Η όξυνση των ισραηλοτουρκικών σχέσεων βάζει τον Ελληνισμό στο μάτι του κυκλώνα!

φωτο protagon.gr

[δημοσιεύτηκε 13:46-12/04/25, ανανεώθηκε 10:12-14/04/25] 

Ο ιδρυτής και Πρόεδρος του τουρκικού think tank «Anksam», Δρ. Mεχμέτ Σεϊφετίν Ερόλ, δήλωσε στην τουρκική «Milliyet» (09/04/25) ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέστειλε επ' αόριστον την επίσκεψή του στην Άγκυρα μετά τις επαφές που είχε με τον Μπένζαμιν Νετανιάχου στο Ισραήλ. 

Συγκεκριμένα υποστήριξε ότι «το δίδυμο Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων, βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό "υποθηκευμένο" από την ισραηλινή [εξωτερική] πολιτική». Μάλιστα ο Τούρκος ακαδημαϊκός θεωρεί ότι «το Ισραήλ φαίνεται να έπεισε τον Μητσοτάκη για άλλη μια φορά να εφαρμόσει την από το 2009 κυκλωτική στρατηγική, ασκώντας πίεση στην Τουρκία, μέσω του δίδυμου Ελλάδας-"Ελληνοκυπριακής Διοίκησης"». Υπενθυμίζεται ότι το 2009 σημειώθηκε το έντονο φραστικό επεισόδιο μεταξύ του Ερντογάν και του Σιμόν Πέρεζ στο Νταβός οπότε και οι ισραηλοτουρκικές σχέσεις άρχισαν να παίρνουν την κατιούσα.

H συγκεκριμένη δήλωση, επιβεβαιώνει με τον πιο εμφατικό τρόπο τα όσα το παρόν βήμα γράφει εδώ και χρόνια. Στις 11/03/25 εξηγήθηκε ότι υπάρχει ισραηλινό σχέδιο αντιμετώπισης της Τουρκίας, το οποίο εμπλέκει την Ελλάδα και την Κύπρο. Στόχος είναι η δημιουργία ενός ενιαίου και ισχυρού νοητού «αναχώματος» έναντι της Τουρκία, μιας «ομπρέλας» ή «ζώνη περίσφιξης/αποκλεισμού», που συμπεριλαμβάνει την Κρήτη, την Κύπρο και την Βόρεια Συρία - Κουρδιστάν (βλ. ανάλυση iΕpikaira 03/05/19). Με την κυκλωτική αυτή στρατηγική ο Ελληνισμός εργαλειοποιείται και μετατρέπεται σε προκεχωρημένο φυλάκιο έναντι του νεο-οθωμανικού επεκτατισμού, διασφαλίζοντας τον ισραηλινό ζωτικό χώρο (βλ. επίσης iΕpikaira 11/03/25). 

Το τόξο Κρήτης-Κύπρου-Κουρδιστάν.

Ο επικεφαλής του τουρκικού think tank πρόσθεσε επίσης ότι «η απόφαση της Αθήνας -και του Ισραήλ- σχετίζεται με την αυξανόμενη επιρροή της Τουρκίας στα μάτια της ΕΕ και των ΗΠΑ, ιδιαιτέρως στην περιοχή της Μέσης Ανατολής». Υποστήριξε ότι «και τα δύο κράτη ενοχλούνται από τον αυξανόμενο περιφερειακό και παγκόσμιο ρόλο της Τουρκίας. Ως εκ τούτου, αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως σημαντική ένδειξη της συνεργασίας του άξονα Τελ Αβίβ-Αθήνας και "Ελληνοκυπριακής Διοίκησης Νότιας Κύπρου" που στοχεύει την Τουρκία. Αυτό καταδεικνύει επίσης ότι το δίδυμο Ισραήλ - Ελλάδα θα συνεχίσει την προσπάθεια επιρροής τους με τη δημιουργία κρίσεων το επόμενο διάστημα». 

Στη συνέχεια εξηγεί ότι «οι δηλώσεις Ισραηλινών και Ελλήνων που στοχοποιούν την τουρκική εσωτερική πολιτική, είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτες από αυτήν την άποψη», υπονοώντας ότι δημιουργείται κλίμα με τις τοποθετήσεις για την πολιτική κατάσταση εντός της Τουρκίας και την δίωξη του Ιμάμογλου. 

Σύμφωνα με τον Δρ. Ερόλ, «η μισαλλοδοξία τους έναντι της Τουρκίας και η δημιουργία συνθηκών κρίσεως υπό αυτό το πρίσμα, καταδικάζει και τις δύο χώρες σε απομόνωση και αποδυνάμωση». Εν συνεχεία είπε ότι πιστεύει πως «η Αθήνα τουλάχιστον θα κάνει μια πιο ορθολογική επιλογή εν ευθέτω χρόνω» ενώ εκτίμησε ότι «η στάση του Βερολίνου και της Ουάσιγκτον, μαζί με τις Βρυξέλλες, θα είναι καθοριστική», αφήνοντας να εννοηθεί ότι η Ελλάδα θα κάνει πίσω -μπροστά στο ενδεχόμενο μιας ελληνοτουρκικής διένεξης ίσως(;)- ενώ, πέραν των ΗΠΑ, η Γερμανία και η ΕΕ θα ευνοήσουν τις τουρκικές θέσεις. 

Εν συνεχεία υποστήριξε ότι «αυτό φάνηκε ξεκάθαρα κατά την επίσκεψη του Νετανιάχου στον Λευκό Οίκο» διότι εκτιμά ότι «ο Νετανιάχου δεν μπόρεσε να λάβει την υποστήριξη που ήθελε από τον Τραμπ σε σχέση με την Τουρκία. Ο Τραμπ για άλλη μια φορά τόνισε στον Νετανιάχου ότι βλέπει την Τουρκία ως σημαντικό εταίρο στη νέα Μέση Ανατολή και την διαδικασία αναδιαμόρφωσης των παγκόσμιων συσχετισμών, ενώ ακολουθεί μια εξωτερική πολιτική συμβατή με την Άγκυρα, ξεκαθαρίζοντας έτσι την θέση του». Τόνισε δε ότι «ο Τραμπ είπε στον Νετανιάχου ότι δεν επιθυμεί μια κρίση που θα έχει αρνητικές επιπτώσεις». 

Εξαίροντας την φιλοτουρκική στάση του Αμερικανού προέδρου προσέθεσε τέλος ότι: «ο ρόλος του Τραμπ ως μεσολαβητή ή εξισορροπητή, έρχεται στο προσκήνιο, για να πείσει το Ισραήλ. Επειδή η Τουρκία δεν είναι αυτή που δημιουργεί κρίσεις». Το πραγματικό παρασκήνιο της επίσκεψης Νετανιάχου στις ΗΠΑ βέβαια αποκαλύφθηκε από τον Εϊτάν Γκιλμπόα, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Bar Ilan, και αναλυτή στο εβραϊκό Ινστιτούτο Στρατηγικής και Ασφάλειας της Ιερουσαλήμ (JISS), σύμφωνα με τον οποίο ο Νετανιάχου ζήτησε από τον Τραμπ να επέμβει για να αποτραπεί μια άμεση στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας, ασκώντας πίεση προς τον Ερντογάν.

Στις 11/04/25 σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν ο Μπ. Νετανιάχου με τον Κ. Μητσοτάκη με αφορμή το ταξίδι στην Ουάσιγκτον, και σύμφωνα με την ανακοίνωση του γραφείου γραφείου του Έλληνα Πρωθυπουργού, συζητήθηκαν «τα βήματα για την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας». Ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός από τη μεριά του τόνισε ότι «οι σχέσεις μας με την Τουρκία έχουν επιδεινωθεί» προσθέτοντας ότι «δεν θέλουμε η Άγκυρα να χρησιμοποιεί το έδαφος της Συρίας σαν βάση για να κάνει επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ». Σύμφωνα με τον ισραηλινό καθηγητή Εϊτάν Γκιλμπόα, το Ισραήλ θεωρεί την εγκατάσταση των τούρκων σε συγκεκριμένες βάσεις -ειδικά αεροπορικές- τις οποίες εγκατέλειψαν οι δυνάμεις του Ασαντ, ως «σοβαρή απειλή για την εθνική του ασφάλεια». Με άλλα λόγια, δεν βλέπει με καλό μάτι την επέκταση της Τουρκίας σε περιοχές που το Ισραήλ θεωρεί ως ζωτικό του χώρο ενώ υπάρχουν ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες συζητιέται η δημιουργία ουδέτερης ζώνης αλλά και ζητήματα σε σχέση με το συριακό FIR με αμερικανική διαιτησία.

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω λοιπόν, δεν είναι υπερβολή να συμπεράνουμε ότι ο Ελληνισμός όντως εργαλειοποιείται ως μοχλός πίεσης έναντι της Τουρκίας. Το ζήτημα βέβαια είναι κατά πόσο Ελλάδα και Κυπριακή Δημοκρατία θέλουν να μετατραπούν σε «μαστίγιο» έναντι του τουρκικού ρεβανσισμού, για την επίτευξη στοχοθετήσεων που εξυπηρετούν συμφέροντα τρίτων...

Ως εκ τούτου, τα ερωτήματα που θέσαμε παλαιότερα παραμένουν: «Μήπως εν τέλει η νέα προσπάθεια πόντισης καλωδίου αποτελεί το έναυσμα για μια προσχεδιασμένη ελληνοτουρκική κρίση μικρής κλίμακας»; Ή μήπως, ««Ερεθίζουν» την Τουρκία για να την συνετίσει η Ελλάδα»;

ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ.-