Δύο μέτρα και δύο σταθμά για παρόμοιες περιπτώσεις
Ο πολύ αγαπημένος συντηρητικός οικονομολόγος και πολιτικός φιλόσοφος, ο Αφροαμερικανός δρ Τόμας Σόουελ, έχει πει: «Μία από τις πιο επικίνδυνες πολιτικές τάσεις της εποχής μας είναι να ποινικοποιείς την αλήθεια με νόμους “κατά της ρητορικής μίσους”». Πρόσφατα στην Ελλάδα είχαμε δύο νομικά γεγονότα που αντιμετωπίστηκαν εντελώς διαφορετικά από τη μονίμως αριστερόστροφα προσανατολισμένη κοινή γνώμη. Και οι δύο αθωωτικές αποφάσεις αφορούσαν κατηγορίες για «ρητορική μίσους» βάσει του «αντιρατσιστικού» νόμου.
Στην πρώτη απόφαση αθωώθηκε, πολύ σωστά, ο μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος. Την αγωγή κατά του μητροπολίτη είχαν κάνει κάποιοι δικαιωματιστές ομοφυλόφιλοι, οι οποίοι προσπάθησαν -αποτυχημένα- μέσω νομικού ακτιβισμού να κλονίσουν την αξιοπρέπεια και την τιμή του ορθόδοξου ιεράρχη μας. Τι έγινε όταν ανακοινώθηκε η πανηγυρική αθώωση του Αμβρόσιου; Σχεδόν όλα τα ΜΜΕ αναφέρθηκαν με τα χειρότερα λόγια, βασιζόμενα στο ισχυρό αντικληρικαλιστικό κλίμα που έχει καλλιεργήσει η Αριστερά στην Ελλάδα εναντίον του μητροπολίτη. Σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα οι μόνιμοι ελιτιστές φιλελέδες κήνσορες του πολιτικά ορθού λόγου εξαπέλυσαν δριμύτατες επιθέσεις κατά της «πουλημένης Δικαιοσύνης», ο ΣΥΡΙΖΑ, που τόσο ομοιάζει με τις υστερίες των φιλελέδων των social media, εξέδωσε ανακοίνωση κατά της απόφασης και, φυσικά, στο τέλος, υπό το βάρος της πολιτικής πίεσης, εικάζω, ασκήθηκε έφεση από την Εισαγγελία στην αθωωτική απόφαση!
Στη δεύτερη απόφαση αθωώθηκε -σωστά!- η κυρία Σώτη Τριανταφύλλου, συγγραφέας, η οποία μηνύθηκε από το άντρο των αριστερών δικαιωματιστών Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι, το οποίο προωθεί λιμπεραλιστικές και «πολιτικά ορθές» απόψεις πολιτιστικού μαρξισμού. Ποια η διαφορά με την πρώτη απόφαση; Ολα τα ΜΜΕ και οι φιλελέδες των κοινωνικών δικτύων αγκάλιασαν την απόφαση, ενώ γνωστές «φιλελεύθερες» προσωπικότητες, όπως ο κ. Απόστολος Δοξιάδης, συμμετείχαν ως μάρτυρες στη δίκη για να δώσουν τη μάχη ενάντια στη «φίμωση του ελεύθερου λόγου».
Για ποιον λόγο οι δύο αποφάσεις αντιμετωπίστηκαν τόσο διαφορετικά; Αρχικά, η Αριστερά στην Ελλάδα έχει καταφέρει να εγκαθιδρύσει κλίμα αντικληρικαλιστικό σε πολλούς Ελληνες, οι οποίοι καταδικάζουν απερίσκεπτα τον κλήρο μας, και, τέλος, καθετί που προσβάλλει την γκέι οπτική των πραγμάτων -επιδιώκεται να περάσει ως κανονικότητα η επιβολή ομοφυλοφιλικών προτύπων παντού- είναι κατάπτυστο από κάθε φιλεleft, αριστερό και ακροκεντρώο που θέλει να τα έχει καλά με τον εαυτό του.
Υποκρισία στα χειρότερά της. Ο «αντιρατσιστικός» νόμος απλά είναι ανελεύθερος και αντισυνταγματικός, ανεξάρτητα από την ταυτότητα οποιουδήποτε κατηγορουμένου.
Πηγή: Από τον δρα Απόστολο Κρητικόπουλο dimokratianews.gr
