«Βρήκαμε το γεγονός της επίσκεψης Δένδια στην Άγκυρα ως μία καλή ευκαιρία για να βρούμε μία λύση. Είχαμε μία παράκληση από την ελληνική αντιπροσωπεία, να μην μπούμε σε θέματα για τα οποία υπάρχουν διαφωνίες (στην συνέντευξη Τύπου). Ωστόσο, μετά από κάποιο σημείο, ο κ. Δένδιας άρχισε να κατηγορεί την χώρα μου και τον λαό της. Αυτό δεν είναι αποδεκτό. Έπρεπε να δώσω την απαραίτητη απάντηση εκ μέρους της χώρας μου και των Τουρκοκυπρίων».
Ήταν όντως τουρκικό Βατερλώ;
Η δήλωση αυτή και εν γένει η τουρκική στάση, εγείρουν κάποια ερωτήματα. Γιατί ξαφνικά οι κατά τα άλλα αδιάλλακτοι και λαλίστατοι Τούρκοι εμφανίζονται τώρα υποχωρητικοί; Το ότι επιμένουν να προβάλλουν την εικόνα του "αιφνιδιασμένου" σίγουρα δεν ανήκει στην προσφιλή τους επιθετική ρητορική και τακτική. Ο Μ. Τσαβούσογλου συνεχίζει να λέει ότι ο Ν. Δένδιας δεν κράτησε τον λόγο του, και έκανε δηλώσεις για τα ζητήματα που "δημιουργούν τριβές". Αυτό δεν είναι ανταπάντηση αλλά αυτοάμυνα. Δεν είναι τουλάχιστον περίεργη η εμμονή του να συνεχίζει να δικαιολογείται κλαψουρίζοντας; Σημειώνεται ότι το Μαξίμου μιλούσε με διαρροές για πλήρη στήριξη των θέσεων Δένδια πριν καλά καλά τελειώσει η συνέντευξη. Μάλιστα, κυβερνητικοί παράγοντες εξέφραζαν πριν από την επίσκεψη την "ελπίδα" ο Ερντογάν να κάνει ένα άνοιγμα. Ίσως να σφάλλουμε αλλά εμάς μας δίνεται η εντύπωση ότι σαν να ήταν σκηνοθετημένο το όλο σκηνικό ώστε να προκύψει ένας καλοκουρδισμένος καβγάς, για τους λόγους που αναφέρονται εν συνεχεία.
Η ίδια η επίσκεψη του Ν. Δένδια εν μέσω απειλών και προκλήσεων φάνηκε αρχικώς άκαιρη και αψυχολόγητη, χωρίς να διευκρινιστεί σε τί αποσκοπούσε και ποιός είχε την πρωτοβουλία. Ακριβώς όμως γι' αυτό και δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία αλλά αντιθέτως, προμελετημένη και με συγκεκριμένη στόχευση. Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι συναντήθηκε εκτάκτως και εκτός διπλωματικού πρωτοκόλλου (sic) με τον Ρ.Τ. Ερντογάν, ώστε να διευθετηθούν -εικάζουμε- σημαντικά ζητήματα τα οποία ασφαλώς και δεν αφορούσαν στην προετοιμασία μιας συνάντησης Μητσοτάκη-Ερντογάν. Ο Ερντογάν σίγουρα δεν θα διακινδύνευε να "υποτιμήσει" τον εαυτό του και να δεχτεί τον Έλληνα ΥΠΕΞ μόνο και μόνο για να συζητήσει τέτοιου είδους λεπτομέρειες. Δεν αποκλείεται, ο Ν. Δένδιας να του μετέφερε κάποιο μήνυμα, δεδομένου ότι πριν να μεταβεί στην Άγκυρα ο Έλληνας ΥΠΕΞ συνάντησε και τον Αμερικανό πρέσβη ΕΔΩ. Μήπως τελικά κάποιοι επιχειρούν να στήσουν ένα ελεγχόμενο σκηνικό έντασης για να δρομολογηθούν εξελίξεις στα χρονίζοντα ελληνοτουρκικά ζητήματα; Μήπως δόθηκε το πράσινο φως για να θερμανθούν τα νερά της Μεσογείου; Είναι πολύ πιο εύκολες οι υποχωρήσεις όταν η κοινή γνώμη έχει πειστεί ότι η κυβέρνηση μάχεται για τα εθνικά δίκαια ενώ ταυτόχρονα κάνει αγορές ακριβών όπλων (που υποτίθεται θα διασφαλίσουν την εθνική ακεραιότητα, αλλά στην ουσία είναι σχεδόν άχρηστα όταν δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για να χρησιμοποιηθούν... Βλ. αγορά Phantom λίγο πριν τα γεγονότα του '74 τα οποία ως γνωστόν, έμειναν καθηλωμένα). Και αυτόν τον στόχο ουδείς αμφιβάλλει ότι τον πέτυχε η επίσκεψη Δένδια.
Ο ξαφνικός πατριωτικός οίστρος
Όσων αφορά στις προθέσεις της κυβέρνησης για την διευθέτηση των ελληνοτουρκικών, η ηττοπαθή και ακραία ενδοτική -για να το πούμε ευγενικά- στάση της, απότοκο των προωθούμενων θέσεων του ΕΛΙΑΜΕΠ από τους παρά τω πρωθυπουργώ συμβούλους -και όχι μόνο-, είναι πρόδηλη στις δηλώσεις του Έλληνα επικεφαλής των διερευνητικών ΕΔΩ. Ήταν επίσης φανερή όταν κρούαμε επανειλημμένα τον κώδωνα του κινδύνου επί 4,5 μήνες με το Oruc Reis ανενόχλητο να εγγράφει τετελεσμένα εντός των ελληνικών θαλασσών σε πολύ συγκεκριμένη περιοχή μείζονος σημασίας, και ακολουθώντας κατά γράμμα τον σχεδιασμό των Αμερικανών για τον διαμοιρασμό της ΑΟΖ της Αν. Μεσογείου ΕΔΩ. Σχέδιο που ξεκίνησε από το Αιγαίο και πάει πίσω στο μακρινό 1976 επί Υπουργίας Χ. Κίσινγκερ όπως θα διαπιστώσετε στο ηχητικό του δημοσιογράφου Γ. Σαχίνη που ακολουθεί:
Διερωτόμαστε λοιπόν, εάν τελικά έχουμε εισέλθει στη δεύτερη φάση υλοποίησης του διαμοιρασμού της ΑΟΖ, στις "Πρέσπες των Θαλασσών" (και πιθανώς και του FIR που ενδέχεται να συμπαρασείρουν), με πρόσχημα τη διατήρηση της ειρήνης στην περιοχή μας; Κάτι που είναι σχεδόν αδύνατο να δρομολογηθεί χωρίς κάποιου είδους ένταση, η οποία φυσικά και δεν θα αφεθεί να βγει εκτός ελέγχου για να μην καταρρεύσει η ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Σενάριο ακραίο; Ενδεχομένως ναι... Απίθανο όμως όχι, γιατί το παρασκήνιο των ελληνοτουρκικών μυστικών διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη από μόνο του μας βάζει σε υποψίες ΕΔΩ. Εσείς τί λέτε, είναι τυχαία η εσπευσμένη επίσκεψη του Αμερικανού ΥΠΕΞ στην Ελλάδα στον απόηχο του καβγά της Άγκυρας ΕΔΩ; Και επειδή δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, ανατρέχουμε και στη σημειολογία της επίσκεψης του Κ. Μητσοτάκη στο Τάρπον Σπρίνγκς...
 |
| πηγή |
Σημειολογία του Τάρπον Σπρίνγκς
Τον Ιανουάριο του 2020 ο Κ. Μητσοτάκης, σχεδόν έξι μήνες μετά την εκλογή του, επισκέφτηκε το Τάρπον Σπρίνγκς της Φλόριδα και προχώρησε σε μια δήλωση για τον Ελευθέριο Βενιζέλο και την προ 98 ετών επίσκεψή του εκεί (30 Ιανουαρίου 1922), 18 μήνες πριν από τη υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης (24 Ιουλίου 1923) και επτά μήνες πριν από την Μικρασιατική Καταστροφή. Ο νεοεκλεγείς τότε πρωθυπουργός, από μόνος του ήγειρε θέμα Λωζάννης με το "καλημέρα σας":
«Λίγους μήνες μετά και καθώς ετοιμαζόταν ύστερα από τη μεγάλη εθνική καταστροφή να διαπραγματευτεί τη συνθήκη της Λωζάννης, οι Έλληνες από το Τάρπον Σπρίνγκς του έστειλαν ένα ευχητήριο τηλεγράφημα, το οποίο αναζήτησα και βρήκα. Του ευχήθηκαν καλή δύναμη για το καλό του Έθνους», δήλωσε ο Κ. Μητσοτάκης.
Εμείς πάντως ελπίζουμε ότι η συμπλήρωση των 100 χρόνων δεν σηματοδοτεί νέες εθνικές ήττες και διαπραγματεύσεις που οδηγούν στην απώλεια κυριαρχίας ή/και κυριαρχικών δικαιωμάτων, αν και είναι προφανές ότι οι πολλές συμπτώσεις, παύουν να είναι συμπτώσεις. Ευχόμαστε επίσης να διαψευστεί η καχυποψία μας η οποία όμως οφείλεται στην ύποπτη κρυψίνοια της κυβέρνησης σε υψίστης σημασίας εθνικά ζητήματα επειδή ακριβώς επιχειρεί να συγκαλύψει την ενδοτικότητά της κρατώντας στο σκοτάδι τον χειραγωγούμενο κυρίαρχο λαό ΕΔΩ. Και για να μην παρεξηγηθούμε διευκρινίζουμε ότι δεν διαφωνούμε με τη στάση του Ν. Δένδια στην Άγκυρα. Κάθε άλλο. Αυτό που διαβλέπουμε είναι η πυροτεχνιματική διαχείριση της εξωτερικής πολιτικής για τα μάτια του κόσμου. Αποδείξτε μας... ότι κάνουμε λάθος! Συνεχίστε να μας "εκπλήσσετε θετικά", με σοβαρή αλλαγή πλεύσης στη διπλωματία και τη στρατηγική σας, ώστε να ανατρέψετε τα κακώς κείμενα του παρελθόντος σας, εάν θέλετε να μας πείσετε ότι ξαφνικά αποκτήσατε πατριωτικά ελατήρια... Ιδού η Ρόδος κύριοι!
[Σημείωση στις 23/04/2021: Μια επίσης ενδιαφέρουσα ανάγνωση των πραγμάτων ΕΔΩ. Και πριν αλέκτωρ φωνήσαι, σε λιγότερο από μια βδομάδα από την δημοσίευση τον παρόντος άρθρου διαβάζουμε ΕΔΩ και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΕΔΩ τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης!]
