Του Μανώλη Κοττάκη
Στις 20 Ιουλίου 1936, πριν 87 χρόνια ακριβώς, υπεγράφη η Συνθήκη του Μοντραί, η οποία καθορίζει μεταξύ άλλων και το καθεστώς των Στενών: Δαρδανέλια, Βόσπορος, Θάλασσα Μαρμαρά. Την υπέγραψαν η Αγγλία, η Γαλλία, η ΕΣΣΔ, η Ιαπωνία, η Ινδία, η Τουρκία, η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Γιουγκοσλαβία. Ένδεκα χώρες συνολικά. Η συνθήκη αυτή με τα άρθρα 2 και 4 ρύθμισε την ελευθερία της ναυσιπλοίας των εμπορικών πλοίων είτε εν καιρώ ειρήνης είτε εν καιρώ πολέμου «της Τουρκίας μη ούσης εμπολέμου» και προέβλεψε την «πλήρη ελευθερία του διάπλου στα εμπορικά πλοία». Η συνθήκη κατέστη εσωτερικό δίκαιο με τον αναγκαστικό νόμο 2, ο οποίος δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α΄ 333 της 7-8 Αυγούστου του 1936. Νόμος ο οποίος υπεγράφετο από τον βασιλέα Γεώργιο τον Β΄, τον Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά και τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, μεταξύ των οποίων ο Θεόδωρος Σκυλακάκης, Αλέξης Παπαχελάς και Γεράσιμος Αλιβιζάτος. Μεθαύριο, η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, στην οποία δεν μετέχουν τα διάδοχα κράτη της Ενώσεως Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών και της Ενιαίας Γιουγκοσλαβίας ούτε βεβαίως η Ινδία και η Ιαπωνία, καλείται να υιοθετήσει απαίτηση της κυβέρνησης της Άγκυρας και να αλλάξει την ονομασία των «Στενών» από μονή σε διπλή: Τα Στενά, πέραν των οριζομένων στην Συνθήκη του Μοντραί, θα ονομάζονται, αν περάσει η πρόταση, «Τουρκικά Στενά». Ενώ η αναγνωρισμένη ως κράτος από τον ΟΗΕ και την Ευρωπαική Ένωση «Κυπριακή Δημοκρατία» θα περιγράφεται στο μέλλον στους χάρτες του ΝΑΤΟ ως ένα άθροισμα γεωγραφικών συντεταγμένων και όχι ως ένα κράτος κυρίαρχο, με όνομα, έδαφος, εξουσία και λαό.
Ρώτησα χθες τον πρύτανη της ελληνικής διπλωματίας, πρέσβη και πρώην υπουργό Πέτρο Μολυβιάτη ποια είναι για την Ελλάδα η εθνική επίπτωση της μετονομασίας των Στενών σε Τουρκικά. Για δεκαετίες κρατεί την ανωνυμία του, όταν ερωτάται σχετικώς, δεν του αρέσει η δημοσιότητα, θέλει πάντοτε να είναι εθνικά ωφέλιμος. Αλλά του αποδίδω αυτήν την φορά την απάντηση χωρίς την άδειά του (και ελπίζω να με συγχωρέσει γι' αυτό), γιατί είναι ξένο προς τις αρχές μου να ιδιοποιούμαι και να εμφανίζω απόψεις άλλων ως δικές μου. Ο κύριος Μολυβιάτης μου απάντησε αμέσως το εξής: «Μπορεί, παιδί μου, να αλλάζει μία Διεθνής Συνθήκη μονομερώς, επειδή το απαιτεί ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη;». Και πρόσθεσε: «Αν η Τουρκία αλλάξει μονομερώς την Συνθήκη του Μοντραί, τι θα την εμποδίσει, άραγε, αύριο να αλλάξει μονομερώς και την Συνθήκη της Λωζάννης;».
Δεν χρειάστηκε να μου πεί άλλα ο πολύπειρος πρέσβης μας. Ένα λεπτό μιλήσαμε. Τα λόγια του ήταν γροθιά στο στομάχι. Στο Βίλνιους των τέως Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών θα ανοίξει τεράστια Κερκόπορτα εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων, αν δεν αντιδράσει η Ελληνική Δημοκρατία. Αν δεν αποτρέψει την απόφαση. Είναι θέμα αρχής. Όπως θέμα αρχής είναι να μην διαγραφεί από τους χάρτες του ΝΑΤΟ η υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία έχει αναγνωριστεί από διεθνείς οργανισμούς και πολυμερείς συνθήκες. Διότι αν διεθνής οργανισμός της Δύσεως καταργήσει με απόφασή του αποφάσεις άλλου διεθνούς οργανισμού του Δυτικού Κόσμου, τότε για ποιο Διεθνές Δίκαιο και για ποια Διεθνή Νομιμότητα μπορούμε να μιλάμε; Και αν δοθεί το πράσινο φως για την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία θα αρχίσει διαπραγματεύσεις για την «διζωνική», χωρίς νομική υπόσταση, από το μηδέν, ως «Κύπρος» ή ως «ελληνοκυπριακή διοίκηση», τότε που, άραγε, σταματάει όλο αυτό; Ιδού τα δύσκολα!
Ο Πρόεδρος Μπάιντεν θέλει, όπως δήλωσε προχθές στο CNN, εν πλήρη διανοία, να μετατρέψει σε «κοινοπραξία» την Ελλάδα και την Τουρκία στο ΝΑΤΟ, για να μπεί η Σουηδία στην συμμαχία. Ακόμη και αν αυτό χρειαστεί να υποστεί βλάβη των εθνικών συμφερόντων της η Ελλάς (προσθέτουμε εμείς). Πέραν του θέματος αρχής, στο οποίο καλείται να απαντήσει το ΝΑΤΟ μεθαύριο, αν αλλάζει μία συνθήκη μονομερώς, εγείρεται και ένα ακόμη θέμα. Οι Τούρκοι θέλουν να ονομαστούν τα στενά «Τουρκικά», για «να δώσουν έμφαση ότι είναι δικά τους και τα κάνουν ο,τι θέλουν». Ενώ το διεθνές καθεστώς των Στενών πρέπει να είναι σεβαστό από όλα τα αντισυμβαλλόμενα μέρη της Συνθήκης του Μοντραί.
Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει είναι ότι η Δύση επιχειρεί απεγνωσμένα να φέρει ξανά το απολωλός πρόβατο της Συμμαχίας πίσω στο μαντρί και, για να το επιτύχει αυτό, θα κάνει τα πάντα, ακόμη και εκπτώσεις στο Διεθνές Δίκαιο: Θα του πουλήσει μαχητικά αεροπλάνα και θα πιέσει για την μείωση του ελληνικού εναερίου χώρου στο Αιγαίο στα 6 μίλια, προκειμένου να μην τίθενται θέματα παραβιάσεως της εθνικής μας κυριαρχίας. Θα αλλάξει την Συνθήκη στα μέτρα της γείτονος, ώστε να αναβαθμιστεί περαιτέρω ο γεωπολιτικός της ρόλος στο Ουκρανικό, ρόλος που προσκαίρως έχει υποβαθμισθεί λόγω του αεροδρομίου, του λιμανιού και της σιδηροδρομικής γραμμής της Αλεξανδρουπόλεως. Θα της επιτρέψει να ψευτοδιαπραγματευτεί την ένταξή της στην ΕΕ με ειδική σχέση, ακόμη και αν το κράτος δικαίου είναι άγνωστη λέξη στην γειτονική χώρα. Θα καταργήσει την «Κυπριακή Δημοκρατία».
Αυτό που δεν μπορεί ή δεν θέλει να καταλάβει η Δύση, η οποία πιέζει τον «προβλέψιμο σύμμαχό της», Ελλάδα, να κάνει βήματα πίσω για χάρη του απολωλότος προβάτου, είναι ότι η Τουρκία θα αρπάξει αυτά που θέλει και δεν θα επιστρέψει ποτέ στο μαντρί. Στην καλύτερη περίπτωση για την Δύση, θα παραμείνει ο επιτήδειος ουδέτερος, επιχειρώντας μαζί με τον έλεγχο των Στενών να κερδίσει και τον έλεγχο του Αιγαίου. Ο οποίος εκτός από θαλάσσιες ζώνες για τα πολεμικά της πλοία περιλαμβάνει και τον έλεγχο των τουριστικών ροών. Ήδη αρχίσαμε να πληρώνουμε από αυτό το καλοκαίρι το ανεύθυνο Turk Aegean. Οι γείτονές μας μας «κλέβουν» χιλιάδες επισκέπτες.
«Καλά» περάσαμε, λοιπόν, στην προεκλογική εκστρατεία, «καλά» και προχθές στις προγραμματικές δηλώσεις, όπου δεν ειπώθηκε τίποτε ούτε από την κυβέρνηση ούτε από την αντιπολίτευση για την κρίσιμη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, αλλά η οδυνηρή πραγματικότης είναι ενώπιόν μας. Και δεν έχουμε δικαίωμα να στεκόμαστε απαθείς έναντί της. Πρέπει να δράσουμε. Τους επόμενους μήνες θα ρυθμιστούν τα επόμενα χρόνια. Και εμείς τα πιστά μέλη της Συμμαχίας δεν πρέπει να χάσουμε. Πρέπει να κερδίσουμε αυτό που δικαιούμαστε.
Πηγή: estianews.gr
