iEpikaira.-
Όπως ήδη αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο μας, η Τουρκία με την γνωστή αυτιστική συμπεριφορά στην σύναψη συμμαχιών, πιέζει συνεχώς τον Β. Πούτιν με το -συνηθισμένο πλέον!- ανατολίτικο παζάρι της, για να αποκομίσει τα μέγιστα από την κατασκευή του TurkStream. Αυτό που επιδιώκει είναι να μειώσει όσο το δυνατό την τιμή του ρωσικού φυσικού αερίου και προβάλει προφάσεις εν αμαρτίες ώστε να αποκομίσει τα μέγιστα. Όλα αυτά βέβαια με φόντο την ρωσοσυριακή επίθεση στο Ιντλίμπ που επηρεάζει άμεσα της βλέψεις της γείτονος στην περιοχή.
Όπως ήδη αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο μας, η Τουρκία με την γνωστή αυτιστική συμπεριφορά στην σύναψη συμμαχιών, πιέζει συνεχώς τον Β. Πούτιν με το -συνηθισμένο πλέον!- ανατολίτικο παζάρι της, για να αποκομίσει τα μέγιστα από την κατασκευή του TurkStream. Αυτό που επιδιώκει είναι να μειώσει όσο το δυνατό την τιμή του ρωσικού φυσικού αερίου και προβάλει προφάσεις εν αμαρτίες ώστε να αποκομίσει τα μέγιστα. Όλα αυτά βέβαια με φόντο την ρωσοσυριακή επίθεση στο Ιντλίμπ που επηρεάζει άμεσα της βλέψεις της γείτονος στην περιοχή.
Η κατασκευή του TurkStream, όπως εξηγήσαμε σε προηγούμενη ανάλυση,
Συμφωνήθηκε η κατασκευή του TurkStream αλλά χωρίς τον ισραηλινό ξενοδόχο που θέλει πάση θυσία τον EastMed (!)
είναι η απάντηση της Ρωσίας στο project EastMed των Ισραήλ-ΗΠΑ, που προσπαθούν να ανακόψουν το ρωσικό μονοπώλιο της παροχής φυσικού αερίου στη Ευρώπη.
Συμφωνήθηκε η κατασκευή του TurkStream αλλά χωρίς τον ισραηλινό ξενοδόχο που θέλει πάση θυσία τον EastMed (!)
είναι η απάντηση της Ρωσίας στο project EastMed των Ισραήλ-ΗΠΑ, που προσπαθούν να ανακόψουν το ρωσικό μονοπώλιο της παροχής φυσικού αερίου στη Ευρώπη.
Οι Ρώσοι λοιπόν επείγονται να ολοκληρωθεί ο TurkStream μέχρι τον Νοέμβριο του 2019 για να δημιουργήσουν τετελεσμένα, δεδομένου ότι οι Ευρωπαίοι δεν έχουν ακόμη τοποθετηθεί ανοικτά επί του θέματος και άρα προς το παρόν δεν είναι αρνητικοί στην κατασκευή του. Σημειώνεται ότι η κατασκευή του εντός της ρωσικής επικράτειας έχει ολοκληρωθεί, ενώ στην Τουρκία απομένει περίπου ακόμη το 1/4 των έργων.
Όπως αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο μας, κατά την επίσκεψη του Ρ.Τ. Ερντογάν τον Απρίλιο στη Μόσχα, συζητήθηκαν οι τιμές του ρωσικού φυσικού αερίου με τον Β. Πούτιν χωρίς όμως να προκύψει κάποια συμφωνία. Ο Β. Πούτιν δήλωσε σχετικά:
«Όσον αφορά τους μεταφορείς ενέργειας, αυτοί περιορίζονται από τα δεδομένα της αγοράς. Αυτές είναι οι τιμές στην αγορά, και δεν καθορίζονται από τη Gazprom βάσει οδηγιών. Υπάρχουν ακόμη ερωτηματικά, και προβλήματα. Οι Τούρκοι φίλοι μας επιμένουν σε κάποιες φόρμουλες, για εμπορικούς λόγους, ενώ η Gazprom προσφέρει άλλες λύσεις».
Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρη την ανακοίνωση...
Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρη την ανακοίνωση...
Η Τουρκία που αγοράζει υγροποιημένο αέριο (LNG) από το Κατάρ και κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες κρατά -κατά πάγια τακτική- τις επιλογές τις ανοικτές με κυβιστήσεις προς πάσα κατεύθυνση, ώστε να αποκομίζει τα μέγιστα από κάθε συνεργασία. Η τακτική αυτή έχει βέβαια το τεράστιο μειονέκτημα ότι δημιουργεί ανασφάλεια και επιφυλακτικότητα απέναντί της, ενώ ταυτόχρονα μπορεί δυνητικά να την εγκλωβίσει σε συσχετισμούς δυνάμεων που είναι αδύνατο να ισορροπήσει και τελικά να αυτο-πυροβοληθεί.
Σχετικά με τον TurkStream γνωρίζει την πίεση που δέχεται η Ρωσία για να ολοκληρώσει άμεσα την κατασκευή του και επίτηδες τον καθυστερεί με συζητήσεις και επαφές που κωλυσιεργούν τις όποιες διαδικασίες. Οι επιπλέον πιέσεις που δέχεται η Ρωσία εντείνονται από την κυοφορούμενη αμερικανο-καταριανή ενεργειακή συνεργασία που αναλύσαμε σε προηγούμενο άρθρο,
Το ενδεχόμενο στενής συνεργασίας ΗΠΑ-Κατάρ και οι άμεσες επιπτώσεις σε Αν. Μεσόγειο και Αιγαίο (!)
καθώς και από την βίαιη διείσδυση του Αμερικανικού LNG στις Ευρωπαϊκές αγορές.
Το ενδεχόμενο στενής συνεργασίας ΗΠΑ-Κατάρ και οι άμεσες επιπτώσεις σε Αν. Μεσόγειο και Αιγαίο (!)
καθώς και από την βίαιη διείσδυση του Αμερικανικού LNG στις Ευρωπαϊκές αγορές.
Επιλογικά
Η Τουρκία με την εξωτερική της πολιτική, συνεχίζει να εκμεταλλεύεται στο έπακρο τη γεωστρατηγική της τοποθεσία και αποκομίζει τα μέγιστα, αφού καθίσταται κύριος παίκτης στον "παγκόσμιο ενεργειακό πόλεμο" με φόντο το φυσικό αέριο, που είναι εν εξελίξει. Εν αντιθέσει με την Ελλάδα, που συνεχίζει να είναι έρμαιο των εξελίξεων με την οσφυοκαμπτική πολιτική "δορυφόρου της ΕΕ και ΝΑΤΟ", η οποία καλλιεργεί κλίμα ηττοπάθειας και δημιουργεί την αίσθηση της αδυναμίας για ενεργή δράση. Αυτό με την σειρά του παροξύνει την επεκτατικότητα της γείτονος που μεθοδικά μας οδηγεί σε μια νέα Μικρασιατική Καταστροφή, ενόσω οι αφάσιοι πολιτικοί μας αγρόν αγοράζουν, ή ακόμη χειρότερα, έμμεσα το επιτρέπουν...
iEpikaira
iEpikaira
