Ο ιστότοπος της ρωσικής εθνικιστικής τηλεόρασης Tsargrad, της οποίας γενικός διευθυντής είναι ο Αλεξάντρ Ντούγκιν, φερόμενος ως στενός συνεργάτης του Πούτιν και γνωστός στην Τουρκία από τους κύκλους της εφημερίδας Aydınlık , ως ο εκ των “θεωρητικών του Ευρασιατισμού”, δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Η Ρωσία βομβαρδίζει την Τουρκία. Η αρχή έγινε από τη Συρία».
Στο άρθρο που φέρει την υπογραφή ενός εκ των μονίμων αρθρογράφων, του Aleksandr Ziganov, αναφέρεται ότι “οι αεροπορικές επιθέσεις της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας στη Λατάκια της Συρίας, είχαν ως στόχο κυρίως να πλήξουν τις φιλοδοξίες του Προέδρου της Τουρκίας”.
Ο Dugin είναι ένα άτομο που εμφανίστηκε αρκετές φορές στα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια A Haber και Beyaz TV κυρίως μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου.
Το εν λόγω άρθρο αναφέρεται στις αεροπορικές επιθέσεις της Ρωσίας που προκάλεσαν το θάνατο 34 Τούρκων στρατιωτικών, με τις εξής λέξεις: «Η Ρωσία πέρυσι στο Ιντλίμπ “κατέβασε” σε 30 έως 60 Τούρκους στρατιώτες και η Τουρκία το “κατάπιε”».
Το άρθρο υποστηρίζει ότι ο στόχος των πρόσφατων επιθέσεων της Ρωσίας στο Ισλαμικό Κόμμα του Τουρκιστάν, στην περιοχή της Λατάκειας, ο πραγματικός στόχος δεν είναι οι ισλαμιστές αλλά η ίδια η Τουρκία. Αναφέρεται επίσης στο άρθρο ότι η Ρωσία ετοιμάζει μια μεγάλη χερσαία επιχείρηση στη Συρία.
Σύμφωνα με την τουρκική έκδοση της Independent, ο Ζιγκάνοφ έκανε ανάλυση της Τουρκίας και του Ερντογάν στο άρθρο του. Σύμφωνα με την ανάλυση του συγγραφέα, η ιδεολογία και η στρατηγική εξωτερικής πολιτικής του Ερντογάν βασίζεται σε τρεις πυλώνες, ο πρώτος από τους οποίους είναι το «Χαλιφάτο». Σύμφωνα με τον συγγραφέα, το άνοιγμα της Αγίας Σοφίας στη μουσουλμανική λατρεία είναι στην ουσία μια ανεπίσημη ανακοίνωση αυτού του νέου χαλιφάτου.
Ο συγγραφέας αναφέρει ότι το δεύτερο ιδεολογικό μοτίβο που κυριαρχεί στον Ερντογάν και ως εκ τούτου αποτελεί και την πολιτική της Άγκυρας, είναι ο νεο-οθωμανισμός και ότι οι Τούρκοι εξακολουθούν να ανακαλούν στη μνήμη τους τα αυτοκρατορικά σύνορα του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, από την «Ουγγαρία στην Υεμένη, από την Αλγερία στο Μπακού» και διατείνεται έχουν τέτοιες φιλοδοξίες.
Σύμφωνα με τον Ζιγκάνοφ, ο τρίτος πυλώνας είναι ο «Παντουρκισμός». Ο συγγραφέας αναφέρει ότι στους στόχους του Ερντογάν είναι η ένωση όλων των λαών που δεν έχουν κάνενα άλλο κοινό, εκτός από την τουρκική γλώσσα.
Το άρθρο αναφέρεται στον ισχυρισμό ότι ο Ερντογάν είναι Τούρκος εθνικιστής και η άποψη ότι τον έσπρωξε στο βάλτο της Συρίας ο πιο ακραίος εθνικιστής, Ντέβλετ Μπαχτσέλι. Το άρθρο του Ziganov τελειώνει με τις λέξεις “Ο ταλαντούχος Ερντογάν προσπαθεί να ισορροπήσει πάνω σε ένα ποδήλατο, αλλά δεν μπορεί να σταματήσει πια, γιατί έχει πάρει την κατηφόρα από την κορυφή ενός βουνού προς τα κάτω”.
Türkiye’yi daha önce hep Rusya’nın düşmanı olarak düşünürdüm. Ama Perinçek ve 2000’lerin başında tanıştığım ona yakın askeri elitler fikrimi değiştirdi. Bambaşka bir Türkiye -Kemalist, egemen, NATO’nun maşası olmayan- keşfettim” demişti.
Ο Ντούγκιν έγινε γνωστός στην Τουρκία από το Κόμμα της Πατρίδας (Vatan Partisi) του Ντογού Περιντσέκ, ο οποίος υποστήριζε ότι ο Dugin είναι μια πολύ σημαντική πολιτική προσωπικότητα στη ρωσική πολιτική, και δημοσίευε συνεχώς τις απόψεις του Dugin στις εκδόσεις του κόμματός του.
Ο Ντούγκιν, σε μια συνέντευξη που έδωσε αργότερα στο Habertürk, είχε πει: “Νιώθω σεβασμό γι’ αυτόν. Πολύ έξυπνος πολιτικός. Δεν μπόρεσε να βρει την θέση που του αξίζει στην Τουρκία. Μέχρι να τον γνωρίσω, πάντα θεωρούσα την Τουρκία εχθρό της Ρωσίας. Αλλά όταν συναντήθηκα με τον Περιντσέκ, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, αυτός και η στρατιωτική ελίτ που έχει κοντά του, άλλαξαν τη γνώμη μου. Μ’ αυτούς ανακάλυψα μια εντελώς διαφορετική Τουρκία, Κεμαλιστική, κυρίαρχη και όχι ενεργούμενο του ΝΑΤΟ”.
Πηγή: ahvalnews.com απόδοση infognomonpolitics.gr
