Ο Χάντιγκτον και η πολιτισμική διείσδυση
Ο Χάντιγκτον σε συνέντευξή του το 2008 (μετά την υπογραφή του Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και τα «ανοίγματα» Καραμανλή με την Ρωσία) υποστήριζε ότι: «Δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα ανήκε ποτέ στον δυτικό πολιτισμό, ο οποίος δημιουργήθηκε τον 9ο και 10ο αιώνα μ.Χ. Η κλασική Ελλάδα δώρισε ασφαλώς πολλά στοιχεία στον δυτικό πολιτισμό. Κατά τη γνώμη μου οι θέσεις που έχει πάρει η Ελλάδα σε θέματα όπως το Βοσνιακό δείχνουν καθαρά ότι έχει διαφορετικά συμφέροντα από τις δυτικές δυνάμεις. Βλέπω ότι οι Έλληνες αναγνωρίζουν το γεγονός αυτό καθώς σημαίνοντες πολιτικοί μιλούν όλο και περισσότερο για τους δεσμούς της χώρας με ορθόδοξες δυνάμεις». Η συγκεκριμένη άποψη του Χάντιγκτον επηρέασε βαθιά τους δυτικούς στρατηγιστές όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Ο Χάντιγκτον επίσης διευκρίνιζε από τότε ότι: «Η Ρωσία είναι αποδυναμωμένη αυτή τη στιγμή αλλά να μην ξεχνούμε αυτό που είχε πει κάποτε ο Βίσμαρκ: ότι η Ρωσία δεν είναι ποτέ τόσο δυνατή ή ασθενής όσο πιστεύει ο υπόλοιπος κόσμος. Στο παρελθόν υπερβάλλαμε γύρω από τη δύναμη της Σοβιετικής Ενωσης και δεν θα ήθελα τώρα να κάνω το ίδιο και να υπερβάλλω για το πόσο ανίσχυρη είναι. Η Ρωσία είναι μια μεγάλη δύναμη με σοβαρές στρατιωτικές δυνατότητες, μεγάλα αποθέματα πλουτοπαραγωγικών πηγών και έναν πληθυσμό με μεγάλες ικανότητες. Είμαι συνεπώς βέβαιος ότι η Ρωσία θα παίξει πάλι ένα σημαντικό ρόλο ως μεγάλη δύναμη. Μπορεί κανείς να διαπιστώσει τις προθέσεις της από τη δυναμική εξωτερική πολιτική του [τότε ΥΠΕΞ] κ. Πριμακόφ. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Μόσχα θα ακολουθήσει μια ιμπεριαλιστική πολιτική· αν και προσπαθεί, χωρίς μεγάλη επιτυχία, να αποκτήσει τον έλεγχο των κρατών που ανήκαν στην ΕΣΔΔ και να δημιουργήσει συμμαχίες με άλλες Ορθόδοξες χώρες, όπως την Ελλάδα». Στις χώρες αυτές συμπεριλαμβάνονται η Σερβία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Γεωργία.
 |
| Χάρτης ελληνικής Αιγιαλίτιδας Ζώνης με 6 και 12 ν.μ.: Έγινε προσθήκη κόκκινων τόξων στα «ελληνικά στενά». Πηγή: ethnos.gr |
Αιγαίο: Πολιτική και πολιτισμική διχοτόμηση
Με στόχο λοιπόν την αποτροπή μελλοντικής πιθανότητας η Ελλάδα να προσεγγίσει την Ρωσία -ή το ανάποδο-, οι Αγγλοσάξονες αναβιώνουν παλαιότερο σχέδιο διχοτόμησης του Αιγαίου (σσ. μοίρασμα μεταξύ ενός Ορθόδοξου και ενός ισλαμικού κράτους), ώστε να υπονομευτεί η πρόσβαση των Ρώσων στις θερμές θάλασσες. Το iEpikaira (29/03/24) έχει αναφερθεί και αναλύσει διεξοδικά τις πηγές που επιβεβαιώνουν αυτόν τον σχεδιασμό αλλά και την γεωστρατηγική αξία του Αιγαίου που έγκειται στον έλεγχο των «ελληνικών στενών». Πέραν την προφανή αξία τους ως εμπορευματική/ενεργειακή δίοδος, ο Βρετανός Μάικλ Μακ Γκουάιερ είχε γράψει κάποτε ότι «σε περίοδο πολέμου, η Μαύρη Θάλασσα γίνεται μια χειροβομβίδα στα σωθικά της Ρωσίας» και υπό αυτήν την έννοια, τα «ελληνικά στενά» είναι η περόνη.
 |
| Θρησκευτική κατανομή Ανατολικής Ευρώπης. |
Σύμφωνα με τον ομότιμο καθηγητή Ιωάννη Μάζη, η θρησκευτική διάσταση του ζητήματος έχει ως εξής: «Αν ... κάνουμε την παραδοχή, ότι η Εκκλησία της Μόσχας έλθει στην θέση να ηγεμονεύσει πνευματικώς αυτού του τεραστίου ορθόδοξου «ποταμού εδαφών, λαών και κρατών» [βλ. χάρτη θρησκευτικής κατανομής Αν. Ευρώπης] ... τότε η Ρωσική ομοσπονδία, υπερβαίνει τον Αγγλοσαξονικής επιρροής «ανασχετικό Δακτύλιο/Κρηπίδωμα [Rimland]» και αποκτά «βασιλική δίοδο» στα «θερμά ύδατα της Μεσογείου» ανατρέποντας και τα θέσφατα του Δόγματος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ! [...] Αν όμως η πνευματική ηγεμονία παραμείνει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο ευρίσκεται σε εχθρικό έδαφος, καταπιέζεται, υποφέρει και βεβαίως... «προστατεύεται» από το γεωπολιτικό Υπερσυστημικό Δίπολο Λονδίνου-Ουάσιγκτον, τότε ο Ανασχετικός Δακτύλιος/Rimland, παραμένει ανέπαφος...».
 |
| Με πορτοκαλί η Heartland. Με κίτρινο η Rimland. |
Η «ανορθόδοξη» Ορθοδοξία
Στο σημείο αυτό οφείλει να διασαφηνιστεί ότι η Ορθοδοξία είναι μια, ενιαία και ανόθευτη/αποκρυσταλλωμένη. Δεν χωράει αμφισβητήσεις και αλλοιώσεις εφόσον αποτελεί αποκάλυψη και δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο. Το πώς αντιλαμβάνεται την Ορθοδοξία ο καθένας και κατ' επέκταση ο κάθε λαός, είναι αυτό που ενδεχομένως να διαφέρει, χωρίς όμως αυτό να αλλοιώνει το δόγμα και τις Ευαγγελικές αρχές της Ορθοδοξίας. Επομένως δεν μπορούμε να μιλάμε για «ελληνική» Ορθοδοξία ή για «ρωσική» / «σλαβική». Μπορούμε όμως να στηλιτεύσουμε την εργαλειοποίησή της για την επίτευξη συγκεκριμένων πολιτικών στοχεύσεων που δεν συνάδουν με το πνεύμα της. Για παράδειγμα η Ρωσία, μέσω μιας δικής της «οπτική» της Ορθοδοξίας (βασισμένη στον Πανσλαβισμό και την λεγόμενη «τρίτη Ρώμη»), την χρησιμοποιεί ιστορικά -υποβιβάζοντάς την ανεπίτρεπτα- ως μέσο προβολής πολιτισμικής ισχύος. Τέτοιες επιδιώξεις -πέραν του προφανούς ελλείμματος γνησίου Ορθοδόξου φρονήματος- αντίκεινται προς τα ελληνικά συμφέροντα.
Εν προκειμένω, αποδεικνύεται ότι η υπεραπλουστευμένη προσέγγιση Χάντιγκτον, είναι τουλάχιστον άστοχη αν όχι λανθασμένη. Ο μεγάλος θεωρητικός του πολέμου Παναγιώτης Κονδύλης ανέφερε σχετικά ότι: «Όποιος θεωρεί τις πολιτισμικές διαφορές ως τις βαθύτερες αιτίες συγκρούσεων, οφείλει να καταδείξει ποιά χαρακτηριστικά στοιχεία του εκάστοτε πολιτισμού ωθούν σε σύγκρουση και γιατί αυτά δρουν ειδικά σήμερα με τέτοιαν ένταση. Αν αυτό δεν καταδειχθεί, τότε η αιτία της σύγκρουσης δεν είναι αναγκαστικά πολιτισμική, ακόμα και αν οι συγκρουόμενοι εκπροσωπούν διαφορετικούς πολιτισμούς.»
Σε αντίστιξη στον Χάντιγκτον έχουμε το παράδειγμα της Ουκρανίας το οποίο καταρρίπτει συλλήβδην την απολυτότητα της θεωρίας του ή ακόμη και το παράδειγμα της αντιπαλότητας μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν όπου φαίνεται ότι το παρωπιδικό κριτήριο της πολιτισμικής συγγένειας είναι στρεβλό και απλώς χρησιμοποιείται ως ευλογοφανή αιτία υιοθέτησης συγκεκριμένων στοχοθετήσεων. Μια εύσχημη δικαιολογία για ακραίους σχεδιασμούς ακόμη και εις βάρος -υποτιθέμενων- συμμάχων.
Ο Χάντιγκτον στα διευθυντήρια αποφάσεων
Αυτό ασφαλώς και δεν σημαίνει ότι οι Αγγλοσάξονες αδυνατούν να αντιληφθούν το πραγματικό ιστορικό και πολιτισμικό/θρησκευτικό υπόβαθρο, αλλά αντιθέτως αποδεικνύει ότι στην πραγματικότητα δεν τους απασχολεί. Αποδέχονται τον Χάντιγκτον αξιωματικά, καταλήγοντας σε εσφαλμένα συμπεράσματα τα οποία χρησιμοποίησαν για να δικαιολογήσουν μεταξύ άλλων και την διχοτόμηση του Αιγαίου. Με άλλα λόγια τα συμπεράσματα του Χάντιγκτον είναι απλώς το ιδεολογικό περίβλημα/προπαγάνδα που χρησιμοποιείται για να νομιμοποιηθούν συγκεκριμένα σχέδια και να κερδηθεί η στήριξη των μαζών. Παρά ταύτα, μπορεί η προσέγγιση Χάντιγκτον να είναι χονδροειδής ως προς την ενότητα των Ορθόδοξων λαών, όμως η στρατηγική πολιτισμικής διάσπασης των δεσμών των ομόδοξων λαών έχει αναμφίβολα το επιθυμητό αποτέλεσμα για τις δυτικές δυνάμεις σε γεωπολιτικό/γεωστρατηγικό επίπεδο. Υπό αυτό το πρίσμα οφείλει να εξετάζεται και η προσπάθεια αποχριστιανοποίησης και βεβιασμένης πολιτισμικής αλλοίωσης δια της woke υποκουλτούρας (μέσω οργανισμών όπως πχ το USAID) με κύριο στόχο τα Χριστιανικά και δη τα Ορθόδοξα έθνη όπως η Ελλάδα.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, το επιτελείο Μπάιντεν και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ άσκησαν πίεση στον Έλληνα πρωθυπουργό και η Ελλάδα έγινε η πρώτη Ορθόδοξη χώρα που νομοθέτησε υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων. Συγκεκριμένα ο τέως ΥΠΕΞ Α. Μπλίνκεν, ομολόγησε ανερυθρίαστα ότι πίεσαν κυβερνήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση και το παρουσίασε ούτε λίγο ούτε πολύ ως επίτευγμα της αμερικανικής εξωτερικής.
Τοιουτοτρόπως, η ομόνοια και ομογνωμία -ηθική και αξιακή- των Ορθόδοξων λαών υπέστη πλήγμα σε καίριους πυλώνες όπως αυτόν της παραδοσιακής χριστιανικής οικογένειας. Η γενεσιουργός αιτία βέβαια οφείλεται στο ότι οι πολιτικές μας ελίτ, έπαψαν προ πολλού να έχουν σχέση με το Ορθόδοξο ήθος, ασχέτως των όσων μπορεί να διατείνονται δημοσίως. Οι Αγγλοσάξονες λοιπόν έχουν ανάγει τα συμπεράσματα του Χάντιγκτον σε «λευκή βίβλο», εργαλειοποιώντας νέα ήθη ως μέσο υποδαύλισης του θρησκευτικού αισθήματος και διάσπασης της ενότητας των Ορθοδόξων λαών.
Πέραν της θρησκευτικής/ηθικής/πολιτισμικής αλλοτρίωσης όμως, η Ελλάδα έγινε στόχος και μιας πολύ καλά συντονισμένης προσπάθειας για ιστορική αλλοίωση, η οποία φορτικά επιβλήθηκε με την αναγνώριση των Σκοπίων που εξυπηρετεί διττό σκοπό παράλληλα με την ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ. Την ιστορική αλλοίωση έχουν αναλάβει σχεδόν αποκλειστικά -ίσως εργολαβικά- οργανισμοί/ιδρύματα όπως το ΕΛΙΑΜΕΠ αλλά και μεγάλα Μέσα που προπαγανδίζουν ανηλεώς, βυσσοδομώντας έναντι της ιστορικής αλήθειας και των επιστημονικά τεκμηριωμένων ιστορικών δεδομένων (δεν θα επεκταθούμε για οικονομία χώρου).
 |
| Πρωτοβουλία Three Seas με 12 κράτη μέλη της ΕΕ στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη μεταξύ της Βαλτικής, της Μαύρης και της Αδριατικής Θάλασσας. Με την συμμετοχή της Ελλάδας αποκτά πρόσβαση και στο Αιγαίο. |
Η «βίβλος Χάντιγκτον»
Ένα επιπλέον παράδειγμα εφαρμογής της θεωρίας του Χάντιγκτον, πέραν των προαναφερθέντων και προς επίρρωση της συλλογιστικής είναι και η αμερικανονατοϊκής εμπνεύσεως «Three Seas Initiative [Πρωτοβουλία των Τριών Θαλασσών]» που συναποτελεί προδήλως μια επιμέρους ψηφίδα των γεωστρατηγικών και γεωοικονομικών τους επιδιώξεων. Σύμφωνα με το Bloomberg, πρόκειται για μια προσπάθεια που συνδέει 12 μέλη της ΕΕ στην Ανατολική Ευρώπη και τα θωρακίζει έναντι της Ρωσίας και της Κίνας. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε το 2015, με σκοπό την εμβάθυνση των φυσικών και ψηφιακών δεσμών μεταξύ της Βαλτικής -η οποία έχει ήδη μετατραπεί σε «Νατοϊκή λίμνη»-, της Αδριατικής και της Μαύρης Θάλασσας, ενώ με τη συμμετοχή της Ελλάδας προστέθηκε και το Αιγαίο. Χωρίς να επεκταθούμε περαιτέρω, είναι προφανές ότι η «Three Seas Initiative» συνιστά έμπρακτη απάντηση στον «χάρτη-Χάντιγκτον» (βλ. χάρτες σε αντιπαραβολή) αφού πρόκειται για ένα γεωοικονομικό και γεωστρατηγικό παραπέτασμα που αποτρέπει την ρωσική και κινεζική διείσδυση στην Ανατολική Ευρώπη.
 |
| Χάρτης-Χάντιγκτον: Η Σύγκρουση των Πολιτισμών κατά τον Χάντιγκτον (1996) όπως παρουσιάζεται στο ομώνυμο βιβλίο. |
Ανατολική Μεσόγειος: Αγγλοσάξονες Vs Ισραήλ
Εστιάζοντας εν συνεχεία στην Ανατολική Μεσόγειο, διαπιστώνεται ότι υπάρχουν δυο αντικρουόμενες στρατηγικές:
Α) Η μια αποδίδεται στους σχεδιασμούς των Αγγλοσαξόνων που θέλουν την Τουρκία να αναλαμβάνει σχεδόν εξ ολοκλήρου την περιοχή βάσει του γνωστού χάρτη Μπάιντεν, όπερ σημαίνει διάσπαση του ενιαίου Ορθόδοξου μετώπου Ελλάδας-Κυπριακής Δημοκρατίας με τη λογική του Χάντιγκτον. Ο εν λόγω εκτρωματικός χάρτης με αρχιτέκτονα τον στενό σύμβουλο του Μπάιντεν, Άμος Χόκσταϊν (ο οποίος απέρριψε τον ισραηλινής εμπνεύσεως EastMed εξ ου και το περιβόητο non-paper), διέρρευσε από το σχετικό τμήμα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ το 2019 και εν συντομία:
-καταλύει τον χάρτη της Σεβίλλης (εξαφανίζει την επήρεια του συμπλέγματος Καστελορίζου, αποκόπτει το κοινό θαλάσσιο σύνορο Ελλάδας-Κύπρου, και παραδίδει όλη την ΑΟΖ ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού στην Τουρκία),
-αποτυπώνει διεκδικήσεις που υποδείχθηκαν από την Τουρκία στους Αμερικανούς, και
-βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο εφαρμογής.
 |
| Χάρτης Μπάιντεν. Πηγή: mcclatchydc.com |
Β) Η έτερη στρατηγική αποδίδεται στους διαφαινόμενους από το 2019 σχεδιασμούς των ισραηλινών, οι οποίοι θέλουν ενιαίο και ισχυρό το τόξο Κρήτης-Κύπρου-Κουρδιστάν ως μέσω περίσφιξης της τουρκικής επεκτατικότητας, δημιουργώντας ένα buffer zone που προστατεύει τον ισραηλινό ζωτικό χώρο (βλ. ανάλυση iΕpikaira 05/03/25).
 |
| Το τόξο Κρήτης-Κύπρου-Κουρδιστάν. |
Οι ισορροπίες Τραμπ και η αποστασιοποίηση
Δεδομένων των πολύ στενών δεσμών της διοίκησης Τραμπ με την κυβέρνηση Νετανιάχου αλλά και την καλή σχέση του με τον Ερντογάν -τον οποίο έχει επανειλημμένα επαινέσει δημοσίως-, οι ΗΠΑ κρατούν προς το παρόν κλειστά τα χαρτιά τους σε σχέση με την Ανατολική Μεσόγειο και την Συρία. Αυτό που διαφαίνεται όμως με μία πιο διεισδυτική ανάγνωση των διπλωματικών κινήσεων των ΗΠΑ είναι ότι θα αφήσουν την Συρία λάφυρο σε όποιον επικρατήσει μεταξύ Τουρκίας-Ισραήλ και των συμμάχων τους στην περιοχή, τους Κούρδους. Ο πρόεδρος Τραμπ δεν υπολόγισε το κόστος άρσης υποστήριξης των Κούρδων στην πρώτη του θητεία και αυτό δεν φαίνεται να έχει αλλάξει. Το iEpikaira (26/01/24) έχει εξηγήσει ότι το «Μεγάλο Κουρδιστάν» βρίσκεται εκτός της «γραμμής υπεράσπισης» των ΗΠΑ η οποία διέρχεται από την περιοχή.
Ρωσία-Τουρκία-Ισραήλ και το μέλλον της Συρίας
Δημοσίευμα των «Reuters» (28/02/25) επικαλούμενο πηγές με γνώση του θέματος, αναφέρει ότι το ισραηλινό λόμπι στις ΗΠΑ πιέζει για να διατηρήσει η Ρωσία τις βάσεις της στη Συρία, ως αντιστάθμισμα στην τουρκική διείσδυση. Αυτό επιβεβαιώνει έμμεσα την ανασφάλεια του εβραϊκού κράτους έναντι των Τούρκων -όπως αποτυπώθηκε και στην έκθεση της ισραηλινής «επιτροπής Nagel»- αλλά και την βαρύτητα του τόξου Κρήτης-Κύπρου-Κουρδιστάν. Εάν τελικά η αποστασιοποίηση των ΗΠΑ ολοκληρωθεί με την αποχώρηση των εναπομεινασών αμερικανικών δυνάμεων, τότε είναι πολύ πιθανό να προκύψει περαιτέρω εκτράχυνση της παρούσας ισραηλοτουρκικής αντιπαλότητας, διαμελισμός της Συρίας (1, 2) και ταυτόχρονη ανάφλεξη στο ελληνοτουρκικό υποσύστημα όπου ο Ελληνισμός θα κληθεί να συνετίσει την Τουρκία και να υπερασπιστεί δια των όπλων Αν. Μεσόγειο - Αιγαίο (όπως εξηγήθηκε από το iΕpikaira 05/03/25)...
Επιλογικά
Καταλήγοντας, η μόχλευση των πολιτισμικών/θρησκευτικών ιδιαιτεροτήτων των λαών και ο συνακόλουθος εξωραϊσμός ανεπίτρεπτων στρατηγικών επιδιώξεων, αποτελεί κατάφωρη καταπάτηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, είτε αυτό γίνεται με σκοπό την καθυπόταξη και με πρόσχημα το ομόδοξο -οπότε πόρρω απέχει από το Ορθόδοξο ήθος-, είτε αυτό γίνεται με σκοπό να ενισχυθεί η εθνική ασφάλεια των Αγγλοσαξόνων -οπότε ισοπεδώνονται τα ειρηνικά/δημοκρατικά/ανθρωπιστικά ιδεώδη τα οποία υποτίθεται ότι πρεσβεύει ο δυτικός πολιτισμός-.
Αποτελεί τραγική διαπίστωση ότι η «Σύγκρουση Πολιτισμών» αν μη τι άλλο:
1. Επιβεβαιώνει τον απανθρωπισμό και την αξιακή παρακμή του σύγχρονου πολιτισμού,
2. Οπλοποιείται ψύχρα εκμεταλλευόμενη το θρησκευτικό/πολιτισμικό συναίσθημα ακόμη και εις βάρος συμμαχικών χωρών που αντιμετωπίζονται ως «χώροι»,
3. Συνιστά επικίνδυνο εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής που αυξάνει τον κίνδυνο ανάφλεξης στην περιοχή μας στο εγγύς μέλλον. Ο Ελληνισμός ενδέχεται να θυσιαστεί ως άλλη «Ιφιγένεια» στον βωμό συμφερόντων τρίτων.
