Συγκεκριμένα υπενθυμίζουμε ότι η δυναμικότητα του ισραηλινού κοιτάσματος Λεβιάθαν (με μέσο όρο δυναμικότητας περίπου 15,9 τρισ. κυβικά πόδια φ/α) μαζί με την δυναμικότητα των επιβεβαιωμένων κυπριακών κοιτασμάτων, που από κοινού θα διοχετευτούν στον EastMed, ήταν και παραμένει ένα κρίσιμο ζήτημα βιωσιμότητας του αγωγού. Είναι πολλοί εκείνοι -με πρώτους του Αμερικανούς- που εκτιμούν ότι τα ισραηλοκυπριακά κοιτάσματα δεν επαρκούν για να υποστηρίξουν τον αγωγό EastMed. Συνακόλουθα προκύπτουν τα παρακάτω ερωτήματα:
-Με ποιά λογική υπάρχουν σκέψεις για την κατασκευή τερματικού FLNG από τους ισραηλινούς, εάν και εφόσον ακόμη επιθυμούν την κατασκευή του EastMed;
-Μήπως τελικά ο EastMed προωθείται για άλλους λόγους και όχι απαραίτητα για να κατασκευαστεί;
Για την γεωπολιτική αξία του EastMed, ο οποίος αρχικά διαφαινόταν ως εργαλείο ανάσχεσης της πρόσβασης της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο, έχουμε αναφερθεί επισταμένως ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ.
Προσφάτως όμως έγινε αλλαγή πλεύσης από μεριάς της Αμερικής και του Ισραήλ, που επιθυμούν ανοικτά η Τουρκία να συμμετέχει στον EastMed με κάποιο τρόπο (σσ. συνεκμετάλλευση, δηλαδή εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων), όπως διευκρινίστηκε ΕΔΩ και ΕΔΩ.
Το τελικό ερώτημα βέβαια είναι, μήπως αυτός ο «inclusive» σχεδιασμός ήταν εξ αρχής προαποφασισμένος ΕΔΩ και ΕΔΩ, και αφού υπογράφηκε η τριμερής Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ για τον EastMed -η οποία προωθήθηκε ως μέγα διπλωματικό επίτευγμα-, τώρα μας τον παρουσιάζουν ως την μόνη λύση για να αποφευχθεί μια πιθανή ελληνοτουρκική διένεξη;
