Είναι τώρα αρκετά χρόνια που στην Ευρώπη παρατηρείται μια μεγάλου ανθρώπινου όγκου «μετεγκατάσταση», ή καλύτερα μια, θα ‘λεγε κανείς επιβεβλημένη «μετανάστευση» με χαρακτηριστικά εισβολής εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων προερχόμενων ως επί το πλείστον από σχεδόν όλες τις αφρικανικές χώρες, αλλά και από ορισμένες ασιατικές χώρες, κατά κανόνα μουσουλμανικές.
Οι εικόνες εκατοντάδων πλεούμενων να κινούνται εν μέσω της Κεντρικής Μεσογείου και δεκάδων εξ αυτών πλήρεις λαθραίων να πολιορκούν κατά κύματα τις νότιες ιταλικές Σικελίας και Καλαβρίας και να «αδειάζουν» το «περιεχόμενό» τους ως και σε πλάζ με λουόμενους, είναι αληθινά σοκαριστικές.
Και βεβαίως δεν είναι διόλου απίθανο, ή μάλλον είναι σίγουρο πως ανάμεσα σε αυτές τις εκατοντάδες χιλιάδες ατόμων παρεισφρέουν και τουλάχιστον αρκετές εκατοντάδες σκληροπυρηνικών φανατικών ισλαμιστών συνδεδεμένων με εξτρεμιστικούς πυρήνες/οργανώσεις απολύτως εχθρικούς/κές προς τις ευρωπαϊκές χώρες προορισμού, όπως πολύ πρόσφατα είδαμε σε επεισόδια επιθέσεων σε ευρωπαϊκές πόλεις.
Ασφαλώς μπορούμε να πούμε χωρίς κανέναν κίνδυνο διάψευσης ότι πρόκειται ολοκληρωτικά για μία επαναλαμβανόμενη παλίρροια λαθρομεταναστών οι οποίοι, στην ουσία, μαζί με εκείνους στους οποίους εμπιστεύονται τις ζωές τους αδρά πληρώνοντας το «ταξίδι» τους, δημιουργούν ένα αξεδιάλυτο πλέγμα συνένοχου εκβιασμού εθελοντικά αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο να χαθούν στη θάλασσα, απ’ τη μια μεριά κι απ’ την άλλη βάζοντας σε άμεσο εκβιαστικό δίλημμα σωτηρίας ή όχι τις αρχές των χωρών (ουσιαστικά Ελλάδα και Ιταλία) όπου κατευθύνονται και αποβιβάζονται επειδή έτσι θέλουν οι ίδιοι και οι εγκληματίες διακινητές τους.
Τεράστια, μη συγκρίσιμη, η διαφορά με τα εξίσου μεγάλα κύματα μετανάστευσης, προς ΗΠΑ και Ευρώπη κυρίως Ιταλών και Ελλήνων – τότε αληθινοί «μετανάστες» - αρχές του 20ού αιώνα.
Τον τελευταίο καιρό η ηγεσία της ΕΕ επιτέλους τοποθετήθηκε επί του προβλήματος δηλώνοντας πως «δεν είναι οι διακινητές που θα ορίζουν ποιους και πόσους λαθρομετανάστες θα γίνουν δεκτοί στην Ευρώπη, αλλά τα ίδια κράτη της ΕΕ»!
Και «μπαμ ηκούσθη στον αέρα», όπως λέει και το τραγουδάκι, και μετά;
Ακόμη μια φορά τζάμπα μας «τρόμαξαν» οι κοινοτικοί ηγέτες γιατί η «τοποθέτησή» τους με ωραία λόγια ναι μεν έγινε αλλά και εκεί έμεινε(!), γιατί στη συνέχεια δεν γνωρίζουμε να έχει υπάρξει κάτι το συγκεκριμένο στη πράξη.
Το θέμα, πάντως, είναι πως σήμερα τα εκατομμύρια αυτών των λαθρομεταναστών βρίσκονται επί ευρωπαϊκού εδάφους (μόνο το 2023, έως στις 10.9., 165.669 άτομα εισήλθαν στην ΕΕ εκ των οποίων: 115.037 στην Ιταλία, 24.358 στην Ισπανία, 22.921 στην Ελλάδα, 3.082 στη Κύπρο και 271 στη Μάλτα) και πιέζουν για την «τακτοποίησή» τους. Σήμερα μια εκτίμηση μιλάει για περίπου 35.000.000 μουσουλμάνους λαθρομετανάστες διαφόρων ασιατικών και αφρικανικών χωρών στην κοινοτική Ευρώπη.
Επ’ αυτού πρέπει να πούμε πως σε δύο χώρες ειδικά (Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία) η «εισαγωγή» αφρικανών και ασιατών αντίστοιχα «μεταναστών» είχε αρχίσει κιόλας μέσα στα πρώτα δέκα χρόνια από το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Επομένως αυτές οι δύο χώρες σήμερα, μετά τα εκατομμύρια «μεταναστών» που είχαν «μαζέψει» όλα τα περασμένα χρόνια, δεν είναι και πολύ διατεθειμένες να δεχθούν άλλες μεγάλες εισόδους λαθρομεταναστών, είτε «παίρνοντας» τους από χώρες της λεγόμενης πρώτης άφιξης (Γαλλία), είτε επιτρέποντάς τους να «ξεμπαρκάρουν» παράνομα στις ακτές τους (Αγγλία).
Εν πάση περιπτώσει, εάν δεν βρεθεί κάποια άλλη λύση και συνεχιστεί ακόμη η εισβολή από Αφρική και Ασία εκατοντάδων χιλιάδων λαθραίων, εκτιμάται πως έως το 2050, δηλαδή σε 25 χρόνια, οι ξένοι αφρικανοί-ασιάτες, ως επί το πλείστον μουσουλμάνοι, στην ΕΕ θα αντιπροσωπεύουν πάνω από το 20% του πληθυσμού.
Και εάν ιδιαιτέρως επαναλαμβάνουμε τον χαρακτηρισμό «μουσουλμάνοι» είναι γιατί αυτό το ειδικό «στοιχείο ταυτότητας» σχεδόν καθόλου δεν έχει «αναλυθεί» όπως θα έπρεπε και πολύ κακώς γιατί εμφανώς πολλαπλασιάζει σε νιοστή δύναμη την αριθμητική εκρηκτικότητα της λαθρομεταναστευτικής φοράς, κάτι που μπορεί να έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στις τοπικές κοινωνίες υποδοχής ή όχι.
Ήδη σήμερα σε πάρα πολλά μέρη το ποσοστό αγγίζει και υπερβαίνει το 10% και δημιουργούνται αρκετά προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες.
Τώρα, έχοντας υπόψη ότι ειδικά ο αφρικανικός πληθυσμός εκτιμάται πως έως το 2050 θα φτάσει τα 2 δισεκατομμύρια ανθρώπων, εύκολο είναι να φανταστεί κανείς πόση θα είναι στα επόμενα χρόνια η δημογραφική πίεση εξόδου από την ήπειρο γνωρίζοντας τις εκεί συνθήκες διαβίωσης που ασφαλώς έως τότε δεν πρόκειται να αλλάξουν και να ξεφύγουν από το σημερινό πολύ χαμηλό επίπεδο.
Ούτε βέβαια μπορούμε να ελπίζουμε πως οι κυβερνώντες των πιο φτωχών χωρών (που είναι και οι περισσότερες) θα γίνουν ενάρετοι και λιγότερο διεφθαρμένοι και τα εκατομμύρια δολάρια που τους δίδονται θα βοηθήσουν σε κάποια ανύψωση του βιοτικού επιπέδου ολόκληρου του πληθυσμού.
Με αυτά τα δεδομένα αναφορικά με την κατάσταση στις κυρίως μουσουλμανικές χώρες Αφρικής/Ασίας και στην παράλληλη μη αμελητέα προοπτική αλλοίωσης του τοπικού πληθυσμιακού χαρακτήρα στις διάφορες χώρες/μέλη της ΕΕ λόγω της αυξανόμενης παρουσίας του ξένου, αφρικανικού και ασιατικού, στοιχείου, ας ρίξουμε μια ματιά σε ένα «φαινόμενο» την ύπαρξη του οποίου μερικοί τοποθετούν τη φαντασία μιας συνομωσίας και άλλοι στην αλήθεια μιας πραγματικότητας.
Το «φαινόμενο» αυτό ονομάζεται «Σχέδιο Coudenhove-Kalergi», από το όνομα του επινοητή του Richard Nicolaus Ejiro Graf Coudenhove-Kalergi(Tokyo 1894- Schruns 1972), ένας Αυστριακός στοχαστής με πολλαπλές καταγωγές (αυστριακή, ιαπωνική, τσέχικη, ελληνική).
Αυτό το «σχέδιο» αναφέρεται στις (και διέπει από τις) εισηγήσεις που περιέχονται σε δύο βιβλία του: το Paneuropa, εκδοθέν το 1923 και το Praktischer Idealismus στην έκδοση του 1925.
Ο Coudenhove-Kalergi προνοούσε κατ’ αρχήν την ίδρυση μιας Ευρωπαϊκής οντότητας οργανωμένης σε σύνολο ώστε έτσι να αποφευχθούν οι διαιρέσεις και οι συνακόλουθοι πόλεμοι στην ήπειρο. Το μήνυμα της Paneuropa ενέπνευσε τον Γάλλο Aristide Briand στη πρότασή του μιας Πανευρωπαϊκής Ένωσης που παρουσίασε στην Κοινωνία των Εθνών το 1929.
Υπ’ αυτή την έννοια ο Coudenhove-Kalergi θεωρείται και ο πραγματικός ιδρυτής της ευρωπαϊκής κοινότητας. Εξάλλου ο ίδιος το 1948 ίδρυσε την Ευρωπαϊκή Κοινοβουλευτική Ένωση που στη συνέχεια πήρε το όνομα Συμβούλιο της Ευρώπης και Κοινοβουλευτική Συνέλευση.
Στα πλαίσια αυτής της «Ένωσης» στις σελίδες του Praktischer Idealismus o Coudenhove-Kalergi ανέπτυξε την δυνατότητα διαμόρφωσης μιας ευρωπαϊκής ηπείρου πολυπολιτισμικής και πολυεθνικής, ένα είδος Ηνωμένων Εθνών Ευρώπης. Αυτό είναι και το «σχέδιο» που κατηγορείται ως «συνωμοσιολογικό» και το οποίο λένε πως προβλέπει την σταδιακή εθνοκάθαρση/αντικατάσταση των εγγενών ευρωπαϊκών πληθυσμών με αφρικανο-ασιατικούς πληθυσμούς προερχόμενους από μεγάλες μεταναστευτικές ροές.
Μέσα σε αυτή τη διαδικασία θα πρέπει να παραχθεί σε βάθος χρόνου η «σύμμειξη» του ντόπιου πληθυσμού με την «διαφορετικότητα» των ξένων, εισαγόμενων πληθυσμών που θα έχουν γίνει αδιάσπαστο μέρος του κοινωνικού ιστού.
Με τα σημερινά δεδομένα, το πιο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης (που ορθότερα θα ονομάζαμε «Λαθρομετανάστευσης») διαθέτει πολλούς «όρους» για την πραγματοποίηση της «φιλοσοφικής» ιδέας του Αυστριακού στοχαστή.
Έτσι λ.χ. προβλέπεται η κατασκευή πολυάριθμων «δομών» με χιλιάδες λαθρομετανάστες στη κάθε μια, ένα είδος μικρών πόλεων διάσπαρτων σε όλη την επικράτεια των χωρών αποδοχής, οι οποίες ως τώρα είναι βασικά δύο, η Ελλάδα και η Ιταλία, ήδη γεμάτες από «δομές», αλλά και από ανεξέλεγκτους περιπλανώμενους μετανάστες.
Είναι αναμφισβήτητο πως σήμερα βρισκόμαστε εν μέσω μιας μαζικής ανεξέλεγκτης μεταναστευτικής εισβολής στην Ευρώπη αθρόων πληθυσμών από Αφρική και Ασία, μια μαζική λαθρομετανάστευση την οποία οι περισσότερες κυβερνήσεις δικαιολογούν ως απόρροια πολέμων, πολιτικών ταραχών και φτώχειας στις χώρες καταγωγής αλλά ωστόσο έως σήμερα δείχνουν πως αδυνατούν να τιθασεύσουν και ακόμη λιγότερο να διαχειριστούν.
Η «ερμηνεία» όμως των πολέμων και των πολιτικών εξαναγκασμών δεν πείθει καθόλου όταν αντιλαμβανόμαστε ότι, πίσω από τις ατελείωτες μάζες που αφήνουν τις χώρες τους στην Αφρική και Ασία, με άκρως πλειοψηφική επικράτηση των μουσουλμανικών πληθυσμών, κρύβεται πλέον ένα εκτενέστατο, δαιδαλώδες δίκτυο «προξενητών» λαθραίας μετανάστευσης, με αφάνταστα πλούσιους ισολογισμούς, με «έδρες δράσεις» σε όλες τις χώρες σχεδόν της Αφρικής, με ανεξάντλητα «μέσα διακίνησης» και ανεξάντλητα έσοδα από την «μεταναστευτική στρατολόγηση» δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων οι ροές των οποίων συνεχώς ανανεώνονται με το δέλεαρ μιας «καλύτερης ζωής» σε μέρη άγνωστα με άγνωστες συνθήκες διαβίωσης/επιβίωσης.
Πάντως, απ’ ό, τι φαίνεται, το «αναπόφευκτο» της λαθρομετανάστευσης και το «αυθόρμητο φαινόμενο» που υποστηρίζουν οι «οπαδοί» της «πολυπολιτισμικής προπαγάντας», κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι σε τελική ανάλυση μπορεί και να είναι μια από χρόνια προετοιμασμένη πραγματοποίηση ενός σχεδίου τελειωτικής αλλοίωσης/μεταμόρφωσης της πληθυσμιακής σύστασης μιας ολοκλήρου ηπείρου – στην ορισμένη περίπτωση η Ευρώπη, πολύ πιο εύκολα διαχειρίσιμη σε σχέση με άλλες ηπείρους– προς όφελος μιας οικονομικο-πολιτικής κυβερνούσας ελίτ, ένα είδος «επανεκκίνησης» που θα θέσει την Ευρώπη πάνω σε μια νέα, πραγματικά επαναστατική ανθρωπολογική εξελικτική βάση.
Λίγο πολύ έχουν ήδη ειπωθεί αρκετές λεπτομέρειες από το σχέδιο Coudenhove-Kalergi. Τα πάντα πηγάζουν από το βιβλίο Praktischer Idealismus, ήδη ένας τίτλος αρκετά αμφίσημος για έναν «ιδεαλισμό» στη «πράξη». Βεβαίως, όλα τα προβλεπόμενα του βιβλίου ακολουθούν και θα πραγματοποιούνται μετά που θα έχει επιτευχθεί η Paneuropa, η πανευρωπαϊκή ένωση με την κατάργηση όλων των εθνικών κρατών και η συγχώνευσή τους σε έναν μεγάλο ενωτικό οργανισμό, κάτι που λίγο-πολύ έχει ήδη επιτευχθεί.
Για τον Coudenhove-Kalergi η «Παν-Ευρώπη» είναι ο μόνος τρόπος για να σταματήσουν οι έριδες μεταξύ των κρατών και κατά συνέπεια οι καταστροφικοί πόλεμοι. Αναφορικά με αυτό το θέμα στα βιβλία του ο Coudenhove-Kalergi είχε σίγουρα υπόψη του τα αποτελέσματα του Α’ Παγκοσμίου πολέμου. Δεν μπορούσε ασφαλώς να φανταστεί τα τρισχειρότερα αποτελέσματα του Β’ παγκοσμίου πολέμου, αν και σίγουρα στη συνέχεια τα γνώρισε καλά!
Πάντως, αν για κάτι είχε δίκιο, αυτό ήταν για το ότι ανέκαθεν οι πιο βάρβαροι πόλεμοι έγιναν μόνο επί ευρωπαϊκού εδάφους και δεκάδες φορές οι ευρωπαϊκές χώρες «ξαναγεννήθηκαν» από τις στάχτες τους.
Όπως και να ‘ναι, μέσα στις μελλοντικές Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης οι λαοί θα πρέπει να δημιουργήσουν έναν καινούριο άνθρωπο μέσω μιας πολυεθνικής «διασταύρωσης» με αφρικανικούς και ασιατικούς πληθυσμούς, καταργώντας οποιαδήποτε φυλετική ομοιογένεια όπως σήμερα την γνωρίζουμε σε μερικά έθνη.
Σταδιακά, με το πέρας του χρόνου, ο νέος Ευρωπαίος άνθρωπος θα έχει μια εμφάνιση όμοια με εκείνη των αρχαίων Αιγυπτίων έχοντας αντικαταστήσει την διαφορετικότητα των λαών και των ατόμων.
Θα πρέπει να πάψουν οι εθνικές ταυτότητες και να δημιουργηθεί μια ενιαία φυλή μιγάδων (μη ξεχνάμε πως ο ίδιος ο Coudenhove-Kalergi ήταν μιγάς!) Οι μικτοί γάμοι μεταξύ διαφορετικών φυλών είναι η σωστή κατεύθυνση όχι μόνο από δημογραφική άποψη, αλλά και προπαντός για την νέα ομογενοποίηση των ευρωπαϊκών πληθυσμών.
Το 2000 σε μια έκθεση σχετικά με την Population Division των Ηνωμένων Εθνών και με τίτλο «Μετανάστευση αντικατάστασης», η λύση που προτεινόταν ήταν ακριβώς η εισαγωγή έως το έτος 2028 στην Ευρώπη 195.000.000 μεταναστών.
Άλλωστε, ας έχουμε υπόψη πως ο ΟΗΕ είναι ο διεθνής οργανισμός που προτρέπει τα ευρωπαϊκές χώρες να δεχθούν πολλά εκατομμύρια μεταναστών ώστε να αντισταθμίσουν την χαμηλή γεννητικότητα που μαστίζει τις ευρωπαϊκές χώρες.
Στην ίδια την Ελλάδα δεν ξεχνιέται εύκολα η τηλεοπτική χαρά του πρωθυπουργού Μητσοτάκη για την εξέλιξη της πολυπολιτισμικότητας στη χώρα με τις χιλιάδες Πακιστανούς και Αφγανούς και Άραβες μουσουλμάνους ήδη εγκατεστημένους και κυκλοφορούντες.
Πολλοί μιλούν για απειλούμενη γενοκτονία των Ευρωπαίων και εξόντωση των. Είναι πάντως φανερό ότι οι διάφοροι ευρωπαίοι κοινοτικοί κυβερνώντες αντί να επικεντρωθούν στην επείγουσα ανάγκη εφαρμογής σοβαρών οικονομικών και κοινωνικών μέτρων με προοπτική την γενναία ώθηση των γεννήσεων και την δημογραφική ανανέωση στον γηγενή πληθυσμό, αφήνουν τις νεολαίες τους να μαραζώνουν χωρίς παιδιά και εγκληματικά δέχονται εκατοντάδες χιλιάδες άντρες και γυναίκες αλλοεθνείς και αλλόδοξες με τις πολλαπλές γεννήσεις τους για να καλύψουν το αυτόχθωνο δημογραφικό έλλειμμα.
Προτιμούν, εγκληματώντας εναντίον τους ίδιους τους λαούς τους, να γεμίσουν οι χώρες τους με ξένους και ξένα παιδιά, παρά να δώσουν τα απαραίτητα κίνητρα ώστε οι δικοί τους νέοι να πληθαίνουν με τις γεννήσεις τους τον ντόπιο πληθυσμό!!
Με αυτό τον τρόπο η διάλυση του τοπικού πληθυσμού είναι εξασφαλισμένη, και είναι ακόμη περισσότερο εάν – όπως ήδη από τώρα εν μέρει συμβαίνει – προβλέπεται επίσης η, μετά από ένα ορισμένο (σχετικά μικρό) χρονικό διάστημα παραμονής στο έδαφος της χώρας, χορήγηση της εθνικής υπηκοότητάς της ευνοώντας έτσι, σε ένα μέλλον όχι και τόσο μακρινό, την δυνατότητα «επίτευξης» μικτών γάμων (ενώσεων) και συμβάσεων, όπως άλλωστε προνοεί και ο Coudenhove-Kalergi!
Τώρα, εάν αυτή η πληθυσμιακή αλλοίωση προκαλέσει σε βάθος χρόνου μια γενικευμένη φυλετική υποβάθμιση τέτοια ώστε οι μάζες πολιτών πιο εύκολα να χειραγωγούνται από την δεσπόζουσα κυβερνητική τάξη μέσα σε μια ανισορροπία του τύπου «αφέντες-υποταχτικοί», «διατάζοντες/ υπακούοντες, προς όφελος των μεγάλων οικονομικών παραγόντων που μαζί με τους κυβερνήτες θα κινούν τα νήματα της ζωής των μαζών –
είναι κάτι που σήμερα δεν μπορεί όντως ακόμη πλήρως να διευκρινιστεί ή διαπιστωθεί με ακρίβεια. Είναι ωστόσο βέβαιο πως ήδη από αρκετά χρόνια παρατηρείται μια επικίνδυνη τάση «κοπαδοποίησης» των ευρωπαίων ανθρώπων και μια εξίσου επικίνδυνη απώλεια αντιδράσεων ενάντια πολλαπλών περιορισμών της ελευθερίας σκέψης και πράξης που θεσπίζονται και τείνουν προς την δημιουργία όσων περισσότερων γίνεται υποταγμένων πολιτών και κατευθυνόμενων συνειδήσεων.
Όπερ σημαίνει απόλυτη διευκόλυνση ελέγχου των μαζών.
Κάτι παρόμοιο φαίνεται να εννοείται στις προβλεπόμενες ριζικές μεταβολές του ιδίου του ανθρώπου όπως εκτίθενται στο The Great Reset των Schwab/Malleret που κατά κάποιο τρόπο μεγεθύνει και συμπληρώνει τα «προγράμματα» της Agenda 2030 του ΟΗΕ, ένα βιβλίο που πριν από μερικά χρόνια δέσποζε σε μια φωτογράφηση στο γραφείο του πρωθυπουργού Μητσοτάκη, ίσως και ηθελημένα, αναφορικά με το σχεδιαζόμενο μέλλον.
Όπως και να ‘ναι τα πράγματα, νομίζουμε πως η εγρήγορση είναι απαραίτητη, αλλά και προπαντός η οργάνωση μιας αποτελεσματικής αντιμετώπισης όταν και εάν κάποτε η δράση του εξουσιαστικού συστήματος αρχίσει να γίνεται σαφής εκτελεστικός προπομπός τοιούτων αποκρουστικά παρανοϊκών ιδεών.
