Όπως δεν είναι Μεγάλη Δύναμη η Ρωσία επειδή δεν πληροί τα αναγκαία κριτήρια, έτσι δεν είναι Μεγάλη Δύναμη και η Ευρωπαϊκή Ένωση διότι είναι στρατιωτικά ασθενής, δεν είναι συμπαγής, και δεν έχει ενιαία εθνική ταυτότητα. Ωστόσο η Ρωσία είναι ιστορικά αναπόσπαστο κομμάτι της Ευρώπης. Επί δεκαετίες η ΕΕ και η Ρωσία είχαν δεθεί μεταξύ τους με στενότατες σχέσεις οικονομικής εξάρτησης, σε βαθμό που ούτε η ΕΕ να μπορεί να ζήσει χωρίς τους υδρογονάνθρακες που εισάγει από τη Ρωσία, ούτε η Ρωσία να έχει καλύτερο πελάτη παγκοσμίως από την ΕΕ, γι’ αυτό άλλωστε και έγιναν κολοσσιαίες επενδύσεις σε αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου από τη Ρωσία προς την Ευρώπη. Ήταν προς το συμφέρον και των δύο αυτών πλευρών να συνεχίσουν να συνεργάζονται προς αμοιβαίο όφελος. Ούτε η ΕΕ είχε καμία όρεξη να γίνει εχθρός της Ρωσίας, ούτε η Ρωσία είχε καμία όρεξη να στρέψει την ΕΕ εναντίον της και να τη χάσει από πελάτη. Άρα μόνο ένα τρίτο μέρος που θα ενεργούσε ύπουλα και επιδέξια για δικό του συμφέρον θα μπορούσε να αναγκάσει τη Ρωσία και την ΕΕ να γίνουν εχθροί.
Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου η Γερμανία ενεργώντας πολύ πονηρά αφενός κράτησε τους 100.000 Αμερικανούς στρατιώτες που βρίσκονταν στο έδαφός της για να της φέρνουν συνάλλαγμα, και αφετέρου περιέκοψε τις δικές της αμυντικές δαπάνες σε προκλητικό βαθμό, φθάνοντας να έχει ετοιμοπόλεμα μόνο 20 μαχητικά αεροσκάφη και 100 άρματα μάχης! Βλέποντας οι Γερμανοί πως η Ρωσία δεν ήταν πια Μεγάλη Δύναμη για να τους απειλεί, ουσιαστικά κατήργησαν τις ένοπλες δυνάμεις τους και προμηθεύονταν από τους Ρώσους φθηνότατο φυσικό αέριο για να κατακτήσουν τον κόσμο με τις εξαγωγές τους και την τεχνολογία τους. Μόνο που δεν υπολόγισαν τον «θείο Σαμ» ο οποίος είχε ενοχληθεί τρομερά από αυτή την κατάσταση. Ένιωθε πως είχε πιαστεί μεγάλο κορόιδο από τους άοπλους Γερμανούς οι οποίοι έκαναν ουσιαστικά αθέμιτο οικονομικό ανταγωνισμό σε βάρος του απαλλαγμένοι από τις αμυντικές δαπάνες (τη στιγμή που αυτός δαπανά 700 δις δολάρια ετησίως για την πολεμική μηχανή του), και στηριζόμενοι στην πάμφθηνη ρωσική ενέργεια.
Η πολύ επωφελής σχέση μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας αποτελούσε για πολλά χρόνια «κόκκινο πανί» για τους Αμερικανούς. Οι προειδοποιητικές βολές κατά της Γερμανίας ερρίφθησαν από τους Αμερικανούς το 2017 με την επιβολή αστρονομικών προστίμων σε μεγάλες γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες με αφορμή την παραβίαση της νομοθεσίας περί ρύπων. Δεν υπήρχε επίσης κανένας Αμερικανός πρόεδρος που να μην γκρινιάζει κάθε τόσο δημοσίως για την απροθυμία των Γερμανών να πληρώσουν για την άμυνά τους, αλλά οι Γερμανοί, έχοντας τις πλάτες της Ρωσίας, δεν έδειχναν να παίρνουν στα σοβαρά αυτή τη γκρίνια. Έτσι οι Αμερικανοί έβαλαν μπρος το σχέδιο αφενός να διαρρήξουν οριστικά τη σχέση Γερμανίας-Ρωσίας και αφετέρου να κόψουν τα πόδια της ΕΕ. Τη διάλυση και το «κόντεμα» της ΕΕ το ξεκίνησαν τραβώντας έξω τη Βρετανία, η οποία με το Brexit αυτομόλησε ουσιαστικά από το ευρωπαϊκό στρατόπεδο προς το ατλαντικό. Οι ΗΠΑ και η Βρετανία συνέπηξαν μαζί με την Αυστραλία μία καθαρά αγγλοσαξονική συμμαχία (AUSA) με στόχο 1) το γονάτισμα της ΕΕ, 2) την περαιτέρω συρρίκνωση και περιθωριοποίηση της Ρωσίας, και 3) το «κόντεμα» της Κίνας. Το πρώτο βήμα έγινε με την ακύρωση της κολοσσιαίας παραγγελίας των Αυστραλών για τα γαλλικά υποβρύχια το 2021, που έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι αναδυόταν ένας νέος γεωπολιτικός πόλος, ο αγγλοσαξονικός. Αμέσως μετά σπρώχθηκε ουσιαστικά η Ρωσία να επιτεθεί στην Ουκρανία ώστε να υπάρξει η τέλεια δικαιολογία για να κοπούν ανεπίστρεπτα οι οικονομικοί δεσμοί των Ρώσων με τους Γερμανούς. Η ΕΕ τσίμπησε το δόλωμα και ουσιαστικά «πυροβόλησε τα πόδια της», τρώγοντας αμάσητο το αμερικανικό παραμύθι περί δήθεν ρωσικής στρατιωτικής απειλής, και επιβάλλοντας κυρώσεις στη Ρωσία οι οποίες έβλαψαν κατά κύριο λόγο την ίδια. Για να είναι μάλιστα σίγουροι οι Αμερικανοί ότι δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξει ποτέ στενή σχέση Γερμανίας-Ρωσίας ακόμη κι αν φύγει ο Πούτιν από τη μέση και αλλάξει η κυβέρνηση στη Μόσχα, φρόντισαν μαζί με τους Βρετανούς να καταστρέψουν τους αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream 1 και 2 που αποτελούσαν ουσιαστικά το θεμέλιο πάνω στο οποίο θα χτιζόταν η ισχυρή και ανταγωνιστικότατη γερμανική οικονομία του μέλλοντος.
Το παραμύθι της δήθεν ισχυρής Ρωσίας που αποτελεί κίνδυνο για τους γείτονές της, απέφερε στους Αμερικανούς τεράστια κέρδη από την πώληση υγροποιημένου φυσικού αερίου στους ηλίθιους Ευρωπαίους στην τετραπλάσια τιμή από αυτή που το αγοράζουν οι αμερικανικές εταιρείες, και κολοσσιαίες παραγγελίες όπλων αφού οι Ευρωπαίοι δεν αντιλαμβάνονται ποιος είναι πραγματικά ο εχθρός τους και τι επιδιώκει να πετύχει σε βάρος τους. Απέφερε επίσης την προσχώρηση στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας και της Φινλανδίας. Αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω και ένας Σουηδός ή Φινλανδός στρατηγός που να εισηγήθηκε ένα τέτοιο μέτρο στην κυβέρνησή του, διότι πολύ απλά αν διαθέτει στοιχειώδες IQ θα πρέπει να έχει σαφέστατη εικόνα της ολοφάνερης αδυναμίας της Ρωσίας στο στρατιωτικό επίπεδο. Αν η Σουηδία έμεινε ουδέτερη όταν είχε κυριολεκτικά στο κατώφλι της τη χιτλερική Γερμανία των 7 εκατομμυρίων πάνοπλων, φανατισμένων και εμπειροπόλεμων στρατιωτών, υπήρχε πραγματικά κανένας λόγος να εγκαταλείψει την ουδετερότητα τώρα για μία μακρινή Ρωσία που κόντεψε να διαλυθεί κοινωνικά στην προσπάθειά της να επιστρατεύσει 300.000 άνδρες; Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι η απόφαση αυτών των δύο χωρών να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ ελήφθη για λόγους που δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με την υποτιθέμενη ρωσική απειλή. Όταν οι λαοί τους αντιληφθούν σε πόσο καλοστημένη παγίδα έπεσαν, θα είναι πολύ αργά.
Αλλά και η Ρωσία εξακολουθεί να πουλάει παραμύθια, γεγονός που εξυπηρετεί αφάνταστα τους Αγγλοσάξονες. Μη μπορώντας να χωνέψει ο Πούτιν πώς πάτησε σαν αρχάριος τη μπανανόφλουδα της Ουκρανίας που του πέταξαν οι Αμερικανοί, και βλέποντας τον στρατό του να τα θαλασσώνει στις επιχειρήσεις, δοκίμασε να πουλήσει το αφήγημα ότι τάχα μάχεται κατά της Νέας Τάξης Πραγμάτων και της παγκοσμιοποίησης [iEpikaira: Περισσότερα και ΕΔΩ], λες και θα ιδρώσει το αυτί των παγκόσμιων εξουσιαστών για το αν το Ιζιούμ και το Μπαχμούτ το ελέγχουν οι Ρώσοι ή οι Ουκρανοί. Επιμένοντας ο Πούτιν να πουλάει το παραμύθι ότι η Ρωσία παραμένει Μεγάλη Δύναμη, παίζει ουσιαστικά το παιγνίδι των Αμερικανών οι οποίοι επισείουν το σκιάχτρο της Ρωσίας στην ΕΕ για να την πειθαναγκάσουν να συνεχίσει την πολύ βολική και προσοδοφόρα για τα αμερικανικά συμφέροντα αυτοχειρία της.
