Έτος o

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2024

To ενδεχόμενο αλλαγής συνόρων στη Μέση Ανατολή

Το Ιράν φαίνεται να έχει πιέσει την Χεζμπολά να δεχτεί μια εκεχειρία στο μέτωπο του Λιβάνου, στο οποίο έχει συμφωνήσει και η κυβέρνηση της χώρας.


Οι ΗΠΑ έχουν προωθήσει αυτή τη συμφωνία, όμως είναι άγνωστο το εάν θα συμφωνήσει και το Ισραήλ, το οποίο προωθεί ξεκάθαρα κουρδικό ζήτημα από κοινού με τα στρατιωτικά τετελεσμένα.
Η τελευταία εξέλιξη θα αναγκάσει το Ιράν να κοιτάξει προς μία στρατηγική αναδίπλωση.
Η ανακοίνωση κυρώσεων εις βάρος μίας σημαντικής ιρανικής ναυτιλιακής εταιρίας έχει ως σκοπό να ανακόψει την ανάδειξη των ιρανικών λιμένων Μπαντάρ Αμπάς και Τσαμπαχάρ ως βασικούς διαδρόμους μεταφοράς οπλισμού και ανταλλακτικών για πυραυλικά συστήματα με την συνδρομή Ρώσων και Κινέζων.
Απώτερος σκοπός είναι να πληγεί η θαλάσσια στρατηγική του Ιράν που ανέκαθεν έχει στόχο να πλήξει τις αραβικές χώρες και να τις περισφύξει μέσω της απειλής του κλεισίματος του Ορμούζ.
Πλέον όμως το Ιράν θα κληθεί να διαχειριστεί τα βασικά του προπύργια με σύνεση, καθώς οι κουρδικές δυνάμεις ενισχύονται καθημερινά στις περιοχές με αμερικανική παρουσία.
Εάν το Ιράν δεν οπισθοχωρήσει στις βασικές περιοχές επιρροής του (νότιο Ιράκ) τότε στο μέλλον δεν αποκλείεται συνδυαστικό στρατιωτικό χτύπημα με ταυτόχρονη υπονόμευση μέσω των κουρδικών πληθυσμών.
Ήδη τα περιστατικά στο εσωτερικό του Ιράν, κοινωνικής φύσεως, αποτελούν προειδοποιητικά καμπανάκια.
Ήδη το Ιράν προσπαθεί να κάνει damage control μέσω των δηλώσεων του προέδρου του, ο οποίος δήλωσε πως θα υπάρξουν συζητήσεις ακόμη και με τις ΗΠΑ.
Σημαντική εξέλιξη η επιλογή του γιου του Χαμεϊνί, Μόχταμπα, ο οποίος επιλέχτηκε απότομα σε ειδικό συμβούλιο, καθώς ο ανώτατος ηγέτης αντιμετωπίζει σοβαρή ασθένεια σύμφωνα με πληροφορίες.
Να έχουμε υπόψη πως η απειλή του κουρδικού ενώνει Τούρκους και Ιρανούς, χωρίς όμως να αποκλείεται οι δύο τους να αναλάβουν διαφορετικές οδούς διαφυγής από την κατάσταση.

[iEpikaira: Από τo 2019 το παρόν βήμα έγραφε σε ανάλυσή του: "Το σχέδιο Oded Yinon από το 1982 προέβλεπε την δημιουργία του Μεγάλου Ισραήλ με την παράλληλη στήριξη των Κούρδων ως στρατηγικός σύμμαχος του Ισραήλ, μετατρέποντάς τους σε «μακρύ χέρι» στην ευρύτερη περιοχή. Βάσει του σχεδίου αυτού, προβλεπόταν να πυροδοτηθεί ρήξη μεταξύ των διαφόρων θρησκευτικών δογμάτων των Αράβων και ενόσω αυτοί θα αντιμάχονται μεταξύ τους, θα επιτυγχάνονταν η ασφάλεια του Ισραήλ και η εδραιοποίησή του ως κυρίαρχο κράτος στην Μέση Ανατολή." Περισσότερα ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ!]
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Ο ορισμός της ενδοτικότητας και της μειοδοσίας

Αυτοκαταστροφική εξωτερική πολιτική με ανύπαρκτο Εθνικό στίγμα

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι χάρτες που υιοθετεί η Ε.Ε στο πλαίσιο των μελετών της για τον θαλάσσιο Ευρωπαϊκό χωροταξικό σχεδιασμό, συνιστούν ένα εξαιρετικής σημασίας όπλο στα χέρια της Ελληνικής κυβέρνησης, η οποία θα μπορούσε με το κατάλληλο μείγμα διπλωματικών και πολιτικών πρωτοβουλιών, να τοποθετήσει ολόκληρη την ΕΕ μπροστά στις ευθύνες της και σταθερά απέναντι στον επιθετικό και επικίνδυνο τουρκικό αναθεωρητισμό…

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αν και γνώριζε ότι αυτή η διαδικασία ήταν σε πλήρη εξέλιξη, εν τούτοις δεν φρόντισε να διαχειριστεί το πλαίσιο του Ελληνοτουρκικού διαλόγου με έναν έξυπνο τρόπο ούτως ώστε να φέρει σταδιακά την Άγκυρα αντιμέτωπη με μια νέα κατάσταση και τοποθετημένη απέναντι στο σύνολο των Ευρωπαϊκών κρατών.

Αντιθέτως, έκανε ότι μπορούσε για να υπονομεύσει το κύρος της Ευρωπαϊκής αποτύπωσης, να αποδυναμώσει την ισχύ του Ευρωπαϊκού θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού ο οποίος...οριοθετείται με όρους Διεθνούς Δικαίου και εν τέλει να στηρίξει την Τουρκική αναθεωρητική επιχειρηματολογία και τακτική, η οποία επιδιώκει:

Α. Να «κατασκευάσει» μια εντελώς αυθαίρετη θεσμική προσέγγιση κανόνων και αντιλήψεων που θέτουν σε γεωπολιτική ομηρεία το Αιγαίο και την ΝΑ Μεσόγειο, μακριά από τα ισχύοντα και τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου. Και…

Β. Να αποκόψει την Ελλάδα και την Κύπρο από το προστατευτικό θεσμικό κέλυφος των διεθνών τους συμμαχιών, παραδίδοντάς τες στην τουρκική αναθεωρητική βουλιμία, η οποία παραμένει αποφασισμένη να ροκανίσει κυριαρχία και αδιαπραγμάτευτα κυριαρχικά δικαιώματα ΚΑΙ των δυό.

Πρόκειται για μια ακόμη διάσταση της καταστροφικής εξωτερικής πολιτικής την οποία ασκεί η επικίνδυνη παρέα του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος πλέον ελέγχεται ανοικτά ΚΑΙ από θεσμικούς παράγοντες, αλλά ΚΑΙ από στελέχη του ιδίου του κόμματός του, για ενδοτική διαχείριση με βαρύτατο κόστος για την πατρίδα.

Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε το γεγονός ότι αυτή η επικίνδυνη πολιτική παρέα, όχι μονάχα δεν φρόντισε να πράξει τα δέοντα εναρμονιζόμενη με την υποχρεωτική εν πολλοίς Ευρωπαϊκή οδηγία, αλλά απέφυγε με καραμπινάτη προκλητικότητα να τοποθετηθεί ευθέως και κατηγορηματικά, απέναντι στις απαράδεκτες αιτιάσεις του τουρκικού ΥΠΕΞ, όταν οι Ευρωπαϊκοί χάρτες, παρά την καταστροφική ολιγωρία που έχει επιδείξει η Ελληνική κυβέρνηση, επιμένουν να στηρίζουν τα νόμιμα, το Διεθνές Δίκαιο και τα αδιαπραγμάτευτα δικαιώματα της πατρίδας μας.

Εάν αυτή η απαράδεκτη τακτική, δεν συνιστά τον ορισμό της ενδοτικότητας και της μειοδοσίας, τότε θα πρέπει να αναρωτηθούμε ειλικρινά για τον βαθμό της συνενοχής όλων όσοι επιμένουν να σιωπούν και να συγκαλύπτουν αυτό το Εθνικό έγκλημα.
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Ορθάνοιχτη η πόρτα Μητσοτάκη για τους αρθρωτούς πυρηνικούς αντιδραστήρες

Είναι προφανές ότι στο Μέγαρο Μαξίμου βλέπουν με πολύ θετικό μάτι την εγκατάσταση και στην Ελλάδα των πυρηνικών σταθμών νέας γενιάς, των λεγόμενων μικρών αρθρωτών αντιδραστήρων (SMR), όπως κάνουν άλλωστε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Διαβάστε τα όσα είπε χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης και θα καταλάβετε:

Σε εκδήλωση του Bloomberg στην Αθήνα: «Δεν έχουμε πυρηνική ενέργεια στην Ελλάδα. Μας ενδιαφέρει να κατανοήσουμε τι συμβαίνει στον χώρο των μικρών αρθρωτών αντιδραστήρων, αλλά δεν έχουμε ιστορία όσον αφορά στο ρυθμιστικό πλαίσιο ή κατανόηση του τρόπου λειτουργίας αυτής της τεχνολογίας. Δεν έχουμε καμία εμπλοκή στο θέμα. Αλλά η πυρηνική ενέργεια είναι μια τεχνολογία μηδενικών εκπομπών, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Πιστεύω ότι θα αποτελέσει μέρος του όλου μείγματος. Το να αποκλείουμε μια τεχνολογία απλώς και μόνο επειδή υπάρχουν άλλες πτυχές που δεν μας αρέσουν, δεν μου φαίνεται ότι είναι ο σωστός τρόπος να προχωρήσουμε».

Σε συνέδριο για την τεχνητή νοημοσύνη: «Σε ό,τι αφορά την πυρηνική τεχνολογία, έχω υποστηρίξει ότι όταν μιλάμε για τη μείωση των εκπομπών ρύπων πρέπει να είμαστε τεχνολογικά αγνωστικιστές. Επομένως, δεν θα πρέπει να λέμε “αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε απαραίτητα”. Υλοποιούνται τόσο μεγάλες επενδύσεις στην καθαρή τεχνολογία που πιθανόν σε πέντε χρόνια θα γνωρίζουμε πολύ περισσότερα. Και δεν θέλω να βάλουμε όλα τα αυγά μας σε ένα καλάθι και να συνειδητοποιήσουμε ότι κάποια στιγμή θα υπάρξει μια άλλη τεχνολογία που θα έχει αναπτυχθεί.

Για παράδειγμα, αυτό που συμβαίνει με τους SMR, τους μικρούς αρθρωτούς αντιδραστήρες, με ενδιαφέρει πολύ. Δεν έχουμε υπόβαθρο πυρηνικής ενέργειας στην Ελλάδα, αλλά σίγουρα θα μας ενδιέφερε να ακολουθήσουμε αυτή την τεχνολογία και να δούμε πού μπορεί να μας οδηγήσει. Έχουμε νησιά, για παράδειγμα, που χρειάζονται αποκεντρωμένα συστήματα. Δεν είναι απαραίτητο ότι όλα αυτά θα είναι πάντα ή μπορούν να είναι διασυνδεδεμένα».

Σοφόν το σαφές νομίζω...

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Το μεγάλο παιχνίδι των κατασκόπων και τα "γυαλιά" που φοράει η Ελλάδα

Το “παιχνίδι των Εθνών”… όπου η Τουρκία προφανώς συμμετείχε πάντα

Έκπληξη προκάλεσε σε πολλούς η αποκαλυπτική αναφορά του ιστοχώρου Israel National News για την επίσκεψη του Ρόνεν Μπαρ, επικεφαλής της ισραηλινής υπηρεσία Σιν Μπετ (Shin Bet) στην Τουρκία. Πρόκειται για την μυστική υπηρεσία με ευθύνη στους τομείς αντικατασκοπείας και εσωτερικής ασφάλειας. Ο Μπαρ συναντήθηκε με τον διοικητή της τουρκικής MIT (Milli İstihbarat Teşkilatı), Ιμπραήμ Καλίν, εξ απορρήτων του Ερντογάν.

Ποιοι είναι οι λόγοι που επέτρεψαν αυτή την επίσκεψη; Να διευκρινιστεί εδώ ότι είχε ως αντικείμενο ενδεχόμενο τουρκικό μεσολαβητικό ρόλο με στόχο την απελευθέρωση ομήρων που παραμένουν στα χέρια της Χαμάς μετά την επιχείρηση της οργάνωσης στις 7 Οκτωβρίου 2023, που ξεκίνησε τον πόλεμο που ακόμα βρίσκεται σε εξέλιξη.

Θα μπορούσε κανείς να εικάσει, ότι από την εσωτερική πολιτική σκοπιά ενδεχόμενη επίσκεψη από τον επικεφαλής της υπηρεσίας κατασκοπείας εξωτερικού, της διαβόητης Μοσάντ (Mossad) θα ήταν αδύνατη. Η υπηρεσία αυτή έχει ταυτιστεί με το «μακρύ χέρι» του Ισραήλ στο εξωτερικό, κυρίως όμως χρεώνεται με τις διάφορες δολοφονίες «εχθρών του Ισραήλ» μέσω της -παραδοσιακής στο εσωτερικό της- ειδικής ομάδας (Kidon) που γίνονται και τον τελευταίο χρόνο συμπεριλαμβάνει ηγετικά στελέχη, πολιτικούς και στρατιωτικούς αξιωματούχους της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας και της σιιτικής Χεζμπολάχ στο Λίβανο.

Καλό θα ήταν να υπενθυμίσουμε, ότι στα τέλη του περασμένου έτους και ενώ ο πόλεμος έμπαινε στον τρίτο μήνα, δημοσιεύματα ήθελαν την MIT να έχει ιδρύσει ειδική «αντί-Μοσάντ μονάδα», η οποία θα αποτελείτο από Τούρκους βετεράνους των μυστικών υπηρεσιών. Ο ισχυρισμός είχε προέλθει από τον Αμπντουράχμαν Σιμσέκ, ο οποίος θεωρείται άνθρωπος της MIT, παρότι βιοπορίζεται ως δημοσιογράφος της φιλοκυβερνητικής Sabah. Παίζει ρόλο προπαγανδιστή του όποιου αφηγήματος επιλέγεται αν προωθηθεί σε κάθε τακτική συγκυρία.

Η ειδική αυτή ομάδα της ΜΙΤ έχει σαν στόχο την αποτροπή επιχειρήσεων των ισραηλινών υπηρεσιών στο εσωτερικό της Τουρκίας. Εάν δει κανείς τις κατά καιρούς ανακοινώσεις περί της εξάρθρωσης δικτύων της Μοσάντ στο εσωτερικό της Τουρκίας, με βάση πολίτες διαφόρων χωρών, μπορεί να συμπεράνει ότι η αντιμετώπιση της διαβόητης Μοσάντ στο εσωτερικό της Τουρκίας, αφενός είναι ζήτημα ουσίας και επίδειξη ισχύος, αφετέρου δε, εξασφαλίζει σοβαρά πολιτικά οφέλη στο εσωτερικό…

Επιστρέφοντας στην επίσκεψη του επικεφαλής της Σιν Μπετ στον ομόλογό του της ΜΙΤ και μόνο τα δεδομένα στις διμερείς σχέσεις σε αυτή τη συγκυρία, δεν θα επέτρεπαν, όχι τη συνάντηση Καλίν-Μπαρ αυτή καθαυτή, αλλά τη δημοσιοποίησή της. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Τουρκία δεν επιθυμούσε να γίνει γνωστή. Κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για ισραηλινή διαρροή σε μέσο της πατρίδας τους. Ίσως οι συνομιλίες δεν πήγαν τόσο καλά και η ισραηλινή πλευρά επέλεξε να δημοσιοποιήσει τη συνάντηση, σε μια προσπάθεια να «εκθέσει» την Τουρκία, που επισήμως έχει διακόψει κάθε επαφή με το εβραϊκό κράτος.

Η συνάντηση μάλιστα πραγματοποιήθηκε στη χρονική στιγμή εκδίωξης της Χαμάς από τη Ντόχα του Κατάρ. Όπως όλα δείχνουν, μοναδική διέξοδος είναι η Τουρκία, στην οποία συχνά πυκνά βρίσκεται η ηγεσία της, ενώ λέγεται ότι έχει αγοραστεί και ιδιωτική οικία. Μια εικασία θα μπορούσε να είναι επίσης, ο συνδυασμός των δυο. Δηλαδή, η επίδειξη πιο χαλαρής στάσης από το Ισραήλ για τη φιλοξενία της οργάνωσης στην Τουρκία, με αντάλλαγμα την απελευθέρωση έστω κάποιων εκ των ομήρων.

Οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι δεν θα είναι στη χώρα τους το πολιτικό «κέντρο επιχειρήσεων» της οργάνωσης. Τυπικά, μένει ανοικτή και η Ντόχα. Η απόσταση όμως των επίσημων διακηρύξεων από την πραγματικότητα θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Εδώ έχει αμφισβητηθεί και η εκδίωξη της Χαμάς από το Κατάρ. Οι Παλαιστίνιοι από την πλευρά τους, μέσω διαφόρων καναλιών, ισχυρίζονται ότι οι διαρροές στόχο έχουν να σπείρουν σύγχυση…

Εν κατακλείδι, η Τουρκία δεν εξαιρείται από το σιωπηρό παιχνίδι που παίζεται στον γκρίζο κόσμο των μυστικών υπηρεσιών, οι άγραφοι κανόνες του οποίου ισχύουν πολύ περισσότερο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Οποιασδήποτε διπλωματικής διευθέτησης που εμπλέκει τους παραδοσιακούς αντιπάλους στο αποκαλούμενο ως «Μεσανατολικό», προηγούνται συνεχείς επαφές των μυστικών υπηρεσιών. Οι τουρκικές όπου μπορούν ανακατεύονται, ακόμα κι αν δεν προσκαλούνται…

Εν προκειμένω, του αρχηγού της Μοσάντ (σήμερα ο προερχόμενος από τα σπλάχνα της υπηρεσίας Ντέιβιντ Μπαρνέα) με τους ομολόγους του των χωρών του Κόλπου. Τα υπουργεία Εξωτερικών τακτοποιούν τους τύπους και το περιτύλιγμα των συμφωνιών που έχουν διαπραγματευθεί… αρχικατάσκοποι στο παρασκήνιο, αν και συμμετέχουν έμμεσα σε αυτές έχοντας συνεισφέρει στην εκπόνηση πολιτικής. Τα υπουργεία Άμυνας και τα στρατεύματα, είναι κυρίως, τακτικά εργαλεία στην οδό της επίτευξης στρατηγικών στόχων…

Βασικές παράμετροι – διαχρονικά αναλυτικά εργαλεία. Η Ελλάδα συνήθως δεν δείχνει ότι αντιλαμβάνεται στην πράξη το παίγνιο, αν και ιστορικά υπήρξαν εξαιρέσεις. Τα δυτικά γυαλιά ηλίου που φορά διαρκώς, σε περιοχές με βαριά συννεφιά, δεν την βοηθούν.

Πηγή: defence-point.gr
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

BBC Türkçe: Γιατί αντέδρασε η Τουρκία στους χάρτες της ΕΕ για το Αιγαίο και την Κύπρο;

Φωτογραφία: Τουρκικά και ελληνικά πολεμικά πλοία αντιμέτωπα στις 30 Ιανουαρίου 1996, λόγω της διαμάχης για τις βραχονησίδες των Ιμίων.

Την αντίδραση της Άγκυρας προκάλεσαν οι χάρτες του Αιγαίου και της Κύπρου που δημοσιεύθηκαν στην επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) στο πλαίσιο των μελετών Χωροταξικού Θαλάσσιου Σχεδιασμού.

Η βάση της δυσφορίας της Τουρκίας έγκειται στο επιχείρημα ότι η ΕΕ δεν έχει δικαιοδοσία στις θαλάσσιες δικαιοδοσίες και ότι δεν είναι σωστό να εκφράζει γνώμη.

Η Τουρκία υποστηρίζει ότι τα σύνορα που καθορίζονται στους χάρτες παραβιάζουν τα δικά της συμφέροντα και δικαιώματα κυριαρχίας.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε την οδηγία για τον Χωρικό Θαλάσσιο Σχεδιασμό το 2014 για να διασφαλίσει τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλάσσιων οικονομιών και τη βιώσιμη χρήση των θαλάσσιων περιοχών και πόρων.

Η οδηγία υποχρεώνει 22 κράτη μέλη που συνορεύουν με θάλασσες και ωκεανούς να αναπτύξουν ένα εθνικό σχέδιο.

Ο δικτυακός τόπος της Επιτροπής σχετικά με το θέμα περιλαμβάνει το πού βρίσκονται αυτές οι χώρες στη διαδικασία χωροταξικού θαλάσσιου σχεδιασμού και χάρτες που έχουν δημιουργηθεί με πληροφορίες που λαμβάνονται από διάφορες πηγές.

Στο πλαίσιο αυτό δημοσιεύτηκαν χάρτες που αφορούν την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, που προκάλεσαν την αντίδραση της Τουρκίας.

Σημειώνεται ότι οι χάρτες αυτοί έχουν ενημερωθεί πρόσφατα.

Άγκυρα: Η ΕΕ δεν έχει το δικαίωμα…

Το Υπουργείο Εξωτερικών αντέδρασε για το θέμα αυτό σε γραπτή δήλωση που έκανε στις 16 Νοεμβρίου λέγοντας: «Θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε ότι η ΕΕ δεν έχει την αρμοδιότητα να εκφράσει γνώμη για διαφορές θαλάσσιας δικαιοδοσίας μεταξύ κυρίαρχων χωρών.

«Το γεγονός ότι η ΕΕ είναι συμβαλλόμενο μέρος και όργανο τέτοιων πρωτοβουλιών καθιστά δύσκολη την επίλυση των προβλημάτων», σημείωσε.

Η Τουρκία και η Ελλάδα, που αντιμετωπίζουν προβλήματα που προκύπτουν από το Αιγαίο και τη Μεσόγειο, βίωσαν για τελευταία φορά σοβαρή ένταση το 2019 και οι Βρυξέλλες τάχθηκαν στο πλευρό της Ελλάδας σε αυτή τη διαδικασία.
Φωτό: Χάρτης ελληνικών χωρικών υδάτων που δημοσιεύθηκε στο πλαίσιο των μελετών χωροταξικού θαλάσσιου σχεδιασμού της ΕΕ

Η ΕΕ, η οποία όρισε τις δραστηριότητες γεώτρησης που ήθελε να πραγματοποιήσει η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο ως παράνομες, αποφάσισε να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία.

Η Τουρκία τονίζει ότι η ΕΕ δεν έχει το δικαίωμα να κρίνει ή να εκφράσει γνώμη σχετικά με το ζήτημα της ναυτικής άδειας μεταξύ δύο κυρίαρχων κρατών.

Αντιδράσεις προκάλεσε και ο χάρτης της Κύπρου

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που παρέχονται στο site, η Ελλάδα δεν έχει ακόμη εγκρίνει χωροταξικό θαλάσσιο σχεδιασμό που θα ισχύει στα χωρικά της ύδατα.

Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει δημιουργήσει και εγκρίνει τον δικό της χωροταξικό σχεδιασμό.

Στον χάρτη, ως κυρίαρχο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας ορίστηκαν και τα χωρικά ύδατα υπό τον έλεγχο της τουρκικής διοίκησης στα βόρεια του νησιού.

Η Τουρκία υποστηρίζει ότι και οι Τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα σε αυτή την περιοχή.

Στην ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών αναφέρεται ότι «Οι χάρτες που χρησιμοποιούνται για το Αιγαίο και τη Μεσόγειο σε αυτή τη μελέτη είναι άκυροι για την Τουρκία και δεν έχουν καμία de facto ή νομική συνέπεια».

Το υπουργείο τόνισε ότι «έγιναν οι απαραίτητες προειδοποιήσεις και ελήφθησαν όλα τα μέτρα για την προστασία των δικαιωμάτων».

Μόνο η Άγκυρα αναγνωρίζει την τουρκική διοίκηση στα βόρεια της νήσου Κύπρου.
Φωτό: Χάρτης χωρικών υδάτων της Κύπρου που δημοσιεύθηκε στο πλαίσιο των μελετών χωροταξικού θαλάσσιου σχεδιασμού της ΕΕ

Ένας άλλος παράγοντας στον οποίο εφιστά την προσοχή η Άγκυρα σχετικά με αυτήν την τελευταία εξέλιξη είναι το χρονοδιάγραμμα.

Στην ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών, «Δεν είναι δυνατόν να γίνουν αποδεκτές μονομερείς ενέργειες για περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας. «Τέτοιες προσπάθειες θα βλάψουν τις προσπάθειες για την επίτευξη συνολικής, δίκαιης και βιώσιμης λύσης στα διασυνδεδεμένα προβλήματα του Αιγαίου».

Αναφερόμενο στη διαδικασία εξομάλυνσης μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας με αυτές τις δηλώσεις, το Υπουργείο Εξωτερικών προειδοποίησε ότι το βήμα που έκανε η Επιτροπή της ΕΕ μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο.

Υπενθυμίζεται ο χάρτης της Σεβίλλης

Φωτό: Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, υπουργός Εξωτερικών της περιόδου, επέκρινε τον χάρτη της Σεβίλλης, ο οποίος αποτέλεσε τη βάση των θαλάσσιων δικαιωμάτων της Ελλάδας.

Μια άλλη κρίση χάρτη μεταξύ Άγκυρας και Βρυξελλών σχετικά με αυτό το θέμα σημειώθηκε λόγω του εγγράφου που είναι γνωστό ως Χάρτης της Σεβίλλης.

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η ​​ΕΕ ανέθεσε στους ακαδημαϊκούς Juan Luis Suárez de Vivero και Juan Carlos Rodríguez Mateos από το Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης τη διεξαγωγή μελέτης για την επίλυση της διαφοράς για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) μεταξύ Τουρκίας, Ελλάδας και Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ο χάρτης που προκάλεσε την αντίδραση της Τουρκίας σχεδιάζει την υφαλοκρηπίδα της Ελλάδας σύμφωνα με τα σύνορα των ελληνικών νησιών, όσο κοντά και αν βρίσκονται στην Τουρκία.

Αντίστοιχα, η ελληνική υφαλοκρηπίδα, η οποία ξεκινά από το νησί Μεγίστη, εκτείνεται προς τα νότια έως τη μέση της Μεσογείου και δεν παρέχει στην Τουρκία άλλη ευκαιρία εξόδου εκτός από τον Κόλπο της Αττάλειας.

Η Τουρκία αποδέχεται τα δικαιώματα των χωρικών υδάτων νησιών όπως τη Μεγίστη, αλλά σημειώνει ότι δεν δημιουργεί θαλάσσια δικαιοδοσία στο πλαίσιο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ).

bbc Türkçe


Αποκλειστικά στο ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Η θαλάσσια στρατηγική της Τουρκίας πρέπει να αφυπνίσει την Ελλάδα

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΙΛΑΣ*

Η διαρκής συνάφεια των ιδεών του Αμερικανού διανοητή της θαλάσσιας ισχύος Alfred Thayer Mahan στην τουρκική θαλάσσια στρατηγική υπογραμμίζει την καθολική απήχηση των θεωριών του. Το βασικό επιχείρημα του Μαχάν, που περιγράφεται στο βιβλίο του «The Influence of Sea Power on History, 1660–1783», υποστηρίζει ότι ο έλεγχος των θαλασσών και του θαλάσσιου εμπορίου αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του εθνικού μεγαλείου.

Στο πλαίσιο της Τουρκίας, οι παραλληλισμοί είναι εντυπωσιακοί. Υπό την ηγεσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η Τουρκία ακολούθησε το όραμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» (Mavi Vatan), δίνοντας έμφαση στη ναυτική ισχύ και τον έλεγχο σε βασικές θαλάσσιες περιοχές όπως το Αιγαίο, η Ανατολική Μεσόγειος και η Μαύρη Θάλασσα. Αυτή η στρατηγική ευθυγραμμίζεται στενά με τις αρχές του Μαχάν, δίνοντας έμφαση στη θαλάσσια ισχύ ως μέσο εξασφάλισης οικονομικών πόρων, προβολής στρατιωτικής ισχύος και επίτευξης περιφερειακής κυριαρχίας. Η επιθετική επιδίωξη της Τουρκίας για την άντληση υδρογονανθράκων σε αμφισβητούμενα ύδατα, η επέκταση των ναυτικών της δυνατοτήτων και η ρητορική γύρω από την αναζωογόνηση της οθωμανικής θαλάσσιας δόξας αντικατοπτρίζουν την επιρροή του Μαχάν.

Η έκκληση του Μαχάν για θαλάσσια ισχύ προσφέρει έναν οδηγό για τη μέθοδο που μεταβαίνουν κράτη από τη χερσαία ισχύ σε στρατηγικές με επίκεντρο τη θάλασσα, παρέχοντας ιστορική αιτιολόγηση και πρακτικές συμβουλές για τη μόχλευση της γεωγραφίας, του εμπορίου και της ναυτικής ισχύος (Πολεμικό Ναυτικό). Για την Τουρκία, μια χώρα που κατακλύζεται από κρίσιμα θαλάσσια σημεία ελέγχου (chock points) όπως ο Βόσπορος και τα Δαρδανέλια, η έμφαση του Μαχάν στη στρατηγική σημασία των θαλάσσιων οδών και των σημείων ελέγχου είναι ιδιαίτερα ηχηρή. Αυτή η σύγχρονη εφαρμογή του Μαχάν αντικατοπτρίζει την επιρροή του στο τουρκικό ναυτικό το οποίο γνώρισε σημαντικό εκσυγχρονισμό και ανάπτυξη σύγχρονων μονάδων, σηματοδοτώντας τη φιλοδοξία όχι μόνο να διαφυλάξει τα άμεσα θαλάσσια συμφέροντά της αλλά και να προβάλει επιρροή στα γύρω ύδατα και πέρα ​​από αυτήν. Τελικά, η σκέψη του Μαχάν χρησιμεύει τόσο ως σχέδιο όσο και ως δικαιολογία για τις θαλάσσιες φιλοδοξίες της Τουρκίας, υπογραμμίζοντας τον άξονα της σε μια ναυτοκεντρική γεωπολιτική στρατηγική για την επιδίωξη της οικονομικής ευημερίας και της περιφερειακής επιρροής.

Ως εκ τούτου βλέπουμε και τον λαμπερό αλλά κρίσιμο ρόλο της εμπορικής ναυτιλίας στη θαλάσσια στρατηγική της Τουρκίας που αντηχεί έντονα με τον ισχυρισμό του Μαχάν ότι το εμπόριο είναι το θεμέλιο της θαλάσσιας ισχύος. Ενώ τα πολεμικά πλοία και οι ναυτικές αρμάδες αιχμαλωτίζουν τη φαντασία του κοινού και συμβολίζουν τη δύναμη του έθνους, ο Μαχάν τόνισε ότι το πραγματικό μέτρο της θαλάσσιας ισχύος έγκειται στην ικανότητά του να συντηρεί και να προστατεύει μια ακμάζουσα θαλάσσια οικονομία. Αυτή είναι μια αρχή που φαίνεται να έχει εσωτερικεύσει η Τουρκία, ακόμα κι αν δεν εμφανίζεται πάντα σε περίοπτη θέση στον δημόσιο λόγο. Για την Τουρκία, που βρίσκεται στο σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Ασίας και της Μέσης Ανατολής, το εμπόριο είναι πράγματι βασιλιάς. Το θαλάσσιο εμπόριο της χώρας διέρχεται από μερικές από τις πιο κρίσιμες ναυτιλιακές διαδρομές στον κόσμο -τα Στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων- και συνδέει τις παγκόσμιες αγορές με τα έθνη της Μαύρης Θάλασσας, τη λεκάνη της Μεσογείου και όχι μόνο.

Η επένδυση της Τουρκίας στη ναυτιλιακή της βιομηχανία και τις λιμενικές υποδομές αντικατοπτρίζει αυτή τη λογική του Μαχάν. Τα τουρκικά λιμάνια όπως η Μερσίνα, η Κωνσταντινούπολη και η Σμύρνη είναι πολυσύχναστοι εμπορικοί κόμβοι και ο στόλος των εμπορικών πλοίων της Τουρκίας διαδραματίζει τον απαραίτητο ρόλο στη σύνδεση της οικονομίας της χώρας με τις παγκόσμιες αγορές. Πέρα από την εξυπηρέτηση της οικονομίας της, αυτή η ισχυρή εμπορική ικανότητα ενισχύει τη γεωπολιτική μόχλευση της. Διατηρώντας τον έλεγχο σε κρίσιμα σημεία ελέγχου και ενισχύοντας έναν εμπορικό στόλο ικανό να αντέχει σε κρίσεις, η Τουρκία διασφαλίζει ότι οι θαλάσσιες γραμμές σωτηρίας της παραμένουν ασφαλείς, ακόμη και σε περιόδους σύγκρουσης ή παγκόσμιας αναταραχής, εφόσον κατέχει και ελέγχει τον θαλάσσιο ζωτικό χώρο της λεγόμενης «Γαλάζιας Πατρίδας».

Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία για την ανάπτυξη των πλοίων του τουρκικού ναυτικού και ο στόλος της Τουρκίας τραβάει φυσικά την προσοχή. Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του τουρκικού ναυτικού ευθυγραμμίζεται με την άποψη του Μαχάν ότι ένα ισχυρό ναυτικό είναι απαραίτητο για την προστασία των εμπορικών συμφερόντων. Ωστόσο, όπως θα μας υπενθύμιζε ο Μαχάν, το ναυτικό δεν υπάρχει για να δίνει λαμπρότητα αλλά για να προστατεύει και να επιτρέπει τη μεγαλύτερη προσπάθεια του εμπορίου. Υπό αυτή την έννοια, η αίγλη των πολεμικών πλοίων είναι δευτερεύουσα σε σχέση με την ήσυχη, σταθερή εργασία των εμπόρων της Τουρκίας, των οποίων τα ταξίδια είναι το πραγματικό νόμισμα της θαλάσσιας ισχύος της.

Δίνοντας προτεραιότητα τόσο στην προστασία των θαλάσσιων εμπορικών οδών της όσο και στην ενίσχυση της οικονομικής της συνδεσιμότητας, η Τουρκία ενσωματώνει το όραμα του Μαχάν για μια ισορροπημένη και διαρκή θαλάσσια δύναμη, όπου πολεμικά πλοία και εμπορικά πλοία επιχειρούν παράλληλα για να διατηρήσουν την εθνική ισχύ. Αυτή η διπλή εστίαση διασφαλίζει ότι η Τουρκία παραμένει μια θαλάσσια δύναμη, όχι μόνο στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο αλλά και στην παγκόσμια σκηνή.

Η Τουρκία αποτελεί παράδειγμα για τη σύγχρονη θαλάσσια στρατηγική.

Με μια διαφοροποιημένη οικονομία και μια στρατηγική θέση στο σταυροδρόμι βασικών εμπορικών οδών, η Τουρκία έχει καλλιεργήσει μια ισχυρή εμπορική ναυτιλιακή βιομηχανία. Οι τουρκικές εξαγωγές, διασχίζουν τα παγκόσμια ύδατα με τον εμπορικό της στόλο, δημιουργώντας οικονομική ώθηση που υποστηρίζει τα φιλόδοξα ναυτικά προγράμματα εκσυγχρονισμού της χώρας. Το Τουρκικό Ναυτικό, με τη σειρά του, προστατεύει τις θαλάσσιες γραμμές επικοινωνίας (SLOCs) από τις οποίες εξαρτάται το τουρκικό εμπόριο, διασφαλίζοντας τη ροή των αγαθών και την προστασία των εθνικών συμφερόντων στα αμφισβητούμενα ύδατα.

Το δόγμα «Γαλάζια Πατρίδα», ενώ συχνά πλαισιώνεται με μιλιταριστικούς όρους, αντανακλά επίσης αυτόν τον ενάρετο κύκλο. Με τη διεκδίκηση της θαλάσσιας κυριαρχίας και τη διατήρηση της ναυτικής ετοιμότητας, η Τουρκία στοχεύει να εξασφαλίσει τους πόρους και τις θαλάσσιες ζώνες που είναι απαραίτητες για την οικονομική της ανάπτυξη. Η επιτυχία αυτού του κύκλου εξαρτάται όχι μόνο από τη δύναμη πυρός του ναυτικού αλλά από τη συνεχή ικανότητα της Τουρκίας να καινοτομεί στο εμπόριο, να ενισχύει το εμπορικό της ναυτικό και να διασφαλίζει την πρόσβαση στις παγκόσμιες αγορές.

Μια ακόμη κίνηση, είναι τα ξένα λιμάνια και η πρόσβαση, εκεί όπου η Τουρκία έχει κάνει στρατηγικές κινήσεις για να επεκτείνει την εμβέλειά της. Αξιοποιώντας τη γεωγραφική της θέση στη συμβολή της Ευρώπης, της Ασίας και της Μέσης Ανατολής, η Τουρκία έχει δημιουργήσει εμπορικούς και στρατιωτικούς δεσμούς σε όλη τη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα και πέρα ​​από αυτήν, σε λιμένες της Αφρικής. Τουρκικές εταιρείες και κρατικές επιχειρήσεις έχουν επενδύσει σε λιμενικές εγκαταστάσεις σε περιοχές όπως η Αφρική και η Μέση Ανατολή, ενισχύοντας το παγκόσμιο εμπορικό δίκτυο της Τουρκίας.

Στρατιωτικά, η Τουρκία έχει προσπαθήσει να ενισχύσει την επιρροή της μέσω υπερπόντιων βάσεων, όπως η στρατιωτική της παρουσία στη Σομαλία και το Κατάρ. Αυτά τα ερείσματα όχι μόνο υποστηρίζουν τις ναυτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας, αλλά χρησιμεύουν επίσης ως υλικοτεχνικοί κόμβοι για το εμπόριο, εξασφαλίζοντας κρίσιμους κόμβους στην αλυσίδα εφοδιασμού της. Οι διπλωματικές δεσμεύσεις με χώρες όπως η Λιβύη ενισχύουν περαιτέρω την πρόσβαση της Τουρκίας σε στρατηγικές θαλάσσιες ζώνες, ενισχύοντας τη θέση της στην περιοχή. Για την Τουρκία, ο στόχος είναι σαφής: να διασφαλιστεί ότι η οικονομική ζωντάνια του έθνους ρέει αδιάκοπα στις θάλασσες, ενώ χρησιμοποιεί στρατιωτική δύναμη για να αποτρέψει τις απειλές και να διατηρήσει την πρόσβαση σε βασικές αγορές. Αυτή η ολιστική προσέγγιση αντικατοπτρίζει το όραμα για ένα διασυνδεδεμένο σύστημα όπου η εγχώρια ευημερία, η ναυτική δύναμη και η διεθνής εμβέλεια σχηματίζουν μια απρόσκοπτη και στιβαρή αλυσίδα.

Οι πρόσφατες κινήσεις της Τουρκίας με την Αλβανία, καταδεικνύουν μια έξυπνη εφαρμογή της θαλάσσιας στρατηγικής, συνδυάζοντας οικονομικά, διπλωματικά και στρατηγικά στοιχεία. Επενδύοντας σε αναπτυξιακά έργα στην Αλβανία -μια χώρα στρατηγικής σημασίας λόγω της θέσης της στην Αδριατική Θάλασσα- η Τουρκία επεκτείνει την επιρροή της στα Βαλκάνια και εμβαθύνει τον έλεγχό της στις θαλάσσιες συνδέσεις στη Μεσόγειο. Αυτός ο συνδυασμός οικονομικής μόχλευσης και γεωπολιτικών ελιγμών αντανακλά μια σύγχρονη ερμηνεία της θαλάσσιας ισχύος ως πολυδιάστατου εργαλείου.

Οι επενδύσεις της Τουρκίας στην Αλβανία, που πλαισιώνονται ως αναπτυξιακή βοήθεια, ξεπερνούν τον αλτρουισμό. Τα έργα υποδομής, συμπεριλαμβανομένων των αναβαθμίσεων λιμένων, των αυτοκινητοδρόμων και άλλων οικονομικών πρωτοβουλιών, χρησιμεύουν ως εργαλεία για την τουρκική διπλωματία. Ενισχύοντας την οικονομία της Αλβανίας, η Τουρκία εξασφαλίζει καλή θέληση και δεσμούς που δεσμεύουν το κράτος-αποδέκτη στην τροχιά επιρροής του. Αυτό δημιουργεί έναν μοχλό για την Άγκυρα να πιέσει τις βαλκανικές κυβερνήσεις, προσφέροντας συνεχή υποστήριξη ως καρότο, ενώ χειρίζεται την απειλή της αποχώρησης ως ραβδί.

Μια τέτοια επιρροή θα μπορούσε να επηρεάσει τις περιφερειακές ευθυγραμμίσεις, ιδίως όσον αφορά την ασφάλεια και τον πολιτικό προσανατολισμό της Αλβανίας. Αντιμέτωποι με μια επιλογή μεταξύ της ευημερίας που χρηματοδοτείται από την Τουρκία και της ευθυγράμμισης με την Ελλάδα σε επίμαχα ζητήματα, οι Αλβανοί ηγέτες ενδέχεται να δώσουν προτεραιότητα στα απτά οφέλη που παρέχει η Τουρκία. Αυτό αντανακλά μια βασική αντίληψη ότι η θαλάσσια δύναμη δεν αφορά μόνο τους ναυτικούς στόλους αλλά και τον έλεγχο των οικονομικών και διπλωματικών δικτύων που στηρίζουν την παγκόσμια επιρροή.

Η προοπτική να μετασταθμεύσουν τουρκικά πολεμικά πλοία στον Αυλώνα (Αλβανία) είναι σημαντική.

Ενώ η Τουρκία μπορεί να μην επιδιώξει αμέσως να δημιουργήσει μια μόνιμη ναυτική βάση στον Αυλώνα, η αυξανόμενη παρουσία του τουρκικού ναυτικού εγείρει ερωτήματα σχετικά με τις μακροπρόθεσμες προθέσεις της. Από στρατηγική άποψη, μια τουρκική ναυτική παρουσία στην Αδριατική θα ενίσχυε την ικανότητα της Τουρκίας να προβάλλει ισχύ στην Αδριατική Θάλασσα και στη νότια Ευρώπη, ασκώντας πίεση σε μέλη του ΝΑΤΟ όπως η Ελλάδα και η Ιταλία. Διασφαλίζοντας ότι η Αλβανία δεν θα γίνει ναυτικό προπύργιο για την Ελλάδα ή άλλους αντιπάλους, η Τουρκία ασφαλίζει το πλευρό της στη Μεσόγειο. Μια βάση στην Αλβανία θα διευκόλυνε την ικανότητα της Τουρκίας να υποστηρίξει οικονομικές και στρατιωτικές επιχειρήσεις σε όλα τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο. Έτσι μια τουρκική ναυτική βάση στον Αυλώνα θα προκαλούσε σημαντική αντίθεση από την Ελλάδα, την Ευρωπαϊκή Ένωση και πιθανώς το ΝΑΤΟ. Η Άγκυρα μπορεί να προτιμά να ασκεί οικονομική και πολιτική επιρροή αντί να διακινδυνεύει την αντίδραση της απροκάλυπτης στρατιωτικής επέκτασης στην Αλβανία.

Από την πλευρά μας η σχετική παραμέληση της Ελλάδας για τα Βαλκάνια τόσο από οικονομική όσο και από διπλωματική άποψη, έχει δημιουργήσει ένα άνοιγμα για την Τουρκία. Ενώ η Αθήνα έχει επικεντρωθεί σε άμεσες διαφορές με την Άγκυρα, ιδιαίτερα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία έχει ακολουθήσει μια ευρύτερη περιφερειακή στρατηγική. Με την ενσωμάτωση της στις βαλκανικές οικονομίες, και τοποθετείται ως ευεργέτης, σε αντίθεση με την πιο περιορισμένη δέσμευση της Ελλάδας.

Η πρόκληση της Ελλάδας τώρα είναι να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη επιρροή της Τουρκίας χωρίς να φανεί αντιδραστική. Η Αθήνα πρέπει να επεκτείνει τη δική της επένδυση στην Αλβανία και σε άλλα βαλκανικά κράτη, προσφέροντας ανταγωνιστικές εναλλακτικές λύσεις στην τουρκική βοήθεια. Επίσης η Ελλάδα μπορεί να συνεργαστεί με τους εταίρους της ΕΕ για να παρουσιάσει μια ενιαία προσέγγιση για την ανάπτυξη των Βαλκανίων, μειώνοντας την εξάρτηση της περιοχής από την τουρκική μεγαλοπρέπεια. Η προληπτική δέσμευση με τους ηγέτες των Βαλκανίων σχετικά με κοινές ανησυχίες για την ασφάλεια θα μπορούσε να αντισταθμίσει τη μόχλευση της Τουρκίας, διασφαλίζοντας ότι οι συμμαχίες παραμένουν ισορροπημένες.

Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτού του πολυδιάστατου ανταγωνισμού, οι Έλληνες φορείς χάραξης πολιτικής πρέπει να διευρύνουν τους στρατηγικούς τους ορίζοντες. Η παραδοσιακή ναυτική αντιπαλότητα στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο εξακολουθεί να είναι κρίσιμη, αλλά τώρα είναι μόνο ένα μέρος ενός ευρύτερου ανταγωνισμού επιρροής. Η Ελλάδα πρέπει να σκεφτεί πέρα ​​από τις εδαφικές διαφορές και να αγκαλιάσει ένα όραμα ασφάλειας που να ενσωματώνει οικονομικές, πολιτιστικές και πολιτικές διαστάσεις. Αυτό απαιτεί επανεξέταση των συμμαχιών, αξιοποίηση της ένταξης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ και την προώθηση συνεργασιών που καλύπτουν ολόκληρη την περιοχή. Σημαίνει επίσης προετοιμασία για έναν μακροπρόθεσμο ανταγωνισμό όπου η επιρροή, και όχι η άμεση αντιπαράθεση, θα καθορίσει συχνά τα αποτελέσματα.

Οι θεωρίες του Μαχάν δεν απαιτούν τίποτα λιγότερο από μια ευρεία, ολοκληρωμένη προσέγγιση της θαλάσσιας ισχύος και στρατηγικής. Το φάντασμά του μπορεί να υπενθυμίζει στην Ελλάδα ότι η γεωγραφία είναι το πεπρωμένο αλλά μόνο αν συνδυαστεί με μια ξεκάθαρη κατανόηση του εμπορίου, της διπλωματίας και της δύναμης των συμμαχιών. Οι κινήσεις της Τουρκίας στην Αλβανία και ευρύτερα στα Βαλκάνια δείχνουν ότι έχει κατανοήσει αυτήν την αρχή. Η Ελλάδα πρέπει να κάνει το ίδιο, διασφαλίζοντας ότι δεν θα προσπαθήσει απλώς να παραμείνει μόνο μια ισχυρή θαλάσσια δύναμη, αλλά ένας κομβικός παράγοντας στη γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής. Μόνο αν αφυπνιστούμε, η Ελλάδα μπορεί να ανταποκριθεί στην πρόκληση και να εξασφαλίσει τη θέση της σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο τοπίο.

*Ο Δημήτριος Τσαϊλάς είναι απόστρατος Αξιωματικός του ΠΝ, δίδαξε επί σειρά ετών στις έδρες Επιχειρησιακής Σχεδιάσεως καθώς και της Στρατηγικής και Ασφάλειας, σε ανώτερους Αξιωματικούς στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου. Σήμερα είναι μέλος και ερευνητής του Institute for National and International Security, του Strategy International και του Research Institute for European and American Studies. militaire.gr
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Πόσα εκατομμύρια είναι οι Κούρδοι στην Τουρκία;

Άνθρωποι του Ντιγιαρμπακίρ που τρώνε στο εστιατόριο της πόλης. / Φωτογραφία: Μητροπολιτικός Δήμος Ντιγιαρμπακίρ

«Τα τουρκικά στοιχεία απογραφής των Κούρδων στην Τουρκία, τουλάχιστον δίνουν μια εικόνα», γράφει η κουρδική Rudaw στα τουρκικά.

Το δημοσίευμα παραπέμπει στο δημοσιογράφο Μουράτ Γετκίν έγραψε σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του πόσα εκατομμύρια είναι ο κουρδικός πληθυσμός στην Τουρκία.

Ο αριθμός των Κούρδων που ζουν στην Τουρκία δεν είναι επίσημα γνωστός μέχρι στιγμής. Το πόσα εκατομμύρια Κούρδοι ζουν στην Τουρκία είναι γνωστό μόνο σε εκτιμώμενους αριθμούς.

Η εταιρεία της Κωνσταντινούπολης Economic Research δημοσίευσε τη μελέτη της «Türkiye Report»/ «Έκθεση της Τουρκίας», στις 15 Νοεμβρίου.

Στην έκθεση, 1.866 συμμετέχοντες σε 26 επαρχίες ρωτήθηκαν πώς αισθάνονται που δεν αναγνωρίζονται ως εθνότητα.
Από τη δημοσκόπηση, το 17 τοις εκατό των συμμετεχόντων στην έρευνα αυτοπροσδιορίστηκαν ως Κούρδοι ή Ζαζά (= ιρανικός πληθυσμός στην ανατολική Τουρκία).

Ενώ 66 εκατομμύρια Τούρκοι πολίτες αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι, 13 εκατομμύρια αυτοπροσδιορίζονται ως Κούρδοι και 1,5 εκατομμύρια αυτοπροσδιορίζονται ως Ζαζά.

Η μεγαλύτερη εθνότητα μετά τους Ζαζά είναι οι Κιρκάσιοι, με 450.000.

Τους Κιρκάσιους ακολουθούν οι Άραβες με 350.000.

Το σχετικό μέρος του άρθρου του Murat Yetkin έχει ως εξής:

«Η εταιρεία Οικονομικών Ερευνών της Κωνσταντινούπολης έκανε κάτι που δεν είχε κάνει πριν στη μελέτη της η «Türkiye Report» που δημοσιεύθηκε στις 15 Νοεμβρίου. Μεταξύ 1 και 6 Νοεμβρίου 1866 άτομα σε 26 επαρχίες ρωτήθηκαν πώς αυτοπροσδιορίζονται εθνοτικά. Τούρκοι, Κούρδοι, Ζαζά, Άραβες ή Κιρκάσιοι;

Μετά από αυτό ήρθαν τα ερωτήματα εάν πιστεύουν ότι υπάρχει κουρδικό πρόβλημα, αν απαντούν ως κουρδικό πρόβλημα ή πρόβλημα PKK, πού βλέπουν τη λύση και τι πιστεύουν για την «πρωτοβουλία Οτσαλάν» του ηγέτη του MHP Ντεβλέτ Μπαχτσελί στις 22 Οκτωβρίου.

Η εθνοτική εικόνα της Τουρκίας

Ρώτησα τον Τζαν Σελτούκι, διευθυντή Έρευνας της Κωνσταντινούπολης, και μου έστειλε τα στοιχεία.

Οι εθνότητες που αναφέρονται ως μικροί πληθυσμοί είναι οι Βόσνιοι, οι Λαζοί, Γεωργιανοί και Αλβανοί. Το σύνολο όλων αυτών είναι κάτι περισσότερο από το 4% του συνόλου.

Έτσι, από τα περίπου 86 εκατομμύρια Τούρκους πολίτες που ζουν στην Τουρκία το 2024, τα 66 εκατομμύρια αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι, τα 13 εκατομμύρια ως Κούρδοι, το 1,5 εκατομμύρια ως Ζαζά, οι 450 χιλιάδες ως Κιρκάσιοι και οι 350 χιλιάδες ως Άραβες. Τα άλλα έθνη είναι μη προσδιορίσιμα.

Πόσο αντικατοπτρίζει αυτή η άποψη την πραγματικότητα;

Ο διευθυντής έρευνας Σελτζούκι λέει ότι οι 26 επαρχίες που επέλεξαν εμπίπτουν στην «Ταξινόμηση Στατιστικών Περιφερειακών Ενοτήτων» που χρησιμοποιείται στην Τουρκία και χρησιμοποιείται επίσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

«Τουλάχιστον όλη αυτή η έρευνα δίνει μια ιδέα», καταλήγει το δημοσίευμα.


Αποκλειστικά στο ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Η Τουρκία ελπίζει στον Τραμπ για την επίλυση της διαμάχης για τους S-400 και την αγορά των F-35

Μετά από χρόνια αναμονής για δράση από τον Τζο Μπάιντεν, η Τουρκία εναποθέτει τις ελπίδες της στον νέο πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ για να την απαλλάξει από τις κυρώσεις που της επιβλήθηκαν λόγω της χρήσης ρωσικού συστήματος αεράμυνας.

Όπως μεταδίδει το Bloomberg, ο Τραμπ θα μπορούσε να ζητήσει από το Κογκρέσο να άρει τη νομοθεσία που ουσιαστικά απέκοψε την κορυφαία υπηρεσία αμυντικών προμηθειών της Τουρκίας από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, το στρατιωτικό υλικό και την τεχνολογία των ΗΠΑ. Αυτό θα επέτρεπε στην Τουρκία να αγοράσει αεροσκάφη πέμπτης γενιάς F-35 που κατασκευάζει η Lockheed Martin, να διασφαλίσει ότι ο στρατός της μπορεί να λειτουργεί σε συγχρονισμό με άλλα μέλη της συμμαχίας του ΝΑΤΟ και να ενισχύσει την αποτροπή στη νοτιοανατολική πλευρά της.

Καθώς ο Τραμπ ετοιμάζεται να αναλάβει τα καθήκοντά του τον Ιανουάριο, η Τουρκία βρίσκεται σε επικοινωνία με ανθρώπους του στενού περιβάλλοντος του προκειμένου να της επιτραπεί η -έστω περιορισμένη - χρήση των ρωσικών πυραύλων S-400.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, λίγο μετά τη συγχαρητήρια τηλεφωνική επικοινωνία του με τον Τραμπ για τη νίκη του στις εκλογές, ζήτησε από τις ΗΠΑ να άρουν τις κυρώσεις που στοχοποίησαν τη βιομηχανία άμυνας της χώρας και την απέκλεισαν από το πρόγραμμα ανάπτυξης των F-35.

Η μεταβατική ομάδα του Τραμπ πάντως δεν πήρε θέση σχετικά με το τουρκικό αίτημα.

Η επίλυση της διαμάχης για τους ρωσικούς πυραύλους S-400 θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου αύξηση της συνεργασίας στην αμυντική βιομηχανία μεταξύ των δύο μακροχρόνιων συμμάχων, σύμφωνα με Τούρκους και Αμερικανούς αξιωματούχους.

Οι ΗΠΑ έχουν δηλώσει ότι μπορεί να συζητήσουν την επιστροφή της Τουρκίας στην "οικογένεια" των F-35 αν επιλυθεί η σχετική διαμάχη. Τα υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών της Τουρκίας δεν απάντησαν σε αιτήματα σχολιασμού για την τελευταία προσπάθεια της χώρας να εξασφαλίσει εξαίρεση από τις κυρώσεις.

Η Άγκυρα ήταν αρχικός εταίρος του προγράμματος F-35 και η πρόθεσή της να αγοράσει περίπου 100 μαχητικά την καθιστούσε έναν από τους τέσσερις κορυφαίους ξένους πελάτες για το μαχητικό stealth. Η Τουρκία έχει ζητήσει επιστροφή 1,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων που είχε προηγουμένως επενδύσει στην πρωτοβουλία, ενώ έξι αεροσκάφη F-35A που προορίζονταν για την χώρα παραμένουν σε αμερικανικές αποθήκες.

Βελτιωμένες Σχέσεις

Οι τεταμένες σχέσεις με τις ΗΠΑ άρχισαν να βελτιώνονται στις αρχές του έτους όταν η Τουρκία επικύρωσε την αίτηση της Σουηδίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ, μια κίνηση που προώθησαν οι ΗΠΑ και ευρωπαϊκές χώρες ως απάντηση στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022.

Έκτοτε, η Τουρκία υπέγραψε συμφωνία για την αγορά 40 μαχητικών αεροσκαφών F-16 από τις ΗΠΑ, ενώ διαπραγματεύεται τη μείωση του αρχικού της σχεδίου να αγοράσει κιτ αναβάθμισης για τον υπάρχοντα στόλο της καθώς και πυρομαχικά, λόγω περικοπών στις εγχώριες δαπάνες. Η Άγκυρα έχει επίσης ζητήσει άδεια από τις ΗΠΑ για την απόκτηση και συναρμολόγηση κινητήρων GE Aerospace F110, που χρησιμοποιούνται στα F-16, για το δικινητήριο αεροσκάφος της Kaan και κινητήρες F404 για τα εκπαιδευτικά αεροσκάφη Hurjet.

Κουρδικές Δυνάμεις

Ένα άλλο σημείο τριβής είναι η υποστήριξη και η εκπαίδευση κουρδικών δυνάμεων στη Συρία από τις ΗΠΑ. Η Τουρκία τις θεωρεί τρομοκρατικές και απειλή για την ενότητά της, καθώς συνδέονται με την αποσχιστική κουρδική ομάδα PKK, που διεξάγει πόλεμο για αυτονομία στη νοτιοανατολική Τουρκία.

Σε μια προσπάθεια να επιλύσει το ζήτημα, η Τουρκία έχει προτείνει στην Ουάσιγκτον να αναλάβει την καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία με "αντάλλαγμα" οι ΗΠΑ να αποσύρουν τα στρατεύματά τους και να σταματήσουν τη στρατιωτική υποστήριξη στις κουρδικές δυνάμεις. Επίσης, η Τουρκία δήλωσε ότι είναι πρόθυμη να αναλάβει την ευθύνη για δεκάδες χιλιάδες τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους και τις οικογένειές τους που κρατούνται από κουρδικές δυνάμεις.

Η Ουάσιγκτον δεν έχει ακόμη απαντήσει στην τουρκική πρόταση, σύμφωνα με αξιωματούχους, αν και ο Τραμπ είχε προτείνει την απομάκρυνση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία κατά την προηγούμενη θητεία του ως πρόεδρος.

"Ο Τραμπ μπορεί να επικεντρωθεί έντονα σε αυτό το ζήτημα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και να αποσύρει Αμερικανούς στρατιώτες από τη Συρία και την περιοχή, διότι οι ΗΠΑ έχουν να αντιμετωπίσουν μεγαλύτερα ζητήματα", δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ σε συνέντευξή του στο τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι TV100 την περασμένη εβδομάδα.

Πηγή: capital.gr
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Ερντογάν: Η Ρωσία πρέπει να λάβει μέτρα για να προστατευθεί

Δηλώσεις αναφορικά με τη Ρωσία έκανε ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε συνέντευξη Τύπου στη Βραζιλία μετά τη Σύνοδο Κορυφής της G20, τονίζοντας ότι «η Ρωσία έπρεπε να λάβει μέτρα για να προστατευθεί».

«Το ΝΑΤΟ πρέπει να εξετάσει προσεκτικά τη ρωσική δήλωση», υπογράμμισε χαρακτηριστικά.

Ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, μείωσε την Τρίτη το όριο για πυρηνικό χτύπημα, ως απάντηση σε ένα ευρύτερο φάσμα συμβατικών επιθέσεων και η Μόσχα είπε ότι η Ουκρανία χτύπησε βαθιά μέσα στη Ρωσία με πυραύλους ATACMS κατασκευής ΗΠΑ.

«Η Τουρκία έπρεπε να διατηρήσει καλές σχέσεις, τόσο με τη Ρωσία, όσο και με την Ουκρανία και θα συνεχίσει να ζητά ειρήνη, παρά την επίθεση της Ουκρανίας στη Ρωσία, χρησιμοποιώντας αμερικανικούς πυραύλους ATACMS», κατέληξε ο Τούρκος πρόεδρος.

«Πάγωμα» του πολέμου στην Ουκρανία και αναβολή της ένταξής της στο ΝΑΤΟ

Υπενθυμίζεται ότι το Bloomberg δημοσίευσε τη Δευτέρα (18/11), ότι ο πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του στη σύνοδο κορυφής της G20 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, θα παρουσιάσει το ειρηνευτικό του σχέδιο, σχετικά με τον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας.

Όπως αναφέρουν πηγές του πρακτορείου, ο Τούρκος πρόεδρος αναμένεται να προτείνει το «πάγωμα» του πολέμου στις σημερινές θέσεις των δύο πλευρών, ενώ, επίσης, και την αναβολή των συζητήσεων για την ένταξη τους Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ για τουλάχιστον 10 χρόνια, ως παραχώρηση προς το Βλαντίμιρ Πούτιν.

Η τουρκική πρόταση ζητά, επίσης, τη δημιουργία μιας αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης στο ανατολικό Ντονμπάς, όπου η Ρωσία ελέγχει σημαντικές εκτάσεις από το 2014.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Ερντογάν θα προτείνει να αναπτυχθούν εκεί διεθνή στρατεύματα ως πρόσθετη εγγύηση και να παράσχει στην Ουκρανία στρατιωτικές προμήθειες ως αποζημίωση για τη συμφωνία της να μην ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.

Τούρκοι αξιωματούχοι αναγνωρίζουν ότι θα ήταν δύσκολο για την Ουκρανία να αποδεχθεί μια τέτοια πρόταση, αλλά πιστεύουν ότι είναι η πιο ρεαλιστική προσέγγιση.

Θέλουν να αναβάλουν τις συζητήσεις για τη μακροπρόθεσμη τύχη των κατεχομένων εδαφών και να επικεντρωθούν στην εξασφάλιση μιας σταθερής κατάπαυσης του πυρός σε πρώτη φάση, σημειώνει το δημοσίευμα.

Επιπροσθέτως, οι πηγές του πρακτορείου υποστηρίζουν ότι ο Ερντογάν ελπίζει ότι μπορεί να πείσει τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι να παραστεί στις ειρηνευτικές συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη, καθώς έχει δει εκθέσεις πληροφοριών που υποδηλώνουν ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να χάσει πολύ περισσότερα εδάφη τους επόμενους μήνες, αν δεν σταματήσουν οι μάχες.

Η τουρκική πρόταση θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή από ορισμένους από τους συμμάχους του Κιέβου, οι οποίοι είναι ανήσυχοι επειδή η πλήρης ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ θα κινδύνευε να τους φέρει σε άμεση σύγκρουση με το Κρεμλίνο.

Το σκεπτικό της Δύσης έχει αλλάξει από τότε που εμφανίστηκαν στο πεδίο της μάχης βορειοκορεατικά στρατεύματα για να υποστηρίξουν τις δυνάμεις του Πούτιν και αυτό διαμόρφωσε τις απόψεις του Μπάιντεν σχετικά με το ενδεχόμενο να επιτρέψει πυραυλικά πλήγματα κατά της Ρωσίας.

Οι εκτιμήσεις ορισμένων χωρών της G-20 δείχνουν ότι η Βόρεια Κορέα ενδέχεται τελικά να στείλει στη Ρωσία έως και 100.000 στρατιώτες.

Πηγή: liberal.gr
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Μεντβέντεφ: Η χρήση των ATACMS μπορεί τώρα να χαρακτηριστεί ως επίθεση του ΝΑΤΟ στη Ρωσία... Και αυτό είναι ήδη Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος!

Η Ρωσία έχει το δικαίωμα να ανταποκριθεί με όπλα μαζικής καταστροφής κατά του Κιέβου και μεγάλων εγκαταστάσεων του ΝΑΤΟ

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Joe Biden επιδιώκει να προκαλέσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο επιτρέποντας στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει αμερικανικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς για να χτυπήσει στη Ρωσία, δήλωσε ο αντιπρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Dmitry Medvedev σε ανάρτησή του στο Telegram.
"Η χρήση των πυραύλων της συμμαχίας με αυτόν τον τρόπο μπορεί τώρα να χαρακτηριστεί ως επίθεση από τις χώρες του ΝΑΤΟ στη Ρωσία.
Σε αυτήν την περίπτωση, προκύπτει το δικαίωμα να ανταποκριθούν με όπλα μαζικής καταστροφής κατά του Κιέβου και μεγάλων εγκαταστάσεων του ΝΑΤΟ, όπου κι αν βρίσκονται.
Και αυτό είναι ήδη Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος», προειδοποίησε ο Medvedev.
Είπε επίσης ότι ο Biden μπορεί να αποφάσισε να καταστρέψει «ένα σημαντικό μέρος της ανθρωπότητας» καθώς η θητεία του πλησιάζει στο τέλος της.
Προηγουμένως, ουκρανικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο ουκρανικός στρατός εξαπέλυσε τις πρώτες επιθέσεις εντός της Ρωσίας χρησιμοποιώντας πυραύλους που παρέχονται από τις ΗΠΑ.

Πηγή: bankingnews.gr

Πρώην ΥΠΕΞ Αυστρίας: Εάν χτυπήσουν με ATACMS, το ΝΑΤΟ επίσημα κηρύσσει τον πόλεμο στη Ρωσία
Κατά τη γνώμη της, ο μελλοντικός πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί απλώς να αρνηθεί να συμμετάσχει στην ουκρανική σύγκρουση, αφήνοντας αυτό το πρόβλημα στις ευρωπαϊκές χώρες

Η πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας, Karin Kneissl, πιστεύει ότι εάν το Κίεβο χτυπήσει βαθιά στο ρωσικό έδαφος χρησιμοποιώντας πυραύλους ATACMS, το ΝΑΤΟ θα βρίσκεται επίσημα σε κατάσταση πολέμου με τη Ρωσία.
«Τι θα μπορούσε να συμβεί στη συνέχεια - σε περίπτωση παρόμοιων επιδρομών στη Ρωσία με τη χρήση πυραύλων ATACMS, επίσημα, αυτό δεν αποτελεί προτεραιότητα για τον μελλοντικό Πρόεδρο των ΗΠΑ και την νέα αμερικανική ιεραρχία».
Σύμφωνα με την Kneissl, ο Trump έχει ήδη δηλώσει ότι σχεδιάζει κάποιου είδος «εκκαθάρισης» στις τάξεις του αμερικανικού στρατού σε σχέση με την αποτυχία των αμερικανικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν το 2021, οπότε ορισμένοι αξιωματούχοι μπορεί να χάσουν τις θέσεις τους.
Όπως γράφει η πρώην επικεφαλής του αυστριακού υπουργείου Εξωτερικών, τόσο η ΕΕ όσο και οι ΗΠΑ θα πρέπει να αναζητήσουν διέξοδο από αυτή την κατάσταση.
Κατά τη γνώμη της, ο μελλοντικός πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί απλώς να αρνηθεί να συμμετάσχει στην ουκρανική σύγκρουση, αφήνοντας αυτό το πρόβλημα στις ευρωπαϊκές χώρες.
Η Kneissl σημειώνει ότι η πολεμική ρητορική σε πολλούς τομείς έχει γίνει σοβαρό πρόβλημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποκαλώντας την «κατάλοιπο αυτού που κάποτε ήταν Ευρώπη».

Πηγή: bankingnews.gr

O Macron χαιρέτισε την απόφαση των ΗΠΑ να επιτρέψουν χτυπήματα στη Ρωσία
«Αυτή είναι μια εντελώς θετική απόφαση», είπε ο Macron, σύμφωνα με το πρακτορείο AFP

Ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της G20 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, χαιρέτισε την απόφαση των ΗΠΑ να επιτρέψουν στην Ουκρανία να εξαπολύσει πλήγματα μεγάλης εμβέλειας βαθιά στη Ρωσική Ομοσπονδία, αναφέρει το AFP.
Νωρίτερα, το Ουκρανικό μέσο ενημέρωσης RBC -Ukraine, επικαλούμενη υψηλόβαθμη πηγή σε ουκρανικούς στρατιωτικούς-πολιτικούς κύκλους, ανέφερε ότι η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία επέτρεψαν στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει όπλα μεγάλης εμβέλειας στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αλλά περιορίστηκαν μόνο στην περιφέρεια Kursk.
«Αυτή είναι μια εντελώς θετική απόφαση», είπε ο Macron, σύμφωνα με το πρακτορείο AFP.
Επίσης, σύμφωνα με τον Γάλλο Πρόεδρο, η κοινή δήλωση στη σύνοδο κορυφής θα μπορούσε να είναι «πιο σαφής» σχετικά με την ουκρανική σύγκρουση.

Πηγή: bankingnews.gr

Meloni: Η Ιταλία δεν συμφωνεί με τα χτυπήματα βαθιά στη Ρωσία - Κάναμε μια διαφορετική επιλογή
Οι δηλώσεις έγιναν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της Ομάδας των Είκοσι (G20)

Η πρωθυπουργός της Ιταλίας Giorgia Meloni εξαπέλυσε σαφείς αιχμές κατά της ΕΕ, λέγοντας ότι κατανοεί τις «αποφάσεις άλλων» να εξαπολύσουν πλήγματα από το έδαφος της Ουκρανίας βαθιά στη Ρωσική Ομοσπονδία με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, αλλά η Ρώμη έκανε μια «διαφορετική επιλογή» και την μοιράζονται όλες οι πολιτικές δυνάμεις στη χώρα.
Οι δηλώσεις έγιναν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της Ομάδας των Είκοσι (G20).
Εκτιμά όπως ανέφερε, ότι η αντίστοιχη απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ Joe Biden ήταν «μια απάντηση στις επιθέσεις από τη Ρωσική Ομοσπονδία τις τελευταίες ημέρες», την παραμονή της συνόδου κορυφής της G20, στην οποία συμμετέχει η Ρωσία.
«Κάναμε μια διαφορετική επιλογή. Και αυτή είναι μια σπάνια περίπτωση που συμφωνούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Πάντα επικεντρωνόμασταν στην [παροχή] συστημάτων αεράμυνας», είπε η Meloni.
Εξήγησε ότι δεν εξεπλάγη από το κάλεσμα του γερμανού καγκελάριου Olaf Scholz προς τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin, αλλά πίστευε ότι το περιεχόμενό του αποδεικνύει ότι η ρωσική πλευρά δεν θέλει διάλογο.
Στην Ιταλία, ορισμένα κόμματα, κυρίως η αντιπολίτευση, τάσσονται υπέρ της διακοπής των προμηθειών όπλων στην Ουκρανία.
Για παράδειγμα, το Κίνημα των 5 Αστέρων, το οποίο καταδίκασε την απόφαση του Biden, χαρακτηρίζοντάς την «καθυστερεί την προοπτική επίτευξης ειρήνης».
Η Λέγκα, ένα από τα κόμματα του κυβερνώντος συνασπισμού, είναι επίσης δύσπιστη για τη συνέχιση των προμηθειών. Η Ιταλία προσπαθεί να μεταφράσει τη βοήθεια σε επενδυτικά προγράμματα για την αποκατάσταση της Ουκρανίας και θα φιλοξενήσει ένα άλλο διεθνές συνέδριο για το θέμα αυτό το καλοκαίρι.
Ο Γραμματέας Τύπου του Ρώσου Προέδρου Peskov δήλωσε ότι το επικαιροποιημένο πυρηνικό δόγμα προϋποθέτει τη δυνατότητα πυρηνικής απάντησης σε περίπτωση χρήσης δυτικών μη πυρηνικών πυραύλων από την Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας.
Νωρίτερα, σημείωσε ότι η απόφαση που έλαβαν οι δυτικές χώρες σήμαινε έναν «ποιοτικά νέο γύρο» έντασης.

Πηγή: bankingnews.gr
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2024

Θρυαλλίδα η προσέγγιση με Τουρκία – Ο διάλογος και η «αποθράσυνση της Άγκυρας»

Δημήτρης Μηλάκας

Μείζον ζήτημα προκύπτει για την κυβέρνηση μετά την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να προχωρήσει στη διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά για τα όσα είπε σε συνέντευξή του ο πρώην πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής», τόσο για τα ελληνοτουρκικά, όσο και τη γενικότερη «κεντρώα στροφή» της Νέας Δημοκρατίας.

Ο Αντώνης Σαμαράς μίλησε για ακατανόητη πολιτική στα ελληνοτουρκικά, η οποία το μόνο που κάνει είναι να αποθρασύνει και να ενισχύει την αδιαλλαξία της Άγκυρας. Μάλιστα, ο πρώην πρωθυπουργός επικέντρωσε τα πυρά του κατά του υπουργού εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη, ζητώντας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να αποπέμψει όποιους δηλώνουν (όπως ο Υπουργός Εξωτερικών σε συνέντευξή του τον περασμένο Οκτώβρη στον Σκάι) ότι στο όνομα της «φιλίας και ηρεμίας» με την Τουρκία «ας χαρακτηριστούν και μειοδότες».

Ο Αντώνης Σαμαράς συνόψισε την κριτική του στην πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκης στα ελληνοτουρκικά ως εξής:
-«είμαστε υποχρεωμένοι να διαπραγματευθούμε την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Τουρκία! Όχι να συζητήσουμε εάν τα νησιά έχουν ΑΟΖ…».
-«η Τουρκία ζητά να έχουμε συμφωνήσει εκ των προτέρων ότι χάνουμε τη δικαιοδοσία των νησιών μας – δηλαδή την οικονομική εκμετάλλευση τεράστιων θαλασσίων εκτάσεων».
-«Η Τουρκία ζητά να παρακάμψουμε εντελώς το Δίκαιο, αποδεχόμενοι συνεκμετάλλευση αιολικών πάρκων στο Αιγαίο, πάνω σε ΑΟΖ δικής μας δικαιοδοσίας! Μας ζητάει δηλαδή να μοιραστούμε τα “δικά μας” ή, έστω, να τα συνεκμεταλλευθούμε! Οπότε τι ακριβώς “συζητάμε”;».

«Eπιβεβαιώνει» ο Φιντάν

Αξίζει να σημειωθεί ότι [στις 15/11/24] σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο τούρκος Υπουργός εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, αναφερόμενος στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η διαδικασία της ελληνοτουρκικής προσέγγισης επιβεβαίωσε τα λεγόμενα του Αντώνη Σαμαρά.

Ο Τούρκος ΥΠΕΞ επανέλαβε ότι ο ελληνοτουρκικός διάλογος δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών (όπως λέει η Αθήνα) αλλά , απαιτούνται συνομιλίες και για τα υπόλοιπα ανοιχτά ζητήματα, όπως:
-ο εξοπλισμός των νησιών με αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς
-η υφαλοκρηπίδα (η Τουρκία δεν δέχεται δικαιώματα υφαλοκρηπίδας στα νησιά πέρα από τα 6 μίλια)
τα χωρικά ύδατα (τουρκική απειλή πολέμου αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια όπως έχει δικαίωμα από το Διεθνές Δίκαιο)
-οι (νησιωτικοί) σχηματισμοί με αδιευκρίνιστο καθεστώς (γκρίζες ζώνες με νησίδες βραχονησίδες και νησιά που σύμφωνα με την Τουρκία δεν έχει διευκρινιστεί το καθεστώς κυριαρχίας τους)
-ο εναέριος χώρος (η Τουρκία αμφισβητεί τον ελληνικό εναέριο χώρο που είναι 10 μίλια)

Πηγή: topontiki.gr

Ποιος λέει αλήθεια;
[...] Δεδομένων των ξεκάθαρων τουρκικών θέσεων, αλλά και της επίσης ξεκάθαρης προθυμίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη να συνεχίσει τον διάλογο και την διαδικασία της προσέγγισης προκύπτει κατ αρχήν ένα ερώτημα: λέει αλήθεια ο Φιντάν πως η τρέχουσα διαδικασία των ελληνοτουρκικών συνομιλιών περιλαμβάνει το συνολικό πακέτο των διαφορών;

Η απάντηση, δυστυχώς , είναι ναι! Κι αυτό γιατί όπως μπορεί να διακρίνει ακόμη κι ένας φοιτητής των Διεθνών Σχέσεων η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας προϋποθέτει συζήτηση και συμφωνία για το τι ανήκει, σε ποιον. ΠΧ, σε ποιον ανήκουν τα Ίμια και τα εκατοντάδες νησιά των οποίων το καθεστώς κυριαρχίας αμφισβητεί η Τουρκία.

Το «φάουλ» του Σαμαρά

Η διατύπωση διαφωνίας σε μείζονα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και μάλιστα από έναν πρώην πρωθυπουργό (και κυβερνητικό πριν τη διαγραφή) βουλευτή, προφανώς δεν γίνεται με μπαταριές στα media και σε ομιλίες όπου προβάλλονται γενικές και αόριστες ανησυχίες. Γίνεται κατ αρχήν εντός του κόμματος αφού απαιτήσει και λάβει ενδελεχή ενημέρωση για τις ελληνοτουρκικές συνομιλίες.

Ο κατηγορηματικός τόνος με τον οποίο εξέφρασε το Σαμαράς τις θέσεις του για τα ελληνοτουρκικά οδηγεί στην εκτίμηση πως ξέρει κάτι περισσότερο. Οπότε:

· Έχει λάβει ενημέρωση για το περιεχόμενο των ελληνοτουρκικών συνομιλιών οι οποίες πράγματι ( ; ) έχουν εκτραπεί σε συζήτηση επί ζητημάτων κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας;

· Αν πράγματι κάτι τέτοιο συμβαίνει, είναι αποτελεσματική αντίδραση οι «μπαταριές» στα media;

· Γιατί δεν λέει δημόσια και με σαφήνεια αυτά που ενδεχομένως γνωρίζει για το περιεχόμενος των ελληνοτουρκικών συνομιλιών;

· Και εν τέλει, γιατί επέλεξε να παραμείνει σε ένα κόμμα που ακολουθεί πολιτική η οποία οδηγεί σε «ξεπούλημα» μέχρι να διαγραφεί, αντί να αποχωρήσει καταγγέλλοντας και προειδοποιώντας;

Ο Αντώνης Σαμαράς εκ της πείρας του ότι ένας Υπουργός Εξωτερικών είναι υποχρεωμένος να κινηθεί μέσα στο πλαίσιο της πολιτικής που έχει χαράξει η κυβέρνησή του και ο πρωθυπουργός. Παρ όλα αυτά επέλεξε να «την πέσει» στον Γεραπετρίτη, καλώντας των Μητσοτάκη να τον αποπέμψει.

Προφανώς ο πρώην πρωθυπουργός θέλησε να χτυπήσει το σαμάρι για να … την ακούσει ο γάιδαρος. Όμως αυτά είναι παιχνίδια τακτικής στον ενδοκυβερνητικό/ εσωκομματικό μικρόκοσμο και το μόνο που τελικά πετυχαίνουν είναι να αποστρέφεται η προσοχή από την ουσία (επικίνδυνες εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά) και να επικεντρώνεται σε προσωπικές/ οικογενειακές κόντρες…

Πηγή: topontiki.gr
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Ο Τζέφρι Πάιατ υπέρ της ηλεκτρικής διασύνδεσης με Κύπρο... στα λόγια μόνο(!)

Την υποστήριξη των ΗΠΑ στην προώθηση έργων ενεργειακής διασυνδέσεως στην Ανατολική Μεσόγειο όπως το Great Sea Interconnector αλλά και ο κάθετος διάδρομος φυσικού αερίου επανέλαβε ο υφυπουργός Ενεργειακών Πόρων των ΗΠΑ κ. Τζέφρι Πάιατ στο πλαίσιο της διασκέψεως για το Περιβάλλον που διεξάγεται στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν. Κατά την τοποθέτησή του ο κ. Πάιατ ανεφέρθη στον κομβικό ρόλο

της Ελλάδος ως περιφερειακού ενεργειακού κόμβου κάνοντας ειδική αναφορά στο πρόγραμμα ηλεκτρικής διασυνδέσεως Ελλάδος- Κύπρου- Ισραήλ (Great Sea Interconnector) καθώς και στον Κάθετο Διάδρομο φυσικού αερίου που θα επιτρέπει την αμφίδρομη ροή φυσικού αερίου από τον Νότο προς τον Βορρά και, πιο συγκεκριμένα, από την Ελλάδα στην Βουλγαρία, την Ρουμανία, την Ουγγαρία, την Σλοβακία, την Μολδαβία και την Ουκρανία, μέσα από την σύνδεση υφιστάμενων, αλλά και νέων ευρωπαϊκών υποδομών μεταφοράς φυσικού αερίου και LNG. Μάλιστα χαρακτήρισε ως «μεγάλη ευκαιρία» για την Κυπριακή Δημοκρατία την ηλεκτρική διασύνδεση με την Ελλάδα σημειώνοντας ότι το έργο αυτό θα οδηγήσει στην επίλυση μιας σειράς προβλημάτων, όπως το γεγονός ότι η Κύπρος είναι η μόνη χώρα της ΕΕ που δεν είναι διασυνδεμένη.

Πηγή: energia.gr

Geoffrey Pyatt: Υποστηρίζουμε το όραμα της ενεργειακής περιφερειακής συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο
Tην υποστήριξη των ΗΠΑ στην προώθηση έργων ενεργειακής διασύνδεσης στην Ανατολική Μεσόγειο όπως το Great Sea Interconnector αλλά και ο Κάθετος Διάδρομος φυσικού αερίου επανέλαβε ο κ. Geoffrey Pyatt Assistant Secretary of State for Energy Resources των ΗΠΑ.Οι δηλώσεις του έγιναν στο πλαίσιο του COP29, που διεξάγεται στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν.

Το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών συμμετέχει ενεργά στην COP29 τη σημαντική συνάντηση υψηλού επιπέδου που επικεντρώνεται στο κρίσιμο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, φιλοξενώντας συζήτηση με τίτλο «Γεωπολιτική και Περιβάλλον στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης», η οποία πραγματοποιήθηκε σήμερα, Παρασκευή 16 Νοεμβρίου στο Ελληνικό Περίπτερο. Στο συζήτηση, εκτός του κ. Pyatt συμμετείχαν η Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας της Ελλάδας κ. Αλεξάνδρα Σδούκου, οι Υπουργοί Ενέργειας της Ρουμανίας και Μολδαβίας κκ Sebastian Berduja και Victor Parlicov και η Υφυπουργός Ενέργειας, της Βουλγαρία κ. Iva Petrova. Το πάνελ συντόνισε ο Επικεφαλής Πολιτικού Διαλόγου & Καινοτομίας Πολιτικής & Κλίματος, Ιδρυμα BWM Herbert Quandt κ. Gregoire Roos.

Κατά την τοποθέτησή του ο κ. Geoffrey Pyatt αναφέρθηκε στον κομβικό ρόλο της Ελλάδας ως περιφερειακό ενεργειακό hub κάνοντας ειδική αναφορά στο project ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου - Ισραήλ Great Sea Interconnector καθώς και στον Κάθετο Διάδρομο φυσικού αερίου που θα επιτρέπει την αμφίδρομη ροή φυσικού αερίου από τον Νότο προς τον Βορρά και, πιο συγκεκριμένα, από την Ελλάδα στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, τη Σλοβακία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία, μέσα από τη σύνδεση υφιστάμενων, αλλά και νέων ευρωπαϊκών υποδομών μεταφοράς φυσικού αερίου και LNG. Πιο αναλυτικά:Χαρακτήρισε ως «μεγάλη ευκαιρία» για την Κυπριακή Δημοκρατία το project της ηλεκτρικής διασύνδεσης με την Ελλάδα σημειώνοντας πως έχει μεγάλη πολιτική σημασία για την Κύπρο. Τόνισε ότι το έργο αυτό θα οδηγήσει στην επίλυση μιας σειράς προβλημάτων, όπως το γεγονός ότι η Κύπρος είναι η μόνη χώρα της ΕΕ που δεν είναι διασυνδεδεμένη. Επιπλέον επισήμανε ότι η Κύπρος έχει το λιγότερο πράσινο ενεργειακό μείγμα σε όλη την ΕΕ. Μέσω της διασύνδεσης, η Κύπρος θα επωφεληθεί από πρόοδο της Ελλάδας στην δημιουργία πράσινων ενεργειακών υποδομών και θα συνδεθεί με το δίκτυο ENSTO-E, γεγονός που θα συμβάλει και στη μείωση των τιμών ενέργειας. «Θεωρώ ότι αυτό έχει χαθεί σε ένα βαθμό στην συζήτηση στο εσωτερικό της Κύπρου λόγω του κόστους του CAPEX που πρέπει να καταβληθεί αρχικά. Αλλά μακροπρόθεσμα είναι μία φανταστική ευκαιρία για την Κυπριακή Δημοκρατία ακόμα και μόνο ως project που διασυνδέει την Κύπρο με την Ελλάδα και την υπόλοιπη ΕΕ. Μακροπρόθεσμα είμαστε πολύ υποστηρικτικοί, επίσης, στο όραμα της διασύνδεσης της Κύπρου με το Ισραήλ και με ενεργειακές διασυνδέσεις στην ευρύτερη περιοχή» σημείωσε.

Αναφερόμενος στον Κάθετο Διάδρομο - με αφορμή την αλλαγή πολιτικής ηγεσίας στις ΗΠΑ - υπενθύμισε πως το FSRU της Αλεξανδρούπολης, που αποτελεί κομβικό στοιχείο του project, ξεκίνησε στην πρώτη προεδρία του Τραμπ και ήδη υπάρχει επένδυση από την αμερικανική εταιρεία την Venture Global για το 25% της χωρητικότητας του για την επόμενη πενταετία. «Είμαι πεπεισμένος ότι θα συνεχίσουμε την θερμή υποστήριξη όλων των αμερικανικών κινήσεων στην Αλεξανδρούπολη αλλά και για το project του Κάθετου Διαδρόμου. Η υλοποίηση αυτού του έργου είναι μια προτεραιότητα και για τις ΗΠΑ και για την Ευρωπαϊκή Ένωση» σημείωσε συμπληρώνοντας ότι «έχω δει στο παγκόσμιο πορτοφόλιό μου projects περιφερειακών ενεργειακών υποδομών πολύ ακριβά και πολύπλοκα. Ο Κάθετος διάδρομος δεν είναι ένα από αυτά. Γιατί έχουμε ήδη όλη τη δουλειά: το FSRU της Αλεξανδρούπολης έχει τεθεί σε λειτουργία, ο IGB Interconnector λειτουργεί, ο διάδρομος Southern Gas προσφέροντας διασύνδεση ως το Μπακού λειτουργεί. Όλα τα projects μας έχουν επιτύχει λόγω και της μεγάλης πολιτικής υποστήριξης από την πλευρά των ΗΠΑ» υπογράμμισε. Τόνισε, ωστόσο, ότι αυτό που χρειάζεται για να γίνει ο Κάθετος Διάδρομος βιώσιμος είναι η συνεννόηση των συμμετεχόντων για το εμπορικό κομμάτι του έργου και εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι το project θα προχωρήσει με επιτυχία.

Στη σύνδεση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής με την εθνική και περιφερειακή ασφάλεια αναφέρθηκε η Ελληνίδα Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Αλεξάνδρα Σδούκου.

Υπενθύμισε πως τα ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται όλο και πιο συνήθη και πλήττουν όλο και περισσότερες χώρες, κάνοντας μνεία στις πλημμύρες στη Θεσσαλία την περασμένη χρονιά αλλά και πρόσφατα στην Βαλενθια της Ισπανίας. Όπως είπε, η νέα αυτή πραγματικότητα επηρεάζει τόσο την εθνική όσο και την περιφερειακή ασφάλεια καθώς η νέα αυτή κανονικότητα απειλεί ανθρώπινες ζωές, πλήττει υποδομές και ωθεί σε ολοένα αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές.

«Θεωρώ ότι η μεγαλύτερη πρόκληση που φέρνει η κλιματική αλλαγή για την περιφερειακή και παγκόσμια σταθερότητα είναι η ανακατάταξη που θα προέλθει στη γεωπολιτική ισορροπία κατά τη μετάβαση από τα ορυκτά στα ανανεώσιμα καύσιμα. Το σημερινό γεωπολιτικό status διαμορφώθηκε γύρω από τις παραδοσιακές ενεργειακές πηγές και τώρα που σταδιακά αντικαθίστανται από φιλικές στο περιβάλλον ενεργειακές τεχνολογίες, οι υπάρχοντες συσχετισμοί θα μεταβληθούν», παρατήρησε.

Παράλληλα, η Υφυπουργός σημείωσε ότι η ενεργειακή μετάβαση μπορεί να αποτελέσει παράγοντα ενίσχυσης διεθνούς αλληλεγγύης και συνεργασίας μέσα από κοινού ενδιαφέροντος πρωτοβουλίες όπως οι διεθνείς διασυνδέσεις, ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό την περιφερειακή αλλά και την εθνική ασφάλεια, ενώ τόνισε ότι η ενεργειακή μετάβαση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ενεργειακή ασφάλεια και αυτονομία. «Δεν αρκεί να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε την πράσινη μετάβαση αλλά να αξιοποιούμε αυτή τη διαδικασία ως εργαλείο για να ενισχύσουμε την περιφερειακή ασφάλεια, την ειρήνη και την πρόοδο» υπογράμμισε η κ. Σδούκου.

Τέλος, η Υφυπουργός επισήμανε ότι η Ελλάδα αναγνωρίζει πλήρως τις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής, τονίζοντας οτι η ενίσχυση των πολιτικών για την αντιμετώπιση των ακραίων καιρικών φαινομένων αποτελεί προτεραιότητα για την ελληνική κυβέρνηση. Στο πλαίσιο αυτό, η χώρα μας προωθεί στρατηγικές προσαρμογής και δράσεις για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας της χώρας.

Η Υφυπουργός Ενέργειας της Βουλγαρίας κ. Iva Petrova υπογράμμισε ότι ανάμεσα στις προκλήσεις της πράσινης μετάβασης περιλαμβάνεται και ο παγκόσμιος ανταγωνισμός στις τεχνολογίες που είναι κρίσιμες για την υλοποίησή της. Στο πλαίσιο αυτό τόνισε την ανάγκη για συνεργασία με στόχο την ανοιχτή πρόσβαση στις απαραίτητες τεχνολογίες καθώς και στις πηγές χρηματοδότησης. Ειδική αναφορά έκανε στην ανάγκη ενοποίησης των αγορών, διασφάλισης διαφοροποιημένων προμηθειών και σταθεροποίησης των τιμών.

Από την πλευρά του ο Μολδαβός Υπουργός Ενέργειας κ. Victor Parlicov αναφέρθηκε στις ενεργειακές προκλήσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η χώρα ως αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία. Εστίασε στο έργο του Κάθετου Διαδρόμου τονίζοντας την ανάγκη συνεννόησης μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων πλευρών ώστε να καταστεί ένα ανταγωνιστικό έργο. Όπως επεσήμανε, ο λόγος που η Gazprom υπήρξε στο παρελθόν ένας σταθερός σύμμαχος η δυνατότητα της να παρέχει προμήθειες άμεσα αξιοποιώντας τις αποθήκες της Ουκρανίας. Στο πλαίσιο αυτό, υπογράμμισε πως η προώθηση του Κάθετου Διαδρόμου θα μπορούσε να αντικαταστήσει το μοντέλο της Gazprom, καθιστώντας το διαθέσιμο για όλους τους προμηθευτές. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα τη διασφάλιση σταθερών τιμών και προμηθειών.

Σε σύντομή τοποθέτησή του ο Υπουργός Ενέργειας της Ρουμανίας κ. Sebastian Berduja υπογράμμισε τον κρίσιμο ρόλο των διασυνδέσεων για την ενεργειακή ασφάλεια της περιοχής. Στη συνέχεια, σε αρχική παρέμβασή του, ο Υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Στέφανος Γκίκας αναφέρθηκε στις προκλήσεις που δημιουργούν οι συγκρούσεις στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή στους τομείς της ενέργειας, της προμήθειας τροφίμων και της ασφάλειας καθώς και στην αύξηση των μεταναστευτικών ροών. Όπως ανέφερε στην Ελλάδα εφαρμόζεται μία δίκαιη αλλά αυστηρή πολιτική με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Σύμφωνα με τον κ. Γκίκα, η ειρήνη και η ασφάλεια απαιτούν επένδυση σε πολιτικές δικαίου που βασίζονται στο Διεθνές Δίκαιο.

[iEpikaira: Το να δηλώνεις δημόσια ότι είσαι υπέρ της ηλεκτρικής διασύνδεσης με την Κύπρο χωρίς κατ' ελάχιστον να καυτηριάζεις την τουρκική στάση, μόνο ως στάχτη στα μάτια των ιθαγενών μπορεί να εκληφθεί! Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για το Ισραήλ το οποίο υποτίθεται ότι είναι εμπλεκόμενο στο project.]

Πηγή: energypress.gr
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Ο παραιτηθείς Γενικός Διευθυντής του ΥΠΕΞ Ρούσος Κούνδουρος: «Δεν θα κόψουμε το Αιγαίο στη μέση, για να δώσουμε έξι άδειες αιολικών πάρκων σε δικούς σας ανθρώπους»

Για την συνεκμετάλλευση στα θαλάσσια πάρκα παρητήθη ο πρέσβυς Ρούσσος Κούνδουρος

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ των θαλασσίων πάρκων, η συνεκμετάλλευσις και η χωροθέτησίς τους από κοινού από την Ελλάδα και την Τουρκία ήταν η θρυαλλίς που οδήγησε στην παραίτηση του Γενικού Διευθυντού του Υπουργείου Εξωτερικών (ΥΠΕΞ), πρέσβυ Ρούσσου Κούνδουρου.

Το ζήτημα είναι ιδιαιτέρας σπουδαιότητος, διότι η αποδοχή της συνεκμεταλλεύσεως συνιστά αναγνώριση της αμφισβητήσεως ελληνικής κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων, που θέτει η Τουρκία.Ο Ρούσσος Κούνδουρος επεκαλέσθη λόγους υπηρεσιακής τάξεως και προσωπικής ευθιξίας, για το γεγονός ότι παρελείφθη από την σύνθεση της ελληνικής αντιπροσωπείας κατά την πρόσφατη συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών Ελλάδος και Τουρκίας.

Όπως δε χαρακτηριστικώς επισημάνει, παρελείφθη και από τις συσκέψεις προετοιμασίας της συναντήσεως! Προσθέτει δε ότι «ως προς την εξέλιξη των σχέσεων Ελλάδος – Τουρκίας, απόψεις του υπογράφοντος υπεβλήθηκαν εκ καθήκοντος εγγράφως, πριν από την ανωτέρω συνάντηση.» Στην επιστολή του, τονίζει επίσης ότι «χάριν της γενικότερης εικόνας, προσθέτω ότι δεν εδόθη συνέχεια σε σειρά σοβαρών, κατά κρίση υπογράφοντος, ζητημάτων ελληνοτουρκικών και ευρωτουρκικών σχέσεων, τα οποία υποβλήθηκαν εγγράφως.»

Σε άλλο σημείο ο παραιτηθείς διπλωμάτης καταλογίζει στην ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών έλλειψη ενημερώσεως ή ολοκληρωμένης συζητήσεως μαζί του ως προς τους χειρισμούς ή την διαμόρφωση πλαισίου επί άλλων σημαντικών ζητημάτων που αφορούσαν ευθέως την Α΄ Γενική Διεύθυνση του Υπουργείου. Βάσει των προαναφερθέντων, καταλήγει ότι με αυτά τα δεδομένα καθίσταται προβληματική η άσκησις των καθηκόντων του Α΄ Γενικού Διευθυντού «περιλαμβανομένης και της επικοινωνίας με ομολόγους μου τρίτων χωρών, οι οποίοι υποβάλλουν ευλόγως ερωτήσεις για το ένα ή το άλλο ζήτημα.»

Εν τω μεταξύ, διπλωματικές πηγές σε μια προσπάθεια να αμβλύνουν τις εντυπώσεις από την παραίτηση του πρέσβεως Ρούσου Κούνδουρου, ανέφεραν μεταξύ άλλων ότι εν όψει της συνταξιοδοτήσεώς του, λόγω της συμπληρώσεώς του εκ του Συντάγματος ανώτατου ηλικιακού ορίου στα τέλη του 2024, είχε δρομολογηθεί η αντικατάστασίς του από τον νυν Διευθυντή της Διευθύνσεως Ελληνοτουρκικών. Για τον λόγο αυτόν, ο νέος πλέον Διευθυντής συμμετείχε στην τελευταία συνάντηση του Υπουργού Εξωτερικών και του Τούρκου ομολόγου του, εν όψει της προετοιμασίας του ΑΣΣ Ελλάδος – Τουρκίας τον ερχόμενο Ιανουάριο. Παραλλήλως αναφέρουν ότι ως υπηρεσιακός προιστάμενος των πολιτικών διευθύνσεων του Υπουργείου είχε την επίβλεψη της λειτουργίας τους και ήταν σε συνεχή επικοινωνία με την πολιτική ηγεσία για την διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής. Εξ άλλου, τονίζουν ότι η εμπιστοσύνη της παρούσης πολιτικής ηγεσίας στο πρόσωπό του κατεδείχθη και από την παράταση που έλαβε, για έναν χρόνο, από τον ίδιο τον Υπουργό Εξωτερικών, κ. Γεραπετρίτη, για την άσκηση των καθηκόντων του, παρά την συμπλήρωση του ορίου συνταξιοδοτήσεώς του.

[iEpikaira: Περισσότερα στην estianews.gr!]

Πηγή: estianews.gr
Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Γ. Αϋφαντής: Οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις


 

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Ισραήλ: Μυστικό ταξίδι του αρχηγού της Σιν Μπετ στην Τουρκία – Συναντήθηκε με τον Καλίν

Στο επίκεντρο της επίσκεψης του Ρόνεν Μπαρ μια πιθανή μεσολάβηση της Τουρκίας για το ζήτημα των ομήρων – Αντιδρούν οι ΗΠΑ στην πιθανότητα «μετακόμισης» της ηγεσίας της Χαμάς στην Τουρκία

Ο διευθυντής της Σιν Μπετ, της ισραηλινής υπηρεσίας εσωτερικής ασφάλειας, Ρόνεν Μπαρ, επισκέφθηκε μυστικά την Τουρκία το Σάββατο και συναντήθηκε με τον επικεφαλής των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών Ιμπραήμ Καλίν.

Πηγές με γνώση του ζητήματος, αναφέρει ο δημοσιογράφος του Axios Μπαράκ Ραβίντ, λένε ότι ο Μπαρ συζήτησε με τον Τούρκο ομόλογό του τις προσπάθειες για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων σχετικά με τους ομήρους και την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.

🚨🇮🇱🇹🇷The director of the Israeli Shin Bet intelligence agency Ronen Bar secretly visited Turkey on Saturday and met with Turkish intelligence chief Ibrahim Kalin, according to sources familiar with the matter
🧐Why it matters: The Shin Bet director discussed with his Turkish…— Barak Ravid (@BarakRavid) November 18, 2024Συζητήθηκε ακόμη η πιθανότητα τουρκικής διαμεσολάβησης για αυτό το -ακόμη ανοιχτό- ζήτημα.

Η Σιν Μπετ Bet αρνήθηκε να σχολιάσει το δημοσίευμα.

Τις τελευταίες ημέρες, αρκετοί ανώτεροι αξιωματούχοι της Χαμάς που είχαν την έδρα τους στο Κατάρ, ταξίδεψαν από τη Ντόχα στην Τουρκία, δήλωσαν Ισραηλινοί αξιωματούχοι

Μεταξύ τους ήταν και ο επικεφαλής διαπραγματευτής Χαλίλ αλ-Χάγια.

Εν τω μεταξύ, ισραηλινές πηγές ανέφεραν στην Jerusalem Post, μετά την αναφορά ότι αρκετοί ηγέτες της Χαμάς βρέθηκαν στην Τουρκία, επισήμαναν ότι η Τουρκία δεν μπορεί να γίνει διαμεσολαβητής για μια συμφωνία για τους ομήρους στη Γάζα.

«Δεν γνωρίζω για οποιαδήποτε τουρκική ανάμειξη και δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να υπάρξει», δήλωσε νωρίτερα τη Δευτέρα πηγή στην Post.

Υπενθυμίζεται ότι το Κατάρ και η Αίγυπτος, με τη βοήθεια των ΗΠΑ,ήταν οι κύριοι μεσολαβητές για τη συμφωνία για την απελευθέρωση των περίπου 100 ομήρων που παραμένουν στη Λωρίδα της Γάζας.

Οι συνομιλίες έχουν σε μεγάλο βαθμό παγώσει από τότε που η Χαμάς εκτέλεσε έξι από τους ομήρους στα τέλη Αυγούστου. Η επικείμενη αλλαγή στον Λευκό Οίκο με την ανάληψη καθηκόντων από τον Ντόναλν Τραμπ στις 5 Νοεμβρίου έχει εμποδίσει και αυτή κάθε προσπάθεια.

Σε αυτή την πληροφορία για την άφιξη στελεχών της Χαμάς στην Τουρκία υπάρχει και μια άλλη διάσταση. Μέσα ενημέρωσης στην Τουρκία ανέφεραν πως είναι αρκετά πιθανό η χώρα να γίνει η νέα έδρα της Χαμάς.

Ακόμη και αν αυτό παραμένει μια εικασία, οι ΗΠΑ και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έσπευσαν να προειδοποιήσουν την Άγκυρα να μην προχωρήσει σε αυτό το βήμα.

New from Reuters:The United States will make clear to the government of Turkey that there can be no more business as usual with Hamas, the State Department said on Monday/spokesperson Matthew Miller, who did not confirm the reports but said he was not in a position to dispute…— Lena Argiri (@lenaargiri) November 18, 2024«Δεν πιστεύουμε ότι οι ηγέτες μιας μοχθηρής τρομοκρατικής οργάνωσης θα πρέπει να ζουν άνετα οπουδήποτε, και αυτό σίγουρα περιλαμβάνει και μια μεγάλη πόλη ενός από τους βασικούς συμμάχους και εταίρους μας», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών , Μάθιου Μίλερ.

«Η Ουάσιγκτον θα καταστήσει σαφές στην κυβέρνηση της Τουρκίας ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η ίδια κατάσταση», πρόσθεσε και επισήμανε ότι ορισμένα στελέχη της Χαμάς βρίσκονται αντιμέτωποι με κατηγορίες από τις ΗΠΑ.

Πηγή: protothema.gr
Σύνδεσμος άρθρου ⤶
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
×