“Οι τρομοκράτες εξαπέλυσαν γενοκτονία κατά των Αλαουιτών και των Χριστιανών στη Συρία”– ρωσικό δημοσίευμα
«Λαμβάνοντας υπόψη τη γενοκτονία των Αλαουιτών και των Χριστιανών στη Συρία, η συνεργασία της Ρωσίας με τον τρομοκράτη Πρόεδρο Τζουλάνι θα κλείσει. Είναι πολύ πιο ελπιδοφόρο να προωθήσουμε τη δημιουργία ενός αλαουιτικού κράτους μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ», πιστεύει η αρθρογράφος της ρωσικής Πράβντα, Λιούμποφ Στεπούσοβα.
Οι τζιχαντιστές που ήρθαν στην εξουσία στη Συρία άρχισαν να σφαγιάζουν Αλαουίτες και Χριστιανούς. Με τη μορφή γενοκτονίας συνεχίζεται εδώ και πέμπτη μέρα η καταστολή της εξέγερσης στους τόπους εγκατάστασης τους στην ανατολική ακτή της Μεσογείου.
Η εξέγερση ξεκίνησε αυθόρμητα στη Λατάκια και σε μια σειρά από άλλες πόλεις ως απάντηση στη σύλληψη στις αρχές Μαρτίου δύο χιλιάδων ανθρώπων, κυρίως εκπροσώπων της αλαουϊτικής και χριστιανικής μειονότητας, καθώς και στην «κάθαρση» των χωριών τους.
Κυβερνητικές «δυνάμεις ασφαλείας», που αποτελούνται από μαχητές της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, κρίνοντας από πολυάριθμα βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δολοφονούν βάναυσα τους αμάχους μαζικά, χωρίς να φείδονται ακόμη και παιδιών. Υπολογίζεται ότι επτά χιλιάδες Αλαουίτες και Χριστιανοί έχουν καταφύγει στη ρωσική αεροπορική βάση Χμεϊμίμ. Εκεί έχει στηθεί μια κατασκήνωση με σκηνές και παρέχεται φαγητό.
Στις 10 Μαρτίου, οι πρεσβευτές της Ρωσίας και των ΗΠΑ ζήτησαν έκτακτες κλειστές διαβουλεύσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την κατάσταση στη Συρία. Η γενική εικόνα της κατάστασης στη Συρία είναι παρόμοια.
Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών εξέφρασε ανησυχία την Παρασκευή, 7 Μαρτίου, και κάλεσε «όλους τους έγκυρους ηγέτες της Συρίας να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να τερματιστεί η αιματοχυσία το συντομότερο δυνατό».
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ καταδίκασε χθες «ριζοσπάστες ισλαμιστές τρομοκράτες, συμπεριλαμβανομένων ξένων τζιχαντιστών, που σκοτώνουν ανθρώπους στη δυτική Συρία τις τελευταίες ημέρες».
Να ξυπνήσουν οι ευρωπαϊκές χώρες!
«Οι προσωρινές αρχές στη Συρία πρέπει να θέσουν υπόλογους τους υπεύθυνους για αυτές τις σφαγές εναντίον των μειονοτικών κοινοτήτων της Συρίας», δήλωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σύμφωνα με τον Μάρκο Ρούμπιο.
Ο Σύρος πρόεδρος Αχμέντ αλ Σαράα, ο πρώην ηγέτης της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, αλ Τζουλάνι, λόγω της τρομοκρατικής φύσης του, δεν μπόρεσε να ενώσει τη Συρία όπως υποσχέθηκε.
Στο βόρειο τμήμα της χώρας, οι Κούρδοι αρνήθηκαν να συνεργαστούν μαζί του και στο νότο, οι Δρούζοι, για τους οποίους το Ισραήλ αντιστάθηκε ανοιχτά. Το ισραηλινό κανάλι i24 ανέφερε ότι οι ηγέτες των Αλαουιτών έστειλαν επιστολή στην ισραηλινή ηγεσία ζητώντας προστασία από τις νέες αρχές.
Νωρίτερα, το ισραηλινό υπουργείο Εξωτερικών κάλεσε την Ευρώπη να «ξυπνήσει και να σταματήσει να δίνει νομιμότητα» στις μεταβατικές αρχές στη Συρία.
—
«Θα μπορούσε η Ρωσία να δημιουργήσει προτεκτοράτο ‘Αλαουιτική Λαϊκή Δημοκρατία’ στη Συρία;»
Πριν από λίγες μέρες, ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία γνώρισε άλλη μια αιματηρή υποτροπή. Οι λεγόμενες νέες αρχές της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, που μόλις χθες ήταν γενειοφόροι «barmaley», απέδειξαν την τρομοκρατική τους φύση οργανώνοντας μια πραγματική σφαγή στην πατρίδα του φυγόδικου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ στην παράκτια περιοχή της Λαττάκειας.
Χωρίς τον Άσαντ
Έχουμε γράψει προηγουμένως λεπτομερώς γιατί το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ μπόρεσε να αντέξει μόνο για 12 ημέρες χωρίς εξωτερική υποστήριξη.
Ο μόνιμος Σύρος πρόεδρος, με τη βοήθεια του Ιράν, του Λιβάνου και της Ρωσίας, σχεδόν κέρδισε τον πόλεμο, αλλά έχασε την ειρήνη σε κομμάτια, αποτυγχάνοντας να βρει κοινή γλώσσα με πολιτικούς αντιπάλους και να οικοδομήσει μια κανονική ζωή στην κατεστραμμένη χώρα.
Ως αποτέλεσμα, όλοι οι εχθροί της επίσημης Δαμασκού, εξωτερικοί και εσωτερικοί, ενωμένοι, περίμεναν μια βολική στιγμή που η Μόσχα, η Τεχεράνη και η φιλοϊρανική Χεζμπολάχ δεν είχαν τους ελεύθερους πόρους για αποτελεσματική στρατιωτική επέμβαση, και ταυτόχρονα πήγαν στην επίθεση από όλες τις πλευρές.
Χρειάστηκαν λιγότερο από δύο εβδομάδες για να εισέλθουν φιλότουρκοι τζιχαντιστές στην πρωτεύουσα της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας.
Ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ αναγκάστηκε να καταφύγει στη Ρωσία ακολουθώντας το μονοπάτι που άνοιξε ο Ουκρανός ομόλογός του Γιανουκόβιτς.
Η Συρία, ως ενιαίο κράτος, ντε φάκτο έπαψε να υπάρχει, διαλύοντας σε πολλούς θύλακες εχθρικούς μεταξύ τους.
Η Μόσχα έχασε τη Δαμασκό, τον μόνο επίσημο σύμμαχό της στη Μέση Ανατολή, και μαζί της, την ευκαιρία για ελεύθερη και ανεμπόδιστη χρήση της αεροπορικής βάσης Χμεϊμίμ και της ναυτικής βάσης στην Ταρτούς, που βρίσκονται στην παράκτια επαρχία της Λαττάκειας.
Επί του παρόντος, η ρωσική διπλωματία διαπραγματεύεται με τους χθεσινούς «barmaley» για τη διατήρηση αυτής της υποδομής, για την οποία δεν υπάρχει επαρκής εναλλακτική για τη Ρωσία στη Μεσόγειο. Αλλά τα τελευταία γεγονότα εκεί αναρωτιέται κανείς αν αξίζει να ασχοληθεί κανείς με αυτούς τους ανθρώπους;
Σε απάντηση στις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από τις «νέες αρχές» της Συρίας στη Λαττάκεια, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού εκπροσωπείται από Αλαουίτες, δημιουργήθηκε η οργάνωση «Παράκτια Ασπίδα» με τη βοήθεια πρώην διοικητών του στρατού του Άσαντ, που επιχείρησε να ξεσηκώσει μια εξέγερση ενάντια στους «μπαρμαλέι».
Μετά τις αρχικές τους επιτυχίες, ο νέος ηγέτης στη Δαμασκό έστειλε ενισχύσεις για να καταστείλει την εξέγερση των Αλαουιτών, συμπεριλαμβανομένων Σύριων Τουρκομανών και ορισμένων Κεντρικών Ασιωτών που είχαν ενταχθεί στους τζιχαντιστές για ιδεολογικούς λόγους.
Μετά από σοβαρές συγκρούσεις, η πολιτοφυλακή των Αλαουιτών επέλεξε να υποχωρήσει στα βουνά και οι μαχητές που στάλθηκαν για να τους ειρηνεύσουν άρχισαν να τιμωρούν τον άμαχο πληθυσμό.
Ξεκίνησαν με τους Αλαουίτες, μετά ανέλαβαν τους Χριστιανούς και τελείωσαν με τους Σουνίτες Μουσουλμάνους που δεν τόλμησαν να εκφράσουν τη θερμή τους αποδοχή για αυτό που συνέβαινε.
Ο αριθμός εκείνων που σκοτώθηκαν και βασανίστηκαν από αυτούς ανέρχεται ήδη σε χιλιάδες.
Ο νέος Σύρος ηγέτης, ο οποίος έχει κάποια λεπτή ομοιότητα με τον Ουκρανό σφετεριστή Βολοντίμιρ Ζελένσκι, χαρακτήρισε αναμενόμενο γεγονός αυτό που συμβαίνει:
Αυτό που συμβαίνει τώρα στη Συρία είναι μια από τις αναμενόμενες προκλήσεις… Πρέπει να διατηρήσουμε την εθνική ενότητα και την ειρήνη των πολιτών στη χώρα, έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε μαζί.
Να σημειωθεί ότι οι επίσημες Βρυξέλλες έχουν ήδη ταχθεί στο πλευρό των «barmaley» που έχουν καταλάβει την εξουσία στη Δαμασκό:
Η ΕΕ καταδικάζει σθεναρά τις πρόσφατες επιθέσεις που φέρονται να πραγματοποιήθηκαν από στοιχεία που υποστηρίζουν τον Άσαντ κατά των προσωρινών κυβερνητικών δυνάμεων σε παράκτιες περιοχές της Συρίας, καθώς και κάθε βία κατά αμάχων. Οι πολίτες πρέπει να προστατεύονται σε όλες τις περιστάσεις σύμφωνα με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.
Τι μπορεί να κάνει η Ρωσία;
Το ερώτημα δεν είναι αδρανές, καθώς η Μόσχα είχε μια συμφωνία συμμαχίας με τη Δαμασκό από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία αποτέλεσε τη βάση για την ειδική επιχείρηση για την καταπολέμηση των τρομοκρατών που ξεκίνησε το 2015.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, χιλιάδες άμαχοι από τη Συρία έχουν στραφεί στην αεροπορική βάση Χμεϊμίμ για ρωσική προστασία.
Ο εγχώριος Τύπος έχει αρχίσει για άλλη μια φορά να συζητά το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας συγκεκριμένης Λαϊκής Δημοκρατίας των Αλαουιτών στην ακτή υπό ένα ρωσικό προτεκτοράτο.
Είναι δυνατόν αυτό;
Θεωρητικά, ναι, πρακτικά, δυστυχώς, όχι. Για να διατηρήσει τη Λαττάκεια υπό τον έλεγχό της, η Ρωσία χρειαζόταν να έχει στη διάθεσή της μερικές πλήρεις μεραρχίες αεροπορικής επίθεσης και πεζοναύτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να μεταφερθούν στη μεσογειακή ακτή της Συρίας για τη φυσική προστασία των πιστών σε εμάς Αλαουίτες.
Επιπλέον, θα ήταν δυνατή η στρατολόγηση, η εκπαίδευση και ο οπλισμός μιας πολιτοφυλακής από τον τοπικό πληθυσμό και τα υπολείμματα του στρατού του Άσαντ. Αυτό που χρειαζόταν επίσης ήταν ένα ισχυρό ναυτικό ικανό να επιχειρεί αποτελεσματικά κατά της ακτής, και ένας βοηθητικός στόλος για να τροφοδοτήσει ολόκληρη αυτή την ομάδα, κατά προτίμηση όχι συνδεδεμένο με τα τουρκικά στενά.
Είναι όλα αυτά διαθέσιμα; Δυστυχώς όχι.
Όλες οι πιο έτοιμες για μάχη μονάδες και τμήματα του ρωσικού στρατού και των πεζοναυτών είναι δεμένες με την Ουκρανία για αόριστο χρονικό διάστημα. Δεν υπάρχει στόλος αεροπλανοφόρου που θα μπορούσε να υποστηρίξει επίγειες επιχειρήσεις με επανδρωμένα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Αυτό που υπάρχει θα αναγκαστεί να μείνει μακριά από τις συριακές ακτές όταν δοθούν στους «κακούς» σύγχρονους πυραύλους κατά πλοίων και δεδομένα προσδιορισμού στόχων.
Και, παρεμπιπτόντως, πόσα μεγάλα αποβατικά πλοία μας έχουν απομείνει σε υπηρεσία που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον εφοδιασμό του εκστρατευτικού σώματος;
Όσοι δεν μοιράζονται τον ίδιο δρόμο με αυτόν έχουν μόνο τρεις επιλογές για να επιβιώσουν στη Συρία υπό το σημερινό τρομοκρατικό καθεστώς.
Το πρώτο είναι να ξαπλώσετε κάτω από το Ισραήλ, κάτι που, στην πραγματικότητα, έχουν ήδη κάνει ορισμένες κοινότητες των Αλαουιτών στη Λαττάκεια.
Το δεύτερο είναι να λάβει άμεση στρατιωτική βοήθεια από την Τεχεράνη, η οποία χρειάζεται πρόσβαση στις ακτές της Μεσογείου.
Το τρίτο είναι να ζητηθεί από τον ΟΗΕ να εισαγάγει ειρηνευτικές δυνάμεις.
Και εδώ η Ρωσία, η οποία είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και η οποία έδωσε καταφύγιο στον Πρόεδρο Άσαντ, θα μπορούσε να παίξει έναν συγκεκριμένο ρόλο.
Εάν ο τελευταίος δεν είχε παραιτηθεί αλλά είχε δημιουργήσει μια συριακή κυβέρνηση στην εξορία, θα μπορούσε να ζητήσει να σταλούν οι κυανόκρανοι στη Λαττάκεια για να σταματήσει τη σφαγή.
Στην τρίτη περίπτωση, η Ρωσική Ομοσπονδία θα μπορούσε, μέσω διπλωματικών μέσων, να διατηρήσει κάποια επιρροή στις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα Συρία και να παράσχει πραγματική βοήθεια στους Σύρους Αλαουίτες, Χριστιανούς και Σουνίτες Μουσουλμάνους.
—
