[...] Οι Τούρκοι έχουν δηλώσει πολύ ξεκάθαρα τι επιδιώκουν να πάρουν από την Ελλάδα. Έχουν δημοσιεύσει πάρα πολλές φορές χάρτες με τη λεγόμενη «γαλάζια πατρίδα», έχουν εκδώσει αναρίθμητες NAVTEX όπου παραπονούνται για τη δήθεν παράνομη κατοχή 18 νησιών του Αιγαίου από την Ελλάδα, διαμαρτύρονται διαρκώς ότι έχουμε στρατιωτικοποιήσει τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου κατά παράβαση των σχετικών διεθνών συνθηκών, και επιμένουν ότι παραβιάζονται τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη. Όλα αυτά τα ξέρουμε εμείς και τα ξέρει και όλος ο κόσμος, και με αυτά τα ζητήματα θα προσέλθουν οι Τούρκοι στις διμερείς διαπραγματεύσεις για να κερδίσουν ό,τι περισσότερο μπορέσουν.
Το ερώτημά μου είναι τι ακριβώς επιδιώκει η ελληνική πλευρά; Με τι στόχο θα πάμε εμείς στις διαπραγματεύσεις; Με ποιο αποτέλεσμα θα είμαστε ικανοποιημένοι; Δεν έχουμε ακούσει ποτέ τίποτα σχετικό από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Καλυπτόμενοι οι αρμόδιοι πίσω από τη δικαιολογία ότι οι συνομιλίες είναι απόρρητες, δεν μας έχουν περιγράψει ποτέ τι ακριβώς σκοπεύουμε να κάνουμε με τις αξιώσεις των Τούρκων. Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι δεν διεκδικούμε απολύτως τίποτα από τους Τούρκους ενώ εκείνοι διεκδικούν σχεδόν τα πάντα από εμάς. Είναι δηλαδή σαν να πηγαίνουμε σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου αποφασισμένοι εκ των προτέρων να μην περάσουμε ποτέ τη σέντρα αλλά μόνο να ταμπουρωθούμε στην άμυνα για να φάμε όσο γίνεται λιγότερα γκολ - ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το πιθανότερο αποτέλεσμα σε έναν τέτοιο αγώνα;
Άρα θα πάμε σε διάλογο με τους Τούρκους προσπαθώντας απλώς να σώσουμε ό,τι μπορούμε από τα κυριαρχικά μας δικαιώματα; Και με τι ποσοστό σωτηρίας των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων θα είμαστε ικανοποιημένοι; Αν, για παράδειγμα, καταλήξουμε στο ότι το Καστελόριζο θα έχει μηδενική επήρεια στην ελληνική ΑΟΖ, αυτό θα παρουσιαστεί ως νίκη της ελληνικής διπλωματίας; Κάτι τέτοιο υπαινίχθηκε πριν έναν χρόνο η Ντόρα Μπακογιάννη λέγοντας πως «με τυχόν προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης μπορεί μεν να χάσουμε, ας πούμε, την ΑΟΖ του Καστελόριζου, αλλά θα κατοχυρώσουμε τα δικαιώματα άλλων νησιών μας, όπως της Ρόδου ή της Λέρου».
Θέτω όλα τα παραπάνω ερωτήματα διότι διαγράφεται σοβαρός κίνδυνος να υποστούμε εξευτελιστική ήττα στο διπλωματικό πεδίο από την Τουρκία, την οποία όμως οι κυβερνώντες θα επιχειρήσουν μετά να βαφτίσουν ως σπουδαία νίκη, αφού δεν θα έχουν πει ποτέ εκ των προτέρων για ποιο πράγμα έδιναν αγώνα κι έτσι θα μπορούν να επικαλεστούν εκ των υστέρων ό,τι θέλουν. Δυστυχώς, όλες οι μέχρι τώρα ενδείξεις συνηγορούν στο ότι οι Τούρκοι έχουν ήδη κερδίσει σε πρώτη φάση ολόκληρη την ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ ανατολικά του 28ου μεσημβρινού και απομένει μόνο η τυπική επικύρωση αυτού του τετελεσμένου με την επίσημη ελληνική υπογραφή.
Αυτό αποδεικνύεται: 1) από το γεγονός ότι στη συμφωνία με την Αίγυπτο αποφύγαμε να πάμε σε οριοθέτηση ΑΟΖ πέρα από τον 28ο μεσημβρινό, 2) από το ότι όλες οι μέχρι τώρα ερευνητικές δραστηριότητες του «Ορούτς Ρέις» έχουν περιοριστεί κι αυτές ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, 3) από το ότι η Ελλάδα αποφεύγει επιμελώς να ανακηρύξει ΑΟΖ με την Κυπριακή Δημοκρατία, 4) από το ότι οι θαλάσσιες περιοχές για τις οποίες η Αίγυπτος προκήρυξε πριν λίγες μέρες διαγωνισμό για εκμετάλλευση υδρογονανθράκων συμμορφώνονται με τις τουρκικές αξιώσεις ανατολικά του 28ου μεσημβρινού και αγνοούν παντελώς τον περίφημο «χάρτη της Σεβίλλης».
Το χειρότερο είναι ότι πως απ’ ό,τι φαίνεται, οι Τούρκοι δεν επαναπαύονται στο τεράστιο κομμάτι της ελληνικής ΑΟΖ που ήδη τους έχουμε παραχωρήσει σιωπηρώς και που πιθανότατα θα παραχωρηθεί και επισήμως μέσω της διμερούς διαπραγμάτευσης ή με τη σφραγίδα του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Προσπαθούν τώρα με διάφορες κινήσεις να κερδίσουν και τη μισή υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ του Ανατολικού Αιγαίου με εξαίρεση μόνο τα χωρικά μας ύδατα. Αν η ελληνική κυβέρνηση αποδεχθεί και αυτές τις τουρκικές αξιώσεις στο πνεύμα της γνωστής ηλιθιότητας «και τι θέλετε; Να κάνουμε πόλεμο;», η τουρκική ΑΟΖ θα διαμορφωθεί τελικά όπως δείχνει ο ακόλουθος χάρτης έχοντας ακρωτηριάσει ουσιαστικά πολλαπλώς την ελληνική ΑΟΖ.
Να σημειώσω εδώ ότι αν η Ελλάδα υποχωρήσει και δεχτεί την παραχώρηση της δικής της ΑΟΖ ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, θεωρώ 100% βέβαιο ότι θα ακολουθήσει ΚΑΙ ο ακρωτηριασμός της κυπριακής ΑΟΖ η οποία θα συρρικνωθεί θεαματικά προς όφελος της Τουρκίας με αποτέλεσμα να χαθούν πολλά από τα θαλάσσια τεμάχια που ήδη έχει παραχωρήσει η Κυπριακή Δημοκρατία σε ξένες εταιρείες για εκμετάλλευση. Αυτό σημαίνει πως η Κύπρος θα υποχρεωθεί να πάει σε νέα χάραξη της ΑΟΖ της με ΟΛΑ τα όμορα κράτη, και θα χάσει κυριαρχικά δικαιώματα όχι μόνο προς όφελος της Τουρκίας αλλά και προς όφελος της Αιγύπτου, του Ισραήλ και του Λιβάνου επίσης.