iEpikaira.- [ενημερώθηκε στις 20:33, 13/09/2019] Είναι ευρύτερα γνωστό ότι το πρόσωπο του Προέδρου Πούτιν απολαμβάνει μεγάλης αποδοχής από τους Έλληνες. Οι λόγοι πολλοί, η πυγμή, το ήθος, οι ηγετικές ικανότητες, το Ορθόδοξο αίσθημα, ίσως ακόμη το γεγονός ότι θεωρείται ως αντίβαρο στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, αλλά κυρίως λόγω της αγάπης του για την χώρα που εκπροσωπεί, γεγονός για το οποίο ακόμη και πολέμιοί του θα συμφωνούσαν.
Την δεκαετία 2006 - 2016 η δημοτικότητα του Βλ. Πούτιν στην Ελλάδα γνώρισε αλματώδη άνοδο, και από το 45% αναρριχήθηκε στο πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα ποσοστό του 74% (περίπου 3 στους 4 Έλληνες). Υπενθυμίζουμε ότι ο μακαριστός Αρχιεπ. Χριστόδουλος απολάμβανε ποσοστά αποδοχής που άγγιζαν το 70%. Παρά ταύτα όμως, από το 2016 και μετέπειτα η δημοτικότητα του Βλ. Πούτιν δείχνει να παίρνει την κατιούσα. Μέσα σε δύο μόλις χρόνια έχασε 16 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ η αρνητική γνώμη των Ελλήνων εκτινάχθηκε από το 22% στο 35% (ένας στους τρεις Έλληνες), σύμφωνα με έρευνα της publicissue.gr. Τις πταίει λοιπόν;
 |
| Πανελλαδική τηλεφωνική έρευνα, χωρίς κάλπη σε δείγμα 1.002 ατόμων, ηλικίας 17 ετών και άνω που διαθέτει το εκλογικό δικαίωμα, 1-14/2/2019 από την publicissue.gr |
Πρόσφατο άρθρο του Μητρ. Πειραιώς Σεραφείμ στην romfea.gr σχετικά με το ζήτημα της Ουκρανικής Αυτοκεφαλίας, συνοψίζει πολύ εύγλωττα το αίσθημα των Ελλήνων, οι οποίοι ασφαλώς και δεν μένουν απαθείς στην κυοφορούμενη στενή Ρωσο-τουρκική γεωπολιτική και γεωστρατηγική συνέργεια, η οποία θίγει ευθέως τα εθνικά μας συμφέροντα, ακόμη και την εθνική μας ακεραιότητα. Το πολύ αξιόλογο άρθρο του Επισκόπου αναφέρει τα εξής:
"Βεβαίως ὁ Ἑλληνικός λαός τελεῖ σέ παραπικρασμό ἀπό τήν ἄκριτη Ρωσσική ἐξωτερική πολιτική, ἐνισχύσεως τοῦ διαχρονικοῦ ἐχθροῦ τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῶν Ὀρθοδόξων Βαλκανικῶν λαῶν, τοῦ Τουρκικοῦ Ἰσλαμικοῦ ἰμπεριαλισμοῦ, τόν ὁποῖον ὄχι μόνο ἐξοπλίζει μέ ὑπερσύγχρονα ὁπλικά συστήματα, ἀλλά καί τόν ἀναβαθμίζει σέ πυρηνική δύναμι μέ τήν κατασκευή τριῶν πυρηνικῶν ἐργοστασίων.
Δέν λησμονοῦμε τήν διαχρονική συμπεριφορά τῶν ὀρθοδόξων Ρώσων «ἀδελφῶν» μας ἀπό τά Ὀρλωφικά (1770) στήν Μεγάλη Βουλγαρία τῆς Συνθήκης τοῦ Ἁγίου Στεφάνου (1877-1878), ἀπό τήν Ἱερά Συμμαχία (1815) στήν Παλαιστίνιο Ἑταιρεία (1882) διαρπαγῆς τῶν προσκυνημάτων τῶν Ἁγίων Τόπων ἀπό τό Ἑλληνορθόδοξο Πατριαρχεῖο, ἀπό τόν ἐξοπλισμό τοῦ Λένιν στόν Κεμάλ Ἀτατούρκ καί τούς Τσέτες γιά τίς γενοκτονίες τοῦ Ποντιακοῦ καί Μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ ἕως τήν σημερινή ἐχθρική συμπεριφορά τῆς Ρωσσικῆς Ὁμοσπονδίας μέ τόν ἐξοπλισμό τῆς Τουρκίας καί τήν πυρινική της ἀναβάθμισι.
Δέν θά μποροῦσε ὁ Πρόεδρος Πούτιν καί ἡ μεγάλη Ρωσσική Ὁμοσπονδία νά συστήσει ἕνα κραταιό Ὀρθόδοξο τόξο, ἀντίπαλο δέος τῶν Εὐρωατλαντιστῶν καί τῶν ὄπισθεν κεκρυμένων Σιωνιστῶν καί μέ ἕνα τηλεφώνημα νά προστατεύσει τόν πρῶτο Θρόνο κατά τούς Ἱερούς Κανόνας τῆς Ἐκκλησίας, τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἀπό τήν Τουρκική θηριωδία, νά ἀνοίξει τήν Χάλκη, νά λειτουργήσει τήν Ἁγία Σοφία, τό παλλάδιον τῶν Ὀρθοδόξων, νά ἀναγνωρίσει ἡ Τουρκία τήν διεθνῆ Νομική Προσωπικότητα τοῦ Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου;
Νά ἀποδοθοῦν σέ Αὐτό οἱ περίπυστοι Ἱ. Ναοί τῆς μαρτυρικῆς Ρωμηοσύνης, πού ἔχουν μετραπεῖ σέ τεμένη; Ὅλα αὐτά δέν μποροῦμε νά τά λησμονήσωμε, οὔτε τήν ὑφέρπουσα φενάκη τῆς «τρίτης» Ρώμης ἤ τῆς θεωρίας τῶν λευκῶν καλιμαυχίων, ἀλλά καί δέν δυνάμεθα ἐκκλησιολογικά νά συμβάλωμε μέ λόγους ἤ ἔργα στήν διασάλευσι τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ἑνότητος τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν."
Συνοψίζοντας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο ελληνικός λαός, ως φύσει καλόπιστος και καλοπροαίρετος, πάντοτε έκανε υπομονή με τους φίλους του αλλά και με τους εχθρούς του. Γεγονός που επιβεβαιώνεται και με την προαναφερθείσα δημοσκόπηση όπου η δημοτικότητα του Βλ. Πούτιν παραμένει σε υψηλά επίπεδα αλλά ταυτόχρονα αποτυπώνει και την έντονη δυσαρέσκειά του. Σε αυτό το σημείο, αξίζει βεβαίως να διευκρινιστεί ότι, άλλο είναι το αίσθημα του ελληνικού λαού και κάτι το τελείως διαφορετικό η στάση των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων.
Τέλος, όπως εύστοχα παρατήρησε ο Ιταλός αρθρογράφος Emanuel Pietrobon της Inside Over, "Ο Ερντογάν αποδεικνύεται ότι είναι ένας από τους πιο ρεαλιστές πολιτικούς ... σήμερα και γνωρίζοντας ότι ένας γάμος με τον Βλαντίμιρ Πούτιν είναι γάμος ευκαιρίας που προορίζεται να καταρρεύσει, κινείται ήδη στα πρώτα μεγάλα βήματα για αυτό που θα ακολουθήσει, οι δύο χώρες θα συγκρουστούν και πάλι καθώς οδηγούνται από διαφορετικές εξωτερικές ατζέντες στα Βαλκάνια, την Ανατολική Ευρώπη, τον Καύκασο και την Εγγύς και Μέση Ανατολή. Οι πρόσφατες τουρκικές κινήσεις στην Ουκρανία είναι η σημαντικότερη απόδειξη για αυτό."
Ευλόγως τίθεται το ερώτημα λοιπόν: Μήπως τελικά η Ρωσο-τουρκική "στενή φιλία" μας οδηγεί σταδιακά και αναίτια σε μια Ελληνο-ρωσική "βαριά αντιπαλότητα"; Ας μην λησμονούμε ότι και η Ελλάδα ανήκει στην μείζονος σημασίας νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, ενώ το Αιγαίο είναι η μόνη δίοδος από και προς την Μεσόγειο. Τελικά αγαπητή Ρωσία, μετα λύπης διαπιστώνουμε ότι ίσως να χρειάζεσαι πολύ δρόμο ακόμα για να γίνεις "Αγία"...
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ!
Τέλος, όπως εύστοχα παρατήρησε ο Ιταλός αρθρογράφος Emanuel Pietrobon της Inside Over, "Ο Ερντογάν αποδεικνύεται ότι είναι ένας από τους πιο ρεαλιστές πολιτικούς ... σήμερα και γνωρίζοντας ότι ένας γάμος με τον Βλαντίμιρ Πούτιν είναι γάμος ευκαιρίας που προορίζεται να καταρρεύσει, κινείται ήδη στα πρώτα μεγάλα βήματα για αυτό που θα ακολουθήσει, οι δύο χώρες θα συγκρουστούν και πάλι καθώς οδηγούνται από διαφορετικές εξωτερικές ατζέντες στα Βαλκάνια, την Ανατολική Ευρώπη, τον Καύκασο και την Εγγύς και Μέση Ανατολή. Οι πρόσφατες τουρκικές κινήσεις στην Ουκρανία είναι η σημαντικότερη απόδειξη για αυτό."
Ευλόγως τίθεται το ερώτημα λοιπόν: Μήπως τελικά η Ρωσο-τουρκική "στενή φιλία" μας οδηγεί σταδιακά και αναίτια σε μια Ελληνο-ρωσική "βαριά αντιπαλότητα"; Ας μην λησμονούμε ότι και η Ελλάδα ανήκει στην μείζονος σημασίας νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, ενώ το Αιγαίο είναι η μόνη δίοδος από και προς την Μεσόγειο. Τελικά αγαπητή Ρωσία, μετα λύπης διαπιστώνουμε ότι ίσως να χρειάζεσαι πολύ δρόμο ακόμα για να γίνεις "Αγία"...
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ!
