Δημοσιεύθηκε: Δευτέρα 31 Αυγούστου 2020

Πώς γνώριζε η Τουρκία από τον Ιούλιο πού θα φτάσει η ελληνοαιγυπτιακή ΑΟΖ και ανακοίνωσε ότι θα περιοριστεί να κάνει έρευνες μόνο ανατολικά του 28ου μεσημβρινού;

Από όσα κωμικοτραγικά έχουμε παρακολουθήσει τις τελευταίες έξι εβδομάδες να συμβαίνουν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, δεν μπορεί κανείς παρά να βγάλει το συμπέρασμα ότι παίζεται πολύ βρώμικο παιγνίδι στις πλάτες του ελληνικού λαού. Όλες οι ενδείξεις φανερώνουν πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία από την Ελλάδα και την Τουρκία, πως υπάρχει κάποιο είδος μυστικής συνεννόησης μεταξύ των δύο κυβερνήσεων για να σκηνοθετήσουν μία θεατρική παράσταση που θα βάλει σε αγωνία την κοινή γνώμη και των δύο χωρών, ώστε να οδηγηθούμε στη μοιρασιά που έχει ήδη συμφωνηθεί παρασκηνιακά και να εκληφθεί αυτή από Έλληνες και Τούρκους ως η βέλτιστη και πλέον επωφελής λύση. 

Οι διεθνείς συνθήκες που τερμάτισαν τόσο τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1919-22 όσο και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έδωσαν στην Ελλάδα σχεδόν όλα τα νησιά στην περιφέρεια των δυτικών και νοτιοδυτικών τουρκικών ακτών, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Τις προηγούμενες δεκαετίες που δεν υπήρχε τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων, η Τουρκία είχε αποδεχθεί αυτή την κατάσταση, αλλά τώρα πλέον θεωρεί ότι αδικείται από τη γεωγραφική κατανομή των ελληνικών νησιών. Σίγουρα το γεγονός ότι το Καστελόριζο δικαιούται βάσει της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 (UNCLOS) μία τεράστια ΑΟΖ 40.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και ουσιαστικά εγκλωβίζει την Τουρκία κοντά στις ακτές της, αποτελεί σοβαρό μειονέκτημα για τους Τούρκους – αλλά δυστυχώς γι’ αυτούς η διευθέτηση αυτή προέκυψε επειδή η Ελλάδα πήρε τα Δωδεκάνησα το 1947 από την Ιταλία ως αντάλλαγμα για τις τρομερές θυσίες που υπέστη στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αγωνιζόμενη στο πλευρό των Συμμάχων. Οι Τούρκοι, που είχαν κι αυτοί βλέψεις στα Δωδεκάνησα, προτίμησαν σε εκείνη τη σύρραξη να παίξουν τον ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου» φλερτάροντας μάλιστα ανοικτά με τη Γερμανία μέχρι και το 1944, αφού την εφοδίαζαν με στρατηγικές πρώτες ύλες όπως χρώμιο και νικέλιο. Επομένως, πώς έχουν τώρα το θράσος να λένε ότι ενοχλούνται από τη θέση των νησιών της ελληνικής Δωδεκανήσου αφού αυτά κερδήθηκαν με αίμα από την Ελλάδα όταν «οι ίδιοι ποιούνταν την νήσσαν»; 

Δυστυχώς όμως, όπως έχω ξαναγράψει πολλές φορές, η πρώτη προτεραιότητα διαχρονικά της ελληνικής πολιτικής ελίτ ήταν να αποφύγει οποιονδήποτε ισχυρό κραδασμό θα μπορούσε να έχει μία στρατιωτική αναμέτρηση με την Τουρκία, ώστε να διατηρήσει ανενόχλητη τα αξιώματα και τα προνόμιά της. Ποσώς την ενδιαφέρει αν θα ακρωτηριαστεί η Ελλάδα ή αν θα απεμπολήσει τον ορυκτό της πλούτο, αρκεί να μην υπάρξει κάποιο ισχυρό σοκ που θα προκαλέσει λαϊκή εξέγερση και συνεπώς μια νέα Μεταπολίτευση που θα σαρώσει τα παλιά πολιτικά «τζάκια». Άρα ο στόχος είναι πρώτα και κύρια να εξαπατάται διαρκώς ο ελληνικός λαός και να μην αντιδρά, ώστε να μπορεί η πολιτική ελίτ να κάνει τα χατήρια των Αμερικανών, των Γερμανών και των Τούρκων και να συνεχίζει το φαγοπότι κατέχοντας την εξουσία.  
Η πρόσφατη οριοθέτηση ΑΟΖ που έκανε η Ελλάδα με την Αίγυπτο μεταξύ του 25ου και του 28ου μεσημβρινού άφησε πολύ ύποπτα έξω το σύμπλεγμα του Καστελόριζου ενώ περιόρισε την ΑΟΖ της Ρόδου, της Καρπάθου, της Κάσου, ακόμα και της Κρήτης. Οι Τούρκοι μάλιστα, παρά τις πομφόλυγες που πέταξαν περί δήθεν «άκυρης συμφωνίας», δεν μπορούσαν να κρύψουν την ικανοποίησή τους που όλα πήγαιναν σύμφωνα με το σχέδιο που τους βολεύει. Σε πρόσφατη επιστολή τους στον ΟΗΕ ισχυρίστηκαν πως «η Ελλάδα έχει αναγνωρίσει ότι τα νησιά δεν έχουν αυτόματα δικαιώματα σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στη συμφωνία της με την Ιταλία και την αποκαλούμενη συμφωνία της με την Αίγυπτο. Ακόμα και στο νησί της Κρήτης, το πέμπτο μεγαλύτερο νησί στη Μεσόγειο με έκταση 8.300 τετραγωνικά χιλιόμετρα, έχει αποδοθεί μειωμένη επήρεια». Είναι πασίγνωστο πως Αίγυπτος και Τουρκία συμφωνούν ότι το σύμπλεγμα του Καστελόριζου θα πρέπει να έχει μηδενική επήρεια στην ΑΟΖ, δηλαδή να μην έχει καθόλου ΑΟΖ πέρα από τα χωρικά ύδατα. Αν όμως η Ελλάδα δεχθεί κάτι τέτοιο, τότε αυτομάτως παύει να υφίσταται ο περίφημος χάρτης Μανιάτη και ουσιαστικά παύει κάθε επαφή της ελληνικής και της κυπριακής ΑΟΖ μελλοντικά. Αυτός είναι προφανώς ο λόγος που οι ελληνικές κυβερνήσεις απέφευγαν συστηματικά επί 15 χρόνια να ανακηρύξουν ΑΟΖ με την Κύπρο, κάτι που θα ήταν το φυσικότερο πράγμα στον κόσμο αν ήθελαν πραγματικά να κατοχυρώσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα που μας δίνει η UNCLOS. Ήξεραν όμως οι ελληνικές κυβερνήσεις πως ούτε η Αίγυπτος ούτε η Τουρκία θα δέχονταν ποτέ κάτι τέτοιο, και επομένως το είχαν πάρει απόφαση εδώ και καιρό πως η ΑΟΖ του Καστελόριζου είναι χαμένη υπόθεση, και άρα δεν είχε κανένα πρακτικό νόημα να κηρύξουν ΑΟΖ με την Κύπρο και να επισύρουν εκτός από την έχθρα της Τουρκίας και εκείνη της Αιγύπτου. 

Η NAVTEX για σεισμικές έρευνες του «Ορούτς Ρέις» που έβγαλε η Τουρκία στις 20 Ιουλίου αφορούσε μία περιοχή η οποία ως δυτικό άκρο είχε το ανατολικό όριο της μερικής ΑΟΖ που ανακήρυξε η Ελλάδα με την Αίγυπτο στις 6 Αυγούστου. Εύλογα αναρωτιέται κανείς, πώς γνώριζε η Τουρκία από τον Ιούλιο πού θα φτάσει η ελληνοαιγυπτιακή ΑΟΖ και ανακοίνωσε ότι θα περιοριστεί να κάνει έρευνες μόνο ανατολικά του 28ου μεσημβρινού; Πρόκειται για κλασική περίπτωση αυτού που λέμε «τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια». Οι Τούρκοι φυσικά είχαν ενημερωθεί εκ των προτέρων για τη συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου και τι ακριβώς αυτή προέβλεπε. Κατάλαβαν όμως πως έκαναν γκάφα με το να βιαστούν να εκδώσουν NAVTEX, και δεν έβγαλαν τότε το «Ορούτς Ρέις» –γεγονός που έδωσε την ευκαιρία στους δικούς μας κυβερνητικούς και τους τηλεοπτικούς, ραδιοφωνικούς και έντυπους χειροκροτητές τους να πανηγυρίσουν ότι τάχα ήταν η δυναμική αντίδραση του ελληνικού πολεμικού ναυτικού εκείνη που έκανε τον Ερντογάν να το ξανασκεφτεί και να υποχωρήσει, δηλαδή κουταμάρες ολκής και ξετσίπωτη κοροϊδία προς τους Έλληνες. Όταν πλέον Ελλάδα και Αίγυπτος ανακήρυξαν μερικώς ΑΟΖ από τον 25ο έως το 28ο μεσημβρινό, οι Τούρκοι απλώς έβγαλαν στις 10 Αυγούστου νέα NAVTEX για την IΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ θαλάσσια περιοχή που προέβλεπε και η πρώτη. Μόνο που τότε έβγαλαν το ερευνητικό σκάφος και «ξεβράκωσαν» κανονικά την κυβέρνηση Μητσοτάκη που τόσο καιρό μας παραμύθιαζε ότι σε ανάλογη τουρκική πρόκληση «θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί». Τελικά αποδείχθηκε περίτρανα πως το «ό,τι χρειαστεί» είναι να στέλνεις μία φρεγάτα να παρακολουθεί από απόσταση πολλών μιλίων το τουρκικό ερευνητικό σκάφος και να εκπέμπει κάθε 15 λεπτά μήνυμα που να λέει «είστε στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, παρακαλώ αποχωρείστε» και ο Τούρκος να απαντάει κοροϊδευτικά «είμαι σε τουρκική υφαλοκρηπίδα, εσείς να αποχωρήσετε». Τα ομολόγησαν αυτά, χωρίς καμία ντροπή, όλα τα φιλοκυβερνητικά κανάλια.

Η ελληνική κυβέρνηση απλώς κοροϊδεύει ασύστολα τον λαό παριστάνοντας ότι τάχα τηρεί σκληρή στάση έναντι της Άγκυρας, όταν έχει εξευτελιστεί κυριολεκτικά από τον πλου του «Ορούτς Ρέις» επί 20 ημέρες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Μητσοτάκη, ναύαρχος ε.α. Διακόπουλος, αποπέμφθηκε επειδή του ξέφυγε η αλήθεια που τόσο επιμελώς φρόντιζε να κρύβει η κυβέρνηση – ότι δηλαδή το «Ορούτς Ρέις» όλες αυτές τις μέρες είχε ΟΝΤΩΣ απλώσει καλώδια και έκανε έρευνες, ότι έκανε «έμπρακτη αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων» και ότι σε τέτοιου είδους ζητήματα δεν υπάρχει «ολίγον έγκυος». Το τίμημα όμως του να αποκαλύπτει κανείς την αλήθεια στα ελληνοτουρκικά ζητήματα είναι η αποπομπή του – κι αυτό το μήνυμα φρόντισε ο Μητσοτάκης να το στείλει προς όλους με τον εξαναγκασμό του Διακόπουλου σε παραίτηση. Πρώτοι απ’ όλους το έχουν πάρει το μήνυμα ο Α/ΓΕΕΘΑ και οι Αρχηγοί των Κλάδων, οι οποίοι παρά τους λεονταρισμούς τους το προηγούμενο διάστημα έβαλαν την ουρά στα σκέλια και εκτελούν πειθήνια τους θεατρικούς ρόλους τους στην παράσταση που έχει στήσει η κυβέρνηση, απλώς και μόνο για να κρατήσουν μερικούς μήνες παραπάνω τις θέσεις και τα αξιώματά τους. Φυσικά τα κατώτερα στρατιωτικά στελέχη σε στρατό, αεροπορία και ναυτικό είναι απλώς πιόνια σ' αυτό το παιγνίδι που παίζεται εν αγνοία τους και συχνά σε βάρος τους.

Είμαι πεπεισμένος πλέον πως οι εκατέρωθεν πατριωτικές κορώνες που εκτοξεύουν σε καθημερινή βάση οι Έλληνες και οι Τούρκοι πολιτικοί γίνονται απλώς για το θεαθήναι, για να μπερδέψουν τους πολίτες και των δύο χωρών, να τους κουράσουν και να τους αηδιάσουν, και να θολώσουν τα νερά. Μην γελιέστε από τη δήθεν αγωνία των τηλεοπτικών δημοσιογράφων για το αν ο Ερντογάν θέλει όντως διάλογο ή πάει γυρεύοντας για πόλεμο. Πρόκειται για σκόπιμες ανοησίες. Αν διαβάσει κανείς πίσω από τις γραμμές των δηλώσεων των Τούρκων αξιωματούχων, θα διαπιστώσει ότι όχι μόνο θέλουν τον διάλογο αλλά δεν βλέπουν την ώρα να τον ξεκινήσουν διότι ξέρουν ότι από αυτόν μόνο όφελος θα έχουν. Οι διμερείς διαπραγματεύσεις είναι ΣΙΓΟΥΡΟ ότι θα γίνουν, κι αυτό διότι ο Ερντογάν, παίρνοντας δίδαγμα από τη συμφωνία των Πρεσπών, θέλει να σκίσει σταδιακά τη Συνθήκη της Λωζάνης όπως έσκισε παλαιότερα ο Κεμάλ τη Συνθήκη των Σεβρών, και ο προσφορότερος τρόπος να το πετύχει αυτό είναι να έχει σε κάθε περίπτωση την ελληνική επίσημη υπογραφή. Η Τουρκία προτιμά να συμφωνήσει απ’ ευθείας με την Ελλάδα και να μην πάει στη Χάγη διότι: 1) δεν αποδέχεται τη δικαιοδοσία του συγκεκριμένου διεθνούς δικαστηρίου, και 2) δεν έχει υπογράψει την UNCLOS και επομένως δεν δέχεται τη νομική βάση πάνω στην οποία θα κριθεί να αποφασίσει ένα διεθνές δικαστήριο τη διαφορά των ΑΟΖ. Όπως δείχνουν τα πράγματα, αυτό που έχει συμφωνηθεί μεταξύ Ερντογάν και Μητσοτάκη είναι να παραχωρηθεί στην Τουρκία όλη η ελληνική ΑΟΖ ανατολικά του 28ου μεσημβρινού (δηλαδή το Καστελόριζο να μην έχει καθόλου ΑΟΖ, ενώ η Ρόδος, η Κάρπαθος και η Κάσος να έχουν ελάχιστη επήρεια), και σε αντάλλαγμα να αποδεχθούν οι Τούρκοι την κατάργηση του τουρκολιβυκού μνημονίου που τους έδινε ΑΟΖ δυτικά του 28ου μεσημβρινού. Στην πραγματικότητα όμως οι Τούρκοι δεν θα χάσουν τίποτα, αφού για να ισχύσει το μνημόνιο που υπέγραψαν με την κυβέρνηση Σάρατζ θα πρέπει αυτή να έχει υπό τον έλεγχό της την Κυρηναϊκή, την οποία όμως κατέχουν σταθερά οι δυνάμεις του Χαλίφα Χάφταρ. Κι αυτό, διότι με προβολή στην Κυρηναϊκή φτιάχτηκε τον Νοέμβριο του 2019 ο χάρτης του εξωφρενικού τουρκολιβυκού μνημονίου. Αν η Λιβύη τελικά διαμελιστεί σε δύο κράτη (όπως είναι και το πιθανότερο), η δυτική Λιβύη του Σάρατζ που έχει έδρα την Τριπολίτιδα δεν θα «βλέπει» πλέον καθόλου τις τουρκικές ακτές. Επομένως, ο Ερντογάν χρησιμοποιεί το τουρκολιβυκό μνημόνιο απλώς για να παζαρέψει με την Ελλάδα και να έχει κάτι να δώσει όταν πάρει αυτό που πραγματικά επιδιώκει – την ΑΟΖ ανατολικά του 28ου μεσημβρινού.

Το ότι η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν συμφωνήσει παρασκηνιακά το τι θα γίνει με τις ΑΟΖ, φαίνεται ξεκάθαρα από το γεγονός ότι οι Τούρκοι αποφεύγουν επιδεικτικά να κάνουν σεισμικές έρευνες δυτικά του 28ου μεσημβρινού. Παρ’ ότι λένε τώρα ότι το «Ορούτς Ρέις» θα παραμείνει στη θάλασσα για άλλους τρεις μήνες, ξεκαθαρίζουν πως αυτό ΔΕΝ θα κινηθεί δυτικότερα του 28ου μεσημβρινού. Αφού οι Τούρκοι διατείνονται πως τάχα τους ενόχλησε σφόδρα η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία, γιατί δεν την αμφισβητούν έμπρακτα στέλνοντας το «Ορούτς Ρέις» να κάνει έρευνες στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ 25ου και 28ου μεσημβρινού; Η πρόσφατη εμπειρία έχει δείξει πως ΚΑΝΕΙΣ δεν θα το εμποδίσει να πλεύσει όπου θέλει. 

Είναι λοιπόν κάτι παραπάνω από προφανές πως Ελλάδα και Τουρκία τα έχουν βρει μέσω των μυστικών διαύλων επικοινωνίας που διατηρούν, και απλώς παίζουν κακόγουστο θέατρο με δήθεν κλιμακούμενες στρατιωτικές εντάσεις για να φοβηθεί ο ελληνικός λαός πως επίκειται κίνδυνος πολέμου και να αποδεχθεί τα δυσάρεστα τετελεσμένα. Η ελληνική κυβέρνηση παραπληροφορεί τον ελληνικό λαό ότι τάχα έχει «τη στήριξη των συμμάχων μας». Το Ισραήλ όμως έχει πολύ σοβαρά δικά του στρατηγικά προβλήματα για να αναλώσει πολύτιμο στρατιωτικό και διπλωματικό κεφάλαιο για χάρη άλλων. Οι δε Αμερικανοί, έπειτα από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974, επέβαλαν στην Τουρκία εμπάργκο όπλων που διήρκεσε μόνο 3 χρόνια (από το 1975 έως το 1978) ενώ εκείνο που επέβαλαν στην Κυπριακή Δημοκρατία το 1985 δεν έχει αρθεί μέχρι και σήμερα! Το ότι οι δήθεν «σύμμαχοί» μας τιμωρούν επί 35 χρόνια το άοπλο θύμα ενώ χαϊδεύουν τον πάνοπλο θύτη, δεν μας έχει διδάξει άραγε τίποτα; Το ότι οι Γερμανοί μας αγνόησαν επιδεικτικά στη διάσκεψη που έκαναν στο Βερολίνο για τη Λιβύη πριν λίγους μήνες, ενώ κάλεσαν την Τουρκία, ούτε αυτό μας δίδαξε τίποτα; Τώρα θυμήθηκε η ελληνική κυβέρνηση να ζητήσει κυρώσεις κατά της Τουρκίας από την ΕΕ, ενώ τα τουρκικά γεωτρύπανα αλωνίζουν μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ από τον Μάιο του 2019; Είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι σχετικές συζητήσεις με τους Ευρωπαίους γίνονται για να εξαπατηθεί (για μία ακόμη φορά) ο ελληνικός λαός. Ο Ερντογάν κάθε άλλο παρά απομονωμένος είναι. Μπορεί να έχει απέναντί του τη Γαλλία για λόγους που έχουν περισσότερο να κάνουν με τη σχέση Ισραήλ-Μακρόν, αλλά έχει εμφανώς υπέρ του τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Βρετανία και τη Ρωσία.

Οι διμερείς διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Τουρκίας θα διαρκέσουν πολύ χρόνο, κι αυτό όχι επειδή θα πρέπει να αποφασιστούν δύσκολα πράγματα. Ό,τι είναι να αποφασιστεί, έχει αποφασιστεί ήδη. Θα ξαναδούμε δηλαδή το παιγνίδι της μυστικής διπλωματίας που είχαμε με τα Σκόπια, όταν είχαμε αποφασίσει από το 2008 ότι θα δεχτούμε το όνομα «Μακεδονία με γεωγραφικό προσδιορισμό», και μετά δήθεν ψάχναμε επί 11 χρόνια να βρούμε αυτόν τον γεωγραφικό προσδιορισμό που θα μπορούσε να τον είχε μαντέψει από την πρώτη στιγμή ακόμη κι ένα παιδί του Δημοτικού. Τώρα, για επικοινωνιακούς καθαρά λόγους, ο Μητσοτάκης δεν θέλει να κλείσει η συμφωνία εκχώρησης μεγάλου μέρους της ελληνικής ΑΟΖ στην Τουρκία εντός του 2021 για να μην συμπέσει με τη 200ή επέτειο από την Ελληνική Επανάσταση, ούτε φυσικά το 2022 για να μην συμπέσει με την 100ή επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής και προκαλέσει άσχημους συνειρμούς. Οι Τούρκοι το αντιλαμβάνονται αυτό και εικάζω ότι θα θελήσουν να τον διευκολύνουν. Έτσι πιθανώς θα έχουμε συμφωνία για τις ΑΟΖ στις αρχές του 2023. Αυτό βολεύει την κυβέρνηση διότι θα δώσει χρόνο στα φιλικά προς αυτή κανάλια να καλλιεργήσουν το έδαφος όπως έκαναν με το σκοπιανό, να κουράσουν και να φοβίσουν τον κόσμο με την απειλή του θερμού επεισοδίου, ώστε τελικά οι Έλληνες να απηυδήσουν και να πουν: «Κλείστε όποια συμφωνία θέλετε, αρκεί να μην γίνει πόλεμος».

Όλα τα παραπάνω φυσικά δεν θα τα ακούσετε από τα τηλεοπτικά κανάλια τα οποία αναπαράγουν συνεχώς βαθυστόχαστες μπαρούφες από αναλυτές και διεθνολόγους οι οποίοι στη συντριπτική πλειονότητά τους έχουν να αποκομίσουν προσωπικό, πολιτικό, οικονομικό ή άλλο όφελος με το να συμπλεύσουν με την κυβέρνηση. Το ότι υπάρχει συμπαιγνία Ερντογάν-Μητσοτάκη είναι κάτι που κυριολεκτικά «βγάζει μάτια». Μόνο αν κάποιος είναι αθεράπευτα αφελής ή ανόητος εν μπορεί να το δει. Επομένως μην πιστεύετε τις παιδαριώδεις κουταμάρες που σας σερβίρουν πι τηλεοπτικοί διαμορφωτές της κοινής γνώμης.

[iEpikaira: Περισσότερα ΕΔΩ!]



ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
×