ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ 
iEpikaira.- Ο Στάνλεϊ Τζόνσον, ο πατέρας του Βρετανού Πρωθυπουργού Μπορίς Τζόνσον, έχει απασχολήσει πολλές φορές τον Βρετανικό τύπο και είναι ευρέως γνωστή προσωπικότητα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Γεννήθηκε το 1940 στην Κορνουάλη και είναι υιός του Οσμάν Κεμάλ και εγγονός του Αλί Κεμάλ που διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά τελικά κρεμάστηκε και πετροβολήθηκε από όχλο οργανωμένο υπό του Νουρεντίν Πασά στις 6 Νοεμβρίου 1922 (άρθρο). Η δε μητέρα του, Αϊρίν Ουίλιαμς κόρη του Στάνλεϊ Ουίλιαμς του Μπρόμλεϊ, ήταν γαλαζοαίματη. O κ. Σ. Τζόνσον, είναι ποιητής, συγγραφέας, αρθρογράφος, τηλεπαρουσιαστής, εργάστηκε στην Παγκόσμια Τράπεζα στην Νέα Υόρκη και τις Βρυξέλλες από το 1966 και μετέπειτα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή από το 1973 μέχρι το 1979 οπότε και εκλέχθηκε ευρωβουλευτής των Συντηρητικών μέχρι το 1984.
 |
| Αλί Κεμάλ (παππούς του Στάνλεϊ Τζόνσον) |
Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο. Κάποια από τα βιβλία που έχει συγγράψει ο πολυγραφότατος κ. Σ. Τζόνσον παρατίθενται στην εικόνα, και οι τίτλοι είναι ενδεικτικοί των γενικότερων ενδιαφερόντων του. "Η πολιτική του Περιβάλλοντος", "Η πολιτική του πληθυσμού", "Το πρόβλημα του πληθυσμού", "Ο Παγκόσμιος Πληθυσμός και τα Ηνωμένα Έθνη", "Παγκόσμιος Πληθυσμός". Έχει παραλάβει σειρά βραβείων από γνωστές περιβαλλοντικές και φιλοζωικές οργανώσεις όπως RSPCA, Greenpeace κλπ.
 |
| Πηγή: stanleyjohnson.org/books |
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως προκαλεί μια άλλη πτυχή της ζωής του κ. Σ. Τζόνσον. Η έρευνά του ιστολογίου "Έσχατη Γραμμή Ανασχέσεως" οδηγήθηκε στο παρακάτω άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε στην Βρετανική εφημερίδα "The Telegraph" στις 9 Μαρτίου το 2009. Παραθέτουμε την ελεύθερη μετάφραση του άρθρου του δημοσιογράφου Μπεν Λίτς, με τίτλο "Ο πατέρας Στάνλεϊ του Μπορίς Τζόνσον αποκαλύπτει την πρώιμη σταδιοδρομία ως πρωτόπειρος κατάσκοπος":
"Γράφοντας στα νέα του απομνημονεύματα υπό τον τίτλο «Stanley I Presume», ο 68χρονος αποκαλύπτει πώς, ως νεαρός απόφοιτος της Οξφόρδης, [σημ. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Κολέγιο Εξετερ της Οξφόρδης] προσλήφθηκε από μια «επίσημα ανύπαρκτη οργάνωση» που του υποσχέθηκε «εντατική εκπαίδευση στις πιο μυστικές τεχνικές κατασκοπίας γνωστές στον άνθρωπο».
Επίσης, γράφει για το πώς διδάχτηκε στη συνέχεια να ανατινάζει σιδηροδρομικές γραμμές και σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, ενώ έλεγε στους φίλους και την οικογένειά του ότι δούλευε ως «αξιωματικός ελαφράς υπηρεσίας με ειδίκευση στο Σουδάν» για το Βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών.
Ο κ. Τζόνσον ισχυρίζεται ότι η βραχύβια καριέρα του ως κατάσκοπος, ξεκίνησε στη δεκαετία του 1960 μετά από μια μυστηριώδη συνάντηση που είχε κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων του στην Οξφόρδη.
Ισχυρίζεται ότι του ζητήθηκε να παραστεί σε μια μυστική συνέντευξη με έναν άνθρωπο που του έδωσε τότε την «ακαταμάχητη-μοναδική» ευκαιρία.
Ο ίδιος γράφει ότι: «Στη συγκεκριμένη περίπτωση βρήκα την φόρμουλα συνεργασίας ακαταμάχητη, αφού θα είχα εντατική εκπαίδευση στις πιο μυστικές τεχνικές κατασκοπίας γνωστές στον άνθρωπο. Η ατάκα για να με κάνουν να συμφωνήσω στην πρόσληψή μου το 1964, εν μέσω ψυχρού πολέμου, ήταν «Η χώρα σου σε χρειάζεται»».
Μετά από έξι μήνες εκπαίδευσης ως πρωτόπειρος κατάσκοπος, του προσφέρθηκε δουλειά στην Παγκόσμια Τράπεζα και αποφάσισε να γυρίσει την πλάτη στη καριέρα του ως κατάσκοπος εν μέσω ανησυχιών ότι η «ανικανότητά του μπορεί να κοστίσει σε άλλους ανθρώπους τη ζωή τους».
Η αυτοβιογραφία, η οποία δημοσιεύεται από την εφημερίδα The Sunday Times αποσπασματικά, πρόκειται να δημοσιευθεί αργότερα αυτό το μήνα."
 |
| Πηγή: sxolianews.blogspot.com, esxatianasxesi.blogspot.com |
Κάπως έτσι τελειώνει το άρθρο στην εφημερίδα "The Telegraph". Αξίζει να αναφερθεί ότι ο κ. Σ. Τζόνσον από τα χρόνια ακόμη που εκπαιδεύτηκε ως κατάσκοπος είχε σύμφωνα με δική του ομολογία σχέσεις με την Ελλάδα. Δημοσίευμα του parapolitika.gr και του protothema.gr αναφέρει ότι η επαφή του με την Ελλάδα πάει πίσω, στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 και στις καλοκαιρινές διακοπές στην χώρα μας. Κάπως παράδοξο θα έλεγε κανείς για την Ελλάδα της εποχής εκείνης να αποτελεί τουριστικό πόλο έλξης, αλλά ας δεχτούμε την άποψη του Βρετανού. Τα τελευταία 15-20 χρόνια όμως ανήγειρε ιδιόκτητη βίλα στο Χόρτο Πηλίου την οποία επισκέπτεται συχνά οικογενειακώς και με τον υιό του Μπορίς Τζόνσον.
Γράφει ο Σ. Τζόνσον στον δεύτερο τόμο της αυτοβιογραφίας του σχετικά, «Χαλάρωνα στη βεράντα του σπιτιού μας στο Πήλιο. Ατένιζα τα γαλήνια νερά του Παγασητικού και στο βάθος του ορίζοντα διέκρινα το βουνό όπου κατοικούσαν οι θεοί της αρχαιελληνικής μυθολογίας. Εντελώς ξαφνικά δύο πολεμικά αεροσκάφη με τα πτερύγιά τους σε κλίση εφόρμησης έσκισαν τον ουρανό από πάνω μου. Περίπου 60 χιλιόμετρα έξω από τον Βόλο υπάρχει μια αεροπορική βάση. Στους Ελληνες αρέσει να δείχνουν που και που στους Τούρκους ποιος κάνει κουμάντο σε αυτή την πλευρά του Αιγαίου. Μερικές φορές (κατά τύχη ή επίτηδες;) τα ελληνικά αεροπλάνα παραβιάζουν τον τουρκικό εναέριο χώρο -και αντιστρόφως- και όλοι εδώ εξάπτονται με κάτι τέτοια».
Το ενδιαφέρον του αλλά και η συμμετοχή του στα ελληνικά δρώμενα επιβεβαιώνεται και από ένα ακόμη κεφάλαιο της αυτοβιογραφίας με τον ιδιαίτερα καυστικό τίτλο «Εκμαυλίζοντας τους Έλληνες»:
«Λίγο μετά από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, συγκλήθηκε στην Αθήνα συνέδριο του Ευρωπαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος. Οι νέοι Ελληνες ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας παρέθεσαν δεξίωση για εμάς στον Ναυτικό Ομιλο του Πειραιά, όπου σύχναζαν οι Ελληνες εφοπλιστές και οι καρδιοκατακτητές γιοι τους. Σε λίγη ώρα το πάρτυ είχε ανάψει για τα καλά. Οι Ελληνες και οι Βρετανοί ευρωβουλευτές αγκάλιαζαν ο ένας τον άλλον και έπιναν εις υγείαν της μελλοντικής τους συνεργασίας. Δύο από τα παιδιά μου, ο Τζο και η Ρέιτσελ, με βοηθούσαν να περνάω στους διπλανούς μου τις πιατέλες με τους ντολμάδες. Κάποια στιγμή, ένας από τους γηραιότερους Έλληνες ευρωβουλευτές έκανε μια πρόποση, λέγοντας, στεντορεία τη φωνή: ‘‘Εμείς οι Έλληνες θαυμάζουμε απεριόριστα εσάς τους Βρετανούς. Εάν δεν υπήρχε ο Τσόρτσιλ και η βρετανική βοήθεια στη χώρα μας, οι κομμουνιστές θα μας είχαν καταλάβει την εξουσία. Οι ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας πεθαίνουμε να γίνουμε κομμάτι της παράταξής σας’’.
Και ακριβώς εκείνη τη στιγμή, καθώς πρόφερε τη λέξη ‘‘πεθαίνουμε’’, έφερε το χέρι με δύναμη στο στήθος του και σωριάστηκε στο πάτωμα. Επικράτησε πανικός για λίγο, καθώς ένας θηριώδης Βρετανός συνάδελφός μου, ο οποίος ήταν γιατρός, μπουκωμένος ακόμη με γαρίδες που κυκλοφορούσαν εν αφθονία γύρω μας, προσπάθησε να δώσει το φιλί της ζωής στον άτυχο άνθρωπο. Εις μάτην, όμως. Τελικά, κάποιος άλλος Έλληνας ευρωβουλευτής πρότεινε να τοποθετήσουμε τη σορό κάτω από το τραπέζι του μπουφέ με το μακρύ λευκό τραπεζομάντηλο, λέγοντας: ‘‘Αυτό θα ήθελε και ο μακαρίτης’’.
Μέχρι σήμερα πιστεύω ότι ο ηλικιωμένος απεβίωσε οριστικά βλέποντας τον τερατώδη συμπατριώτη μου, με τις γαρίδες μισομασημένες στο στόμα του, να προσπαθεί να τον αναστήσει. Ήταν το φιλί του θανάτου, όχι της ζωής».
Αυτός λοιπόν είναι ο κ. Σ. Τζόνσον, που του αρέσει να εμπλέκεται στα πράγματα, λίγο ή πολύ, ακόμη κι αν βρίσκεται σε διακοπές στην υπέροχη βίλα του με θέα τον Παγασητικό.
Περάστε και από ΕΔΩ...
Γράφει ο Σ. Τζόνσον στον δεύτερο τόμο της αυτοβιογραφίας του σχετικά, «Χαλάρωνα στη βεράντα του σπιτιού μας στο Πήλιο. Ατένιζα τα γαλήνια νερά του Παγασητικού και στο βάθος του ορίζοντα διέκρινα το βουνό όπου κατοικούσαν οι θεοί της αρχαιελληνικής μυθολογίας. Εντελώς ξαφνικά δύο πολεμικά αεροσκάφη με τα πτερύγιά τους σε κλίση εφόρμησης έσκισαν τον ουρανό από πάνω μου. Περίπου 60 χιλιόμετρα έξω από τον Βόλο υπάρχει μια αεροπορική βάση. Στους Ελληνες αρέσει να δείχνουν που και που στους Τούρκους ποιος κάνει κουμάντο σε αυτή την πλευρά του Αιγαίου. Μερικές φορές (κατά τύχη ή επίτηδες;) τα ελληνικά αεροπλάνα παραβιάζουν τον τουρκικό εναέριο χώρο -και αντιστρόφως- και όλοι εδώ εξάπτονται με κάτι τέτοια».
 |
| Πατήρ και υιός |
Το ενδιαφέρον του αλλά και η συμμετοχή του στα ελληνικά δρώμενα επιβεβαιώνεται και από ένα ακόμη κεφάλαιο της αυτοβιογραφίας με τον ιδιαίτερα καυστικό τίτλο «Εκμαυλίζοντας τους Έλληνες»:
«Λίγο μετά από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, συγκλήθηκε στην Αθήνα συνέδριο του Ευρωπαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος. Οι νέοι Ελληνες ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας παρέθεσαν δεξίωση για εμάς στον Ναυτικό Ομιλο του Πειραιά, όπου σύχναζαν οι Ελληνες εφοπλιστές και οι καρδιοκατακτητές γιοι τους. Σε λίγη ώρα το πάρτυ είχε ανάψει για τα καλά. Οι Ελληνες και οι Βρετανοί ευρωβουλευτές αγκάλιαζαν ο ένας τον άλλον και έπιναν εις υγείαν της μελλοντικής τους συνεργασίας. Δύο από τα παιδιά μου, ο Τζο και η Ρέιτσελ, με βοηθούσαν να περνάω στους διπλανούς μου τις πιατέλες με τους ντολμάδες. Κάποια στιγμή, ένας από τους γηραιότερους Έλληνες ευρωβουλευτές έκανε μια πρόποση, λέγοντας, στεντορεία τη φωνή: ‘‘Εμείς οι Έλληνες θαυμάζουμε απεριόριστα εσάς τους Βρετανούς. Εάν δεν υπήρχε ο Τσόρτσιλ και η βρετανική βοήθεια στη χώρα μας, οι κομμουνιστές θα μας είχαν καταλάβει την εξουσία. Οι ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας πεθαίνουμε να γίνουμε κομμάτι της παράταξής σας’’.
Και ακριβώς εκείνη τη στιγμή, καθώς πρόφερε τη λέξη ‘‘πεθαίνουμε’’, έφερε το χέρι με δύναμη στο στήθος του και σωριάστηκε στο πάτωμα. Επικράτησε πανικός για λίγο, καθώς ένας θηριώδης Βρετανός συνάδελφός μου, ο οποίος ήταν γιατρός, μπουκωμένος ακόμη με γαρίδες που κυκλοφορούσαν εν αφθονία γύρω μας, προσπάθησε να δώσει το φιλί της ζωής στον άτυχο άνθρωπο. Εις μάτην, όμως. Τελικά, κάποιος άλλος Έλληνας ευρωβουλευτής πρότεινε να τοποθετήσουμε τη σορό κάτω από το τραπέζι του μπουφέ με το μακρύ λευκό τραπεζομάντηλο, λέγοντας: ‘‘Αυτό θα ήθελε και ο μακαρίτης’’.
Μέχρι σήμερα πιστεύω ότι ο ηλικιωμένος απεβίωσε οριστικά βλέποντας τον τερατώδη συμπατριώτη μου, με τις γαρίδες μισομασημένες στο στόμα του, να προσπαθεί να τον αναστήσει. Ήταν το φιλί του θανάτου, όχι της ζωής».
Αυτός λοιπόν είναι ο κ. Σ. Τζόνσον, που του αρέσει να εμπλέκεται στα πράγματα, λίγο ή πολύ, ακόμη κι αν βρίσκεται σε διακοπές στην υπέροχη βίλα του με θέα τον Παγασητικό.
Περάστε και από ΕΔΩ...
