Έτος 7o

Δημοσιεύθηκε: Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2022

DAILY SABAH: US voices doubt over EastMed pipeline amid competing claims in sea

The United States voiced its concerns over the planned subsea pipeline to provide natural gas from the Eastern Mediterranean to Europe, a project strongly opposed by Turkey, Greek sources said.

It displays an apparent U-turn over a project supported by the Trump administration.

Washington let its concerns be known recently, in a note sent to Greece, another source told Reuters.

Greece, the Greek Cypriot administration and Israel have approved an agreement for the EastMed pipeline, which has been in the planning stage for several years. The countries had aimed to reach a final investment decision this year and have the 6 billion euro ($6.82 billion) scheme completed by 2025 to help Europe diversify its energy resources.

"The American side expressed to the Greek side reservations as to the rationale of the EastMed pipeline, (and) raised issues of its economic viability and environmental (issues)," one source said.

Reports of the U.S. having reservations over the pipeline were published in Greek media.

They stand in contrast to comments as recently as December 2020 by then-U.S. Energy Secretary Dan Brouillette that the U.S. would continue to work with interested parties to "ensure that the infrastructure will be developed."

Greece, the official said, had taken note of Washington's views. "The Greek side highlighted that this project has been declared a 'special project' by the European Union and any decision on its viability will logically have an economic impact," the official said.

Touted as an alternative to help ease Europe's dependence on Russian gas, the 1,900-kilometer (1,180-mile) project is expected to initially carry 10 billion cubic meters (bcm) of gas a year to Europe.

The U.S., the official said, believed priority should be given to interconnecting the electricity grids of countries in the region.

In October, Greek and Greek Cypriot administration vessels in the Eastern Mediterranean caused renewed tensions with Turkey. The research vessel Nautical Geo was sounding out whether and where a pipeline could be built on the seabed through which natural gas from Israel and Greek Cypriot administration could be piped to Crete and from there to central Europe. The Turkish Naval Forces Command pushed the research vessel back which violated Turkey’s continental shelf, Defense Ministry sources said, while the Foreign Ministry had described these explorations as "provocative activities" that endangered peace and stability in the Eastern Mediterranean. Ankara announced that it would take all "necessary steps on the ground" to stop this.

Turkey’s view is that any project that aims to sideline the rights of Turkey and the Turkish Republic of Northern Cyprus (TRNC) in the Eastern Mediterranean will be unsuccessful.

Greece has often been embroiled in tensions with neighboring Turkey over a range of issues, from competing claims over hydrocarbon resources in the Aegean Sea to the demilitarization of islands. Greece's burgeoning arms program is designed to counter Turkish rights in the Eastern Mediterranean, against which France is among the few EU states to have offered public support in past months.

Turkey, which has the longest continental coastline in the Eastern Mediterranean, has rejected maritime boundary claims made by EU members Greece and the Greek Cypriot administration, stressing that these excessive claims violate the sovereign rights of both Turkey and the Turkish Cyprus. Both sides cite a range of decadeslong treaties and international agreements to support their conflicting territorial claims.

‘US holds out on weapons’

Meanwhile, a Greek minister said that the U.S.' reluctance to give Greece modern arms and weapons systems is pushing Athens to turn to France.

Athens has been working to strengthen ties with Paris to access the weapons that it has been unable to procure from Washington, Angelos Syrigos, the Greek deputy education minister said in a recent radio interview.

"The U.S. has traditionally observed a balance of power between Turkey and Greece," said Syrigos, who is also a scholar of international relations and Turkish-Greek ties.

Turkey has repeatedly warned Greece against an arms race, offering instead to resolve all outstanding issues, including in the Aegean, the Eastern Mediterranean and the island of Cyprus, through dialogue.

Syrigos said Washington failed to act on Greece's request for additional updated versions of AIM-120 air-to-air missiles and SM-2 ship-launched air defense missiles.

Athens is now aiming to acquire the French alternatives for these systems – the Aster-30 and Meteor missiles – and its deal with Paris last year for three FDI class frigates and 24 Rafale fighter jets was part of this effort, he explained.

The announcement of boosting military ties with France comes after Defense Minister Hulusi Akar stated that a couple of secondhand French Rafale jets will not change the power balance in the region.

Speaking then on Athens’ purchase of French Rafale jets, Akar had said: “They have been engaging in an arms race. They buy jets, arms, equipment. It is not possible to change the power balance with a few secondhand jets.”

[iEpikaira: Γνωστές οι τουρκικές θέσεις, αλλά ο συσχετισμός του non-paper για τον EastMed με την ελληνογαλλική συμφωνία και τα εξοπλιστικά, δεν είναι τυχαίος ΕΔΩ!]


Οι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...
    • 30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η νέα ορολογιακή βόμβα στην Κυπριακή ΑΟΖ

      Χωρίς Ουσιαστικά Ερείσματα η Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο
      του Κ. Ν. Σταμπολή
      Η νέα πολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται αυτή την περίοδο στην Συρία, μετά την ανατροπή του καθεστώτος Μπασάρ αλ Άσαντ, ενισχύει την Τουρκία και τα σχέδια αναβίωσης του Οθωμανικής αυτοκρατορίας του νέο-Σουλτάνου Ταγίπ Ερντογάν. Έχοντας ποντάρει στο σωστό άλογο στην κούρσα για την διάδοχη κατάσταση στην Συρία μέσω της οικονομικής και στρατιωτικής ενίσχυσης του ισλαμιστή Αλ Τζολανί - κατά κόσμον Μοχάμεντ αλ Σάρα - η Άγκυρα αποβλέπει στην περαιτέρω ενίσχυση της επιρροής της σε όλα τα επίπεδα. Απώτερος στόχος να καταστεί η Συρία προτεκτοράτο της Τουρκίας
      Μένει, βέβαια, να αποδειχτεί εάν τα σχέδια αυτά της Άγκυρας θα στεφθούν με επιτυχία, καθώς ο αλ Σάρα κάνει ήδη στροφή προς τον ρεαλισμό αποτινάσσοντας το τζιχαντιστικό παρελθόν του, με αποκορύφωμα την πολύ πρόσφατη ( 21/12) πολύωρη συνάντησή του με εκπροσώπους της Αμερικανικής κυβέρνησης στην Δαμασκό. Το ζητούμενο η επίσημη αναγνώριση, έστω υπό όρους, του νέου καθεστώτος από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Είναι ξεκάθαρο ότι στην προσπάθεια του να κρατήσει την συνοχή του κράτους και να ενισχύσει την κοινωνική αποδοχή του, ο αλ Σάρα προχωρά στις απαραίτητες συμμαχίες με τις διάφορες αντικρουόμενες επαναστατικές ομάδες που είχαν προσωρινά και καιροσκοπικά συμπλεύσει υπό το άρμα της ισλαμιστικής οργάνωσης Χάγιατ Ταχριρ αλ Σαμ (HTS), η οποία εκ των πραγμάτων και οδηγείται σε αυτοδιάλυση.
      Παρ’ όλ’ αυτά, η επιρροή της Άγκυρας στο νέο Συριακό καθεστώς παραμένει ισχυρή, όπως έδειξε η πρόσφατη επίσκεψη στην Δαμασκό του αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας Ιμπραχίμ Καλίν (16/12) και, λίγες μέρες αργότερα, αυτή του υπουργού εξωτερικών Χακάν Φιντάν (23/12), ενώ σε λίγες εβδομάδες προετοιμάζεται μεγαλειώδης υποδοχή του προέδρου Ερντογάν. Στο πλαίσιο αυτό, η Άγκυρα επεξεργάζεται την υπογραφή μνημονίου οριοθέτησης ΑΟΖ με το νέο καθεστώς της Συρίας, παρόμοιο με το παράνομο Τούρκο- Λιβυκό μνημόνιο το οποίο υπέγραψε με την υπηρεσιακή κυβέρνηση της Τρίπολης στις 27 Νοεμβρίου 2019.
      Σύμφωνα με Τουρκικά δημοσιεύματα και δηλώσεις αξιωματούχων και ειδικών, η Άγκυρα είναι έτοιμη να προτείνει στην Δαμασκό την σύναψη συμφωνίας μεταξύ Συρίας και Τουρκίας στα πρότυπα του Τούρκο-Λιβυκού μνημονίου, η οποία, όμως, θα αγνοεί την επίσημη ΑΟΖ της Κύπρου (βλέπε χάρτη) δημιουργώντας νέα δεδομένα στην Ανατολική Μεσόγειο. Μάλιστα, ο απόστρατος ναύαρχος Τζιχάτ Γιαιτζί, γνωστός για το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας και βασικός εισηγητής του Τούρκο - Λιβυκού Μνημονίου, υπεστήριξε δημόσια ότι μια συμφωνία με την Συρία θα προσφέρει στις δύο χώρες σημαντικά γεωπολιτικά προτερήματα. Σύμφωνα με τον Γιαιτζί, η Συρία θα αποκτήσει 12% μεγαλύτερη σε έκταση ΑΟΖ, σε σύγκριση με την σημερινή χάραξη, ενώ η Τουρκία θα επεκτείνει κατά 4.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα την δική της ΑΟΖ υφαρπάζοντας μέρος από την σημερινή επιφάνεια της ισχύουσας σήμερα Κυπριακής ΑΟΖ. Με την Άγκυρα να ακολουθεί την πάγια τακτική της αποσπώντας παράνομα ΑΟΖ άλλων χωρών - στην προκειμένη περίπτωση της Κύπρου- και να την προσφέρει σε άλλες χώρες ως δείγμα της μεγαλοθυμίας της.
      Είναι απόλυτα κατανοητή η ανησυχία και αναστάτωση που έχει κυριεύσει την Ελληνική κυβέρνηση, η οποία, παρά την πολιτική φιλίας και κατευνασμού έναντι της Τουρκίας, με επίκεντρο την διακήρυξη φιλίας των Αθηνών (Δεκέμβριος 2023), βλέπει έντρομη την Άγκυρα να προχωρεί διαρκώς σε νέες προκλητικές κινήσεις. Όμως, στην πράξη, η Αθήνα στερείται ισχυρών ερεισμάτων που θα τις επέτρεπαν να εμποδίσει την Άγκυρα από το να ασκεί ανεξάρτητη και έκνομη πολιτική στον θαλάσσιο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου.
      Μπορεί μεν διαδοχικές Ελληνικές κυβερνήσεις να προτάσσουν το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), ομνύοντας στην εφαρμογή του, πλην όμως η Ελλάδα σήμερα, αν και μια κατ’ εξοχήν ναυτική χώρα, αποφεύγει να κάνει χρήση των διατάξεών του για ορισμό ΑΟΖ στο Αιγαίο, στα Δωδεκάνησα και στο Λιβυκό πέλαγος και επέκταση των χωρικών υδάτων μέχρι τα 12 ν. μ., προεξοφλώντας βίαιες Τουρκικές αντιδράσεις. Είναι δε τόσο ισχυρό το φοβικό σύνδρομο, που στην πράξη η Ελλάδα δεν έχει δημοσιεύσει ούτε ένα χάρτη όλα αυτά τα χρόνια που να απεικονίζει έστω την «δυνητική» της ΑΟΖ, ενώ δεν έχει προσέλθει σε διαπραγματεύσεις (παρά τις επανειλημμένες προσκλήσεις της Λευκωσίας) με την Κύπρο για τον καθορισμό της οριογραμμής μεταξύ των εφαπτόμενων ΑΟΖ των δύο κρατών. Ακόμα χειρότερα, η Αθήνα το 2021 /2023 απέφυγε να προσαρμόσει τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό της με αυτόν της ΕΕ, καθότι αυτό θα την υποχρέωνε να ανακοινώσει συντεταγμένες της ΑΟΖ της βάσει των προβλέψεων της UNCLOS. Αντ’ αυτού, προτίμησε να συρθεί από την Κομισιόν στο European Court of Justice λόγω αθέτησης υποχρέωσης της στην ΕΕ (Δεκέμβριος 2023).
      Τέλος, η Ελλάδα δεν συμπαραστάθηκε πολιτικά και διπλωματικά στην Κύπρο τα τελευταία 20 χρόνια, καθώς η Λευκωσία διεξήγαγε επίμονες διαπραγματεύσεις με Αίγυπτο, Ισραήλ και Λίβανο για τον καθορισμό της ΑΟΖ της. Η δε αδιάφορη ως και αρνητική στάση της Αθήνας στο θαρραλέο εγχείρημα της Κύπρου να καθορίσει την ΑΟΖ της σε βάθος χρόνου σε ένα δύσκολο γεωπολιτικό περιβάλλον, που είναι η Ανατολική Μεσόγειος, δεν διευκόλυνε καθόλου την προσπάθεια της Λευκωσίας να καθορίσει ΑΟΖ με την Συρία. Κάτι που, εάν είχε γίνει, θα δυσκόλευε πολύ τα σημερινά σχέδια της Άγκυρας. Άρα, γεννάται το πολύ εύλογο ερώτημα: με τι νομικά όπλα και πρακτικά ερείσματα ελπίζει η Αθήνα ότι μπορεί να εμποδίσει την Άγκυρα από το να δράσει παράνομα και αυτόβουλα χαράσσοντας κατά το δοκούν ΑΟΖ στην επίμαχη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Καρπασσίας και Συρίας;
      Πηγή: energia.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • 30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Γ. Αϋφαντής: Το πολιτικό σύστημα μειοδοτεί έναντι των Τούρκων…
      Καταπέλτης για την πορεία των εθνικών θεμάτων με βάρος στα Ελληνοτουρκικά, ο πρέσβης ε.τ., διεθνολόγος, Γιώργος Αϋφαντής ο οποίος μιλάει στο newshub.gr. Ο κ. Αϋφαντής, που υπηρέτησε για 36 ολόκληρα χρόνια στο Υπουργείο Εξωτερικών, δεν μασάει τα λόγια του και εκφράζει την έντονη δυσαρέσκεια του για την πορεία των εθνικών μας θεμάτων.«Είμαστε του δόγματος … πάμε και όπου βγει…» λέει χαρακτηριστικά επιτιθέμενος με σφοδρότητα στο πολιτικό προσωπικό της χώρας των τελευταίων δεκαετιών. «Το πολιτικό σύστημα της χώρας που διαπλέκεται με την Τουρκία δεν επιθυμεί την επέκταση των 12 ναυτικών μιλίων και στο πλαίσιο των προβλεπόμενων του διεθνούς δικαίου. Μάλιστα κάνει λόγο για μειοδοτική πολιτική εκ μέρους της Κυβέρνησης, καθώς δεν τολμά να προχωρήσει ούτε την συμφωνία χάραξης ΑΟΖ με την Κύπρο…Ο κ. Αϋφαντής την ώρα που βλέπει την «δεσποτεία» Ερντογάν στη Μ. Ανατολή και σχολιάζοντας την έλευση Τράμπ, στην προεδρία των ΗΠΑ, επισημαίνει ότι «ο Τράμπ δεν θα έχει χρόνο να ασχολείται με υπηρετικό προσωπικό όπως είναι οι Έλληνες ηγέτες…». Και αυτό γιατί η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες ούτως ή άλλως προασπίζει τα συμφέροντα των ΗΠΑ…Τέλος αναφέρεται και στο Ισραήλ, όπου διαβλέπει σύγκρουση με την Τουρκία εφόσον απειληθεί…
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • 30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      «Ναυάγιο» ελληνικής «εξοπλιστικής διπλωματίας»: Στα σκαριά εξοπλιστικές συμφωνίες Τουρκίας με Ιταλούς και Γάλλους!
      Οι «συμμαχίες» που έχει «χτίσει» η Ελλάδα είναι η «υπερασπιστική γραμμή» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, στο «κατηγορητήριο» για την ανυπαρξία της χώρας σε ότι συμβαίνει γύρω μας αλλά και για τον εμφανή πλέον φόβο με τον οποίο αντιμετωπίζει την Τουρκία. Οι «σύμμαχοι» μας είναι η πανάκεια για όλες τις απειλές που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα. Μόνο που αυτό το επιχείρημα φαίνεται να αποδυναμώνεται όλο και περισσότερο…
      Για να εξασφαλίσει αυτές τις «συμμαχίες» η κυβέρνηση Μητσοτάκη έβαλε τους Έλληνες πολίτες να πληρώσουν πάρα πολλά δισεκατομμύρια. Οι πολυδάπανες αγορές που ανακοινώθηκαν ,δικαιολογήθηκαν και με το γνωστό πλέον επιχείρημα της «εξοπλιστικής διπλωματίας». Με απλά λόγια πληρώνουμε για να εξασφαλίσουμε την «υποστήριξη» των «συμμάχων». Είναι μια πρακτική που την δοκίμασαν πολλές κυβερνήσεις και η αποτυχία της ήταν παταγώδης! Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν ακολούθησε απλώς αυτή την αποτυχημένη πολιτική. Την …αποθέωσε.
      Διαβάζουμε στην τουρκική εφημερίδα Milliyet και σε άρθρο του Οζάι Σεντίρ ότι οι Βρετανοί -σσ οι οποίοι πάντα «αγαπούν» την Τουρκία- έπεισαν τους Γάλλους «να πουλήσουν πυραύλους Meteor στην Τουρκία». Με αυτή την αγορά ,γράφει ο Τούρκος δημοσιογράφος «η ελληνοτουρκική ισορροπία στον αέρα θα εξισωθεί ξανά. Χωρίς τους πυραύλους Meteor, τα Eurofighters θα ανταποκρίνονταν στα δύο πρώτα βήματα των αεροπορικών πολέμων νέας γενιάς, δηλαδή την αορατότητα και την ανάγκη να εντοπιστεί πρώτα ο εχθρός, αλλά ο κύριος στόχος της εξουδετέρωσης του εχθρού θα έλειπε. Τώρα αυτό ολοκληρώθηκε. Ζούμε σε μια γεωγραφία που απαιτεί αποτροπή ανά πάσα στιγμή».
      Την ίδια ώρα η Ιταλία που επί Μελόνι -πολλές και πολλοί την θαυμάζουν στην Ελλάδα- έχει αναπτύξει προνομιακές σχέσεις με την Τουρκία, προχώρησε σε μία πολύ σημαντική συμφωνία στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Σύμφωνα με όσα έγραψε το πρακτορείο ειδήσεων ANSA, «ο τουρκικός αμυντικός εργολάβος Baykar εξαγόρασε τον ιταλικό κατασκευαστή αεροσκαφών Piaggio Aerospace».
      Έχει σημασία η συνέχεια της είδησης που δείχνει ότι δεν πρόκειται για μια συμφωνία της «ελεύθερης αγοράς και τι να κάνουμε», όπως θα σπεύσουν να υποστηρίξουν κάποιοι από την ελληνική κυβέρνηση. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ «η ιταλική εταιρεία, η οποία αναπτύσσει, κατασκευάζει και υποστηρίζει αεροσκάφη και αεροκινητήρες, βρισκόταν σε ειδική διαχείριση υπό κυβερνητικό έλεγχο από τότε που κατέθεσε αίτηση προστασίας από τους πιστωτές το 2018.Η πώληση της Piaggio Aerospace εγκρίθηκε επίσημα από το ιταλικό υπουργείο Οικονομικής Ανάπτυξης, αφού η Baykar ανακηρύχθηκε νικήτρια στην δημοπρασία, κερδίζοντας ανταγωνιστές από διάφορες χώρες».
      Να αναφέρουμε και την συνεργασία Ισραήλ-Τουρκίας στη Συρία; Ας δεχτούμε ότι πρόκειται για «συμμαχία» δύο εχθρών. Συμμάχησαν πάντως και η εξέλιξη δεν είναι καθόλου θετική για την Ελλάδα.
      Για όσους σπεύσουν να υιοθετήσουν το μόνιμο ερώτημα-δικαιολογία της κυβέρνησης Μητσοτάκη «και τι μπορούμε να κάνουμε», να επισημάνουμε ότι εφόσον ήθελαν να «παίξουν» το «παιχνίδι» της «εξοπλιστικής διπλωματίας» όφειλαν να προσπαθήσουν να το παίξουν σωστά και κυρίως αποτελεσματικά. Όταν όμως πηγαίνεις και υλοποιείς αγορές χωρίς κανέναν διαγωνισμό, που θα έδινε το δικαίωμα πίεσης στους υποψήφιους πωλητές, τι άλλο μπορείς να περιμένεις; Θα σε περιπαίζουν αυτοί που χρυσοπλήρωσες και θα σου λένε ότι έτσι είναι η «ελεύθερη αγορά».
      Είναι κάτι ανέφικτο να θέτεις όρους μη πώλησης οπλικών συστημάτων στην Τουρκία και ειδικά αυτών που αγοράζουν με τα λεφτά τους οι Έλληνες φορολογούμενοι; Όχι βέβαια και το είχαμε πετύχει εδώ και δεκαετίες με τους Γάλλους. Από την πρώτη αγορά του αιώνα που περιελάμβανε και τα Mirage 2000, οι Γάλλοι δεν πούλησαν στους Τούρκους σοβαρά οπλικά συστήματα. Έκαναν και κάνουν πολλές δουλειές στην Τουρκία, αλλά να πουλήσουν πυραύλους τους οποίους έχουν πουλήσει πρώτα στην Ελλάδα, δεν το έκαναν ποτέ! Αυτά τα έκαναν οι Γερμανοί που αφού εισέπραξαν τα δις των Ελλήνων για τα υποβρύχια τύπου ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ, πήγαν απέναντι και ναυπήγησαν τα ίδια για τους Τούρκους! Το έκαναν και με τα δισεκατομμύρια που τους πληρώσαμε για τα Leopard και μετά πούλησαν μεταχειρισμένα Leopard σε τέτοιο αριθμό και κατάσταση που ακύρωσαν το ελληνικό «πλεονέκλτημα στον Έβρο». Το οποίο το είχαμε επίσης χρυσωπληρώσει. Τώρα θα πουλήσουν στην Τουρκία και Eurofighter…
      Το ερώτημα που προκύπτει απ΄ όλα αυτά είναι εύλογο: στη διπλωματία μας έχει πάρει η κάτω βόλτα και αυτό το αποδεικνύει η πραγματικότητα. Στη λεγόμενη «εξοπλιστική διπλωματία» τίποτα δεν κάναμε με τόσα λεφτά που πληρώσαμε ,πληρώνουμε και θα εξακολουθούμε να πληρώνουμε;
      Πηγή: militaire.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • 30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ανάλυση Al Jazeera: Η Τουρκία προσβλέπει να γίνει κόμβος αραβικού αερίου προς την Ευρώπη

      Ο καθηγητής πολιτικής σκέψης στο Πανεπιστήμιο του Λιβάνου, Gerard Deeb, με άρθρο του στην αραβική Al Jazeera αναφέρεται στις ευκαιρίες που προέκυψαν μετά την πτώση του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία, κυρίως στη δυνατότητα μεταφοράς αραβικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω τουρκικού εδάφους.
      Ο συντάκτης ξεκινά το άρθρο του παραθέτοντας δήλωση του Αμερικανού φιλοσόφου και πολιτικού επιστήμονα Φράνσις Φουκουγιάμα/ Francis Fukuyama, σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα Le Point, στην οποία είπε: «Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα επιλύσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία σε βάρος του Κιέβου».
      Ο Φουκουγιάμα επεσήμανε ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν σέβεται τον Ουκρανό Πρόεδρο Βλαντιμίρ Ζελένσκι, ούτε τον ενδιαφέρει η Ουκρανία.
      Είναι γνωστό ότι ο Τραμπ τόνισε κατά τη διάρκεια δηλώσεων Τύπου ότι ο Ζελένσκι πρέπει να προετοιμαστεί για την επίτευξη συμφωνίας για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία, προσθέτοντας ότι δεν έπρεπε να επιτραπεί στο Κίεβο να χτυπήσει το ρωσικό εσωτερικό με αμερικανικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς απόφαση που «πρέπει να επανεξεταστεί».
      Τελικά, δεν νίκησε ο Φιλελευθερισμός
      Ο Φουκουγιάμα έκανε ένα λάθος πριν από περισσότερα από είκοσι χρόνια, όταν η ευφορία της πτώσης της Σοβιετικής Ένωσης τον οδήγησε να εκδώσει ένα βιβλίο με τίτλο «Το τέλος της ιστορίας και η νίκη του τελευταίου ανθρώπου», στο οποίο προσομοίωσε το μέλλον των μετακομμουνιστικών λαών και στην οποία θεωρούσε ότι ο κόσμος βρισκόταν στα πρόθυρα της τελικής νίκης του φιλελεύθερου ανθρώπου.
      Αλλά με την άνοδο της Κίνας και της Ρωσίας στο κάλεσμα των Ρώσων ηγετών, Βλαντιμίρ Πούτιν, και του Κινέζου Σι Τζινπίνγκ, να οικοδομήσουν ένα πολυπολικό παγκόσμιο σύστημα, οι ιδέες του Φουκουγιάμα άλλαξαν και η ανάγνωσή του έγινε πιο λογική και ρεαλιστική.
      Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο άνδρας έγραψε ένα άλλο βιβλίο το 2015 με τον τίτλο «Islam, Modernity, and the Arab Spring», στο οποίο εξέφρασε την υποχώρηση του από τις εξτρεμιστικές του ιδέες, επικρίνοντας ορισμένες αμερικανικές πολιτικές στην αντιμετώπιση παγκόσμιων και αραβικών ζητημάτων ένα λάθος στην ανάγνωσή του για την τύχη του ουκρανικού πολέμου αυτή τη φορά.
      Αυτό που είπε ο Φουκουγιάμα βασίζεται σε δηλώσεις του Προέδρου Τραμπ, τις οποίες έκανε σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, στις οποίες δεσμεύτηκε να σταματήσει τον πόλεμο στην Ανατολική Ευρώπη με τη βάση ότι αυτός ο πόλεμος δεν θα φέρει στρατηγικά κέρδη στις Ηνωμένες Πολιτείες.
      Επιπλέον, ο Τραμπ είχε εκφράσει τον θαυμασμό του για τον Πρόεδρο Πούτιν, καθώς η πρώτη του θητεία χαρακτηριζόταν από επαναπροσέγγιση με τη Ρωσία, σε αντίθεση με την πολιτική του προέδρου Τζο Μπάιντεν, ο οποίος έθεσε ως προτεραιότητα στις εξωτερικές του πολιτικές τον περιορισμό της ρωσικής ανόδου εισερχόμενος σε αυτήν με τον πόλεμο φθοράς με άρμα το Κίεβο.
      Το κριτήριο των συμφερόντων και του κέρδους
      Ο οπαδός του Τραμπ δεν πρέπει να εμπιστεύεται αυτά που δηλώνει , ούτε καν στα συναισθήματα που δείχνει προς τους άλλους, καθώς αυτός ο άνθρωπος που προέρχεται από τον κόσμο των οικονομικών και των επιχειρήσεων είναι εμποτισμένος με ρεαλιστική σκέψη που πιστεύει ότι δεν υπάρχει μόνιμη έχθρα και συνεχής φιλία, κάθε τι καθορίζεται από συμφέροντα και τίποτα περισσότερο. Ως εκ τούτου, συνάγεται το συμπέρασμα ότι ανεξάρτητα από τα πόσα tweet κάνει ο Τραμπ έξω από το ποίμνιο, δεν θα μπορέσει να φέρει τη χώρα του σε εχθρότητα με την ευρωπαϊκή Δύση, ούτε στο επίπεδο της αναστολής της ένταξης της χώρας του στον Οργανισμό Βορειοατλαντικής Συνθήκης (ΝΑΤΟ), ούτε να προσπαθήσει να αφήσει την Ευρώπη για να πολεμήσει τον πόλεμο μόνη με τη Ρωσία. Διότι αυτό θα δώσει ένα απόλυτο πλεονέκτημα στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της Μόσχας να καταλάβει την ευρωπαϊκή αγορά και αυτό δεν είναι συμβατό με τις φιλοδοξίες του Τραμπ και της νέας του διακυβέρνησης.
      Ανάλυση που διεξήγαγε το ρωσικό πρακτορείο «Novosti» στοιχείων της στατιστικής υπηρεσίας Eurostat έδειξε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να βρει νέους προμηθευτές φυσικού αερίου. Εν αναμονή της αποτροπής της Ουκρανίας από το να επιτρέψει στην επικράτειά της να παραμείνει λιμάνι διαμετακόμισης ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, καθώς η τρέχουσα συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών για τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου λήγει στα τέλη του 2024, δηλαδή στα τέλη αυτού του μήνα.
      Η μεταφορά του αραβικού αερίου μέσω Τουρκίας
      Οι αναλύσεις έχουν κλιμακωθεί ότι μέρος της ανατροπής του συριακού καθεστώτος είναι υπέρ της μεταφοράς αραβικού αερίου μέσω της Τουρκίας στα βάθη της Ευρώπης, για να αποτελέσει μια εναλλακτική ενέργεια στο ρωσικό αέριο.
      Ένα σενάριο που δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, ειδικά από τη στιγμή που υπάρχει αμερικανοτουρκικό ενδιαφέρον να πετύχει η αποστολή των παρατάξεων της αντιπολίτευσης που ανέλαβαν την εξουσία στη χώρα, που αντιπροσωπεύεται από τις επισκέψεις Αμερικανών και Τούρκων ηγετών και αξιωματούχων στη Δαμασκό, και εκδίδοντας αποφάσεις που είναι προς το συμφέρον της σταθερότητας και της αναγέννησης της χώρας.
      Ο ρεαλισμός της κατανάλωσης ενέργειας- τα διλήμματα
      Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει την απόφαση της Αμερικανίδας απεσταλμένης Barbara Leaf, που επισκέφθηκε τη Δαμασκό, να ακυρώσει την προκήρυξη των δέκα εκατομμυρίων δολαρίων για όποιον παρέχει σημαντικές πληροφορίες για τον Αχμέτ αλ Σαράα.
      Ο σχεδιασμός εισαγωγής αραβικού φυσικού αερίου βαθιά στην Ευρώπη μπορεί να διαρκέσει χρόνια, ενώ η ευρωπαϊκή ανάγκη να παραιτηθεί από τη ρωσική ενέργεια απαιτεί μόνο μέρες.
      Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχει προκύψει ένα άλλο σενάριο, το οποίο έχει αρχίσει να εμφανίζεται ανοιχτά καθώς ο Τραμπ αναλαμβάνει την προεδρία στις 20 Ιανουαρίου και αντιπροσωπεύεται από τον κανόνα εκβιασμού που χρησιμοποιεί ο Πρόεδρος Τραμπ στις κλήσεις του προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία μπορεί να αντιμετωπίσει επιπλέον τους δασμούς των ΗΠΑ αν ο Ευρωπαίος δεν συνάψει συμφωνία να αυξήσει τις εισαγωγές αμερικανικού πετρελαίου και φυσικού αερίου.
      Στόχος νέες πηγές ενέργειας, νέες γεωτρήσεις
      Σύμφωνα με στοιχεία της αμερικανικής κυβέρνησης, η Ευρωπαϊκή Ένωση αγοράζει ήδη το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου των ΗΠΑ.Ωστόσο, τα στοιχεία επιβεβαίωσαν ότι δεν υπάρχουν επί του παρόντος διαθέσιμες επιπλέον ποσότητες ενέργειας, εκτός εάν η κυβέρνηση των ΗΠΑ αυξήσει την παραγωγή της ή τουλάχιστον ανακατευθύνει ποσότητες από την Ασία – τον άλλο μεγάλο καταναλωτή αμερικανικών ενεργειακών προϊόντων – προς την Ευρώπη.
      Είναι ένα αμερικανικό δίλημμα που μόνο μπορεί να σταματήσει, αλλά η επίλυσή του δεν θα είναι δύσκολη, ειδικά μετά από όσα δήλωσε ο Τραμπ στις 9 Δεκεμβρίου, σε συνέντευξη στο αμερικανικό δίκτυο CNBC, ότι η παραγωγή πετρελαίου θα είναι μία από τις προτεραιότητες της επόμενης κυβέρνησής του. Όταν ρωτήθηκε για τις προτεραιότητές του κατά την επόμενη θητεία του, ο Τραμπ είπε: «Θα επικεντρωθώ στη γεώτρηση, αγαπητή μου… γεώτρηση».
      Σε μια ήρεμη ανάγνωση των όσων είπε ο Τραμπ για τη γεώτρηση, γίνεται σαφές ότι είναι σοβαρός στο να καλεί τις αμερικανικές εταιρείες ενέργειας να εντείνουν τις εργασίες γεώτρησης, επειδή είναι η πραγματική ευκαιρία της Αμερικής, προτού η Γηραιά Ήπειρος εμφανιστεί για να βρει εναλλακτικές λύσεις που αγοράζει αμερικανικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο σε πενταπλάσιες τιμές από την παγκόσμια αγορά, όπως δήλωσε, κάποτε, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και κατηγόρησε τον Πρόεδρο Μπάιντεν για αυτό το θέμα.
      Υπό το πρίσμα της αμερικανικής ανάγκης να βελτιώσει τη θέση του γενικού προϋπολογισμού της, αυτό απαιτεί εστίαση στη δημιουργία νέων εσόδων.
      Είτε αυτές θα γίνουν μέσω της αύξησης των δασμών στα ξένα αγαθά, και αυτό μπορεί να αποτελέσει κρίση για τον κύριο σύμμαχο της Αμερικής, που είναι η Ευρώπη ή για να αυξήσει η τελευταία τις εισαγωγές αμερικανικής ενέργειας.
      Για αυτόν τον λόγο, και για άλλους λόγους, ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα σταματήσει παρά τις υποσχέσεις του Τραμπ, ώστε να μην επιτρέψει στη ρωσική ενέργεια να ανταγωνιστεί ξανά την αμερικανική ενέργεια στην Ευρώπη.

      Αποκλειστικά στο ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Νέα «μεγάλη δωρεά» στην Ουκρανία από... Μητσοτάκη
      Ο πόλεμος στην Ουκρανία βρίσκεται στην 1039η ημέρα του, οι μάχες συνεχίζονται σε όλο το ουκρανικό μέτωπο και οι σκληρότερες μάχες διεξάγονται γύρω από το Ποκρόβσκ, γράφει η σερβική b92.
      Μέσα σε αυτό το πολεμικό κλίμα η Ελλάδα αποφάσισε να κάνει μια μεγάλη δωρεά στην Ουκρανία.
      Σύμφωνα με τα ελληνικά media, η Αθήνα αποφάσισε να παραδώσει στην Ουκρανία 24 πυραύλους μικρού βεληνεκούς που προορίζονται για την αυτοάμυνα των πλοίων επιφανείας «Sea Sparrow», που χρησιμοποιούνται εδώ και σχεδόν 40 χρόνια και προέρχονται από τα αποθέματα του Ελληνικού Ναυτικού και Πολεμικής Αεροπορίας και είναι θεωρούνται περιττά σύμφωνα με τα ελληνικά στρατιωτικά πρότυπα.
      Το «Sea Sparrow» είναι όπλο αμερικανικής κατασκευής και η Ουκρανία διαθέτει ήδη τους απαραίτητους εκτοξευτές για ανάπτυξη, όπως σημειώνεται.
      [iEpikaira: Περισσότερα για το ζήτημα στο defence-point.gr]

      Αποκλειστικά στο ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • 30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Forbes: Το φιλόδοξο αμυντικό σχέδιο της Κύπρου - Νέες συμμαχίες και αγορές όπλων

      Του Paul Iddon
      Η Κυπριακή Δημοκρατία συνεχίζει τη στρατιωτική της ενίσχυση με νέες αγορές οπλισμού και τελικό στόχο την ένταξή της στο ΝΑΤΟ.
      Ο Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης εξέφρασε αυτή την πρόθεση σε συνέντευξή του στο Associated Press στα τέλη Νοεμβρίου του 2024.
      "Επειδή δεν θέλουμε η Εθνική Φρουρά να χάσει τέτοιες ευκαιρίες, βρισκόμαστε σε συζητήσεις με τις ΗΠΑ -και τους ευχαριστούμε για τη θετική τους ανταπόκριση- για το πώς η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτές τις ευκαιρίες, έτσι ώστε όταν όλα θα είναι έτοιμα, η Κυπριακή Δημοκρατία να γίνει κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ", δήλωσε στο πρακτορείο.
      Σε άλλη συνέντευξη στις αρχές Δεκεμβρίου, ο Κύπριος υπουργός Άμυνας Βασίλης Πάλμας υπογράμμισε την ανάγκη η Κύπρος να αναβαθμίσει την άμυνά της δεδομένης της γεωπολιτικής της θέσης.
      "Η κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο, με τις συνεχείς μεταβαλλόμενες γεωστρατηγικές ισορροπίες και τα ανταγωνιστικά συμφέροντα, καθιστά ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη να ενισχύσουμε τις αμυντικές μας δυνατότητες", δήλωσε στο AP.
      Στο μεταξύ, η Κύπρος απέκτησε τουλάχιστον δύο συστοιχίες αντιαεροπορικών πυραύλων Barak MX και δεκάδες πυραύλους αναχαίτισης από το Ισραήλ - το οικονομικό σκέλος της αγοράς δεν έγινε γνωστό. Το ισραηλινό σύστημα θα αντικαταστήσει τα ρωσικής κατασκευής αντιαεροπορικά συστήματα Tor-M2 που κατέχει σήμερα η Εθνική Φρουρά της Κύπρου και αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας αντικατάστασης του παλαιότερου ρωσικού οπλισμού, που απέκτησε η Κύπρος τη δεκαετία του 1990, με δυτικό.
      "Πρόκειται για μια πολύ σημαντική αγορά. Αλλά αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία δεν είναι η ίδια η απόκτηση των αντιαεροπορικών συστημάτων, αλλά η σταθερή βελτίωση των δεσμών με το Ισραήλ, η οποία μπορεί να αποφέρει πολυδιάστατα οφέλη στην Κυπριακή Δημοκρατία", σχολίασε ο Γιώργος Τζογόπουλος, ανώτερος συνεργάτης του Centre International de Formation Européenne.
      Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης ανέλαβε τα καθήκοντά του στις αρχές του 2023 με τη δέσμευση να διαθέσει τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ για αμυντικές δαπάνες, όπως προβλέπεται για τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ.
      "Η Κυπριακή Δημοκρατία ενισχύει όντως την άμυνά της. Το κάνει όμως σταδιακά", σημείωσε ο Τζογόπουλος.
      Επικαλούμενος στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας, σημείωσε ότι από το 2018-23, οι συνολικές αμυντικές δαπάνες της Κύπρου αυξήθηκαν σε 518 εκατ. ευρώ από 382 εκατ., ενώ οι αμυντικές επενδύσεις υπερδιπλασιάστηκαν στα 130 εκατ. ευρώ από 62,2 εκατ.
      "Κατά τη γνώμη μου, η Κυπριακή Δημοκρατία προσπαθεί να συμβάλει στις ευρωπαϊκές αμυντικές πρωτοβουλίες και να αποδείξει τη γεωπολιτική της σπουδαιότητα, καθώς η ΕΕ κάνει κάποια μικρά βήματα στον αμυντικό τομέα", πρόσθεσε ο Τζογόπουλος.
      "Παράλληλα, η ενίσχυση των δεσμών της με τις ΗΠΑ 'αναγκάζουν' την Κυπριακή Δημοκρατία να δυτικοποιήσει τις ένοπλες δυνάμεις της δαπανώντας και επενδύοντας περισσότερους πόρους", ανέφερε. "Ασφαλώς, το περιφερειακό γεωπολιτικό περιβάλλον συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση".
      "Το περασμένο καλοκαίρι, η Χεζμπολάχ απείλησε ευθέως την Κυπριακή Δημοκρατία, προκαλώντας ανησυχία όχι μόνο στη Λευκωσία αλλά και στην Ουάσιγκτον", υπενθύμισε ο Τζογόπουλος.
      Ωστόσο, οι πιθανότητες να ενταχθεί σύντομα η Κύπρος στο ΝΑΤΟ είναι ακόμα χαμηλές, δεδομένου ότι η Τουρκία θα ασκήσει βέτο. Η Τουρκία είναι η μόνη χώρα που αναγνωρίζει την "Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου", όπου έχει περίπου 35.000 στρατιώτες.
      "Δεν βλέπω πώς η Κυπριακή Δημοκρατία θα μπορούσε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ υπό τις παρούσες συνθήκες. Η Τουρκία θα πρέπει να δώσει το πράσινο φως και αυτό δεν θα γίνει χωρίς την επίλυση του Κυπριακού", εκτίμησε ο Τζογόπουλος.
      "Η συζήτηση μπορεί να ασκήσει κάποια πίεση στην Τουρκία ώστε να εγκαταλείψει την ιδέα της λύσης στη βάση δύο κρατών, αλλά -ακόμη και έτσι- η Ιστορία μάς έχει δείξει πόσο πολύπλοκο ζήτημα είναι η επίλυση του Κυπριακού μετά την τουρκική εισβολή του '74", πρόσθεσε.
      Ενώ η Ουάσινγκτον ενδιαφέρεται να διασφαλίσει και να ενθαρρύνει τον δυτικό προσανατολισμό της Λευκωσίας, ο κ. Τζογόπουλος σημειώνει ότι αυτό συμβαίνει "ανεξάρτητα" από τις συζητήσεις για την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στο ΝΑΤΟ. Σε αυτό το πλαίσιο ΗΠΑ και Κύπρος ενδέχεται να συνεργαστούν στενότερα σε επίπεδο συμφωνιών, αγοράς οπλισμού και εκπαίδευσης.
      "Η Λευκωσία κάνει αυτή τη στιγμή έναν στρατηγικό υπολογισμό που έχει ευκαιρίες και κινδύνους. Οι ευκαιρίες σχετίζονται με τους στενότερους δεσμούς της με τη Δύση, δείχνοντας διαρκώς πόσο χρήσιμη είναι στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ", επισήμανε ο Τζογόπουλος. "Οι κίνδυνοι όμως είναι σοβαροί και αφορούν τη δυσαρέσκεια τόσο της Τουρκίας όσο και της Ρωσίας και την ευθυγράμμιση της πολιτικής αυτών των δύο χωρών σε βάρος των συμφερόντων της Λευκωσίας".
      "Διαχρονικά, προτεραιότητα για την Κυπριακή Δημοκρατία είναι η επίλυση του Κυπριακού - και όχι η εμπλοκή της στον περιφερειακό και διεθνή ανταγωνισμό", τόνισε ο ίδιος.
      Σύμφωνα με τον αναλυτή, ο βασικός υποστηρικτής της Κύπρου, η Ελλάδα, έχασε μια ευκαιρία αμέσως μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022.
      "Θα μπορούσαν τότε να είχαν συνδέσει την πιθανή ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ με την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας", είπε. "Υπό ακραίες συνθήκες, τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα - τουλάχιστον να περιοριζόταν η επιρροή της Τουρκίας".
      Όπως ήταν αναμενόμενο, η Τουρκία έχει ταχθεί ενάντια στις πρόσφατες αγορές οπλισμού από τη Λευκωσία. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών τις χαρακτήρισε "λάθος", προειδοποιώντας ότι θα μπορούσαν να "ξεκινήσουν μια κούρσα εξοπλισμών" στο διαιρεμένο νησί.
      Ο πρόεδρος του τουρκικού κοινοβουλίου υποστήριξε ότι η Κύπρος σύντομα "θα δει ότι τα όπλα που αγοράζει είναι άχρηστα". Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 η Τουρκία είχε απειλήσει να επιτεθεί προληπτικά στη Λευκωσία, όταν αγόρασε από τη Ρωσία συστήματα αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς S-300, πυροδοτώντας μια κρίση που εκτονώθηκε μόνο όταν η Ελλάδα συμφώνησε να παραλάβει τους πυραύλους. Φαίνεται απίθανο Τουρκία και Κύπρος να κινδυνεύουν από μια παρόμοια κρίση σήμερα.
      Εντούτοις, η αναζωπύρωση της έντασης είναι μια ισχυρή πιθανότητα.
      "Η Τουρκία ανησυχεί έντονα για τον νέο προσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος περιλαμβάνει στενότερους δεσμούς με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ", σχολίασε ο Τζογόπουλος. "Η απόκτηση δυτικών όπλων από τη Λευκωσία είναι ενδεικτική της τάσης μετά την άρση του εμπάργκο όπλων που είχαν επιβάλει οι ΗΠΑ στην Κύπρο".
      Οι ΗΠΑ επέβαλαν εμπάργκο όπλων στην Κύπρο το 1987 σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν μια κούρσα εξοπλισμών στο νησί.
      Γι' αυτό και η Κύπρος στράφηκε στη Ρωσία για τους S-300 τη δεκαετία του 1990. Γι' αυτό και η Κύπρος αγόραζε γαλλικό οπλισμό όλα αυτά τα χρόνια, κυρίως αντιπλοϊκούς πυραύλους Exocet. Το 2020 οι ΗΠΑ αποφάσισαν να άρουν το εμπάργκο, ανοίγοντας τον δρόμο για πιθανές πωλήσεις αμερικανικών όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία.
      Καθώς η Τουρκία ενισχύει τη ναυτική της παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο στο πλαίσιο του δόγματος της "Γαλάζιας Πατρίδας", θεωρεί προβληματική τη συνεργασία της Κύπρου με τη Δύση και την αναβάθμιση του οπλοστασίου της.
      "Η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει να μελετήσει προσεκτικά τα σενάρια του τουρκο-αμερικανικού παζαριού στην Ανατολική Μεσόγειο", εκτίμησε ο Τζογόπουλος. "Το παζάρι αυτό αναμένεται να γίνει πιο έντονο επί κυβέρνησης Τραμπ".
      Απόδοση - επιμέλεια: Μιχάλης Παπαντωνόπουλος forbesgreece.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Les scénarios noirs de l’armée française: Έρχεται πόλεμος Ελλάδας - Τουρκίας στο Αιγαίο
      Σχόλιο iEpikaira

      Πόλεμο Ελλάδας – Τουρκίας με αεροναυτική σύγκρουση στο Αιγαίο τον Φεβρουάριο του 2028 βλέπει γαλλικό στρατιωτικό σενάριο
      Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, με την ένταση να κυριαρχεί στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, βρίσκονται συχνά στο επίκεντρο της διεθνούς διπλωματίας και των στρατιωτικών σχεδιασμών. Το βιβλίο της δημοσιογράφου Alexandra Saviana, “Les scénarios noirs de l’armée française“ (Τα σκοτεινά σενάρια του Γαλλικού Στρατού), περιγράφει 11 σενάρια βασισμένα σε πραγματικές γεωπολιτικές συνθήκες που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε σοβαρές κρίσεις ή και συγκρούσεις.
      Τα σενάρια που παρουσιάζονται βασίζονται σε πραγματικές στρατιωτικές και γεωπολιτικές αναλύσεις. Ο Γαλλικός Στρατός χρησιμοποιεί παρόμοια σενάρια για εκπαίδευση και προγραμματισμό μέσω εργαλείων όπως το wargaming και η “Red Team” που συστήθηκε από την Αμυντική Υπηρεσία Καινοτομίας (AID). Η συγγραφέας, έχοντας συμβουλευτεί 106 ειδικούς, εξετάζει το ενδεχόμενο μιας ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας μέσα από το πρίσμα της γαλλικής στρατηγικής και άμυνας.
      Στο σενάριο 8 του βιβλίου, η Γαλλία αναδεικνύεται σε βασικό σύμμαχο της Ελλάδας, αναλαμβάνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια αεροναυτική σύγκρουση που εκτυλίσσεται τα επόμενα χρόνια.
      Κρίση στο Αιγαίο: Σενάριο σύγκρουσης Ελλάδας-Τουρκίας από τη Γαλλία
      Το σενάριο 8 για αεροναυτικές επιχειρήσεις στο Αιγαίο, εξελίσσεται τον Φεβρουάριο του 2028, σε μια περίοδο αυξημένων εντάσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Η στρατηγική ευπάθεια της περιοχής και η γεωπολιτική αντιπαλότητα οδηγούν σε μια κλιμάκωση που καταλήγει σε στρατιωτική σύγκρουση. Οι τουρκικές διεκδικήσεις στη Μεσόγειο, που βασίζονται στη θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας», εντείνονται υπό την ηγεσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος προχωρά σε εθνικιστικές ενέργειες κατά την τρίτη θητεία του.
      Η κρίση ξεκινά όταν το τουρκικό αποβατικό πλοίο TCG Anadolu αποβιβάζει ειδικές δυνάμεις σε ακριτικό νησί, όπως οι βραχονησίδες Ίμια, ανεβάζοντας την τουρκική σημαία και συλλαμβάνοντας Έλληνες φρουρούς. Η Ελλάδα καταγγέλλει την επιθετική ενέργεια και επικαλείται το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ, αλλά η συμμετοχή της Τουρκίας στη συμμαχία καθιστά την ενεργοποίησή του αδύνατη. Οι εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών, που ήδη υποδαυλίζονται από συχνές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, οδηγούν σε στρατιωτική κινητοποίηση.
      Η Γαλλία, στο πλαίσιο της διμερούς αμυντικής συμφωνίας με την Ελλάδα, αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στην αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας. Μαζί με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οργανώνει στρατιωτική επιχείρηση υποστήριξης, με τη συμμετοχή φρεγατών, υποβρυχίων και μαχητικών Rafale. Οι γαλλικές δυνάμεις συνδράμουν στη δημιουργία μιας ζώνης αποτροπής γύρω από το νησί, προλαμβάνοντας περαιτέρω κινήσεις από την Τουρκία και καταφέρνουν να ανακτήσουν τα Ίμια μετά από σφοδρές μάχες, αλλά οι απώλειες είναι σημαντικές: πάνω από 120 Γάλλοι, 130 Έλληνες και 250 Τούρκοι στρατιώτες σκοτώνονται.
      Η κρίση κορυφώνεται με την παραίτηση του Ερντογάν, που παραδίδει την εξουσία στον αντιπρόεδρο Φουάτ Οκτάι. Ο νέος ηγέτης της Τουρκίας ενισχύει τη συνεργασία με τη Ρωσία και, σε μια δραματική κίνηση, αποσύρει την Τουρκία από το ΝΑΤΟ, καίγοντας το κείμενο της συνθήκης σε ζωντανή μετάδοση.
      Η σύγκρουση αφήνει την Ευρώπη και τη Μεσόγειο σε βαθιά αποσταθεροποίηση. Η κατάρρευση του ΝΑΤΟ αναγκάζει την ΕΕ να αναζητήσει αυτόνομη αμυντική στρατηγική, ενώ η Ρωσία ενισχύει την επιρροή της. Η Ελλάδα παραμένει σε εγρήγορση, με τη Γαλλία να αναδεικνύεται ως βασικός πυλώνας της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Η σύγκρουση στο Αιγαίο αναδιαμορφώνει τη γεωπολιτική σκακιέρα, επισημαίνοντας την ανάγκη για σταθερότητα και συνεργασία στην περιοχή.
      Το διεθνές πλαίσιο και ο ρόλος άλλων χωρών
      Η ελληνοτουρκική κρίση, όπως περιγράφεται στο σενάριο, αναδεικνύει τις διχαστικές δυναμικές εντός του ΝΑΤΟ. Ενώ η Ελλάδα υποστηρίζεται ενεργά από τη Γαλλία, άλλες χώρες της Συμμαχίας, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, επιδιώκουν να διατηρήσουν ουδέτερη στάση.
      Η διπλωματική πίεση αυξάνεται, ενώ η ΕΕ αποδεικνύεται ανεπαρκής στην ανάληψη συλλογικής δράσης. Η Γερμανία περιορίζεται σε διπλωματικές κινήσεις, ενώ οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, αν και καταδικάζουν την τουρκική ενέργεια, δεν προχωρούν σε ουσιαστικές ενέργειες.
      Η Γαλλία, μέσω της στρατιωτικής αμυντικής συμφωνίας με την Ελλάδα, προωθεί τη φιλοδοξία της για ευρωπαϊκή αμυντική αυτονομία, ενώ επιδιώκει να διατηρήσει την επιρροή της στην Ανατολική Μεσόγειο.
      Η σημασία για την Ελλάδα
      Για την Ελλάδα, η γαλλική υποστήριξη αποτελεί κρίσιμο παράγοντα σε αυτή την κρίση. Το διμερές αμυντικό σύμφωνο αποκτά πρακτική αξία, ενώ η στρατιωτική εμπλοκή της Γαλλίας προσφέρει ουσιαστική αποτροπή απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Η συνεργασία αυτή ενισχύει την ελληνική θέση στο Αιγαίο, ενώ παράλληλα εδραιώνει τη Γαλλία ως στρατηγικό εταίρο.
      Το σενάριο αυτό, όπως περιγράφεται στο “Les scénarios noirs de l’armée française“, αποτελεί ένα προσεκτικά σχεδιασμένο στρατιωτικό αφήγημα που βασίζεται σε υπαρκτές γεωπολιτικές εντάσεις. Αναδεικνύει τη σημασία της στρατιωτικής συνεργασίας, την ευθύνη της διεθνούς κοινότητας και την ανάγκη προληπτικού σχεδιασμού. Στην περίπτωση μιας ελληνοτουρκικής σύγκρουσης, η Γαλλία εμφανίζεται ως βασικός σύμμαχος, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του εγγυητή της σταθερότητας και της ασφάλειας στην περιοχή.
      Η Alexandra Saviana είναι Γαλλίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας, με πολυετή εμπειρία σε θέματα γεωπολιτικής και άμυνας. Έχει συνεργαστεί με σημαντικά μέσα ενημέρωσης, ενώ ειδικεύεται στην ανάλυση στρατηγικών και διεθνών σχέσεων. Το βιβλίο της “Les scénarios noirs de l’armée française” αποτελεί καρπό ενδελεχούς έρευνας με τη συμβολή 106 ειδικών.
      [iEpikaira: Αρκετά αισιόδοξο -για να μην πούμε κάτι άλλο- το σενάριο εμπλοκής γαλλικών ενόπλων δυνάμεων σε πιθανή ελληνοτουρκική διένεξη... Το σενάριο ίσως γράφηκε υπό μορφή προειδοποίησης/psyop των Γάλλων και τίποτα παραπάνω. Τα Ίμια είναι ο μικρότερος των πιθανών τουρκικών στόχων και σίγουρα όχι ο κύριος ΑΝΣΚ της όποιας επιθετικής ενέργειας.]
      Πηγή: armyvoice.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Τζιχαντιστές με κοστούμια: Σε τέσσερα χρόνια οι εκλογές - Θα διατηρήσουμε στενούς δεσμούς με τη Ρωσία
      Σχόλιο iEpikaira

      Η διεξαγωγή εκλογών στη Συρία μπορεί να χρειασθεί έως και τέσσερα χρόνια, δήλωσε ο ντε φάκτο ηγέτης της χώρας Αχμεντ αλ-Σάρα σε συνέντευξή του στο δίκτυο Al Arabiya αναφερόμενος για πρώτη φορά σε πιθανό εκλογικό χρονοδιάγραμμα από την πτώση του Μπασάρ αλ-Ασαντ.
      Για την κατάρτιση νέου συντάγματος είναι πιθανόν να χρειασθούν έως και τρία χρόνια, δήλωσε ο Αχμεντ αλ-Σάρα, ο αρχηγός της ισλαμιστικής, ριζοσπαστικής οργάνωσης Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS) που είναι επικεφαλής του συνασπισμού ο οποίος ανέτρεψε τον Άσαντ στις 8 Δεκεμβρίου.
      Σε ό,τι αφορά τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), που στηρίζονται από τις ΗΠΑ και βασική συνιστώσα των οποίων είναι οι κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), ο Σάρα είπε ότι θα πρέπει να ενταχθούν στον μελλοντικό στρατό της Συρίας.
      «Τα όπλα θα πρέπει να βρίσκονται αποκλειστικά στα χέρια του κράτους. Όποιος ήταν ένοπλος και έχει τη δυνατότητα να ενταχθεί στο υπουργείο Άμυνας, θα είναι καλοδεχούμενος» διαβεβαίωσε. «Υπό αυτούς τους όρους και τα κριτήρια» είπε ότι θα γίνουν «διαπραγματεύσεις» με τις SDF «με την ελπίδα να βρεθεί η αρμόζουσα λύση».
      Αναφερόμενος στις σχέσεις της χώρας του με το Ιράν, ο Σάρα είπε ότι θα πρέπει να βασίζονται στον αμοιβαίο «σεβασμό» της «εθνικής κυριαρχίας».
      «Η Συρία δεν μπορεί να συνεχίσει χωρίς να έχει σχέσεις με μια μεγάλη χώρα με ειδικό βάρος στην περιοχή, όπως είναι το Ιράν. Όμως πρέπει οι σχέσεις αυτές να βασίζονται στον σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας των δύο χωρών, χωρίς παρεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις» είπε σε αυτήν τη συνέντευξη που μεταδόθηκε απόψε από το σαουδαραβικό κανάλι.
      Για τη Ρωσία, είπε ότι η υπάρχουν «βαθύτατα στρατηγικά συμφέροντα» μεταξύ της χώρας του και της Μόσχας και εξέφρασε την επιθυμία να ανοικοδομήσει τις σχέσεις της Δαμασκού με τον βασικό σύμμαχο του ανατραπέντος προέδρου Άσαντ. «Η Ρωσία είναι σημαντική χώρα (…) Υπάρχουν βαθιά στρατηγικά συμφέροντα μεταξύ της Ρωσίας και της Συρίας» είπε, διευκρινίζοντας ότι «όλος ο συριακός οπλισμός είναι ρωσικής προέλευσης και πολλούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας τους διαχειρίζονται Ρώσοι ειδικοί».
      «Δεν θέλουμε η Ρωσία να εγκαταλείψει τη Συρία με τον τρόπο που θα επιθυμούσαν ορισμένοι», πρόσθεσε.
      Ο Άχμεντ αλ Σάρα κάλεσε εξάλλου τον εκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να άρει τις κυρώσεις σε βάρος της χώρας του. «Οι κυρώσεις επιβλήθηκαν στη Συρία λόγω των εγκλημάτων που διέπραττε το καθεστώς (του Άσαντ) εναντίον των θυμάτων. Σήμερα, τα θύματα ανέτρεψαν το καθεστώς (…) επομένως οι κυρώσεις πρέπει να αρθούν αυτόματα», εκτίμησε.
      «Ελπίζουμε ότι η νέα αμερικανική κυβέρνηση (θα άρει τις κυρώσεις χωρίς να χρειαστεί να ξεκινήσουμε διαπραγματεύσεις», κατέληξε.
      [iEpikaira: Άλλη μια επιβεβαίωση της εκτίμησης που κάναμε ΕΔΩ όσον αφορά στο μέλλον της Ρωσίας στη Συρία!]
      Πηγή: liberal.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ρωσία και Ιράν αναβαθμίζουν τη στρατηγική εταιρική τους σχέση με νέα συνθήκη - ορόσημο
      Σχόλιο iEpikaira
      Η συνθήκη στρατηγικής εταιρικής σχέσης αναβαθμίζει σημαντικά τις ρωσο-ιρανικές σχέσεις.
      Ο Ιρανός πρόεδρος Masoud Pezeshkian έχει προγραμματίσει να ταξιδέψει στη Μόσχα στις 17 Ιανουαρίου 2025 για να οριστικοποιήσει μια συμφωνία-ορόσημο για την εγκαθίδρυση μιας συνολικής στρατηγικής εταιρικής σχέσης, αποκάλυψε ανώτερη ιρανική κυβερνητική πηγή στη Izvestia.Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Dmitry Peskov δεν επιβεβαίωσε ούτε διέψευσε την πληροφορία, δηλώνοντας ότι το Κρεμλίνο θα ανακοινώσει την επίσκεψη την κατάλληλη στιγμή. Ένας Ρώσος διπλωματικός πράκτορας επιβεβαίωσε ότι η επίσκεψη προγραμματίζεται για τα μέσα Ιανουαρίου, χρονοδιάγραμμα που επαληθεύτηκε αργότερα από την ιρανική πρεσβεία στη Μόσχα.
      Κεντρική θέση για τη Ρωσία στην εξωτερική πολιτική του Ιράν
      Οι αναλυτές τόνισαν ότι παρά την πρόσφατη μετάβαση στην ηγεσία του Ιράν, η Μόσχα εξακολουθεί να κατέχει κεντρική θέση στην εξωτερική πολιτική της Τεχεράνης.Νωρίτερα οι εικασίες έδειχναν ότι η μεταρρυθμιστική κυβέρνηση Πεζεσκιάν θα μπορούσε να αποφύγει την επισημοποίηση της συνθήκης, η οποία αναπτύχθηκε αρχικά υπό τη διοίκηση του συντηρητικού Ebrahim Raisi.Η συνθήκη στρατηγικής εταιρικής σχέσης αναβαθμίζει σημαντικά τις ρωσο-ιρανικές σχέσεις.Με την έγκριση αυτής της συμφωνίας, τα δύο έθνη υπογραμμίζουν την αμοιβαία σημασία τους και τη δέσμευσή τους να ενισχύσουν τη συνεργασία σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένων κρίσιμων τομέων όπως η κυβερνοασφάλεια και οι προηγμένες στρατιωτικές τεχνολογίες", δήλωσε στη Izvestia ο αναλυτής της Μέσης Ανατολής Leonid Tsukanov.Τα δύο έθνη μοιράζονται πολυάριθμους δρόμους συνεργασίας, που κυμαίνονται από την ενίσχυση των εμπορικών, οικονομικών και πολιτικών συμμαχιών τους έως τον επαναπροσδιορισμό του παγκόσμιου πλαισίου ασφαλείας ως απάντηση στις μεταβαλλόμενες διεθνείς δυναμικές."Οι κοινές προσπάθειες για την αντιμετώπιση των κυρώσεων, την αντίσταση στις εξωτερικές πολιτικές πιέσεις, την καταπολέμηση των νεοαποικιοκρατικών πολιτικών και την προώθηση της τεχνολογικής κυριαρχίας αποτελούν κομβικές πτυχές αυτής της εταιρικής σχέσης", σημείωσε ο Farhad Ibragimov, καθηγητής στη Σχολή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Λαϊκής Φιλίας της Ρωσίας, σε συνέντευξή του στη Izvestia.
      [iEpikaira: Στις 11/12/24 το παρόν βήμα έγραφε "Η Μόσχα θα έρθει ακόμη πιο κοντά στην Τεχεράνη (η πίεση αμφότερων τους φέρνει αντανακλαστικά πιο κοντά) και όχι τόσο στο "απόμακρο" και περίεργα συγκρατημένο Πεκίνο". Περισσότερα ΕΔΩ!]
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Σκοπιανό δημοσίευμα: Ηνωμένες Βαλκανικές Πολιτείες - Είναι δυνατό ένα τέτοιο σούπερ κράτος;
      [iEpikaira: Ετοιμαστείτε να αναγουλιάσετε...]
      Η ιδέα μια βαλκανικής ομοσπονδίας που οραματίστηκε ο Ρήγας Φεραίος δεν έπαυσε να υπάρχει στους λαούς των Βαλκανίων. Αυτό επισημαίνει δημοσίευμα της ενημερωτικής ιστοσελίδας των Σκοπίων Racin.
      Είναι δυνατόν να σχηματιστεί μια σούπερ χώρα Ηνωμένες Βαλκανικές Πολιτείες (ΗΒΠ) και πώς θα ήταν μια τέτοια ομοσπονδία; Θα μπορούσε ένα τέτοιο υπερκράτος να αλλάξει το παιχνίδι; , όπως σημειώνεται.
      Ας δούμε.
      Η περιοχή των Βαλκανίων περιλαμβάνει 11 χώρες: Σλοβενία, Κροατία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Σερβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Βόρεια Μακεδονία, Κόσοβο, Αλβανία, Μαυροβούνιο και Ελλάδα.
      Αν και η Σλοβενία ​​και η Ελλάδα δεν θεωρούν τους εαυτούς τους βαλκανικές χώρες, αν ενώνονταν σε μία, αυτές οι 11 χώρες θα σχημάτιζαν μια νέα χώρα με πληθυσμό άνω των 72 εκατομμυρίων κατοίκων.
      Όσον αφορά τον πληθυσμό, αυτή η χώρα θα ήταν μεγαλύτερη από την Ισπανία ή την Ιταλία και θα ήταν η 20η πιο πυκνοκατοικημένη χώρα, λίγο πριν από την Ταϊλάνδη ή πίσω από τη Γερμανία.
      Η συνολική έκταση των Ηνωμένων Βαλκανικών Ηνωμένων Πολιτειών θα ήταν μια εντυπωσιακή έκταση 831.687 τετραγωνικών χιλιομέτρων που θα κατανέμονται μεταξύ της Αδριατικής και της Μαύρης Θάλασσας.
      Ως εκ τούτου, οι ΗΒΠ θα ήταν μια από τις πιο διαφορετικές χώρες που θα συνέδεε τη ρουμανική, βουλγαρική, σερβική, αλβανική, σλαβομακεδονική, σλοβενική, βοσνιακή, μαυροβούνικη, κροατική γλώσσα και την ελληνική γλώσσα.
      Πρωτεύουσα… πιθανώς μια από τις μεγαλύτερες πόλεις όπως η Αθήνα, το Βελιγράδι, η Σόφια, το Βουκουρέστι…
      Οικονομικά, μια τέτοια ομοσπονδία θα είχε ΑΕΠ αξίας άνω των 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων, καθιστώντας την μια χώρα που ανταγωνίζεται τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
      Οι Ηνωμένες Πολιτείες των Βαλκανίων θα είχαν στρατό 333.000 στρατιωτών, 2.446 άρματα μάχης, 1.881 αεροσκάφη και 18 υποβρύχια, καθιστώντας τις τη 16η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο.
      Με χώρες που είναι ήδη μέλη του ΝΑΤΟ, θα ήταν ένα από τα πιο ισχυρά συμμαχικά κράτη στη Συμμαχία.
      Συμπτωματικά ή όχι, αυτή η ιδέα που εμφανίστηκε αυτές τις μέρες στα κοινωνικά δίκτυα συνέπεσε με παρόμοια του Μπράνκο Αζέσκι, προέδρου του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Βόρειας Μακεδονίας, ο οποίος ανακοίνωσε στα κοινωνικά δίκτυα ότι για αυτόν «τα Βαλκάνια ήταν πάντα μια πρόκληση».
      «Δεν υπάρχει πουθενά τέτοια ομορφιά σε έναν τόσο μικρό χώρο», έγραψε ο Αζέσκι.
      Υπενθυμίζει ότι γύρω από τα Βαλκάνια υπάρχουν 5 θάλασσες: Μαύρη, Μαρμαρά, Αιγαίο, Ιόνιο και Αδριατική. Υπάρχουν απέραντες πεδιάδες, βουνά, ποτάμια, λίμνες…
      «Δεν υπάρχει μόνο ένα», επισημαίνει ο Αζέσκι και λέει «δεν υπάρχει μυαλό που θα καταφέρει να συνδέσει όλα αυτά τα πλεονεκτήματα υποδομικά».
      Στη συνέχεια θα μπορείτε να πάρετε πρωινό στο Ντουμπρόβνικ, μεσημεριανό στη Θεσσαλονίκη και δείπνο στην Κωνσταντινούπολη. Ή, να φάω πρωινό στο Βουκουρέστι, να γευματίσω στην Πρίστινα, να δειπνήσω στο Δυρράχιο».
      Αυτές οι παραλλαγές μπορεί να είναι αμέτρητες και ο καθένας μπορεί να κάνει τους δικούς του συνδυασμούς σύμφωνα με τις δικές του προτιμήσεις, επιθυμίες ή γούστα.
      Μια σύντομη ιστορία ιδεών για ενωμένα ΒαλκάνιαΗ πολυετής οικονομική εμπειρία και η περιφερειακή παρουσία καθιστούν αυτά τα λόγια του Αζέσκι αρκετά πειστικά, αλλά η ιστορική εμπειρία όλων των λαών αυτής της περιοχής κάνει αυτό το όραμα μάλλον ουτοπικό.
      Μερικές από αυτές τις ιδέες εφαρμόστηκαν, αν όχι με όλες τις βαλκανικές χώρες. Η τελευταία μεγάλη ένωση ήταν αυτή των έξι δημοκρατιών της Σλοβενίας, της Κροατίας, της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, του Μαυροβουνίου, της Σερβίας και της Νοτιοσλαβίας του Βαρδάρη (Σκόπια) που ενώθηκαν στη Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας.
      Η ΣΟΔΓ /SFRY διαλύθηκε σε πόλεμο και είχε προηγηθεί η Γιουγκοσλαβία, δηλαδή το Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων (SHC), και μετά η γιουγκοσλαβική ιδέα “αραιώθηκε” στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας (ΟΔΓ) από το 1992 έως το 2003 στο έδαφος της Σερβίας (συμπεριλαμβανομένων και των αυτόνομων επαρχιών της Βοϊβοντίνας και του Κοσσυφοπεδίου) και του Μαυροβουνίου.
      Το 2003, το όνομα Γιουγκοσλαβία καταργήθηκε επίσημα και η χώρα έγινε μια χαλαρή ένωση που ονομάζεται Σερβία και Μαυροβούνιο.
      Ανάμεσα στις ιδέες για μια ένωση ή ομοσπονδία των βαλκανικών χωρών, θυμόμαστε αυτές όπως η Βαλκανική Ομοσπονδία ή η Βαλκανική Συνομοσπονδία. Η ιδέα αυτή παρουσιάστηκε στην Ευρώπη και διαδόθηκε από τον Παύλο Αργυριάδη (1869-1894), αλλά «έπεσε» στο Μακεδονικό.
      Δηλαδή, αφού οι βαλκανικές χώρες απελευθερώθηκαν από την τουρκική σκλαβιά τον 19ο αιώνα και όταν σχηματίστηκαν τα εθνικά κράτη στη Σερβία, τη Βουλγαρία και την Ελλάδα, άρχισε να διαδίδεται η ιδέα της Βαλκανικής Ομοσπονδίας.
      Ωστόσο, δεδομένου ότι οι Νοτιοσλάβοι σοσιαλιστές υποστήριξαν τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης «μακεδονικής δημοκρατίας» σε μια ομοσπονδία των βαλκανικών δημοκρατιών, δεν μπόρεσε να επιτευχθεί συμφωνία για αυτό το θέμα και η ιδέα έγινε ανέφικτη.
      Είναι ενδιαφέρον ότι πριν από τη συγκρότηση της ΣΟΔΓ το 1943, η Μεγάλη Βρετανία ξεκίνησε μια ελληνογιουγκοσλαβική συμφωνία για την ίδρυση βαλκανικής ομοσπονδίας ένα χρόνο νωρίτερα.
      Υπογράφηκε μάλιστα συμφωνία για αυτό στις 15 Ιανουαρίου 1942 στο Υπουργείο Εξωτερικών της Βρετανίας και η βασική αρχή της συμφωνίας είναι «τα Βαλκάνια των Βαλκανικών λαών», μεταξύ των οποίων φυσικά δεν αναφέρεται καθόλου ο νοτιοσλαβικός λαός του Βαρδάρη (κατόπιν ‘σλαβομακεδονικός’ λαός.
      Λίγες μόλις ώρες αργότερα, οι δύο βασιλιάδες, ο βασιλιάς των Ελλήνων Γεώργιος Β’ και ο βασιλιάς της Γιουγκοσλαβίας Πέταρ Καρατζόρτζεβιτς, που βρίσκονται εξόριστοι στο Κάιρο, δίνουν ομιλίες με αφορμή την υπογραφή της συμφωνίας.
      Στην ομιλία, μεταξύ άλλων, εκφράζουν την ελπίδα ότι η ομοσπονδία θα εξασφαλίσει «ευτυχία και ευημερία των λαών της χερσονήσου», ότι η ομοσπονδία συγκροτείται προς «το συμφέρον των περισσότερων λαών» και ότι θα κάνει αμοιβαία τις συγκρούσεις εντελώς αδύνατες, αλλά θα αποτελέσει επίσης μια ισχυρή αμυντική στρατιωτική δύναμη ενάντια σε οποιαδήποτε εξωτερική επίθεση».
      Αυτή η ιδέα, όπως επιβεβαιώνει η ιστορία, δεν έγινε πραγματικότητα γιατί το Κομμουνιστικό Κόμμα Γιουγκοσλαβίας, με τις αποφάσεις για την ίδρυση του SFRJ που ελήφθησαν στις 29 Νοεμβρίου στο AVNOJ, απέρριψε το ενδεχόμενο επιστροφής του βασιλιά της Γιουγκοσλαβίας και αντί για μοναρχία, ίδρυσε μια δημοκρατία που διοικούνταν από τους κομμουνιστές.
      Ανοιχτά και συνδεδεμένα Βαλκάνια
      Από τις πιο πρόσφατες ιδέες για την ένωση των βαλκανικών κρατών, θυμόμαστε αυτή για μια Βαλκανική Ένωση στην οποία θα βρίσκονταν η οντότητα των Σκοπίων, η Σερβία, η Αλβανία, το Μαυροβούνιο, το Κόσοβο και η Β-Ε, που σύμφωνα με τις τότε πληροφορίες, υποστηρίχθηκε ότι η ιδέα ήρθε από τη Σερβία.
      Υποστήριξε ότι ο Σέρβος πρόεδρος Βούτσιτς έλαβε υποστήριξη για αυτήν την ιδέα και από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος φέρεται να είπε ότι ήταν καλό για τις πέντε βαλκανικές χώρες να ενταχθούν σε μια ένωση που θα λειτουργούσε σύμφωνα με τις αρχές της ΕΕ.
      Μια άλλη παραλλαγή σε αυτό το θέμα ήρθε λίγο αργότερα για το σχηματισμό του ALMAKOS (Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία και Κόσοβο), στο οποίο αρχικά οραματιζόταν το Μαυροβούνιο.
      Αν και αυτές οι ιδέες μπορεί να έχουν συζητηθεί κάπου και σε κάποιους κύκλους, ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε ότι βασίζονται σε σοβαρές συζητήσεις σχετικών παραγόντων.
      Ωστόσο, είναι προφανές ότι όντως εμφανίζονται κατά καιρούς και συνοδεύονται πάντα από διαμάχες και βαθιά αμφιβολία ότι είναι εφικτές, αλλά οι αριθμοί και τα στατιστικά στοιχεία που διατυπώνονται προς υποστήριξη αυτών των οραμάτων είναι πραγματικά ενδιαφέροντα. Και, πιθανότατα, θα παραμείνουν ακριβώς αυτό.
      Η πρωτοβουλία των Ανοιχτών Βαλκανίων, η οποία βασίστηκε στις ιδέες της οικονομικής σύνδεσης σύμφωνα με τις αρχές των τεσσάρων ελευθεριών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακολουθήθηκε από μεγάλες αμφιβολίες.
      Αυτή η πλατφόρμα συνεργασίας βασίζεται σε ευρωπαϊκή βάση για τη δημιουργία αλληλεγγύης με την οικοδόμηση μιας ενιαίας περιφερειακής αγοράς βασισμένης στην ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών, ανθρώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων, στην υλοποίηση κοινών επενδύσεων που θα διευκολύνουν τη μετάβασή μας σε μια ψηφιακή και πράσινη οικονομία και την αμοιβαία βοήθεια για την αντιμετώπιση κρίσεων και φυσικών καταστροφών.
      Την περίοδο από την προώθηση της πρωτοβουλίας το 2019, η οποία ξεκίνησε ως «Μίνι Σένγκεν» μέχρι τη βάπτισή της στα Σκόπια τον Ιούλιο του 2021 ως «Ανοιχτά Βαλκάνια», αρκετά «καθήκοντα για το σπίτι» που τέθηκαν ως στόχοι και αφορούσαν τη διευκόλυνση στις μεταφορές, καθώς και η κυκλοφορία προϊόντων και ανθρώπων, άνοιξαν την αγορά εργασίας και απέφεραν άλλα απτά οφέλη στους πολίτες, που επηρεάζουν άμεσα την ανάπτυξη του τουρισμού και της οικονομικής συνεργασίας, όπως οι πράσινες λωρίδες στα σύνορα για την ταχεία ροή των μεταφορέων και η εισαγωγή κοινού M-Tag στους δρόμους με διόδια.
      Μέσα από αυτά τα συγκεκριμένα βήματα προσέγγισης, τα Ανοιχτά Βαλκάνια ουσιαστικά ενισχύουν και προάγουν τις σχέσεις καλής γειτονίας των χωρών της περιοχής που διεκδικούν την ένταξη στην ΕΕ.
      Φυσικά, η ενοποίηση των βαλκανικών χωρών μέσα στους κόλπους της ΕΕ είναι ένα πολύ πραγματικό όραμα, αλλά αυτό είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία.

      Αποκλειστικά στο ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • 30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Financial Times: Το αμερικανικό LNG άρχισε να ρέει στην Ουκρανία μέσω Ελλάδας
      Η μεγαλύτερη ιδιωτική ενεργειακή εταιρεία στην Ουκρανία, η DTEK, αγόρασε μια παρτίδα περίπου 100 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων, εκ των οποίων το 10% θα χρησιμοποιηθεί εγχωρίως και το υπόλοιπο θα πωληθεί σε ελληνικές εταιρείες
      Αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) έφτασε για πρώτη φορά στο Κίεβο μέσω μέσω του ελληνικού τερματικού σταθμού, όπως αποκαλύπτει η βρετανική έκδοση των Financial Times.Η μεγαλύτερη ιδιωτική ενεργειακή εταιρεία στην Ουκρανία, η DTEK, αγόρασε μια παρτίδα περίπου 100 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων, εκ των οποίων το 10% θα χρησιμοποιηθεί εγχωρίως και το υπόλοιπο θα πωληθεί σε ελληνικές εταιρείες.Το δημοσίευμα σημειώνει ότι η παράδοση πραγματοποιείται με φόντο τη λήξη της πενταετούς συμφωνίας για τη διαμετακόμιση ρωσικού φυσικού αερίου μέσω της Ουκρανίας και την επικείμενη ορκωμοσία του Donald Trump, ο οποίος απειλεί να επιβάλει «τιμωρία» στις ευρωπαϊκές χώρες εάν δεν αυξάνουν τις αγορές αμερικανικών ενεργειακών πόρων.Οι προμήθειες από την ουκρανική DTEK θα συνεχιστούν μέχρι το τέλος του 2026, ενώ έχει επίσης συναφθεί 20ετής συμφωνία για την προμήθεια LNG.Οι αναλυτές θεωρούν αυτή τη συμφωνία σημαντική στο πλαίσιο της αποδυνάμωσης της οικονομικής επιρροής της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην ενεργειακή αγορά της Ουκρανίας.
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Οι Houthi προκάλεσαν πτώση 60% στα έσοδα της διώρυγας του Suez - Τα προοίμια "βαλκανιοποίησης" της Μέσης Ανατολής
      Αναλυτές της αγοράς προβλέπουν την επιστροφή των ναυτιλιακών υπηρεσιών στην Ερυθρά Θάλασσα καθώς βελτιώνεται το καθεστώς ασφάλειας, αλλά πιθανότατα όχι μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του 2025
      Τα έσοδα του καναλιού του Suez μειώθηκαν κατά 60% φέτος, προκαλώντας ζημιά 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Αίγυπτο, εν μέσω επιθέσεων στη ναυτιλία στην Ερυθρά Θάλασσα και των συνεχιζόμενων περιφερειακών εντάσεων στη Μέση Ανατολή.Ο Αιγύπτιος πρόεδρος Abdel Fattah al-Sisi σε δήλωσή του απέδωσε στις αυξανόμενες γεωπολιτικές προκλήσεις την πτώση των εσόδων, αλλά δεν έδωσε άλλες λεπτομέρειες.Η Αίγυπτος εισπράττει διόδια στα πλοία που διέρχονται από το κανάλι, μια βασική διαδρομή για το θαλάσσιο εμπόριο.Από τα τέλη του 2023, μαχητές των Houthi που εδρεύουν στην Υεμένη έχουν διαταράξει το παγκόσμιο θαλάσσιο εμπόριο επιτιθέμενοι σε πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα, ακριβώς νότια του καναλιού.Οι περισσότερες μεγάλες εταιρείες εκμετάλλευσης πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων έχουν εκτρέψει τα πλοία μακριά από την περιοχή και σε μεγαλύτερους, ακριβότερους πλόες γύρω από το Κέρας της Αφρικής, για μεταφορικό έργο που συνδέει την Ασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο.Οι εκτροπές αυτές αύξησαν τους ναυτιλιακούς ναύλους και εκτόξευσαν τα κέρδη των μεταφορέων κατά δισεκατομμύρια δολάρια.Μια πολυεθνική δύναμη αμερικανικού και ευρωπαϊκού στρατού περιπολεί την περιοχή, παρέχοντας συνοδεία στα εμπορικά σκάφη.Οι Houthi που υποστηρίζονται από το Ιράν έχουν πει ότι οι επιθέσεις με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη είναι σε ένδειξη αλληλεγγύης με τους Παλαιστίνιους στον πόλεμο Ισραήλ - Hamas.Ωστόσο, οι επιθέσεις ολοκληρώθηκαν πρόσφατα καθώς το Ιράν αντιμετωπίζει τα δικά του εσωτερικά ζητήματα και οι Ηouthi στοχεύουν όλο και περισσότερο το ίδιο το Ισραήλ.Η πτώση του καθεστώτος Assad στη Συρία και η απόσυρση της Ρωσίας από τα στρατηγικής σημασίας λιμάνια έχουν προσθέσει στην αβεβαιότητα γύρω από τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.Ορισμένοι αναλυτές της αγοράς προβλέπουν την επιστροφή των ναυτιλιακών υπηρεσιών στην Ερυθρά Θάλασσα καθώς βελτιώνεται το καθεστώς ασφάλειας, αλλά πιθανότατα όχι μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του 2025.
      [iEpikaira: Στις 05/02/24 γράφαμε ότι η "Παράκαμψη Ερυθράς Θάλασσας (προμηνύει κατάρρευση οικονομίας Αιγύπτου και μετατόπιση βαρύτητας στα λιμάνια του Ισραήλ)". Εκεί αναλύθηκαν οι επιπτώσεις που αποτελούν προοίμιο "βαλκανιοποίησης" της Μέσης Ανατολής ΕΔΩ!]
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Οτσαλάν: Ξαφνικά βλέπει «ιστορική ευθύνη» στην προσέγγιση Τούρκων - Κούρδων... κάτι μας θυμίζει αυτό!
      Σχόλιο iEpikaira
      Αποφασισμένος ο Ocalan να συμμετέχει στην ειρηνευτική διαδικασίαΟ ιδρυτής του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), Abdullah Ocalan, εκτίμησε πως είναι «ιστορική ευθύνη» η προσέγγιση Τούρκων και Κούρδων και δήλωσε «αποφασισμένος» να συμμετάσχει σε μια διαδικασία ειρήνης που ξεκίνησε στην Τουρκία, όπως ανέφερε την Κυριακή το τουρκικό φιλοκουρδικό κόμμα DEM μετά την επίσκεψή του στον φυλακισμένο Κούρδο ηγέτη το Σάββατο 28/12.«Η ενίσχυση της τουρκοκουρδικής αδελφοσύνης δεν είναι μόνο ιστορική ευθύνη αλλά και επιτακτική ανάγκη για όλους τους λαούς», είπε ο Κούρδος ηγέτης, ο οποίος είναι φυλακισμένος από το 1999 σε ένα νησί ανοικτά της Κωνσταντινούπολης, σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε το κόμμα.Αντιπροσωπεία του DEM (Κόμμα Δημοκρατίας και Ισότητας των Λαών) συναντήθηκε χθες, Σάββατο, με τον επικεφαλής του PKK στη διάρκεια της επίσκεψης αυτής, της πρώτης σε δέκα χρόνια.
      Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε μία ημέρα μετά το πράσινο φως που έδωσε η τουρκική κυβέρνηση έπειτα αίτημα του DEM να επισκεφθεί τον 75χρονο Ocalan.
      Η απόφαση ελήφθη δύο μήνες αφότου ο επικεφαλής του τουρκικού εθνικιστικού κόμματος MHP έτεινε ξαφνικό «κλάδο ελαίας» στον Ocalan, καλώντας τον στο Κοινοβούλιο να αποκηρύξει την τρομοκρατία και να διαλύσει την οργάνωσή του, θέση που υποστηρίζει και ο Erdogan.«Έχω την απαραίτητη αρμοδιότητα και αποφασιστικότητα για να κάνω μια θετική συνεισφορά στο νέο παράδειγμα που ξεκίνησε από τον κ. Bahceli και τον κ. Erdogan», δήλωσε ο Ocalan, σύμφωνα με την ανακοίνωση του DEM.Ο Ocalan είπε επίσης, σύμφωνα με την ίδια πηγή, πως η αντιπροσωπεία που τον επισκέφθηκε θα μοιραστεί την προσέγγισή του με το κράτος και τους πολιτικούς κύκλους.«Υπό το φως αυτού, είμαι έτοιμος να λάβω τα απαραίτητα μέτρα και να απευθύνω την έκκληση αυτή».
      Η αυτονομιστική κουρδική οργάνωση PKK, που διεξάγει εδώ και δεκαετίες ένοπλο αγώνα εναντίον του κουρδικού κράτους, θεωρείται «τρομοκρατική» οργάνωση από την Τουρκία αλλά και από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Βρετανία.
      Αναλυτικά η ανακοίνωση του DEM, που δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα το πρωί έχει ως εξής:«Είχαμε μια περιεκτική συνάντηση με τον κ. Abdullah Ocalan στο Ιμραλί στις 28 Δεκεμβρίου 2024. Ήταν υγιής και ευδιάθετος. Οι εκτιμήσεις του σχετικά με την εξεύρεση μόνιμης λύσης στο Κουρδικό Ζήτημα ήταν ζωτικής σημασίας.»Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, στην οποία αξιολογήθηκαν οι τελευταίες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και την Τουρκία, ο κ. Οτζαλάν παρουσίασε θετικές προτάσεις για λύση έναντι των σκοτεινών μελλοντικών σεναρίων που επιβάλλονται (έξωθεν).»Το γενικό πλαίσιο των σκέψεων και της προσέγγισής του έχει ως εξής:»- Η ενίσχυση εκ νέου της τουρκοκουρδικής αδελφοσύνης αποτελεί ιστορική ευθύνη και είναι επείγουσα ανάγκη και καθοριστικής σημασίας για τη μοίρα όλων των λαών.»- Για την επιτυχία της διαδικασίας, είναι απαραίτητο όλοι οι πολιτικοί κύκλοι στην Τουρκία να αναλάβουν πρωτοβουλίες, να δράσουν εποικοδομητικά και να συμβάλουν θετικά χωρίς να εγκλωβιστούν σε στενούς και εφήμερους υπολογισμούς.Ένα από τα σημαντικότερα πεδία για αυτή τη συμβολή θα είναι αναμφίβολα η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση.
      »- Τα γεγονότα στη Γάζα και τη Συρία έδειξαν ότι η λύση αυτού του προβλήματος, το οποίο γαγγραινοποιείται από εξωτερικές παρεμβάσεις, δεν μπορεί να αναβληθεί άλλο.
      Η συμβολή και οι προτάσεις της αντιπολίτευσης είναι επίσης πολύτιμες προκειμένου η προσπάθεια αυτή να έχει επιτυχή κατάληξη ευθέως ανάλογη της σοβαρότητας αυτού του ζητήματος.»- Έχω την ικανότητα και την αποφασιστικότητα να προσφέρω και εγώ την απαραίτητη συμβολή με θετικό τρόπο στο νέο παράδειγμα που ενίσχυσαν ο κύριος Bahceli και ο κύριος Erdogan.»- Η αντιπροσωπεία θα μοιραστεί αυτή την προσέγγιση τόσο με το κράτος όσο και με τους πολιτικούς κύκλους.Υπό αυτό το πρίσμα, είμαι έτοιμος να κάνω το απαραίτητο θετικό βήμα και να απευθύνω το απαραίτητο κάλεσμα.»- Όλες αυτές οι προσπάθειές μας θα φέρουν τη χώρα στο επίπεδο που της αξίζει και ταυτόχρονα θα αποτελέσουν έναν πολύ πολύτιμο οδηγό για έναν δημοκρατικό μετασχηματισμό.»- Αυτή είναι η εποχή της ειρήνης, της δημοκρατίας και της αδελφοσύνης για την Τουρκία και την περιοχή».
      [iEpikaira: Γιατί η επιχειρηματολογία και φρασεολογία του Οτσαλάν μας θυμίζει τα όσα ακούμε εδώ και καιρό από κυβερνητικά στόματα για τα ελληνοτουρκικά;]
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Οι Πακιστανοί Ταλιμπάν βάζουν φωτιά στις σχέσεις Ισλαμαμπάντ-Καμπούλ (μήπως κάποιοι ανοίγουν τον δρόμο για το Μπαλουχιστάν;)

      ΤΣΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ
      Μία νέα πολεμική εστία αντιπαράθεσης ήρθε στο προσκήνιο, συγκεκριμένα στην Κεντρική Ασία, όπου ξέσπασαν συγκρούσεις μεταξύ των Αφγανών Ταλιμπάν και του Πακιστάν, έπειτα από πολύνεκρούς βομβαρδισμούς της πακιστανικής αεροπορίας που οδήγησαν στον θάνατο δεκάδων ανθρώπων, ανάμεσα τους πολλών παιδιών, σύμφωνα με τις αφγανικές αρχές.
      Το αφγανικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι δυνάμεις των Ταλιμπάν πραγματοποίησαν μία σειρά επιθέσεων, «πέρα από την υποθετική γραμμή» – μία έκφραση που χρησιμοποιούν οι αφγανικές αρχές για να περιγράψουν μία περιοχή του Πακιστάν, στα σύνορα με το Αφγανιστάν, στην οποία οι Αφγανοί δεν αναγνωρίζουν την πακιστανική κυριαρχία. Υποστήριξαν ότι έπληξαν «κακόβουλα στοιχεία», υπεύθυνα για επιθέσεις στο Αφγανιστάν. Είναι χαρακτηριστικό πως ο εκπρόσωπος του υπουργείο απέφυγε να πει ότι χτυπήθηκε πακιστανικό έδαφος, εμμένοντας ότι επλήγησαν στόχοι στην «υποθετική γραμμή».
      Υπάρχουν αναφορές ότι ένας Πακιστανός παραστρατιωτικός και επτά τραυματίστηκαν από τις συγκρούσεις αυτές, στις οποίες απάντησε η πακιστανική Αεροπορία και το πακιστανικό Πυροβολικό, προκαλώντας απώλειες στις τάξεις των Ταλιμπάν. Προηγουμένως, οι Ταλιμπάν ισχυρίστηκαν ότι συγκέντρωσαν δύναμη 20.000 μαχητών τους στα σύνορα με το Πακιστάν.
      Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr
      [iEpikaira: Μήπως κάποιοι ανοίγουν τον δρόμο για την δημιουργία του Μπαλουχιστάν; Ο χάρτης του Blood Borders είναι αποκαλυπτικός...
      Ο χάρτης του άρθρου υπό τον τίτλο "Blood Borders" που αναλύει το σχέδιο βαλκανιοποίησης της Μ. Ανατολής. Source: http://armedforcesjournal.com/peters-blood-borders-map/


      Περισσότερα ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ!]
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • 30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ο πόλεμος των αγωγών πίσω από τον εμφύλιο στην Συρία
      ΜΠΑΛΤΖΩΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
      Οι εξελίξεις στην Συρία, δεν ήταν ούτε ξαφνικές, ούτε απρόβλεπτες, αλλά μεθοδευμένες και οργανωμένες. Και πίσω από τις ραγδαίες εξελίξεις, κυρίαρχο ρόλο είχε μια τζιχαντιστική οργάνωση, η Χαγιάτ Ταχρίμ αλ Σιάμ (HTS), η συνέχεια της Αλ Νούσρα, θυγατρική της Αλ Κάιντα, που κατέλυσε μέσα σε 192 ώρες την συριακή κυβέρνηση του προέδρου Άσαντ, όπου το κόμμα Μπάαθ κυβερνούσε επί 61 ολόκληρα χρόνια την.
      Και τούτο γιατί τα συμφέροντα διαφόρων χωρών, όπως των ΗΠΑ, της Βρετανίας, βεβαίως της Τουρκίας επέβαλλαν την πτώση του Άσαντ και στην θέση του την τοποθέτηση ενός τζιχαντιστή από τα παλιά, του Νο 2 της Αλ Κάιντα, του Αμπού Μοχάμεντ αλ Γκολάνι. Δηλαδή ενός επικηρυγμένου με 10 εκατομμύρια δολάρια τζιχαντιστή. Φυσικά όλα τα ΜΜΕ της Δύσης έκαναν μια αξιοζήλευτη προσπάθεια ξεπλύματος του παρελθόν του, αναδιαμόρφωσης του προφίλ του επί το δυτικότερο, κάνοντας τον ως τον “τζιχαντιστή με το κουστούμι”, όπως εύστοχα αναλύθηκε σε αμερικανικό άρθρο.
      Η στόχευση της Συρίας και η καταστροφή της προκαλεί ερωτήματα. Σε αυτά, το βιβλίο του ΕΛΙΣΜΕ με τίτλο “Ανατολική Μεσόγειος, Παρόν και Μέλλον” πριν επτά χρόνια, αναλύει, εξηγεί και αποκαλύπτει τι ακριβώς συμβαίνει. Σε αυτό, ο υπογράφων που συμμετέχει στην συγγραφή του, εδώ αναλύει γιατί η Συρία βρέθηκε στο στόχαστρο οικονομικών συμφερόντων και κρατών. Ακολουθεί το κείμενο ακριβώς του υποφαινομένου, όπως στο βιβλίο, που αναφέρεται στην Συρία και την αιτία του συνεχιζόμενου πολέμου.
      Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • 30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Πάμε για "άλλο" Αιγαίο το 2025;
      Πάμε σε «άλλο» Αιγαίο, μέσα στο 2025; Είναι υπερβολικοί όσοι θέτουν το ερώτημα και πιστεύουν τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη ότι δεν συζητά τίποτα το σοβαρό με την Τουρκία; Δυστυχώς υπάρχουν γεγονότα που δεν μπορούν να αγνοηθούν.
      Έχουμε ξεχάσει και την αυτονόητη υποχρέωση για υποβολή σχεδίων πτήσεως στο Αιγαίο, από όποιον πετά σ΄ αυτό; Η υποχρέωση αφορά όλους, όχι μόνο τους Τούρκους. Για τους τελευταίους κάθε απόγευμα το ενημερωτικό δελτίο του ΓΕΕΘΑ αναφέρει τις παραβάσεις κανόνων εναέριας κυκλοφορίας των Τούρκων στο Αιγαίο. Δηλαδή ότι δεν καταθέτουν σχέδια πτήσης.
      Όμως όπως φαίνεται έχουμε αρχίσει να κάνουμε εκπτώσεις ,πρώτα σε «συμμάχους» με την προοπτική να κερδίσουν και οι Τούρκοι αυτό που χρόνια προσπαθούν: να πετάνε όπου θέλουν χωρίς κατάθεση σχεδίου πτήσεως.
      Τι έχει συμβεί;
      Η ΥΠΑ ,προφανώς με εντολή ΥΠΕΞ και ΥΠΕΘΑ, εκδίδει παράνομες αγγελίες για εναέριους ανεφοδιασμούς σε Αμερικανούς, Βρετανούς και Ιταλούς. Οι ανεφοδιασμοί γίνονται δυτικά και νότια της Κρήτης και στην περιοχή της Κάσου. Μόνο που στις αγγελίες δεν αποτυπώνεται η απαίτηση για κατάθεση σχεδίων πτήσης κάτι που είναι τελείως αντίθετο με τις πάγιες ελληνικές θέσεις. Κι αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα εμφανίζεται να ασκεί τα δικαιώματα της κατ΄ επιλογή.
      Το militiaire.gr αποκαλύπτει την αγγελία Α4915/18/12/24/10:27 στην οποία δεν υπάρχει καμία απαίτηση υποβολής σχεδίου πτήσεως από ιταλικά αεροσκάφη.
      Είναι προφανές ότι η Τουρκία όλα αυτά και τα γνωρίζει και θα τα αξιοποιήσει στον ICAO. Το πιο απλό που θα υποστηρίξει είναι, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να μη ζητά σχέδια πτήσης από τους δυτικούς της «συμμάχους» και να απαιτεί από τον ανατολικό «σύμμαχο» της.
      Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι ,γιατί η Ελλάδα δεν ζητά σχέδια πτήσης; Καχύποπτες σκέψεις οδηγούν σε απαντήσεις που θα πρέπει να μας ανησυχούν. Είναι το πρώτο βήμα για να τα ξεχάσουμε εντελώς;
      Το δεύτερο ερώτημα είναι γιατί δεν αντιδρά ο υποτίθεται σκληρός στα ελληνοτουρκικά Νίκος Δένδιας.
      Πηγή: militaire.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • 30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Συρία: Πρώην τρομοκράτης της Αλ Κάιντα ο νέος επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών
      Γνωστός και ως ο «άνθρωπος του παρασκηνίου» στην Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ
      Μιχάλης Ψύλος • psilosm@naftemporiki.gr
      Πρώην επικηρυγμένοι τρομοκράτες της Αλ Κάιντα αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των νέων αξιωματούχων που διορίζει η υποστηριζόμενη από τη Δύση «μεταβατική κυβέρνηση» της Συρίας. Το αποκορύφωμα είναι όμως ο πρόσφατος διορισμός ως επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών της χώρας του πρώην διοικητή της Αλ Κάιντα και συνιδρυτή του Μετώπου Νούσρα, Ανάς Χαμάν Χατάμπ.
      Γνωστός και ως Αμπού Αχμέντ Χουντούντ, ο Χατάμπ, συμπεριλήφθηκε στη μαύρη λίστα του ΟΗΕ ως «τρομοκράτης» από το Συμβούλιο Ασφαλείας, τον Σεπτέμβριο του 2014 για τη στενή του σχέση με την Αλ Κάιντα. Το 2012 μάλιστα, το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ είχε επιβάλει κυρώσεις εναντίον του, για τους δεσμούς του με την Αλ Κάιντα.
      Σύμφωνα με την καταχώριση, για αρκετά χρόνια ο Χατάμπ συμμετείχε «στη χρηματοδότηση, τον σχεδιασμό, τη διευκόλυνση, την προετοιμασία ή τη διάπραξη τρομοκρατικών πράξεων της Τζαμπχάτ αλ-Νούσρα. Πρόκειται για το παρακλάδι της Αλ Κάιντα, που μετονομάστηκε σε Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, το 2017 και πήρε την εξουσία στη Συρία.
      Ο νέος αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών της Συρίας βρισκόταν στο Ιράκ ως μεθοριακός διοικητής του Ισλαμικού Κράτους από το 2004 έως το 2011 και στη συνέχεια εντάχθηκε στην Αλ Νούσρα από τις αρχές του 2014. Είχε καθήκον να επιλέγει προσωπικούς σωματοφύλακες για τον ηγέτη της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ και ντε φάκτο ηγεμόνα της Συρίας σήμερα , αλ Τζουλιάνι που τώρα ακούει στο πραγματικό του όνομα, Αχμέντ αλ Σαράα.
      Τα τελευταία χρόνια, ο Χατάμπ επέβλεπε τις γενικές επιχειρήσεις ασφαλείας στην περιοχή του Ιντλίμπ, που ήταν στον έλεγχο των τζιχαντιστών από το 2016, με τη βοήθεια της Τουρκίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Χατάμπ διαχειρίστηκε την επιτήρηση μυστικών δικτύων κατά μήκος των συνόρων των ελεγχόμενων από τους τζιχαντιστές ,περιοχών.
      «Άνθρωπος του παρασκηνίου»
      Ο Χατάμπ είναι γνωστός και ως ο «άνθρωπος του παρασκηνίου» στην Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ και αρμόδιος της ασφάλειας και των πολιτικών υποθέσεων της οργάνωσης.
      Η ανακοίνωση του «Τμήματος Στρατιωτικών Επιχειρήσεων» της νέας κυβέρνησης της Συρίας για τον διορισμό του Χατάμπ,δημοσιεύτηκε στις 26 Δεκεμβρίου, την ίδια στιγμή που συμμετείχε σε συνάντηση του νέου ηγέτη της Συρίας, Αλ Τζολάνι με τον Χαμίντ Αλ Σατάρι, επικεφαλής της Ιρακινής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Στη συνάντηση αυτή ήταν παρών και ο Υπουργός Εξωτερικών της προσωρινής κυβέρνησης της Συρίας, Άσαντ αλ Σαϊμπάνι, ιδρυτικό μέλος της Αλ Κάιντα «Ο διορισμός του Χατάμπ είναι μια κλήση αφύπνισης για τη Δύση, καθώς η Συρία κινδυνεύει να γίνει το γόνιμο έδαφος για μια νέα γενιά ισλαμιστών εξτρεμιστών στην εξουσία που προσπαθούν να παρουσιαστούν ως δήθεν «μετριοπαθείς» παρόλο που το τζιχαντιστικό πρόγραμμα σπουδών τους είναι ξεκάθαρο», προειδοποιούν Ευρωπαίοι διπλωμάτες, μιλώντας στη Ναυτεμπορική. «Ο διορισμός του Χατάμπ ως επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών αντιπροσωπεύει μια περαιτέρω νομιμοποίηση του ρόλου των τζιχαντιστικών ομάδων στη Συρία, μετά τον Άσαντ», προσθέτουν.
      «Ο Χατάμπ δεν ήταν ένας απλός μαχητής, αλλά μια κεντρική προσωπικότητα στην οργάνωση και διαχείριση της τρομοκρατικής οργάνωσης Αλ Νούσρα.Διαχειριζόταν τα logistics και τα οικονομικά της οργάνωσης , διασφαλίζοντας ότι οι απαραίτητοι πόροι -χρήματα, οπλισμός και υλικοτεχνική υποστήριξη- ήταν πάντα διαθέσιμοι. Η συμβολή του ήταν ουσιαστική για τη λειτουργία της τρομοκρατικής οργάνωσης και για την ικανότητά της να λειτουργεί με δομημένο και διαρκή τρόπο», σημειώνουν οι ίδιες πηγές και προσθέτουν: «Αυτό το έργο επέτρεψε στην τζιχαντιστική οργάνωση να εδραιώσει την επιρροή της στη Συρία μετά την πτώση του καθεστώτος Άσαντ».
      Πηγή: naftemporiki.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!30.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Οι Κούρδοι της Συρίας ζητούν την παρέμβαση της Μόσχας
      Σχόλιο iEpikaira

      Ο διοικητής των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) Mazloum Abdi, έπειτα από τις τουρκικές απειλές για «αφανισμό» του Κουρδικού στοιχείου από τη Συρία μετά την επικράτηση των Τζιχαντιστών, απηύθυνε έκκληση στο Κρεμλίνο να ενεργήσει ως μεσολαβητής στις διαπραγματεύσεις μεταξύ του SDF και της Τουρκίας.
      Είπε συγκεκριμένα στο μήνυμα του: «Ζητάμε από τη Ρωσία να παίξει το ρόλο του μεσολαβητή και να βοηθήσει στη δημιουργία ειρηνικών σχέσεων. Εάν δεν ικανοποιηθεί αυτό το αίτημα, θα αναγκαστούμε να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας. Προετοιμαζόμαστε για αυτό εδώ και 4 χρόνια»!
      Η εξέλιξη αυτή είναι εξαιρετικά σοβαρή. Υποτίθεται ότι οι Κούρδοι στηρίζονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Υποτίθεται επίσης ότι η Τουρκία είναι κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ.
      Το λογικό και αναμενόμενο θα ήταν η συγκεκριμένη έκκληση των Κούρδων της Συρίας, να απευθυνθεί στον Λευκό Οίκο και όχι στο Κρεμλίνο. Προφανώς οι Κούρδοι, που κάτι παραπάνω θα ξέρουν επειδή βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, προεξοφλούν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρόκειται να διασφαλίσουν την ύπαρξή τους…
      [iEpikaira: Στις 11/12/24 το παρόν βήμα έγραφε "Δεν θα πέσουμε από τα σύννεφα εάν δούμε την Ρωσία να λειτουργεί παρασκηνιακά ως καταλύτης πλέον στο Κουρδικό χωρίς να υποσκάπτει την σχέση της με το Ιράν". Περισσότερα ΕΔΩ!]
      Πηγή: newsbreak.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • 29.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Τα μαύρα Χριστούγεννα...
      γράφει η Φανούλα Αργυρού*
      “…Η Βρετανία έχει συνεχείς ιστορικούς δεσμούς με την Κύπρο και ομολογουμένως δίχως να μας τιμούν οι περισσότεροι. Ακόμα περισσότερο, η λύση διχοτόμησης – η γνωστή βρετανική προσέγγιση του «διαίρει και βασίλευε» για λύση στα προβλήματα των ιθαγενών στις πρώην αποικίες – έχει το μειονέκτημα να οχυρώνει και να θεσμοθετεί εθνικούς διαχωρισμούς και να τους προικίζει με κακόβουλες εδαφικές διαστάσεις…»
      (Βρετανική εφημερίδα «Evening Standard» Λονδίνο 15 Αυγούστου 1996)
      Εισαγωγή
      Ιστορική υπενθύμιση των γεγονότων του 1963/64. Μια γροθιά στη επεκτατική τουρκική προπαγάνδα. Πως η βρετανική κηδεμόνευση στάθηκε αρωγός στο πλευρό της Άγκυρας μέχρι σήμερα…
      Οι Τούρκοι προετοιμάζονταν ακόμα πριν την υπογραφή των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου. Παράδειγμα οι «μεταναστεύσεις» Τούρκων από νότια της ΚΔ προς βόρεια πλευρά, το πλοιάριο «Deniz» με τις τεράστιες ποσότητες οπλισμού που αυτό-βύθισαν, όταν τους εντόπισε ανοικτά της Κερύνειας βρετανικό πολεμικό σκάφος κ.α…
      Πέραν του Λονδίνου και η Μόσχα για τα δικά της συμφέροντα πρόσφερε την υποστήριξή της στα τουρκικά σχέδια, 1964/65, 1974…. Όταν οι Αμερικανοί αρνήθηκαν τη διχοτόμηση 1957/58 το Λονδίνο είπε στον Δρ. Νιχάτ Ερίμ να πάρει ότι του πρόσφερναν (με την λεγόμενη Ανεξαρτησία) και τα υπόλοιπα… με «σταδιακές συνταγματικές ρυθμίσεις»!
      Μετά την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 16 Αυγούστου 1960 οι Τούρκοι από το 1961 υπονόμευαν συστηματικά με το βέτο τους την λειτουργία του κράτους. Στόχος τους: Προμελετημένος, κακόβουλος. Επιβολή δύο ομόσπονδων κρατών. Ο Πρόεδρος Αρχ. Μακάριος αναγκαστικά κατέθεσε τροποποίηση του Συντάγματος με τα 13 Σημεία. Τα συνέταξε με τη βοήθεια του Βρετ. Υπ.Αρμοστή Σερ Άρθουρ Κλάρκ.
      Φεβρουάριος 1963 – Ο τουρκικός στόχος είναι «σχιζοφρενικός»
      Ο Ύπατος Αρμοστής επέκρινε την «σχιζοφρενική κοντά-ομόσπονδη λύση» που επεδίωκαν οι Τούρκοι (το έγραψε στους ανώτερους του 12.2.1963) αλλά δεν εισακούστηκε. Με εντολή του Λονδίνου οι προτάσεις να είναι «λογικές και δίκαιες για τα τουρκικά συμφέροντα» ο Αρμοστής βοήθησε τον Μακάριο…
      Η Μόσχα υποκινούσε το Μακάριο για τα συμφέροντά της. Π.χ στις 31.12.1963 ο πρέσβης της Σ. Ένωσης του είπε να πετάξει «τα δεσμά της Ζυρίχης». Και αυτός μετά τη συνάντηση δήλωσε για κατάργηση της Συνθήκης Εγγυήσεως. 1.1.1964 o Μακάριος μονομερώς προέβη σε κατάργηση των Συνθηκών Συμμαχίας και Εγγυήσεως, για να αποσύρει αφού πείσθηκε από τον Βρετανό Υπ. Κοινοπολιτειακών Σχέσεων που βρισκόταν στο νησί να αποσύρει…
      Το τουρκικό έγγραφο για πραξικόπημα εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας
      Το έγγραφο που ακολουθεί αποκαλύπτει το προμελετημένο τουρκικό έγκλημα εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας.
      Στο βιβλίο του «Τα δύσκολα χρόνια – Αναμνήσεις μιας ζωής» ο πρώην υπουργός Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας και επαρχιακός διοικητής Λεμεσού Χριστόδουλος Βενιαμίν, δημοσίευσε στην ολότητα του το έγγραφο που οι αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας βρήκαν στο γραφείο του Τουρκοκύπριου υπουργού Γεωργίας Φαζίλ Πλουμέρ, ο οποίος το ξέχασε προφανώς στην βιασύνη του να εγκαταλείψει το γραφείο του στις 22 Δεκεμβρίου 1963 – εφόσον οι σχεδιασμένες τουρκικές επιθέσεις εναντίον των Ελλήνων ξαφνικά ξεκίνησαν 3 μέρες νωρίτερα από ότι είχαν προγραμματιστεί…
      “…Τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου δεχθήκαμε ως προσωρινό μεταβατικό στάδιο, αν δεν ήταν έτσι δεν θα τις υπογράφαμε. Με αυτές αναγνωρίσθηκαν σε διεθνές επίπεδο τα δικαιώματα της Τουρκίας επί της Κύπρου… Θα ωφεληθούμε από τα λάθη των Ρωμιών και αφού ετοιμασθούμε καλύτερα,… θα περιμένουμε την ημέρα που θα θέλουν να χαλάσουν τις Συμφωνίες, οπότε θα επιτύχουμε την πλήρη ελευθερία μας… πρέπει να υποστηρίζεται ο αγώνας μας αυτός από πολλούς εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες αλλά πρωτίστως από την Μητέρα Πατρίδα… Η Μητέρα πατρίς θα αναγνωρίσει αμέσως την κυβέρνηση αυτή… θα ακολουθήσει η επέμβαση της Μητέρας Πατρίδας και εάν υπάρξει ανάγκη θα αναγνωρισθούν αμέσως τα δικαιώματα, ως πολίτες της Δημοκρατίας, εις τους Κυπρίους οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι εις Τουρκία… οι Ρωμιοί θα αντιδράσουν εναντίον των Τούρκων εμπράκτως και έτσι θα αρχίσει ένας αγώνας μεταξύ των δύο Κοινοτήτων και το αποτέλεσμα θα καθορίσει τον αγώνα. ΄Οταν αρχίσει ο αγώνας η τουρκική Κοινότητας η οποία είναι διεσπαρμένη εις όλη την νήσο να μαζευτεί εις μίαν ζώνη δια της βίας και να είναι υποχρεωμένη όπως κρατήσει εκείνην την ζώνη…
      Λευκωσία 14.9.1963 Δρ. Φαζίλ Κιουτσιούκ Αντιπρόεδρος Κ.Δ , Ραούφ Ντενκτάς Πρόεδρος Τουρκικής Κοινοτικής Συνέλευσης. ”
      Η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» στα αποκαλυπτικά της δημοσιεύματα τον Φεβρουάριο του 1964 αναφέρθηκε στο συγκεκριμένο έγγραφο στις 21 και 23 Φεβρουαρίου 1964 (απόκομμα εφημερίδας στην αρχή του άρθρου).
      Το πρώτο πραξικόπημα
      Στην πραγματικότητα το πρώτο (και μοναδικό) πραξικόπημα εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας με καθαρό στόχο την διάλυση και αντικατάστασή της με δύο ομόσπονδα κράτη, δεν εκτελέστηκε από την ελληνική χούντα στις 15 Ιουλίου 1974, αλλά από την Τουρκία και τους Τούρκους της Κύπρου τον Δεκέμβριο του 1963-αρχές 1964. Η ΤΟΥΡΔΗΚ (τουρκική δύναμη στην Κύπρο που βρισκόταν βάση της Συνθήκης Συμμαχίας του 1960) είχε δυνατή ανάμιξη μαζί με Τούρκους της Κύπρου λεγόμενους «μαχητές» εκπαιδευμένοι από τον τουρκικό στρατό για τον σκοπό εκείνο. (Βλέπε δίγλωσσο βιβλίο «Αιματηρή Αλήθεια – Bloody Truth» της Κίνησης για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο, Λευκωσία 2009).
      «Νιού Γιόρκ Τάιμς» 31 Δεκεμβρίου 1963 – « Ο Αντιπρόεδρος Φαζίλ Κουτσιούκ είπε σήμερα ότι το Σύνταγμα της Κύπρου δεν ισχύει πια γιατί «δεν υπήρχε πιθανότητα» η τουρκική και η ελληνική κοινότητα να ζήσουν μαζί στο νησί. Ο Δρ. Κουτσιούκ, ηγέτης των Τουρκοκυπρίων δήλωσε: «Το Κυπριακό Σύνταγμα είναι νεκρό».
      «Νιού Γόρκ Χέραλτ Τρίπιουν», 31.12.1963: «Το Κυπριακό Σύνταγμα είναι νεκρό», είπε στους δημοσιογράφους ο Δρ. Κουτσιούκ, ο ηγέτης της τουρκικής κοινότητας στην Δημοκρατία. Ερωτηθείς αν ήθελε διχοτόμηση μεταξύ της τουρκικής μειονότητας και της ελληνικής πλειοψηφίας, απάντησε: «Ονομάστε το διχοτόμηση αν θέλετε».
      «Η Κύπρος θα μοιραστεί σε δύο κομμάτια, το ένα εκ των οποίων θα ενωθεί με την Τουρκία», ήταν δήλωση το 1964 από τον Κεμάλ Σατίρ, πρώην Αντιπρόεδρο της Τουρκίας.
      Αξίζει να σημειωθεί ότι η ημερησία διάταξη του Υπουργικού Συμβουλίου της Κυπριακής Δημοκρατίας συνεχίστηκε να στέλνεται στους Τουρκοκύπριους υπουργούς πολλούς μήνες μετά τα γεγονότα του 1963, όμως πεισματικά αρνούνταν να συμμετέχουν για να αποδείξουν ότι το κράτος δεν υφίσταται…
      H κυπριακή κυβέρνηση καλεί τη Βρετανία να βοηθήσει!
      Μετά το προμελετημένο τουρκικό πραξικόπημα τον Δεκέμβριο του 1963 η κυβέρνηση Αρχ. Μακαρίου ζήτησε από την Βρετανία βοήθεια να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Οι βρετανοί ανταποκρίθηκαν με τα στρατεύματά τους που είχαν στην Κύπρο με επικεφαλής τον βρετανό Στρατηγό Peter Young ο οποίος και επέβαλε την δεύτερη διχοτομική γραμμή στη Λευκωσία – ούτω καλούμενη έκτοτε χαρακτηριστικά «πράσινη γραμμή» – από το πράσινο μολύβι που την τράβηξε στο χαρτί. Συνέχεια της προηγούμενης διχοτομικής γραμμής στην κεντρική Λευκωσία που επέβαλαν οι ίδιοι ως αποικιοκράτες το 1956, την πρώτη διχοτομική τέτοια ονόματι γραμμή Mason – Dixon…
      Δεν άργησαν οι βρετανοί να δείξουν τις επιδιώξεις τους για να αρχίσουν κυπριακή κυβέρνηση και λαός να τους επικρίνουν για τους επί εδάφους καθαρούς φιλο-τουρκισμούς των…
      Βρετανία – «Έστω και να εισβάλουν οι Τούρκοι δεν θα τους σταματήσουμε»
      Παράλληλα ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Sir Alec Douglas-Home στις 31.12.1963 εξέδωσε την πιο κάτω οδηγία προς τον υπουργό Κοινοπολιτείας που βρισκόταν στην Κύπρο. «…Δεν έχουμε πρόθεση να χρησιμοποιήσουμε τις δυνάμεις μας έστω και αν οι Τούρκοι εισβάλουν και δεν νομίζω με το να μπλοφάρουμε θα μας βοηθήσει…»
      Η ίδια απόφαση πάρθηκε και τον Ιανουάριο του 1972 και εκτελέστηκε το 1974…
      «Στις 13 Φεβρουαρίου 1964 σε συνεδρία στο Λευκό Οίκο μεταξύ Αμερικανών και Βρετανών ο Σερ Άλεκ (Βρετανός Πρωθυπουργός) αμφισβήτησε ότι ο Μακάριος μπορούσε να ελέγχει πια την κατάσταση στην Κύπρο… Είπε πως «αν ο τουρκικός στρατός εισέβαλε στο νησί, η Βρετανία θα τον καλούσε να σταματήσει σε μια ορισμένη γραμμή, αλλά οι δυνάμεις της δεν θα πολεμούσαν εναντίον ενός νατοϊκού συμμάχου». Ο Αμερικανός Πρόεδρος Λ. Τζόνσον θυμήθηκε ότι η βασίλισσα Φρειδερίκη της Ελλάδας του είχε πει σε πρόσφατη επίσκεψή της στην Ουάσιγκτον (27 Ιανουαρίου 1964) ότι ο ελληνικός στρατός θα πήγαινε στη Κύπρο αν πήγαινε ο τουρκικός. Έπειτα ρώτησε τον Σερ Άλεκ ποιο ήταν το κίνητρο του Μακαρίου. « Ο Σερ Άλεκ είπε πως ο Μακάριος είναι ένας βρωμιάρης πρώτης γραμμής («stinker of the first water») θέλει στην Κύπρο μια κεντρική κυβέρνηση να ληστεύει τα δικαιώματα της τουρκικής μειονότητας. Φαίνεται ότι βασίζεται στις υποσχέσεις των σοβιετικών ότι δεν θα αφήσουν τους Τούρκους να εισβάλουν…». (Από το βιβλίο «Κουράγιο Πηνελόπη» του Άντη Ροδίτη, 2013 σελ. 69/70 από αμερικανικό αποδεσμευμένο έγγραφο.)
      Το αμερικανικό έγγραφο επιβεβαιώνει την προηγηθείσα δήλωση του βρετανού πρωθυπουργού προς τον υπουργό Κοινοπολιτειακών Σχέσεων.
      Ο Ραούφ Ντενκτάς στις 16.1.1964 στη σύσκεψη στο Λονδίνο που κάλεσε βρετανική κυβέρνηση, ζήτησε Ομοσπονδιακή λύση – εν τη παρουσία των Γλ. Κληρίδη, Τάσσου Παπαδόπουλοu, Σπύρου Κυπριανού, Στέλλας Σουλιώτη, Σερ Παναγιώτη Κακογιάννη πατέρα της Στέλλας Σουλιώτη, της τουρκικής και ελληνικής αντιπροσωπείας και Βρετανών αξιωματούχων. Αξίωσε:
      Εθελοντική ανταλλαγή πληθυσμών με αποτέλεσμα ο τουρκικός πληθυσμός να συγκεντρωθεί σε μια περιοχή. Πρόνοιες για ανταλλαγή γης μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων και για αποζημιώσεις όπου δεν θα είναι δυνατή ανταλλαγή… Η Κύπρος μπορούσε να είναι ενωμένο κράτος, νοουμένου και οι Ελληνοκύπριοι αποδέχονταν κάποια τουρκικά δικαιώματα, ή μπορούσε να γίνει ομόσπονδο κράτος…
      (Εξού και αυτό-εγκλωβίστηκαν έκτοτε στους Τ/κ θύλακες…)
      «Δύο συνιστώντα κράτη» (Two constituent states) – και «Το Μέλλον της Κύπρου»
      Όμως, 13 μέρες νωρίτερα, στις 3.1.1964 στο Φόρειν ΄Οφις είχαν ήδη ετοιμάσει « Σχέδιο για την ανασύσταση της Κύπρου σε ένα Ομοσπονδιακό κράτος» με 9σελιδη μελέτη, εξετάζοντας την πιθανότητα διαχωρισμού της Κύπρου σε μια τουρκική και μια ελληνική περιοχή στην πρώτη σελίδα του οποίου εντοπίζεται αναφορά σε «Greek and Turkish constituent states” ( βλέπε «Σχέδιο Ανάν» 2004).
      Στις 14.2.1964 ετοίμασαν και σχέδιο με τίτλο « Το Μέλλον της Κύπρου» βλέποντας 10 χρόνια μπροστά, για λύση γεωγραφικής ομοσπονδίας όπως ζητούσαν έκτοτε οι Τούρκοι. Το σχέδιο αναφερόταν σε τρείς πιθανές λύσεις με εδαφικό διαχωρισμό. Διχοτόμηση μέσω διπλής ΄Ενωσης, διχοτόμηση μέσω ομοσπονδίας – συνομοσπονδίας ίσως με ειδικές σχέσεις με την Ελλάδα και Τουρκία αντίστοιχα ή ομοσπονδία χωρίζοντας τη νήσο σε καντόνια, ένα ή δυο εκ των οποίων να ήταν τουρκικά..
      Στο στρατηγικό σχεδιασμό τους περιλαμβανόντουσαν και πρόνοιες για την χρησιμοποίηση του 6ου αμερικανικού στόλου και του βρετανικού βασιλικού ναυτικού για να εμποδίσουν τα ελληνικά πλοία από το να διασχίσουν το Αιγαίο εις βοήθεια της Κύπρου, συντονισμένη προσπάθεια με τους σύμμαχους (και φιλο – βρετανικά στοιχεία στην Ελλάδα) για την χαλάρωση των σχέσεων μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και Ελληνοκυπρίων και να «επιτεθούν κατά του ελληνικού Τύπου και ραδιοφώνου» κτλ γενικά αποκοπή του ομφάλιου λώρου με την Ελλάδα… Και κατέληγε:
      «…11. Οι εισηγήσεις για τις πιο πάνω διάφορες επιλογές δράσης θα πάρουν χρόνο να φέρουν αποτελέσματα. Από μια άποψη τουλάχιστον ο χρόνος είναι με το μέρος μας στο νησί. Ότι και να συμβεί είναι σίγουρο ότι η σημερινή μετακίνηση πληθυσμού θα συνεχιστεί με τους Τούρκους να μαζεύονται στη βόρεια πλευρά του νησιού. ΄Οσο πιο πολύ επιτυγχάνεται αυτό, τόσο πιο ενδεικτική και αποδεκτή θα είναι η λύση του είδους…»
      Το έγγραφο αυτό υπέγραψε ο τότε επικεφαλής του Τμήματος Σχεδιασμού Σερ Κρίσπιν Τίκελ. Ο ίδιος που μετέπειτα ανέλαβε αντιπρόσωπος της Βρετανίας στον ΟΗΕ, ο οποίος προώθησε το διζωνικό ψήφισμα 649/90 επί Γ. Βασιλείου. Αντικαταστάθηκε το 1990 από τον Σερ Ντέιβιντ Χάνει.
      Ο χάρτης αυτός είναι πλέον ιστορικός. Δημοσιεύθηκε στο βιβλίο του Ελληνοκύπριου κομμουνιστή Εύδωρα Ιωαννίδη με το ψευδώνυμο Δώρος Άλαστος «Cyprus-What now?» που εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1964. Ο συγγραφέας έγραψε πως η διχοτόμηση και η ομοσπονδία με δύο χωριστά κράτη με το 38% του κυπριακού εδάφους να δοθεί στους Τούρκους, συζητείτο έντονα για οκτώ χρόνια στο Λονδίνο (Φόρειν ΄Οφις) 1956-1964. Την ομοσπονδία την αποκάλεσε συγκαλυμμένη διχοτόμηση. Ο χάρτης αυτός να μελετηθεί σε συνδυασμό α) με το βρετανικό υπόμνημα για ‘δύο συνιστώντα κράτη’ 3.1.1964 β) τα σχέδια των Τουρκοκυπρίων για δύο κράτη τον Απρίλιο του 1964 και γ) την γραμμή Αττίλα το 1974. Ο Ιωαννίδης μετανάστευσε στη Βρετανία το 1930 και έγινε μέλος του Βρετανικού Κομμουνιστικού Κόμματος το 1932.Έγραψε πολλά βιβλία και δοκίμια, θεατρικά έργα, αρθρογράφησε σε βρετανικές εφημερίδες και έκανε την αυτοκριτική του για τη συμμετοχή του στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Πέθανε το 1978 ήταν αδελφός του Ιερόθεου Κυκκώτη, μια άλλη σημαντική μορφή της κυπριακής ομογένειας στην Αγγλία.
      Στις 28.2.1964 ο Τούρκος ΥΠΕΞ Φ. Κ. Ερκίν διαμήνυσε στο Φόρειν Οφις ότι η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι είχαν μία πολιτική, μία απαίτηση, γεωγραφικό διαχωρισμό, και οποιαδήποτε υπόδειξη προς τους αυτούς και την Άγκυρα προς το αντίθετο ήταν σαν να τους καλούσαν να απαρνηθούν το στόχο τους που ήταν η γεωγραφική ομοσπονδία. Και υπενθύμισε στους βρετανούς, ότι πολλάκις στο παρελθόν τους είχαν δώσει εμπιστευτικές διαβεβαιώσεις ότι συμφωνούσαν με τον στόχο της Ομοσπονδίας. (Βλέπε και υπόσχεση Υπ. Αποικιών 19.12.1956 από τη Βουλή των Κοινοτήτων για ξεχωριστή αυτοδιάθεση του 18%).
      Σημ. Η Μόσχα επίσης υποστήριξε ομοσπονδιακή λύση 1964/65 και έδωσε τη συγκατάθεσξ της στον Ετσεβίτ όπως το Λονδίνο για την εισβολή το 1974…
      Αφέλεια Μακαρίου; – 21.12.2016, ο συνάδελφος Λάζαρος Μαύρος αναμετάδωσε αποσπάσματα συνεντεύξεών του, που είχε πάρει το 1993 από τους Τάσσο Παπαδόπουλο, Βάσο Λυσσαρίδη, Λέλλο Δημητριάδη και Νίκο Σαμψών.
      Εισαγωγή Λ.Μ.«Σήμερα, 53 χρόνια από την 21η Δεκεμβρίου 1963, ήτανε Σάββατο εκείνη μέρα που ξημέρωνε, με τους πρώτους πυροβολισμούς, πρώτους νεκρούς της τουρκο-ανταρσίας όπως ονομάσθηκε η ένοπλη επίθεση των Τούρκων, προγραμματισμένη, προπαρασκευασμένη πριν ακόμα φύγουν οι Άγγλοι από την Κύπρο από το 1958, η Τουρκία με το γενικό της επιτελείο, το Γραφείο Ειδικού Πολέμου της Τουρκίας, συγκρότησε, οργάνωσε, διοίκησε, εκπαίδευσε, εξόπλισε την τρομοκρατική οργάνωση των Τούρκων ΤΜΤ, διά της οποίας επέβαλε με δολοφονίες κιόλας τον απόλυτο έλεγχο επί της τουρκικής μειονότητας από το 1958, για να εξαπολύσει το 1963 την επίθεση εναντίον των Ελλήνων της Κύπρου και της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού προηγουμένως δολοφόνησε και τους Τουρκοκύπριους δημοσιογράφους της εβδομαδιαίας εφημερίδας ‘Τζουμχουριέτ’ το 1962, Αϊχάν Χικμέτ και Αχμέτ Γιουρκάν…».
      Ν.Σαμψών: «Επειδή έζησα όλη τη διαδικασία της αλλαγής των 13 Σημείων του Συντάγματος, είμαι ένας από εκείνους που ο Μακάριος είχε καλέσει σε σύσκεψη και μας ανακοίνωσε την πρόθεσή του να ζητήσει αλλαγή του Συντάγματος. Ο μόνος που έφερε ένταση ήμουν εγώ. Ρώτησα, αν είμαστε προετοιμασμένοι στρατιωτικά να αντιμετωπίσουμε τουρκική ανταρσία και ερώτησα τον Μακάριο, εάν φέραμε όπλα για αντιμετώπιση ανταρσίας.
      Ο Μακάριος μου απάντησε ότι δεν θα γίνει τουρκική ανταρσία, διότι πίσω μας είναι η Μεγάλη Βρετανία. Τότε απάντησα εγώ ότι, εάν είναι οι Εγγλέζοι που βρίσκονται πίσω από την πρόθεσή του να αλλάξει το Σύνταγμα, τότε οδεύουμε με μαθηματική ακρίβεια εις την διχοτόμηση της Κύπρου…».
      Ο Μακάριος επισκεπτόμενος την Αθήνα το 1971 επίσης επέμενε ότι δεν υπήρχε κίνδυνος μονομερούς τουρκικής δράσης εναντίον της Κύπρου…
      Με παρόμοιες και άλλες χειρότερες ψευδαισθήσεις θα δούμε ότι διακατεχόταν και τον Ιούλιο του 1974 με τραγικά αποτελέσματα…
      *Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
      (Από βιβλία της γράφουσας «Top Secret», «Διζωνική vs Δημοκρατία 2019»)
      ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ 29/12/2024 onisilos.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • 29.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Γ. Αϋφαντής: Κάποιοι σε καίριες θέσεις για τα ελληνοτουρκικά χρηματίζονται
      «Ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτικού συστήματος αλλά και του ελληνικού κεφαλαίου είναι άμεσα συνδεδεμένο με το τουρκικό. Συνεπώς δεν έχουν κανένα απολύτως συμφέρον να χτυπήσουν τουρκικά συμφέροντα από τα οποία βγάζουν κέρδη…
      Να ακολουθήσουμε το χρήμα. Κάποιοι που βρίσκονται σε καίριες θέσεις χρηματίζονται, λειτουργούν με ιδιοτέλεια, δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς».
      Ο κ.Αυφαντής πιστεύει ότι ήδη υπάρχουν συμφωνίες με την Τουρκία κι αυτό φαίνεται σε μία σειρά γεγονότων. «Αλλά οι Τούρκοι θέλουν υπογραφές. Αυτό η ελληνική κυβέρνηση δεν θα το αποφύγει». Εξηγεί πως η κυβέρνηση με «συνεργασίες» θα φέρει ενώπιον των πολιτών την συμφωνία που πρέπει να υπογραφεί.
      Τι θα φέρει το 2025; «Ντροπή και επικύρωση όσων έχουν συμφωνηθεί στο παρασκήνιο. Αυτά που λένε ότι ο πρωθυπουργός δεν θα υπογράψει , προκαλεί την άλλη πλευρά. Μη δούμε ξαφνικά να διαρρέουν τα όσα έχουν ήδη συμφωνηθεί».
      Βασισμένο: militaire.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • 28.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η Συρία κλάδεψε τις φιλοδοξίες Μητσοτάκη στα ελληνοτουρκικά
      Δημήτρης Μηλάκας
      Χαμήλωσαν απότομα το τελευταίο διάστημα οι προσδοκίες της κυβέρνησης για πρόοδο στη διαδικασία της ελληνοτουρκικής προσέγγισης.
      Οι λόγοι για τον σκεπτικισμό με τον οποίο εμφανίζονται τώρα ο πρωθυπουργός και όσοι εντός και εκτός κυβέρνησης στηρίζουν την πολιτική του για διευθετήσεις με την Τουρκία εξηγούνται εύκολα:
      -Η τουρκική τακτική δεν προσφέρει στην ελληνική κυβέρνηση ούτε τα προσχήματα να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση καθώς οι αξιωματούχοι στην Άγκυρα επαναλαμβάνουν πως η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών είναι μία μόνο από τις ελληνοτουρκικές διαφορές και ίσως όχι η σημαντικότερη.-Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει πως με τη διαγραφή Σαμαρά μπορεί να ελέγχει την Κοινοβουλευτική Ομάδα, αλλά δεν «ξεμπέρδεψε» σε ό,τι έχει να κάνει με τους νεοδημοκράτες ψηφοφόρους που συμμερίζονται τις ενστάσεις που διατύπωσε αυτός και ο Καραμανλής για την πολιτική στα ελληνοτουρκικά.-Το μεσοδιάστημα μέχρι την ανάληψη της εξουσίας στις ΗΠΑ από τον νικητή των εκλογών Τραμπ αποτελεί περίοδο «στοχασμού» και διερεύνησης προθέσεων του νέου πλανητάρχη. Υπό αυτήν την έννοια η κυβέρνηση στην Αθήνα αναμένει την επαναδιατύπωση των οδηγιών από την Ουάσιγκτον για τα ελληνοτουρκικά.
      Περιφερειακός παίκτης
      Τα προηγούμενα θα πρέπει να τοποθετηθούν στις μείζονες εξελίξεις των τελευταίων ημερών στη Συρία:
      Είναι αδιαμφισβήτητο πως ο Ερντογάν κέρδισε τις εντυπώσεις (και πιθανότατα όχι μόνο αυτές) κατά τη φάση της ανατροπής του καθεστώτος και της εκδίωξης του Άσαντ στη Συρία.
      Με πιο απλά λόγια η Άγκυρα κατόρθωσε να εμφανιστεί και να παίξει τον ρόλο που επιδιώκει στην ευρύτερη περιοχή. Τον ρόλο της περιφερειακής δύναμης που έχει το σθένος και θεωρεί ότι έχει τα δυνάμεις να επηρεάσει τις εξελίξεις σύμφωνα με τα συμφέροντά της.
      Όπως είδαμε τα στηρίγματα του Άσαντ (Ιράν, Ρωσία) υποχρεώθηκαν να συμβιβαστούν με το γενικότερο πλαίσιο «αλλαγής της κατάστασης» όπως το πρότεινε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών στον Ιρανό και Ρώσο ομόλογό του κατά τη συνάντησή τους στην Ντόχα του Κατάρ.
      Οι τουρκικές προτάσεις έμοιαζαν περισσότερο με τελεσίγραφο καθώς οι δυνάμεις των αντικαθεστωτικών ήταν μια μέρα μακριά από τη Δαμασκό όταν οι τρεις υπουργοί συνομιλούσαν. Και πράγματι ένα 24ωρο αργότερα οι αντικαθεστωτικοί έκοβαν τις βόλτες τους στη Δαμασκό χωρίς να συναντήσουν την παραμικρή αντίσταση. Άλλωστε, όπως είπαμε, οι δυνάμεις που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν στο καθεστώς του Άσαντ τους πόρους να αντισταθεί, είχαν συνθηκολογήσει, μια μέρα νωρίτερα…
      Δεν μπορεί κάποιος να γνωρίζει τι είδους δεσμεύσεις ανέλαβε η Τουρκία έναντι της Τεχεράνης και της Μόσχας προκειμένου να αφήσουν το καθεστώς Άσαντ να πέσει αμαχητί. Αυτό που είναι φανερό πια είναι πως οι «αντάρτες» του Αλ Τζολάνι που κατέλαβαν τη Δαμασκό είναι στενά και απόλυτα συνδεδεμένοι με την Τουρκία. Η Άγκυρα τους εξόπλισε και τους καθοδήγησε μέχρι να πάρουν την εξουσία και τώρα προφανώς αναμένει (η Άγκυρα) τα ανταλλάγματα.
      Θεωρώντας ότι «κρατά στο χέρι» τη νέα συριακή κυβέρνηση η Άγκυρα μπορεί να πιέζει (με πολλούς τρόπους, συμπεριλαμβανομένων και των στρατιωτικών ) για να εξασφαλίσει όχι απλώς την αποτροπή της δημιουργίας κουρδικού κράτους στα σύνορά της, αλλά και να αμφισβητήσει την αυτονομία που απολαμβάνουν οι Κούρδοι υπό την αμερικανική προστασία στα βορειοανατολικά εδάφη της Συρίας.
      Τι θέλουν οι ΗΠΑ
      Κάπου εδώ, ωστόσο, εξαντλούνται τα όρια «ασφάλειας» των τουρκικών κινήσεων. Κι αυτό γιατί τα τουρκικά συμφέροντα στην περιοχή (των Κούρδων της Συρίας) συγκρούονται ευθέως με τις αμερικανικές επιθυμίες…
      Οι Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω της προστασίας που παρέχουν στους Κούρδους, έχουν δημιουργήσει στρατιωτικά προγεφυρώματα προκειμένου να ελέγχουν τα πετρελαιοφόρα κουρδικά εδάφη. Το Ισραήλ, επίσης, έχει κάθε λόγο να μην είναι ικανοποιημένο από τη νέα (υπό τον έλεγχο της Τουρκίας) κατάσταση και φροντίζει με τους βομβαρδισμούς κατά των στρατιωτικών υποδομών της Συρίας να ανεβάσει το κόστος της τουρκικής εμπλοκής.
      Σύμφωνα με τις αναφορές που δημοσιεύονται για τη στρατιωτική κατάσταση στις περιοχές των Κούρδων, γίνεται σαφές πως ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη σφοδρές εχθροπραξίες μεταξύ συριακών δυνάμεων που στηρίζει η Άγκυρα και Κούρδων μαχητών που πολεμούν ελπίζοντας ότι οι Αμερικανοί δεν θα τους εγκαταλείψουν, όπως στο παρελθόν…
      Στις μάχες θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εμπλοκή της τουρκικής αεροπορίας είναι εμφανής και κρίσιμη, γεγονός που αφήνει ανοιχτά περιθώρια ατυχήματος καθώς στο έδαφος που βομβαρδίζεται εκτός από τους Κούρδους υπάρχουν γύρω στις 3.000 Αμερικανοί στρατιώτες και εκατοντάδες «σύμβουλοι», που παρακολουθούν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις ενσωματωμένοι στις κουρδικές δυνάμεις.
      Επιχειρώντας να τοποθετήσει κανείς τα ελληνοτουρκικά σ’ αυτό το ευρύτερο παιχνίδι αντιλαμβάνεται ότι οι όροι για τη διευθέτησή τους διαμορφώνονται ανάλογα με την επιτυχία της Άγκυρας να παίξει τον ρόλο της περιφερειακής δύναμης. Ήδη Αθήνα και Λευκωσία διαπιστώνουν το κόστος που συνεπάγεται για τα κυπριακά συμφέροντα ο στενός δεσμός της Άγκυρας με τη νέα κατάσταση στη Συρία.
      Το κρίσιμο ερώτημα που προκύπτει λοιπόν είναι προς όφελος τίνος λειτουργεί ο χρόνος. Υπέρ της Αθήνας, που ελπίζει να παρακολουθήσει την εκδήλωση έντονων τριβών στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, γεγονός που θα περιορίσει τις τουρκικές φιλοδοξίες; Ή μήπως, όσο ο χρόνος περνά και η Άγκυρα παγιώνεται ως περιφερειακή υπερδύναμη, οι ελληνοτουρκικές διαφορές είναι καταδικασμένες να εκτονωθούν στο πλαίσιο ευρύτερων ρυθμίσεων στην περιοχή, για τις οποίες η Τουρκία θα έχει αποφασιστικό λόγο;
      Πηγή: topontiki.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • 27.12.2024 - Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ο Erdogan δίνει στη Συρία ηλεκτρική ενέργεια… παίρνει συνεκμετάλλευση πετρελαίου, φυσικού αερίου και αγωγούς

      Αφού στήριξε τους Σύρους αντάρτες που ανέτρεψαν τον πρόεδρο Bashar al Assad νωρίτερα τον Δεκέμβριο, η Τουρκία έχει αναχθεί σε μια από τις βασικές δυνάμεις που επηρεάζουν τη Συρία
      Το deal της δεκαετίας ετοιμάζεται να κλείσει ο Τούρκος πρόεδρος, Recep Tayyip Erdogan, ο οποίος -μετά την πτώση του καθεστώτος Assad- έχει πάρει κάτω από την... ομπρέλα του τη Συρία. Μετά την πρόταση για χάραξη ΑΟΖ με τη Συρία, που θα αγνοεί κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου, η Τουρκία ρίχνει στο τραπέζι και τη συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου.Ειδικότερα, ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Alparslan Bayraktar, δήλωσε πως η Τουρκία σκοπεύει να προσφέρει ηλεκτρική ενέργεια στη Συρία και να βοηθήσει τη χώρα να ενισχύσει τις ενεργειακές της υποδομές, ενώ η Άγκυρα θα μπορούσε να συνεργαστεί με τις νέες συριακές αρχές για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων της χώρας σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.Αφού στήριξε τους Σύρους αντάρτες που ανέτρεψαν τον πρόεδρο Bashar al Assad νωρίτερα τον Δεκέμβριο, η Τουρκία έχει αναχθεί σε μια από τις βασικές δυνάμεις που επηρεάζουν τη Συρία και έχει δεσμευθεί να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση της χώρας έπειτα από 13 χρόνια εμφύλιου πολέμου.Η Τουρκία ήταν μία από τις πρώτες χώρες που επαναλειτούργησαν την πρεσβεία τους στη Δαμασκό, ενώ ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών και ο επικεφαλής των υπηρεσιών Πληροφοριών της χώρας συναντήθηκαν με τον de facto ηγέτη της Συρίας, Ahmed al-Sharaa.Ο Bayraktar, ο οποίος είχε συνάντηση με δημοσιογράφους τουρκικών μέσων, δήλωσε ότι αντιπροσωπεία, της οποίας ενδέχεται να ηγείται, σχεδιάζει να μεταβεί στη Συρία αύριο (28/12/2024) για να συζητήσει για την ηλεκτρική μετάβαση της χώρας, την αποκατάσταση των υποδομών και άλλα ζητήματα. «Πρέπει να προσφέρουμε πολύ γρήγορα ηλεκτρική ενέργεια στις περιοχές της Συρίας που δεν διαθέτουν, αρχικά με εισαγωγές. Μεσοπρόθεσμα σχεδιάζουμε επίσης να αυξήσουμε την ικανότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και εκεί», επεσήμανε ο Τούρκος υπουργός, όπως έγραψε η εφημερίδα Hurriyet. «Υπάρχει ανάγκη για τα πάντα στη Συρία. Θα εργαστούμε πάνω σε ένα σχέδιο για τις υποδομές με τους ηγέτες εκεί», δήλωσε ο ίδιος, προσθέτοντας ότι η Τουρκία θα μπορούσε να παρέχει ηλεκτρική ενέργεια και στον Λίβανο μέσω της Συρίας.
      Η συνεκμετάλλευση
      Ο Τούρκος υπουργός επεσήμανε ότι η Άγκυρα εξετάζει τρόπους προκειμένου να χρησιμοποιηθούν οι πόροι της Συρίας σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο για την ανοικοδόμηση της χώρας, καθώς η παραγωγή και των δύο μειώθηκε στη διάρκεια του εμφυλίου. «Υπάρχουν πολλά θέματα που πρέπει να ωριμάσουν, από τη δημιουργία πετρελαϊκού αγωγού από τη Συρία ως την Τουρκία, την ένωση αυτού με τον αγωγό Ιράκ- Τουρκίας», σημείωσε, ενώ εκτίμησε ότι η Άγκυρα και η Δαμασκός θα μπορούσαν να συνεργαστούν στον τομέα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου στο άμεσο μέλλον.
      Η δημιουργία ΑΟΖ Τουρκίας - Συρίας
      Εν τω μεταξύ, πριν λίγες ημέρες η Τουρκία είχε θέσει θέμα χάραξης ΑΟΖ Τουρκίας και Συρίας.«Θα συνάψουμε συμφωνία θαλάσσιας δικαιοδοσίας με τη συριακή κυβέρνηση. Επεξεργαζόμαστε ένα σχέδιο δράσης έκτακτης ανάγκης που περιλαμβάνει τις αεροπορικές, σιδηροδρομικές, οδικές και επικοινωνιακές υπηρεσίες στη Συρία. Θα επαναλειτουργήσουμε τα αεροδρόμια» φέρεται να είπε ο Τούρκος υπουργός Μεταφορών και Υποδομών, Abdulkadir Uraloğlu.Η συμφωνία αυτή, όπως αναφέρει ο Τούρκος υπουργός, εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχέδιο δράσης της Άγκυρας για την επανασύνδεση και ανάπτυξη της Συρίας μετά την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ. Σύμφωνα με τις ίδιες δηλώσεις, η Τουρκία σχεδιάζει να ενεργοποιήσει εκ νέου τα αεροδρόμια στην Συρία, να αποκαταστήσει τις σιδηροδρομικές συνδέσεις και να αναβαθμίσει τις οδικές υποδομές της χώρας.Επίσης, δίνεται έμφαση στην ανάπτυξη τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, ώστε να υποστηριχθεί η λειτουργία βασικών δομών αλλά και να διευκολυνθεί η πρόσβαση στις διεθνείς αγορές.Το σενάριο αυτό σε συνδυασμό με ενδεχόμενο μοίρασμα των συνόρων δημιουργούν νέα δεδομένα, που δεν αφήνουν ανεπηρέαστη την Αθήνα και κυρίως την Κύπρο. Κι αυτό διότι η ΑΟΖ Συρίας και Τουρκίας θα αγνοεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου, που απορρέουν από το Δίκαιο της Θάλασσας, την UNCLOS III, ως και άλλα διεθνή έγγραφα, ενώ η μεγαλόνησος είναι κράτος-μέλος της Ε.Ε.Η στρατηγική της Άγκυρας φαίνεται να στοχεύει στη δημιουργία νέων τετελεσμένων στην Ανατολική Μεσόγειο, ως και στην περαιτέρω προώθηση της παρουσίας της Τουρκίας (που ήδη έχει υπολογίσιμη στρατιωτική εμπλοκή σε Αζερμπαϊτζάν, Κατάρ, Σουδάν, Σομαλία, Δυτική Λιβύη, ως και στα κατεχόμενα της Κύπρου κ.α.).
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶


    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
    ×