Έτος o

Δημοσιεύθηκε: Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2024

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη απεφάνθη ότι το ΔΠΔ κάνει λάθος!


Ένταλμα κατά Νετανιάχου: γίνεται η Ελλάδα τυχοδιωκτική χώρα;

Του Σωτήρη Σιδέρη

Εδώ και δεκαετίες η Ελλάδα επικαλείται αποφάσεις του ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο για να ενισχύσει τα επιχειρήματά της , τόσο στο Κυπριακό, όσο και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Επίσης, η Ελλάδα εκφράζει σταθερά την υποστήριξή της στα διεθνή θεσμικά όργανα και στο πλαίσιο αυτό είναι μέλος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου με άλλα 122 κράτη, άρα έχει υποχρέωση να σέβεται και να εφαρμόζει τις αποφάσεις του . Είναι ο ίδιος ο ΟΗΕ που έχει μιλήσει για γενοκτονία στη Γάζα, αλλά ο Μητσοτάκης δεν άκουσε τίποτα. Εδώ υπάρχουν και νομικά, αλλά κυρίως πολιτικά ζητήματα για τον πρωθυπουργό.

Υπό αυτή την οπτική προκαλεί σοκ η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου την Τρίτη 26 Νοεμβρίου ότι η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί λανθασμένη την απόφαση του Δικαστηρίου να εκδώσει ένταλμα σύλληψης κατά του Νετανιάχου. Δηλαδή η Ελλάδα εφαρμόζει μόνο αποφάσεις με τις οποίες συμφωνεί; πρωτοφανής δήλωση, μοναδική και σε ευρωπαικό επίπεδο, δεδομένου ότι ήδη η ΕΕ, αλλά και πολλές χώρες μονομερώς έχουν δηλώσει ξεκάθαρα ότι θα γίνει σεβαστή η απόφαση για τον Νετανιάχου, παρά τα πρακτικά προβλήματα που υπάρχουν. Πολλές χώρες της Δύσης έχουν στρατηγικού τύπου σχέση με το Ισραήλ και πολέμησαν στο πλευρό του αναχαιτίζοντας ιρανικούς πυραύλους, αλλά υπερισχύει ο σεβασμός στο Δικαστήριο. Εδώ τι υπερισχύει; γίνεται η Ελλάδα τυχοδιωκτική χώρα για χάρη του Ισραήλ;

Σκοτεινή πολιτική

Το Δικαστήριο, σύμφωνα με το Καταστατικό του , είναι αρμόδιο για την ποινική δίωξη προσώπων για το έγκλημα της γενοκτονίας, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, τα εγκλήματα πολέμου, το έγκλημα της επίθεσης. Συνδέεται με το Συμβούλιο Ασφαλείας , ενώ υποβάλλει κάθε χρόνο έκθεση στον ΟΗΕ για τις δραστηριότητές του. Οπότε εγείρονται σοβαρά ερωτήματα για την στάση της Αθήνας.

Οι στενές προσωπικές σχέσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Μπένζαμιν Νετανιάχου, αλλά και η πειθήνια υποταγή της κυβέρνησης στις ΗΠΑ, που ενορχηστρώνουν σε παγκόσμιο επίπεδο την στήριξη του Ισραήλ, κυριαρχούν στην συμπεριφορά της Αθήνας. Όμως το να υπερισχύει η προσωπική σχέση των διεθνών θεσμών, είναι πολιτική τραγωδία και φέρνει την Ελλάδα αντιμέτωπη με την ίδια της την ψυχή. Είναι δεδομένο ότι η Ελλάδα εδώ και πολλές δεκαετίες έχει κάνει εικόνισμα το διεθνές δίκαιο , έχει εκφράσει την σταθερή της πίστη στους θεσμούς και της ΕΕ και του ΟΗΕ, αλλά η δήλωση του Μαρινάκη είναι μια βαρβαρότητα.

Ακόμη και αν η κυβέρνηση θεωρεί ότι υπάρχουν λάθη στην απόφαση του Δικαστηρίου, όφειλε να τα αναφέρει. Και η Ιταλία χαρακτήρισε λανθασμένη την απόφαση, ωστόσο δήλωσε ξεκάθαρα, ότι θα την σεβαστεί και θα εκτελέσει την απόφασή του για τον Νετανιάχου, αν αυτό απαιτηθεί.

Ποιές είναι ακριβώς οι περίφημες προσωπικές σχέσεις Μητσοτάκη -Νετανιάχου. Οι πρώτες “κακές κουβέντες” ειπώθηκαν και μέσα στη βουλή, για την ίδρυση του περίφημου κέντρου εκπαίδευσης πιλότων στην Καλαμάτα, μια ελληνοισραηλινή σύμβαση που ενώ ξεκίνησε με έναν προυπολογισμό γύρω στα 200 εκ. Ευρώ, έφθασε κοντά στο 1,5 δις και ενώ πολλοί στο υπουργείο Άμυνας δεν το θεωρούσαν απαραίτητο. Πολλοί μίλησαν για σκάνδαλο, αλλά κανείς δεν είναι διατεθειμένος να το διερευνήσει. Πέραν αυτού, η Ελλάδα έχει προσφέρει κάθε είδους πολιτική και διπλωματική στήριξη στο Τελ Αβίβ. Ενώ διεθνείς οργανισμοί, κυβερνήσεις, κόμματα , νομικός κόσμος και το διεθνές δίκαιο υποδεικνύουν , όχι απλά την δυσανάλογη απάντηση του Ισραήλ στην Χαμάς, αλλά κάνουν λόγο για γενοκτονία, μόνο η Αθήνα, η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο υποστηρίζουν άνευ όρων το Ισραήλ.

Πως θα πείσει η Ελλάδα την κοινή γνώμη και τους διεθνείς οργανισμούς, ότι οι αποφάσεις του ΟΗΕ ή του Δικαστηρίου ή της ΕΕ πρέπει να γίνονται σεβαστές, όταν η ίδια κινείται με αποκλειστικά πολιτικά κριτήρια;

Είναι τυχοδιωκτισμός

Η στάση της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν είναι απλά λάθος , είναι εγκληματική. Δεν διαφέρει και πολύ από την στάση της και στα μεγάλα σκάνδαλα για τα οποία κατηγορείται και στο εσωτερικό της χώρας, δηλαδή στο έγκλημα των Τεμπών και στις υποκλοπές. Η περιφρόνησή της για το κράτος δικαίου, είναι απαράδεκτη, συνιστά υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών, τους οποίους αποδεδειγμένα η κυβέρνηση έχει δείξει την ασέβεια και την απέχθειά της.

Στο διεθνές πεδίο, η κυβέρνηση εξουδετέρωσε την πάγια θέση της Ελλάδας και την προσήλωσή της στους διεθνείς θεσμούς. Ο Μητσοτάκης έχει υποκαταστήσει αυτή τη θέση με την προσήλωσή του σε πρόσωπα και πολιτικές που ενοχοποιούνται για εγκλήματα και αυτή η ποιοτική διαφορά και αλλαγή θα στοιχίσει στην Ελλάδα. Η χώρα μας ήταν αφοσιωμένη σε αυτούς τους θεσμούς και είχε αποκτήσει ένα σταθερό διεθνές ακροατήριο, ενώ και στο εσωτερικό της χώρας, αυτή η θέση, έχει επικροτηθεί από τον ελληνικό λαό.

Η αλλαγή καθιστά την Ελλάδα τυχοδιωκτική χώρα που την εντάσσει σε ένα κλαμπ χωρών που είναι δακτυλοδεικτούμενες , διακρίνονται για τον αυταρχισμό τους και την αποστασιοποίησή τους από τους διεθνείς δημοκρατικούς θεσμούς. Μπορεί η Ελλάδα να έχει τέτοιο ρόλο; κάποιος πρέπει να το απαντήσει...

Λάθη και σκοπιμότητες πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Επί μέρους θέσεις διατυπώνονται, σεβαστή και η κριτική. Άλλο πράγμα όμως η κριτική, άλλο πράγμα η ανατροπή μιας πολιτικής. Και η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν παίρνει μια απλή θέση σε μια υπόθεση όπως το ένταλμα κατά του Νετανιάχου, αλλά έχει αλλάξει και όλη η φιλοσοφία της στις διεθνείς σχέσεις.

Και αυτό θα το βρει μπροστά της η Ελλάδα...

Για παράδειγμα, όταν η Επιτροπή του ΟΗΕ στο πόρισμά της για τον πόλεμο της Γάζας κατέδειξε ότι εκεί υπάρχει σχέδιο γενοκτονίας, η Αθήνα σιώπησε. Η μόνιμη και σχεδόν υστερική δικαιολογία ότι το Ισραήλ έναν χρόνο μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς εξακολουθεί να αμύνεται δολοφονώντας χιλιάδες παιδιά προκαλεί την κοινή λογική και καταδεικνύει την εξευτελιστική υποταγή της χώρας σε τυχοδιωκτικά σχέδια. Επίσης, η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, ότι απόφαση του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου να εκδώσει ένταλμα σύλληψης του Νετανιάχου είναι λανθασμένη, προκαλεί αηδία. Πέραν όλων αυτών και ενώ επικρατεί παγωμάρα σε όλο τον κόσμο ενόψει της ανάληψης καθηκόντων από τον Τραμπ. Κρίση πολιτική, οικονομική και τώρα προστίθεται και ηθική κρίση. Τι άλλο να περιμένουμε;

Πηγή: omegapress.gr


ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
×