Είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι, αυτή τη στιγμή τα δύο ελληνικά κράτη έχουν αποκτήσει ρόλο, διότι οι θαλάσσιες δυνάμεις αυτή τη στιγμή, με "δαπάνες" του Ισραήλ που ήδη μάχεται, επιχειρούν ανακατανομή ισχύος στη Μέση Ανατολή.
Τα στοιχεία που πρέπει να έχουμε στο νου είναι τα εξής:
Οι θαλάσσιες δυνάμεις προβάλλουν ισχύ στον οριζόντιο άξονα με την Κρήτη να αποτελεί τον πολεμικό ναύσταθμο που συμπληρώνει Γιβραλτάρ και Μάλτα.
Ι. Θ. Μάζης, Γεωπολιτική προσέγγιση για ένα Νέο Εθνικό Αμυντικό Δόγμα, Παπαζήσης, 2006, σ.47 |
Η Κύπρος καθίσταται σημείο ελέγχου πληροφοριών και συλλογής των, με τους Αμερικανούς να διατηρούν ήδη κατασκοπευτικούς σταθμούς. Οι Άγγλοι έχουν αναλάβει το αεροπορικό κομμάτι μέσω των βάσεων. Η συμφωνία ΗΠΑ-Κύπρου ήρθε να βάλει άλλο ένα λιθαράκι σε αυτό.
Αυτό το πλέγμα αεροναυτικής ισχύος στοχεύει δύο κράτη: Τον Λίβανο και τη Συρία με τον πρώτο να αποτελεί πεδίο ιρανικής επιρροής και η δεύτερη κυρίως ρωσικής.
Η Γαλλία έχει άμεσο ενδιαφέρον ειδικά για τον Λίβανο καθώς χρηματοδοτεί τις ένοπλες δυνάμεις του, και διαθέτει πολιτισμικά ερείσματα.
Τα αραβικά κράτη [Σ. Αραβία και ΗΑΕ] ενδιαφέρονται άμεσα για να πληγούν οι χερσαίες δυνάμεις σε αυτά τα δύο κράτη ώστε να επανέλθει η επιρροής τους σε αυτά. Άρα έχουμε ταύτιση συμφερόντων με θαλάσσιες δυνάμεις και Ισραήλ στον τομέα αυτό.
Τα συμφέροντα έχουν ως εξής: Οι αγγλοσάξονες θέλουν ξερίζωμα ρωσικής επιρροής, το Ισραήλ θέλει ασφάλεια, και οι Άραβες θέλουν ξερίζωμα ιρανικής επιρροής.
Η Τουρκία εμπλέκεται λόγω ύπαρξης ισλαμικών δικτύων στην περιοχή τα οποία τα χρειάζεται για να ασκεί επιρροή στην περιοχή. Επομένως στρέφεται εναντίον και του Ισραήλ και των Αράβων. Ταυτίζεται μερικώς με Ιράν και Συρία όσον αφορά το κουρδικό ζήτημα.
Συμπέρασμα για Ελληνισμό:
Αποτελεί τον ανασχετικό παράγοντα εναντίον της Τουρκίας, βάση γεωγραφίας και διάταξης δυνάμεων.
Έτσι εξηγούνται οι δηλώσεις Φιντάν αφενός και η εμμονή με το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας αφετέρου. Η Τουρκία θα κάνει ότι μπορεί ώστε να έχει θαλάσσιο αποτύπωμα και λόγο στις εξελίξεις για την Κύπρο.