iEpikaira.- [δημοσιεύτηκε 10:22 28/07/22, ανανεώθηκε 14:33 28/07/22] Ανήμερα της τραγικής επετείου συμπλήρωσης 48 ετών από την εισβολή στην Κύπρο, ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας, Φουάτ Οκτάι, ανακοίνωσε από τα Κατεχόμενα ότι το νέο τουρκικό γεωτρύπανο «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» θα πιάσει δουλειά τον Αύγουστο στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι ανακοινώσεις Οκτάι έδωσαν τότε την εντύπωση ότι το γεωτρύπανο θα κατευθυνθεί προς την κυπριακή ΑΟΖ, το «ασφαλές» πεδίο προκλήσεων της Άγκυρας. Ο Οκτάι διεμήνυσε επίσης ότι:
«Τα μη επανδρωμένα υποβρύχιά μας θα ενισχύσουν την κυριαρχία μας στη γαλάζια πατρίδα, θα αλλάξουν τις ισορροπίες στις θάλασσες και θα διαταράξουν τα παιχνίδια».
Στο λιμάνι της Μερσίνης όπου ελλιμενίζει το «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν», βρέθηκε και ο Τουρκοκύπριος κατοχικός ηγέτης Ερσίν Τατάρ και δήλωσε:
«Το πλοίο Αμπντούλ Χαμίτ Χαν είναι πολύ μεγάλο. Μόλις πήγα μέσα και το είδα και είμαι πολύ υπερήφανος γι' αυτό. Είναι πολύ σημαντικό για τις γεωτρήσεις στην θαλάσσια περιοχή της Τουρκίας... Οι γεωτρήσεις ίσως γίνουν στην Ανατολική Μεσόγειο ίσως να κάνει και κάποιους κύκλους στην Κύπρο».
Ο δε τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ.Ερντογάν έστειλε επίσης μήνυμα από τις 13 Ιουνίου προς πάσα κατεύθυνση υπογραμμίζοντας ότι η χώρα του γίνεται ακόμη πιο ισχυρή με αυτό το πλοίο:
«Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τις έρευνες και γεωτρήσεις, που προηγουμένως πραγματοποιούσαμε μισθώνοντας γεωτρύπανα, με δικά μας μέσα», και πρόσθεσε ότι η Τουρκία θα κάνει αισθητή την παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο όπου «υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων σε κάθε τομέα».
Αντιπαραβολή του γνωστού χάρτη Μπάιντεν και των παράνομων τουρκικών Navtex ερευνών του Oruc Reis. Η Ελληνοαιγυπτιακή τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ ορίζεται από τα σημεία (A,B,C,D,E). Πηγή: slpress.gr |
Πολλά είναι τα σενάρια για το πού θα κινηθεί το «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» και εάν τελικά η Άγκυρα επιλέξει να αναβαθμίσει το επίπεδο της πρόκλησης στέλνοντάς το και στις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες. Η δική μας εκτίμηση είναι ότι αφού κάνει «σουρωτήρι» την κυπριακή ΑΟΖ εν συνεχεία -και ίσως για μικρότερο χρονικό διάστημα- θα κατευθυνθεί σε περιοχές του τουρκολιβυκού μνημονίου, είτε εντός των περιοχών όπου το Ορούτς Ρέις προέβη σε έρευνες, είτε εκτός αυτών. Το ενδεχόμενο να επιλέξει να κινηθεί πολύ κοντά στην περιοχή όπου ενώνονται οι θαλάσσιες ζώνες Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου (περιοχή Οικοπέδου-4 κυπριακής ΑΟΖ) δεν είναι επίσης απίθανο.
Σε κάθε περίπτωση οι ίδιες οι τουρκικές προκλήσεις αποδεικνύουν ότι η Κύπρος «ΔΕΝ κείται μακράν». Η Ελλάδα έχει πολύ συγκεκριμένες υποχρεώσεις έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) που δεν αναιρούνται από τις χιμαιρικές πολιτικές επιλογές του παρελθόντος, οι οποίες ήθελαν να αποκόψουν τον ομφάλιο λώρο του κυπριακού Ελληνισμού από τον Εθνικό Κορμό. Η γεωπολιτική και γεωστρατηγική αυτοχειρία μπορεί να θεωρείται αποδεκτή από τις ελλαδικές και τις ελληνοκυπριακές πολιτικές ελίτ για τους δικούς τους αντεθνικούς λόγους, αλλά δεν είναι σύμφωνη με το αίσθημα του λαού. Αυτό το αίσθημα που κοχλάζει όποτε οι «κουρσάροι του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου» διακορεύουν τα κυπριακά αλλά και τα ελλαδικά κυριαρχικά δικαιώματα (ή/και κυριαρχία) με τα ερευνητικά, τα γεωτρύπανα αλλά και τα εναέρια μέσα τους.
Η τραγική διαπίστωση είναι ότι εφόσον δεν αποτρέψαμε το Ορούτς Ρέις -συνοδεία αρμάδας πολεμικών πλοίων- να ταπεινώσει και να προσβάλει την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας επί 4 μήνες, θεωρούμε ότι είναι σχεδόν απίθανο να το κάνουμε για την ΚΔ... Εκ προοιμίου λοιπόν νιώθουμε την ανάγκη να ζητήσουμε ΣΥΓΝΩΜΗ από τους ελληνοκύπριους για την διαφαινόμενη στάση των ελληνικών πολιτικών ηγεσιών.
Υπενθυμίζεται ότι το υπουργείο Ενέργειας της Τουρκίας ανακοίνωσε μετά την αποχώρηση του Ορούτς Ρέις το 2020 ότι: «το πλοίο μας, το οποίο συνέλεξε 10.995 χλμ 2D σεισμικών δεδομένων, επέστρεψε στο λιμάνι της Αττάλειας». Με άλλα λόγια, η αποστολή του είχε επιτευχθεί, ενώ ο Κ. Μητσοτάκης είχε τότε δηλώσει ότι, «έχουμε περάσει πολλούς δύσκολους μήνες με την Τουρκία. Δεν φτάσαμε κοντά σε πόλεμο, αλλά υπήρχαν στιγμές μεγάλης έντασης που έπρεπε να είμαστε πολύ προσεκτικοί και αποφασιστικοί στους χειρισμούς μας». Δηλαδή η κατάφορη παραβίαση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων με διεξαγωγή παράνομων ερευνών στις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες, ακόμη και εντός των 12 νμ αιγιαλίτιδας ζώνης -που αποτελεί κυριαρχία-, δεν συνιστούσαν ισχυρό αίτιο για τις πολιτικές ηγεσίες για να κλιμακώσουν.
H Navtex 1460/20 για το Oruc Reis έφτασε εντός των ορίων της αιγιαλίτιδας ζώνης της νήσου Ρω στα 5.8νμ. Τα 12νμ τα είχαμε προ πολλού ξεχάσει ενώ η πολιτική ηγεσία επέτρεψε ακόμη και την αμφισβήτηση των 6νμ να μείνει αναπάντητη. Οι «κόκκινες γραμμές» στην Ελλάδα έχουν δυστυχώς πολλές αποχρώσεις. Πηγή: iEpikaira |
Άλλωστε εξ αρχής έδεσαν τα χέρια των ενόπλων δυνάμεων και διέταξαν να παραμείνουν παρατηρητές στην δημιουργία τετελεσμένων και υπό αυτήν την έννοια όντως «δεν φτάσαμε κοντά σε πόλεμο», αφού επετράπη στους γείτονες να επιτύχουν τον στόχο τους «γκριζάροντας» και την εν λόγω μείζονος σημασίας περιοχή, με μοναδική παράπλευρη απώλεια την «επακούμβηση» του Κεμάλ Ρέις η οποία οφείλεται στην ανδρεία και την ναυτοσύνη του Έλληνα Αντιπλοίαρχου (ΠΝ) Ιωάννη Σαλιάρη -κυβερνήτη της φρεγάτας «Λήμνος» ο οποίος κινδύνεψε να αποταχθεί-, και όχι σε πολιτική βούληση.
Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται περί «επακούμβησης» αλλά περί ναυμαχίας της φρεγάτας «Λήμνος» με την Kemal Reis. Πηγή: iEpikaira |
Σημαντικό είναι επίσης να αναφερθεί ότι η Άγκυρα κατοχύρωσε ένα ακόμη σοβαρό τετελεσμένο στην περιοχή όταν η ελληνική κυβέρνηση απέφυγε να αντιδράσει δυναμικά στα τουρκικά πολεμικά πλοία που εμπόδισαν το ερευνητικό επιστημονικό σκάφος «Nautical Geo» με σημαία Μάλτας να διεξάγει έρευνες για τον EastMed στην ανοικτά των ανατολικών ακτών της Κρήτης. Στη συγκεκριμένη περιοχή μάλιστα η Ελλάδα έχει ήδη οριοθετήσει ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Οπότε η αναπάντητη τουρκική πρόκληση σημαίνει ότι η Ελλάδα απέφυγε να υπερασπίσει την οριοθετημένη ΑΟΖ της(!).
Το ερώτημα είναι λοιπόν, αν/όταν το «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» -ή οποιοδήποτε άλλο πλοίο- παραβιάσει τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες, θα το «παρασύρει» και αυτό ο «άνεμος»; Θα υπάρξει ελληνική αντίδραση, ή θα γίνουμε δέκτες της γνωστής παραφιλολογίας -όμοια με το Ορούτς Ρέις- για το αν και κατά πόσο το γεωτρύπανο σκοπεύει να αγγίξει τον βυθό της θάλασσας -και άρα παραβιάζει την ελληνική υφαλοκρηπίδα- ή απλώς προβαίνει σε «αβλαβή διέλευση»; Θα περιμένουμε τον «διεθνή παράγοντα» να έρθει ως από μηχανής θεός για να λύσει τα δικά μας προβλήματα εμμένοντας σε αναιμικά και ανερμάτιστα «διπλωματικά διαβήματα»; Θα έχουμε κυβέρνηση ή θα καταλήξουμε έρμαιο των αρπακτικών διαθέσεων της Τουρκίας εν μέσω ακυβερνησίας -με ή χωρίς υπηρεσιακή κυβέρνηση- μετά από πρόωρες εκλογές, γιατί έτσι το θέλουν οι υπολογισμοί των μικροκομματικών συμφερόντων;
Καλώς ή κακώς η παρούσα κυβέρνηση καλείται να επωμιστεί το βάρος των επιλογών που θα καθορίσουν το μέλλον του Ελληνισμού εν συνόλω. Θα φανεί πολύ σύντομα εάν έχει το σθένος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ή εάν υπονομεύσει τελικά την ακαιρεότητα της χώρας επιτρέποντας στους γείτονες να κάνουν πράξη όλα όσα με θράσος διατυμπανίζουν.