It is not Israel's role or desire to liberate Northern Cyprus. However, if the threat from the area reaches a critical threshold, Israel's strategic posture must shift. Israel, in coordination with Greece and Cyprus, must prepare a contingency operation for liberating the island's north.
by Shay Gal
Published on 07-29-2025 10:10
Cyprus recently marked the 51st anniversary of Turkey's 1974 invasion - a lasting trauma for Greek Cypriots. For decades, Israel treated this conflict as a distant Greek-Turkish issue, but must now clearly acknowledge: Northern Cyprus is not just a Greek-Cypriot problem - it is also an Israeli one. In practical terms, Northern Cyprus functions as an international no-man's land, enabling Turkey and terrorist groups like Hamas and Iran's Quds Force unrestricted operational freedom.
Since the invasion, which killed thousands and displaced hundreds of thousands, Turkey's presence has quietly transformed. The area is now a forward base for Turkey's military, hosting sophisticated weapons systems, cyber surveillance, and signals intelligence (SIGINT) infrastructure capable of intercepting both military and civilian Israeli communication, alongside covert terrorist facilities supported by Ankara. According to leaked intelligence documents, senior Turkish officials characterized Northern Cyprus as an ideal location "where anything can be done without interference by police or judicial oversight".
Turkey can deploy armed drones from Lefkoniko airfield - converted from an abandoned airport into a drone base amid regional gas disputes - far more rapidly than from its mainland bases. Since May 2021, Turkey officially stationed armed Bayraktar TB2 drones there, and more advanced Akinci UAVs were publicly showcased at a military parade in July 2024. These UAVs can rapidly target Israeli gas rigs, naval vessels, and strategic sites. In addition, Turkey's advanced ATMACA anti-ship missiles, with a range exceeding 200 km, could directly threaten Israeli maritime assets, including its critical natural gas platforms. Moreover, Turkey's new Typhoon ballistic missile is capable of precisely hitting targets up to 560 kilometers away. According to Western intelligence, missile bases in Kyrenia and Famagusta are already prepared for their deployment, posing Turkey's first direct ballistic threat to Israel, with the capability of striking Jerusalem, Tel Aviv, and Haifa Bay.
Meanwhile, the EU continues security cooperation with Ankara despite Turkey's occupation of EU territory - a contradiction undermining EU credibility and posing risks to Greece, Cyprus, and Israel as well. Ankara's aggressive foreign policy, marked by unlawful occupations, sanctions violations, and ties to extremist groups, aligns it with rogue regimes rather than NATO allies. Given NATO's requirement of unanimous consent and Turkey's strained relations within the alliance, Article 5 protection is unlikely even in unrelated conflicts, and practically impossible regarding Northern Cyprus, internationally recognized as Cypriot territory.
Yet the threat is not solely military. Lacking effective international oversight, the occupied area has become a hub for terrorism financing and money laundering, with Iranian and Turkish illicit funds flowing through shell companies to support Hamas and other terror groups. Documents seized during Operation "Guardian of the Walls" (2021) and "Iron Swords" (2023) in Gaza revealed Hamas's plans to establish an operational branch in Turkey and Northern Cyprus, tasked with carrying out attacks against Israelis in Europe. Furthermore, in 2023, a Quds Force cell uncovered in the region planned attacks against Israeli targets in Europe. This Iranian cell underscores Northern Cyprus's status as a safe haven for anti-Israel operations. Thus, Turkish control over Northern Cyprus enables Turkey and Iran to bypass sanctions and escalate their strategic threat against Israel. Moreover, hotels, casinos, universities, and ports in Northern Cyprus have reportedly become covert hubs for espionage, blackmail, and intelligence operations coordinated by Turkish security forces and organized crime networks, including 'honey trap' operations targeting international officials.
It is not Israel's role or desire to liberate Northern Cyprus. However, if the threat from the area reaches a critical threshold, Israel's strategic posture must shift. Israel, in coordination with Greece and Cyprus, must prepare a contingency operation for liberating the island's north. Such an operation would neutralize Turkish reinforcement capabilities from the mainland, eliminate air-defense systems in Northern Cyprus, destroy intelligence and command centers, and finally remove Turkish forces, restoring internationally recognized Cypriot sovereignty.
This contingency plan could be termed "Poseidon's Wrath," named after the Greek god of the sea, highlighting maritime dominance and the devastating consequences of a worst-case scenario. The name underscores Israel's focus on safeguarding strategic maritime assets and maintaining open sea lanes critical for regional security. This would remain a contingency plan: Israel does not seek confrontation but must remain fully prepared. The Israeli strike on Iran's nuclear infrastructure, previously regarded as a highly unlikely scenario, was eventually executed. Turkey, currently constructing the problematic Akkuyu nuclear plant on its Mediterranean coast - a project Russia is quickly abandoning due to recognized risks - should internalize this lesson.
Shay Gal is an expert on international politics, crisis management, and strategic communications. He works internationally, focusing on power dynamics, geopolitical strategy, and public diplomacy, and their influence on policy-making.
[iEpikaira: Συνεχίζουν να ερεθίζουν οι ισραηλινοί τους Τούρκους... Η πιθανότητα εμπλοκής του Ισραήλ σε κοινές επιχειρήσεις Ελλάδας-Κύπρου έναντι της Τουρκίας, εκτιμάται εξαιρετικά ισχνή. Όπως έχουμε ήδη εξηγήσει εδώ και χρόνια, η Ελλάδα θα κληθεί να "κοντύνει" της Τουρκία. Περισσότερα ΕΔΩ!]
Source: https://www.israelhayom.com/opinions/northern-cyprus-is-also-an-israeli-problem/
Τα κατεχόμενα είναι και ισραηλινό πρόβλημα
Ένα άρθρο γνώμης, το οποίο αν το έγραφε κάποιος φιλόπατρις στην Ελλάδα θα τον χαρακτήριζαν ακραίο στοιχείο και θα τον κοσμούσαν με πλήθος απαξιωτικών σχολίων, μεταφέρει ο Σάι Γκαλ (Shay Gal), ο οποίος είναι ειδικός στις διεθνείς σχέσεις, τη διαχείριση κρίσεων και την επικοινωνιακή στρατηγική και δραστηριοποιείται διεθνώς σε θέματα γεωπολιτικής, ισχύος και δημόσιας διπλωματίας, σε άρθρο του στην ισραηλινή εφημερίδα “Israel Hayom.
Επιμέλεια: Χρήστος Κωνσταντινίδης
Το δημοσίευμα τιτλοφορείται ως “Η Βόρεια Κύπρος είναι επίσης ισραηλινό πρόβλημα” και κάνει μια σύντομη αναδρομή της τραγωδίας της Κύπρου από το 1974 με την τουρκική εισβολή μέχρι σήμερα, όπου η Τουρκία προσπαθεί με τις κινήσεις να ενσωματώσει τα Κατεχόμενα και να μετατρέψει το νησί σε βάση της, κατακτώντας και τις ελεύθερες περιοχής. Στο τέλος καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι για χρόνια το Ισραήλ έβλεπε το ζήτημα ως ελληνοτουρκικό πρόβλημα, πλέον όμως αφορά το Ισραήλ, λόγω της υποστήριξης της Τουρκίας στη Χαμάς. Ο αρθρογράφος όμως το πάει ακόμα παραπέρα, προτείνοντας σενάριο απελευθέρωσης του νησιού με κωδική ονομασία “Οργή του Ποσειδώνα” και καλεί το Ισραήλ να συνεργαστεί με την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά και να είναι προετοιμασμένο για παν ενδεχόμενο.
Διαβάστε αναλυτικά το δημοσίευμα:
Η Κύπρος πρόσφατα τίμησε την 51η επέτειο από την εισβολή της Τουρκίας το 1974 – ένα διαρκές τραύμα για τους Ελληνοκύπριους. Για δεκαετίες, το Ισραήλ αντιμετώπιζε αυτή τη σύγκρουση ως ένα απομακρυσμένο ελληνοτουρκικό ζήτημα. Πλέον, όμως, οφείλει να αναγνωρίσει ξεκάθαρα: η Βόρεια Κύπρος δεν είναι μόνο ελληνοκυπριακό πρόβλημα – είναι και ισραηλινό.
Στην πράξη, η κατεχόμενη περιοχή λειτουργεί ως ένα διεθνές «ουδέτερο έδαφος», το οποίο επιτρέπει στην Τουρκία και σε τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η Χαμάς και η Δύναμη Κουντς του Ιράν να κινούνται ανεμπόδιστα.
Από την εισβολή και έπειτα –η οποία σκότωσε χιλιάδες και ξεσπίτωσε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους– η τουρκική παρουσία έχει μεταλλαχθεί αθόρυβα. Η περιοχή έχει μετατραπεί σε προκεχωρημένη στρατιωτική βάση της Άγκυρας, με προηγμένα οπλικά συστήματα, υποδομές κυβερνοπαρακολούθησης και συλλογής σημάτων (SIGINT), ικανές να υποκλέπτουν στρατιωτικές και πολιτικές επικοινωνίες του Ισραήλ. Παράλληλα, φιλοξενεί κρυφές εγκαταστάσεις τρομοκρατίας, που υποστηρίζονται από το τουρκικό κράτος.
Σύμφωνα με διαρροές από υπηρεσίες πληροφοριών, ανώτατοι Τούρκοι αξιωματούχοι περιγράφουν τη Βόρεια Κύπρο ως «ιδανική τοποθεσία, όπου όλα μπορούν να γίνουν χωρίς παρεμβάσεις από αστυνομία ή δικαιοσύνη».
Η Τουρκία μπορεί να εκτοξεύσει οπλισμένα drones από το αεροδρόμιο Λευκονοίκου – το οποίο μετατράπηκε σε βάση UAV εν μέσω των ενεργειακών εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο – πολύ ταχύτερα απ’ ό,τι από τη Μικρά Ασία. Από τον Μάιο του 2021, η Τουρκία έχει σταθμεύσει εκεί Bayraktar TB2, ενώ πιο πρόσφατα, τον Ιούλιο του 2024, παρουσίασε δημοσίως και τα πιο προηγμένα Akinci.
Αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μπορούν να πλήξουν άμεσα ισραηλινές εξέδρες αερίου, ναυτικές δυνάμεις ή στρατηγικές εγκαταστάσεις. Παράλληλα, οι τουρκικοί αντιπλοϊκοί πύραυλοι ATMACA, με εμβέλεια άνω των 200 χλμ., αποτελούν άμεση απειλή για τις ισραηλινές υποδομές στην Ανατολική Μεσόγειο. Ακόμα πιο ανησυχητικός είναι ο νέος βαλλιστικός πύραυλος «Typhoon» της Τουρκίας, με εμβέλεια έως 560 χλμ., ικανός να πλήξει το Τελ Αβίβ, την Ιερουσαλήμ ή τον κόλπο της Χάιφα. Σύμφωνα με δυτικές πηγές, τουρκικές βάσεις στην Κερύνεια και στην Αμμόχωστο είναι ήδη έτοιμες να φιλοξενήσουν αυτούς τους πυραύλους – καθιστώντας τη Βόρεια Κύπρο την πρώτη άμεση βαλλιστική απειλή της Τουρκίας προς το Ισραήλ.
Την ίδια ώρα, η ΕΕ συνεχίζει να συνεργάζεται σε θέματα ασφάλειας με την Άγκυρα, παρά το γεγονός ότι η Τουρκία κατέχει ευρωπαϊκό έδαφος – μια αντίφαση που υπονομεύει την αξιοπιστία της Ένωσης και θέτει σε κίνδυνο την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ. Η επιθετική εξωτερική πολιτική της Άγκυρας, με παράνομες κατοχές, παραβίαση κυρώσεων και σχέσεις με εξτρεμιστικές οργανώσεις, την φέρνει πιο κοντά σε κράτη-παρίες, παρά σε συμμάχους του ΝΑΤΟ.
Δεδομένου ότι το ΝΑΤΟ απαιτεί ομοφωνία για την ενεργοποίηση του άρθρου 5, η προστασία σε περίπτωση επίθεσης είναι απίθανη ακόμα και σε άσχετες συγκρούσεις – πόσο μάλλον για τη Βόρεια Κύπρο, η οποία αναγνωρίζεται διεθνώς ως κυπριακό έδαφος.
Η απειλή, ωστόσο, δεν είναι μόνο στρατιωτική. Λόγω απουσίας διεθνούς εποπτείας, η κατεχόμενη περιοχή έχει μετατραπεί σε κέντρο χρηματοδότησης της τρομοκρατίας και ξεπλύματος χρήματος, με ιρανικά και τουρκικά κεφάλαια να ρέουν μέσω εικονικών εταιρειών προς τη Χαμάς και άλλες οργανώσεις.
Έγγραφα που κατασχέθηκαν κατά τις επιχειρήσεις «Φύλακας των Τειχών» (2021) και «Σιδηρά Σπάθη» (2023) στη Γάζα αποκάλυψαν σχέδιο της Χαμάς για δημιουργία επιχειρησιακού πυρήνα στην Τουρκία και στη Βόρεια Κύπρο, με αποστολή την εκτέλεση επιθέσεων κατά Ισραηλινών στην Ευρώπη. Το 2023, εντοπίστηκε και κύτταρο της ιρανικής Δύναμης Κουντς στην περιοχή με ανάλογες επιδιώξεις. Το εύρημα αυτό επιβεβαιώνει τη Βόρεια Κύπρο ως καταφύγιο για εχθρικές προς το Ισραήλ επιχειρήσεις.
Πέραν αυτών, ξενοδοχεία, καζίνο, πανεπιστήμια και λιμάνια στην περιοχή έχουν καταγγελθεί ως μυστικοί κόμβοι κατασκοπείας, εκβιασμών και επιχειρήσεων «παγίδευσης» (honey traps) εις βάρος διεθνών αξιωματούχων – με εμπλοκή τόσο του τουρκικού βαθέος κράτους όσο και οργανωμένων κυκλωμάτων.
Το Ισραήλ δεν επιδιώκει ούτε του αναλογεί ο ρόλος του «απελευθερωτή» της Βόρειας Κύπρου. Ωστόσο, εάν η απειλή κλιμακωθεί, η ισραηλινή στρατηγική πρέπει να επαναξιολογηθεί. Σε συνεργασία με την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, το Ισραήλ οφείλει να προετοιμάσει ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης για την απελευθέρωση του κατεχόμενου βορρά.
Μια τέτοια επιχείρηση θα στόχευε στην εξουδετέρωση των δυνατοτήτων ενίσχυσης από την ηπειρωτική Τουρκία, την καταστροφή των αντιαεροπορικών συστημάτων στη Βόρεια Κύπρο, την εξάλειψη των κέντρων διοίκησης και πληροφοριών και –τελικά– την απομάκρυνση των τουρκικών δυνάμεων, με αποκατάσταση της διεθνούς αναγνωρισμένης κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το σενάριο αυτό θα μπορούσε να φέρει την κωδική ονομασία «Η Οργή του Ποσειδώνα», παραπέμποντας στον θεό της θάλασσας – τονίζοντας την ανάγκη θαλάσσιας υπεροχής και τις πιθανές καταστροφικές συνέπειες ενός τέτοιου σεναρίου. Η ονομασία υποδηλώνει τη σημασία που δίνει το Ισραήλ στην ασφάλεια των στρατηγικών του θαλάσσιων υποδομών και στην ελεύθερη ναυσιπλοΐα.
Το Ισραήλ δεν επιδιώκει σύγκρουση, αλλά οφείλει να είναι πλήρως προετοιμασμένο. Η ισραηλινή επίθεση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν –κάποτε θεωρούμενο ακραίο σενάριο– τελικά εκτελέστηκε. Η Τουρκία, που αυτή την περίοδο κατασκευάζει το προβληματικό πυρηνικό εργοστάσιο στο Άκκουγιου (ένα έργο που ακόμα και η Ρωσία εγκαταλείπει λόγω κινδύνων), καλό θα ήταν να λάβει το μήνυμα.
Απόδοση: geopolitico.gr
.png)
