F-35 χάνει τον εμπρόσθιο τροχό… με το ρύγχος στο έδαφος

Ένα F-35B Lightning II, που ανήκε στη 121 VMFA Green Knights του αμερικανικού Σώμαρος Πεζοναυτών, ενεπλάκη σε ένα περιστατικό στο έδαφος στην αεροπορική βάση Kadena, Οκινάουα, Ιαπωνία, την 1η Δεκεμβρίου 2022. Σύμφωνα με ανακοίνωση από την 1η Αεροπορική Πτέρυγα Πεζοναυτών του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ που επικαλείται ιαπωνικό μέσο, το F-35B έκανε προληπτική προσγείωση στην αεροπορική βάση Kadena λόγω πιθανών ηλεκτρικών προβλημάτων.

Το αεροσκάφος ρυμουλκούνταν όταν έσπασε ο μύτης τροχός, αφήνοντας το αεροσκάφος 5ης γενιάς με το ρύγχος του στον διάδρομο! Η έκταση της ζημιάς (και το επακόλουθο κόστος) είναι άγνωστη ενώ το πολύτιμο Ηλεκτρο-Οπτικό Σύστημα Στόχευσης ή EOTS του αεροσκάφους – ενδέχεται να υπέστη σοβαρές ζημιές.

Το περιστατικό είναι εντυπωσιακά παρόμοιο με ένα άλλο, που συνέβη σε ένα F-35A της USAF το 2018. Σε αυτό το συμβάν, ένα F-35A Lightning II, της 58η Μοίρας Μάχης, αντιμετώπισε έκτακτη ανάγκη κατά την πτήση και επέστρεψε στη βάση. Το αεροσκάφος προσγειώθηκε με ασφάλεια και στάθμευσε όταν πάλι κατέρρευσε ο τροχός.

Video of today’s incident with the F-35 fighter jet of the 121st squadron of the #USMC at the Kadena Air Force Base on the #Japanese island of #Okinawa

When towing the aircraft, the front landing gear dropped.pic.twitter.com/xIkJZYxXns

— Indo-Pacific News – Geo-Politics & Military News (@IndoPac_Info) December 1, 2022

Video of today's incident with the F-35 fighter jet of the 121st squadron of the #USMC at the Kadena Air Force Base on the #Japanese island of #Okinawa

When towing the aircraft, the front landing gear dropped.pic.twitter.com/xIkJZYxXns

— Indo-Pacific News – Geo-Politics & Military News (@IndoPac_Info) December 1, 2022

Πηγή: defence-point.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Β. Καρακωστάνογλου: Όχι άλλες ολιγωρίες και ατελείωτοι διάλογοι με την Τουρκία…

του Δρ. Βενιαμίν Καρακωστάνογλου

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πολλά από τα προβλήματά μας οφείλονται στις δικές μας ολιγωρίες και λάθη! Και βέβαια στην ανεκτική στάση των συμμάχων μας προς την παρανομούσα Τουρκία…

1.Η κατοχή της Β. Κύπρου οφείλεται βέβαια στους τουρκικούς σχεδιασμούς ήδη από την ανεξαρτησία της Κύπρου, αλλά την κατέστησε εφικτή: α) η απόσυρση της ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο από την Δικτατορία (1967), β) το άφρον πραξικόπημα του 1974 και η αδελφοκτόνα σύγκρουση, γ) η ανοχή ή συμμετοχή καποιων στους συνωμοτικούς σχεδιασμούς “συμμάχων”, και δ) η ανοχή μας απέναντι στις ατελέσφορες “διακοινοτικές” συνομιλίες επί 45 χρόνια, ενώ συνεχιζόταν η κατοχή των Τούρκων και ο εποικισμός!

2.Η κλιμάκωση των τουρκικών διεκδικήσεων και παρανομιών στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο, οφείλεται στην μη έγκαιρη θεσμοθέτηση και αξιοποίηση των δικαιωμάτων που χορηγεί το Δίκαιο της Θάλασσας στη χώρα μας, λόγω της μεγάλης ακτογραμμής της (15.500 χλμ.), των νησιών της και της αρχιπελαγικής δομής του Αιγαίου, που είναι το αρχαιότερο Αρχιπέλαγος και το μοναδικό της Ευρώπης. Υπογράψαμε το 1982 την νέα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, την επικυρώσαμε μόλις το 1995 και 27 χρόνια αργότερα δεν έχουμε εφαρμόσει πλήρως τις διατάξεις της, που μας ευνοούν σημαντικά: 12 ν.μ. Αιγιαλίτιδας ζώνης παντού, πρόσθετα 12 ν.μ. Συνορεύουσας ζώνης, ευθείες γραμμές βάσης για την αφετηρία μέτρησης των θαλασσίων ζωνών μας, 200 ν.μ. Αποκλειστικής Οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ), αντίστοιχη Υφαλοκρηπίδα στο βυθό και το υπέδαφος, και βέβαια εξερεύνηση όλων αυτών των περιοχών βυθού-υπεδάφους για εντοπισμό υδρογονανθράκων αλλά και εκμετάλλευση του αλιευτικού πλούτου των υπερκείμενων υδάτων, αρχίζοντας από την Ευρωπαϊκή αποκλειστική ζώνη αλιείας των 12 ν.μ., που ποτέ δεν τολμήσαμε να καθιερώσουμε.

3.Μόλις το 2011 (νόμος 4001/2011)προσδιορίσαμε ότι η Ελλάδα διεκδικεί όλες τις θαλάσσιες περιοχές παρακείμενες στις ακτές της μέχρι την μέση γραμμή με τις θαλάσσιες περιοχές των γειτονικών χωρών της. Από όσο γνωρίζω, δεν κατατέθηκαν ακριβείς γεωγραφικές συντεταγμένες για τις αντίστοιχες περιοχές, οι οποίες πιθανώς προσδιορίστηκαν μόνο ενδεικτικά σε χάρτες…

Το πρόβλημα είναι ότι, από το 1976 (Πρακτικό της Βέρνης) μέχρι το 1981 (άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία) είχαν διεξαχθεί απ’ ευθείας διαπραγματεύσεις Ελλάδος-Τουρκίας για την οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, οι οποίες απέβησαν άκαρπες. Χωρίς αποτέλεσμα ήταν και η μονομερής προσφυγή της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (1976, 1978) με απόλυτη ευθύνη της Τουρκίας, που αρνήθηκε να δεχθεί την δικαστική επίλυση της οριοθέτησης και την αρμοδιότητα του Δικαστηρίου.

Ανάλογα άκαρπη ήταν και η τύχη των λεγόμενων “διερευνητικών επαφών” Ελλάδος- Τουρκίας που έγιναν από το 2002 ως το 2016, σε εκτέλεση σύστασης του τελικού ανακοινωθέντος της Ευρωπαϊκής Διάσκεψης Κορυφής στο Ελσίνκι, τον Δεκέμβριο 1999. Το ίδιο συνέβη και με τους 3-4 γύρους διερευνητικών επί της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη, ως τον τελευταίο, 22 Φεβρουαρίου 2022.

Όλα αυτά τα χρόνια η Ελλάδα παρέμεινε με ελάχιστα θαλάσσια δικαιώματα: 6 ν.μ. Αιγιαλίτιδας παντού, χωρίς ΑΟΖ, χωρίς Συνορεύουσα ζώνη, χωρίς ευθείες γραμμές βάσης, και χωρίς να εξερευνήσει την Υφαλοκρηπίδα της. Για να μην “προκαλέσει” την Τουρκία που απειλούσε με πόλεμο(casus belli) .

Ευτυχώς, με δραματική καθυστέρηση βέβαια, τον Ιούνιο του 2020 (κυρώθηκε 29-5-21) συνήφθη Ελληνο-Ιταλική συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ στο Ιόνιο, (σχεδόν στα ίδια όρια με την ανάλογη συμφωνία του 1977 που αφορούσε οριοθέτηση Υφαλοκρηπίδας στο Ιόνιο, και ίσχυε από το 1980) και ταυτόχρονα αυξήθηκε η Αιγιαλίτιδα της χώρας μας στο Ιόνιο στα 12 ν.μ. Επίσης, δύο μήνες αργότερα (Αύγουστο 2020) συνήφθη Ελληνο-Αιγυπτιακή συμφωνία, μερικής μόνο (από τον 26ο έως τον 28ο μεσημβρινό) οριοθέτησης της ΑΟΖ των δύο χωρών, που αρχίζει βορείως από την Ρόδο και φθάνει διά της Κρήτης Νοτίως μέχρι τις Αιγυπτιακές ακτές, και, τμήματα των καθοριζομένων περιοχών ΑΟΖ επικαλύπτονται με τμήματα της παράνομης Τουρκολιβυκής ΑΟΖ, που καθορίσθηκε τον Νοέμβριο 2019, μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.

Συνεπώς με τις ατέρμονες συνομιλίες, επί δεκαετίες, η Ελλάδα επιδεικνύοντας “αυτοσυγκράτηση” και “ψυχραιμία”, δεν οριστικοποιούσε τα θαλάσσια σύνορα και την κυριαρχία της και άφηνε στην Τουρκία την πρωτοβουλία των κινήσεων!

Η οποία, βέβαια, από το 1964 είχε θεσπίσει Αιγιαλίτιδα 12 ν.μ. στη Μαύρη Θάλασσα και στις νότιες Μεσογειακές ακτές της! Και επιβράβευσε (!) την χώρα μας με την υπογραφή, το 2019, του Τουρκολιβυκού μνημονίου που παρακάμπτει την ΑΟΖ και την εν δυνάμει Αιγιαλίτιδα της Ρόδου, της Καρπάθου, της Κάσου, του συμπλέγματος του Καστελλόριζου και της Ανατ. Κρήτης! Που βέβαια κανείς δεν αναγνωρίζει στην διεθνή κοινότητα, αλλά δίνει το πρόσχημα στην Τουρκία και στην προσωρινή εξουσία της Δυτικής Λιβύης να προχωρούν (Οκτώβριο 2022) σε νέα συμφωνία ερευνών και γεωτρήσεων στις περιοχές του παράνομου μνημονίου του 2019!

Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Πηγή: speaknews.gr προσπελάστηκε anixneuseis.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Για γέλια και για κλάματα…

Διαβάζω στο Ανθολόγιο Ε’-Στ’ Δημοτικού, σελ. 85: "Ένα βράδυ η γιαγιά μου κάπνιζε το μαύρο της πούρο, ενώ εγώ μισοκοιμόμουν μακάρια στη ζεστή αγκαλιά της". Βεβαίως, όσοι τουλάχιστον είμαστε πάνω από τα σαράντα-πενήντα και «προλάβαμε» εκείνες τις ολοζωής μαυροντυμένες γριούλες, τις μανάδες ή τις γιαγιάδες των περισσοτέρων από μας, που ανάβανε ακούραστες τα καντήλια στα ταπεινά ξωκλήσια και στα ερημομονάστηρα της Ελλάδας, αυτήν την εικόνα φυλάξαμε στην μνήμη μας: Να μας νανουρίζουν, καπνίζοντας μαύρα πούρα, γιατί δεν καταδέχονταν τα παρακατιανά...Διαβάζω στο Ανθολόγιο της ανοησίας. Στη σελίδα 133 φιλοξενείται κείμενο με τίτλο «οι κάλοι της Κλάρας», κάποιου Ντιμίτερ Ινκιόφ, που γεννήθηκε στη Βουλγαρία, ζει στη Γερμανία και έχει αμερικανική υπηκοότητα (Φραγκολεβαντίνος ολκής ο άνθρωπος. Έχει το αίμα τριών εθνών και την ψυχή κανενός). Κείμενο καταθλιπτικό, κακόγουστο, επιβλαβές. Πέθανε μια γερόντισσα στην πολυκατοικία και θέλουν να πάνε στη κηδεία μια γειτονική οικογένεια με τα δύο παιδιά της. Το κείμενο κινείται σε απαράδεκτο, σαχλό ύφος, ανάρμοστο για την σοβαρότητα του μυστηρίου του θανάτου. Συζητούν τα παιδιά: «-Μπορεί η γερόντισσα που πέθανε να πήγε στην Κόλαση.

-Λες; Η Κλάρα έγνεψε με το κεφάλι της.

-Το δίχως άλλο θα πήγε στην Κόλαση, γιατί μάλωνε όλα τα παιδιά της πολυκατοικίας. Κι επειδή πρέπει να πάει στην Κόλαση, κλαίνε όλες οι φίλες της. Έτσι θα είναι. Κι εγώ αυτό το νομίζω πολύ σωστό. Και όταν έκανα να ρωτήσω, αν οι διάβολοι θα ψήσουν στην Κόλαση τη γριά, μας είπε χαμηλόφωνα ο πατέρας:

-Σιωπή! Πολλά λέτε!». Στο τέλος πήγαν στην κηδεία και η Κλάρα κλαίει γοερά. Και όταν προσπαθούν να την παρηγορήσουν, απαντά. «Δεν κλαίω γι’ αυτήν. Κλαίω, γιατί με στενεύουν ανυπόφορα τα απαίσια καινούργια παπούτσια μου. Τα πόδια μου γέμισαν κάλους. Και τούτη δω η κηδεία δεν έχει τελειωμό». Ούτε το «φοβερόν μυστήριον» του θανάτου δεν σέβεται η ασημαντοκρατία που αποφασίζει το τι θα διδάσκονται τα παιδιά του προδομένου λαού μας. Και υποτίθεται ότι στο «Ανθολόγιο», το λέει και η λέξη, βάζεις τα άνθη της λογοτεχνίας, ό,τι καλύτερο ιστόρησε ο κάλαμος των μαϊστόρων του λόγου, το ακροθίνιον. Γιαγιάδες με πούρα, που ψήνονται στην κόλαση, «διαβόλια και τριβόλια», μαγαρισιές και δαιμονολογίες, τι δουλειά έχουν με 11χρονα παιδιά;

Στο παλιό «Ανθολόγιο-προ του 2006-εξαιρετικό και όντως ανθοδέσμη κειμένων διδάσκαμε κείμενα με ιθαγένεια και οσμήν ευωδίας πνευματική. Κόντογλου (Βασίλειος ο Μακεδών), Ναταλία Μελά (για τον αετό της Μακεδονίας, Παύλο), Βενέζης, Πετσάλης (για τον Ρήγα), Βαλαωρίτης, Μόντης, Πηνελόπη Δέλτα («τα μυστικά του Βάλτου), Ελύτης, Μυριβήλης, Ψαθάς, «του νεκρού αδελφού», «ο Διγενής», «της Άρτας το γιοφύρι».

Όλα τα πέταξαν, διότι τα κρυμμένα στα κελάρια του πατρογονικού μας σπιτιού, καλούδια της ρωμαίικης παράδοσης, εξαίσια και άφθονα, ελέγχουν τους γενίτσαρους της Εκπαίδευσης.

Συνεχίζω με άλλο κείμενο-πτώμα τυμπανιαίο: «Τα μάτια του Χριστού ήταν γλυκά. Τα μάτια του γατιού ήταν γλυκά. Ο Χριστός και ο δράκος». (σελ. 166).

Ένα Κινεζάκι, ο Τα Κι Κο, «γιορτάζει» τα Χριστούγεννα στην Ευρώπη (μάλλον στην Ελλάδα). Την ημέρα της γιορτής, επειδή «ο αξιότιμος κύριος Χριστός δεν φαινόταν πουθενά», του έδωσαν μία εικόνα του Χριστού. Την πήρε στο δωμάτιό του, ζωγράφισε έναν κινέζικο δράκο, μάζεψε κι ένα γατί, που ήταν στο παράθυρό του και ξεκινά η βλάσφημη σύγκριση.

Τα μάτια «του αξιότιμου κυρίου Χριστού» με «τα μάτια του γατιού».

Και κάτι άλλο για να γελάσει τ’ αχείλι μας εν μέσω του ψηλαφητού σκότους που μας περιβάλλει. Στην σελ. 22 του Ανθολόγιου των Γ΄ και Δ΄ δημοτικού, υπάρχει άσκηση όπου τα εμβρόντητα παιδάκια καλούνται να συνθέσουν ένα «νανούρισμα για χταπόδια». Όχι δεν είναι… πλάκα. Είναι αλήθεια. Εδώ ξεπερνάμε την ανοησία και αγγίζουμε τα όρια της σχιζοφρένειας.

Ερώτηση: Γιατί δεν ζήτησαν, από τους ανυπεράσπιστους μαθητές, να βρουν ένα παραδοσιακό νανούρισμα, από τα εξοχότερα δείγματα της δημοτικής μας ποίησης-«το τελεσφορώτατον όργανον της Εθνικής αγωγής, η εκτρέφουσα και συντηρούσα το εθνικόν φρόνημα», όπως γράφει ο μεγάλος μας λαογράφος Νικόλαος Πολίτης στον πρόλογο του βιβλίου του «Δημοτικά Τραγούδια»;

Η απάντηση είναι απλή: αν κόψεις τις ρίζες (την Παράδοση) τα κλαδιά ξεραίνονται και οι καρποί σαπίζουν και γίνονται «οι πολιτείες λημέρια των ακαθάρτων και ταμπούρια των κιοτήδων». (Παλαμάς).

Ένας απελπισμένος γονέας, ψάχνοντας παντού και σε ξένες λογοτεχνίες δεν βρήκε νανούρισμα για χταπόδια. Ουδέποτε κάποιος κάτοικος του πλανήτη μας, λογοτέχνης ή μη, ξενύχτησε για να εμπνευστεί από για τον ύπνο των χταποδιών. Ούτε καταγράφτηκαν ποτέ φαινόμενα μαζικά αϋπνίας των συμπαθών και νοστιμότατων μαλακίων. Κάνοντας, ο ταλαίπωρος «γονέας Α’», κατά την τρέχουσα ορολογία των παρανοϊκών δικαιωματιστών, υπακοή στην γυναίκα του κι αυτή στον γιο της, έγραψε ένα νανούρισμα για χταπόδια. (Όταν ερωτήθη ο Περικλής ο Αθηναίος ποιος κυβερνά τον κόσμο απάντησε: ο γιος μου. Και εξήγησε. Ο γιος μου κυβερνά την γυναίκα μου, η γυναίκα μου εμένα, εγώ την Αθήνα, η Αθήνα όλο τον κόσμο). Παραθέτω το ευφυές στιχούργημα. Είναι το μοναδικό συμπαντικώς νανούρισμα για χταπόδια και λοιπά βέβαια μαλάκια και αρθρόποδα….

Κοιμήσου, χταποδάκι μου,

χταπόδι, νάνι νάνι

κι εγώ για σε ετοίμασα

το πιο τρανό τηγάνι.

Κοιμήσου και παρήγγειλα

τ' αλατοπίπερά σου,

τα λάδια σου, τα ξίδια σου

και τα μυρωδικά σου.

Της θάλασσας τα ρεύματα

να 'ρθουν να σε λικνίσουν

γλυκά μες στο θαλάμι σου

και να σ' αποκοιμήσουν.

Καθώς αποκοιμήθηκαν

οι νόες οι μεγάλοι,

που φέραν την παιδεία μας

σε τούτο 'δω το χάλι...

Στα παλιά Ανθολόγια υπήρχε ένα νανούρισμα, προσευχές ήταν στην Παναγία και τον αφέντη τον Χριστό, που έλεγαν οι γιαγιάδες μας, οι παλιές, «οι καθυστερημένες» και όχι οι ψιμυθιωμένες, οι προοοδευμένες παλιμπαιδίζουσες των ημερών μας, που θέλουν να τις προσφωνούν με τα «μικρά» τους ονόματα-μην τις θυμηθεί ο Χάρος….

«Κοιμήσου συ, μωράκι μου, σε κούνια καρυδένια

Σε ρουχαλάκια κεντητά και μαργαριταρένια

Έλα, Χριστέ και Παναγιά, και παρ’ το στους μπαξέδες

Και γέμισε τους κόρφους του λουλούδια μενεξέδες.

Κοιμήσου συ, παιδάκι μου, κι η μοίρα σου δουλεύει

Και το καλό σου ριζικό, σου κουβαλεί και φέρνει

Κοιμάται νιο, κοιμάται νιο, κοιμάται νιο φεγγάρι

Κοιμάται το παιδάκι μου στ’ άσπρο το μαξιλάρι.

Ο ύπνος τρέφει τα παιδιά κι η γεια τα μεγαλώνει

Και η Κυρά η Παναγιά τα καλοξημερώνει».

Θα άφηναν οι «γραικύλοι της σήμερον» τραγούδι-νανούρισμα που μιλά για τον Χριστό και την Παναγία ;

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Το (αυτό) πραξικόπημα του 2016, και το όνειρο του Ερντογάν

Ο «κόκκινος συναγερμός» σε Ελλάδα και Κύπρο πρέπει να είναι σταθερός και μόνιμος. Τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές του 2023…

Λεωνίδας Κουμάκης,

Ήδη βαδίζουμε στον έβδομο χρόνο από το (αυτό) πραξικόπημα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν της 15ης Ιουλίου 2016 που οδήγησε ολόκληρη την Τουρκία, μέσα από μαζικές διώξεις αντιφρονούντων σε ένα ασφυκτικά ελεγχόμενο καθεστώς απόλυτης εξουσίας των ισλαμιστών, των φασιστών και του τουρκικού υπόκοσμου.

Σηματοδότησε την «επί του πεδίου» έναρξη εφαρμογής ενός αρρωστημένου σχεδίου ανασύστασης νεο-οθωμανικής αυτοκρατορίας μέσα στον 21ο αιώνα ενόψει συμπλήρωσης, το 2023, εκατό χρόνων από την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκικής «Δημοκρατίας».

Αποκάλυψε επίσημα τις φαντασιώσεις που θα τροφοδοτούσαν τις λαϊκές μάζες με όνειρα για «κατακτήσεις» στην θέση του καθημερινού φαγητού και της στοιχειώδους στήριξης ενός οριακά ανεκτού βιοτικού επιπέδου.

Τα πράγματα βέβαια στην πορεία δεν εξελίχθηκαν όπως τα είχε φανταστεί ο Ρ. Τ. Ερντογάν με αποτέλεσμα η εκπλήρωση των νέο-οθωμανικών φαντασιώσεων του καθεστώτος να «μετατεθεί» για το έτος 2071 όταν θα συμπληρωθούν χίλια χρόνια από την Μάχη του Ματζικέρτ η οποία σηματοδότησε την αρχή της πτώσης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και αργότερα, την άλωση της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαΐου 1.453.

Για το (αυτό) πραξικόπημα του 2016 στην Τουρκία, υπάρχει πλέον μια καθαρή εικόνα η οποία δημιουργήθηκε όλα αυτά τα χρόνια με διάφορες πληροφορίες που σποραδικά έβλεπαν το φως της δημοσιότητας, παρά την απαγόρευση κάθε έρευνας ή συζήτησης για το θέμα αυτό σε όλα τα ελεγχόμενα ΜΜΕ.

Υπάρχουν πλέον πολλές πληροφορίες που συμπληρώνουν την εικόνα του «πραξικοπήματος» και δημιουργούν την βεβαιότητα ότι οι ισλαμιστές γνώριζαν τα πάντα για το «πραξικόπημα» πολύ πριν την εκδήλωση του και ότι το κατηύθυναν θυσιάζοντας 265 αθώους πολίτες προκειμένου, με αφορμή το «πραξικόπημα», να αποκτήσουν την απόλυτη εξουσία του ενός ανδρός με μαζικές διώξεις αντιφρονούντων και το κάλπικο δημοψήφισμα του 51,4% τον Απρίλιο του 2017 για τις υπερεξουσίες του προέδρου.

Σύμφωνα με έρευνα του αυτοεξόριστου Τούρκου δημοσιογράφου Αμπντουλάχ Μποζκούρτ για λογαριασμό του Nordic Monitor, ο έμπιστος του καθεστώτος αξιωματικός των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (ΜΙΤ) Σαντίν Ουστούν, αφού έπαιξε βασικό ρόλο στην οργάνωση ισλαμιστικών ομάδων στη Λιβύη το έτος 2011, ανέλαβε τον τομέα πολιτικών επιχειρήσεων εξ ονόματος του Προέδρου Ερντογάν.

Στο «πραξικόπημα» του 2016 υπήρξε ενορχηστρωτής της «επιχείρησης» συμμετέχοντας στον σχεδιασμό της, στην παγίδευση στρατηγών σε στρατιωτικές επιχειρήσεις που δεν είχαν σχέση με το πραξικόπημα, στην κινητοποίηση στρατευμάτων υπό τρομοκρατικές «απειλές έκτακτης ανάγκης» και στην «χρέωση» του κινήματος Γκιουλέν, το οποίο αποκάλυψε την απύθμενη διαφθορά της «Φαμίλιας Ερντογάν», σαν τον συνωμότη που οργάνωσε το πραξικόπημα.

Ο Σαντίν Ουστούν, μετά το πραξικόπημα κλήθηκε επανειλημμένως να καταθέσει για τον ρόλο του στο πραξικόπημα, αλλά δεν κατάθεσε ποτέ ούτε σε δικαστήριο ούτε καν στην ελεγχόμενη κοινοβουλευτική επιτροπή που συστάθηκε για να ερευνήσει το «πραξικόπημα». Φυγαδεύτηκε άρον-άρον στην Αυστραλία με διπλωματική ιδιότητα προκειμένου να αποφύγει την εξέταση από τους δικηγόρους εκατοντάδων κατηγορουμένων για «συμμετοχή στο πραξικόπημα», οι οποίοι ζητούσαν να εμφανιστεί ως μάρτυρας.

Ένας άλλος πρωταγωνιστής των γεγονότων του «πραξικοπήματος» ήταν ο τότε Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ. Εάν το «πραξικόπημα» δεν ήταν κατευθυνόμενο, θα έπρεπε να είχε καθαιρεί αμέσως για την ανικανότητα του να αντιληφθεί ότι υπήρχαν στο στράτευμα τόσο πολλοί «στασιαστές» του κινήματος Φετουλάχ Γκιουλέν οι οποίοι οργάνωναν «πραξικόπημα» κάτω από την μύτη του και θα είχε συρθεί στα δικαστήρια για να καταθέσει όσα γνώριζε για τα γεγονότα. Αντ΄ αυτού προήχθη σε Υπουργό Εθνικής Άμυνας της Τουρκίας και δεν κατέθεσε ποτέ σε δικαστήριο για τα γεγονότα της βραδιάς εκείνης.

Αντίθετα, αν και ενημερώθηκε προσωπικά το απόγευμα της 15ης Ιουλίου από τον αρμόδιο για την ΜΙΤ υφυπουργό για επικείμενο «πραξικόπημα», δεν ειδοποίησε την υπόλοιπη στρατιωτική ηγεσία, ούτε το «παλάτι» που είχε εγκαινιαστεί μόλις πριν ένα χρόνο συγκεντρώνοντας όλες τις εξουσίες, ούτε έδωσε εντολή συναγερμού όταν έγινε η έφοδος στο Γενικό Επιτελείο από ειδικές δυνάμεις και απλά… «συνελήφθη».

Με βάση τα πιο πρόσφατα στρατιωτικά πραξικοπήματα της 27ης Μαΐου 1960 και της 12ης Σεπτεμβρίου 1980, ένα νέο στρατιωτικό πραξικόπημα μέσα στην Τουρκία θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει με την ταυτόχρονη σύλληψη του Προέδρου, του Πρωθυπουργού και των Υπουργών που βρισκόταν στην κυβέρνηση, την διακοπή των τηλεπικοινωνιών καθώς και την ανάληψη του ελέγχου της κρατικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης.

Αν΄ αυτού μερικά τανκς διέκοψαν την κυκλοφορία στην γέφυρα του Βοσπόρου και η δημοσιογράφος Hande Firat μέσα στον γενικό πανικό «ξετρύπωσε» τον «αιφνιδιασμένο» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πήρε συνέντευξη μέσω κινητού τηλεφώνου (FaceTime) προκειμένου να ξεσηκωθεί ο κόσμος.

Η Hande Firat βέβαια ήταν ήδη ενημερωμένη από την προηγουμένη του πραξικοπήματος, όπως αποκάλυψε πολύ αργότερα σε δημόσια εκδήλωση ο Aydin Doğan, το υπέργηρο αφεντικό της Hande Firat και δημιουργός του γιγαντιαίου ομίλου Doğan Holding.

Σχεδόν ταυτόχρονα, έγινε γνωστή η πληροφορία ότι η Hande Firat την παραμονή του πραξικοπήματος συναντήθηκε με τον Nur Yilmaz, υπεύθυνο της ΜΙΤ για τα τουρκικά ΜΜΕ (εφημερίδες, τηλεοράσεις, περιοδικά, ραδιοφωνικούς σταθμούς, διαδίκτυο κλπ). Mε δυο λόγια, η «έκτακτη» συνέντευξη Ερντογάν μέσω κινητού τηλεφώνου την νύχτα του πραξικοπήματος ήταν προσχεδιασμένη σε κάθε της λεπτομέρεια!

Επί πλέον, ο υποτιθέμενος αρχηγός του πραξικοπήματος Αντιναύαρχος Mustafa Zeki Uğurlu, το βράδυ του πραξικοπήματος βρισκόταν στην Πενσυλβάνια και όταν εκδιώχθηκε από τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις πήρε άσυλο στην Αμερική. Σε σχετική δήλωση είχε τονίσει τα εξής: «Το πραξικόπημα ήταν μια ψεύτικη επιχείρηση. Ήταν ένα σχέδιο που ξεκίνησε, ελεγχόταν και ολοκληρώθηκε από το καθεστώς. Έκαναν όμως πολλά λάθη και άφησαν πίσω τους προφανή στοιχεία και μάρτυρες».

Μετά το «πραξικόπημα» του 2016 και την κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» που επιβλήθηκε μέχρι την εδραίωση της απόλυτης εξουσίας του μέσα στην Τουρκία, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θεώρησε ότι έφτασε η ώρα να ξεκινήσει την πρακτική «επίτευξη» των νέο-οθωμανικών φαντασιώσεων του, ώστε μέχρι το έτος 2023 (εκατό χρόνια από την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκικής «Δημοκρατίας») να προλάβει να εκπληρώσει το όνειρό του και να αντικαταστήσει τον Μουσταφά Κεμάλ στην ιστορία της σύγχρονης Τουρκίας.

Έτσι, τέθηκαν αμέσως σε εφαρμογή τα σχέδια τουρκικών εισβολών στην Συρία με ευφάνταστες ονομασίες (Αύγουστος 2016 «Ασπίδα του Ευφράτη», 2018 «Κλάδος Ελαίας», 2019 «Πηγή Ειρήνης», 2022 «Γαμψό Ξίφος»), σε Ιράκ με συνεχείς βομβαρδισμούς και εισβολές (2016-2022), οι «επεμβάσεις» σε Λιβύη (το 2019 υπογραφή «Μνημονίου Κατανόησης Τουρκίας – Λιβύης» με διορισμένους από τον ΟΗΕ γραφειοκράτες χωρίς καμιά εξουσία για διεθνείς συμφωνίες που να ξεπουλάνε τους θησαυρούς της Λιβύης και (επί πλέον) να παραβιάζουν ασύστολα διεθνώς αναγνωρισμένα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων κρατών, το 2022 νέα συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης για τους υδρογονάνθρακες με «υπαλλήλους» των Τούρκων στην διαιρεμένη χώρα), σε Αρμενία (με την καθοδήγηση του Αζερμπαϊτζάν που εφαρμόζει μαζικά τις τουρκικές μεθόδους συνεχών fake news και επιθέσεων στην Αρμενία) καθώς και τα σχέδια διείσδυσης, στον Καύκασο, σε χώρες της Αφρικής, των Βαλκανίων και αλλού.

Η πρακτική εφαρμογή όλων αυτών των μεγαλεπήβολων σχεδίων είχαν φυσικά βαρύτατο φόρο αίματος και ασήκωτο οικονομικό κόστος.

Οι καθημερινοί «ήρωες» που αφήνουν την τελευταία τους πνοή στην Συρία, το Ιράκ ή την Λιβύη (ο βομβαρδισμός της Τουρκικής Βάσης Al-Watiya της Λιβύης στις 5 Ιουλίου 2020 αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των συνεπειών πρακτικής εφαρμογής των τουρκικών σχεδίων) ποτέ δεν ανακοινώνονται στην πραγματική τους έκταση, ενώ η (ουσιαστικά) πτωχευμένη τουρκική οικονομία καταδικάζει σε ανέχεια πάρα πολλά εκατομμύρια Τούρκων πολιτών.

Συμπεράσματα: Η παταγώδης αποτυχία των εξωφρενικών «στόχων» του ψευτο-σουλτάνου της Άγκυρας, η ασφυκτική πίεση που δέχεται από τα μέτωπα της οικονομίας, των δημοσκοπήσεων, των διαδοχικών σκανδάλων διαφθοράς καθώς και ο αυξανόμενος κίνδυνος να έχει την τύχη του Αντνάν Μεντερές που απαγχονίστηκε για πολύ ελαφρύτερα «αδικήματα» στις 17 Σεπτεμβρίου 1961, τον καθιστούν απρόβλεπτο αλλά και επικίνδυνο.

Μετά την υπερπροσπάθεια του Ρ. Τ. Ερντογάν να γλείφει με επιμέλεια εκεί ακριβώς που έφτυνε (Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ΗΠΑ, Ισραήλ, Αίγυπτος, Γαλλία κ.ο.κ.ε.), η Ελλάδα και η Κύπρος απέμειναν σχεδόν οι μοναδικοί σταθεροί «στόχοι» όλων των μηχανισμών του τουρκικού καθεστώτος. Η πεποίθηση ότι μια επίθεση στην Ελλάδα θα είναι κάτι σαν περίπατος θεμελιώθηκε από τον ίδιο τον Ρ. Τ. Ερντογάν σε ομιλία της 15ης Ιουλίου 2019 («Η Ελλάδα είναι μικρό κράτος, την κτυπάμε όπου θέλουμε») και εμπεδώθηκε από όλους ανεξαιρέτως τους μηχανισμούς του καθεστώτος.

Η υποτίμηση βέβαια της Ελλάδος από το τουρκικό καθεστώς αποτελεί το καλύτερο δώρο προς τους Έλληνες οι οποίοι στην μακραίωνη ιστορία τους γνωρίζουν πολύ καλά πως να τιμωρούν τους επίδοξους κατακτητές.

Η πορεία προς τις «εκλογές» του 2023 γίνεται κάτω από τις χειρότερες προϋποθέσεις που υποχρεώνουν το τουρκικό καθεστώς να αφήσει όλα τα προσχήματα στην άκρη κάνοντας απροκάλυπτες κινήσεις αυταρχισμού και επεκτατισμού για την πάρα πολύ δύσκολη «διάσωσή» του.

Μέσα όμως σε ένα τόσο θολό τοπίο ο «κόκκινος συναγερμός» σε Ελλάδα και Κύπρο πρέπει να είναι σταθερός και μόνιμος. Τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές του 2023…

***

*Νομικός, Συγγραφέας, Αρθρογράφος-Αναλυτής, μέλος του International Hellenic Association. Το αυτοβιογραφικό, διαχρονικό βιβλίο του «Το Θαύμα-Μια πραγματική ιστορία», το οποίο αναφέρεται στην μεθοδική εξολόθρευση του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης από το τουρκικό κράτος, υπάρχει εντελώς δωρεάν στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του ΙΗΑ, τόσο στην Ελληνική όσο και στην Αγγλική γλώσσα. huffingtonpost.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

O θεωρητικός της «Γαλάζιας Πατρίδας» καλεί την Άγκυρα να ακυρώσει τη νέα συμφωνία Ελλάδας - Αιγύπτου

Βολές κατά της τουρκικής κυβέρνησης και για το «Αμπντουλχαμίντ Χαν» που «ξέμεινε» για εργασίες στον κόλπο της Αττάλειας

Tον κώδωνα του κινδύνου για την Τουρκία, «κρούει» ο εθνικιστής… influencer Τζιχάτ Γιαϊτζί -ναύαρχος ε.α. και «θεωρητικός» της «Γαλάζιας Πατρίδας»- μετά την υπογραφή της νέας συμφωνίας Ελλάδας – Αιγύπτου, για κοινές επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης (SAR).

Ο τ.αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικών Δυνάμεων της Τουρκίας, και επικεφαλής του Κέντρου Ναυτικών και Στρατηγικών Σπουδών του ιδιωτικού πανεπιστημίου Μπαχτσεσεχίρ, στρέφει τα πυρά του κατά της Άγκυρας επειδή δεν αντέδρασε στη συμφωνία Αθηνών – Καϊρου, γεγονός που σημαίνει -σύμφωνα με τον ίδιο- άμεση αποδοχή του περιβόητου «Χάρτη της Σεβίλλης», για τον καθορισμό των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

«Μετά από τη χειραψία στο Κατάρ του κυρίου Προέδρου μας και του Σίσι, την επόμενη μέρα ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Δένδιας, εσπευσμένα μετέβη στο Κάιρο και εκεί υπέγραψε μία συμφωνία σχετικά με την έρευνα και τη διάσωση

Η συμφωνία όμως αυτή παραβιάζει την περιοχή ευθύνης έρευνας και διάσωσης της Τουρκίας και μάλιστα δεν αρκείται σε αυτό, αλλά δεν την υπολογίζει καθόλου

Και σε αυτό το σημείο σημαίνει αποδοχή του χάρτη της Σεβίλλης της Ελλάδας» δήλωσε ο Γιαϊτζί σε τουρκικά ΜΜΕ, ζητώντας από την κυβέρνηση Ερντογάν να προχωρήσει σε «κατάλληλες ενέργειες» προκειμένου να ακυρωθεί η συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου ή να δηλώσει επίσημα πως δεν την αναγνωρίζει.

Διαβάστε τη συνέχεια στο protothema.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Κατάπιαν τη γλώσσα τους οι ΠΡΟΔΟΤΕΣ για τα… μακεδονίτικα!

Τα κόμματα, προεξαρχούσης της Ν.Δ., αποφεύγουν να πάρουν θέση στο θέμα της αναγνώρισης ΜΚΟ που σκοπεύει να τα... διαδώσει στη βόρεια Ελλάδα

Ένοχη σιωπή έχει απλωθεί πάνω από το πολιτικό σκηνικό της χώρας μετά το χθεσινό δημοσίευμα της «δημοκρατίας» σύμφωνα με το οποίο με μια κατάπτυστη απόφαση το Πρωτοδικείο Φλώρινας επικύρωσε το καταστατικό της ΜΚΟ «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας» που σκοπό έχει τη διάδοση της σλαβικής γλώσσας των Σκοπιανών στη βόρεια Ελλάδα και την προαιρετική διδασκαλία της από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού!

Μολονότι η επαίσχυντη απόφαση συνιστά επισήμως το πρώτο βήμα για τη μελλοντική αναγνώριση στην Ελλάδα «μακεδονικής» εθνότητας και την έγερση ανιστόρητων αλυτρωτικών αξιώσεων, οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας αποφεύγουν να πάρουν ξεκάθαρη θέση! Χρειάστηκε να ρωτήσει χθες η «δημοκρατία» τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γιάννη Οικονόμου, που απάντησε με τη δοκιμασμένη, αλλά εξοργιστική μέθοδο του «άλλα λόγια, βρε παιδιά»…

«Η Νέα Δημοκρατία ως αντιπολίτευση είχε προειδοποιήσει εγκαίρως επί των θεμάτων αυτών, όπως εκείνο που αφορούσε την αναγνώριση μακεδονικής γλώσσας. Η απόφαση του ειρηνοδικείου στηρίζεται και κάνει ειδική αναφορά στη Συμφωνία των Πρεσπών. Οπότε αντί άλλου σχολίου σάς στέλνω το απόσπασμα από την ομιλία του πρωθυπουργού τότε στη Βουλή» περιορίστηκε να δηλώσει.

Το απόσπασμα που μας έστειλε ήταν οι γνωστές κορόνες του Κυριάκου Μητσοτάκη όταν από τα έδρανα της αντιπολίτευσης κατακεραύνωνε το δίδυμο Τσίπρα – Κοτζιά για τη συμφωνία της εθνικής ήττας, κατά τις εποχές που ο σημερινός πρωθυπουργός στις προεκλογικές δεσμεύσεις του είχε περιλάβει και την επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας για να συγκινήσει το εκλογικό ακροατήριο των Μακεδόνων ψηφοφόρων.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με βάση το Διεθνές Δίκαιο είχε το δικαίωμα, νομικό, ηθικό και πατριωτικό, να αμφισβητήσει τη συμφωνία, της οποίας το περιεχόμενο -με ευθύνη των Σκοπιανών- κατέστη διάτρητο προτού ακόμη στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών. Το Μαξίμου, ωστόσο, επέλεξε να κρυφτεί πίσω από τη θλιβερή γραμμή ότι «το κράτος έχει συνέχεια» και να μετατραπεί σε ελεεινό υποστηρικτή των Σκοπίων στην Ε.Ε., κάτι που του… αναγνώρισαν γενναιόδωρα οι παράγοντες του κρατιδίου.

«Η βασική αδυναμία της συμφωνίας με τα Σκόπια είναι η μακεδονική γλώσσα και ταυτότητα» έλεγε τότε ο Κ. Μητσοτάκης. Σήμερα στα χέρια του σκάει η βόμβα του σκοπιανού εθνικισμού, που συνοδεύεται από τις μεθοδεύσεις Ερντογάν στη Θράκη και την αλβανική έχθρα στη Β. Ηπειρο.

Αναρωτιέται κανείς: Βουλευτές που εκλέγονται στη Μακεδονία η Ν.Δ. δεν έχει; Ας μην αναρωτιούνται αύριο, αν ψάχνουν την ψήφο τους…

Πηγή: newsbreak.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Journal de Montréal: Είσαι «woke»; Θα πας καλά...

Ο όρος «woke» έχει καθιερωθεί στα μήντια εδώ και μερικά χρόνια. Περιγράφει γενικά την προερχόμενη από τις ΗΠΑ ριζοσπαστική αριστερά υπερευαίσθητη στις διεκδικήσεις των «μειονοτήτων», ακόμη και των πιο απίθανων, η οποία διαρκώς δαιμονοποιεί τους λευκούς άντρες.

Η woke ριζοσπαστική αριστερά απεκδύει τα άτομα από τα εθνικά τους χαρακτηριστικά για να τα υποβιβάσει στον φυλετικό τους προσδιορισμό υποχρεώνοντας μας να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο χωρισμένο ανάμεσα σε λευκούς και μη-λευκούς με τους δεύτερους να είναι μόνιμα θύματα συστημικών διακρίσεων.

Παρουσιάζει τον δυτικό πολιτισμό ως θεμελιωδώς ρατσιστικό, σεξιστικό και τρανσφοβικό και μας καλεί να τον αποδομήσουμε. «Συστημικός ρατσισμός» και «λευκό προνόμιο» είναι μεταξύ άλλων όροι που έχουν πλέον ενσωματωθεί στο λεξιλόγιο των μέσων ενημέρωσης. Και είμαστε υποχρεωμένοι να τους υιοθετούμε αν ελπίζουμε να γίνουμε αποδεκτοί στους κύκλους που διασφαλίζουν την πρόσβαση στις υψηλές κοινωνικές θέσεις.

Θα πρέπει λοιπόν να θεωρούμε ως αυτονόητο ότι στις δυτικές χώρες σοβεί ο «συστημικός ρατσισμός», ότι οι άντρες είναι εξ ορισμού ύποπτοι ως φορείς «τοξικής αρρενωπότητας» και οι γυναίκες είναι κατά βάση θύματα μιας «κουλτούρας βιασμού».

Όποιος δεν αποδέχεται αυτούς τους όρους θέτει σε κίνδυνο την φήμη του και την επαγγελματική του καριέρα. Οι αντιλήψεις της ριζοσπαστικής αριστεράς είναι κυρίαρχες πλέον στα πανεπιστήμια, στα μέσα ενημέρωσης αλλά και στις πολυεθνικές επιχειρήσεις, όπου τα κριτήρια προσλήψεων αντικαθιστούν πλέον τις ατομικές ικανότητες με τις μειονοτικές ποσοστώσεις.

Η woke ριζοσπαστική αριστερά έχει την πρόθεση να μας επανεκπαιδεύσει και να μας προσηλυτίσει στο αξιακό της πλαίσιο. Είναι αυταρχική, ασκεί λογοκρισία και δεν έχει πρόβλημα να ενθαρρύνει και στην χρήση βίας εναντίον όσων δεν υποτάσσονται σε αυτήν.

Mathieu Bock-Côté

Journal de Montréal 29/11/22 απόδοση Babis Georges Petrakis

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Μπέρμποκ: Μια πιθανή χερσαία επιχείρηση της Άγκυρας κατά των Κούρδων είναι «πόλεμος βίας»

Στο περιθώριο της συνάντησης του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ ζήτησε από την Τουρκία να επιδείξει αυτοσυγκράτηση σε σχέση με τους Κούρδους της βόρειας Συρίας και του Ιράκ. Χαρακτήρισε την πιθανή χερσαία επιχείρηση της Άγκυρας κατά του «YPG» ως πόλεμο βίας.

Σε απάντηση στη στρατιωτική απειλή της Άγκυρας κατά των Κούρδων πολιτοφυλακών που εδρεύουν στη βόρεια Συρία και το Ιράκ, η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών κάλεσε την Τουρκία να απόσχει από τη βία.

Την Τετάρτη, 30 Νοεμβρίου στο περιθώριο της συνάντησης του ΝΑΤΟ στην πρωτεύουσα της Ρουμανίας, η Αναλένα Μπέρμποκ είπε:

«Στο θέμα της προστασίας από την τρομοκρατία, είναι απαραίτητο να σεβόμαστε τα δικαιώματα των εθνών».

Ο Μπέρμποκ πρόσθεσε: «Το κύριο καθήκον μας είναι να προστατεύσουμε τους αμάχους και να εφαρμόσουμε τους διεθνείς νόμους».

Ο τουρκικός στρατός πραγματοποίησε πρόσφατα νέες επιθέσεις με drone στη βόρεια Συρία υπό τον τίτλο «προστασία από την τρομοκρατία» και στόχευσε τις θέσεις των YPG και του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK).

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατηγορώντας αυτά τα κόμματα για συμμετοχή στον πρόσφατο βομβαρδισμό της Κωνσταντινούπολης, απείλησε ότι αυτές οι ομάδες περιμένουν χερσαίες επιθέσεις στη Συρία και το Ιράκ.

Η Άγκυρα θεωρεί τις αναφερόμενες ομάδες ως τρομοκρατικές οργανώσεις. Και τα δύο μέρη αρνήθηκαν ότι εμπλέκονται στην έκρηξη της Κωνσταντινούπολης.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν τις Δυνάμεις Λαϊκής Άμυνας εταίρους στον αγώνα κατά του ISIS στη Συρία και την περιοχή και τις υποστηρίζουν.

Προηγουμένως, η Ουάσιγκτον και η Μόσχα είχαν επίσης ζητήσει αυτοσυγκράτηση από την τουρκική κυβέρνηση στην αντιμετώπιση των Κούρδων της βόρειας Συρίας και του Ιράκ.

Ολοκληρώθηκε το απόγευμα της Τετάρτης η συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Άλλα θέματα της συνάντησης ήταν η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η ασφάλεια των Δυτικών Βαλκανίων και οι σχέσεις με την Κίνα.

Deutsche Welle

--

The Hellenic Information Team

echedoros-a.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Τι κρύβουν οι Αμερικανοί στη Συρία και διακινδυνεύουν στα τουρκικά πυρά;

Το αμερικανικό περιοδικό «American Conservative», αναφέρθηκε σε πρόσφατες αναφορές ότι οι αμερικανικές δυνάμεις βρίσκονταν σε διασταυρούμενα πυρά κατά τη διάρκεια της τουρκικής αεροπορικής επίθεσης την περασμένη εβδομάδα στη βόρεια Συρία, λέγοντας ότι ανεξάρτητα από τα προβλήματα που προκαλεί η Τουρκία, μέλος της συμμαχίας του «ΝΑΤΟ», καμία χώρα δεν πρέπει να διακινδυνεύσει να συγκρουστεί με έναν σύμμαχο χωρίς να έχει ισχυρό συμφέρον για να το κάνει.

Η στρατιωτική αποστολή των ΗΠΑ στη Συρία έχει παραμορφωθεί και μετατραπεί με τα χρόνια από μια ξεκάθαρη και περιορισμένη αποστολή σε μια ατελείωτη, ανεξάντλητη παραμονή με μια δικαιολογία που φαίνεται, πια, μη πειστική, γράφει το American Conservative.

Σύμφωνα με αυτό, αυτή η εξέλιξη εγείρει το ερώτημα:

Ποιο είναι το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών να παραμείνουν στη Συρία για όγδοο χρόνο;...

Η «μόνιμη ήττα του ISIS»

Το περιοδικό επισημαίνει ότι οι αμερικανικές δυνάμεις σταθμεύουν στη βορειοανατολική Συρία από το 2015, καθώς εκπαιδεύουν, εξοπλίζουν και υποστηρίζουν τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, προσθέτοντας ότι, ωστόσο, αυτές οι δυνάμεις εξακολουθούν να βρίσκονται στη Συρία, αγνοώντας τον αρχικό τους στόχο και υιοθετώντας πλήρως το νέο στόχο της λεγόμενης «μόνιμης ήττας του ISIS».

Εξήγησε ότι, φυσικά, η πραγματικότητα είναι ότι όσοι υποστηρίζουν το σύνθημα «μόνιμη ήττα» υποστηρίζουν μια μόνιμη κατοχή της βορειοανατολικής Συρίας από τις ΗΠΑ με ένα πιο εύλογο ψευδώνυμο.

Το περιοδικό πιστεύει ότι ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, από τη φύση του, δεν είναι ένας πόλεμος που μπορεί να κερδηθεί μόνο με στρατιωτική δύναμη, γιατί «για κάθε ηγέτη του ISIS, άλλος ένας στέκεται πίσω του».

Επιπλέον, στον ορισμό της «μόνιμης ήττας», οι υποστηρικτές της παραμονής στη Συρία διαπράττουν επίσης το αμάρτημα της ψευδούς σύγχυσης των συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών με εκείνα των δυνάμεων εταίρων τους, αντανακλώντας τα λάθη της Αμερικής στον πόλεμο της δύο δεκαετιών στο Αφγανιστάν.

Το περιοδικό θεωρεί ότι αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες νίκησαν τους Ταλιμπάν, θα έπρεπε να είχαν αποσυρθεί από το Αφγανιστάν το 2002, αλλά οι Αμερικανοί ηγέτες συνέχισαν να διαστρεβλώνουν τον αρχικό στόχο και παρέμειναν για 19 χρόνια και άφησαν τις αμερικανικές δυνάμεις να πολεμήσουν και να πεθάνουν προκειμένου να χτίσουν τη χώρα και να εγκαθιδρύσουν τη δημοκρατία.

Προσωρινοί σύμμαχοι των Αμερικανών οι Κούρδοι…

«Οι πολιτικοί τροφοδοτούν αυτή την παρανόηση συνεχίζοντας να χαρακτηρίζουν εσφαλμένα τους Κούρδους ως συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών», ανέφερε το περιοδικό.

«Σύμμαχοι εν καιρώ πολέμου, όπως οι τοπικές δυνάμεις εταίροι που χρησιμοποιούνται σε όλο τον πόλεμο των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της τρομοκρατίας, είναι από τη φύση τους προσωρινοί σύμμαχοι, ως δεσμεύσεις οι Ηνωμένες Πολιτείες απέναντί τους μετά την επίτευξη του κοινού στόχου».

Είτε οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσυρθούν αύριο, σε ένα χρόνο ή σε μια δεκαετία, οι εξωτερικές απειλές για τους Κούρδους δεν θα εξαφανιστούν όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι εκεί για να τους προστατεύουν για πάντα, γράφει το American Conservative.

Μπορεί να είναι δύσκολο να το αντέξουν, αλλά θα φρόντιζαν οι Ηνωμένες Πολιτείες να εξετάσουν τι έρχεται μετά την αποχώρηση και να αναζητήσουν άλλους κυβερνώντες για την ασφάλεια των Κούρδων», χωρίς να δίνουν διευκρινίσεις σε αυτό το κομμάτι.

Το περιοδικό πιστεύει ότι μπορεί κανείς εύκολα να συμπάσχει με τους Κούρδους και να καταδικάσει τη στρατιωτική εκστρατεία του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εναντίον τους, προσθέτοντας ότι οι συνέπειες της παραμονής των Ηνωμένων Πολιτειών στη Συρία δεν πρέπει να παραβλεφθούν ή να υποτιμηθούν.

Ο θάνατος ενός Αμερικανού θα είχε απρόσμενες συνέπειες

Ο συντάκτης του άρθρου προειδοποίησε ότι ο θάνατος ενός Αμερικανού στρατιώτη, 3 χρόνια μετά την επίτευξη του στόχου, ενώ είχε πιαστεί στα πυρά μιας σύγκρουσης στην οποία δεν έχει πλέον συμφέρον, θα ήταν επαίσχυντο μια απρόσμενες συνέπειες, δεδομένου ότι οι Αμερικανοί στρατιώτες δεν θα έπρεπε να είναι εκτεθειμένοι σε περιττούς κινδύνους λόγω μιας πολιτικής που καθοδηγείται από την αδράνεια περισσότερο από τα εθνικά συμφέροντα.

Το περιοδικό ολοκληρώνει λέγοντας: «Το 2002, ο τότε Πρόεδρος Τζορτζ Μπους περιέγραψε την ιστορία της σύγκρουσης στο Αφγανιστάν ως μια αρχική επιτυχία που ακολουθήθηκε από πολλά χρόνια παραπάτημα και τελική αποτυχία... Δυστυχώς, παρά την απώλεια χιλιάδων Αμερικανών μέσα σε αυτούς τους ατελείωτους πολέμους, στη Μέση Ανατολή, η Αμερική φαίνεται να μην έχει μάθει τίποτα».

Erem News (Αμπού Ντάμπι)

--

The Hellenic Information Team

echedoros-a.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Ο Ρόμποκοπ στο Σαν Φρανσίσκο: «Πράσινο φως» για αστυνομικά ρομπότ με «άδεια να σκοτώνουν»

Σωρεία αντιδράσεων έχει προκαλέσει η απόφαση της δημοτικής αρχής στο Σαν Φρανσίσκο να επιτρέψει στις δυνάμεις επιβολής της τάξης να χρησιμοποιούν ρομπότ ικανά να σκοτώνουν.

Την Τρίτη, το δημοτικό συμβούλιο του Σαν Φρανσίσκο ενέκρινε, με 8 ψήφους υπέρ έναντι τριών κατά, απόφαση που προβλέπει τη χρήση από τις δυνάμεις επιβολής της τάξης ρομπότ ικανών να σκοτώνουν σε ακραίες περιπτώσεις, όπως σε τρομοκρατικές ενέργειες ή μαζικούς σκοτωμούς με τη χρήση πυροβόλων όπλων, που είναι τραγικά συχνοί στις ΗΠΑ.

Η απόφαση, που μένει να υιοθετηθεί οριστικά σε επόμενη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, που προβλέπεται να διεξαχθεί την Τρίτη 6η Δεκεμβρίου, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας New York Times, πυροδότησε αντιπαραθέσεις. Οι πολέμιοί της φοβούνται πως θα οδηγήσει σε κλιμάκωση της αστυνομικής βίας και σε μέλλον αντάξιο των ταινιών της σειράς «Εξολοθρευτής» («Terminator»).

«Η χρήση ρομπότ σε δυνητικά φονικές καταστάσεις (θα) είναι επιλογή της ύστατης προσφυγής», διαβεβαίωσε σε ανακοίνωση Τύπου που δημοσιοποίησε η υπηρεσία του ο αρχηγός της αστυνομίας του Σαν Φρανσίσκο, ο Γουίλιαμ Σκοτ.

«Ζούμε σε μια εποχή που η μαζική βία γίνεται πιο συχνή», επέμεινε. «Χρειαζόμαστε αυτή την επιλογή για να μπορούμε να σώσουμε ζωές σε περίπτωση που αυτό το είδος τραγωδίας εκτυλιχτεί στην πόλη μας», πρόσθεσε ο κ. Σκοτ.

Μόνο ανώτεροι αξιωματικοί της αστυνομίας θα μπορούν να διατάξουν χρήση ρομπότ για να σκοτωθεί ύποπτος, διαβεβαιώνει η ανακοίνωση.

Η αστυνομία του Σαν Φρανσίσκο διαθέτει ήδη ρομπότ που μπορεί να ελέγχει από απόσταση και χρησιμοποιεί όταν δέχεται ειδοποιήσεις για τοποθέτηση βομβών, για τον χειρισμό δυνητικά επικίνδυνων υλικών και «σε άλλα περιστατικά όπου οι αστυνομικοί πρέπει να κρατήσουν τις αποστάσεις τους ώσπου να είναι ασφαλής η τοποθεσία», διευκρινίζεται στην ανακοίνωση.

Η νέα πολιτική θα επιτρέπει να χρησιμοποιούνται ρομπότ για να τοποθετούν «εκρηκτική ύλη» ικανή να «εξουδετερώσει ή να αποπροσανατολίσει κάποιον ένοπλο, βίαιο ή επικίνδυνο ύποπτο που απειλεί να αφαιρέσει ζωές», συνέχισε η αστυνομία.

«Τα ρομπότ που θα είναι εξοπλισμένα κατ’ αυτό τον τρόπο θα χρησιμοποιούνται μόνο για να σωθούν ζωές αθώων», επέμεινε.

Πρόκειται για «φρικτή πολιτική», ιδέα «εντελώς αντίθετη από το πώς θα έπρεπε να χρησιμοποιεί τα ρομπότ η αστυνομία», ήταν η αντίδραση μέσω Twitter του Πολ Σάρι, αντιπροέδρου του Κέντρου για μια Νέα Αμερικανική Ασφάλεια (Center for a New American Security), ινστιτούτου μελετών με έδρα την Ουάσινγκτον.

«Το πλεονέκτημα των ρομπότ είναι πως δημιουργούν μεγαλύτερη απόσταση ανάμεσα στις δυνάμεις επιβολής της τάξης και μια απειλή, ακριβώς για να μη χρειάζεται η καταφυγή στη θανατηφόρα βία», πρόσθεσε, θυμίζοντας πως οι αστυνομικοί έχουν στη διάθεσή τους διάφορα μέσα για να εξουδετερώνουν έναν ύποπτο χωρίς να τον σκοτώσουν (τέιζερ, δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης κ.λπ.).

Για τον κ. Σάρι, η απόφαση του δήμου της Σαν Φρανσίσκο, που υπάρχει κίνδυνος να μιμηθούν κι άλλες πόλεις, αποτελεί «παράδειγμα της στρατιωτικοποίησης της αστυνομίας στην Αμερική».

Πηγή: gr.euronews.com

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Σουηδός δημοσιογράφος ρωτά τον Καλίν για τα ναρκωτικά και τη μαφία και αυτός "θιγμένος" ξεκινά το σόου

Το πρόσωπο του καθεστώτος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φάνηκε για ακόμα μία φορά, και τώρα μέσω του στενού του συνεργάτη, του επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφάλειας και Εξωτερικής Πολιτικής της Τουρκικής Προεδρίας, Ιμπραΐμ Καλίν.

Τι κι αν ο ίδιος ο πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου κατηγόρησε τον Τούρκο πρόεδρο και το καθεστώς του ότι έχει μετατρέψει τη χώρα σε παράδεισο ναρκωτικών. Ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού βγήκε, το αρνήθηκε και η υπόθεση έληξε. Τι κι αν ο αρχιμαφιόζος Σεντάτ Πεκέρ, με τα διάσημα βίντεό του, αποκάλυψε και με αποδείξεις ότι στενοί συνεργάτες του Τούρκου προέδρου, ακόμα και ο γιος του τελευταίου πρωθυπουργού της Τουρκίας, Μπιαναλί Γιλντιρίμ, εμπλέκεται σε λαθρεμπόριο κοκαΐνης από τη λατινική Αμερική. Τα κυβερνώντα κόμματα αρνήθηκαν οποιαδήποτε έρευνα επί του θέματος, επί τη βάση πως το αίτημα κατατέθηκε από το φιλοκουρδικό Δημοκρατικό Λαϊκό Κόμμα (HDP).

Τα γεγονός της υιοθέτησης νέων οδών διακίνησης επιβεβαίωσε και η Δίωξη Ναρκωτικών της Τουρκίας σε έκθεσή της.

Λίγο αργότερα, έκθεση του ΟΗΕ φάνηκε να επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς που διατυπώθηκαν από τον εξόριστο Τούρκο αρχινονό σχετικά με τη συμμετοχή της κυβέρνησης Ερντογάν στο διεθνές σύστημα διακίνησης κοκαΐνης.

Τώρα ο Ιμπραΐμ Καλίν, βρέθηκε αντιμέτωπος με έναν Σουηδό δημοσιογράφο, ο οποίος των ρώτησε αν η Τουρκία έχει καταστεί ή όχι, ένα καταφύγιο για τους διεθνείς εγκληματίες. Όταν άρχισε μάλιστα να τον ρωτά σχετικά με τη μαφία και το εμπόριο ναρκωτικών στην Τουρκία, ο Καλίν έγινε ταύρος εν υαλοπωλείω, κατηγόρησε τον δημοσιογράφο για "ανεντιμότητα" και διέκοψε τη συνέντευξη μην αφήνοντας καμία συνέχεια επί του θέματος, σε περίπτωση που εκτεθεί ο Τούρκο πρόεδρος:

"Τώρα μιλά το ΡΚΚ, ,τώρα μιλά η FETO. Αυτό δεν είναι έντιμη δημοσιογραφία. Ακούσαμε αυτές τις κατηγορίες πάρα πολλές φορές. Αυτό δεν είναι έντιμη δημοσιογραφία. Απευθύνεις μετέωρες κατηγορίες, προβάλλοντας τις ως γεγονότα και με βάση αυτές μου κάνεις ερωτήσεις. Και ζητάς να απαντήσω. Αυτές είναι γελοίες ερωτήσεις", λέει ο Καλίν και "κόβει" τη συνέντευξη: "Τέλος πάντων δεν θέλω να το συνεχίσω αυτό", λέει στον δημοσιογράφο και στρεφόμενος στον καμεραμάν του λέει "μπορείς να το σταματήσεις αυτό ;" και σηκώνεται.

Πέτρος Κράνιας capital.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΟΗΕ: Κίνδυνος αποσταθεροποίησης από το Τουρκολυβικό Μνημόνιο

Νίκος Μελέτης

Την αυστηρή προειδοποίηση ότι ενδεχόμενη απόπειρα υλοποίησης του Τουρκολυβικού Μνημονίου για έρευνες υδρογονανθράκων που θα παραβιάζουν κυριαρχικά δικαιώματα της θα οδηγήσει σε ένταση και αποσταθεροποίηση την περιοχή απηύθυνε η Αθήνα με επιστολή της στον ΟΗΕ.

Η επιστολή με ημερομηνία 17 Νοεμβρίου απευθύνεται στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και δημοσιεύθηκε ως επίσημο έγγραφο στις 23 Νοεμβρίου δηλώνει κατηγορηματικά ότι η Ελλάδα θεωρεί άκυρο και το δεύτερο Τουρκολυβικό Μνημόνιο που όπως επισημαίνεται δεν παράγει νομικά αποτελέσματα.

Σε αρκετά σημεία της επιστολής επισημαίνεται ότι κάθε προσπάθεια υλοποίησης των δυο Μνημονίων θα έχει σοβαρές συνέπειες για την περιφερειακή σταθερότητα στην Μεσόγειο. Η Αθήνα στην επιστολή αυτή καλεί την Λιβύη και την Τουρκία να αποφύγουν κάθε ενέργεια που θα προσβάλει τα ipso facto και ab initio δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα της (σ.σ. την μη οριοθετημένη υφαλοκρηπίδα) και στα κυριαρχικά δικαιώματα της στην ΑΟΖ που έχει ανακηρύξει, βάσει της Συμφωνίας με την Αίγυπτο.

Ειδική αναφορά γίνεται στους όρους της Πολιτικής Συμφωνίας στην Λιβύη που έχουν επιβεβαιωθεί πρόσφατα από το ΣΑ του ΟΗΕ και από την οποία αντλεί την νομιμοποίηση της η κυβέρνηση Ντμπεϊμπά, σύμφωνα με τους οποίους η κυβέρνηση αυτή δεν έχει αρμοδιότητα να υπογράφει συμφωνίες οι οποίες δημιουργούν προβλήματα με άλλες χώρες και δεσμεύουν την Λιβύη, κάτι που έχει συμβεί φυσικά με το τελευταίο Τουρκολυβικό Μνημόνιο της 3ης Οκτωβρίου.

Στην επιστολή η Αθήνα αναλαμβάνει την δέσμευση για την ειρηνική επίλυση κάθε ζητήματος που αφορά οριοθετήσεις θαλασσίων ζωνών με γειτονικές χώρες της Ανατολικής Μεσογείου «με ειρηνικά μέσα, καλή τη πίστει και σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας».

Το κείμενο της επιστολής:

«Επιστολή της 17ης Νοεμβρίου 2022 της Μονίμου Αντιπροσώπου της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη προς τον Γενικό Γραμματέα. Η Ελλάδα θα ήθελε να επιστήσει την προσοχή σας σε ένα ζήτημα με πιθανές σοβαρές συνέπειες για την περιφερειακή σταθερότητα στη Μεσόγειο. Αναφέρομαι στο «Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας και της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας του κράτους της Λιβύης για τη συνεργασία στον τομέα των υδρογονανθράκων», που υπεγράφη στις 3 Οκτωβρίου 2022.

Η Ελλάδα αντιτίθεται και διαμαρτύρεται έντονα για τη σύναψη του προαναφερθέντος Μνημονίου, στο βαθμό που επιχειρεί οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση εφαρμογή του «Μνημονίου Συναντίληψης μεταξύ της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Τουρκίας και της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας του κράτους της Λιβύης για την οριοθέτηση των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας στη Μεσόγειο» του 2019, το οποίο συνήφθη κατά πλήρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και με κατάφωρη περιφρόνηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας καθώς και άλλων παράκτιων κρατών σύμφωνα με το δίκαιο της θάλασσας.

Η Ελλάδα επαναλαμβάνει τη θέση της, όπως διατυπώνεται στην επιστολή μου προς εσάς της 9ης Δεκεμβρίου 2019, η οποία επισυνάπτεται στην επιστολή μου της 14ης Φεβρουαρίου 2020 (A/74/706), σύμφωνα με την οποία το μνημόνιο του 2019 είναι άκυρο και δεν παράγει κανένα απολύτως έννομο αποτέλεσμα

Η ελληνική αυτή θέση κοινοποιήθηκε και στην τουρκική και τη λιβυκή πλευρά μέσω των ρηματικών διακοινώσεων 772/02.04.2020 και 23321/22.05.2020, αντίστοιχα. Κατά συνέπεια, οποιεσδήποτε πράξεις ή δραστηριότητες που βασίζονται στο Μνημόνιο του 2019 στερούνται επίσης οποιασδήποτε νομικής βάσης και, επιπλέον, κινδυνεύουν να επιδεινώσουν την ένταση στην περιοχή.

Η Ελλάδα θα ήθελε να υπογραμμίσει ότι κάθε ενέργεια για την εφαρμογή του Μνημονίου που υπεγράφη στις 3 Οκτωβρίου 2022, η οποία παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, συνιστά παραβίαση του διεθνούς δικαίου και σκόπιμη κλιμάκωση που υπονομεύει τη σταθερότητα στην περιοχή.

Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα υπογραμμίζει ότι έχει ipso facto και ab initio κυριαρχικά δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα της, σύμφωνα με το δίκαιο της θάλασσας, καθώς και κυριαρχικά δικαιώματα και δικαιοδοσία στην αποκλειστική οικονομική της ζώνη, όπως οριοθετείται από τη Συμφωνία μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ των δύο χωρών, με ημερομηνία 6 Αυγούστου 2020.

Επιπλέον, η σύναψη του παρόντος μνημονίου δεν ανταποκρίνεται στην υποχρέωση, που προβλέπεται στον οδικό χάρτη του 2020 για την προπαρασκευαστική φάση της συνολικής λύσης , αποτέλεσμα του φόρουμ πολιτικού διαλόγου της Λιβύης υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, να διαχειρίζεται «την εξωτερική πολιτική του λιβυκού κράτους κατά τρόπο που να διατηρεί φιλικές και ειρηνικές σχέσεις με περιφερειακούς και διεθνείς εταίρους σύμφωνα με τους κανόνες της καλής γειτονίας και των αμοιβαίων συμφερόντων» (άρθρο 6, παρ.9).

Η Ελλάδα απορρίπτει κάθε πράξη που αψηφά την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των πράξεων που επιχειρούν να διαστρεβλώσουν την πολιτική διαδικασία προς μια συνολική λύση για τη Λιβύη.

Η σύναψη του παρόντος μνημονίου παραβλέπει επίσης την παράγραφο 10 του άρθρου 6 του οδικού χάρτη, σύμφωνα με την οποία η εκτελεστική αρχή, κατά το προπαρασκευαστικό στάδιο, δεν εξετάζει νέες ή προηγούμενες συμφωνίες ή αποφάσεις κατά τρόπο που να βλάπτει τη σταθερότητα των εξωτερικών σχέσεων του λιβυκού κράτους ή του επιβάλλει μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις.

Επομένως, μια συμφωνία συνεργασίας στον τομέα των υδρογονανθράκων εμπίπτει σαφώς στο πεδίο εφαρμογής συμφωνιών τις οποίες η εκτελεστική αρχή κωλύεται να συνάψει. Η σημασία της πλήρους εφαρμογής του οδικού χάρτη επιβεβαιώθηκε εκ νέου από το Συμβούλιο Ασφαλείας στην απόφασή του 2656 (2022) της 28ης Οκτωβρίου 2022.

Στην παράγραφο 4 του ψηφίσματος, το Συμβούλιο Ασφαλείας υπογραμμίζει ότι οι στόχοι και οι αρχές που διέπουν, όπως ορίζονται στον οδικό χάρτη, ιδίως τα άρθρα 1, 2 και 6, εξακολουθούν να είναι συναφείς με την πολιτική διαδικασία. Θα πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί ότι οι αντιδράσεις κατά της νομιμότητας του μνημονίου που υπεγράφη στις 3 Οκτωβρίου 2022 έχουν εκφραστεί έντονα από διεθνείς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων κρατών στην περιοχή και πέραν αυτής, καθώς και από υψηλόβαθμους αξιωματούχους εντός των λιβυκών θεσμών.

Εν κατακλείδι, η Ελλάδα θα ήθελε να τονίσει ότι διατηρεί όλα τα δικαιώματά της βάσει του διεθνούς δικαίου και καλεί τη Λιβύη και το Τουρκία να σεβαστούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και να απόσχουν από κάθε πράξη που παραβιάζει αυτά τα δικαιώματα και αποσταθεροποιεί την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή.

Με την ευκαιρία αυτή, η Ελλάδα επιθυμεί να επαναλάβει την ισχυρή δέσμευση της για την επίλυση οποιουδήποτε ζητήματος οριοθέτησης με τις γειτονικές χώρες της Ανατολικής Μεσογείου με ειρηνικά μέσα, καλή τη πίστει και σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας.

Θα σας ήμουν ευγνώμων αν η παρούσα επιστολή διανεμηθεί ως έγγραφο της Γενικής Συνέλευσης, στο σημείο 72 (α) της ημερήσιας διάταξης, και δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα της Διεύθυνσης Ωκεανών και Δικαίου της Θάλασσας και στην επόμενη έκδοση του Δελτίου για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Μαρία Θεοφίλη

Πρέσβης Μόνιμη Αντιπρόσωπος»

Πηγή: liberal.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

AIRBUS-DASSAULT Συμφωνία για την ανάπτυξη του μαχητικού αεροσκάφους νέας γενιάς FCAS

Δύο εκ των κορυφαίων βιομηχανιών παγκοσμίως στον κλάδο της αεροναυπηγικής, η Airbus και η Dassault, ανακοίνωσαν την επίτευξη συμφωνίας για να προχωρήσουν στην επόμενη φάση ανάπτυξης των ευρωπαϊκών μαχητικών αεροσκαφών νέας γενιάς FCAS (Future Combat Air System).

Το πρόγραμμα FCAS ανακοινώθηκε για πρώτη φορά το 2017 από τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν και την τότε καγκελάριο της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ.

Τα νέα μαχητικά αεροσκάφη πρόκειται να αντικαταστήσουν τα Eurofighter και Rafale και - σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό - θα είναι επιχειρησιακά έτοιμα το 2040.

Οι βιομηχανικοί εταίροι στο πρόγραμμα είναι η Airbus για λογαριασμό της Γερμανίας, η γαλλική Dassault και η ισπανική Indra. Το πρόγραμμα είχε «παγώσει» λόγω διαφωνιών μεταξύ της Airbus και της Dassault.

«Αυτή η βιομηχανική συμφωνία αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός για το εμβληματικό ευρωπαϊκό αμυντικό πρόγραμμα», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Airbus Defence and Space Μάικ Σέλχορν.

Νωρίτερα, ο επικεφαλής της Dassault Aviation Ερίκ Τραπιέ είχε δηλώσει στην εφημερίδα Le Figaro: «Σήμερα, ναι, είναι γεγονός. Έχουμε συμφωνία με την Airbus». «Λάβαμε όλες τις απαραίτητες εγγυήσεις για να προχωρήσουμε στην επόμενη φάση που, σας υπενθυμίζω, αφορά προκαταρκτικές μελέτες», συμπλήρωσε.

Ο υπουργός Άμυνας της Γαλλίας Σεμπαστιάν Λεκορνύ χαιρέτισε τη συμφωνία της Πέμπτης. «Αυτό το πρόγραμμα αντανακλά τη συνεργασία που υπάρχει σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την άμυνα και τους εξοπλισμούς, στην οποία η Γαλλία διαδραματίζει κεντρικό ρόλο».

Πηγή: Reuters liberal.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Πολεμικοί τόνοι από το κρίσιμο Συμβούλιο Ασφαλείας της Τουρκίας

Η Άγκυρα υποστηρίζει ότι η Ελλάδα έχει οικοδομήσει μια στρατιωτική παρουσία κατά παράβαση των συνθηκών που εγγυώνται το αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς των νησιών του Αιγαίου

Να σταματήσει τη στρατιωτικοποίηση των νησιών καλεί εκ νέου την Ελλάδα με εμπρηστικούς τόνους το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, που συνεδρίασε νωρίτερα την Πέμπτη (1/12/2022)

Η Τουρκία αναμένει από την Ελλάδα, η οποία έχει αδιαφορήσει για τις εκκλήσεις της Άγκυρας για διάλογο, να τερματίσει την παραβίαση των νησιών με αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς, ανέφερε η δήλωση του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Η Άγκυρα υποστηρίζει ότι η Ελλάδα έχει οικοδομήσει μια στρατιωτική παρουσία κατά παράβαση των συνθηκών που εγγυώνται το αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς των νησιών του Αιγαίου.

Υποστηρίζει ότι τα νησιά παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με την προϋπόθεση ότι θα παραμείνουν αποστρατιωτικοποιημένα, γράφει η Daily Sabah.

Η Αθήνα απαντά ότι τα νησιά, έχουν στρατό εδώ και δεκαετίες καθώς βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από έναν μεγάλο τουρκικό αποβατικό στόλο και δεν μπορούν να μείνουν απροστάτευτα.

Ξεκινώντας από τη Συνθήκη του Λονδίνου το 1913, η στρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου περιορίστηκε και το αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς τους επιβεβαιώθηκε με την υπογραφή της Συνθήκης της Λοζάνης το 1923.

Επιμένει η Τουρκία

Το σύμφωνο της Λοζάνης καθιέρωσε την πολιτική ισορροπία μεταξύ των δύο χωρών εναρμονίζοντας ζωτικά συμφέροντα , συμπεριλαμβανομένων αυτών στο Αιγαίο.

Η Συνθήκη του Παρισιού του 1947, η οποία παραχώρησε τα Δωδεκάνησα από την Ιταλία στην Ελλάδα, επιβεβαίωσε επίσης το αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς τους.

Από τη δεκαετία του 1960, 21 από τα 23 νησιά με μη στρατιωτικό καθεστώς έχουν οπλιστεί από την Ελλάδα, ισχυρίζονται οι Τούρκοι.

Μεταξύ των ένοπλων νησιών κατά την Τουρκία, είναι η Κρήτη, η Λήμνος, η Χίος, η Σάμος, η Κως, η Ρόδος και η Λέσβος. Αποφασισμένη να μην θέσει σε κίνδυνο τα δικαιώματα και τα συμφέροντά της, η Άγκυρα λέει ότι θα διατηρήσει τη στάση της στην ατζέντα εφιστώντας την προσοχή στο γεγονός ότι τα νησιά, τα οποία θα έπρεπε να έχουν μη στρατιωτικό καθεστώς, έχουν οπλιστεί, ισχυρίζεται η Άγκυρα.

Εκτός από τις συμφωνίες της Λοζάνης και του Παρισιού, η Ελλάδα ενεργεί κατά του διεθνούς δικαίου διατηρώντας ένοπλες δυνάμεις στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων των έξι κρατών του 1914 και μιας άλλης συμφωνίας που υπογράφηκε το 1932.

Η χερσαία επιχείρηση στη Συρία

Όσον αφορά στη Συρία, το Συμβούλιο Ασφαλείας κάνει λόγο για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων κατά των τρομοκρατών, υπονοώντας την χερσαία επιχείρηση στην αραβική χώρα.

Σύμφωνα με τη δήλωση του Συμβουλίου Ασφαλείας η Τουρκία δεν θα ανεχθεί ορισμένους παράγοντες, οι οποίοι συχνά χρησιμοποιούν ψέματα και δυσφήμιση κατά της χώρας, για να στοχοποιήσουν τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας.

Τον Νοέμβριο ο Erdogan προανήγγειλε μια χερσαία επιχείρηση στο βόρειο Ιράκ και τη βόρεια Συρία για την εξάλειψη της τρομοκρατικής απειλής, προσθέτοντας ότι η Τουρκία δεν θα παραμείνει σιωπηλή ενάντια στην τρομοκρατία.

Οι δηλώσεις του έγιναν αφότου η Τουρκία ξεκίνησε την Επιχείρηση Γαμψό Ξίφος, μια επιθετική εναέρια εκστρατεία κατά του PKK και του συριακού παραρτήματός του, YPG που έχει κρησφύγετα στα σύνορα του Ιράκ και της Συρίας.

Πηγή: bankingnews.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Νετανιάχου: Πιο κοντά στην πρωθυπουργία ο Νετανιάχου - Συμφωνία με το ακροδεξιό κόμμα Θρησκευτικός Σιωνισμός

Τα βρήκαν το κόμμα του Netanyahu και το ακροδεξιό Θρησκευτικός Σιωνισμός

Ο εντολοδόχος πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου κατέληξε σε συμφωνία με το ακροδεξιό κόμμα Θρησκευτικός Σιωνισμός, φέρνοντάς τον ένα βήμα πιο κοντά στη συγκρότηση μιας νέας κυβέρνησης μετά τις εκλογές του περασμένου μήνα, ανακοίνωσε σήμερα 1/12 το κόμμα Λικούντ του Νετανιάχου.

Στο κόμμα Θρησκευτικός Σιωνισμός θα δοθεί, μεταξύ άλλων χαρτοφυλακίων, το υπουργείο Οικονομικών σε ένα σύστημα εκ περιτροπής, τόνισε το Λικούντ, χωρίς να διευκρινίσει πώς θα λειτουργήσει αυτή η εναλλαγή.

Πηγή: bankingnews.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Τα ελληνοτουρκικά και οι εκλογές

Δημήτρης Μηλάκας

Οι συγκυρίες, προφανώς, επηρεάζουν την ένταση με την οποία κάθε φορά αποτυπώνεται / εκδηλώνεται το ελληνοτουρκικό πρόβλημα, το οποίο στην ουσία του, αν και «απλό», παραμένει δυσεπίλυτο, καθώς καμία ελληνική κυβέρνηση δεν είναι δυνατό να αποδεχτεί τις αναθεωρητικές βλέψεις / απαιτήσεις της Άγκυρας.

Το τι επιδιώκουν οι δύο χώρες είναι σαφές: Η Τουρκία, ανεξάρτητα από το ποιος την κυβερνά, μεθοδεύει την αναθεώρηση των Συνθηκών (Λωζάννη) που «περιέκοψαν» την Οθωμανική Αυτοκρατορία δημιουργώντας το σύγχρονο τουρκικό κράτος. Η Ελλάδα από την πλευρά της, έχοντας αποδεχτεί τη Μικρασιατική Καταστροφή, επιδιώκει τη διαφύλαξη του σημερινού status όπως έχει διαμορφωθεί από τις Συνθήκες.

Είναι προφανές και αυτονόητο ότι το πολιτικό κόστος που συνεπάγεται για τις ελληνικές κυβερνήσεις η ικανοποίηση των τουρκικών αιτημάτων / απαιτήσεων είναι ανυπέρβλητο. Τα πάγια, εδώ και μισό αιώνα, «αιτήματα» της Άγκυρας σε γενικές γραμμές είναι:

-Απεμπόληση του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια.

-Συμμόρφωση με την άποψη ότι τα νησιά δεν έχουν δικαιώματα σε ΑΟΖ πέραν των (6 μιλίων) χωρικών τους υδάτων.

-Αποδοχή ότι στο Αιγαίο υπάρχουν βράχοι, νησίδες και βραχονησίδες με αδιευκρίνιστο (από τις Συνθήκες) καθεστώς.

-Συμμόρφωση με την απαίτηση για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών.

Πάγιες απαιτήσεις

Αυτές, σε γενικές γραμμές, είναι οι τουρκικές απαιτήσεις οι οποίες διατυπώνονται εμπράκτως από το 1973 και έχουν οδηγήσει στις ελληνοτουρκικές κρίσεις – το ’76 (με την έξοδο του ερευνητικού «Χόρα»), το ’87 (με την έξοδο στο Αιγαίο του «Σισμίκ»), το ’96 (Ίμια), το ’20 (με τις έρευνες μέχρι και 6,5 μίλια από τις ακτές της Ρόδου, του Καστελλόριζου και της Κρήτης από το «Ορούτς Ρέις») – στο χείλος της θερμής αναμέτρησης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι έπειτα από κάθε ελληνοτουρκική κρίση η αμερικανοΝΑΤΟϊκή επιδιαιτησία «έσπρωχνε το πρόβλημα» προς το μέλλον, προσφέροντας ωστόσο κάποια κέρδη στην Άγκυρα, η οποία κάθε φορά πετύχαινε να βάλει στο τραπέζι για συζήτηση τις απαιτήσεις της εμπλουτίζοντας το σώμα των ελληνοτουρκικών διαφορών.

Με αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα ουσιαστικά έχει συμμορφωθεί με την τουρκική απαίτηση που έχει διατυπωθεί με απειλή πολέμου και δεν έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια στο Αιγαίο.

Μετά τις κρίσεις του ’76 και ’87 η Αθήνα έχει αποδεχτεί ότι δεν έχει δικαίωμα ερευνών και εκμετάλλευσης πιθανών κοιτασμάτων πέρα από τα 6 μίλια των ακτών της στο Αιγαίο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα να ερευνήσει πέρα από τα 6 μίλια από τις ακτές του Σουνίου για παράδειγμα ή από τις ακτές της Θάσου όπου, στο συγκεκριμένο σημείο, υπάρχουν ελπιδοφόρες ενδείξεις για ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου.

Μετά την κρίση των Ιμίων η Ελλάδα αποδέχτηκε τα «τουρκικά ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο» γεγονός που τοποθετεί στο σώμα των ελληνοτουρκικών διαφορών την τουρκική αντίληψη ότι «στο Αιγαίο υπάρχουν βράχοι, βραχονησίδες και νησίδες των οποίων το καθεστώς κυριαρχίας δεν διευκρινίζεται από τις Συνθήκες»

Με την κρίση του «Ορούτς Ρέις» το καλοκαίρι του ’20 η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε την (αμερικανική) πρόταση για την ανάγκη μείωσης του στρατιωτικού αποτυπώματος στην περιοχή, γεγονός που άνοιξε τη συζήτηση για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών στο ανατολικό Αιγαίο, η οποία μάλιστα ως έναν βαθμό προχωρά με το πρόσχημα της μεταφοράς οπλικών συστημάτων κρίσιμων για την αεράμυνά τους στην Ουκρανία…

Τι γίνεται στα νησιά

Ως προς αυτό το τελευταίο τουρκικό αίτημα (αποστρατιωτικοποίηση των νησιών) το οποίο η Άγκυρα έφερε με ιδιαίτερη ένταση στο προσκήνιο μετά τη συμφωνία για αποχώρηση του «Ορούτς Ρέις» (τέλος καλοκαιριού του 2020) θα πρέπει να επισημανθεί το εξής: τις τελευταίες δύο βδομάδες οι κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες (Ερντογάν, Ακάρ, Τσαβούσογλου, Καλίν ) που σχεδόν καθημερινά ζητούσαν την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών σταμάτησαν «ξαφνικά» να θέτουν αυτό το θέμα.

Αυτή η ξαφνική «σιωπή» της Άγκυρας για το θέμα της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών πιθανότατα συνδέεται με τις πληροφορίες που θέλουν την ελληνική κυβέρνηση να προχωρά ταχύτατα τη διαδικασία της μεταφοράς οπλικών συστημάτων αεράμυνας ρωσικής κατασκευής από τα νησιά στην Ουκρανία.

Είναι ήδη γνωστό ότι η κυβέρνηση έχει ικανοποιήσει το αίτημα του ΝΑΤΟ (για την ακρίβεια των ΗΠΑ) και έχει «ξαλαφρώσει» τα ελληνικά νησιά από τα άρματα BMP-1 που ο οπλισμός τους συνέβαλε στην αεράμυνα. Αξιοσημείωτα επίσης είναι τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών, σύμφωνα με τα οποία η κυβέρνηση συζητά το ενδεχόμενο να στείλει στην Ουκρανία τα ρωσικά οπλικά συστήματα S-300 και TOR M1, που αποτελούν (ειδικά τα TOR M1) κρίσιμα στοιχεία για την αεράμυνα των νησιών.

Μετά τις εκλογές… βλέπουμε

Η προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να συμμορφωθεί (και) στην (αμερικανική) υπόδειξη περί μείωσης του στρατιωτικού αποτυπώματος στην ελληνοτουρκική μεθόριο δεν μεταβάλλει την ουσία της τουρκικής τακτικής, η οποία μάλιστα στη δεδομένη κρίσιμη προεκλογική περίοδο που αντιμετωπίζει το σύστημα εξουσίας του Ερντογάν παραμένει άκρως επιθετική.

Στο πλαίσιο αυτό αξίζει να συγκρατήσουμε τις πρόσφατες δηλώσεις του Ερντογάν, ο οποίος επανέφερε το θέμα της «καταπίεσης της τουρκικής μειονότητας στη Θράκη» καθώς και αυτές των Ακάρ και του εξ απορρήτων του Ερντογάν Ιμπραήμ Καλίν, οι οποίοι συντηρούν το αφήγημα περί μετατροπής της Ελλάδας σε εξάρτημα των αμερικανικών σχεδίων που στρέφονται (και) κατά της Τουρκίας. Άλλωστε η υπόδειξη της Ελλάδας ως «εχθρού» της Τουρκίας εξυπηρετεί τις εσωτερικές πολιτικές ανάγκες του κυβερνώντος κόμματος, όπως βολεύει και τον Κυριάκο Μητσοτάκη η τουρκική επιθετικότητα η οποία δημιουργεί την ανάγκη συσπείρωσης γύρω από την κυβέρνηση.

Κάπως έτσι, η (ελεγχόμενη) ένταση φαίνεται ότι θα είναι το βασικό χαρακτηριστικό κατά την προεκλογική περίοδο που διανύουν οι δύο χώρες.

Όσο για το τι θα γίνει μετά το συνόψισε σε δηλώσεις του ο Τούρκος Πρόεδρος λέγοντας: «Το τι θα προκύψει αύριο είναι διαφορετικό θέμα. Αλλά βέβαια η Ελλάδα δεν κάθεται φρόνιμα. Συνεχεία μιλάει εναντίον μας και μας επιτίθεται. Επίσης αυτοί κάνουν διάφορες καμπάνιες μέσα στην Ε.Ε. Μετά τις εκλογές θα ανοίξει μια νέα περίοδος».

Πηγή: topontiki.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Σεισμικές έρευνες στην Κρήτη: Τι αποκαλύπτουν η μέση γραμμή με τη Λιβύη και οι «πανηγυρικές» Navtex;

Γιώργος Σαχίνης

Εφόσον οι Navtex που εκδόθηκαν από τις ελληνικές Αρχές λειτουργούν σαν πρόταση οριοθέτησης ΑΟΖ με τη Λιβύη, όπως διαρρέεται χωρίς να διαψεύδεται, τότε η Ελλάδα “θυσιάζει” την ΑΟΖ της Γαύδου (22 ν.μ. μήκος επί πάνω από 100 πλάτος);

Με αφορμή τις πρόσφατες Νavtex - τέσσερις στον αριθμό - με ενδιαφέρον νότια της Κρήτης στις τρεις, που εκδόθηκαν για σεισμικές έρευνες δυτικά και νοτιοδυτικά της μεγαλονήσου, από ερευνητικά σκάφη που μισθώνει η ίδια η ΕΔΕΥ (Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων) και όχι οι εταιρείες σαν την Exxon, όπως γράφεται στον Τύπο, έχουμε και μερικές επικοινωνιακές “φούσκες” που κάθε άλλο παρά σοβαρότητα επί του θέματος υποδηλώνουν. Υποστηρίζεται περήφανα στον Τύπο και από κυβερνητικούς αξιωματούχους, αλλά και από διάφορους αναλυτές, ότι αυτές οι Νavtex εκτείνονται με τολμηρότητα και αποφασιστικότητα στη μέση γραμμή της δυνητικής ΑΟΖ Ελλάδας-Λιβύης, με βάση τη μέση γραμμή και τα εξωτερικά και εσωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας που όρισε ο νόμος Μανιάτη.

Μάλιστα διαρρέουν ή και προτείνουν ανεπίσημα στη Λιβύη (υπονοώντας ότι από πίσω υπάρχει και Αμερικανικός “δάκτυλος” αφού η EXXON είναι από τις ΗΠΑ) τα όρια που τίθενται για οριοθέτηση από την πλευρά μας. Το ίδιο αφήνουν να εννοηθεί και κυβερνητικοί παράγοντες σε τηλεοπτικές εκπομπές και το ίδιο υποστηρίζεται ευθέως από κάποιους αναλυτές. Είναι έτσι όμως;

Το μόνο σίγουρο είναι πως τμήματα των αλιπέδων - που με συμβάσεις αδειοδοτήθηκαν από το 2019 και μόλις στα τέλη του 2022 αποφασίσαμε να βάλουμε ξανά μπρος τις έρευνές τους, από το 2012 (!!!) που είχαν πρωτογίνει - αυτά και μόνο αυτά φτάνουν ως το όριο της δυνητικής μέσης γραμμής με τη Λιβύη. Οι Navtex όμως με τις “πανηγυρικές” αναφορές φτάνουν ή μπορεί να αποκαλύπτουν κάτι άλλο;

Με την εμπειρία από τις υποχωρητικές μας τελικά οριοθετήσεις - έστω και για λόγους αναγκαιότητας όπως ελέχθη, αλλά πάντως υποχωρητικότητας - με την Ιταλία στην οριοθέτηση ΑΟΖ στο Ιόνιο και των όρων της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων εκεί έως τα 12 ν.μ., με δικαίωμα για τους Ιταλούς αλιείς να αλιεύουν και εντός των 6 ν.μ. μας και χωρίς να φτάνουμε αυτή την επέκταση-οριοθέτηση μέχρι τα κομβικά Κύθηρα ως έναν από τους διαύλους της διεθνούς διέλευσης, αλλά και την τμηματική με την Αίγυπτο, αλλά όχι πέραν του κρίσιμου 28ου μεσημβρινού, με “κενό” έτσι το τριεθνές με Κύπρο και Αίγυπτο, άρα με ερωτηματικό δικό μας για την επήρεια του συμπλέγματος Καστελόριζου και ειδικά της Στρογγύλης, με μειωμένη επήρεια ακόμη και της Κρήτης, ενός από τα μεγαλύτερα νησιά της Μεσογείου, προ διετίας και με τον τρόπο που παρουσιάστηκαν αυτές, είναι φυσικό να είναι κανείς υποψιασμένος.

Σύγχυση ή παραπλάνηση;

Οι Νavtex μάλιστα παρουσιάζονται παραπλανητικά ή από σύγχυση σε χάρτες μαζί με τη γραμμή του FIR Αθηνών, που όμως βρίσκεται σημαντικά βορειότερα από τη μέση γραμμή.

Με τα μέσα που διατίθενται, τόσο σε ειδικούς γεωδέτες-χαρτογράφους, όπως ο Χρίστος Ζήνωνος ή ο πρώην πρόεδρος της ΕΔΕΥ Γιάννης Μπασιάς, που γνωρίζουν ότι άλλο ΑΟΖ, κλείσιμο κόλπων, ευθείες γραμμές βάσης, συντεταγμένες και χάρτες στις αρμόδιες υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών (κυριαρχικά δικαιώματα) και άλλο FIR/SAR κ.λπ. (που αποτελούν ανάθεση υποχρεώσεων από διεθνείς οργανισμούς όπως ICAO και IMO), αλλά και σε μελετητές της χαρτογραφίας και των γεωπολιτικών, όπως ο κ. Πέτρος, που προς το παρόν θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του, που απευθυνθήκαμε, είναι σχετικά εύκολο να καταλάβει κανείς ότι ως προς το θέμα της μέσης γραμμής με τη Λιβύη, αναφορικά με τις Νavtex, όπως αναπτύχθηκε στη δημόσια συζήτηση στην Ελλάδα, τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Στον χάρτη που παρουσιάζεται χρησιμοποιήθηκαν ως βάση οι συντεταγμένες μέσης γραμμής που είναι προσβάσιμες από τη Maritime Boundaries Geodatabase του Flanders Marine Institute και συγκρίθηκαν με τις συντεταγμένες των τεσσάρων Νavtex που εξέδωσαν οι σταθμοί Ηρακλείου, Κερκύρας και Μάλτας.

Το νοτιότερο στίγμα της επεκταμένης Νavtex απέχει 92 ν.μ. από τη Λιβύη, 50 ν.μ. από τη Γαύδο και 73 ν.μ. από την Κρήτη. Η Νavtex είναι 22 ν.μ. βόρεια από τη μέση γραμμή, που απέχει 70 ν.μ. από Γαύδο και Λιβύη.

Οι διαρροές...

“Θυσιάζει” την ΑΟΖ της Γαύδου;

Εφόσον οι Νavtex που εκδόθηκαν από τις ελληνικές Αρχές λειτουργούν ως πρόταση οριοθέτησης ΑΟΖ με τη Λιβύη, όπως διαρρέεται χωρίς να διαψεύδεται, τότε η Ελλάδα “θυσιάζει” την ΑΟΖ της Γαύδου (22 ν.μ. μήκος επί πάνω από 100 πλάτος); Αυτό θέλουν να μας πουν αν δεν υπάρξει νέα Νavtex στην περιοχή και νοτιότερα από Γαύδο προς τη μέση γραμμή; Και προσοχή... Όχι νοτιότερα αλλά προς τα δυτικά, διεύθυνση προς Μάλτα δηλαδή, με την οποία δεν έχουμε σημείο επαφής ΑΟΖ. Και όχι μόνο αυτό... Η Ελλάδα, όπως και με την Αίγυπτο, προσφέρει, αν αυτή η υφιστάμενη 3η Νavtex είναι η βάση συζήτησης για τη μέση γραμμή όπως διαρρέεται, πρακτικά αν είναι έτσι, επιπλέον το 10% της ΑΟΖ της Κρήτης στην κακόμοιρη τη Λιβύη;

Ταυτόχρονα, και χάρτες που μας έστειλε ο πρώην πρόεδρος της ΕΔΕΥ Γιάννης Μπασιάς αποτυπώνουν με σαφήνεια και τις 4 Νavtex που έως σήμερα έχουν εκδοθεί για την περιοχή. Και σε αυτούς αποτυπώνεται πως κάποια από τα αλίπεδα, για τα οποία έχουν υπογραφεί συμβάσεις αδειοδότησης των ερευνών τους, φτάνουν ως τη μέση γραμμή, όχι όμως οι Navtex... Με ακόμη πιο ανοιχτό το ερώτημα για τα νότια-νοτιοανατολικά της Κρήτης, από όπου διέρχεται και το καταφανώς παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Για αυτό οι Νavtex και οι έρευνές μας νότια-νοτιοδυτικά καμία επίπτωση δεν έχουν προσώρας.

Είναι πλέον αποδεκτό ότι τα δικαιώματα στα πιθανά κοιτάσματα σε αυτές τις περιοχές ανέρχονται σε αστρονομικά ποσά σχετικά με το ΑΕΠ της Ελλάδας, και σεβαστά ακόμα και με ευρωπαϊκά δεδομένα. Για άλλους ρομαντικούς είναι ακόμα σημαντικότερο η χώρα τους να φυλάσσει και να ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα.

Προς τιμήν τους κάποιοι αναλυτές έχουν ήδη αναθεωρήσει ως προς το θέμα της ταύτισης των Νavtex με τη μέση γραμμή. Ελπίζουμε να σταματήσει αυτή η επικοινωνιακή “φούσκα” προς τον Έλληνα και κάποιος επιτέλους να ερευνήσει τη σκοπιμότητά της. Εκτός αν αποφασίσουν, ασκώντας πλήρως τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, με υπολογισμό από τη Γαύδο, που έχει πλήρη δικαιώματα θαλάσσιων ζωνών, να εκδώσουν και νέα Navtex, νοτιότερα, μέχρι τη δυνητική μέση γραμμή, όπως έχει ενσωματωθεί με συντεταγμένες στον νόμο Μανιάτη που έχει δημοσιευτεί στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και έχει σταλεί - όπως ο ίδιος ο πρώην υπουργός και καθηγητής Γιάννης Μανιάτης έχει δηλώσει στην εκπομπή “Αντιθέσεις” της “ΚΡΗΤΗ TV” - επίσημα στις υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών.

Πηγή: neakriti.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶

Ποιος είναι ο αδύναμος κρίκος της Ρωσίας

Γράφει ο Γιώργος Βενέτης

Οι κυρώσεις μπορεί να μη γονάτισαν τη Ρωσία αλλά έχουν αφήσει το ορατό αποτύπωμά τους στην οικονομία, αλλά και στις ένοπλες δυνάμεις της. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι μεγάλες ελλείψεις τσιπ σε αρκετούς κλάδους, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα στην παραγωγή αυτοκινήτων, οικιακών συσκευών και στρατιωτικού εξοπλισμού. Λόγω των κυρώσεων, η Ρωσία έχει αποκλεισθεί από την εισαγωγή βασικού τεχνολογικού εξοπλισμού, από σέρβερ έως υπολογιστές [κλπ]. Επικρέμεται κίνδυνος εξάλειψης ολόκληρων αλυσίδων εφοδιασμού της Ρωσίας στην τεχνολογία, με κίνδυνο να μείνει η χώρα στάσιμη σε μια εποχή που οι τεχνολογικές εξελίξεις είναι ταχύρρυθμες. Η Ουάσιγκτον πρωτοστατεί στην προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός πίεσης ο αποκλεισμός της Ρωσίας από την πρόσβαση σε εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται σε προηγμένους βιομηχανικούς κλάδους και όπλα. Προς αυτήν την κατεύθυνση, διακόπηκαν οι εξαγωγές σε υπολογιστές, ημιαγωγούς και αισθητήρες από αμερικανικούς κολοσσούς. Αυτό ως παράμετρη συνέπεια έχει τη στενότερη σχέση της Ρωσίας με την Κίνα – κι αυτό είναι ανησυχητικό για τη Δύση. Να σημειωθεί όμως, ότι όπως η Ρωσία και η Κίνα υστερεί σε σχέση με τους ανταγωνιστές της, όταν πρόκειται για τα πιο υψηλής τεχνολογίας εξαρτήματα, συνεπώς η Ρωσία θα πρέπει να ψάξει και για άλλες διαδρομές… Πάνω από 30 χώρες έχουν επιβάλει κυρώσεις σε εξαγωγές προς τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας.

Ελλείψεις εξαρτημάτων τεχνολογίας

Η πολεμική μηχανή της Ρωσίας σύμφωνα με τα δυτικά μέσα ενημέρωσης έχει ελλείψεις σε μικρά εξαρτήματα τεχνολογίας που είναι απαραίτητα στην πολεμική βιομηχανία της. Έχοντας μόνο την βασική εγχώρια τεχνολογία, το Κρεμλίνο βασίστηκε στις ΗΠΑ, την ΕΕ και την Ιαπωνία για προμήθεια ημιαγωγών τα τελευταία χρόνια. Αυτές πια οι αγορές είναι τώρα απροσπέλαστες, λόγω των κυρώσεων. Προφανώς η Μόσχα έχει βρει πλάγιες οδούς με ενδιάμεσες χώρες, όπως η Κίνα η οποία μπορεί να προμηθεύεται τεχνολογίες και μετά να τις πουλάει στη Μόσχα. Σε ακραίες περιπτώσεις, οι Ρώσοι αναζητώντας εξελιγμένους ημιαγωγούς για το οπλικό της πρόγραμμα, έχουν καταφύγει στην αφαίρεση μικροτσίπ από πλυντήρια πιάτων και ψυγεία, για χρήση στον στρατιωτικό εξοπλισμό. Από τα 25 αντικείμενα που η Ρωσία αναζητά πιο απεγνωσμένα, σχεδόν όλα είναι μικροτσίπ.

Ο Τζέιμς Μπερν, διευθυντής πληροφοριών στο κορυφαίο think tank RUSI για την άμυνα και την ασφάλεια, είπε ότι είναι πιθανό η Ρωσία να αγόραζε απόθεμα δυτικών μικροτσίπ και άλλου βασικού εξοπλισμού εδώ και χρόνια, αλλά τώρα μπορεί να αυτό να έχει εξαντληθεί. «Το πρόγραμμα στρατιωτικών προμηθειών της Ρωσίας είναι εκτεταμένο, χρηματοδοτείται καλά και έχουν μια τεράστια στρατιωτική και βιομηχανική βάση που παράγει υλικό. Οι ρωσικοί πύραυλοι, οι υπολογιστές επεξεργασίας και οι αισθητήρες της Ρωσίας είναι κατασκευασμένοι με ρωσικά εξαρτήματα. Αλλά τα πιο κρίσιμα εξαρτήματα σε αυτά, η υψηλότερη τεχνολογία, ήταν δυτικά. Όμως τώρα ξοδεύοντας τόσα πολλά από αυτά στην Ουκρανία, χρειάζονται μεγάλο όγκο νέων προμηθειών. Και οι κυρώσεις θα τους δυσκολέψουν περισσότερο… ». είπε ο Μπερν της RUSI.

Ο ρόλος της Κίνας

Το Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι δεν έχει δει στοιχεία ότι η Κίνα μεταφέρει τεχνολογίες στη Ρωσία, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει το Πεκίνο σε αυστηρές κυρώσεις. Αλλά η κινεζική κυβέρνηση είπε επίσης ότι δεν θα θέσει νέους περιορισμούς στην εμπορική της σχέση με τη Ρωσία και εν τοις πράγμασι, δεν υπάρχει σχεδόν κανένας τρόπος οι δυτικές κυβερνήσεις να είναι σίγουρες για τη συμπεριφορά της. Η Κίνα και η Ρωσία μοιράζονται σύνορα 4.300 χιλιομέτρων. Δεν υπάρχει απολύτως κανένας τρόπος να εντοπισθεί εάν αυτά τα τσιπ περνούν από την Κίνα στη Ρωσία. Ειρήσθω εν παρόδω, σύμφωνα με τον Ντάμιεν Σπλίτερς, αναπληρωτή διευθυντή επιχειρήσεων στην Conflict Armament Research, μιας οργάνωσης που ειδικεύεται στην παρακολούθηση και τον εντοπισμό όπλων πολέμου, είναι πολύ νωρίς για να πούμε σε ποιο βαθμό λειτουργούν οι κυρώσεις: «Ό,τι έχουμε δει μέχρι στιγμής παρήχθησαν πριν από την εισβολή. Είναι αποθέματα που χρονολογούνται πριν από τις κυρώσεις», είπε ο Σπλίτερς. Ωστόσο, ορισμένοι Αμερικανοί βετεράνοι εθνικής ασφάλειας, λένε ότι οι δυτικές κυβερνήσεις έχουν μικρή ικανότητα να εμποδίσουν άλλα καθεστώτα -ιδιαίτερα την Κίνα- να μεταφέρουν μικροτσίπ στη Ρωσία.

Η Δύση γνωρίζει πολύ καλά ότι το αποτέλεσμα του πολέμου είναι πιθανό να εξαρτηθεί, από το εάν η Ρωσία θα βρει τρόπο να ανακτήσει την πρόσβαση σε τσιπ υψηλής τεχνολογίας και θέλει να διασφαλίσει ότι δεν θα τα αποκτήσει. Προκειμένου να επισημάνει τον κίνδυνο, έχει συντάξει λίστες αγορών με ημιαγωγούς, μετασχηματιστές, συνδετήρες, περιβλήματα, τρανζίστορ, μονωτές και άλλα εξαρτήματα, τα περισσότερα κατασκευασμένα από εταιρείες στις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Ολλανδία. το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ταϊβάν και την Ιαπωνία, μεταξύ άλλων, τα οποία χρειάζεται η Ρωσία για να τροφοδοτήσει την πολεμική της προσπάθεια. Το μήνυμα είναι σαφές. Να εμποδιστούν οι Ρώσοι να τα πάρουν στα χέρια τους. Υπάρχει βέβαια η δυνατότητα, μερικά από αυτά τα είδη να βρεθούν εύκολα σε διαδικτυακούς λιανοπωλητές ηλεκτρονικών ειδών, ενώ άλλα έχουν εξαντληθεί εδώ και μήνες ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας έλλειψης μικροτσίπ.

Τρύπες στο μπλόκο

Από την τελευταία της εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο, οι δυτικές χώρες έχουν αυστηροποιήσει τις κυρώσεις στη Ρωσία, στοχεύοντας όλο και περισσότερο στις αλυσίδες εφοδιασμού της με μικροτσίπ για να μειώσουν τις στρατιωτικές της ικανότητες. Οι νέες κυρώσεις συνοδεύονται από αυστηρότερους ελέγχους στις πωλήσεις τσιπ – που συχνά εμπίπτουν σε «αγαθά διπλής χρήσης» επειδή χρησιμοποιούνται σε στρατιωτικές και πολιτικές εφαρμογές εξίσου

Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι αυτά τα καθεστώτα ελέγχου των εξαγωγών πολύ συχνά αποτυγχάνουν να σταματήσουν τη μεταφορά τεχνολογίας σε ανεπιθύμητους παραλήπτες. «Από τη στιγμή που τα τσιπ εγκαταλείψουν το εργοστάσιο είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζουμε με βεβαιότητα πού καταλήγουν», δήλωσε ο Ντίντερικ Κοπς, ανώτερος ερευνητής στις εξαγωγές όπλων. Χώρες όπως η Βόρεια Κορέα και το Ιράν έχουν αποκτήσει τεχνογνωσία για να παρακάμψουν τις κυρώσεις. Η Ρωσία σίγουρα θα έχει προετοιμαστεί για να αντιμετωπίσει αυτό, όμως οι πολεμικές επιχειρήσεις, δημιούργησαν ελλείψεις. Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν μετά την εισβολή του Φεβρουαρίου είχαν μεταξύ άλλων, ως στόχο να αποκλείσουν τον εφοδιασμό της ρωσικής πολεμικής βιομηχανίας.

Τα τελευταία χρόνια, καθώς η σχέση της με τη Δύση έγινε ολοένα και πιο παγωμένη, η Ρωσία εφάρμοσε ένα πρόγραμμα υποκατάστασης εισαγωγών, επιδιώκοντας να δημιουργήσει τη δική της βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας. Αυτές οι προσπάθειες γίνονται όλο και πιο επείγουσες τώρα. Το υπουργείο Βιομηχανίας και Εμπορίου της Ρωσίας έχει ετοιμάσει προτάσεις που επιδιώκουν να δώσουν κίνητρα στις τοπικές εταιρείες να παράγουν τα εξαρτήματα υψηλής τεχνολογίας που χρειάζεται το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα, Το πρόβλημα για τη Μόσχα είναι ότι τέτοια μέτρα απέτυχαν στο παρελθόν, βαλτωμένα από εκτεταμένη διαφθορά και δωροδοκία, για να μην αναφέρουμε τη διαρροή εγκεφάλων στο εξωτερικό — και αυτό είναι απίθανο να αλλάξει τώρα. Τέτοια δυτικά εξαρτήματα και ιδιαίτερα τα μικροτσίπ, είναι βασικά για τον στρατό της Ρωσίας για να συνεχίσει τις πολεμικές του προσπάθειες.

Οι περισσότερες χώρες του ΝΑΤΟ, έχουν εξαντλήσει τα αποθέματα των όπλων τους

Η Μόσχα μπορεί να αντιμετωπίζει προβλήματα εφοδιασμού της πολεμικής της βιομηχανίας, αλλά νατοϊκές πηγές αναφέρουν ότι μόνο δέκα χώρες της συμμαχίας εξακολουθούν να είναι σε θέση να προμηθεύουν το Κίεβο με εξοπλισμό, μεταξύ αυτών η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία και η Ολλανδία. Καθώς και οι δύο πλευρές ξοδεύουν όπλα και πυρομαχικά με ρυθμό που δεν παρατηρείται από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο ανταγωνισμός για τη διατήρηση των οπλοστασίων έχει γίνει ένα κρίσιμο μέτωπο που θα μπορούσε να αποδειχθεί καθοριστικό για την έκβαση του πολέμου.

Σύμφωνα με τους αξιωματούχους του ΝΑΤΟ, η ποσότητα πυροβολικού που χρησιμοποιείται είναι συγκλονιστική. Η Ουκρανία εκτοξεύει χιλιάδες οβίδες την ημέρα και χρειάζεται απεγνωσμένα αεράμυνα ενάντια σε ρωσικούς πυραύλους και ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη. « Μια μέρα στην Ουκρανία ισοδυναμεί με έναν μήνα ή περισσότερο στο Αφγανιστάν», δήλωσε η Καμίλα Γκραντ, εμπειρογνώμονας στον τομέα της άμυνας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, η οποία μέχρι πρόσφατα υπηρετούσε ως βοηθός γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ για αμυντικές επενδύσεις.

Ο πόλεμος είναι «μεγαλύτερος από την Ουκρανία»

Η Ρωσία επιδιώκοντας να παραμείνει ως πόλος σε μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων, επιχείρησε την εισβολή στην Ουκρανία. Αντιλήφθηκε έγκαιρα ότι ο κλοιός που δημιουργούσε η Δύση στην «αυλή» της θα είχε καταλυτικές συνέπειες στην ίδια της την υπόσταση. Σύμφωνα με το State Department αυτός ο πόλεμος είναι «μεγαλύτερος από την Ουκρανία». Είναι μεγαλύτερος από την Ουκρανία γιατί, στα μάτια της Ουάσιγκτον, είναι η μάχη για την ηγεμονία των ΗΠΑ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζάνετ Γέλεν, είπε στις 13 Νοεμβρίου, ότι ορισμένες από τις κυρώσεις στη Ρωσία θα μπορούσαν να παραμείνουν σε ισχύ ακόμη και μετά από οποιαδήποτε ενδεχόμενη ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. Ο πόλεμος δεν αφορούσε ποτέ μόνο την Ουκρανία: αφορά τις επιδιώξεις εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ που είναι μεγαλύτερες από την Ουκρανία. Καταληκτικά να αναφέρουμε όμως, ότι είναι σχεδόν αδύνατο να απομονωθεί πραγματικά μια χώρα τόσο μεγάλη, ισχυρή και πλούσια σε πόρους όσο η Ρωσία. Πάντα θα υπάρχουν χώρες που θα θελήσουν να τη στηρίξουν ως ανάχωμα ενάντια στη Δύση και στη φιλοδοξία του Λευκού Οίκου για την εμπέδωση ενός μονοπολικού κόσμου.

Πηγή: militaire.gr

Σύνδεσμος άρθρου ⤶