Ο Sweetman, πρώην διεθνής αμυντικός συντάκτης του διάσημου περιοδικού AVIATION WEEK & SPACE TECHNOLOGY, αποτελεί, μαζί με τον αείμνηστο Bill Gunston (OBE, FRAeS), θρύλο της αμυντικής ανάλυσης στο πεδίο της αεροναυπηγικής και οι απόψεις του έχουν ιδιαίτερα βαρύνουσα σημασία, τουλάχιστον για όσους είναι εξοικειωμένοι με το έργο τους. Στην ανάλυση δεν παραγνωρίζονται τα επιτεύγματα του F-35, ωστόσο ασκείται δριμύτατη κριτική στην απόφαση ανάπτυξης της έκδοσης Βραχείας Απογείωσης και Κατακόρυφης Προσγείωσης (STOVL) F-35B, η οποία ευθύνεται για τα σοβαρά μειονεκτήματα και των λοιπών εκδόσεων.
Ανάλογα με την έκδοση το F-35 έχει μήκος 51,2-51,5ft προκειμένου η έκδοση F-35B μήκους 51,2ft να χωράει στους ανελκυστήρες μήκους 55ft των αεροπλανοφόρων κλάσης Invincible του Βρετανικού Ναυτικού (RN), η οποία ωστόσο αντικαταστάθηκε από την κλάση Queen Elizabeth με ανελκυστήρες μήκους 85ft, ενώ το μήκος του αεροσκάφους δεν μπορεί πλέον να μεταβληθεί, με αποτέλεσμα τη σχεδίαση ενός μαχητικού με μήκος ανεπαρκές σε σχέση με το βάρος του.
Επιπλέον τα χαρακτηριστικά Πολύ Χαμηλής Παρατηρησιμότητας (VLO) του F-35 απαιτούν το δραστικό περιορισμό των ηλεκτρομαγνητικών εκπομπών του και επομένως τη σύντηξη δεδομένων από πολυάριθμους παθητικούς αισθητήρες, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων εκτός του αεροσκάφους (off board), από τον εγκατεστημένο υπερεπεξεργαστή του, τις επιδόσεις του οποίου πάντως ο κατασκευαστής κατάφερε να υπονομεύσει με την προβληματική αρχιτεκτονική του, καθιστώντας τις αναβαθμίσεις του δαπανηρές και, έως την έκδοση Ανανέωσης Τεχνολογίας (TR)-3, εξαρτημένες αποκλειστικά από τον ίδιο.
Το F-35, συνεχίζει ο Sweetman, επιλέχθηκε από κάθε κράτος για το οποίο το αποδέσμευσε η κυβέρνηση των ΗΠΑ, όμως η εξαγωγική επιτυχία του συνδέεται λιγότερο με την αποτελεσματικότητά του και περισσότερο με πρακτικές συναλλαγής, καθώς και με το διπλωματικό εξαναγκασμό (diplomatic arm-twistimg) στον οποίο αυτή υπέβαλε κράτη όπως ο Καναδάς, η Νορβηγία και η Νότια Κορέα. Επιβεβαιώνοντας τις προαναφερόμενες εκτιμήσεις, το F-35A με αριθμό ουράς AF-392, το πρώτο με νέο επεξεργαστή και αεροπορικά ηλεκτρονικά, έπρεπε να έχει παραδοθεί τον Ιούλιο 2023, αλλά παραμένει σε αποθήκευση, αναμένοντας την ολοκλήρωση της πιστοποίησής του, ενώ δεκάδες F-35 TR-3 εξακολουθούν να υπομένουν ένα διαδικαστικό κολαστήριο έως την παράδοσή τους. Ως αποτέλεσμα θα απαιτηθεί τουλάχιστον ένα ακόμη έτος για την εκκαθάριση των συσσωρευμένων παραγγελιών, έστω και αν οι παραδόσεις F-35 ξαναρχίσουν εντός του 2024, και ακόμη περισσότερος χρόνος για την πιστοποίηση των ενισχυμένων δυνατοτήτων της έκδοσης TR-3.
Σε μία παράλληλη εξέλιξη η Boeing παρέδωσε το πρώτο επιχειρησιακό F-15EX Eagle II στην 142 Πτέρυγα της Αεροπορικής Εθνοφρουράς (ANG) των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία εδρεύει στο Διεθνή Αερολιμένα του Πόρτλαντ στο Όρεγκον. Από το 2025 το μαχητικό θα παράγεται με μηνιαίο ρυθμό δύο μονάδων στο θρυλικό εργοστάσιο της άλλοτε McDonnell Douglas στο Διεθνή Αερολιμένα St. Louis Lambert του Μιζούρι, χάρη στη διαδικασία Καθοριστικής Συναρμολόγησης Πλήρους Μήκους (FSDA) της πρόσθιας ατράκτου, με σκοπό την κάλυψη παραγγελίας 98 αεροσκαφών για την Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών (USAF).
Απόδοση: Pbycat x.com
