ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ 
«Υπάρχουν δύο βασικά παραδείγματα που πρέπει να είναι στο μυαλό οποιουδήποτε επιχειρήσει να διαγνώσει τι πρόκειται να ακολουθήσει. Ας πούμε ότι η Τουρκία ζητήσει να κριθεί από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης η κυριαρχία οποιουδήποτε ελληνικού νησιού. Είναι προφανές ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να το δεχθεί ποτέ. Καμία χώρα στον πλανήτη Γη δεν θα δεχόταν εθελοντικά να παραχωρήσει κυριαρχία στο έδαφός της. Αυτά συμβαίνουν μόνο ύστερα από ήττα σε πόλεμο. Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε, επίσης, να δεχθεί ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο παραμένει στο τραπέζι ως κεκτημένο. Αντιστρόφως, η Τουρκία δεν θα δεχθεί καμία υποχώρηση από τον 28ο μεσημβρινό. Εκείνη, δηλαδή, τη νοητή γραμμή που χωρίζει τη Ρόδο στη μέση και αποτελούσε το δυτικότερο όριο των τουρκικών διεκδικήσεων. Το όριο, δηλαδή, που δεν υπολογίζει πλήρη επήρεια στο Καστελλόριζο. Για την Τουρκία αυτό το άνοιγμα αποτελεί ζωτικό χώρο στην Ανατολική Μεσόγειο».
Από αυτά συνάγεται ότι η «κόκκινη γραμμή» της Ελλάδας είναι να μην τεθούν στην κρίση του Δικαστηρίου της Χάγης θέματα κυριαρχίας. Ενώ η «κόκκινη γραμμή» της Τουρκίας είναι να μην αμφισβητηθούν τα ανύπαρκτα «δικαιώματά» της, ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού.
Υπενθυμίζεται ότι:
- Η μη αντίδραση της Ελλάδας στο «γκριζάρισμα» του Oruc Reis το οποίο επί 3,5 μήνες -συνοδεία στολίσκου του τουρκικού ΠΝ- έκανε έρευνες σε ελληνική υφαλοκρηπίδα, είχε σαν αποτέλεσμα η Τουρκία να σημειώσει ένα τετελεσμένο στη μείζονος σημασίας περιοχή ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού που τέμνει την Ρόδο!
-Η τμηματική συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο που σχεδόν αγγίζει τον 28ο Μεσημβρινό -πήρε σάρκα και οστά ένα σχεδόν μήνα μετά την συμφωνία Σουρανή-Καλίν στο Βερολίνο και αφού το Oruc Reis ήδη όργωνε τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες-, άφησε έκθετη την ελληνική υφαλοκρηπίδα από τον 28ο μέχρι και την Κύπρο. H διαχρονική αποφυγή υπογραφής συμφωνίας οριοθέτησης με την Κυπριακή Δημοκρατία είχε ομοίως το ίδιο αρνητικό αντίκτυπο ως προς την κατοχύρωση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην ίδια περιοχή.
-Ο γνωστός χάρτης Μπάιντεν που δημιουργήθηκε -πιθανότατα το 2015 και συνέχισε να εμπλουτίζεται μέχρι το 2017- από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ καθ' υπόδειξη των τούρκων (1 και 2), και εκχωρεί ολόκληρη την ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα μεταξύ 28ου Μεσημβρινού και Κύπρου στην Τουρκία, διέρρευσε σχεδόν ένα χρόνο πριν τα γεγονότα του Oruc Reis και της Ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας και πλέον βρίσκεται στο τελικό στάδιο εφαρμογής.
Είναι προφανές ότι όλες οι μονομερείς διεκδικήσεις που εγείρει η Τουρκία είναι αλληλένδετες και στοχεύουν στην «Γαλάζια Πατρίδα». Η όποια ελληνοτουρκική συμφωνία ενδέχεται να είναι αρθρωτή και να ξεκινήσει από το Αιγαίο (περισσότερα ΕΔΩ) αλλά θα επηρεάσει άμεσα και την Ανατολική Μεσόγειο πακέτο με το Κυπριακό (περισσότερα ΕΔΩ), ακόμη κι αν αυτό γίνει σε δεύτερο χρόνο. Εννοείται ότι στην περίπτωση που η γείτονα κερδίσει την πρόσβαση στην Αν. Μεσόγειο ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού, την επομένη θα αρχίσει να διεκδικεί την περιοχή δυτικά του 28ου Μεσημβρινού, και πάει λέγοντας... Μέχρι να γίνει πραγματικότητα το όραμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με σκοπό την ολοκληρωτική υποταγή/δορυφοριοποίηση του Ελληνισμού εν συνόλω.
.jpg) |
| Συνθετική χρονολογική εικόνα παράνομων διεκδικήσεων Τουρκίας 1973-2023. Πηγή: onisilos.gr |
Η υποχώρηση σε μείζονα κυριαρχικά δικαιώματα -όπως ο Κ. Μητσοτάκης έχει αφήσει να εννοηθεί ότι θα κάνει και έχει ήδη προετοιμάσει με την στάση του κατά την κρίση του Oruc Reis και την υπογραφή της Ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ- θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Από την άλλη, οι όποιες υποσχέσεις έχει δώσει ο πρωθυπουργός στον Ερντογάν, έχουν ήδη υπονομεύσει την ειρήνη και την ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή, δεδομένου ότι ο σουλτάνος δεν θα διστάσει να επιχειρήσει να αρπάξει αυτά που θεωρεί ότι του ανήκουν, εάν οι διαπραγματεύσεις δεν κινηθούν στην κατεύθυνση που εκείνος έχει ορίσει.
Υπό αυτό το πρίσμα, γνώμη μας είναι ότι δύσκολα θα αποφύγουμε την θερμή διένεξη μετά την πολύ πιθανή κατάρρευση των διαπραγματεύσεων, είτε λόγω της τουρκικής αδιαλλαξίας, είτε λόγω των αντιδράσεων του κυρίαρχου λαού που δεν πρόκειται να κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια...
