ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ 
Γρίβας Κώστας
Η κυρίαρχη αντίληψη στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, σε πολλούς αναλυτές στρατηγικών θεμάτων και στην κοινή γνώμη είναι πως αν τυχόν προκύψει ελληνοτουρκικός πόλεμος αυτός θα κρατήσει το πολύ μερικές μέρες –αν όχι μερικές ώρες. Και αναφέρομαι στην “κανονική” και πλήρη πολεμική αναμέτρηση μεταξύ των δύο χωρών κι όχι στο περιβόητο “θερμό επεισόδιο”, μια ασαφή, ακαθόριστη και εν τέλει επικίνδυνα παραπλανητική έννοια, που αποτελεί ελληνικό εφεύρημα.
Η πίστη στη “νομοτελειακά” μικρή διάρκεια μιας ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης, εδράζεται στις σχεδόν μεταφυσικές ικανότητες που αποδίδονται από το ελληνικό πολιτικό σύστημα και τους διαμορφωτές γνώμης στις ικανότητες του ΝΑΤΟ γενικώς και των ΗΠΑ ειδικότερα, να ελέγξουν τα τεκταινόμενα στο ελληνοτουρκικό σύστημα. Αυτό όμως δεν ισχύει. Στην πραγματικότητα, ακριβώς επειδή και οι δύο χώρες είναι μέλη του ΝΑΤΟ, πολύ λίγα πράγματα μπορεί να κάνει Δύση για να σταματήσει μια πολεμική αναμέτρηση μεταξύ τους αν αυτές, ή μία εξ αυτών είναι αποφασισμένη να συνεχίσει.
Ακόμη, όμως, κι αν αυτό δεν ίσχυε, ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να βλέπουμε με σκεπτικισμό το επιχείρημα ότι το ΝΑΤΟ με τίποτα δεν θα ήθελε μια πολεμική αναμέτρηση στους κόλπους του, ειδικά αυτήν την περίοδο που βρίσκεται σε εξέλιξη ο πόλεμος στην Ουκρανία. Κι αυτό, επειδή ο κόσμος αλλάζει και πιθανώς κάποια κέντρα εξουσίας στη Δύση να θέλουν ακριβώς αυτήν την εποχή τον “θάνατο” του σημερινού ΝΑΤΟ, για να γεννηθεί στη θέση του ένα ισχυρότερο. Και πιθανώς οι ωδίνες του τοκετού ενός νέου ΝΑΤΟ να είναι ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος.
