Ο Ρ.Τ. Ερντογάν παρακολούθησε τη διεθνή διακλαδική στρατιωτική άσκηση «Efes-2024» και δήλωσε ότι «καμία χώρα δεν αποτελεί στόχο της άσκησης Efes-2024. Η άσκησή μας διεξάγεται με ένα γενικό σενάριο βασισμένο σε επιχειρήσεις υποστήριξης της ειρήνης».
Πρόσθεσε μάλιστα ότι: «Είμαστε με την πλευρά της ειρήνης και της συνεργασίας, όχι της έντασης και της σύγκρουσης. Θέλουμε να ζούμε δίπλα-δίπλα με τις χώρες με τις οποίες μοιραζόμαστε την ίδια γεωγραφία. Δεν τρέφουμε εχθρότητα και προκατάληψη έναντι οποιασδήποτε χώρας. Δεν έχουμε βλέψεις στα δικαιώματα γης και κυριαρχίας κανενός. Ποτέ δεν αφήσαμε και δεν θα αφήσουμε στον αέρα το χέρι που μας απλώνεται με ειλικρίνεια. Είμαστε έτοιμοι για διάλογο, επαφή και ενίσχυση των δεσμών μας με οποιονδήποτε σέβεται τα συμφέροντα της Τουρκίας και θέλει να αναπτύξει συνεργασία μαζί μας.»
Σύμφωνα με τον Αντιστράτηγο ε.α. Λάζαρο Καμπουρίδη η «Efes-2024» συμπεριλάμβανε σενάριο κατάληψης ελληνικού νησιού ενώ είναι ξεκάθαρο ότι: «Σχεδόν όλες οι τουρκικές στρατιωτικές ασκήσεις στα μικρασιατικά παράλια, αλλά και στην ενδοχώρα, είναι πρόβα τζενεράλε για “στρατιωτικού τύπου” επίθεση στα ελληνικά νησιά, με τους Νεο-Οθωμανούς να μετρούν χρόνους, και αντίδραση των δυνάμεων σε όλα τα σενάρια. Αυτό μεταφράζεται σε ευθείες απειλητικές προθέσεις της τωρινής, αλλά και της μελλοντικής τουρκικής πολιτικής ηγεσίας για το Αιγαίο.»
Ο αναλυτής Γ. Χαραλαμπίδης έγραψε στη «Σημερινή Κύπρου» (26/05/24): «Η συγκεκριμένη δορυφορική φωτογραφία της 21ης Μαΐου είναι αδιάψευστος μάρτυρας του τι συμβαίνει πίσω από τη λεγόμενη νέα ελλαδοτουρκική επαναπροσέγγιση και τα “ήρεμα νερά”. Οι Τούρκοι δεν ενισχύουν μόνο τη βάση στο Ακσάζ με υποβρύχια, αλλά προχωρούν και στο πλαίσιο της άσκησης Έφεσος σε αποβατικές ασκήσεις 30 χιλιόμετρα από τη Σάμο. Πού, άραγε, στοχεύουν, εκτός από τα νησιά του Αιγαίου; Κατά τα άλλα, είναι… ήρεμα τα νερά.»
Από την άλλη, το τουρκικό υπουργείο Παιδείας εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία «η Γαλάζια Πατρίδα -η οποία είναι η κόκκινη γραμμή της Ανεξαρτησίας μας-, τώρα εντάχθηκε στη διδακτέα ύλη! Στη διδακτέα ύλη, τονίστηκε η σημασία της ανάγκης προστασίας και υπεράσπισης των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της χώρας μας, η οποία περιβάλλεται από θάλασσες από τρεις πλευρές και έχει μια εσωτερική θάλασσα, ενώ εντάχθηκε η αξία της “Γαλάζιας Πατρίδας” στη γεωπολιτική της χώρας όσον αφορά τα σύνορα στη “Θάλασσα των Νήσων” (σ.σ. Αιγαίο), τη Μαύρη Θάλασσα, τη Μεσόγειο και τη Θάλασσα του Μαρμαρά.»
Επίσης, σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, στόχος των αλλαγών στη διδακτέα ύλη είναι «η αξία του πατριωτισμού να τονίζεται με τη συμπερίληψη του δικαιολογημένου αγώνα της Τουρκίας ενάντια σε αιτήματα που αγνοούν τα νομικά και γεωγραφικά δικαιώματά της στη Θάλασσα των Νησιών (σ.σ. Αιγαίο) και την Ανατολική Μεσόγειο.» Πράγμα που επιβεβαιώνει ότι η ακραία επιθετική «Γαλάζια Πατρίδα» -το οποίο έχουν ασπαστεί και οι Κεμαλιστές- αποτελεί πλέον δόγμα της τουρκικής κοινωνίας σύμφωνα με το οποίο η γείτονα έχει δικαιώματα που διεκδικεί και αφορούν στο μισό Αιγαίο και ολόκληρη την Αν. Μεσόγειο. Παράλληλα η συστηματική καλλιέργεια αναθεωρητικών απόψεων στις νέες γενιές, αποσκοπεί στον φανατισμό και τον εμποτισμό της επόμενης γενιάς με αισθήματα μισαλλοδοξίας έναντι του Ελληνισμού. Δεν μας κάνει εντύπωση άλλωστε αφού ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος με αφορμή την άλωσης της Κωνσταντινούπολης δήλωνε ότι η άλωση αποτελεί «πηγή έμπνευσης σε ό,τι αφορά την επίτευξη του στόχου του Τουρκικού Αιώνα», ενώ για την Αγία Σοφία, υποστήριξε ότι η μετατροπή της σε τζαμί τη «λύτρωσε από τα δεσμά της».
Αποκαλυπτικό δημοσίευμα του Nordic Monior (30/05/24) αναφέρει επίσης ότι σύμφωνα με απόρρητες πληροφορίες από τη Διεύθυνση Πληροφοριών του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, Ελλάδα και Κύπρος κατατάσσονται στους μεγαλύτερους εχθρούς και θεωρούνται κορυφαίες απειλές για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας. Συγκεκριμένα: «βρίσκονται στην κορυφή της λίστας των χωρών από τις οποίες η Τουρκία χρειάζεται να συγκεντρώσει στρατιωτικές, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές, μεταφορικές, επικοινωνιακές, επιστημονικές και τεχνολογικές πληροφορίες - ακόμη και σε καιρό ειρήνης.» Συνιστάται δε, «χρήση όλων των μεθόδων συλλογής πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένης της νοημοσύνης σήματος, ανθρώπου, εικόνων και ανοιχτού κώδικα (SIGINT, HUMINT, IMINT και OSINT).»
Διευκρινίζεται επίσης ότι οι πληροφορίες που συλλέγονται από τη Διεύθυνση Πληροφοριών του Γενικού Επιτελείου (Genelkurmay İstihbarat Başkanlığı) αξιολογούνται από το τουρκικό Γενικό Επιτελείο για να προσδιοριστούν «οι δυνατότητες, η ετοιμότητα ή η κατάσταση στρατιωτικής συναγερμού, οι δραστηριότητες, οι προθέσεις, οι στόχοι και/ή η κατεύθυνση των ένοπλων δυνάμεων του δυνάμει εχθρού». Στη συνέχεια η τουρκική Διεύθυνση Πληροφοριών εκδίδει «εβδομαδιαία έκθεση αξιολόγησης με τίτλο “Έκθεση Προειδοποίησης Πολέμου” (Harp İkaz Raporu), προσδιορίζοντας ποιες χώρες παρουσιάζουν επίπεδο απειλής και κινδύνου για την ασφάλεια της Τουρκίας.»
Ανάλυση της Turkish Minute (24/05/24) ρίχνει φως επίσης στο τι σκέπτεται ο Ερντογάν και πως σχεδιάζει να το εκτελέσει. Ο Τούρκος πρόεδρος ετοιμάζει νέο «νόμο περί ξένων πρακτόρων» που θα σχετίζεται ακόμη και με την κήρυξη επιστράτευσης και πολέμου, αρμοδιότητα την οποία έχει αναλάβει αφαιρώντας την από το Υπουργικό Συμβούλιο. Πλέον, μπορεί «να κηρύξει κινητοποίηση σε περίπτωση εξέγερσης κατά της πατρίδας ή της δημοκρατίας ή σε περίπτωση συμπεριφοράς που θέτει σε κίνδυνο το αδιαίρετο της χώρας και του έθνους. Κινητοποίηση, όπως ορίζεται στο διάταγμα, σημαίνει τη χρήση και, αν χρειαστεί, την κατάληψη όλων των εξουσιών και πόρων από το κράτος για την αντιμετώπιση μιας απειλής κατά της χώρας.» Παράλληλα, εάν το κοινοβούλιο εγκρίνει τον «νόμο περί ξένων πρακτόρων», θα επιφέρει το τελειωτικό χτύπημα στα ανεξάρτητα ΜΜΕ φιμώνοντάς τα πλήρως, και εδραιώνοντας ένα ακραίου τύπου απολυταρχικό καθεστώς.
Αν ληφθεί υπόψη και το γεγονός ότι οι τελευταίες δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν τη μεγάλη πτώση του κόμματος του Ερντογάν που πλέον είναι δεύτερη δύναμη, δύσκολα κανείς θα αποφύγει τον πειρασμό να υποθέσει ότι ο τακτικιστής σουλτάνος κάτι ετοιμάζει... Το Turkish Minute συμπεραίνει ότι: «ο Ερντογάν πιστεύει ότι αν μπορέσει να διατηρήσει την οικονομική κρίση υπό έλεγχο εντός ορισμένων ορίων μέχρι τότε, θα μπορέσει να κυβερνήσει τη χώρα πιο εύκολα σε συνθήκες πολέμου.» Με άλλα λόγια, ο απώτερος σκοπός του είναι ο πόλεμος!
Και ο τούρκος Πρόεδρος ξέρει πολύ καλά ότι «όλος ο πόλεμος βασίζεται στην παραπλάνηση» ενώ «οι αρχές της στρατηγικής είναι να ξέρεις το πεδίο μάχης, να ξέρεις τις δυνάμεις του αντιπάλου σου και να κάνεις κάτι που ο αντίπαλος σου δεν περιμένει.» Αυτά έλεγε ο Σουν Τζου τον 5ο αιώνα π.Χ., και αυτά εφαρμόζει η σύγχρονη Τουρκία έναντι του παραπαίοντα Ελληνισμού, του οποίου οι ηγέτες έχουν ανάγει τον κατευνασμό σε «στρατηγική» και τον Μιθριδατισμό σε «σύνεση».
«Οι μετριότητες, υπομετριότητες και ανθυπομετριότητες που συναπαρτίζουν τον ελληνικό πολιτικό και παραπολιτικό κόσμο δεν έχουν το ανάστημα να θέσουν και να λύσουν ιστορικά προβλήματα. Ίσως να καταρρεύσουν ακόμη και στην περίπτωση που βρεθούν στην ανάγκη να διεξαγάγουν έναν πόλεμο» έγραφε ο Παναγιώτης Κονδύλης στη «Θεωρία Πολέμου». Οι ίδιοι λοιπόν ξεδιάντροπα καταλήγουν στο απειλητικό δίλημμα: «Τί θέλετε; Να κάνουμε πόλεμο;» Την απάντηση την έχει δώσει ήδη βέβαια ο Τσώρτσιλ απευθυνόμενος προς τον Τσάμπερλεν: «Ανάμεσα στον πόλεμο και την ταπείνωση, επιλέξατε την ταπείνωση και φέρατε και τον πόλεμο.»
