Σύμφωνα με τον Β. Ζελένσκι η Ουκρανία χρειάζεται περί τα 500 άρματα μάχης στην παρούσα φάση. Ορισμένοι στρατιωτικοί αναλυτές όμως αναφέρουν ότι το νούμερο που απαιτείται ενδέχεται να είναι πολλαπλάσιο. Ο ίδιος ο Ουκρανός Αρχιστράτηγος διευκρίνισε ότι για να ανακαταλάβει τα ουκρανικά εδάφη χρειάζεται περίπου 15 Τεθωρακισμένες - Μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες οι οποίες για να γίνουν επιχειρησιακές -σύμφωνα με έγκυρες πηγές- απαιτούνται κατ' ελάχιστον 9 μήνες εκπαίδευσης 480-500 ανδρών. Όλα αυτά υπό την προϋπόθεση ότι μιλάμε για ενός τύπου άρμα και όχι για την ανομοιογένεια που θα προκύψει με τα δυτικά άρματα που θα αποσταλούν.
Είναι λογικό επίσης όταν γίνονται τέτοιου είδους αιτήματα, να μην αναφέρεται εξ αρχής το πραγματικό νούμερο εξοπλισμών το οποίο θα απαιτηθεί και μάλλον αδύνατο να καλυφθεί. Σε πρώτη φάση η Δύση η οποία ασφαλώς και γνωρίζει τις πραγματικές ανάγκες της Ουκρανίας, θα στείλει περίπου 105 άρματα (το ένα πέμπτο του αιτήματος Ζελένσκι).
Το ερώτημα φυσικά είναι πιο θα είναι το πραγματικό όφελος των ουκρανών στο πεδίο της μάχης όταν θα κληθούν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα άρματα διαφορετικής προέλευσης χωρίς την απαραίτητη εξοικείωση και με πολύ αμφίβολες τις δυνατότητες συντονισμού και επιμελητείας. Εάν στην εξίσωση λάβουμε υπόψη και τον πραγματικό αριθμό αρμάτων που απαιτούνται, τότε γίνεται αντιληπτό ότι τα 105 άρματα δεν είναι μια σταγόνα στον ωκεανό αλλά μια τρύπα στο νερό.
Επομένως, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι η Ουκρανία κάτι άλλο έχει στο μυαλό της με το συγκεκριμένο αίτημα και αυτό δεν είναι τα δυτικά άρματα. Απώτερος σκοπός είναι να τραβήξει έμμεσα την Δύση στον πόλεμο με όχημα τους εξοπλισμούς (τα άρματα και ότι άλλο αιτηθεί, όπως πχ μαχητικά αεροσκάφη) κάτι το οποίο δεν κατάφερε ο Β. Ζελένσκι να πετύχει όταν οι "αδέσποτοι" S-300 έπεσαν σε Πολωνικό έδαφος και πίεσε για ανταποδοτικό πλήγμα τους δυτικούς ηγέτες στο Μπαλί κατά τη διάρκεια της διάσκεψης των G20...
Όσον αφορά στα του οίκου μας, μην εκπλαγείτε καθόλου εάν ασκηθούν πιέσεις -στις ούτως ή άλλως "φιλήκοες των ξένων" πολιτικές ηγεσίες- και δείτε και ελληνικά άρματα μάχης να καταλήγουν στην ουκρανική μαύρη τρύπα εξοπλισμών. Όσων αφορά στην Κύπρο, έχουμε από καιρό κρούσει τον κίνδυνο που ελλοχεύει μέσω ενός ιδιότυπου αφοπλισμού/"εξοπλιστικό ξαλάφρωμα" (βλ. ανταλλαγή ελληνικών BMP-1 με τα γερμανικά Marder τα οποία απωλέσθησαν στα ουκρανικά πεδία), που εκτός των άλλων θα "ανοίξει" -δήθεν- και τον δρόμο για την επίλυση του Κυπριακού! Περισσότερα ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ!