Ο ίδιος δάκτυλος είναι πιθανόν ότι επιθυμεί να αναλάβει το τιμόνι της χώρας κυβέρνηση τεχνοκρατών/εντολοδόχων (ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ, μια ελληνική εκδοχή του εκ του αποτελέσματος αποτυχημένου μοντέλου «Ντράγκι» δηλαδή) οι οποίοι θα λειτουργήσουν ως εκτελεστικά όργανα/μαριονέτες (με την στήριξη των κυρίαρχων κομματικών παρατάξεων που θα τους εργαλειοποιήσουν για να κάνουν την «βρώμικη δουλεία») λαμβάνοντας τις πιο δύσκολες ίσως αποφάσεις της μεταπολίτευσης στα Εθνικά αλλά και εσωτερικά ζητήματα της χώρας εν όψει της κλιμακούμενης ελληνοτουρκικής αλλά και της παγκόσμιας ενεργειακής/οικονομικής/επισιτιστικής/νέας υγειονομικής(;) κρίσης που πλησιάζει ταχέως.
Είναι γενικώς παραδεκτό ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει εγκλωβιστεί σε αδιέξοδους ατραπούς. Διάφορα σχήματα διακυβέρνησης («πρώτη φορά αριστερά», μνημονιακές συγκυβερνήσεις και πάει λέγοντας...) έχουν δοκιμαστεί χωρίς καμία σοβαρή επιτυχία. Άλλωστε εάν υπήρχε κάποια πιθανότητα να βλέπαμε μετεκλογικά προσπάθεια συγκυβέρνησης, η πολιτική τοξικότητα που προέκυψε ως απόρροια του σκανδάλου των υποκλοπών, πέφτει σαν ταφόπλακα στην μακροβιότητα μιας τέτοιας προοπτικής (ίσως ακριβώς επειδή ο «δάκτυλος» προτιμά την λύση της υπηρεσιακής κυβέρνησης). Ως εκ τούτου, δεν αποκλείεται η διολίσθηση της χώρας σε παρατεταμένη περίοδο πολιτικής αστάθειας με ότι αυτό συνεπάγεται.
Ο δε ελληνικός λαός, αφού επανειλημμένα οδηγήθηκε σε «ψήφο διαμαρτυρίας» -προφανώς απαλλαγμένος από τα ιδεολογικά κωλύματα και τις στρεβλωτικές κομματικές παρωπίδες του παρελθόντος-, τώρα έρχεται αντιμέτωπος με όλες τις χειροπιαστές αποδείξεις που κάνουν φανερή την πολιτική σήψη και την πολυεπίπεδη διαβρωτική διαπλοκή η οποία μέρα με τη μέρα ξεγυμνώνεται και αυτο-εξευτελίζεται.
Οι ίδιες οι χιμαιρικές επιλογές της παραπαίουσας πολιτικής καθεστηκυίας τάξης, οι οποίες είχαν εξ αρχής ημερομηνία λήξης, είναι αυτές που την έφεραν αντιμέτωπη με την σημερινή της κατάντια. Οι πολιτικοί σαλταδόροι -αν όχι σαλτιμπάγκοι- χωρίς ίχνος ηθικής και αξιοπρέπειας έχουν υποβαθμίσει το λειτούργημα του «πολιτικού» σε καρκίνωμα που επιβουλεύεται την ίδια την Δημοκρατία αλλά και την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια της χώρας και του Έθνους. Χωρίς αξίες, χωρίς αρχές και ηθικούς φραγμούς, βλέπουμε κάθε λογής (πωλη)τικούς γυρολόγους να κυνηγούν έδρες στο κοινοβούλιο ξεπουλώντας και ξεφτιλίζοντας το θεσμό του κοινοβουλευτισμού στη συνείδηση των Ελλήνων.
Όλα αυτά δεν έγιναν εν μία νυκτί. Δεν καταλογίζουμε το φταίξιμο σε μεμονωμένα πρόσωπα ή παρατάξεις. Το πρόβλημα είναι δομικό και δεν επιδέχεται θεραπείας με μεμονωμένες σπασμωδικές ενέργειες. Γι' αυτό και το μέλλον προβλέπεται ζοφερό. Οι επόμενες εβδομάδες και μήνες θα είναι καταιγιστικοί σε πολιτικό και εθνικό επίπεδο. Ασχέτως του πότε και υπό ποιες συνθήκες θα διεξαχθούν οι εκλογές.
Η χαίνουσα πληγή της πολιτικής σήψης όζει. Οι πολιτικές ελίτ το γνωρίζουν. Αυτό που ήδη εκτυλίσσεται μπροστά μας είναι ο επιθανάτιος ρόγχος του τέρατος που εκθρέψαμε επί δεκαετίες και που ετοιμάζεται να καταρρεύσει παταγωδώς, γιατί όπως διαπίστωνε ο Αβραάμ Λίνκολν: «Μπορείς να ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό αλλά ποτέ όλους όλο τον καιρό»!
Περισσότερα ΕΔΩ!
