ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
Πολιτικοί μεγαλο-παράγοντες έτρεξαν να πάνε στο Συνέδριο της “Καθημερινής”, κάθισαν στις πολυθρόνες και ψυχαναλύθηκαν. Ξύπνησαν μέσα τους όλες οι παλιννοστήσεις και ανασάλευσαν οι φτερωτές επιθυμίες τους, ενώ οι κρυφές σκέψεις τους εξερράγησαν σαν ηφαίστεια. Και τι δεν είπαν…
Στο Συνέδριο της “Καθημερινής” η Ντόρα Μπακογιάννη έκανε προσκλητήριο στα τρία κόμματα για να συναινέσουν, ώστε να επανερμηνευτούν όλες οι συμφωνίες με την Τουρκία και να δοκιμάσουν μια νέα μετα-μοντέρνα συμφωνία οι δύο λαοί. Ποιο όμως αφεντικό της νέας τάξης πραγμάτων της είπε ότι το Αιγαίο μπορεί να περάσει μέσα από την τρύπα της τουρκικής βελόνας για να ραφτεί μια νέα συμφωνία και να γραφεί εκ νέου η ιστορία; Επαίνεσε – τον άλλοτε εχθρό της – Νίκο Κοτζιά για τη συμφωνία των Πρεσπών, γιατί ελπίζει σε εκείνον που βρίσκεται ως άτυπος συνεργάτης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Κασσελάκη, να φτιάξει το αφήγημα για το ακροατήριο του κόμματος (του ΣΥΡΙΖΑ).
Για τον άλλον συνομιλητή της τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ξέρει ότι μπορεί να κατασκευάσει ένα αφήγημα σύστασης ως μορφολογία της νέας μοίρας των λαών που οφείλουν να ακουμπάνε, όχι στο δίκαιο τώρα πια, αλλά στις προσταγές παραχάραξης της ιστορίας και των συνόρων. Έτσι και αλλιώς, ο Βενιζέλος πάντα υπήρξε άξιος συνομιλητής της Μπακογιάννη και ποτέ δεν έθεσε έγκριτες επιφυλάξεις από την πλευρά του σε ό,τι υποστήριζε η πρώην υπουργός Εξωτερικών.
Η δυστυχία μας είναι ότι καμιά ιστορική μνήμη δεν ασκεί πια έλξη, γιατί οι μνήμες μπήκαν στο κοιμητήριο και οι υπαινιγμοί που άφηναν σκιές και διεκδικούσαν κάποτε μεγάλες ανατροπές, χάθηκαν στα ερείπια του παρελθόντος. ‘Όλα πια, ιστορία, μνήμες, αιχμές, έχουν χάσει τα αυτοτελή τους χαρακτηριστικά. Ως νεκρές στιγμές σβήνονται μέσα στην αδιάκοπη ροή της νέας εποχής που συναιρεί τις διακρίσεις και τις διαιρέσεις και τις κατατάσσει ως αυθαίρετες και πεπερασμένες στον αείροο χρόνο. Γνωρίζουμε πλέον ότι δράση των πολιτών δεν εξαργυρώνεται στην τόλμη, ούτε στην τύχη, εξαργυρώνεται στο χρηματιστήριο της συναλλαγής.
Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr
