Ο ιστορικός συγκριτισμός μου συνεχίζει λέγοντας τα εξής.
Η Καρχηδόνα τότε επέλεξε να κάνει διμέτωπο αγώνα σε συνεννόηση με τους Πέρσες, επιτιθέμενη ταυτόχρονα εναντίον των Ελλήνων σε Δύση και Ανατολή.
Επομένως είχαμε μια συνέργεια του Ανατολικού δεσποτισμού (Πέρσες) και της οικονομικίστικης-ατομικιστικής ιδεολογίας (Καρχηδόνα).
Το ίδιο σχήμα επαναλαμβάνεται σήμερα μέσα από τη συνεργασία ισλαμιστικής μετανάστευσης (Τουρκία, Ιράν) και της λεγόμενης woke κουλτούρας η οποία αποτελεί μετεξέλιξη της καρχηδονιακής νοοτροπίας η οποία επανέρχεται πάλι στην Δύση.
Ας μείνουμε λίγο στην μετάγγιση του καρχηδονιακού πνεύματος.
Πυρήνας του ήταν πέρα από την εμπορική προσήλωση και περιφρόνηση της εθνότητας, ο στρατός ήταν κυρίως μισθοφορικός, ήταν το ότι η Καρχηδόνα χαρακτηριζόταν από τις ανθρωποθυσίες που τελούσε.
Αυτό το βάρβαρο έθιμο στην σημερινή εποχή μεταλαμπαδεύτηκε μέσω των εκτρώσεων στη Δύση και μέσω της προώθησης της διεμφυλικής ατζέντας, η οποία "θυσιάζει" την ανθρώπινη υπόσταση και επιτίθεται κατά του πολιτισμού.
Ο Κάτων όταν έκλεινε με την περίφημη φράση Cartago delenda est, ουσιαστικά εννοούσε πως αυτό το μοντέλο δεν πρέπει να αφομοιωθεί ως επαρχία αλλά πρέπει να αφανιστεί!
Το ίδιο επέβαλλαν και οι Έλληνες όταν νίκησαν τους Καρχηδονιους σε συνεχείς πολέμους στη Σικελία (μάχη Ιμέρας).
Επομένως το πολιτισμικό αυτό πρότυπο ήταν απεχθές για τον ελληνορωμαϊκό τρόπο σκέψης.
Σήμερα λοιπόν που η Δύση δέχεται διμέτωπη επίθεση από την Ασία, αλλά και μέσα από τα ίδια τα εδάφη της σε επίπεδο κουλτούρας, το ίδιο σχήμα έρχεται στην επιφάνεια.
Η Καρχηδόνα μέσω μιας κάστας ελίτ-εμπόρων έχει κάτσει στο σβέρκο των Δυτικών και εκ των έσω τεμαχίζει τα έθνη ώστε σε συνεργασία με τις ισλαμικές ορδές να καταλύσει την παλαιά τάξη πραγμάτων.
Δεν είναι κάτι νέο όπως είδαμε.
Το οικονομικίστικο δαιμόνιο τα βρίσκει, όπως και τότε, με την ασιατική δεσποτεία η οποία εκπορεύεται από την Μουσουλμανική Αδελφότητα και των κρατών τύπου Τουρκίας, Κατάρ, Ιράν.
Επομένως για ακόμη μια φορά η Δύση πρέπει να το πει: Η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί.
