Ο Πρέσβης ε.τ. Γιώργος Αϋφαντής γράφει με νόημα ότι "η θεσμική επιβεβαίωση της αποστρατικοποίησης των νησιών του Αιγαίου είναι για τις ΗΠΑ όχι μόνο αποδεκτό τίμημα [προκειμένου να ρυμουλκηθεί η Τουρκία μακράν και εναντίον της Ρωσίας] αλλά υπό τις περιστάσεις και επιβεβλημένη στόχευση"... Προφανώς στη λογική του αντισταθμίσματος για την Τουρκία.
Πέραν τούτου, εάν λάβουμε υπόψη ότι οι Αμερικανοί βάζουν πάντοτε προϋποθέσεις στη χρήση των οπλικών συστημάτων (δεν αποδεσμεύουν στρατηγικά οπλικά συστήματα στην Ελλάδα, και αυτά που τελικά αποδεσμεύουν, δίδονται υπό όρους) τα οποία μας προμηθεύουν αλλά και την εκπεφρασμένη θέση τους υπέρ της αποστρατικοποίησης ελληνικών νήσων με το Δόγμα Λουνς, είναι άξιον απορίας με ποιά λογική οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες προωθούν την αντικατάσταση μείζονων -αξιόμαχων- ρωσικών οπλικών συστημάτων τα οποία φυλάνε Θερμοπύλες στο Ανατολικό Αιγαίο και όχι μόνο.
Έτσι, εάν υποθέσουμε ότι θα αντικατασταθούν τα ρωσικά οπλικά συστήματα με αντίστοιχα αμερικανικά (τα οποία μπορεί να είναι εφάμιλλα ή και επαυξημένων δυνατοτήτων), το ερώτημα είναι:
α) Θα επιτραπεί η απρόσκοπτη χρήση τους, ή θα υπάρξουν "παρεμβολές" σε περίοδο κρίσης;
β) Θα επιτραπεί η εγκατάστασή τους σε περιοχές τις οποίες η Τουρκία θέλει να αποστρατικοποιηθούν ή θα εφαρμοστεί και πάλι το δόγμα Λουνς;
Δεδομένης μάλιστα της στάσης που κράτησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη έναντι της Ρωσίας στο ουκρανικό, εκτιμάται ότι αργά ή γρήγορα τα ρωσικά οπλικά συστήματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων θα ξεμείνουν από απάρτια -χωρίς δυνατότητα αντικατάστασής τους-, συνακόλουθα εμμέσως θα αφοπλιστούν. Άρα το ερώτημα που τίθεται είναι:
Μήπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει παγιδεύσει την χώρα -το ελαφρυντικό της επιπολαιότητας επί θεμάτων που άπτονται της Εθνικής Ασφάλειας δεν αναγνωρίζεται- σε τροχιά έμμεσης αποστρατικοποίησης που δεν έχει γυρισμό;
