iEpikaira.- Τρεις επιλογές σε ότι αφορά στην τουρκική προκλητικότητα, εκτιμά ότι υπάρχουν ο υπουργός Περιβάλλοντος, Κωστής Χατζηδάκης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Real News». Πρώτη επιλογή, την «μεσολάβηση τρίτης χώρας ως “χωροφύλακα” για να αποτραπούν τα χειρότερα», αμφιβάλλοντας όμως αν αυτό μπορεί να συμβεί στην παρούσα φάση.
Το παρόν άρθρο μπορεί να θεωρηθεί και ως συνέχεια από ΕΔΩ...
Ως δεύτερη επιλογή αναφέρει το «θερμό επεισόδιο» για το οποίο υποστηρίζει ότι «μπορούμε να κερδίσουμε», διευκρινίζοντας όμως ότι «σε μια περίοδο που προσπαθούμε να βγούμε από την οικονομική κρίση ο αντίκτυπος ενός τέτοιου συμβάντος θα μας οδηγήσει προς τα πίσω». Ως τρίτη επιλογή, προκρίνει την «διαιτησία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης».
Ενώ εκφράζει την εμπιστοσύνη του στις ελληνικές θέσεις «διότι στηριζόμαστε στο Διεθνές Δίκαιο» σε αντίθεση με την Τουρκία η οποία «δεν έχει αποδεχθεί τη διαδικασία της Χάγης διότι γνωρίζει ότι οι διεκδικήσεις της αντιβαίνουν το Διεθνές Δίκαιο». Μάλιστα δεν είναι τυχαία χρονικά η αναφορά του υπουργού, μιας και στις 21 Ιανουαρίου 2020 συζητήθηκε το ζήτημα της Χάγης σε μυστική συνάντηση υπουργών, του αναπληρωτή συμβούλου εθνικής ασφάλειας, στελεχών του ΕΛΙΑΜΕΠ αλλά και του Τούρκου Πρέσβη στην Αθήνα.
Πηγή: Anadolu Agency |
Σε αυτό το σημείο υπενθυμίζουμε την από τον Οκτώβριο του 2012 δήλωση του κ. Θάνου Ντόκου, τότε προέδρου του ΕΛΙΑΜΕΠ, και νυν αναπληρωτή συμβούλου εθνικής ασφάλειας: «Μόλις η Ελλάδα ξεπεράσει τα οικονομικά προβλήματα της, θα ξεκινήσει να εστιάζει σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Οι δύο πλευρές του Αιγαίου θα αποφασίσουν αν θα πάνε τα θέματα επί των οποίων δεν συμφωνούν μεταξύ τους στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Θα δούμε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα; Θα δείξει...». Ο κ. Θ. Ντόκος μάλιστα στην πρώτη του συνέντευξη τον Νοέμβριο του 2019 ως αναπληρωτής σύμβουλος εθνικής ασφάλειας ανέφερε μεταξύ άλλων ότι: «Ακόμη και ιδέες περί συνεκμετάλλευσης (kazan-kazan) μπορούν να συζητηθούν, υπό την προϋπόθεση της προηγούμενης οριοθέτησης μέσω προσφυγής σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο».
Ο νυν πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ κ. Λουκάς Τσούκαλης -ο οποίος ήταν παρόν στην προαναφερθείσα μυστική συνάντηση- με άρθρο του στην Καθημερινή (26-01-2020) πήγε ένα βήμα παρά πέρα και εμμέσως πλην σαφώς έθεσε το δίλημμα, Χάγη ή πόλεμος: «Δεν βλέπω άλλη ειρηνική επιλογή εκτός από τον διάλογο, τη διαπραγμάτευση και στο τέλος του δρόμου τη διεθνή διαιτησία για την επίλυση των διαφορών μας με την Τουρκία. Όσοι έχουν αντίρρηση, επειδή λένε ότι δεν έχουμε απολύτως τίποτα να δώσουμε ή έχουν απλώς πειστεί ότι η Τουρκία είναι ένας μη αξιόπιστος συνομιλητής που ζητάει κάθε μέρα και περισσότερα, απορρίπτοντας τον διάλογο θα πρέπει να ετοιμαστούν για πόλεμο. Και να το πουν ανοικτά για να το καταλάβουμε όλοι μας.»
Ο νυν πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ κ. Λουκάς Τσούκαλης -ο οποίος ήταν παρόν στην προαναφερθείσα μυστική συνάντηση- με άρθρο του στην Καθημερινή (26-01-2020) πήγε ένα βήμα παρά πέρα και εμμέσως πλην σαφώς έθεσε το δίλημμα, Χάγη ή πόλεμος: «Δεν βλέπω άλλη ειρηνική επιλογή εκτός από τον διάλογο, τη διαπραγμάτευση και στο τέλος του δρόμου τη διεθνή διαιτησία για την επίλυση των διαφορών μας με την Τουρκία. Όσοι έχουν αντίρρηση, επειδή λένε ότι δεν έχουμε απολύτως τίποτα να δώσουμε ή έχουν απλώς πειστεί ότι η Τουρκία είναι ένας μη αξιόπιστος συνομιλητής που ζητάει κάθε μέρα και περισσότερα, απορρίπτοντας τον διάλογο θα πρέπει να ετοιμαστούν για πόλεμο. Και να το πουν ανοικτά για να το καταλάβουμε όλοι μας.»
Σχεδόν ταυτόχρονα με τις ως άνω δηλώσεις διεξήχθησαν και οι εθνικά επιζήμιες δημοσκοπήσεις που επιδιώκουν να χειραγωγήσουν τα αντανακλαστικά της κοινής γνώμης, βολιδοσκοπώντας τις αντιδράσεις σε πιθανή προσφυγή στην Χάγη. Μια προσφυγή που αποσκοπεί στο να επιτευχθεί ένας υποτιθέμενος «έντιμος συμβιβασμός» μέσω της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου, η οποία ευελπιστούν ότι δεν θα θεωρηθεί από την κοινή γνώμη ως ενδοτισμός και υποχωρητικότητα εκ μέρους της κυβέρνησης. Παρότι θα αποτελεί ξεκάθαρη εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, διότι η Τουρκιά έχει μόνο να κερδίσει από την όποια διαπραγμάτευση ή δικαστική διευθέτηση. Υπάρχει περίπτωση η Ελλάδα να κερδίσει κάτι τη στιγμή που δεν απαιτεί τίποτα; Εκτός κι αν η κατοχύρωση του δικαιώματος της οριοθέτησης της ΑΟΖ με την αρχή της μέσης γραμμής, θεωρείται διεκδίκηση...
Σε αυτό συντείνει και το συμπέρασμα από την εμπεριστατωμένη ανάλυση του κ. Μιχάλη Στούκα στο Πρώτο Θέμα (24-01-2020) όπου εξετάζονται προηγούμενες αποφάσεις Διεθνών Δικαστηρίων για τις ΑΟΖ: «Τα Διεθνή Δικαστήρια προσπαθούν να δυσαρεστήσουν τους αντίδικους όσο γίνεται λιγότερο. Κανένα κράτος δεν πήρε το 100% απ’ όσα ζητούσε και κανένα όμως δεν έφυγε με άδεια χέρια. Πολιτικές σκοπιμότητες, έξωθεν πιέσεις, γεωστρατηγικοί παράγοντες κ.ά. έπαιξαν και θα παίξουν σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις των Δικαστηρίων. Ας το έχουμε υπόψη μας αν χρειαστεί να καταφύγουμε σ’ αυτά…»
Σε αυτό συντείνει και το συμπέρασμα από την εμπεριστατωμένη ανάλυση του κ. Μιχάλη Στούκα στο Πρώτο Θέμα (24-01-2020) όπου εξετάζονται προηγούμενες αποφάσεις Διεθνών Δικαστηρίων για τις ΑΟΖ: «Τα Διεθνή Δικαστήρια προσπαθούν να δυσαρεστήσουν τους αντίδικους όσο γίνεται λιγότερο. Κανένα κράτος δεν πήρε το 100% απ’ όσα ζητούσε και κανένα όμως δεν έφυγε με άδεια χέρια. Πολιτικές σκοπιμότητες, έξωθεν πιέσεις, γεωστρατηγικοί παράγοντες κ.ά. έπαιξαν και θα παίξουν σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις των Δικαστηρίων. Ας το έχουμε υπόψη μας αν χρειαστεί να καταφύγουμε σ’ αυτά…»
Ακούστε μετά το 6:00 την συνέντευξη του Γ. Ρωμανού στην εκπομπή του Γ. Σαχίνη στον 98.4
Κλείνοντας και επανερχόμενοι στην συνέντευξη του υπουργού κ. Κ. Χατζηδάκη, η επιλογή της δημοσίευσής της μια ημέρα μετά τα γεγονότα του Oruc Reis, μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί και επιβεβαιώνει το κλίμα ηττοπάθειας που επικρατεί στους κόλπους της κυβέρνησης, η οποία αντί να προβεί σε έντονα διαβήματα προς την Τουρκία, επιλέγει να υποβαθμίσει το γεγονός με αίολα επιχειρήματα παρουσιάζοντας ως υπαίτιο τις «κακές συνθήκες που παρέσυραν το σκάφος εντός της ελληνικής ΑΟΖ»...
Συνέντευξη του Γ. Κοντογιώργη στην εκπομπή του Γ. Σαχίνη στον 98.4
Εύλογα λοιπόν προκύπτει το ερώτημα: Εάν εσείς ήσασταν ο Ερντογάν, πώς θα εκλαμβάνατε την στάση της κυβέρνησης; Φοβική ή αποφασιστική... όπως τουλάχιστον οι ίδιοι διατείνονται;