Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ κάλεσε στις 29/07/24 το ΝΑΤΟ να αποβάλλει την Τουρκία από τη συμμαχία: "Λαμβάνοντας υπόψη τις απειλές του Τούρκου προέδρου Ερντογάν για εισβολή στο Ισραήλ και την επικίνδυνη ρητορική του, ο υπουργός Εξωτερικών Ισραέλ Κατς κάλεσε τους διπλωμάτες να συνεργαστούν επειγόντως με όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ, ζητώντας την καταδίκη της Τουρκίας και απαιτώντας την αποβολή της από την περιφερειακή συμμαχία", αναφέρει η ανακοίνωση του ισραηλινού υπουργείου Εξωτερικών ως απάντηση στις ευθείες απειλές του Ρ.Τ. Ερντογάν (28/09/24) να εισβάλει στο Ισραήλ. "Πρέπει να είμαστε πολύ δυνατοί ώστε το Ισραήλ να μην μπορεί να κάνει αυτά τα πράγματα στην Παλαιστίνη", είπε ο Ερντογάν και πρόσθεσε, "όπως μπήκαμε στο [Ναγκόρνο-]Καραμπάχ, όπως μπήκαμε στη Λιβύη, μπορεί να τους κάνουμε το ίδιο. Δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορούμε να κάνουμε. Πρέπει μόνο να είμαστε δυνατοί", υπονοώντας πιθανότατα ότι θα στείλει στρατιωτικό εξοπλισμό στην Χεζμπολάχ ή/και στην Χαμάς.
Το παρόν βήμα γράφει από το 2019 ότι Ελλάδα-Κύπρος-Μεγάλο Κουρδιστάν συναποτελούν την ζώνη περίσφιξης/αποκλεισμού της Τουρκίας... Η de jure αναγνώριση του Κουρδιστάν αλλά και η εκτράχυνση των ισραηλοτουρκικών σχέσεων, ενδέχεται να πυροδοτήσουν ελληνοτουρκικό πόλεμο. Μήπως ο πιο σίγουρος τρόπος να εξωθηθεί η Τουρκία από το ΝΑΤΟ είναι να επιτεθεί στην Ελλάδα (ή/και την Κύπρο που θα συμπαρασύρει την Ελλάδα, εκτός κι αν η κυβέρνηση μιμηθεί την Χούντα ΙΙ); Παρενθετικά, το νομικό εργαλείο αποπομπής της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ ενδεχομένως να υπάρχει, αλλά απαιτεί ομοφωνία από τα μέλη της συμμαχίας, κάτι που είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί. Προφανώς και οι ΗΠΑ έχουν τους τρόπους να αναγκάσουν ένα μέλος να αποχωρήσει. Η βούληση όμως δεν υπάρχει γιατί το Στέιτ Ντιπάρτμεντ -το τμήμα του οποίου ασχολείται με την Τουρκία είναι δυσανάλογα μεγάλο- είναι πεπεισμένο ότι η Τουρκία δεν πρέπει να χαθεί όπως χάθηκε το Ιράν με την πτώση του Σάχη.
Οπότε το σενάριο της επίθεσης σε μέλος της συμμαχίας είναι πιο ρεαλιστικό ιδωμένο από την σκοπιά του Ισραήλ, εάν ρίξει κάποιος το λάδι στη φωτιά και φέρει τις χώρες στο σημείο χωρίς επιστροφή. Λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι οι Τούρκοι συνεχίζουν να χτίζουν το νομιμοφανές υπόβαθρο σύμφωνα με το οποίο θα έχουν το δικαίωμα να επιτεθούν στην Κύπρο, τότε τα πράγματα φαίνεται να σοβαρεύουν. Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί η έμμεση απειλή του Χ. Φιντάν όταν με περισσό θράσος δήλωνε: «Έχουμε ήδη στρατιώτες στο νησί, είναι γνωστό αυτό. Έχουμε χιλιάδες στρατιώτες εκεί. Οι διάφορες δυνατότητες μας είναι εκεί, τα πλοία μας είναι επίσης εκεί. Θα συνεχίσουμε τις ειρηνευτικές μας επιχειρήσεις εκεί» (περισσότερα ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ). Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσουμε πως η διολίσθηση των γειτόνων σε ακραίες υπερεθνικιστικές κορώνες με φόντο την διαμάχη που δημιουργήθηκε στην τουρκική Εθνοσυνέλευση για την "Γαλάζια και Ουράνια Πατρίδα" (ΕΔΩ και ΕΔΩ), μπορεί να οδηγήσουν σε εξελίξεις άμεσα...
Η "άτυπη ακυβερνησία" η οποία υφίσταται στις ΗΠΑ μέχρι την αλλαγή του ένοικου του Λευκού Οίκου, δίνει ένα παράθυρο ευκαιρίας στην οπορτουνιστική και ακραία αναθεωρητική Τουρκία να δράσει. Αν μάλιστα ο Τραμπ -ο οποίος ως πρόεδρος είχε πολύ στενή συνεργασία με τον Ερντογάν- επανεκλεγεί, τότε ίσως τα πράγματα είναι ακόμη πιο δυσοίωνα για τον Ελληνισμό εν συνόλω. Ο ίδιος ο Τραμπ έχει αναφερθεί στο παρελθόν στη θεωρία του "μίνι πολέμου" για την εκτόνωση συσσωρευμένων εντάσεων στο ελληνοτουρκικό υποσύστημα.
