο χρόνια (02/01/2020) υπογραφόταν μετά τυμπανοκρουσιών. Υπενθυμίζουμε επίσης τις δηλώσεις του Αμερικανού Πρέσβη Τζέφρυ Πάιατ σε εκδήλωση (18/02/2020) που διοργάνωσε το υπό την Άννα Διαμαντοπούλου "Δίκτυο για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη" όπου τόνισε -παρουσία του ισραηλινού και τούρκου Πρέσβη στην Αθήνα- ότι η Τουρκία μπορεί να αποτελέσει ενεργειακό σταυροδρόμι, αρκεί να μην υποκύψει σε μία νοοτροπία του τύπου "εμείς έναντι αυτών". Στα όσα δήλωσαν τότε οι τρεις πρέσβεις υπήρχε και μια κοινή αναφορά. Όλοι τους υπογράμμισαν τη σημασία της προώθησης μηχανισμών συνεργασίας στη Μεσόγειο που "δεν θα χαρακτηρίζονται από αποκλεισμούς". Η λέξη που χρησιμοποίησαν ήταν η "συμπεριληπτικότητα"!
Τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι:
-Μήπως η προϋπόθεση που θέτει η αμερικανική ενεργειακή διπλωματία για την επίλυση του Κυπριακού, εξηγεί τις εσπευσμένες προσπάθειες για την εύρεση λύσης; Μήπως έτσι εξηγείται το "αόρατο χέρι" που κατεύθυνε τους οπαδούς της "λύσεως τώρα" και της "Unite Cyprus Now"; Μια λύση που προωθεί ανερυθρίαστα τις τουρκικές θέσεις, υποκινούμενη από το Φόρεϊν Όφις. Και ενθυμούμενοι τους περιβόητους χάρτες που χρησιμοποίησε η Κυπριακή Δημοκρατία -αλλά ουδέποτε είδαν το φως τη δημοσιότητας- στις διαπραγματεύσεις στο Μον Πελεράν/Κραν Μοντάνα, μήπως είχαν σχέση και με τον χάρτη Μπάιντεν; Άλλωστε σημεία και τέρατα αποτυπώνονται στον εν λόγω χάρτη στην ΑΟΖ των κατεχομένων, με υπόνοιες ακόμη και για προσάρτηση... Μπορεί η αμερικανική κυβέρνηση να "βλέπει" σε αυτόν τον χάρτη πορεία ειρήνευσης στην περιοχή, αλλά με τί κόστος για τον Ελληνισμό;
 |
| Με κόκκινη σκίαση η δυνητική ΑΟΖ των κατεχομένων (χωρίς πρόβλεψη για χωρική θάλασσα), και σε κίτρινο κύκλο ένας νοητός διάδρομος/γέφυρα που την ενώνει με την ακτογραμμή/γραμμή βάσης της ηπειρωτικής τουρκικής. Πηγή: slpress.gr |
-Εάν οι ζυμώσεις στην Αν. Μεσόγειο γίνονται βάσει του χάρτη Μπάιντεν, το ότι έχει απαλειφθεί από αυτόν εξ ολοκλήρου το Σύμπλεγμα Μεγίστης και η επήρειά του στην ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα, το γεγονός ότι το Oruc Reis αφέθηκε να διενεργεί 11000km έρευνες στη συγκεκριμένη περιοχή και στα όρια του ίδιου χάρτη, ενώ η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ (τερματίζει λίγο πριν τον 28ο μεσημβρινό) και την αφήνει έκθετη, όλα αυτά τί σημαίνουν για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα; Φως στο παρασκήνιο έριξε και το σχετικό άρθρο της Κύρα Αδάμ (Δημοκρατία, 01/01/2022, αναδημοσίευση με σχολιασμό)... Ακόμη κι αν όλα αυτά ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, δεν δημιουργεί συνειρμούς το γεγονός ότι υπάρχει ολόκληρο δίκτυο ημετέρων (προεξάρχοντος γνωστού ελληνικού think tank) που εκφράζουν απόψεις οι οποίες αποτυπώνονται στο χάρτη Μπάιντεν; Για παράδειγμα οι κύριοι Ροζάκης και Κασουλίδης (νυν ΥΠΕΞ Κύπρου ο οποίος κατείχε την ίδια θέση και το διάστημα 2015-2017 όπου ο Χόκσταϊν αναφέρει ότι ο χάρτης Μπάιντεν παρουσιάστηκε στην Κυπριακή Δημοκρατία [περισσότερα και ΕΔΩ], ασχέτως εάν υπάρχουν υπόνοιες ότι αυτό μπορεί να έγινε και το 2014 με την τότε επίσκεψη Μπάιντεν στην Κύπρο [1, 2]) υποστήριξαν ανοικτά ότι το Σύμπλεγμα Μεγίστης δεν μπορεί να έχει πλήρη επήρεια ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα, γεγονός που δεν επιτρέπει την επαφή της ελληνικής με την κυπριακή ΑΟΖ, ανοίγοντας τον δρόμο για την γκριζοποίηση της περιοχής Ρόδου - Κύπρου και ανακόπτοντας την όδευση του EastMed. Είναι τυχαίο ότι η τοποθέτηση Κασουλίδη (και του Αναστασιάδη αρχικά) σχετικά με το non paper δίνει την εντύπωση ότι σαν να τους έβγαλε κάποιος από τη δύσκολη θέση [1, 2, 3];
-Γιατί το αμερικανικό non paper προωθεί τα έργα Ηλεκτρικής Διασύνδεσης εις βάρος του EastMed; Είναι ίδιας γεωπολιτικής βαρύτητας ένας αγωγός φ/α με την ηλεκτρική διασύνδεση;
-Εφόσον ποσότητες φυσικού αερίου της Κύπρου και του Ισραήλ θα μετατρέπονται σε LNG στην Αίγυπτο, ποιός μας εγγυάται ότι θα καταλήγουν στην Αλεξανδρούπολη; Μήπως κάποιοι επιχειρούν να χρυσώσουν το χάπι; Άλλωστε αυτό επισημαίνει και η Ιταλίδα Nathalie Tocci στο ντοκιμαντέρ (πρώτο μέρος: στο 4:20 του βίντεο). Από την άλλη βέβαια ο Χόκσταϊν προωθούσε εργωδώς το FSRU της Αλεξανδρούπολης ως λύση διοχέτευσης του κυπριακού και ισραηλινού LNG, αλλά πρωτίστως του αμερικανικού σχιστολιθικού LNG. Τον Ιούλιο του 2016 δήλωνε στην Καθημερινή "έχω ξοδέψει πολύ περισσότερο χρόνο σε αυτό το έργο [σσ. FSRU Αλεξανδρούπολης] από οποιοδήποτε άλλο έργο στο οποίο έχω δουλέψει ποτέ... Αυτή είναι μια ιδέα στην Αλεξανδρούπολη που την προωθούμε εδώ και πολύ καιρό," και πρόσθετε, "πιστεύω ότι θα μπορούσε να δέχεται αμερικανικό αέριο, γιατί θα είναι έτοιμο όταν θα αρχίσουμε τις εξαγωγές". Πρόβλεψη η οποία δεν έπεσε και πολύ έξω... Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η νέα αμερικανική βάση στην Αλεξανδρούπολη, η οποία βέβαια εξυπηρετεί διττό σκοπό που αφορά και στην παράκαμψη/έλεγχο/ασφάλεια των Δαρδανελίων.
-Από που προκύπτει λοιπόν το αφήγημα της "απομονωμένης" Τουρκίας; Η εξασφάλιση πολλαπλών εξαγωγικών προορισμών για το φ/α του Ισραήλ, αντί του "περιοριστικού" EastMed (βάσει των αμερικανικών σχεδιασμών που είναι ξεκάθαρα αποτυπωμένοι στο χάρτη Μπάιντεν, οι οποίοι δεν αποκλείεται να είναι επηρεασμένοι και από τα μεγάλα συμφέροντα των εμπλεκομένων ενεργειακών κολοσσών, τομέα στον οποίο ο Χόκσταϊν είχε εργασιακή εμπειρία [1, 2] και παρείχε υπηρεσίες lobbying), ευνοεί την Τουρκία, η οποία μετατρέπεται σε βασικό κόμβο μετακομιδής (hub), με αγωγό που θα καταλήγει στα παράλιά της, ασχέτως οδεύσεως (διαμέσου Κύπρου ή παρακάμπτοντάς τη). Ταυτόχρονα οι πιέσεις που ασκούνται για το Κυπριακό αλλά και την "win-win" μοιρασιά της ΑΟΖ της Αν. Μεσογείου με την Ελλάδα στη λογική της "συμπεριληπτικότητας", δημιουργούν μια ζοφερή εικόνα για τα δίκαια του Ελληνισμού. Αυτή είναι η πίεση που θα ασκούσε ο κ. Μπαϊντενόπουλος στο καθεστώς Ερντογάν;
-Το γεγονός ότι η Τουρκία παρουσίασε τους γνωστούς χάρτες της Αν. Μεσογείου (26/05/2019), των οποίων τα εξωτερικά όρια συμπίπτουν με τα όρια του χάρτη Μπάιντεν, θεωρείται τυχαίο; Ή μήπως είναι τυχαίο ότι στη συνεχεία σύναψε και το τουρκολιβυκό μνημόνιο, το οποίο κατέθεσε στον ΟΗΕ (A/74/757, 18-03-2020), σε απάντηση στο σχεδιασμό του EastMed;
 |
| Τουρκικοί χάρτες σε αντιπαραβολή με το χάρτη Μπάιντεν. Πηγή: slpress.gr |
-Το βασικό ερώτημα που θέσαμε από τον Δεκέμβριο του 2020, παραμένει: Είναι ο EastMed εργαλείο για την μοιρασιά της ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας της Αν. Μεσογείου;
Επίλογος
Εν κατακλείδι, το σίγουρο είναι ότι από το 2019(!) υπήρχαν φωνές που προειδοποιούσαν για σοβαρές εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο. Εξελίξεις που παρέπεμπαν σε προσπάθειες για μια συνολική διευθέτηση στην περιοχή, εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων του Ελληνισμού, για να διατηρηθεί η Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο. Ελάχιστοι όμως έτειναν ευήκοον ους.
Φέτος είμαστε 100 χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, όπου -πολύ σωστά επισημαίνει ο Μελέτης Μελετόπουλος- ο Ελληνισμός εργαλειοποιήθηκε από τη Δύση ως μοχλός εκβιασμού του Κεμάλ προκειμένου να αφήσει την πετρελαιοφόρο περιοχή της Μοσσούλης εκτός των ορίων του υπό διαμόρφωση τουρκικού κράτους. Μήπως τελικά υπάρχουν ανησυχητικές ομοιότητες με τις γεωπολιτικές συγκυρίες τις οποίες αντιμετωπίζουμε εκ νέου;
Σημείωση: Περισσότερα για τις επιπτώσεις της κατάρρευσης του EastMed και της συνακόλουθης υπονόμευσης της τριμερούς Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ ΕΔΩ!
