Οι Πρέσπες του Αιγαίου - Αν. Μεσογείου: Ο χάρτης Μπάιντεν και οι μυστικές συμφωνίες!

Χάρτης-1: Χάρτης Μπάιντεν. Πηγή: mcclatchydc.com

iEpikaira.- [δημοσιεύτηκε 15:22-05/04/23, ανανεώθηκε 13:33-20/04/23] Σε προηγούμενα άρθρα μας (09/01/2022 και 19/12/2022) παρουσιάσαμε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι παράνομες τουρκικές άδειες για έρευνα και εκμετάλλευση σε περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, συμπίπτουν με τις προβλέψεις του γνωστού χάρτη Μπάιντεν, ο οποίος βρίσκεται ήδη στη δεύτερη φάση υλοποίησής του. Ο χάρτης έχουμε εξηγήσει ότι σχεδιάστηκε σύμφωνα με τουρκικές υποδείξεις και διεκδικήσεις, οι οποίες εισακούστηκαν από τον «αρχιτέκτονά» του, τον πρώην Ειδικό Απεσταλμένο και νυν Ανώτερο Σύμβουλο Ενεργειακής Ασφάλειας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Άμος Χόκσταϊν. 

Ο ίδιος ο Χόκσταϊν ομολόγησε ότι: «Από το 2015-2017 [περίοδο κατά την οποία ο γνωστός χάρτης Μπάιντεν παρουσιάστηκε στον Ερντογάν και τους Ε/κ ενώ χρησιμοποιήθηκε ως δέλεαρ κατευνασμού μετά την ισραηλοτουρκική κρίση του Μαβί Μαρμαρά] υπήρχε πολιτική δραστηριότητα για να υποστηρίξουμε μια λύση στο κυπριακό πρόβλημα και η ενέργεια ήταν νέο αντικείμενο για τη διαπραγμάτευση και την ειρηνευτική διαδικασία επί του εδάφους. Αν υπήρχε επιτυχής κατάληξη, θα υπήρχε η προοπτική να εμπλακεί και η Τουρκία. Δυστυχώς η Τουρκία δεν επιθυμούσε να ολοκληρώσει τη συμφωνία και εκείνο το παράθυρο έκλεισε». 

Δηλαδή την περίοδο 2015-2017 γινόταν παρασκηνιακά προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού (φυσικά με τη σύμφωνη γνώμη και συνέργεια του Φόρεϊν Όφις) με όχημα την ενέργεια και με απώτερο σκοπό τον διαμοιρασμό των θαλασσίων ζωνών/ορυκτού πλούτου της Ανατολικής Μεσογείου, χωρίς όμως την εμπλοκή της Ελλάδας. Παλαιότερα θέσαμε το ερώτημα: Είναι απαξίωση ή συναίνεση το γεγονός ότι η Ελλάδα ωθείται εκτός νυμφώνος της Ανατολικής Μεσογείου;

Παρακάτω σταχυολογούνται γεγονότα που εγείρουν σοβαρά ερωτήματα για την στάση των ελληνικών κυβερνήσεων, ειδικά από το 2010 και μετέπειτα. Παραθέτοντας λοιπόν χρονολογικά επίμαχες δηλώσεις πολιτικών προσώπων αλλά και εξελίξεις που αφορούν στο Αιγαίο και κυρίως στην Αν. Μεσόγειο, θα επιχειρήσουμε να ρίξουμε φως στο παρασκήνιο που δεν είναι ευρύτερα γνωστό.

Χάρτης-2: Χάρτης Νόμου Μανιάτη (Ν.4001/2011). Πηγή: Ελληνική Υδρογραφική Υπηρεσία

Ο πρώτος σταθμός που θα αναφερθούμε είναι η επίσημη επίσκεψη του Ρ.Τ. Ερντογάν στην Αθήνα τον Μάιο του 2010 για διερευνητικές επαφές με τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου. Ο Ερντογάν προέβη σε δηλώσεις υιοθετώντας πρώτη φορά τον όρο «win-win» τον οποίο είχε εισάγει στο δημόσιο διάλογο ο Γ. Παπανδρέου. Συγκεκριμένα, λίγη ώρα μετά την αναχώρησή του από την Αθήνα (στις 16/05/2010) ο Ερντογάν είπε ότι: «Τόσο για το θέμα της υφαλοκρηπίδας όσο και για το θέμα του εναέριου χώρου μπορούμε να πάμε στη Χάγη. Μπορούμε να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα με την αντίληψη του win-win».

Σημειώνεται ότι εκ των υστέρων ο Γ. Παπανδρέου αποκάλυψε ότι ο ίδιος πρότεινε στον Ερντογάν την ιδέα να εκμεταλλευθούν την ενέργεια για την επίλυση του Κυπριακού (σε πλήρη σύμπνοια με τις προθέσεις των Αμερικανών και των Βρετανών όπως προαναφέρθηκε από τον Α. Χόκσταϊν) και πρόσθεσε ότι και το Αιγαίο μπορεί να έχει «αποθέματα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας» κλείνοντας το μάτι και προκρίνοντας την «συνεκμετάλλευση». Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ενώ η Κύπρος το 2003 είχε πείσει την Αίγυπτο να δεχτεί πλήρη επήρεια ΑΟΖ στο σύμπλεγμα Καστελόριζου, ο τότε ΥΠΕΞ (κυβέρνησης Κ. Σημίτη) Γ. Παπανδρέου, ζήτησε να εξαιρεθεί η επίμαχη περιοχή οριοθέτησης (απαιτώντας να μετακινηθεί 8νμ ανατολικότερα το όριο της κυπροαιγυπτιακής ΑΟΖ), αφήνοντας το σύμπλεγμα Καστελόριζου εκτεθειμένο.

Στις 22/08/2011, η Ελλάδα έκανε ένα σημαντικό βήμα για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων της και προσδιόρισε ότι διεκδικεί συγκεκριμένες θαλάσσιες ζώνες με τον Νόμο Μανιάτη (Ν.4001/2011, ΦΕΚ Α'179/22.8.2011) εφαρμόζοντας την αρχή της μέσης γραμμής, σύμφωνα με τις καθόλα νόμιμες προβλέψεις του Δίκαιου της Θάλασσας. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι το ανατολικό όριο των θαλασσίων ζωνών που διεκδικήθηκαν σταματούσε στην Κρήτη (Χάρτης-2). Μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε για τους λόγους αυτής της επιλογής η οποία όμως -όπως θα δούμε παρακάτω- ενδέχεται να μην ήταν αθώα, χωρίς αυτό να καταλογίζεται απαραίτητα στον τότε υφυπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γ. Μανιάτη, εμπνευστή του νόμου.

Τον Οκτώβριο του 2012, ο Θάνος Ντόκος, τότε γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ και μετέπειτα Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας της κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη, δήλωσε: «Μόλις η Ελλάδα ξεπεράσει τα οικονομικά προβλήματα της, θα ξεκινήσει να εστιάζει σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Οι δύο πλευρές του Αιγαίου θα αποφασίσουν αν θα πάνε τα θέματα επί των οποίων δεν συμφωνούν μεταξύ τους στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης». 

Στις 04/03/2013, κατά τη διάρκεια του «2ου Ανώτατου Συμβούλιου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας», στην Κωνσταντινούπολη, επί πρωθυπουργίας Α. Σαμαρά και Ρ.Τ. Ερντογάν, ο Τούρκος τότε πρωθυπουργός επανέλαβε την παραπάνω δήλωσή του και ανέφερε ότι «μοιραστήκαμε την κοινή πεποίθηση στηριζόμενοι στην αρχή της αμοιβαίας επωφελούς λύσης, «καζάν-καζάν», ότι πρέπει να γίνουν από κοινού βήματα για την ΑΟΖ στην Ανατ. Μεσόγειο».

Τον Μάρτιο του 2019 ο πρώην ΥΠΕΞ της κυβέρνησης Αλ. Τσίπρα, Ν. Κοτζιάς, δήλωσε: «Αν αρχίσεις και γίνεσαι στις διεθνείς σχέσεις μοναχοφάης, λέγοντας «όλα δικά μου», «όλα στον έλεγχο μου», «όλα μόνος μου», τότε είσαι κι εσύ μέρος του προβλήματος. Αυτό που πρέπει να κάνεις και που προσπάθησα να κάνω είναι και να εξασφαλίσεις την ασφάλεια […] και να δώσεις μια προοπτική ότι η Τουρκία, όχι στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά στη Μεσόγειο συνολικά, θα συμμετάσχει σε αυτή την οικονομική ανάπτυξη. […] Αν νομίζεις, όπως κάνουν μερικοί στην Ελλάδα ότι η Τουρκία με χιλιάδες μίλια δεν έχει ΑΟΖ, δεν έχει τίποτα και όλη η ΑΟΖ είναι ξέρω ‘γω το Καστελόριζο, έχει το 100% έχει όλη την περιοχή […], δεν είναι έτσι. Τα πράγματα θέλουν προσοχή, φιλική πολιτική, διεθνές δίκαιο και να τον βάζεις και τον άλλο στο παιχνίδι, για να κατευνάζεις».

Στις 20/03/2019 ο πρώην ΥΠΕΞ της κυβέρνησης Αλ. Τσίπρα, Γ. Κατρούγκαλος υποστήριζε «Πώς μπορεί κάποιος να αποκλείσει από αυτή την περιοχή την Τουρκία η οποία έχει τόσα χιλιόμετρα ακτή στη Μεσόγειο; Κανείς δεν ισχυρίζεται το αντίθετο από αυτό». Ενώ δυο ημέρες αργότερα (22/03/2019) είπε: «Όταν αναφερόμαστε στο Διεθνές Δίκαιο δεν σημαίνει ότι θέλουμε να αποκτήσουμε μονοπωλιακή ιδιοκτησία εκεί που θεωρούμε ότι έχουμε συμφέροντα».

Στις 22/03/2019 ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Τσιρώνης εξέφρασε την άποψη ότι: «Το ελληνικό, ελληνικότατο Καστελόριζο δεν είναι στο Αιγαίο. Γεωγραφικά δεν είναι στο Αιγαίο, τι να κάνουμε τώρα. Είναι στην ανατολική Μεσόγειο, είναι από κάτω. Δεν είναι στο Αιγαίο. Το Αιγαίο είναι μια θάλασσα η οποία φτάνει μέχρι την Κω και την Ρόδο». Υπενθυμίζεται ότι από το 2011 ο Μ. Τσαβούσογλου ανέφερε ότι: «Οι διερευνητικές επαφές έχουν ρητό στόχο να εξετάσουν όλα τα θέματα που αφορούν τις διαφωνίες μας στο Αιγαίο. Επομένως, είμαστε επικεντρωμένοι κατά προτεραιότητα στο θέμα του Αιγαίου. Ωστόσο, το Καστελλόριζο βρίσκεται στη Μεσόγειο», υπονοώντας ότι το σύμπλεγμα Καστελόριζου είναι απομονωμένο από τα υπόλοιπα ελληνικά νησιά αφού βρίσκεται εγγύτερα στα τουρκικά παράλια και επομένως συνιστά ειδική περίπτωση.

Στις 05/06/2019 αποδεσμεύεται για πρώτη φορά ο χάρτης Μπάιντεν (Χάρτης-1) από το mcclatchydc.com και όπως αναφέραμε σε προηγούμενες αναλύσεις, εμφανίζει διάφορες «παραδοξότητες» ενώ έχει «προφητικά» αποτυπωμένες όλες τις εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο -παρότι δημιουργήθηκε το 2015 και συνέχισε να εμπλουτίζεται μέχρι το 2017 καθ' υπόδειξη των Τούρκων (1 και 2)- με λεπτομέρειες που δεν μπορεί να θεωρηθούν τυχαίες (όπως θα εξηγηθεί παρακάτω). 

Χάρτης-3: Ο χάρτης Μπάιντεν (Χάρτης-1) με αντιπαραβολή με πράσινο/κόκκινο καρό των βυθοτεμαχίων του χάρτη Μανιάτη (Ν4001/2011). Με γαλάζια γραμμή την Ελληνοαιγυπτιακή τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ (A,B,C,D,E).  Με κόκκινη γραμμή το τουρκολιβυκό ψευδομνημόνιο (A,B)

Στις 01/07/2019, ο π. ΥΠΕΞ (κυβέρνησης Αλ. Τσίπρα) Γ. Κατρούγκαλος είπε: «Η Τουρκία έχει δικαιώματα στο Αιγαίο, ποια δικαιώματα όμως, μόνο αυτά που της αναγνωρίζει το διεθνές δίκαιο, όχι αυτά που θέλει να επιβάλει με την δύναμη της».

Στα τέλη Ιουλίου 2019, «επισκεπτόμενος τη Λευκωσία, ο κ. Μητσοτάκης πληροφορήθηκε από τον τότε υπουργό Εξωτερικών (και νυν Πρόεδρο) Νίκο Χριστοδουλίδη ότι επίκειται η υπογραφή συμφωνίας Τουρκίας - Λιβύης και του απάντησε ότι θα αναλάβει διεθνείς πρωτοβουλίες προς αποτροπή της. Ακολούθησε, ως γνωστόν, τρίμηνη απραξία του πρωθυπουργού μέχρι που, στις αρχές Νοεμβρίου 2019, υπήρξε και επείγον μήνυμα από το Κάιρο προς την Αθήνα για συντονισμένη δράση. Δυστυχώς, αντί ο κ. Μητσοτάκης να κινηθεί έστω και την τελευταία στιγμή, προτίμησε να αναχωρήσει για ιδιωτικό ταξίδι μετά θεαμάτων (αγώνας Τσιτσιπά-Φέντερερ) στο Λονδίνο», αναφέρει δημοσίευμα της «Δημοκρατίας» (05/04/2023). Αβλεψία ή κάτι άλλο η στάση του πρωθυπουργού;

Στις 27/08/2019 μετά από επίμονο αίτημα της Τουρκίας στην Αθήνα για να εκδώσει αναγγελία (ΝΟΤΑΜ) για εκτέλεση στρατιωτικής άσκησης στην περιοχή μεταξύ 28ου Μεσημβρινού-Καστελόριζου τον μήνα Αύγουστο (περίοδο που ισχύει το μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ και απαγορεύει τις ασκήσεις στο Αιγαίο!), η Αθήνα ενέδωσε και εξέδωσε την αναγγελία Α2506/19. Επομένως ή προέβη σε παραβίαση του μνημονίου ή αποδέχτηκε εμμέσως ότι η περιοχή ανατολικά της Ρόδου και του 28ου Μεσημβρινού δεν είναι Αιγαίο, αλλά Μεσόγειος (δείτε σχετικό έγγραφο ΥΠΕΞ), στην οποία δεν ισχύουν οι περιορισμοί του μνημονίου.

Έγγραφο ΥΠΕΞ που αναφέρει ότι η περιοχή της αναγγελίας Α2506/19 δεν εμπίπτει στην περιοχή του μνημονίου  Παπούλια-Γιλμάζ, δηλαδή είναι εκτός Αιγαίου... Πηγή: newsbreak.gr

Τον Νοέμβριο  του 2019, στην πρώτη συνέντευξη που παραχώρησε ο Θ. Ντόκος ως Αναπληρωτής Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, είπε: «Ακόμη και ιδέες περί συνεκμετάλλευσης (καζάν-καζάν) μπορούν να συζητηθούν, υπό την προϋπόθεση της προηγούμενης οριοθέτησης μέσω προσφυγής σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο». 

Στις 27/11/2019 η Τουρκία υπογράφει -παρανόμως- με την μεταβατική κυβέρνηση της Τρίπολης το τουρκολιβυκό ψευδομνημόνιο το οποίο εν συνεχεία κατέθεσε στον ΟΗΕ (A/74/757) στις 18/03/2020. Αμφισβητεί εμπράκτως την δικαιοδοσία της Ελλάδας ανατολικά της Κρήτης, με μια δική της αυθαίρετη προσέγγιση περί διαμοιρασμού των θαλασσίων ζωνών, η οποία δεν δίνει στα ελληνικά νησιά -ακόμη και στην Κρήτη- επήρεια στην ΑΟΖ, καταπατώντας κατάφορα το Δίκαιο της Θάλασσας και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. 

Σύμφωνα με την «τουρκικής εμπνεύσεως θεωρία», τα ελληνικά νησιά δεν έχουν -δήθεν- δικαίωμα στην υφαλοκρηπίδα επειδή τάχα επικάθονται στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Δηλαδή τα νησιά είναι η συνέχεια του γεωλογικού ανάγλυφου του πυθμένα της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας της χερσονήσου της Ανατολίας. Αυτό δεν ευσταθεί ούτε γεωλογικά αφού δεν υπάρχει τουρκική υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο, σύμφωνα με τον καθηγητή Μιχάλη Σταυρινό (στο βιβλίο του «Το Πρόβλημα της Υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου», εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα 1986). 

Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι το τουρκολιβυκό ψευδομνημόνιο αφορούσε μόνο δύο σημεία (τα οποία προστέθηκαν στον χάρτη Μπάιντεν στον Χάρτη-3, με κόκκινη γραμμή τα σημεία Α,Β). Παρά ταύτα η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την παράνομη συμφωνία με την κυβέρνηση της Τρίπολης, κατέθεσε στον ΟΗΕ τα όρια του Χάρτη-4 (Χάρτης-4: Τα όρια της υφαλοκρηπίδας που διεκδικεί με κόκκινη γραμμή τα σημεία A,B,C,D,E,F,G) διεκδικώντας -όπως πάντα- την μερίδα του λέοντος στην Ανατολική Μεσόγειο.

Χάρτης-4: Σε συνέχεια του τουρκολιβυκό ψευδομνημονίο (σημεία F,E) η Τουρκία χάραξε τα όρια της υφαλοκρηπίδας που παρανόμως διεκδικεί και τα κατέθεσε στον ΟΗΕ (με κόκκινη γραμμή A,B,C,D,E,F,G). Έγινε αντιπαραβολή των βυθοτεμαχίων που προκήρυξε αρχικά η Αίγυπτος για έρευνα υδρογονανθράκων (πορτοκαλί κύκλος το Οικόπεδο 11 και κόκκινος κύκλος το Οικόπεδο 18), καθώς και των ελληνικών βυθοτεμαχίων του Ν4001/2011 του χάρτη Μανιάτη (με γκρι/πράσινο καρό).

Αυτό που πρέπει να τονισθεί όμως είναι ότι η Τουρκία «σεβάστηκε» τα όρια του χάρτη Μανιάτη (Χάρτης-4: Με γκρι/πράσινο καρό τα ελληνικά βυθοτεμάχια του νόμου Μανιάτη του Χάρτη-2) κατά τη σύναψη του τουρκολιβυκό ψευδομνημονίου αλλά και στα όρια που κατέθεσε στον ΟΗΕ (Χάρτης-4: Με κόκκινη γραμμή τα σημεία A,B,C,D,E,F,G). Το γεγονός αυτό από μόνο του, κινεί υποψίες για υπόγειες διεργασίες οι οποίες ενδεχομένως να πηγαίνουν πίσω στο 2011 (χρονολογία δημοσίευσης Νόμου Μανιάτη) ή και νωρίτερα.  Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη αδράνησε -παρά τις έγκαιρες προειδοποιήσεις από την Λευκωσία και το Κάιρο- και δεν ανέλαβε καμία πρωτοβουλία αποτροπής του μνημονίου.

Στις 09/12/2019, η Τουρκία δημοσιεύει εκ νέου (πρώτη δημοσίευση 27/05/2019) τις παράνομες αδειοδοτήσεις της TPAO (του 2009, 2011 και 2012) με την υποτιθέμενη τουρκική υφαλοκρηπίδα η οποία αγνοεί την επήρεια του Συμπλέγματος Μεγίστης και σταματά στον 28ο Μεσημβρινό ο οποίος τέμνει την Ρόδο (Χάρτης-5).

Χάρτης-5: Παράνομες αδειοδοτήσεις της TPAO του 2009-2011-2012 (με κόκκινο η υποτιθέμενη τουρκική υφαλοκρηπίδα που αγνοεί την επήρεια Συμπλέγματος Μεγίστης και με ροζ η υποτιθέμενη υφαλοκρηπίδα των κατεχομένων) μαζί με τις σύννομες αδειοδοτήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας  στην ΑΟΖ της το 2009 (κίτρινο). Πηγή: mfa.gov.tr (09/12/2019)

Αντιπαραβάλλοντας τον Χάρτη-5 με το όριο της διεκδικούμενης υφαλοκρηπίδας του Χάρτη-4 (κόκκινη γραμμή A,B,C,D,E,F,G) που κατέθεσε η Τουρκία στον ΟΗΕ και τον χάρτη Μπάιντεν (Χάρτης-1), προκύπτει ο Χάρτης-6. Το γεγονός ότι τα εξωτερικά όρια της υποτιθέμενης τουρκικής υφαλοκρηπίδας συμπίπτουν με τα όρια του χάρτη Μπάιντεν ασφαλώς και δεν είναι συμπτωματικό, γιατί όπως προαναφέρθηκε ο χάρτης Μπάιντεν δημιουργήθηκε πιθανότατα αρχές του 2015 και συνέχισε να εμπλουτίζεται σύμφωνα με τις τούρκικες υποδείξεις μέχρι το 2017.    

Χάρτης-6: Ο χάρτης Μπάιντεν (Χάρτης-1) με αντιπαραβολή των παράνομων αδειοδοτήσεων της τουρκικής TPAO του 2009-2011-2012 (με κόκκινη σκίαση, από Χάρτη-5) και με τον τουρκικό χάρτη που κατέθεσε στον ΟΗΕ (Χάρτης-4, με κόκκινη γραμμή τα σημεία A,B,C,D,E,F,G). Πηγή: slpress.gr

Στις 02/02/2020, ο Θ. Ντόκος, αυτήν την φορά ιδιαίτερα προσεκτικός στις διατυπώσεις του, λέει ότι: «Εφόσον ανακαλυφθούν σημαντικά κοιτάσματα στο Αιγαίο ή -το πιο πιθανόν- στην Ανατολική Μεσόγειο, εφόσον το κοίτασμα εκτείνεται στις θαλάσσιες ζώνες και των δύο χωρών (περίπτωση Κατάρ-Ιράν), εφόσον η ποσότητα, η τιμή και οι τάσεις απομάκρυνσης από τα ορυκτά καύσιμα επιτρέψουν την εμπορική εκμετάλλευση του κοιτάσματος και, τέλος, εφόσον η Ελλάδα αποφασίσει ότι αυτό τη συμφέρει, τότε θα μπορούσε να διαπραγματευθεί μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης με ποσοστά που θα καθοριστούν σύμφωνα με τα συμφωνημένα θαλάσσια σύνορα». Εν προκειμένω η βαρύτητα δίνεται στα «συμφωνημένα θαλάσσια σύνορα» -όποια κι αν είναι αυτά-, αλλά και στην αναφορά του στο «Κατάρ-Ιράν», για τους λόγους που θα διαπιστώσετε πιο κάτω.

Στις 19/02/2020, ο βουλευτής της ΝΔ Δημήτρης Καιρίδης δήλωσε: «Η Τουρκία ως παράκτιο κράτος στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, έχει δικαιώματα. Oχι αυτά που πιστεύει, αλλά έχει δικαιώματα».

Λίγους μήνες αργότερα, στις 13/07/2020, η τότε διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, Ελένη Σουρανή, και ο εκπρόσωπος της τουρκικής Προεδρίας Ιμπραήμ Καλίν, σε συνάντηση που είχαν υπό γερμανική επιδιαιτησία στο Βερολίνο (η οποία πραγματοποιήθηκε εν αγνοία του Έλληνα ΥΠΕΞ Ν. Δένδια κατά ομολογία του ιδίου), κατέληξε σε μυστική συμφωνία που αφορά τις θαλάσσιες ζώνες. Ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης το ομολόγησε αργότερα σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Γιάννη Πρετεντέρη (δημοσιεύτηκε 12/10/2020).

Στις 21/07/2020, σχεδόν μια εβδομάδα μετά τη μυστική συμφωνία του Βερολίνου, το Oruc Reis συνοδευόμενο από αρμάδα τουρκικών πολεμικών πλοίων, ξεκίνησε τις παράνομες έρευνές του εντός των ελληνικών θαλασσίων ζωνών (Χάρτης-7, σκίαση με διάφορα χρώματα ανατολικά της Ελληνοαιγυπτιακής οριοθέτησης ΑΟΖ), σε συγκεκριμένη επίμαχη περιοχή που αποκόπτει/παρεμβάλλεται στο κοινό θαλάσσιο σύνορο Ελλάδας-Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και στην όδευση του EastMed. Η ανακοίνωση/αντίδραση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ κάνει λόγο -πρώτη φορά- για έρευνες σε «αμφισβητούμενα ύδατα», η οποία έρχεται να συμπληρώσει την από τις 14/05/2019 δήλωση του τέως υφυπουργού Εξωτερικών της Βρετανίας σερ Άλαν Ντάνκαν, σχετικά με τις παράνομες τουρκικές γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ όπου είπε: «Οι διερευνητικές γεωτρήσεις δεν πρέπει να διεξάγονται σε οποιαδήποτε περιοχή στην οποία η κυριαρχία είναι υπό αμφισβήτηση».

Τον Ιούλιο του 2020, την ίδια περίοδο με την τριμερή του Βερολίνου, πληροφορίες της «Εστίας» από την αντίπερα του Ατλαντικού, αναφέρουν ότι κυοφορείται «Συμφωνία Ειρήνης» Ελλάδας-Τουρκίας, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα θα κληθεί:

1. Να εγκαταλείψει το δικαίωμα για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. στο Αιγαίο. 

2. Να αποσύρει τα στρατεύματά της από νησιά του Αιγαίου.

Το ίδιο δημοσίευμα εξηγεί ότι στόχος της συμφωνίας είναι η δημιουργία μιας «ουδέτερης ζώνης» δυτικά των 28 αφοπλισμένων νησιών. Σχεδόν τρία χρόνια αργότερα (14/01/2023), ο Κ. Μητσοτάκης σε συνέντευξή του στην Αλεξανδρούπολη «ανακαλύπτει» την παρουσία «νατοϊκών νησιών» στην ελληνική επικράτεια. 

Στις 06/08/2020 υπεγράφη η Ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία τμηματικής οριοθέτησης ΑΟΖ (Ν.4717/2020-ΦΕΚ 164/28.8.20) η οποία πήρε σάρκα και οστά ένα σχεδόν μήνα μετά την συμφωνία Καλίν-Σουρανή στο Βερολίνο και αφού το Oruc Reis ήδη όργωνε τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού. Δηλαδή, προηγήθηκε η μυστική συμφωνία Καλίν-Σουρανή, μετά ακολούθησαν οι παράνομες έρευνες του Oruc Reis, και εν συνεχεία υπογράφηκε η Ελληνοαιγυπτιακή οριοθέτηση. Είναι ξεκάθαρο ότι ο κοινός παρονομαστής της αλληλουχίας αυτών των γεγονότων, είναι το όριο του 28ου Μεσημβρινού που τέμνει την Ρόδο, όπως ακριβώς αποτυπώνεται και στον χάρτη Μπάιντεν (Χάρτης-7).

Διάγραμμα-1: Η Ελληνοαιγυπτιακή τμηματική οριοθέτηση (σημεία A,B,C,D,E) με γραμμή έναρξης μέτρησης τα 6νμ. Πηγή: slpress.gr

Όσον αφορά στην συμφωνία τμηματικής Ελληνοαιγυπτιακής οριοθέτησης (η οποία σύμφωνα με πληροφορίες ήταν αποτέλεσμα έντονης παρασκηνιακής δραστηριότητας των Αμερικανών σε στενή συνεργασία με το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών), εκτός του ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη του Δίκαιου της Θάλασσας για «μερική οριοθέτηση», επετεύχθη αφού η Ελλάδα παραχώρησε περί τα 8-9% του εμβαδού (1 και 2) της ελληνικής ΑΟΖ (ήτοι περί το 75% της Λεκάνης του Ηροδότου που μας αντιστοιχεί), σε περιοχή όπου εκτιμάται ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου, ενώ αποδόθηκε μικρότερη επήρεια σε νησιά όπως η Κρήτη, η Κάρπαθος και η Ρόδος, γεγονός που δίνει πάτημα στην τουρκική επιχειρηματολογία. 

Στο ερώτημα, γιατί η Τουρκία «περιορίστηκε» με τις έρευνες του Oruc Reis ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού ενώ στον ΟΗΕ είχε καταθέσει (στις 18/03/2020) συντεταγμένες μέχρι τα ανοιχτά της Κρήτης (Χάρτης-4 και 6), η απάντηση είναι ότι η γείτονα γνωρίζει πολύ καλά, όταν πηγαίνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων (σσ. εν όψει της συνάντησης Καλίν-Σουρανή στο Βερολίνο στις 13/7/2020) να φορτώνει την ατζέντα των διεκδικήσεων. Το ότι ο 28ος Μεσημβρινός φαίνεται να ήταν μέρος της συμφωνίας Καλίν-Σουρανή, επιβεβαιώθηκε από την Ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία (Χάρτης-7) η οποία ακολούθησε. Εκτός κι αν οι Αμερικανοί -οι οποίοι φέρονται να δρομολόγησαν την Ελληνοαιγυπτιακή οριοθέτηση- ενήργησαν αντανακλαστικά στη συμφωνία του Βερολίνου πιέζοντας για τον 28ο Μεσημβρινό. Εν πάση περιπτώσει, όπως και να έχουν τα πράγματα, το ένα δεδομένο είναι ότι η Τουρκία «κατοχύρωσε» επί του πεδίου το όριο του 28ου Μεσημβρινού, και το άλλο είναι ότι για να εξωθηθεί η Ελλάδα στη σύναψη της Ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας (με μειωμένες επήρειες μεγάλων νήσων και απώλεια ΑΟΖ), έπρεπε να προηγηθεί το εντελώς ανυπόστατο και ακραία μαξιμαλιστικό τουρκολιβυκό ψευδομνημόνιο.

Χάρτης-7: Αντιπαραβολή στον Χάρτη-3 των παράνομων Navtex του Oruc Reis (σκίαση με διάφορα χρώματα).

Σημειώνεται παρενθετικά ότι η Ελληνοαιγυπτιακή οριοθέτηση για πολιτικούς λόγους δεν έλαβε υπόψη το ανατολικό όριο του χάρτη Μανιάτη (Χάρτης-7 και Χάρτης-4, πορτοκαλί κύκλος το Οικόπεδο 11) διότι η συμφωνία προέβλεπε την οριοθέτηση μεταξύ του 26ου και του 28ου Μεσημβρινού. Ως εκ τούτου, το ανατολικό όριο του χάρτη Μανιάτη (Χάρτης-7, Οικόπεδο 20 και 15 με γκρι/πράσινο καρό) αλληλοκαλύπτεται/τέμνεται από  το δυτικό όριο της Ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας (Χάρτης-7, σημείο «Ε» της Ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας). Αυτό έμμεσα ακυρώνει τον χάρτη Μανιάτη στη συγκεκριμένη περιοχή και δημιουργεί σημαντικό τεχνικό πρόβλημα το οποίο οφείλει να επιλυθεί, όπως εξηγήσαμε και παλαιότερα.  

Συνεχίζοντας με το χρονολόγιο, παραμονές Δεκαπενταύγουστου το 2020 και ενώσω το Oruc Reis όργωνε τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες, ο Ρ.Τ. Ερντογάν δήλωνε εκ νέου ότι: «Ο δρόμος της λύσης στην Ανατολική Μεσόγειο περνάει μέσα από τον διάλογο και τις διαπραγματεύσεις. Αν λειτουργήσουμε ευσυνείδητα και με λογική μπορεί να βρεθεί μία φόρμουλα σε μία λογική «καζάν-καζάν» (μία λύση από την οποία θα βγουν όλοι κερδισμένοι «win-win»), που θα προστατεύει τα δικαιώματα όλων των πλευρών».

Στις 15/10/2020, ο τότε υπουργός επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης δηλώνει σχετικά με τα γεγονότα του Oruc Reis ότι «η κόκκινη γραμμή είναι στα έξι μίλια» ενώ αργότερα φαίνεται ότι ανέλαβε και ρόλο στη μυστική διπλωματία μεταξύ Μητσοτάκη-Ερντογάν -περισσότερες λεπτομέρειες παρακάτω-. 

Στις 30/11/2020, το υπουργείο Ενέργειας της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι το Oruc Reis, ολοκλήρωσε μετά από 4,5 μήνες την αποστολή που άρχισε στις 21/07/2020 (ημερομηνία πρώτης παράνομης Navtex 0977/20). «Το πλοίο μας, το οποίο συνέλεξε 10.995 χλμ 2D σεισμικών δεδομένων, επέστρεψε στο λιμάνι της Αττάλειας», ανέφερε η ανακοίνωση. Με άλλα λόγια, η αποστολή του να αμφισβητήσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα δημιουργώντας ένα τετελεσμένο άνευ προηγουμένου, είχε εκτελεσθεί, ενώ οι Ελληνικές Ένοπλες δυνάμεις είχαν διαταχθεί σε ρόλο παρατηρητή από απόσταση. Αυτό το τετελεσμένο αφορά στον 28ο Μεσημβρινό, ανατολικά του οποίου οι θαλάσσιες ζώνες «χαρίζονται» από τον χάρτη Μπάιντεν -πιθανότατα και με την μυστική συμφωνία Καλίν-Σουρανή- στην Τουρκία, η οποία είχε ήδη διεκδικήσει την εν λόγω περιοχή με τον Χάρτη-5. Εάν τώρα αντιπαραβάλουμε τον Χάρτη-5 με τον Χάρτη-3 προκύπτει ο Χάρτης-8, ο οποίος αποκαλύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας τί συμβαίνει στην Αν. Μεσόγειο. 

Χάρτης-8: Αντιπαραβολή του Χάρτη-5 στον Χάρτη-3.

Στις 16/02/2021, όπως ο Γ. Βαληνάκης παρατηρεί, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δια της μονίμου αντιπροσώπου της Ελλάδας στον ΟΗΕ, προέβη σε αποκήρυξη του λεγόμενου Χάρτη της Σεβίλης (ο οποίος αποτυπώνει βάσει του Δίκαιου της Θάλασσας την δυνάμει ελληνική ΑΟΖ). Συγκεκριμένα, σε επιστολή της προς τον ΟΗΕ (με ημερομηνία 16/02/2021, A/75/753) ο χάρτης χαρακτηρίζεται ως «ιδιωτικός»(!) προς ικανοποίηση της Τουρκίας: «It is also striking for a country that has sent illegal maps to the United Nations trying to establish new maritime boundaries in the entire maritime area of the Eastern Mediterranean at the expense of other States’ sovereign rights, including Greece’s, to cite a PRIVATE MAP as a violation of the “equitable delimitation” principle». Ανταπαντώντας στις 21/06/2021 (A/75/929) η Τουρκία φυσικά εκμεταλλεύτηκε τη μονομερή παραχώρησή μας λέγοντας: «Against this background, it should indeed be considered a remarkable step for Greece to refer to the “Seville Map” as a “private map”, seemingly refraining from granting it official endorsement», προσθέτοντας ότι: «A description of this map, however, is codified in Greek national legislation (Law No. 2289/1995, as amended by Law No. 4001/2011 [σσ. Νόμο Μανιάτη]), on the basis of the application of the equidistance method, albeit unrecognized and considered null and void by Turkey».

Ας δούμε όμως και τον παράγοντα Αίγυπτο, που είναι προφανές ότι συμμετέχει στα «μαγειρέματα» για τον διαμοιρασμό της Αν. Μεσογείου. Στις 03/03/2021, ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου δήλωσε ότι «όταν η Αίγυπτος υπέγραψε συμφωνία με την Ελλάδα, σεβάστηκε τα νότια σύνορα της υφαλοκρηπίδας μας, δηλαδή ανατολικά της 28ου μεσημβρινού, που έχουμε δηλώσει στον ΟΗΕ. Τώρα δίχως να μπει στη δική μας υφαλοκρηπίδα, συνεχίζει τις σεισμικές έρευνες και την αδειοδότηση μέσα στη δική της υφαλοκρηπίδα και αυτό το βλέπουμε θετικά». Την ίδια δήλωσε επανέλαβε δύο χρόνια αργότερα (στις 18/03/2023), μετά την επιστροφή από το ταξίδι του στο Κάιρο, όπου συναντήθηκε με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, Σάμεχ Σούκρι όταν είπε ότι «η αιγυπτιακή πλευρά, ακόμα και όταν οι σχέσεις μας ήταν ψυχρές, σεβάστηκε τα όρια της υφαλοκρηπίδας μας». 

Ο λόγος της δήλωσης γίνεται κατανοητός στον Χάρτη-4 (με κόκκινο κύκλο το Οικόπεδο 18) όπου φαίνεται ότι η Αίγυπτος, όταν προχώρησε τον Μάρτιο του 2021 σε προκήρυξη διαγωνισμού για τα βυθοτεμάχια στην ΑΟΖ της, ακολούθησε ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού την χάραξη των ορίων της παράνομης υφαλοκρηπίδας που κατέθεσε η Τουρκία στον ΟΗΕ (τα οποία φυσικά συμπίπτουν με τον χάρτη Μπάιντεν όπως φαίνεται στον Χάρτη-6). Αυτό έγινε κατά παράβαση της Ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας, η οποία προβλέπει την από κοινού οριοθέτηση πέραν του 26ου και 28ου Μεσημβρινού, σύμφωνα με το Άρθρο 1 Παράγραφος “α” της συμφωνίας Ν.4717/2020-ΦΕΚ164/28.8.20. Στη συνέχεια βέβαια η Αίγυπτος, μετά από παρέμβαση του ΥΠΕΞ Ν. Δένδια, διόρθωσε το συγκεκριμένο βυθοτεμάχιο διακόπτοντάς το στον 28ο Μεσημβρινό, αλλά -όπως ήταν αναμενόμενο- η πρόθεσή της καταγράφηκε από τους Τούρκους. 

Τον Ιούνιο του 2021 ο Ρ.Τ. Ερντογάν μετά τη συνάντησή του με τον Κ. Μητσοτάκη στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ και σχεδόν ένα χρόνο μετά τη μυστική συμφωνία του Βερολίνου, είπε: «Αν θέλει ο Θεός, με την Ελλάδα θα επικοινωνούμε όχι μέσω άλλων κρατών, οργανισμών αλλά μέσω του ειδικού απεσταλμένου μου Ιμπραήμ Καλίν και της ειδικής απεσταλμένης του [σ.σ: Μητσοτάκη] κυρίας Ελένης [Σουρανή]». Πράγμα που σημαίνει αφενός ότι ο απευθείας δίαυλος επικοινωνίας Μαξίμου - Ακ Σαράι παρέμεινε ανοικτός και αφετέρου, η συμφωνία του Βερολίνου είχε και συνέχεια, την οποία αργότερα -όπως αναφέρεται παρακάτω- ανέλαβε η αντικαταστάτρια της Ε. Σουρανή, η Άννα-Μαρία Μπούρα. Διπλωματικές πηγές μάλιστα αναφέρουν ότι το «κόκκινο τηλέφωνο» μεταξύ Σουρανή και Καλίν ήταν ο ανοικτός δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ Μεγάρου Μαξίμου και Ακ Σαράι, ο οποίος λειτουργούσε και(!) κατά τη διάρκεια του εξαιρετικά δύσκολου 2020. Με άλλα λόγια, κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Oruc Reis, όταν η Τουρκία γκρίζαρε τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού (Χάρτης-7) ενώ η  Ελλάδα διατηρούσε «στρατηγική ηρεμία»...  

Σε αυτό το σημείο, θα ήταν παράληψη εάν δεν αναφερθούμε και στον EastMed, ο οποίος είναι πρόδηλο ότι λάμπει δια της απουσίας του (1 και 2) από τον χάρτη Μπάιντεν (Χάρτης-1). Το γνωστό αμερικανικό non-paper με πρωτεργάτη του τον Άμος Χόκσταϊν, διέρρευσε τον Ιανουάριο του 2022 (εικάζεται ότι είχε διανεμηθεί τον Οκτώβριο-Νοέμβριο του 2021), είχε έντονο τουρκικό άρωμα (1, 2 και 3), και ήταν απλώς η επιβεβαίωση των όσων οι Αμερικανοί -με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως τον π. ΥΠΕΞ Μ. Πομπέο- δήλωναν εις βάρος του αγωγού τα προηγούμενα χρόνια.

Ας έρθουμε όμως και στις αποκαλύψεις του Κωστή Χατζηκωστή (πολύπειρου εκδότη και καναλάρχη, ιδιοκτήτη του συγκροτήματος «Δίας» στην Κύπρο) στο βιβλίο του που κυκλοφόρησε υπό τον τίτλο «7 Προεδρικά Πορτραίτα». Εκεί (σελίδες 351-352) ο Ε/κ εκδότης μας μεταφέρει τον διάλογό του με τον απερχόμενο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη στις 19/08/2021 :

«Κωστή, μου ανοίγεις το θέμα Μητσοτάκη. Είναι σοβαρό. [...] Ο Μητσοτάκης μου ανέφερε ότι μια από τις εισηγήσεις του για βελτίωση των σχέσεων Ελλάδος-Τουρκίας ήταν και η παράκαμψη της Κύπρου από την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο προς την Ευρώπη και η κατεύθυνσή του προς την Τουρκία, και από εκεί προς την Ελλάδα και Ευρώπη. [...] Του έδειξα στον χάρτη ότι σε τέτοια περίπτωση γιατί να μην παρακάμψει και την Ελλάδα. Πέραν δε τούτου, εφόσον θα περάσει από τα χωρικά ύδατα της Κύπρου, τότε η Κυπριακή Δημοκρατία δικαιούται να ζητήσει ενοίκιο-αποζημιώσεις για τη χρήση του δικού της θαλάσσιου χώρου. Είναι συγκλονιστικό το πόσο εκτός πραγματικότητας κινείται ο Μητσοτάκης στα θέματα με την Τουρκία. Οι περίεργοι σύμβουλοί του, του υποβάλλουν ότι πρέπει να απομονώσει την Κύπρο από τις Ελλαδοτουρκικές διαφορές. Και πρέπει σε ό,τι πράττει η Τουρκία, και στην Κύπρο και στο Αιγαίο, η επίσημη Αθήνα να είναι κατευναστική. Να προσέχει ιδιαίτερα να μην εκνευρίζει τον Ερντογάν. Άσε, δεν θέλω να πω περισσότερα...».

Χάρτης-9: Αγωγός προς Αλεξανδρέττα. 

Η εισήγηση του Κ. Μητσοτάκη για αγωγό φυσικού αερίου (δεν είναι σαφές πότε τοποθετείται χρονικά, αλλά έγινε πριν τον Αύγουστο του 2021) που προτείνεται να ξεκινά από τα ισραηλινά κοιτάσματα και να διέρχεται από την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας με όδευση βορειοανατολικά προς την Τουρκία, είναι αποτυπωμένος στον χάρτη Μπάιντεν (Χάρτης-9) όπως εξηγήσαμε σε προηγούμενο άρθρο μας (27/03/2023). Δηλαδή, ο Κ. Μητσοτάκης, εκτός του ότι επέτρεψε με τις ενέργειές του το Oruc Reis να γκριζάρει/αμφισβητήσει ανενόχλητο μια πολύ συγκεκριμένη περιοχή μείζονος σημασίας, πρότεινε και αγωγό φ/α που αποτελεί πάγια επιδίωξη των τούρκων, ανταγωνιστική στον EastMed -τον οποίο οι Αμερικάνοι έτσι κι αλλιώς δεν ήθελαν-. Και όλα αυτά «τυχαίνει» να εναρμονίζονται πλήρως με τον χάρτη Μπάιντεν...

Πέραν τούτου, δημοσίευμα της «Εστίας» στις 12/02/2023 αποκάλυψε ότι ο Γιώργος Γεραπετρίτης «συναντά τακτικά τον Τούρκο [πλέον πρώην] πρεσβευτή σε οικίες προσωπικοτήτων των Αθηνών και συζητούν ατύπως εφ' όλης της ύλης σε χωριστό κανάλι επικοινωνίας ερήμην του Υπουργείου Εξωτερικών» ενώ ταυτόχρονα «η διπλωματική σύμβουλος του πρωθυπουργού Άννα Μαρία Μπούρα [η οποία ανέλαβε μετά την Ελένη Σουρανή] συζητά με τον εξ απορρήτων του προέδρου Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν, σε διάφορες πρωτεύουσες της Ευρώπης το «μοντέλο Νταβός» με βάση το οποίο θα διεξαχθεί μετεκλογικώς ο ελληνοτουρκικός διάλογος», περιορίζοντας και υπονομεύοντας τις όποιες επιλογές και δυνατότητες ελιγμού της επόμενης κυβέρνησης.

Παράλληλα, σύμφωνα πάντα με το ίδιο δημοσίευμα, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας Θάνος Ντόκος, προανήγγειλε έναν «μεγάλο συνεταιρισμό κρατών» κατά τα πρότυπα της συνεργασίας Κατάρ-Ιράν (όπως προανέφερε ο Σ.Ε.Α. Θ. Ντόκος) «που θα συνεκμεταλλευτεί τους ενεργειακούς πόρους της Μεσογείου», επιβεβαιώνοντας τον Αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος από τον Δεκέμβριο του 2022 δήλωνε ότι, «υπάρχει μεγάλη ευκαιρία σήμερα να αυξηθεί η συλλογικότητα στην περιοχή» ενώ πρόσθεται ότι «οι ΗΠΑ εστιάζουν στο πώς θα δημιουργήσουν μια ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ για να αποφύγουμε τις διαμάχες που συνοδεύονται με ένα οικονομικό κόστος».

Στις 14/01/2023 ο Κ. Μητσοτάκης μίλησε για «νατοϊκά νησιά» εντός της ελληνικής επικράτειας:

«[...]Έχουμε μια χώρα η οποία δυστυχώς εξακολουθεί να κάνει υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά και αυτό που ενδιαφέρει τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ότι αυτά είναι νατοϊκά νησιά, είναι νησιά μιας σύμμαχης χώρας στο NATO...» είπε.

Ο δε Ιμπραήμ Καλίν στις 06/04/2023 ομολόγησε ότι Ελλάδα-Τουρκία βρίσκονται σε διαδικασία αναζήτησης διεξόδων -είχαν ήδη στήσει μηχανισμό εξομάλυνσης πριν(!) από τον εγκέλαδο... είπε-, ενώ ξεκαθάρισε ότι επιθυμία της Άγκυρας είναι να υπάρξει συνεννόηση χωρίς την ανάμειξη τρίτων -κατονομάζοντάς τους: Παρίσι, Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον-, και αφού άφησε το Βερολίνο έξω από την λίστα του για προφανείς λόγους, δήλωσε με νόημα ότι: «[Πρέπει] να μπορούμε να βρίσκουμε λύσεις μόνοι μας. Το έχουμε κάνει στο παρελθόν, μπορούμε να το κάνουμε και σήμερα. Ο πρόεδρός μας έχει θέληση σε αυτό το θέμα. Θέληση έχει και ο κ. Μητσοτάκης. Το βλέπω αυτό». Την ίδια ημέρα -συντονισμένα- ο Ρ.Τ. Ερντογάν έλεγε: «Ελπίζω η πρόσφατη ατμόσφαιρα με την Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο θα αξιοποιηθεί ως ευκαιρία για την επίλυση των προβλημάτων».

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, θα ήταν υπερβολή εάν λέγαμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη κινήθηκε «γιαβάς-γιαβάς για λύση καζάν-καζάν», όπως και προηγούμενες; Η υφέρπουσα αίσθηση είναι ότι το σαθρό πολιτικό σύστημα έχει ήδη πάρει τις αποφάσεις του και ψάχνει τον τρόπο για να προετοιμάσει τον κυρίαρχο λαό για τις «Πρέσπες του Αιγαίου - Αν. Μεσογείου», όπως ο Νίκος Φίλης (νυν βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης) πρότεινε σε συνέντευξή του τις 27/03/2023. Ίσως μάλιστα γι' αυτό να προωθηθεί συγκυβέρνηση (ή κυβέρνηση τεχνοκρατών/εντολοδόχων μετά από παρατεταμένη ακυβερνησία) που θα επωμιστεί την διαφαινόμενη επονείδιστη εθνική ταπείνωση. 

Και για να γίνει απολύτως σαφές, οι δημόσιες τοποθετήσεις των διαφόρων «κατευναστών», δεν προσβλέπουν στην διευθέτηση της μοναδικής διαφοράς μας με την Τουρκία (την οριοθέτηση δηλαδή της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ), αλλά αντιθέτως πιέζουν ομοθυμαδόν για την παράδοση/εκχώρηση μέρους της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Τουρκία.

Δεν είναι μυστικό ότι το στενό οικογενειακό περιβάλλον του Κ. Μητσοτάκη καλλιεργεί την ιδέα της «συνεκμετάλλευσης» (1 και 2), προβάλλοντας μάλιστα το ψευδές πρόσχημα της -δήθεν- μεγάλης τουρκικής ακτογραμμής (καίτοι η Ελλάδα κατέχει την 9η θέση μεταξύ των χωρών με το μεγαλύτερο μήκος ακτογραμμής ενώ η Τουρκία βρίσκεται στην 17η, ακριβώς επειδή η ελληνική ακτογραμμή είναι διπλάσια της τουρκικής), ενώ διαπιστώνεται ότι η Ελληνική πολιτική σκηνή βρίθει από διάφορους πρόθυμους, έτοιμους να θυσιάσουν το εθνικό συμφέρον στις επιταγές συγκεκριμένων κέντρων. Έτσι εξηγείται γιατί η Ελλάδα συνεχίζει να παραμένει «εκτός νυμφώνος της Ανατολικής Μεσογείου», παρότι από το 2010 μέχρι και σήμερα έχουν κυβερνήσει έξι (συν δύο υπηρεσιακοί) πρωθυπουργοί... 

Ακόμη αναρωτιόμαστε γιατί η αδελφή Κύπρος έχει αφεθεί στην τύχη της; Όταν για τις Αθηναϊκές πολιτικές ελίτ το ίδιο το Καστελόριζο «κείται μακράν», ποιά η τύχη της Μεγαλονήσου;

iEpikaira

ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ...σχολιασμός