iEpikaira.- Οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν στην γενικότερη παρατήρηση ότι οι ελληνορωσικές σχέσεις βρίσκονται σε μια περίοδο έντονης δοκιμασίας τα τελευταία χρόνια. Παρότι το διαχρονικό φιλορωσικό αίσθημα του ελληνικού λαού είναι γνωστό, διαπιστώνεται υποβάθμιση της δημοτικότητας του Προέδρου Πούτιν στην Ελλάδα μετά την χρονιά ορόσημο, το 2016, όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενο δημοσίευμά μας (άποψη). Από το 2016 και εντεύθεν, η στενή συνεργασία του με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ερντογάν, και δη η παραγγελία των S-400 -που υπονομεύουν σημαντικά τις αμυντικές ικανότητες των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων- συνέτειναν αποφασιστικά στην υποβάθμιση των ελληνορωσικών σχέσεων, συνεργούντων βεβαίως, και των φιλοευρωατλαντικών εξωτερικών πολιτικών των ελληνικών κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών. Αλλά είναι μόνο η αυξανόμενα στενή σχέση του με τον Ερντογάν ικανή να δυσαρεστήσει τους Έλληνες, οι οποίοι σημειωτέων, έβλεπαν στο πρόσωπο του Βλ. Πούτιν ένα πρότυπο Ορθόδοξου ηγέτη;
Το παρόν άρθρο μπορεί να θεωρηθεί και ως συνέχεια από ΕΔΩ...
Υπενθυμίζουμε ότι το 2016 είχε προκληθεί μεγάλη αναστάτωση με την επίσκεψη του Ρώσου Πατριάρχη Κύριλλου και του Προέδρου Βλ. Πούτιν στο Άγιο Όρος επί τη ευκαιρία της υποτιθέμενης εορτής της "χιλιόχρονης παρουσίας" των Ρώσων Μοναχών στο Άγιο Όρος. Και γράφουμε "υποτιθέμενης" διότι, Αγιορείτες Μοναχοί την αμφισβητούν βάσει ιστορικών στοιχείων όπως διευκρινίζεται παρακάτω. Οι εορτασμοί τότε, δεν εξελίχθηκαν όπως σχεδίαζε η Μόσχα. Ο Πατριάρχης Κύριλλος ήρθε σε αντιπαράθεση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο λόγω του ότι, με την επιστολή του προς το Φανάρι, ο Πατριάρχης Κύριλλος αιτήθηκε άδεια εισόδου στο Άγιο Όρος -όπως προβλέπεται από το πρωτόκολλο- αναφέροντας μόνο την επιθυμία του να κάνει επίσκεψη για προσκυνηματικούς λόγους, δίχως να γίνεται αναφορά στους εορτασμούς που προετοίμαζαν ερήμην του Οικουμενικού Πατριάρχη. Το αποτέλεσμα ήταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, αλλά και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, να μην παραστούν στους εορτασμούς για 100 χρόνια της αποκατάστασης του πατριαρχικού θεσμού στη Μόσχα, που πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 2017 στη ρωσική πρωτεύουσα. Αυτή η διένεξη κατέστη πιο εμφανή κατά την προετοιμασία αλλά και κατά τη διάρκεια της Πανορθοδόξου Συνόδου της Κρήτης, όπου παρότι ο Πατριάρχης Κύριλλος είχε υποσχεθεί ότι θα ήταν παρών, τελικώς απείχε από τις διαδικασίες. Η διένεξη αυτή πλέον συνεχίζεται στο Ουκρανικό πεδίο... και δεν αποτελεί μια απλή προσωπική αντιπαράθεση όπως πολλοί θέλουν να την παρουσιάσουν, αλλά έχει πολύ βαθύτερα αίτια και αυτά έχουν σχέση με την διαχρονική προσπάθεια της Ρωσίας να αναλάβει τα πρωτεία στον Ορθόδοξο κόσμο όπως θα διευκρινιστεί παρακάτω.
Το παρόν άρθρο μπορεί να θεωρηθεί και ως συνέχεια από ΕΔΩ...
Υπενθυμίζουμε ότι το 2016 είχε προκληθεί μεγάλη αναστάτωση με την επίσκεψη του Ρώσου Πατριάρχη Κύριλλου και του Προέδρου Βλ. Πούτιν στο Άγιο Όρος επί τη ευκαιρία της υποτιθέμενης εορτής της "χιλιόχρονης παρουσίας" των Ρώσων Μοναχών στο Άγιο Όρος. Και γράφουμε "υποτιθέμενης" διότι, Αγιορείτες Μοναχοί την αμφισβητούν βάσει ιστορικών στοιχείων όπως διευκρινίζεται παρακάτω. Οι εορτασμοί τότε, δεν εξελίχθηκαν όπως σχεδίαζε η Μόσχα. Ο Πατριάρχης Κύριλλος ήρθε σε αντιπαράθεση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο λόγω του ότι, με την επιστολή του προς το Φανάρι, ο Πατριάρχης Κύριλλος αιτήθηκε άδεια εισόδου στο Άγιο Όρος -όπως προβλέπεται από το πρωτόκολλο- αναφέροντας μόνο την επιθυμία του να κάνει επίσκεψη για προσκυνηματικούς λόγους, δίχως να γίνεται αναφορά στους εορτασμούς που προετοίμαζαν ερήμην του Οικουμενικού Πατριάρχη. Το αποτέλεσμα ήταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, αλλά και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, να μην παραστούν στους εορτασμούς για 100 χρόνια της αποκατάστασης του πατριαρχικού θεσμού στη Μόσχα, που πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 2017 στη ρωσική πρωτεύουσα. Αυτή η διένεξη κατέστη πιο εμφανή κατά την προετοιμασία αλλά και κατά τη διάρκεια της Πανορθοδόξου Συνόδου της Κρήτης, όπου παρότι ο Πατριάρχης Κύριλλος είχε υποσχεθεί ότι θα ήταν παρών, τελικώς απείχε από τις διαδικασίες. Η διένεξη αυτή πλέον συνεχίζεται στο Ουκρανικό πεδίο... και δεν αποτελεί μια απλή προσωπική αντιπαράθεση όπως πολλοί θέλουν να την παρουσιάσουν, αλλά έχει πολύ βαθύτερα αίτια και αυτά έχουν σχέση με την διαχρονική προσπάθεια της Ρωσίας να αναλάβει τα πρωτεία στον Ορθόδοξο κόσμο όπως θα διευκρινιστεί παρακάτω.
Επανερχόμενοι, στις εκδηλώσεις της "χιλιόχρονης παρουσίας" των Ρώσων στο Άγιον Όρος, της ημέρες πριν την επίσκεψη του Πατριάρχη Κυρίλλου και του Προέδρου Πούτιν, σύμφωνα με τον ελληνικό τύπο, παρευρίσκονταν στην Ι. Μονή Αγ. Παντελεήμονος, περίπου 100 Ρώσοι μυστικοί πράκτορες καθώς και ο Αλεξάντερ Ντούγκιν ο στενότατος και προβεβλημένος σύμβουλος του Βλ. Πούτιν.
Τις εβδομάδες που ακολούθησαν τους εορτασμούς στο Άγιο Όρος, ο Αλεξάντρ Ντούγκιν έκανε μια ηχηρή παρέμβαση επί της ευκαιρίας της κοινής επίσκεψης του Πατριάρχη Κυρίλλου και του Προέδρου Βλ. Πούτιν. Τα όσα σημαντικά-διαφωτιστικά δήλωσε στο παραπάνω βίντεο δημοσιεύτηκαν από το pronews.gr στις 12/06/2016 και αναφέρονται αποσπασματικά παρακάτω.
Αλ. Ντούγκιν: "Σήμερα είμασταν μάρτυρες ενός ιστορικού γεγονότος, της επίσκεψης του προέδρου της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, και του επικεφαλής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Πατριάρχη Κύριλλου, στο Άγιο όρος, στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα, την καρδιά του ρωσικού μοναχισμού".
Σημειώνεται ότι η Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος Αγίου Όρους ουδέποτε υπήρξε ρωσική και παραπλανητικώς αποκαλείται "Ρωσικό Μοναστήρι". Ακόμη και πριν 3 δεκαετίες το μοναστήρι ήταν επανδρωμένο κυρίως από Έλληνες Μοναχούς, οπότε είναι τουλάχιστον παράδοξο να θεωρείται η "καρδιά" του ρωσικού μοναχισμού, ο οποίος έχει ιστορικά παλαιότερες ρίζες.
Αλ. Ντούγκιν: "Ο συμβολισμός του γεγονότος αυτού είναι τεράστιος. Είναι η πρώτη φορά που ο επικεφαλής του κράτους της Ρωσίας και ο επικεφαλής της ρωσικής εκκλησίας επισκέπτονται μαζί το Άγιο Όρος. Το Άγιο όρος είναι η 'καρδιά' του Βυζαντινού πνεύματος".
"Είμαστε οι κληρονόμοι [sic] του Βυζαντίου ως κράτος και ως Αυτοκρατορία από την στιγμή της πτώσης της Κωνσταντινούπολης. Αναλάβαμε την αποστολή να γίνουμε η 'Τρίτη Ρώμη' και οι κληρονόμοι της Παν-Ορθοδοξίας, καθώς η ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία έχει διατηρήσει τις Βυζαντινές παραδόσεις. Είμαστε Βυζαντινοί στην ψυχή, στις ρίζες και στην ταυτότητά μας".
Η επέτειος της "χιλιετούς παρουσίας" στο Άγιον Όρος αμφισβητείται όπως προαναφέρθηκε με ιστορικά στοιχεία από Έλληνες Μοναχούς και Ιστορικούς και ανάγεται στον 19ο αιώνα, όπως υποστήριζε ο νεοκαταταχθής άγιος της Εκκλησίας μας, ο λογιότατος Όσιος Δανιήλ ο Κατουνακιώτης. Παρά ταύτα με ψευδής αναφορές, προωθήθηκε τεχνηέντως ως ένα "ιστορικό ορόσημο" για την Ρωσία, ενώ οι λόγοι κρύβονται στην θεωρία της «τρίτης Ρώμης» που ο Αλ. Ντούγκιν αναφέρει. Ο ρωσικός μεγαλοϊδεατισμός ανέκαθεν προσέβλεπε στην επικυριαρχία του Ορθόδοξου κόσμου διεκδικώντας τα πρωτεία από το Φανάρι, ώστε να καταστεί η Μόσχα (σσ. "η τρίτη Ρώμη") η νέα πρωτεύουσα της Ορθοδοξίας μετά την Κωνσταντινούπολη (σσ. "τη δεύτερη Ρώμη"). Ο Αλ. Ντούγκιν είναι ένας από τους κύριους θιασώτες-ενορχηστρωτές αυτής της θεωρίας, μαζί με υψηλά ιστάμενους Ρώσους Αρχιερείς, επίλεκτοι του Πατριάρχη Κύριλλου.
Με δήλωσή του στο αμερικανικό περιοδικό «Times» ο Αλ. Ντούγκιν υποστήριζε ότι, «για εμάς η Ορθοδοξία είναι ο άξονας του ρωσικού κόσμου που επιδιώκουμε να οικοδομήσουμε». Προσέθετε δε: «Αν θέλετε να κατανοήσετε τον ορθόδοξο κόσμο όπως εμείς τον βλέπουμε, η κατανόηση της σημασίας του Άθω είναι το σημείο από το οποίο πρέπει να εκκινήσετε». Ας σημειωθεί βέβαια ότι η θεωρία της "τρίτης Ρώμης" δεν είναι καινούρια. Αρκεί να αναφερθεί ότι η Ρωσία είχε δώσει μάχη στη σύνοδο των πρεσβευτών της 29ης Ιουλίου 1913 στο Λονδίνο ώστε το Άγιον Όρος να παραμείνει αυτόνομο-αυτοδιοίκητο και να μην παραχωρηθεί στην Ελλάδα, ενώ μετά τα γεγονότα του 1917, όταν αποχώρησαν μαζικά από το Άγιο Όρος πολλοί Ρώσοι, κατέστρεψαν και πυρπόλησαν σκήτες και κελιά που οι ίδιοι είχαν ανεγείρει, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Σκήτη του Αγίου Ανδρέα στις Καρυές Αγίου Όρους, στην οποία μέχρι και σήμερα καταβάλλεται υπεράνθρωπη προσπάθεια για να ανακαινιστεί από την ελληνική συνοδεία που εγκαταβιεί εκεί. Συνεχίζοντας, με το παραπάνω βίντεο-μανιφέστο του, ο Αλ. Ντούγκιν αναφέρει ότι:
Με δήλωσή του στο αμερικανικό περιοδικό «Times» ο Αλ. Ντούγκιν υποστήριζε ότι, «για εμάς η Ορθοδοξία είναι ο άξονας του ρωσικού κόσμου που επιδιώκουμε να οικοδομήσουμε». Προσέθετε δε: «Αν θέλετε να κατανοήσετε τον ορθόδοξο κόσμο όπως εμείς τον βλέπουμε, η κατανόηση της σημασίας του Άθω είναι το σημείο από το οποίο πρέπει να εκκινήσετε». Ας σημειωθεί βέβαια ότι η θεωρία της "τρίτης Ρώμης" δεν είναι καινούρια. Αρκεί να αναφερθεί ότι η Ρωσία είχε δώσει μάχη στη σύνοδο των πρεσβευτών της 29ης Ιουλίου 1913 στο Λονδίνο ώστε το Άγιον Όρος να παραμείνει αυτόνομο-αυτοδιοίκητο και να μην παραχωρηθεί στην Ελλάδα, ενώ μετά τα γεγονότα του 1917, όταν αποχώρησαν μαζικά από το Άγιο Όρος πολλοί Ρώσοι, κατέστρεψαν και πυρπόλησαν σκήτες και κελιά που οι ίδιοι είχαν ανεγείρει, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Σκήτη του Αγίου Ανδρέα στις Καρυές Αγίου Όρους, στην οποία μέχρι και σήμερα καταβάλλεται υπεράνθρωπη προσπάθεια για να ανακαινιστεί από την ελληνική συνοδεία που εγκαταβιεί εκεί. Συνεχίζοντας, με το παραπάνω βίντεο-μανιφέστο του, ο Αλ. Ντούγκιν αναφέρει ότι:
"Η επίσκεψη του προέδρου της Ρωσίας και του Πατριάρχη στο Άγιο όρος αποτελεί ένα μανιφέστο Βυζαντινής παράδοσης".
"Είναι ένα ζωντανό κομμάτι του Βυζαντίου. Στον Άθω οι μοναχοί ζουν όπως στο καιρό του Βυζαντίου".
"Οι επικεφαλείς του κοσμικού κράτους, ο επικεφαλής του ρωσικού κράτους, και ο επικεφαλής της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας δημιουργούν από κοινού μια 'συμφωνία' δυνάμεων που άλλωστε είχε γεννηθεί στο Βυζάντιο, η ένωση της πολιτικής και πνευματικής εξουσίας."
"Οι εκπρόσωποι αυτής της 'συμφωνίας' επισκέφτηκαν τον Άθω, τη ρωσική Μονή του Αγ. Παντελεήμονα και άλλες Μονές στο Άγιο Όρος".
"Έχουμε κι άλλες στιγμές στην ιστορίας μας αλλά η αλήθεια είναι ότι σήμερα είμαστε μάρτυρες της επίσκεψης από τους δύο επικεφαλείς του πνευματικού και κοσμικού κράτους να προσκυνούν τις Βυζαντινές ρίζες, αυτό έχει τεράστια σημασία".
"Αυτό σημαίνει ότι οι Ρώσοι αναγνωρίζουν την ιστορική τους προέλευση".
Λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψη γίνεται κατανοητό ότι η αντιπαράθεση του Πατριάρχη Κυρίλλου και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, δεν είναι απλώς μια προσωπική ασυμφωνία χαρακτήρων. Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι το νέο πεδίο διένεξης με το Ουκρανικό ζήτημα, δεν είναι τυχαίο, παρότι είναι πιθανό να υποκινείται και από εξωγενείς παράγοντες που επιθυμούν τον διχασμό της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Τέλος, το πρόσωπο του Αλ. Ντούγκιν, παρότι πολλοί τον θεωρούν ομόδοξο φιλέλλην, είναι πρόδηλο ότι μεταχειρίζεται την θρησκεία ως εργαλείο για την επίτευξη γεωπολιτικών επιδιώξεων που δεν συνάδουν με την Ορθοπραξία και πόρω απέχουν από το Ορθόδοξο ήθος, δεδομένου ότι δεν συντελούν στην ειρήνη της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Διαβάστε περισσότερα για τον Αλεξάντρ Ντούγκιν ΕΔΩ και ΕΔΩ...
iEpikaira