Έτος 7o

Δημοσιεύθηκε: Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2022

Πάρτε όπλα μακρού πλήγματος για τις ΕΔ: Νέο έτος 2022 και οι νέες… κύριες πηγές εξοπλισμών

H επιχειρησιακή δοκιμή του πυραυλικού αντιαεροπορικού συστήματος HISAR O+ αναδεικνύει -και πάλι- την αξία των όπλων μακρού πλήγματος. Η πρόσφατη δοκιμή του αντιαεροπορικού συστήματος HISAR O+ στο πεδίο βολής και δοκιμών του Aksaray στην Τουρκία, με την παράλληλη γνωστοποίηση της έναρξης της παραγωγής του το καλοκαίρι του 2021 (H Τουρκία δοκίμασε τον νέο της πύραυλο εδάφους-αέρος Hisar O+ / vid.), αποτελεί πρώτα από όλα άλλη μία απόδειξη της επιμονής της Τουρκίας στην πολιτική της αυτονόμησης, σε ό,τι αφορά την προμήθεια οπλικών συστημάτων.

Του ΣΤΕΡΓΙΟΥ Δ. ΘΕΟΦΑΝΙΔΗ

Πρόκειται για μία εξαιρετικά δύσκολη διαδικασία με σημαντικό ρίσκο και πολύ μεγάλο κόστος σε χρόνο και χρήμα. Παράλληλα απαιτεί οργάνωση και μεθοδικότητα μαζί με πολύπλευρη και πολυδιάστατη συνεργασία μεγάλου αριθμού φορέων, εταιρειών και τελικά και εμπλεκόμενων κυβερνήσεων. Και όταν λέμε κυβερνήσεων θα πρέπει να είμαστε σαφείς.

Η Τουρκία και η αμυντική της βιομηχανία μέσω σχετικών κρατικών αδειοδοτήσεων, έχει συνεργασία με κρατικούς φορείς αλλά και με εταιρείες στο Πακιστάν, την Κίνα, τη Γερμανία, την Ισπανία, τη Νότια Κορέα, και πολλές άλλες. Μπορεί η πρόσφατη σειρά υποτιμήσεων της αξίας της τουρκικής λίρας έναντι του δολαρίου να προκάλεσε σημαντικά προβλήματα στην τεράστια εφοδιαστική αλυσίδα της τουρκικής βιομηχανίας γενικότερα, είναι όμως γεγονός ότι η αρχή έχει γίνει και ότι και οι ΗΠΑ από την πλευρά τους θα φροντίσουν να μην ωθήσουν την Τουρκία στην αγκαλιά της Ρωσίας (Θα το καταλάβουν οι ΗΠΑ; Ο Ερντογάν αντίθετος στα συμφέροντά τους).

Δεδομένου ότι στην Ελλάδα δεν είναι δυνατόν για πάρα πολλούς λόγους να στηθεί μια αμυντική βιομηχανική υποδομή αντίστοιχη της τουρκικής και επειδή δεν υπάρχουν τα περιθώρια χρόνου και χρημάτων για την κάλυψη συνολικά των πολύπλευρων και πολυάριθμων επιχειρησιακών αναγκών, που απλά αφέθηκαν στην… τύχη τους τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια, οι εξοπλιστικές επιλογές της χώρας μας επιβάλλεται να είναι στοχευμένες και άμεσες.

Εκεί ακριβώς, επάνω σε αυτή τη συλλογιστική, έχουν αφιερωθεί εκατοντάδες αναρτήσεις του DP. Η προμήθεια φορέων (είτε αυτοί είναι μαχητικά αεροπλάνα, είτε ελικόπτερα, είτε μονάδες επιφανείας, είτε συστήματα Πυροβολικού) δεν είναι τίποτα περισσότερο από σπατάλη πολύτιμων κονδυλίων και χρόνου (και από τα δύο βρισκόμαστε σε τεράστια έλλειψη), αν δεν συνδυάζονται με τα κατάλληλα όπλα.

Βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση έχουν γίνει αρκετά τα τελευταία δύο χρόνια. Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει και θα ήταν πραγματικά άδικο να υποστηριχθεί το αντίθετο. Μετά από τόσα χρόνια εγκληματικών χειρισμών και απίστευτης αδιαφορίας. Υπάρχει όμως πολύς δρόμος μπροστά μας μέχρι τον στοιχειώδη ορθολογισμό που θα οδηγήσει και στον υποτυπώδη μακροπρόθεσμο επιχειρησιακό σχεδιασμό.

Τούτων λεχθέντων θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι οι τουρκικές εξοπλιστικές επιλογές πλέον, ιδίως μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 2016, δεν ελέγχονται από τις ΗΠΑ. Ούτε κατ’ ελάχιστον. Κάτι που με τη σειρά του επιβάλλει επίσης στην Ελλάδα μία συνολική αλλαγή του επιχειρησιακού δόγματος των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Η ανάπτυξη και ένταξη σε υπηρεσία πυραυλικών συστημάτων εδάφους – εδάφους μέσης και μεγάλης ακτίνας σε συνεργασία με το Πακιστάν και την Κίνα, πυραύλων εναντίον μονάδων επιφανείας (ATMACA), όπλων οριζόντιας πλεύσης μακρού πλήγματος (οικογένεια SOM), καθώς και πυραύλων αέρος – αέρος Gokdogun και Bozdogun και εδάφους-αέρος HISAR O+ και του μεγάλης ακτίνας SIPER που τελεί υπό ανάπτυξη, δείχνουν ξεκάθαρα ως προγράμματα ότι η Τουρκία προσανατολίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό σε πυραυλοκεντρικές (βληματοκεντρικές) επιχειρήσεις.

Έναντι αυτής της υπό διαμόρφωση αλλά με ταχύτατους ρυθμούς εξελισσόμενη απειλή, η Ελλάδα απλά δεν έχει τα περιθώρια να συνεχίσει να αδρανεί, λαμβάνοντας υπόψη δεδομένα του παρελθόντος. Δεδομένα που άφηναν συγκεκριμένες επιλογές διαθέσιμες για εξοπλισμούς σε Ελλάδα και Τουρκία με διαφοροποίηση να υφίσταται μόνο ως προς τους αριθμούς και όχι ως προς το είδος των υπό προμήθεια συστημάτων και όπλων.

Με τη συμμαχία AUKUS σε ισχύ πλέον και την παράλληλη ενίσχυση των συμμαχικών δεσμών της Ελλάδας με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τα ΗΑΕ, και τη Γαλλία, η νέα ισορροπία δυνάμεων στην ανατολική Μεσόγειο επιτρέπει στην Ελλάδα για πρώτη φορά μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, σημαντικά μεγαλύτερα περιθώρια επιλογών, δηλαδή ευελιξία. Όλα αυτά ταιριάζουν πολύ καλύτερα στις πραγματικές ελληνικές επιχειρησιακές ανάγκες, σε σχέση με όσα περιγράφουν οι καθορισμένες ΝΑΤΟϊκές νόρμες.

Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύει η απόφαση της προμήθειας των SPIKE NLOS, SPICE και Rampage από το Ισραήλ. Ατυχώς η ίδια επιλογή δεν έγινε για τα στρατηγικών δυνατοτήτων SCALP Naval που αρχικά είχαν επιλεγεί από το Πολεμικό Ναυτικό (μαζί με το περιβόητο πυροβόλο Strales) για τον εξοπλισμό των FDI Βelh@rra HN και τις συλλογές αυτοπροωθούμενων κατευθυνομένων βομβών AASM, για τα 24 Rafale F3R που θα παραλάβει η Πολεμική Αεροπορία.

Ο κύριος ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ...
Περιθώρια επιμέρους ενίσχυσης της ελληνικής άμυνας και της αποτρεπτικής ισχύος βέβαια, υπάρχουν ακόμη και είναι πάρα πολλά. Η επιμονή του DP στην υλοποίηση του προγράμματος συνολικής αναβάθμισης όλων των παλιών μαχητικών F-16 (Block 30 και Block 50), σε αυτό ακριβώς αποσκοπεί. Στο να μετατραπούν τα 70 αυτά μαχητικά σε πλατφόρμες αξιοποίησης πραγματικά σύγχρονων και αποτελεσματικών όπλων που θα προέλθουν κατά κύριο λόγο από το Ισραήλ.

Το οποίο δεν θα πρέπει πλέον να αντιμετωπίζεται ως εναλλακτική, αλλά ως κύρια ελληνική εξοπλιστική πηγή. Εναλλακτικές βέβαια που παρακάμπτουν την όποια άρνηση των ΗΠΑ για την αποδέσμευση όπλων αποτροπής στην Ελλάδα, υπάρχουν και σε όλους τους άλλους τομείς. Όπως αυτός του Πυροβολικού εν όψει της ανάγκης εκσυγχρονισμού των ελληνικών MLRS. Είναι εναλλακτικές που η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει εναντίον των ΗΠΑ. Αυτό είναι που ενδιαφέρει πρωτίστως τις ΗΠΑ.

Και όταν λέμε “να χρησιμοποιήσει”, εννοούμε ότι δεν μπορεί να κατηγορήσει τις ΗΠΑ ότι ενισχύουν μονόπλευρα την ελληνική άμυνα και αποτρεπτική ισχύ, αξιοποιώντας την κατηγορία αυτή και ως δικαιολογία για ακόμη περισσότερες αξιώσεις, η ακόμη και για να αιτιολογήσει και να επιβάλλει την προμήθεια των S-400!

Υπό αυτό το πρίσμα, εφόσον η Ελλάδα εκμεταλλευτεί την ισχύουσα συγκυρία, το 2022 και τα χρόνια που θα ακολουθήσουν, θα είναι πολύ καλύτερα για τα εθνικά μας συμφέροντα. Καλή χρονιά σε όλους…

Πηγή: defence-point.gr

Οι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

Tο iEpikaira στο Google News...
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Σε δοκιμασία η δημοκρατία στην Ευρώπη - Συλλαμβάνονται ακόμη και υποψήφιοι Πρόεδροι

      Σύγκρουσις των Βρυξελλών με την Ουάσιγκτων μέσω Ρουμανίας – Η απαγόρευσις της υποψηφιότητος Γκεοργκέσκου Οι προειδοποιήσεις Βανς για την απομάκρυνση της ΕΕ από τις αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας
      ΔΥΣΤΥΧΩΣ η κατάστασις στην Ρουμανία επιβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους του Αμερικανού αντιπροέδρου Τζαίυ Ντι Βανς, ότι η Ευρώπη έχει απομακρυνθεί από τις κοινές αξίες που την συνδέουν με τις ΗΠΑ. Από τις θεμελιώδεις αρχές της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Δεν άρεσε στο διοικητικό σύστημα της χώρας το γεγονός ότι ο Καλίν Γκεοργκέσκου, ένας Ρουμάνος Πατριώτης, ήλθε πρώτος στις προεδρικές εκλογές και τις ακύρωσαν. Και επειδή οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι είναι πρώτος και με διαφορά εν όψει των νέων εκλογών που θα διεξαχθούν τον Μάιο, τώρα τον συλλαμβάνουν και του απαγορεύουν να είναι υποψήφιος.
      Αυτό ξεπερνά ακόμη και τις μεθοδεύσεις των συνασπισμών των ηττημένων που κρατούν μακρυά από την Κυβέρνηση κόμματα που κερδίζουν συνεχώς έδαφος στην λαική ψήφο, όπως συμβαίνει στην Αυστρία και την Γερμανία. Ξεπερνά την κατάσταση στην Γαλλία όπου ο Πρόεδρος Μακρόν συνείργησε με την αριστερά, προκειμένου να στερήσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία από το κόμμα της Μαρίν Λε Πεν που ήλθε πρώτο σε ψήφους. Είναι όμως μια ένδειξις του σημείου στο οποίο προτίθενται να φθάσουν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών και τα κατά τόπους ενεργούμενά τους, προκειμένου να επιβάλλουν τα σκοταδιστικά και ανελεύθερα πρότυπα, τα οποία ψευδεπιγράφως έχουν ονομάσει «φιλελευθερισμό». Όταν η δημοκρατία οδηγεί σε λύσεις που δεν τους είναι αρεστές, απλώς καταργούν την δημοκρατία.
      Το είπε ξεκάθαρα ο Τζαίυ Ντι Βανς κατά την ιστορική ομιλία του στην διάσκεψη του Μονάχου, αναφερόμενος μάλιστα ειδικώς στην Ρουμανία και στην ουσιαστική κατάργηση της δημοκρατίας στην χώρα αυτή, διά της εργαλειοποιήσεως του Συνταγματικού Δικαστηρίου: «Αυτό που με ανησυχεί είναι η εσωτερική απειλή. Η απομάκρυνσις της Ευρώπης από ορισμένες από τις πιο θεμελιώδεις αξίες της: τις κοινές αξίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
      »Μου έκανε εντύπωση που ένας πρώην Ευρωπαίος Επίτροπος ενεφανίσθη προσφάτως στην τηλεόραση και ακουγόταν χαρούμενος, επειδή η ρουμανική κυβέρνησις μόλις είχε ακυρώσει τις εκλογές που είχαν διεξαχθεί. Προειδοποίησε ότι εάν τα πράγματα δεν πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στην Γερμανία. Αυτού του είδους οι δηλώσεις σοκάρουν τους Αμερικανούς. Για χρόνια μας λένε ότι όλα όσα χρηματοδοτούμε και υποστηρίζουμε είναι στο όνομα των κοινών δημοκρατικών αξιών μας. Τα πάντα, από την πολιτική μας για την Ουκρανία έως την ψηφιακή λογοκρισία, χαρακτηρίζονται ως υπεράσπισις της δημοκρατίας. Αλλά όταν βλέπουμε τα ευρωπαικά δικαστήρια να ακυρώνουν εκλογές και ανώτερους αξιωματούχους να απειλούν να ακυρώσουν και άλλες, θα πρέπει να αναρωτηθούμε εάν τηρούμε σε υψηλό επίπεδο τα πρότυπα».
      Το γεγονός είναι ότι η δημοκρατία στην Ευρώπη περνά δοκιμασία. Πλέον και στην Ρουμανία, στον εύκολο χαρακτηρισμό «ακροδεξιός» έχει προστεθεί και αυτός του «φιλορώσσου» για όποιον πολιτικό δεν συμμορφώνεται με την γραμμή των Βρυξελλών και δεν θέλει να υποταχθεί στα εφιαλτικά σενάρια που διαμορφώνουν για το μέλλον. Όπως ο Γκεοργκέσκου. Τον δρόμο για την απαγόρευση της υποψηφιότητός του, τον «έστρωσε» η εισαγγελία ασκώντας ποινικές διώξεις εις βάρος του για έξι αδικήματα. Τον κατηγορεί μεταξύ άλλων ότι υπεκίνησε ενέργειες κατά της συνταγματικής τάξεως, έκανε ψευδείς δηλώσεις αναφορικά με την χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας του και ίδρυσε μια φασιστική και αντισημιτική οργάνωση. Για τα αδικήματα αυτά μάλιστα συνελήφθη όταν προσήρχετο για κατάθεση της υποψηφιότητός του.
      Φυσικά, ο υποψήφιος της ρουμανικής ταυτοτικής δεξιάς θα προσφύγει στο Συνταγματικό Δικαστήριο, ήδη όμως πολιτικοί παρατηρητές στο Βουκουρέστι σπεύδουν να προδικάσουν ότι είναι απίθανο να του επιτρέψει το Συνταγματικό Δικαστήριο να είναι και πάλι υποψήφιος για την προεδρία της Ρουμανίας.
      Από την στιγμή κατά την οποία έγινε γνωστή η απαγόρευσις την οποία επέβαλλε η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή στην υποψηφιότητα Γκεοργκέσκου, το Βουκουρέστι συγκλονίζεται από επεισόδια. Οι πολίτες έχουν βγεί στους δρόμους και διαμαρτύρονται για τον αποκλεισμό του υποψηφίου τους. Πολλοί προσπάθησαν να εισβάλλουν στα γραφεία της Εκλογικής Επιτροπής. Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι η πάνδημη διαμαρτυρία μεθοδεύθηκε από ρωσσικά «μπότς» του διαδικτύου! Είναι η εύκολη δικαιολογία αυτών που αρνούνται την πραγματικότητα.
      Να σημειώσουμε εδώ ότι υπήρξε προηγούμενο και στις εκλογές του Οκτωβρίου, όταν το Συνταγματικό Δικαστήριο (αυτό που θα κρίνει τώρα την προσφυγή του Γκεοργκέσκου), είχε εμποδίσει την υποψηφιότητα μιάς άλλης υποψήφιας την οποία χαρακτήρισε «ακροδεξιά», υποστηρίζοντας ότι οι αντιευρωπαικές, φιλορωσσικές απόψεις της την καθιστούν ακατάλληλη για την προεδρία…
      Πηγή: estianews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Le Figaro: Γιατί καταρρέει η Δύση;
      ΔΥΣΗ: Η κατάρρευση οφείλεται στον αποκλεισμό των απλών ανθρώπων!
      Συνέντευξη του Christophe Guilluy στον Alex. DevecchioC. Guilluy: «Η κατάρρευση της Δύσης δεν οφείλεται στον «παγκόσμιο Νότο», το Ισλάμ ή τον wokisme, την κατάρρευση των γεννήσεων· οφείλεται στην επιλογή των ελίτ να φιμώνουν τους απλούς ανθρώπους που δημιουργούν και διαιωνίζουν τον πολιτισμό».
      LE FIGARO. – Το νέο σας βιβλίο, Μητρόπολη και Περιφέρεια, έχει τη μορφή μύθου του Όργουελ. Διηγείστε την εξέγερση και τη νίκη της Περιφέρειας επί της Μητροπόλεως. Aυτή η νίκη αντιπροσωπεύει την πολιτισμική αλλαγή που σαρώνει τη Δύση;
      CHRISTOPHE GUILLUY. – Ναι, καλά καταλάβετε· πιστεύω μάλιστα ότι είναι η πιο ρεαλιστική περιγραφή της πολιτιστικής και πολιτικής ανατροπής της Δύσης που βρίσκεται σε εξέλιξη. Μια σεισμική δύναμη, η οποία τρέφεται για δεκαετίες από το ξεπούλημα της μεσαίας και εργατικής τάξης από ένα μοντέλο που δεν αποτελεί πλέον κοινωνία – αυτό της Mητρόπολης – βρίσκεται στη διαδικασία μετάβασης από τον έναν κόσμο στον άλλο. Το πολιτιστικό κέντρο βάρους των δυτικών κοινωνιών πρόκειται να μετατοπιστεί προς τη συνήθη πλειοψηφία, προς την Περιφέρεια. Θα πρόκειται για την κορύφωση αφού, εδώ και είκοσι χρόνια, όλες ανεξαιρέτως οι κοινωνικές ή πολιτικές διαμαρτυρίες εμφανίζονται στις περιφέρειες και πουθενά αλλού.
      Η νίκη του Τραμπ στις ΗΠΑ είναι συνέπεια αυτής της στροφής;
      Είναι γνωστό ότι η αμερικανική πλειοψηφία, η εργατική και η μεσαία τάξη, ζει στην Περιφέρεια. Ήταν αυτή που έφερε τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι, σε αντίθεση με ό,τι φανταζόμαστε, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν δημιούργησε αυτό το κίνημα: αντίθετα, προσαρμόστηκε σε αυτό. Ειδικότερα, με τη συμβουλή του JD Vance, ενσωμάτωσε (κάτι που δεν είχε κάνει το 2020), τις νέες προσδοκίες και κυρίως την πραγματικότητα αυτών των δημοφιλών στρωμάτων που δεν μοιάζουν πλέον με τα δημοφιλή στρώματα του περασμένου αιώνα. Αυτή η γνωστή πλειοψηφία είναι –όπως στη Γαλλία– σε μεγάλο βαθμό έχει απο-ιδεολογικοποιηθεί (με το τέλος του διαχωρισμού δεξιά/αριστερά) και αυτονομήθηκε (θύμα του πολιτιστικού εξοστρακισμού). Τέλος, έχει ανασυντεθεί δημογραφικά. Στη Δύση, οι εργατικές τάξεις είναι πλέον πολυεθνικές και πολυθρησκευτικές, αλλά μπορούν να ενωθούν για να υπερασπιστούν έναν τρόπο ζωής, κοινές αξίες και την επιθυμία να συνεχίσουν να «δημιουργούν κοινωνία» απορρίπτοντας την ιδέα μιας ρευστής, αδιάφορης κοινωνίας. Ήταν η κατανόηση αυτής της δημογραφικής ανασύνθεσης μέσα στην εργατική τάξη που επέτρεψε στον Τραμπ να κερδίσει σχεδόν το ήμισυ των ψήφων των Λατίνων – και ένα κλάσμα της ψήφου των μαύρων – χωρίς τις οποίες δεν θα μπορούσε να κερδίσει.
      Από αυτή την άποψη, τι σας έκανε εντύπωση στην ομιλία του JD Vance και στις αντιδράσεις που προκάλεσε;
      Το πιο σημαντικό είναι προφανώς οι αγανακτισμένες και συχνά υπερβολικές αντιδράσεις του μικρού ευρωπαϊκού σαλονιού. Πώς καταντήσαμε; Πώς καταντήσαμε τόσο ευάλωτοι; Τι είναι μια κοινωνία που φοβάται τα λόγια ενός ομιλητή; Είμαστει ακόμα μια ελεύθερη κοινωνία, που στέκεται όρθια; Γιατί ήταν οι εκφράσεις που προκάλεσαν αυτόν τον πανικό. Ωστόσο, ο JD Vance έχει απαγορεύσει στους Ευρωπαίους να σκέφτονται αντίθετα; Οχι. Να προτείνουν ένα εναλλακτικό πρότυπο, να συνομιλήσουν; Οχι. Αλλά, βασικά, νομίζω ότι αυτό που ήταν συγκλονιστικό ήταν η επίκληση μιας παλιάς δημοκρατικής αντίληψης με την οποία οι Ευρωπαίοι νιώθουν πολύ άβολα τώρα: αυτή της ύπαρξης μιας γνωστής πλειοψηφίας και, ακόμη χειρότερα, μιας κυρίαρχης πλειοψηφίας.
      Στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα στη Γαλλία, όταν μιλάμε για την ύπαρξη μιας γνωστής πλειοψηφίας, μας λένε ότι δεν υπάρχει πια, ότι η χώρα αποτελείται μόνο από τμήματα, μειονότητες, κομμάτια εδάφους, εν ολίγοις, ένα συγκρότημα χωρίς κοινές αξίες, εν ολίγοις, ότι «δεν υπάρχει πλέον κοινωνία», όπως έλεγε η Μάργκαρετ Θάτσερ.
      Το παράδοξο είναι να ακούς έναν Αμερικανό να δίνει ένα μάθημα κυριαρχίας σε Ευρωπαίους, που τώρα μιλούν μόνο τη γλώσσα του μάρκετινγκ, τη γλώσσα του πάνελ, του άπειρου κατακερματισμού, για ανθρώπους για τους οποίους η κοινωνία έχει εξαφανίσει το κοινό καλό υπέρ της αγοράς. Στην πραγματικότητα, ο φόβος πανικού της πλειοψηφίας, αντιληπτός κάθε φορά που η Περιφέρεια «τραβάει αυτιά» (δημοψήφισμα 2005, «κίτρινα γιλέκα», Brexit, λαϊκιστική ψήφος κ.λπ.) συνέχισε να δυναμώνει. Θα παρατηρήσετε ότι, η αμερικανική εργατική και μεσαία τάξη αποϊδεολογοποιήθηκαν και θέλησαν με την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ να συνεχίσουν να «δημιουργούν κοινωνία, απορρίπτοντας την ιδέα μιας ρευστής, αδιάφορης κοινωνίας».
      ήδη κλειδωμένες στις μητροπολιτικές τους ακροπόλεις, οι «προοδευτικές» ανώτερες τάξεις απαιτούν τώρα την εγκατάσταση της ZFE (Ζώνες Οχημάτων Χαμηλών Εκπομπών CO2) για να τεθεί οριστικά τέλος σε κάθε συμβίωση με τις λαϊκές τάξεις.
      Θα δείτε, σε λίγο καιρό, Παρίσι, Μπορντό, Λυών, Νέα Υόρκη ή Καλιφόρνια θα ζητήσουν την ανεξαρτησία τους!
      Ο JD Vance είναι παιδί της εργατικής τάξης. Τι συμβολίζει η ανάδειξή του στην αντιπροεδρία των ΗΠΑ;
      Πρώτον, θα ήθελα να υπενθυμίσω ένα σημείο: η λαϊκή καταγωγή δεν λέει τίποτα για την υπέροχη ή την ευτελή άποψη. Οι περισσότεροι από τους κατώτερους που «ανέρχονται» δένουν τέλεια με το σκηνικό, το οποίο διαιωνίζει και το πρότυπο, συχνά προς το χειρότερο. Αυτό που μου αρέσει στον Βανς είναι η καθαρότητα της σκέψης του. Οι δογματικοί θα μιλούσαν για απλούστευση εδώ, προφανώς. Επιπλέον, θυμίζω στο βιβλίο τον ορισμό που μου έδωσαν οι απλοί άνθρωποι για την ευφυΐα: «Έξυπνος είναι κάποιος που καταλαβαίνει τα πράγματα». Αυτός ο ορισμός μας επιτρέπει να κάνουμε μια αρκετά ριζική διάκριση μεταξύ των ηγετών μας και ενός Vance, δεν νομίζετε; Και μετά, εκτιμώ πραγματικά τους ανθρώπους που είναι σε θέση να σκέφτονται ενάντια στο δικό τους στρατόπεδο. Αυτή είναι η περίπτωση του Βανς, ο οποίος ήταν Δημοκρατικός, όπως πολλοί λευκοί από την «εργατική τάξη», είχε υποστηρίξει και τη Χίλαρι Κλίντον και είχε ασκήσει βίαια κριτική στον Τραμπ. Είχε λοιπόν λάβει αμέσως την ευλογία του «Βατικανού», των New York Times και της θυγατρικής τους Netflix, η οποία αγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου του. Και μετά, η καταστροφή: ο Βανς κάνει ειλικρινά μια ριζική στροφή, ομολογώντας ότι έκανε λάθος και υποστηρίζοντας τον Τραμπ επειδή δεσμεύτηκε ιδιαίτερα να σταματήσει τις μετακινήσεις για να ανέλθει. Έκτοτε, ο Τζέι Ντι Βανς στιγματίζεται από εκείνους που τον στήριζαν χθες, παρόλο που, ουσιαστικά, δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά. Δημοκρατικός ή Ρεπουμπλικανός, η ειλικρίνεια της δέσμευσής του να υπερασπίζεται τους απλούς ανθρώπους είναι η ίδια.
      Πέρα από τον Τραμπ ή τον Βανς, βλέπουμε την ανατροπή των πραγμάτων από τη μεσαία και εργατική τάξη;
      Αυτή η επιστροφή των εργατικών τάξεων ξεπερνά τον Τραμπ, τον Βανς και ακόμη και αυτό που ονομάζουμε λαϊκισμό. Αυτή η επιστροφή της πλειοψηφίας δεν είναι μόνο επιστροφή στη δημοκρατία, αλλά και της κοινωνίας, των αξιών της, αλλά και του πολιτισμού. Αυτή είναι μια πτυχή που σπάνια αναφέρεται, αλλά ξεχνάμε ότι πρώτα και κύρια είναι οι λαϊκές τάξεις, η πλειοψηφία, που κάνουν μια κοινωνία να ζει ή όχι. Αυτές δεν είναι μόνο «οι πρώτοι στις αγγαρείες», είναι αυτοί που κάνουν έναν τρόπο ζωής να υπάρχει και να εξελίσσεται, αλλά και, τελικά, ένας πολιτισμός. Αλλά η δυτική ιστορία των τελευταίων πενήντα ετών είναι αυτή ενός προτύπου που πήρε αποστάσεις από τη γνωστή πλειοψηφία που είχε συμβάλει στην οικοδόμηση του δυτικού πολιτισμού. Η κύρια αιτία αυτού που αποκαλείται «η κατάρρευση ή το τέλος της Δύσης» δεν είναι η εμφάνιση του «παγκόσμιου Νότου», του Ισλάμ ή του wokisme, δεν είναι καν η κατάρρευση των γεννήσεων (που είναι παγκόσμιο φαινόμενο με εξαίρεση τη Σαχελική Αφρική), όχι, είναι πρώτα και κύρια η συνέπεια της επιλογής των δυτικών ελίτ που ξεκίνησε τον περασμένο αιώνα: ο αποκλεισμός αυτών που είναι η ψυχή της κοινωνίας, αυτών που κάνουν έναν πολιτισμό να ζει και να διαιωνίζεται: τους απλούς ανθρώπους. Το σεισμικό κίνημα της συνήθους πλειοψηφίας είναι αυτό των στρωμάτων που δεν σκοπεύουν πλέον να μείνουν εκτός παιχνιδιού, αλλά επιθυμούν, αντίθετα, να διαιωνίσουν έναν πολιτισμό που βοήθησαν να οικοδομηθεί.
      Επιστρέφοντας στο βιβλίο σας, γιατί επιλέξατε αυτή τη μορφή, η οποία είναι πολύ διαφορετική από τα προηγούμενα δοκίμιά σας; Αφού προσπαθήσατε επανειλημμένα να περιγράψετε την πραγματικότητα χωρίς να εισακουστείτε από τις «ελίτ», σνομπάρετε με αυτή τη μορφή;
      Ένας μεταφυσικός μύθος για να περιγράψει το μεγάλο σχίσμα της Δύσης, ήταν απαραίτητος, έτσι δεν είναι; Αυτή η μορφή ξεκινά και από μια παρατήρηση: νομίζω ότι ο όγκος των αριθμών και των δεδομένων με τους οποίους κατακλυζόμαστε δεν μας επιτρέπει πλέον να δούμε το ουσιαστικό, δηλαδή την ανάπτυξη δύο τελείως αντιφατικών ανθρώπινων εμπειριών που μας οδηγούν στην άβυσσο. Όσο για τις ελίτ και τις ανώτερες τάξεις, κάνετε λάθος, έχουν καταλάβει και ακούσει τέλεια. Δεν σκοπεύουν όμως να μετακινηθούν για δύο λόγους. Το πρώτο είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος για το κοινό καλό και η έλλειψη θάρρους. Το δεύτερο, και αυτό είναι ένα ουσιαστικό σημείο: οι ελίτ και οι ανώτερες τάξεις δεν παίζουν το ρόλο τους στο πρότυπο που έχουν προωθήσει, αντίθετα, ωφελούνται από αυτό λίγο ή πολύ. Σε αυτό το πλαίσιο, και σε μια εποχή που ο ατομικισμός και ο εγωισμός διαπερνούν όλο και περισσότερο αυτόν τον κόσμο που κυριαρχεί, υπάρχει μικρή πιθανότητα να αναγνωρίσουν μια μέρα ότι έκαναν λάθος. Θα εξελιχθούν μόνο υπό πίεση. Ζούμε σε μια στιγμή που δεν είναι «κοινωνική» ή «οικονομική», αλλά μια υπαρξιακή στιγμή που προφανώς δεν μπορεί να αναχθεί σε στατιστικούς πίνακες ή χάρτες. Το θεμελιώδες ερώτημα είναι αυτό των άκρων, του μυστηρίου του πολιτισμού και των αξιών που υποστηρίζουν την κοινωνία και τον λαϊκό πολιτισμό. Αυτή η υπέρβαση, αυτό το μυστήριο, δεν είναι και δεν θα αποτελέσει ποτέ θέμα για τον ιδεολογοποιημένο κρατικό ερευνητή στις κοινωνικές επιστήμες.«Λαϊκές τάξεις: Αυτή η γελοία έκφραση έγινε δημοφιλής από την αριστερά στις αρχές της δεκαετίας του 1980, την εποχή που επρόκειτο να εγκαταλείψει το κοινωνικό ζήτημα για την κοινωνία υιοθετώντας το παγκοσμιοποιημένο μοντέλο».
      Είναι επίσης ένας τρόπος να μιλήσετε για τον εαυτό σας για πρώτη φορά, και ειδικά για τους αγαπημένους σας. Όλη η δουλειά σας, ως γεωγράφου, καθοδηγήθηκε τελικά από τα παιδικά σας χρόνια σε ένα εργατικό περιβάλλον;
      Αξίζει περισσότερο για την εμπειρία που έζησαν πολλοί άνθρωποι παρά για τον εαυτό σου. Πρόκειται για τη σκηνοθεσία του «καθολικού» μιας εμπειρίας και ενός συναισθήματος που είναι αυτά της συνήθους πλειοψηφίας στη Γαλλία, όπως και στη Δύση. Διεκδικώ απόλυτα αυτή την εγγύτητα με ένα θέμα που δεν είναι «θέμα», οι άνθρωποι για τους οποίους μιλάω δεν είναι επινοημένοι, τους ξέρω, με αυτούς ζω, μαζί τους θα πεθάνω. Ξέρω ότι αυτοί οι απλοί άνθρωποι δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε γι’ αυτούς, να τους ορίζουμε. Δεν θα το κάνω ποτέ αυτό.
      Αρνείστε να χαρακτηρίσετε τον εαυτό σας ως «φτωχό». Είναι πολύ άθλια η εικόνα των εργατικών τάξεων που μεταφέρει η κοινωνιολογία ή τα μέσα ενημέρωσης; Τι αποκαλύπτει αυτό;
      Προφανώς δεν είναι ντροπή να είσαι φτωχός, αλλά το να ισχυρίζεσαι είναι κάτι άλλο, είναι η αποδοχή θυματοποίησης, είναι για εμάς το σημάδι της υποταγής. Για τις λαϊκές τάξεις, αυτή η κατηγορία, «φτωχή», και αυτό που συνδέεται με αυτήν, η κοινωνική βοήθεια ειδικότερα, δεν ήταν ποτέ κάτι που προτάθηκε. Είναι η αριστερή μικροαστική τάξη που έχει κολλήσει αυτή την ταμπέλα, ιδιαίτερα στα προάστια – επιδιώκοντας να τους κλειδώσει σε αιώνια θυματοποίηση.
      Μισείτε επίσης την έκφραση «λαϊκές συνοικίες». Γιατί;
      Αυτή η ανόητη έκφραση, «λαϊκές συνοικίες», δημοσιοποιήθηκε σε μια εποχή που η αριστερά εγκατέλειπε την εργατική τάξη και το κοινωνικό ζήτημα ήταν τότε θέμα ουσιαστικοποίησης των προαστίων για να τα κάνει πολιτιστικό και πολιτικό αντικείμενο στα χέρια των αριστερών κομμάτων. Από τη φύση του ως πλειοψηφία, το «λαϊκό» έχει γίνει έτσι έννοια «μειοψηφίας». Η πλειοψηφία των λαϊκών τάξεων άρχισε τότε να γίνεται αόρατη, αυτές που ζούσαν στην περιφερειακή Γαλλία, αυτές σε μικρές πόλεις, μεσαίου μεγέθους πόλεις, αγροτικές περιοχές. Έτσι, χάρη στην αριστερά, το «λαϊκό» έχει γίνει ένα μικρό τμήμα μάρκετινγκ, ένα πάνελ της κοινωνίας, προς μεγάλο όφελος του καπιταλισμού. (Γελάει.)
      Εξηγείτε επίσης ότι, στη γειτονιά σας δεν υπήρχε «κοινωνικό μείγμα» και ότι αυτό δεν ήταν πρόβλημα…
      Θυμίζω στο βιβλίο ότι οι λαϊκές γειτονιές δεν ήταν ποτέ κοινωνικά αναμεμειγμένες και ότι αυτό δεν δημιουργούσε κανένα πρόβλημα, ούτε στον λαό ούτε στο Κομμουνιστικό Κόμμα της εποχής, αφού οι λαϊκές τάξεις ήταν οικονομικά και πολιτισμικά ενσωματωμένες. Αυτή η γελοία έκφραση έγινε δημοφιλής από την αριστερά στις αρχές της δεκαετίας του 1980, την εποχή που επρόκειτο να εγκαταλείψει το κοινωνικό ζήτημα για την κοινωνία υιοθετώντας το παγκοσμιοποιημένο μοντέλο.
      «Χωρίς να το καταλάβουμε, ζούσαμε ένα είδος «νησιωτικού σοσιαλισμού», εφαρμόζοντας κάθε μέρα χριστιανικές και κομμουνιστικές αρχές που βασίζονται στην πρόταξη του κοινού καλού και στο σεβασμό προς τους άλλους», γράφετε. Αυτός μπορεί να είναι ο κύριος ορισμός της κοινής ευπρέπειας…
      Θα παρατηρήσετε ότι αυτή η οργουελική ιδέα μιας έμφυτης ηθικής αίσθησης των λαϊκών τάξεων, που τις προστατεύει από τον «φιλελεύθερο εγωισμό», τρελαίνει πάντα τις άρχουσες τάξεις και τη διανόησή τους. Σαν να απαγορεύεται να μιλάμε για ηθική, υπέρβαση, κοινό καλό, χαρά. Αυτή η παρατήρηση είναι επίσης το αρχικό σημείο ρήξης μεταξύ Μητρόπολης και Περιφέρειας, αλλά και αυτό που θα οδηγήσει τη Μητρόπολη στην πτώση της. Εξηγεί σε βάθος το υπαρξιακό κίνημα διαμαρτυρίας που ξεκίνησε από τη συνήθη πλειοψηφία. Στερούμενοι αυτό που έχουν και αυτό που είναι, οι απλοί άνθρωποι, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, κατάφεραν να διατηρήσουν ένα μοναδικό αγαθό, το οποίο οι άρχουσες τάξεις στερούνται εντελώς: την κοινή ευπρέπεια. Η μονιμότητα, στην καρδιά της Περιφέρειας, αυτού του πολύτιμου κοινωνικού και πολιτιστικού κεφαλαίου, αποτελεί το υπαρξιακό μόριο πάνω στον οποίο σκοντάφτει το εσχατολογικό πρόταγμα του ατομικιστικού και απεριόριστου κόσμου που μας επιβάλλει η Μητρόπολη. Αντίθετα, η λαϊκή κοινωνία είναι αυτή των ορίων, των κοινωνικών και πολιτισμικών περιορισμών, αυτή του κόσμου των «ανθρώπων που εμποδίζονται». Σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από την «επέκταση της επικράτειας του καπιταλισμού», αυτή η κοινή ηθική δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από τους υποστηρικτές μιας απεριόριστης οικονομικής και κοινωνικής τάξης.
      Υπάρχει μια συνήθης, καθημερινή μεταφυσική που προστατεύει την ανθρωπότητα από αμνημονεύτων χρόνων, εκφραζόμενη μέσα από λαϊκές πρακτικές, αξίες και πεποιθήσεις. Αυτή η υπέρβαση της καθημερινότητας -που φαίνεται να λείπει από τις νεκρές ψυχές που μας κυβερνούν- είναι που θα σώσει τον πολιτισμό.
      *Ο Christophe Guilluy (γεν. 1964) είναι Γάλλος δοκιμιογράφος και γεωγράφος, σύμβουλος της τοπικής αυτοδιοίκησης. Το 2017, συνυπέγραψε με πολιτικούς και διανοούμενους τη διακήρυξη «Ευρώπη: η υπερεθνικότητα απέτυχε, ας εμπιστευτούμε τα έθνη»
      Πηγή: https://www.lefigaro.fr/vox/societe/christophe-guilluy-la-principale-cause-de-l-effondrement-de-l-occident-c-est-l-exclusion-des-gens-ordinaires-20250224 απόδοση anixneuseis.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η αμυντική αναγέννηση της ΕΕ ως ασπίδα στην ΑΟΖ
      Μάριος Πούλλαδος
      Στον αέρα το καλώδιo GSI - Η Τουρκία δοκιμάζει τις ελληνικές αντοχές - Το σενάριο ανοικοδόμησης Συρίας - Γάζας με LNG και ο ρόλος της ΚΔ
      Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που συνεδρίασε εκτάκτως αυτήν την εβδομάδα, οι ηγέτες της ΕΕ υιοθέτησαν μια σειρά από συμπεράσματα, με στόχο την ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής ετοιμότητας και συνεργασίας, στο πλαίσιο των τρεχουσών γεωστρατηγικών προκλήσεων, ιδιαίτερα λόγω της ρωσικής απειλής και της πρόθεσης Τραμπ να μειώσει το στρατιωτικό αποτύπωμα των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Οι πιο πάνω εξελίξεις ανοίγουν νέα παράθυρα ευκαιρίας και για την Κυπριακή Δημοκρατία, στο πλαίσιο της ανάγκης προστασίας των αποθεμάτων φυσικού αερίου στην ΑΟΖ το επόμενο διάστημα απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα, η οποία θέτει υπό αμφισβήτηση και την ηλεκτρική διασύνδεση Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας.
      Τα δεδομένα για Κυπριακή ΑΟΖ
      Η Ευρώπη, αντιμέτωπη με γεωπολιτικές αναταράξεις από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τις δασμολογικές πολιτικές του Ντόναλντ Τραμπ, στρέφεται στην αξιοποίηση ανεκμετάλλευτων κοιτασμάτων φυσικού αερίου σε Κύπρο, Ρουμανία, Νορβηγία και Ελλάδα, για να ενισχύσει την ενεργειακή της ασφάλεια και να μειώσει την εξάρτηση από ασταθείς προμηθευτές, όπως τη Ρωσία και τις ΗΠΑ. Με τις εξαγωγές ρωσικού αερίου να συρρικνώνονται και τις εισαγωγές Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) από τις ΗΠΑ να απειλούνται από δασμούς, το φυσικό αέριο παραμένει κρίσιμο καύσιμο-γέφυρα. Η Κύπρος σημειώνει σημαντική πρόοδο το 2025 στην αξιοποίηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της ΑΟΖ της, ενισχύοντας τη θέση της ως εναλλακτικής ενεργειακής πηγής για την Ευρώπη. Στις 17 Φεβρουαρίου υπεγράφη συμφωνία με την Αίγυπτο και τις εταιρείες Eni και TotalEnergies για την ανάπτυξη του κοιτάσματος Κρόνος στο Οικόπεδο 6, με την παραγωγή να προγραμματίζεται για το 2026-2027, ενώ την ίδια μέρα εγκρίθηκε και η συνεργασία για το κοίτασμα Αφροδίτη, που διαχειρίζονται Chevron, Shell και NewMed, με εξαγωγές μέσω Αιγύπτου. Παράλληλα, στις 24 Ιανουαρίου ξεκίνησε γεώτρηση στο Οικόπεδο 5 (Ηλέκτρα) από ExxonMobil και Qatar Energy, με θετικές ενδείξεις και αποτελέσματα αναμενόμενα τον Απρίλιο, ενώ στις 27 Φεβρουαρίου η ADNOC και η TAQA από τα ΗΑΕ εξέφρασαν ενδιαφέρον για επενδύσεις στην ΑΟΖ και στο καλώδιο GSI, υπογραμμίζοντας τη διεθνή εμπιστοσύνη στις ενεργειακές προοπτικές της Κύπρου.
      Στον αέρα το καλώδιο
      Το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου (Great Sea Interconnector) κινδυνεύει ωστόσο να αδρανοποιηθεί, καθώς αυτήν την εβδομάδα οι εργασίες του ερευνητικού σκάφους Ievoli Relume έχουν ανασταλεί μετά το πάγωμα πληρωμών στη Nexans. Η ελληνική Κυβέρνηση φαίνεται να υποτίμησε το γεωπολιτικό powergame της Τουρκίας, που με πολεμικά πλοία αμφισβητεί τις έρευνες, ενώ η αβεβαιότητα από τις πολιτικές Τραμπ και την αμερικανική στήριξη επιτείνει το ρίσκο. Οικονομικά, ο ΑΔΜΗΕ, έχοντας καταβάλει 200 εκατ. ευρώ, δηλώνει πως δεν μπορεί να συνεχίσει να επιβαρύνεται χωρίς πρόοδο, ενώ διπλωματικά, η αναβολή ενισχύει εμμέσως τις τουρκικές διεκδικήσεις επί της Κυπριακής ΑΟΖ. Το Ισραήλ πιέζει για επιτάχυνση, αλλά χωρίς λύση στην τουρκική στάση, το έργο παραμένει στον αέρα, θέτοντας ερωτήματα για την ικανότητα της Ελλάδας να ασκήσει κυριαρχικά δικαιώματα σε πιο σύνθετα ζητήματα, όπως οι έρευνες υδρογονανθράκων.
      Κτίζει νέους αγωγούς η Τουρκία
      Η Τουρκία, από την άλλη, ενισχύει τον ρόλο της ως ενεργειακού κόμβου με νέες εξελίξεις το 2025: στις 5 Μαρτίου εγκαινιάστηκε ο αγωγός Ιγντίρ-Ναχιτσεβάν (85 χλμ.) από Ερντογάν και Αλίγεφ, που θα τροφοδοτεί το Ναχιτσεβάν με 500 εκατ. κυβικά μέτρα αερίου ετησίως για 30 χρόνια, το τρίτο κοινό έργο με το Αζερμπαϊτζάν μετά τους αγωγούς Μπακού-Τιφλίδα-Ερζερούμ και TANAP. Από 1η Μαρτίου ξεκίνησε η μεταφορά τουρκμενικού αερίου μέσω Ιράν, ενώ ο TurkStream, με πάνω από 93 δισ. κυβικά μέτρα μεταφοράς, καθιστά την Τουρκία βασική εναλλακτική οδό για αέριο από Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν και Ιράν προς την Ευρώπη, ειδικά μετά τη διακοπή της ροής μέσω Ουκρανίας τον Ιανουάριο.
      Η επαναστρατιωτικοποίηση της Ευρώπης
      Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφασίστηκε ουσιαστικά η υιοθέτηση νέων χρηματοδοτικών μέτρων, όπως η ενεργοποίηση της «ρήτρας διαφυγής» του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Αυτό επιτρέπει στα κράτη-μέλη να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες χωρίς δημοσιονομικούς περιορισμούς. Επιπλέον, εγκρίθηκε η χορήγηση δανείων ύψους 150 δισ. ευρώ για την υποστήριξη της αμυντικής βιομηχανίας. Παράλληλα, το Συμβούλιο υπογράμμισε ότι η άμυνα όλων των χερσαίων, εναέριων και θαλάσσιων συνόρων της ΕΕ συμβάλλει στη συνολική ασφάλεια της Ευρώπης, με ιδιαίτερη έμφαση στα ανατολικά σύνορα, λόγω των απειλών από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία. Υπήρξε συμφωνία επίσης σε ένα σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης, ενισχύοντας τον ρόλο της ΕΕ ως στρατιωτικού μπλοκ, αν και διατυπώθηκε ότι αυτό δεν σημαίνει τη δημιουργία «ευρωπαϊκού στρατού», αλλά την καλύτερη αξιοποίηση των αμυντικών πόρων.
      Η ΕΕ καλείται να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες, καθώς πολλά μέλη δεν πληρούν τον στόχο του 2% του ΑΕΠ του ΝΑΤΟ, για να ενισχύσει τις στρατιωτικές της ικανότητες.
      Στο πλαίσιο αυτό, μια συνεργασία με Ελλάδα, Κύπρο, Αίγυπτο και Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο, με κοινές ναυτικές ασκήσεις και επιτήρηση, θα μπορούσε να στηρίξει έναν Ευρωστρατό, αν και η εμπλοκή ΗΠΑ-ΝΑΤΟ περιπλέκεται από τη στάση της Τουρκίας. Παράλληλα, η ΕΕ πρέπει να πιέσει την Τουρκία με κυρώσεις, διεθνή δικαστήρια και διπλωματική στήριξη στην Κύπρο. Ένας Ευρωστρατός θα μπορούσε να αναπτύξει ναυτικές περιπολίες και αεροπορική επιτήρηση με drones στην ΑΟΖ, ενώ η συνεργασία με τις κυπριακές δυνάμεις θα ενίσχυε την προστασία της περιοχής.
      ΕΝΘΕΤΟ
      Τροφή για σκέψη
      Η δυνατότητα αξιοποίησης του φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της Κύπρου ανοίγει επίσης μακροπρόθεσμα και το παράθυρο για ανοικοδόμηση περιοχών όπως η Συρία ή ακόμη και η Γάζα, με τρόπο που θα ενισχύσει το διπλωματικό και γεωπολιτικό εκτόπισμα της Κύπρου.
      Με την εγκατάσταση μονάδων υγροποίησης (LNG) -είτε σε πλωτές μονάδες είτε με επίγεια υποδομή- το φυσικό αέριο μπορεί να διανεμηθεί τόσο εντός όσο και εκτός της περιοχής. Αυτό το LNG θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, τη θέρμανση και τη στήριξη βιομηχανικών δραστηριοτήτων, στοιχεία κρίσιμα για την ανοικοδόμηση των καταστρεμμένων περιοχών. Σε ένα τέτοιο σενάριο, το φυσικό αέριο μπορεί να χρησιμεύσει ως βασική πηγή ενέργειας για τη στήριξη της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, τη μείωση του κόστους ενέργειας και την ενίσχυση των βιομηχανικών δραστηριοτήτων, συμβάλλοντας έτσι στην οικονομική και κοινωνική ανοικοδόμηση των περιοχών που έχουν πληγεί από συγκρούσεις και καταστροφές.
      Πηγή: simerini.sigmalive.com
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Οι Τούρκοι εκτόξευσαν κατευθυνόμενο πύραυλο από υποβρύχιο
      Όσο στην Ελλάδα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι περιλαμβάνει η ατζέντα 2030 του κ.Δένδια, στην Τουρκία γίνονται ανακοινώσεις που θα έπρεπε να μας κάνουν να ανησυχούμε και να μας κινητοποιούν. Δεν διαπιστώνουμε κάτι τέτοιο.Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε την επιτυχή εκτόξευση του κατευθυνόμενου πυραύλου ATMACA από το υποβρύχιο TCG PREVEZE. Ο πύραυλος είναι τουρκικής κατασκευής ,παραγωγής της εταιρείας ROKETSAN. Στην Τουρκία το καθεστώς Ερντογάν βόηθησε στην ανάπτυξη και της ιδιωτικής αμυντικής βιομηχανίας. Στην Ελλάδα εκτός από την καταστροφή της κρατικής αμυντικής βιομηχανίας δεν υπάρχει καμία σημαντική βοήθεια ούτε στον ιδιωτικό τομέα.
      Σε ανάρτηση που έγινε στον λογαριασμό του τουρκικού υπουργείου Άμυνας στα social media σημειώθηκαν τα εξής:
      «Η πρώτη πραγματική εκτόξευση έγινε στο πλαίσιο του έργου που αναπτύχθηκε για τον «κατευθυνόμενο πύραυλο ATMACA» που παράγεται από τη ROKETSAN με εγχώριους και εθνικούς πόρους και θα χρησιμοποιηθούν από τα υποβρύχια μας.Με τη συμμετοχή του Προέδρου των Αμυντικών Βιομηχανιών Haluk Görgün, του Διοικητή των Ναυτικών Δυνάμεων Ναυάρχου Ercüment Tatlıoğlu και του Γενικού Διευθυντή της ROKETSAN Murat İkinci, εκτοξεύτηκε επιτυχώς ο «Ενθυλακωμένος κατευθυνόμενος πύραυλος Atmaca» από το υποβρύχιο TCG PREVEZE. Συγχαίρουμε τους ήρωες της Αμυντικής μας Βιομηχανίας που προσθέτουν ισχύ στη δύναμη των Ναυτικών μας Δυνάμεων».
      Ο Haluk Görgün, Πρόεδρος Αμυντικών Βιομηχανιών της Προεδρίας της Δημοκρατίας της Τουρκίας, δήλωσε: «Ο ATMACA, το ατσάλινο σπαθί της Γαλάζιας Πατρίδας, θα χτυπήσει τώρα τον στόχο του κάτω από τη θάλασσα».
      Εμείς θα συνεχίσουμε να ακούμε την ατζέντα 2030 και να αναμένουμε το ΕΚΛΑΚ…
      Πηγή: militaire.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Rheinmetall: Αύξηση πωλήσεων 36% το 2024, πρόβλεψη για νέο άλμα 25%-30% το 2025
      Η γερμανική εταιρεία κατασκευής όπλων Rheinmetall δήλωσε την Τετάρτη ότι αναμένει ότι οι πωλήσεις της το 2025 θα αυξηθούν κατά 25-30% φέτος, εν μέσω προσδοκιών για "μεγάλες παραγγελίες μεγάλου όγκου από στρατιωτικούς πελάτες" που θα μπορούσαν να κερδίσουν περαιτέρω ώθηση από μια πρόσφατη αλλαγή στην ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική.
      Η εταιρεία ανέφερε άλμα 36% στις ενοποιημένες πωλήσεις το 2024, με τις πωλήσεις στον τομέα της άμυνας να αυξάνονται κατά 50%.
      Η μετοχή της Rheinmetall η οποία είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης έχει ενισχυθεί σχεδόν 89% από την αρχή του έτους, καθώς οι ευρύτερες ευρωπαϊκές μετοχές στον τομέα της άμυνας έχουν εκτοξευθεί εν μέσω της προοπτικής μπαράζ παραγγελιών στρατιωτικού υλικού από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
      Οι Ευρωπαίοι ηγέτες στοχεύουν σε αλματώδη ενίσχυση των περιφερειακών αμυντικών δυνατοτήτων, καθώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ πιέζει τους Ευρωπαίους συμμάχους στο ΝΑΤΟ να διοχετεύσουν περισσότερα χρήματα στις δαπάνες ασφαλείας, ενώ η αβεβαιότητα παραμένει για το πόση υποστήριξη μπορεί να περιμένει η Ουκρανία από τη νέα διοίκηση του Λευκού Οίκου.
      Η Rheinmetall έχει επισημανθεί από αρκετούς αναλυτές ως μετοχή που πρέπει να παρακολουθείται καθώς εξελίσσεται η ιστορία της ενίσχυσης ευρωπαϊκής άμυνας. Νωρίτερα αυτό τον μήνα, η JPMorgan αύξησε την τιμή-στόχο της για την εταιρεία στα 1.200 ευρώ, από 800 ευρώ.
      Πηγή: capital.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Άνοιγμα Volkswagen στην παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού - Η αμυντική βιομηχανία προσλαμβάνει εργάτες που απολύονται από την αυτοκινητοβιομηχανία
      Η Volkswagen ανακοίνωσε ότι είναι έτοιμη να εξετάσει το ενδεχόμενο παραγωγής εξοπλισμού για τον γερμανικό στρατό ως μέρος των ευρωπαϊκών προσπαθειών εξοπλισμού, σύμφωνα με τη βρετανική «The Telegraph».
      Ο Όλιβερ Μπλουμ, διευθύνων σύμβουλος της μεγαλύτερης αυτοκινητοβιομηχανίας της Ευρώπης, δήλωσε ότι δεν έχει έρθει ακόμη σε επαφή με την εταιρεία πιθανοί συνεργάτες, αλλά ότι είναι πρόθυμοι να «εξετάσουν τις έννοιες», αναφέρει το δημοσίευμα.
      Τα σχόλιά του έρχονται σε μια εποχή που η στροφή προς τα γερμανικά εξοπλιστικά – που τροφοδοτείται από φόβους ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσύρουν την υποστήριξη από την ήπειρο – έχει οδηγήσει κατασκευαστές όπως η Rheinmetall και η KNDS να αναδιοργανώσουν τα εργοστάσια ανταλλακτικών αυτοκινήτων στην παραγωγή όπλων.
      Σύμφωνα με οικονομολόγους, τα εργοστάσια αυτοκινήτων μπορεί να εξοικονομούν δυναμικότητα, καθώς οι γερμανικές εξαγωγές αυτοκινήτων έχουν μειωθεί στο μισό από την κορύφωσή τους πριν από την κόβιντ.
      Ερωτηθείς χθες εάν η VW, η οποία χρησιμοποιούσε το εργοστάσιο κάτω από τη χωρητικότητα, ήταν ανοιχτή στην παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού, ο Μπλουμ είπε ότι υπήρχε μια πιθανότητα για αυτό, γράφει το βρετανικό δημοσίευμα.
      «Πρώτα από όλα, νομίζω ότι, δεδομένης της τρέχουσας γεωπολιτικής κατάστασης, οι αποφάσεις που βλέπουμε τώρα στη Γερμανία και στην Ευρώπη είναι οι σωστές, με την έννοια ότι πρέπει να επενδύσουμε περισσότερα για να είμαστε ξανά ασφαλείς», πρόσθεσε.
      «Δεν είμαστε σε συγκεκριμένες συζητήσεις για το τι θα μπορούσε να κάνει η Volkswagen». «Η άποψή μου είναι ότι αν υπήρχε η δυνατότητα παραγωγής στρατιωτικών οχημάτων στο μέλλον, θα έπρεπε να δούμε τα concept», τόνισε, προσθέτοντας ότι όλα είναι απλώς ένα ανοιχτό ερώτημα προς το παρόν.
      «Το έχουμε κάνει και στο παρελθόν. Ο Όμιλος Volkswagen διαθέτει τεχνογνωσία στην αυτοκινητοβιομηχανία. Είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε οδηγίς και συμβουλές. «Αλλά το πού βρισκόμαστε τώρα είναι απλώς ένα ανοιχτό ερώτημα και οι πρωτοβουλίες θα οδηγηθούν από την αμυντική βιομηχανία περισσότερο από οτιδήποτε άλλο», είπε στο Blume.
      Σύμφωνα με την Telegraph, η αυξημένη ζήτηση που προκαλείται από την προοπτική των ευρωπαϊκών εξοπλισμών ενίσχυσε τις μετοχές σε γερμανικές αμυντικές εταιρείες καθώς αυξάνουν την παραγωγή.
      Σε αυτό το πλαίσιο, πολλά εργοστάσια αυτοκινήτων στη Γερμανία προσαρμόζονται στην παραγωγή όπλων, καθώς οι ευρωπαίοι κατασκευαστές αγωνίζονται σε μια αγορά που δεν έχει ανακάμψει στα προ του  κόβιντ επίπεδα.
      Ο Sander Tordoir, επικεφαλής οικονομολόγος στο Κέντρο Ευρωπαϊκής Μεταρρύθμισης, δήλωσε ότι η παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού θα μπορούσε να προσφέρει μια «νέα επιχειρηματική γραμμή» για τις αυτοκινητοβιομηχανίες των οποίων οι πωλήσεις έχουν μειωθεί.
      «Οι υποσχέσεις για τόνωση της γερμανικής καταναλωτικής ζήτησης με τη χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων για τον περιορισμό του χρέους και την έναρξη κρατικών κινήτρων είναι απίθανο να επαναφέρουν τα εργοστάσια σε πλήρη δυναμικότητα», πρόσθεσε.
      «Μπορούν να κάνουν και τα δύο. «Η Γερμανία έχει χάσει τις μισές καθαρές εξαγωγές αυτοκινήτων της, επομένως υπάρχει μεγάλη αχρησιμοποίητη ικανότητα για αύξηση της παραγωγής ηλεκτρικών οχημάτων και στρατιωτικού εξοπλισμού», είπε ο Tordoir.
      —
      ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
      Στη Γερμανία, η αμυντική βιομηχανία προσλαμβάνει εργάτες που απολύονται από την αυτοκινητοβιομηχανίαΟι δασμοί του Τραμπ είναι ένα ακόμη πλήγμα για την αυτοκινητοβιομηχανία, είναι αλήθεια.
      Αλλά ο ίδιος ο Τραμπ δίνει ώθηση στην ευρωπαϊκή άμυνα, η οποία θα μπορούσε να δημιουργήσει καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας και να αντικαταστήσει, τουλάχιστον εν μέρει, τις απώλειες σε άλλους τομείς.
      Αυτό συμβαίνει στη Γερμανία, όπου ορισμένες στρατιωτικές εταιρείες διαπραγματεύονται την απόκτηση προβληματικών εργοστασίων και την πρόσληψη απολυμένων εργαζομένων. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι μια διαδικασία που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, έχοντας ξεκινήσει με την εισβολή στην Ουκρανία το 2022, αλλά η δεύτερη θητεία του Τραμπ θα μπορούσε να την επιταχύνει.
      Μερικά παραδείγματα: Η KNDS, μια γαλλογερμανική κοινοπραξία, θέλει να κατασκευάσει άρματα μάχης Leopard 2 και τεθωρακισμένα οχήματα Boxer στη Σαξονία και για να το κάνει, έχει αναλάβει ένα εργοστάσιο της γαλλικής εταιρείας Alstom που παρήγαγε σιδηροδρομικά βαγόνια. Από τους 700 εργαζόμενους, οι 580 θα επαναπορροφηθούν.
      Στη συνέχεια, υπάρχει η περίπτωση της Hensoldt , η οποία ειδικεύεται στα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, η οποία βρίσκεται σε συζητήσεις με τους γίγαντες της αυτοκινητοβιομηχανίας Bosch και Continental για να απορροφήσει μέρος του εργατικού δυναμικού τους που κινδυνεύει να απολυθεί. Η Continental θα κλείσει το εργοστάσιό της στο Wetzlar στο τέλος του έτους, απολύοντας 370 εργαζόμενους. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι στρατολογούνται ήδη από την Hensoldt, ο οποίος έχει ένα εργοστάσιο κοντά. Η Hensoldt λέει ότι θέλει να προσλάβει ολόκληρες ομάδες μηχανικών λογισμικού από τον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας.
      Ακόμη και η Rheinmetall , ο μεγαλύτερος κατασκευαστής όπλων της Γερμανίας, δίνει χείρα βοηθείας στον μαχόμενο κόσμο του αυτοκινήτου.
      Επετεύχθη συμφωνία να προσληφθούν μερικοί από τους 900 εργάτες που απολύθηκαν από το εργοστάσιο του Gifhorn, όπου η Continental παρήγαγε φρένα, σε ένα νέο εργοστάσιο πυρομαχικών στο Unterlüss.
      Τα εργοστάσια στο Βερολίνο και στο Neuss, που προηγουμένως ήταν αφιερωμένα στην αυτοκινητοβιομηχανία και τα ενεργειακά εξαρτήματα, θα πρέπει επίσης να μετατραπούν στην παραγωγή όπλων και πυρομαχικών.
      Για χρόνια, η αμυντική βιομηχανία αντιμετωπίζεται με μεγάλη προσοχή από τη γερμανική κυβέρνηση και τους επενδυτές.
      Οι κυβερνήσεις ξόδεψαν ελάχιστα για τον επανεξοπλισμό. Ο πόλεμος μεγάλης κλίμακας στην Ουκρανία άλλαξε τα πράγματα. Και ο μελλοντικός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς , συγκλονισμένος από την εχθρική προσέγγιση της κυβέρνησης Τραμπ, της έδωσε μια επιπλέον ώθηση.
      Έφτασε σε συμφωνία με την κεντροαριστερά για ένα μεγάλο επενδυτικό σχέδιο σε υποδομές και στρατιωτικό εξοπλισμό , το οποίο θα πρέπει να ψηφιστεί στο κοινοβούλιο επειδή είναι απαραίτητο να χαλαρωθούν ορισμένοι συνταγματικοί περιορισμοί στο χρέος.
      Για τις αγορές, η αλλαγή του ρυθμού είναι σοβαρή, καθώς οι γερμανικές μετοχές της άμυνας εκτινάχθηκαν αμέσως.
      Εκτός όμως από το σχέδιο του Μερτς, υπάρχει και πρόταση για επενδύσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
      Και εδώ, η ιδέα είναι να χαλαρώσουν οι δημοσιονομικοί περιορισμοί των κυβερνήσεων στις στρατιωτικές επενδύσεις και, επιπλέον, οι Βρυξέλλες θα ήθελαν να δημιουργήσουν κοινό χρέος, σύμφωνα με όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
      Σε αυτό το σημείο, ωστόσο, ας προσπαθήσουμε να φτάσουμε στην ουσία του θέματος: μπορούν πραγματικά τα όπλα να δώσουν μια ανάσα στην κουτσαίνοντας ευρωπαϊκή βιομηχανία;
      Μια εκτίμηση του Ινστιτούτου του Κιέλου, μιας έγκυρης γερμανικής οικονομικής δεξαμενής σκέψης, είναι χρήσιμη για να μας δώσει μια ιδέα.
      Η υπόθεση είναι ότι οι χώρες της ΕΕ θα αυξήσουν τις στρατιωτικές δαπάνες στο 3,5% του ΑΕΠ , υπερβαίνοντας τον στόχο του ΝΑΤΟ του 2%. Σύμφωνα με τη γερμανική δεξαμενή σκέψης, η ευρωπαϊκή οικονομία θα γνώριζε ώθηση ανάπτυξης μεταξύ 0,9% και 1,5% ετησίως. Δεν είναι πολύ υψηλός πολλαπλασιαστής, αλλά πρέπει να λάβουμε υπόψη και τα έμμεσα οφέλη: χωρίς ασφάλεια, τι νόημα έχει η υγειονομική περίθαλψη και οι συντάξεις;
      Για να έχουν μέγιστο αντίκτυπο στο ΑΕΠ, τα όπλα θα πρέπει να παράγονται εντός του μπλοκ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Αλλά υπάρχει μια συζήτηση σχετικά με αυτό, επειδή πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της Γερμανίας, θα ήθελαν να εμπλέξουν εταίρους εκτός ΕΕ για την ταχύτερη ενίσχυση της άμυνας.
      Η Γαλλία, από την άλλη, επιμένει στην αποκλειστικά τοπική παραγωγή.
      Είναι το ίδιο δίλημμα που έχει καθυστερήσει τη χρηματοδότηση άλλων αμυντικών βιομηχανιών για μήνες.
      Το νέο σχέδιο των Βρυξελλών είναι ύψους 150 δισ. ευρώ και πρέπει να βρεθεί γρήγορα συμβιβασμός.
      Tommaso Carboni- forbes
      —
      ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η Ευρώπη σκέφτεται πλέον το αδιανόητο: Μία πυρηνική βόμβα
      Η Πολωνία ανοίγει τη συζήτηση - Η Γαλλία ακούει και ετοιμάζεται - Και τα ταμπού σπάνε
      «Θα ήμασταν ασφαλέστεροι αν είχαμε το δικό μας πυρηνικό οπλοστάσιο», δήλωσε ο πρωθυπουργός της Πολωνίας, Ντόναλντ Τουσκ, στο κοινοβούλιο της χώρας του στις 7 Μαρτίου. Ο πρόεδρος της χώρας, Αντρέι Ντούντα κάλεσε από την πλευρά του τις Ηνωμένες Πολιτείες να μεταφέρουν δικά τους πυρηνικά όπλα στο πολωνικό έδαφος.
      Αν και διαφορετικές, οι δύο θέσεις έχουν ένα σημαντικό κοινό στοιχείο: το γεγονός πως η Πολωνία – και μάλλον συνολικά η Ευρώπη – σκέφτεται πια το αδιανόητο: μία πυρηνική βόμβα.
      Ο πρόεδρος της Πολωνίας Αντρέι Ντούντα, σε συνέντευξή του στους Financial Times, καλεί τις Ηνωμένες Πολιτείες να μεταφέρουν πυρηνικά όπλα στο έδαφος της χώρας του ως αποτροπή έναντι μελλοντικής ρωσικής επίθεσης – ένα αίτημα που μετά βεβαιότητας θα προκαλέσει την αντίδραση της Μόσχας.
      Είπε μάλιστα στη βρετανική εφημερίδα πως συζήτησε την ότι συζήτησε πρόσφατα με τον ειδικό απεσταλμένο του Ντόναλντ Τραμπ για την Ουκρανία και τη Ρωσία Κιθ Κέλογκ.
      Από την πλευρά του ο Τουσκ θέλει να δει την ίδια την Ευρώπη να αποκτά πυρηνικά όπλα, επικαλούμενος τη «βαθιά αλλαγή της αμερικανικής γεωπολιτικής». Πρόκειται για έναν ευφημισμό, όπως σχολιάζει ο Economist, για την εμπρηστική διπλωματία του Ντόναλντ Τραμπ, η οποία, όπως τόνισε, απαιτεί από την Πολωνία να ενισχύσει και τις συμβατικές ένοπλες δυνάμεις της.
      Ο κ. Τουσκ δεν προτείνει ευθέως την απόκτηση πολωνικής πυρηνικής βόμβας- τουλάχιστον όχι άμεσα: «Ο δρόμος προς αυτό θα ήταν πολύ μακρύς και θα έπρεπε να υπάρξει συναίνεση». Αντίθετα, απαντούσε σε μια πρόταση του Φρίντριχ Μερτς, του επερχόμενου καγκελάριου της Γερμανίας, για συνομιλίες με τη Βρετανία και τη Γαλλία σχετικά με την «ενίσχυση της αμερικανικής πυρηνικής ασπίδας». Στις 5 Μαρτίου, ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, ανακοίνωσε την έναρξη «στρατηγικής συζήτησης για τη χρήση της αποτροπής μας στην προστασία των συμμάχων μας στην ευρωπαϊκή ήπειρο».
      Η ιδέα της αποτροπής και το πρόβλημα
      Αυτή η συζήτηση θα πρέπει να αντιμετωπίσει δύο προβλήματα, σημειώνει ο Economist: την αξιοπιστία και τις δυνατότητες. Εδώ και σχεδόν 80 χρόνια, η Αμερική έχει προσφέρει μια πυρηνική ομπρέλα προστασίας στην Ευρώπη. Ωστόσο, η εκτεταμένη αποτροπή είναι μια περίεργη και αφύσικη ιδέα. Μια χώρα πρέπει να υπόσχεται ότι θα χρησιμοποιήσει τις πυρηνικές της δυνάμεις – και, συνεπώς, να διακινδυνεύσει την πυρηνική της καταστροφή – για λογαριασμό μιας άλλης.
      Η δυσκολία στο να καταστεί αυτή η υπόσχεση αξιόπιστη ήταν ο λόγος που η Αμερική δημιούργησε ένα τεράστιο πυρηνικό οπλοστάσιο και το διασκόρπισε σε όλο τον κόσμο. Οι πυρηνικές δυνάμεις της Βρετανίας, αν και περιορισμένες, είναι επίσης «ανατεθειμένες» στην άμυνα του ΝΑΤΟ. Μόνο ο πρωθυπουργός μπορεί να εξουσιοδοτήσει τη χρήση τους, αλλά η σιωπηρή υπόσχεση είναι ότι θα χρησιμοποιηθούν για την άμυνα συμμάχων όπως η Φινλανδία, η Ρουμανία ή η Τουρκία.
      Η γαλλική στρατηγική του ’50
      Η Γαλλία έχει μια πιο περίπλοκη σχέση με την εκτεταμένη αποτροπή. Ακολούθησε μια ανεξάρτητη πυρηνική στρατηγική τη δεκαετία του 1950 ακριβώς επειδή πίστευε, σε μεγαλύτερο βαθμό από τη Βρετανία, ότι η αμερικανική ομπρέλα δεν ήταν αξιόπιστη. Δεν εντάχθηκε και εξακολουθεί να μην συμμετέχει στην Ομάδα Πυρηνικού Σχεδιασμού (NPG), ένα φόρουμ του ΝΑΤΟ στο οποίο οι 31 σύμμαχοι συζητούν την πυρηνική πολιτική. «Η ιδέα είναι πραγματικά να διατηρείται η ελευθερία επιλογών για τον πρόεδρο», εξηγεί η Εμανουέλ Μέτρ από το Ίδρυμα Στρατηγικής Έρευνας στο Παρίσι. «Υπάρχει μια μορφή απροθυμίας να δεσμευτεί…σε οτιδήποτε θα μπορούσε να περιορίσει την ελευθερία δράσης του».
      Ωστόσο, οι ηγέτες της Γαλλίας έχουν επίσης δηλώσει ότι τα ζωτικά συμφέροντά της έχουν μια «ευρωπαϊκή διάσταση». Το 1995, η Βρετανία και η Γαλλία συμφώνησαν ότι «τα ζωτικά συμφέροντα της μιας δεν θα μπορούσαν να απειληθούν χωρίς τα ζωτικά συμφέροντα της άλλης να διακυβεύονται εξίσου»—μια έμμεση διεύρυνση του ορίζοντα της γαλλικής αποτροπής.
      Η ίδια διατύπωση χρησιμοποιήθηκε και στη Συνθήκη του Άαχεν μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας, 24 χρόνια αργότερα. Ακόμη και ο Ζορντάν Μπαρντελά, ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος Εθνικός Συναγερμός, παραδέχθηκε πρόσφατα ότι τα γαλλικά πυρηνικά όπλα «προστατεύουν, εκ των πραγμάτων, ορισμένους γείτονες και ορισμένους ευρωπαίους εταίρους».
      Πού φτάνουν τα ζωτικά συμφέροντα;
      Το ερώτημα είναι τι σημαίνει αυτό στην πράξη. Το 2022, ο κ. Μακρόν είπε ότι «προφανώς» δεν θα απαντούσε με τον ίδιο τρόπο αν η Ρωσία χρησιμοποιούσε πυρηνικά όπλα στην Ουκρανία. Τα ζωτικά συμφέροντα της Γαλλίας ήταν «ξεκάθαρα καθορισμένα», υποστήριξε, αλλά κατά τρόπο μπερδεμένο, προσθέτοντας ότι «αυτά δεν θα διακυβεύονταν εάν υπήρχε μια πυρηνική επίθεση στην Ουκρανία»—ή, πρόσθεσε απερίσκεπτα, «στην περιοχή». Αυτή η φράση φαινόταν να αποκλείει τους ανατολικοευρωπαίους συμμάχους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ από την προστασία. Εκτοτε, ο κ. Μακρόν έχει υιοθετήσει μια πιο επιθετική στάση, αποκαθιστώντας με επιτυχία τις σχέσεις με τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης. Ωστόσο, ακόμα και οι πιο στενοί σύμμαχοι της Γαλλίας έχουν ιδιωτικές αμφιβολίες για το κατά πόσο οι μελλοντικοί πρόεδροι θα είναι διατεθειμένοι να διακινδυνεύσουν έναν πυρηνικό πόλεμο για να τους υποστηρίξουν.
      Οι ευρωπαίοι σύμμαχοι αναρωτιούνται πλέον μέχρι πού θα ήταν πρόθυμος να φτάσει ο κ. Μακρόν. «Θα ήθελα να γνωρίζω, καταρχάς, λεπτομερώς τι σημαίνει αυτό σε όρους εξουσίας για τη χρήση αυτών των όπλων», είπε ο κ. Τουσκ στους δημοσιογράφους, υπαινισσόμενος ένα μοντέλο στο οποίο η Πολωνία θα είχε κάποια δικαιώματα εκτόξευσης. «Αν επρόκειτο να το αποφασίσουμε, θα άξιζε να βεβαιωθούμε ότι είναι στα χέρια μας και ότι λαμβάνουμε τις τελικές αποφάσεις».
      Ο Μακρόν, ωστόσο, είναι απίθανο να παραχωρήσει έλεγχο στα γαλλικά πυρηνικά όπλα σε άλλες χώρες. Η γαλλική στρατηγική αποτροπής βασίζεται στη λεγόμενη «εθνική ανεξαρτησία», πράγμα που σημαίνει ότι μόνο ο πρόεδρος της Γαλλίας μπορεί να αποφασίσει για τη χρήση των πυρηνικών της. Η ιδέα ότι η Πολωνία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα θα είχε λόγο σε αυτή την απόφαση είναι αντίθετη με την ιστορική γαλλική στάση. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η Γαλλία δεν μπορεί να ενισχύσει τον ρόλο της στην πυρηνική αποτροπή της Ευρώπης.
      Μία πιθανότητα είναι η εμβάθυνση της στρατηγικής συνεργασίας με την ΕΕ ή το ΝΑΤΟ, ενισχύοντας τον ρόλο της Γαλλίας ως εγγυητή της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Η Γαλλία έχει ήδη προτείνει την έννοια του «ευρωπαϊκού πυρηνικού διαλόγου», η οποία θα επιτρέψει στους ευρωπαίους συμμάχους της να συζητούν στρατηγικά θέματα που σχετίζονται με την αποτροπή. Αν και αυτό δεν θα μεταφραστεί σε άμεσο έλεγχο από άλλες χώρες, θα μπορούσε να μειώσει την αβεβαιότητα για τις προθέσεις της Γαλλίας.
      Σε δύσκολη θέση η Γερμανία
      Παράλληλα, η Γερμανία βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Η χώρα έχει δεσμευτεί να μην αποκτήσει πυρηνικά όπλα βάσει της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων (NPT) και του Συμφώνου Δύο Συν τέσσερα που υπεγράφη μετά την επανένωσή της. Ωστόσο, η αυξανόμενη αβεβαιότητα σχετικά με την αμερικανική δέσμευση προς την Ευρώπη έχει ωθήσει ορισμένους Γερμανούς πολιτικούς, όπως τον κ. Μερτς, να εξετάσουν εναλλακτικές λύσεις. Ένα σενάριο θα μπορούσε να είναι η χρηματοδοτική συμβολή της Γερμανίας στο γαλλικό πυρηνικό πρόγραμμα με αντάλλαγμα μεγαλύτερη στρατηγική δέσμευση από τη Γαλλία στην ευρωπαϊκή άμυνα.
      Η συζήτηση για την ευρωπαϊκή αποτροπή μόλις ξεκινά, αλλά έχει ήδη προκαλέσει εντάσεις και διαφωνίες. Ενώ η ανάγκη για μεγαλύτερη στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης γίνεται όλο και πιο εμφανής, η επίτευξη συναίνεσης σχετικά με το πώς θα διαμορφωθεί αυτή η νέα πραγματικότητα παραμένει δύσκολη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ιδέα μιας «ευρωπαϊκής πυρηνικής ασπίδας» δεν είναι πλέον ταμπού—και ότι η ήπειρος προετοιμάζεται για ένα μέλλον όπου θα πρέπει να βασίζεται λιγότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες και περισσότερο στις δικές της δυνάμεις.
      Πηγή: naftemporiki.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Financial Times: Γιατί το ΝΑΤΟ ζητά από τις χώρες της ΕΕ να εμβαθύνουν τις σχέσεις τους με την Τουρκία
      Το ΝΑΤΟ παρότρυνε την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Τουρκία να ενισχύσουν τη μεταξύ τους συνεργασία, καθώς η απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει τις ΗΠΑ από την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας ωθεί τις κυβερνήσεις της Ευρώπης σε μια ταχεία αναθεώρηση των συμμαχιών τους, σύμφωνα με τους Financial Times.
      Όπως αναφέρουν αξιωματούχοι που γνωρίζουν τις θέσεις του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, ο Μαρκ Ρούτε κάλεσε τους Ευρωπαίους ηγέτες να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, οι οποίες παραμένουν τεταμένες για μεγάλο χρονικό διάστημα.
      Αυτό το αίτημα έρχεται τη στιγμή που οι Βρυξέλλες εξετάζουν τρόπους για την εμβάθυνση της συνεργασίας με την Τουρκία και άλλες χώρες εκτός ΕΕ, στο πλαίσιο μιας συνολικής ενίσχυσης των αμυντικών δυνατοτήτων της Ευρώπης.
      Η απειλή του Τραμπ να αποσύρει τις αμερικανικές εγγυήσεις ασφαλείας προς τους ευρωπαίους συμμάχους του ΝΑΤΟ, σε συνδυασμό με την πρόθεσή του να επαναπροσεγγίσει τη Ρωσία και να μειώσει την υποστήριξη προς την Ουκρανία, έχει προκαλέσει έντονη ανησυχία στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
      Παράλληλα με την προσπάθεια αύξησης των αμυντικών δαπανών, ορισμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις υποστηρίζουν μια συνεργασία μέσω ενός «συνασπισμού προθύμων» με χώρες εκτός ΕΕ, όπως η Νορβηγία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
      Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν συμμετείχε πρόσφατα σε συνάντηση στο Λονδίνο, όπου σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις της Ευρώπης συζήτησαν τη στρατηγική υποστήριξης προς την Ουκρανία και τα ευρύτερα ζητήματα ασφάλειας.
      Σύμφωνα με πηγές που μίλησαν στους Financial Times, ο Ρούτε τόνισε τη σημασία της αυξημένης συνεργασίας με την Τουρκία σε ιδιωτικό γεύμα με ηγέτες της ΕΕ τον Φεβρουάριο, προτρέποντάς τους να κινηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση.
      Σε ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιανουάριο, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ δήλωσε: «Η συμπερίληψη συμμάχων εκτός ΕΕ στις αμυντικές πρωτοβουλίες της Ένωσης είναι ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια της Ευρώπης».
      Ανώτερος αξιωματούχος της ΕΕ σημείωσε ότι η στάση απέναντι στην Τουρκία έχει μεταβληθεί, προσθέτοντας: «Σε κάποιο σημείο, ανεξάρτητα από τις διαφορές σας, πρέπει να αποφασίσετε ποιος θα είναι στην ομάδα σας. Παράλληλα, όμως, πρέπει να ξεκαθαρίσουν και τη στάση τους απέναντι στη Ρωσία».
      Μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, η Τουρκία δεν συμμετείχε στις κυρώσεις κατά της Μόσχας, διατηρώντας ισχυρούς οικονομικούς και ενεργειακούς δεσμούς με τη Ρωσία.
      Η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας αποτελεί επίσης βασικό στοιχείο στη συζήτηση μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ σχετικά με το κατά πόσο εταιρείες τρίτων χωρών θα πρέπει να έχουν πρόσβαση στις αμυντικές επενδύσεις της Ένωσης.
      Οι προσπάθειες ενίσχυσης των σχέσεων με την Άγκυρα αφορούν τόσο την ΕΕ συνολικά όσο και τις διμερείς σχέσεις με τα κράτη-μέλη. Η Τουρκία παραμένει υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ, αν και οι διαπραγματεύσεις έχουν ουσιαστικά παγώσει.
      Η Ένωση είχε διακόψει διάφορους διαύλους επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων αυτών που αφορούν την ασφάλεια και την άμυνα, εν μέρει λόγω των εντάσεων με την Ελλάδα. Έλληνας διπλωμάτης ανέφερε ότι η Αθήνα διατηρεί επιφυλάξεις σχετικά με την αμυντική συνεργασία με την Άγκυρα, υπογραμμίζοντας πως «η Τουρκία πρέπει να επιδείξει εποικοδομητική στάση στην επίλυση των διαφορών της με τα κράτη-μέλη».
      Πηγή: liberal.gr
      Στην Άγκυρα ο Ντόναλντ Τουσκ - Ψηλά στην ατζέντα η ευρωπαϊκή άμυνα
      Οπρωθυπουργός της Πολωνίας, Ντόναλντ Τουσκ, επισκέπτεται την Τετάρτη την Τουρκία για να συζητήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, τη συμμετοχή της Άγκυρας στην ευρωπαϊκή ασφάλεια.
      Από τη Διεύθυνση Επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας ανακοινώθηκε ότι ο Ντόναλντ Τουσκ θα πραγματοποιήσει επίσκεψη εργασίας στην πρωτεύουσα Άγκυρα έπειτα από πρόσκληση του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με τον οποίο θα συναντηθεί στο προεδρικό μέγαρο.
      Σύμφωνα με το τουρκικό κρατικό πρακτορείο Anadolu, ο Ντόναλντ Τουσκ δήλωσε ότι «αναζητούνται μη τυποποιημένοι τρόποι» για την ενίσχυση της ασφάλειας της χώρας του και είπε ότι το θέμα αυτό θα συζητηθεί κατά την επίσκεψή του στην Τουρκία.
      «Όλα δείχνουν ότι η Τουρκία είναι έτοιμη για αυτό», δήλωσε ο Τουσκ, την προηγούμενη εβδομάδα μιλώντας στο Σέιμ, την Κάτω Βουλή της Πολωνίας, προσθέτοντας ότι οι συνομιλίες θα επικεντρωθούν στο πώς θα αυξηθεί η συμμετοχή της Άγκυρας στις περιφερειακές προσπάθειες της Ευρώπης για ασφάλεια.
      Σε γραπτή δήλωσή της στην ανταποκρίτρια του Αnadolu, η Δρ. Καρολίνα Βάντα Ολσιόφσκα, ιδρύτρια και πρόεδρος του Ινστιτούτου Τουρκικών Σπουδών, μιας δεξαμενής σκέψης με έδρα την Πολωνία, δήλωσε ότι η επίσκεψη του Τουσκ αποδεικνύει την προθυμία της Πολωνίας να διαδραματίσει «γεφυρωτικό ρόλο» στην ανάπτυξη της αμυντικής συνεργασίας ΕΕ-Τουρκίας: «Από το ξέσπασμα του πολέμου μεγάλης κλίμακας στην Ουκρανία, η Πολωνία δίνει μεγάλη προσοχή σε θέματα ασφάλειας, αναζητώντας ενεργά εταίρους και παρακολουθεί στενά την αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας. Η Βαρσοβία πιθανόν να επιδιώκει μακροπρόθεσμη συνεργασία με την Τουρκία στον τομέα της άμυνας».
      Η κ. Ολσιόφσκα δήλωσε επίσης ότι «η παραγωγή όπλων της Ευρώπης είναι κατακερματισμένη και δεν είναι κατάλληλη για πόλεμο μεγάλης κλίμακας. Βραχυπρόθεσμα, η ΕΕ δεν μπορεί να προμηθεύσει αρκετά πυρομαχικά και βαρύ εξοπλισμό για να αντισταθμίσει την απώλεια της αμερικανικής βοήθειας», προσθέτοντας ότι το έλλειμμα πυρομαχικών θα μπορούσε να καλυφθεί με την αγορά όπλων από χώρες όπως η Τουρκία και η Νότια Κορέα.
      Πηγή: liberal.gr
      Ο Πολωνός πρωθυπουργός κάλεσε τον Ερντογάν να λάβει ηγετικό ρόλο στην περιφερειακή σταθερότηταΚατά την επίσκεψή του στην Άγκυρα, ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ κάλεσε τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να αναλάβει ηγετικό ρόλο για τη διασφάλιση της περιφερειακής σταθερότητας.
      Τόνισε ότι η Τουρκία θα μπορούσε να αποτελέσει αποφασιστικό παράγοντα για την επίλυση της σύγκρουσης μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας.
      Σε απάντηση, ο Ερντογάν χαρακτήρισε την έγκριση της ουκρανικής εκεχειρίας «θετικό βήμα» και εξέφρασε την ελπίδα ότι η Μόσχα θα απαντήσει.
      Επιβεβαίωσε επίσης την ετοιμότητα της Άγκυρας να φιλοξενήσει διαπραγματεύσεις εάν και οι δύο πλευρές είναι έτοιμες να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
      Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης ο Ερντογάν αναμένεται να επισκεφθεί την Πολωνία τον Απρίλιο.
      Πηγή: ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
      Τουρκικός Τύπος: Στην Ελλάδα ανησυχούν για τον ρόλο που θα παίξει η Τουρκία στην άμυνα της ΕυρώπηςΜε τις αναλύσεις εντός Ελλάδας, σχετικά με τη νέα κατάσταση που είναι υπό διαμόρφωση στην Ευρώπη ασχολείται ο Τύπος στην Τουρκία, προωθώντας τη ρητορική ότι η μόνη λύση για την Ευρώπη είναι η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, εκφράζοντας παράλληλα ανησυχία για τη στάση της Ελλάδας.
      Όπως αναφέρει η εφημερίδα Hürriyet "μετά τις εξελίξεις μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης, η Ευρώπη στράφηκε στην οικοδόμηση της δικής της αρχιτεκτονικής ασφάλειας. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία έχει εγείρει ανησυχίες για την Τουρκία στην Ελλάδα. Η ανάγκη της Ευρώπης για την Τουρκία στη νέα εποχή προκαλεί δυσφορία στην Αθήνα".
      Η εφημερίδα Yeni Akit προσθέτει επ' αυτού ότι μετά την αμυντική κρίση μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εντός την Ελλάδας έγιναν αναλύσεις περί του θέματος των αμυντικών δαπανών. "Προέκυψαν δύο αποτελέσματα: Πρώτον, η Τουρκία είναι μια από τις σημαντικότερες στρατηγικές δυνάμεις στην περιοχή. Το δεύτερο είναι ότι η Τουρκία αποτελεί απειλή για την Ευρωπαϊκή Ένωση".
      Μάλιστα όπως αναφέρεται η Τουρκία συζητιέται στην Ελλάδα τόσο πολύ "που ο ρόλος που θα μπορούσε να παίξει η Τουρκία στην ευρωπαϊκή άμυνα έχει δημιουργήσει μεγάλη ανησυχία. Γιατί πιστεύουν ότι αυτό θα επισκιάσει τα συμφέροντα της Ελλάδας".
      Όπως γράφει η Evrensel "στη γειτονική Ελλάδα υπάρχει ανησυχία τόσο για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ όσο και για την Τουρκία. Διότι επί εποχής Μπάιντεν οι σχέσεις Αθήνας-Ουάσιγκτον προχώρησαν πολύ καλά και πολλά ζητήματα πλαισιώθηκαν όπως ήθελε η Ελλάδα. Τώρα όμως ο Τραμπ βρίσκεται στον Λευκό Οίκο. Ο Τραμπ, που είπε 'θα προσέχω μόνο τα συμφέροντα της χώρας μου', προκαλεί ανησυχία και για τον Έλληνα πρωθυπουργό Μητσοτάκη".
      Την ίδια ώρα η Diriliş Postası ασχολείται με τη συμφωνία της εταιρείας Baykar των drone Bayraktar και της ιταλικής Leonardo, με στόχο τη δημιουργία drone. Όπως αναφέρεται στον τίτλο: "Ο φόβος της Ελλάδας για την Τουρκία! 'Η συμφωνία Baykar-Leonardo δεν είναι τυχαία'", ενώ εντός του άρθρου προστίθεται ότι εντός Ελλάδας επσημαίνουν "ότι δεν ήταν τυχαίο ότι ο Υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν προσκλήθηκε στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής στο Λονδίνο και η Baykar συνήψε συνεργασία με τη Leonardo μια περίοδο που η ΕΕ επιτάχυνε τη διαδικασία εξοπλισμού της".
      Π.Κ. capital.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ερντογάν: Η πορεία της απώλειας ισχύος της ΕΕ μπορεί να αντιστραφεί μόνο με ένταξη της Τουρκίας
      «Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να αποτρέψει ή ακόμα και να αναστρέψει την απώλεια ισχύος της, μπορεί να το πετύχει μόνο με την πλήρη ένταξη της Τουρκίας», υπογράμμισε ο Ταγίπ Ερντογάν στην κοινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στην Άγκυρα με τον Πολωνό πρωθυπουργό Ντόναλντ Τουσκ που πραγματοποιεί επίσκεψη στη χώρα.
      «Θεωρούμε θετικό το γεγονός ότι η Ουκρανία αποδέχθηκε την κατάπαυση του πυρός στις συνομιλίες μεταξύ των ΗΠΑ και της Ουκρανίας. Ελπίζουμε ότι η Ρωσία θα ανταποκριθεί επίσης εποικοδομητικά», σχολίασε ο Τούρκος πρόεδρος για την πρόταση εκεχειρίας των ΗΠΑ.
      «Η στάση της Τουρκίας σε αυτόν τον πόλεμο ήταν πολύ σαφής από την πρώτη μέρα. Θέλουμε και οι δύο γείτονές μας να τερματίσουν τον πόλεμο με μια δίκαιη ειρήνη.Εάν οι τελευταίες εξελίξεις επαναφέρουν τη Ρωσία και την Ουκρανία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, είμαστε έτοιμοι να κάνουμε κάθε συνεισφορά, συμπεριλαμβανομένης της φιλοξενίας των συνομιλιών», πρόσθεσε ο Ερντογάν.
      Πηγή: liberal.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Τριμερής Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ στην Αθήνα: Μέση Ανατολή και ενέργεια στην ατζέντα

      Του Δημήτρη Γκάτσιου
      Εν μέσω των ραγδαίων γεωπολιτικών εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, με επίκεντρο την Συρία, οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας, της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ισραήλ συναντώνται σήμερα το μεσημέρι στην Αθήνα, προκειμένου να εκπέμψουν σήματα περαιτέρω εμβάθυνσης της στρατηγικής συνεργασίας των τριών χωρών. Γιώργος Γεραπετρίτης, Κωνσταντίνος Κόμπος και Γκίντεον Σαάρ, το πλαίσιο της Τριμερούς, αναμένεται ότι θα θέσουν επί τάπητος ζητήματα ενέργειας, τις περιφερειακές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή των ακτών της ανατολικής Μεσογείου, αλλά και το Κυπριακό, λίγες ημέρες πριν την Πενταμερή, η οποία θα πραγματοποιηθεί στην Γενεύη στις 17 και στις 18 Μαρτίου.
      Το Συριακό
      Με τη βία να αναβιώνει στη Συρία, οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας, της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ισραήλ θα αναλύσουν τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται σε Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή. Η Αθήνα, μέσω του πρωθυπουργού και τους επικεφαλής της διπλωματίας, έχει εκπέμψει τα δικά της μηνύματα προς τη διεθνή κοινότητα, επισημαίνοντας ότι η νέα de facto ηγεσία οφείλει να εξασφαλίσει ότι η πολιτική μετάβαση θα πραγματοποιηθεί ειρηνικά και με τη συμπερίληψη όλων των μειονοτήτων.
      "Η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή είχε εκφράσει την επιφύλαξή της απέναντι σε αυτούς οι οποίοι έσπευσαν πολύ γρήγορα να αναγνωρίσουν το υφιστάμενο καθεστώς στη Δαμασκό ως μία δύναμη η οποία είχε αποποιηθεί το παρελθόν της. Η Ελλάδα πάντα είχε τις επιφυλάξεις της για το αν μια τέτοια μεταβολή ήταν δυνατό να είναι εφικτή. Θα εξακολουθεί να αγωνίζεται για την προστασία των μειονοτήτων, ειδικά των χριστιανικών πληθυσμών, που είναι κάτι το οποίο μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα, έτσι ώστε η Συρία να μπορέσει να αφήσει οριστικά πίσω της τις πληγές του εμφυλίου και να μην φτάσουμε στο σημείο ένα αυταρχικό καθεστώς, το οποίο θα καταπιέζει τις μειονότητες, να έχει ουσιαστικά αντικαταστήσει ένα άλλο αυταρχικό καθεστώς, το οποίο ακολουθούσε την ίδια πρακτική", τόνισε ο κ. Μητσοτάκης, στο πλαίσιο της συνάντησης που είχε στο Προεδρικό Μέγαρο με την κ. Σακελλαροπούλου.
      "Όλες οι εθνοτικές και θρησκευτικές κοινότητες πρέπει να συμπεριληφθούν στη διακυβέρνηση της Συρίας…Αυτό που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι, πρώτα από όλα, να αναπτύξουμε ανθεκτικούς θεσμούς που θα είναι συμπεριληπτικοί. Και αυτό σημαίνει ότι όλες οι εθνοτικές και θρησκευτικές κοινότητες πρέπει να συμπεριληφθούν στη διακυβέρνηση. Το κράτος δικαίου και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να διασφαλίζονται για όλους τους πολίτες. Και φυσικά, να διασφαλισθεί ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου, και ειδικότερα του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας", σημείωσε ο κ. Γεραπετρίτης, σε συνέντευξη στο τηλεοπτικό δίκτυο Fox News.
      Το μέτωπο της ενέργειας
      Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ, μέσω των κυρίων Γεραπετρίτη, Κόμπου και Σαάρ, αναμένεται να επαναβεβαιώσουν τη στρατηγική σημασία της ηλεκτρικής διασύνδεσης, η οποία μπορεί να μετατραπεί σε ενεργειακό διάδρομο ύψιστης σημασίας για την Ανατολική Μεσόγειο και την Ευρώπη. Στο πλαίσιο αυτό, το θέμα του υποθαλάσσιου καλωδίου θα τεθεί σε συζήτηση, ειδικά υπό το φως των τελευταίων εξελίξεων και της "παγώματος" που επικρατεί γύρω από τις ερευνητικές εργασίες για την όδευσή του.
      Ενδεικτικό στοιχείο των προθέσεων του Ισραήλ είναι όσα ανέφερε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Νόαμ Κατζ. "Το έργο δημιουργεί πραγματική σύνδεση και, σε σύγκριση με άλλες πρωτοβουλίες, είναι πιο κοντά στην υλοποίηση", επεσήμανε στον ιστότοπο Geotrends, ο Ισραηλινός πρέσβης στην Αθήνα. Υπό αυτό το πρίσμα, μετά το πέρας της Τριμερούς είναι πολύ πιθανό να υπάρξει μία νέα δημόσια δήλωση στήριξης για το έργο από την πλευρά του Ισραήλ, το οποίο έχει συνυπογράψει συμφωνία με τη χώρα μας για την ενίσχυση της στρατηγικής ενεργειακής συνεργασίας και της συνδεσιμότητας.
      Στο πλαίσιο των διευρυμένων συνομιλιών που θα έχουν οι κύριοι Γεραπετρίτης, Κόμπος και Σαάρ, ο υπουργός Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας αναμένεται να ενημερώσει τους ομολόγους του για την Πενταμερή της Γενεύης. Υπενθυμίζεται ότι το περασμένο Σάββατο, ο πρωθυπουργός είχε συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου με τον πρόεδρο Χριστοδουλίδη, προτάσσοντας την κοινή γραμμή Αθήνας-Λευκωσίας. "Να επαναλάβω πόσο εκτιμώ τις συνολικές σου προσπάθειες να κρατήσεις αυτό τον διάλογο ζωντανό, για την επίτευξη, επιτέλους, μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης για το Κυπριακό ζήτημα, πάντα στηριζόμενοι στις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Θέλω να γνωρίζεις ότι η Ελλάδα, στον βαθμό που της αναλογεί, θα είναι συμμέτοχη και θα στηρίζει πάντα αυτές τις προσπάθειές σου", τόνισε ο κ. Μητσοτάκης, απευθυνόμενος στον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
      "Μεταβαίνω στη Γενεύη με ξεκάθαρο πλάνο, ξεκάθαρο σχεδιασμό. Ξέρουμε πολύ καλά τι θέλουμε να πετύχουμε. Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από την επανέναρξη των συνομιλιών από εκεί που διακόπηκαν το καλοκαίρι του 2017, αξιοποιώντας το κεκτημένο των συνομιλιών και με μοναδικό στόχο την επίλυση του Κυπριακού, στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου, των αρχών και αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης…Η Ευρωπαϊκή Ένωση, λαμβάνοντας υπόψη και τις συζητήσεις που είχα πρόσφατα και με τον Πρόεδρο του Συμβουλίου και την Πρόεδρο της Επιτροπής, στηρίζει αυτή την προσπάθεια από πλευράς Ηνωμένων Εθνών, για την επίτευξη λύσης του Κυπριακού στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου. Οτιδήποτε ξεφεύγει του συμφωνημένου πλαισίου δεν είναι καν θέμα προς συζήτηση", σημείωσε ο κ. Χριστοδουλίδης.
      Πηγή: capital.gr
      Τριμερής Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ: Ψηλά τα θέματα ενέργειας και διμερούς συνεργασίας- Η τριμερής θα συζητήσει και την κατάσταση στη Μέση Ανατολή
      Αλεξάνδρα ΦωτάκηΣτην Αθήνα πραγματοποιείται την Πέμπτη η τριμερής συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών, Ελλάδας – Κύπρου -Ισραήλ, με φόντο τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, τα όσα φέρνει η νέα θητεία του Ντόναλντ Τραμπ στο Λευκό Οίκο, αλλά και τη διμερή συνεργασία.
      Η συνάντηση του Γιώργου Γεραπετρίτη με τους ομολόγους του Κωνσταντίνο Κόμπο και Γκιντεόν Σάαρ αναμένεται να πραγματοποιηθεί στη 1:30 το μεσημέρι της Πέμπτης και σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση «θα εστιασθεί στην ενίσχυση της τριμερούς συνεργασίας, καθώς και στις διεθνείς και περιφερειακές εξελίξεις με επίκεντρο την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή».
      Πριν την τριμερή, ο Γεραπετρίτης θα έχει διμερή συνάντηση με τον ισραηλινό ομόλογο του, ενώ στις 16:30 αναμένεται και το τετ α τετ με τον Κύπριο Υπουργό Εξωτερικών.
      Αξίζει να σημειωθεί ότι η τελευταία συνάντηση στο πλαίσιο της τριμερούς ήταν το 2023, με τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τον πόλεμο στη Γάζα να παίζουν σημαντικό ρόλο. Η νέα συνάντηση χαρακτηρίζεται ως μία δέσμευση Ελλάδας – Κύπρου και Ισραήλ στην τριμερή συνεργασία, την ενίσχυση της, την προώθηση των κοινών συμφερόντων, αλλά και της «σταθερότητας» στην περιοχή.Το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης
      Ψηλά στην ατζέντα της τριμερούς αναμένεται να είναι το καλώδιο Ελλάδας – Κύπρου – Great Sea Interconnector (GSI) – το οποίο εξελίσσεται σε ένα γεωπολιτικό και οικονομικό σήριαλ, με το Ισραήλ να δηλώνει ότι έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ολοκλήρωση του έργου.
      Ενδεικτική είναι η συνέντευξη του ισραηλινού πρεσβευτή στην Αθήνα Νόαμ Κατζ, στις 5 Μαρτίου, στην οποία ο ισραηλινός διπλωμάτης, σημείωσε ότι δεν έχει μεν χρονοδιάγραμμα, ωστόσο υπάρχει ισχυρή δέσμευση από την Ελλάδα, το Ισραήλ και την Κύπρο να προωθήσουν αυτή τη συμφωνία. Πρόκειται για ένα έργο που θα δημιουργήσει πραγματική σύνδεση. Σε σύγκριση με άλλες πρωτοβουλίες για διαδρόμους (σσ που αφορούν την ενέργεια), αυτή είναι πιο κοντά στην υλοποίηση, αν και απομένουν πολλά βήματα ακόμα να γίνουν. Υπάρχει τόσο κυβερνητική όσο και εμπορική δέσμευση και ελπίζω ότι θα υλοποιηθεί σύντομα».
      My interview to #GeoTrends: “Hamas must no longer control Gaza. Iran and it’s nuclear ambition is the most serious threat in the region. Significant opportunities for further growth in #Israel – #Greece relations”. 🇮🇱🇬🇷Link in the first comment 👇 pic.twitter.com/hVdac9fIhi— 🇮🇱 Noam Katz (@NoamKatz_) March 6, 2025
      Η τοποθέτηση Κατζ για πολλούς ήταν μία προαναγγελία ενεργότερης ανάμειξης του Ισραήλ στο σχεδιασμό.
      Υπενθυμίζεται ότι ΑΔΜΗΕ έχει παγώσει τις πληρωμές στη Nexans λόγω των αβεβαιοτήτων του έργου, ενώ το βλέμμα στο έργο έχει στρέψει από την αρχή και η Τουρκία, η οποία χωρίς να έχει πλησιάσει τα ερευνητικά σκάφη που πραγματοποιούσαν τις έρευνες, βρέθηκε στην ευρύτερη περιοχή, δίνοντας στίγμα των προθέσεων της.
      Αξίζει αν σημειωθεί ότι η ελληνική κυβέρνηση διά στόματος και Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή, έχει αναφέρει ότι πρόθεση είναι το έργο να συνεχιστεί, αναγνωρίζοντας ωστόσο ότι πρόκειται για ένα «σύνθετο πρότζεκτ», με πολλές παραμέτρους, οικονομικές και γεωπολιτικές.
      Ο IMEC στην ατζέντα της τριμερούς
      Στο πεδίο ενέργεια αναμένεται να συζητηθεί και το σχέδιο του IMEC, του οικονομικού διαδρόμου Ινδίας – Μέσης Ανατολής – Ευρώπης. Ένας εναλλακτικός διάδρομος που φιλοδοξεί να συνδέσει την Ασία με την Ευρώπη και στον οποίο η Ελλάδα θα λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος. Να σημειωθεί ότι με ανάρτηση του στο Truth Social ο Τραμπ κοινοποίησε άρθρο του Breitbart News που αναφέρεται στη στρατηγική αξία του διαδρόμου IMEC που θα συνδέει την Ινδία με την Ευρώπη. Ένα άρθρο στο οποίο γίνεται ειδική αναφορά στον καθοριστικό ρόλο που θα παίξει η Ελλάδα και η Κύπρος ως «συνδετικός κρίκος» που θα ενώσει αυτές τις απόμακρες περιοχές με την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω ενός «θαλασσίου διαδρόμου».
      Ο Γεραπετρίτης αναμένεται να κάνει αναφορά και στη συνάντηση του με το Μάρκο Ρούμπιο, στην Ουάσιγκτον, κατά την οποία το θέμα του IMEC ήταν επίσης στην ατζέντα.
      Στα θέματα της ατζέντας αναμένεται να είναι και το «East Mediterranean Gas Forum – EMGF» – το Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου – το καταστατικό του οποίου υπεγράφη το 2020, με ιδρυτικά μέλη την Αίγυπτο, την Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ, Ιταλία, Ιορδανία, Παλαιστίνη), που θα μπορούσε να τεθεί ως ένα μοντέλο συνεργασίας σε μία ευαίσθητη περιοχή, όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές στο in. Το κατά πόσο μπορεί να υπάρξει επανενεργοποίηση του στην παρούσα φάση και αν τελικά θα συζητηθεί, μένει να επιβεβαιωθεί.
      Στην ατζέντα των διμερών σχέσεων που οι τρεις Υπουργοί Εξωτερικών θα θέσουν στο τραπέζι των συνομιλιών τους είναι επίσης ζητήματα περιβάλλοντος, κυβερνοασφάλειας, τουρισμού και πολιτικής προστασίας.
      Η τριμερής θα εξετάσει και «περιφερειακά» θέματα
      Σύμφωνα με πληροφορίες του in η κατάσταση στη Γάζα, ο Λίβανος, αλλά και οι τελευταίες εξελίξεις στη Συρία θα απασχολήσουν τις συνομιλίες.
      Αρμόδιες πηγές υπενθυμίζουν ότι με πρωτοβουλία Γεραπετρίτη το Φεβρουάριο είχε πραγματοποιηθεί αεροδιακομιδή δέκα παιδιών, ασθενών και σοβαρά τραυματισμένων, από τη Λωρίδα της Γάζας στην Ελλάδα, μαζί με 17 συνοδούς τους, τα οποία νοσηλεύονται σε ιατρικές δομές της χώρας.
      Με την Αθήνα να προετοιμάζεται να θέσει για μία ακόμα φορά το ζήτημα της ανθρωπιστικής βοήθειας, αλλά και της ανάγκης για βιώσιμη εκεχειρία, που θα οδηγήσει σε ειρήνευση στην περιοχή.
      Όσον αφορά τη Συρία, η ελληνική πλευρά θα καταδικάσει για μία ακόμα φορά τις «φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν σε βάρος αθώων αμάχων, συμπεριλαμβανομένων των Χριστιανών και των Αλαουιτών», καθώς και να εκφράσει την απαίτηση από τις μεταβατικές αρχές να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να σταματήσει η βία. Με την Αθήνα να υπογραμμίζει σε πρόσφατη ανακοίνωση της ότι «παρακολουθεί στενά την κατάσταση στη Συρία και χαιρετίζει τα βήματα που πραγματοποιούνται με στόχο την επίτευξη αποκλιμάκωσης και εθνικής συμφιλίωσης».
      Στην ατζέντα αναμένεται να είναι και το Κυπριακό, ενόψει της άτυπης Πενταμερούς στη Γενεύη, η οποία έχει ανακοινωθεί ότι θα λάβει χώρα στις 17 και 18 Μαρτίου, υπό το ΓΓ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες. Στο θέμα εκτιμάται ότι θα αναφερθούν οι τρεις Υπουργοί Εξωτερικών, στο πλαίσιο της τριμερούς, αλλά θα συζητηθεί και εκτενέστερα στη διμερή συνάντηση Κόμπου – Γεραπετρίτη.
      Πηγή: in.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ζαχάροβα: Η Ελλάδα κινείται εχθρικά απέναντι στη Ρωσία, θα ακολουθήσουν αναπόφευκτα αντίμετρα
      «Από την πλευρά της Ρωσίας θα ακολουθήσουν αναπόφευκτα αντίμετρα», τόνισε χαρακτηριστικά η εκπρόσωπος της Μόσχας
      Τα μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης ενάντια στον πλουραλισμό και την ελευθερία του λόγου, όχι μόνο δεν πέρασαν απαρατήρητα απο τη ρωσική διπλωματία, αλλά οδήγησαν τη Maria Zakharova σε μια οργισμένη τοποθέτηση κατά της Αθήνας.Οι σχέσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τη Ρωσία βρίσκονται πλέον στα άκρα, ενώ η εμμονική προσήλωση της Ελλάδας στη λανθασμένη πλευρά της Ιστορίας κινδυνεύει να αποκόψει διά παντός τους ιστορικούς, πολιτικούς και θρησκευτικούς δεσμούς της Μόσχας με την ΑθήναΟ λόγος για την απόφαση των ελληνικών αρχών να ανακαλέσουν τη διαπίστευση Ρώσου δημοσιογράφου, η οποία, όπως τόνισε η επίσημη εκπρόσωπος του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών Maria Zakharova αποτελεί μια ακόμη ένδειξη της πορείας σύγκρουσης που έχουν επιλέξει οι Έλληνες.«Θεωρούμε αυτή την απόφαση ως μια ακόμη εκδήλωση της πολιτικής αντιπαράθεσης που έχει υιοθετήσει η ελληνική κυβέρνηση απέναντι στη χώρα μας. Στο πλαίσιο αυτής της στάσης, η Αθήνα αγνοεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις όσον αφορά τη διασφάλιση της πολυφωνίας των ΜΜΕ και της ελευθερίας πρόσβασης στην πληροφόρηση, μπλοκάροντας ρωσικά μέσα ενημέρωσης και παρεμποδίζοντας συνειδητά την ομαλή εργασία των δημοσιογράφων», ανέφερε η Ρωσίδα διπλωμάτης, σχολιάζοντας την άρνηση παράτασης της διαπίστευσης ανταποκριτή του MIA "Russia Today" στην Ελλάδα.Η Zakharova υπογράμμισε ότι η συγκεκριμένη ενέργεια της Αθήνας δεν θα περάσει απαρατήρητη από τη Μόσχα.«Ως προς τη δική μας αντίδραση, η οποία μπορεί να είναι και ασύμμετρη, επισημαίνουμε ότι οι ενέργειες της επίσημης Αθήνας δεν θα μείνουν αναπάντητες. Από την πλευρά της Ρωσίας θα ακολουθήσουν αναπόφευκτα αντίμετρα», τόνισε χαρακτηριστικά.
      Ρωσική πρεσβεία στην Ελλάδα: Kατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων των δημοσιογράφων και των δημοκρατικών αρχών από την Αθήνα
      Η άρνηση της Ελλάδας να ανανεώσει τη διαπίστευση του επικεφαλής ανταποκριτή του RIA Novosti συνιστά κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων των δημοσιογράφων και των δημοκρατικών αρχών, σύμφωνα με δήλωση της ρωσικής πρεσβείας στο ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο.«Αυτό το βήμα από την επίσημη Αθήνα είναι, χωρίς αμφιβολία, μια κατάφωρη παραβίαση του δικαιώματος των δημοσιογράφων να ασκούν το επαγγελματικό τους έργο», ανέφερε πηγή του πρακτορείου.Η διπλωματική αποστολή τόνισε ότι οι ενέργειες της Αθήνας αντιβαίνουν, μεταξύ άλλων, στις αρχές της δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου, καθώς και στο δικαίωμα των πολιτών να λαμβάνουν ελεύθερα πληροφορίες.Η πρεσβεία επισήμανε ότι αυτό αποδεικνύεται από τον «εκτοπισμό Ρώσων δημοσιογράφων» από το ελληνικό έδαφος.Επισημαίνεται ότι στις 12 Μαρτίου, το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών αρνήθηκε να παρατείνει τη διαπίστευση του Ρώσου ανταποκριτή Gennady Melnik για το 2025.Έτσι, το γραφείο ανταποκριτών του RIA Novosti στην Αθήνα αναγκάστηκε να κλείσει μετά από περισσότερα από 20 χρόνια λειτουργίας.Παράλληλα, όπως τονίζει το ρωσικό ειδησεογραφικό portal gazeta.ru, οι υπάλληλοι του Τμήματος Διεθνών Δημοσίων Σχέσεων του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν τους λόγους ή να παράσχουν λεπτομέρειες σχετικά με την εν λόγω απόφασή τους.Προηγουμένως, έγινε γνωστό ότι το YouTube απαγόρευσε διά παντός δύο γερμανικά κανάλια του RT.Σύμφωνα με την αρχισυντάκτρια του καναλιού, Margarita Simonyan, το RT DE ήταν το τέταρτο πιο επιδραστικό γερμανόφωνο μέσο ενημέρωσης, με 21 εκατομμύρια προβολές τον Ιούνιο του 2021.
      Η σκληρή προειδοποίηση του Ρωσικού ΥΠΕΞ όπως μεταδόθηκε από το ρωσικό πρακτορείο Tass
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      Το Ισραήλ χορηγεί άδειες εργασίας στους Δρούζους - Ο διαμελισμός της Συρίας εν όψει

      Μέσα στο Ισραήλ, ο πόλεμος έφερε τους Δρούζους πιο κοντά στο κυρίαρχο ρεύμα της κοινωνίας
      Το Ισραήλ σχεδιάζει να χορηγήσει άδειες εργασίας στους Σύρους Δρούζους καθώς η Ιερουσαλήμ εντείνει τις προσπάθειες προσέγγισης της κοινότητας των Δρούζων.Μέσα στον πόλεμο στο εσωτερικό και τις αυξανόμενες απειλές στη Συρία, το Ισραήλ τους τελευταίους μήνες ενίσχυσε τις προσπάθειες προσέγγισης της κοινότητας των Δρούζων, τόσο στο εσωτερικό όσο και στη νότια Συρία.Μέσα στο Ισραήλ, ο πόλεμος έφερε τους Δρούζους πιο κοντά στο κυρίαρχο ρεύμα της κοινωνίας.Εκατοντάδες Δρούζοι από τη Γαλιλαία, συμπεριλαμβανομένων ανώτερων αξιωματικών, πολέμησαν στις τάξεις των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF) και αρκετοί θυσίασαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τη χώρα.Η τραγωδία και η απώλεια έφεραν επίσης τους προηγουμένως απομακρυσμένους Δρούζους των Υψιπέδων του Γκολάν πιο κοντά στο υπόλοιπο Ισραήλ.Μετά από αυτές τις εξελίξεις και την ανάδειξη μιας ισλαμιστικής κυβέρνησης στη Συρία, το Ισραήλ αποφάσισε να δεσμευτεί για την υποστήριξη και την υπεράσπιση της κοινότητας των Δρούζων στη Συρία, όπου η νοτιοανατολική επαρχία Σουέιντα κατοικείται κυρίως από αυτή τη μειονότητα.Σε μια πρωτοφανή εξέλιξη, ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, ότι το Ισραήλ σχεδιάζει να εκδώσει βίζες εργασίας σε Σύρους Δρούζους εργάτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να εργαστούν στα Υψίπεδα του Γκολάν στο Ισραήλ, σύμφωνα με το i24 News.«Σύντομα, θα επιτρέψουμε σε Δρούζους εργάτες από τη Συρία να έρθουν να εργαστούν σε κοινότητες των Υψιπέδων του Γκολάν στο Ισραήλ», είπε ο Katz, επαινώντας τη συμβολή της κοινότητας των Δρούζων στο Ισραήλ.«Ως υπουργός Άμυνας, τους χαιρετώ για την πίστη και τη γενναιότητά τους και τη συμβολή τους στην ασφάλεια του Ισραήλ σε δύσκολες και κρίσιμες στιγμές», είπε.«Θα συνεχίσουμε να τους ενισχύουμε και να προστατεύουμε επίσης τα αδέρφια τους στη Συρία από κάθε απειλή».Η ισραηλινή κυβέρνηση ενέκρινε ένα πενταετές σχέδιο για να βοηθήσει στην ανάπτυξη των κοινοτήτων των Δρούζων και των Τσερκεσίων στο βόρειο Ισραήλ, όπως ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση Netanyahu.
      [iEpikaira: Τα γεννοφάσκια της δημιουργίας του κράτους των Δρούζων, ενός buffer state εντός της διαμελισμένης Συρίας. Οι Δρούζοι, με την υποστήριξη του Ισραήλ, ελέγχουν πλέον πλήρως τη νότια συριακή περιοχή Sweida. Η Sweida έχει σχεδόν μισό εκατομμύριο πληθυσμό και το 85% είναι Δρούζοι ενώ υπάρχει ένα 10% χριστιανών. Αποτελεί ίσως ασφαλέστερη περιοχή για τους Χριστιανούς στη Συρία. Η Sweida ίσως γίνει το πρώτο μη μουσουλμανικό κράτος στη Μέση Ανατολή μετά το Ισραήλ.]
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      Οι ΗΠΑ κόβουν τη στρατιωτική βοήθεια προς την Αίγυπτο
      Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων, ανώτεροι Αιγύπτιοι αξιωματούχοι τόνισαν ότι το στρατιωτικό όραμα της Αιγύπτου βασίζεται κυρίως στη διατήρηση της περιφερειακής σταθερότηταςΗ κυβέρνηση Trump ενημέρωσε πρόσφατα το Κάιρο για την απόφασή του να περικόψει τη στρατιωτική βοήθεια προς τον αιγυπτιακό στρατό.Η απόφαση θα τεθεί σε ισχύ τον επόμενο χρόνο.Αυτό αναφέρει σε δημοσίευμά της η εφημερίδα του Κατάρ Al-Arabi Al-Jadeed, επικαλούμενη αιγυπτιακές διπλωματικές πηγές.Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ανεπίσημη αιγυπτιακή αντιπροσωπεία επισκέφθηκε πρόσφατα την Ουάσινγκτον για να συζητήσει τις επιπτώσεις της απόφασης των ΗΠΑ.Προσπάθησαν να ξεκαθαρίσουν τη θέση του αιγυπτιακού στρατιωτικού κατεστημένου.Μέλη του ήταν ο πρώην Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου των Αραβικών Κρατών, ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου, ο πρώην Υπουργός Βιομηχανίας της Αιγύπτου κ.λπ.Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων, ανώτεροι Αιγύπτιοι αξιωματούχοι τόνισαν ότι το στρατιωτικό όραμα της Αιγύπτου βασίζεται κυρίως στη διατήρηση της περιφερειακής σταθερότητας.«Προειδοποίησαν για τους κινδύνους και τις συνέπειες όλων των σχεδίων που αποσκοπούν στον ξεριζωμό των Παλαιστινίων και την επανεγκατάστασή τους στην Αίγυπτο ή την Ιορδανία, καθώς αυτό θα απειλούσε τη σταθερότητα και των δύο καθεστώτων», ανέφερε η έκθεση.
      Η Αίγυπτος είναι εδώ και καιρό βασικός σύμμαχος των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και η στρατιωτική συνεργασία αποτελεί σημαντικό μέρος αυτής της σχέσης.Οι ΗΠΑ παρέχουν σημαντική στρατιωτική βοήθεια στην Αίγυπτο, ύψους περίπου 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως.Αυτή η βοήθεια χρησιμοποιείται για την αγορά αμερικανικού στρατιωτικού εξοπλισμού, την εκπαίδευση στρατιωτικού προσωπικού και τη συντήρηση στρατιωτικών υποδομών.Οι ΗΠΑ και η Αίγυπτος πραγματοποιούν τακτικά κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, όπως το Bright Star, που είναι από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές ασκήσεις στην περιοχή.Οι ασκήσεις αυτές στοχεύουν στη βελτίωση της διαλειτουργικότητας, στην ανταλλαγή εμπειριών και στην ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων και των δύο χωρών.Η συνεργασία μεταξύ των χωρών στοχεύει επίσης στην επίλυση περιφερειακών συγκρούσεων και στη διασφάλιση της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας στη Διώρυγα του Σουέζ.
      [iEpikaira: Η περικοπή αμυντικής βοήθειας είναι μόνο η αρχή... Περισσότερα ΕΔΩ και ΕΔΩ.]
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ο Erdogan θέλει να βάλει «χέρι» στις αμυντικές δαπάνες της Ευρώπης
      Ο Erdogan προσπαθεί να αξιοποιήσει τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ καθώς οι ΗΠΑ υπαναχωρούνΌταν ο Recep Tayyip Erdogan μίλησε σε ξένους πρεσβευτές σε ένα δείπνο για ιφτάρ στην Άγκυρα για να σπάσει τη νηστεία του Ραμαζανιού την περασμένη εβδομάδα, ήταν ξεκάθαρος για το τι ήθελε: μόνιμη έδρα για μια ισλαμική χώρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.Οι απαιτήσεις είναι απίθανο να ικανοποιηθούν σύντομα, αν όχι καθόλου, σύμφωνα με το Bloomberg.Αλλά αντανακλούν το νέο στόχο του Erdogan, καθώς η Τουρκία αναδεικνύεται ως πιο εξέχων διαμεσολαβητής ισχύος και ως βασικός άξονας του ΝΑΤΟ την ώρα που οι ΗΠΑ αναδιαμορφώνουν τη δέσμευσή τους στην Ευρώπη.Ο Τούρκος πρόεδρος έχει επεκτείνει το στρατιωτικό και διπλωματικό αποτύπωμα της χώρας από την Αφρική στη Μέση Ανατολή με τρόπο που δεν φαίνεται από το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πριν από έναν αιώνα, αναφέρει το Bloomberg.Τώρα θέλει στενότερη αμυντική και οικονομική συνεργασία με την ΕΕ με αντάλλαγμα την ασφάλεια, καθώς η ήπειρος εξετάζει τρόπους για να μειώσει την εξάρτηση από την Ουάσιγκτον.Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την ένταξη τουρκικών στρατευμάτων σε μια μελλοντική ειρηνευτική αποστολή στην Ουκρανία.«Η ανεξάρτητη χάραξη πολιτικής υπό τον Erdogan αποδίδει καρπούς καθώς δείχνει την αξία ενός στρατηγικού συμμάχου του ΝΑΤΟ όταν η Δύση αντιμετωπίζει προβλήματα», δήλωσε ο Hasan Yukselen, ιδρυτής της Fusion4Strategy, μιας εταιρείας συμβούλων στην Άγκυρα.«Η Τουρκία είχε κρίσιμο ρόλο στον περιορισμό της Σοβιετικής Ένωσης κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και αναδεικνύεται σε μια χώρα που μπορεί να βοηθήσει στον τερματισμό των συγκρούσεων και στη σταθεροποίηση της περιοχής».
      Η θέση της Τουρκίας
      Η Τουρκία αξιοποιεί τον παραδοσιακό της ρόλο σε ανατολή και δύση, με την ένταξη της στο ΝΑΤΟ και τη μουσουλμανική ταυτότητα υπό τον Erdogan να της δίνει αξιοπιστία και στις δύο πλευρές στο σταυροδρόμι της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής.Ελέγχει ορισμένες σημαντικές διαδρομές για το θαλάσσιο εμπόριο και τις αποστολές ενέργειας και ήταν το κλειδί για μια συμφωνία αρχικά για τη μεταφορά ουκρανικών σιτηρών στις διεθνείς αγορές μέσω της Μαύρης Θάλασσας.Είναι επίσης ένα κρίσιμο εμπόδιο για τον περιορισμό της ροής των προσφύγων από το να φτάσουν στην Ευρώπη.Ωστόσο, οι αμυντικές δυνατότητες της χώρας είναι το ισχυρότερο χαρτί της αυτή τη στιγμή.Η Ευρώπη προσπαθεί να οπλιστεί αφού ο Πρόεδρος Donald Trump απέσυρε τη βοήθεια για την Ουκρανία και είπε στην ήπειρο ότι δεν πρέπει να βασίζεται στις ΗΠΑ.
      Τι διαθέτει η Τουρκία
      Η Τουρκία έχει τον μεγαλύτερο στόλο μαχητικών αεροσκαφών F-16 στο ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ.Διαθέτει την αεροπορική βάση Incirlik, η οποία χρησιμοποιήθηκε για επιχειρήσεις κατά του Ισλαμικού Κράτους και φιλοξενεί ένα ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης στο Kurecik, ένα κρίσιμο μέρος της βαλλιστικής πυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ για την Ευρώπη.Επίσης, η Άγκυρα αξιολογεί μια μη στρατιωτική αποστολή για να βοηθήσει στην παρακολούθηση της γραμμής επαφής με τη Ρωσία στην ανατολική Ουκρανία, ανάλογα με τη συναίνεση της Μόσχας, σύμφωνα με το Bloomberg.Η χώρα έχει επίσης αναπτύξει μια αρκετά μεγάλη βιομηχανία όπλων.Υπήρξε μια βασική πηγή ζωτικής σημασίας οβίδων 155 mm για την Ουκρανία και είναι ένας αυξανόμενος εξαγωγέας ναυτικών πλοίων μαζί με μαχητικά drones και τεθωρακισμένα οχήματα.Αναπτύσσει επίσης βαλλιστικούς πυραύλους μαζί με κύρια άρματα μάχης και πολεμικά αεροσκάφη.Η ιταλική εταιρεία Leonardo SpA συνεργάστηκε με μια εταιρεία που διευθύνεται από τον γαμπρό του Erdogan για την ανάπτυξη drones.«Ελπίζουμε ότι οι ευρωπαίοι φίλοι μας θα κατανοήσουν τον ρόλο της νέας Τουρκίας στον κόσμο που αναδιαμορφώνεται και θα καθορίσουν τις στρατηγικές τους αναλόγως», είπε ο Erdogan, καθώς επανέλαβε ότι αναμένει να ανθίσουν οι σχέσεις με την ΕΕ και ότι η πλήρης ένταξη ήταν ο στόχος.
      Οικονομική πτυχή
      Οι στενότεροι δεσμοί θα έρθουν σε μια κατάλληλη στιγμή για την οικονομία.Η Τουρκία έχασε την ιδιότητά της ως «αγαπημένου» των διεθνών επενδυτών με τις ανορθόδοξες πολιτικές της που διαμορφώθηκαν γύρω από την πεποίθηση του Erdogan ότι τα επιτόκια πρέπει να μειωθούν για την καταπολέμηση του υψηλού πληθωρισμού.Μια στροφή μετά την επανεκλογή του το 2023 προκάλεσε την επιστροφή ξένων κεφαλαίων, αλλά έλειπαν οι μακροπρόθεσμες επενδύσεις, σύμφωνα με το Bloomberg Economics.Ωστόσο, η γεωγραφία της Τουρκίας εγκυμονεί τόσους κινδύνους όσο και ευκαιρίες.Η Τουρκία αντιμετωπίζει την ανανεωμένη απειλή από το Ισλαμικό Κράτος στην περιοχή, καθιερώνοντας αυτόν τον μήνα έναν μηχανισμό κοινής επιχείρησης με τη Συρία, τον Λίβανο, την Ιορδανία και το Ιράκ.Αυτό συμβαίνει επίσης καθώς η Τουρκία προσπαθεί για επιρροή στη Συρία μετά τον Assad.Η κατάσταση ασφαλείας εκεί έχει επιδεινωθεί καθώς το Ισραήλ στοχεύει στρατιωτικές τοποθεσίες με αεροπορικές επιδρομές και θανατηφόρα βία που εκτυλίσσονται μέσα και γύρω από την παράκτια πόλη της Λατάκια, καθώς οι δυνάμεις της νέας κυβέρνησης συγκρούονται με την Αλαουιτική μειονότητα, μέρος της οποίας είναι ο Assad.Ο Erdogan εξέφρασε ανησυχία αυτή την εβδομάδα για «προκλήσεις που στοχεύουν στην υποκίνηση θρησκευτικής βίας».
      Η ανησυχία
      Πράγματι, υπάρχει ανησυχία ότι η βαθιά εμπλοκή σε μια ουκρανική ειρηνευτική αποστολή μπορεί να αποπροσανατολίσει τον στρατό της.Η Τουρκία έχει χιλιάδες στρατεύματα που έχουν αναπτυχθεί στη βόρεια Συρία και το Ιράκ, και περισσότερα στο Κόσοβο, τη Σομαλία, τη βόρεια Κύπρο, το Κατάρ και το Αζερμπαϊτζάν.Επίσης, η διατήρηση της πολιτικής της Τουρκίας εξαρτάται από τον Erdogan, ο οποίος είναι 71 ετών και δεν έχει ξεκάθαρο διάδοχο στο κυβερνών Κόμμα του AKP.Ο πρόεδρος προσπαθεί να ενισχύσει τη βάση υποστήριξής του, καθώς το κόμμα του εργάζεται για να παρατείνει τις δύο και πλέον δεκαετίες στην εξουσία του.Ωστόσο, υπάρχουν αυξανόμενες ανησυχίες σχετικά με την καταστολή της διαφωνίας από στελέχη επιχειρήσεων έως στελέχη της αντιπολίτευσης, παρά την εκκολαπτόμενη ειρηνευτική προσπάθεια να τερματιστεί μια σύγκρουση με τους αυτονομιστές Κούρδους μαχητές.«Ο Erdogan χρειάζεται στενότερη ασφάλεια και οικονομική συνεργασία τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με τους Ευρωπαίους συμμάχους για να βελτιώσει την οικονομία της Τουρκίας και να ενισχύσει τις πιθανότητές του να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία», δήλωσε ο Serhat Erkmen, διευθυντής του Pros&Cons Security and Risk Analysis Center με έδρα την Άγκυρα.«Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζει μια σειρά από προκλήσεις στη Μέση Ανατολή».Από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 2003, ο Erdogan επανεφηύρε σταδιακά την Τουρκία ως μια δύναμη από μόνη της που είναι ελεύθερη να κάνει νέους φίλους, ακόμα κι αν αναστατώνει τους παλιούς.Κοντά στην Κίνα, στη Ρωσία και το Ιράν, έχει ανοίξει σχεδόν 100 νέες διπλωματικές αποστολές σε όλο τον κόσμο τις τελευταίες δύο δεκαετίες.Η Τουρκία εργάστηκε επίσης ως μεσολαβητής σε συγκρούσεις στη Γάζα και τη Σομαλία, καθώς και στην Ουκρανία.
      Που σκοπεύει ο Erdogan
      Η Τουρκία δεν αναμένει ένταξη στην ΕΕ, αν και ελπίζει ότι η ενίσχυση των αμυντικών δεσμών με την Ευρώπη θα μπορούσε να θέσει τέλος στον αποκλεισμό της από τις εταιρικές σχέσεις ασφαλείας ΝΑΤΟ-ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Μόνιμης Δομημένης Συνεργασίας, γνωστής ως PESCO.Η αλλαγή στον υπολογισμό ασφαλείας θα μπορούσε επίσης να δώσει ώθηση στις συνομιλίες για την επικαιροποίηση της συμφωνίας τελωνειακής ένωσης της Τουρκίας με την ΕΕ και το ταξίδι χωρίς βίζα για τους Τούρκους πολίτες.«Η ΕΕ είναι ήδη ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος και στρατηγικός σύμμαχος της Τουρκίας σε ζητήματα όπως η μετανάστευση, αλλά η επ' αόριστον διακοπή της ένταξης της Τουρκίας λειτουργούσε ως τροχοπέδη στη σχέση», δήλωσε η Selva Bahar Baziki, οικονομολόγος στο Bloomberg Economics στην Άγκυρα.«Τώρα, η προοπτική βελτιωμένων σχέσεων θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση στις ροές χαρτοφυλακίου και επενδύσεων».Αν και έγινε δεκτή στη διατλαντική στρατιωτική συμμαχία το 1952 μαζί με την Ελλάδα, η Τουρκία έχει υποστεί πολυάριθμους αποκλεισμούς όπλων από τους συμμάχους της, πιο πρόσφατα λόγω της στρατιωτικής της προσπάθειας το 2019 κατά των κουρδικών δυνάμεων που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ στη Συρία.Η Ελλάδα και η Κύπρος αντιτίθενται επίσης στην πώληση αεροσκαφών Eurofighter και κατευθυνόμενων πυραύλων Meteor στην Τουρκία.Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 προέκυψε ως ευκαιρία για τον Erdogan να καλύψει τη θέση του με τους δυτικούς συμμάχους, διατηρώντας παράλληλα δεσμούς με τη Ρωσία.Η Τουρκία έκλεισε τα στενά της για ρωσικά πολεμικά πλοία και τον εναέριο χώρο για ρωσικά στρατιωτικά αεροσκάφη και προμήθευσε οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και βλήματα 155 χιλιοστών στην Ουκρανία.Ταυτόχρονα, αρνήθηκε να ενταχθεί στις κυρώσεις κατά της Μόσχας.Η χώρα έχει επίσης πρωτοστατήσει στον σχηματισμό μιας δύναμης της Μαύρης Θάλασσας μαζί με τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία για την αναζήτηση ορυχείων και τη βελτίωση της ασφάλειας της ναυτιλίας.Ωστόσο, απέκλεισε προσεκτικά άλλα μέλη του ΝΑΤΟ από την προσπάθεια ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου, για να αποφευχθεί η κλιμάκωση των εντάσεων στην περιοχή.Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Hakan Fidan ταξίδεψε στο Λονδίνο στις 2 Μαρτίου αφού έλαβε μια σπάνια πρόσκληση για τη χώρα για έκτακτη σύνοδο κορυφής με συμμάχους για την ασφάλεια της Ουκρανίας.«Γίνεται όλο και πιο αδύνατο για μια Ευρώπη στην οποία η Τουρκία δεν περιλαμβάνεται όπως της αξίζει, να συνεχίσει την ύπαρξή της ως παγκόσμιος παράγοντας», είπε ο Erdogan καθώς φιλοξένησε τους πρεσβευτές στο δείπνο του ιφτάρ μια ημέρα αργότερα.«Για να το πω ωμά: η ευρωπαϊκή ασφάλεια χωρίς την Τουρκία είναι αδιανόητη».
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ψυχολογικές Επιχειρήσεις: Πώς υπονομεύονται οι χώρες - Η περίπτωση της Ελλάδας
      Βίντεο: esxatianasxesi

      Στην συζήτησή μας ο γεωπολιτικός αναλυτής σχολιάζει και εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο διεξάγονται οι Ψυχολογικές Επιχειρήσεις για την υπονόμευση και αποστεθεροποίηση χωρών και κοινωνιών και εξετάζει τις προεκτάσεις και τις αναλογίες με πρόσφατα και παλαιότερα γεγονότα στην χώρα που δημιουργούν συνειρμούς.
      Ένα από τα κύρια εργαλεία είναι ο βανδαλισμός ή η παραποίηση θρησκευτικών και ιστορικών συμβόλων, με στόχο τη διάβρωση της εθνικής και πολιτισμικής ταυτότητας.
      Επιπλέον, η εργαλειοποίηση της αρχαιολατρίας επιχειρεί να διακόψει τη φυσική συνέχεια της ελληνικής ιστορίας, παρουσιάζοντας τον χριστιανισμό ως εχθρό του αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Παράλληλα, η αποσιώπηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου επιδιώκει να προωθήσει την εικόνα μιας διαιρεμένης Ελλάδας, αποσπώντας την από τη γεωπολιτική κληρονομιά της αυτοκρατορίας και της επιρροής που άσκησε για χιλιάδες χρόνια.
      Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία αποτελεί συνέχεια της ελληνιστικής κληρονομιάς, καθώς διατήρησε και εξέλιξε τις δομές του ελληνικού πολιτισμού. Ωστόσο, μέσω στοχευμένης προπαγάνδας, επιχειρείται η αποκοπή της από τη συλλογική μνήμη, ενισχύοντας τη σύγχυση γύρω από την ιστορική ταυτότητα των Ελλήνων.
      Συμπερασματικά, αυτές οι τακτικές επιδιώκουν τον πνευματικό και πολιτιστικό κατακερματισμό της ελληνικής κοινωνίας, λειτουργώντας ως συγκοινωνούντα δοχεία. Πολλά από αυτά τα φαινόμενα προέρχονται από εξωτερικά κέντρα, με σκοπό τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης και την αποδυνάμωση της εθνικής συνείδησης. Έχουν προταθεί στρατηγικές αντιμετώπισης αυτών των φαινομένων, προκειμένου να ενισχυθεί η ιστορική και πολιτισμική συνοχή.
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Κ. Γρίβας: Σύνθετη η κατάσταση στη Ουκρανία - Ο γεωπολιτικός ανασχηματισμός και η "5η φάλαγγα" στην Ελλάδα
      Ο Κωσταντίνος Γρίβας μίλησε στον 98.4 και στον Γιώργο Σαχίνη
      Ο καθηγητής στη Σχολή Ευελπίδων και διδάσκων γεωπολιτική στο ΕΚΠΑ, Κωνσταντίνος Γρίβας σε μια συνολική αποτίμηση των παγκόσμιων εξελίξεων, του παγκόσμιου ανασχηματισμού, αλλά και τις τοποθετήσεις των παικτών ισχύος, δηλώνει επιφυλακτικός ως προς τις εξελίξεις στο πολεμικό μέτωπο της Ουκρανίας, αφού όπως λέει η κατάσταση είναι πιο σύνθετη από όσο εκτιμούν και στις ΗΠΑ, και στο Κίεβο, και στην Ε.Ε. αλλά και στη Μόσχα.
      Μιλάει για την αταβιστική συμπεριφορά της Ε.Ε. έναντι της Ρωσίας με απόψεις περί σύγκρουσης μέχρι την Μόσχα, την ώρα που οι ΗΠΑ πρωταγωνιστούν σε ένα άλλο πεδίο αναθέρμανσης με πιο προωθημένες λογικές ενός "ψυχρού πολέμου" και τονίζει εμφατικά τον ρόλο που η Τουρκία διεκδικεί ακόμη και στην Ε.Ε., την ώρα που η Ελληνική πολιτική ελίτ, όπως λέει, ασκεί έναν αντιαμερικανισμό καρικατούρα από τα πάνω, ενάντια στις πολιτικές Τραμπ.
      Υποστηρίζει ότι και στη Συρία από την μια η εξωτερική πολιτική της Ε. Ε. κυνικά αποδέχεται τους σχεδιασμούς της Τουρκίας, ενώ το ελληνικό ΥΠΕΞ με τις ανακοινώσεις του, αποτελεί υπόδειγμα ιστορικού λάθους. Κάνει λόγο για δεσπόζουσα αντίληψη μετατροπής της χώρας σε παρακολούθημα του νεοθωμανισμού μιλώντας ευθέως για πρακτικές "5ης φάλαγγας" στη δημόσια σφαίρα.
      Εξηγεί ακόμη παραστατικά, πως ακόμη και η εμπειρία του πολεμικού μετώπου στην Ουκρανία, καταδεικνύει ότι με οικονομικές λύσεις το γεωγραφικό πλεονέκτημα των εκατοντάδων νησιών , νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο, θα μπορούσε να συγκροτήσει ένα αδιαπέραστο αμυντικό πλέγμα ισχύος.
      Σημειώνει τέλος, πως ακόμη και η εναλλακτική του άξονα από Ινδία, μέσω Κύπρου και Ελλάδας σε Ευρώπη και ΗΠΑ, για την ώρα αντιμετωπίζεται με δισταγμό, αντί να μας οδηγήσει σε στρατηγικές επιλογές, που θα ενδυνάμωναν την λογική και στις ΗΠΑ, για μια ουσιαστική δύναμης ανάσχεσης στη Μεσόγειο, αφού η αμερικανική διοίκηση στη λογική της έστω, δεν θα ήθελε μια περιφερειακή υπερδύναμη ως τέτοιο ρόλο της Τουρκίας, στη Μεσόγειο.
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Al Monitor: Η Τουρκία αποκλείει το Ισραήλ από την άσκηση αντιμετώπισης κρίσεων του ΝΑΤΟ
      Η διπλωματική σύγκρουση μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ για τον πόλεμο στη Γάζα έχει μεταφερθεί στο ΝΑΤΟ.
      Η Τουρκία εμποδίζει το Ισραήλ να συμμετάσχει στην άσκηση του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση πολιτικών εκτάκτων αναγκών που έχει οριστεί για τον Σεπτέμβριο του 2025 στη Βουλγαρία.
      Ισραηλινή διπλωματική πηγή επιβεβαίωσε στο Al-Monitor ότι το Ισραήλ αποκλείεται από την άσκηση, μια από τις μεγαλύτερες εκπαιδευτικές εκδηλώσεις στον κόσμο για την αντιμετώπιση καταστροφών και τη διαχείριση σύνθετων καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Πραγματοποιείται σε τακτά χρονικά διαστήματα από το 1992.
      Η Τουρκία εμποδίζει τη συμμετοχή του Ισραήλ σε τέτοιου είδους ασκήσεις εδώ και περίπου ένα χρόνο, επιβεβαίωσε επίσημη τουρκική πηγή στο Al-Monitor.
      “Δεν επιτρέπουμε νέες ή πρόσθετες αποφάσεις σχετικά με το Ισραήλ στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ ή τη διοργάνωση νέων δραστηριοτήτων μέχρι να επιτευχθεί μόνιμη κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και να αρθούν τα εμπόδια στην ανθρωπιστική βοήθεια”, δήλωσε η πηγή. “Οι δραστηριότητες που απορρέουν από το καθεστώς του Ισραήλ εντός του ΝΑΤΟ συνεχίζονται”.
      Η τελευταία άσκηση αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες το 2023. Το Ισραήλ συμμετείχε στην εκδήλωση, όπως και τα κράτη μέλη της ΕΕ. Η φετινή άσκηση, η 20ή διοργάνωση, θα περιλαμβάνει 10.000 στρατιωτικούς από εννέα συμμαχικές χώρες: Βουλγαρία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Ρουμανία, Σλοβενία, Ισπανία, Τουρκία και Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του ΝΑΤΟ.
      Η Τουρκία θέτει βέτο
      Η συμφωνία και των 32 μελών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας απαιτείται για τη συμμετοχή κρατών που δεν είναι μέλη της σε συγκεκριμένες μεγάλες δραστηριότητες που περιλαμβάνουν στρατιωτικές και ημι-στρατιωτικές ασκήσεις. Οι ισραηλινές διπλωματικές πηγές ανέφεραν ότι η Τουρκία αντιτάχθηκε στη συμμετοχή του Ισραήλ στην άσκηση του Σεπτεμβρίου καθώς και σε ορισμένες άλλες δραστηριότητες του ΝΑΤΟ.
      Ως κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, η Τουρκία μπορεί να ασκήσει βέτο στη συμμετοχή του Ισραήλ σε σχέδια που πραγματοποιούνται από τη συμμαχία ασφαλείας και απαιτούν τη συναίνεση όλων των μελών του ΝΑΤΟ, και το κάνει από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Δεν μπορεί να παρακαμφθεί ή να αμφισβητηθεί από οποιαδήποτε εσωτερική διαδικασία.
      Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε ανακοινώσει τον περασμένο Σεπτέμβριο ότι η χώρα του θα μπλοκάρει οποιαδήποτε συνεργασία μεταξύ του εβραϊκού κράτους και του ΝΑΤΟ.
      “Δεν είναι δυνατόν η ισραηλινή κυβέρνηση, η οποία έχει καταπατήσει τις θεμελιώδεις αξίες της συμμαχίας μας, να συνεχίσει τη σχέση εταιρικής σχέσης με το ΝΑΤΟ”, δήλωσε ο Ερντογάν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην Ουάσιγκτον μετά τη σύνοδο κορυφής των ηγετών του ΝΑΤΟ.
      Παρόλα αυτά, οι ισραηλινές διπλωματικές πηγές δήλωσαν ότι ο διάλογος μεταξύ Ισραήλ και ΝΑΤΟ συνεχίζεται, όπως και η συμμετοχή του Ισραήλ σε τρέχοντα έργα και σε δραστηριότητες που δεν απαιτούν συναίνεση. Τον Ιανουάριο, το Ισραήλ συμμετείχε σε μια συνάντηση συνεργασίας του ΝΑΤΟ στην οποία συμμετείχαν στρατιωτικοί ηγέτες από 26 χώρες εταίρους του ΝΑΤΟ, καθώς και από χώρες της ΕΕ.
      Μετά από μια δεκαετία εχθρότητας μετά το περιστατικό του Μαβί Μαρμαρά το 2010, κατά το οποίο 10 Τούρκοι ακτιβιστές που συμμετείχαν σε στολίσκο με προορισμό τη Γάζα σκοτώθηκαν από ισραηλινά πυρά, οι δεσμοί μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας είχαν βελτιωθεί. Και καθώς οι δεσμοί με την Τουρκία βελτιώθηκαν, βελτιώθηκε και η κατάσταση του Ισραήλ με το ΝΑΤΟ. Όμως ο πόλεμος Χαμάς-Ισραήλ άφησε την τουρκοϊσραηλινή εκτόνωση στα τάρταρα εν μέσω της ηχηρής υποστήριξης του Ερντογάν προς τη Χαμάς και της έντονης καταδίκης των στρατιωτικών δραστηριοτήτων του Ισραήλ.
      Μια ανώτερη ισραηλινή πολιτική πηγή δήλωσε στο Al-Monitor ότι ο αποκλεισμός του Ισραήλ από την άσκηση του Σεπτεμβρίου δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένης της κατάστασης των διμερών σχέσεων τους τελευταίους 17 μήνες.
      Μιλώντας στον Τύπο στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσινγκτον τον Ιούλιο του 2024, ο Ερντογάν δήλωσε: “Μέχρι να εγκαθιδρυθεί συνολική, βιώσιμη ειρήνη στην Παλαιστίνη, οι προσπάθειες συνεργασίας με το Ισραήλ στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ δεν θα εγκριθούν από την Τουρκία”. Αντιδρώντας, ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Ισραήλ Κατζ έγραψε στο Χ: “Μια χώρα όπως η Τουρκία, η οποία υποστηρίζει τους δολοφόνους και βιαστές της Χαμάς και τον ιρανικό άξονα του κακού, δεν θα έπρεπε να είναι μέλος του ΝΑΤΟ”.
      Η Τουρκία ανακάλεσε τον πρεσβευτή της από το Ισραήλ τον Νοέμβριο του 2023 και το Ισραήλ απέσυρε τον διπλωμάτη της λίγο αργότερα. Τον Μάιο του 2024, η Τουρκία ανακοίνωσε την αναστολή όλων των εμπορικών συναλλαγών με το Ισραήλ, επικαλούμενη τη συνεχιζόμενη στρατιωτική δράση της χώρας στη Γάζα, και υποσχέθηκε να διατηρήσει το εμπορικό εμπάργκο μέχρι να επιτευχθεί μόνιμη εκεχειρία στη Γάζα.
      Τον περασμένο Αύγουστο, η Τουρκία υπέβαλε επίσημη αίτηση να συμμετάσχει στην υπόθεση γενοκτονίας της Νότιας Αφρικής κατά του Ισραήλ στο Διεθνές Δικαστήριο. Με την Άγκυρα να κατηγορεί το Ισραήλ για εγκλήματα πολέμου, “δεν αποτελεί έκπληξη ότι το εμποδίζει και στο ΝΑΤΟ”, δήλωσε στο Al-Monitor ο Χάι Εϊτάν Κοέν Γιαναροκάκ, ερευνητής των τουρκοϊσραηλινών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ. “Η αντι-ισραηλινή πολιτική της Άγκυρας σίγουρα δεν θα σταματήσει σε αυτό. Νομίζω ότι θα επιδιώξει να μπλοκάρει το Ισραήλ και σε άλλα διεθνή φόρουμ”, είπε.
      Οι σχέσεις του Ισραήλ με το ΝΑΤΟ
      Οι Ηνωμένες Πολιτείες όρισαν το Ισραήλ ως σημαντικό σύμμαχο μη μέλος του ΝΑΤΟ, ένα καθεστώς κύρους που μοιράζονται η Αυστραλία, η Αίγυπτος, η Νέα Ζηλανδία, το Κατάρ, το Μαρόκο και το Κουβέιτ. Ο χαρακτηρισμός σημαίνει ότι οι χώρες αυτές μπορούν να συμμετέχουν σε συνεργατικά προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης του ΝΑΤΟ και να απολαμβάνουν προτεραιότητα στις προσφορές του ΝΑΤΟ για συντήρηση και επισκευή στρατιωτικού εξοπλισμού, αμοιβαία εκπαίδευση και άλλα οφέλη ασφαλείας.Το Ισραήλ συμμετέχει επίσης στο φόρουμ του ΝΑΤΟ-Μεσογειακού Διαλόγου, μια εταιρική σχέση που έχει ως στόχο να συμβάλει στην ασφάλεια και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Ο διάλογος ΝΑΤΟ-Μεσογειακός διάλογος ήταν λιγότερο ενεργός τα τελευταία χρόνια, αλλά το Ισραήλ έχει επεκτείνει την ευρύτερη δέσμευσή του με το ΝΑΤΟ στη συνεργασία σε θέματα τεχνολογίας και υπηρεσιών υγείας. Το Ισραήλ διαπραγματεύεται επί του παρόντος με το ΝΑΤΟ για την ανανέωση της διμερούς συμφωνίας συνεργασίας που θα καθοδηγήσει τους δεσμούς για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Στο παρελθόν, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ ανανέωναν τη συμφωνία συνεργασίας τους κάθε δύο χρόνια.
      Πηγή: Al Monitor απόδοση militaire.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Το κείμενο που προώθησε ο Τραμπ για τις δυνατότητες συνεργασίας στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή
      Ο επικεφαλής του γραφείου του Breitbart News Washington, Matthew Boyle. με τον υφυπουργό Μετανάστευσης και Διεθνούς Προστασίας της Κύπρου Νικόλαο Ιωαννίδη, την Ελληνίδα Υφυπουργό Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου και την Τζούλι Ρέιμαν, διευθύνουσα σύμβουλο πολιτικής και πολιτικών υποθέσεων της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπής, Φωτογραφία από το Φόρουμ των Δελφών, Ουάσιγκτον
      Όλο το κείμενο του ιστότοπου που μοιράστηκε ο κ. Τραμπ με τους ακολούθους του, για τις δυνατότητες συνεργασίας στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή υπό την ηγεσία του
      ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ, DC – Η επιστροφή του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ ως ηγέτη του ελεύθερου κόσμου προκαλεί ενθουσιασμό σε αξιωματούχους μεσογειακών χωρών, σχετικά με τις δυνατότητες για ειρήνη και οικονομικές συμφωνίες στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
      Έτσι ξεκινά το κείμενο του Nick Gilbertson, στον ιστότοπο Breitbart News Washington, που προώθησε χθες στα κοινωνικά του δίκτυα ο Πρόεδρος Τραμπ.
      Δύο υφυπουργοί από την Ελλάδα και την Κύπρο εξέφρασαν αισιοδοξία για την προώθηση των ειρηνευτικών συμφωνιών, ιδιαίτερα των Συμφωνιών του Αβραάμ, κατά τη διάρκεια συζήτησης, που διοργάνωσε ο επικεφαλής του γραφείου του Breitbart News Washington, Matthew Boyle, στο Φόρουμ των Δελφών που φιλοξενήθηκε από το Ελληνοαμερικανικό Συμβούλιο Ηγεσίας (HALC) στην Ουάσιγκτον.
      Η Ελληνίδα Υφυπουργός Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου δήλωσε χαρούμενη για το «ανανεωμένο αμερικανικό ενδιαφέρον για την περιοχή» και προέβλεψε ότι οι Συμφωνίες του Αβραάμ, που επιτεύχθηκαν υπό την πρώτη κυβέρνηση Τραμπ, θα επεκταθούν όταν ο Μπόιλ ρώτησε πώς θα μπορούσε να δημιουργηθεί ώθηση για να έρθουν περισσότερες χώρες στη συμφωνία.
      «Για αρκετά χρόνια, όλοι όσοι ζούμε στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, φοβόμασταν ότι οι Αμερικανοί θα αποσυρθούν και δεν πρόκειται να δείξουν κανένα ενεργό ενδιαφέρον για αυτό που συμβαίνει. Αυτό δεν πρόκειται να λειτουργήσει. Θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα», είπε.
      «Χαίρομαι που υπάρχει τώρα ένα νέο, ανανεωμένο αμερικανικό ενδιαφέρον για την περιοχή. Φυσικά, οι εμπλεκόμενες χώρες πρέπει να λάβουν τις δικές τους αποφάσεις και να κοινοποιήσουν τις ιδέες τους στην αμερικανική ηγεσία, στη νέα αμερικανική ηγεσία».
      Η κ. Παπαδοπούλου πρόσθεσε:
      «Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει άριστες σχέσεις με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, επίσης με την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, την ηγεσία της Ιορδανίας, της Αιγύπτου.
      Οπότε είμαι σίγουρη ότι θα βρεθεί κάποια λεπτή γραμμή ώστε οι συμφωνίες του Αβραάμ να συνεχιστούν, να επεκταθούν και να οδηγήσουν σε μια άλλη ειρηνική και ευημερούσα και επίσης μια Μέση Ανατολή που έχει θέση για όλους».
      Ο Μπόιλ απηύθυνε παρόμοια ερώτηση στον υφυπουργό Μετανάστευσης και Διεθνούς Προστασίας της Κύπρου Νικόλαο Ιωαννίδη, ρωτώντας πώς η Αμερική, η Κύπρος, η Ελλάδα και το Ισραήλ, γνωστά και ως «3+1», μπορούν να προωθήσουν την ειρήνη στη Μέση Ανατολή.
      «Πράγματι, οι Συμφωνίες του Αβραάμ ήταν μια τεράστια επιτυχία της πρώτης κυβέρνησης Τραμπ. Επομένως, οι προσπάθειες για αναβίωση αυτής της διαδικασίας είναι μια πολύ ευπρόσδεκτη εξέλιξη», είπε ο κ. Ιωαννίδης.
      «Θα ήθελα να τονίσω ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, ως το νοτιοανατολικότερο κράτος μέλος της ΕΕ, είναι ένας ισχυρός στρατηγικός εταίρος τόσο των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και του Ισραήλ. Ως εκ τούτου, το πιστεύουμε και είμαστε έτοιμοι να συμμετάσχουμε σε μια ανανεωμένη διαδικασία στο πλαίσιο των Συμφωνιών του Αβραάμ».
      Ο Ιωαννίδης επεκτάθηκε στη στρατηγική θέση της Κύπρου στην περιοχή. Τόνισε:
      «Προσφέρουμε στρατηγικό βάθος λόγω της γεωγραφικής μας θέσης και πιστεύουμε ότι είμαστε, και μπορούμε να συνεχίσουμε να είμαστε ένας ανθρωπιστικός κόμβος και ένα ασφαλές μέρος για τους εταίρους μας στην περιοχή», διευκρίνισε.
      Και, φυσικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις άριστες σχέσεις μας και με άλλα περιφερειακά κράτη για να διευρύνουμε το πεδίο εφαρμογής των Συμφωνιών του Αβραάμ 2.0, αν μπορώ να το θέσω έτσι».
      Η Τζούλι Ρέιμαν, η διευθύνουσα σύμβουλος πολιτικής και πολιτικών υποθέσεων της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπής, μίλησε επίσης για «τεράστια ευκαιρία» όταν ρωτήθηκε για το ξεκλείδωμα των ειρηνευτικών συμφωνιών για τις οποίες η κυβέρνηση Τραμπ έχει δείξει ενδιαφέρον να επιτύχει.
      Ωστόσο, σημείωσε τον οικονομικό αντίκτυπο στο Ισραήλ που απορρέει από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023. Προσθέτει ένα επίπεδο επιπλοκών που δεν υπήρχε στην πρώτη κυβέρνηση Τραμπ.
      «Πιστεύω ότι υπάρχει μια τεράστια ευκαιρία και περισσότερες από ό,τι είχε αντιληφθεί ο καθένας πριν», υποστήριξε ο Ρέιμαν.
      «Η μία θεμελιώδης διαφορά είναι ότι οι Συμφωνίες του Αβραάμ της τελευταίας κυβέρνησης Τραμπ οικοδομήθηκαν σε μεγάλο βαθμό σε μια υπόσχεση μεγαλύτερης οικονομικής ευημερίας για όλες τις εμπλεκόμενες χώρες, εν μέρει λόγω της οικονομικής ευημερίας του Ισραήλ», συνέχισε.
      «Και μια από τις τραγωδίες, μια από τις πολλές τραγωδίες της 7ης Οκτωβρίου, είναι ότι η οικονομική ευημερία του Ισραήλ δεν είναι αυτή που ήταν. Θα ανακάμψει.
      Έχει ήδη αρχίσει να ανακάμπτει, αλλά καθώς κοιτάζετε το τοπίο άλλων χωρών, θα μπορούσαν να γίνουν εταίροι, αυτό το κομμάτι της συμφωνίας, αυτό το κομμάτι του παζλ, δεν είναι τόσο εμφανές όσο πριν από μια δεκαετία. Οπότε πιστεύω ότι αυτό είναι ένα πραγματικά θεμελιώδες κομμάτι του και θα είναι μια πρόκληση».
      Η Παπαδοπούλου συζήτησε επίσης τις οικονομικές ευκαιρίες στην περιοχή και συγκεκριμένα τη δυνατότητα δημιουργίας του διαδρόμου Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης (IMEC). Η προτεινόμενη εμπορική οδός θα εκτείνεται από την Ινδία μέσω της Μέσης Ανατολής στην Ευρώπη και την Αμερική, αντικατοπτρίζοντας την πρωτοβουλία Belt and Road της Κίνας.
      Η κ. Παπαδοπούλου το χαρακτήρισε «μια ευκαιρία που πρέπει να αξιοποιηθεί».
      «Όταν βλέπετε τον χάρτη, ο χάρτης μιλάει από μόνος του. Έχεις τη γη και έχεις τη θάλασσα», εξήγησε. «Και αν δείτε το Belt and Road, είναι η Κίνα, μέσω της Κεντρικής Ασίας, μέσω του Πακιστάν και μετά μέχρι την Τουρκία. Αλλά αυτό λαμβάνεται.
      Το πήρε η Κίνα, και είναι φυσικό γιατί είναι η Ρωσία, η Κίνα, δεν έχεις τίποτα, καμία πιθανότητα εκεί. Αλλά υπάρχει ο θαλάσσιος διάδρομος, και είναι η Θάλασσα της Νότιας Κίνας, η Ινδία και οι χώρες του Κόλπου, η Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ, η Κύπρος, η Ελλάδα και μετά μέχρι την Ευρώπη, και τελικά οι ΗΠΑ.»
      Τόνισε ότι «όλες οι κουκκίδες είναι εκεί» για να δημιουργηθεί ένας «θαλάσσιος» διάδρομος και η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν «να χρησιμεύσουν ως κόλλα» για τον εμπορικό δρόμο.
      «Είναι λοιπόν προφανές ότι για όλους μας ο θαλάσσιος δρόμος είναι μονόδρομος. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή», ​​είπε.
      «Τα θεμέλια για αυτόν τον διάδρομο είναι εκεί. Είναι το «3+1», που είναι η Κύπρος, το Ισραήλ, η Ελλάδα, συν οι ΗΠΑ – το σύστημα. Έπειτα έχετε τη στρατηγική σχέση Ελλάδας-Ισραήλ, τη στρατηγική σχέση Ελλάδας-Ινδίας, μετά τις άριστες σχέσεις, περισσότερο από άριστες σχέσεις, με τη Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο.
      Οπότε όλες οι κουκκίδες είναι εκεί και η Ελλάδα και η Κύπρος μπορούν να χρησιμεύσουν ως κόλλα που φέρνει αυτό το μέρος του κόσμου συνδεδεμένο με την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω ενός διαδρόμου που παρέχει πολιτική σταθερότητα, οικονομικό άνοιγμα επειδή αυτή είναι ελεύθερη αγορά –είμαστε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης– και πολύ ισχυρή συμμαχία με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Άρα έχετε όλα τα στοιχεία στη θέση τους».
      «Και αυτή είναι η οικονομική πτυχή αυτού που είπε ο φίλος μας για τις Συμφωνίες του Αβραάμ», πρόσθεσε η Παπαδοπούλου.
      «Έτσι συνδυάζονται όλα, το πολιτικό και το οικονομικό, και δημιουργούν αυτό το νέο, και δεν θα χρησιμοποιήσω τον όρο Μέση Ανατολή, θα χρησιμοποιήσω τον όρο Ανατολική Μεσόγειος, αλλά στη μεγάλη μορφή, που ξεκινά από τον Κόλπο μέχρι τα Βαλκάνια και μέχρι την Ευρώπη. Άρα είναι εκεί. Πρέπει να δουλέψουμε για να λειτουργήσει».
      Πηγή: Breitbart News Washington, Nick Gilbertson απόδοση hellasjournal.com
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η κλιμάκωση της έντασης Ισραήλ-Ιράν ωθεί την Τουρκία να ξεκινήσει συνομιλίες με το PKK

      ΕΝΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΑΛΛΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΡΘΡΟ
      Παρά τις εικασίες ότι ο Ερντογάν θέλει συνομιλίες με τους Κούρδους για την ψήφιση νέου συντάγματος και την εξασφάλιση νέας θητείας, οι ειδικοί λένε ότι οι περιφερειακές εντάσεις αλλάζουν πορεία για την Άγκυρα
      «Η Τουρκία βλέπει τις κουρδικές δυνάμεις που συνδέονται με το PKK στη Συρία και το Ιράκ ως πιθανά εργαλεία για τους αντιπάλους της, ιδιαίτερα το Ισραήλ και το Ιράν, και θέλει να εξουδετερώσει αυτήν την απειλή», λέει η Asli Aydintasbas, ανώτερος συνεργάτης στο Ινστιτούτο Brookings (Imago Images μέσω Reuters).
      Ragip Soylu 
      25 October 2024 16:54
      Τον τελευταίο μήνα, Τούρκοι αξιωματούχοι στην Άγκυρα ανησυχούν έντονα για την περιφερειακή κλιμάκωση μεταξύ Ισραήλ και Ιράν.
      Σε πολλές ομιλίες, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε το Ισραήλ ότι προσπαθεί να επεκτείνει τον πόλεμο του στη Γάζα στα σύνορα της Τουρκίας και είπε ότι η περιοχή βυθίζεται σε ένα «δακτύλιο φωτιάς» που θα μπορούσε να απειλήσει την τουρκική εδαφική ενότητα.
      Πολλοί στην Τουρκία δεν έχουν λάβει σοβαρά υπόψη τις παρατηρήσεις του Ερντογάν σχετικά με την ισραηλινή εδαφική επέκταση. Η εστίαση του Ισραήλ φαίνεται στραμμένη προς το Ιράν και τους συμμάχους του, συμπεριλαμβανομένων πιθανών επιθέσεων που πλήττουν ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις και πετρελαϊκές υποδομές.
      Και τότε συνέβη κάτι πέρα ​​από το σοκαριστικό: ο εθνικιστής σύμμαχος του Ερντογάν Devlet Bahceli, βασικό μέλος του κυβερνώντος συνασπισμού και πρόεδρος του Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (MHP), κάλεσε δημόσια τον εχθρό του να μιλήσει στο κοινοβούλιο.
      Μετά από τρεις εβδομάδες προβολών προς την αντιπολίτευση της Τουρκίας και το φιλοκουρδικό Κόμμα Ισότητας και Δημοκρατίας των Λαών (Dem) στο κοινοβούλιο, ο Μπαχτσελί είπε ότι στον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, τον φυλακισμένο ηγέτη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), πρέπει να επιτραπεί να κάνει μια ομιλία για να καλέσει την ένοπλη ομάδα να αφοπλιστεί.
      Ο Μπαχτσελί πρόσθεσε επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να επιτραπεί στον Οτσαλάν να χρησιμοποιήσει μια εξαίρεση βάσει της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα για να αποφυλακιστεί πρόωρα.
      Ο ηγέτης του MHP είπε επίσης ότι ένα νέο κύμα δημοκρατικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να ικανοποιήσει το κουρδικό εκλογικό σώμα στη διαδικασία τερματισμού της επί δεκαετίες σύγκρουσης της Τουρκίας με το PKK.
      «Στηρίξτε το μέτωπο της έδρας»Καθώς ο Μπαχτσελί έκανε την ομιλία του, την οποία χαρακτήρισε μια εξέλιξη που μπορεί να αλλάξει τον ρου της τουρκικής ιστορίας, όλοι στην Άγκυρα άρχισαν να αναρωτιούνται: γιατί τώρα;
      Όλοι οι ειδικοί που πήρε συνέντευξη το Middle East Eye είπαν ότι δεν πιστεύουν ότι η Άγκυρα έκανε αυτό το βήμα για άμεσα πολιτικά οφέλη, όπως ένα νέο σύνταγμα που θα επέτρεπε στον Ερντογάν να υπηρετήσει άλλη μια θητεία το 2028.
      «Οι κυρίαρχες ελίτ της Άγκυρας βλέπουν το Ισραήλ ως αποσταθεροποιητική δύναμη στην περιοχή και προβλέπουν μια πιθανή σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ», δήλωσε στο MEE η Asli Aydintasbas, ανώτερος συνεργάτης στο think tank Brookings Institute με έδρα την Ουάσινγκτον.
      «Για να ενισχύσουν το εσωτερικό μέτωπο, σκέφτονται να αντιμετωπίσουν το κουρδικό ζήτημα μέσω μιας συμφωνίας με τον Οτσαλάν και τελικά το PKK, αναγνωρίζοντας τη σημασία της σταθερότητας εντός των συνόρων τους».
      Η Aydintasbas πρόσθεσε ότι η αντιμετώπιση του μακροχρόνιου κουρδικού ζητήματος θα μειώσει την πρωταρχική ευπάθεια της Τουρκίας στην περιοχή, όπου δεν θα είναι πλέον διαρκώς δεσμευμένη από επιχειρήσεις ασφαλείας και ανησυχίες.
      «Πιο κριτικά, η Τουρκία βλέπει τις κουρδικές δυνάμεις που συνδέονται με το PKK στη Συρία και το Ιράκ ως πιθανά εργαλεία για τους αντιπάλους της, ιδιαίτερα το Ισραήλ και το Ιράν, και θέλει να εξουδετερώσει αυτήν την απειλή», είπε.
      Από το 2016, η Τουρκία διεξήγαγε μια σειρά επιθέσεων στη βόρεια Συρία, οι οποίες αρνήθηκαν στους Κούρδους της Συρίας του PKK ένα συνεχές τμήμα εδάφους κατά μήκος των τουρκικών συνόρων.
      Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν καταλάβει την Τζαραμπλούς, το Αφρίν, την αλ Μπαμπ και άλλες στρατηγικές συνοριακές πόλεις και τις κατέλαβαν έκτοτε με τη βοήθεια συμμάχων Σύριων ανταρτών.
      Εν τω μεταξύ, οι εντατικές χερσαίες και αεροπορικές εκστρατείες απώθησαν το PKK από τα βόρεια σύνορα του Ιράκ με την Τουρκία, επιτρέποντας στην Άγκυρα να δημιουργήσει πολλά στρατιωτικά φυλάκια στο Ιρακινό Κουρδιστάν για να αποτρέψει τις διεισδύσεις.
      Ο Mesut Yegen, καθηγητής που ειδικεύεται στην κουρδική κουλτούρα, είπε στο MEE ότι η τουρκική κυβέρνηση πιστεύει ότι βρίσκεται σε «θέση δύναμης» και σημείωσε ότι οι εκλογές του 2023 έδειξαν ότι οι Κούρδοι ψηφοφόροι δεν ήταν πλέον οι βασικοί που ήταν στην εσωτερική πολιτική στο παρελθόν.
      Ωστόσο, ο Yegen λέει ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί να μην έχει καταφέρει να εκπληρώσει όλους τους στόχους της στο βόρειο Ιράκ λόγω πολιτικών διαφωνιών με τη Βαγδάτη. Εν τω μεταξύ, οι θυγατρικές του PKK εξακολουθούσαν να κυριαρχούν στη βορειοανατολική Συρία με την υποστήριξη των ΗΠΑ.
      «Μείωση της ιρανικής επιρροής»Η εσωτερική εκπροσώπηση των Κούρδων στην Τουρκία είναι ισχυρή, σημείωσε, με το Δημοκρατικό κόμμα να γίνεται το τρίτο μεγαλύτερο στο κοινοβούλιο.
      «Οι Κούρδοι μπορεί να βρουν περισσότερο χώρο για τον εαυτό τους καθώς η επιρροή του Ιράν μειώνεται στην περιοχή» λόγω των ισραηλινών επιθέσεων στη συμμαχία του Άξονα της Αντίστασης υπό την ηγεσία του Ιράν, είπε ο Yegen.
      «Η Άγκυρα δεν θέλει το PKK να εκμεταλλευτεί αυτό το κενό εξουσίας [που δημιουργήθηκε από το Ισραήλ] από τις 7 Οκτωβρίου».
      Οι τουρκικές πολιτικές ελίτ αντιλαμβάνονται όλο και περισσότερο την κουρδική εξέγερση ως μια ατελείωτη σύγκρουση χωρίς ξεκάθαρο τελικό παιχνίδι, πρόσθεσε η Aydintasbas.
      Ο Yildiray Ogur, ένας Τούρκος δημοσιογράφος που παρακολουθεί στενά τις κουρδικές εξελίξεις, είπε στο MEE ότι η ειρηνευτική διαδικασία του 2015 με το PKK απέτυχε επειδή οι Μονάδες Άμυνας του Λαού (YPG), μια συριακή δύναμη που η Τουρκία θεωρεί ότι δεν διακρίνεται από το PKK, μπόρεσε να καταλάβουν μεγάλες εκτάσεις εδάφους στη βόρεια Συρία με τη βοήθεια του Ιράν και της Συρίας που έλεγχε εύκολα τον Μπασάρ.
      Πολλοί στην Άγκυρα εξακολουθούν να κατηγορούν το Ιράν ότι υπονομεύει τις ειρηνευτικές συνομιλίες ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη του YPG.
      Ο Ogur λέει ότι ο πόλεμος του Ισραήλ στον Λίβανο, όπου έχει χτυπήσει τη Χεζμπολάχ και σκότωσε το μεγαλύτερο μέρος της ανώτατης ηγεσίας της, «έσπασε τα νύχια του Ιράν» στην περιοχή, καθώς η Τεχεράνη ανησυχεί περισσότερο για την προοπτική άμεσης κλιμάκωσης με το Ισραήλ.
      Πρόσθεσε ότι αυτή τη φορά η τουρκική κυβέρνηση εστιάζει συγκεκριμένα στον αφοπλισμό του PKK στην Τουρκία, παρόμοια με το πώς η ομάδα τερμάτισε τον ένοπλο αγώνα της στο Ιράν το 2011.
      «Ο Μπαχτσελί ρισκάρει ολόκληρη την καριέρα του για αυτήν την προσπάθεια», είπε στο MEE. «Όλοι θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τις δηλώσεις Μπαχτσελί για πιθανή απελευθέρωση του Οτσαλάν ως δημόσιες χειρονομίες και εγγυήσεις για να διασφαλιστεί η εμπιστοσύνη του Οτσαλάν στη διαδικασία».
      Ωστόσο, η πρόταση του Μπαχτσελί δεν θα είναι εύκολη. Η επίθεση του PKK εναντίον μιας τουρκικής αμυντικής εταιρείας την Τετάρτη, μια ημέρα μετά την ομιλία του Μπαχτσελί, σκότωσε πέντε άτομα και χάλασε το κλίμα. Το PKK ανακοίνωσε αργότερα ότι η επίθεση διεξήχθη μονομερώς από τους ένοπλους και δεν ήταν απάντηση στο κάλεσμα του Μπαχτσελί.
      «Μικρή επιλογή από το να συνυπάρξουν»Ο Roj Girasun, ένας πολιτικός δημοσκόπος, είπε ότι παρόλο που η θέση του Μπαχτσελί ως ηγέτη του τουρκικού εθνικισμού νομιμοποιεί τη νέα πρωτοβουλία στα μάτια του κοινού, η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας έχει γίνει πιο τουρκική εθνικιστική τα τελευταία 10 χρόνια.
      Είπε ότι ο Μπαχτσελί θέλει αυτή η διαδικασία να καρποφορήσει πολύ γρήγορα καθώς ο Ομέρ Οτσαλάν, βουλευτής του κόμματος των Δημοκρατικών και ανιψιός του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, επετράπη να επισκεφθεί τον φυλακισμένο ηγέτη του PKK για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια.
      «Αυτή τη φορά, η διαδικασία θα επικεντρωθεί στην παροχή περισσότερων δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών στους Κούρδους, αλλά και περισσότερης ευημερίας», είπε ο Girasun στο MEE.
      «Η κυβέρνηση μπορεί να χρησιμοποιήσει τους υπάρχοντες νόμους για να ενισχύσει τα κουρδικά πολιτιστικά δικαιώματα, όπως για τη γλώσσα ή την ίδρυση περισσότερων κουρδικών ιδρυμάτων στα πανεπιστήμια».
      Ο Girasun είπε ότι οι Κούρδοι απαιτούν κυρίως εκπαίδευση στη μητρική τους γλώσσα στα σχολεία και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι είναι ένα αίτημα που έχει τη μεγαλύτερη υποστήριξη από το τουρκικό κοινό σε σύγκριση με άλλα κουρδικά ζητήματα.
      Υπάρχουν επίσης άλλοι που πιστεύουν ότι η ευρύτερη κουρδική κοινωνία πρέπει να πειστεί ότι η διαδικασία υπό την ηγεσία της κυβέρνησης είναι μια γνήσια προσπάθεια και ότι ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ένας δημοφιλής φυλακισμένος Κούρδος ηγέτης, πρέπει να επιτραπεί να διαδραματίσει κάποιο ρόλο.
      Για παράδειγμα, ο Κάνι Τορούν, πρώην πρεσβευτής και βουλευτής του αντιπολιτευόμενου Κόμματος Μέλλοντος, είπε στο MEE ότι η κυβέρνηση πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο λήψης μέτρων για την ενίσχυση της πολιτικής των Κούρδων και να δεσμεύσει τον Ντεμιρτάς να δημιουργήσει μια δημόσια αφήγηση για να αντιμετωπίσει την αντίληψη ότι ο ένοπλος αγώνας του PKK είναι η μόνη επιλογή για τους Κούρδους της Τουρκίας.
      «Μπορεί να υπάρξουν τροχαία ατυχήματα κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και η κοινή γνώμη θα πρέπει να λάβει μέριμνα», είπε. «Και πρέπει να υπάρξει μια προσέγγιση προς τα [κουρδικά] στοιχεία στη βόρεια Συρία».
      Ο Τορούν λέει ότι εάν η πρωτοβουλία πετύχει, η κυβέρνηση μπορεί να προσπαθήσει να υλοποιήσει το νέο συνταγματικό της σχέδιο στη συνέχεια.
      Ο Girasun, από την άλλη πλευρά, είπε ότι η κουρδική δημοκρατική πολιτική εκπροσώπηση μπορεί να αναδειχθεί ως ο τελικός νικητής σε αυτή τη διαδικασία, καθώς ο Ντεμιρτάς θα μπορούσε να επηρεάσει το κουρδικό κοινό ενάντια στον ένοπλο αγώνα.
      Όμως, προειδοποιεί ο Yegen, εάν η νέα πρωτοβουλία αποτύχει, η κυβέρνηση μπορεί να επαναλάβει τις σκληρές μεθόδους εστιασμένη στην ασφάλεια που χρησιμοποίησε κατά του PKK και των παραφυάδων του.
      «Οι Τούρκοι και οι Κούρδοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να συνυπάρξουν, δεδομένου του σημαντικού κουρδικού πληθυσμού εντός της Τουρκίας και πέρα ​​από τα σύνορά της στη Συρία και το Ιράκ», είπε η Aydintasbas.
      Πηγή: middleeasteye.net απόδοση anixneuseis.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Το Ισραήλ δηλώνει έτοιμο να υπερασπιστεί τους Δρούζους της Συρίας
      Οι Δρούζοι αποτελούν μια ιδιαίτερη μειονότητα, η θρησκεία της οποίας έχει τις ρίζες της στο σιιτικό Ισλάμ αλλά αντλεί στοιχεία και από άλλες πεποιθήσεις
      Το Ισραήλ δηλώνει έτοιμο να υπερασπιστεί τους Δρούζους της Συρίας μετά τις αναφορές για μαζικές δολοφονίες Αλαουιτών, μελών μιας άλλης θρησκευτικής μειονότητας στη χώρα.
      Μιλώντας σε δημοσιογράφους, ο εκπρόσωπος της ισραηλινής κυβέρνησης Νταβίντ Μένσερ έκανε λόγο για «σφαγή αμάχων», υπογραμμίζοντας πως το Ισραήλ είναι «έτοιμο, εάν χρειαστεί, να υπερασπιστεί τους Δρούζους» χωρίς να υπεισέλθει σε περαιτέρω διευκρινίσεις.
      Οι Δρούζοι αποτελούν μια ιδιαίτερη μειονότητα, η θρησκεία της οποίας έχει τις ρίζες της στο σιιτικό Ισλάμ αλλά αντλεί στοιχεία και από άλλες πεποιθήσεις. Κοινότητες Δρούζων υπάρχουν σήμερα στο Ισραήλ, στη Συρία και στον Λίβανο.
      Δεκάδες νεκροί στη Συρία από κυβερνητικά στρατεύματα
      Το υπουργείο Άμυνας της Συρίας ανακοίνωσε νωρίτερα σήμερα την ολοκλήρωση στρατιωτικής επιχείρησης στο δυτικό τμήμα της χώρας, όπου περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί από την Πέμπτη σε συγκρούσεις με δυνάμεις που πρόσκεινται στο καθεστώς του ανατραπέντος προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, ενώ άμαχοι έχουν εκτελεστεί.
      Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων – μη κυβερνητική οργάνωση που εδρεύει στο Λονδίνο, αλλά διατηρεί ευρύ δίκτυο πηγών στη Συρία – τουλάχιστον 973 άμαχοι βρήκαν τον θάνατο από κυβερνητικά στρατεύματα και μαχητές που πρόσκεινται στους ισλαμιστές οι οποίοι ανέτρεψαν το καθεστώς Άσαντ. Κατά τις αιματηρές συγκρούσεις των τελευταίων ημερών σκοτώθηκαν επίσης περισσότερα από 230 μέλη των συριακών δυνάμεων ασφαλείας.
      Περίπου 120.000 Δρούζοι υπολογίζεται πως ζουν σήμερα στο Ισραήλ. Άλλοι 24.000 ζουν στα κατεχόμενα υψίπεδα του Γκολάν, τα οποία το Ισραήλ κατέλαβε από τη Συρία κατά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών (1967) και προσάρτησε μονομερώς το 1981.
      Την 1η Μαρτίου ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ φέρεται να έδωσε εντολή στις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις (IDF) να είναι έτοιμες σε περίπτωση που κριθεί αναγκαία μια στρατιωτική επιχείρηση για την υπεράσπιση των Δρούζων της Συρίας.
      Πηγή: ΑΜΠΕ naftemporiki.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Γκιουλέρ: «Λαμβάνουμε μέτρα ενάντια στις αποσταθεροποιητικές δραστηριότητες στην Κύπρο - Να σκεφτούν προσεκτικά κάθε βήμα»
      «Παρακολουθούμε από κοντά κάθε εξέλιξη που μπορεί να διαταράξει τις ισορροπίες στην Κύπρο και να αποτελέσει απειλή» ανέφερε ο Τούρκος υπ. Άμυνας σε συνέντευξή του
      Με νέες εμπρηστικές δηλώσεις ο ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας, Γιασάρ Γκιουλέρ, στρέφεται κατά της Λευκωσίας όσον αφορά τις αμυντικές συνεργασίες της με τρίτες χώρες, λέγοντας ότι η Άγκυρα λαμβάνει μέτρα, ενώ επανέρχεται στο αφήγημα περί «Γαλάζιας Πατρίδας», σημειώνοντας πως η χώρα του δεν θα συμβιβαστεί ποτέ «αναφορικά με τα εθνικά δικαιώματα και συμφέροντά» της.
      Σε συνέντευξή του ειδικότερα στο τεύχος Μαρτίου του εξειδικευμένου περιοδικού αμυντικών θεμάτων SAVTEK, ο Γιασάρ Γκιουλέρ δηλώνει: «Παρακολουθούμε από κοντά κάθε εξέλιξη που μπορεί να διαταράξει τις ισορροπίες στην Κύπρο και να αποτελέσει απειλή». Υποστηρίζει ακόμη πως η Λευκωσία «κατά παράβαση των συμφωνιών ακολουθεί μια πολιτική που στοχεύει στην ανάπτυξη στρατιωτικής συνεργασίας με πολλά διαφορετικά κράτη εντός και εκτός της περιοχής και στη διατάραξη της ευαίσθητης ισορροπίας δυνάμεων στο νησί. Δυστυχώς, η προσέγγισή της ενθαρρύνεται και από τρίτους» προσθέτει και συνεχίζει λέγοντας:
      «Σε αυτή την περίοδο σοβαρής κρίσης και αστάθειας στην περιοχή μας, πιστεύουμε ότι οι συνομιλητές μας θα πρέπει να σκεφτούν πολύ προσεκτικά κάθε βήμα που θα κάνουν στο νησί της Κύπρου και συνιστούμε να ανατρέψουν τα σοβαρά λάθη που έχουν γίνει μέχρι σήμερα».
      Ο Γκιουλέρ διαμηνύει πως «συνεχίζουμε να λαμβάνουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα ενάντια στις αποσταθεροποιητικές δραστηριότητες» των Ελληνοκυπρίων, που – όπως ισχυρίζεται ο ίδιος «προσπαθούν να επωφεληθούν από την κρίση στη Μέση Ανατολή, με το πρόσχημα της ανθρωπιστικής βοήθειας, καθώς και τις μάταιες εξοπλιστικές προσπάθειες για να διαταράξουν την ισορροπία δυνάμεων στο νησί».
      «Όλοι όσοι γνωρίζουν την πρόσφατη ιστορία γνωρίζουν πώς κατέληξαν οι προσπάθειες να δοκιμάσουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντά μας στη “Γαλάζια Πατρίδα”, καθώς και την αποφασιστικότητά μας να προστατεύσουμε τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων. Αναμένουμε από όλους να ενεργούν με πλήρη επίγνωση αυτών των γεγονότων» αναφέρει.
      Ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας χαρακτηρίζει στη συνέχεια το Κυπριακό «εθνικό θέμα» της Τουρκίας. «Η μόνη και οριστική λύση στο νησί είναι η αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος του “τουρκοκυπριακού λαού”», υποστηρίζει και δηλώνει ότι «η Τουρκία είναι αποφασισμένη να λαμβάνει κάθε είδους στρατιωτικά και πολιτικά μέτρα για να προστατεύει την ασφάλεια, την ειρήνη και την ευημερία των Τουρκοκυπρίων τώρα και στο μέλλον, όπως έκανε και στο παρελθόν».
      Ο Γιασάρ Γκιουλέρ αναφέρεται επίσης και στα εξοπλιστικά προγράμματα του τουρκικού ναυτικού, επισημαίνοντας ότι αυτή τη στιγμή κατασκευάζονται στα τουρκικά ναυπηγεία 31 πλοία. «Οι Ναυτικές Δυνάμεις αποτελούν βασικό στοιχείο για την προστασία των εθνικών συμφερόντων της χώρας μας και συμβάλλουν στην περιφερειακή ειρήνη με τις κρίσιμες αποστολές που αναλαμβάνουν. Στο πλαίσιο αυτό, έχουμε υλοποιήσει πολλά έργα με τις οδηγίες του προέδρου μας, προκειμένου να διατηρήσουμε και να αυξήσουμε περαιτέρω την ισχύ του ναυτικού μας. Τα νέα μας προγράμματα εξελίσσονται επίσης με πλήρη ταχύτητα. Με τις τελετές που πραγματοποιήθηκαν πρόσφατα, ξεκίνησαν οι δραστηριότητες κατασκευής του πρώτου εθνικού μας αεροπλανοφόρου, καθώς και του πρώτου εθνικού μας υποβρυχίου και αντιτορπιλικού αεράμυνας».
      Σε ό,τι αφοτά τα εξοπλιστικά προγράμματα της Τουρκίας, σημειώνει ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις εργάζονται σε συντονισμό με τις εταιρείες της αμυντικής βιομηχανίας, προκειμένου να μειώσουν στο μέγιστο βαθμό την εξάρτηση από το εξωτερικό στην προμήθεια σύγχρονων πολεμικών όπλων, οχημάτων και εξοπλισμού.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ naftemporiki.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Συμμαχία Αθήνας - Άγκυρας για αλλαγές στο Συμβούλιο Ασφαλείας

      Σε κοινό αγώνα που έχουν να φέρουν εις πέρας Ελλάδα και Τουρκία προκειμένου να πετύχουν τη μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, προκειμένου να γίνει πιο αποτελεσματικός και να εκπροσωπεί όλες τις συμμετέχουσες χώρες, αναφέρθηκε χθες ο τούρκος πρεσβευτής Τσαγατάι Ερτσιγιές, στο πλαίσιο συζήτησης που διοργάνωσε η τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα, με τίτλο «Ενας δικαιότερος κόσμος είναι εφικτός» – με την ίδια συζήτηση να εξελίσσεται από την τουρκική διπλωματία παράλληλα σε ακόμη 20 χώρες. Ο ίδιος έκανε λόγο για διασυνδεδεμένες κρίσεις και τόνισε πως «κανένα έθνος, όσο ισχυρό και αν είναι, δεν μπορεί να προχωρήσει μόνο του». Κάπου εδώ να θυμίσω ότι ο Γιώργος Γεραπετρίτης είναι εκείνος που στη δημόσια σφαίρα έχει μιλήσει επανειλημμένα για την ανάγκη αλλαγών τόσο ως προς την αντιπροσώπευση εντός του Συμβουλίου Ασφαλείας όπου η Ελλάδα θα προεδρεύει τον Μάιο όσο και για τον προβληματικό τρόπο λήψης αποφάσεων όπου μέσω του δικαιώματος του βέτο καταλήγουν τελικά να μπλοκάρονται αποφάσεις που είναι αυτονοήτως θετικές. Η τελευταία του σχετική αναφορά ήταν αμέσως μετά την πρόσφατη συνάντησή του με τον ΓΓ του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, όπου επιβεβαίωσε πως οι δυο τους συζήτησαν οργανωτικά και διαρθρωτικά θέματα του ΟΗΕ, εν όψει και της ελληνικής προεδρίας.
      Με ελληνικό κλειδί
      Ο τούρκος πρεσβευτής, λοιπόν, υπογράμμισε χθες πως η σημερινή διάρθρωση του ΣΑ του ΟΗΕ «δεν αντανακλά πλέον τις γεωπολιτικές και οικονομικές πραγματικότητες του πλανήτη», με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση συχνά να αναλάβει αποφασιστική δράση. Το μήνυμα Ερτσιγιές είναι ότι η Τουρκία «οραματίζεται ένα ΣΑ πιο δημοκρατικό, αντιπροσωπευτικό, διάφανο και με λογοδοσία», αναδεικνύοντας ως προβληματικό ζήτημα το βέτο των πέντε ισχυρών χωρών μονίμων μελών (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο) και μνημονεύοντας τη φράση του Ερντογάν πως «ο κόσμος είναι μεγαλύτερος από πέντε». Τα ίδια περίπου ανέφερε και ο Φαχρετίν Αλτούν, ο διευθυντής Επικοινωνίας της Τουρκικής Προεδρίας, ο οποίος σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του τόνισε πως «η Ελλάδα ως μη μόνιμο μέλος μπορεί να διαδραματίσει έναν εποικοδομητικό ρόλο στο να προωθήσει συζητήσεις και πρωτοβουλίες σχετικές με τη διαδικασία μεταρρύθμισης». Χωρίς βέβαια να παραλείψει να αναφερθεί και στα ελληνοτουρκικά, στα απτά αποτελέσματα των «ήρεμων νερών» και τα ζητήματα σε εκκρεμότητα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, τα οποία μπορούν να λυθούν, όπως είπε, βάσει του Διεθνούς Δικαίου. Ολα αυτά μάλλον δείχνουν ότι το Ακ Σαράι ετοιμάζεται να στρώσει κόκκινο χαλί για την επικείμενη ελληνοτουρκική συνάντηση κορυφής στην Αγκυρα.
      Επί τάπητος ο GSI στην τριμερή
      Περνώντας σε ένα άλλο ζήτημα τώρα, που δεν φέρνει κοντά Ελλάδα και Τουρκία, την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου (ένα πρότζεκτ που «πάγωσε» μετά τις αλλεπάλληλες αντιδράσεις στο πεδίο τις οποίες προκάλεσε τους τελευταίους μήνες η Αγκυρα), μαθαίνω πως θα αποτελέσει βασικό θέμα συζήτησης στην επικείμενη τριμερή της Πέμπτης στην Αθήνα μεταξύ Ελλάδας – Κύπρου και Ισραήλ, με την ελπίδα να βρεθεί κάποια «φόρμουλα προστασίας» που θα κάνει τη συνέχιση του πρότζεκτ άμεσα πραγματοποιήσιμη. Ιδωμεν.
      Ερμηνεύοντας ένα «ριτουίτ»
      Οσοι συνηθίζουν να αναγνωρίζουν από καιρού εις καιρόν τριβές μεταξύ Πενταγώνου και ΥΠΕΞ, χθες επανήλθαν βάζοντας στο μικροσκόπιο της κριτικής τους την επιλογή του υπουργού Εθνικής Αμυνας Νίκου Δένδια να «ριτουιτάρει» ανάρτηση του Αμερικανού ΥΠΕΞ, Μάρκο Ρούμπιο, για τη νέα αιματοχυσία στη Συρία. Η κριτική των συγκεκριμένων «φωνών» απλώθηκε σε ένα ευρύ φάσμα, που ξεκινούσε από το ότι «δεν έπρεπε καν ο Νίκος Δένδιας να προχωρήσει στη συγκεκριμένη κίνηση» για να φτάσει ως το ότι «δεν έπρεπε να επιλέξει να αναπαραγάγει μια άποψη που δεν χαρακτηριζόταν από την ίδια “λιτότητα” με την οποία επέλεξε το ελληνικό ΥΠΕΞ να αντιδράσει στα γεγονότα». Επισήμως κανείς δεν έδωσε περαιτέρω «τροφή» στο θέμα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, για τα διαδικτυακά «ήθη και έθιμα» οι τριβές στο πεδίο της άμυνας και της διπλωματίας μπορεί να εξελιχθούν σε αγαπημένο σπορ.
      «Ατζέντα 2030» και με γυναίκες στο στράτευμα
      Αν κάτι, πάντως, κρατάω από τις χθεσινές κινήσεις του Νίκου Δένδια, αυτό είναι η εξαγγελία για την εθελούσια στράτευση των γυναικών στις Ενοπλες Δυνάμεις στο πλαίσιο της «Ατζέντας 2030», με τον ίδιο να επισημαίνει, παριστάμενος σε εκδήλωση του ΓΕΕΘΑ για την 8η Μαρτίου, πως «οι γυναίκες αγωνίζονται καθημερινά, διεκδικώντας ίση μεταχείριση σε κάθε τομέα της ζωής τους, κοινωνικής, επαγγελματικής».
      Πηγή: tanea.gr προσπελάστηκε esxatianasxesi
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Οι ρίζες της βρετανικής εχθρότητας προς τη Ρωσία

      MALLINSON WILLIAM
      Η παραδοσιακά εχθρική στάση της Βρετανίας απέναντι στη Ρωσία ξεκινά τουλάχιστον από το 1791, όταν ο πρωθυπουργός Ουίλιαμ Πιτ ο Νεότερος κατακεραύνωσε τη Ρωσία για την επιθυμία της να διαμελίσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Συνεχίστηκε με τον Κριμαϊκό Πόλεμο και το “Μεγάλο Παιχνίδι” και έχει επανέλθει στο προσκήνιο με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο σερ Κιρ Στάρμερ, λοιπόν, πρέπει να βρίσκεται σε δύσκολη θέση, δεδομένων των κοσμογονικών αλλαγών που φαίνεται να συντελούνται με την κυβέρνηση Τραμπ, οδηγώντας σε διάφορες αντιδράσεις –ορισμένες αγγίζοντας τα όρια της υστερίας– από τα μέλη της ΕΕ.
      Πράγματι, μετά τη δημόσια διαμάχη μεταξύ Τραμπ και Ζελένσκι, είναι πιθανή μια αναδιάταξη της δυτικής διακρατικής τάξης πραγμάτων. Αυτό φυσικά έχει ξανασυμβεί, και αξίζει να θυμηθούμε τη ρήση του Φραντσέσκο Γκουιτσαρντίνι ότι τα πράγματα είναι πάντα τα ίδια, ότι το παρελθόν ρίχνει φως στο μέλλον, αλλά ότι τα ίδια γεγονότα επιστρέφουν με διαφορετικά ονόματα και χρώματα. Η Δύση διέρχεται αυτή τη στιγμή μια περίοδο σύγχυσης που πολλοί αναλυτές δυσκολεύονται να κατανοήσουν.
      Η συνάντηση της 2ας Μαρτίου 2025, που προωθήθηκε από το Λονδίνο και συγκέντρωσε διάφορους ηγέτες της Ευρώπης, του Καναδά και της Τουρκίας, είναι απίθανο να επηρεάσει τους στόχους του Τραμπ και του Πούτιν, παρά μόνο θα τους ενοχλήσει. Σε αυτό το άρθρο, θα προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τι συμβαίνει, εμβαθύνοντας στο υπόβαθρο των εξελίξεων και υποστηρίζοντας ότι πολλά εξαρτώνται από τον ανθρώπινο παράγοντα. η διατήρηση του κύρους, η φιλοδοξία, ο αταβισμός και ο σωβινισμός διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο.
      Από τουλάχιστον την βασιλεία του Ερρίκου Η’, η Βρετανία προσπαθεί να διασφαλίσει ότι καμία δύναμη δεν θα γίνει αρκετά ισχυρή ώστε να ηγηθεί της Ευρώπης, καθώς αυτό θεωρούνταν απειλή για τα συμφέροντά της. Έτσι, ενεπλάκη σε πολέμους εναντίον του Λουδοβίκου ΙΔ’ και του Ναπολέοντα, μεταξύ άλλων. Στους δύο παγκόσμιους πολέμους, κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία (προφανώς για να σώσει το Βέλγιο και την Πολωνία αντίστοιχα), επειδή δεν μπορούσε να ανεχθεί την ιδέα της γερμανικής κυριαρχίας στην Ευρώπη.
      Διαίρει και βασίλευε
      Μετά τον τελευταίο πόλεμο, η Βρετανία επανήλθε στην παλιά εμμονή της, επηρεασμένη από τη θεωρία του Μακίντερ, να κρατήσει τη Γερμανία και συνολικά την Ευρώπη μακριά από τη Ρωσία, φοβούμενη ότι η φιλία μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας θα αποδυνάμωνε τη βρετανική επιρροή. Η εχθρική της στάση απέναντι στη Μόσχα δεν βασιζόταν τόσο στις ιδεολογικές διαφορές, όσο στην επιθυμία να διατηρήσει την Ευρώπη και τη Σοβιετική Ένωση σε αντιπαράθεση. Η ιδεολογική προπαγάνδα χρησιμοποιήθηκε απλώς για να κερδίσει τη στήριξη των μαζών. Ο λόρδος Ίσμεϊ, πρώτος Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, το έθεσε ωμά αλλά εύστοχα, όταν είπε ότι ο σκοπός της Συμμαχίας ήταν να κρατήσει τους Αμερικανούς εντός, τους Ρώσους εκτός και τους Γερμανούς κάτω.
      Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Δεύτερο ισχυρό τετελεσμένο κατοχυρώθηκε από την Τουρκία μεταξύ Κρήτης και Κύπρου

      Δημήτρης Μηλάκας
      «Ναυάγησε» το ηλεκτρικό καλώδιο από Κρήτη μέχρι Κύπρο – Ούτε παραγάδι χωρίς «ΟΚ» από Άγκυρα
      Με την… ουρά στα σκέλια αποχώρησε η ελληνική κυβέρνηση από την ανατολική Μεσόγειο μετά από μία ακόμη αποτυχημένη προσπάθεια να διακηρύξει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
      Η προσπάθεια άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων είχε να κάνει με το πρότζεκτ της ηλεκτρικής διασύνδεσης της Κρήτης με την Κύπρο με την πόντιση καλωδίου. Η προσπάθεια έπεσε στα βράχια μετά την Τουρκική αντίδραση η οποία εκδηλώθηκε και εμπράκτως με την παρουσία τουρκικών πολεμικών τα οποία παρακολουθούσαν από πολύ κοντινή απόσταση τον πλου του ερευνητικού σκάφους που -για λογαριασμό Γαλλικής εταιρείας- θα βυθομετρούσε τη διαδρομή (Κρήτης-Κύπρου) για την πόντιση του καλωδίου.
      Ωστόσο, η Άγκυρα, συνεπής στη θέση ότι τα ελληνικά νησιά, συμπεριλαμβανομένης και της Κρήτης, δεν έχουν δικαίωμα σε ΑΟΖ πέρα από τα 6 ναυτικά μίλια από τις ακτές τους, ξεκαθάρισε ότι δεν θα επιτρέψει τις εργασίες που γίνονταν με την έκδοση navtex από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές.
      Η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να αποφύγει επικίνδυνη κλιμάκωση με παρουσία ναυτικών δυνάμεων επέλεξε να βρει πρόσχημα (σταμάτησε να πληρώνει την εταιρία που είχε αναλάβει την βυθομέτρηση) για να διακοπούν «σιωπηρά» οι εργασίες. Ενας από τους λόγους που η κυβέρνηση επέλεξε να «καταπιεί» την τουρκική πρόκληση, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, είναι για να μην αποτελέσει μια ελληνοτουρκική κρίση η πρώτη επαφή του Τραμπ με την Ελλάδα και την ελληνική κυβέρνηση.
      Θα πρέπει, πάντως, να σημειωθεί ότι οι τουρκικές θέσεις για την ευρύτερη περιοχή διακηρύχθηκαν στην πράξη στην σοβαρή ελληνοτουρκική κρίση του 2020. Τότε, το Τουρκικό ερευνητικό Ορούτς- Ρέις με συνοδεία τουρκικού στολίσκου πολεμικών πραγματοποίησε έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο (και στη διαδρομή απ’ όπου θα μπορούσε να περάσει το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης Κρήτης-Κύπρου) φτάνοντας μέχρι και 6,5 μίλια από τις ακτές της Κρήτης, της Κάσου, της Καρπάθου, της Ρόδου και της Αστυπάλαιας, υπογραμμίζοντας με αυτόν τον τρόπο ότι τα νησιά αυτά δεν έχουν δικαιώματα σε ΑΟΖ.
      Κάτι που επίσης θα πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η κρίση του 2020 έληξε με την αμερικανική «υπόγεια» παρέμβαση και την δέσμευση της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την εκκίνηση ελληνοτουρκικών συνομιλιών στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, κατ αρχήν, για τη μείωση του στρατιωτικού αποτυπώματος…
      Οι εν λόγω συνομιλίες στο ΝΑΤΟ και οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί από την ελληνική πλευρά άνοιξαν το δρόμο για τις επανειλημμένες ελληνοτουρκικές συναντήσεις κορυφής και την πολιτική της προσέγγισης η οποία συνεχίζεται.
      Πηγή: topontiki.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      «Πάγωσαν» το GSI για «καλό κλίμα» σε άτυπη Πενταμερή και «ήρεμα νερά» σε Αιγαίο;

      Η πορεία του έργου της ηλεκτρικής διασύνδεσης Κρήτης-Κύπρου (Great Sea Interconnector-GSI) φαίνεται να «παγώνει». Σύμφωνα με ελλαδικά δημοσιεύματα, και συγκεκριμένα την Εφημερίδα των Συντακτών, η πιο πάνω εξέλιξη συνδέεται με την προσπάθεια Αθήνας και Άγκυρας να διατηρήσουν «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, εν μέσω ελληνοτουρκικού διαλόγου και της νέας πρωτοβουλίας του ΟΗΕ για το Κυπριακό, με συνάντηση στη Γενεύη στις 17-18 Μαρτίου 2025.
      Η Τουρκία αξιώνει τη διακοπή κάθε δραστηριότητας στα διεθνή ύδατα, θεωρώντας ότι αμφισβητούνται τα συμφέροντά της, ιδίως στην περιοχή που οριοθετήθηκε ως ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου το 2020 και επικαλύπτεται από το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
      Το θέμα συζητήθηκε στη συνάντηση Μητσοτάκη-Χριστοδουλίδη στην Αθήνα, στη συνάντηση Χριστοδουλίδη-Μακρόν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, και αναμένεται να απασχολήσει την τριμερή Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ την Πέμπτη στην Αθήνα, μαζί με ενεργειακά και περιφερειακά ζητήματα.
      Ο ΑΔΜΗΕ ανέστειλε πληρωμές στη γαλλική NEXANS, που έχει αναλάβει το έργο, ενώ τα ιταλικά ερευνητικά πλοία «Ievoli Relum» και «NG WORKER» αποχώρησαν μετά την ολοκλήρωση εργασιών εντός ελληνικών υδάτων, περιμένοντας NAVTEX για να συνεχίσουν στα διεθνή ύδατα ανατολικά της Κάσου. Η Άγκυρα έχει αντιδράσει με παρουσία πολεμικών πλοίων σε παλαιότερες απόπειρες ερευνών, θεωρώντας ότι παραβιάζεται η δική της ερμηνεία της Διακήρυξης της Αθήνας (2023).
      Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, παρά τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού στη Βουλή για τη συνέχιση του έργου, αποφεύγει κινήσεις που θα διαταράξουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις πριν από τη συνάντηση για το Κυπριακό και το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας τον Απρίλιο στην Άγκυρα. Το υπουργείο Εξωτερικών δεν έχει εγκρίνει ακόμα NAVTEX, ενώ η NEXANS εξέδωσε ανακοίνωση για να καθησυχάσει τις αγορές, καθώς το έργο αποτιμάται στα 1,4 δισ. ευρώ.
      Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την κυβέρνηση για υποχώρηση έναντι της τουρκικής πίεσης, βλέποντας αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
      Η κυπριακή πλευρά τονίζει τη συνεργασία με την Ελλάδα και τη συνέχιση κατασκευής του καλωδίου από τη Nexans, παρά τα τεχνικά, οικονομικά και γεωπολιτικά εμπόδια. Οι δηλώσεις στήριξης, ωστόσο, φαίνεται να εξυπηρετούν και τη διαχείριση της εικόνας της Nexans, καθώς το έργο (1,4 δισ. ευρώ) επηρεάζει τη μετοχή της. Χωρίς ορατή λύση και με πολλούς εμπλεκόμενους (κυβερνήσεις, ΕΕ, ΑΔΜΗΕ κ.ά.), η υπόθεση παραπέμπεται πιθανότατα στο νέο υπουργικό συμβούλιο μετά τον ανασχηματισμό.
      Στήριξη Ισραήλ
      Ο Ισραηλινός πρέσβης στην Ελλάδα, Νόαμ Κατς, εξέφρασε εκ νέου τη στήριξη του Ισραήλ στον Great Sea Interconnector, υπογραμμίζοντας σε συνέντευξή του στις 5 Μαρτίου στο Geo Trends την ισχυρή δέσμευση Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου για την προώθηση του έργου. Τόνισε ότι, παρά την απουσία συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος, το σχέδιο είναι πιο κοντά στην υλοποίηση σε σύγκριση με άλλα, με κρατική και εμπορική υποστήριξη, αν και απομένουν ακόμα βήματα.
      Πηγή: sigmalive.com
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Κ. Γρίβας: Γενοκτονία εν εξελίξει στη Συρία από τους Ισλαμιστές

       
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Πυριτιδαποθήκη η Μέση Ανατολή... στο βάθος σύγκρουση Ισραήλ - Τουρκίας
      Λάζαρος Καμπουρίδης*
      Τη ριζική αλλαγή του σκηνικού στη Μέση Ανατολή, με φόντο τις αποτρόπαιες δολοφονίες σε βάρος των Αλεβιτών από τους τζιχαντιστές του καθεστώτος Αλ Σάρα αναλύει ο αντιστράτηγος ε.α. και συνεργάτης του αμερικανικού Ινστιτούτου «Defense & Foreign Affairs», Λάζαρος Καμπουρίδης, σε συνέντευξή του στο Liberal.
      Τι επιδιώκουν Ερντογάν και Πούτιν στη Συρία, πώς διαμορφώνεται το Κουρδικό και πώς ο συριακός εμφύλιος οδηγεί σταδιακά σε μια μετωπική σύγκρουση του Ισραήλ με την Τουρκία.
      Συνέντευξη στον Χρήστο Θ. Παναγόπουλο
      Κύριε Καμπουρίδη, η Συρία βρίσκεται τα τελευταία εικοσιτετράωρα στη δίνη ενός νέου εμφυλίου πολέμου, με φόντο τις σφαγές άνω των 1.000 ατόμων στη δυτική χώρα, κυρίως αμάχων Αλεβιτών. Σας ανησυχεί μια ακόμη μεγαλύτερη ανάφλεξη και γενίκευση των πολεμικών συγκρούσεων στη Μ. Ανατολή;
      Εκείνο που θα πρέπει να επισημάνουμε, πρωτίστως, κύριε Παναγόπουλε, είναι ότι μιλάμε για μια ριζική αλλαγή του σκηνικού στη Μέση Ανατολή. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά. Βλέπουμε το καθεστώς του Αμπού Αλ Τζολάνι - ο οποίος μετονομάστηκε σε Μοχάμεντ Αλ Σάρα και έγινε ο μεταβατικός πρόεδρος της Συρίας από τις 29 Ιανουαρίου για περίπου πέντε χρόνια - να προσπαθεί να πετύχει μια ομογενοποίηση της χώρας χωρίς αυτόνομες εθνοτικές και θρησκευτικές περιοχές . Δηλαδή, επιδιώκει να δημιουργήσει ένα κράτος ενιαίο και σίγουρα δεν επιθυμεί μια ομοσπονδία ή συνομοσπονδία, σε μια προσπάθεια να κρατήσει τη χώρα σταθερή.
      Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε ότι υπάρχουν εκείνες οι δυνάμεις, που επιθυμούν να υπάρχουν αυτόνομες εθνοτικές και θρησκευτικές κοινότητες. Για παράδειγμα, ως προς αυτή την εξέλιξη πιέζουν και οι Κούρδοι της βόρειας Συρίας αλλά και οι Δρούζοι στα νότια της χώρας.
      Για να το πούμε πολύ απλά, αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Συρία, είναι μια σύγκρουση των συμφερόντων της Τουρκίας με τα αντίστοιχα συμφέροντα του Ισραήλ, και λιγότερο με τα αντίστοιχα της Σαουδικής Αραβίας, σχετικά με το ποιος θα έχει τον έλεγχο της Συρίας.
      Η κάθε μία πλευρά προβάλλει το δικό της τρόπο: Η Τουρκία θέλει να επιβάλει τη «δορυφοροποίηση» της Συρίας, ενώ το Ισραήλ θέλει να ελέγχει κάποιες περιοχές και μειονότητες της Συρίας, προκειμένου το νέο συριακό καθεστώς να μην αποτελεί απειλή για την ασφάλεια του Ισραήλ.
      Στο πλαίσιο αυτό, παρατηρούμε πως οι εξελίξεις αυτές δημιουργούν ένα νέο σκηνικό, καθώς όλα δείχνουν πως δεν μπορεί να επιτευχθεί αυτή η ομογενοποίηση και πολιτική ενότητα της Συρίας. Κι αυτό γιατί υπάρχουν σαφείς αποκλίνουσες ιδεολογικές, θρησκευτικές (δογματικές) διαφορές. Όλα αυτά δημιουργούν προοπτική για περαιτέρω εξελίξεις.
      Τι ακριβώς εννοείτε, όταν μιλάτε για περαιτέρω εξελίξεις; Θα ήθελα να μας το διευκρινίσετε…
      Είναι πιθανό να δούμε τον τουρκικό στρατό να κινείται νοτιότερα, γεγονός που θα προκαλέσει την περαιτέρω αντίδραση του Ισραήλ. Σας υπενθυμίζω, σε αυτό το σημείο, ότι το Ισραήλ έχει ζητήσει την αποστρατιωτικοποίηση της νότιας Συρίας, για την προστασία των Δρούζων, πιέζει για την αυτονόμηση των Κούρδων και έχει κάνει ξεκάθαρο και προς την αμερικανική πλευρά ότι δεν θα δεχθεί, η Τουρκία να δημιουργήσει τις δύο αεροπορικές βάσεις στην Παλμύρα και τη Χομς και τις υπόλοιπες στρατιωτικές βάσεις χερσαίων δυνάμεων που θέλει να φτιάξει βορειοδυτικότερα της Δαμασκού.
      Εάν η Τουρκία, λοιπόν, δει ότι η κατάσταση δεν είναι ελεγχόμενη και κινηθεί νοτιότερα, τότε νομίζω ότι αυτό θα μας φέρει πιο κοντά σε μια ανάφλεξη και σε μια σύγκρουση ανάμεσα στο Ισραήλ και την Τουρκία.
      Σε αυτό το σημείο, ωστόσο, θα ήθελα να σας πω κάτι πολύ σημαντικό, το οποίο συνέβη το Σάββατο (08/03). Στην τουρκική επαρχία Χατάι (Αντιόχεια), η οποία κατοικείται από αραβόφωνους και Αλεβίτες, ο επικεφαλής των Αλεβιτών του Χατάι, σε δημόσιο κήρυγμά του που προβλήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είπε ότι θα καλέσει το Ισραήλ σε βοήθεια, προκειμένου το καθεστώς Αλ Σάρα να σταματήσει τις δολοφονίες των ομοθρήσκων του, στην περιοχή της Λατάκειας και να ανοίξει ένας διάδρομος ανθρωπιστικής βοήθειας. Πρόκειται για μία πολύ σημαντική εξέλιξη, που βλέπουμε ότι εμπλέκει και μειονότητες της Τουρκίας στο θέμα των εξελίξεων στη Συρία.
      Υπάρχει, όμως, και κάτι ακόμα. Ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Χακάν Φιντάν παραχώρησε την Παρασκευή μια συνέντευξη σε τηλεοπτικό κανάλι, όπου εκεί ρωτήθηκε από τη διευθυντή της ισλαμιστικής εφημερίδας Yeni Akit, αν βλέπει μία σύγκρουση Τουρκίας – Ισραήλ στη Συρία.
      Η απάντηση του Φιντάν ήταν χαρακτηριστική: «Την επιθετικότητα του Ισραήλ θα την αντιμετωπίσουμε συλλογικά και με όλους τους διεθνείς δρώντες».
      Αυτό καταδεικνύει, προφανώς, ότι η Τουρκία φοβάται μια τέτοια απευθείας σύγκρουση με το Ισραήλ και είναι βέβαιο πως αν η Άγκυρα επιχειρήσει να δημιουργήσει δικές της βάσεις εντός του συριακού εδάφους, τότε σίγουρα θα βρεθούν αυτές στο στόχαστρο των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων (IDF).
      Σε κάθε περίπτωση, η Τουρκία επιθυμεί την ηρεμία στη Συρία υπό το καθεστώς του Αλ Σάρα, μιας και τη συμφέρει αφού και ο ίδιος ο Σύρος μεταβατικός πρόεδρος έδειξε απολύτως υποχρεωμένος απέναντι στην Άγκυρα.
      Επειδή αναφερθήκατε στο κρίσιμο θέμα μιας αναδυόμενης σύγκρουσης ανάμεσα στο Ισραήλ και την Τουρκία, θα ήθελα να σας ρωτήσω τι είναι αυτό που επιδιώκει ο Ερντογάν στην παρούσα χρονική στιγμή, με δεδομένη πλέον την εμφύλια σύρραξη που σοβεί στη Συρία, αλλά και με ανοιχτό το ζήτημα των Κούρδων στα βόρεια της χώρας;
      Θα ήταν, πιστεύω, χρήσιμο ως προς τη συζήτησή μας να δώσουμε χρονικά κάποιες ημερομηνίες. Σας θυμίζω ότι στις 28 Νοεμβρίου ξεκίνησε η προέλαση των τζιχαντιστών της οργάνωσης Hayat Tahrir Al Sham (HTS), που αποτελεί το διάδοχο της οργάνωσης Al Nusra και της οποίας αρχηγός είναι ο σημερινός πρόεδρος της Συρίας, ο Αλ Σάρα.
      Στις 8 Δεκεμβρίου οι δυνάμεις της HTS είχαν καταφέρει να μπουν στη Δαμασκό και μάλιστα χωρίς καμία αντίσταση, αφού ήδη οι δυνάμεις του Ιράν, η Χεζμπολάχ και οι Φρουροί της Επανάστασης είχαν εξουδετερωθεί από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς. Τότε, λοιπόν, η HTS με τη βοήθεια και των τουρκικών δυνάμεων – το είχε πει, άλλωστε δημόσια και ο ίδιος ο Αλ Σάρα – κατόρθωσε μέσα σε πολύ λίγες ημέρες να ανατρέψει το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ.
      Επίσης, μία άλλη σημαντική δύναμη που ενεργεί στο βορειοανατολικό μέτωπο, δηλαδή βορειοανατολικά του Ευφράτη είναι ο Εθνικός Συριακός Στρατός που είναι η πιο μετριοπαθής αντιπολίτευση του Άσαντ. Πρόκειται για ένοπλους που είχαν ξεκάθαρα εκπαιδευτεί και εξοπλιστεί από τους Τούρκους και συνεχίζουν να παίρνουν άμεση βοήθεια και αυτοί επιχειρούν εναντίον των Κούρδων.
      Όλο αυτό το διάστημα, λοιπόν, από την ανατροπή του Άσαντ μέχρι τώρα, υπάρχει μία προσπάθεια του Αλ Σάρα να δημιουργήσει ένα ομογενοποιημένο εθνικό στρατό, ζητώντας από τους Κούρδους (YPG / SDF) να παραδώσουν τα όπλα. Φάνηκε, λοιπόν, τότε ένα παράθυρο ελπίδας, καθώς είχε βρεθεί στις συζητήσεις με τους Κούρδους μία λύση, που θα εξυπηρετούσε τόσο τους ίδιους όσο και το σκοπό του Αλ Σάρα.
      Σε κάθε περίπτωση, οι Κούρδοι δεν θα παρέδιδαν τα όπλα όπως ήθελε ο Ερντογάν. Και ας μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος Τούρκος πρόεδρος έχει δρομολογήσει και τη διαδικασία της μεσολάβησης του ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, με το μήνυμά του από τις τουρκικές φυλακές του Ίμραλι, να παραδώσουν οι Κούρδοι τα όπλα. Αυτό, όμως, οι Κούρδοι της Συρίας διατράνωσαν ότι δεν τους αφορά και δεν θα παραδώσουν τον οπλισμό τους.
      Αυτό, λοιπόν, που θέλει να πετύχει ο Ερντογάν, έχει ήδη αποκαλυφθεί από την πρόσφατη επίσκεψη του Αλ Σάρα στην Άγκυρα, πριν από περίπου ένα μήνα. Τότε, τουρκικές πηγές είχαν αποκαλύψει πως η Τουρκία θέλει κατ’ αρχάς να αναλάβει την «πίτα» των δημοσίων έργων και της ανοικοδόμησης της Συρίας, είτε αφορά αεροδρόμια, είτε δίκτυα ηλεκτροδότησης και υδροδότησης και σιδηροδρομικά είτε λιμάνια – θυμηθείτε, άλλωστε, πως το λιμάνι της Βηρυτού είναι κατεστραμμένο και ανοικοδομείται από εταιρείες της Τουρκίας.
      Όλα αυτά θέλει ο Ερντογάν να τα αναλάβουν οι δικές του εταιρείες. Ως προς αυτό – και εδώ ακριβώς είναι το πιο επικίνδυνο σημείο – η Τουρκία ζήτησε από τη Συρία δύο αεροπορικές βάσεις στις περιοχές Παλμύρα-Χομς για τις ανάγκες της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας καθώς και τρεις στρατιωτικές βάσεις στην περιοχή ανάμεσα στη Δαμασκό και τη Λατάκεια, όπου θα εκπαιδεύουν το συριακό στρατό. Ο Ερντογάν θέλει να ελέγχει πλήρως τη Συρία, κάτι όμως που δεν πρόκειται να γίνει, σε καμία περίπτωση, αποδεκτό από το Ισραήλ. Το Τελ Αβίβ έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θα επιτρέψει στο καθεστώς Αλ Σάρα να αποτελέσει απειλή για την ασφάλεια των ισραηλινών εδαφών. Πολλώ δε μάλλον, με μία Τουρκία που θα είναι χωμένη μέσα στα έργα ανασυγκρότησης της χώρας ή ακόμη περισσότερο διαθέτοντας δικές της βάσεις στη Συρία και ελέγχοντας τις συριακές ένοπλες δυνάμεις.
      Άρα, πώς βλέπετε να αντιδρά το Ισραήλ από εδώ και πέρα, δεδομένου ότι αποκαλεί τον Αλ Σάρα «τζιχαντιστή τρομοκράτη με κοστούμι», ενώ παράλληλα ανησυχεί ότι μετά τους Αλεβίτες, επόμενος στόχος θα είναι η μειονότητα των Δρούζων στη νότια Συρία;
      Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι καθημερινά σημειώνονται μαζικές δολοφονίες Αλεβιτών και δεν μιλώ απαραίτητα για πιστούς στον Άσαντ, αλλά αναφέρομαι καθαρά στη θρησκευτική σιιτική μειονότητά τους, από τους σουνίτες τζιχαντιστές του Αλ Σάρα. Και επίσης, δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε και τις δολοφονίες σε μεγάλο αριθμό χριστιανών της Συρίας, οι οποίες δεν βρίσκουν την δέουσα δημοσιότητα και ευαισθησία της Δύσης κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να τονίσουμε.
      Από τη στιγμή που το Ισραήλ ξεκαθάρισε ότι στηρίζει τους Κούρδους, αλλά και τους Δρούζους, βλέπουμε ότι πέρα από τις πολιτικές κινήσεις των Ισραηλινών, σημειώνονται και στρατιωτικές ενέργειες, με προωθήσεις στρατιωτικών τμημάτων και βομβαρδισμούς μέσα στη Συρία, ενώ από την άλλη πλευρά ο Αλ Σάρα αποφεύγει να απαντήσει και παραμένει ιδιαίτερα προσεκτικός απέναντι στο Τελ Αβίβ. Υπήρξε μόνο μία κινητοποίηση ακραίων σουνιτών τζιχαντιστών, αν και όχι οργανωμένα, εναντίον των Δρούζων, πριν από περίπου δέκα ημέρες, με τους τελευταίους να εμφανίζουν, μάλιστα, τη νέα σημαία τους, διατρανώνοντας το αίτημά τους για αυτονόμηση. Σημειώνεται πως οι Δρούζοι έχουν μια αρκετά ισχυρή κάλυψη στη νότια Συρία από πλευράς Ισραήλ.
      Άρα, λοιπόν, ο Αλ Σάρα, στην παρούσα χρονική στιγμή, εκδηλώνει την επιθετικότητά του με δύο τρόπους: Πρώτον, με επιχείρηση εναντίον των Κούρδων στα βόρεια της χώρας και δεύτερον με επιχειρήσεις και κυρίως μαζικές δολοφονίες Αλεβιτών αλλά και Χριστιανών στην παραλιακή περιοχή της Λατάκειας.
      Από την πλευρά του, το Ισραήλ επιδιώκει ένα συριακό κράτος που θα αποτελεί μια ομοσπονδία με πολλές μειονότητες. Δηλαδή, θα υπάρχει το κράτος της Δαμασκού, το τμήμα των Αλεβιτών στη μεσογειακή ζώνη, οι Δρούζοι στα νότια και οι Κούρδοι στο Βορρά. Αυτό, βεβαίως, είναι κάτι που δεν το δέχονται ούτε ο Αλ Σάρα αλλά ούτε και η Τουρκία.
      Την ίδια στιγμή, η Ρωσία ζητεί αυτοσυγκράτηση από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη στη Συρία, ενώ το Κατάρ στηρίζει ανοιχτά τον Σύρο πρόεδρο Αλ Σάρα, χαρακτηρίζοντας «τρομοκρατικά στοιχεία» τους εξεγερθέντες Αλεβίτες. Ποιες είναι οι πραγματικές επιδιώξεις της Μόσχας αλλά και της Ντόχα στη Συρία και ποιος ο ρόλος της Σαουδικής Αραβίας αλλά και του Ιράν;
      Ξεκινώντας από το Κατάρ, νομίζω ότι ακόμη κι αν δεν έκανε δηλώσεις, όλοι θα ξέραμε πολύ καλά τι ακριβώς θέλει, γιατί πίσω από την Τουρκία και όλη αυτή την επιθετικότητα και τις επιδιώξεις για την επικράτησή της στην ευρύτερη περιοχή ο βασικός χρηματοδότης είναι η Ντόχα.
      Τώρα, ως προς τη Ρωσία είναι αρκετά εύστοχη η ερώτησή σας, γιατί η Μόσχα έχει πετύχει συμφωνία με τον Αλ Σάρα για τις ρωσικές βάσεις, την αεροπορική και τη ναυτική στην παραλιακή ζώνη της Συρίας, στην Ταρτούς και στη Λατάκεια. Σας θυμίζω ότι ο Σύρος πρόεδρος αρχικά ζήτησε να αποχωρήσουν οι Ρώσοι από τη χώρα, ωστόσο στη συνέχεια κατέληξε σε συμφωνία μαζί τους. Νομίζω, λοιπόν, ότι η ουδετερότητα που επιδεικνύει, κατά μία έννοια, η Ρωσία, έχει να κάνει ακριβώς με αυτό: Δηλαδή, δεν θέλει να χάσει με τίποτα τις βάσεις, ήτοι το προνόμιο που διατηρούσε και κατά την περίοδο του καθεστώτος Άσαντ.
      Θα πρέπει να πούμε ότι μέχρι στιγμής δεν έχουμε ακούσει ακόμη τη Σαουδική Αραβία, καθώς το Ριάντ βλέπει και αυτό ανταγωνιστικά την Τουρκία. Σας θυμίζω ότι η πρώτη επίσκεψη στο εξωτερικό του Αλ Σάρα, υπό την ιδιότητα του μεταβατικού προέδρου της Συρίας, δεν έγινε στην Άγκυρα, αλλά έλαβε χώρα στη Σαουδική Αραβία.
      Και δεν θα πρέπει, επίσης, να παραβλέπουμε το γεγονός ότι οι Σαουδάραβες έχουν άριστες σχέσεις με τους Κούρδους της Συρίας, που είναι πάρα πολύ σημαντικό και ενοχλεί ιδιαίτερα την Άγκυρα.
      Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα αντιδράσει η Δύση, και κυρίως οι ΗΠΑ απέναντι σε αυτή τη σφαγή που εξελίσσεται στη Συρία, δεδομένου ότι εκφράζονται κίνδυνοι για τη ζωή και την ασφάλεια ακόμη και των χριστιανικών μειονοτήτων που ζουν εκεί;
      Νομίζω ότι η Δύση λειτουργεί επιλεκτικά σε κάποιες συγκρούσεις και βλέπουμε μία πολύ επιδερμική η αντίδρασή της σε ό,τι αφορά τις μαζικές δολοφονίες Αλεβιτών και χριστιανών.
      Θα πρέπει να υπάρξει μια πιο παρεμβατική αντίδραση για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους. Δεν είναι δυνατόν η Δύση, σκεπτόμενη ότι τα συμφέροντά της πιθανόν να περνάνε από την επικράτηση του Αλ Σάρα να κλείνει τα μάτια της μπροστά σε τέτοιες ωμότητες.
      Θα πρέπει να υπάρξει μια άμεση παρέμβαση από τον ΟΗΕ στο θέμα αυτό, γιατί πιστεύω ότι έχουν επιδείξει μια κάποια ανοχή, μιας και ο Αλ Σάρα έδωσε τα διαπιστευτήρια, υποστηρίζοντας ότι έπαψε να είναι τρομοκράτης και ότι είναι εκείνος που μπορεί να διαπραγματευτεί με τη Δύση.
      Νομίζω ότι οι μειονότητες στη Συρία εκφράζουν μια κραυγή αγωνίας και απελπισίας, απέναντι στην οποία η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να ανοίξει τα αφτιά της.
      *Ο Αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Καμπουρίδης είναι απόφοιτος της Σχολής Εθνικής Άμυνας, κάτοχος MBA από το Nottingham Trend University, Πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας & Εθνολογίας του ΔΠΘ, και υποψήφιος Διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ διετέλεσε μέλος της Ελληνικής Διπλωματικής Αντιπροσωπείας στην Κωνσταντινούπολη την περίοδο 1995-1999, Ακόλουθος Άμυνας στην Ελληνική Πρεσβεία στην Άγκυρα/παράλληλη διαπίστευση στο Μπακού την περίοδο 2013-2017. Είναι συνεργάτης του αμερικανικού Ινστιτούτου αναλύσεων, «Defense & Foreign Affairs». Αποστρατεύθηκε τον Μάρτιο / 2022. liberal.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η «Σύγκρουση Πολιτισμών», η διχοτόμηση του Αιγαίου και ο πόλεμος για την Ανατολική Μεσόγειο
      iEpikaira.- [δημοσιεύτηκε 14:19-11/03/25, ανανεώθηκε 11:33-12/03/25] Διαβάζοντας ένα άρθρο γνώμης (08/03/25) υπό τον τίτλο «Η Ορθοδοξία ως τρόπος να φέρεις πέντε χώρες πιο κοντά στη Ρωσία», θυμηθήκαμε για άλλη μια φορά την πολυσυζητημένη θεωρία του Σάμιουελ Χάντιγκτον: «Σύγκρουση Πολιτισμών». Μια σύγκρουση σύμφωνα με την οποία, το νέο πολυπολικό διεθνές σύστημα μετασχηματίζεται επηρεασμένο από συμμαχίες -ή αντιπαλότητες- που έχουν τη ρίζα τους σε θρησκευτικο-πολιτισμικούς παράγοντες. Αναλύοντας την καταλυτική επίδραση των απόψεων του Χάντιγκτον στα διευθυντήρια αποφάσεων των Αγγλοσαξόνων, θα επιχειρήσουμε να εξηγήσουμε γιατί υιοθετούνται πολιτικές επαναχάραξης συνόρων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, και πώς οι ίδιοι σχεδιασμοί τους ανατρέπονται από αντικρουόμενα συμφέροντα περιφεριακών δυνάμεων όπως το Ισραήλ.  
      Ο Χάντιγκτον και η πολιτισμική διείσδυσηΟ Χάντιγκτον σε συνέντευξή του το 2008 (μετά την υπογραφή του Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και τα «ανοίγματα» Καραμανλή με την Ρωσία) υποστήριζε ότι: «Δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα ανήκε ποτέ στον δυτικό πολιτισμό, ο οποίος δημιουργήθηκε τον 9ο και 10ο αιώνα μ.Χ. Η κλασική Ελλάδα δώρισε ασφαλώς πολλά στοιχεία στον δυτικό πολιτισμό. Κατά τη γνώμη μου οι θέσεις που έχει πάρει η Ελλάδα σε θέματα όπως το Βοσνιακό δείχνουν καθαρά ότι έχει διαφορετικά συμφέροντα από τις δυτικές δυνάμεις. Βλέπω ότι οι Έλληνες αναγνωρίζουν το γεγονός αυτό καθώς σημαίνοντες πολιτικοί μιλούν όλο και περισσότερο για τους δεσμούς της χώρας με ορθόδοξες δυνάμεις». Η συγκεκριμένη άποψη του Χάντιγκτον επηρέασε βαθιά τους δυτικούς στρατηγιστές όπως θα δούμε στη συνέχεια.
      Ο Χάντιγκτον επίσης διευκρίνιζε από τότε ότι: «Η Ρωσία είναι αποδυναμωμένη αυτή τη στιγμή αλλά να μην ξεχνούμε αυτό που είχε πει κάποτε ο Βίσμαρκ: ότι η Ρωσία δεν είναι ποτέ τόσο δυνατή ή ασθενής όσο πιστεύει ο υπόλοιπος κόσμος. Στο παρελθόν υπερβάλλαμε γύρω από τη δύναμη της Σοβιετικής Ενωσης και δεν θα ήθελα τώρα να κάνω το ίδιο και να υπερβάλλω για το πόσο ανίσχυρη είναι. Η Ρωσία είναι μια μεγάλη δύναμη με σοβαρές στρατιωτικές δυνατότητες, μεγάλα αποθέματα πλουτοπαραγωγικών πηγών και έναν πληθυσμό με μεγάλες ικανότητες. Είμαι συνεπώς βέβαιος ότι η Ρωσία θα παίξει πάλι ένα σημαντικό ρόλο ως μεγάλη δύναμη. Μπορεί κανείς να διαπιστώσει τις προθέσεις της από τη δυναμική εξωτερική πολιτική του [τότε ΥΠΕΞ] κ. Πριμακόφ. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Μόσχα θα ακολουθήσει μια ιμπεριαλιστική πολιτική· αν και προσπαθεί, χωρίς μεγάλη επιτυχία, να αποκτήσει τον έλεγχο των κρατών που ανήκαν στην ΕΣΔΔ και να δημιουργήσει συμμαχίες με άλλες Ορθόδοξες χώρες, όπως την Ελλάδα». Στις χώρες αυτές συμπεριλαμβάνονται η Σερβία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Γεωργία.
      Χάρτης ελληνικής Αιγιαλίτιδας Ζώνης με 6 και 12 ν.μ.: Έγινε προσθήκη κόκκινων τόξων στα «ελληνικά στενά». Πηγή: ethnos.gr 

      Αιγαίο: Πολιτική και πολιτισμική διχοτόμησηΜε στόχο λοιπόν την αποτροπή μελλοντικής πιθανότητας η Ελλάδα να προσεγγίσει την Ρωσία -ή το ανάποδο-, οι Αγγλοσάξονες αναβιώνουν παλαιότερο σχέδιο διχοτόμησης του Αιγαίου (σσ. μοίρασμα μεταξύ ενός Ορθόδοξου και ενός ισλαμικού κράτους), ώστε να υπονομευτεί η πρόσβαση των Ρώσων στις θερμές θάλασσες. Το iEpikaira (29/03/24) έχει αναφερθεί και αναλύσει διεξοδικά τις πηγές που επιβεβαιώνουν αυτόν τον σχεδιασμό αλλά και την γεωστρατηγική αξία του Αιγαίου που έγκειται στον έλεγχο των «ελληνικών στενών». Πέραν την προφανή αξία τους ως εμπορευματική/ενεργειακή δίοδος, ο Βρετανός Μάικλ Μακ Γκουάιερ είχε γράψει κάποτε ότι «σε περίοδο πολέμου, η Μαύρη Θάλασσα γίνεται μια χειροβομβίδα στα σωθικά της Ρωσίας» και υπό αυτήν την έννοια, τα «ελληνικά στενά» είναι η περόνη.
      Θρησκευτική κατανομή Ανατολικής Ευρώπης.

      Σύμφωνα με τον ομότιμο καθηγητή Ιωάννη Μάζη, η θρησκευτική διάσταση του ζητήματος έχει ως εξής: «Αν [...] κάνουμε την παραδοχή, ότι η Εκκλησία της Μόσχας έλθει στην θέση να ηγεμονεύσει πνευματικώς αυτού του τεραστίου ορθόδοξου «ποταμού εδαφών, λαών και κρατών» [βλ. χάρτη θρησκευτικής κατανομής Αν. Ευρώπης] ... τότε η Ρωσική ομοσπονδία, υπερβαίνει τον Αγγλοσαξονικής επιρροής «ανασχετικό Δακτύλιο/Κρηπίδωμα [Rimland]» και αποκτά «βασιλική δίοδο» στα «θερμά ύδατα της Μεσογείου» ανατρέποντας και τα θέσφατα του Δόγματος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ! [...] Αν όμως η πνευματική ηγεμονία παραμείνει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο ευρίσκεται σε εχθρικό έδαφος, καταπιέζεται, υποφέρει και βεβαίως... «προστατεύεται» από το γεωπολιτικό Υπερσυστημικό Δίπολο Λονδίνου-Ουάσιγκτον, τότε ο Ανασχετικός Δακτύλιος/Rimland, παραμένει ανέπαφος... Εάν όμως Ουάσιγκτον και Μόσχα συνέκλιναν σε βασικές παραδοχές διεθνούς ασφάλειας [...] και εάν αντελαμβάνοντο ότι ο ανταγωνιστής δεν είναι η Ρωσσία αλλά ο Κινεζικός Γίγας [...] ίσως άλλαζαν μυαλά! Και εκεί, ίσως ακολουθούσαν την πολιτική προσεταιρισμού της Μόσχας, ενός πολιτισμού ευρωπαϊκού με πολύ περισσότερα περιθώρια συναντιλήψεως σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών από ότι το Πεκίνο!». 
      Με πορτοκαλί η Heartland. Με κίτρινο η Rimland. Ο χάρτης είναι σχεδιασμένος βάσει του γεωπολιτικού υποδείγματος του Spykman το οποίο αποτελεί την θεωρητική θεμελίωση του Δόγματος Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ. 

      Η «ανορθόδοξη» ΟρθοδοξίαΣτο σημείο αυτό οφείλει να διασαφηνιστεί ότι η Ορθοδοξία είναι μια, ενιαία και ανόθευτη/αποκρυσταλλωμένη. Δεν χωράει αμφισβητήσεις και αλλοιώσεις εφόσον αποτελεί αποκάλυψη και δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο. Το πώς αντιλαμβάνεται την Ορθοδοξία ο καθένας και κατ' επέκταση ο κάθε λαός, είναι αυτό που ενδεχομένως να διαφέρει, χωρίς όμως αυτό να αλλοιώνει το δόγμα και τις Ευαγγελικές αρχές της Ορθοδοξίας. Επομένως δεν μπορούμε να μιλάμε για «ελληνική» Ορθοδοξία ή για «ρωσική» / «σλαβική». Μπορούμε όμως να στηλιτεύσουμε την εργαλειοποίησή της για την επίτευξη συγκεκριμένων πολιτικών στοχεύσεων που δεν συνάδουν με το πνεύμα της. Για παράδειγμα η Ρωσία, μέσω μιας δικής της «οπτική» της Ορθοδοξίας (βασισμένη στον Πανσλαβισμό και την λεγόμενη «τρίτη Ρώμη»), την χρησιμοποιεί ιστορικά -υποβιβάζοντάς την ανεπίτρεπτα- ως μέσο προβολής πολιτισμικής ισχύος. Τέτοιες προθέσεις -πέραν του προφανούς ελλείμματος γνησίου Ορθοδόξου φρονήματος- αντίκεινται προς τα ελληνικά συμφέροντα. 
      Εν προκειμένω, αποδεικνύεται ότι η υπεραπλουστευμένη προσέγγιση Χάντιγκτον, είναι τουλάχιστον άστοχη αν όχι λανθασμένη. Ο μεγάλος θεωρητικός του πολέμου Παναγιώτης Κονδύλης ανέφερε σχετικά ότι: «Όποιος θεωρεί τις πολιτισμικές διαφορές ως τις βαθύτερες αιτίες συγκρούσεων, οφείλει να καταδείξει ποιά χαρακτηριστικά στοιχεία του εκάστοτε πολιτισμού ωθούν σε σύγκρουση και γιατί αυτά δρουν ειδικά σήμερα με τέτοιαν ένταση. Αν αυτό δεν καταδειχθεί, τότε η αιτία της σύγκρουσης δεν είναι αναγκαστικά πολιτισμική, ακόμα και αν οι συγκρουόμενοι εκπροσωπούν διαφορετικούς πολιτισμούς.» 
      Σε αντίστιξη στον Χάντιγκτον έχουμε το παράδειγμα της Ουκρανίας το οποίο καταρρίπτει συλλήβδην την απολυτότητα της θεωρίας του ή ακόμη και το παράδειγμα της αντιπαλότητας μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν όπου φαίνεται ότι το παρωπιδικό κριτήριο της πολιτισμικής συγγένειας είναι στρεβλό και απλώς χρησιμοποιείται ως ευλογοφανή αιτία υιοθέτησης συγκεκριμένων στοχοθετήσεων. Μια εύσχημη δικαιολογία για την εφαρμογή υπονομευτικών επιδιώξεων ακόμη και εις βάρος -υποτιθέμενων- συμμάχων.
      Ο Χάντιγκτον στα διευθυντήρια αποφάσεωνΑυτό ασφαλώς και δεν σημαίνει ότι οι Αγγλοσάξονες αδυνατούν να αντιληφθούν το πραγματικό ιστορικό και πολιτισμικό/θρησκευτικό υπόβαθρο, αλλά αντιθέτως αποδεικνύει ότι στην πραγματικότητα δεν τους απασχολεί. Αποδέχονται τον Χάντιγκτον αξιωματικά, καταλήγοντας σε εσφαλμένα συμπεράσματα τα οποία χρησιμοποίησαν για να δικαιολογήσουν μεταξύ άλλων και την διχοτόμηση του Αιγαίου. Με άλλα λόγια τα συμπεράσματα του Χάντιγκτον είναι απλώς το ιδεολογικό περίβλημα/προπαγάνδα που χρησιμοποιείται για να νομιμοποιηθούν συγκεκριμένοι ακραίοι σχεδιασμοί και να διασφαλιστεί η στήριξη -ή τουλάχιστον η ελαχιστοποίηση της αντίδρασης- της κοινής γνώμης των δυτικών κοινωνιών. Παρά ταύτα, μπορεί η προσέγγιση Χάντιγκτον να είναι χονδροειδής ως προς την ενότητα των Ορθόδοξων λαών, όμως η στρατηγική πολιτισμικής διάσπασης των δεσμών των ομόδοξων λαών έχει αναμφίβολα το επιθυμητό αποτέλεσμα για τις δυτικές δυνάμεις σε γεωπολιτικό/γεωστρατηγικό επίπεδο. Υπό αυτό το πρίσμα οφείλει να εξετάζεται και η προσπάθεια αποχριστιανοποίησης και βεβιασμένης πολιτισμικής αλλοίωσης δια της woke υποκουλτούρας (μέσω οργανισμών όπως πχ το USAID) με κύριο στόχο τα Χριστιανικά και δη τα Ορθόδοξα έθνη όπως η Ελλάδα. 
      Σύμφωνα με δημοσιεύματα, το επιτελείο Μπάιντεν και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ άσκησαν πίεση στον Έλληνα πρωθυπουργό και η Ελλάδα έγινε η πρώτη Ορθόδοξη χώρα που νομοθέτησε υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων. Συγκεκριμένα ο τέως ΥΠΕΞ Α. Μπλίνκεν, ομολόγησε ανερυθρίαστα ότι πίεσαν κυβερνήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση και το παρουσίασε ούτε λίγο ούτε πολύ ως επίτευγμα της αμερικανικής εξωτερικής.
      Τοιουτοτρόπως, η ομόνοια και ομογνωμία -ηθική και αξιακή- των Ορθόδοξων λαών υπέστη πλήγμα σε καίριους πυλώνες όπως αυτόν της παραδοσιακής χριστιανικής οικογένειας. Η γενεσιουργός αιτία βέβαια οφείλεται στο ότι οι πολιτικές μας ελίτ, έπαψαν προ πολλού να έχουν σχέση με το Ορθόδοξο ήθος, ασχέτως των όσων μπορεί να διατείνονται δημοσίως. Οι Αγγλοσάξονες λοιπόν έχουν ανάγει τα συμπεράσματα του Χάντιγκτον σε «λευκή βίβλο», εργαλειοποιώντας νέα ήθη ως μέσο υποδαύλισης του θρησκευτικού αισθήματος και διάσπασης της ενότητας των Ορθοδόξων λαών. 
      Πέραν της θρησκευτικής/ηθικής/πολιτισμικής αλλοτρίωσης όμως, η Ελλάδα έγινε στόχος και μιας πολύ καλά συντονισμένης προσπάθειας για ιστορική αλλοίωση, η οποία φορτικά επιβλήθηκε με την αναγνώριση των Σκοπίων που εξυπηρετεί διττό σκοπό παράλληλα με την ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ. Την ιστορική αλλοίωση έχουν αναλάβει σχεδόν αποκλειστικά -ίσως εργολαβικά- οργανισμοί/ιδρύματα όπως το ΕΛΙΑΜΕΠ αλλά και μεγάλα Μέσα που προπαγανδίζουν ανηλεώς, βυσσοδομώντας έναντι της ιστορικής αλήθειας και των επιστημονικά τεκμηριωμένων ιστορικών δεδομένων (δεν θα επεκταθούμε για οικονομία χώρου). 
      Πρωτοβουλία Three Seas με 12 κράτη μέλη της ΕΕ στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη μεταξύ της Βαλτικής, της Μαύρης και της Αδριατικής Θάλασσας. Με την συμμετοχή της Ελλάδας αποκτά πρόσβαση και στο Αιγαίο.

      Η «βίβλος Χάντιγκτον»Ένα επιπλέον παράδειγμα εφαρμογής της θεωρίας του Χάντιγκτον, πέραν των προαναφερθέντων και προς επίρρωση της συλλογιστικής είναι και η αμερικανονατοϊκής εμπνεύσεως «Three Seas Initiative [Πρωτοβουλία των Τριών Θαλασσών]» που συναποτελεί προδήλως μια επιμέρους ψηφίδα των δυτικών γεωστρατηγικών και γεωοικονομικών πλάνων. Σύμφωνα με το Bloomberg, πρόκειται για μια προσπάθεια που συνδέει 12 μέλη της ΕΕ στην Ανατολική Ευρώπη και τα θωρακίζει έναντι της Ρωσίας και της Κίνας. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε το 2015, με σκοπό την εμβάθυνση των φυσικών και ψηφιακών δεσμών μεταξύ της Βαλτικής -η οποία έχει ήδη μετατραπεί σε «Νατοϊκή λίμνη»-, της Αδριατικής και της Μαύρης Θάλασσας, ενώ με τη συμμετοχή της Ελλάδας προστέθηκε και το Αιγαίο. Χωρίς να επεκταθούμε περαιτέρω, είναι προφανές ότι η «Three Seas Initiative» συνιστά έμπρακτη απάντηση στον «χάρτη-Χάντιγκτον» (βλ. χάρτες σε αντιπαραβολή) αφού πρόκειται για ένα γεωοικονομικό και γεωστρατηγικό παραπέτασμα που αποτρέπει την ρωσική και κινεζική διείσδυση στην Ανατολική Ευρώπη.
      Χάρτης-Χάντιγκτον: Η Σύγκρουση των Πολιτισμών κατά τον Χάντιγκτον (1996) όπως παρουσιάζεται στο ομώνυμο βιβλίο.

      Ανατολική Μεσόγειος: Αγγλοσάξονες Vs ΙσραήλΕστιάζοντας εν συνεχεία στην Ανατολική Μεσόγειο, διαπιστώνεται ότι υπάρχουν δυο αντικρουόμενες στρατηγικές: 
      Α) Η μια αποδίδεται στις επιδιώξεις των Αγγλοσαξόνων που θέλουν την Τουρκία να αναλαμβάνει σχεδόν εξ ολοκλήρου την περιοχή βάσει του γνωστού χάρτη Μπάιντεν, όπερ σημαίνει διάσπαση του ενιαίου Ορθόδοξου μετώπου Ελλάδας-Κυπριακής Δημοκρατίας με τη λογική του Χάντιγκτον. Ο εν λόγω εκτρωματικός χάρτης με αρχιτέκτονα τον στενό σύμβουλο του Μπάιντεν, Άμος Χόκσταϊν (ο οποίος απέρριψε τον ισραηλινής εμπνεύσεως EastMed εξ ου και το περιβόητο non-paper), διέρρευσε από το σχετικό τμήμα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ το 2019 και εν συντομία:-καταλύει τον χάρτη της Σεβίλλης (εξαφανίζει την επήρεια του συμπλέγματος Καστελορίζου, αποκόπτει το κοινό θαλάσσιο σύνορο Ελλάδας-Κύπρου, και παραδίδει όλη την ΑΟΖ ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού στην Τουρκία), -αποτυπώνει διεκδικήσεις που υποδείχθηκαν από την Τουρκία στους Αμερικανούς, και -βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο εφαρμογής.
      Χάρτης Μπάιντεν. Πηγή: mcclatchydc.com

      Β) Η έτερη στρατηγική αποδίδεται στις διαφαινόμενες από το 2019 επιδιώξεις των ισραηλινών, οι οποίοι προωθούν ένα ενιαίο και ισχυρό τόξο μεταξύ Κρήτης-Κύπρου-Κουρδιστάν, ως μέσω περίσφιξης της τουρκικής επεκτατικότητας, δημιουργώντας ένα buffer zone που διασφαλίζει/διαφυλάσσει τον ισραηλινό ζωτικό χώρο (βλ. ανάλυση iΕpikaira 05/03/25). Εν προκειμένω ο Ελληνισμός μετατρέπεται σε προκεχωρημένο φυλάκιο έναντι του νεο-οθωμανικού επεκτατισμού.
      Το τόξο Κρήτης-Κύπρου-Κουρδιστάν.

      Οι ισορροπίες Τραμπ και η αποστασιοποίησηΔεδομένων των πολύ στενών δεσμών της διοίκησης Τραμπ με την κυβέρνηση Νετανιάχου αλλά και την καλή σχέση του με τον Ερντογάν -τον οποίο έχει επανειλημμένα επαινέσει δημοσίως-, οι ΗΠΑ κρατούν προς το παρόν κλειστά τα χαρτιά τους σε σχέση με την Ανατολική Μεσόγειο και την Συρία. Αυτό που διαφαίνεται όμως με μία πιο διεισδυτική ανάγνωση των διπλωματικών κινήσεων των ΗΠΑ είναι ότι θα αφήσουν την Συρία λάφυρο σε όποιον επικρατήσει μεταξύ Τουρκίας-Ισραήλ και των συμμάχων τους στην περιοχή, τους Κούρδους. Ο πρόεδρος Τραμπ δεν υπολόγισε το κόστος άρσης υποστήριξης των Κούρδων στην πρώτη του θητεία και αυτό δεν φαίνεται να έχει αλλάξει. Η μεθοδικά προωθούμενη κρατογένεση του «Μεγάλου Κουρδιστάν» -η οποία βασίζεται στο σχέδιο «Oded Yinon» του 1982- βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα των ισραηλινών αλλά δεν έχει επηρεάσει τις ΗΠΑ οι οποίες θέτουν το νέο κράτος εκτός της «γραμμής υπεράσπισής» τους όπως εξηγήθηκε από το iEpikaira (26/01/24).
      Ρωσία-Τουρκία-Ισραήλ και το μέλλον της Συρίας Δημοσίευμα των «Reuters» (28/02/25) επικαλούμενο πηγές με γνώση του θέματος, αναφέρει ότι το ισραηλινό λόμπι στις ΗΠΑ πιέζει για να διατηρήσει η Ρωσία τις βάσεις της στη Συρία, ως αντιστάθμισμα στην τουρκική διείσδυση. Αυτό επιβεβαιώνει έμμεσα την ανασφάλεια του εβραϊκού κράτους έναντι των Τούρκων -όπως αποτυπώθηκε και στην έκθεση της ισραηλινής «επιτροπής Nagel»- αλλά και την βαρύτητα του τόξου Κρήτης-Κύπρου-Κουρδιστάν. Εάν τελικά η αποστασιοποίηση των ΗΠΑ ολοκληρωθεί με την αποχώρηση των εναπομεινασών αμερικανικών δυνάμεων, τότε είναι πολύ πιθανό να προκύψει περαιτέρω εκτράχυνση της παρούσας ισραηλοτουρκικής αντιπαλότητας, διαμελισμός της Συρίας (1, 2) και ταυτόχρονη ανάφλεξη στο ελληνοτουρκικό υποσύστημα όπου ο Ελληνισμός θα κληθεί να συνετίσει την Τουρκία και να υπερασπιστεί δια των όπλων Αν. Μεσόγειο - Αιγαίο [όπως εξηγήθηκε από το iΕpikaira (05/03/25)]...
      ΕπιλογικάΚαταλήγοντας, η μόχλευση των πολιτισμικών/θρησκευτικών ιδιαιτεροτήτων των λαών και ο συνακόλουθος εξωραϊσμός ανεπίτρεπτων στρατηγικών επιδιώξεων, αποτελεί κατάφωρη καταπάτηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, είτε αυτό γίνεται με σκοπό την καθυπόταξη και με πρόσχημα το ομόδοξο -οπότε πόρρω απέχει από το Ορθόδοξο ήθος-, είτε αυτό γίνεται με σκοπό να ενισχυθεί η εθνική ασφάλεια των Αγγλοσαξόνων -οπότε ισοπεδώνονται τα ειρηνικά/δημοκρατικά/ανθρωπιστικά ιδεώδη τα οποία υποτίθεται ότι πρεσβεύει ο δυτικός πολιτισμός-. 
      Οι γεωστρατηγικοί σχεδιασμοί των Αγγλοσαξόνων αποδεικνύεται ότι επηρεάστηκαν βαθύτατα από τις αρχές της «Σύγκρουσης Πολιτισμών» οι οποίες αποτέλεσαν το θεωρητικό τους υπόβαθρο. Τα συμπεράσματα του Χάντιγκτον είναι το ιδεολογικό περίβλημα/προπαγάνδα που χρησιμοποιείται για να νομιμοποιηθούν συγκεκριμένες επιδιώξεις (όπως η διχοτόμηση του Αιγαίου και η απώλεια της Αν. Μεσογείου) και να διασφαλιστεί η ελαχιστοποίηση της αντίδρασης της κοινής γνώμης των δυτικών κοινωνιών.
      Αποτελεί εν τέλει τραγική διαπίστωση ότι η «Σύγκρουση Πολιτισμών» αν μη τι άλλο:1. Επιβεβαιώνει τον απανθρωπισμό και την αξιακή παρακμή του σύγχρονου πολιτισμού, 2. Οπλοποιείται ψύχρα εκμεταλλευόμενη το θρησκευτικό/πολιτισμικό συναίσθημα ακόμη και εις βάρος συμμαχικών χωρών που αντιμετωπίζονται ως «χώροι»,3. Συνιστά επικίνδυνο εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής που αυξάνει τον κίνδυνο ανάφλεξης στην περιοχή μας στο εγγύς μέλλον. Ο Ελληνισμός χειραγωγούμενος, ενδέχεται να θυσιαστεί ως άλλη «Ιφιγένεια» στον βωμό των μεγάλων συμφερόντων. 
      iEpikaira
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ο χάρτης της νέας Συρίας “διαμελισμένης” στα τρία προκαλεί αναταράξεις στη Μέση Ανατολή

      Ο χάρτης της νέας Συρίας, “κομμένης” στα τρία προκαλεί αναταράξεις στη Μέση Ανατολή: “Μια λύση τριών κρατών για τη Συρία, ένας δρόμος προς τη σταθερότητα και την ευημερία”…

      Η ανάρτηση του Δρ. Eli David, με τίτλο “μια «λύση τριών κρατών» είναι η μόνη λύση για μια ειρηνική Συρία”, προκάλεσε στρατηγικές αναταράξεις στη Μέση Ανατολή, καθώς όπως φαίνεται η διευθέτηση αυτή είναι “κοινό μυστικό” στο Ισραήλ.
      Σημειώνεται ότι:“Από την ισραηλινή προοπτική, μια διχασμένη Συρία θα μετατρέψει μια ιστορική απειλή σε ευκαιρία. Ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος στη βορειοανατολική Συρία και ένας θύλακας των Δρούζων στη Σουβέιντα θα δημιουργούσαν αξιόπιστους εταίρους στην περιοχή.”
      Ο χάρτης που δημοσίευσε ο Δρ. David συνοδεύεται από την ακόλουθη εξήγηση:Κόκκινη περιοχή: Σιιτικό και Αλαβιτικό κράτος Πράσινη περιοχή: Σουνιτικό κράτος (φιλότουρκοι τρομοκράτες του Jolani) Κίτρινη περιοχή: Κράτος Κούρδων και Δρούζων (σύμμαχοι της Αμερικής και του Ισραήλ)
      Στη συνέχεια, ο Jim Chimirie, ένας συντηρητικός από το Λονδίνο έγραψε τα παρακάτω απαντώντας στον Δρ. David:Καθώς κοιτάζω τη συνεχιζόμενη κρίση στη Συρία, είμαι πεπεισμένος ότι ο μόνος βιώσιμος δρόμος προς τα εμπρός είναι μια λύση τριών κρατών.
      Αυτό θα επέτρεπε στις ειρηνικές και παραγωγικές κοινότητες των Κούρδων και των Δρούζων να ευδοκιμήσουν σε αυτοδιοικούμενα εδάφη, ενώ οι σουνιτικές και σιιτικές ισλαμιστικές πολιτοφυλακές, που φαίνεται να έχουν την πρόθεση να διαιωνίσουν τη βία, συνεχίζουν τις μάχες τους αλλού.
      Αυτή η προσέγγιση, αν και αντισυμβατική, προσφέρει την καλύτερη ελπίδα για σταθερότητα και ευημερία για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη.Από την ισραηλινή σκοπιά, μια διχασμένη Συρία θα μετατρέψει μια ιστορική απειλή σε ευκαιρία. Ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος στη βορειοανατολική Συρία και ένας θύλακας των Δρούζων στη Suwayda θα δημιουργούσαν αξιόπιστους εταίρους στην περιοχή.
      Ο χάρτης της Νέας Συρίας που κυκλοφορεί ευρύτατα στα κοινωνικά δίκτυα. Χάρτης μέσω του Χ, Dr. Eli David, @DrEliDavid
      Οι Κούρδοι, οι οποίοι έχουν αποδειχθεί ως αποτελεσματικοί μαχητές κατά του ISIS και ως πρωταθλητές της κοσμικής διακυβέρνησης, είναι φυσικοί σύμμαχοι στον αγώνα κατά του εξτρεμισμού. Δεν έχουν ιστορικό εχθρότητας προς το Ισραήλ και η υποστήριξη της ανεξαρτησίας τους θα μπορούσε να ενισχύσει μια διαρκή συμμαχία.
      Ομοίως, ένα κράτος των Δρούζων θα μπορούσε να προσφέρει σταθερότητα στα βόρεια σύνορα του Ισραήλ. Οι Δρούζοι, με τις βαθιά ριζωμένες αξίες της συνύπαρξης και της πίστης τους, έχουν ήδη δείξει τη δέσμευσή τους για την ειρήνη και τη σταθερότητα.
      Η ανεξαρτησία τους θα διασφάλιζε την κοινότητά τους από το χάος που τους περιβάλλει, ενώ θα ενίσχυε τους δεσμούς με τον πληθυσμό των Δρούζων του ίδιου του Ισραήλ. Αυτή η ευθυγράμμιση συμφερόντων δημιουργεί ένα απόθεμα σταθερότητας σε μια κατά τα άλλα ταραγμένη περιοχή.Για τους Κούρδους, μια λύση τριών κρατών είναι η πραγματοποίηση ενός μακροχρόνιου ονείρου. Για δεκαετίες αγωνίζονται για αυτονομία, υπομένοντας διώξεις και άρνηση των δικαιωμάτων τους.
      Αυτή η πρόταση θα τους δώσει τελικά την ευκαιρία να επισημοποιήσουν την αυτοδιοίκησή τους, χτίζοντας πάνω στα θεμέλια που έχουν ήδη θέσει στη βορειοανατολική Συρία μέσω της Αυτόνομης Διοίκησης Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (AANES).
      Με τις αποδεδειγμένες ικανότητες διακυβέρνησής τους και την ισχυρή αίσθηση της κοινότητας, οι Κούρδοι είναι σε θέση να ιδρύσουν ένα ακμάζον κράτος.
      Το ιστορικό τους όσον αφορά την προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και την προώθηση της ενσωμάτωσης θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως πρότυπο για την περιοχή.
      Ενώ εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις – ιδιαίτερα όσον αφορά την αντιμετώπιση της τουρκικής εχθρότητας και των περιορισμένων πόρων – πιστεύω ότι η διεθνής κοινότητα θα παρέμβει για να υποστηρίξει μια τέτοια πολλά υποσχόμενη πρωτοβουλία.
      Syria needs a three-state solutionLet the peaceful Kurds and Druze prosper in their own territories, while the Sunni and Shiite Islamist militias continue killing each other for years to come… pic.twitter.com/DGicxm4mCA— Dr. Eli David (@DrEliDavid) December 13, 2024
      Η κοινότητα των Δρούζων στη Συρία είναι μικρή αλλά ανθεκτική, συγκεντρωμένη κυρίως στην περιοχή Suwayda. Μια λύση τριών κρατών τους προσφέρει μια σανίδα σωτηρίας, μια ευκαιρία να δημιουργήσουν έναν αυτοδιοικούμενο θύλακα όπου μπορούν να προστατεύσουν την ταυτότητα και τις αξίες τους.
      Αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο σε μια σύγκρουση όπου τόσο οι σουνιτικές όσο και οι σιιτικές πολιτοφυλακές αποτελούν υπαρξιακές απειλές για μικρότερες, αδέσμευτες ομάδες όπως οι Δρούζοι.
      Με την αυτοδιοίκηση, οι Δρούζοι μπορούσαν να αυτοκυβερνηθούν χωρίς φόβο παρέμβασης, δημιουργώντας ένα καταφύγιο σταθερότητας και ειρήνης σε μια περιοχή που διαφορετικά βυθιζόταν στο χάος.Αν και ο πληθυσμός και οι πόροι τους μπορεί να είναι περιορισμένοι, οι συμμαχίες με γειτονικές οντότητες, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ, θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν αυτές τις προκλήσεις και να εξασφαλίσουν την επιβίωση και την ευημερία τους.
      Αυτή η λύση των τριών κρατών μπορεί να μην λύσει όλα τα προβλήματα της Συρίας, αλλά προσφέρει έναν ρεαλιστικό τρόπο για να ελαχιστοποιηθούν τα δεινά και να προωθηθεί η σταθερότητα.
      A Three-State Solution for Syria: A Path to Stability and ProsperityAs I look at the ongoing crisis in Syria, I’m convinced that the only viable path forward is a three-state solution. This would allow the peaceful and productive communities of the Kurds and Druze to thrive in… pic.twitter.com/NFiD44W62R— Jim Chimirie  (@JChimirie66677) December 13, 2024
      Το να επιτραπεί στους Κούρδους και τους Δρούζους να αυτοκυβερνηθούν θα απομάκρυνε δύο ειρηνικές και εποικοδομητικές κοινότητες από τον κύκλο της βίας. Θα δημιουργούσε επίσης νέους συμμάχους στην περιοχή, προσφέροντας αντίβαρο στις αποσταθεροποιητικές δυνάμεις των σουνιτικών και σιιτικών ισλαμιστικών πολιτοφυλακών.
      Φυσικά, μια λύση τριών κρατών δεν είναι χωρίς προκλήσεις, αλλά είναι η πιο ρεαλιστική πορεία προς τα εμπρός για τη Συρία. Δίνει στους Κούρδους και τους Δρούζους την ελευθερία να ευημερούν ενώ απομονώνει τις εξτρεμιστικές δυνάμεις που συνεχίζουν να σπέρνουν την καταστροφή.
      Από την ισραηλινή σκοπιά, αυτή η προσέγγιση ευθυγραμμίζεται με στρατηγικά συμφέροντα, ενισχύοντας πιθανές εταιρικές σχέσεις με αξιόπιστους γείτονες. Για τους Κούρδους και τους Δρούζους, αντιπροσωπεύει μια ευκαιρία να οικοδομήσουν ένα ασφαλές, αυτοδιοικούμενο μέλλον.
      Πηγή: hellasjournal.com
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      H έλλειψη στρατηγικής πρωτοβουλίας οδηγεί σε γεωπολιτική αποδυνάμωση

      του Δημήτρη Τσαϊλά*
      Το ζήτημα του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού είναι κρίσιμο τόσο για τη συμμόρφωση της χώρας μας με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις όσο και για την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Οι γεωπολιτικές προεκτάσεις της μη υποβολής Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού (ΘΧΣ) από την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι ιδιαίτερα σημαντικές και αφορούν τις ισορροπίες δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο.
      Πάνω σε αυτό το θέμα υπάρχει μια αρνητική εξέλιξη και εκφράζονται τέσσερις βασικές ανησυχίες, Η πρώτη αφορά την απομείωση της Νομικής και Διπλωματικής Θωράκισης των Ελληνικών Θαλάσσιων Ζωνών. Η έγκαιρη κατάρτιση και κατάθεση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού (ΘΧΣ) θα παρείχε στην Ελλάδα ένα επιπλέον νομικό εργαλείο για την εδραίωση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στις θαλάσσιες ζώνες της. Η δεύτερη, αφορά τις Ελληνοτουρκικές Σχέσεις και τις Διαπραγματεύσεις για την Υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ. Η Τρίτη, αφορά την Ευρωπαϊκή Διάσταση του θέματος καθώς διαφαίνεται η απώλεια πολιτικής στήριξης. Η Ελλάδα μπορεί να χάσει πολύτιμη στήριξη σε ευρωπαϊκά φόρα, ειδικά σε περιόδους κρίσεων, ενώ η Τουρκία συνεχίζει να επηρεάζει ορισμένα κράτη-μέλη προς όφελός της. Αυτό το σημείο είναι εξαιρετικά κρίσιμο, καθώς η αξιοπιστία της Ελλάδας εντός της ΕΕ αποτελεί διπλωματικό κεφάλαιο που δεν πρέπει να διακυβευθεί. Η τέταρτη, αφορά την Ενεργειακή Ασφάλεια και τις Επενδύσεις στις θαλάσσιες ζώνες. Κάθε ένα από αυτά τα παραπάνω επιχειρήματα αξίζει μιας προσεκτικής εξέτασης.
      Ανάλυση
      Ένα από τα πιο κοινά επιχειρήματα είναι ότι η αναγνώριση από την ΕΕ ενός τέτοιου σχεδίου θα μπορούσε να λειτουργήσει ως de facto επιβεβαίωση των ελληνικών αξιώσεων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, δυσχεραίνοντας τυχόν αμφισβητήσεις από την Τουρκία ή από άλλες χώρες. Χωρίς Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχέδιο (ΘΧΣ), η Ελλάδα δεν αξιοποιεί τη δυνατότητα ευρωπαϊκής “σφραγίδας” στις θαλάσσιες ζώνες της, αφήνοντας πεδίο σε τρίτες χώρες να εγείρουν διεκδικήσεις ή να προβαίνουν σε ενέργειες όπως η αμφισβήτηση της ελληνικής ΑΟΖ. Το Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχέδιο (ΘΧΣ) θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ένα προληπτικό και διπλωματικό “τείχος προστασίας” έναντι αμφισβητήσεων. Η αναγνώρισή του από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα είχε μόνο τεχνικό ή διαχειριστικό χαρακτήρα, αλλά θα αποτελούσε και μια έμμεση πολιτική αναγνώριση των ελληνικών θέσεων.
      Η Τουρκία, που επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα στην Ανατολική Μεσόγειο, εκμεταλλεύεται κάθε νομικό και διπλωματικό κενό. Αντίθετα, ένα ολοκληρωμένο ελληνικό ΘΧΣ, ευθυγραμμισμένο με το Δίκαιο της Θάλασσας και ενσωματωμένο στην ευρωπαϊκή πολιτική, θα λειτουργούσε ως ασπίδα απέναντι σε μονομερείς τουρκικές ενέργειες. Η καθυστέρηση της Ελλάδας στην υποβολή του ΘΧΣ δίνει την ευκαιρία στην Τουρκία να παρουσιάσει διεθνώς τις δικές της θέσεις ως πιο “οργανωμένες” και “τεκμηριωμένες”, ενισχύοντας την επιχειρηματολογία της σε διεθνή φόρα.
      Ένα άλλο κοινό επιχείρημα είναι ότι η έλλειψη του ελληνικού Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού αποδυναμώνει τη διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας, καθώς, δεν έχει καταγραφεί επισήμως και με ευρωπαϊκή έγκριση η θέση της Ελλάδας για τις θαλάσσιες περιοχές και τα δικαιώματά της. Έτσι η Τουρκία εκμεταλλεύεται το κενό για να προωθήσει τη δική της ατζέντα (π.χ., το τουρκολιβυκό μνημόνιο ή τις διεκδικήσεις της περί “γκρίζων ζωνών” στο Αιγαίο). Η Ελλάδα εμφανίζεται ασυνεπής στις διεθνείς της υποχρεώσεις, γεγονός που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διαπραγματευτικό όπλο από την Τουρκία.
      Η Τουρκία μπορεί να επιδιώξει να σύρει την Ελλάδα σε διάλογο υπό δυσμενείς όρους, εκμεταλλευόμενη το κενό του ΘΧΣ και πιέζοντας για λύσεις που δεν λαμβάνουν υπόψη τα ελληνικά συμφέροντα. Η απουσία του ελληνικού Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού (ΘΧΣ) δημιουργεί μια σειρά από στρατηγικές αδυναμίες, που μπορούν να αξιοποιηθούν από την Τουρκία.
      Το τρίτο επιχείρημα είναι ότι με τη μη συμμόρφωση της Ελλάδας με την Οδηγία (ΕΕ) 2014/89 για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό μπορεί να μειώσει την αξιοπιστία της έναντι της ΕΕ, η οποία αποτελεί σημαντικό διπλωματικό της στήριγμα στα ελληνοτουρκικά.
      Άλλες χώρες, όπως η Κύπρος, έχουν συμμορφωθεί και έχουν λάβει την ευρωπαϊκή “σφραγίδα”, κάτι που ενισχύει τη θέση τους, ενώ η μη συμμόρφωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί από κράτη-μέλη που έχουν φιλοτουρκική στάση για να μειώσουν την ευρωπαϊκή στήριξη προς την Ελλάδα σε κρίσιμα ζητήματα. Επίσης οι οικονομικές κυρώσεις από την ΕΕ (πρόστιμα για μη συμμόρφωση) μπορεί να πλήξουν τη διεθνή εικόνα της Ελλάδας.
      Η Ελλάδα μπορεί να χάσει πολύτιμη στήριξη σε ευρωπαϊκά φόρα, ειδικά σε περιόδους κρίσεων, ενώ η Τουρκία συνεχίζει να επηρεάζει ορισμένα κράτη-μέλη προς όφελός της. Αυτό το σημείο είναι εξαιρετικά κρίσιμο, καθώς η αξιοπιστία της Ελλάδας εντός της ΕΕ αποτελεί διπλωματικό κεφάλαιο που δεν πρέπει να διακυβευθεί.
      Το τέταρτο επιχείρημα για την καθυστέρηση του ΘΧΣ είναι η εκτίμηση ότι επηρεάζει τις επενδύσεις στην ενεργειακή εκμετάλλευση, καθώς ο σχεδιασμός αυτός καθορίζει τους όρους για την έρευνα και εκμετάλλευση φυσικών πόρων σε θαλάσσιες περιοχές. Επίσης καθυστερεί την τοποθέτηση κρίσιμων υποδομών, όπως υποβρύχια καλώδια ηλεκτρικής διασύνδεσης και αγωγούς φυσικού αερίου (π.χ. η ηλεκτρική σύνδεση Ελλάδα-Κύπρος, EastMed), που βρίσκονται στο στόχαστρο της Τουρκίας.
      Η απουσία ΘΧΣ καθιστά τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες πιο ευάλωτες σε αμφισβητήσεις, επηρεάζοντας αρνητικά την προσέλκυση στρατηγικών επενδύσεων. Αυτό το ζήτημα είναι κομβικό για την ενεργειακή στρατηγική και τη γεωοικονομική θέση της Ελλάδας.
      Πώς η διακήρυξη φιλίας και καλής γειτονίας επηρεάζει το ΘΧΣ;
      Αν η Ελλάδα καθυστερεί το ΘΧΣ για να μην προκαλέσει την Τουρκία, ουσιαστικά αυτοπεριορίζεται και δεν αξιοποιεί πλήρως τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Η Τουρκία, από την άλλη, συνεχίζει να δρα μονομερώς (π.χ. με το τουρκολιβυκό μνημόνιο, εμποδισμό εργασιών στο πεδίο για την ηλεκτρική διασύνδεση).
      Αποδυναμώνει την ελληνική διαπραγματευτική θέση, καθώς η έλλειψη ΘΧΣ σημαίνει ότι η ελληνική θέση δεν έχει καταγραφεί επισήμως σε επίπεδο ΕΕ. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον της Ελλάδας σε μελλοντικές διαπραγματεύσεις. Εν τω μεταξύ υπάρχει δυσκολία στην προώθηση επενδύσεων και έργων καθώς οι ενεργειακές εταιρείες και στρατηγικοί επενδυτές χρειάζονται ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο. Αν η Ελλάδα εμφανίζεται διστακτική, μπορεί να αποθαρρύνει σημαντικά projects.
      Κινδυνεύουμε με υποβάθμιση ελληνικών θέσεων και ενίσχυση τουρκικών διεκδικήσεων. Αν η Τουρκία εκμεταλλευτεί το «πάγωμα» του ΘΧΣ, μπορεί να επιχειρήσει τετελεσμένα. Ενώ η Ελλάδα κινδυνεύει να εμφανιστεί παθητική στα διεθνή φόρα, ειδικά στην ΕΕ. Οι συμφωνίες πολιτικής «ήρεμων νερών» δεν πρέπει να εμποδίζουν τη στρατηγική θωράκιση των ελληνικών συμφερόντων.
      Εξέταση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού (ΘΧΣ) στην Άμυνα και Ασφάλεια
      Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) δεν είναι μόνο ένα αναπτυξιακό εργαλείο αλλά και ένας κομβικός πυλώνας της εθνικής άμυνας και ασφάλειας της Ελλάδας. Η οριοθέτηση και ο νομικός καθορισμός των ελληνικών θαλάσσιων ζωνών επηρεάζουν άμεσα τα Κυριαρχικά Δικαιώματα και την Αποτροπή Αμφισβητήσεων, τις Αμυντικές Υποδομές και τα Δίκτυα Επιτήρησης, την Ενεργειακή Ασφάλεια και την Αποτροπή Υβριδικών Απειλών, ενώ ενισχύει τις Στρατηγικές Συμμαχίες και την Αμυντική Διπλωματία.
      Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) προσφέρει νομική θωράκιση των ελληνικών δικαιωμάτων έναντι χωρών που επιδιώκουν αμφισβητήσεις, όπως η Τουρκία. Η καταγραφή του στο ευρωπαϊκό πλαίσιο λειτουργεί ως de facto αναγνώριση των ελληνικών θαλάσσιων ζωνών, καθιστώντας δυσκολότερες τις μονομερείς αμφισβητήσεις (π.χ. τουρκολιβυκό μνημόνιο). Επιτρέπει στην Ελλάδα να ενισχύσει την αμυντική της παρουσία σε περιοχές στρατηγικού ενδιαφέροντος, όπως το Ανατολικό Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος.
      Επίσης ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) καθορίζει περιοχές που μπορούν να αξιοποιηθούν για στρατιωτικές εγκαταστάσεις (π.χ. ναυτικές βάσεις, συστήματα επιτήρησης, θαλάσσια drones). Επιτρέπει τον καλύτερο συντονισμό μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών υποδομών (π.χ. λιμάνια διπλής χρήσης, δίκτυα θαλάσσιας ασφάλειας). Διευκολύνει την τοποθέτηση συστημάτων επιτήρησης για την έγκαιρη ανίχνευση απειλών, όπως μη επανδρωμένα υποβρύχια και παράνομες δραστηριότητες.
      Η διασφάλιση του ενεργειακού εφοδιασμού της Ελλάδας και της ΕΕ εξαρτάται από την ασφαλή διαχείριση των θαλάσσιων ενεργειακών υποδομών (π.χ. EastMed, LNG terminals στην Αλεξανδρούπολη και Ρεβυθούσα). Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) συμβάλλει στην προστασία κρίσιμων υποδομών από τρομοκρατικές ή κυβερνοεπιθέσεις σε ενεργειακές πλατφόρμες και καλώδια διασύνδεσης. Μειώνει την πιθανότητα παράνομων παρενοχλήσεων από ξένες δυνάμεις, όπως έγινε με τουρκικές παρεμβάσεις σε ερευνητικά σκάφη στην Ανατολική Μεσόγειο.
      Ένας ξεκάθαρος και αναγνωρισμένος Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) ενισχύει τη θέση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και διμερείς αμυντικές συμφωνίες (Ελλάδα – Γαλλία, Ελλάδα – ΗΠΑ). Διευκολύνει πολυεθνικές ασκήσεις και αμυντικές συνεργασίες, καθώς καθορίζει νόμιμες περιοχές δραστηριότητας (π.χ. συνεκπαίδευση με γαλλικό αεροπλανοφόρο στην ελληνική ΑΟΖ). Ενδυναμώνει τον άξονα Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ – Αιγύπτου, προσδίδοντας επιπλέον γεωπολιτική σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο.
      Η έλλειψη σχεδιασμού καθιστά τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες πιο ευάλωτες σε αμφισβητήσεις. Δημιουργεί νομικά κενά που μπορούν να εκμεταλλευτούν τρίτες χώρες για στρατιωτικές ή υβριδικές επιχειρήσεις (π.χ. αποστολή ερευνητικών σκαφών χωρίς ελληνική αντίδραση). Αποδυναμώνει την ελληνική διαπραγματευτική θέση σε διεθνή φόρα, ειδικά στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
      Το μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό τοπίο
      Οι αυξανόμενες ανησυχίες της Ευρώπης για την ασφάλεια που τροφοδοτούνται από την αβεβαιότητα σχετικά με τις δεσμεύσεις των ΗΠΑ έχουν αναβαθμίσει τη στρατηγική σημασία της Τουρκίας. Δεδομένης της ιστορίας της Ευρώπης να δίνει προτεραιότητα στη ρεαλ-πολιτική έναντι των δημοκρατικών αρχών, όπως φαίνεται στη συμφωνία του 2016 για τους πρόσφυγες, η ΕΕ μπορεί να επιδιώξει και πάλι στενότερη συνεργασία με τον Ερντογάν παρά τις βαθιές εντάσεις.
      Αυτή η αλλαγή έχει σημαντικές περιφερειακές επιπτώσεις, ιδιαίτερα για τις σχέσεις Τουρκίας-Ελλάδας. Η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύπλοκη θέση εν μέσω της αυξανόμενης επιρροής της Τουρκίας κάτω από το νέο γεωπολιτικό τοπίο του Τραμπ. Οι ιστορικά τεταμένες σχέσεις μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας -που χαρακτηρίζονται από διαφωνίες για τα θαλάσσια σύνορα, τον εναέριο χώρο και τη στρατιωτική στάση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο- θα μπορούσαν να γίνουν πιο ασταθείς καθώς ο Ερντογάν εκμεταλλεύεται την ενισχυμένη θέση του τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη. Το βασικό ερώτημα τώρα είναι πώς θα ανταποκριθούν η Ελλάδα, η Ευρώπη και οι περιφερειακές δυνάμεις στην αυξανόμενη επιρροή της Τουρκίας. Αυτό θα οδηγήσει σε νέες στρατηγικές ευθυγραμμίσεις ή θα συνεχίσουν να κλιμακώνονται οι εντάσεις με τον Ερντογάν;
      Σε αυτό το μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό τοπίο, η Ελλάδα πρέπει να περιηγηθεί προσεκτικά τη θέση της. Να πιέσει για ισχυρότερη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη κατά της Τουρκίας ή να αναζητήσει εναλλακτικές συμμαχίες για τη διασφάλιση των συμφερόντων της; Οι επόμενες κινήσεις της Αθήνας θα είναι καθοριστικές για τη διαμόρφωση της ισορροπίας δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο.
      Συμπεράσματα
      Η έλλειψη Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού αποτελεί σοβαρό γεωπολιτικό κενό, καθώς αποδυναμώνει την ελληνική θέση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, ενισχύοντας τα τουρκικά επιχειρήματα. Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει άμεσα στην υποβολή του ΘΧΣ, ώστε:Να κατοχυρώσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα με ευρωπαϊκή αναγνώριση.Να ενισχύσει τη διαπραγματευτική της θέση απέναντι στην Τουρκία.Να διασφαλίσει ενεργειακές και επενδυτικές προοπτικές.Να διατηρήσει την αξιοπιστία της εντός της ΕΕ και να αποφύγει κυρώσεις.
      Χωρίς αυτή την κίνηση, η Ελλάδα αφήνει ένα κενό που μπορεί να αξιοποιηθεί από ανταγωνιστικές δυνάμεις, επηρεάζοντας κρίσιμες εθνικές και γεωπολιτικές ισορροπίες.
      Η άμεση ενεργοποίηση της Ελλάδας στον τομέα αυτόν είναι κρίσιμη για την προστασία των εθνικών της συμφερόντων.
      Αν η καθυστέρηση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού (ΘΧΣ) συνδέεται με τη συμφωνία Ελλάδας – Τουρκίας πολιτικής περί «ήρεμων νερών», τότε το ζήτημα αποκτά πολιτικές και στρατηγικές διαστάσεις που υπερβαίνουν τη γραφειοκρατία.
      Αν η Ελλάδα συνεχίσει αυτή την παθητική στάση, κινδυνεύει να εγκλωβιστεί σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον όπου άλλοι θα διαμορφώνουν τους όρους του παιχνιδιού εις βάρος της. Ο χρόνος δεν είναι ουδέτερος παράγοντας και όσο δεν προωθεί ενεργά τις θέσεις της, τόσο περισσότερο θα εδραιώνονται ξένες ατζέντες σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων.
      Αντί για “ήρεμα νερά”, η Ελλάδα χρειάζεται μια δυναμική θαλάσσια στρατηγική πριν βρεθεί προ τετελεσμένων.
      *απόστρατος Αξιωματικός του ΠΝ, δίδαξε επί σειρά ετών στις έδρες Επιχειρησιακής Σχεδιάσεως καθώς και της Στρατηγικής και Ασφάλειας, σε ανώτερους Αξιωματικούς στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου. Σήμερα είναι συνεργάτης και ερευνητής του Institute for National and International Security (INIS), του Strategy International (SI) και του Research Institute for European and American Studies (RIEAS). anixneuseis.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Χορός εκατοντάδων εκατ. δολλ. μέσω USAID για να περάσει το σχέδιο Αννάν στην Κύπρο

      Πακτωλό εκατομμυρίων δολλαρίων ξόδεψαν οι ΗΠΑ μέσω της αμφιλεγόμενης Αμερικανικής Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτύξεως, της USAID, για να προωθήσουν προγράμματα ΜΚΟ που τάσσονταν υπέρ του σχεδίου Αννάν, έργα που θα έφερναν δήθεν κοντά τις δύο κοινότητες στην Κύπρο, και να καλλιεργήσουν την ανάγκη να διχοτομηθεί τελικώς το νησί.
      Σε δύο εκθέσεις παρουσιάζονται λεπτομερώς τα εκατοντάδες εκατομμύρια δολλάρια που διοχέτευσε από το 1998 έως την δεκαετία του 2010 σε αμφιβόλου αξιοπιστίας ΜΚΟ και φορείς η Ουάσιγκτων. Τον ρόλο του ενορχηστρωτή είχε η αμερικανική πρεσβεία στην Λευκωσία, η οποία είχε συμπαραστάτη προσωπικότητες από την ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή κοινότητα. Η μία εκ των δύο εκθέσεων δίδει περισσότερη έμφαση στο δίκτυο των ΜΚΟ στην Κύπρο που προωθούσαν την δικοινοτική συνεργασία και συμφιλίωση μέσω του Προγράμματος Αναπτύξεως του ΟΗΕ και της USAID.
      Συμφώνως προς την έκθεση, το Bi-Communal Development Program (BDP) δαπάνησε από το 1998 και μετά 60,5 εκατ. δολλ. με στόχο την προώθηση της δικοινοτικής συνεργασίας και την επαναπροσέγγιση στο Κυπριακό. Το BDP ήταν μόνο το ένα από τα τρία προγράμματα της αμερικανικής Κυβερνήσεως που αποσκοπούσε στην στήριξη δικοινοτικών προγραμμάτων. Τα άλλα δύο προγράμματα ήταν το Πρόγραμμα Υποτροφιών Κύπρου-Αμερικής και το Bi-Communal Support Program, και τα δύο υπό την επίβλεψη του Σταίητ Ντηπάρτμεντ. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι πως τον Μάρτιο του 1998 υπεγράφη συμφωνία επιχορηγήσεως μεταξύ USAID και UNDP και ένα μήνα μετά δημιουργήθηκε η Μονάδα Διαχειρίσεως του Έργου (PMU). Αλλά οι βασικοί όροι κατανομής της συμφωνίας USAID – UNDP ήταν να διατίθεται περίπου 60% των συμβάσεων σε φορείς υλοποιήσεως και το 20% σε ΜΚΟ, να παραμένει όμως άγνωστο που θα διοχετεύετο το υπόλοιπο 20% των εκατομμυρίων δολλαρίων.
      Αμαρτωλός φαίνεται ότι ήταν και ο τρόπος που δίδονταν οι επιχορηγήσεις. Ακόμη και σήμερα τα πρόσωπα που έδιδαν την τελική έγκριση είναι άγνωστα.
      «Ούτε οι δικαιούχοι, ούτε οι υπάλληλοι της Μονάδας Διαχειρίσεως του Έργου μπορούσαν να κατανοήσουν τους λόγους για τους οποίους εγκρίνονταν ή απορρίπτονταν τα projects», τονίζεται στην έκθεση. Προστίθεται ότι 77 ΜΚΟ φαίνεται να έλαβαν επιχορηγήσεις από το BDP, με 23 από αυτές να λαμβάνουν περισσότερες από μία, χωρίς να υπάρχει συνολική αξιολόγηση της προόδου κάθε οργανώσεως στις όποιες δικοινοτικές προσπάθειες! Οι ΜΚΟ μάθαιναν για τα προγράμματα είτε από «στόμα σε στόμα», είτε από διαφημίσεις σε εφημερίδες, είτε ακόμη και απ’ ευθείας από προσωπικό της πρεσβείας των ΗΠΑ!
      Δημοσιεύματα στην Κύπρο δεν αποκλείουν, αν και το πρόγραμμα Δράση για Συνεργασία και Εμπιστοσύνη (ACT) ξεκίνησε το 2005 και ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2013, μέσα στην τελευταία δεκαετία να έχουν συμφωνηθεί και να μπήκαν σε εφαρμογή νέα προγράμματα ή πρωτοβουλίες με παρόμοιους στόχους, συνεχίζοντας την χρηματοδότηση και την επιρροή στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης στην Κύπρο.
      Είναι φανερό ότι η USAID και τα προγράμματα που χρηματοδοτούσε στην Κύπρο λειτουργούσαν και λειτουργούν ακόμη ως εργαλεία επιρροής χωρίς ίχνος διαφάνειας.
      Πηγή: estianews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ελλάδα και Κύπρος άνοιξαν την κερκόπορτα για είσοδο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Άμυνα
      Νότης Μαριάς*
      Την ώρα που Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης πανηγυρίζουν για τις αποφάσεις του έκτακτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που συνήλθε στις 6/3/2025 στις Βρυξέλλες με αντικείμενο την Ευρωπαϊκή Άμυνα και την ενίσχυση της Ουκρανίας, τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι τελικά με τις δικές τους υπογραφές άνοιξαν την Κερκόπορτα για είσοδο της Τουρκίας στην πολυδιαφημισμένη Ευρωενωσιακή Άμυνα, την οποία πλέον ετοιμάζεται να αλώσει ο Ερντογάν.
      Ειδικότερα, όπως ανέλυσα σε ειδική τηλεοπτική εκπομπή στις 10 Μαρτίου 2025 (https://www.youtube.com/watch?v=jWfwfdMRK-8) στην παράγραφο 7 των Συμπερασμάτων του το έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβουλίου της 6ης Μαρτίου 2025 αφού υπενθυμίζει «ότι μια ισχυρότερη και ικανότερη Ευρωπαϊκή Ένωση στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας θα συμβάλει θετικά στην παγκόσμια και τη διατλαντική ασφάλεια και θα λειτουργήσει συμπληρωματικά προς το ΝΑΤΟ» στη συνέχεια «υπογραμμίζει τη σημασία της συνεργασίας με ομονοούντες εταίρους εκτός ΕΕ».
      Και προκειμένου να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το ποιοι είναι οι εν λόγω «ομονοούντες εταίροι εκτός ΕΕ» σε εκτέλεση της παραπάνω απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου την αμέσως επόμενη ημέρα το ακτύπητο τρίο της ηγεσίας της ΕΕ, δηλαδή ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σοσιαλιστής Αντόνιο Κόστα, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και η Ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής φιλελεύθερη Κάγια Κάλας οργάνωσαν τηλεδιάσκεψη με τους εν λόγω «ομονοούντες εταίρους εκτός ΕΕ».
      Στην τηλεδιάσκεψη αυτή το πρωί της 7ης Μαρτίου 2025 συμμετείχαν σύμφωνα και με τη σχετική επίσημη ανακοίνωση «ο Recep Tayyip ERDOĞAN, Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τουρκίας, ο Keir STARMER, Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, ο Justin TRUDEAU, Πρωθυπουργός του Καναδά, ο Jonas Gahr STØRE, Πρωθυπουργός της Νορβηγίας και ο Kristrún FROSTADÓTTIR, Πρωθυπουργός της Ισλανδίας» (https://newsroom.consilium.europa.eu 7/3/2025).
      Σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές κατά τη συνάντηση οι τρεις εκπρόσωποι της ΕΕ «τόνισαν τη σημασία της συνεργασίας με ομονοούντες εταίρους του ΝΑΤΟ για την υποστήριξη της Ουκρανίας και τη διασφάλιση μιας δίκαιης και διαρκούς ειρήνης και για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και άμυνα» (https://www.eunews.it 7/3/2025). Μάλιστα ο Κόστα φέρεται να περιέγραψε τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την Ουκρανία, ενώ η φον ντερ Λάιεν, η ανάδοχος του σχεδίου ReΑrm Europe εστίασε περισσότερο στην άμυνα.
      Tο τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu σε ένα ιδιαίτερα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ αφού επισήμανε ότι «η ΕΕ επιδιώκει την ενίσχυση της αμυντικής συνεργασίας με 5 μέλη του ΝΑΤΟ-μη μέλη της ΕΕ συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας» παρέθεσε δήλωση του Αντόνιο Κόστα ο οποίος σημείωσε ότι ενημέρωσαν τους εν λόγω ηγέτες για τις σημαντικές αποφάσεις που ελήφθησαν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 6/3/2025. «Η συνεργασία μας με τους ομονοούντες εταίρους του NATO είναι ζωτικής σημασίας για τη διεθνή ασφάλεια. Για την Ουκρανία. Για την ενίσχυση των κοινών μας προσπαθειών στην άμυνα», δήλωσε ο Κόστα στο X, μετά τη συνάντηση. Και πρόσθεσε: «Μαζί με τους εταίρους μας στην Ευρώπη, πέρα ​​από τον Ατλαντικό και όχι μόνο, πρέπει να εργαστούμε για να στηρίξουμε την Ουκρανία και να εξασφαλίσουμε μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη» (https://www.aa.com.tr 7/3/2025).
      Η τουρκική εφημερίδα Χουριέτ με τη σειρά της επισήμανε ότι κατά την τηλεδιάσκεψη ο Ερντογάν δήλωσε με στόμφο ότι «Τουρκία και ΕΕ πρέπει να συγχωνεύσουν τις δυνάμεις τους για το σχεδιασμό της Ευρωπαϊκής Ασφάλειας» (www.hurriyetdailynews.com 7/3/2025).
      Από κοντά ακόμη και τα γαλλικά ΜΜΕ τα οποία στις 7/3/2025 πρόβαλαν τις παραπάνω δηλώσεις Ερντογάν, με το France24 να τονίζει ότι βρισκόμενη «αντιμέτωπη με τη Ρωσία η άμυνα της ΕΕ πρέπει να συμπεριλάβει την Τουρκία» και την Le Monde να επισημαίνει: «Η Τουρκία απαραίτητη για την ΕΕ».
      Το άνοιγμα της Κερκόπορτας για είσοδο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Άμυνα και μάλιστα με υπογραφή Αθήνας και Λευκωσίας έρχεται ως συνέχεια της Κοινής Δήλωσης των μελών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τη Συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ, στις 10 Ιανουαρίου 2023 για την οποία Αθήνα και Λευκωσία είχαν επίσης ανάψει το πράσινο φως (www.consilium.europa.eu 10/1/2023).
      Στην εν λόγω Κοινή Δήλωση πέραν των άλλων τα μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου συμπεριλαμβανομένης Ελλάδας και Κύπρου τονίζουν ότι «θα προωθήσουμε την εταιρική σχέση ΝΑΤΟ-ΕΕ σε στενή διαβούλευση και συνεργασία με όλους τους συμμάχους του ΝΑΤΟ», δηλαδή και με την Τουρκία.
      Και καταλήγουν με νόημα: «Ενθαρρύνουμε την πληρέστερη δυνατή συμμετοχή των νατοϊκών συμμάχων που δεν είναι μέλη της ΕΕ στις πρωτοβουλίες της» (www.consilium.europa.eu 10/1/2023).
      Η συνέχεια δόθηκε στο έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 6ης Μαρτίου 2025 με την πανηγυρική υπογράμμιση εκ μέρους των μελών του της σημασίας της συνεργασίας της ΕΕ «με ομονοούντες εταίρους εκτός ΕΕ», δηλαδή και με την Τουρκία όπως επισημοποιήθηκε εμφατικά και από την ως άνω τηλεδιάσκεψη της 7ης Μαρτίου. Άλλωστε επίσης στο σημείο 7 των Συμπερασμάτων του, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δέχεται ότι το ΝΑΤΟ «παραμένει θεμέλιο της συλλογικής άμυνας των κρατών που είναι μέλη του» και για τον λόγο αυτόν «καλεί τα κράτη μέλη που είναι επίσης σύμμαχοι του ΝΑΤΟ να συντονιστούν ενόψει της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο του 2025».
      Από τα παραπάνω καθίσταται πλέον εμφανές ότι η Τουρκία κατάφερε να ανατρέψει την επί δεκαετίες ελληνική στρατηγική, η οποία έχοντας αυταπάτες, επεδίωκε τη διασφάλιση της άμυνας της χώρας μέσω της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Άμυνα της ίδιας της ΕΕ.
      Και ενώ η ταυτόχρονη ένταξη Ελλάδας και Τουρκίας στο ΝΑΤΟ το 1952 επί της ουσίας οδήγησε σε μη εφαρμογή του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση της επιθετικής πολιτικής της Άγκυρας κατά της Ελλάδας, η Αθήνα στη συνέχεια επιδίωξε ενίσχυση της άμυνας της χώρας μέσω της ένταξης της Ελλάδας στην Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση (ΔΕΕ) καθώς η ΔΕΕ δυνάμει του άρθρου IV. διασφάλιζε ρήτρα συλλογικής άμυνας για τα μέλη της αντίστοιχη με αυτήν του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ.
      Πλην όμως και αυτή η προσπάθεια της Αθήνας έπεσε στο κενό καθώς η Τουρκία διασφάλισε καθεστώς συνδεδεμένου μέλους της ΔΕΕ, η δε Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση με τη σειρά της υιοθέτησε Πρωτόκολλο δυνάμει του οποίου η ΔΕΕ δεσμεύθηκε για τη μη εφαρμογή της παραπάνω ρήτρας συλλογικής άμυνας σε περίπτωση σύγκρουσης μέλους της ΔΕΕ, όπως ήταν η Ελλάδα, με συνδεδεμένο μέλος της ΔΕΕ, όπως ήταν η Τουρκία. Αυτό και κι΄ αν θα πει άδειασμα από τους περίφημους ευρωπαίους εταίρους μας στη ΔΕΕ!!!
      Και ενώ πλέον δυνάμει των αποφάσεων του έκτακτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 6ης Μαρτίου 2025 η Τουρκία αποκτώντας καθεστώς συνεργαζόμενης χώρας με της ΕΕ στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Άμυνας τορπίλισε με την αγαστή συνεργασία Βρυξελλών, Αθήνας και Λευκωσίας την όποια δήθεν διασφάλιση θα μπορούσε να προσδώσει η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Άμυνα έναντι του τουρκικού casus belli και των απειλών της Άγκυρας, τελικά Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης πανηγυρίζουν!!!
      Στο πλαίσιο αυτό κατά την τελευταία ημέρα της συζήτηση της πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης η οποία διεξήχθη το βράδυ στις 7 Μαρτίου 2025, ο Κυριάκος Μητσοτάκης απευθυνόμενος στον Νίκο Ανδρουλάκη και στον Σωκράτη Φάμελο είπε: «Και χθες ήταν μια καλή ημερά για την Ελλάδα και μια καλή ημέρα για την Ευρώπη. Διότι για πρώτη φορά έχουμε συμπεράσματα-τα οποία θα ήθελα να τα καταθέσω στο Κοινοβούλιο-τα οποία συνιστούν απόλυτη δικαίωση θέσεων για τις οποίες η Ελληνική Κυβέρνηση και εγώ προσωπικά έχουμε αγωνιστεί εδώ και πολλά χρόνια» (https://www.primeminister.gr 7/3/2025).
      Και αφού είδε ότι έπιασε το παραμύθι μιας και δεν υπήρξαν αντιδράσεις από την αξιωματική αντιπολίτευση νυν και πρώην για τη συμμετοχή της Τουρκίας στην περίφημη Ευρωπαϊκή Άμυνα, συνέχισε στο ίδιο μοτίβο την επομένη κατά τη συνάντησή του με τον Κύπριο Πρόεδρο Νίκο Χριστοδουλίδη λέγοντας: «Πριν από δυο μέρες συμμετείχαμε, πιστεύω, σε ένα εξαιρετικά σημαντικό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το οποίο επιβεβαίωσε πάγιες θέσεις της Ελλάδος και της Κύπρου σχετικά με την ανάγκη η Ευρώπη ως Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και τα κράτη μέλη να επενδύσουν και να επενδύσουμε περισσότερο στην άμυνά μας…...» (https://www.iefimerida.gr 8/3/2025).
      Για να λάβει την καταφατική απάντηση του Νίκου Χριστοδουλίδη ο οποίος τόνισε: «Όπως πολύ ορθά έχεις αναφέρει, ερχόμενος στην Αθήνα μετά από ένα πολύ σημαντικό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που όχι κατ’ ανάγκην επιβεβαίωσε πάγιες θέσεις, αλλά με πρωτοβουλία της Κύπρου, της Ελλάδος και κάποιων άλλων κρατών μελών επιτέλους η Ευρωπαϊκή Ένωση έλαβε αποφάσεις σε κάτι που και οι δύο, εδώ και καιρό, επιμέναμε: για την ανάγκη ενίσχυσης της άμυνας, της ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης» (https://www.iefimerida.gr 8/3/2025).
      Και όλα αυτά ενώ πλέον ο Ερντογάν έχει στρογγυλοκαθίσει πρώτο τραπέζι στην πίστα της Ευρωπαϊκής Άμυνας «ως συνεργαζομένος ομονοών εταίρος» έτοιμος να ξεκοκκαλίσει τα 800 δισ. ευρώ του ReArm Europe.
      Και όχι μόνο αυτό αλλά να πουλάει από πάνω και προστασία στην Ευρωπαϊκή Άμυνα ο Ερντογάν, ενώ τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής βρίσκονται ακόμη στην Κύπρο και ενώ είναι έτοιμα ανά πάσα στιγμή για εφαρμογή στην πράξη του casus belli κατά της Ελλάδας.
      *Καθηγητής Θεσμών της ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής και Βουλευτής Ηρακλείου
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ο Τραμπ ανάρτησε άρθρο για τη σημασία του διάδρομου IMEC και το ρόλο Κύπρου - Ελλάδας
      Στο άρθρο γίνεται ειδική αναφορά στον καθοριστικό ρόλο που θα παίξει η Ελλάδα και η Κύπρος ως «συνδετικός κρίκος» που θα ενώσει αυτές τις απόμακρες περιοχές με την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω ενός «θαλασσίου διαδρόμου».
      Με ανάρτηση στην πλατφόρμα Truth Social ο πρόεδρος των ΗΠΑ κοινοποίησε άρθρο του Breitbart News που αναφέρεται στη στρατηγική αξία του διάδρομο IMEC που θα συνδέει την Ινδία με την Ευρώπη.
      Στο άρθρο γίνεται ειδική αναφορά στον καθοριστικό ρόλο που θα παίξει η Ελλάδα και η Κύπρος ως «συνδετικός κρίκος» που θα ενώσει αυτές τις απόμακρες περιοχές με την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω ενός «θαλασσίου διαδρόμου».
      Σύμφωνα με πληροφορίες, το θέμα του διάδρομο IMEC συζητήθηκε κατά την πρόσφατη συνάντηση που πραγματοποίησε ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης με τον Αμερικανό ομόλογο του Μάρκο Ρούμπιο στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
      Σε πάνελ που διοργανώθηκε από το Breitbart News και τον Ελληνοαμερικανικό Ηγετικό Συμβούλιο στην Ουάσινγκτον, δύο υφυπουργοί από την Ελλάδα και την Κύπρο εξέφρασαν αισιοδοξία για την προώθηση των Συμφωνιών του Αβραάμ.
      Η Ελληνίδα Υφυπουργός Εξωτερικών, Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, χαιρέτισε το "ανανεωμένο αμερικανικό ενδιαφέρον για την περιοχή" και προέβλεψε την επέκταση των Συμφωνιών του Αβραάμ, τονίζοντας ότι η αποχώρηση των ΗΠΑ θα δημιουργούσε προβλήματα. Πρόσθεσε ότι οι καλές σχέσεις της νέας αμερικανικής ηγεσίας με Ισραήλ, Σαουδική Αραβία, Ιορδανία και Αίγυπτο θα βοηθήσουν στην συνέχιση και επέκταση αυτών των συμφωνιών.
      Ο Κύπριος Υφυπουργός Μετανάστευσης και Διεθνούς Προστασίας, Νικόλας Ιωαννίδης, υπογράμμισε τη στρατηγική θέση της Κύπρου ως το νοτιοανατολικότερο κράτος-μέλος της ΕΕ και τη στενή συνεργασία με ΗΠΑ και Ισραήλ, εκφράζοντας την ετοιμότητα της Κύπρου να συμμετάσχει σε μια ανανεωμένη διαδικασία των Συμφωνιών του Αβραάμ. Τόνισε ότι η Κύπρος μπορεί να λειτουργήσει ως ανθρωπιστικός κόμβος και ασφαλές καταφύγιο, διευρύνοντας το εύρος των συμφωνιών.Η Τζούλι Ρέιμαν από το Αμερικανικό Εβραϊκό Συμβούλιο ανέφερε τις μεγάλες ευκαιρίες για ειρηνευτικές συμφωνίες, αλλά σημείωσε ότι η οικονομική κατάσταση του Ισραήλ μετά τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023 περιπλέκει τα πράγματα, καθώς η οικονομική ευημερία ήταν βασικός πυλώνας των προηγούμενων συμφωνιών.
      Η Παπαδοπούλου αναφέρθηκε επίσης στις οικονομικές ευκαιρίες, όπως ο διάδρομος Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης (IMEC), που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί την κινεζική πρωτοβουλία Belt and Road. Τόνισε ότι η Ελλάδα και η Κύπρος μπορούν να λειτουργήσουν ως "κόλλα" που συνδέει την περιοχή με την ΕΕ μέσω ενός θαλάσσιου διαδρόμου, προσφέροντας πολιτική σταθερότητα, οικονομική ανοιχτότητα και ισχυρή συμμαχία με τις ΗΠΑ. "Όλα τα στοιχεία είναι στη θέση τους", κατέληξε, τονίζοντας τη σύνδεση πολιτικής και οικονομίας για τη δημιουργία μιας ειρηνικής και ευημερούσας Ανατολικής Μεσογείου.
      Πηγή: simerini.sigmalive.com
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ο «αχάριστος» Ζελένσκι και η Τουρκία «του»…

      Φανούλα Αργυρού
      Με δύο άρθρα του ο συνάδελφος Κώστας Βενιζέλος («Φιλελεύθερος» 9.3.25 και 11.3.25), μας ενημέρωσε ότι ήταν ο ίδιος ο Ουκρανός Πρόεδρος Β. Ζελένσκι που απαίτησε την τουρκική παρουσία στις ευρωπαϊκές συνόδους. Εξού και ο Τούρκος ΥΠΕΞ Φιτάν συμμετείχε στη συνάθροιση του Βρετανού Πρωθυπουργού Στάρμερ στο Λονδίνο στις 2.3.25. Και επιμένει να θέλει την Τουρκία εγγυήτρια δύναμη για τη χώρα του!
      «Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, θέλει «να βάλουν τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα», «την αλεπού να φυλάει τις κότες». Ο Ουκρανός Πρόεδρος, που έμαθε πρώτα το θέατρο και μετά την πολιτική, από τις αρχές του πολέμου, της εισβολής της Ρωσίας στη χώρα του, ζήτησε να έχει ρόλο η κατοχική Τουρκία.
      Θέλει την κατοχική δύναμη να έχει στρατιωτική παρουσία και να εγγυάται την ασφάλεια και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας! Το απόλυτο άλλοθι, το συγχωροχάρτι σε μια χώρα, που έχει εισβάλει και κατέχει εδάφη της Κύπρου. Το ζητά τούτο το Κίεβο και ήταν θέση του από την αρχή…»
      https://www.philenews.com/politiki/article/1563863/o-zelenski-zitise-tourkiki-parousia-stis-evropaikes-sinodous/
      https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1564504/theloun-ton-kako-liko-na-tous-filai/
      Ορθώς έγραψε ο Κ.Β, ο Ζελένσκι από το 2022 ήθελε τη Τουρκία ως εγγυήτριά του δύναμη(!)
      Δεν ξεχνιέται η ομιλία του προς τη Βουλή των Αντιπροσώπων που έγινε με ηλεκτρονική σύνδεση στις 7.4.2022. Αφού αναφέρθηκε σε ένα σορό απαιτήσεις από την Κυπριακή Κυβέρνηση ούτε μια αναφορά δεν έκανε στη συνεχιζόμενη ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗ στη χώρα που απευθυνόταν και από την οποία… απαιτούσε!
      Και μόλις αναφέρθηκε η Πρόεδρος της ΚΔ Αννίτα Δημητρίου στην Τουρκία, αίφνης έκλεισε (κόπηκε) η σύνδεση!
      https://defencereview.gr/choris-kamia-anafora-gia-tin-toyrkiki-e/#google_vignette
      Ακολούθησε ένα καυτό παραπολιτικό στη «Σημερινή» 10.4.22, σελ. 24 του «ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗ».
      «Θυμήθηκε τα διαβατήρια αλλά όχι τον Αττίλα
      Η εμφάνιση του Προέδρου της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ενώπιον της κυπριακής Βουλής χάλασε την όλη θετική εικόνα που είχαμε για τον ίδιο. Την εικόνα ενός ηγέτη που αγωνίζεται θαρραλέα για την υπεράσπιση της χώρας του, η οποία δέχεται μιαν αδικαιολόγητη εισβολή από έναν πανίσχυρο γείτονα. Ο Ζελένσκι, που μέχρι τώρα έδειχνε ότι δεν κωλώνει μπροστά στους κινδύνους, τις πολιορκίες και την πρωτοφανή επιθετικότητα των εισβολέων, κώλωσε μπροστά στο ενδεχόμενο να δυσαρεστήσει τον φίλο του τον Ερντογάν με κάποιαν αναφορά και στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Δεν χρειαζόταν να πει πολλά. Θα μπορούσε να πει κάτι απλό και ανθρώπινο: «Γνωρίζω ότι έχετε κι εσείς οδυνηρές εμπειρίες από την εισβολή μιας μεγαλύτερης γειτονικής χώρας. Η Ουκρανία βρίσκεται στο πλευρό σας, όπως βρίσκεστε κι εσείς στο δικό μας». Ακόμα και εάν δεν κατονόμαζε την Τουρκία, θα κατανοούσαμε ότι το κάνει γιατί πιστεύει πως η χώρα αυτή είναι ένα από τα κύρια στηρίγματά του. Αλλά αυτός δεν βρήκε ούτε λέξη να πει. Θυμήθηκε μέχρι και τα κυπριακά χρυσά διαβατήρια των Ρώσων, αλλά δεν θυμήθηκε ότι οι Τούρκοι ήρθαν... χωρίς διαβατήριο και κατέκτησαν το μισό κομμάτι αυτής της χώρας.
      Ως Πρόεδρος ο Ζελένσκι δεν είναι δυνατό να μην είχε ακούσει ποτέ κάτι για την τουρκική κατοχή στην Κύπρο. Αλλά και να μην είχε ακούσει, όφειλε ο εδώ πρέσβης της Ουκρανίας, ο οποίος γνωρίζει τις ιδιαίτερες ευαισθησίες αυτού του λαού, να τον είχε συμβουλεύσει να κάνει κάποιαν αναφορά για την τουρκική εισβολή στην ομιλία του. Ίσως και το δικό μας Υπουργείο Εξωτερικών θα μπορούσε να είχε ζητήσει διακριτικά από τον Ουκρανό διπλωμάτη να διαβιβάσει στον Ζελένσκι αυτήν την υπόδειξη. Δεν ξέρουμε αν η υπόδειξη έγινε και αν ο Ζελένσκι την αγνόησε. Η ουσία είναι ότι μας «έγραψε» κανονικά στις αρβύλες που του πούλησε ο Ερντογάν. Εν πάση περιπτώσει, δεν πρέπει ν’ αφήσουμε την οποιαδήποτε πικρία και ενόχληση από την παράλειψη του Ζελένσκι να σκιάσει την ξεκάθαρη θέση μας εναντίον της βάρβαρης ρωσικής εισβολής και των ωμοτήτων στις ουκρανικές πόλεις».
      https://simerini.sigmalive.com/media/documents/SHMERINH_15139_10.04.2022.pdf
      Και «Ανοικτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Ουκρανίας» («Σημερινή» 17.4.2022 σελ.9) του κ. Γιαννάκη Ομήρου, πρώην Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων. Έγραψε μεταξύ άλλων προς Ζελένσκι:
      «…Κύριε Πρόεδρε,
      Με βάση αυτήν την έκνομη συμπεριφορά της Τουρκίας εις βάρος της χώρας μου, η οποία προσομοιάζει με την επίθεση που δέχεται σήμερα η δική σας χώρα από τη Ρωσία, με ξενίζει το γεγονός ότι έχετε αποδεχθεί την Τουρκία, χώρα παραβάτη του Διεθνούς Δικαίου που βαρύνεται με τα ίδια εγκλήματα που υφίσταται σήμερα η χώρα σας, να ενεργεί ως μεσολαβητής για να τερματιστεί η αιματοχυσία στην Ουκρανία και για να σταματήσει η παράνομη στρατιωτική επίθεση εναντίον της.
      Πολύ περισσότερο, μας ξενίζει το γεγονός ότι αποδέχεστε αυτόν τον μεσολαβητικό ρόλο της Τουρκίας, όταν αυτή η χώρα τηρεί στάση «Ποντίου Πιλάτου» στη ρωσική εισβολή, αρνούμενη μάλιστα να επιβάλει τις κυρώσεις που υιοθέτησαν η διεθνής κοινότητα και η Ε.Ε., της οποίας είναι χώρα - υποψήφια προς ένταξη. Αλλά, ακόμα πιο πολύ, μας ξενίζει και μας εκπλήσσει η δηλωθείσα επιθυμία σας να καταστήσετε την Τουρκία ως μία των εγγυητριών δυνάμεων, προκειμένου να εγγυάται την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας σας. Αυτήν τη χώρα που εδώ και μισό αιώνα παραβιάζει, κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν, την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της δικής μου χώρας.
      Κύριε Πρόεδρε… αναμένουμε να εγκαταλείψετε τις πιο πάνω σχέσεις και να αποσύρετε το αίτημά σας να καταστήσετε εγγυήτρια δύναμη την Τουρκία, μια χώρα ένοχη για εγκλήματα εις βάρος της Κύπρου, παρόμοια με αυτά που υφίσταται σήμερα η χώρα σας.
      Y.Γ.: Δυστυχώς μας απογοητεύσατε με την ομιλία σας στην Κυπριακή Βουλή. Δεν βρήκατε να πείτε μια λέξη για το δράμα που βιώνει ο λαός μας τα τελευταία 48 χρόνια. Ξεχνώντας ότι η αλληλεγγύη πρέπει να είναι αμφίδρομη…»
      https://simerini.sigmalive.com/media/documents/SHMERINH_15140_17.04.2022.pdf
      Τελικά, δεν ήταν και τόσο αδικαιολόγητη η κατηγορία του «αχάριστου» που του απέμεναν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump και ο Αντι-Πρόεδρος J. D. Vance στην πολύκροτη συνάντησή τους στο Οβάλ Γραφείου του Λευκού Οίκου στις 28 Φεβρουαρίου 2025…
      *Ερευνήτρια/δημοσιογράφος simerini.sigmalive.com
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η ίδρυση ενός Αλαουιτικού - Χριστιανικού Κράτους στη Συρία
      “Οι τρομοκράτες εξαπέλυσαν γενοκτονία κατά των Αλαουιτών και των Χριστιανών στη Συρία”– ρωσικό δημοσίευμα
      «Λαμβάνοντας υπόψη τη γενοκτονία των Αλαουιτών και των Χριστιανών στη Συρία, η συνεργασία της Ρωσίας με τον τρομοκράτη Πρόεδρο Τζουλάνι θα κλείσει. Είναι πολύ πιο ελπιδοφόρο να προωθήσουμε τη δημιουργία ενός αλαουιτικού κράτους μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ», πιστεύει η αρθρογράφος της ρωσικής Πράβντα, Λιούμποφ Στεπούσοβα.
      Οι τζιχαντιστές που ήρθαν στην εξουσία στη Συρία άρχισαν να σφαγιάζουν Αλαουίτες και Χριστιανούς. Με τη μορφή γενοκτονίας συνεχίζεται εδώ και πέμπτη μέρα η καταστολή της εξέγερσης στους τόπους εγκατάστασης τους στην ανατολική ακτή της Μεσογείου.
      Η εξέγερση ξεκίνησε αυθόρμητα στη Λατάκια και σε μια σειρά από άλλες πόλεις ως απάντηση στη σύλληψη στις αρχές Μαρτίου δύο χιλιάδων ανθρώπων, κυρίως εκπροσώπων της αλαουϊτικής και χριστιανικής μειονότητας, καθώς και στην «κάθαρση» των χωριών τους.
      Κυβερνητικές «δυνάμεις ασφαλείας», που αποτελούνται από μαχητές της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, κρίνοντας από πολυάριθμα βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δολοφονούν βάναυσα τους αμάχους μαζικά, χωρίς να φείδονται ακόμη και παιδιών. Υπολογίζεται ότι επτά χιλιάδες Αλαουίτες και Χριστιανοί έχουν καταφύγει στη ρωσική αεροπορική βάση Χμεϊμίμ. Εκεί έχει στηθεί μια κατασκήνωση με σκηνές και παρέχεται φαγητό.
      Στις 10 Μαρτίου, οι πρεσβευτές της Ρωσίας και των ΗΠΑ ζήτησαν έκτακτες κλειστές διαβουλεύσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την κατάσταση στη Συρία. Η γενική εικόνα της κατάστασης στη Συρία είναι παρόμοια.
      Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών εξέφρασε ανησυχία την Παρασκευή, 7 Μαρτίου, και κάλεσε «όλους τους έγκυρους ηγέτες της Συρίας να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να τερματιστεί η αιματοχυσία το συντομότερο δυνατό».
      Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ καταδίκασε χθες «ριζοσπάστες ισλαμιστές τρομοκράτες, συμπεριλαμβανομένων ξένων τζιχαντιστών, που σκοτώνουν ανθρώπους στη δυτική Συρία τις τελευταίες ημέρες».
      Να ξυπνήσουν οι ευρωπαϊκές χώρες!
      «Οι προσωρινές αρχές στη Συρία πρέπει να θέσουν υπόλογους τους υπεύθυνους για αυτές τις σφαγές εναντίον των μειονοτικών κοινοτήτων της Συρίας», δήλωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σύμφωνα με τον Μάρκο Ρούμπιο.
      Ο Σύρος πρόεδρος Αχμέντ αλ Σαράα, ο πρώην ηγέτης της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, αλ Τζουλάνι, λόγω της τρομοκρατικής φύσης του, δεν μπόρεσε να ενώσει τη Συρία όπως υποσχέθηκε.
      Στο βόρειο τμήμα της χώρας, οι Κούρδοι αρνήθηκαν να συνεργαστούν μαζί του και στο νότο, οι Δρούζοι, για τους οποίους το Ισραήλ αντιστάθηκε ανοιχτά. Το ισραηλινό κανάλι i24 ανέφερε ότι οι ηγέτες των Αλαουιτών έστειλαν επιστολή στην ισραηλινή ηγεσία ζητώντας προστασία από τις νέες αρχές.
      Νωρίτερα, το ισραηλινό υπουργείο Εξωτερικών κάλεσε την Ευρώπη να «ξυπνήσει και να σταματήσει να δίνει νομιμότητα» στις μεταβατικές αρχές στη Συρία.
      —
      ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
      «Θα μπορούσε η Ρωσία να δημιουργήσει προτεκτοράτο ‘Αλαουιτική Λαϊκή Δημοκρατία’ στη Συρία;»Πριν από λίγες μέρες, ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία γνώρισε άλλη μια αιματηρή υποτροπή. Οι λεγόμενες νέες αρχές της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, που μόλις χθες ήταν γενειοφόροι «barmaley», απέδειξαν την τρομοκρατική τους φύση οργανώνοντας μια πραγματική σφαγή στην πατρίδα του φυγόδικου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ στην παράκτια περιοχή της Λαττάκειας.
      Χωρίς τον Άσαντ
      Έχουμε γράψει προηγουμένως λεπτομερώς γιατί το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ μπόρεσε να αντέξει μόνο για 12 ημέρες χωρίς εξωτερική υποστήριξη.
      Ο μόνιμος Σύρος πρόεδρος, με τη βοήθεια του Ιράν, του Λιβάνου και της Ρωσίας, σχεδόν κέρδισε τον πόλεμο, αλλά έχασε την ειρήνη σε κομμάτια, αποτυγχάνοντας να βρει κοινή γλώσσα με πολιτικούς αντιπάλους και να οικοδομήσει μια κανονική ζωή στην κατεστραμμένη χώρα.
      Ως αποτέλεσμα, όλοι οι εχθροί της επίσημης Δαμασκού, εξωτερικοί και εσωτερικοί, ενωμένοι, περίμεναν μια βολική στιγμή που η Μόσχα, η Τεχεράνη και η φιλοϊρανική Χεζμπολάχ δεν είχαν τους ελεύθερους πόρους για αποτελεσματική στρατιωτική επέμβαση, και ταυτόχρονα πήγαν στην επίθεση από όλες τις πλευρές.
      Χρειάστηκαν λιγότερο από δύο εβδομάδες για να εισέλθουν φιλότουρκοι τζιχαντιστές στην πρωτεύουσα της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας.
      Ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ αναγκάστηκε να καταφύγει στη Ρωσία ακολουθώντας το μονοπάτι που άνοιξε ο Ουκρανός ομόλογός του Γιανουκόβιτς.
      Η Συρία, ως ενιαίο κράτος, ντε φάκτο έπαψε να υπάρχει, διαλύοντας σε πολλούς θύλακες εχθρικούς μεταξύ τους.
      Η Μόσχα έχασε τη Δαμασκό, τον μόνο επίσημο σύμμαχό της στη Μέση Ανατολή, και μαζί της, την ευκαιρία για ελεύθερη και ανεμπόδιστη χρήση της αεροπορικής βάσης Χμεϊμίμ και της ναυτικής βάσης στην Ταρτούς, που βρίσκονται στην παράκτια επαρχία της Λαττάκειας.

      Επί του παρόντος, η ρωσική διπλωματία διαπραγματεύεται με τους χθεσινούς «barmaley» για τη διατήρηση αυτής της υποδομής, για την οποία δεν υπάρχει επαρκής εναλλακτική για τη Ρωσία στη Μεσόγειο. Αλλά τα τελευταία γεγονότα εκεί αναρωτιέται κανείς αν αξίζει να ασχοληθεί κανείς με αυτούς τους ανθρώπους;
      Σε απάντηση στις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από τις «νέες αρχές» της Συρίας στη Λαττάκεια, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού εκπροσωπείται από Αλαουίτες, δημιουργήθηκε η οργάνωση «Παράκτια Ασπίδα» με τη βοήθεια πρώην διοικητών του στρατού του Άσαντ, που επιχείρησε να ξεσηκώσει μια εξέγερση ενάντια στους «μπαρμαλέι».
      Μετά τις αρχικές τους επιτυχίες, ο νέος ηγέτης στη Δαμασκό έστειλε ενισχύσεις για να καταστείλει την εξέγερση των Αλαουιτών, συμπεριλαμβανομένων Σύριων Τουρκομανών και ορισμένων Κεντρικών Ασιωτών που είχαν ενταχθεί στους τζιχαντιστές για ιδεολογικούς λόγους.
      Μετά από σοβαρές συγκρούσεις, η πολιτοφυλακή των Αλαουιτών επέλεξε να υποχωρήσει στα βουνά και οι μαχητές που στάλθηκαν για να τους ειρηνεύσουν άρχισαν να τιμωρούν τον άμαχο πληθυσμό.
      Ξεκίνησαν με τους Αλαουίτες, μετά ανέλαβαν τους Χριστιανούς και τελείωσαν με τους Σουνίτες Μουσουλμάνους που δεν τόλμησαν να εκφράσουν τη θερμή τους αποδοχή για αυτό που συνέβαινε.
      Ο αριθμός εκείνων που σκοτώθηκαν και βασανίστηκαν από αυτούς ανέρχεται ήδη σε χιλιάδες.
      Ο νέος Σύρος ηγέτης, ο οποίος έχει κάποια λεπτή ομοιότητα με τον Ουκρανό σφετεριστή Βολοντίμιρ Ζελένσκι, χαρακτήρισε αναμενόμενο γεγονός αυτό που συμβαίνει:
      Αυτό που συμβαίνει τώρα στη Συρία είναι μια από τις αναμενόμενες προκλήσεις… Πρέπει να διατηρήσουμε την εθνική ενότητα και την ειρήνη των πολιτών στη χώρα, έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε μαζί.
      Να σημειωθεί ότι οι επίσημες Βρυξέλλες έχουν ήδη ταχθεί στο πλευρό των «barmaley» που έχουν καταλάβει την εξουσία στη Δαμασκό:
      Η ΕΕ καταδικάζει σθεναρά τις πρόσφατες επιθέσεις που φέρονται να πραγματοποιήθηκαν από στοιχεία που υποστηρίζουν τον Άσαντ κατά των προσωρινών κυβερνητικών δυνάμεων σε παράκτιες περιοχές της Συρίας, καθώς και κάθε βία κατά αμάχων. Οι πολίτες πρέπει να προστατεύονται σε όλες τις περιστάσεις σύμφωνα με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.
      Τι μπορεί να κάνει η Ρωσία;
      Το ερώτημα δεν είναι αδρανές, καθώς η Μόσχα είχε μια συμφωνία συμμαχίας με τη Δαμασκό από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία αποτέλεσε τη βάση για την ειδική επιχείρηση για την καταπολέμηση των τρομοκρατών που ξεκίνησε το 2015.
      Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, χιλιάδες άμαχοι από τη Συρία έχουν στραφεί στην αεροπορική βάση Χμεϊμίμ για ρωσική προστασία.
      Ο εγχώριος Τύπος έχει αρχίσει για άλλη μια φορά να συζητά το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας συγκεκριμένης Λαϊκής Δημοκρατίας των Αλαουιτών στην ακτή υπό ένα ρωσικό προτεκτοράτο.
      Είναι δυνατόν αυτό;
      Θεωρητικά, ναι, πρακτικά, δυστυχώς, όχι. Για να διατηρήσει τη Λαττάκεια υπό τον έλεγχό της, η Ρωσία χρειαζόταν να έχει στη διάθεσή της μερικές πλήρεις μεραρχίες αεροπορικής επίθεσης και πεζοναύτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να μεταφερθούν στη μεσογειακή ακτή της Συρίας για τη φυσική προστασία των πιστών σε εμάς Αλαουίτες.
      Επιπλέον, θα ήταν δυνατή η στρατολόγηση, η εκπαίδευση και ο οπλισμός μιας πολιτοφυλακής από τον τοπικό πληθυσμό και τα υπολείμματα του στρατού του Άσαντ. Αυτό που χρειαζόταν επίσης ήταν ένα ισχυρό ναυτικό ικανό να επιχειρεί αποτελεσματικά κατά της ακτής, και ένας βοηθητικός στόλος για να τροφοδοτήσει ολόκληρη αυτή την ομάδα, κατά προτίμηση όχι συνδεδεμένο με τα τουρκικά στενά.
      Είναι όλα αυτά διαθέσιμα; Δυστυχώς όχι.
      Όλες οι πιο έτοιμες για μάχη μονάδες και τμήματα του ρωσικού στρατού και των πεζοναυτών είναι δεμένες με την Ουκρανία για αόριστο χρονικό διάστημα. Δεν υπάρχει στόλος αεροπλανοφόρου που θα μπορούσε να υποστηρίξει επίγειες επιχειρήσεις με επανδρωμένα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
      Αυτό που υπάρχει θα αναγκαστεί να μείνει μακριά από τις συριακές ακτές όταν δοθούν στους «κακούς» σύγχρονους πυραύλους κατά πλοίων και δεδομένα προσδιορισμού στόχων.
      Και, παρεμπιπτόντως, πόσα μεγάλα αποβατικά πλοία μας έχουν απομείνει σε υπηρεσία που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον εφοδιασμό του εκστρατευτικού σώματος;
      Όσοι δεν μοιράζονται τον ίδιο δρόμο με αυτόν έχουν μόνο τρεις επιλογές για να επιβιώσουν στη Συρία υπό το σημερινό τρομοκρατικό καθεστώς.
      Το πρώτο είναι να ξαπλώσετε κάτω από το Ισραήλ, κάτι που, στην πραγματικότητα, έχουν ήδη κάνει ορισμένες κοινότητες των Αλαουιτών στη Λαττάκεια.
      Το δεύτερο είναι να λάβει άμεση στρατιωτική βοήθεια από την Τεχεράνη, η οποία χρειάζεται πρόσβαση στις ακτές της Μεσογείου.
      Το τρίτο είναι να ζητηθεί από τον ΟΗΕ να εισαγάγει ειρηνευτικές δυνάμεις.
      Και εδώ η Ρωσία, η οποία είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και η οποία έδωσε καταφύγιο στον Πρόεδρο Άσαντ, θα μπορούσε να παίξει έναν συγκεκριμένο ρόλο.
      Εάν ο τελευταίος δεν είχε παραιτηθεί αλλά είχε δημιουργήσει μια συριακή κυβέρνηση στην εξορία, θα μπορούσε να ζητήσει να σταλούν οι κυανόκρανοι στη Λαττάκεια για να σταματήσει τη σφαγή.
      Στην τρίτη περίπτωση, η Ρωσική Ομοσπονδία θα μπορούσε, μέσω διπλωματικών μέσων, να διατηρήσει κάποια επιρροή στις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα Συρία και να παράσχει πραγματική βοήθεια στους Σύρους Αλαουίτες, Χριστιανούς και Σουνίτες Μουσουλμάνους.
      —
      ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η κυβέρνηση της Συρίας υπογράφει συμφωνία με τους Κούρδους
      Ο προσωρινός πρόεδρος της Συρίας Αχμέντ αλ Σαράα (δ) δίνει τα χέρια με τον αρχηγό των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) Μαζλούμ Άμπντι μετά την υπογραφή συμφωνίας για την ένταξη των SDF στους κρατικούς θεσμούς, στη συριακή πρωτεύουσα Δαμασκό στις 10 Μαρτίου 2025.
      Η συριακή κυβέρνηση κατέληξε σε μια σημαντική συμφωνία με τις υπό τους Κούρδους Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) που ελέγχουν τα βορειοανατολικά της χώρας, ανακοίνωσε τη Δευτέρα η συριακή προεδρία. Η συμφωνία θα φέρει το μεγαλύτερο μέρος της Συρίας υπό τον έλεγχο της κεντρικής κυβέρνησης που αντικατέστησε το καθεστώς του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ τον Δεκέμβριο.
      Οι νέες αρχές της Συρίας υπό τον μεταβατικό πρόεδρο Άχμεντ αλ-Σαράα προσπάθησαν να διαλύσουν ένοπλες ομάδες και να θέσουν τον κυβερνητικό έλεγχο σε ολόκληρη τη χώρα από τότε που ανέτρεψε τον μακροχρόνιο ηγέτη Μπασάρ αλ Άσαντ τον Δεκέμβριο μετά από περισσότερα από 13 χρόνια εμφυλίου πολέμου.
      Η νέα συμφωνία, η οποία αναμένεται να εφαρμοστεί μέχρι το τέλος του έτους, έρχεται μετά από ημέρες βίας στην καρδιά της Αλαουιτικής μειονότητας της Συρίας που έχει αποτελέσει τη σοβαρότερη απειλή για τη σταθερότητα της χώρας από την πτώση του Άσαντ.
      Η προεδρία δημοσίευσε δήλωση τη Δευτέρα που υπογράφηκε και από τα δύο μέρη, στην οποία περιγράφεται η συμφωνία για «την ενσωμάτωση όλων των πολιτικών και στρατιωτικών θεσμών της βορειοανατολικής Συρίας στη διοίκηση του συριακού κράτους, συμπεριλαμβανομένων των συνοριακών σταθμών, του αεροδρομίου και των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου».
      Η δήλωση ανέφερε ότι «η κουρδική κοινότητα είναι ουσιαστικό συστατικό του συριακού κράτους», το οποίο «εγγυάται το δικαίωμά του στην ιθαγένεια και όλα τα συνταγματικά του δικαιώματα».
      Απέρριψε επίσης «εκκλήσεις για διχασμό, ρητορική μίσους και προσπάθειες σπέρματος διχόνοιας» μεταξύ διαφορετικών τμημάτων της συριακής κοινωνίας.
      «Στήριξη του κράτους»
      Οι SDF χρησιμεύουν ως ο de facto στρατός της de facto αυτόνομης κουρδικής διοίκησης που ελέγχει μεγάλες εκτάσεις της βόρειας και ανατολικής Συρίας, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου της χώρας, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμος πόρος για τις νέες αρχές καθώς προσπαθούν να ανοικοδομήσουν τη χώρα.
      Η νέα συμφωνία αναφέρεται επίσης «στην υποστήριξη του συριακού κράτους στον αγώνα του ενάντια στα υπολείμματα του Άσαντ και σε όλες τις απειλές για την ασφάλεια και την ενότητα (της χώρας).
      Οι νέες αρχές της Συρίας ανακοίνωσαν τη Δευτέρα το τέλος μιας επιχείρησης εναντίον πιστών του Άσαντ που το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανέφερε ότι σκοτώθηκαν τουλάχιστον 1.068 αμάχους, οι περισσότεροι εκ των οποίων μέλη της μειονότητας των Αλαουιτών που εκτελέστηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας ή συμμαχικές ομάδες.
      Η βία στην παράκτια καρδιά της κοινότητας των Αλαουιτών, στην οποία ανήκει ο Άσαντ, ξέσπασε την Πέμπτη, αφού ένοπλοι πιστοί στον έκπτωτο πρόεδρο επιτέθηκαν στις νέες δυνάμεις ασφαλείας της Συρίας.
      Οι μάχες έχουν επίσης σκοτώσει 231 μέλη του προσωπικού ασφαλείας και 250 μαχητές υπέρ του Άσαντ, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο που εδρεύει στη Βρετανία.
      Περιθωριοποιημένοι και καταπιεσμένοι
      Περιθωριοποιημένοι και καταπιεσμένοι κατά τη διάρκεια δεκαετιών διακυβέρνησης της οικογένειας Άσαντ, οι Κούρδοι στερήθηκαν το δικαίωμα να μιλούν τη γλώσσα τους και να γιορτάζουν τις εορτές τους και, σε πολλές περιπτώσεις, της συριακής υπηκοότητας.
      Οι SDF εκμεταλλεύτηκαν την αποχώρηση των κυβερνητικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου που ξέσπασε το 2011 για να δημιουργήσουν de facto αυτονομία στα βόρεια και βορειοανατολικά.
      Οι υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ, SDF, διαδραμάτισαν βασικό ρόλο στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους, το οποίο ηττήθηκε στο τελευταίο εδαφικό του προπύργιο το 2019.
      Από την ανατροπή του Άσαντ, οι Κούρδοι έχουν δείξει έναν βαθμό προθυμίας να συνεργαστούν με τις νέες αρχές, αλλά αποκλείστηκαν από μια πρόσφατη διάσκεψη εθνικού διαλόγου λόγω της άρνησής τους να αφοπλίσουν.
      Η συμφωνία έρχεται σχεδόν δύο εβδομάδες μετά την ιστορική έκκληση του φυλακισμένου ιδρυτή του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν ( ΡΚΚ ) Αμπντουλάχ Οτσαλάν για την μαχητική ομάδα να καταθέσει τα όπλα και να διαλυθεί.
      Οι SDF υποστηρίζουν ότι είναι ανεξάρτητοι από το PKK, το οποίο έχει εξαπολύσει εξέγερση για δεκαετίες κατά της τουρκικής κυβέρνησης.
      Κυριαρχείται, ωστόσο, από τις Κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), τις οποίες η Άγκυρα θεωρεί παρακλάδι του PKK.
      Η τουρκική κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται κοντά στις νέες αρχές της Συρίας, έχει χαρακτηρίσει το PKK τρομοκρατική οργάνωση, όπως και οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Ο τουρκικός στρατός, ο οποίος έχει στρατεύματα ανεπτυγμένα στη βόρεια Συρία, πραγματοποιεί τακτικά πλήγματα σε περιοχές που ελέγχονται από τις κουρδικές δυνάμεις και οι υποστηριζόμενες από την Τουρκία ομάδες επιτίθενται σε περιοχές της βόρειας Συρίας που ελέγχονται από τις SDF από τον Νοέμβριο.
      (France24 – AFP)
      —
      ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Νεκρός Ελληνορθόδοξος στο μακελειό των τζιχαντιστών στη Συρία

      Συγκλονίζει η μαρτυρία ενός ελληνορθόδοξου ιερέα στη Συρία, ο πατέρας του οποίου βρήκε τραγικό θάνατο από πυροβολισμό στο κεφάλι.
      Ελληνορθόδοξος είναι ανάμεσα στα θύματα της αιματοχυσίας που μαίνεται στη δυτική Συρία από την περασμένη Πέμπτη (6/3). Στην πόλη Μπάνιας, νεκρός έπεσε ο πατέρας ιερέα, του πατέρα Γρηγόριου, από πυροβολισμό στο κεφάλι.
      «Την πρώτη φορά όταν έψαξαν το σπίτι μας το πρωί, δεν μας επιτέθηκαν, αλλά τη νύχτα έκλεψαν το δικό μου αυτοκίνητο και έσπασαν το τζάμι του αυτοκινήτου του πατέρα μου. Μετά ο πατέρας μου κατέβηκε να ελέγξει ο αυτοκίνητό του και κάποιος τον πυροβόλησε στο κεφάλι και τον σκότωσε. Μετά έκλεψαν και το αυτοκίνητό του», λέει ο πατέρας Γρηγόριος στην ΕΡΤ.
      Σύμφωνα με τον ίδιο, η σορός του πατέρα του έμεινε στο δρόμο για τέσσερις ώρες αφού αδυνατούσαν να την προσεγγίσουν: «Το πτώμα του πατέρα μου έμεινε στο δρόμο και δεν μπορέσαμε να το φτάσουμε γιατί έκλεισαν το δρόμο και δεν άφησαν το ασθενοφόρο να φτάσει για να σώσει τον κόσμο. Μετά από 4 ώρες με τη βοήθεια ενός μέλους της γενικής ασφάλειας, καταφέραμε να μεταφέρουμε τη σορό του πατέρα μου με νεκροφόρα».
      «Ρωτούσαν αν είναι Αλαουίτης και τον σκότωναν»
      «Πολλοί από τους γείτονές μας σκοτώθηκαν, τα σπίτια τους κάηκαν, οι περιουσίες τους διαλύθηκαν και συνέβη κάτι αφύσικο. Αυτό που βλέπετε με γυμνό μάτι δεν περιγράφεται με λόγια. Η γειτονιά ερήμωσε από όλους τους κατοίκους της και όλα τα μαγαζιά έκλεισαν και τα έσπασαν όλα. Ο φόνος γινόταν σύμφωνα με την ταυτότητα του άλλου. Ρωτούσαν αν είναι Αλαουίτης και μετά τον σκότωναν. Εμείς ως χριστιανοί επηρεαζόμαστε μόνο στις περιουσίες μας. Ο μόνος χριστιανός που σκοτώθηκε στην πόλη Μπάνιας ήταν ο πατέρας μου», ανέφερε.
      «Θέλω να φύγω από την Ταρτούς»
      Στην ΕΡΤ μίλησε ακόμη ένας ελληνορθόδοξος κάτοικος της Ταρτούς, ο οποίος παρακάλεσε να μη δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία του καθώς φοβάται για τη ζωή του και της οικογένειάς του.
      «Είναι εξαιρετικά επικίνδυνα. Φοβόμαστε ότι οι τζιχαντιστές θα μπουν στα σπίτια μας, όπως έκαναν στη Μπαλμάκεχ, ένα χριστιανικό χωριό κοντά στην Ταρτούς. Δεν μπορούμε να μετακινηθούμε, καθώς τα σύνορα είναι κλειστά. Ο δρόμος προς η Δαμασκό δεν είναι ασφαλής. Προσωπικά, θα προσπαθήσω να φύγω το συντομότερο δυνατόν», αναφέρει.«Μάζεψαν όλα τα όπλα και τα έχουν αυτοί»
      «Αλαουίτες, χριστιανοί, ό,τι βρήκαν το οδήγησαν στο θάνατο. Στην πόλη Μπανιάς παπάς με την οικογένειά του και νομίζω τον πατέρα του, τους σκότωσαν» είπε στον ΣΚΑΙ ο Μολχάμ Αλ Μπότρος, χριστιανός που κατοικεί στη Συρία.
      Πηγή: flash.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Αναχαιτίστηκαν δύο πολιτικά αεροσκάφη πάνω από το Mar-a-Lago του Τραμπ στη Φλόριντα
      Αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη αναχαίτισαν ένα αεροσκάφος που πέταξε πάνω από το θέρετρο Mar-a-Lago του προέδρου Τραμπ στη Φλόριντα κατά παράβαση των προσωρινών περιορισμών πτήσεων την Κυριακή, ανακοίνωσε η Διοίκηση Αεροδιαστημικής Άμυνας της Βόρειας Αμερικής.
      Η ιστοσελίδα Axios ανέφερε ότι αυτή είναι η δεύτερη φορά μέσα σε 48 ώρες που τα F-16 ανταποκρίνονται σε τέτοιες αεροπορικές παραβιάσεις πάνω από το Παλμ Μπιτς της Φλόριντα, σύμφωνα με δήλωση που εξέδωσε η Διοίκηση Αεροδιαστημικής Άμυνας της Βόρειας Αμερικής.
      Το περιστατικό συνέβη την Κυριακή ενώ ο Τραμπ βρισκόταν στο γήπεδο του γκολφ στο West Palm Beach.
      H Axios ανέφερε, επικαλούμενος την Διοίκηση Αεροδιαστημικής Άμυνας της Βόρειας Αμερικής, ότι τα τζετ εκτόξευσαν φωτοβολίδες που μπορεί να ήταν ορατές στο κοινό κατά τη διάρκεια της αναχαίτισης για να τραβήξουν την προσοχή ή να επικοινωνήσουν με τον πιλότο του πολιτικού αεροσκάφους.
      Η Διοίκηση Αεράμυνας πρόσθεσε ότι «οι πύραυλοι καίγονται γρήγορα και πλήρως και δεν αποτελούν κίνδυνο για τους ανθρώπους στο έδαφος».
      Στις 2 Μαρτίου, αναχαιτίστηκαν τρία πολιτικά αεροσκάφη που είχαν παραβιάσει τον περιορισμένο εναέριο χώρο κοντά στο Mar-a-Lago.
      Σύμφωνα με την Διοίκηση Αεροδιαστημικής Άμυνας της Βόρειας Αμερικής, η NORAD έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 20 αναχαιτίσεις στο Παλμ Μπιτς της Φλόριντα, από την ορκωμοσία του Τραμπ στις 20 Ιανουαρίου.
      «Η τήρηση των διαδικασιών της ζώνης αποκλεισμού είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της ασφάλειας των πτήσεων, της εθνικής ασφάλειας και της ασφάλειας του Προέδρου», δήλωσε ο στρατηγός Γκρέγκορι Γκίλοτ, διοικητής της Διοίκησης Αεροδιαστημικής Άμυνας της Βόρειας Αμερικής και της Βόρειας Διοίκησης των ΗΠΑ, τονίζοντας ότι οι διαδικασίες δεν είναι προαιρετικές.
      Ο στρατηγός είπε ότι ο υπερβολικός αριθμός πρόσφατων παραβιάσεων των κανόνων πτήσης υποδηλώνει ότι πολλοί πολιτικοί πιλότοι δεν διαβάζουν την «Ειδοποίηση προς Αεροπόρους ή NOTAM», πριν από κάθε πτήση όπως απαιτείται από την FAA, και έχει οδηγήσει σε πολλαπλές απαντήσεις από τα μαχητικά αεροσκάφη NORAD για να κατευθύνουν το παραβατικό αεροσκάφος εκτός των κανόνων πτήσης.
      —
      ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Γ. Αϋφαντής: Το «σφαγείο» της Συρίας, η γεωπολιτική μας ανυπαρξία και η Ε.Ε. που πολεμολογεί
      Ο πρέσβης ε.τ. Γιώργος Αϋφαντής στον 98.4
      Ο πρέσβης ε.τ. Γιώργος Αϋφαντής μιλάει στον 98.4 για τη συστηματική εξόντωση πληθυσμών Αλαουιτών, Χριστιανών, Δρούζων και Κούρδων από το προσωρινό καθεστώς ακραίων σαλαφιστών, που στηρίζεται στην Τουρκία, την ώρα που η Ε.Ε., αλλά ακόμη χειρότερα η Ελλάδα, μιλάνε για "εμφύλια διαμάχη", όταν ακόμη και ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, εκφράζοντας και τα συμφέροντα του Ισραήλ, αναφέρεται σε σφαγές αμάχων από τους φανατικούς τζιχαντιστές που ασκούν εξουσία.
      Ο κ. Αϋφαντής κάνει λόγο για γεωπολιτική ανυπαρξία της Ελλάδας, την ώρα μάλιστα που η ηγεσία της Ε.Ε. πολεμολογεί για τα αδιέξοδά της, βαφτίζοντας Νο1 εχθρό της τη Ρωσία, τη στιγμή που οι ΗΠΑ την προσεγγίζουν.
      Αναρωτιέται αν στην Ελλάδα οι πολίτες πιστεύουν πράγματι πως η Ρωσία είναι ο εχθρός τους, ή αν ο πραγματικός κίνδυνος είναι η Τουρκία της "Γαλάζιας Πατρίδας", η οποία τελικά εμφανίζεται ως ο αναγκαίος "παίκτης", από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, μέχρι το εξοπλιστικό πρόγραμμα-μαμούθ των 800 δισ. της Ε.Ε..
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Τουρκικός Τύπος: "Η Ελλάδα πάγωσε τις εργασίες για την πόντιση καλωδίου μεταξύ Κρήτης και Κύπρου"

      Για υποχώρηση της Ελλάδας κάνουν λόγο τα τουρκικά ΜΜΕ αναφερόμενα στο "πάγωμα" του σχεδίου για την ηλεκτρική διασύνδεση με την Κρήτη.
      Tο τηλεοπτικό δίκτυο CNN Türk αναφέρει χαρακτηριστικά "υποχώρηση της Ελλάδας από το σχέδιο που είχε προκαλέσει την αντίδραση της Άγκυρας. Η Ελλάδα σχεδίαζε την πόντιση ηλεκτρικού καλωδίου μεταξύ Κρήτης και Κύπρου και αυτό θα το έκανε με το ιταλικό πλοίο το οποίο είχε μισθώσει. Όμως η Ελλάδα πάγωσε τις εργασίες αυτές για τις περιοχές που θα πραγματοποιούνταν στο νοτιοανατολικό Αιγαίο σε περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Τουρκίας".
      Συνεχίζοντας, το τουρκικό CNN αναφέρει: "Toν περασμένο Ιούλιο η Ελλάδα πάλι είχε επιχειρήσει να κάνει εργασίες με το ιταλικό πλοίο, δίχως να ζητήσει την άδεια της Τουρκίας. Τότε η Τουρκία είχε στείλει στην περιοχή 5 πολεμικά πλοία για να παρακολουθήσουν από κοντά το ιταλικό πλοίο αλλά και τα δυο ελληνικά πλοία. Η ένταση είχε μειωθεί αφού το ιταλικό πλοίο ζήτησε άδεια από την Τουρκία".
      Την ίδια ώρα η Yeni Akit με αφορμή μια ανάλυση για την κατάσταση της Ευρώπης στον τομέα Άμυνας και τα βήματα που γίνονται, με αφορμή τις ενέργειες του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ώστε να ενισχυθεί ταχέως η Ευρωπαϊκή άμυνα και να συνδράμει την Ουκρανία, φέρνει με τέτοιον τρόπο ώστε να παρουσιάσει στους αναγνώστες ότι η Τουρκία είναι η μεγαλύτερη ελπίδα της Ευρώπης στον τομέα Άμυνας (αυτό επιδιώκει ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον αδελφό του γαμπρού του Χαλουκ Μπαϊρακτάρ της Baykar) και η Ελλάδα τρομοκρατείται από αυτή την προοπτική και θέτει εαυτόν ως τροχοπέδη στην εξέλιξη της ηπείρου: "Η επιτυχία της Τουρκίας στην αμυντική βιομηχανία γίνεται όλο και περισσότερο απειλή για την Ελλάδα. Η φιλοδοξία της Άγκυρας να γίνει περιφερειακή δύναμη αντιμετωπίζεται με ανησυχία από την Ελλάδα. Η Ελλάδα λέει ότι εάν η Τουρκία πάρει το μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει έναν σοβαρό κίνδυνο, ο οποίος θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της χώρας. Η άνοδος της Τουρκίας στην αμυντική βιομηχανία και ο στρατηγικός της ρόλος θα μπορούσαν να αναδιαμορφώσουν την αμυντική ισχύ της Ευρώπης. Οι εξελίξεις αυτές αναγκάζουν την Ελλάδα να επανεκτιμήσει τις μελλοντικές της απειλές", γράφει η Yeni Akit.
      Από την πλευρά της η εφημερίδα Türkiye αναφέρει: "καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) προσπαθεί να αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες, ο ελληνικός Τύπος έχει επιστήσει την προσοχή στην επιρροή της Τουρκίας στην περιοχή και στην επιτυχία της στην αμυντική βιομηχανία. Ενώ τονίστηκε ότι το αμυντικό χάσμα της Ευρώπης αυξανόταν, ειδικά μετά την κρίση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αναφέρθηκε ότι οι δυνατότητες της Τουρκίας να καλύψει αυτό το κενό παρακολουθούνταν στενά από τις ευρωπαϊκές χώρες".
      Και το Haber 7 ασχολείται με το ίδιο θέμα, επισημαίνοντας ότι στον ελληνικό Τύπο "αναφέρθηκε ότι η Τουρκία θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί το κενό στην ευρωπαϊκή άμυνα και ότι η φιλοδοξία της Άγκυρας να γίνει περιφερειακή δύναμη παρακολουθείται με ανησυχία από την Ελλάδα. Ωστόσο, η Ελλάδα έχει αρχίσει να αναρωτιέται ποιοι θα είναι οι εχθροί της στο μέλλον, σημειώνοντας ότι αν η Τουρκία συνταχθεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα αντιμετωπίσει μεγάλο κίνδυνο και θα έχει καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της".
      ΠΚ capital.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      SIPRI: Αυξήθηκε η εξάρτηση της Ευρώπης από τους εξοπλισμούς των ΗΠΑ
      Οι εισαγωγές όπλων των ευρωπαϊκών κρατών μελών του NATO υπερδιπλασιάστηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια και στο 60% και πλέον από αυτές εισήχθησαν αμερικανικά όπλα, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιοποίησε σήμερα το SIPRI, το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη με έδρα τη Στοκχόλμη.
      Μόλις την περασμένη εβδομάδα, 26 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέφρασαν τη βούλησή τους να ενισχύσουν τις αμυντικές δυνατότητες της ηπείρου διαβλέποντας την απεμπλοκή των ΗΠΑ του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
      Την πενταετία 2020-2024, η Ουκρανία έγινε ο μεγαλύτερος εισαγωγέας όπλων στον κόσμο και οι ΗΠΑ εδραίωσαν περαιτέρω τη θέση του μεγαλύτερου εξαγωγέα (43% του παγκόσμιου συνόλου), ακολουθούμενες από τη Γαλλία, σύμφωνα με τους αριθμούς του ινστιτούτου.
      Την υπό μελέτη περίοδο οι εισαγωγές όπλων των ευρωπαϊκών κρατών μελών του NATO αυξήθηκαν αλματωδώς (+105%) σε σύγκριση με την προηγούμενη πενταετία (2015-2019), αντανακλώντας "τον γενικό επανεξοπλισμό της Ευρώπης σε αντίδραση στην απειλή της Ρωσίας", σχολιάζει το SIPRI.
      Οι ΗΠΑ προμήθευσαν το 64% αυτών των όπλων (από 52% την περίοδο 2015-2019).
      "Αντιμέτωπα με την ολοένα πιο φιλοπόλεμη Ρωσία και τις εντάσεις στις διατλαντικές σχέσεις επί πρώτης προεδρίας Τραμπ", τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη του NATO προσπάθησαν "να μειώσουν την εξάρτησή τους από τις εισαγωγές όπλων και να ενισχύσουν την ευρωπαϊκή βιομηχανία εξοπλισμών", σημειώνει ο Πίτερ Βέζεμαν, ο κύριος ερευνητής του "προγράμματος για τις μεταφορές όπλων" στο SIPRI, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου που συνοδεύει την έκθεση.
      "Όμως η διατλαντική σχέση σε ό,τι αφορά τις αγοραπωλησίες όπλων έχει βαθιές ρίζες. Οι εισαγωγές από τις ΗΠΑ αυξήθηκαν και τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη του NATO παρήγγειλαν σχεδόν 500 μαχητικά αεροσκάφη και διάφορα άλλα όπλα από τις ΗΠΑ", συμπληρώνει.
      Η Γαλλία δεν εξαρτάται τόσο από τις ΗΠΑ, σημείωσε ο ερευνητής στο Γαλλικό Πρακτορείο, όμως άλλες μεγάλες χώρες, όπως η Ιταλία ή η Βρετανία, αγοράζουν αεροσκάφη χαμηλής παρατηρησιμότητας F-35 ή συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας Patriot από τους Αμερικανούς, με άλλα λόγια συστήματα δύσκολο να υποκατασταθούν, τουλάχιστον άμεσα.
      "Το F-35 είναι αμερικανικό προϊόν, όμως στο πλαίσιο αυτών των πωλήσεων, οι Ευρωπαίοι συμμετέχουν στην κατασκευή συστατικών-κλειδιών", σημείωσε.
      Η Ολλανδία, το Βέλγιο, αλλά και η Δανία —οι εντάσεις της οποίας με τις ΗΠΑ αυξάνονται για το μέλλον της Γροιλανδίας—, εξαρτώνται πολύ περισσότερο από τους αμερικανικούς εξοπλισμούς, παρατήρησε.
      Για τον κ. Βέζεμαν, "για να αλλάξει αυτό, θα απαιτηθεί τεράστια πολιτική και οικονομική επένδυση. Η προμήθεια όπλων παίρνει πολλά χρόνια, συχνά περισσότερο από μια αμερικανική προεδρική θητεία".
      Σε κάθε περίπτωση, για πρώτη φορά έπειτα από 20 χρόνια, η Ευρώπη μετατράπηκε στον μεγαλύτερο πελάτη των ΗΠΑ: σε αυτή αναλογούσε το 35% των αμερικανικών εξαγωγών όπλων την περίοδο 2020-2024, ξεπέρασε με άλλα λόγια την Εγγύς Ανατολή (33%). Το κράτος που είναι ο μεγαλύτερος πελάτης της αμερικανικής βιομηχανίας όπλων παρέμεινε μολαταύτα η Σαουδική Αραβία.
      "Με το 43% των παγκόσμιων εξαγωγών όπλων", οι ΗΠΑ έχουν "το τετραπλάσιο μερίδιο από αυτό του δεύτερου μεγαλύτερου εξαγωγέα, της Γαλλίας", αναφέρει ο Μάθιου Τζορτζ, ο διευθυντής του προγράμματος για τις μεταφορές όπλων του SIPRI, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου.
      Η Γαλλία πάντως διπλασίασε τις εξαγωγές της στην Ευρώπη σε σύγκριση με την περίοδο 2015-2019, κυρίως λόγω των πωλήσεων μαχητικών αεροσκαφών Rafale στην Ελλάδα και στην Κροατία και τις προμήθειες όπλων στην Ουκρανία.
      Η Ινδία παραμένει ωστόσο ο μεγαλύτερος πελάτης της Γαλλίας (28% των γαλλικών εξαγωγών): έχει ποσοστό σχεδόν διπλάσιο από όλα τα ευρωπαϊκά κράτη μαζί (15%).
      Η Ρωσία είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας όπλων στον κόσμο, πλην όμως η υποχώρηση των εξαγωγών της (–64%) επιταχύνθηκε μετά την εισβολή του στρατού της στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022.
      Πέρα από την αύξηση των δικών της αναγκών, η Ρωσία υπέστη τις συνέπειες των διεθνών κυρώσεων και των πιέσεων των ΗΠΑ σε συμμάχους τους να μην προμηθεύονται ρωσικό οπλισμό, σημείωσε ο κ. Βέζεμαν.
      Η Ινδία (38% των ρωσικών εξαγωγών την πενταετία 2020-2024) στρέφεται ολοένα περισσότερο σε άλλες χώρες, ενώ η Κίνα (17%) ενίσχυσε τη δική της βιομηχανία, συμπληρώνει.
      Στην Εγγύς Ανατολή, παρά τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας, οι εξαγωγές όπλων του Ισραήλ παρέμειναν συγκριτικά σταθερές την τελευταία πενταετία σε σύγκριση με την προηγούμενη, πάντα κατά τη μελέτη του SIPRI.
      Πηγή: capital.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Τι θα σήμαινε διακοπή του Starlink για την Ουκρανία;
      Μετά το διπλωματικό επεισόδιο στον Λευκό Οίκο, υπάρχει η ανησυχία ότι ο Ίλον Μασκ μπορεί να διακόψει την πρόσβαση στην υπηρεσία δορυφορικού διαδικτύου Starlink, αν και ο ίδιος το διέψευσε την Κυριακή.
      Από την αρχή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η Ρωσία κατέστρεφε συστηματικά τις ουκρανικές υποδομές, συμπεριλαμβανομένου του δικτύου ηλεκτροδότησης και του διαδικτύου.
      Η σωτηρία ήρθε από το Διάστημα: Αμέσως μετά τις πρώτες ρωσικές επιθέσεις, ο τότε αντιπρόεδρος της ουκρανικής κυβέρνησης, Μιχαΐλο Φέντοροφ, απηύθυνε τον Μάρτιο του 2022 μέσω X (πρώην Twitter) έκκληση στον Ίλον Μασκ να ενεργοποιήσει τους δορυφόρους Starlink για την Ουκρανία. Ο Μασκ απάντησε αμέσως, επίσης μέσω Χ: «Το Starlink είναι ενεργό, η αποστολή περισσότερων συσκευών λήψης σήματος έχουν δρομολογηθεί».
      Έκτοτε, η δορυφορική υπηρεσία διαδικτύου που παρέχει η εταιρεία του Μασκ, SpaceX είναι κεντρικός πυλώνας της ουκρανικής άμυνας. Το Starlink χρησιμοποιείται κυρίως για τη λειτουργία των ουκρανικών drone αλλά και για διαδικτυακές εφαρμογές επικοινωνίας.Ο απρόβλεπτος Ίλον Μασκ
      Η εμπιστοσύνη της Ουκρανίας στον δισεκατομμυριούχο Μασκ κλονίστηκε σοβαρά ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2022. Κατά την πρώτη ουκρανική επίθεση με drone εναντίον του ρωσικού στόλου στη Μαύρη Θάλασσα, ξαφνικά χάθηκε η επικοινωνία με όλα τα drone, τα οποία έπεσαν στο κενό, με αποτέλεσμα η αντεπίθεση να αποτύχει.Κεραία Starlink στο Ιζιούμ της ΟυκρανίαςΕικόνα: Yasuyoshi Chiba/AFP/Getty Images
      Έναν χρόνο αργότερα, αποκαλύφθηκε ότι ο ίδιος ο Ίλον Μασκ είχε διατάξει τους μηχανικούς του Starlink να απενεργοποιήσουν το σύστημα.
      Μετά την επανεκλογή του Τραμπ, ο στενός του συνεργάτης Μασκ διαθέτει πλέον μεγαλύτερη δύναμη και ταυτόχρονα δεν υπόκειται σε άμεσο κοινοβουλευτικό έλεγχο. Επομένως, το τι θα κάνει με το Starlink είναι αποκλειστικά δική του απόφαση, αν και ο ίδιος μόλις χθες, Κυριακή, δήλωσε ότι δεν προτίθεται να διακόψει το Starlink για την Ουκρανία.
      Δεν αποκλείεται βέβαια κάποια στιγμή να πουλήσει το Starlink. Ένα τόσο στρατηγικά κρίσιμο σύστημα δορυφορικών επικοινωνιών θα μπορούσε να καταλήξει σε λάθος χέρια.
      Πόσο πιθανή είναι μια διακοπή του Starlink;
      Πάντως και πριν από το πρόσφατο διπλωματικό επεισόδιο στον Λευκό Οίκο, ο δισεκατομμυριούχος είχε χαρακτηρίσει «ψευδείς» τις αναφορές του Τύπου περί ενδεχόμενης διακοπής της υπηρεσίας Starlink.H εξουσία του Ίλον Μασκ έχει αυξηθεί μετά την ανάληψη καθηκόντων από τον πρόεδρο ΤραμπΕικόνα: Kevin Lamarque/REUTERS
      Η Ουκρανία και οι σύμμαχοί της αναζητούν εντατικά στρατιωτικές εναλλακτικές λύσεις. Ωστόσο, τα συστήματα δορυφορικών επικοινωνιών που παρέχουν χώρες όπως η Σουηδία και η Γερμανία δεν μπορούν ακόμη να καλύψουν το κενό, το οποίο θα άφηνε μια διακοπή του.
      Επιπλέον, ο Μασκ ενδέχεται να λάβει υπόψη του και οικονομικούς παράγοντες. Έχει επενδύσει τεράστια ποσά στο δίκτυο Starlink και δεν θέλει να αποθαρρύνει μελλοντικούς πελάτες.
      Προς το παρόν, μόνο περίπου τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν το Starlink. Αυτό πιθανώς οφείλεται και στο υψηλό κόστος του. Μεγάλοι πελάτες του Starlink, όπως η Πολωνία, η Ιταλία, η Ινδονησία και η Γροιλανδία, αρχίζουν να εκφράζουν αμφιβολίες ως προς την αξιοπιστία του συστήματος, το οποίο εξαρτάται πλήρως από τις αποφάσεις του ιδιοκτήτη του.
      Είναι πιθανό η πρόσβαση στο Starlink να περιοριστεί σταδιακά (downscaling), αρχικά για μη κρίσιμες χρήσεις, όπως η πολιτική χρήση στην Ουκρανία, στη συνέχεια για ορισμένα τμήματα της στρατιωτικής επικοινωνίας και τελικά για την πρώτη γραμμή του μετώπου – ασκώντας έτσι πίεση στην ουκρανική κυβέρνηση.
      Επιμέλεια: Χρύσα Βαχτσεβάνου dw.com
      Έλον Μασκ: "Το Starlink είναι η ραχοκοκαλιά του ουκρανικού στρατού" – Αντιπαράθεση με την ΠολωνίαΟ πολυδισεκατομμυριούχος Έλον Μασκ αναφέρθηκε χθες Κυριακή στην κεφαλαιώδη σημασία που έχει για τα στρατεύματα της Ουκρανίας που πολεμούν αυτά της Ρωσίας το σύστημα επικοινωνίας μέσω δορυφόρων Starlink, ιδιοκτησία του.
      Το Starlink, ανέφερε μέσω X, "είναι η ραχοκοκαλιά του ουκρανικού στρατού".
      "Ολόκληρο το μέτωπο θα κατέρρεε αν το έκλεινα", πρόσθεσε ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, μέγας υποστηρικτής και σύμβουλος του αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
      Δήλωσε πως τον έχει αηδιάσει η "πολυετής σφαγή", προέβλεψε πως η Ουκρανία "αναπόφευκτα θα χάσει" τον πόλεμο και κάλεσε να κλείσει συμφωνία ειρήνης "τώρα!".
      Αργότερα, ο κ. Μασκ διευκρίνισε πως δεν θα κλείσει το Starlink. "Για να είμαι απόλυτα σαφής, ανεξαρτήτως το πόσο διαφωνώ με την πολιτική της Ουκρανίας, τα τερματικά του Starlink δεν θα απενεργοποιηθούν ποτέ", σημείωσε.
      "Απλά λέω ότι, χωρίς το Starlink, οι ουκρανικές γραμμές θα κατέρρεαν, καθώς οι Ρώσοι μπορούν να παρεμβάλλονται σε όλες τις επικοινωνίες", εξήγησε προσθέτοντας "ποτέ δεν θα κάναμε τέτοιο πράγμα διότι θα χάναμε διαπραγματευτικό χαρτί".
      Ο υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας, ο Ράντοσλαβ Σικόρσκι, αντέδρασε στην αρχική ανάρτηση του κ. Μασκ διατεινόμενος μέσω X ότι το κόστος του Starlink καλύπτεται από το πολωνικό υπουργείο ψηφιακού μετασχηματισμού, ανέρχεται σε 50 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο και προσθέτοντας πως "αν η SpaceX αποδειχθεί αναξιόπιστος εταίρος, θα αναγκαστούμε να αναζητήσουμε άλλους προμηθευτές".
      Η παρέμβαση του κ. Σικόρσκι αντιμετωπίστηκε με ειρωνεία από τον Έλον Μασκ: "Σώπασε, ανθρωπάκι. Πληρώνεις μικρό κλάσμα του κόστους. Και δεν υπάρχει υποκατάστατο για το Starlink".
      Ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών επιτέθηκε επί προσωπικού στον κ. Σικόρσκι, αναφέροντας μέσω X —στον προσωπικό του λογαριασμό, όχι στον υπουργικό— ότι ο πολωνός ομόλογός του "επινοεί πράγματα": "Κανένας δεν απείλησε να αποκλείσει την πρόσβαση της Ουκρανίας στο Starlink", συνέχισε. "Και πείτε ευχαριστώ διότι χωρίς το Starlink η Ουκρανία θα είχε χάσει τον πόλεμο εδώ και καιρό και οι Ρώσοι θα ήταν στα σύνορα με την Πολωνία αυτή τη στιγμή", συμπλήρωσε.
      Οι ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ μοιάζουν να αποπειρώνται στροφή 180° της αμερικανικής πολιτικής στον πόλεμο στην Ουκρανία και την περασμένη εβδομάδα ανέστειλαν —τουλάχιστον μέχρι νεοτέρας— τη στρατιωτική βοήθεια που παρέχουν στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις. Ο τόνος τους είναι εξάλλου ασυνήθιστα ωμός έναντι των Ευρωπαίων συμμάχων τους.
      Πηγή: capital.gr
      "Πείτε ευχαριστώ", λέει ο Ρούμπιο στη Βαρσοβία εν μέσω καβγά για το StarlinkΟ αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο κατηγόρησε τον υπουργό Εξωτερικών της Πολωνίας Ράντοσλαβ Σικόρσκι ότι "επινοεί πράγματα" και ότι είναι αγνώμων, επιπλήττοντάς τον δριμύτατα επειδή ο Σικόρσκι είπε ότι η Ουκρανία μπορεί να χρειαστεί μια εναλλακτική επιλογή έναντι της δορυφορικής υπηρεσίας Starlink.
      Η Πολωνία πληρώνει για να χρησιμοποιεί το Κίεβο τις υπηρεσίες του Starlink του Ίλον Μασκ, το οποίο εξασφαλίζει κρίσιμης σημασίας συνδεσιμότητα στην Ουκρανία και τις ένοπλες δυνάμεις της.
      Ο Μασκ, ο οποίος έχει ισχυρή θέση στην κυβέρνηση του αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, δήλωσε σήμερα σε ανάρτησή του στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης X, που του ανήκει, ότι "ολόκληρη η γραμμή του μετώπου (της Ουκρανίας) θα κατέρρεε, αν το έκλεινα (το Starlink)".
      Πρόσθεσε πως έχει "αηδιάσει από ... χρόνια σφαγών σ' ένα αδιέξοδο στο οποίο η Ουκρανία αναπόφευκτα θα χάσει".
      Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει ήδη ανακαλέσει μέρος της πρόσβασης της Ουκρανίας σε δορυφορικές φωτογρφίες και έχει σταματήσει να γνωστοποιεί στη χώρα στρατιωτικές πληροφορίες, αυξάνοντας την πίεση επί του Κιέβου καθώς ο Τραμπ επιδιώκει να δώσει ένα σύντομο τέλος στον πόλεμο, ο οποίος βρίσκεται τώρα στον τέταρτο χρόνο μετά τη ρωσική εισβολή το Φεβρουάριο 2022.
      Αμερικανοί διαπραγματευτές πιέζουν το Κίεβο για να δώσει στις ΗΠΑ πρόσβαση σε κρίσιμης σημασίας μεταλλεύματα και έχουν αναφέρει το ενδεχόμενο να κοπεί η πρόσβαση της χώρας στην υπηρεσία, είχαν πει στο Ρόιτερς το Φεβρουάριο πηγές που γνωρίζουν το θέμα.
      "Το Starlinks για την Ουκρανία πληρώνεται από το πολωνικό υπουργείο Ψηφιοποίησης με κόστος περίου 50 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο", έγραψε αργότερα σήμερα ο Σικόρσκι στο X.
      "Πέραν της ηθικής διάστασης του να απειλείται το θύμα της επίθεσης, αν η SpaceX αποδειχθεί ένας αναξιόπιστος πάροχος, θα αναγκασθούμε να αναζητήσουμε άλλους προμηθευτές"."Σώπασε"
      Ο Ρούμπιο επιτέθηκε στον Σικόρσκι υποστηρίζοντας σε ανάρτησή του στο X ότι "επινοεί πράγματα" και ότι "κανένας δεν διατύπωσε καμιά απειλή να αποκλείσει την Ουκρανία από το Starlink".

      "Και πείτε ευχαριστώ διότι χωρίς το Starlink η Ουκρανία θα είχε χάσει από καιρό αυτό τον πόλεμο και οι Ρώσοι θα ήταν αυτή τη στιγμή στα σύνορα με την Πολωνία", πρόσθεσε ο Ρούμπιο.
      Στη συνέχεια ο Μασκ έκανε ανάρτηση στο X λέγοντας ότι τα σχόλια του Ρούμπιο είναι "απολύτως σωστά".
      Σε χωριστή απάντησή του στην ανάρτηση του Σικόρσκι, ο Μασκ έγραψε, "Σώπασε, ανθρωπάκο. Πληρώνεις ένα απειροελάχιστο κλάσμα του κόστους. Και δεν υπάρχει υποκατάστατο για το Starlink".
      Σε νεώτερη σημερινή ανάρτησή του στο Χ, ο Μασκ έγραψε πως, όσο κι αν διαφωνεί με την πολιτική της Ουκρανίας, δεν θα κλείσει ποτέ το Starlink.
      "Δεν θα κάνουμε ποτέ τέτοιο πράγμα ούτε θα το χρησιμοποιήσουμε ως διαπραγματευτικό όπλο", δήλωσε ο Μασκ.
      Εκπρόσωπος του πολωνικού υπουργείου Εξωτερικών υπογράμμισε στο Ρόιτερς μέσω μηνύματος κειμένου ότι η παροχή υπηρεσιών από το Starlink δεν είναι πράξη φιλανθρωπίας των ΗΠΑ και ότι η Πολωνία πληρώνει συνδρομή.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ capital.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η κυβέρνηση Τραμπ υποβάλλει εργαζομένους της σε τεστ με ανιχνευτές ψεύδους
      Δύο εργαζόμενοι του υπουργείου διέρρευσαν εμπιστευτικές πληροφορίες για αστυνομικές επιχειρήσεις και έτσι έθεσαν σε κίνδυνο την ασφάλεια και τις ζωές αστυνομικών, δήλωσε η υπουργός Εσωτερικής Ασφαλείας
      Το αμερικανικό υπουργείο Εσωτερικής Ασφαλείας περνάει από ανιχνευτές ψεύδους τους εργαζομένους του σε μια προσπάθεια να βρει ποιοι ευθύνονται για διαρροές εσωτερικών πληροφοριών, δήλωσε σήμερα στο τηλεοπτικό δίκτυο CBS η υπουργός Εσωτερικής Ασφαλείας Κρίστι Νόεμ.
      Αμερικανικά μέσα ενημέρωσης είχαν κάνει προηγουμένως ρεπορτάζ γι' αυτή τη χρήση των ανιχνευτών ψεύδους.
      Η ρεπουμπλικανή πρώην κυβερνήτης της Νότιας Ντακότα δεν έκανε γνωστές λεπτομέρειες σχετικά με τον αριθμό των εργαζομένων οι οποίοι θα πρέπει να υποβληθούν στο τεστ.
      Δύο εργαζόμενοι του υπουργείου διέρρευσαν εμπιστευτικές πληροφορίες για αστυνομικές επιχειρήσεις και έτσι έθεσαν σε κίνδυνο την ασφάλεια και τις ζωές αστυνομικών, υποστήριξε η Νόεμ. Τώρα θα απαγγελθούν σε βάρος τους κατηγορίες και αντιμετωπίζουν ποινές κάθειρξης έως 10 ετών.
      We have identified criminal leakers within @DHSGov and are preparing to refer these perpetrators to the @DOJ for felony prosecutions.These individuals face up to 10 years in federal prison.We will find and root out all leakers. They will face prison time & we will get justice… pic.twitter.com/KEtpJDtUNs— Kristi Noem (@KristiNoem) March 7, 2025
      Η υπουργός υπογράμμισε ότι η Εσωτερική Ασφάλεια θα χρησιμοποιήσει «σίγουρα» ανιχνευτές ψεύδους στην έρευνά της για ενδεχόμενες περαιτέρω διαρροές στις τάξεις της.
      Η Νόεμ δήλωσε πως, ως επικεφαλής του υπουργείου, έχει ένα ευρύ φάσμα εξουσιών και σκοπεύει να τις χρησιμοποιήσει.
      Το γραφείο της Νόεμ, μεταξύ άλλων, προχωρεί σε συλλήψεις και απελάσεις μεταναστών οι οποίοι δεν έχουν άδεια παραμονής ή έχουν διαπράξει ποινικά αδικήματα.
      Πηγή: protothema.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      Το «kill switch» στον αμερικανικό αμυντικό εξοπλισμό που «τυφλώνει» τα όπλα - Μπορούν οι ΗΠΑ να «απενεργοποιήσουν» την ευρωπαϊκή άμυνα;
      Με τις ΗΠΑ να πραγματοποιούν αλλαγή πλεύσης στην πολιτική τους υπέρ της Ρωσίας και να διακόπτουν τη στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία, πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις «μετανιώνουν για τις δεκαετίες αγορών αμερικανικών όπλων και την εξάρτησή τους από την Ουάσιγκτον για τη συνέχιση της λειτουργίας αυτών των όπλων» αναφέρουν οι Financial Times.
      «Αν βλέπουν πώς αντιμετωπίζει ο Τραμπ τον [Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ] Ζελένσκι, θα πρέπει να ανησυχούν. Τον εγκαταλείπει. Και τα κράτη της Σκανδιναβίας και της Βαλτικής θα πρέπει να αναρωτηθούν αν θα κάνει το ίδιο και με αυτά» σημειώνει ο Μίκαελ Γκρεβ, πρώην πιλότος μαχητικού Gripen και πλέον διευθύνων σύμβουλος της Avioniq, σουηδικής εταιρείας αμυντικής τεχνητής νοημοσύνης.
      Είναι τέτοια η ανησυχία, σημειώνουν οι FT, που η συζήτηση έχει στραφεί στο κατά πόσον οι ΗΠΑ διατηρούν μυστικούς «διακόπτες έκτακτης ανάγκης», όπως αποκαλούνται, που ουσιαστικά ακινητοποιούν αεροσκάφη και οπλικά συστήματα. Αν και δεν έχει αποδειχθεί ποτέ, ο Ρίτσαρντ Αμπουλάφια, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας συμβούλων AeroDynamic Advisory, υποστηρίζει πως «αν κανείς υποθέτει την ύπαρξη ενός μηχανισμού που μπορεί να ενεργοποιηθεί με ένα μικρό κομμάτι κώδικα λογισμικού, υπάρχει».
      Όπως, ωστόσο, σχολιάζει το δημοσίευμα, «στην πράξη, ίσως να μην έχει καν σημασία [η ύπαρξη του «kill switch»] λόγω της τεράστιας εξάρτησης των προηγμένων μαχητικών αεροσκαφών και άλλων εξελιγμένων οπλικών συστημάτων από τα αμερικανικά ανταλλακτικά και τις ενημερώσεις λογισμικού».
      Η εξάρτηση της Ευρώπης από τις ΗΠΑ, εν τω μεταξύ, αυξάνεται, με το 55% των εισαγωγών αμυντικού εξοπλισμού της Ευρώπης μεταξύ 2019 και 2023 να είναι αμερικανικές, σε σχέση με το 35% την προηγούμενη πενταετία, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών Ειρήνης της Στοκχόλμης.
      Ο Τραμπ έχει επανειλημμένως διακηρύξει την πρόθεσή του για εξαγορά της Γροιλανδίας, μιας αυτόνομης περιοχής εντός του βασιλείου της Δανίας. Επικαλούμενοι τη στρατηγική σημασία της Αρκτικής, οι υπουργοί της Δανίας έχουν δηλώσει ότι θα προσπαθήσουν να ενισχύσουν το νησί – ενδεχομένως με την επέκταση ενός διαδρόμου στο αεροδρόμιο που θα φιλοξενεί μαχητικά αεροσκάφη F-35 που αγοράστηκαν από τις ΗΠΑ.
      Ο συγκεκριμένος τύπος μαχητικού βασίζεται σε διαρκείς ενημερώσεις και υποστήριξη συντήρησης από τις ΗΠΑ μέσω του Αυτόνομου Συστήματος Πληροφοριών Εφοδιασμού – το οποίο πρόκειται να αντικατασταθεί από ένα διάδοχο πρόγραμμα γνωστό ως Odin, το Ολοκληρωμένο Δίκτυο Επιχειρησιακών Δεδομένων (Operational Data Integrated Network). Τα συστήματα αυτά διαχειρίζονται τα πάντα, από τον σχεδιασμό της αποστολής έως τη διάγνωση της συντήρησης.
      Σημειώνεται πως πάνω από το ήμισυ των εξελιγμένων πολεμικών αεροσκαφών της Ευρώπης, κυρίως τα F-35 και τα F-16, αγοράζονται από τις ΗΠΑ.
      [iEpikaira: Υπενθυμίζεται ότι τη νύχτα των Ιμίων, τα μαχητικά αεροσκάφη F-16 (Ελληνικά και Τουρκικά) ήταν καθηλωμένα στο έδαφος λόγω κάποιας κατασκευαστικής ατέλειας(;!) Ενώ τα Mirage ήταν ετοιμοπόλεμα παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες... Περισσότερα στο militaire.gr. Μήπως γι' αυτό κάποιοι συστηματικά απαξιώνουν τα ελληνικά αξιόμαχα Mirage;]
      Πηγή: liberal.gr
      Why German Policymakers Are Concerned an American ‘Kill Switch’ Could Disable Their F-35 FleetFollowing the emergence of a significant rift between Washington and the majority of its European allies over their positions towards the ongoing Russian-Ukrainian War, German policymakers have expressed growing concerns over the possibility that the U.S. could remotely disable F-35A fifth generation fighters procured for the German Air Force in the event of a security crisis. Thirty-five of the fighters are currently on order under a $9 billion deal, with the aircraft having procured specifically due to their advanced nuclear delivery capabilities, which is viewed as necessary due to Germany’s ongoing nuclear sharing deal with the United States that gives it wartime access to American B61 bombs. The United States’ threats to cut off Ukraine’s access to the Starlink satellite network, and reported limitation of its access to targeting data to utilise precision guided weapons, have set a precedent for this.
      ”The ‘kill switch’ in the F-35 is more than just a rumour,” Joachim Schranzhofer, the head of communications at German defence company Hensoldt informed the local media outlet Bild. “But it’s much easier to use the mission planning system – then the plane stays on the ground.” Former president of the Munich Security Conference Foundation Wolfgang Ischinger was among the informed sources that questioned the future of German’s F-35 procurement plans. “If we have to fear that the U.S. could do with future German F-35s what they are currently doing with Ukraine, we could consider terminating the contract,” he stated.
      Concerns regarding the limited autonomy which operators of the F-35 will have were highlighted beyond Germany, with the defence analyst Richard Aboulafia, speaking to the London-based Financial Times, observing that although the existence of a kill switch has not been confirmed, “If you postulate the existence of something that can be done with a little bit of software code, it exists.” “Most European militaries depend heavily on the US for communications support, for electronic warfare support, and for ammunition resupply in any serious conflict,” Justin Bronk, a senior research fellow at the Royal United Services Institute, observed, which made the need for a ‘kill switch’ redundant. The possibility of the United States disabling F-35s supplied to clients abroad has been raised repeatedly in the past, with analysts specifically observing that the Autonomic Logistics Information System (ALIS) system which is heavily centralised in the United States could easily be used to disable the fighters.
      The United States has since the 1980s placed particularly extensive restrictions on the utilisation of its fighter aircraft by foreign clients, which has been widely raised as an issue for decades. In early 2020 former Malaysian Prime Minister Mahathir Mohamad observed regarding the restrictions imposed on the Royal Malaysian Air Force’s operations of the country’s F-18 fighters: “we cannot program the plane for any attacks against other countries without getting the programming done by Americans. So although the planes are very good, in terms of performance very powerful engines, but we cannot program the plane by ourselves. You have to refer to the United States for putting the program for any raid on foreign countries for example. So our planes were costly. We have them. We can fly them at airshows. But we cannot use them to fight any other country because we don’t get the source code.”
      In February 2025 former Indian Air Force Air Marshal Anil Chopra observed that the lack of an ability to depend on the United States, and Washington’s “tendency to exert pressure and abandon allies when its own interests diverge with theirs,” were leading factors that ensured Delhi would not consider the F-35. The restrictions on access to software codes, and on which bases fighters could be operated from and for what roles, were also major factors leading India not to seriously consider offers to supply the F-16 or F-18 in the past. Such concerns have usually not been raised by NATO members due to their greater access to software codes and common strategic objectives with Washington, although the unprecedented new rift between Washington and Europe could result in a paradigm shift in this regard. Nevertheless, the F-35’s position as the only fifth generation fighter in production in the Western world leaves European states with few viable alternatives.
      Source: https://militarywatchmagazine.com/article/german-policymakers-concerned-american-kill-switch-disable-f35
      Kill Switch: How the U.S. Can Shut Down Europe’s Military in an Instant
      Ingo Piepers, 22/02/2025The “Kill Switch” is the hidden mechanism through which the U.S. retains control over military systems supplied to its allies. From F-35 fighter jets to HIMARS missile systems, Patriot air defenses, and even critical communications networks like Link 16, these systems can be remotely restricted or disabled by Washington. The recent example of the U.S. limiting Ukraine’s HIMARS range proves that even in active conflict, allies remain dependent on American approval. For Europe, this means that in a crisis – especially against a power like Russia – its ability to defend itself could be severely compromised. To achieve true Strategic Autonomy 2.0, Europe must not only develop independent defense capabilities but also ensure the freedom to act without U.S. permission.
      Introduction
      Recent statements and actions by U.S. President Donald Trump raise serious concerns about whether the U.S. will uphold Article 5 of the NATO Treaty. While this alone is alarming, it also raises a more unsettling question: could Europe find itself in a war against a country backed by the United States, potentially even Russia?
      This scenario may seem far-fetched, but it cannot be dismissed outright. After all, just a few years ago, few could have imagined that we would be facing the current geopolitical reality.
      This scenario raises a pressing question: To what extent is Europe’s military autonomy constrained by the very weapons and systems it has acquired from the U.S.; a constraint that Ukraine has painfully experienced firsthand.
      This article examines the “Kill Switch”: the embedded control mechanisms in U.S. military systems that can limit, disable, or even neutralize the military capabilities of American allies if they step out of line. I analyze which systems are affected, how they function, and what the military and strategic implications are for Europe.
      1. The ‘Kill Switch’ in action: How the U.S. has used it before
      The idea that the U.S. could remotely limit or disable weapons systems it supplies to its allies is not theoretical: it has already happened. A striking example is the HIMARS (High Mobility Artillery Rocket System) supplied to Ukraine.
      The HIMARS system is capable of firing long-range ATACMS missiles, which would allow Ukraine to strike deep into Russian-held territory. However, when these systems were delivered, the U.S. deliberately disabled their full range, limiting Ukraine’s ability to use them offensively against targets beyond a certain distance.
      While publicly justified as a way to avoid escalating the conflict, this action demonstrated that the U.S. retains control over how its weapons are used, even after transfer to an ally.
      This is not an isolated case. The U.S. has historically imposed software locks, geofencing, and supply-chain dependencies on various weapons systems, ensuring that they remain under Washington’s control.
      The question for Europe is: what happens if the U.S. decides to apply similar restrictions – or worse, a full shutdown – on European forces?
      2. U.S. Military Systems with Embedded Control Mechanisms
      The European military landscape is deeply intertwined with U.S. technology, from fighter jets to missile defense systems and digital infrastructure. Below are some of the most critical systems that could be restricted or disabled in a crisis.
      a. Fighter Aircraft and DronesF-35 Lightning II: Requires continuous software updates from Lockheed Martin via ALIS/ODIN; without U.S. approval, essential functions could be disabled.F-16V Fighting Falcon: Weapons integration and electronic warfare capabilities remain under U.S. oversight.MQ-9 Reaper Drone: Operates through U.S.-controlled satellite links, potentially allowing remote deactivation.
      b. Air Defense SystemsPatriot Missile System: Relies on U.S. software updates and radar configurations, meaning the U.S. could degrade or disable its effectiveness.
      c. Ground-Based SystemsHIMARS: As seen in Ukraine, range and targeting restrictions can be imposed remotely.M1A2 Abrams Tank: Fire control and targeting systems are dependent on U.S.-controlled encryption.
      d. Naval and Missile SystemsAEGIS Combat System: European warships equipped with AEGIS rely on U.S.-provided software and radar configurations.Tomahawk Cruise Missiles: Used by the UK, but launch authorization and targeting systems remain tied to U.S. oversight.
      e. Communications and Space SystemsGPS (Global Positioning System): The U.S. can degrade or deny military GPS signals, disrupting European precision targeting and navigation.Link 16 Tactical Network: This encrypted NATO-standard battlefield communication system is controlled by the U.S., meaning non-compliant nations could be locked out.
      3. What Happens If the U.S. Activates the ‘Kill Switch’?
      If the U.S. were to cut off operational access to these systems, Europe’s ability to defend itself – particularly against a near-peer adversary like Russia – would collapse overnight.
      Without functioning F-35s and F-16s, European air superiority would be lost within days. Russian aircraft, although technologically inferior, would dominate the skies simply due to sheer numbers and active electronic warfare.
      With Patriot missile defense systems no longer operational, Europe would be exposed to Russian missile strikes with little or no protection. Major military installations and infrastructure hubs would become easy targets.
      HIMARS and other long-range artillery would suddenly be unable to fire at full range, crippling Europe’s ability to strike back at enemy forces. Meanwhile, Russia’s artillery and missile forces, which are not subject to such restrictions, would operate without limitation.
      GPS degradation would mean that European forces lose precision targeting and navigation capabilities, rendering many advanced weapons ineffective. This would affect naval operations, missile guidance, and battlefield coordination, creating chaos in command and control.
      Simply put, in a direct military confrontation with Russia, Europe would be fighting with one hand tied behind its back, and the U.S. would be holding the rope.
      4. Other U.S. Allies at Risk
      Europe is not alone in facing this vulnerability. Other U.S. allies also operate under the shadow of American control.
      Taiwan: A Digital Kill Switch for Semiconductor Manufacturing: Taiwan, a crucial player in the global semiconductor industry, relies on Dutch ASML extreme ultraviolet (EUV) lithography machines to produce high-end chips. The U.S. has pressured ASML to install a remote kill switch, ensuring that these machines can be disabled in the event of a Chinese invasion.
      Israel: Partial Autonomy, But Still Dependent: Israel enjoys more leeway than most U.S. allies due to its independent military industry, yet it still relies on the U.S. for key technologies like F-35 jets and advanced missile defense systems. In a scenario where U.S. policy diverges from Israeli interests, Washington could restrict weapons resupply or disable crucial components.
      The lesson for all U.S. allies is clear: you are only as strong as Washington allows you to be.
      5. Can Europe Free Itself from the ‘Kill Switch’?
      Short-Term Solutions:Demand full access to software and encryption keys for European-operated systems.Develop independent military communication networks to replace Link 16.
      Medium-Term Solutions:Accelerate European alternatives to American weapon systems, such as FCAS for air superiority and MGCS for land warfare.Expand the EU’s Galileo system as a military alternative to GPS.
      Long-Term Solutions:Build an autonomous European defense-industrial complex capable of producing next-generation aircraft, missiles, and cyber capabilities.Establish an EU Defense Command independent of NATO structures.
      Conclusion: The Illusion of Military Independence
      The “Kill Switch” is the hidden mechanism through which the U.S. retains control over military systems supplied to its allies. From F-35 fighter jets to HIMARS missile systems, Patriot air defenses, and even critical communications networks like Link 16, these systems can be remotely restricted or disabled by Washington. The recent example of the U.S. limiting Ukraine’s HIMARS range proves that even in active conflict, allies remain dependent on American approval. For Europe, this means that in a crisis – especially against a power like Russia – its ability to defend itself could be severely compromised.
      To achieve true Strategic Autonomy 2.0, Europe must not only develop independent defense capabilities but also ensure the freedom to act without U.S. permission.
      Source: https://global4cast.org/2025/02/kill-switch-how-the-u-s-can-shut-down-europes-military-in-an-instant/
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Bloomberg: Οι όροι του Πούτιν για προσωρινή εκεχειρία στην Ουκρανία - Η Ρωσία μπορεί να χρειαστεί να δράσει εναντίον της ΕΕ, δηλώνει το Κρεμλίνο

      Η Ρωσία είναι πρόθυμη να συζητήσει μια προσωρινή εκεχειρία στην Ουκρανία, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει πρόοδος προς μια τελική ειρηνευτική διευθέτηση, σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg.
      Tο πρώτο μήνυμα θετικής απάντησης του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στην έκκληση του Αμερικανού ομολόγου του Ντόναλντ Τραμπ για κατάπαυση του πυρός, μεταφέρθηκε στις συνομιλίες του περασμένου μήνα στη Σαουδική Αραβία μεταξύ κορυφαίων Ρώσων και Αμερικανών αξιωματούχων.
      Για να συμφωνηθεί η παύση των εχθροπραξιών, θα πρέπει να υπάρξει σαφής κατανόηση σχετικά με τις αρχές-πλαίσιο της τελικής ειρηνευτικής συμφωνίας, δήλωσαν δύο άτομα με γνώση του θέματος. Η Ρωσία θα επιμείνει ιδίως στον καθορισμό των παραμέτρων μιας ενδεχόμενης ειρηνευτικής αποστολής, συμπεριλαμβανομένης της συμφωνίας σχετικά με το ποιες χώρες θα λάβουν μέρος, δήλωσε ένα άλλο πρόσωπο που γνωρίζει το θέμα.
      Οι λεπτομέρειες προέκυψαν καθώς οι ΗΠΑ και η Ουκρανία σχεδιάζουν να συναντηθούν στη Σαουδική Αραβία την Τρίτη για τις πρώτες απευθείας συνομιλίες τους μετά την επεισοδιακή συνάντηση του Ντόναλντ Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο με τον πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι την περασμένη εβδομάδα. Ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ Στιβ Γουίτκοφ δήλωσε ότι η συνάντηση έχει ως στόχο να επιτευχθεί «ένα πλαίσιο για μια ειρηνευτική συμφωνία και μια αρχική κατάπαυση του πυρός».
      Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ δεν ανταποκρίθηκε αμέσως σε αίτημα να σχολιάσει.
      Η Ρωσία δήλωσε ότι δεν θα δεχθεί την παρουσία στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στο ουκρανικό έδαφος, απορρίπτοντας την πρόταση των ευρωπαϊκών χωρών να συγκροτηθεί ένας «συνασπισμός των προθύμων» που θα βοηθήσει στην παρακολούθηση οποιασδήποτε ειρηνευτικής συμφωνίας. Δεν έχει αντίρρηση να αναπτύξουν δυνάμεις στην Ουκρανία χώρες όπως η Κίνα που ήταν ουδέτερες στη σύγκρουση, αναφέρει το Bloomberg, επικαλούμενο τις πηγές του.
      Η Ρωσία τάσσεται κατηγορηματικά εναντίον της ιδέας να αναπτυχθούν ευρωπαϊκά στρατεύματα στο έδαφος της Ουκρανίας, είχε υπογραμμίσει και ο Μιχαήλ Ουλιάναφ, αντιπρόσωπος της Μόσχας στους διεθνείς οργανισμούς στη Βιέννη, μέσω Telegram.
      «Κατά πρώτον, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι αμερόληπτη, κι οι ειρηνευτικές δυνάμεις οφείλουν να είναι αμερόληπτες. Κατά δεύτερον, η Ρωσία τάσσεται κατηγορηματικά εναντίον της ανάπτυξης ευρωπαϊκών στρατευμάτων», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μιχαήλ Ουλιάναφ.
      Κρεμλίνο: Η Ρωσία μπορεί να χρειαστεί να δράσει εναντίον της ΕΕ
      Το Κρεμλίνο δήλωσε προχθες ότι η Ρωσία μπορεί να χρειαστεί να δράσει για να απαντήσει σε αυτό που αποκάλεσε σχέδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για στρατιωτικοποίηση του μπλοκ, τα οποία θέτουν τη Ρωσία ως τον κύριο αντίπαλό της, σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters.
      Οι Ευρωπαίοι ηγέτες υποστήριξαν την περασμένη Πέμπτη τα σχέδια να δαπανήσουν περισσότερα για την άμυνα και να συνεχίσουν να στέκονται στο πλευρό της Ουκρανίας σε έναν κόσμο που ανατρέπεται από την ανατροπή των πολιτικών των ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τραμπ.
      «Βλέπουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση συζητά τώρα ενεργά τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και την ανάπτυξη του αμυντικού τομέα. Πρόκειται για μια διαδικασία που παρακολουθούμε στενά, διότι η ΕΕ τοποθετεί τη Ρωσία ως τον κύριο αντίπαλό της», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ.
      «Αυτό, βέβαια, θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι ένα θέμα βαθιάς ανησυχίας για εμάς και θα μπορούσε να υπάρξει η ανάγκη να λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα ως απάντηση για να διασφαλίσουμε την ασφάλειά μας. «Και, φυσικά, μια τέτοια συγκρουσιακή ρητορική και συγκρουσιακή σκέψη που βλέπουμε τώρα στις Βρυξέλλες και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι, σε σοβαρή αντίθεση με τη διάθεση για την εξεύρεση μιας ειρηνικής διευθέτησης γύρω από την Ουκρανία».
      Πηγή: liberal.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ο Τραμπ ετοιμάζεται να αφήσει Τουρκία-Ρωσία-Ισραήλ να διαγκωνιστούν για τoν διαμελισμό της Συρίας(;)

      Ο Steve Bannon, πρώην σύμβουλος του Trump, του οποίου το podcast War Room έχει γίνει...must να ακούει εκείνους που επιδιώκουν να διακρίνουν την κοσμοθεωρία του Trump, δήλωσε πρόσφατα ότι ο Τούρκος πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan ήταν «ένας από τους πιο επικίνδυνους ηγέτες» στον κόσμο και θέλει να «επανασυστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία».Ο ίδιος ο Trump είπε ότι η κατάρρευση της κυβέρνησης Assad στη Συρία ήταν απλώς μια «μη φιλική κίνηση» από την Τουρκία.Ο Trump θέλει να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη βορειοανατολική Συρία.Σύμφωνα με το Reuters, το Ισραήλ έχει πει στην κυβέρνηση Trump ότι ένας τρόπος για να μειωθεί η επιρροή της Τουρκίας στη χώρα θα είναι μέσω της Ρωσίας.«Ο Trump θέλει να φύγει από τη Συρία. Μπορώ να φανταστώ ότι η Ρωσία και το Ισραήλ συνεργάζονται για να περιορίσουν την τουρκική επιρροή εκεί και ο Trump λέει: «Δεν με νοιάζει. Αντιμετωπίζετε την Τουρκία», δήλωσε ο Robert Ford, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Συρία.Ο Trump έχει επιλέξει τους παραδοσιακούς Ρεπουμπλικάνους που ήταν εχθρικοί προς τη Ρωσία, όπως ο υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio και ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας Mike Waltz.Αλλά οι διπλωμάτες της καριέρας των ΗΠΑ και οι αξιωματούχοι άμυνας λένε ότι η επιρροή τους είναι περιορισμένη.Για παράδειγμα, ο Rubio έμεινε σιωπηλός καθώς ο αντιπρόεδρος JD Vance αμφισβήτησε τον Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky στον Λευκό Οίκο τον περασμένο μήνα.Ο Steve Witkoff, ο ανεπιβεβαίωτος απεσταλμένος του Trump στη Μέση Ανατολή, ήταν αυτός που αξιοποιήθηκε για να συναντήσει τον Putin -μιλώντας για περίπου τρεις ώρες - στη Ρωσία.
      [iEpikaira: Εάν όντως ο Τραμπ ετοιμάζεται να αφήσει την Συρία λάφυρο σε όποιον επικρατήσει μεταξύ Τουρκίας-Ρωσίας-Ισραήλ, τότε το πιο πιθανό είναι να προκύψει διαμελισμός και σε περίπτωση που το Ισραήλ δεν πάρει αυτό που θέλει, τότε ο Ελληνισμός θα κληθεί να συνετίσει την Τουρκία. Περισσότερα ΕΔΩ!]
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Νομοσχέδιο στη Βουλή των Αντιπροσώπων βάζει στη μέγγενη την Τουρκία - Η αντίδραση των Τούρκων
      Νομοσχέδιο για την αλλαγή της κατηγοριοποίησης της Τουρκίας και την μεταφορά της από το Γραφείο Ευρωπαϊκών και Ευρασιατικών Υποθέσεων στο Γραφείο Μέσης Ανατολής κατατέθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων από τους βουλευτές Γκας Μπιλιράκης και τον Μπραν Σνάιντερ.
      Η Τουρκία μέχρι σήμερα κατατάσσεται από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ στην κατηγορία των ευρωπαϊκών χώρων. Εάν το νομοσχέδιο υιοθετηθεί, η γειτονική χώρα θα τοποθετηθεί στην ίδια διπλωματική κατηγορία με το Ιράν, τη Συρία και τη Λιβύη. Η συγκεκριμένη δικομματική πρωτοβουλία στο Κογκρέσο αποσκοπεί να εκπέμψει το μήνυμα ότι η Ουάσιγκτον παρακολουθεί προσεκτικά τη στρατηγική διολίσθηση της 'Αγκυρας από το στρατόπεδο της Δύσης.
      Ειδικότερα, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ πρέπει να επανακαθορίσει το διπλωματικό καθεστώς της Τουρκίας εντός 90 ημερών και να υποβάλει έκθεση για τις συνέπειες της απομάκρυνσης της από την Ευρώπη.
      Γκας Μπιλιράκης
      "Η Τουρκία επιδεικνύει πλήρη αδιαφορία για την τήρηση του διεθνούς δικαίου. Ο Ερντογάν ενεργεί συστηματικά εναντίον των αμερικανικών συμφερόντων και η συμπεριφορά του επιδεινώνει την ήδη ασταθή κατάσταση της περιοχής. Ήρθε η ώρα η επίσημη εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ να αρχίσει να αντανακλά τη νέα πραγματικότητα".
      Μπραν Σνάιντερ
      "Η Τουρκία βρίσκεται σε έναν σταυροδρόμι, αλλά ο Ερντογάν έχει κάνει την επιλογή του. Η κυβέρνηση του προστατεύει πράκτορες της Χαμάς, ενισχύει το πολεμικό μηχανισμό του Πούτιν και εμποδίζει την ενότητα του ΝΑΤΟ - ενώ εξακολουθεί να απαιτεί τα προνόμια ενός δυτικού συμμάχου. Ήρθε η ώρα η αμερικανική διπλωματία να σταματήσει να προσποιείται ότι η Τουρκία εξακολουθεί να είναι μέρος της Ευρώπης".
      Έντι Ζεμενίδης: Εκτελεστικός Διευθυντής του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC)
      "Η Τουρκία έχει κάνει μια ξεκάθαρη επιλογή: δεν θεωρεί πλέον τον εαυτό της ως ευρωπαϊκή χώρα, ούτε ενεργεί ως πιστός σύμμαχος της Δύσης. Ωστόσο, οι αμερικανικές διπλωματικές δομές δεν έχουν προσαρμοστεί, επιτρέποντας στην Τουρκία να διατηρεί επιρροή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ που δεν αντανακλά πλέον την πραγματικότητα. Οι βουλευτές Σνάιντερ, Μπιλιράκης, Γκότχαϊμερ, Μαλλιωτάκη, Πάπας και Τίτους κάνουν ένα αναγκαίο βήμα για να ευθυγραμμίσουν τη στρατηγική των ΗΠΑ με την πραγματικότητα - αναγνωρίζοντας την Τουρκία όπως είναι, όχι όπως ελπίζαμε ότι θα ήταν".
      Πηγή: capital.gr
      Yeni Akit: «Άθλιες δηλώσεις κατά Τουρκίας από το Ισραηλινό και Ελληνοκυπριακό λόμπι στις ΗΠΑ»Η Τουρκία συνεχίζει να βρίσκεται στην ατζέντα στις ΗΠΑ. Μετά τη συνεδρίαση της Βουλής των Αντιπροσώπων για την Τουρκία, η οποία πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες, κατατέθηκε στο Κογκρέσο νομοσχέδιο κατά της Άγκυρας, γράφουν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
      Η αντιτουρκική Ισραηλινο-Ελληνική Συμμαχία, που κατέθεσε το νομοσχέδιο, στόχευσε με αλαζονικές δηλώσεις για τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και υποστήριξε ότι η χώρα είναι πλέον εχθρός της Δύσης.
      Συγκεκριμένα, δικομματική ομάδα στη Βουλή των Αντιπροσώπων, την Κάτω Βουλή του Κογκρέσου των ΗΠΑ, εισήγαγε ένα νομοσχέδιο αυτή την εβδομάδα που θα επαναπροσδιορίσει την Τουρκία ως χώρα της Μέσης Ανατολής και όχι ως ευρωπαϊκή χώρα στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ!
      Το νομοσχέδιο κατά της Τουρκίας κατατέθηκε στη Βουλή υπό την ηγεσία της Ελληνοϊσραηλινής Συμμαχίας που συνδέεται με το Κογκρέσο.
      Το νομοσχέδιο δημιουργήθηκε για να «στείλει ένα μήνυμα στην Άγκυρα», σύμφωνα με δήλωση των βασικών υποστηρικτών του νομοσχεδίου, του Δημοκρατικού Μπραντ Σνάιντερ και του Ρεπουμπλικανού Γκας Μπιλιράκης.
      Στοχοποιείται η Τουρκία στο Κογκρέσο- Είναι εχθρός της ΔύσηςΣύμφωνα με τη δήλωση: «Οι ΗΠΑ αποδέχονται ότι η Τουρκία στρέφεται προς τη Μέση Ανατολή και βλέπουν ότι η Τουρκία δεν δίνει πλέον προτεραιότητα στις σχέσεις της με τη Δύση».
      Τα μέλη του κοινοβουλίου που στόχευσαν την Τουρκία επιτέθηκαν στην ανεξάρτητη και ισορροπημένη στρατηγική εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας με σκανδαλώδεις δηλώσεις. Η δήλωση των μελών του συμβουλίου ισχυρίστηκε ότι αυτή η αλλαγή του καθεστώτος ήταν σύμφωνη με τους αυξανόμενους δεσμούς της Τουρκίας με τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν, την υποστήριξή της στη Χαμάς και τις «εχθρικές στρατιωτικές της ενέργειες» κατά της Ελλάδας και της Κύπρου.
      Αντιφατικές είναι ωστόσο οι δηλώσεις των ΗΠΑ, που ισχυρίζονται ότι βλέπουν την Άγκυρα ως σύμμαχο, υποστηρίζουν επίσης την τρομοκρατική οργάνωση PKK/YPG, εναντίον της οποίας η Τουρκία μάχεται εδώ και πολλά χρόνια. Παρά όλες αυτές τις υποκριτικές πολιτικές, τα μέλη του κοινοβουλίου ισχυρίστηκαν ότι η Τουρκία κλονίζει τη συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών.
      Επιπλέον, τα μέλη της συνέλευσης δήλωσαν ότι «η Τουρκία βρίσκεται σε θεμελιώδη σύγκρουση με τα συμφέροντα ασφαλείας της Δύσης, η Τουρκία επιδεικνύει μια ολοένα και πιο αντιδυτική στάση, απομακρύνεται από τους ευρωπαϊκούς στόχους της και συνεχίζει την εχθρική της στάση απέναντι στους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ».
      Τα μέλη του κοινοβουλίου δήλωσαν ότι αυτή η αλλαγή καθεστώτος θα τοποθετούσε την Τουρκία στην ίδια κατηγορία με το Ιράν, τη Συρία και τη Λιβύη.
      «Στοχοποίησαν και τον Ερντογάν»Οι βουλευτές που ξεπέρασαν τα όριά τους στόχευσαν με χαμηλές εκφράσεις τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Οι βουλευτές που ενοχλήθηκαν από τη στρατηγική εξωτερικής πολιτικής του Προέδρου Ερντογάν έκαναν αλαζονικές δηλώσεις.
      «Η Τουρκία βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι, αλλά ο Ερντογάν έχει πάρει την απόφασή του. Η κυβέρνηση του Ερντογάν προστατεύει τη Χαμάς, υποστηρίζει την πολεμική μηχανή του Πούτιν και εμποδίζει την ενότητα του ΝΑΤΟ. Είναι καιρός η αμερικανική διπλωματία να σταματήσει να προσποιείται ότι η Τουρκία είναι ακόμα μέρος της Ευρώπης», είπε ο Σνάιντερ.
      Ο βουλευτής που ξεπέρασε τα όρια είναι ο Γκας Μπιλιράκης που δήλωσε ανήσυχος για τις κινήσεις του Προέδρου Ερντογάν, λέγοντας:
      «Η Τουρκία έχει δείξει με συνέπεια την πλήρη ασέβεια προς το διεθνές δίκαιο και η επικίνδυνη συμπεριφορά του συμβάλλει στην αστάθεια της περιοχής».
      Δήλωσε ανοιχτά την εχθρότητά του προς την Τουρκία με τα λόγια του.
      Το νομοσχέδιο συνυποστηρίζουν οι εκπρόσωποι Ντίνα Τίτους, η οποία είναι ελληνικής καταγωγής, καθώς και οι Νικόλ Μαλλιωτάκη, Κρις Παππάς και Τζος Γκότχαϊμερ. Δεν πέρασε απαρατήρητο ότι το νομοσχέδιο εισήχθη λίγες μέρες μετά την ακρόαση στο Κογκρέσο, στην οποία τα μέλη της Βουλής εξέφρασαν ανησυχίες για τον ρόλο της Τουρκίας στο σύστημα συμμαχίας των ΗΠΑ.
      Yeni Akit
      —
      ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η Ουκρανία είναι απλώς η αφορμή: Ρωσία-ΗΠΑ-Κίνα ετοιμάζονται για τη μεγάλη αναμέτρηση και τη νέα Γιάλτα
      φωτο protagon.gr
      Μπορεί ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump να εφευρίσκει κάθε απίθανο λόγο για να κάτσει στο τραπέζι με τον Ρώσο ομόλογό του, Vladimir Putin, αλλά το διακύβευμα είναι μεγάλο.Και δεν είναι σαφώς η Ουκρανία, η οποία απλώς θεωρείται τελειωμένη υπόθεση και περισσότερο σαν αφορμή για τις συνομιλίες.Δεν είναι μυστικό δηλαδή ότι η Ουκρανία είναι απλώς μια περίσταση, αν και πολύ σημαντική, για τον διάλογο μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας.Στην πραγματικότητα, το ζήτημα ολόκληρης της μελλοντικής παγκόσμιας τάξης επιλύεται.Τρεις υπερδυνάμεις προσπαθούν να θέσουν τις βάσεις για τη «νέα Γιάλτα»: τη Ρωσία, την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες.Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι ο εμπνευστής της επικοινωνίας ήταν οι Αμερικανοί - ήταν αυτοί που έχουν συσσωρεύσει έναν κρίσιμο αριθμό τρωτών σημείων, είναι ζωτικής σημασίας για αυτούς να επιλύσουν γρήγορα τα ερωτήματά τους.
      Ο χρησμός Peskov
      H Ρωσία έχει έρθει από θέση ισχύος πλέον, και είναι αυτή που έχει στενή συνεργασία με την Κίνα.Εξ ου και η ιδέα εξέφρασε επανειλημμένα στον αμερικανικό Τύπο να κάνει τα πάντα για να σπάσει τις σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου.Σε αυτό ο Dmitry Peskov εξήγησε: «Έχουμε καλές σχέσεις με την Κίνα, τις οποίες αναπτύσσουμε».Κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής συνομιλίας, λίγο πριν από αυτό, ο Vladimir Putin και ο Xi Jinping τόνισαν συγκεκριμένα τη στρατηγική φύση της φιλίας μας, η οποία δεν μπορεί να επηρεαστεί από κανέναν τρίτο, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπαθεί.Η ευπάθεια νούμερο δύο είναι η ριζοσπαστική υστέρηση των Ηνωμένων Πολιτειών όσον αφορά τη στρατιωτική τεχνολογία, κυρίως το μέσο παράδοσης πυρηνικών όπλων.Τα υπερηχητικά είναι πλέον ευρέως προηγμένα τόσο στη Ρωσία όσο και στην Κίνα, ενώ όλα τα αμερικανικά πειράματα με αυτό απέτυχαν.Δεν υπάρχει κανένα μέσο προστασίας από προηγμένους πυραύλους στις Ηνωμένες Πολιτείες.Εξ ου και οι εκκλήσεις του Donald Trump για επείγουσα καθολική αποπυρηνικοποίηση.Για αυτές τις εκκλήσεις, ο Peskov σημείωσε ότι, καταρχήν, ο διάλογος μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών για τον έλεγχο των εξοπλισμών και τη στρατηγική σταθερότητα είναι καλό και απαραίτητο.Ωστόσο, δεν έχουμε επαφές σχετικά με αυτό το θέμα.Αλλά ο διάλογος για τη στρατηγική σταθερότητα μεταξύ Ρωσίας και Κίνας αναπτύσσεται με επιτυχία.Δηλαδή, σήμερα παρέχουμε ασφάλεια στον κόσμο, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αποσυρθεί από αυτό.
      [iEpikaira: Το Κρεμλίνο έχει αντιληφθεί πολύ καλά τον φόβο του Τραμπ να έρθει η Ρωσία πιο κοντά στην Κίνα (δημιουργία για πρώτη φορά μιας hyper-power) και γι' αυτό και προσπαθεί να δελεάσει την Ρωσία και να την φέρει πιο κοντά στη Δύση, ανατρέποντας τελείως την στρατηγική της διοίκησης Μπάιντεν. Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να εξετάζονται οι δηλώσεις Πεσκόφ.]
      Ο ρόλος της Κίνας
      Η Κίνα έχει τη δική της άποψη για τον πυρηνικό αφοπλισμό.Η Μόσχα δεν έχει καμία επιθυμία ή την ικανότητα να επηρεάσει το Πεκίνο σε αυτόν τον τομέα.Εάν οι Αμερικανοί χρειαστούν, ας πείσουν τους Κινέζους να περιορίσουν τις πυρηνικές δυνατότητες και τις στρατιωτικές δαπάνες.«Οι Αμερικανοί έχουν τις σχέσεις τους με τους Κινέζους και εδώ, φυσικά, οι Αμερικανοί θα πρέπει να το καθορίσουν αυτό, λαμβάνοντας υπόψη τη θέση του Πεκίνου», δήλωσε ο Peskov.
      Ο ρόλος της Ευρώπης
      Η επόμενη ευπάθεια είναι η Ευρώπη, με την οποία η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να κάνει τίποτα ακόμα.Ενώ ο Trump πιέζει επιμελώς τους πάντες στον κόσμο, τα «γεράκια» εκεί έχουν ήδη συμφωνήσει στο σημείο ότι οι ίδιοι πρόκειται να πολεμήσουν με τη Ρωσία, ενώ ο Emmanuel Macron κραδαίνει μια πυρηνική ομπρέλα.Πώς το αντιλαμβάνεται αυτό η Ρωσία;Αδιαμφισβήτητα να συνομιλούν με τις Ηνωμένες Πολιτείες, έχοντας κλείσει και προσποιούμενοι ότι οι Ευρωπαίοι δεν έχουν πυρηνικά και δεν ονειρεύονται να περάσουν από τη Μόσχα;Όχι, φυσικά, εάν οι Αμερικανοί χρειάζονται τόσο πολύ διαπραγματεύσεις για την αποπυρηνικοποίηση, τότε η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία είναι υποχρεωμένες να συμμετάσχουν σε αυτές."Η συνάφεια της λήψης αυτών των (ευρωπαϊκών πυρηνικών) οπλοστάσιων είναι τώρα ακόμη υψηλότερη από ό,τι ήταν πριν, δεδομένης της πολύ πρόσφατης δήλωσης του Macron σχετικά με την πρόθεση της Γαλλίας, στην πραγματικότητα, να διασφαλίσουν την πυρηνική ομπρέλα τους για να διασφαλίσουν την ασφάλεια των ευρωπαϊκών κρατών.Επομένως, ναι, τα ευρωπαϊκά πυρηνικά οπλοστάσια δεν μπορούν παρά να βρίσκονται στον τομέα της προσοχής κατά τη διάρκεια αυτών των επαφών.
      Δυσπραγία
      Η τέταρτη ευπάθεια είναι η αυξανόμενη οικονομική δυσπραγία των Ηνωμένων Πολιτειών και η απώλεια εμπιστοσύνης στο δολάριο, η οποία αναπόφευκτα θα φέρει την Αμερική στο περιθώριο της παγκόσμιας ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια.Χαρακτηριστικά, όλες οι απότομες κινήσεις του Trump με αύξηση των δασμών, το αμερικανικό χρηματιστήριο αντέδρασε με πτώση και το δολάριο αποδυναμώθηκε για τρίτο συνεχόμενο μήνα, αν και, θεωρητικά, όλα θα έπρεπε να ήταν το αντίθετο.Δεν υπάρχει αισιοδοξία.Ο Trump κατανοεί το εύρος των αμερικανικών δυνατοτήτων. Αναμφίβολα.Δεν είναι περίεργο που πιέζει τόσο αδίστακτα το Κίεβο, απενεργοποιώντας τη στρατιωτική βοήθεια της, μεταφέροντας πληροφορίες και σπεύδοντας με διαπραγματεύσεις.Είναι η καλύτερη ένδειξη ότι το ρολόι χτυπάει και οι ιστορικές τάσεις λειτουργούν όχι υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών.
      [iEpikaira: Πολύ σωστά διαπιστώνει ο στενός πρώην σύμβουλος του Τραμπ, Στιβ Μπάνον, ότι ο Αμερικανός πρόεδρος «προσπαθεί να σταματήσει αυτό που εγώ αποκαλώ την αρχή, το κινητικό μέρος του Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τόσο άσχημα είναι τα πράγματα». Περισσότερα ΕΔΩ!]
      Πηγή: bankingnews.gr
      Τάξη μέσα από το χάος = Ordo Ab Chao
      Η κύρια αρχή δημιουργίας μιας τάξης από την αταξία βασίζεται στην ισοπέδωση της παλαιάς τάξης και την δημιουργία πάνω στην αταξία, μιας νέας τάξης πραμάτων.Πρόκειται για την αρχή Ordo Ab Chao… τάξη μέσα από το χάος...Ήδη οι ΗΠΑ καταψήφισαν ένα ψήφισμα που καταδικάζει τη Ρωσία για εισβολή στην Ουκρανία στην τρίτη επέτειο του πολέμου.Ήταν η πρώτη φορά από το 1945 που οι ΗΠΑ τάχθηκαν στο πλευρό της Ρωσίας —και κατά της Ευρώπης— σε ένα ψήφισμα σχετικά με την ευρωπαϊκή ασφάλεια, σύμφωνα με τον James Lansdale του BBC.Σχεδόν όλοι οι άλλοι δυτικοί ηγέτες βλέπουν τη Ρωσία ως κράτος απατεώνων και επιτιθέμενο. Ο Trump βλέπει έναν πιθανό εταίρο.Για την Ευρώπη, η οποία βασίζεται στις ΗΠΑ για να εγγυηθεί την ασφάλειά της τις τελευταίες οκτώ δεκαετίες, αυτό δεν είναι απλώς μια κλήση αφύπνισης.Είναι μια υπαρξιακή πρόκληση που θέτει υπό αμφισβήτηση ολόκληρη τη διατλαντική συμμαχία.Ο συντηρητικός ηγέτης της Γερμανίας Friedrich Merz δήλωσε μετά τη νίκη του στις εκλογές ότι «απόλυτη προτεραιότητά του» είναι η ταχεία ενίσχυση της Ευρώπης ώστε να μπορέσει «να επιτύχει την ανεξαρτησία της από τις ΗΠΑ».«Δεν θα πίστευα ποτέ ότι θα έπρεπε να πω κάτι τέτοιο στην τηλεόραση», παραδέχτηκε ο Merz.«Αλλά μετά τις δηλώσεις του Donald Trump την περασμένη εβδομάδα, είναι σαφές ότι οι Αμερικανοί... αδιαφορούν σε μεγάλο βαθμό για τη μοίρα της Ευρώπης».
      Η μεγάλη εικόνα
      Στον σημερινό πολυπολικό κόσμο, οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Κίνα αγωνίζονται για να διασφαλίσουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα και να ενισχύσουν - ή να επεκτείνουν - τις σφαίρες επιρροής τους.Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin ονειρεύεται την ανασύσταση του σοβιετικού μπλοκ και προσπάθησε να το κάνει με τη βία — εισβάλλοντας στην Ουκρανία και ανάμειξη στις εκλογές σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο.Η Κίνα, μια οικονομική και στρατιωτική υπερδύναμη υπό τον Xi Jinping, παρακολουθεί προσεκτικά την Ουκρανία καθώς σκέφτεται αν θα εισβάλει στην Ταϊβάν και θα εδραιώσει την κληρονομιά του Xi μέσω της «επανένωσης».Ο Trump, εν τω μεταξύ, έχει έρθει σε ρήξη με τους προκατόχους του, ζητώντας την επέκταση του εδάφους των ΗΠΑ - ενδεχομένως να συμπεριλάβει τον Καναδά, τη Γροιλανδία, τη Διώρυγα του Παναμά και ακόμη και τη Λωρίδα της Γάζας.Έκανε επίσης μεγάλες ευκαιρίες με το Πεκίνο και τη Μόσχα για τα πάντα, από το εμπόριο μέχρι τα πυρηνικά.Αυτός είναι ο ανταγωνισμός μεγάλων δυνάμεων στην πιο αγνή του μορφή, και είναι η κατεύθυνση που ο Trump - προς τη βαθιά ανησυχία των μικρών και μεσαίων χωρών - φαίνεται να σκοπεύει να πάρει τον κόσμο.
      Η ουσία: Ό,τι είναι παλιό είναι και πάλι νέο
      Πριν από 80 χρόνια, τρεις μεγάλες δυνάμεις - οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Σοβιετική Ένωση - συγκεντρώθηκαν στην κατεχόμενη από τους Ρώσους Κριμαία για να αποφασίσουν την τύχη μιας ευρωπαϊκής ηπείρου που έχει καταστραφεί από τον πόλεμο.Εκεί στη Γιάλτα, ο Franklin D. Roosevelt, ο Winston Churchill και ο Josef Stalin έθεσαν τους όρους για αυτό που τελικά οδήγησε στο Σιδηρούν Παραπέτασμα, τροφοδοτώντας τον ψυχρό πόλεμο για δεκαετίες."Νομίζω ότι αυτή είναι η νοοτροπία του Donald Trump. Είναι σίγουρα η νοοτροπία του Putin. Είναι η νοοτροπία του Xi Jinping.Δεν είναι η νοοτροπία της Ευρώπης", προειδοποίησε την περασμένη εβδομάδα ο πρώην επικεφαλής της MI6 Alex Younger.«Αυτός είναι ο κόσμος στον οποίο μπαίνουμε».
      Πηγή: bankingnews.gr
      Το σχέδιο Τραμπ για την Κίνα περνά από τη ΜόσχαΤον Ιούλιο του 1971 ο τότε Σύµβουλος Εθνικής Ασφαλείας (µετέπειτα και υπουργός Εξωτερικών) των Ηνωµένων Πολιτειών Αµερικής Χένρι Κίσινγκερ εξαφανίσθηκε για λίγα κρίσιµα 24ωρα στη διάρκεια περιοδείας του στην Άπω Ανατολή. Το µυστικό ταξίδι που πραγµατοποίησε υπό άκρα µυστικότητα κατά το κρίσιµο διάστηµα είχε ως προορισµό το Πεκίνο, το οποίο έµελλε να επισκεφθεί εκ νέου και τον Οκτώβριο του ιδίου έτους. Επρόκειτο για ένα από τα πιο τολµηρά "ανοίγµατα" της σύγχρονης διπλωµατικής ιστορίας, το οποίο επιστέφθηκε µε συνάντηση κορυφής του τότε ενοίκου του Λευκού Οίκου, Ρίτσαρντ Νίξον, µε τον ηγέτη της Λαϊκής Δηµοκρατίας της Κίνας, Μάο Τσετούνγκ, τον Φεβρουάριο του 1972 στην κινεζική πρωτεύουσα.
      Η άµεση προτεραιότητα των Νίξον και Κίσινγκερ ήταν η αναζήτηση ερεισµάτων στην Ασία, προκειµένου να διαχειρισθούν την αµερικανική απεµπλοκή από τον Πόλεµο του Βιετνάµ. Η κοµµουνιστική Κίνα, πάλι, αναζητούσε ευρύτερη διεθνή νοµιµοποίηση απέναντι στην (σύµµαχο των ΗΠΑ) Ταϊβάν – εξ ού και η σινοαµερικανική προσέγγιση συνέπεσε, διόλου τυχαία, µε την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωµένων Εθνών να δοθεί στη Λαϊκή Δηµοκρατία η έδρα της Κίνας στον ΟΗΕ, η οποία µέχρι τότε κατεχόταν από τους Εθνικιστές του Τσανγκ Και-σεκ. Μέχρι το 1979 ΗΠΑ και Κίνα είχαν αποκτήσει πλήρεις διπλωµατικές σχέσεις, ενώ η Ουάσινγκτον προσχώρησε στο δόγµα της "Μίας Κίνας", που ουσιαστικά απονοµιµοποιούσε την Ταϊβάν.
      Ωστόσο, το παίγνιο Κινέζων και Αµερικανών περισσότερο και από τις διµερείς σχέσεις αφορούσε κάποιον τρίτο: τη Σοβιετική Ένωση, συµπρωταγωνιστή του "Ψυχρού Πολέµου", αλλά και του σχίσµατος εντός του "σοσιαλιστικού στρατοπέδου" που είχε προκαλέσει ο Μάο λίγα χρόνια νωρίτερα. Μάλιστα, οι σινο-σοβιετικές εντάσεις είχαν φθάσει το 1969 στο επίπεδο της ένοπλης σύγκρουσης, µε µεθοριακά επεισόδια που κράτησαν εννέα µήνες.
      Ο σηµερινός ανταγωνιστής
      Το τρικ του Κίσινγκερ θεωρείται από πολλούς ότι λειτούργησε καταλυτικά για την έκβαση του Ψυχρού Πολέµου, εντείνοντας την "περικύκλωση" της Μόσχας. Αλλά αν η Σοβιετική Ένωση αποτελεί εδώ και καιρό παρελθόν, η Κίνα κάθε άλλο παρά κατέρρευσε. Αντιθέτως, αξιοποιώντας την άρση της αποµόνωσής της από τη δεκαετία του ’70 και εξής, µπήκε σε τροχιά οικονοµικής, τεχνολογικής, αλλά δευτερευόντως και στρατιωτικής ανάδυσης, που την καθιστά αντικειµενικά τον κύριο ανταγωνιστή των ΗΠΑ στις µέρες µας – και την κύρια εµµονή του Ντόναλντ Τραµπ και όσων αυτός αντιπροσωπεύει.
      Εξ ού και γνωρίζει ευρεία εξάπλωση στον τύπο και τα think tanks της Δύσης ο όρος "reverse Kissinger", ήτοι η ερµηνεία των επιλογών του Τραµπ ως µιας προσπάθειας να αντιγραφεί, αλλά από την ανάποδη, το προηγούµενο που δηµιούργησε το 1971 ο "µάγος της διπλωµατίας".
      Η επιµονή του νυν προέδρου των ΗΠΑ να κλείσει το µέτωπο του ουκρανικού πολέµου, αλλά και να οδηγηθεί σε µιαν ευρύτερη συνεννόηση µε τον Βλαντίµιρ Πούτιν επί οικονοµικών και γεωπολιτικών ζητηµάτων, όπως ανακοινώθηκε χαρακτηριστικά µετά την τηλεφωνική τους επικοινωνία τον Φεβρουάριο, θεωρείται ότι υπαγορεύεται από την ανάγκη της Ουάσινγκτον να επικεντρωθεί κατά προτεραιότητα στις προκλήσεις που αντιµετωπίζει στην Άπω Ανατολή, προσεταιριζόµενη κατά το δυνατόν τη Ρωσία και "διεµβολίζοντας" τη δυνάµει απειλητική, ιδίως για την πρωτοκαθεδρία του δολαρίου, "ευρασιατική συσπείρωση".
      Εξισορρόπηση, αλλά όχι ρήγµα
      Τα προηγούµενα χρόνια, εν πολλοίς σε απάντηση προς τις πιέσεις που δέχονταν αµφότερες από τη Δύση, η Ρωσία και η Κίνα έχουν διακηρύξει, µεταξύ άλλων και σε αλλεπάλληλες συναντήσεις των ηγετών τους, ότι έχουν µια "φιλία δίχως όρια". Οι διακηρύξεις αυτές υλοποιούνται µε τον πολιτικο-διπλωµατικό συντονισµό των δύο πλευρών στα περισσότερα διεθνή µέτωπα, την εµβάθυνση της οικονοµικής συνεργασίας, τη διαπλοκή του κινεζικού "νέου δρόµου του µεταξιού" µε τη ρωσικής εµπνεύσεως ευρασιατική ολοκλήρωση, τη συµµετοχή στον Οργανισµό της Σανγκάης, τη διεξαγωγή κοινών στρατιωτικών ασκήσεων, τη διεύρυνση της Οµάδας Brics κ.ο.κ. Πολύτιµος για τη Ρωσία, µετά το τείχος κυρώσεων που ύψωσε απέναντί της η Δύση λόγω της εισβολής στην Ουκρανία, ήταν και ο αναπροσανατολισµός των ενεργειακών εξαγωγών της προς Ανατολάς και συνολικά η οικονοµική συνεργασία της Κίνας.
      Δεν ήταν ιστορικά προκαθορισµένη η σύζευξη αυτή, καθώς οι ρωσο-κινεζικές σχέσεις υπήρξαν παραδοσιακά ανταγωνιστικές, ακόµη και όταν οι δύο χώρες όµνυαν στο λάβαρο της σοσιαλιστικής επανάστασης, ενώ ειδικότερα η Ρωσία διακατέχεται από µιαν ανασφάλεια για τη γειτνίαση της αραιοκατοικηµένης Σιβηρίας µε έναν δηµογραφικό κολοσσό. Άλλωστε τµήµατα της σηµερινής ρωσικής επικράτειας αποτελούν αλλοτινές κινεζικές επαρχίες που κατακτήθηκαν τον 19ο, ακόµη και τον 20ό αιώνα.
      Τέτοιου τύπου σκέψεις µπορούν να ενθαρρύνουν προσδοκίες στην άλλη άκρη του Ατλαντικού για "απόσπαση" της Ρωσίας από την αγκαλιά της Κίνας. Όµως τα πράγµατα είναι περισσότερο σύνθετα.
      Ο Κίσινγκερ εκµεταλλεύθηκε ένα προϋπάρχον ρήγµα – δεν το δηµιούργησε εκ του µηδενός. Και σίγουρα η Μόσχα δεν έχει την αφροσύνη να µετατρέψει τυχόν ευπρόσδεκτη εξισορρόπηση των σχέσεών της µε την Κίνα, που κινδυνεύουν να γίνουν ασύµµετρες, σε ρήγµα. Η έλλειψη εµπιστοσύνης προς την Ουάσινγκτον, που δηµιουργούν οι εναλλαγές των πολιτικών της και οι αθετήσεις προηγούµενων συµφωνιών, γεννά την ανάγκη της ρωσικής ηγεσίας να διατηρεί αντίβαρα και ασφαλιστικές δικλίδες, πόσω µάλλον όταν η µετατόπιση του κέντρου βάρους της παγκόσµιας οικονοµίας στην Ασία τη µετατρέπει σε χώρο ευκαιριών.
      "Σταθερά σε έναν ταραγµένο κόσµο"
      Για τον λόγο αυτόν, η ρωσική ηγεσία δεν παραλείπει, εν µέσω του πολλαπλασιασµού των επαφών της µε την κυβέρνηση Τραµπ, να στέλνει καθησυχαστικά µηνύµατα προς την Κίνα.
      Ο γραµµατέας του Συµβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Ρωσίας, Σεργκέι Σοϊγκού, επισκέφθηκε προ ηµερών το Πεκίνο, ενώ ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ έσπευσε να συναντήσει τον Κινέζο οµόλογό του Ουάνγκ Γι. Ο τελευταίος, σε µακρά συνέντευξη τύπου που παραχώρησε χθες, στο περιθώριο της ετήσιας συνόδου της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης της Κίνας, είχε πολλά να πει για τις παρατηρούµενες διεθνείς ανακατατάξεις.
      "Η σινορωσική σχέση είναι ώριµη, ανθεκτική και σταθερή, και δεν θα αλλάξει εξαιτίας κάποιου παροδικού γεγονότος, ούτε λόγω της ανάµιξης κάποιου τρίτου µέρους. Αποτελεί σταθερά σε έναν ταραγµένο κόσµο", είπε ο Ουάνγκ Γι. Για δε τον πόλεµο στην Ουκρανία σηµείωσε µε εµφανή διάθεση παρεµβολής στις συνοµιλίες: "Η Κίνα είναι διατεθειµένη να συνεργαστεί µε τη διεθνή κοινότητα συµµορφούµενη προς τις επιθυµίες των µερών, για να επιτευχθεί οριστική επίλυση της κρίσης και διαρκής ειρήνη και θα συνεχίσει να διαδραµατίζει εποικοδοµητικό ρόλο".
      Αλλά, επειδή τα σηµεία των καιρών έχουν γίνει αντιληπτά, σε πρώτο πλάνο βρίσκονται οι αυστηρές προειδοποιήσεις προς τις ΗΠΑ. "Υπάρχουν κάπου 190 χώρες στον κόσµο. Φανταστείτε κάθε χώρα να αποφάσιζε να προτάξει τις δικές της προτεραιότητες και να πίστευε στην ισχύ. Ο κόσµος θα ολίσθαινε στον νόµο της ζούγκλας", τόνισε ο Ουάνγκ.
      Νωρίτερα, ο εκπρόσωπός του είχε διαµηνύσει πως η Κίνα θα δώσει µάχη "µέχρι τέλους" αν οι ΗΠΑ συνεχίσουν τον εµπορικό πόλεµο, επικρίνοντας το µπρα-ντε-φερ που "αποσταθεροποιεί" την παγκόσµια οικονοµία.
      Πηγή: capital.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Οι τζιχαντιστές [με τα κοστούμια] έπνιξαν στο αίμα τη Συρία - Κατέσφαξαν 1300 Αλαουΐτες
      Η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων ανήκουν στην μειονότητα των Αλαουιτών, σύμφωνα με πληροφορίες από το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (SOHR) - Η ΕΕ βγάζει λάδι τους τζιχαντιστές - Προσοχή Σκληρές εικόνεςΈπνιξαν στο αίμα την Συρία οι τζιχαντιστές, κατασφάζοντας τους Αλαουΐτες ενώ η ΕΕ αθωώνει με προκλητική της ανακοίνωση τους τρομοκράτες που κυβερνούν την αραβική χώρα.Ο αριθμός των νεκρών από την καταστολή της τζιχαντιστικής συριακής κυβέρνησης στην παράκτια περιοχή έχει ξεπεράσει τους 1.311 με τους άμαχους της μειονότητας των Αλαουιτών να αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα των θυμάτων, δήλωσε το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (SOHR) αργά στις 9 Μαρτίου.Οι Αλαουΐτες, παρακλάδι των Σιιτών, είναι η μεγαλύτερη μειονοτική ομάδα της Συρίας, στην οποία ανήκει η οικογένεια του πρώην προέδρου της Συρίας Bashar al Assad.Την ίδια στιγμή οι αντάρτες, που αποτελούνται κυρίως από τη μειονότητα των Αλαουΐτών, εξακολουθούν να διεξάγουν επιχειρήσεις κατά των συριακών τζιχαντιστικών δυνάμεων στην ακτή στη Latakia, παρά τις μεγάλες απώλειες τις τελευταίες δύο ημέρες.Παρά τις μεγάλες απώλειες, οι αντάρτες ξεκίνησαν περισσότερες επιχειρήσεις στις 8 Μαρτίου.Περίπου 12 τζιχαντιστές των κυβερνητικών δυνάμεων σκοτώθηκαν σε τρεις ξεχωριστές ενέδρες κοντά στην πόλη Banias.
      The shocking testimony of a Hayat Tahrir al-Sham militant reveals mass atrocities against Alawites in coastal #Syria."Innocent Alawite civilians are being executed, not Assad remnants."He demands accountability for the crimes of Hamza Division & Abu Amsha’s SNA factions. pic.twitter.com/1ndYaOnaS9— Karim Franceschi (@karimfranceschi) March 9, 2025
      Πως ξεκίνησε το μακελειό
      Όλα ξεκίνησαν όταν μια εξέγερση ξέσπασε στη συριακή ακτή, στην καρδιά των Αλαουιτών, στις 6 Μαρτίου μετά από μια θανατηφόρα επιχείρηση ασφαλείας στην πόλη Beit Aana στην ύπαιθρο της Latakia, με αξιωματικούς του πρώην Συριακού Αραβικού Στρατού να ηγούνται των επιθέσεων στις κυβερνητικές τζιχαντιστικές δυνάμεις.Μετά την αρχική επιτυχία στη Latakia, την Qardaha, την Jableh, τη Banias και τη Tartus, οι αντάρτες κατατροπώθηκαν από τις κυβερνητικές δυνάμεις που έφεραν μεγάλες ενισχύσεις και χρησιμοποίησαν βαριά όπλα κατά τη διάρκεια της νύχτας.Οι συριακές de facto αρχές ανακοίνωσαν αργά το Σάββατο 8/3 πως εργάζονται για να «αποκαταστήσουν την τάξη» στη δυτική Συρία, στα προπύργια υποστηρικτών του ανατραπέντα προέδρου Bashar al Assad, στις συγκρούσεις που πλέον διανύουν την τέταρτη ημέρα τουςΠρόκειται για τα πιο πολύνεκρα επεισόδια αφότου κατέλαβε την εξουσία στη Συρία την 8η Δεκεμβρίου συμμαχία ανταρτών και τζιχαντιστών υπό την ριζοσπαστική σουνιτική οργάνωση Hayat Tahrir al Sham (ΧΤΣ), ο ηγέτης της οποίας και μεταβατικός πρόεδρος Ahmed Sharaa έκανε λόγο σήμερα το πρωί για «προκλήσεις» που πάντως «αναμένονταν», καλώντας —ταυτόχρονα— σε εθνική ενότητα, με βίντεο που διένειμε.Aσύλληπτο μακελειό... εκτελούσαν αμάχους
      Η μη κυβερνητική οργάνωση που εδρεύει στη Βρετανία και βασίζεται σε ευρύ δίκτυο πηγών στη Συρία έκανε λόγο για «εκτελέσεις» αμάχων στη βάση των θρησκευτικών πεποιθήσεων ή της καταγωγής τους.Το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων (OCHA) του ΟΗΕ κάλεσε τα μέρη «να σταματήσουν αμέσως τις εχθροπραξίες» και να προστατεύουν τους αμάχους.Η Γαλλία καταδίκασε «με τον πιο αυστηρό τρόπο τις ωμότητες που πλήττουν αμάχους σε θρησκευτική βάση και φυλακισμένους» στη Συρία, ενώ οι συριακές εκκλησίες κατήγγειλαν «σφαγές αθώων αμάχων» καλώντας «στον άμεσο τερματισμό αυτών των φρικιαστικών ενεργειών».
      In Syrien findet ein Genozid statt, die Medien schweigen, weil man mit diesen barbarischen Terroristen schon Hände geschüttelt hat und ihnen Millionen deutsche Steuermittel schenkte.#Syria #Genocide pic.twitter.com/ao7YskHyYc— Ali Utlu (@AliCologne) March 8, 2025
      Ο Shamir Haydar, κάτοικος της Banya, 67 ετών, είπε πως δυο αδέλφια του και ανιψιά του εκτελέστηκαν από «ένοπλες ομάδες» που εισέβαλαν στο σπίτι τους, προσθέτοντας ότι στις τάξεις τους συγκαταλέγονταν «ξένοι».«Tους εκτέλεσαν εν ψυχρώ!».Για σχεδόν πέντε λεπτά, θα είχαν σκοτώσει κι εμένα», πρόσθεσε, εξηγώντας πως μπόρεσε να βρει καταφύγιο σε σουνιτική συνοικία.Ο πραγματικός αριθμός των νεκρών από τη συνεχιζόμενη κυβερνητική καταστολή στις περιοχές των Αλαουιτών πιστεύεται ότι είναι πολύ μεγαλύτερος.
      Παρά τον υψηλό αριθμό νεκρών αμάχων, ο προσωρινός πρόεδρος της Συρίας, Ahmed al-Sharaa, δήλωσε στις 8 Μαρτίου ότι οι τρέχουσες εξελίξεις βρίσκονται εντός των «αναμενόμενων προκλήσεων».
      Πηγή στο υπουργείο Άμυνας της de facto κυβέρνησης, που επικαλέστηκε το επίσημο συριακό πρακτορείο ειδήσεων SANA, ανέφερε πως δρόμοι που οδηγούν στις παραθαλάσσιες περιοχές «έκλεισαν» στο πλαίσιο προσπάθειες να ελεγχθεί η κατάσταση και να «αποκατασταθεί προοδευτικά η σταθερότητα».Δόθηκε διαταγή στις δυνάμεις ασφαλείας να «αποκαταστήσουν την τάξη» στις πόλεις την Jableh και Latakia, πρόσθεσε η ίδια πηγή κάνοντας λόγο για συλλήψεις «μεγάλου αριθμού πλιατσικολόγων».Ο υπουργός Παιδείας Najir al Qadry ανακοίνωσε το κλείσιμο των σχολείων ως και την Δευτέρα 10/3 στις επαρχίες Latakia, και Tartus, κατά το SANA.Ο μεταβατικός πρόεδρος Sharaa προειδοποίησε προχθές Παρασκευή του βράδυ τους αλεβίτες αντάρτες να «καταθέσουν τα όπλα προτού να είναι πολύ αργά».Η αποκατάσταση της ασφάλειας θεωρείται πως είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για τη νέα εξουσία στη Συρία, έπειτα από 13 χρόνια εμφύλιας σύρραξης.
      Διεθνείς αντιδράσεις - H Ρωσία άνοιξε την αεροπορική της βάση Khmeimim στους πρόσφυγες
      Απαντώντας στα γεγονότα, η Ρωσία άνοιξε την αεροπορική της βάση Khmeimim κοντά στην Jableh για περίπου επτά χιλιάδες Αλαουίτες πρόσφυγες και κάλεσε όλους τους «σεβαστούς» ηγέτες της χώρας να σταματήσουν την αιματοχυσία.Το Ισραήλ επέκρινε επίσης τη συριακή κυβέρνηση για τις δολοφονίες.Εν τω μεταξύ, η Τουρκία και οι περισσότερες αραβικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας και της Αιγύπτου, εξέφρασαν την υποστήριξή τους στη συριακή κυβέρνηση.Η Ευρωπαϊκή Ένωση φάνηκε επίσης να τάσσεται στο πλευρό της κυβέρνησης σε μια πρόσφατη δήλωση που εξέτασε την κατάσταση στις ακτές της χώρας.Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν ακόμη σταθμίσει την κατάσταση στις ακτές της Συρίας.Σε αντίθεση με την πρώην κυβέρνηση Joe Biden, η κυβέρνηση του προέδρου Donald Trump έχει δείξει ελάχιστο έως καθόλου ενδιαφέρον για τη συνεργασία με τη συριακή κυβέρνηση.Λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλά βασικά στελέχη της κυβέρνησης, όπως ο υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio και ο Διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Tulsie Gabbard, έχουν ήδη εκφράσει την ανησυχία τους για τον ισλαμιστικό χαρακτήρα της συριακής κυβέρνησης και τους δεσμούς της με την Al Qaeda, είναι πιθανό ο Trump να πάρει μια σκληρή θέση κατά του al-Sharaa.
      Πρόσωπα κοντά στον Trump, όπως ο προσωπικός του σύμβουλος Elon Musk και ο δημοσιογράφος Tucker Carlson, έχουν μιλήσει για τις δολοφονίες στη συριακή ακτή.
      Και ενώ είναι τραβηγμένο να περιμένουμε από τις ΗΠΑ να επέμβουν στρατιωτικά, η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να δώσει το πράσινο φως στο Ισραήλ να αναλάβει δράση.Πολλοί Αλαουίτες ακτιβιστές έχουν ήδη καλέσει το Ισραήλ να παρέμβει, επικαλούμενοι την έλλειψη διεθνούς ενδιαφέροντος για τον σκοπό τους και την έλλειψη περιφερειακών προσπαθειών για τον τερματισμό της καταστολής της κυβέρνησης.Το Ισραήλ έχει ήδη απλώσει την επιρροή του στη νότια περιοχή της Συρίας με το πρόσχημα της προστασίας της ασφάλειάς του και της φύλαξης της μειονότητας των Δρούζων. Πολλοί Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν επίσης ζητήσει την αποκέντρωση της Συρίας.Εάν η συριακή κυβέρνηση συνεχίσει με τις τρέχουσες πολιτικές διακρίσεων, αυτό θα είναι το πιο πιθανό αποτέλεσμα.
      Μεγάλος κίνδυνος να διαλυθεί η Συρία
      Το Ισραήλ επέκρινε επίσης τη συριακή κυβέρνηση για τις δολοφονίες.Από την άλλη πλευρά, οι περισσότερες αραβικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας, εκτός από την Τουρκία εξέφρασαν την υποστήριξή τους στη συριακή κυβέρνηση.Την ίδια στιγμή η Δύση, η οποία ήταν ο μεγαλύτερος ωφελούμενος από την πτώση του καθεστώτος του πρώην προέδρου Bashar al Assad παραμένει σιωπηλή.Τα τρέχοντα γεγονότα στις ακτές της Συρίας θα μπορούσαν να έχουν μεγάλες επιπτώσεις για το μέλλον της χώρας στο σύνολό της.Η Συρία είναι τώρα πιο ευάλωτη στις ξένες επεμβάσεις από ποτέ, και το Ισραήλ ή ακόμα και η Δύση θα μπορούσαν να αποφασίσουν ανά πάσα στιγμή να εμπλακούνΤο μεγαλύτερο μέρος της βορειοανατολικής Συρίας βρίσκεται ήδη εκτός του ελέγχου της κυβέρνησης με επικεφαλής τις κουρδικές δυνάμεις που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ.Ο νότος βρίσκεται υπό την άμεση ισραηλινή επιρροή με τη μειονότητα των Δρούζων να διατηρεί την αυτονομία στην al-Suwayda.Εάν σημειωθεί κάποια εκτεταμένη ξένη επέμβαση, η Συρία θα πάψει να υπάρχει ως μια ενιαία χώρα.
      ΗΠΑ – Ρωσία ζητούν να συνεδριάσει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 10/3
      Οι ΗΠΑ και η Ρωσία ζήτησαν να συνεδριάσει τη Δευτέρα (10/3/2025), κεκλεισμένων των θυρών το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών με θέμα την κλιμάκωση της βίας στη Συρία, έκαναν γνωστό διπλωμάτες.
      Χυδαία κυνική πρόκληση από Kallas (ΕΕ) – Καταδικάζει τους αμάχους που σφαγιάζονται από τους τζιχαντιστές
      Σε μία απίστευτα κυνική πρόκληση προχώρησε η επικεφαλής Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ Kaja Kallas για το λουτρό αίματος στη Συρία.Αντί να καταδικάσει τις τζιχαντιστικές αρχές της χώρας για το μακελειό με πάνω από 1.100 νεκρούς, στρέφει τα πυρά της στους οπαδούς του Assad που σφαγιάζονται.«Η Ευρωπαϊκή Ένωση καταδικάζει σθεναρά τις πρόσφατες επιθέσεις, σύμφωνα με πληροφορίες από στοιχεία που υποστηρίζουν τον Assad κατά των προσωρινών κυβερνητικών δυνάμεων στις παράκτιες περιοχές της Συρίας και κάθε βία κατά αμάχων» δήλωσε η Kallas επιβεβαιώνοντας πως η ΕΕ έχει μετατραπεί από οικονομική σε μία στρατιωτική ένωση θανάτου.
      Rubio (ΥΠΕΞ ΗΠΑ): Να διωχθούν άμεσα οι αυτουργοί των σφαγών στη Συρία
      Ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας Marco Rubio καταδίκασε τις «σφαγές» μειονοτήτων που εκτυλίσσονται στη Συρία και κάλεσε τις αρχές να καταδιώξουν τους αυτουργούς.«Οι ΗΠΑ καταδικάζουν τους ριζοσπάστες ισλαμιστές τρομοκράτες, μεταξύ αυτών ξένους τζιχαντιστές, που δολοφονούν ανθρώπους στη δυτική Συρία τις τελευταίες ημέρες», λέει ο Rubio.«Οι προσωρινές συριακές αρχές πρέπει να καταδιώξουν τους αυτουργούς αυτών των σφαγών εναντίον μειονοτικών κοινοτήτων» στη χώρα, σημείωσε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών.
      Πηγή: bankingnews.gr
      Φιντάν: «Προβοκάτσια» κατά της συριακής κυβέρνησης οι συγκρούσεις στη Συρία
      Ουπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν, χαρακτήρισε «προβοκάτσια» κατά της συριακής κυβέρνησης την κλιμάκωση των συγκρούσεων στη Συρία.
      Συγκεκριμένα, ο Χακάν Φιντάν δήλωσε σχετικά με τις επιθέσεις κατά των Αλαουιτών στη Λατάκια της Συρίας: «Βλέπουμε ότι η πολιτική που εφαρμόζει χωρίς καμία πρόκληση η συριακή κυβέρνηση εδώ και εβδομάδες εκτροχιάζεται από μια προβοκάτσια.
      Φόβοι για ανάφλεξη
      τη δίνη αιματηρών συγκρούσεων βρίσκεται και πάλι η Συρία τα τελευταία 24ωρα. Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κατά τη διάρκεια συγκρούσεων των δυνάμεων ασφαλείας με υποστηρικτές του πρώην προέδρου Άσαντ στα δυτικά της χώρας έχουν σκοτωθεί πάνω από 1.000 άνθρωποι, από τους οποίους 750 είναι άμαχοι Αλεβίτες. Την έντονη ανησυχία της εκφράζει η διεθνής κοινότητα, με τον ΟΗΕ να ζητά άμεσο τερματισμό των εχθροπραξιών και προστασία των αμάχων.
      Σημειώνεται ότι η Συρία συγκρότησε ανεξάρτητη επιτροπή για τη διερεύνηση των συγκρούσεων που σημειώθηκαν στην παράκτια περιοχή, όπως ανακοίνωσε την Κυριακή η προεδρία της χώρας.
      Η αλλαγή καθεστώτος έπειτα από 13 χρόνια εμφυλίου δεν θα μπορούσε να είναι ομαλή – Οι λόγοι
      Η αλλαγή καθεστώτος έπειτα από 13 χρόνια εμφυλίου δεν θα μπορούσε να είναι ομαλή, ιδίως σε μια χώρα με τόσες πολλές διαφορετικές εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες. H Συρία μάλιστα υπήρξε πεδίο σύγκρουσης συμφερόντων αντίπαλων ξένων δυνάμεων.
      Ο νέος ντε φάκτο ηγέτης Σάρα φρόντισε να κάνει γρήγορα άνοιγμα και στους μεγάλους παίκτες της περιοχής αλλά και στη Δύση, ζητώντας τη στήριξή τους για την σταθεροποίηση και την ανοικοδόμηση της χώρας.
      Στο πλαίσιο αυτό και η Ευρωπαϊκή Ενωση, τον περασμένο μήνα χαλάρωσε κάποιες κυρώσεις στον τραπεζικό και ενεργειακό τομέα της Συρίας, όμως οι εστίες έντασης παραμένουν κυρίως στις παράκτιες περιοχές σε Λαττάκεια, Ταρτούς, Μπάνια και Τζάμπλα.
      Το νέο ξέσπασμα βίας δείχνει ότι το καθεστώς δεν είναι σε θέση να προχωρήσει στην περιβόητη αυτή μετάβαση που υποσχέθηκε. Το γεγονός ότι στηρίζεται επίσης, πέρα από τις δυνάμεις ασφαλείας, και σε ένοπλες πολιτοφυλακές τζιχαντιστών που βλέπουν όλους τους άλλους ως εχθρούς του Θεού, δεν είναι καλός οιωνός για την γρήγορη σταθεροποίηση της χώρας.
      Πηγή: liberal.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Διαλύοντας το ΝΑΤΟ
      Του Νίκου Ιγγλέση
      Το παλαιό όνειρο κάθε αριστερού για τη διάλυση του ιμπεριαλιστικού ΝΑΤΟ φαίνεται να γίνεται πραγματικότητα. Αυτουργοί της διάλυσης, ένας «ακροδεξιός – ρατσιστής» στην Ουάσινγκτον και μια γκλομπαλιστική «Συμμαχία των Προθύμων» στην Ευρώπης που στηρίζει ένα «νεοναζί» στο Κίεβο. Όλες οι σταθερές στη διεθνή σκηνή καταρρέουν. Οι παλιοί εχθροί γίνονται φίλοι και οι παλιοί σύμμαχοι αντίπαλοι. Το απόλυτο μπάχαλο και όλοι «χαμένοι στη μετάφραση» προσπαθούν να κατανοήσουν τι συμβαίνει.
      Ο Τραμπ θέλει να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και να έλθει σε συνδιαλλαγή με τον Πούτιν για να ομαλοποιηθούν οι διακρατικές σχέσεις των δύο μεγάλων δυνάμεων. Γι’ αυτό πάγωσε τη στρατιωτική, πληροφοριακή (δορυφορική) και οικονομική συνδρομή προς το Κίεβο.
      Αντίθετα, οι ηγέτες των περισσότερων κρατών της Ευρώπης θεωρούν τη Ρωσία ως τη μέγιστη απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και επιδιώκουν, μέσω της συνέχισης του πολέμου, να αποκατασταθεί η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, δηλαδή, να ηττηθούν επί του πεδίου οι ρωσικές δυνάμεις. Θέλουν να διατηρηθεί η απομόνωση της Ρωσίας. Γι’ αυτό αποφάσισαν να εντείνουν τη βοήθεια που χορηγούν στο Κίεβο προκειμένου να υποκαταστήσουν την αμερικανική. Μόνο εφέτος, αποφασίστηκε θα δοθούν στην Ουκρανία 30,6 δις ευρώ ως οικονομική βοήθεια, πέραν της στρατιωτικής.
      Παράλληλα αποφάσισαν να αυξήσουν τους εξοπλισμούς τους ώστε, ως Ευρώπη, να αποκτήσουν αποτρεπτική ισχύ ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ. Να αποκτήσουν, δηλαδή, στρατηγική αυτονομία. Ο Εμμανουέλ Μακρόν μάλιστα εγγυήθηκε την πυρηνική αποτροπή της Ευρώπης με τα, περιορισμένου αριθμού, πυρηνικά της Γαλλίας. Έτσι, η Βορειοατλαντική Συμμαχία διχάστηκε πάνω στο μείζον θέμα του πολέμου στην Ουκρανία. Ένα μικρότερο και αδύναμο ευρωπαϊκό «ΝΑΤΟ Β΄» είναι υπό εκκόλαψη χωρίς τη συμμετοχή των ΗΠΑ.
      Το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για να αντιμετωπίσει την υποτιθέμενη απειλή της Σοβιετικής Ένωσης και των ανατολικο-ευρωπαίων συμμάχων της, οι οποίοι σε απάντηση δημιούργησαν, στη συνέχεια, το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Μετά την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων το 1990-91 το ΝΑΤΟ δεν είχε άλλο αντικείμενο ύπαρξης παρά μόνο να ενσωματώνει σταδιακά στους κόλπους του τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και να απωθεί ανατολικότερα τη ρωσική επιρροή. Ήταν «εγκεφαλικά νεκρό» όπως είχε πει ο Εμμανουέλ Μακρόν.
      Μέχρι που ήρθε, το 2022, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία για να μην ενταχθεί και αυτή στο ΝΑΤΟ. Οι εξελίξεις αναζωογόνησαν τη Συμμαχία. Είχε πάλι λόγο ύπαρξης, τη ρωσική απειλή, όπως παλαιότερα την κομμουνιστική απειλή. Απέκτησε και δύο νέα μέλη, τη Σουηδία και τη Φιλανδία. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή της ανάληψης της εξουσίας από τον Ντόναλντ Τραμπ.
      Η υπεράσπιση της ενότητας της Ουκρανίας και η φθορά της Ρωσίας δεν αποτελούν πλέον προτεραιότητα των Αμερικανών. Αυτό που τους ενδιαφέρει πρωτίστως είναι να αποδιοργανώσουν τον άξονα Κίνας – Ρωσίας και να αποτρέψουν την εξάρτηση της τελευταίας από τον ασιατικό γίγαντα. Πρόκειται για κάτι αντίστοιχο της διπλωματίας του «πινγκ-πονγκ», στις αρχές της δεκαετίας του ’70, που οδήγησε στην επίσκεψη, το 1972, του Προέδρου Νίξον στο Πεκίνο και την αποκατάσταση των σινο-αμερικανικών σχέσεων με στόχο την αποδυνάμωση του άξονα Σοβιετικής Ένωσης – Κίνας. Ο Τραμπ εφαρμόζει τώρα μια ανάλογη διπλωματία του «πινγκ-πονγκ» προς τη Ρωσική Ομοσπονδία, με «μπαλάκι» την Ουκρανία. Μεγάλα γεωστρατηγικά παιχνίδια που, όμως, πίσω τους κρύβουν δύο διαφορετικές κοσμοθεωρίες, αυτήν της εθνομηδενιστικής παγκοσμιοποίησης και αυτήν του πατριωτικού εθνικού συμφέροντος. Οι Τραμπ και Πούτιν θεωρούνται, εξ’ άλλου, αντίπαλοι της παγκοσμιοποίησης.
      ReArm Europe και από πού θα βρεθούν τα λεφτά
      Το έκτακτο Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ που συνήλθε την περασμένη Πέμπτη (6-3-25), σε κλίμα πανικού, αποφάσισε να αυξηθούν οι αμυντικές δαπάνες των κρατών-μελών κατά 800 δισεκατομμύρια ευρώ τα προσεχή χρόνια. Το θέμα είναι πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα δεδομένων των περιοριστικών κανόνων που ισχύουν για τη ζώνη του ευρώ.
      Έτσι αποφασίστηκε τα 650 δις, ή το 81% του συνολικού ποσού, να προέλθει από την αύξηση των αμυντικών δαπανών στους προϋπολογισμούς των κρατών-μελών, τουλάχιστον μέχρι το 2% του ΑΕΠ κάθε χώρας. Επειδή όμως οι περισσότερες χώρες έχουν δημοσιονομικό έλλειμμα αποφασίστηκε η ενεργοποίηση της «ρήτρας διαφυγής» από το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ώστε η αύξηση των ελλειμμάτων να μην επισύρει τις προβλεπόμενες οικονομικές κυρώσεις. Η ενεργοποίηση της «ρήτρας διαφυγής» είχε γίνει και την περίοδο της Covid-19 και είχε οδηγήσει στην εκτίναξη του δημόσιου χρέους όλων των χωρών της ΕΕ. Η αύξηση του χρέους οδηγεί σε αύξηση του ελλείμματος λόγω των υψηλότερων τόκων που πληρώνονται ετησίως από τον προϋπολογισμό.
      Σημειώνουμε ότι η Ελλάδα, για το 2025, δεν προβλέπεται να έχει αξιόλογο δημοσιονομικό έλλειμμα (-0,6% του ΑΕΠ) και θα δαπανήσει περίπου το 2,9%% του ΑΕΠ της για αμυντικές δαπάνες λόγω της διαρκούς τουρκικής απειλής. Αν θελήσει, που είναι αναγκαίο, να δαπανήσει περισσότερα για την αμυντική θωράκισή της θα πρέπει να δανειστεί από τις αγορές, εκδίδοντας ομόλογα και αυξάνοντας το χρέος της. Η «ρήτρα διαφυγής» για τις αμυντικές δαπάνες δε δημιουργεί κανένα πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο για αύξηση παροχών ή μείωση φόρων όπως παραπλανητικά ισχυρίζονται στελέχη του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης Μητσοτάκη, παραπλανώντας τους πολίτες.
      Για το υπόλοιπο ποσό, των 150 από τα 800 δις, θα δημιουργηθεί ένα Ταμείο Άμυνας, ανάλογο με το σημερινό Ταμείο Ανάκαμψης, που θα χορηγεί δάνεια στα κράτη-μέλη. Οι προτεραιότητες χρηματοδότησης του Ταμείου θα είναι: Αεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα, συστήματα πυροβολικού συμπεριλαμβανομένων δυνατοτήτων ακριβείας βαθιάς κρούσης, πυραύλοι και πυρομαχικά, drones και συστήματα anti-drone, στρατηγικοί παράγοντες διευκόλυνσης σε σχέση με την προστασία του διαστήματος και των υποδομών ζωτικής σημασίας, στρατιωτική κινητικότητα, κυβερνοχώρος, τεχνητή νοημοσύνη και ηλεκτρονικός πόλεμος. Αυτό είναι το Σχέδιο Επανεξοπλισμού της Ευρώπης που καταρτίστηκε από την Κομισιόν και εγκρίθηκε από τη Σύνοδο Κορυφής.
      Είναι βέβαιον ότι τη «μερίδα του λέοντος» από τα δάνεια των 150 δις ευρώ θα πάρουν εκείνες οι χώρες της ΕΕ που έχουν μεγάλες αμυντικές βιομηχανίες με προηγμένη τεχνολογία. Αυτές οι χώρες είναι η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Σουηδία και ίσως και κάποιες ακόμη. Για την Ελλάδα ίσως περισσέψουν κάποια ψίχουλα αφού έχουμε απαξιώσει, πλην μιας εξαιρέσεως, την άλλοτε αξιόλογη αμυντική βιομηχανία μας. Αλλά αυτό δεν είναι το χειρότερο.
      Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αντόνιο Κόστα και η Πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, μετά τη λήξη της Συνόδου Κορυφής, ενημέρωσαν για τις αποφάσεις που ελήφθησαν τη Βρετανία, την Τουρκία, τη Νορβηγία και την Ισλανδία, ως συμμαχικές χώρες μέλη του ΝΑΤΟ. Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μετά την ενημέρωση, δήλωσε: «Είναι προς το αμοιβαίο συμφέρον όλα τα βήματα που αφορούν την ευρωπαϊκή ασφάλεια να σχεδιάζονται από κοινού με την Τουρκία. Ας μην ξεχνάμε ότι η ευρωπαϊκή ασφάλεια δεν αφορά μόνο τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Είναι ένα θέμα που αφορά όλους τους ευρωπαίους συμμάχους».
      Η τουρκική απαίτηση φαντάζει απόλυτα λογική για τους εταίρους μας στην ΕΕ. Η Τουρκία διαθέτει ήδη μια προηγμένη, σε αρκετούς τομείς, αμυντική βιομηχανία. Είναι αγοραστής οπλικών συστημάτων και τεχνολογίας, που ενσωματώνει στην παραγωγή της, από τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Βρετανία και άλλες χώρες. Ενώ από την πλευρά της, η Ελλάδα την απο-ενοχοποιεί με τα «ήρεμα νερά» και είναι, ακόμη και σήμερα, ένθερμος υποστηρικτής τής ένταξής της στην ΕΕ.
      Το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, πολλοί αναλυτές και μεγάλα μέσα ενημέρωσης εμφανίζουν την επιχειρούμενη ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας και ως ενίσχυση της άμυνας του Ελληνισμού απέναντι στην τουρκική απειλή. Πρόκειται για ακόμη μία, μεθοδικά καλλιεργούμενη, αυταπάτη.
      Πηγή: ellinikiantistasi.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ο Ζελένσκι ζήτησε τουρκική παρουσία στις ευρωπαϊκές συνόδους - Το Κυπριακό στο πάζλ της γεωπολιτικής σκακιέρας

      Κώστας Βενιζέλος 
      Το Κυπριακό μπήκε στην εξίσωση των γεωπολιτικών εξελίξεων και αναταράξεων και αυτό θα επηρεάσει, μεταξύ άλλων, τα όσα θα διαδραματισθούν στην άτυπη Πενταμερή Διάσκεψη της Γενεύης, που χρονικά τοποθετείται στις 17-18 Μαρτίου.
      Οι βασικοί παίκτες, τοποθετώντας το θέμα της Κύπρου στο πάζλ της ανακατανομής ισχύος, που βρίσκεται σε εξέλιξη, φαίνεται να επενδύουν στα ευρωτουρκικά, για τα οποία η Άγκυρα επιδεικνύει εσχάτως αναβαθμισμένο ενδιαφέρον. Παράλληλα, κάθε παίκτης της περιοχής αλλά και ευρύτερα, επιδιώκουν το Κυπριακό να μην επηρεάσει τους δικούς τους σχεδιασμούς. Παράδειγμα, το Ισραήλ.
      Οι εξελίξεις. λοιπόν, στην περιοχή μας, στη Γάζα, στο Ουκρανικό και οι αλλαγές στο διεθνές αποτύπωμα των ΗΠΑ, μετά την εκλογή του Προέδρου Τραμπ, διαμορφώνουν, νέα δεδομένα και νέες συμπεριφορές. Είναι σαφές ότι ξεκάθαρα πλέον το Κυπριακό εξαρτάται και από άλλες εξελίξεις και τα επόμενα βήματα θα εξαρτηθούν και από την εν γένει συμπεριφορά των διαφόρων παικτών αλλά και από τη σύγκρουση διαφορετικών συμφερόντων. Τούτο μπορεί να ίσχυε και στο παρελθόν, αλλά τώρα είναι πιο ορατό.
      Η Λευκωσία κράτα «ζεστές τις μηχανές» και παρακολουθεί τις εξελίξεις παρεμβαίνοντας. Οι παρεμβάσεις της έχουν στόχο να είναι παρούσα στα διαδραματιζόμενα αλλά παράλληλα να ενεργεί και αποτρεπτικά σε ό,τι αφορά την Τουρκία.
      Τουρκική αναβάθμιση
      Είναι σαφές ότι η Άγκυρα αισθάνεται αναβαθμισμένη την περίοδο αυτή και δεν έχει λόγο να εισέλθει σε οποιονδήποτε διάλογο σε σχέση με το Κυπριακό, ο οποίος θα οδηγεί σε συμφωνία. Θεωρεί πως ένας αναβαθμισμένος ρόλος, ο οποίος φαίνεται να αποκτά στην παρούσα φάση, θα της προσφέρει τη δυνατότητα διασφάλισης περαιτέρω πλεονεκτημάτων και σε σχέση με την Κύπρο. Είναι, όμως, σαφές πως η κατοχική πλευρά έχει επανέλθει στα ευρωτουρκικά επιδιώκοντας- όπως δηλώνει επισήμως- την ένταξη στην Ε.Ε. Αν και δύσκολο το εγχείρημα της ένταξης, τόσο ο Ερντογάν όσο και ο Φιντάν δηλώνουν αλαζονικά πως η Τουρκία «θα ενταχθεί για να σώσει την Ε.Ε.» Παράλληλα, η Άγκυρα δίνει βάρος στη συμμετοχή της στη νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Φιντάν, έχει αναφέρει πως«το ζήτημα της ασφάλειας της Ευρώπης δεν μπορεί να περιοριστεί στον πόλεμο στην Ουκρανία. Το ζήτημα της αρχιτεκτονικής ασφάλειας της Ευρώπης πρέπει να αντιμετωπιστεί από μια μακροπρόθεσμη και στρατηγική προοπτική. Σε αυτό το πλαίσιο, μια βιώσιμη και αποτρεπτική αρχιτεκτονική ασφάλειας είναι δυνατή μόνο με τη συμμετοχή της Τουρκίας».
      Είναι προφανές πως η όποια συντήρηση μιας διαδικασίας, που δεν θα προχωρά επί της ουσίας, είναι πλέον και επιλογή της Άγκυρας, ευελπιστώντας ότι αυτό θα τη βοηθήσει και στο πεδίο των ευρωτουρκικών. Σε αυτό, μη έχοντας άλλο εργαλείο προς αξιοποίηση, επενδύουν τα Ηνωμένα Έθνη όπως και οι Βρυξέλλες.

      Η κατοχική Τουρκία θέτει την ίδια ώρα για υψηλούς στόχους και ρόλους. Η Άγκυρα παρουσιάζεται πρόθυμη να στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία και να εγγυηθεί την ανεξαρτησία της. Τούτο «εξηγεί» και την παρουσία του Τούρκου ΥΠΕΞ στην (περιστασιακή) σύναξη στο Λονδίνο, την περασμένη Κυριακή. Γεγονός, που εξόργισε τη Λευκωσία αλλά και την Αθήνα. Εξ ου και η παρέμβαση του Προέδρου Χριστοδουλίδη και πίσω από τις κλειστές πόρτες του έκτακτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αλλά και δημόσια. Εξέφρασε την έντονη δυσαρέσκεια του για την παρουσία της κατοχικής δύναμης στις συνόδους.
      Με παρέμβαση Ζελένσκι
      Η παρουσία του Φιντάν έγινε, όπως συναφώς πληροφορούμαστε, μετά από παρέμβαση του Ουκρανού Προέδρου, Β. Ζελένσκι, ο οποίος ανέφερε σε Ευρωπαίους ηγέτες ότι θέλει την Τουρκία για εγγυήτρια χώρα (!) και ως εκ τούτου παρούσα σε συνόδους για το Ουκρανικό. Η κατοχική Τουρκία θεωρεί πως είναι η μόνη χώρα, που είναι αποδεκτή από όλες τις πλευρές, Μόσχα και Κίεβο, για να στείλει στρατεύματα ενώ την ίδια ώρα επιχειρεί να πωλήσει όπλα στους Ευρωπαίους, για να ενισχύσουν την άμυνα τους. Βέβαια υπάρχουν και ευρωπαϊκές χώρες με παράδοση στην αμυντική βιομηχανία, που δεν βλέπουν με καλό μάτι αυτή την προσπάθεια της κατοχικής δύναμης. Την ίδια ώρα, οι Αμερικανοί δείχνουν να ενοχλούνται από αναφορές της Άγκυρας ότι είναι έτοιμη «να καλύψει το κενό που θα αφήσουν οι ΗΠΑ». Είναι, ασφαλώς, μια τοποθέτηση, που δεν καλοβλέπουν οι Αμερικανοί, οι οποίοι καθορίζουν οι ίδιοι, ποιος ή ποιοι, θα παίζουν εκ μέρους τους ρόλο χωροφύλακα στην περιοχή.
      Ούτε και σε ό,τι αφορά τη Συρία, η Τουρκία φαίνεται ότι θα παίξει μόνη της. Δεν έχει την οικονομική δύναμη να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση, μάλλον αναζητεί τρόπους μέσα από αυτή τη διαδικασία να έχει οικονομικό όφελος. Συνεπώς τόσο οι Αμερικανοί, οι Ρώσοι αλλά και Άραβες δεν φαίνεται να είναι διατεθειμένοι να στρώσουν κόκκινο χαλί στην Άγκυρα, για να κάνει κουμάντο στη Συρία. Παρόλα αυτά, η Τουρκία, σε αυτή τη φάση, παραμένει στην πρώτη γραμμή να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο.
      Είναι σαφές πως μέσα διαφορετικά συμφέροντα, γεωπολιτικές συγκυρίες, η Λευκωσία κινείται σε τεντωμένο σχοινί και έχει να διανύσει απόσταση μέσα από λεπτές ισορροπίες. Κι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο.
      Πηγή: philenews.com
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ρουμανία: Σφοδρές αντιδράσεις για το μπλόκο στην υποψηφιότητα Γκεοργκέσκου
      Η Ρουμανία απορρίπτει την προεδρική υποψηφιότητα αντιδυτικού υποψηφίου - Αντιδράσεις και στο εσωτερικό και από τον... Έλον Μασκ
      Το Κεντρικό Εκλογικό Γραφείο της Ρουμανίας (BEC) απέρριψε την υποψηφιότητα του ανεξάρτητου πολιτικού Καλίν Γκεοργκέσκου, σφοδρού επικριτή της Δύσης και του ΝΑΤΟ, για τις προσεχείς προεδρικές εκλογές της 4ης Μαΐου.
      Ο Γκεοργκέσκου ηγήθηκε του πρώτου γύρου των ακυρωμένων εκλογών του Νοεμβρίου 2024.
      Σε ανακοίνωσή του, το BEC ανακοίνωσε ότι εξέτασε τις αιτήσεις τεσσάρων ανεξάρτητων υποψηφίων για τις επαναληπτικές εκλογές.
      Η Επιτροπή επιβεβαίωσε ότι η υποψηφιότητα του Γκεοργκέσκου απορρίφθηκε μαζί με άλλους δύο ανεξάρτητους υποψηφίους, ενώ μόνο ενός υποψηφίου η αίτηση εγκρίθηκε.
      Η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή ελέγχει την εγκυρότητα των εγγράφων που υποβάλλονται, τις δηλώσεις για την περιουσία και τη χρηματοδότηση της εκστρατείας των υποψηφίων, καθώς και τις υπογραφές που απαιτούνται για την υποψηφιότητα.
      Η επιτροπή εξέτασε τα έγγραφα που κατέθεσε ο Καλίν Γκεοργκέσκου και απέρριψε αυτό που αφορούσε στη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας του, καθώς δεν είχε τις απαιτούμενες υπογραφές.
      Ο υπερεθνικιστής υποψήφιος διατηρεί πάντως το δικαίωμα να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης στο Συνταγματικό Δικαστήριο ή να καταθέσει νέα αίτηση συμμετοχής στις εκλογές, σύμφωνα με τη ρουμανική νομοθεσία.
      Όπως επισημαίνεται από ρουμανικά μέσα ενημέρωσης, οι ποινικές κατηγορίες κατά του Γκεοργκέσκου δεν έπαιξαν ρόλο στην απόφαση της εκλογικής επιτροπής.
      Υποστηρικτές του ακροδεξιού υποψηφίου συγκρούστηκαν με την αστυνομία των έξω από το κεντρικό εκλογικό γραφείο της Ρουμανίας, μετά την απόρριψη της υποψηφιότητάς του.
      Ο δισεκατομμυριούχος και σύμβουλος του Τραμπ, Έλον Μασκ, χαρακτήρισε την απόφαση της εκλογικής αρχής «τρελή» στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X.
      Το σίριαλ του Δεκεμβρίου
      Ο Καλίν Γκεοργκέσκου, που ονομάστηκε “Μεσσίας του TikTok”, αναδείχθηκε πρώτος στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Ρουμανίας τον Δεκέμβριο, τις οποίες το συνταγματικό δικαστήριο της χώρας ακύρωσε μετά τον αποχαρακτηρισμό εκθέσεων των μυστικών υπηρεσιών που έδειχναν ρωσική εμπλοκή για τον επηρεασμό των ψηφοφόρων μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ώστε να υποστηρίξουν τον τότε σχετικά άγνωστο υποψήφιο.
      Με πληροφορίες από Anadolu, Euronews naftemporiki.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Το αμερικανο-ουκρανικό ναυάγιο της Ουάσιγκτον και το ιστορικό παράδοξο
      Το ναυάγιο στην Ουάσιγκτον 2025 και μια συγκυρία το 1964…
      Γράφει η Φανούλα Αργυρού*
      «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας»
      Το ναυάγιο στη συνάντηση Τράμπ/Ζελένσκι 28.2.2025 φέρνει στο νου μια παρόμοια κατάσταση, με κάποια διαφορά στους παίχτες, σε σχέση με την Κύπρο.
      Οι ανένδοτοι Βρετανοί και οι διστακτικοί Αμερικανοί
      Αμέσως μετά τις τουρκικές επιθέσεις τον Δεκέμβριο του 1963 οι Βρετανοί ζήτησαν από τους Αμερικανούς να αναμειχθούν στο Kυπριακό αλλά αυτοί αρνήθηκαν σε ότι θεωρούσαν ως ένα βρετανικό θέμα. O Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών George Ball δεν μπορούσε να ήταν πιο σαφής όταν στα απομνημονεύματα του έγραψε: « Η Κύπρος ήταν απλά ένα ακόμα βήμα στην οδυνηρή διάλυση της βρετανικής αυτοκρατορίας… Δεν με εξέπληξε που στις 25/1/1964, ο Βρετανός πρέσβης Sir Ormsby Gore ήλθε να μου πει ότι η Βρετανία δεν μπορούσε πια να διατηρήσει την ειρήνη μόνη και πως έπρεπε να ιδρυθεί στην Κύπρο μια διεθνής δύναμη το συντομότερο δυνατόν. Μια τέτοια δύναμη, επέμενε ο πρέσβης, μπορούσε να ήταν «ευρείας βάσης» αλλά περιορισμένης συμμετοχής από χώρες του ΝΑΤΟ. Οι Βρετανοί χρειαζόντουσαν, πιο πολύ, την διπλωματική μας υποστήριξη και ένα τμήμα στρατού με όλα τα εφόδια και αεροπορική διευκόλυνση για την διεθνή δύναμη.Η μυστική συμφωνία ημερ. 30 Ιανουαρίου 1964
      Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήθελαν να αναμειχθούν: ήδη είχαμε υπέρ αρκετά στο δικό μας πιάτο. Με στεναχωρούσε αφάνταστα η δική μας βαθιά ανάμειξη στο Βιετνάμ… ΄Ομως οι Βρετανοί ήταν ανένδοτοι…»
      Στις 24.1.1964 ο τότε Υπ. Εξωτερικών David Dean Rusk είπε στους Βρετανούς ότι η παράκλησή τους καταρχήν έπρεπε να ερχόταν από την κυπριακή κυβέρνηση και τις τρείς εγγυήτριες δυνάμεις. Η σύνθεση τέτοιας δύναμης έπρεπε πρώτα να συζητηθεί στο ΝΑΤΟ. Η αμερικανική κυβέρνηση προτιμούσε η λειτουργία της ειρηνευτικής δύναμης να παρέμενε στο νησί στα βρετανικά χέρια. Από την άλλη έβλεπε δυσκολίες στη δέσμευση αμερικανικών στρατευμάτων γιατί απευθείας σύγκρουση μεταξύ των αμερικανικών στρατευμάτων και των Τούρκων στη Κύπρο μπορούσε να έβαζε σε κίνδυνο τις 17, 000 αμερικανικών στρατευμάτων στην Τουρκία. Ο Duncan Sandys – Υπουργός Αποικιών και Κοινοπολιτειακών Σχέσεων 13/7/1962 – 16/101964. Γαμβρός του Winston Churchill μέχρι το 1960 όταν χώρισε από την Diana Churchill. Πέθανε το Νοέμβριο του 1987.
      O Ball συζήτησε το θέμα με τον Υπ. Άμυνας Robert McNamara, και τον Πρόεδρο Lindon Johnson. Μετά από διστακτικότητα ο Πρόεδρος του ανέθεσε να βρει λύση. Ο Ball, προτού δεσμευθούν σε μια συμμαχική δύναμη είπε έπρεπε να επέμεναν σε προϋποθέσεις.
      «Η διάρκεια της δύναμης να περιοριζόταν στους 3 μήνες, Τούρκοι και Έλληνες να μην χρησιμοποιούσαν τα μονομερή τους επεμβατικά δικαιώματα για 3 μήνες, να διοριζόταν μεσολαβητής όχι από τις εγγυήτριες αλλά από ευρωπαϊκή χώρα του ΝΑΤΟ, αμερικανική στρατιωτική συμμετοχή δεν θα ξεπερνούσε τους 1200 άνδρες με τους Βρετανούς να βάζουν 4,000 άνδρες και το υπόλοιπο ποσοστό για μια δύναμη 10,000 ανδρών να συμπληρωνόταν από άλλες ευρωπαϊκές χώρες».
      Εν τω μεταξύ ο Αμερικανός πρέσβης στο Λονδίνο David Bruce τους διαβεβαίωνε ότι δεν είχαν άλλη εκλογή από την εμπλοκή αλλιώς οι Τούρκοι θα εισέβαλαν…
      Λόγω της διστακτικότητας των Αμερικανών ο Στρατηγός Baker των Βρετανικών Επιτελείων Στρατού και ο Sir Arthur Snelling του Γραφείου Κοινοπολιτειακών Σχέσεων έτρεξαν στην Ουάσιγκτον μεταξύ 27 – 29/1/1964 για να τους … πείσουν.
      Ο Αμερικανός Στρατηγός Taylor ήθελε το Ηνωμένο Βασίλειο να είναι το εκτελεστικό όργανο τέτοιας δύναμης, να διατηρεί τον έλεγχο όλων των επιχειρήσεων…
      Λόγω του δισταγμού των οι Αμερικανοί ετοίμασαν και έγγραφο ημερ. 30.1.1964 με τις προϋποθέσεις τους με τίτλο «ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ/ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ» με τη «Σημείωση: Συμφωνήθηκε όπως αυτό το έγγραφο παραμείνει ΑΠΟΡΡΗΤΟ μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και Ηνωμένου Βασιλείου».
      Οι Αμερικανοί ήθελαν επίσης η δύναμη να συγκροτείτο μεν από χώρες του ΝΑΤΟ όμως η δημιουργία και η επιχείρηση να μην ήταν υπό τον έλεγχο του ΝΑΤΟ…. με τη σύμφωνη γνώμη των τριών εγγυητριών δυνάμεων, του Αρχιεπισκόπου Μακάριου και Δρ. Kuchuk και να λειτουργούσε κάτω από βρετανική διοίκηση…
      Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος απέρριψε την πρόταση George Ball η οποία πλασαρίστηκε πλατιά ως αμερικανο-Νατοϊκή (!) αποκρύβοντας την αλήθεια. Μας την φανέρωσαν τα επίσημα έγγραφα αμερικανικά και βρετανικά. ‘Ηταν αποκλειστικά βρετανική πρόταση. Με αποτέλεσμα της αποτυχίας, στις 4 Μαρτίου το Συμβούλιο Ασφαλείας, με αμερικανική και βρετανική βοήθεια αναγκαστικά, έγκρινε την δημιουργία μιας ειρηνευτικής δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο. Δηλαδή η Βρετανία κατέληξε στην δεύτερη της επιλογή που καταρχήν ήθελε να αποφύγει.
      Ο Sandys διέρρευσε την πρόταση!George Ball – Πέθανε το 1994.
      Ο George Ball στα απομνημονεύματα του σημείωσε και τούτο: «Στην αμηχανία τους να μας δεσμεύσουν, οι Βρετανοί διέρρευσαν τις τρεις προϋποθέσεις μας στον Τύπο πρόωρα, και είχα να αντιμετωπίσω ένα έξαλλο πρόεδρο (Lyndon Johnson). Επιπλέον, ενοχλήθηκα που ο Sandys, δίχως να μου το πει, στις 3 Φεβρουαρίου ενημέρωσε τον Κύπριο Υπουργό Σπύρο Κυπριανού που βρισκόταν στο Λονδίνο για την διάσκεψη για το Kυπριακό, για την αγγλο-αμερικανική μας πρόταση για μια δύναμη του ΝΑΤΟ. ΄Οταν ο Κυπριανού ανέφερε την πρόταση στην Λευκωσία, ο Μακάριος την απέρριψε αμέσως. Αν ήταν να δουλέψουμε μαζί με τους Βρετανούς, οι ενέργειες έπρεπε να συντονίζονται προσεκτικά δίχως πρόωρες αποκαλύψεις του σκεπτικού μας…»
      1982 excerpt from Ball’s memoir, The Past Has Another Pattern. https://archive.org/details/BallGeorgeThePastHasAnotherPatternMemoirs
      Κατά την άποψη της συγγραφέως , ο Sandys δεν διέρρευσε την πρόταση «στην αμηχανία του να δεσμεύσει τους Αμερικανούς». Αντιθέτως, το έκανε, αφού έμαθαν για τις προϋποθέσεις των Αμερικανών που δεν τους άρεσαν και γνωρίζοντας ότι η κυβέρνηση Αρχιεπισκόπου Μακαρίου θα την απέρριπτε, μιας και είχε την «Αμερικανό/Νατοϊκή» σφραγίδα, λόγω της αριστερής και σοβιετικής επιρροής στο νησί. Πέταξε ο Βρετανός την ρετσινιά στους Αμερικανούς που διατηρήθηκε για δεκαετίες! Ότι …οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ θα μας πλάκωναν με 10,000 νατοϊκά στρατεύματα!
      «Φιλελεύθερος» 12/2/1964: « Ο επανελθών κ. Σπ. Κυπριανού υπογράμμισε ότι πρέπει να μας δοθεί πλήρης ανεξαρτησία – Αγνοήθηκε πλέον το ζήτημα αποστολής δυνάμεων του ΝΑΤΟ»… Ο δε Τούρκος πρωθυπουργός Ismet Inonu είπε στο George Ball ότι η καλύτερη λύση είναι η δημιουργία ομοσπονδίας…
      (Πλήρες κεφάλαιο στο βιβλίο Φ.Α «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019»).
      *Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
      ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ 9/3/2025 onisilos.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶


    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
    ×