Έτος 7o

Δημοσιεύθηκε: Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

Anne-Laure Kiechel: Η γυναίκα - σκιά της Rothschild στον Αλέξη Τσίπρα

Οι σχέσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τον οίκο Rothchild αποκαλύφθηκαν στη διάρκεια του «μυστικού» ταξιδιού που πραγματοποίησε ο πρωθυπουργός με την οικογένειά του στην Πόλη του Φωτός τον περασμένο Ιανουάριο. Το αποκάλυψε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, όταν είχε στριμωχτεί στα σχοινιά του ρινγκ. Ήταν τότε που οι φίλος του Νίκος Κουσιανάς της Apivita έψαχνε απεγνωσμένα έναν επενδυτή για την εταιρεία του και ο κ. Τσίπρας είχε συναντήσει στελέχη της L' Oreal. 
Σήμερα μαθαίνουμε ποιος έκλεισε εκείνο το ραντεβού στο Παρίσι. Πρόκειται για την Anne-Laure Kiechel, νούμερο τρία στην ιεραρχία της εταιρείας που έχει αναλάβει ουσιαστικά τις δημόσιες σχέσεις του πρωθυπουργού μαζί με μια συμφωνία πολλών εκατομμυρίων για την παροχή συμβουλών διαχείρισης του ελληνικού χρέους. Συγκεκριμένα είναι εκείνη που τον «έχει πάρει από το χέρι», όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν, και τον φέρνει σε επαφή με κορυφαίους επιχειρηματικούς παράγοντες. 
Ο κ. Τσίπρας αισθανόταν ενοχές για το γεγονός ότι αυτός, ένας αριστερός πρωθυπουργός, ήρθε σε επαφή με τον ίδιο τον... δράκουλα, την οικογένεια Rothchild. Σε αυτό άλλωστε συμφωνούσαν με τον ακροδεξιό κ. Καμμένο, ο οποίος διατυμπάνιζε ότι «οι ντόπιοι προδότες και οι Rothchild μας έστησαν την ιστορία με τα μνημόνια»... 
Η Anne-Laure Kiechel φέρεται να οργάνωσε τη βράβευση του Αλέξη Τσίπρα από το αμφιλεγόμενο περιοδικό «Politique Internationale» και από τον Δικηγορικό Σύλλογο του Παρισιού. Αλλά αυτή ήταν απλώς μία εκστρατεία δημοσίων σχέσεων. Η κυρία Anne-Laure Kiechel είναι εδώ και καιρό πίσω απ' όλες τις δηλώσεις του κ. Τσίπρα για το χρέος. Ακόμη και τις στιγμές που ο κ. Τσίπρας συνομιλεί με την Christine Lagarde. Άλλωστε, αυτός είναι ο ρόλος των Rothchild. Η δουλειά τους. Άλλος πουλάει δάνεια, άλλος αγοράζει κόκκινα δάνεια και άλλος αναδιαρθρώνει τα χρέη σε οικονομίες που έχουν χρεοκοπήσει. 
Η Anne-Laure είναι μία δραστήρια γυναίκα. Κατά τη διάρκεια ενός δείπνου που οργάνωσε σπίτι της έφερε σε επαφή τον Έλληνα πρωθυπουργό με executives των γαλλικών media - όχι από τους κορυφαίους πάντως. Σαφώς μεγαλύτερο ενδιαφέρον -και αντίστοιχο των καλοπληρωμένων υπηρεσιών της- ήταν ένα γεύμα, εκεί όπου η «κόουτς» του Αλέξη Τσίπρα τον έφερε σε επαφή με εκπροσώπους γαλλικών επιχειρηματικών κολοσσών. Ανάμεσά τους, εκτός από τον Jean Paul Agon της L' Oreal ήταν επίσης εκπρόσωπος του κατασκευαστικού κολοσσού Vinci. Παρών ήταν και ο Jean-Louis Chaussade, διευθύνων σύμβουλος της πασίγνωστης Suez, που ειδικεύεται σε θέματα περιβάλλοντος και διαχείρισης απορριμάτων και έχει ως θυγατρικές την Chobani των γιαουρτιών και γενικότερα των γαλακτοκομικών. Επίσης παραβρέθηκαν εκπρόσωποι ενός διεθνούς fund που ονομάζεται Meridian, της Opera που κατασκευάζει μεγάλα οικιστικά συγκροτήματα για συνταξιούχους, κ.ά. 
Πάντως, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, τα τραπέζια αυτά που οργάνωσε η Anne-Laure Kiechel δεν είχαν συγκεκριμένη ατζέντα. Ήταν περισσότερο διερευνητικές συναντήσεις γνωριμίας, όπου οι συζητήσεις ήταν περί ανέμων και υδάτων. Εξάλλου, ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι έμπειρος σε τέτοιου είδους συναντήσεις κορυφής. Πράγμα που σημαίνει ότι η Anne-Laure έχει ακόμα να κάνει πολλή δουλειά στον τομέα «εκπαιδεύοντας τον Τσίπρα». Η ίδια έχει πλούσια εμπειρία ως στέλεχος τραπεζών και σύμβουλος επιχειρήσεων. Στη Rothchild βρέθηκε πριν από εννέα χρόνια. Προηγουμένως εργαζόταν για τη Lehman Brothers, ενώ η ίδια έχει συμμετάσχει σε πάνω από 100 διαδικασίες αξιολόγησης επιχειρήσεων αλλά και κρατών. 
Ο Ελληνας κουμπάρος 
Ο Στέλιος Παπαδόπουλος, ο επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, ήταν ο άνθρωπος-κλειδί που έφερε σε επαφή τον κ. Τσίπρα με τη Rothchild. Ο κ. Παπαδόπουλος είναι βαθύς γνώστης του γαλλικού κατεστημένου, από την εποχή που εργαζόταν στην BNP Paribas. Σίγουρα πρόκειται για έναν ικανό άνθρωπο. Άλλωστε σε αυτήν τη θέση βρίσκεται από το 2012. 
Γιατί τους Rothchild 
Το site του οίκου Rothchild στο διαδίκτυο το γράφει ξεκάθαρα στη homepage: «Ως ένα από τα μεγαλύτερα ανεξάρτητα γκρουπ οικονομικών συμβούλων στον κόσμο, προσφέρουμε μοναδικές προοπτικές, που κάνουν τη διαφορά στην επιχειρηματική δραστηριότητα και στον πλούτο των πελατών μας...» 
Στον «πλανήτη» των διεθνών οικονομικών σχέσεων κορυφής όλοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτό. Σημαίνει ότι η εταιρεία πουλάει δικτύωση και δημόσιες σχέσεις. Με άλλα λόγια, lobbying. Δηλαδή διεθνείς επαφές που ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας ελπίζει ότι θα τον βοηθήσουν στο θέμα του χρέους. Αν όχι στη διευθέτησή του, τουλάχιστον στο να αποσπάσει κάποια θετική δήλωση την οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει επικοινωνιακά στο εσωτερικό. Και που ίσως αποτελέσει θέμα κορυφής σε κάποια πιθανή εκλογική ατζέντα. 
Πάντως ο οίκος με το φορτισμένο όνομα και τον εμβληματικό χρυσοκόκκινο θυρεό, που διευθύνεται μέχρι και σήμερα από μέλη της οικογένειας Rothchild, δεν έχει κανένα πρόβλημα να δικαιώσει συνωμοσιολόγους που τον συνδέουν με «σκοτεινά κέντρα αποφάσεων που διοικούν τον κόσμο». Για τα στελέχη της εταιρείας, που ποζάρουν με τα ακριβά κοστούμια τους και τους βαρύγδουπους τίτλους στο site, είναι απλώς business. Και μάλλον οι θεωρίες συνωμοσίας που συνοδεύουν το όνομα Rothchild λειτουργούν γι' αυτούς σαν η καλύτερη διαφήμιση. 

Πηγή: Του Νίκου Ζαχαριάδη, Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Φιλελεύθερος», αρ. φύλλου 5, (Παρασκευή 24 - Κυριακή 26 Νοεμβρίου) liberal.gr

Οι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...
Ο κύριος ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ...

Tο iEpikaira στο Google News...
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ι. Μάζης: Το Ισραήλ μπλοκάρει τα σχέδια Ερντογάν στη Συρία

       
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Οι μετριότητες και οι ενδοτικοί επικρατούν στα εθνικά θέματα
      Αποκαλύπτουν ότι στο Αιγαίο μπορούμε πλέον ίσα-ίσα να κολυμπήσουμε στα ρηχά αλλιώς διακινδυνεύουμε να συλληφθούμε από τουρκικές φρεγάτες.
      Γράφει ο Απόστολος Αποστολόπουλος
      Αν κάτι έγινε σαφές από το μεγάλο συλλαλητήριο (Τέμπη) είναι ότι χωρίς ηγεσία και προσανατολισμό τα λαϊκά πολιτικά/κοινωνικά κινήματα δεν έχουν άμεσο αποτέλεσμα . Από την εποχή Σημίτη ως σήμερα, περνάμε τον καιρό πότε Βούδας πότε Κούδας, ελπίζοντας στο καλύτερο και υπομένοντας το χειρότερο. Μετά την πρώτη φάση της προσμονής με ελπίδες η κυβέρνηση επιβιώνει υπό την προστασία ης ανασφάλειας που προκαλούν οι τυχόν διάδοχοί της. Η κυβέρνηση αγκομαχάει πλέον όλο και πιο δύσκολα αλλά δεν λέει να ξεψυχήσει. Ο τελευταίος ανασχηματισμός δεν έλυσε τον κόμπο ούτε τον έκοψε. Δεν υπάρχει ούτε σπαθί ούτε Αλέξανδρος.
      ΜΕΤΡΙΟΙ ΚΑΙ ΕΝΔΟΤΙΚΟΙ
      Επικρατούν οι μετριότητες και οι ενδοτικοί στα εθνικά θέματα. Στα Εθνικά δεν έχει γίνει ακόμα ευρέως συνείδηση αυτό που οι πρόσφατες δηλώσεις επισήμων (κ.κ. Ροζάκης- Μπακογιάννη) αποκαλύπτουν ότι στο Αιγαίο μπορούμε πλέον ίσα-ίσα να κολυμπήσουμε στα ρηχά αλλιώς διακινδυνεύουμε να συλληφθούμε από τουρκικές φρεγάτες. Μη γελάτε. Όχι στην εκτόνωση.
      Πολλά ειπώθηκαν για τον ανασχηματισμό. Κυρίαρχη ήταν η απουσία κάθε αναφοράς στην εμφανή πλέον υπεροχή της Τουρκίας απέναντί μας στο υλικό και πολιτικό μέρος και σε όλο το μήκος και πλάτος των σχέσεων με εταίρους και ενδιαφερόμενους εντός ή εκτός ΝΑΤΟ. Απουσία από κάθε τι που θα θύμιζε έστω από μακριά νότες εθνικής πολιτικής, θαρραλέου πραγματισμού, στοιχειώδους φαντασίας.
      Οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας εξαντλούνται σε μια προσπάθεια να αποφύγουν ευθύνες στα εθνικά, να αποκρύψουν ότι δεν είναι πλέον ούτε καν θέμα πατριωτισμού αλλά κυριολεκτικά επιβίωσης της χώρας και των Ελλήνων κατοίκων της. Η κατάντια έχει φτάσει στο σημείο να προβάλλονται κάποιες δηλώσεις του Έλον Μασκ για την αρχαιότητα ως ασφαλές δείγμα προστασίας της χώρας!
      0ι απότομες στροφές του Τραμπ απειλούν τα αντιτιθέμενα ευρωσυμφέροντα (Γερμανικά/Γαλλικά/Αγγλικά) . Ειδικά οι Γάλλοι βρήκαν την ευκαιρία να παίξουν ως πρωταγωνιστές στο έργο «ο λαγός διηγείται τι θα πάθει ο τίγρης (Αμερική) έως ότου φτάσει και βήξει στη σύναξη των ζώων….».
      Το ερώτημα αν και τι θα μπορούσε να πάθει η Τουρκία, λόγω πχ υπερεπέκτασης, ούτε περνάει από το κεφάλι της Αθήνας (δεν λέω το μυαλό) γιατί φρόντισε να συνταχθεί με τους Γαλλογερμανούς έχοντας προφανώς ειδικό πάθος προσκόλλησης στους χαμένους της Ιστορίας από όπου, όμως, ελπίζει κέρδη υλικά και πολιτικά… Αναλώνονται στην Αθήνα σε έργα απαγκίστρωσης από το πνιγηρό ντόπιο κλίμα τύπου « ανασχηματισμός» ως πρώτο βήμα εγκατάστασης του κ. Μητσοτάκη στις Βρυξέλες στη θέση πχ του Κόστα.
      ΜΙΑ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ
      Έχω υποστηρίξει παλαιότερα ότι η Τουρκία θα μπορούσε, ίσως, να βρεθεί σε δύσκολη θέση και να πάθει ζημιά αν και όταν Αμερική και Ρωσία συμπέσουν, έστω προσωρινά, για τον έλεγχο της γειτονικής περιοχής χωρίς την παρεμβολή Ευρωπαίων παικτών, δύσκολο αλλά όχι αδύνατο. Η Ελλάδα μπορεί (ίσως} να έχει ένα «παράθυρο ευκαιρίας» σε μια τέτοια περίπτωση. Αρκεί βέβαια να θέλει να επωφεληθεί και εάν το προσπαθήσει. Αντ’ αυτού, με πιστούς αγγλόφιλους από τη μια και κολλητούς γερμανόφιλους από την άλλη, μάταιες οι ελπίδες. Εμείς κολλημένοι στους παραδοσιακά ανελέητους εχθρούς, από την εποχή του Βυζαντίου, Ευρωπαίους, καθ’ έξιν γλείφτες του Σουλτάνου, μηδενίζουμε τις ελπίδες μας.
      ΗΠΑ- ΡΩΣΙΑ
      Πάλι οι Αμερικάνοι (και οι Ρώσοι)θα την κάνουν τη δουλειά, όπως τους βολεύει. Κι εμείς ας ελπίζουμε τουλάχιστον ότι δεν θα κλαίμε στη γωνία για λόγους που μας είναι γνωστοί από προηγούμενους εμφύλιους.
      Πηγή: geopolitico.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Politico: Διωγμένοι πράκτορες της CIA ενδέχεται να στρατολογηθούν από άλλες χώρες
      Οι υπάλληλοι της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA) που απολύθηκαν με πρωτοβουλία της κυβέρνησης του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ενδέχεται να προσληφθούν από ξένες υπηρεσίες πληροφοριών.
      Αυτό δημοσιεύει το μέσο Politico στις 21 Μαρτίου, επικαλούμενο αξιωματούχους.
      Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τρίτες χώρες μπορεί να είναι το γεγονός ότι πολλοί από τους πρώην υπαλλήλους του οργανισμού είχαν πρόσβαση σε απόρρητες πληροφορίες.
      Ταυτόχρονα, τα πρόσωπα αυτά υποχρεούνται από το νόμο να μην αποκαλύπτουν τα δεδομένα που λαμβάνουν για το υπόλοιπο της ζωής τους.
      «Η CIA λαμβάνει υπόψη της ζητήματα ασφάλειας και αντικατασκοπείας σε κάθε ενέργεια που αναλαμβάνει». — με τη σειρά του, σημείωσε η εκπρόσωπος της CIA Λιζ Λάιονς.
      Σύμφωνα με αυτήν, αυτή η πολιτική του τμήματος παραμένει επίκαιρη ακόμη και σε περίπτωση απόλυσης ορισμένων υπαλλήλων.
      Στις 7 Μαρτίου, ο Τραμπ ζήτησε την απόλυση αξιωματούχων που παραμελούν τα καθήκοντά τους.
      Σημείωσε επίσης ότι εάν τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου αρνηθούν να κάνουν περικοπές, τότε ο επικεφαλής του Τμήματος Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας (DOGE), ο Ίλον Μασκ θα πρέπει να το φροντίσει .
      Ωστόσο, τον Μάρτιο, τα μέσα ενημέρωσης έμαθαν για τα σχέδια του Λευκού Οίκου να επαναφέρει 24.000 απολυμένους δημοσίους υπαλλήλους.
      Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αξιωματούχοι έχουν ήδη υποβάλει έγγραφα και δηλώσεις «που περιγράφουν λεπτομερώς τις προσπάθειες των ομάδων τους να προσλάβουν εκ νέου απολυμένους εργαζομένους προκειμένου να συμμορφωθούν με τις δικαστικές εντολές». Επιπρόσθετα, δύο ομοσπονδιακοί δικαστές διέταξαν την προσωρινή επαναφορά των εργαζομένων που βρίσκονταν υπό δοκιμασία όταν απολύθηκαν.
      –
      ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Associated Press: Το κύμα απολύσεων των Τραμπ και Μασκ αυξάνει τον κίνδυνο για κατασκοπεία - Συνεχίζουν τον πόλεμο τα συστημικά Μέσα έναντι του νέου Προέδρου
      Καθώς ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και ο δισεκατομμυριούχος σύμβουλός του Έλον Μασκ αναδιαμορφώνουν, μέσω περικοπών, την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, χιλιάδες εργαζόμενοι με κρίσιμες πληροφορίες και διασυνδέσεις, βρίσκονται τώρα σε αναζήτηση εργασίας.
      Για τη Ρωσία, την Κίνα και άλλους αντιπάλους, η αναταραχή στην Ουάσινγκτον, καθώς το Τμήμα Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας (DOGE) του Μασκ εξαπολύει ένα κύμα απολύσεων στις κυβερνητικές υπηρεσίες, αποτελεί μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία να στρατολογήσουν πληροφοριοδότες, λένε ειδικοί σε θέματα εθνικής ασφάλειας και πληροφοριών στο Associated Press.
      Κάθε πρώην ομοσπονδιακός υπάλληλος με γνώση ή πρόσβαση σε ευαίσθητες πληροφορίες ή συστήματα θα μπορούσε να αποτελέσει στόχο, αναφέρει το πρακτορείο. Και εξηγεί: Όταν χιλιάδες εργαζόμενοι καλούνται να εγκαταλείψουν μαζικά τις θέσεις τους, αυτό αυξάνει τους στόχους.
      "Αυτές οι πληροφορίες είναι εξαιρετικά πολύτιμες και δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η Ρωσία και η Κίνα και άλλοι οργανισμοί θα στρατολογούσαν κυβερνητικούς υπαλλήλους", δήλωσε η Τερέζα Πέιτον, πρώην επικεφαλής του Λευκού Οίκου για θέματα πληροφοριών επί προεδρίας Τζορτζ Μπους, η οποία τώρα διευθύνει τη δική της εταιρεία κυβερνοασφάλειας.
      Κρίσιμα δεδομένα
      Κάθε χρόνο κατά μέσο όρο περισσότεροι από 100.000 ομοσπονδιακοί υπάλληλοι εγκαταλείπουν τη δουλειά τους. Ορισμένοι συνταξιοδοτούνται, άλλοι "μεταναστεύουν" στον ιδιωτικό τομέα. Φέτος, μέσα σε τρεις μήνες, οι απολύσεις έχουν ήδη εκτιναχθεί.
      Το AP σχολιάζει, ωστόσο, ότι δεν είναι μόνο οι αξιωματούχοι των υπηρεσιών πληροφοριών που παρουσιάζουν δυνητικούς κινδύνους για την ασφάλεια. Πολλές υπηρεσίες και οργανισμοί εποπτεύουν τεράστιες ποσότητες δεδομένων που περιλαμβάνουν προσωπικά δεδομένα, καθώς και ευαίσθητες πληροφορίες σχετικά με την εθνική ασφάλεια και τις κυβερνητικές επιχειρήσεις.
      Οι αποχωρούντες υπάλληλοι θα μπορούσαν επίσης να διαρρεύσουν χρήσιμα μυστικά ασφαλείας που θα επέτρεπαν σε κάποιον να διεισδύσει σε κυβερνητικές βάσεις δεδομένων ή σε φυσικά γραφεία.
      Το Γραφείο του Εμπορικού Αντιπροσώπου των ΗΠΑ, για παράδειγμα, διατηρεί πληροφορίες σχετικά με εμπορικές διαπραγματεύσεις οι οποίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν έναν αντίπαλο να υπονομεύσει τις Ηνωμένες Πολιτείες.
      Επίσης, τα ομοσπονδιακά αρχεία στεγάζουν δεδομένα σχετικά με μυστικές επιχειρήσεις και πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών πληροφοριών ενώ οι βάσεις δεδομένων του Πενταγώνου περιέχουν πληθώρα ευαίσθητων πληροφοριών σχετικά με τις στρατιωτικές δυνατότητες των ΗΠΑ. Παράλληλα, το υπουργείο Ενέργειας εποπτεύει πολλά από τα επτασφράγιστα πυρηνικά μυστικά της χώρας.
      "Αυτό συμβαίνει ακόμη και σε καλές εποχές - κάποιος από τις μυστικές υπηρεσίες που για προσωπικούς, οικονομικούς, ή άλλους λόγους, μπαίνει σε μια πρεσβεία για να "πουλήσει" την Αμερική - αλλά το DOGE, τώρα, το πάει σε ένα εντελώς νέο επίπεδο", δήλωσε ο Τζον Σίντλερ, πρώην αξιωματούχος της αντικατασκοπείας.
      Μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό των πολλών εκατομμυρίων Αμερικανών που έχουν εργαστεί για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει κατηγορηθεί ποτέ για κατασκοπεία. Ο συντριπτικός αριθμός είναι "ευσυνείδητοι πατριώτες που δεν θα πρόδιδαν ποτέ την πατρίδα τους", δήλωσε η Πέιτον.
      "Ακόμα και ένα άτομο μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ζημιά"
      Αρκούν ένας ή δύο δυσαρεστημένοι εργαζόμενοι για να προκαλέσουν κρίση εθνικής ασφάλειας. Ο πρώην πράκτορας του FBI Ρόμπερτ Χάνσεν και ο πρώην αξιωματικός της CIA Αλντριχ Έιμς, κατάσκοποι που στρατολόγησε Ρωσία, δείχνουν πόσο επιζήμιος μπορεί να γίνει ένας μόνο πληροφοριοδότης.
      Ο Χάνσεν αποκάλυψε κρίσιμες πληροφορίες σχετικά με τη συλλογή πληροφοριών των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων λεπτομερειών που, σύμφωνα με τις αρχές, ήταν εν μέρει υπεύθυνες για την αποκάλυψη αμερικανικών πληροφοριοδοτών στη Ρωσία, οι οποίοι αργότερα εκτελέστηκαν επειδή εργάζονταν για λογαριασμό της Αμερικής.
      Οι πιθανότητες ένας οργισμένος πρώην υπάλληλος να απευθυνθεί σε μια ξένη δύναμη αυξάνονται καθώς πολλοί ομοσπονδιακοί υπάλληλοι χάνουν τη δουλειά τους, δήλωσαν οι ειδικοί.
      Την ίδια στιγμή, ξένες δυνάμεις ερευνούν όλους τους πρώην εργαζόμενους που θα μπορούσαν να "τουμπάρουν" και "κυνηγούν" τον έναν πληροφοριοδότη που θα μπορούσε να προσφέρει ένα μεγάλο πλεονέκτημα για τη χώρα τους. "Είναι ένα παιχνίδι αριθμών", δήλωσε ο Σίντλερ.
      "Όταν πρόκειται για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, όταν πρόκειται για κλοπή ευαίσθητης τεχνολογίας, όταν πρόκειται για πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας ή σε χρηματοπιστωτικά συστήματα, ένας υπάλληλος της Εφορίας ή της Κοινωνικής Υπηρεσίας που είναι πραγματικά αναστατωμένος με αυτό που κάνει το DOGE, είναι στην πραγματικότητα ο μεγαλύτερος κίνδυνος", δήλωσε ο Μοντόγια.
      Κάποτε οι αξιωματούχοι του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών ήταν οι πρωταρχικοί στόχοι των ξένων κατασκόπων που ήθελαν να μετατρέψουν έναν πληροφοριοδότη. Αλλά τώρα, χάρη στον τεράστιο όγκο πληροφοριών που κατέχουν πολλές υπηρεσίες και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που θα μπορούσε να δώσει στην Κίνα ή τη Ρωσία, αυτό δεν ισχύει πλέον.
      Το διαδίκτυο έχει καταστήσει πολύ πιο εύκολο για ξένες δυνάμεις να εντοπίζουν και να στρατολογούν δυνητικούς πληροφοριοδότες. Κάποτε, οι αξιωματικοί των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών έπρεπε να περιμένουν έναν απογοητευμένο πράκτορα να κάνει εκείνος το πρώτο βήμα ή να περάσουν από τη χρονοβόρα διαδικασία εντοπισμού των πρόσφατα αποχωρησάντων ομοσπονδιακών υπαλλήλων που θα μπορούσαν να "λυγίσουν".
      Τώρα, το μόνο που χρειάζεται είναι ένα προφίλ στο LinkedIn, μέσω του οποίου μπορούν να εντοπίσουν με μια γρήγορη έρευνα πρώην ομοσπονδιακούς υπαλλήλους σε αναζήτηση εργασίας, ακόμη και μέσω αγγελίας.
      "Μπαίνεις στο LinkedIn, βλέπεις κάποιον που ήταν "πρώην υπάλληλος του Υπουργείου Άμυνας και τώρα ψάχνει για δουλειά" και λες "Μπίνγκο"", δήλωσε ο Σίντλερ.
      Πηγή: capital.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Τι είδους πόλεμο και τι όπλα χρειάζεται η Ευρώπη; - Μπορεί να αμυνθεί χωρίς τις ΗΠΑ;
      Το 2024, οι χώρες μέλη της Ε.Ε. δαπάνησαν 355 δισεκατομμύρια ευρώ για όπλα, σχεδόν τρεις φορές περισσότερα από τη Ρωσία.
      Μιχάλης Ψύλος • psilosm@naftemporiki.gr
      Το 2025 ο αμυντικός προϋπολογισμός των Ηνωμένων Πολιτειών είναι 849,8 δισεκατομμύρια δολάρια -σχεδόν τρεισήμισι φορές μεγαλύτερος από αυτόν της Κίνας (246 δισεκατομμύρια δολάρια) και σχεδόν επτά φορές εκείνος της Ρωσίας (126 δισεκατομμύρια δολάρια).
      Το 2024, οι χώρες μέλη της Ε.Ε. δαπάνησαν 355 δισεκατομμύρια ευρώ για όπλα, σχεδόν τρεις φορές περισσότερα από τη Ρωσία. Ο πληθυσμός της Ευρώπης (μαζί με τη Βρετανία), είναι 518 εκατομμύρια, εκ των οποίων τα 110 εκατομμύρια, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών, είναι ηλικίας μεταξύ 18 και 34 ετών. Οι υπηρετούντες στρατιώτες στην Ευρώπη ανέρχονται σε 1,47 εκατομμύρια και άλλοι 1,75 εκατομμύρια είναι σε εφεδρεία.
      Η Ρωσία, με σταθερά μειούμενο πληθυσμό περίπου 142 εκατομμυρίων ανθρώπων και με λιγότερους από 30 εκατομμύρια μεταξύ 18 και 34 ετών, βασίζεται σε μια ενεργή δύναμη 1,32 εκατομμυρίων, συν δύο εκατομμύρια εφέδρους.
      Τα στοιχεία δείχνουν ότι εάν η Ε.Ε. βλέπει τη Ρωσία ως απειλή, σίγουρα δεν οφείλεται στο ότι τα κράτη-μέλη της δεν ξοδεύουν ήδη αρκετά για όπλα ή επειδή δεν υπάρχουν αρκετοί στρατιώτες στην Ευρώπη για να αντιμετωπίσουν τις υποτιθέμενες ρωσικές εισβολές, ως το 2030, όπως υποστηρίζουν δυτικές μυστικές υπηρεσίες. Αλλά επειδή τα χρήματα για την άμυνα δαπανώνται πολύ άσχημα και επειδή, ελλείψει πολιτικής ενότητας, οι εθνικοί στρατοί των χωρών μελών δεν διαθέτουν καμία συντονισμένη ευρωπαϊκή διοίκηση.
      Και χωρίς αυτό, τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια δεν θα χρησιμεύσουν για τη χρηματοδότηση ενός ανύπαρκτου κοινού στρατού της Ε.Ε., αλλά μόνο για τον εξοπλισμό μέχρι τα δόντια των χωρών μελών: όπως η Γερμανία και η Γαλλία, όπου η άκρα δεξιά με το AfD και το Εθνικό Μέτωπο, απειλεί βραχυπρόθεσμα έως μεσοπρόθεσμα να πάρει την εξουσία, εκμεταλλευόμενη ένα εκλογικό σώμα εξοργισμένο από τις κοινωνικοοικονομικές αποτυχίες των σημερινών κυβερνήσεων.
      Διπλωματία του αφοπλισμού
      Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, η Ευρώπη -αντί να υποδαυλίζει επικίνδυνους εθνικισμούς- θα είχε κάθε συμφέρον να επιδιώξει εποικοδομητικά τον διάλογο και την ειρηνική συνεργασία με όλους τους φορείς του πολυπολικού κόσμου που αντικατέστησαν τα τελευταία 30 χρόνια, την ηγεμονία των ΗΠΑ. Να διαπραγματευτεί η Ευρώπη εγγυήσεις αμοιβαίας ασφάλειας για ολόκληρη την Γηραιά ήπειρο. Οχι μόνο με τον Πούτιν αλλά και με τον Τραμπ, δεδομένων των πολυδιαφημιζόμενων φιλοδοξιών του για τη Γροιλανδία.
      Πάνω από όλα, η Ευρώπη θα έπρεπε να σπεύσει να επανεργοποιήσει τη διπλωματία αφοπλισμού, ιδιαίτερα τον πυρηνικό, δεδομένου ότι η Ρωσία διαθέτει 5.580 πυρηνικές κεφαλές, έναντι 290 για τη Γαλλία και 225 για το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι ΗΠΑ έχουν 5.044 πυρηνικές κεφαλές αλλά ο Τραμπ έχει ήδη δείξει ότι προτιμά τον διάλογο με τον Πούτιν. Ανεξάρτητα από όλα αυτά, η Ευρώπη, ανίκανη για οποιαδήποτε λογική και αυτόνομη σκέψη, επιλέγει να επιδεινώσει δραστικά τις ήδη επισφαλείς συνθήκες διαβίωσης των πολιτών της, χαρίζοντας μια χιονοστιβάδα χρημάτων στους κολοσσούς της ευρωπαϊκής και ιδιαίτερα της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας
      Τα χρήματα δεν λύνουν το πρόβλημα
      Το πρόσφατο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 20ής Μαρτίου σχετικά με το θέμα της κοινής άμυνας ήταν μια σαφής αποτυχία. Γιατί μπορεί να συμφωνήθηκε η χρηματοδότηση του επανεξοπλισμού, αλλά οι χώρες-μέλη παρέμειναν προσηλωμένες στις παλιές αρχές σύμφωνα με τις οποίες η ευρωπαϊκή άμυνα, όταν δημιουργηθεί, θα έχει συμπληρωματικό χαρακτήρα προς το ΝΑΤΟ και, για τα κράτη που είναι μέλη του, αυτό παραμένει το θεμέλιο της συλλογικής τους άμυνας.
      Σε αυτό προστίθεται μια αναφορά στην ιδιαιτερότητα της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας ορισμένων κρατών-μελών, πράγμα που σημαίνει ότι σε αυτό το θέμα οι διάφορες χώρες μπορούν να πράξουν όπως θέλουν και σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. Ουσιαστικά, η άμυνα παραμένει προνόμιο των κρατών-μελών. Τίποτα συγκεκριμένο για την κοινή άμυνα, αλλά ούτε για τον συντονισμό μεταξύ των κρατών μελών, για την αμυντική βιομηχανική πολιτική, για την ανάπτυξη κοινών στρατηγικών σχεδίων ή οτιδήποτε θα μπορούσε να καθησυχάσει τους ευρωπαίους πολίτες ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη σκέφτονται ενιαία για την άμυνά τους.
      Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβεβαιώνει την πολιτική της αδυναμία, την έλλειψη αποτελεσματικότητας στη διεθνή σκηνή, ως ισότιμου εταίρου.
      Το μόνο ευρωπαϊκό κράτος που φαίνεται να έχει κάνει ξεκάθαρη επιλογή είναι η Γερμανία, με επικεφαλής τον επόμενο καγκελάριο, Φρίντριχ Μερτς. Πρώην επιχειρηματίας ο Μερτς, κατάλαβε αμέσως ότι ήταν απαραίτητο να αλλάξει το Σύνταγμα και να απαλλαγεί από το Schuldenbremse (φρένο χρέους) που εισήχθη το 2009 στο σύνταγμα της χώρας, του οποίου οι επιπτώσεις στη γερμανική οικονομία ήταν καταστροφικές. Έχοντας κάνει αυτό, ακόμη και πριν μπει στην Καγκελαρία , το σχέδιό του Μερτς είναι να επενδύσει ένα βουνό χρημάτων, κάπου ένα τρισεκατομμύριο ευρώ, σε υποδομές και άμυνα.
      Κάθε φορά βέβαια που η Γερμανία εξοπλίζεται, για την Ευρώπη γίνεται επώδυνη και ενοχλητική λόγω του ιστορικού παρελθόντος. Πολλοί αναρωτιούνται τι θέλει να κάνει το Βερολίνο με τις επόμενες επενδύσεις. Σίγουρα, όχι πόλεμο με τη Ρωσία ή τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά μπορεί κάλλιστα να φιλοδοξεί να γίνει και πάλι η ατμομηχανή της Ευρώπης.
      Πόλεμο με τη Ρωσία;
      Η Ρωσία διεξάγει ασφαλώς, πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας για περισσότερα από τρία χρόνια, αλλά ήταν η ξαφνική αποστασιοποίηση των ΗΠΑ του Τραμπ από τους Ευρωπαίους συμμάχους που αναμφίβολα, άλλαξε την κατάσταση. Και η Ε.Ε. θέλει να δαπανήσει σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο ευρώ επιπλέον για εξοπλισμούς.
      Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, η Ευρώπη θα πρέπει θεωρητικά να είναι σε θέση να διεξάγει έναν μεγάλο πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, προειδοποίησε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, παρουσιάζοντας τη Λευκή Βίβλο για την ευρωπαϊκή άμυνα. Αλλά τα χρήματα από μόνα τους δεν θα λύσουν τα προβλήματα της άμυνας.
      Ποια όπλα χρειάζεται τώρα η Ευρώπη; Η εποχή των μαζικών στρατών του Ψυχρού Πολέμου έχει τελειώσει, σχεδόν όλοι οι ειδικοί συμφωνούν σε αυτό. «Τα άρματα μάχης θα χρειαστούν ακόμη στο μέλλον για την κατάληψη εδαφών», λέει ο καθηγητής Μίκαελ Μπρζόσκα από το Ινστιτούτο για την Έρευνα για την Ειρήνη και την Πολιτική Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. «Ωστόσο, ο πόλεμος στην Ουκρανία έδειξε ότι τα τανκς είναι πολύ ευάλωτα σε επιθέσεις με drone».
      Το βαρύ πυροβολικό θα χρειαστεί ακόμα στο μέλλον, αλλά σε μικρότερη κλίμακα, λέει ο Μπρζόσκα. «Οι Ουκρανοί έδειξαν όμως ότι τα καθήκοντα του πυροβολικού πλέον εκπληρώνονται όλο και περισσότερο από drones καμικάζι», εξηγεί.
      Drones και αεροσκάφη
      Η κατάσταση είναι παρόμοια με τα μαχητικά αεροσκάφη. Για δεκαετίες, η συζήτηση επαναλαμβάνεται για το εάν αυτά θα είναι ακόμα απαραίτητα στο μέλλον, λέει ο Μίκαελ Μπρζόσκα. Πιο πρόσφατα, ο Ελον Μασκ αμφισβήτησε τη χρησιμότητα του αμερικανικού αεροσκάφους F-35 – και αμέσως συνάντησε την αντίθεση από ειδικούς. Ο Μίκαελ Μπρζόσκα πιστεύει επίσης ότι θα υπάρχουν ακόμη μαχητικά αεροσκάφη στο μέλλον: «Έχουν το πλεονέκτημα ότι δεν είναι τόσο ευάλωτα όσο τα drones».
      Δεδομένης της αυξανόμενης σημασίας των drones στον πόλεμο, ο Μπρζόσκα αναμένει ότι οι αμυντικές εταιρείες θα προωθήσουν επίσης την αυτοματοποίηση στο πεδίο της μάχης. «Φυσικά, υπάρχει μια σκοτεινή πλευρά σε αυτό, ο φόβος ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα γίνει με κάποιο τρόπο ανεξάρτητη», λέει ο ερευνητής. «Αλλά αυτό πιθανότατα μπορεί να λυθεί».
      Εκτός από μαχητικά αεροσκάφη και τα drones, η Ευρώπη θα χρειαστεί πρωτίστως αντιαεροπορικά όπλα, ρουκέτες και πυραύλους κρουζ, για την αναχαίτιση των εχθρικών δυνάμεων: «Όταν χτίζει κανείς οπλοστάσια επιθετικών πυραύλων, ωστόσο, πρέπει να προσέχει κανείς να μην αντιμετωπίσει εχθρικά προληπτικά μέτρα», επισημαίνει ο ερευνητής συγκρούσεων.
      Μπορεί η Ευρώπη να αμυνθεί χωρίς τις ΗΠΑ;
      Από τότε που οι ΗΠΑ σταμάτησαν για λίγο να παρέχουν στην Ουκρανία πληροφορίες και δορυφορικές εικόνες στις αρχές Μαρτίου, μεγάλωσε η δυσπιστία στην Ευρώπη. Υπάρχει υπερβολική ανησυχία ότι η κυβέρνηση Τραμπ θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την εξάρτηση των Ευρωπαίων.
      Ωστόσο, ο Μίκαελ Μπρζόσκα θεωρεί υπερβολική αυτή την ανησυχία. «Οι ΗΠΑ προμηθεύουν εδώ και δεκαετίες όλα τα είδη των χωρών με όπλα και δεν έχει βρεθεί ότι είναι αναξιόπιστες», υποστηρίζει. «Και ο Ντόναλντ Τραμπ έχει επίσης συμφέρον να διασφαλίσει ότι η αμερικανική βιομηχανία όπλων μπορεί να συνεχίσει να πουλά όπλα στην Ευρώπη».
      Επιπλέον, θα μπορούσαν να προκύψουν «τεράστια προβλήματα» εάν οι Ευρωπαίοι προσπαθούσαν πλέον καταναγκαστικά να γίνουν εντελώς ανεξάρτητοι. «Πολλά εξαρτήματα στα ευρωπαϊκά οπλικά συστήματα προέρχονται από τις ΗΠΑ και δεν μπορούν να αντικατασταθούν από τη μια μέρα στην άλλη.
      Πηγή: naftemporiki.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Επικοινωνία Τραμπ - Ερντογάν: Ανοικτό το ενδεχόμενο άρσης κυρώσεων και πώληση των F-35

      Εξελίξεις ως προς τα εξοπλιστικά της Τουρκίας δρομολογεί το γεγονός ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ εξετάζει το ενδεχόμενο άρσης των κυρώσεων και συνέχισης της πώλησης μαχητικών αεροσκαφών F-35 στην Τουρκία έπειτα από συνομιλία που είχε με τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
      Σύμφωνα με δύο πηγές που μίλησαν στο αμερικανικό δίκτυο Fox News Digital, ο Τραμπ εξέφρασε την πρόθεση να βοηθήσει στην ολοκλήρωση της πώλησης των μαχητικών αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία και είναι ανοιχτός στην ιδέα να πουλήσει στην Τουρκία τα αεροσκάφη F-35, εάν οι δύο πλευρές μπορέσουν να καταλήξουν σε μια συμφωνία που θα καθιστά το ρωσικό πυραυλικό σύστημα S-400 της Τουρκίας μη λειτουργικό.
      Η συμφωνία αυτή θα μπορούσε να μοιάζει με τη μερική αποσυναρμολόγηση των μηχανικών μερών του πυραυλικού συστήματος ή τη μεταφορά τους σε μια ελεγχόμενη από τις ΗΠΑ βάση στην Τουρκία.
      Υπενθυμίζεται ότι το Κογκρέσο ενέκρινε το 2024 την πώληση 40 αεροσκαφών F-16 και κιτ εκσυγχρονισμού για 79 αεροσκάφη του σημερινού στόλου της Τουρκίας για 23 δισ. δολάρια, αλλά υπάρχουν συνεχείς διαπραγματεύσεις μεταξύ του υπουργείου Άμυνας της Τουρκίας και της Lockheed Martin, η οποία κατασκευάζει το αεροσκάφος.
      Η ομάδα του Τραμπ έχει ζητήσει νομική και τεχνική ανάλυση για το πώς θα μπορούσε να αποφύγει να θεωρήσει ότι η Τουρκία παραβιάζει τις κυρώσεις της Νομοθεσίας CAATSA (Countering America's Adversaries Through Sanctions Act), σύμφωνα με μια πηγή που γνωρίζει το αίτημα.
      Οι ΗΠΑ συμφώνησαν να παρατείνουν την παρέκκλιση που επιτρέπει στην Τουρκία να αγοράζει ρωσικό φυσικό αέριο μέχρι τον Μάιο, όπως ανέφερε το Bloomberg την Πέμπτη.
      Ο Τραμπ και ο Ερντογάν μίλησαν τηλεφωνικά την Κυριακή και η τουρκική κυβέρνηση επιδιώκει να σταθεροποιήσει τα σχέδια για να φέρει τον Ερντογάν στις ΗΠΑ για να επισκεφθεί τον Τραμπ στο εγγύς μέλλον.
      Η τουρκική πρεσβεία επεσήμανε μια ανάγνωση του τηλεφωνήματος από το γραφείο του Ερντογάν, σύμφωνα με την οποία ο πρόεδρος εξέφρασε στον Τραμπ ότι «για να αναπτυχθεί η συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας, είναι απαραίτητο να τερματιστούν οι κυρώσεις CAATSA, να ολοκληρωθεί η διαδικασία προμήθειας των F-16 και να οριστικοποιηθεί η εκ νέου συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35».
      Ο Ερντογάν ζήτησε από τις ΗΠΑ να άρουν τις κυρώσεις στη Συρία, όπου μια νέα κυβερνητική δύναμη, η HTS, ανέτρεψε τον Μπασάρ αλ Άσαντ με την υποστήριξη της Τουρκίας. Η αμερικανική πλευρά δεν παρείχε μια ανάγνωση της κλήσης.
      Επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες του Fox News στρατιωτικές πηγές στις ΗΠΑ
      Την είδηση του Fox News επιβεβαίωσαν, εξάλλου, και στρατιωτικές πηγές στο Military Watch Magazine, όπου ανέφεραν - μεταξύ άλλων - τα εξής: Οι αναφορές αυτές [στο Fox News] ακολουθούν μια δήλωση του Τούρκου υπουργού Άμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ στις 26 Νοεμβρίου, με την οποία αποκάλυψε ότι η Άγκυρα είχε υποβάλει επίσημα εκ νέου αίτημα για την αγορά 40 μαχητικών F-35A και ότι είχε ενημερώσει την Επιτροπή Προγραμματισμού και Προϋπολογισμού του τουρκικού κοινοβουλίου ότι η Ουάσινγκτον θα μπορούσε να επανεξετάσει την πώληση των αεροσκαφών υπό την επερχόμενη κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ. Ο ίδιος υποστήριξε τότε ότι Αμερικανοί αξιωματούχοι είχαν εκφράσει ανοιχτό πνεύμα στο ενδεχόμενο προμήθειας των αεροσκαφών».
      Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, τον Σεπτέμβριο του 2024 αναφέρθηκε ότι η Τουρκία είχε σημειώσει σημαντική πρόοδο στις συνομιλίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με τις λεπτομέρειες των σχεδίων για τον παροπλισμό του συστήματος S-400, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες φέρεται να είχαν υποβάλει λεπτομερή πρόταση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Μια λύση που θα σώζει τα προσχήματα αναμένεται να δει τους S-400 να μεταφέρονται στον αμερικανικό έλεγχο, ενώ τα συστήματα θα παραμείνουν ωστόσο σε τουρκικό έδαφος, με τον ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ τομέα της αεροπορικής βάσης του Ιντσιρλίκ να θεωρείται ένας από τους κυριότερους πιθανούς προορισμούς. Αυτό έχει εγείρει σημαντική πιθανότητα οι ΗΠΑ και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ να αποκτήσουν εξαιρετικά ευαίσθητες πληροφορίες σχετικά με τους S-400, στους οποίους βασίζονται σε μεγάλο βαθμό η Ρωσία και ορισμένοι στρατηγικοί εταίροι της, όπως η Λευκορωσία και η Αλγερία, για την υπεράσπιση του εναέριου χώρου τους.
      Η προμήθεια των F-35 από την Τουρκία θεωρήθηκε προηγουμένως ότι ευνοεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ και ευρύτερα του ΝΑΤΟ για την αύξηση της πίεσης στη γειτονική Συρία, με την ανατροπή της συριακής κυβέρνησης να αποτελεί βασικό στόχο των μελών της συμμαχίας από τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης Ομπάμα. Οι τουρκικές και οι συριακές δυνάμεις έχουν συγκρουστεί πολλές φορές από το 2011, με τις δύο πλευρές να έχουν καταρρίψει αρκετά πολεμικά αεροσκάφη της άλλης. Η ανατροπή της συριακής κυβέρνησης από τους υποστηριζόμενους από την Τουρκία ισλαμιστές αντάρτες τον Δεκέμβριο του 2024, ωστόσο, επιτρέπει στην Άγκυρα να επικεντρωθεί εκ νέου στη συμβολή στα ευρύτερα συμφέροντα ασφαλείας του ΝΑΤΟ σε ένα ευρύτερο φάσμα θεάτρων. Ο σημερινός στόλος μαχητικών αεροσκαφών της Τουρκίας θεωρείται από τους πιο απαρχαιωμένους στο ΝΑΤΟ και αποτελείται εξ ολοκλήρου από μαχητικά αεροσκάφη F-4 της εποχής του πολέμου του Βιετνάμ και παλαιότερες παραλλαγές των F-16, τα οποία βασίζονται σε γερασμένα ραντάρ συστοιχίας μηχανικής σάρωσης.
      Τι είχε συμβεί με το πρόγραμμα των F-35
      Υπενθυμίζεται πως η Τουρκία αποβλήθηκε από το πρόγραμμα του F-35 μετά την αγορά ενός ρωσικού κινητού συστήματος πυραύλων-αέρος S-400, λόγω ανησυχιών για κατασκοπεία που σχετίζονται με την ύπαρξη ενός συστήματος που λειτουργεί υπό τη διοίκηση του Κρεμλίνου τόσο κοντά σε μια αμερικανική τεχνολογία υψηλού επιπέδου, όπως το F-35.
      «Το F-35 δεν μπορεί να συνυπάρξει με μια ρωσική πλατφόρμα συλλογής πληροφοριών που θα χρησιμοποιηθεί για να μάθει για τις προηγμένες δυνατότητές του», είχε δηλώσει ο Λευκός Οίκος το 2019, προσθέτοντας ότι η αγορά θα είχε “επιζήμιες επιπτώσεις” στη συμμετοχή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ.
      Η Άγκυρα είχε μεσολαβήσει για τη συμφωνία ύψους 2,5 δισ. δολαρίων με τη Ρωσία για τους S -400 το 2017, παρά τις προειδοποιήσεις των ΗΠΑ ότι θα υπήρχαν πολιτικές και οικονομικές συνέπειες. Σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν την Τουρκία, οι ΗΠΑ προσφέρθηκαν να τους πουλήσουν το σύστημα Patriot, αλλά η Άγκυρα ήθελε μαζί με το σύστημα και την ευαίσθητη πυραυλική τεχνολογία του συστήματος και οι ΗΠΑ αρνήθηκαν.
      Οι αμερικανικές σκέψεις έρχονται μετά την προσφορά του Ηνωμένου Βασιλείου στην Τουρκία για την αγορά 40 μαχητικών αεροσκαφών Eurofighter Typhoon την περασμένη εβδομάδα.
      Μια κίνηση πώλησης στην Τουρκία F-35 θα αποδεικνυόταν αμφιλεγόμενη και θα προκαλούσε ανησυχία από συμμάχους των ΗΠΑ, όπως το Ισραήλ, όπου η Τουρκία διέκοψε όλες τις σχέσεις λόγω του πολέμου στη Γάζα πέρυσι, και την Ελλάδα λόγω των διαφορών για την Κύπρο και την υφαλοκρηπίδα.
      Τι λένε οι ειδικοί
      Οι ειδικοί περιγράφουν τα F-35 ως «status symbol». «Το κλαμπ των F-35 είναι πραγματικά για αξιόπιστους συμμάχους», δήλωσε ο Τζόναθαν Σάντσερ, εκτελεστικός διευθυντής στο Ίδρυμα για την Υπεράσπιση των Δημοκρατιών.
      «Πρόκειται για μια Τουρκία που υποστηρίζει τους Χούθι, τους οποίους βομβαρδίζει ο πρόεδρος Τραμπ και υποστηρίζει τη Χαμάς και υποστηρίζει τη Χεζμπολάχ», δήλωσε ο Έντι Ζεμενίδης, εκτελεστικός διευθυντής του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας. «Γνωρίζουμε ότι δεν θέλουν να είναι πελάτης, αλλά ανταγωνιστής στην αγορά όπλων».
      Ωστόσο, η απομόνωση της Τουρκίας, η οποία διαθέτει τον δεύτερο μεγαλύτερο μόνιμο στρατό μετά τις ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, θα μπορούσε να την ωθήσει να απευθυνθεί στη Ρωσία και την Κίνα για προμήθειες όπλων.
      «Ο Τραμπ πρόκειται να κάνει μια επιχειρηματική συμφωνία εδώ, σωστά; Δεν χρειαζόμαστε την Τουρκία με σχεδόν ένα εκατομμύριο στρατιώτες στην άλλη πλευρά και να κλίνει περισσότερο προς τη Ρωσία και την Κίνα, σωστά;», δήλωσε ο Τζόναθαν Μπας, διευθύνων σύμβουλος της Argent LNG και ειδικός στο διεθνές εμπόριο.
      «Η Τουρκία είναι ένα άλυτο αγκάθι για τη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Σίγουρα φαίνεται να αποτελεί προτεραιότητα αυτή τη στιγμή για την κυβέρνηση Τραμπ να προσπαθήσει να την επαναφέρει στο μαντρί», είπε ο Σάντσερ.
      Ωστόσο, πρόσθεσε: «Υπάρχει το έλλειμμα δημοκρατίας και οι αυταρχικές τάσεις του Ερντογάν. Όλα αυτά τα πράγματα δημιουργούν μια πολύ θολή εικόνα για την εμπλοκή των ΗΠΑ. Επομένως, ο αγοραστής πρέπει να προσέχει».
      «Η Τουρκία είναι μια σημαντική οικονομία. Πρέπει να βρεθεί στη σωστή πλευρά του φράχτη. Τη χρειαζόμαστε από την άποψη της εφοδιαστικής αλυσίδας», αντέτεινε ο Μπας.
      Πρόσθεσε ότι οι ΗΠΑ πρέπει να συνεργαστούν με την Τουρκία στην εξόρυξη ορυκτών σπάνιων γαιών. «Η Τουρκία έχει πολύ περισσότερες υποδομές εξόρυξης», είπε. «Μπορούν να μας βοηθήσουν με τις επιχειρήσεις εξόρυξης στην Αφρική. Δεν έχουμε τους ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να το κάνουν αυτό».
      «Αν δεν δώσετε στον Ερντογάν μια θέση στο τραπέζι, θα φτιάξει το δικό του τραπέζι», προειδοποίησε ο Μπας.
      «Θέλει να τον σέβονται, όπως θα έπρεπε. Έχει 80 εκατομμύρια ανθρώπους που εκπροσωπεί. Αλλά πρέπει να του δώσουμε σαφείς γραμμές δέσμευσης», πρόσθεσε ο ίδιος.
      Πηγή: liberal.gr 
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Θράκη και Αν. Αιγαίο: Έρευνες της ΕΥΠ για μαζικές «τουρκικές επενδύεις» σε real estate!
      Βασίλης Γ. Λαμπρόπουλος
      Τι ψάχνει η ΕΥΠ στη Θράκη και σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου
      Στο μικροσκόπιο της ΕΥΠ καθώς και της Αρχής Καταπολέμησης Μαύρου Χρήματος είναι – όπως αποκαλύπτουν «ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» – τουλάχιστον 20-30 τούρκοι επενδυτές «ειδικού ενδιαφέροντος», που προχωρούν από το προηγούμενο καλοκαίρι σε αγορές ακινήτων σε παραμεθόριες περιοχές.
      Ο λόγος αφορά κυρίως τον Εβρο, αλλά και νησιά του Αιγαίου, όπως τη Ρόδο, την Κω, τη Λέσβο κ.ά. Κύριο ζητούμενο των Αρχών αποτελεί εάν αυτό το αιφνιδιαστικό τουρκικό ενδιαφέρον στο ελληνικό «real estate» υποκρύπτει τυχόν… ύποπτους σκοπούς.
      Την ίδια ώρα στο στόχαστρο των ερευνητικών Αρχών είναι και τουλάχιστον δέκα περιπτώσεις μουσουλμάνων της Θράκης, αλλά και άλλων προσώπων που φέρεται ότι συσσωρεύουν μέσω εράνων και εισφορών διαφόρων σωματείων (ακόμη και αθλητικών) μεγάλα χρηματικά ποσά, τα οποία σε μία ενδεικτική περίπτωση φέρεται ότι στάλθηκαν μέσω ευρωπαϊκής πρωτεύουσας σε αραβική οργάνωση.
      Εθνική ασφάλεια. Αυτές είναι ορισμένες μόνο από τις άγνωστες έρευνες των ελληνικών ελεγκτικών Αρχών για το τουρκικό «επενδυτικό» ενδιαφέρον που σημειώνεται – μέσω κυρίως της απόκτησης Golden Visa – στην Ελλάδα και προκαλεί το ενδιαφέρον της ελληνικής κυβέρνησης. Η τελευταία, από την πλευρά της, έχει κινητοποιήσει όλους τους ερευνητικούς μηχανισμούς προκειμένου να καταγραφεί σε πραγματικούς όρους ο ενδεχόμενος κίνδυνος που υπάρχει, κυρίως για ζητήματα εθνικής ασφάλειας.
      Κατά βάση πολλοί τούρκοι επενδυτές στοχεύουν στην απόκτηση άδειας διαμονής στη χώρα μας, ώστε να εξασφαλίσουν και την υπερπολύτιμη για αυτούς ελεύθερη μετακίνηση στις χώρες της ζώνης Σένγκεν.
      Ομως, οι αγορές ακινήτων από Τούρκους κοντά σε ευαίσθητες περιοχές, όπως η Θράκη (Αλεξανδρούπολη, Ορεστιάδα, Κομοτηνή με έμφαση στα γύρω χωριά, όπου αγοράζουν οικόπεδα και παλιά σπίτια), αλλά και νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, δημιουργούν πρόσθετες υπόνοιες ότι αυτές γίνονται και για ενδεχόμενους γεωπολιτικούς σκοπούς, καθώς σε ορισμένες περιοχές μπορεί να επηρεάσουν κοινωνικές και πολιτιστικές ισορροπίες.
      Οι αγορές σε ορισμένες περιπτώσεις φαίνεται να είναι μαζικές, με το ενδιαφέρον των τούρκων επενδυτών να επικεντρώνεται, κυρίως, σε ακίνητα.
      Ομως κινήσεις αφορούν επίσης βιομηχανικές και ξενοδοχειακές μονάδες, καθώς και επιχειρήσεις εστίασης.
      Ενα επιπλέον πρόβλημα που έχει παρατηρηθεί είναι ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ο βιομηχανικός εξοπλισμός αυτών των μονάδων μεταφέρεται στην Τουρκία, οπότε πίσω μένουν «σκελετοί» ή εάν παραμείνουν στην Ελλάδα, το ελληνικό εργατικό δυναμικό αντικαθίσταται σταδιακά από μουσουλμανικό.Οι αριθμοί.
      Σύμφωνα με τις ελληνικές Αρχές, οι Τούρκοι υπήκοοι υπολογίζεται ότι αγοράζουν περισσότερα από 1.000 ακίνητα ετησίως στην Ελλάδα.
      Παρότι υπήρξε αύξηση στα 800.000 ευρώ (από 250.000 ευρώ) του ελάχιστου ορίου επένδυσης που αφορά το σύνολο της Αττικής, τη Θεσσαλονίκη και όλα τα νησιά που έχουν πληθυσμό μεγαλύτερο των 3.100 κατοίκων, οι τούρκοι επενδυτές αυξάνονται σχεδόν με γεωμετρική πρόοδο.
      Με κύριο ωστόσο ενδιαφέρον μέχρι τώρα την αποκατάσταση διατηρητέων ή την ανακατασκευή παλιών κτιρίων και τη μετατροπή τους σε διαμερίσματα σύγχρονων προδιαγραφών.
      Σε αυτές μάλιστα τις περιπτώσεις, ισχύει το προηγούμενο όριο των 250.000 ευρώ για τη χορήγηση της Golden Visa, με την απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια του νόμου, η αποκατάσταση των εν λόγω κτιρίων να ολοκληρώνεται πριν από την υποβολή της σχετικής αίτησης.
      Είναι ενδεικτικό ότι με βάση τα στοιχεία του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και Ασύλου, τον Ιανουάριο του 2021 οι Τούρκοι ήταν μόλις 525, ή το 6,5% επί συνόλου 7.264 μόνιμων επενδυτών με αρχικές άδειες διαμονής Golden Visa.
      Την ίδια εκείνη περίοδο, οι Κινέζοι που είχαν αποκτήσει την εν λόγω άδεια ήταν 5.923 (ποσοστό 73,8%), παραμένοντας σταθερά στην κορυφή της λίστας.
      Από το 2021 έως το 2023, από τις 14.875 αιτήσεις για αγορές ακινήτων στο πλαίσιο του προγράμματος, οι Τούρκοι υπέβαλαν 1.432 αιτήσεις.
      Τον Ιανουάριο φέτος, οι Τούρκοι με αρχικές άδειες διαμονής μόνιμου επενδυτή ήταν 1.367, ήτοι το 10,4% σε σύνολο 11.220 επενδυτών από τις δέκα κορυφαίες εθνικότητες που έχουν επενδύσει στη χώρα μας μέσω της «χρυσής βίζας».
      Κατέγραψαν δηλαδή αύξηση της τάξεως του 260% μέσα σε περίπου τέσσερα χρόνια.
      Πρέπει μάλιστα να συνυπολογιστεί ότι εκκρεμούν 1.934 αιτήσεις επενδυτών από την Τουρκία, οι οποίες αν γίνουν δεκτές, θα σηματοδοτήσουν μία αύξηση της τάξεως άνω του 500%, με τον συνολικό αριθμό να προσεγγίζει τους 2.300-2.400.
      Και αυτό με το δεδομένο ότι οι τιμές των ακινήτων στην Ελλάδα είναι γενικά χαμηλότερες σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.Στο μικροσκόπιο.
      Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, τα κλιμάκια της ΕΥΠ στη Βόρεια Ελλάδα και στο Ανατολικό Αιγαίο έχουν ασχοληθεί τους τελευταίους μήνες με περισσότερες από 100 αγορές ακινήτων – ορισμένα μεγάλης αξίας – στις προαναφερόμενες περιοχές.
      Υπολογίζεται ότι πάνω από 20% από αυτές αφορούν τουρκικές επενδύσεις και οι υπόλοιπες – σχετικά περιορισμένου ερευνητικού ενδιαφέροντος – από χώρες της Ευρώπης.
      Οπως σημειώνουν πάντως στα «ΝΕΑ» αρμόδιοι κρατικοί λειτουργοί, «μέχρι στιγμής δεν έχει καταγραφεί κάποια ύποπτη κεντρική μεθόδευση πίσω από αυτήν την αξιοσημείωτη επενδυτική δραστηριότητα».
      Επιπλέον η ΕΥΠ είναι σε ανοικτή γραμμή με την Αρχή Καταπολέμησης Μαύρου Χρήματος, η οποία ερευνά την προέλευση τουρκικών κεφαλαίων αλλά και των δραστηριοτήτων τουλάχιστον 5-10 τούρκων «επενδυτών» σε μηνιαία βάση.
      Ακόμη υπάρχουν συνεχείς έλεγχοι από την Επιτροπή για τον επονομαζόμενο «διασυνοριακό μετασχηματισμό» εταιρειών (υπό το φως της Οδηγίας 2017/1132 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017). Πρόκειται για συγχωνεύσεις στις οποίες συμμετέχουν μία ή περισσότερες κεφαλαιουχικές εταιρείες με έδρα στην Ελλάδα και μία ή περισσότερες αλλοδαπές κεφαλαιουχικές εταιρείες.
      Πηγή: tanea.gr προσπελάστηκε esxatianasxesi
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Οι γεωπολιτικές "καραμπόλες" ΗΠΑ-Γαλλίας-Ιταλίας και οι Φρεγάτες που παζαρεύουμε

      Ζαχαρίας Μίχας
      Η ειδησεογραφία καταγράφει ότι στις 14 Απριλίου, τις πύλες του υπουργείου Εθνικής Άμυνας θα περάσει ο Γάλλος υπουργός Άμυνας, Σεμπαστιάν Λεκορνί. Η επίσκεψη αυτή είναι ιδιαιτέρως σημαντική, καθώς θα δώσει την ευκαιρία διευκρίνισης της πορείας της ελληνογαλλικής στρατηγικής συμμαχίας, μετά από τα γεγονότα του τελευταίου διαστήματος.
      Συνοπτικά, αρχικά ήταν το θέμα της αποδέσμευσης των πυραύλων «πέραν του οπτικού ορίζοντα» (BVR: Beyond Visual Range) τύπου Meteor και οι μη θετικές εντυπώσεις που προκλήθηκαν από τον χειρισμό του Έλληνα υπουργού Άμυνας Νίκου Δένδια. Η αλλαγή του σκηνικού μετά την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ και η πίεση που ασκεί η εξέλιξη αυτή στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, βρίσκονται πίσω από τις γαλλικές ανησυχίες περί ενδεχόμενης πρόκλησης σοβαρών αναταράξεων στις διμερείς σχέσεις.
      Εκεί φαίνεται να αποδίδεται από το Παρίσι η φερόμενη ως «υπερεκτίμηση» των γαλλικών δυνατοτήτων να μπλοκαριστεί η αποδέσμευση των πυραύλων στην Τουρκία. Αν και αυτό αποτελεί μισή αλήθεια. Η πραγματικότητα είναι, όπως πάντα, κάπου στη μέση. Το σωστό ερώτημα που θα όφειλε να τεθεί, είναι το αν η εμφατική άρνηση του Παρισιού να συναινέσει στην αποδέσμευση των Meteor, θα ήταν ενέργεια συμβατή με το γαλλικό εθνικό συμφέρον (γεωπολιτικό, εμπορικό, βιομηχανικό κ.λπ.).
      Το δεύτερο θέμα είναι πλέον η ιταλική παρέμβαση σε έναν προνομιακό για τους Γάλλους χώρο, μετά τη συμφωνία για τις φρεγάτες FDI-HN. Τον χώρο των ελληνικών ναυτικών εξοπλισμών. Η πρόταση για την απόκτηση σε χαμηλή τιμή δύο μεταχειρισμένων φρεγατών τύπου “Carlo Bergamini” (ιταλικές FREMM), προφανώς αποτελεί αυταπόδεικτα, μια εξέλιξη δυνητικά και ουσιαστικά απειλητική για τα γαλλικά συμφέροντα.
      Αυτονόητα λοιπόν, η επίσκεψη Λεκορνί έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον, εν όψει μάλιστα και της ομιλίας του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, όπου αναμένεται να αναφερθεί στις προτεραιότητες της κυβέρνησης στον εξοπλιστικό τομέα, παρόλο που αυτές θα εκτείνονται σε βάθος δεκαετίας και πλέον. Είναι λογικό, η γαλλική αγωνία να αφορά κυρίως στην τέταρτη FDI-HN, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι οι διαβουλεύσεις σε τεχνοκρατικό επίπεδο έχουν ολοκληρωθεί. Οπότε αυτό που εκκρεμεί είναι η διάθεση των πιστώσεων, οι τελικές πολιτικές αποφάσεις και οι ανακοινώσεις.
      Η Μελόνι και οι ΗΠΑ
      Θεωρητικά, η ανακοίνωση από τον πρωθυπουργό της τέταρτης FDI-HN, πέραν από την κάλυψη των αναγκών του Πολεμικού Ναυτικού, θα είχε ισχυρή συμβολική σημασία, κάτι σαν αντιστάθμισμα των εντυπώσεων που προκάλεσε η δημοσιοποίηση της ιταλικής πρότασης για τις δύο Bergamini. Ωστόσο, θα πρέπει να επισημανθεί ότι εάν δεν μπει υπογραφή και δεν εκταμιευθεί και πληρωθεί προκαταβολή, στην Ελλάδα η εμπειρία δείχνει πως τίποτα δεν έχει τελειώσει! Πέντε αποφάσεις ΚΥΣΕΑ και μονογραφή συμφωνίας για τα Eurofighter, δεν μεταφράστηκε σε προμήθεια!
      Η ελληνική πλευρά που υπερτονίζει τον «γεωπολιτικό χειρισμό» των εξοπλιστικών προγραμμάτων, θα πρέπει να έχει υπολογίσει με ακρίβεια την εν λόγω διάσταση της ιταλικής πρότασης. Αναφέρεται πως ρόλο έχουν παίξει οι σχέσεις ανάμεσα στην Τζόρτζια Μελόνι και τον Κυρ. Μητσοτάκη. Ωστόσο, προσωπικές σχέσεις υπάρχουν μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού και του Γάλλου προέδρου Εμ. Μακρόν. Άρα, το ζήτημα όμως είναι βαθύτερο.
      Η Μελόνι θεωρείται εκ των πολιτικών συμμάχων του νέου Αμερικανού προέδρου στην Ευρώπη, ενώ αντίθετα, οι σχέσεις ΗΠΑ-Γαλλίας δεν διάγουν την καλύτερή τους φάση. Αντιθέτως, το επίπεδο της επικοινωνίας έχει «διανθιστεί» με ευθείες προσβολές που δεν συνηθίζονται μεταξύ συμμάχων. Η κατάσταση αυτή αναιρεί στην πράξη την εικόνα, ότι οι Αμερικανοί θα αναζητήσουν στο Παρίσι έναν ισχυρό και με βούληση εταίρο που θα ασχοληθεί ενεργά με τη μεσογειακή ασφάλεια, αφαιρώντας σημαντικό βάρος από το US Navy.
      Ο σκεπτικισμός αναλυτών για την προοπτική κοινής ευρωπαϊκής άμυνας είναι εύλογος και μόνο εάν κανείς εξετάσει παραμέτρους των αμυντικών σχέσεων ανάμεσα στο Παρίσι και τη Ρώμη. Με ό,τι μπορεί αυτό να συνεπάγεται για τις επιθυμίες της Αθήνας, που συχνά πυκνά μπερδεύει το ευκταίο με το εφικτό…
      Γαλλία και Ιταλία, παρόλο που εμφανίζονται συνεργαζόμενες στην περίφημη «ευρωκορβέτα», το μέλλον της δεν αναμένεται να ξεκαθαρίσει σύντομα. Προς το παρόν, οι δυο χώρες διαγκωνίζονται για την εξασφάλιση επιρροής και αγορών, ενώ έχουν και σημαντικές διαφωνίες σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, όπως για παράδειγμα απέναντι στην Τουρκία. Στον δε τομέα του ανταγωνισμού στις διεθνείς αγορές, θα πρέπει να τονιστεί και η «συγγένεια» μεταξύ των Bergamini και των Constellation, που μέχρι πρόσφατα βρισκόντουσαν στο επίκεντρο των εξαγγελιών του Έλληνα ΥΠΑΜ.
      Ο ανταγωνισμός Γαλλίας-Ιταλίας
      Ο βιομηχανικός ανταγωνισμός των δυο χωρών θα μπορούσε να έχει επηρεάσει τη στάση των Γάλλων και στο ζήτημα των Meteor! Διότι εάν εμφανίζονταν «κάθετοι» υπέρ της απαγόρευσης αποδέσμευσης, πέραν της δυσαρέσκεια δικών τους εταίρων σε κοινοπραξίες της αμυντικής βιομηχανίας, η στάση τους θα ετύγχανε της δέουσας αξιοποίησης και από ιταλικής πλευράς! Είτε αυτό θα αφορούσε στο ζήτημα της Λιβύης, είτε στην Αφρική, είτε ακόμα και στην απευθείας σχέση Ρώμης-Άγκυρας. Δηλαδή, ευθεία γαλλική εναντίωση, θεωρητικά θα ενίσχυε το κίνητρο των Τούρκων να μην αντιδράσουν ισχυρά στον εξοπλισμό του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού με ιταλικές μονάδες επιφανείας, για λόγους αντεκδίκησης…
      Καταληκτικά, ιδιαίτερα σε εποχές μεγάλης γεωπολιτικής ρευστότητας, οι εξοπλιστικές αποφάσεις έχουν σημαντικές συνέπειες. Οι υπολογισμοί της ελληνικής πλευράς πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, παρόλο που βασικός γνώμονας των αποφάσεων πρέπει να είναι ο επανεξοπλισμός του Πολεμικού Ναυτικού με όσο το δυνατόν πιο σύγχρονες μονάδες επιφανείας στον συντομότερο χρόνο.
      Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον στόλο επιφανείας. Διότι εάν κανείς κρίνει από τα ελληνικά σχέδια για τον αντίστοιχο υποβρυχιακό στόλο, αυτά μάλλον προδίδουν πεποίθηση των κρατούντων ότι «χρόνος υπάρχει»… Με τα σημερινά δεδομένα, ουσιαστικές εξελίξεις θα υπάρξουν αφού περάσει μια δεκαετία. Τότε όμως πολλά θα έχουν αλλάξει, μεταξύ των οποίων και οι κυβερνήτες της χώρας.
      Πηγή: defence-point.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Στο πλευρό του Erdogan και o Musk(;)... το «Χ» ανέστειλε τη λειτουργία λογαριασμών της αντιπολίτευσης

      Οι αναστολές λογαριασμών θεωρούνται νόμιμες, καθώς η τουρκική νομοθεσία επιτρέπει τέτοιες ενέργειες εάν τις ζητήσει η κυβέρνηση - Περιορισμοί επιβλήθηκαν σε TikTok, Instagram, YouTubeΗ πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X του Elon Musk ανέστειλε πολλούς λογαριασμούς που ανήκουν σε στελέχη της αντιπολίτευσης στην Τουρκία εν μέσω εκτεταμένων εμφυλίων αναταραχών στη χώρα, λίγες ώρες μετά από τις εκτεταμένες διαδηλώσεις που πυροδοτήθηκαν από τη σύλληψη, νωρίτερα αυτή την εβδομάδα του κύριου πολιτικού αντιπάλου του Τούρκου Προέδρου Tayyip Erdogan, δημάρχου της Κωνσταντινούπολης Ekrem İmamoğlu.Ο İmamoğlu συνελήφθη λίγες ώρες πριν οριστεί υποψήφιος για την προεδρία του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
      Οι διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης εξαπλώθηκαν παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση απαγόρευσε τις συγκεντρώσεις για τέσσερις ημέρες.
      Μεγάλο μέρος της δραστηριότητας της αντιπολίτευσης έχει επικεντρωθεί γύρω από τα πανεπιστήμια και πολλοί από εκείνους που συνδέονται με τις διαδηλώσεις βρίσκουν τώρα τους λογαριασμούς X τους σε αναστολή, αναφέρουν παρατηρητές.Η πλειονότητα των λογαριασμών που έχουν ανασταλεί ήταν «λογαριασμοί ακτιβιστών που σχετίζονται με πανεπιστήμια, βασικά που μοιράζονταν πληροφορίες διαμαρτυρίας, τοποθεσίες όπου πήγαιναν οι φοιτητές», είπε στο Politico ο Yusuf Can, συντονιστής και αναλυτής στο Πρόγραμμα Μέσης Ανατολής του Wilson Center.Πολλοί από αυτούς τους λογαριασμούς είναι «ακτιβιστές της βάσης» με τους ακόλουθούς τους σε χαμηλές δεκάδες χιλιάδες, είπε ο Can.
      Ορισμένοι λογαριασμοί φαίνεται να έχουν ανασταλεί μόνο στην Τουρκία και όχι στον υπόλοιπο κόσμο.
      Ο ακτιβιστής Ömer Faruk Aslan δημιούργησε έναν δεύτερο λογαριασμό για να αποφύγει τη λογοκρισία.«Χθες, ο λογαριασμός μου μπλοκαρίστηκε με δικαστική απόφαση επειδή τα tweets ξεπέρασαν τις 6 εκατομμύρια προβολές», έγραψε.Ο υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας Ali Yerlikaya είπε στο X ότι οι αρχές έχουν βρει 326 λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που υποδαυλίζουν το μίσος, 72 από τους οποίους βρίσκονταν στο εξωτερικό.Μια συντονισμένη δράση μεταξύ των αρχών στον κυβερνοχώρο και της ασφάλειας οδήγησε στη σύλληψη 54 υπόπτων που σχετίζονται με τους λογαριασμούς των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, δήλωσε ο Yerlikaya.Ο Yerlikaya το Σάββατο είπε ότι 343 άτομα συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της τρίτης νύχτας διαδηλώσεων κατά της σύλληψης του İmamoğlu.Συλλήψεις πραγματοποιήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, την Άγκυρα, τη Σμύρνη, τα Άδανα, την Αττάλεια, το Ικόνιο και πολλές άλλες, σύμφωνα με δημοσιεύματα των ΜΜΕ.
      Οι αναστολές λογαριασμών θεωρούνται νόμιμες, καθώς η τουρκική νομοθεσία επιτρέπει τέτοιες ενέργειες εάν τις ζητήσει η κυβέρνηση.
      Ένας νόμος του 2022 για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δίνει στην κυβέρνηση τεράστια και ασαφή εξουσία να καταστείλει το περιεχόμενο.Δεν είναι η πρώτη φορά που το X περιορίζει την πρόσβαση σε περιεχόμενο στη χώρα.Το 2023, όταν ο Erdogan επρόκειτο να επανεκλεγεί, ο Χ περιόρισε το περιεχόμενο «για να διασφαλίσει ότι το Twitter παραμένει διαθέσιμο στον λαό της Τουρκίας», σύμφωνα με τον λογαριασμό του για τις παγκόσμιες κυβερνητικές υποθέσεις.Ο ίδιος ο Musk είπε ότι «η επιλογή είναι να περιορίσει το Twitter στο σύνολό του ή να περιορίσει την πρόσβαση σε ορισμένα tweets».Είπε ότι ο Χ θα δημοσιεύσει δημόσια τα αιτήματα της τουρκικής κυβέρνησης.
      Παράλληλα, η πρόσβαση σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το X, το TikTok, το Instagram και το YouTube έχει περιοριστεί στην Τουρκία, σύμφωνα με το Netblocks.
      Το κοινωνικό δίκτυο Χ έλαβε υπόψη περίπου το 86% των κυβερνητικών αιτημάτων για κατάργηση περιεχομένου το δεύτερο εξάμηνο του 2024 στην Τουρκία, σε σύγκριση με το 68% το πρώτο εξάμηνο του έτους, σύμφωνα με τις εκθέσεις διαφάνειας.Ενώ το ποσοστό ανταπόκρισης στα αιτήματα είναι χαμηλότερο από ό,τι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έφτασε το 90% το δεύτερο εξάμηνο του 2024, οι τουρκικές αρχές υποβάλλουν περίπου έξι φορές περισσότερα κατά κεφαλήν αιτήματα κατάργησης.Το Χ δεν απάντησε σε δημοσιογραφικό αίτημα για σχολιασμό.
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Trump: Η σύγκρουση στην Ουκρανία θα μπορούσε να προκαλέσει Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο
      «Θα ήταν υπέροχο να σταματήσει αυτό», είπε ο Trump, αναφερόμενος στη σύγκρουση στην Ουκρανία
      Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump πιστεύει ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία θα μπορούσε να είχε οδηγήσει στην έναρξη του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά τώρα η κατάσταση είναι εν μέρει υπό έλεγχο. «Αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο», είπε ο Αμερικανός ηγέτης σε συνέντευξή του στην αμερικανική διαδικτυακή πύλη OutKick, μιλώντας για την ουκρανική σύγκρουση.«Νομίζω ότι είναι εν μέρει υπό έλεγχο», πρόσθεσε.«Έχω καλή σχέση με τον πρόεδρο της Ρωσίας Vladimir Putin και με τον Volodymyr Zelensky στην πραγματικότητα», τόνισε ο πρόεδρος των ΗΠΑ.«Θα ήταν υπέροχο να σταματήσει αυτό», είπε ο Trump, αναφερόμενος στη σύγκρουση στην Ουκρανία.Ήταν πάντως ασαφής όταν ρωτήθηκε αν πίστευε ότι θα άξιζε το Nobel Ειρήνης για τη μεσολάβησή του με σκοπό τον τερματισμό του πολέμου.
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      Το παιχνίδι Ερντογάν με την παραπαίουσα ΕΕ και το ΝΑΤΟ - Οι άμεσες επιπτώσεις για τον Ελληνισμό

      Η πλειοψηφία των ηγετών της ΕΕ δεν μίλησαν καν για τη σύλληψη İmamoglu στην Τουρκία, ετοιμάζονται να παραμερίσουν Ελλάδα και Κύπρο
      Παρά την εσωτερική πολιτική αναταραχή, η χρονική στιγμή της Άγκυρας να δημιουργήσει στενότερους δεσμούς με την ΕΕ και να αποκτήσει πρόσβαση στα αμυντικά κονδύλια του μπλοκ δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη.Ο Τούρκος πρόεδρος Recep Tayyip Erdoğan διάλεξε καλά το… timing. Ίσως και να το δημιούργησε.Αντιμέτωπος με μαζικές διαμαρτυρίες για τη φυλάκιση του ηγέτη της λαϊκής αντιπολίτευσης Ekrem İmamoğlu, κάνει αυτό που κάνουν καλύτερα οι αυταρχικοί ηγέτες: αρπάζουν τη γεωπολιτική αλλαγή για να σβήσουν τη δημοκρατική αντιπολίτευση στο εσωτερικό και να προσπαθήσουν να κερδίσουν γεωπολιτικούς πόντους στο εξωτερικό.
      Το «σκηνικό»
      Για χρόνια, η σχέση της Άγκυρας με την ΕΕ ήταν τεταμένη - ιδιαίτερα λόγω των εντάσεων με την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και λόγω των ανησυχιών για την αυταρχική στροφή του Erdoğan, που είχε παγώσει την προοπτική της χώρας στην Ευρώπη.Όμως, καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να ανοίξει την πόρτα σε ορισμένες τρίτες χώρες - συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Νορβηγίας - να συνεργαστούν στενότερα με την ΕΕ στο νέο αμυντικό της πρόγραμμα ύψους 150 δισεκατομμυρίων ευρώ, Security Action for Europe (SAFE), η Άγκυρα εντόπισε ένα άνοιγμα.Λόγω της Ελλάδας και Κύπρου, βέβαια, η πρόσφατη προσπάθεια της Τουρκίας να αποκτήσει πρόσβαση στην αμυντική χρηματοδότηση της ΕΕ αντιμετωπίζει δύο γνωστά εμπόδια.Χάρη σε αυτές τις χώρες, άλλωστε, δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ σε καμία από τις πρωτοβουλίες του μπλοκ που απαιτούν ομοφωνία.Ωστόσο, η επιστροφή του προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump και οι γεωπολιτικές αλλαγές έχουν αλλάξει την προοπτική για στενότερους δεσμούς με την Άγκυρα.Τις τελευταίες εβδομάδες, η Τουρκία εμπλέκεται όλο και περισσότερο στις ευρωπαϊκές συνόδους κορυφής για την ασφάλεια και ανώτεροι αξιωματούχοι έχουν καταστήσει σαφές ότι ενδιαφέρονται γι’ αυτήν.Μια επαναλαμβανόμενη αφήγηση στους διαδρόμους των Βρυξελλών είναι τώρα, πάλι, ότι η Τουρκία παραμένει ομοϊδεάτης εταίρος και σύμμαχος, σύμφωνα με το Euractiv και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα ασφάλειας θα πρέπει να υπερισχύουν των βραχυπρόθεσμων συμφερόντων λίγων.
      Η θέση της Τουρκίας
      Η Άγκυρα κατανοεί καλά ότι είναι απαραίτητη για τα αμυντικά σχέδια της Ευρώπης.Όπως και στο παρελθόν, ο Erdoğan γνωρίζει ότι έχει όλα τα σημεία πίεσης και μπορεί να είναι πρόθυμος να τα χρησιμοποιήσει, όπως έκανε στο παρελθόν με τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για τους πρόσφυγες και πιο πρόσφατα με τη σύναψη διμερούς συμφώνου για τους πρόσφυγες με την Ιταλία.Αυτή τη φορά, η συμφωνία θα μπορούσε να συνεπάγεται στενότερη αμυντική και οικονομική συνεργασία με την ΕΕ σε αντάλλαγμα για την περιφερειακή ασφάλεια.Εξάλλου, η Τουρκία έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο μόνιμο στρατό του ΝΑΤΟ μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Mark Rutte φέρεται να άσκησε πιέσεις στην ΕΕ για να επιδιώξει στενότερη συνεργασία με τον Erdoğan.Η Άγκυρα στο παρελθόν έχει αντιμετωπίσει κλειστές πόρτες σε ένα έργο που θα βελτιώσει τη στρατιωτική κινητικότητα στρατευμάτων και εξοπλισμού σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, κάτι που θα απαιτούσε ομοφωνία.Η στρατηγική γεωγραφική θέση της Τουρκίας την καθιστά κλειδί για τον έλεγχο των Στενών του Βοσπόρου, μιας σημαντικής ναυτιλιακής και εμπορικής διαδρομής που εξασφαλίζει πρόσβαση από τη Μαύρη στη Μεσόγειο Θάλασσα, την οποία δεν δίστασε να κλείσει στα ρωσικά πολεμικά πλοία νωρίς τις πρώτες μέρες του πολέμου.Εάν, στο μέλλον, υπάρξει ανάγκη για ευρωπαϊκά πολεμικά πλοία να έχουν πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα, η Άγκυρα κρατά το κλειδί.Μια μόνιμη ρωσική χερσόνησος της Κριμαίας, της οποίας οι γηγενείς Τάταροι της Κριμαίας είχαν μια σειρά ιστορικών δεσμών με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, μπορεί να μην είναι προς το συμφέρον της.Το ανθρώπινο δυναμικό του στρατού της Τουρκίας θα μπορούσε επίσης να είναι χρήσιμο εάν οποιαδήποτε μελλοντική ειρηνευτική συμφωνία για την Ουκρανία περιλαμβάνει ευρωπαϊκές δυνάμεις που διασφαλίζουν κατάπαυση του πυρός.Η Άγκυρα έχει ήδη δηλώσει ότι θα είναι έτοιμη να στείλει ειρηνευτικές δυνάμεις στην Ουκρανία, αφού έχει ήδη διαδραματίσει σημαντικό ρόλο μεσολαβητή στη συμφωνία για τα σιτηρά στη Μαύρη Θάλασσα.
      Αμυντικές δυνάμεις
      Στο μεταξύ ο τουρκικός στρατιωτικός εξοπλισμός είναι μεταξύ των φθηνότερων επιλογών που μπορεί να αποκτηθεί εκτός του μπλοκ και έχει δοκιμαστεί επιτόπου σε εμπόλεμες ζώνες, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας και του Αζερμπαϊτζάν.Ανάμεσα στα πιο σημαντικά προϊόντα είναι το τουρκικής κατασκευής σύστημα drone Bayraktar TB2, το οποίο είναι ένα από τα πιο ευρέως αγορασμένα από την Άγκυρα σε όλη την περιοχή.Με το πρώτο εγχώριο έργο πολεμικών αεροσκαφών πέμπτης γενιάς της Τουρκίας, το KAAN, η Άγκυρα θέλει επίσης να αντικαταστήσει τον γηρασμένο αμερικανικό στόλο μαχητικών αεροσκαφών F-16.Τουρκικά αμυντικά προϊόντα προμηθεύονται ήδη σε σημαντική κλίμακα ορισμένες χώρες της Νότιας Ευρώπης, Ισπανία και Πορτογαλία, καθώς και χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπως η Πολωνία, η Ρουμανία και η Εσθονία.
      Ο διάβολος είναι στις λεπτομέρειες
      Όσον αφορά την πρόσβαση στην αμυντική χρηματοδότηση της ΕΕ, ένας αυξανόμενος αριθμός διπλωματών της ΕΕ πιστεύει ότι είναι θέμα χρόνου η Ευρώπη να πρέπει να δει την πραγματικότητα στα μάτια της και να επεκτείνει τη βάση των εταίρων της για να αντικαταστήσει την εξάρτηση των ΗΠΑ.Σύμφωνα με πηγές του Euractiv η ΕΕ «κάποια στιγμή πρέπει να καταλήξει σε μια ρεαλιστική αξιολόγηση της κατάστασης ότι χρειαζόμαστε αυτές τις χώρες και τις βιομηχανίες τους, εάν θέλουμε σοβαρά να επανεξοπλίσουμε την ήπειρο γρήγορα».Τέτοιες απόψεις επαναλαμβάνονται όλο και περισσότερο στις Βρυξέλλες.Παρά την «ευρωπαϊκή προσέγγιση» της Γαλλίας στον τομέα της άμυνας, «αντίθετα, πλησιάζουμε στον τομέα της άμυνας σε όλες αυτές τις χώρες», δήλωσε στο Euractiv αξιωματούχος της ΕΕ.
      Παραμερίζεται η Ελλάδα και η Κύπρος
      Επίσης, όλο και περισσότερο ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ που υποστηρίζουν ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν τρόποι να περιοριστούν μακροχρόνια παράπονα από την Ελλάδα και την Κύπρο.Η συμμετοχή τρίτων χωρών στο SAFE εξαρτάται από το αν μπορούν να εξασφαλίσουν μια συμφωνία ασφάλειας και άμυνας με την ΕΕ – την οποία ούτε το Ηνωμένο Βασίλειο ούτε η Τουρκία έχουν.Μια εμπορική συμφωνία αμυντικής βιομηχανίας, εν τω μεταξύ, θα χρειαζόταν μόνο μια ειδική πλειοψηφία των κρατών μελών για να εγκριθεί, πράγμα που σημαίνει ότι η Ελλάδα και η Κύπρος, που παραδοσιακά αντιτίθενται στην ένταξη της Άγκυρας σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό σύστημα άμυνας και ασφάλειας, θα μπορούσαν να παραμεριστούν.Το τελευταίο θα υπογραφεί απευθείας μεταξύ της τρίτης χώρας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με το προσχέδιο κειμένου που κατατέθηκε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, το οποίο τώρα μπορεί να τροποποιηθεί από τα κράτη μέλη για να αυστηροποιήσει περαιτέρω - ή να χαλαρώσει - τις απαιτήσεις.Εάν τα ρεύματα στην Τουρκία αντιστραφούν, η πολωνική προεδρία της ΕΕ θα μπορούσε να εγκαταλείψει την αναζήτηση μιας ομόφωνης συναίνεσης υπέρ μιας ταχύτερης συμφωνίας.Το ότι η Τουρκία έχει περπατήσει σε τεντωμένο σκοινί μεταξύ της ευθυγράμμισης με τη Δύση για τη Ρωσία, φαίνεται να αποτελεί δευτερεύουσα ανησυχία.Η Άγκυρα δεν έχει συμμετάσχει στις κυρώσεις της Δύσης κατά της Μόσχας ως απάντηση στην πλήρους κλίμακας εισβολή της στην Ουκρανία, διατηρώντας σε μεγάλο βαθμό ζωντανούς τους ισχυρούς οικονομικούς και ενεργειακούς δεσμούς της.
      «Κλείνοντας το μάτι»
      Η αυταρχική στροφή του Erdoğan, η οποία έχει επιταχυνθεί θα μπορούσε να αποτελέσει βασικό εμπόδιο για στενότερους δεσμούς.Αλλά οι Βρυξέλλες μπορεί επίσης να μην έχουν την πολυτέλεια να απορρίψουν την Τουρκία.Η πρόσφατη σύλληψη του αντιπολιτευόμενου δημάρχου της Κωνσταντινούπολης Ekrem İmamoğlu, ημέρες πριν επρόκειτο να επιλεγεί ως υποψήφιος για την προεδρία για να αμφισβητήσει τον νυν Πρόεδρο της Τουρκίας Erdoğan, έχει προκαλέσει ανησυχία στους ηγέτες της ΕΕ.Όμως, παρά την έντονη κριτική του Γερμανού Καγκελαρίου Olaf Scholz, οι Γερμανοί αξιωματούχοι έσπευσαν να τονίσουν ότι το Βερολίνο δεν θα σταθεί εμπόδιο σε στενότερη αμυντική συνεργασία.Ανώτεροι αξιωματούχοι της ΕΕ κάλεσαν τις τουρκικές αρχές να συμμορφωθούν με τα δημοκρατικά πρότυπα, με τον «σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου» να είναι «ουσιώδης για τη διαδικασία ένταξης στην ΕΕ».Ωστόσο, η πλειοψηφία των ηγετών της ΕΕ παρέμειναν βουβοί στην κριτική τους.Σύντομα, οι Βρυξέλλες ενδέχεται να αντιμετωπίσουν μια πράξη εξισορρόπησης σχετικά με το τι ακριβώς πρέπει να κάνουν με την καυτή πατάτα για άλλη μια φορά.Ορισμένοι διπλωμάτες της ΕΕ πιστεύουν ότι θα μπορούσε να κλείσει τα μάτια στο θέμα υπέρ της στρατηγικής αναγκαιότητας.Φαίνεται διαφορετικό με το πολιτικό αδιέξοδο σχετικά με τους στενότερους δεσμούς ΕΕ-Τουρκίας σε άλλους τομείς.Ο εκσυγχρονισμός της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ-Τουρκίας και η απελευθέρωση των βίζα, δύο βασικά ζητήματα της Άγκυρας εδώ και χρόνια, είναι πολύ απίθανο να προχωρήσουν λόγω έλλειψης μεταρρύθμισης, λένε άνθρωποι που γνωρίζουν τις συνομιλίες.Θα ήταν δύσκολο να δικαιολογηθεί σε σύγκριση με άλλες υπό ένταξη χώρες στην ΕΕ που έχουν κάνει μεγαλύτερες προσπάθειες.
      [iEpikaira: Είναι πολύ πιθανό η ΕΕ να κάνει δώρο στον Ερντογάν την Τελωνειακή Ένωση (και μια ειδική προνομιακή σχέση) προκειμένου να εξασφαλίσει γρήγορο αμυντικό επανεξοπλισμό από την Τουρκία  και εντωμεταξύ ο Ν. Χριστοδουλίδης που νομίζει ότι με το ίδιο δώρο θα λύσει το κυπριακό, να μείνει μόνο με τα όνειρα... Εν τοιαύτη περιπτώσει όλη η στρατηγική αντιμετώπισης της Τουρκίας από την Αθήνα -εργαλειοποιώντας τον ευρωπαϊκό μπαμπούλα- θα καταρρεύσει, ενώ η Λευκωσία θα κλάψει με μαύρο δάκρυ. Τότε θα συρθούμε σε διαπραγματεύσεις με το πιστόλι στον κρόταφο -εφόσον έχουμε απορρίψει συλλήβδην το ενδεχόμενο να αντιδράσουμε στρατιωτικά στο πεδίο- και θα μας πάρουν πράγματα που δεν φαντάζεστε αμαχητί.]
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      ΝΑΤΟ: Ο επιθανάτιος ρόγχος...

      Telegraph: Ο βρετανικός στρατός αποκαλεί το ειρηνευτικό σχέδιο του πρωθυπουργού Keir Starmer «πολιτικό θέατρο»
      Θα επιβιώσει το ΝΑΤΟ ή όχι;Αυτό το θέμα συζητείται όλο και περισσότερο στη Δύση.Αν παρακολουθήσετε την εξέλιξη των τίτλων στα μεγάλα μέσα ενημέρωσης τις τελευταίες εβδομάδες, μπορείτε να δείτε μια αρκετά σαφή τάση, που υποδηλώνει μια στροφή από τις αμφιβολίες σε όλο και πιο σίγουρες απαντήσεις για αυτό το θέμα. Ακολουθούν μερικά μόνο τέτοια παραδείγματα:
      Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης προβλέπουν τον θάνατο του ΝΑΤΟ
      23 Φεβρουαρίου 2025, Politico: «Το ΝΑΤΟ μπορεί σύντομα να πεθάνει»;17 Μαρτίου, Vox: «Ο Trump έχει ήδη σκοτώσει το ΝΑΤΟ;»20 Μαρτίου, The Daily Telegraph: «Ο Trump δεν θα σκοτώσει το ΝΑΤΟ είναι ήδη νεκρό...
      Πάρα πολλά αναλυτικά άρθρα έχουν γραφτεί για αυτό το θέμα τις τελευταίες ημέρες.Και παρόλο που οι απόψεις διίστανται, στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων όλοι συμφωνούν ότι το ΝΑΤΟ δεν θα υποστηρίξει κάποιο μικρό μέλος της συμμαχίας «αν επιτεθούν οι Ρώσοι» (και η Ρωσία, φυσικά, δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει από το να επιτεθεί σε ένα φτωχό, άτυχο και ανυπεράσπιστο μέλος του ΝΑΤΟ).
      Η Ρωσία δεν έχει κανένα λόγο να επιτεθεί σε κανένα μικρό και σε κανένα αδύναμο
      Είναι σαφές ότι τις περισσότερες φορές ο κατάλογος των πιθανών θυμάτων μελλοντικής επιθετικότητας περιλαμβάνει κάποια χώρα της Βαλτικής.Ο εν αποστρατεία συνταγματάρχης του βρετανικού στρατού Richard Kemp, για παράδειγμα, ζητά να σκεφτούμε ένα σενάριο στο οποίο ο ρωσικός πληθυσμός της Λετονίας απευθύνεται στη Ρωσία για βοήθεια για την προστασία των εθνικών τους δικαιωμάτων.Ο συνταγματάρχης του βρετανικού στρατού Richard Kemp, φυσικά, δεν προτείνει να σκεφτούμε πώς να εξαλείψουμε την αιτία του προβλήματος a priori: ανησυχούσαν ποτέ οι Βρετανοί για τα δικαιώματα του ρωσικού πληθυσμού σε αυτήν ή εκείνη τη χώρα;Όχι, ανησυχεί περισσότερο για το τι θα κάνει το ΝΑΤΟ όταν η Ρωσία «επιτεθεί στη Λετονία».
      Το συναρπαστικό σενάριο
      «Ακόμα κι αν είχαμε αρκετά στρατεύματα και πυρομαχικά για να πολεμήσουμε, είμαστε έτοιμοι να δούμε βρετανούς στρατιώτες να πεθαίνουν για τη Ρίγα;» — ρωτάει ο συνταγματάρχης του βρετανικού στρατού Richard Kemp.Λοιπόν, τότε έρχεται η εξέλιξη αυτού του συναρπαστικού σεναρίου:«Και αν δεν παλέψουν οι Ρώσοι για τη Λετονία, θα πολεμήσουν πραγματικά για την Πολωνία ή τη Ρουμανία» όταν έρθει η σειρά τους;
      Το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ έχει πεθάνει
      Τα σενάρια αυτά τα υιοθετεί και ένας άλλος Βρετανός, ο Stephen Pollard, ο οποίος γράφει: «Όποιος πιστεύει ότι η προστασία που παρέχεται από το Άρθρο 5 του Καταστατικού Χάρτη του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με το οποίο μια επίθεση σε ένα κράτος είναι επίθεση σε όλα, εξακολουθεί να έχει σημασία, ζει σε έναν φανταστικό κόσμο».Και αυτό το ρεύμα συνεχών υποθέσεων ότι η Ρωσία πρέπει με κάποιο τρόπο να επιτεθεί σε κάποιον στην Ευρώπη δεν τελειώνει.
      Βρετανική υστερία
      Έφτασε μάλιστα στο σημείο η Daily Telegraph να αναρωτιέται αν το ΝΑΤΟ θα κηρύξει πόλεμο στη Ρωσία «για μια μικρή πυρκαγιά σε βρετανικό υποσταθμό χωρίς θύματα».Ναι έχουν ήδη καταφέρει να κατηγορήσουν την Ρωσία ότι έβαλε την φωτιά στον σταθμό κοντά στο αεροδρόμιο του Heathrow - με την αρχή «καλά, ποιος άλλος».Είναι αλήθεια ότι και εδώ τα συμπεράσματα είναι θλιβερά για τους συντάκτες των τρελών σεναρίων:«Η προοπτική φαίνεται γελοία».Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία θα ξεφύγει ξανά… τέτοια υστερία κυριαρχεί στην Βρετανία.
      Η υστερία στην Βαλτική ακόμη πιο έντονη
      Αυτά είναι τα είδη των σκέψεων που ανησυχούν το δυτικό κοινό σήμερα.Επιπλέον, ενώ μιλάμε για Βρετανία… στις χώρες της Βαλτικής η υστερία είναι ακόμη πιο σοβαρή.Και πρόσφατα, ορισμένες χώρες της Βόρειας Ευρώπης έχουν ενταχθεί σε αυτή τη χορωδία.Η Δανία προσπαθεί ιδιαίτερα, αντιμετωπίζοντας την προοπτική να χάσει το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειάς της λόγω των αξιώσεων ενός μεγάλου μέλους του ΝΑΤΟ.Επιπλέον, αν οι Δανοί συνήθιζαν σταδιακά τα σχέδια του Trump για τη Γροιλανδία, τότε η συμπεριφορά του λεγόμενου «δικού τους» Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Rutte, ο οποίος γελούσε στον Πρόεδρο των ΗΠΑ ενώ συζητούσε την προσάρτηση του νησιού, τους ξάφνιασε.
      Θέλουν ΝΑΤΟ χωρίς ΗΠΑ
      Έτσι ενώ εστιάζουν στην «ρωσική απειλή» από την άλλη, με την «άρνηση των ΗΠΑ να ηγηθούν του ΝΑΤΟ», οι Ευρωπαίοι άρχισαν να μελετούν σενάρια για ανάπτυξη διαφόρων τύπων για την αναβίωση της συμμαχίας χωρίς την Αμερική.Οι Financial Times αναφέρουν ότι τα κύρια ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ (Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία και οι σκανδιναβικές χώρες) συζητούν πώς να αναλάβουν τις βασικές λειτουργίες του μπλοκ για τη διακυβέρνηση του μπλοκ και την υπεράσπιση της ηπείρου τα επόμενα πέντε έως δέκα χρόνια.Αλλά το ερώτημα είναι αν οι ΗΠΑ θα συμφωνήσουν σε τέτοιες μεταρρυθμίσεις.Οι Financial Times αναφέρουν ότι ένας ανώνυμος Ευρωπαίος αξιωματούχος είπε ξεκάθαρα:«Θα πρέπει να κάνετε μια συμφωνία με τους Αμερικανούς και δεν είναι σαφές ότι θα θέλουν να το κάνουν αυτό».Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί διατυπώνουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τα σχέδια των ΗΠΑ να εγκαταλείψουν τη θέση της διοίκησης του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη.Να σημειωθεί ότι η φήμη για τα σχέδια αυτά διαδόθηκε από αμερικανικά ΜΜΕ, επικαλούμενα πηγές στο Πεντάγωνο.
      Έχουν παρεξηγήσει τον Trump…θέλει να κάνει προτεκτοράτο την Ευρώπη
      Η Ολλανδή αρθρογράφος Caroline de Gruyter πιστεύει ότι οι Ευρωπαίοι έχουν παρεξηγήσει τον Trump: δεν πρόκειται να αφήσει ήσυχη την Ευρώπη, αλλά θέλει «να την υποτάξει πλήρως, να την κάνει προτεκτοράτο του».Όμως η ίδια καθησυχάζει τους αναγνώστες της: «Ευτυχώς, η Ευρώπη ξυπνά».
      To 51% λέει είναι εχθρός ο Trump
      Προς υποστήριξη αυτού, η Ολλανδή επικαλείται στοιχεία από δημοσκόπηση που διενεργήθηκε στις μεγαλύτερες χώρες της ΕΕ, κατά την οποία το 51% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι θεωρεί τον Trump «εχθρό της Ευρώπης», ενώ μόνο το 9% τον θεωρεί «φίλο».Είναι δύσκολο να πούμε ποια σημάδια είδαν στην Ολλανδία, μιλώντας για «αφύπνιση της Ευρώπης» και πώς αυτό μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με τα σχέδια μετατροπής της ηπείρου σε «προτεκτοράτο των ΗΠΑ».
      Η Ευρώπη δεν μπορεί…
      Ταυτόχρονα, ένας σημαντικός αριθμός Ευρωπαίων αθρογράφων αμφισβητεί την ικανότητα της Ευρώπης να ασκεί οποιοδήποτε είδος ανεξάρτητης αμυντικής πολιτικής.Έτσι, ένας άλλος Ολλανδός, ο Mikel Kerres, γράφει: «Ακόμα κι αν εξαιρέσουμε την πυρηνική αποτροπή, η οποία είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου στα χέρια των ΗΠΑ, από την εξίσωση, η «αποαμερικανοποίηση» της ευρωπαϊκής άμυνας είναι ένα τεράστιο και περίπλοκο έργο.
      Ξανά κόντρα Βορρά με Νότια Ευρώπη...
      Ακόμα κι αν οι Ευρωπαίοι αποφάσιζαν να κάνουν τα πάντα, υπό τέτοιες συνθήκες θα χρειάζονταν πάνω από μια δεκαετία για να φτιάξουν μια ανεξάρτητη αμυντική μηχανή.Και δεδομένου του γεγονότος ότι πολλές χώρες αρνούνται να συμμετάσχουν στα τρελά έργα στρατιωτικοποίησης της Ευρώπης, είναι απίθανο να εφαρμοστούν.Η πρωθυπουργός της Δανίας Mette Frederiksen προσπάθησε να το παρουσιάσει ως «σύγκρουση Βορρά-Νότου», εξηγώντας την αδιαλλαξία της νότιας Ευρώπης λέγοντας ότι «ξοδεύουν πολύ λίγα χρήματα για την άμυνα επειδή είναι πιο μακριά από τη Ρωσία». Καλά θα ήταν να μιλούσε μόνο για Ιταλία ή Ισπανία, αλλά ανέφερε και την Ουγγαρία.Λες και η Δανία ή, πολύ περισσότερο, η Βρετανία ήταν πολύ πιο κοντά στη Ρωσία από τους Ούγγρους!Οι Ευρωπαίοι βιάζονται, δηλώνοντας ότι πρέπει να έχουν χρόνο να «επανεφεύρουν» το ΝΑΤΟ μέχρι τη σύνοδο κορυφής της συμμαχίας τον Ιούνιο 2025, στην οποία σχεδιάζουν να παρουσιάσουν το νέο τους όραμα στην Αμερική.Αλλά αν δεν μπορούν να βρουν κοινό έδαφος, είναι απίθανο να συμφωνήσει ο Trump.Προκειμένου να διατηρήσει το καθεστώς της Ευρώπης ως προτεκτοράτου, θα τον ενδιαφέρει να συνεχιστεί ο πόλεμος μεταξύ Βορρά και Νότου.Άλλωστε, η αρχή του «διαίρει και βασίλευε» είναι η καλύτερη τακτική.
      Επικό άδειασμα - Telegraph: Ο βρετανικός στρατός αποκαλεί το ειρηνευτικό σχέδιο του πρωθυπουργού Keir Starmer «πολιτικό θέατρο»
      Τα σχέδια του Βρετανού πρωθυπουργού Keir Starmer να αναπτύξει έναν ειρηνευτικό «συνασπισμό των πρόθυμων» στην Ουκρανία χαρακτηρίστηκαν «πολιτικό θέατρο», ανέφεραν Βρετανικές στρατιωτικές πηγές στην Telegraph.«Δεν υπάρχουν σαφείς στόχοι, στρατηγική ή κατανόηση για το πώς θα λειτουργήσει ο συνασπισμός.Ο Keir Starmer έσπευσε να κάνει δηλώσεις για την απόβαση στρατευμάτων χωρίς να διευκρινίσει τις λεπτομέρειες», είπε μια από τις πηγές στην Telegraph.Πλέον η έμφαση έχει μετατοπιστεί στην αεροπορία και το ναυτικό, αφού είναι ευκολότερο να τα χρησιμοποιήσει κανείς χωρίς την ανάπτυξη δυνάμεων σε ουκρανικό έδαφος.Κατά την Telegraph ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Ρωσία υποστηρίζουν την πρωτοβουλία.«Η αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων δεν έχει καμία νομιμότητα.Πώς θα προμηθεύεται;Ποιοι είναι οι κανόνες εμπλοκής; «Κανείς δεν ξέρει», πρόσθεσε ο στρατιωτικός ειδικός στην TelegraphΣτις 22 Μαρτίου, το Politico ανέφερε ότι ο Keir Starmer συγκάλεσε νέα συνάντηση του «συνασπισμού των πρόθυμων» για να συζητήσουν μια ειρηνευτική αποστολή στην Ουκρανία.
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η Ελληνικότητα των Κυπρίων
      Φανούλα Αργυρού
      Ronald Storrs: «Η Ελληνικότητα των Κυπρίων είναι αδιαμφισβήτητος»
      Η κάλπικη βρετανικής εφεύρεσης «κυπριοσύνη» και η προϊστορία τηςΕπανέρχομαι, σε συνέχεια του άρθρου μου στην ιστοσελίδα της «Σημερινής», 14.3.2025, «Χαίρει στον τάφο ο Δρ Νιχάτ Ερίμ – ‘‘ΞΥΠΝΑΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ’’», για την περιβόητη «έρευνα» του Πανεπιστημίου Κύπρου έναντι 38 εκ. ευρώ (!) για να μας πουν ότι δεν… πλειοψηφούμε ως ΕΛΛΗΝΕΣ, άρα η Κύπρος δεν είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ!
      «Η πραγματική μας πολιτιστική κληρονομιά και η εθνική μας φυσιογνωμία είναι η γλώσσας μας», έγραψε τον Μάιο του 1993 στη «Σημερινή» ο εντιμότατος και σεμνότατος μ. Αντώνης Ζ. Κουδουνάρης. Ακριβώς αυτήν την πραγματική μας φυσιογνωμία την γνώριζαν, την φοβούνταν και την έβλεπαν διαχρονικά ως καθημερινό εφιάλτη οι Βρετανοί από τότε που πάτησαν το πόδι τους στο νησί το 1878. Όμως, ήταν τη δεκαετία του 1950, μετά το Ενωτικό Δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950 για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, που δραστηριοποιήθηκαν για την καταπολέμησή της. Δυστυχώς, όπως σε όλα (κακή ώρα με τη ΔΔΟ), βρήκαν εκ των ένδον υποστηρικτές και νεροκουβαλητές…
      Όλες οι υπηρεσίες και Μέσα Ενημέρωσης είχαν τεθεί υπό τον έλεγχο του Γραφείου Πληροφοριών και άνθρωποι που γνώριζαν την ελληνική γλώσσα είχαν μετατεθεί στην Κύπρο. Όπως, π.χ., ο C. Mackenzie από το Υπουργείο Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας…
      1954
      Μεταξύ 22 και 25 Σεπτεμβρίου 1954, ο Επικεφαλής του Τμήματος Πληροφοριών του Γραφείου Αποικιών στο Λονδίνο επισκέφθηκε την Κύπρο και ετοίμασε μια μακροσκελή έκθεση. Την 1η Σεπτεμβρίου 1954, επικεφαλής των Υπηρεσιών Πληροφόρησης στην Κύπρο (σημερινό ΓΤΠ) ανέλαβε ο Βρετανός πράκτορας, Laurence Durrell, ο οποίος βρισκόταν στην Κύπρο. Ναι, ο διαβόητος συγγραφέας του βιβλίου «Τα πικρολέμονα». Παραμένει η καλύτερη κάλυψη των πρακτόρων της Intelligence Service η γνώση της γλώσσας των ιθαγενών – ειδικά στον Ελληνισμό, όπου αφελέστατα εκλαμβάνονται με μεγάλη ελαφρότητα ως «φιλέλληνες» ή ως «φιλοκύπριοι»! Με κάποιες εξαιρέσεις.
      Η έκθεση, εκτός των άλλων σημαντικών αναφορών, εισηγήθηκε την ανάγκη «ενθάρρυνσης και προώθησης μιας συγκεκριμένης κυπριακής ταυτότητας».
      Έγραψαν:
      «Αυτό θα είναι, βέβαια, ένα βραχυπρόθεσμο σχέδιο και θα χρειαστεί να το χειριστούμε με διακριτικότητα, εφόσον οι Κύπριοι οπωσδήποτε θα απομακρύνονται από οποιανδήποτε εισήγηση που να λέγει πως η Κυβέρνησή τους επιβάλλει μίαν πλασματική και καθόλου ελληνική ταυτότητα… Ένας σίγουρος τρόπος να εκνευρίσεις έναν Ελληνοκύπριο, ανεξάρτητα από το πόσο φιλο-Βρετανός και εναντίον της Ενώσεως μπορεί να είναι, είναι να του αρνηθείς την ‘‘Ελληνικότητά του’’»…
      Ο πράκτορας Lawrence Durrell συνεργαζόταν στενά με τον πράκτορα της Intelligence Service, Γραμματέα στο κυβερνείο, J. Reddaway. Ήταν ο Durrell που πήγε το 1956 στην Αθήνα για να μεταφέρει το ανθελληνικό υλικό που είχε παραγγείλει ο Reddaway, ώστε να το χρησιμοποιήσουν ως προπαγάνδα εναντίον της Ενώσεως (Βιβλίο Φ.Α. «Έτσι κατέστρεψαν την Κύπρο»,1992).
      Ευτυχώς, όμως, που υπήρξαν και άξιες εξαιρέσεις που άφησαν τα αποτυπώματά τους.
      «Η Κύπρος δεν ήταν τίποτα άλλο από ΕΛΛΗΝΙΚΗ από την αρχή της Ιστορίας»
      Στις 14 Σεπτεμβρίου 1956, τρεις μήνες πριν από τη διαβόητη δήλωση/υπόσχεση τού Υπουργού Αποικιών Lennox-Boyd, 19.12.1956, από τη Βουλή (για ξεχωριστή αυτοδιάθεση και διχοτόμηση σε τελική λύση), έλαβεν χώραν μια πολύ σημαντική συζήτηση, όπου ο Philip Noel-Baker (πατέρας του Francis Noel-Baker), κατέθεσε ένα κατηγορητήριο για τη βρετανική στάση έναντι της Κύπρου και του Ελληνισμού. Κτυπά κατάμουτρα την απαράδεκτη «έρευνα DNA» και όσους «νεοκύπριους» αρνητές της Ιστορίας «υιοθέτησαν» τη βρετανική ψευτοκυπριοσύνη…
      Σημειώνεται ότι οι Συντηρητικοί το 1956, για να δικαιολογήσουν τα σχέδιά των υπέρ των Τούρκων, διένειμαν φυλλάδιο, επικαλούμενοι ότι η Κύπρος δεν υπήρξε ποτέ Ελληνική!
      Είπε, λοιπόν, μεταξύ άλλων ο Philip Noel-Baker (ελεύθερη μετάφραση):
      «Δεν υπήρξε η Κύπρος ποτέ ελληνική; Το διάβασα τις προάλλες σε ένα φυλλάδιο των Τόρηδων (που διένειμαν σε σπίτια). Δεν υπήρξε η Κύπρος ποτέ ελληνική; Η Κύπρος δεν υπήρξε τίποτα άλλο από ελληνική από την αρχή που ξεκίνησε να γράφεται η Ιστορία. Είχε πολλούς κατακτητές, όπως είχε και η Βρετανία. Οι Γάλλοι ήταν στην Κύπρο πριν από τους Τούρκους, και περισσότερο. Όμως, οι ελληνικές της παραδόσεις και κουλτούρα δεν υποτάχτηκαν ποτέ. Δεν υπήρξε ποτέ μέρος της Βασιλείας της σημερινής Ελλάδας, όχι. Ούτε όμως τα νησιά του Ιονίου. Ούτε η Κρήτη, ή η Μυτιλήνη, ούτε τα Δωδεκάνησα, μέχρι που δόθηκαν στην Ελλάδα από τη Βρετανία (ή από μία από τις άλλες Δυνάμεις).
      »Σίγουρα μπορούμε να πάρουμε τα λόγια του Ronald Storrs, του κυβερνήτη (στην αποικία Κύπρο), την κατοικία του οποίου έκαψαν στις ταραχές το 1931. (Είπε ο Storrs): ‘‘Η Ελληνικότητα των Κυπρίων είναι αδιαμφισβήτητος. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα αρνηθεί ότι οι Κύπριοι μιλούν ελληνικά, σκέπτονται ελληνικά, αισθάνονται ελληνικά’’. Ξεχάσαμε ότι το 1941 Έλληνες σκοτώθηκαν στους δρόμους της Αθήνας από τους Γερμανούς γιατί αρνήθηκαν να αφήσουν Βρετανούς αιχμαλώτους πολέμου να ταπεινωθούν καθαρίζοντας δρόμους, θυσιάστηκαν ελληνικές ψυχές για να σωθούν οι δικοί μας από την ντροπή…»
      https://hansard.parliament.uk/Commons/1956-09-14/debates/04e4e605-e337-4d1f-8616-cebcdf0df045/Cyprus
      Σύνταγμα ΚΔ
      Ακόμα και το Σύνταγμα της ΚΔ με όλες τις ελλείψεις του αναγνωρίζει Έλληνες και Τούρκους στην Κύπρο και όχι «Κυπρίους».
      Αν ρωτηθούν ο Πρόεδρος της ΚΔ, ο Υπ. Εξωτερικών, η Πρόεδρος της Βουλής, για την καταγωγή τους, δεν θα πουν ότι είναι ελληνική; Πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας με καταγωγή ελληνική;
      *Ερευνήτρια/δημοσιογράφοςO F.N. Baker.
      Αποσπάσματα για τη δημιουργία της κάλπικης «κυπριοσύνης», έκθεση Σεπτεμβρίου 1954.Απόσπασμα από την καταπελτική ομιλία του Philip Noel-Baker, 14.9.1956.ό την καταπελτική ομιλία του Philip Noel-Baker, 14.9.1956.
      Πηγή: simerini.sigmalive.com
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      Financial Times reports: European military powers work on 5-to-10-year plan to replace US in NATO
      A view of the U.S. flag alongside the NATO flag outside the Eisenhower Executive Office Building in Washington, U.S., July 8, 2024. REUTERS/Kevin Mohatt/File Photo 
      March 20 (Reuters) - Europe's biggest military powers are drawing up plans to take on greater responsibilities for the continent's defence from the U.S., including a pitch to the Trump administration for a managed transfer over the next five to 10 years, the Financial Times reported on Thursday.
      The UK, France, Germany and the Nordics are among the countries engaged in the informal but structured discussions, the newspaper reported, citing four European officials involved.
      Reporting by Nilutpal Timsina in Bengaluru; Editing by Leslie Adler
      [iEpikaira: Η εντολή είναι ξεκάθαρη... Η Ευρώπη να αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες και να επανεξοπλιστεί ραγδαία/άμεσα με στόχο την αντιμετώπιση της Ρωσίας χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ (πράγμα που προσθέτει ιδιαίτερη βαρύτητα στον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ την Τουρκία και θα το βρούμε πολύ άμεσα μπροστά μας!), οι οποίες θα επικεντρωθούν πρώτα στο Ιράν και κυρίως στην Κίνα. Περισσότερα ΕΔΩ και ΕΔΩ! Το ερώτημα είναι... Γιατί χρειάζεται ένα καινούργιο ΝΑΤΟ για την Ευρώπη;]
      Source: https://www.reuters.com/world/european-military-powers-work-5-to-10-year-plan-replace-us-nato-ft-reports-2025-03-20/
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Βουλευτές της ΝΔ επιτίθενται στον Τσάφο... χωρίς να αγγίζουν το παλάτι

      Αρχικώς ήταν ο κ. Θάνος Πλεύρης, ο οποίος από την πρώτη στιγμή κατεφέρθη εναντίον του νέου υφυπουργού Ενέργειας κ. Νίκου Τσάφου για τις άκρως προκλητικές δηλώσεις για τα Κατεχόμενα.
      Εν συνεχεία όμως άλλοι τρεις βουλευτές –τουλάχιστον δημοσίως– δεν δίστασαν να εκφράσουν την δυσαρέσκειά τους για τις ανιστόρητες αναρτήσεις που είχε κάνει ο κ. Τσάφος και αποτελούν «βούτυρο στο ψωμί» των Τούρκων. Ο βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Θεόδωρος Καράογλου χαρακτήρισε τον νέο υφυπουργό «άσχετο από πολιτική» καθώς «δεν ξέρει τα στοιχειώδη». Τον χαρακτήρισε τυχερό που παραμένει στην Κυβέρνηση, γιατί λίγες ώρες ενωρίτερα είχε παραιτηθεί ο κ. Δοξιάδης.
      «Εγώ θεωρώ ότι υπάρχει πολιτικό ζήτημα» τόνισε ο κ. Καράογλου και άφησε αιχμές «για την αποτελεσματικότητα των συνεργατών του Πρωθυπουργού που ερευνούν τα βιογραφικά των μελών της Κυβερνήσεως.»
      «Λυπάμαι που το λέω, αλλά νομίζω ότι ο ανασχηματισμός σε επίπεδο εντυπώσεων πήγε στράφι» δήλωσε.
      Είχε προηγηθεί ο βουλευτής Αχαίας κ. Ανδρέας Κατσανιώτης, ο οποίος χαρακτήρισε «ανιστόρητες» τις επίμαχες αναφορές του κ. Τσάφου και εξέφρασε την ελπίδα, αφού έπεισε το Μέγαρο Μαξίμου, ότι πρέπει να παραμείνει στην Κυβέρνηση «να διαβάσει ιστορία, γιατί φαίνεται να είναι καλός στα ενεργειακά. Η ιστορία πάντα μας βοηθάει.» Ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Στέλιος Πέτσας είπε ότι τέτοιες δηλώσεις μπορεί να εργαλειοποιηθούν από την Τουρκία και παρατήρησε ότι «θολώνουν την προσπάθεια επανεκκίνησης της Κυβέρνησης μετά τον ανασχηματισμό οι περιπτώσεις Δοξιάδη και Τσάφου.» Τέλος, και ο κ. Άγγελος Συρίγος έχει χαρακτηρίσει εξόχως σοβαρό ζήτημα τις δηλώσεις του κ. Τσάφου, καθώς, όπως είπε, δεν μπορεί να υποβαθμίζει κανείς το μοναδικό ισχυρό χαρτί της ελληνικής πλευράς, που είναι η «σφραγίδα» της Κυπριακής Δημοκρατίας.
      Πηγή: estianews.gr δημοσιεύτηκε υπό τον τίτλο "Βουλευτές της ΝΔ επιτίθενται στον Νίκο Τσάφο"
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Με την ανοχή των ΗΠΑ(;) η φυλάκιση Ιμάμογλου

      Διαδηλωτές στην Κωνσταντινούπολη διαμαρτύρονται με φωτογραφία του Ιμάμογλου και της συζύγου του.
      Ενήμερη η αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα για την σύλληψη, τον εγκλεισμό και τον αποκλεισμό του βασικού υποψηφίου αντιπάλου του Ερντογάν από τις εκλογές
      ΜΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΣΙΓΗ του «διεθνούς παράγοντος» ηκολούθησε την σύλληψη του δημάρχου Κωνσταντινουπόλεως και βασικού αντιπάλου του Ερντογάν για την προεδρία της Τουρκίας Εκρέμ Ιμάμογλου. Και η σιγή αυτή επιβεβαιώνει εμμέσως τα αναφερθέντα χθες το πρωί από τον τηλεοπτικό σταθμό «Σκάι», ότι για την πρωτοφανή επιχείρηση συλλήψεως του Ιμάμογλου ήταν ενήμερη η αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα.
      Να σημειωθεί ότι ο Ιμάμογλου συνελήφθη για κατηγορίες που τον θέλουν να έχει διαπράξει οικονομικές ατασθαλίες αλλά και να συνδέεται με το ΡΚΚ (την κουρδική τρομοκρατία κατά την επίσημη άποψη των Τούρκων), μία μόλις ημέρα μετά την ακύρωση του πτυχίου του, κάτι που τον έθετε εκτός της κούρσας για τις επόμενες προεδρικές εκλογές.
      Αυτή η κατηγορία της εμπλοκής σε ομάδες που κατηγορούνται για τρομοκρατικές δράσεις δικαιολογεί και την ενημέρωση της αμερικανικής, ενδεχομένως δε και άλλως πρεσβειών, με στόχο να μην δημιουργήσουν διεθνείς αντιδράσεις οι μεθοδεύσεις του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν για εξάλειψη του κυριωτέρου αντιπάλου του. Και όσον αφορά στο πρώτο εικοσιτετράωρο τουλάχιστον, ο στόχος αυτός επετεύχθη. Από την Ευρώπη δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε ούτε άμεσα αντανακλαστικά, ούτε καταδίκη πρακτικών που εφαρμόζονται και μέσα στους κόλπους της ΕΕ (ιδέ Ρουμανία), όμως οι ΗΠΑ, υπό την Κυβέρνηση Τράμπ, άρχισαν να γίνονται προσεκτικές σε ζητήματα ελευθεριών.
      Το κατέστησε σαφές άλλως τε ο αντιπρόεδρος Βανς, που κατηγόρησε την Ευρώπη για καταπίεση της ελευθερίας του λόγου και άλλων εκφάνσεων της δημοκρατίας. Όταν όμως τίθενται ζητήματα τρομοκρατίας, η αντιμετώπισις αλλάζει, και αν μη τι άλλο γίνεται πολύ πιο προσεκτική. Στο σημείο αυτό η τουρκική πλευρά έχει δώσει μεγάλη προσοχή, καθώς ο Πρόεδρος Ερντογάν ευελπιστεί ότι περί τα τέλη Απριλίου (και αφού έχει δεχθεί τον Έλληνα Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη) θα γίνει δεκτός από τον Ντόναλντ Τράμπ στον Λευκό Οίκο. Δεν είναι όμως μόνον η τρομοκρατία που αποτελεί εν προκειμένω το πρόσχημα, το μόνο σημείο που δεικνύει ότι ο Ερντογάν έχει «ανοικτή γραμμή» με την Ουάσιγκτων και οι περισσότερες ενέργειές του έχουν όχι απλώς ανοχή αλλά και συναίνεση. Τούτο ξεκινά από τις «μεσολαβητικές» κινήσεις στην Ουκρανία και φθάνει μέχρι την Συρία, όπου η Τουρκία έχει στερήσει τον μοναδικό σύμμαχο που είχε το εχθρικό προς τις ΗΠΑ καθεστώς της Τεχεράνης.
      Στην παρούσα συγκυρία, αν και όλοι αντιλαμβάνονται ότι η κλιμάκωσις των ενεργειών κατά του Εκρέμ Ιμάμογλου καθοδηγείται από τον Ταγίπ Ερντογάν, ο ίδιος προσπαθεί να παραμένει στο απυρόβλητο. Την ακύρωση του πτυχίου του δημάρχου Κωνσταντινουπόλεως την «διέπραξε» η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου και τώρα τις ενέργειες που οδήγησαν στην σύλληψή του, οι δικαστικές και αστυνομικές αρχές. Η προεδρία και η κυβέρνησις ομιλούν για «ανεξαρτησία της δικαιοσύνης». Η προεδρία μάλιστα, στην μοναδική ανακοίνωση που εξέδωσε μετά την σύλληψη Ιμάμογλου, τονίζει ότι θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τον Ερντογάν απέναντι σε αυτό που ο ίδιος αποκάλεσε «παράλογη εκστρατεία δυσφημήσεως». Το δε υπουργείο Δικαιοσύνης στην δική του ανακοίνωση υποστηρίζει ότι «η απόπειρα συνδέσεως δικαστικών ερευνών και υποθέσεων με τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι πράξις τουλάχιστον θράσους και ανευθυνότητος.»
      Η επιχείρησις συλλήψεως του Ιμάμογλου και 105 ακόμη προσώπων (σε πρώτη τουλάχιστον φάση) εκτυλίχθηκε χθες το πρωί, με συμμετοχή 3.000 περίπου. Ταυτοχρόνως απηγορεύθησαν για τέσσερεις ημέρες πάσης φύσεως συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, έκλεισαν κεντρικοί σταθμοί του μετρό της Κωνσταντινουπόλεως και ετέθησαν περιορισμοί στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως. Τα μέτρα αυτά δεν απέτρεψαν πάντως εκατοντάδες πολίτες που συγκεντρώθηκαν διαμαρτυρόμενοι, συνεπλάκησαν μάλιστα με την αστυνομία με αποτέλεσμα να υπάρξουν τραυματισμοί και συλλήψεις.
      Αντιδράσεις υπήρξαν και στην Εθνοσυνέλευση, όπου ο Οζγκούρ Εζέλ, επί κεφαλής του κεμαλικού κόμματος στο οποίο ανήκει και ο Ιμάμογλου, έκανε λόγο για «πολιτικό πραξικόπημα» και ζήτησε από τους πολίτες να αντισταθούν.
      Εν τω μεταξύ εγνωστοποιήθη η προφυλάκισις του Ιμάμογλου, καθώς συμφώνως προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης:
      «Στο πλαίσιο της ερεύνης, οι ύποπτοι φέρονται να έχουν διαπράξει το έγκλημα της συνδρομής σε τρομοκρατική οργάνωση σε “συνέργεια” και “αδικήματα” στο πλαίσιο εγκληματικής οργανώσεως που συστάθηκε με σκοπό το οικονομικό όφελος, συμπεριλαμβανομένων δωροδοκίας, υπεξαιρέσεως, χειραγωγήσεως προσφορών, διακεκριμένης απάτης και παράνομης αποκτήσεως προσωπικών δεδομένων».
      Συμφώνως προς πληροφορίες, η έρευνα περιλαμβάνει επίσης κατηγορίες για υποστήριξη τρομοκρατικών οργανώσεων, με τον Ιμάμογλου και άλλους έξι υπόπτους, όπως ο αναπληρωτής γενικός γραμματεύς του Δήμου Μαχίρ Πολάτ και ο δήμαρχος Σισλί Ρεσούλ Εμράχ Σαχάν, να κατηγορούνται για υποβοήθηση του PKK/KCK.
      Ο Εκρέμ Ιμάμογλου συνελήφθη σε μια αιφνιδιαστική επιχείρηση μεγάλης κλίμακος μαζί με ακόμη 105 «υπόπτους», μεταξύ των οποίων υψηλόβαθμα στελέχη του Δήμου της Κωνσταντινουπόλεως και άλλοι δημόσιοι λειτουργοί. Η επιχείρησις επραγματοποιήθη τις πρώτες πρωινές ώρες, με την αστυνομία να εισβάλει στο σπίτι του Ιμάμογλου. Σε βίντεο που ανήρτησε ο ίδιος λίγο πριν από την σύλληψή του, εμφανίζεται να βάζει την γραβάττα, λέγοντας: «Μια χούφτα μυαλά, που προσπάθησαν να σφετερισθούν την θέληση του έθνους μας, χρησιμοποίησαν τους αγαπητούς μου αστυνομικούς ως όργανο για αυτό το κακό. Δεν θα τα παρατήσω, θα συνεχίσω να αγωνίζομαι».
      «Υπάρχουν πολλές βρώμικες πληροφορίες που κυκλοφορούν» ανέφερε στις πρώτες δηλώσεις της η σύζυγος του Ιμάμογλου, Ντιλέκ, η οποία προσέθεσε: «Ο Εκρέμ εμπιστεύεται τον εαυτό του στον λαό του, και αυτό το έθνος μια μέρα θα ζητήσει τον λογαριασμό. Γιατί κανείς δεν θα σιωπήσει μπροστά σε μια τέτοια αδικία. Οι αστυνομικές δυνάμεις ήρθαν τα ξημερώματα. Έχω μια κόρη 13 ετών, η οποία θα πάει σχολείο και θα συνεχίσει τη ζωή της. Την έστειλα στο σχολείο». Μεταξύ των συλληφθέντων περιλαμβάνονται επίσης οι δήμαρχοι των περιοχών Σισλί και Μπειλικντουζού, ο σύμβουλος του δημάρχου Μουράτ Ονγκούν και ο τραγουδιστής Ερτζάν Σάατσί. Η τουρκική αστυνομία πραγματοποίησε μαζικές επιχειρήσεις σε διάφορες περιοχές της Κωνσταντινουπόλεως, με τους υπόπτους να οδηγούνται στην Αστυνομική Διεύθυνση για ανάκριση και τελικά πολλοί εξ αυτών, όπως και ο Ιμάμογλου, να κρίνονται προφυλακιστέοι. Παράλληλα, δρακόντεια μέτρα ασφαλείας ελήφθησαν μπροστά από το κεντρικό κτήριο του Δήμου Κωνσταντινουπόλεως, ενώ οι δρόμοι γύρω από την περιοχή Σαρατσχάνε έκλεισαν για την κυκλοφορία.
      Αμέσως μετά την απόφαση για προφυλάκισή του, ο Εκρέμ Ιμάμογλου έστειλε μήνυμα στους υποστηρικτές του με ένα ιδιόχειρο σημείωμα που ανήρτησε στα social media. Ο τουρκικός λαός θα δώσει την απαραίτητη απάντηση στα «ψέματα, τις συνωμοσίες και τις παγίδες» εναντίον μου, ανέφερε σε αυτό.
      Πηγή: estianews.gr δημοσιεύτηκε υπό τον τίτλο "Με την ανοχή των ΗΠΑ η φυλάκιση Ιμάμογλου"
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Έρχεται πρόταση Τραμπ για τα ελληνοτουρκικά - Στο μενού κοιτάσματα και βάσεις στο Αιγαίο (!)
      φωτο: protagon.gr
      Μια φωτογραφία από την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ η οποία ίσως δεν σχολιάστηκε ως όφειλε, ήταν αυτή του Πάνου Καμμένου σχεδόν αγκαλιά με την νέα Αμερικάνα Πρέσβη στην Ελλάδα την Κίμπερλι Γκίλφοϊλ. Στην εκρηκτική συνέντευξη (17/02/25) -γεμάτη υπονοούμενα και έμμεσες αποκαλύψεις- την οποία έδωσε ο τέως στενός σύμβουλος του Τραμπ και ιδεολογικός καθοδηγητής του κινήματος MAGA, Στίβ Μπάνον, ξεκαθάρισε ότι δεν τοποθετήθηκαν τυχαία οι δύο νέοι Πρέσβεις Ελλάδας-Τουρκίας. 
      Στιγμιότυπο από την ορκωμοσία Τραμπ με την νέα Πρέσβη Κίμπερλι Γκίλφοϊλ στη μέση 

      Ο Μπάνον αφού τόνισε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος γνωρίζει πολύ καλά τα σημαντικά ζητήματα στο ελληνοτουρκικό υποσύστημα εν συνεχεία εξήγησε ότι γι' αυτό στέλνει δύο ανθρώπους που είναι πολύ κοντά του: «Ένα από τα πιο σπουδαία άτομα της χώρας, ο Τομ Μπάρακ, θα είναι πρέσβης της Τουρκίας. Έχει επιλέξει για την Ελλάδα την Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, η οποία είναι πάρα πολύ κοντά στον πρόεδρο, πάρα πολύ κοντά σε εμάς και μία από τις πιο σπουδαίες και επιτυχημένες γυναίκες στις ΗΠΑ» δήλωσε με νόημα. Στην ίδια συνέντευξη είπε ότι οι σύμβουλοι του Τραμπ έχουν ήδη επαφές με Έλληνες πολιτικούς χωρίς να τους κατονομάζει.
      Επαφές Πάνου Καμμένου στις ΗΠΑ: Στην μέση ο Ρ. Στόουν και δεξιά ο Τζώρτζ Παπαδόπουλος (αμφότεροι στενοί σύμβουλοι του Ντ. Τραμπ)

      Κάπου εδώ όμως έρχεται να προστεθεί και ακόμη μια ψηφίδα του παζλ, η οποία ρίχνει φως στα σχέδια του προέδρου Τραμπ για την Ελλάδα, και αυτή προκύπτει από δημοσίευμα -με φωτογραφικό υλικό- που αποκάλυψε συνάντηση του Πάνου Καμμένου (Μάρτιο του 2025) στις ΗΠΑ, με τον εξ απορρήτων σύμβουλο του Ντόναλντ Τραμπ, τον Ρότζερ Στόουν. Γεγονός που αποδεικνύει σε ποιόν Έλληνα πολιτικό αναφερόταν ο Μπάνον. Οπότε μέχρις εδώ έχουμε δυο δεδομένα. Aφενός ο Τραμπ τοποθέτησε δυο έμπιστα άτομα/γεράκια στις πρεσβείες Ελλάδας-Τουρκίας -και επομένως σίγουρα κάτι προετοιμάζει- και αφετέρου, υποστηρίξει την επαναφορά του Πάνου Καμμένου στην πολιτική σκηνή.  
      Ο Ρότζερ Στόουν ο αρχιτέκτονας της εκλογικής επιτυχίας Τραμπ

      Με την όντως θριαμβευτική επανεκλογή του Τραμπ -και την συνακόλουθη ψυχρολουσία στην Ηρώδου Αττικού- στην οποία συνέβαλε καθοριστικά ο σύμβουλος επικοινωνίας Ρότζερ Στόουν, άρχισαν σχεδόν ταυτόχρονα οι άνθρωποι του Τραμπ (σσ. Μπάνον και Στόουν) να μας λένε μισόλογα προετοιμάζοντας το έδαφος για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Ομοίως με τον Μπάνον λοιπόν και ο Στόουν παραχώρησε αποκαλυπτική συνέντευξη (Δεκέμβριο του 2024) η οποία πέρασε επίσης «στα ψιλά»... Τότε μάλιστα έκανε πρόταση (sic) για παραχώρηση στις ΗΠΑ προνομιακής πρόσβασης στα κοιτάσματα και σε βάσεις στο Αιγαίο, με αντάλλαγμα την υποστήριξη των ελληνικών «θαλάσσιων αξιώσεων»(!). Συγκεκριμένα δήλωσε:«Η Τουρκία είναι ακόμη -θεωρητικά-, σύμμαχος στο ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ δεν επιδιώκουν σύγκρουση μαζί της. Ωστόσο, στρατηγικές κινήσεις όπως η ενίσχυση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης και η υποστήριξη των ελληνικών θαλάσσιων αξιώσεων, με αντάλλαγμα την προτεραιότητα σε ενεργειακά κοιτάσματα και τη δημιουργία στρατιωτικών βάσεων στο Αιγαίο, θα αποτρέψουν την Τουρκία από επιθετικές ενέργειες εις βάρος της Ελλάδας και την εφαρμογή μιας μαξιμαλιστικής πολιτικής διεκδικήσεων. Οι ΗΠΑ δεν θα πρέπει να βασίζουν ολόκληρη τη στρατηγική ενεργειακής ασφάλειας στην Τουρκία, ούτε να προδικάσουν τη στάση τους απέναντι στη χώρα αυτήν, όταν αναφύονται επιλογές με μεγαλύτερη ευελιξία.»
      Βάσει των προαναφερθέντων λοιπόν βγαίνουν τα εξής συμπεράσματα:1. Ο Τραμπ προετοιμάζει το έδαφος για παρέμβαση στα ελληνοτουρκικά.2. Έχει σκοπό να κάνει συγκεκριμένη πρόταση επίλυσης με όχημα την ενέργεια και παραχωρήσεις/επεκτάσεις δικαιωμάτων στρατιωτικής παρουσίας στο Αιγαίο.3. Το ότι οι ΗΠΑ δεν θα «βασίζουν ολόκληρη τη στρατηγική ενεργειακής ασφάλειας στην Τουρκία» σημαίνει ότι το σχέδιο είναι να κατανεμηθεί με κάποιο τρόπο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Αυτό ενδεχομένως να προοιωνίζει και συνεκμετάλλευση υπό αμερικανική υψηλή επιστασία -με το αζημίωτο ασφαλώς-.4. Οι «επιλογές με μεγαλύτερη ευελιξία» προφανώς και έχουν σχέση με την ελληνική υποχωρητικότητα και την τυφλή υπακοή στα κελεύσματα εξωτερικών παραγόντων εις βάρος μιας εθνοκεντρικής πολιτικής, ειδικά όταν οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας ελέγχονται/επηρεάζονται/τοποθετούνται(;) από τρίτους (δεν θα προκαλούσε έκπληξη εάν εκτός του Π. Καμμένου, ξαφνικά νεκρανασταίνονταν κι άλλες «μπαγιάτικες» -για να το πούμε κομψά- πολιτικές προτάσεις). Είναι πρόδηλο ότι ήδη γίνονται παρασκηνιακές ζυμώσεις για αλλαγή της πολιτικής σκηνής, γεγονός που προμηνύει πτώση της παραπαίουσας κυβέρνησης Μητσοτάκη. Οι όποιες εξελίξεις θα επιταχυνθούν με την καταλυτική έλευση της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ στην Αθήνα.
      Η ίδια η Γκίλφοϊλ άλλωστε δήλωσε: «ανυπομονώ να αναλάβω τα καθήκοντά μου ως η επόμενη Πρέσβης των ΗΠΑ και να προωθήσω μια ατζέντα επικεντρωμένη σε ισχυρή οικονομική ανάπτυξη, εκπαίδευση, ενεργειακή ασφάλεια και συνεργασία στον τομέα της άμυνας». Η επιλογή των λέξεων ασφαλώς και δεν έγινε τυχαία. Το να «προωθήσω» δηλοί ξεκάθαρη πρόθεση αλλά και άνωθεν εντολή... 
      Το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου βέβαια είναι ποιό θα είναι το φόβητρο για την πρόταση Τραμπ και εάν αυτό θα είναι υπό τη γνωστή «τράμπια» λογική του «my way or the highway», η οποία ενδεχομένως να μεταφραστεί ως «ή επιλέγετε την πρότασή μου με το όποιο κόστος στα κυριαρχικά σας δικαιώματα ή πάτε σε "μίνι πόλεμο" -για τον οποίο ο ίδιος μίλησε το 2020- με την Τουρκία για να βγάλετε άκρη μόνοι σας»... 
      Άλλωστε ο Στίβ Μπάνον μας προειδοποίησε ήδη με την πιο ξεκάθαρη γλώσσα. Είναι προφανές, είπε, πώς γίνεται να μην το βλέπουμε; Ένας πόλεμος έρχεται από την Ουκρανία προς τα Βαλκάνια και ένας άλλος από τη Συρία και την Τουρκία, τίποτα δεν είναι σίγουρο και τα επόμενα πέντε χρόνια θα είναι δύσκολα, όλα εξαρτώνται από το αν ο πρόεδρος Τραμπ θα μπορέσει να το αποτρέψει!
      ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ.-
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Δ. Καραϊτίδης: Η Ελληνική "σιωπή" στον κυκεώνα γεωπολιτικών ανασχηματισμών
      Υποστήριξε ότι γεννά εύλογες απορίες η Ελληνική "σιωπή" τουλάχιστον από την πλειοψηφία του εγχώριου πολιτικού σκηνικού
      Ο πρέσβης ε.τ. Δημήτρης Καραϊτίδης, μιλώντας στον 98.4, υπογράμμισε πως είναι άλλο πράγμα η αναγκαία κοινή ευρωπαϊκή άμυνα και μη εξαρτημένη από μεγάλους παίκτες ισχύος και άλλο η μετατροπή της Ευρώπης σε οικονομία πολέμου με περικοπές άλλων τομέων παραγωγικών και κοινωνικών στο όνομα της αντιμετώπισης "επίθεσης " από την Ρωσία, ακόμη και αύριο όπως λανσάρεται.
      Πολύ περισσότερο η συμπερίληψη σε αυτή την άμυνα μίας χώρας, όπως η Τουρκία, με σαφείς προθέσεις και αναθεωρητικές βλέψεις έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου, με δείγματα γραφής στη Συρία, στους Κούρδους ακόμη και στην εσωτερική της πολιτική σκηνή.
      Ο Δημήτρης Καραϊτίδης, υποστήριξε ότι γεννά εύλογες απορίες η Ελληνική "σιωπή" τουλάχιστον από την πλειοψηφία του εγχώριου πολιτικού σκηνικού, την ώρα που άνθρωποι όπως ο κ. Χρ. Ροζάκης με γνώστες διαχρονικά απόψεις για την Τουρκία, δημόσια πλέον υποστηρίζουν, ότι απεμπολούμε κυριαρχικά μας δικαιώματα όπως στις έρευνες για το καλώδιο σε Κάσο και Κρήτη, έναντι των προκλητικών προθέσεων της γείτονος.
      Κατά τον κ. πρέσβη, οι "νεφέλες" των ήρεμων νερών, ανοιχτών παραθύρων και συναντίληψης διαλόγου και κατανόησης, έχουν διαλυθεί με πάταγο, τόσο για τις βλέψεις έναντι της Ελλάας, όσο και στην υπόθεση εισβολής και κατοχής στη Κύπρο.
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      «Νέα Εθνική Πυξίδα»: Μαθήματα εξωτερικής πολιτικής από τον αρχιτέκτονα της προδοσίας των Πρεσπών

      Για «ισχυρή και αυτοδύναμη Ελλάδα με πολυδιάστατη στρατηγική και όχι πρόθυμος ακόλουθος η απάντηση στις ραγδαίες γεωπολιτικές μετατοπίσεις», κάνει λόγο ο Αλέξης Τσίπρας στο νέο του πόνημα μέσω του «Ινστιτούτου Αλέξης Τσίπρας», θέλοντας να δώσει… μαθήματα εξωτερικής πολιτικής, υπό τον τίτλο «Νέα Εθνική Πυξίδα» (σ.σ. θα μπορούσε να είναι και όνομα κόμματος)…
      Μια πυξίδα την οποία ο ίδιος φαίνεται ότι δεν είχε όταν υπέγραφε τη Συμφωνία των Πρεσπών με το φιλαράκι του τον Ζόραν Ζάεφ…
      Ο πρώην Πρωθυπουργός επικρίνει την ευρωπαϊκή πολιτική στο ζήτημα Ουκρανίας-Ρωσίας και τονίζει την ανάγκη για «ριζική στροφή» η οποία θα περιλαμβάνει τη Ρωσία και θα αποκαταστήσει την ενεργειακή συνεργασία με τη Μόσχα.

      Σε ότι αφορά την Ελλάδα, ο Αλέξης Τσίπρας σχολιάζει ότι βρίσκεται σε «επικίνδυνο σταυροδρόμι» και επικρίνει την Κυβέρνηση της ΝΔ σημειώνοντας ότι «τα τελευταία πεντέμισι χρόνια μας έχει εκθέσει πολλαπλώς και σε οικονομικούς αλλά και σε γεωπολιτικούς κινδύνους» και συμπληρώνει ότι «χειρίστηκε καταστροφικά το ουκρανικό».
      Κατά τον πρώην Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, η εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης Μητσοτάκη έκανε τα εξής λάθη στο ουκρανικό:
      «Αντί να στηρίξει τον ουκρανικό λαό απέναντι στη ρωσική εισβολή, με τρόπο που να διατηρεί τη δυνατότητά της να παίζει τον ρόλο πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή, ακολούθησε τυφλά το δόγμα του δεδομένου και πρόθυμου συμμάχου, πρωτοστατώντας στην εμπροσθοφυλακή της αντιπαράθεσης. Έστειλε βαρέα όπλα στην Ουκρανία από τα νησιά μας, υποδέχθηκε στο ελληνικό κοινοβούλιο μετά τιμών τους μαχητές του Αζόφ, εκδίωξε αναλογικά τον μεγαλύτερο αριθμό διπλωματών στην Ευρώπη από τη ρωσική πρεσβεία και υιοθέτησε την πιο σκληρή ρητορική, όχι απέναντι στην απαράδεκτη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά απέναντι στο καθεστώς Πούτιν, καθώς από τα επίσημα χείλη του ΑνΥΠΕΞ δηλώθηκε ότι στόχος του πολέμου είναι η πτώση του. Με δύο λόγια, η Ελλάδα που παραδοσιακά αν και χώρα του ΝΑΤΟ, ακόμη και την περίοδο Κωνσταντίνου Καραμανλή, στο ζενίθ του ψυχρού πολέμου, είχε διπλωματικές σχέσεις με τη Σοβιετική Ένωση και αργότερα παρέμεινε γέφυρα με τη Ρωσία, πρωτοστάτησε στην ευρωπαϊκή αντιρωσική υστερία».
      Η «Νέα Εθνική Πυξίδα», τα επείγοντα και αναγκαία δηλαδή που πρέπει να κάνει, κατά τον Αλέξη Τσίπρα, μία ελληνική Κυβέρνηση, είναι τα εξής:
      «• Να μετατοπιστεί η στρατηγική συνεργασία με τις ΗΠΑ, από τη βάση της λογικής του δεδομένου και πρόθυμου συμμάχου στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού και οφέλους.
      • Να εξασφαλισθεί η ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας σε κάθε διεργασία που αφορά την επόμενη μέρα για την ευρωπαϊκή άμυνα και την ειρήνη στην Ουκρανία. Στο πλαίσιο αυτό, και σε συντονισμό με την Κύπρο, να τεθούν στην ΕΕ αυστηρές προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων η άρση του casus belli και το Κυπριακό, για τη όποια συνεργασία της ΕΕ με την Τουρκία σε ζητήματα που αφορούν την ευρωπαϊκή άμυνα.
      • Να επιδιωχθεί η αποκατάσταση διπλωματικών διαύλων με τη Ρωσία. Και η Ελλάδα να καταθέσει τις δικές της προτάσεις για την νέα πανευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας.
      • Να υποστηριχθεί η διασύνδεση της αναθεώρησης της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ – Τουρκίας (ή μιας ενδεχόμενης Συμφωνίας Επενδύσεων και Εμπορίου ΕΕ-Τουρκίας) με την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ. Με σαφείς κόκκινες γραμμές την εδαφική ακεραιότητα και άμυνα των νησιών.
      • Να αποφασισθεί η επέκταση των χωρικών υδάτων στην Ανατολική Μεσόγειο στα 12 νμ, με οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ με τις εκεί όμορες χώρες.
      • Να επιδιωχθεί η πραγματοποίηση Διάσκεψης ΕΕ-χωρών της Ανατολικής Μεσογείου στο πλαίσιο της οποίας η Ελλάδα, σε συντονισμό με την Κύπρο και χώρες της Συνόδου των Ευρωπαϊκών Χωρών του Νότου, να προωθήσει το ρόλο και τις θέσεις της στην περιοχή (ελληνοτουρκικά, παλαιστινιακό, συριακό, λιβυκό).
      • Να χαραχθεί νέος σχεδιασμός, σε συντονισμό με τη Κύπρο, για τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού στη βάση των Αποφάσεων του ΟΗΕ και του Πλαισίου Γκουτιέρες, αναμένοντας ενδεχόμενες πολιτικές εξελίξεις μετά τις επικείμενες εκλογές στα κατεχόμενα.
      • Να επανενεργοποιηθούν τα Βαλκανικά πολυμερή σχήματα συνεργασίας που ακυρώθηκαν μετά το 2019, εστιάζοντας και πάλι στον ηγετικό μας ρόλο στην περιοχή.
      • Να προωθήσουμε Σχέδιο Δράσης για την αναβάθμιση της θέσης της Ελλάδας σε χώρες προτεραιότητας του Παγκόσμιου Νότου, με έμφαση στην οικονομική και πολιτιστική συνεργασία.
      Και τελευταίο αλλά ίσως πιο επιτακτικό:
      Η ενίσχυση της αποτρεπτικής μας ισχύος θα πρέπει να περνά πρώτα από την άμεση ανασυγκρότηση και ενίσχυση της Εθνικής Αμυντικής μας Βιομηχανίας, που δυστυχώς σήμερα βρίσκεται σε πλήρη διάλυση.
      Όταν οι γείτονες επενδύουν το 70% των εξοπλιστικών τους δαπανών στην δική τους Αμυντική Βιομηχανία και εξάγουν drowns που αποτελούν το πιο σύγχρονο και αποτελεσματικό πολεμικό υλικό, εμείς επιμένουμε να εξαγοράζουμε αμφίβολη προστασία με πανάκριβες αγορές, συνήθως αδιαφανείς, που επιπλέον δεν επιφέρουν και κανένα αντισταθμιστικό όφελος για την πολεμική μας βιομηχανία».
      Στον επίλογο του πονήματος, ο πρώην Πρωθυπουργός τονίζει ότι η απάντηση σε όλα τα προβλήματα είναι η «ισχυρή Ελλάδα», αλλά «εξαιτίας των επιλογών της κυβέρνησης», η χώρα «βρίσκεται πλέον μπροστά σε υπαρξιακούς κινδύνους».
      Κλείνοντας, εξαπολύει ακόμα μία επίθεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη:
      «Η επιλογή του πρωθυπουργού να παραμείνει στη θέση του, παρά τη λαϊκή απονομιμοποίηση που επέφεραν οι πρωτοφανείς σε όγκο διαδηλώσεις ενάντια στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, δεν οδηγεί σε αδιέξοδο μόνο τον ίδιο, την παράταξη του και τη κοινωνία. Αυτό που διακυβεύεται με την παραμονή της κυβέρνησης και της πολιτικής της, δεν είναι δυστυχώς μόνο η πολιτική, οικονομική και κοινωνική σταθερότητα, αλλά και η εθνική ακεραιότητα. Η διατήρηση της παρούσας καταστροφικής εξωτερικής πολιτικής σωρεύει απειλές και εγκυμονεί σοβαρούς εθνικούς κινδύνους. Σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία απαιτείται άμεση αλλαγή στρατηγικής. Μια ενεργητική, πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, που θα βάζει πρώτα τα συμφέροντα της χώρας. Ισχυρή Ελλάδα είναι η απάντηση στις μεγάλες γεωπολιτικές προκλήσεις. Ισχυρή και αυτοδύναμη Ελλάδα με μια πολυδιάστατη στρατηγική, ώστε να διεκδικεί το ρόλο που της αναλογεί στην Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο, ως πυλώνας ειρήνης και σταθερότητας, και όχι ως πρόθυμος και υποτελής ακόλουθος μια του ενός και μια του άλλου συμμάχου μας».
      [iEpikaira: Μάλλον ζούμε ένα κακό όνειρο... Λέτε η νεκρανάσταση Καμμένου να έχει κάποια σχέση; Περισσότερα ΕΔΩ!]
      Πηγή: newsbreak.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      ΩΧ: Επιστρέφει στην πολιτική; Συνάντηση Καμμένου με τον Ρότζερ Στόουν... ο οποίος προτείνει προνομιακή πρόσβαση των ΗΠΑ [ΚΑΙ] στα κοιτάσματα(!)
      Φωτο από την ορκωμοσία του Τραμπ δίπλα στην Κίμπερλι Γκίλφοϊλ 
      Στις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκεται ο Πάνος Καμμένος, όπου είχε επαφές με δύο από τους στενότερους συνεργάτες του Ντόναλντ Τραμπ. Στην Φλόριντα συναντήθηκε με τον εξ απορρήτων του Αμερικανού προέδρου, Ρότζερ Στόουν, ο οποίος είχε μιλήσει στην εφημερίδα «δημοκρατία» για τις θέσεις της Ουάσινγκτον απέναντι στην Τουρκία. Παρών και ο Τζορτζ Παπαδόπουλος, ο ομογενής που έχει επανέλθει πλήρως στο πλευρό του νέου ηγέτη των ΗΠΑ.Ο κ. Καμμένος θα έχει, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, περαιτέρω συνομιλίες και δείπνο στο στρατηγείο του Τραμπ.
      Enjoying a fascinating lunch with my friends @RogerJStoneJr and @PanosKammenos pic.twitter.com/t7ijtYZyY9— George Papadopoulos (@GeorgePapa19) March 19, 2025
      [iEpikaira: Είναι πρόδηλο ότι οι επαφές οι οποίες έχει στην Ελλάδα και ανέφερε ο τέως στενός σύμβουλος του Τραμπ, Στιβ Μπάνον είναι ο Πάνος Καμμένος... Περισσότερα ΕΔΩ! Τί σημαίνει αυτό για το ελληνικό πολιτικό σύστημα; Τί ετοιμάζει το επιτελείο Τραμπ με την έλευση Γκίλφοϊλ; Πώς θα επηρεαστούν τα ελληνοτουρκικά;]
      Πηγή: newsbreak.gr
      Ο εξ απορρήτων σύμβουλος του Ντόναλντ Τραμπ, Ρότζερ Στόουν, ανοίγει τα χαρτιά του Δημοσιεύτηκε 08/12/2024:
      Η θριαμβευτική επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ, παρότι για κάποιους στο οικοδομικό τετράγωνο της Ηρώδου Αττικού αποτέλεσε… ψυχρολουσία, έγινε δεκτή με αίσθημα ανακούφισης από τη μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων.
      Συνέντευξη στον Γιώργο Χαρβαλιά
      Ενας από τους βασικούς αρχιτέκτονες αυτού του εντυπωσιακού comeback είναι ο βετεράνος σύμβουλος επικοινωνίας Ρότζερ Στόουν, ένας ζωντανός θρύλος της αμερικανικής πολιτικής σκηνής, η πολυσχιδής δράση του οποίου αποτέλεσε και αντικείμενο ντοκιμαντέρ του Netflix. O Ρότζερ Στόουν δεν είναι μια τυχαία προσωπικότητα. Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς μαζί του, αναγκάζεται στο τέλος να ομολογήσει ότι έχει απέναντί του έναν τετραπέρατο συνομιλητή, που εκθέτει τις απόψεις του με συγκροτημένα επιχειρήματα. Τις μοναδικές ικανότητές του στον τομέα της επικοινωνιακής στρατηγικής εκμεταλλεύθηκε από νωρίς ο Ντόναλντ Τράμπ, αναγορεύοντάς τον σε εξ απορρήτων σύμβουλό του, και ο ίδιος ο Στόουν ανταπέδωσε την εμπιστοσύνη αυτή, υπερασπίζοντάς τον με αυταπάρνηση, ακόμη και όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με δικαστικές διώξεις και απειλή φυλάκισης.
      Τυχαίο δεν είναι επίσης ότι ένας τόσο υψηλά ιστάμενος συνομιλητής του Αμερικανού προέδρου επέλεξε, από όλα τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, να μιλήσει στην «κυριακάτικη δημοκρατία», γεγονός που προδίδει ότι κάτι αλλάζει στη θεώρηση των ΗΠΑ απέναντι στη χώρα μας. Η αλλαγή αυτή φαίνεται και από όσα λέει στη συνέντευξη που ακολουθεί, με διατυπώσεις εξαιρετικά ασυνήθιστες για τη μέχρι σήμερα «διπλωματική γλώσσα» της Ουάσινγκτον απέναντι στην Τουρκία.
      Εντυπωσιακή είναι επίσης η πρόταση για παραχώρηση στις ΗΠΑ προνομιακής πρόσβασης σε ενεργειακά κοιτάσματα και στρατιωτικές βάσεις στο Αιγαίο, με αντάλλαγμα την υποστήριξη των ελληνικών «θαλάσσιων αξιώσεων» (γεγονός που θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως «πράσινο φως» για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, αν και δεν πρόκειται για ελληνική αξίωση αλλά για άσκηση νόμιμου δικαιώματος). Βεβαίως, ο Στόουν δεν κατέχει μέχρι σήμερα κάποιο επίσημο αξίωμα και μιλά ως ιδιώτης.
      Είναι ουσιαστικά ο «Γκρίνμπεργκ» του Ντόναλντ Τραμπ, ένας γκουρού της επικοινωνίας και ανώτατος μυστικοσύμβουλος που θα έχει «ελευθέρας» στον Λευκό Οίκο. Γι’ αυτό διευκρινίζει ότι εκφράζει «αυστηρά προσωπικές απόψεις», επισημαίνοντας όμως με νόημα ότι κάποιες από αυτές αντικατοπτρίζουν την οπτική της νέας διακυβέρνησης.
      Σταθήκατε δίπλα στον Ντόναλντ Τραμπ ως σύμβουλος και συμπαραστάτης, όχι μόνο στις εύκολες, αλλά και στις δύσκολες στιγμές της πολιτικής του καριέρας. Νομίζετε ότι έφτασε η ώρα να δικαιωθεί η επιμονή σας;
      Είμαι περήφανος που μπορώ να λέω ότι είμαι φίλος και πολιτικός σύμβουλος του Ντόναλντ Τραμπ από τότε που τον πρωτογνώρισα, το 1979, όταν τον επιστράτευσα στην επιτροπή χρηματοδότησης της καμπάνιας του κυβερνήτη Ρόναλντ Ρίγκαν για την προεδρική κούρσα του 1980. Ισως είμαι ο μόνος άνθρωπος στη χώρα που αναγνώρισε από τόσο νωρίς ότι ο Τραμπ είχε το διαμέτρημα, την ανεξαρτησία, την αντοχή και το κουράγιο να γίνει όχι μόνο ένας εξαιρετικός προεδρικός υποψήφιος, αλλά και ένας πραγματικά σπουδαίος πρόεδρος. Λόγω της στενής μου φιλίας με τον πρόεδρο έγινα στόχος πολιτικών επιθέσεων από ένα διεφθαρμένο υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ και κατηγορήθηκα αβάσιμα για διαδικαστικές παρατυπίες, προκειμένου να πιεστώ να ψευδομαρτυρήσω εις βάρος του προέδρου Τραμπ. Παρότι καταδικάστηκα σε μια δίκη-παρωδία, σοβιετικού τύπου, σε μεταγενέστερο στάδιο της νομικής διαδικασίας αποδείχτηκε ότι ο δικαστής απέκρυψε από τους συνηγόρους υπεράσπισης αποδεικτικά στοιχεία που τεκμηρίωναν την αθωότητά μου.
      Αναγνωρίζοντας ότι δεν είχα παρανομήσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο και ότι στοχοποιήθηκα προκειμένου να πιεστώ να ψευδομαρτυρήσω, ο πρόεδρος Τραμπ μείωσε την ποινή μου και στη συνέχεια μού απένειμε τελεσίδικη χάρη. Παρότι με τον πρόεδρο παραμένουμε στενοί φίλοι και συνέδραμα την πρόσφατη νικηφόρα εκστρατεία του, τονίζω ότι οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτή τη συνέντευξη είναι αποκλειστικά δικές μου και ένα τμήμα τους αντικατοπτρίζει απλώς το πώς πιστεύω ότι η νέα διοίκηση βλέπει τα πράγματα.
      Ο πρόεδρος Τραμπ έχει δεσμευθεί να τερματίσει τη στρατιωτική αντιπαράθεση στην Ουκρανία το συντομότερο δυνατό. Ακόμη και αν ασκήσει πιέσεις και προς τις δύο κατευθύνσεις, πιστεύετε ότι ένα ρεαλιστικό σενάριο διευθέτησης θα μπορούσε να προβλέπει την επιστροφή της Ουκρανίας στα αρχικά σύνορα της;
      Οι Συμφωνίες του Μινσκ πρέπει να αποτελέσουν τη βάση για μια συμφωνία επίλυσης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη ξοδέψει περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια δολάρια από τα χρήματα των φορολογουμένων στον πόλεμο, κι όσο περισσότερο η Ουκρανία αντιστέκεται τόσο περισσότερους άνδρες και γυναίκες χάνει, όπως και εδάφη εις όφελος της Ρωσίας. Πιθανότατα θα προκύψει μια κατάσταση παρόμοια με αυτήν της Κύπρου, όπου το βόρειο τμήμα του νησιού κατέχεται παράνομα από την Τουρκία και αναγνωρίζεται μόνο από αυτήν, ενώ το νότιο τμήμα, η Κυπριακή Δημοκρατία, αναγνωρίζεται διεθνώς. Αν δεν υπάρξει επίλυση βασισμένη στις Συμφωνίες του Μινσκ, η Ρωσία πιθανότατα θα αντιδράσει προσαρτώντας την ανατολική Ουκρανία και την Κριμαία, και θα υπάρξει de facto διχοτόμηση της Ουκρανίας, με την αρχική της κυριαρχία σε αυτά τα εδάφη να χάνεται. Στη χειρότερη περίπτωση θα έχουμε μια κατάσταση τύπου Βόρειας Κορέας – Νότιας Κορέας στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
      Διαφαίνεται ήδη μια διαφορά αντιλήψεων μεταξύ των μεγάλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ακόμη και του ΝΑΤΟ, με τη μελλοντική διοίκηση Τραμπ για το ουκρανικό ζήτημα. Πιστεύετε ότι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρότερη διχογνωμία;
      Η Ευρώπη πρέπει να πληρώσει το μερίδιο που της αναλογεί για τη συνεισφορά της στο ΝΑΤΟ, αλλά και να διαθέσει ποσά για τη διευθέτηση της σύγκρουσης και την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας. Οσο πιο συντονισμένη είναι η προσπάθεια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ για την επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας τόσο πιο γρήγορα αυτή θα επέλθει. Αν η Αμερική είναι αυτή που θα κληθεί να αναλάβει τη μερίδα του λέοντος, η διαδικασία θα είναι πιο αργή, γιατί η Ουκρανία δεν είναι στις προτεραιότητες του αμερικανικού λαού, δεδομένου ότι δεν ανήκει στην Ε.Ε. ή στο ΝΑΤΟ. Ο πρόεδρος Τραμπ ήταν πάντα κατηγορηματικός σε αυτό.
      Υπάρχει, κατά την εκτίμησή σας, ένα έλλειμμα δημοκρατικής εκπροσώπησης στη σημερινή Ε.Ε.; Θεωρείτε πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες εκφράζει τη βούληση των λαών των «27»; Ή μήπως μεγαλύτερες χώρες, όπως η Γερμανία, χειραγωγούν τις αποφάσεις σε ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή, η λαθρομετανάστευση, αλλά και το Ουκρανικό;
      Σίγουρα οι μεγαλύτερες χώρες στην Ε.Ε. έχουν ισχυρότερη φωνή στη διακυβέρνηση, παρότι τυπικά απαιτείται ομοφωνία για σημαντικές αποφάσεις. Αυτή είναι, νομίζω, μια ευκαιρία για μικρότερες, αλλά πολύ σημαντικές χώρες από γεωπολιτικής απόψεως, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, να συνεργαστούν στενότερα με τις ΗΠΑ.
      Η Τουρκία, με την απόλυτη ανοχή των αμερικανικών Δημοκρατικών κυβερνήσεων, παίζει τον ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου» σε μια σειρά διεθνών κρίσεων. Η ασυλία που της παρέχεται της επιτρέπει να προμηθεύεται ρωσικά οπλικά συστήματα, να στηρίζει με όλα τα μέσα τη Χαμάς, να επεμβαίνει στη Συρία και ταυτόχρονα να διεκδικεί πρωτεία «συνεπούς εταίρου» στο ΝΑΤΟ. Τι είδους «δύο μέτρα και σταθμά» είναι αυτά;
      Η Τουρκία είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ένα είδος… εχθρικού φίλου των ΗΠΑ [χρησιμοποιεί την αγγλική λέξη «frenemy», συνδυασμό των λέξεων «friend» και «enemy», που δεν έχει ακριβή μετάφραση στα ελληνικά, αλλά υποδηλώνει κάποιον που παριστάνει τον φίλο, όμως ταυτόχρονα λειτουργεί ανταγωνιστικά ή και εχθρικά]. Οι γεωπολιτικές ισορροπίες και οι συμμαχίες στην Ανατολική Μεσόγειο και τη νότια Ευρώπη αλλάζουν, και αν η Ελλάδα, η Ιταλία, η Αίγυπτος και το Ισραήλ εργαστούν από κοινού με τη νέα ηγεσία των ΗΠΑ, μπορούν να αντισταθμίσουν τη βλαπτική επιρροή της Τουρκίας και την προσέγγισή της με τους BRICS και τον άξονα Κίνας – Τουρκίας.
      Η Ελλάδα έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια στον πιο «προβλέψιμο σύμμαχο» των ΗΠΑ στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο. Προσφέρει στρατιωτικές διευκολύνσεις στις ΗΠΑ από το Ακτιο μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Ωστόσο, το μέγεθος της αμερικανικής στήριξης απέναντι στην τουρκική απειλή είναι δυσανάλογα μικρό, γεγονός που δημιουργεί απογοήτευση. Πώς το εξηγείτε;
      Η Τουρκία είναι ακόμη, στη θεωρία, σύμμαχος στο ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ δεν επιδιώκουν σύγκρουση μαζί της. Ωστόσο, στρατηγικές κινήσεις όπως η ενίσχυση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης και η υποστήριξη των ελληνικών θαλάσσιων αξιώσεων, με αντάλλαγμα την προτεραιότητα σε ενεργειακά κοιτάσματα και τη δημιουργία στρατιωτικών βάσεων στο Αιγαίο, θα αποτρέψουν την Τουρκία από επιθετικές ενέργειες εις βάρος της Ελλάδας και την εφαρμογή μιας μαξιμαλιστικής πολιτικής διεκδικήσεων. Οι ΗΠΑ δεν θα πρέπει να βασίζουν ολόκληρη τη στρατηγική ενεργειακής ασφάλειας στην Τουρκία, ούτε να προδικάσουν τη στάση τους απέναντι στη χώρα αυτήν, όταν αναφύονται επιλογές με μεγαλύτερη ευελιξία.
      Είστε ειδικός σε θέματα επικοινωνίας. Πώς εξηγείτε τη μονολιθικότητα στην ενημέρωση των «συστημικών μέσων», σε θέματα όπως η woke ατζέντα, η κλιματική αλλαγή, λαθρομετανάστευση, ακόμη και η «ρωσοφοβία»;
      Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι ενημερώνονται στον κόσμο έχει αλλάξει. Τα «παλιά μέσα» έχουν χάσει το μονοπώλιο της εξουσίας. Ο πρόεδρος Τραμπ είναι θερμός υποστηρικτής της ελευθερίας του λόγου και αντίπαλος της λογοκρισίας σε διεθνές επίπεδο. Με τον Ιλον Μασκ, που καθιέρωσε το Χ, το πρώην twitter, ως φάρο ελευθερίας του λόγου, θα είναι πλέον αδύνατον να κατασταλεί η ελεύθερη έκφραση, είτε αυτή αφορά θέματα δημόσιας υγείας, κυβερνητική διαφθορά είτε γεγονότα παγκόσμιου ενδιαφέροντος.
      Εχετε κάτι να προσθέσετε;
      Ναι. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον καλό μου φίλο και γνωστό δικηγόρο Γιώργο Μιχαλόλια, που με ενημερώνει για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. [iEpikaira: Ο Γιώργος Μιχαλόλιας είναι ο δικηγόρος της Χρυσής Αυγής και ανιψιός του αρχηγού της ΧΑ, Νίκου Μιχαλολιάκου. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά την ανακοίνωση της έλευσης της Γκίλφοϊλ στην Ελλάδα, ο φυλακισμένος Κασιδιάρης ξαναζωντάνεψε. Η παρέμβαση Κασιδιάρη στο youtu.be με αναφορά στον ρόλο των ΗΠΑ.]
      Φωτο: Ο Ηλίας Κασιδιάρης σε άδεια από τη φυλακή βρέθηκε στη συγκέντρωση για τα Τέμπη στο Σύνταγμα (05/03/25)

      Ποιος είναι ο Ρότζερ Στόουν
      Ο Ρότζερ Τζέισον Στόουν γεννήθηκε το 1952 στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ. Εχει ουγγρική και ιταλική καταγωγή. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον και από το 1970 εργάστηκε επίσημα στις εκστρατείες πολλών Ρεπουμπλικάνων υποψηφίων, ανάμεσά τους ο Ρίτσαρντ Νίξον, ο Ρόναλντ Ρίγκαν, ο Τζορτζ Μπους, ο Τραμπ κ.ά.
      Το 1980 έγινε ο συνιδρυτής εταιρίας λόμπινγκ με έδρα την Ουάσινγκτον, που εξελίχθηκε στην κορυφαία των ΗΠΑ, αξιοποιώντας τις διασυνδέσεις της με τον Λευκό Οίκο.
      Περιγράφεται ως «μαχητής» και «Ρεπουμπλικάνος στρατηγός», ενώ το πολιτικό του μότο είναι «Επίθεση, επίθεση – ποτέ μην αμύνεσαι».
      Ηταν ο πρώτος που το 1998 πρότεινε στον Τραμπ να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος των ΗΠΑ. Οταν συνέβη αυτό, συμμετείχε στην εκστρατεία του. Ο Ντόναλντ Τραμπ τον επαίνεσε σε ραδιοφωνική εκπομπή: «Ο Ρότζερ είναι καλός τύπος, ήταν τόσο πιστός και τόσο υπέροχος». Ο Στόουν παρέμεινε άτυπος σύμβουλος του Τραμπ σε όλη την εκστρατεία, όπως και όλα τα επόμενα χρόνια.
      Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 2016, ο Στόουν κατηγορήθηκε από τον πρόεδρο της προεδρικής εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον ότι είχε προηγούμενη γνώση της δημοσίευσης από τα WikiLeaks των ιδιωτικών emails που είχαν διαρρεύσει για το επιτελείο των Δημοκρατικών. Το 2020 αποσύρθηκαν όλες οι κατηγορίες εναντίον του, μετά την έρευνα του ειδικού εισαγγελέα Ρόμπερτ Μιούλερ, και ακυρώθηκαν οι δικαστικές αποφάσεις, για παρεμπόδιση επίσημης διαδικασίας κ.ά., με τον πρόεδρο Τραμπ να του δίνει χάρη επειδή η δίωξη του Στόουν κρίθηκε πολιτική και μεροληπτική.
      Το ντοκιμαντέρ του Netflix του 2017 «Get Me Roger Stone» εστιάζει στη ζωή και την καριέρα του.
      [iEpikaira: Περισσότερα ΕΔΩ!]
      Κυριακάτικη Δημοκρατία newsbreak.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Financial Times: «Έξοδος» ΗΠΑ από το NATO(;) - Τί προτείνει το βρετανικό Chatham House
      Αποκάλυψη των Finantial Times: Οι ευρωπαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις επεξεργάζονται σχέδιο 5-10 ετών για να αντικαταστήσουν την Ουάσιγκτον
      Οι μεγαλύτερες στρατιωτικές δυνάμεις της Ευρώπης καταρτίζουν σχέδια για να αναλάβουν μεγαλύτερες ευθύνες από τις ΗΠΑ για την άμυνα της ηπείρου, συμπεριλαμβανομένης της πρότασης στην κυβέρνηση Τραμπ για μια διαχειριζόμενη μεταφορά ευθυνών μέσα στα επόμενα πέντε έως δέκα χρόνια.
      Όπως αποκαλύπτουν οι Financial Times, οι συζητήσεις είναι μια προσπάθεια να αποφευχθεί το χάος μιας μονομερούς αποχώρησης των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ, ένας φόβος που πυροδοτήθηκε από τις επανειλημμένες απειλές του Αμερικανού Προέδρου να αποδυναμώσει ή να αποχωρήσει από τη διατλαντική συμμαχία που προστατεύει την Ευρώπη εδώ και σχεδόν οκτώ δεκαετίες.
      Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Γερμανία και οι Σκανδιναβοί, είναι μεταξύ των χωρών που συμμετέχουν στις ανεπίσημες αλλά δομημένες συζητήσεις, σύμφωνα με τέσσερις Ευρωπαίους αξιωματούχους που συμμετείχαν.
      Στόχος τους είναι να καταλήξουν σε ένα σχέδιο για να μεταφέρουν το οικονομικό και στρατιωτικό βάρος στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και να το παρουσιάσουν στις ΗΠΑ ενόψει της ετήσιας συνόδου κορυφής των ηγετών του ΝΑΤΟ στη Χάγη τον προσεχή Ιούνιο.
      Η πρόταση θα περιλαμβάνει σταθερές δεσμεύσεις για την αύξηση των ευρωπαϊκών αμυντικών δαπανών και τη δημιουργία στρατιωτικών δυνατοτήτων, σε μια προσπάθεια να πειστεί ο Τραμπ να συμφωνήσει σε μια σταδιακή μεταβίβαση ευθυνών, που θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να επικεντρωθούν περισσότερο στην Ασία.
      Οι ΗΠΑ, οι οποίες ξοδεύουν περισσότερα για την άμυνα από όλους τους άλλους συμμάχους του ΝΑΤΟ μαζί, είναι απαραίτητες για την ευρωπαϊκή ασφάλεια.
      Εκτός από το πυρηνικό αποτρεπτικό μέσο, ​​το οποίο είναι αφοσιωμένο στην άμυνα της Ευρώπης με πολλές ευρωπαϊκές αεροπορικές δυνάμεις που φέρουν πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ, παρέχουν στρατιωτικές δυνατότητες που δεν διαθέτουν οι σύμμαχοι της ηπειρωτικής Ευρώπης, διοικούν αεροπορικές, ναυτικές και στρατιωτικές βάσεις και έχουν 80.000 στρατιώτες σε βάσεις στην Ευρώπη.
      Χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, κινήθηκαν για να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες ή να επιταχύνουν τις ήδη προγραμματισμένες αυξήσεις μετά την εκλογή Τραμπ, ενώ η ΕΕ έχει αναπτύξει πρωτοβουλίες για τα κράτη μέλη της ώστε να επιταχύνει τις αυξημένες στρατιωτικές επενδύσεις.
      Εκτιμάται ότι θα χρειαστούν πέντε έως δέκα χρόνια ώστε αυτές οι αυξημένες δαπάνες να αυξήσουν τις ευρωπαϊκές ικανότητες σε ένα επίπεδο όπου θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τις περισσότερες αμερικανικές αρμοδιότητες, είπαν οι αξιωματούχοι, χωρίς να περιλαμβάνεται η πυρηνική αποτροπή των ΗΠΑ.
      The plan includes a pitch to the Trump administration for a managed transfer over the next five to 10 years https://t.co/vETIQvOVwT pic.twitter.com/cwSljI4ZN4— Financial Times (@FT) March 20, 2025
      «Η αύξηση των δαπανών είναι η μόνη κίνηση που έχουμε: ο επιμερισμός του βάρους και η μετατόπιση του βάρους από την εξάρτηση των ΗΠΑ», είπε ένας από τους αξιωματούχους. «Ξεκινάμε αυτές τις συνομιλίες, αλλά είναι τόσο μεγάλο έργο που πολλοί έχουν πελαγώσει από την κλίμακα του».
      Ενώ οι Αμερικανοί διπλωμάτες έχουν διαβεβαιώσει τους Ευρωπαίους ομολόγους τους ότι ο Τραμπ παραμένει προσηλωμένος στο ΝΑΤΟ και στη ρήτρα αμοιβαίας άμυνας του Άρθρου 5, πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ανησυχούν ότι ο Λευκός Οίκος μπορεί να αποφασίσει να περιορίσει γρήγορα τις αναπτύξεις στρατευμάτων ή εξοπλισμού του, ή να απεμπλακεί από τα κοινά καθήκοντα της Συμμαχίας.
      Ορισμένες πρωτεύουσες δεν ήταν πρόθυμες να συμμετάσχουν στις συνομιλίες για τη μετατόπιση των βαρών, φοβούμενες μήπως ενθαρρύνουν τις ΗΠΑ να προχωρήσουν πιο γρήγορα, είπαν αξιωματούχοι, με την πεποίθηση ότι – παρά τη ρητορική – ο Τραμπ δεν σκοπεύει να κάνει σημαντικές αλλαγές στην παρουσία της χώρας του στην Ευρώπη.
      Άλλοι είναι δύσπιστοι ότι η κυβέρνηση Τραμπ θα συμφωνούσε ακόμη και σε μια δομημένη διαδικασία δεδομένου του απρόβλεπτου χαρακτήρα του.
      «Χρειάζεται μια συμφωνία με τους Αμερικανούς και δεν είναι σαφές αν θα είναι διατεθειμένοι να την κάνουν», είπε ένας άλλος από τους αξιωματούχους. «Μπορείς να τους εμπιστευτείς ότι θα την τηρήσουν;»
      Αξιωματούχοι επισημαίνουν τις συνεχιζόμενες και τακτικές συζητήσεις, υπό την ηγεσία της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, για τη συγκρότηση ενός «συνασπισμού των πρόθυμων» να υποστηρίξουν την Ουκρανία στον πόλεμό της εναντίον της Ρωσίας και να επενδύσουν στην ευρωπαϊκή άμυνα, ως ενδεικτικό της κατεύθυνσης που ακολουθούν.
      Αυτές οι συζητήσεις μεταξύ περισσότερων από 12 ευρωπαϊκών αμυντικών δυνάμεων, δεν περιλαμβάνουν τις ΗΠΑ.
      Ερωτηθείς τι σημαίνει ευρωπαϊκός πυλώνας εντός του ΝΑΤΟ και αν αυτό είναι εφικτό, ένας τρίτος ανώτερος δυτικός αξιωματούχος απάντησε: «Το βλέπουμε τώρα: το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία [για μια δύναμη καθησυχασμού για την Ουκρανία] χωρίς τους Αμερικανούς».
      Αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ υποστηρίζουν ότι η διατήρηση της συμμαχίας με λιγότερη ή καθόλου εμπλοκή των ΗΠΑ, ήταν πολύ πιο απλή από τη δημιουργία μιας νέας δομής, δεδομένης της δυσκολίας αναδημιουργίας ή επαναδιαπραγμάτευσης των υπαρχόντων στρατιωτικών σχεδίων για την άμυνα της ηπείρου, των στόχων ικανότητας και κανόνων της, της δομής διοίκησης και του Άρθρου 5.
      Η βασική άμυνα της Ευρώπης θα απαιτούσε πάντα το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες ναυτικές δυνάμεις του Ατλαντικού, τους Σκανδιναβούς για τον βορρά της ηπείρου και την Τουρκία για τη νοτιοανατολική άμυνα, είπαν αξιωματούχοι: Μέλη που έχει ήδη το ΝΑΤΟ.
      «Ακόμη και χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες, το ΝΑΤΟ παρέχει μια δομή για τη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας στην Ευρώπη», δήλωσε η Marion Messmer, ανώτερη ερευνήτρια για τη διεθνή ασφάλεια στο Chatham House.
      «Υπάρχουν πτυχές που θα πρέπει να αντικατασταθούν εάν οι ΗΠΑ αποδεσμευτούν. Ωστόσο, παρέχει μια δομή και ένα πλαίσιο υποδομής με το οποίο οι Ευρωπαίοι είναι πραγματικά εξοικειωμένοι… Κάνει μεγάλο μέρος της δουλειάς που θα έπρεπε να γίνει από την αρχή εάν επρόκειτο να δημιουργηθεί ένα διαφορετικό είδος δομής μόνο για τα ευρωπαϊκά μέλη», πρόσθεσε η Messmer.
      Πηγή: Financial Times απόδοση newsbreak.gr
      Chatham House: The EU must enable its defence industry to boost capabilities and reduce dependence on US systemsKajsa Ollongren, Armida van Rij
      With the second presidency of Donald Trump, European governments have been forced to urgently rethink their security and defence policies.
      Seismic shifts are underway, with long-held beliefs about debt brakes and fiscal rules being questioned: The German Bundestag approved a previously unimaginable reform of the country’s debt-brake to enable more spending on defence on 18 March.
      A shift towards a ‘Europe-alone’ perspective is taking place, from both EU and non-EU European countries, with steps being taken to recalibrate Europe to become a global power that can defend itself without US support.
      The European Commission published a white paper on European defence on 19 March to help address the many challenges involved – the next step in the ReArm Europe Plan announced by European Commission President von der Leyen, in which she enabled the mobilization of €800 billion for European defence.
      The problems involved in EU defence cooperation are not new. Indeed, the European Commission and experts alike have been trying to improve defence cooperation for several decades with little success. But the context has now drastically changed, opening up new avenues for potential solutions.Strengthen a European NATO
      The White Paper stresses that NATO should remain the organization that ensures the collective defence of Europe. That means EU efforts should be directed towards sustaining NATO and the individual member states’ capability requirements.
      It is clear the Trump administration wants to shift the burden within NATO away from the US toward European countries – but this must be done in a coordinated way.
      A more in-depth assessment on how to enhance EU and NATO collaboration should be a priority.
      Rather than wait for The Hague Summit in June, military planning for an increase of European troops and capabilities can already begin. So too can large scale investments in the critical enablers like transport aircraft and ISTAR capabilities needed for a transition to European responsibility. With crisis scenarios worryingly realistic – including a bad ending to the Russian war in Ukraine – all this needs to be fast forwarded.
      Equally pressing is the need to establish information sharing between NATO and the EU – which is currently not possible, hindering cooperation. A more in-depth assessment on how to enhance EU and NATO collaboration should be a priority, including regular meetings on all levels and intensified cooperation on joint procurement, strategic enablers and intel-sharing.
      Assess dependencies on US defence software and capabilities
      Various European defence ministries are already reassessing their dependencies on the US. A known issue is that key data points from American weapon systems are automatically sent to the US, crucial software updates depend on US manufacturers, and many weapons systems are sourced from the US. These are problematic dependencies at a time when Europe is considering going it alone.
      Europe also relies on the US for use of their capabilities. This has been oversimplified in the media, to discussions about the US being able to flick a ‘kill switch’ and disable American-made systems – but it raises important questions.
      The F-35 is designed to use US-made weapons…adapting the aircraft to rely on European software and weapons is not realistic in the short-term.
      The F-35 5th generation fighter jet is a good example. More European countries have purchased the aircraft since the large-scale invasion of Ukraine began. All rely heavily on the US government and US defence company Lockheed Martin for software updates.
      The F-35 is designed to use US-made weapons. Changing that would require US approval. Adapting the aircraft to rely on European software and weapons is not realistic in the short-term, leading to serious questions about these massive procurement commitments.
      In the military intelligence sphere, databases for targeting and threat detection are usually US controlled, although some countries are creating their own. Depending on the currency of the data systems used, in some cases data is still sent automatically to the US, raising sovereignty concerns.
      Across all these areas, defence ministries need to carefully evaluate the implications of these dependencies at a time when an unpredictable presidency is overturning some fundamental assumptions about the nature of US alliances
      Closing defence capability gaps
      The White Paper names the seven areas in which European defence capabilities gaps need closing. These areas are very broad – ‘air and missile defence’ or ‘ AI, quantum, Cyber and electronic warfare’ – and need to be translated to more specific (but aggregated) demand that can be turned to development and procurement.
      For example, when talking about ‘air and missile defence’, this means combining and integrating different capabilities from close range drone detection to radars, ground-to-air missile systems and air born surveillance. Fine tuning this is crucial.
      Part of the problem that leads to gaps seems to be limited understanding by the European Commission of end-users, namely European armed forces. Rather than defence industry figures, it should be European defence chiefs who are asked to define the enabling capabilities they prioritize when assessing gaps.
      Equally, industries should come up with the best technical, collaborative proposals to meet those needs. The iterative approach taken in the White Paper is better than a highly centralized five-year plan.
      To get started, the European Defence Agency – which knows what capability gaps exist in which member states – should be tasked to initiate, enable and support the execution of projects in accordance with earlier capability assessments.
      This should align with the needs of member states and be coordinated with NATO, NSAP and OCCAR, and report back to the European Council.
      Creating an enabling environment for defence in Europe
      More broadly, the EU needs to address the underlying problems. This involves taking an approach where the European defence industry is a part of a joint defence capacity. Europe should also strive to foster new defence products.
      The omnibus package for defence is a positive move that will create a more harmonized regulatory environment for defence.
      Loosening EU fiscal rules to allow member states to increase defence expenditure is an easy and vital measure.
      But more is needed: a first step is to improve access to financing for innovative dual-use and defence tech start-ups from venture capital. The second is to reassess labour market regulations to address critical labour shortages in defence companies and armed forces, including bottlenecks for recruiting and retaining skilled personnel. Third, the EU’s ESG taxonomy may need to be reversed completely, and actually require that companies deliver when crises require it, thereby strengthening resilience.
      Additionally, many EU and non-EU European allies are operating within a fiscally constrained space: there is too limited public funding to adequately meet the challenges presented by a withdrawal of US military support. Loosening EU fiscal rules to allow member states to increase defence expenditure is an easy and vital measure.
      Finally, the EU needs to evolve its approach by learning from the modern battlefield. Ukraine has demonstrated the importance of using cheap technology and scaling quickly. The European defence industry is simply not set up to do this. Room should be created to encourage large scale innovation and start-ups to grow more new European defence tech champions like Helsing and Mistral.
      None of this is going to be easy or straightforward. But as European governments come to grips with the reality of an unreliable US administration, taking such steps is essential.
      Source: https://www.chathamhouse.org/2025/03/eu-must-enable-its-defence-industry-boost-capabilities-and-reduce-dependence-us-systems
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      Γ. Μανιάτης: Η Λιβύη «ακυρώνει»(;) το παράνομο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο

      Τι είναι αυτό που αναγκάζει τους Λιβύους να συμμορφωθούν με το Διεθνές Δίκαιο. Ο πρώην υπουργός Ενέργειας και Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, εξηγεί
      Συνέντευξη στον Μιχάλη Ψύλο • psilosm@naftemporiki.gr
      Ένα απρόσμενο «δώρο» έκανε η Λιβύη στην Ελλάδα, και μάλιστα δίχως καν η ελληνική κυβέρνηση να «κουνήσει το χέρι της»: Ακυρώνει στην πράξη το παράνομο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, προκηρύσσοντας διεθνή διαγωνισμό για την εκμετάλλευση 22 θαλάσσιων και χερσαίων «οικοπέδων» υδρογοναθράκων, σεβόμενη τα απώτατα όρια της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
      Ο ειδικότερος για να εξηγήσει τι ακριβώς σημαίνει αυτή η κίνηση της Λιβύης για τα ελληνικά εθνικά και ενεργειακά, είναι αναμφίβολα ο καθηγητής Γιάννης Μανιάτης, πρώην υπουργός Ενέργειας και σήμερα ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
      «Πρέπει να σας πω κύριε Ψύλο ότι πρόκειται για μία εξαιρετικά ευχάριστη είδηση. Μία είδηση που εκτός από τη σημασία της σήμερα αποδεικνύει και κάτι το οποίο εγώ πιστεύω εδώ και πολλά χρόνια. Στα ζητήματα της διασφάλισης των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μας,πρέπει κάθε φορά να διεκδικούμε με πράξεις την εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας και όχι απλώς με λόγια. Μπορώ να σας πω είναι ότι χαίρομαι πάρα πολύ που η κυβέρνηση της Λιβύης σεβάστηκε τα απώτατα όρια της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, έτσι όπως τα είχαμε χαράξει στο μεγάλο διαγωνισμό πριν 11 χρόνια. Όταν προκηρύξαμε το 2014 τα 20 θαλάσσια οικόπεδα της Ελλάδας στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης. Άρα είναι μία εξαιρετικά θετική είδηση και κυρίως αποδεικνύει ότι αυτό που πριν 11 χρόνια αποφασίσαμε να πράξουμε, σήμερα αποδεικνύεται ότι ήταν μια πολύ ισχυρή πατριωτική κίνηση, η οποία διασφάλιζε τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα»
      Ακύρωση των παράνομων σχεδίων της Άγκυρας
      Γιατί όμως η κυβέρνηση της Λιβύης ουσιαστικά ακυρώνει το παράνομο μνημόνιο με την Τουρκία;
      «Διότι από τη στιγμή που η Λιβύη ακολουθεί, τουλάχιστον στα δυτικότερα τμήματα, τη μέση γραμμή ίσων αποστάσεων, έτσι όπως την είχαμε ξεκινήσει με τον λεγόμενο «νόμο Μανιάτη» τον Αύγουστο του 2011: Στο άρθρο 156 ορίζεται ότι «ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ (αφ’ ής κηρυχθεί) είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης».
      Τώρα πια νομίζω ότι καταφέραμε και εν τοις πράγμασι σε μεγάλο βαθμό, να ακυρώσαμε το τουρκολιβυκό μνημόνιο και καταφέραμε να προσαρμοστούν και οι Λίβυοι στο διεθνές δίκαιο και στο Δίκαιο της Θάλασσας.
      Η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα
      – Ποιοι παράγοντες συνετέλεσαν όμως για να αλλάξει στάση η κυβέρνηση της Λιβύης;
      -Θα σας πω κάτι κύριε Ψύλο, που μου έκανε εντύπωση και το αντιμετωπίζω με χαμόγελο: Κατ` αρχήν πρέπει να σας πω ότι δεν έκαναν απολύτως τίποτα, μα απολύτως τίποτα, ούτε η κυβέρνηση Μητσοτάκη ούτε και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Σχεδόν όλα οφείλονται στο ενδιαφέρον δύο ενεργειακών κολοσσών- της Exxon Mobil και της Total. Από το 2014 μέχρι και σήμερα καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έχει προκηρύξει ούτε έναν διαγωνισμό, δεν έχει προχωρήσει σε άλλες περιοχές από αυτές που είχαμε ερευνήσει. Άρα δεν χρειάζεται να πανηγυρίζει η κυβέρνηση, γιατί πολύ απλά δεν έκανε απολύτως τίποτε. Η Λιβύη σεβάστηκε τον χάρτη, που εσείς οι δημοσιογράφοι ονομάζετε «χάρτη Μανιάτη». Μάλιστα σεβάστηκε επίσης τον νόμο 4009 του 2011 που ορίζει τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ. Αλλά και οι δύο ενεργειακοί κολοσσοί σεβάστηκαν ακριβώς αυτήν την οριοθέτηση τότε. Μακάρι τα τελευταία 10 χρόνια να είχαν κάνει και οι ελληνικές κυβερνήσεις κάποιες κινήσεις. Θέλω να ελπίζω ότι τουλάχιστον τώρα που φαίνεται ότι στην Ελλάδα έχουμε δύο πολύ μεγάλους ομίλους, οι οποίοι θέλουν να εξερευνήσουν τα ελληνικά κοιτάσματα, δεν θα αντιμετωπίσουν τα γνωστά γραφειοκρατικά προσκόμματα. Για παράδειγμα, στην TOTAL, η οποία ήρθε, εκδήλωσε ενδιαφέρον, πήρε συγκεκριμένα οικόπεδα και στο τέλος, μετά τις καθυστερήσεις της ελληνικής γραφειοκρατίας, τα παράτησε, σηκώθηκε και έφυγε. Ελπίζω να μην συμβεί το ίδιο και με τις άλλες εταιρείες
      Η πόντιση του καλωδίου στην Κάσσο
      -Οι εξελίξεις αυτές μπορεί να αποτελέσουν καταλύτη και στο θέμα των ερευνών και την πόντιση του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας- Κύπρου;
      -Κύριε Ψύλο, βάζετε ένα άλλο θέμα, εξαιρετικά σημαντικό, για το οποίο επίσης είναι ακατανόητη η ολιγωρία της ελληνικής κυβέρνησης και η πλήρης αφωνία της σε σχέση και με την Τουρκία σε διμερές επίπεδο αλλά και σε σχέση με τους διεθνείς οργανισμούς. Το 2011 και στη συνέχεια το 2013, δηλαδή πριν 12- 13 χρόνια, σχεδιάσαμε αυτό το καλώδιο. Συμφωνήσαμε με την Κύπρο και το Ισραήλ και με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Για το συγκεκριμένο καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης, εκτός από τις θεσμικές ευλογίες της ΕΕ, είχε διασφαλιστεί και το μεγαλύτερο κονδύλι που έχει πάρει ποτέ ενεργειακό έργο της Ενωσης- κάπου 657 εκατομμύρια ευρώ. Μιλάμε για ένα έργο το οποίο έχει τεράστια γεωπολιτική σημασία. Διότι κατ` αρχήν αίρει την ενεργειακή απομόνωση της Κύπρου και μεταφέρει «πράσινο» ρεύμα από το Ισραήλ, μέσω Κύπρου και Ελλάδας, προς την Ευρώπη. Κατά συνέπεια θα στηρίξει την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, που είναι μια κορυφαία ευρωπαϊκή προτεραιότητα.
      Σε συνδυασμό μάλιστα με τις αγωνιώδεις προσπάθειες της Τουρκίας να ενταχθεί στα χρηματοδοτούμενα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την άμυνα, η ελληνική κυβέρνηση έχει στη διάθεσή της μία απίστευτη «φαρέτρα» με εργαλεία, απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα.Καμία «άδεια» από την Τουρκία
      Το καλώδιο αυτό περνά άλλωστε από σημεία στα οποία η Τουρκία δεν έχει απολύτως καμία αρμοδιότητα. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να ζητήσει εξουσιοδότηση ή αδειοδότηση από καμία Τουρκία.
      Ως ευρωβουλευτής, έχω καταθέσει τρεις ερωτήσεις στην Κομισιόν για τις προκλητικές κινήσεις της Τουρκίας σε αυτό το θέμα. Η τελευταία μου παρέμβαση, εμπεριέχει και μία πρόταση που εύχομαι να την ακούσει η ελληνική κυβέρνηση και να την υποστηρίξει: Να ορίσει η ΕΕ έναν συντονιστή που θα επιβλέπει τη διαδικασία πόντισης του καλωδίου. Ποια είναι η σκοπιμότητα; Να εμπλακεί άμεσα η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και οφείλω να σημειώσω ότι μου προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν το έχει θέσει ως κορυφαίο θέμα στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, εδώ και τόσους μήνες, που αντιμετωπίζουμε προκλήσεις και παραβιάσεις, εκ μέρους της Τουρκίας.Ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι πως η ελληνική κυβέρνηση αρκείται σε κάποιες γενικόλογες δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών στις τηλεοράσεις, ότι εμείς θα ακολουθήσουμε το Δίκαιο της Θάλασσας κλπ, αντί να πάρει πρωτοβουλίες, όπως αυτές που παίρνουμε εμείς στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
      Για τη σύλληψη Ιμάμογλου
      Ο Γιάννης Μανιάτης καταδίκασε έντονα τη σύλληψη του δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου. «Η ενέργεια αυτή του προέδρου Ερντογάν αποδεικνύει ότι ελάχιστες από τις ευρωπαϊκές αξίες και προδιαγραφές για το κράτος δικαίου, υπάρχουν στην Τουρκία. Είναι προφανές ότι μπροστά στον κίνδυνο ενός απολυταρχικού ηγέτη και αναθεωρητικού ηγέτη, όπως είναι ο κ. Ερντογάν, το κυβερνητικό σύστημα της Τουρκίας δεν θα διστάσει να προσφύγει σε οποιαδήποτε διαδικασία προκειμένου να διασφαλίσει ότι ο Ιμάμογλου- ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος του Ερντογάν- δεν θα μπορέσει να είναι υποψήφιος στις επόμενες προεδρικές εκλογές.
      Η Ευρώπη πρέπει να αντιδράσει και ήδη η ευρωομάδα των Σοσιαλιστών και εγώ ως αντιπρόεδρος, αρμόδιος για τα διεθνή θέματα, προχωράμε στις αναγκαίες δημόσιες κινήσεις καταδίκης της συγκεκριμένης τουρκικής πρωτοβουλίας.
      [iEpikaira: Το παρόν βήμα συνεχίζει να διατηρεί τις επιφυλάξεις του για το πώς θα εξελιχθεί η διαφαινόμενη "ακύρωση" -για την ακρίβεια μιλάμε για αγνόηση των προβλέψεών του και όχι για επίσημη ακύρωση- του τουρκολιβυκού ψευδομνημονίου... Αν τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα, γιατί δεν υπάρχει κυβερνητική δήλωση σφετερισμού της "επιτυχίας";]
      Πηγή: naftemporiki.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Πολωνία: Οι πολίτες να έχουν τρόφιμα σπίτι τους τουλάχιστον για τρεις ημέρες…
      Ο επικεφαλής του Πολωνικού Υπουργείου Εσωτερικών, Βέσλαβ Λεσνίκεβιτς, κάλεσε τους συμπολίτες του να δημιουργήσουν στρατηγικά αποθέματα τροφής και νερού για τουλάχιστον τρεις ημέρες.
      «Να είμαστε έτοιμοι –στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας– να αντέξουμε για τουλάχιστον τρεις ημέρες χωρίς κρατική βοήθεια. Σε μια κατάσταση κρίσης, το κράτος δεν θα είναι σε θέση να ασχοληθεί με τις ανάγκες του ίδιου του πολίτη», είπε το πρακτορείο RAR σύμφωνα με τον Λεσνίκεβιτς.
      «Να εφοδιαστούμε με νερό, βασικά φάρμακα, προϊόντα υγιεινής, προμήθειες τροφίμων και φωτισμό χωρίς να χρησιμοποιήσουμε το ηλεκτρικό δίκτυο και να ετοιμάσουμε φορτισμένα power banks», είπε ο Λεσνίκεβιτς.
      Σύμφωνα με τον αναπληρωτή επικεφαλής του Πολωνικού Υπουργείου Εσωτερικών, σε περίπτωση φυσικής καταστροφής ή έκρηξης στρατιωτικής σύγκρουσης, 16 χιλιάδες εθελοντές τοπικές πυροσβεστικές δυνάμεις και πέντε χιλιάδες ομάδες διάσωσης της κρατικής πυροσβεστικής υπηρεσίας θα είναι έτοιμες να προσφέρουν βοήθεια στους πολίτες. (ρωσική Life).
      —
      ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Διώρυγα του Σουέζ: Οι Χούθι στοιχίζουν στην Αίγυπτο «800 εκατομμύρια δολάρια το μήνα»
      Ελληνικό πετρελαιοφόρο διασώθηκε στη Διώρυγα του Σουέζ μετά από επίθεση από αντάρτες Χούτι στην Ερυθρά Θάλασσα, 10 Μαρτίου 2025. Φωτογραφία SUEZ CANAL AUTHORITY/AFP
      Η Διώρυγα του Σουέζ έχει σημειώσει πτώση 70% στην κίνηση πλοίων από τότε που ξεκίνησαν οι επιθέσεις των ανταρτών στην Υεμένη τον Οκτώβριο του 2023, λένε οι αιγυπτιακές αρχές.
      Σημαντική απώλεια για την οικονομία της χώρας, η οποία ήταν ήδη σε άσχημη κατάσταση. Και το Κάιρο παρακολουθεί με ανησυχία τη νέα κλιμάκωση, η οποία για άλλη μια φορά απωθεί τις προοπτικές επιστροφής στην κανονική θαλάσσια κυκλοφορία.
      Η Αίγυπτος κινδυνεύει να γίνει παράπλευρο θύμα της νέας κλιμάκωσης στην Υεμένη, όπου οι αντάρτες Χούθι ανακοίνωσαν στις 12 Μαρτίου την επανάληψη των επιθέσεων τους στην Ερυθρά Θάλασσα και όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν εκστρατεία αεροπορικών επιδρομών στις 15 Μαρτίου, εξηγεί η αμερικανική ιστοσελίδα Al-Monitor .
      Αυτή η ανανεωμένη ένταση εκτρέπει μεγάλο μέρος της θαλάσσιας κυκλοφορίας από το πέρασμα μεταξύ του στενού Μπαμπ ελ Μαντέμπ και της Διώρυγας του Σουέζ, μέσω της Ερυθράς Θάλασσας, προσθέτει ο ιστότοπος που ειδικεύεται σε θέματα Μέσης Ανατολής.
      Για να συνδέσουν την Ασία με την Ευρώπη, τα πλοία πρέπει στη συνέχεια να περιφέρουν την αφρικανική ήπειρο μέσω του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας.
      Αυτό αντιπροσωπεύει ένα πρόσθετο κόστος για τους πλοιοκτήτες, όπως η γαλλική CMA-CGM και η δανική Maersk, γίγαντες του κλάδου που αποφάσισαν και οι δύο να αποφύγουν την Ερυθρά Θάλασσα από την έναρξη των επιθέσεων των Χούθι τον Οκτώβριο του 2023.
      «800 εκατομμύρια δολάρια σε ζημιές»
      Αλλά πάνω από όλα, αυτό έχει ως αποτέλεσμα σημαντική απώλεια εσόδων που αντλεί η Αίγυπτος από τη Διώρυγα του Σουέζ. Ο πρόεδρος της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι δήλωσε τη Δευτέρα 17 Μαρτίου ότι η χώρα του χάνει «περίπου 800 εκατομμύρια δολάρια [733 εκατομμύρια ευρώ] κάθε μήνα» λόγω της μείωσης της θαλάσσιας κυκλοφορίας στην Ερυθρά Θάλασσα.
      Ήδη τον Δεκέμβριο, η αιγυπτιακή κυβέρνηση δήλωσε ότι τα έσοδα από τη διώρυγα μειώθηκαν κατά περισσότερο από 60% το 2024 σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, που αντιστοιχούσε σε ζημία 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων [6,4 δισεκατομμύρια ευρώ].
      Ωστόσο, επισημαίνει το Al-Monitor, η Αίγυπτος «εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα έσοδα από τη Διώρυγα του Σουέζ», η οποία σε κανονικούς καιρούς «αντιπροσωπεύει το 2% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της».
      Αυτή η απώλεια εισοδήματος είναι ακόμη πιο προβληματική δεδομένου ότι η χώρα βιώνει ήδη μια οικονομική κρίση, που συνδέεται με την έκρηξη του χρέους, το οποίο «τετραπλασιάστηκε μεταξύ 2015» και 2024.
      Έκτοτε, «η αιγυπτιακή οικονομία έχει δείξει σημάδια ανάκαμψης», με τον πληθωρισμό να υποχωρεί στο 12,8%, το χαμηλότερο επίπεδό του εδώ και τρία χρόνια. Αυτή η ελαφρά βελτίωση εξηγείται, μεταξύ άλλων, από τη μαζική εισροή ξένων κεφαλαίων, κυρίως με τη μορφή επενδύσεων από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία , καθώς και από ένα δάνειο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που χορηγήθηκε από το ΔΝΤ τον Μάρτιο του 2024.
      Αυτή η ελαφρά βελτίωση κινδυνεύει να επισκιαστεί από τη συνεχιζόμενη κλιμάκωση και τους ανανεωμένους φόβους για έναν περιφερειακό πόλεμο, του οποίου η Υεμένη θα μπορούσε να είναι ένα από τα θέατρα.
      Courrier International
      —
      ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      DW: Θα γίνει η οικονομία της Γερμανίας πολεμική;

      Κώστας Αργυρός
      Κάποιοι το σκέφτονται, αλλά δεν το ομολογούν. Ο Μάνφρεντ Βέμπερ το ξεστόμισε. Η φύση της ευρωπαϊκής οικονομίας δείχνει να αλλάζει και εταιρείες δηλώνουν ήδη… ετοιμοπόλεμες.
      Ο πρώτος που τόλμησε να χρησιμοποιήσει τον όρο ήταν ο Μάνφρεντ Βέμπερ, Βαυαρός, Χριστιανοκοινωνιστής και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) στο Ευρωκοινοβούλιο. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του σε γερμανική εφημερίδα υποστήριξε ότι η οικονομία της Ευρώπης θα πρέπει να γίνει «πολεμική». Μάλιστα εξήγησε σε μεγάλο βαθμό και πώς το εννοεί: «Αυτό θα σημαίνει, για παράδειγμα, επιτάχυνση των διαδικασιών έγκρισης στρατιωτικού εξοπλισμού και μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των Ευρωπαίων κατασκευαστών όπλων. Αλλά θα μπορούσε επίσης να σημαίνει ότι οι κατασκευαστές αμυντικών προϊόντων θα εργάζονται στο μέλλον σε βάρδιες τα Σαββατοκύριακα και ότι εταιρείες που προηγουμένως παρήγαγαν βιομηχανικά αγαθά για μη στρατιωτικούς σκοπούς θα παράγουν στο μέλλον όπλα».
      Ο εχθρός προ των πυλών
      Σε άλλες εποχές τέτοιες δηλώσεις θα προκαλούσαν μεγάλη αναστάτωση. Σήμερα όχι. Τα ταμπού περί επανεξοπλισμού της Γερμανίας έχουν πέσει προ πολλού. Στα ΜΜΕ κυριαρχούν εδώ και εβδομάδες, ειδικά μετά την εκλογή Τραμπ, αναλύσεις και προτάσεις όχι για το αν, αλλά για το πόσο πολύ και πόσο γρήγορα η Γερμανία, αλλά και η ΕΕ θα πρέπει να προετοιμάζονται για έναν πόλεμο, για μια επίθεση της Ρωσίας του Πούτιν τα επόμενα χρόνια. Καταξιωμένοι δημοσιογράφοι, αλλά και πολιτικοί επιστήμονες το ξεστομίζουν ως δεδομένο: «Ο εχθρός βρίσκεται προ των πυλών». Η κοινή γνώμη μοιάζει σταδιακά να αποδέχεται έστω και με ένα σφίξιμο στο στομάχι την ιδέα. Μόνο η νέα γενιά δεν πείθεται για την ανάγκη να αλλάξει τα σχέδιά της και να ακολουθήσει μια καριέρα στο στρατό, που αντιμετωπίζει σημαντικές ελλείψεις προσωπικού.
      Αντίδοτο στη… χλωμή ηλεκτροκίνηση
      Οι εκπρόσωποι της οικονομίας πάντως δείχνουν να παίρνουν πολύ σοβαρά προτάσεις σαν αυτή του Βέμπερ. Κάποιοι δηλώνουν ετοιμοπόλεμοι. Για παράδειγμα η Volkswagen σκέφτεται σοβαρά να μετατρέψει το εργοστάσιό της στο Όσναμπρουκ, που ήταν υποψήφιο για λουκέτο, σε μονάδα παραγωγής τεθωρακισμένων οχημάτων. Αφού η ηλεκτροκίνηση δεν μπόρεσε να σώσει τις θέσεις εργασίας, ας τις σώσει ένας αναμενόμενος πόλεμος. Όπως εύστοχα σχολίασε ένα ρεπορτάζ στη δημόσια τηλεόραση, πολύ γρήγορα τα έκτακτα κονδύλια για την άμυνα, απαλλαγμένα από το φρένο του χρέους, μπορεί να μετατραπούν τελικά σε κερδοφόρες συμβάσεις του κράτους με μεγάλες γερμανικές βιομηχανίες.
      Eίναι λοιπόν η μετατροπή της οικονομίας σε «πολεμική» η λύση απέναντι στην ύφεση που ταλανίζει εδώ και μερικά χρόνια τη γερμανική οικονομία και που όπως προβλέπουν όλα τα Ινστιτούτα θα την κρατήσει σε επώδυνα χαμηλές πτήσεις (+0,2% έως 0,4% μεγέθυνση) και την επόμενη διετία;
      Η σημαιοφόρος Rheinmetall
      Η αλήθεια είναι ότι εδώ και αρκετό καιρό είναι οι βιομηχανίες του χώρου, ή εκείνες που έχουν στρέψει το βλέμμα τους σε τέτοιες δραστηριότητες, που κρατούν υψωμένη τη σημαία του γερμανικού χρηματιστηρίου. Αυτή την Πέμπτη η μετοχή της εταιρείας Rheinmetall, του κατ' εξοχήν εκπροσώπου της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας, σταμάτησε προσωρινά ένα ξέφρενο ράλι ανόδου. Είχαν προηγηθεί δηλώσεις ηγετικών της στελεχών που προεξοφλούσαν ότι η είσοδος στην εποχή των επανεξοπλισμών θα εκτοξεύσει τον τζίρο της εταιρείας κατά 30% ή ακόμα και 40%. Ακόμα και αν τελειώσει αύριο ο πόλεμος της Ουκρανίας, τόσο η ίδια όσο και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θα συνεχίσουν να αγοράζουν όπλα μαζικά τα επόμενα χρόνια. Για ευκαιρίες και προκλήσεις άνευ προηγουμένου μίλησε ο Αρμιν Πάπεργκερ, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, υποσχόμενος από μεγάλη εγχώρια δύναμη να την μετατρέψει σε «παγκόσμιο παίκτη». Οι οικονομολόγοι, που συνήθως εξαιτίας της έλλειψης δεδομένων πέφτουν έξω στις προβλέψεις τους, τώρα μπορεί να αισθανθούν πιο σίγουροι και για τις δικές τους προγνώσεις.
      Λογικό είναι, θα πει κανείς, η γερμανική κυβέρνηση να στηρίξει τις δικές της βιομηχανίες. Δεν θα ξεχάσει ωστόσο να κάνει και κάποια χατίρια στους παραδοσιακούς στρατιωτικοβιομηχανικούς συμμάχους Γάλλους και να μην αφήσει εκτός τους υπερατλαντικούς φίλους, όσο και αν η στάση Τραμπ έχει απογοητεύσει. Ο Μπόρις Πιστόριους, που παραμένει ακόμα υπουργός Άμυνας, επιθυμεί, όπως έγραψε η Süddeutsche Zeitung, την αγορά τουλάχιστον 35 μαχητικών F-35 από τις ΗΠΑ κόστους 10 δισεκατομμυρίων ευρώ. Προφανώς, όταν ο Αμερικανός πρόεδρος ζητούσε από το Βερολίνο άνοδο των στρατιωτικών δαπανών, να είχε και κάποια τέτοια συμβόλαια στο μυαλό του.
      Μεγάλη πελατεία, γρήγορη χρηματοδότηση
      H «άνθηση» του κλάδου είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Πριν από μερικούς μήνες οι Financial Times μιλούσαν για το μεγάλο «μπαμ» της πολεμικής βιομηχανίας και υπολόγιζαν τις άμεσες ανάγκες των 20 μεγαλύτερων εταιρειών σε επιπλέον 37.000 εργαζόμενους/-ες.
      Μικρές νεοσύστατες εταιρείες που παράγουν ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς για τον πόλεμο, από drones μέχρι ρομποτικούς, τηλεχειριζόμενους ναρκαλιευτές, εξασφαλίζουν γρήγορη πελατεία και εύκολη ρευστότητα, αν χρειαστεί ακόμα και μέσα από ειδικά κανάλια του ΝΑΤΟ, όπως έδειχνε το βράδυ της Τετάρτης η γερμανική τηλεόραση. Η οικονομία της Ευρώπης αποκτά όλο και περισσότερο χρώμα «παραλλαγής».
      Πηγή: dw.com
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Με σοβιετική συνταγή ο Ερντογάν απέναντι στον Ιμάμογλου

      Γιατί ήρθε τώρα η σύλληψη Ιμάμογλου; Το παιχνίδι του «σουλτάνου» εντός και εκτός τουρκικών συνόρων
      Νατάσα Στασινού • nstasinou@naftemporiki.gr
      Η σύλληψη Ιμάμογλου στην Τουρκία μεταφράζεται από διεθνείς αναλυτές και αγορές ως μία προσπάθεια του σουλτάνου να εξοντώσει τον βασικό του αντίπαλο, ως ένα πραξικόπημα κατά της αντιπολίτευσης.
      Το περίεργο (ή όχι και τόσο) είναι πως η κίνηση αυτή έρχεται σε μία περίοδο κατά την οποία ο Ερντογάν επιχειρεί διεθνώς να αποκαταστήσει ή να συσφίξει σχέσεις με Ευρώπη και ΗΠΑ. Είναι οι επιτυχίες του στη διπλωματική σκακιέρα και μία αίσθηση παντοδυναμίας αυτή που τον ωθεί στον απόλυτο αυταρχισμό στο εσωτερικό; Δεν φοβάται καθόλου ότι θα μπορούσαν τα παιχνίδια εξουσίας που παίζει στο εσωτερικό να υπονομεύσουν τις προσπάθειές του για πρωταγωνιστικό ρόλο της Τουρκίας στις διεθνείς εξελίξεις; Προς το παρόν φαίνεται να αισθάνεται πως τα δύο διαφορετικά του πρόσωπα δεν επηρεάζουν το ένα το άλλο.
      Η «χλιαρή» αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ήρθε με 13 ώρες καθυστέρηση, και η πλήρης «αφωνία» των ΗΠΑ φαίνεται να δικαιώνουν (ή ακόμη και να ενθαρρύνουν) τις επιλογές του.
      Την ίδια μέρα που συνελήφθη ο Ιμάμογλου, εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης για 105 ακόμη άτομα, μεταξύ των οποίων αξιωματούχοι του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) και ένας κορυφαίος δημοσιογράφος. Οι αρχές περιόρισαν επίσης την πρόσβαση σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και έκλεισαν σταθμούς του μετρό. Επικαλούμενος τη διατήρηση της «δημόσιας τάξης», ο κυβερνήτης της Κωνσταντινούπολης ανακοίνωσε τετραήμερη απαγόρευση των δημόσιων συγκεντρώσεων. Χιλιάδες διαδηλωτές αψήφησαν την απαγόρευση το ίδιο βράδυ.«Δείξε μου τον άνθρωπο και θα σου πω το έγκλημα»
      Οι Τούρκοι εισαγγελείς, όπως χαρακτηριστικά σχολιάζει ο Economist, φαίνεται πως ακολουθούν μια παλιά σοβιετική τακτική στην περίπτωση του Ιμάμογλου: «Δείξε μου τον άνθρωπο και θα σου βρω το έγκλημα». Τα τελευταία τρία χρόνια έχει ερευνηθεί για πληθώρα κατηγοριών, από διαφθορά έως προσβολή εκλογικών αξιωματούχων που επιχείρησαν να του αφαιρέσουν τη νίκη στις δημοτικές εκλογές του 2019.
      Οι νέες κατηγορίες που του αποδίδονται περιλαμβάνουν τη σύσταση και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, τη συνέργεια με τρομοκρατική ομάδα, τη δωροδοκία και τη χειραγώγηση δημόσιων διαγωνισμών.
      Γιατί τώρα;
      Η χρονική στιγμή της σύλληψής του κάθε άλλο παρά τυχαία φαίνεται. Στο συνέδριο του CHP, που είχε προγραμματιστεί για τις 23 Μαρτίου, αναμενόταν η επίσημη ανακήρυξή του ως υποψήφιου του κόμματος για τις προεδρικές εκλογές του 2028, οι οποίες ωστόσο εκτιμάται ευρέως ότι θα διεξαχθούν νωρίτερα.
      Ο Ιμάμογλου ηγήθηκε της αντιπολίτευσης στη συντριπτική της νίκη στις περσινές τοπικές εκλογές, προκαλώντας την πρώτη ήττα του Ερντογάν και του κυβερνώντος κόμματός του, Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), ύστερα από δύο δεκαετίες κυριαρχίας. Έκτοτε, προηγείται σταθερά του Ερντογάν στις δημοσκοπήσεις.
      Η τουρκική κυβέρνηση έδειξε ότι δεν θέλει να αφήσει τίποτα στην τύχη. Μία ημέρα πριν από τη σύλληψή του, οι αρχές ακύρωσαν το πανεπιστημιακό δίπλωμα του Ιμάμογλου. Σύμφωνα με τον τουρκικό εκλογικό νόμο, οι υποψήφιοι για την προεδρία πρέπει να είναι απόφοιτοι πανεπιστημίου. Επισήμως βέβαια οι αξιωματούχοι του Ερντογάν εμφανίζονται εξοργισμένοι με τον ισχυρισμό ότι εργαλειοποιεί τη δικαιοσύνη.
      Πολλοί Τούρκοι περίμεναν πως ο Ιμάμογλου θα αντιμετώπιζε και άλλες δικαστικές υποθέσεις, αλλά ελάχιστοι πίστευαν ότι θα κατέληγε στη φυλακή. «Ακόμη και για τα δεδομένα του Ερντογάν, αυτό είναι τεράστιο βήμα», σχολιάζει η Γκιονούλ Τολ από το Middle East Institute, ένα αμερικανικό think-tank. «Ο Ερντογάν ίσως πιστεύει ότι η προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ του προσφέρει ασυλία. Ίσως αισθάνεται ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει», συμπληρώνει.Φοβάται και ο δήμαρχος της Άγκυρας
      Η προοπτική της ήδη λαβωμένης τουρκικής δημοκρατίας φαίνεται δυσοίωνη. Ο δήμαρχος της Άγκυρας, Μανσούρ Γιαβάς, που επίσης θεωρείται πιθανός διεκδικητής της προεδρίας, υπαινίχθηκε ότι θα μπορούσε να έχει την ίδια τύχη με τον Ιμάμογλου. Η Τουρκία εξελίσσεται προς ένα μοντέλο όπου ο πολιτικός ανταγωνισμός είναι πρακτικά αδύνατος.
      Τους τελευταίους μήνες έχουν συλληφθεί αρκετοί δήμαρχοι της αντιπολίτευσης, καθώς και δημοσιογράφοι που κάλυπταν έρευνες για τον Ιμάμογλου. Όταν δύο υψηλόβαθμα μέλη της μεγαλύτερης τουρκικής επιχειρηματικής ένωσης καταδίκασαν την καταστολή, κλήθηκαν και εκείνοι για ανάκριση. Αντιμετωπίζουν ποινές φυλάκισης έως και πέντε χρόνια.Το κουρδικό
      Στοχεύοντας στον βασικό του αντίπαλο, ο Ερντογάν μπορεί να επιδιώκει να διαλύσει τη συμμαχία του CHP με το κυριότερο κουρδικό κόμμα της Τουρκίας, το Κόμμα Ισότητας και Δημοκρατίας των Λαών (DEM). Η σύλληψη του Ιμάμογλου φέρνει το DEM, που έχει δει δεκάδες πολιτικούς του να φυλακίζονται την τελευταία δεκαετία, σε δύσκολη θέση. Το κόμμα αναμένει ότι ο Ερντογάν θα απαντήσει στην έκκληση για εκεχειρία του Αμπντουλάχ Οτσαλάν με παραχωρήσεις προς την κουρδική μειονότητα.
      Ο μόνος έλεγχος στην εξουσία του Ερντογάν φάνηκε να είναι οι αγορές. Η τουρκική κεντρική τράπεζα φέρεται να ξόδεψε πάνω από 10 δισ. δολάρια από τα συναλλαγματικά της αποθέματα για να στηρίξει τη λίρα, η οποία βρέθηκε σε ελεύθερη πτώση.Η επαναπροσέγγιση με την Ευρώπη
      Το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι απέφυγαν να ασκήσουν σοβαρή κριτική έχει να κάνει με την επαναπροσέγγιση των Βρυξελλών με την Άγκυρα. Οι Τούρκοι βλέπουν την τρέχουσα γεωπολιτική κρίση, που αναγκάζει τους Ευρωπαίους να ανασχεδιάσουν την άμυνά τους, ως μια ευκαιρία για να επαναπροσδιορίσουν τις σχέσεις τους με την Ευρώπη. Η Τουρκία επιδεικνύει ανοιχτά τη στρατιωτική της δύναμη στη Μέση Ανατολή και θέλει να εμφανιστεί ως βασικός παράγοντας ασφάλειας για την Ευρώπη.
      Υπάρχουν ήδη πρώιμα σημάδια εμβάθυνσης του διαλόγου για την ασφάλεια μεταξύ της ομάδας του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και των Ευρωπαίων ομολόγων του. Ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν, παρευρέθηκε στη Σύνοδο κορυφής για την Ουκρανία που συγκάλεσε ο Βρετανός Πρωθυπουργός, Κιρ Στάρμερ, στις 2 Μαρτίου, δύο ημέρες μετά τη σύγκρουση του Ουκρανού Προέδρου, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, με τον Τραμπ και τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Τζ. Ντ. Βανς, στον Λευκό Οίκο. Η Τουρκία έχει γίνει μέρος της «συμμαχίας των προθύμων» που ηγούνται ο Στάρμερ και ο Γάλλος Πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν.
      Μετά τη σύνοδο της 6ης Μαρτίου που φιλοξενήθηκε από την ΕΕ, ο Ερντογάν άφησε να εννοηθεί ότι τουρκικά στρατεύματα θα μπορούσαν τελικά να αναπτυχθούν στην Ουκρανία. Ο Ερντογάν καλλιεργεί επίσης σχέσεις με άλλες βασικές χώρες. Ο Πολωνός Πρωθυπουργός, Ντόναλντ Τουσκ, επισκέφθηκε την Άγκυρα στις 12 Μαρτίου για να συζητήσει για την Ουκρανία και την ευρωπαϊκή ασφάλεια.
      Στόχος του να αποκτήσει και ένα κομμάτι της πίτας από το ReArm Europe, που δίνει μεν προτεραιότητα στα made in EU οπλικά συστήματα, αλλά δεν αποκλείει συνεργασίες με τρίτες χώρες.
      Πηγή: naftemporiki.gr
      Πραξικόπημα α λα ερντογανικάΤου Κώστα Ράπτη
      Γιατί ο Ταγίπ Ερντογάν προχώρησε σε ένα οιονεί πραξικόπημα, με τη σύλληψη του δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου; Η απλούστερη απάντηση είναι: Γιατί μπορεί.
      Παραπέμπει βέβαια σε εικόνα πραξικοπήματος η σύλληψη του επίδοξου διεκδικητή της τουρκικής προεδρίας με τις καλύτερες δημοσκοπικές προοπτικές, καθώς και άνω των εκατό συνεργατών του, η τετραήμερη απαγόρευση των συγκεντρώσεων, το κλείσιμο του σταθμού μετρό του Ταξίμ, τα προσκόμματα στην πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κ.ο.κ.
      Αλλά ο ισχυρός άνδρας της Τουρκίας αξιολόγησε εκ των προτέρων ως μη απειλητικές τις όποιες κοινωνικές αντιδράσεις, όπως την χθεσινή διαδήλωση χιλιάδων ανθρώπων, παρά την απαγόρευση, έξω από το δημαρχείο της πραγματικής πρωτεύουσας της χώρας.
      Πολύ περισσότερο, ο Ερντογάν έχει την πολυτέλεια να μη φοβάται διεθνείς αντιδράσεις. Από την πλευρά των ΗΠΑ, όπου τον τόνο πλέον δίνει ο Ντόναλντ Τραμπ, αυτές ενδέχεται και να μην εκδηλωθούν καν. Όσο για τους Ευρωπαίους ηγέτες, που ήδη εκφράζουν την "ανησυχία” τους, τα πράγματα είναι πολύ απλά: σε μια στιγμή που παραγκωνίζονται παραδειγματικά από τον σχεδιασμό του μέλλοντος της Ουκρανίας (και άρα, κατά μία έννοια, όλης της ηπείρου τους) οι ελπίδες τους για τον σχεδιασμό μιας νέας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφαλείας εναποτίθενται, όπως το αποτυπώνει και η "Λευκή Βίβλος” που μόλις δημοσιοποίησε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στον εναγκαλισμό της Τουρκίας, ως της χώρας με τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ.
      Όσο για τις δημοκρατικές αξίες, τις οποίες αρέσκεται να προβάλλει η Ε.Ε., το πρόσφατο προηγούμενο της ακύρωσης των εκλογών και του αποκλεισμού του προπορευόμενου υποψηφίου στη Ρουμανία, δείχνει, μεταξύ πολλών άλλων, ότι οι "27” δεν έχουν την ίδια με παλιότερα ικανότητα να δασκαλεύουν τρίτους. Και πάντως οι ευρωπαϊκές διαμαρτυρίες δεν έχουν καταφέρει εδώ και εννέα χρόνια να επιφέρουν την απελευθέρωση του Σελαχατίν Ντεμίρτας, πρώην ηγέτη του (φιλοκουρδικού) τρίτου σε δύναμη κοινοβουλευτικού κόμματος της Τουρκίας, ή του μαικήνα-ακτιβιστή Οσμάν Καβάλα.
      Σε κάθε περίπτωση, η ευρωπαϊκή προοπτική της γείτονος είναι πρακτικά ανύπαρκτη, ώστε ο Ερντογάν να διακυβεύει πραγματικές απώλειες σε αυτό το μέτωπο.
      Με την απαραίτητη δόση μαύρου χιούμορ, το υπουργείο Δικαιοσύνης της Τουρκίας κατήγγειλε όσους συνδέουν με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης τις ενέργειες της "ανεξάρτητης” τουρκικής δικαιοσύνης. Ωστόσο, οι κατηγορίες που αντιμετωπίζουν ο Ιμάμογλου και οι συνεργάτες του έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
      Αφενός ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης κατηγορείται για δωροληψία στο πλαίσιο μειοδοτικών διαγωνισμών, όπερ θα μπορούσε και να αληθεύει. Όμως ταυτοχρόνως κατηγορείται για συνεργασία με "τρομοκρατική οργάνωση” - δηλ. το εκτός νόμου ΡΚΚ, με τον έγκλειστο ιδρυτή του οποίου συνομιλεί αυτή τη στιγμή η ίδια η κυβέρνηση...
      Αποτελεί ένα ερώτημα εάν στα ανταλλάγματα τα οποία συνοδεύουν την έκκληση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν για αυτοδιάλυση του ΡΚΚ περιλαμβάνεται και η σύμπραξη του φιλοκουρδικού κοινοβουλευτικού κόμματος DEM στην προαναγγελθείσα αναθεώρηση του Συντάγματος. Οι 319 έδρες της συμπολίτευσης δεν συμπληρώνουν την απαιτούμενη για την αναθεώρηση αυξημένη πλειοψηφία των 360 εδρών και οι 57 έδρες του DEM θα μπορούσαν να αποδειχθούν πολύτιμες, ενώ αυτές του CHP της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρίσκονται έτσι και αλλιώς εκτός λογαριασμού.
      Φυσικά, δεν μπορεί κανείς να προεξοφλεί ότι το DEM θα ευθυγραμμισθεί σε μια τέτοια κατεύθυνση, αλλά θα λειτουργήσει "διδακτικά” η περικύκλωση του CHP.
      Η συνταγματική αναθεώρηση αποτελεί προϋπόθεση για τη διεκδίκηση τρίτης προεδρικής θητείας από τον Ερντογάν. Αλλά ακόμη και αν ο νυν πρόεδρος δεν ενδιαφέρεται, το "κλάδεμα” των ισχυρότερων αντιπάλων είναι εξίσου και περισσότερο αναγκαίο για τη δρομολόγηση της διαδοχής με τους δικούς του όρους. Πόσω μάλλον, που η κόπωση του εκλογικού σώματος από την υπερεικοσαετή εξουσία Ερντογάν και η σύνθλιψη του μέσου νοικοκυριού από τον πληθωρισμό αποτελούν υπαρκτές παραμέτρους.
      Το CHP βρίσκεται διαχρονικά εγκλωβισμένο σε ένα "εκλογικό γκέτο” της τάξης του 25%. Μόνο ο Ιμάμογλου (και κατά δεύτερο λόγο ο δήμαρχος Άγκυρας Μανσούρ Γιαβάς, ο οποίος αυτή τη στιγμή δεν εκδηλώνει κεντρικοπολιτικές φιλοδοξίες) μπορούσαν να αποσπάσουν ευρύτερη απήχηση. Μάλιστα, ο πρώτος βάσισε τις δύο εκλογικές του νίκες στις δημοτικές εκλογές στην συνεργασία με το κουρδικό στοιχείο – αυτήν που τώρα τον οδηγεί στις φυλακές.
      Η ηγεσία του CHP δηλώνει ότι θα προχωρήσει κανονικά στην προγραμματισμένη για το Σαββατοκύριακο κομματική διαδικασία που θα απέληγε στην απόδοση του προεδρικού χρίσματος στον Ιμάμογλου. Όμως δύσκολα μπορεί να επαναφέρει τον εκλεκτό της στην πολιτική ζωή. Την ίδια στιγμή η Κωνσταντινούπολη των 16 εκατομμυρίων κατοίκων θα περάσει σε διορισμένη διοίκηση – τύχη που μέχρι πρότινος είχαν μόνο μικρότερες πόλεις στις νοτιοανατολικές κουρδικές επαρχίες.
      Το καθεστώς Ερντογάν αποδεικνύεται έτσι απολύτως απρόθυμο να συμφιλιωθεί με την ιδέα της ομαλής κυβερνητικής εναλλαγής. Συμβαίνει αυτό αφενός διότι η παραμονή στην εξουσία αποτελεί όρο επιβίωσης για το ισχυρό πλέγμα διαπλοκής που έχει συγκροτηθεί γύρω από το προεδρικό παλάτι, αλλά και γιατί ο Ερντογάν αισθάνεται επιφορτισμένος με μιαν "εθνική αποστολή”.
      Την αυθαιρεσία με την οποία κινείται στο εσωτερικό δεν θα πρέπει να την θεωρήσουμε διακριτή από τον αναθεωρητισμό που τον διαπνέει σε ό,τι αφορά τις σχέσεις της χώρας του με τους γείτονές της και τον κόσμο εν γένει. Παρεμπιπτόντως, ο Ιμάμογλου είχε στο πρόσφατο παρελθόν καταγγείλει την Χαμάς και τέτοιου τύπου "ανορθογραφίες” δεν γίνονται ανεκτές, όταν κλιμακώνεται, με υλικότατο επίδικο στην Συρία, η αντιπαράθεση της Τουρκίας με το Ισραήλ.
      Πηγή: capital.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Σύμβουλος του Trump: Υπάρχει σχέδιο για αλλαγή συνόρων στη Συρία
      Έρχεται η διαίρεση... Οι ακτές της Συρίας θα είναι σύντομα ανεξάρτητη χώρα με αμερικανική βούληση
      Το έργο της διαίρεσης της Συρίας φαίνεται να έχει μπει στο αποφασιστικό του στάδιο, καθώς ο Δρ. Walid Fares, στενός σύμβουλος του Αμερικανού προέδρου Trump, αποκάλυψε πρόταση που κυκλοφορεί σε Ουάσινγκτον και Βρυξέλλες για να ονομάσει «Δυτική Συρία», σε σαφή δείκτη σοβαρής κατεύθυνσης προς την επανασχεδίαση του χάρτη της περιοχής με διεθνή απόφαση.Δεν υπάρχει επιστροφή σε αυτόν.
      Η ανάρτηση στο Χ γράφει:Κυκλοφορεί πρόταση στα πολιτικά μέσα ενημέρωσης στην Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες που ζητά την έναρξη της ονομασίας «Δυτική Συρία» στις άνω ακτές και τα γύρω βουνά.Αυτή η περιοχή εκτείνεται από τη Μεσόγειο έως τη δυτική ύπαιθρο Homs, και οι σφαγές που έπεσαν εκεί μπορεί να την δώσουν για να διεκδικήσει διεθνές δημοψήφισμα για τη δημιουργία μιας διεθνώς προστατευόμενης.Το δημοψήφισμα θα περιλαμβάνει επίσης το ερώτημα των κατοίκων για το μέλλον τους, είτε εντός του συριακού κράτους είτε εκτός, σε ανεξάρτητη οντότητα.Το Βερολίνο αποδέχεται την κατοχική κυβέρνηση στη Δαμασκό παρά την πεποίθησή του ότι οι Μουσουλμάνοι δεν μπορούν να είναι δημοκράτες.Η διαίρεση έχει γίνει μια υποτιθέμενη πραγματικότητα, και η αμερικανική βούληση είναι ξεκάθαρη να πιέσει προς τον τερματισμό της ενιαίας φόρμουλας της Συρίας.Αντιθέτως, ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα η Γερμανία, κινούνται προς την αντιμετώπιση της κατοχικής κυβέρνησης στη Δαμασκό ως πραγματικότητα, όχι από πειθώ, αλλά για να απαλλαγούν από το βάρος που βρίσκονται οι μουσουλμάνοι πρόσφυγες στην Ευρώπη.
      Η Γερμανία βρίσκεται αντιμέτωπη με 974.000 Σύρους πρόσφυγες στην επικράτειά της, η πλειοψηφία τους υποστηρίζει τον Golani, και δεδομένου ότι ο κίνδυνος για τη ζωή τους δεν υφίσταται πλέον μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Assad, η δικαίωσή τους για διεθνή προστασία έχει υποχωρήσει νόμιμα.Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Βερολίνο, παρά τις προηγούμενες προσπάθειες να αποφύγει την αντιμετώπιση της Δαμασκό, αναγνωρίζει τώρα ότι η διατήρηση αυτών των προσφύγων εντός της Ευρώπης είναι ένα άλυτο δίλημμα, δεν είναι σε θέση να ενσωματωθούν, και αυτές οι «ισλαμικές δομές», όπως τις περιγράφει ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών, δεν μπορούν να επιδιώξουν δημοκρατία και ειρήνη.Έρχονται οι επισκέψεις της Γερμανίδας ΥΠΕΞ στην κατεχόμενη Δαμασκό, όπου συμφώνησε να αντιμετωπίσει την κατοχική κυβέρνηση, όχι ως στήριξη, αλλά ως μοναχική λύση για να απαλλαγεί από ένα εκατομμύριο φιλο-εξτρεμιστές πρόσφυγες μόνο στη Γερμανία.Παράλληλα με αυτόν τον ευρωπαϊκό μετασχηματισμό, η συριακή ακτή φαίνεται να βρίσκεται στο δρόμο της για να γίνει μια ξεχωριστή οντότητα υπό διεθνή κάλυψη, δηλαδή την οριστική επανασχεδίαση των συριακών συνόρων και την καθιέρωση μιας νέας γεωπολιτικής πραγματικότητας που δεν μπορεί να αναστραφεί.
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Μπορεί η Ελλάδα να προασπίσει τα δικαιώματά της χωρίς πόλεμο;

      του Παντελή Σαββίδη
      Σύμφωνα με την «Καθημερινή» η Ελλάδα ΔΕΝ εγκαταλείπει την ιδέα πόντισης καλωδίου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας που να την συνδέει με την Κύπρο. Και πολύ καλά κάνει.
      Οι λόγοι είναι και χρηστικοί (μεταφορά ενέργειας στο νησί) και οικονομικοί αλλά και πολιτικοί. Σε τι συνίστανται οι πολιτικοί; Στο ότι δεν μπορεί να υποχωρεί μια χώρα σαν την Ελλάδα (μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ) επειδή πιέζεται από την Τουρκία. Αν υποχωρήσει είναι σαν να παραδέχεται την δορυφοροποίησή της.
      Όπως είπε και ο κ. Ροζάκης, απεμπολήσαμε δικαιώματά μας στην Κάσο. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε αν δεν το αποδεχθεί η Τουρκία.
      Το θέμα γίνεται, ακόμη, σοβαρότερο επειδή η πόντιση καλωδίου είναι μονομερές δικαίωμα ακόμη και αν η ΑΟΖ από την οποία θα διέλθει ανήκει σε άλλο κράτος.
      Αντιλαμβάνεστε το μήνυμα που στέλνει η Τουρκία; «Θα κάνετε ό,τι σας υπαγορεύω ακόμη και αν αυτό βρίσκεται εκτός δικαίου. Δίκαιο είναι η βούληση της Άγκυρας».
      Η Ελλάδα, λοιπόν, θα επιμείνει στην πόντιση υπό την εξής προϋπόθεση: Θα παρακολουθεί την διαδικασία πόντισης γαλλικό πολεμικό (η Γαλλία έχει συμφέρον από την πόντιση και την μεταφορά ενέργειας) και θα ενεργοποιηθεί και το Ισραήλ στο οποίο θα καταλήγει το καλώδιο.
      Να, λοιπόν, μια λύση, αποδεκτή υπό τις παρούσες συνθήκες.
      Και λέω υπό τις παρούσες συνθήκες διότι η Ελλάδα τα πολλά χρόνια της μεταπολίτευσης δεν κατάφερε να διαμορφώσει ένα αμυντικό σύστημα αποτροπής ώστε να μην περνά από τις σκέψεις της Τουρκίας η παρεμπόδιση τέτοιων ενεργειών.
      Αυτό είναι το μείζον πολιτικό πρόβλημα το οποίο πρέπει να λυθεί από μια κυβέρνηση η οποία θα θελήσει να το λύσει.
      Η σημερινή κυβέρνηση κινείται μεταξύ του να παραδεχθεί την δορυφοροποίησή της από την Τουρκία ή να συνταχθεί με το Ισραήλ με το οποίο πρέπει να αναπτύξει στενότερους στρατιωτικού χαρακτήρα δεσμούς εκεί που υπάρχουν κοινά συμφέροντα. Για να γίνω κατανοητός, με το Ισραήλ η Ελλάδα έχει κοινό συμφέρον να αντιμετωπίσουν από κοινού τον ηγεμονισμό της Τουρκίας. Δεν έχουν κοινό συμφέρον να δολοφονούν Παλαιστίνιους. Η Ελλάδα δεν έχει κανέναν λόγο να βρίσκεται απέναντι στους Παλαιστίνιους. Άρα, μπορούν να συνεργαστούν στην αντιμετώπιση της Άγκυρας, ακόμη και μαζί με άλλους. (ΗΑΕ, Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος αν θέλει).
      Το σχόλιο απευθύνεται στους λογικά σκεπτόμενους φίλους της Νέας Δημοκρατίας που μαζί με τους τυφλούς οπαδούς της θέτουν το ερώτημα σχετικά με την Κάσο και το καλώδιο: τι θέλετε να κάνει η κυβέρνηση; Πόλεμο;
      Βλέπετε, λοιπόν, πως δεν υπάρχει αυτό το μονοδιάστατα μανιχαϊστικό δίλημμα. Μπορείς να προασπίσεις τα δικαιώματά σου χωρίς να καταφύγεις σε πόλεμο.
      Βεβαίως, η κρατική και εθνική σου αξιοπρέπεια επιβάλλει να μπορείς να το κάνεις μόνος σου. Να μην χρειάζεσαι, δηλαδή, με το παραμικρό την βοήθεια συμμάχων σου που κάποια στιγμή θα σε βαρεθούν. Αλλά αυτό σημαίνει πως πρέπει να αναπτύξεις στο μέγιστο βαθμό την αποτροπή σου. Και σήμερα, η τεχνολογία σου δίνει αυτήν την δυνατότητα. Για όσους δεν καταλαβαίνουν, αποτροπή δεν σημαίνει πόλεμος. Αντιθέτως είναι η μόνη δυνατότητα για να μην κάνεις πόλεμο αν δεν θέλεις να παραδοθείς. Αν θέλεις να παραδοθείς, τίποτε δεν σε σώζει. Στην Ελλάδα έχει αναπτυχθεί ένα κίνημα που έχει, ήδη, παραδοθεί στην Τουρκία. Και θέλει να πείσει και εμάς. Οι ημέρες είναι επίκαιρες. Το κίνημα έχει τις ρίζες του στο 1821. Ίσως και νωρίτερα. Θυμάστε τι είπε ο Κολοκοτρώνης. Τα ίδια ισχύουν και σήμερα.
      Χρειάζεται, λοιπόν, μια κυβέρνηση που θα έχει το θάρρος να πάρει αποφάσεις. Η σημερινή, υπο τον Μητσοτάκη, δεν μπορεί. Και βουλιάζει στον βούρκο της διαφθοράς.
      ΥΓ1: στο επίμαχο δίλημμα Τουρκία ή Ισραήλ, η στήλη τάσσεται με το Ισραήλ, με επέκταση της στρατιωτικής συνεργασίας στα ΗΑΕ, τη Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο. Φυσικά, η Κύπρος είναι σε όλα μέσα.
      ΥΓ2: πρέπει να είχε ενδιαφέρον και απο πλευράς έντασης ο διάλογος του πρωθυπουργού με τον ισραηλινό ΥΠΕΞ κατά την τελευταία σύνοδο της τριμερούς στην Αθήνα. Πρέπει να τα έθεσε χύμα ο ισραηλινός.
      Πηγή: anixneuseis.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ι. Μάζης: Οι δηλώσεις Ροζάκη - Τσάφου για Αν. Μεσόγειο-Κύπρο-Αιγαίο και ενεργειακά προοιωνίζουν δυσάρεστες εξελίξεις
      Ο Ιωάννης Μάζης, ομότιμος Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας στο ΕΚΠΑ συγγραφέας, στον 98.4 για τις εξελίξεις στην Τουρκία
      Ο Ιωάννης Μάζης, ομότιμος Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας στο ΕΚΠΑ συγγραφέας, μιλάει στον 98.4 με αφορμή τις εξελίξεις στην Τουρκία με την σύλληψη Ιμάμογλου και αναρωτιέται με ποια χώρα και με ποιο τελικά καθεστώς, συνδιαλέγεται η μεν Ε.Ε. για την άμυνα της, η δε Ελλάδα επιπλέον για τα "ήρεμα νερά" .
      Ο Ι. Μάζης, με αφορμή τα όσα δημόσια είπε ο Χρ. Ροζάκης περί απεμπόλησης κυριαρχικών μας δικαιωμάτων έναντι της Τουρκίας, τις τοποθετήσεις του νέου υφυπουργού Νίκου Τσάφου στο παρελθόν για Ανατολική Μεσόγειο, Κύπρο, Αιγαίο και ενεργειακά, τονίζει πως όλα αυτά απεύχεται να προοιωνίζονται ακόμη πιο δυσάρεστες εξελίξεις.
      Αναλύει την μεγάλη γεωπολιτική εικόνα με τις ανακατανομές και προβολές ισχύος επί Τράμπ, για ΗΠΑ- Κίνα και Ρωσία και σημειώνει με έμφαση πως η Ελλάδα χρειάζεται πολιτικές όχι προσωπικού οφέλους, αλλά οφέλους για τον Ελληνισμό σε Ελλάδα και Κύπρο.
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Αισιοδοξία χωρίς αντίκρισμα στις συζητήσεις για το Κυπριακό

      ΟΙ ΤΥΠΙΚΕΣ δηλώσεις αισιοδοξίας του ΓΓ του ΟΗΕ και των εκπροσώπων των υπολοίπων μερών που συμμετείχαν στην χθεσινή άτυπη διάσκεψη για το Κυπριακό στην Γενεύη δεν μπορούν να κρύψουν το νέο αδιέξοδο στις συνομιλίες.
      Ο επί κεφαλής των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρρες άφησε να εννοηθεί ότι υπήρξε πρόοδος για πρώτη φορά από το 2017 απλώς και μόνο επειδή υπήρξε συμφωνία σε έξι Μέτρα Οικοδομήσεως Εμπιστοσύνης, διορίσθηκε νέος απεσταλμένος και ορίσθηκε νέα πενταμερής για τα τέλη Ιουλίου. Αυτά είναι τα επιτεύγματα της διήμερης συναντήσεως των ηγετών των δύο κοινοτήτων της Κύπρου, παρουσία των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδος και Κύπρου και φυσικά του Γκουτέρρες. Την ικανοποίησή του εξέφρασε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης, εξερχόμενος της διασκέψεως. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την δημόσια ρητορική εκ μέρους των Τουρκοκυπρίων «θέλω να εκφράσω την ικανοποίησή μου γιατί υπάρχουν εξελίξεις προς τη σωστή κατεύθυνση» είπε ο Πρόεδρος. Εξετίμησε ότι έγινε το πρώτο θετικό βήμα προς την κατεύθυνση της επανενάρξεως των συνομιλιών, αλλά διευκρίνισε: «Δεν είμαστε ακόμα προς τα εκεί, αλλά έγινε ένα πρώτο σημαντικό βήμα».
      Διπλωματικές πηγές από την Αθήνα έκαναν και αυτές λόγο για ένα θετικό γεγονός που αναδεικνύεται από την αναβίωση της πενταμερούς, ειδικά αν κανείς αναλογισθεί ότι το Κυπριακό ήταν εν υπνώσει εδώ και αρκετά χρόνια. Φυσικά με δεδομένες τις εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις εκκινήσεως των εμπλεκομένων δεν περιμένουμε πρόοδο επί της ουσίας, με τις ίδιες πηγές να υπενθυμίζουν ότι η θέσις της Τουρκίας παραμένει εκτός του νόμιμου πλαισίου, δηλαδή εκτός των όσων ορίζονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Σημειώνεται ότι έστειλαν επιστολή η Πρόεδρος της Κομμισσιόν και ο Πρόεδρος του Ευρωπαικού Συμβουλίου στον ΓΓ του ΟΗΕ επιβεβαιώνοντας εκ νέου την στήριξη των Βρυξελλών στην λύση του Κυπριακού στην βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ.
      Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων ο Γκουτέρρες ανέφερε ότι έχει δεσμευθεί για την ασφάλεια και την ευημερία των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων και ότι οι δύο ηγέτες συνεφώνησαν για μια ομάδα πρωτοβουλιών για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης και συγκεκριμένα, το άνοιγμα τεσσάρων σημείων διελεύσεως, αποναρκοθέτησις, δημιουργία Τεχνικής Επιτροπής για την Νεολαία, πρωτοβουλίες για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων στις περιοχές μεταλλείων, την παραγωγή ηλιακής ενέργειας στην νεκρή ζώνη και την αποκατάσταση νεκροταφείων. Δηλαδή για θέμα ήσσονος σημασίας.
      Απαντώντας σε ερώτηση αν με βάση τις εξελίξεις αυτές είναι βέβαιος ότι οι δύο πλευρές θα μπορέσουν να προχωρήσουν σε ουσιαστικές συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού, ο ΓΓ του ΟΗΕ είπε ότι είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ακόμη και πριν το Κραν-Μοντανά το 2017 μέχρι τώρα, «δεν υπήρξε πραγματική πρόοδος σε οποιαδήποτε πτυχή», ενώ σήμερα «σημειώθηκε ουσιαστική πρόοδος». Ως προς τον αντικαταστάτη της προσωπικής του απεσταλμένης στην Λευκωσία Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ είπε ότι θα διορισθεί νέος απεσταλμένος, αλλά δεν έχει καταλήξει ακόμη σε ποιόν.
      Πηγή: estianews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Το σχέδιο του ΝΑΤΟ για Τουρκικό Σώμα Στρατού στη Γερμανία(!)

      του Δημητρίου-Μερκουρίου Κόντη*
      Αν σε κάποιους φαίνεται αδιανόητο σήμερα οι ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών να συνομιλούν με την Τουρκία για την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η παραπάνω σκέψη είχε ζυμωθεί και διατυπωθεί στα κατεξοχήν αρμόδια ευρωπαϊκά think tanks από το 1972.
      Ο βρετανός ταξίαρχος Anthony Heywood, ενώ εργαζόταν για το NATO Defense College με έδρα τη Ρώμη, δημοσίευσε τον Οκτώβριο του 1972 άρθρο με τίτλο «Filling the Gap in the Central Region». Σε γενικές γραμμές η πρόταση του Heywood ήταν: εάν οι ΗΠΑ υποχρεωνόντουσαν να αποσύρουν αμερικανικές δυνάμεις από τη Δυτική Γερμανία, λόγω των εσωτερικών πιέσεων που είχε δημιουργήσει ο πολέμος στο Βιετνάμ, αυτές να αντικατασταθούν από τούρκους μισθοφόρους στρατιώτες. Στόχος ήταν να δημιουργηθεί ένα τουρκικό σώμα στρατού με τούρκο διοικητή, το οποίο σε καιρό ειρήνης θα υπαγόταν σε αμερικανική διοίκηση.
      Σε μια αναλογία με τη σημερινή κατάσταση και στη λογική της εξωτερικής πολιτικής του «America First», ο Heywood θεωρούσε ότι η αμερικανική κοινή γνώμη πίστευε ότι η παραμονή αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη επηρεάζε αρνητικά το ισοζύγιο πληρωμών, προκαλώντας κρίση στην οικονομία των ΗΠΑ. Επίσης, ο αμερικανικός λαός φρονούσε ότι τα ευρωπαϊκά έθνη θα έπρεπε να μοιραστούν ένα μεγαλύτερο μέρος του κόστους, που αφορούσε στη δική τους άμυνα.
      Οι Τούρκοι ήταν η καταλληλότερη επιλογή, σύμφωνα με τον Heywood, για τους παρακάτω λόγους:1.Οι Τούρκοι είναι παραδοσιακά υπέροχοι μαχητές-στρατιώτες, γνωστοί για τα κατορθώματά τους στον Πόλεμο της Κορέας (1950-53)2.Έχουν άφθονο εργατικό δυναμικό, ανεργία και οικονομικά προβλήματα3.Τουλάχιστον μισό εκατομμύριο συμπατριώτες τους εργάζονται στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας
      Η πρόταση του βρετανού ταξίαρχου ήταν οι ΗΠΑ να προμηθεύσουν στο τουρκικό στρατιωτικό σώμα τα βαρέα όπλα, που θα άφηναν πίσω τους οι αμερικανικές δυνάμεις όταν θα εγκατέλειπαν τη Δυτική Γερμανία. Οι αμοιβές και τα επιδόματα των τούρκων μισθοφόρων θα καλύπτονταν από τις χώρες της Ευρώπης, ως ένδειξη προς τις ΗΠΑ ότι τα ευρωπαϊκά κράτη ήταν διατεθειμένα να πληρώσουν το μεγαλύτερο μερίδιο για τη δική τους άμυνα. Ο Heywood θεωρούσε ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας θα ήταν πρόθυμη να καλύψει το μεγαλύτερο τμήμα των εξόδων. Επίσης, θα μπορούσαν να γίνουν οι απαραίτητες διευθετήσεις με τις ΗΠΑ, ώστε το τουρκικό σώμα στρατού που θα δημιουργούνταν να έχει πρόσβαση σε τακτικά πυρηνικά όπλα. Απώτερος στόχος του όλου εγχειρήματος ήταν οι ευρωπαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις να διαθέτουν την απαραίτητη αποτρεπτική ισχύ, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τη σοβιετική απειλή.
      O Heywood κατέληγε ότι η Τουρκία θα είχε οικονομικά οφέλη από την υλοποίηση της παραπάνω πρότασης, ενώ οι τούρκοι στρατιώτες θα έπρεπε να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους στη Γερμανία ανάμεσα σε μισό εκατομμύριο συμπατριώτες τους. Τέλος, θα ήταν λογικό η Τουρκία να στείλει ανθρώπινο δυναμικό στη Γερμανία, αφού θα βοηθούσε παράλληλα στην άμυνά των συμπατριωτών τους.
      Μια παραλλαγή της πρότασης Heywood είχε υιοθετηθεί από τον επίσης βρετανό ταξίαρχο Kenneth Hunt, υποδιευθυντή του IISS[1] του Λονδίνου από το 1967 μέχρι το 1977, η οποία δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 1973.[2] Η παραπάνω πρόταση κυκλοφόρησε στον βρετανικό και τουρκικό τύπο, φτάνοντας μέχρι και τον υπουργό των Εξωτερικών των ΗΠΑ Henry Kissinger, ο οποίος έδωσε άμεσα εντολή στους συνεργάτες του να ερευνήσουν εάν υπήρχε νατοϊκό σχέδιο, που προέβλεπε την αποστολή τουρκικών δυνάμεων στη Γερμανία.[3] Τελικά η πρόταση Heywood, βρέθηκε και μεταφέρθηκε στο State Department από τον Donald Rumsfeld, επικεφαλής της αμερικανικής μόνιμης αντιπροσωπίας στο ΝΑΤΟ και μετέπειτα υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ.[4]
      Σήμερα ο τούρκος υπουργός των Εξωτερικών Hakan Fidan μπορεί να υπερηφανεύεται στους Ευρωπαίους ότι «ο τουρκικός στρατός είναι ισχυρός με δοκιμασμένες δυνάμεις στο πεδίο της μάχης». «Πόσους τέτοιους στρατούς μπορείτε να βρείτε στην Ευρώπη;» ρώτησε ο ίδιος, όπως μεταδίδει από την Κωνσταντινούπολη ο ανταποκριτής του ΣΚΑΪ Μανώλης Κωστίδης.
      *Ο Δημήτριος-Μερκούριος Κόντης είναι υποψήφιος διδάκτορας διπλωματικής ιστορίας της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. Ακολουθεί η πρόταση Heywood από τα αμερικανικά αρχεία:
      FILLING THE GAP IN THE CENTRAL REGIONWhen the current NATO strategic doctrine of flexible response was adopted in 1967, it was recognized that strong conventional forces must be retained as an essential part of the shield so as not to lower the nuclear threshold. Since 1967, many NATO governments have found it increasingly difficult to provide conventional forces up to the numbers requested by the NATO commanders.
      In spite of increased spending by the Soviets on defense and constant improvements to the quality and effectiveness of the Warsaw pact forces facing SACEUR’s command, the contributions by the allies of conventional ground forces have diminished. Sometimes, this has been called “restructuring” but it has nevertheless reduced the ground forces in the central region to a level at which, in the words of General Bennecke, “they are just enough to do the job”. There are few reserves even at army group level and the policy of forward defense stretches resources to the limit.
      The U.S. government, due to the Vietnam war, is facing pressures within the U.S.A. for the withdrawal of all or at least part of the 310,000 personnel in Europe. Besides the air force and navy, the U.S. Seventh army in the Federal Republic, the largest component, amounts to some 195,000 men and is organised into two corps. Fifth U.S. corps, 50,000 strong based on Frankfurt; seventh U.S. corps, 55,000 strong centred on Stuttgart and the Berlin Brigade. The corps include four and one third divisions of which two are armoured divisions and the others mechanised infantry. The other two thirds of one division are dual-based in the U.S.A. in addition, there are 2nd and 11th armoured cavalry regiments totalling 6,000 men patrolling the border to the east.
      The continued presence of U.S forces in Europe is vital to NATO and president Nixon has stated that U.S forces will remain. However, it is unrealistic to suppose that the pressure of public opinion in the U.S.A may not in the future force the U.S.A. to reduce the current strength of the seventh army possibly by as much as the removal of one of the two corps. It has been said that unless the corps is disbanded, it will cost more to dual-base it in the U.S.A. leaving its heavy equipment in Germany so it can re-deploy in times of tension as is practised in the reforger exercise programme. Whether this dual-basing of so large a proportion of the operational strength is a credible deterrent is open to question.
      U.S. public opinion is aware that the stationing of U.S. forces in Europe is adversely affecting the balance of payments causing crisis in the U.S economy and the people look to European nations to share a greater proportion of the cost of their own defence.
      Currently the U.S army is recruiting a voluntary army and although pay and allowances have been increased and recruiting is satisfactory at present, officials and senior officers are not prepared to predict the re-enlistment rate or the effect of the removal next June of the “big stick” – the draft which has in the past enabled the navy and air force to fill their ranks with volunteers. It may well be that commitments will have to be cut when the ceiling up to which the army can recruit has been determined.
      Should the axe fall on the seventh army, it would probably be politically impossible for the Federal Republic to raise an extra corps to fill the gap. However, there is one NATO country which could and that is Turkey. The Turks are traditionally wonderful fighting soldiers and their exploits in the Korean War are fresh in everyone’s memory. They have abundant manpower, unemployment and economic problems and no less than half a million of their nationals work in the Federal Republic.
      The Turkish government might be invited to raise an additional army corps of, say, two mechanised infantry divisions and one armoured division with appropriate corps troops under a Turkish corps commander to be stationed in the Federal Republic and to be assigned in peacetime to central army group under the operational command of the U.S. General COMCENTAG. It would replace either fifth or seventh corps and enable the U.S to retain three “M Day” divisions at full strength thus dispensing with the dual-based ground forces which are of doubtful value. The armoured cavalry regiments should not be provided by Turkish units and the U.S must retain responsibility for patrolling the frontier.
      The equipment for this Turkish corps including the tactical nuclear weapons under custodial arrangements could be provided at no cost by the U.S and the annual recurring costs of maintaining the corps (to include pay and allowances) could be met by the Euro-Group as an indication to the U.S. that the European nations are prepared to pay a higher share for their own defence. A very large proportion would doubtless be volunteered by the Federal Republic.
      Besides the economic advantages accruing to Turkey, the stationing of Turkish forces in the Federal Republic would enable the Turkish army to provide “overseas service” as an inducement to recruitment and to rotate their forces in Turkey with those in Germany. The soldiers should feel at home in Germany amongst half a million of their fellow countrymen and it seems logical that Turkey should commit manpower in Germany to help in their defence.
      Furthermore, the enlargement of the Turkish army by one powerful corps would provide a better career structure for officers and NCO’s, provide the army with experience in using more modern equipment, improve training and provide inducements for learning German and English and hopefull help morale already high in the Turkish army.
      For NATO, the acquisition of a corps of fine fighting soldiers which could quickly be trained to a high standard and, by agreement, be maintained fully manned up to establishment would compensate for the loss of a U.S. corps. The presence of Turkish troops in the central region would add to NATO solidarity and yet maintain the essential presence of U.S forces in Europe, albeit at a lower strength.
      Notes:[1] International Institute for Strategic Studies[2] NARA, AAD, DS 1973 NATO 05559, PRESS REPORTS OF PLAN TO SEND TURKISH TROOPS TO GERMANY, 1973 November 19; Hunt, K. (1973). The Alliance and Europe: Part II: Defence with Fewer Men: Introduction. The Adelphi Papers, 13(98), 1–2. https://doi.org/10.1080/05679327308448301[3] NARA, AAD, DS 1973 STATE 222908, PRESS REPORTS OF PLAN TO SEND TURKISH TROOPS TO GERMANY, 1973 November 12[4] NARA, AAD, DS 1973 NATO 05792, PRESS REPORTS OF PLAN TO SEND TURKISH TROOPS TO GERMANY, 1973 November 29
      Πηγή: anixneuseis.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      Τελικά τί συμβαίνει με τον διαγωνισμό εκμετάλλευσης θαλάσσιων οικοπέδων από την Λιβύη; Νέος έμμεσος αιφνιδιασμός με το Τουρκολιβυκό;
      Γράφημα με πηγή τον λογαριασμό στο Χ του χρήστη @bolzano_g
      Αλέξανδρος Τάρκας
      Προκηρύσσουν διαγωνισμό εκμετάλλευσης θαλάσσιων οικοπέδων υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης.
      Η επί τετραετία -αντί του προγραμματισμένου οκταμήνου- «μεταβατική» κυβέρνηση της Λιβύης, η οποία ελέγχεται από την Τουρκία, επιφέρει νέο πλήγμα κατά των ελληνικών συμφερόντων στη θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης με βάση το ανυπόστατο μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης του Νοεμβρίου 2019.
      Ο πρωθυπουργός Αμπντουλχαμίντ Ντμπέιμπα και ο προεδρεύων της Εθνικής Εταιρίας Πετρελαίου (NOC), Μασούντ Σουλεμάν, ανακοίνωσαν προ ημερών την προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού εκμετάλλευσης 22 χερσαίων και θαλάσσιων οικοπέδων υδρογονανθράκων. Από τα θαλάσσια οικόπεδα, που βρίσκονται κοντά στην Κρήτη, οι συντεταγμένες τριών δεν επηρεάζουν τις θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας υπό το σημερινό νομικό πλαίσιο της μη οριοθετημένης ΑΟΖ. Ωστόσο, τα όρια δύο άλλων οικοπέδων του διαγωνισμού εφάπτονται στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπως έχει καθοριστεί με το νόμο 4001/2011.
      Χάρτης Μανιάτη: Των ελληνικών βυθοτεμαχίων του Ν4001/2011

      Ο λεγόμενος «νόμος Μανιάτη», του Αυγούστου 2011, ορίζει στο άρθρο 156: «ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ΄ης κηρυχθεί), είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης».
      Αν και εκ πρώτης όψεως δίδεται η εντύπωση ότι η πρόκληση θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερη, με την εν ψυχρώ επικάλυψη τμημάτων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, το γεγονός ότι τα δύο λιβυκά οικόπεδα «απλώς» ακουμπούν στα εξωτερικά όριά της ίσως αποδειχθεί χειρότερο και σημαντικότερο μεσοπρόθεσμα. Γιατί τα δύο θαλάσσια οικόπεδα του λιβυκού διαγωνισμού εφάπτονται στα παρακείμενα ελληνικά με τις ονομασίες «Νοτιοδυτικά Κρήτης» [πρώτο διάγραμμα: SW of Crete] και «Δυτικά Κρήτης» [πρώτο διάγραμμα: West of Crete] που έχουν εκμισθωθεί στην κοινοπραξία της αμερικανικής ExxonMobil με την ελληνική Helleniq Energy. Η πρώτη φάση ερευνών της κοινοπραξίας πραγματοποιήθηκε από την άνοιξη του 2023 ως το καλοκαίρι του 2024, ενώ η δεύτερη άρχισε πέρυσι το φθινόπωρο και εκτιμάται ότι θα διαρκέσει περίπου τρία χρόνια.Τρίπτυχο πρόβλημα
      Η ελληνική πλευρά θα αντιμετωπίσει μείζον πρόβλημα με τρεις, τουλάχιστον, πτυχές:
      - Πρώτον, ο διαγωνισμός της Λιβύης προκαλεί το ενδιαφέρον πολλών και ισχυρών εταιριών από ολόκληρο τον κόσμο, καθώς είναι ο πρώτος μετά από 17 χρόνια. Η εμπειρία δείχνει ότι, σε ανάλογες περιπτώσεις εφαπτόμενων θαλάσσιων οικοπέδων, συχνότατα υπάρχουν κοινά κοιτάσματα που η εκμετάλλευσή τους απαιτεί διακρατικές ή διεταιρικές συνεννοήσεις. Στην Ανατολική Μεσόγειο είναι πρόσφατα τα παραδείγματα των σχετικών συμφωνιών Ισραήλ-Κύπρου και Ισραήλ-Λιβάνου και των επαφών Ισραήλ-Αιγύπτου. Επομένως, στις περιπτώσεις των οικοπέδων «Νοτιοδυτικά Κρήτης» και «Δυτικά Κρήτης», προκύπτει ο κίνδυνος η κοινοπραξία ExxonMobil-Helleniq Energy να βρεθεί υπό την πολιτική και επιχειρηματική πίεση (ή και την τεχνική ανάγκη) να διαπραγματευθεί με όποια εταιρία θα εκμεταλλεύεται τα γειτονικά λιβυκά οικόπεδα.
      - Δεύτερον, το δυσμενέστερο σενάριο θα είναι να πλειοδοτήσει στο διαγωνισμό η κρατική ενεργειακή εταιρία της Τουρκίας, η TPAO. Το πιθανότατο προβάδισμα της TPAO βασίζεται στο πρόσθετο τουρκολιβυκό μνημόνιο του Οκτωβρίου 2022 για την συνεκμετάλλευση υδρογονανθράκων από τις κρατικές εταιρίες των δύο χωρών. Σε μία τέτοια περίπτωση, η πίεση θα μεταφερθεί πλέον από την κοινοπραξία ExxonMobil-Helleniq Energy στο επίσημο ελληνικό κράτος. Πρακτικά, η Αθήνα θα καλείται να βρει λύση σε μια δύσκολη κατάσταση υπό το βάρος της τουρκικής διπλωματικής ή και στρατιωτικής πίεσης. Άλλωστε, είναι ενδεικτικά τα όσα συνέβησαν ακόμα και με τις προκαταρκτικές βυθομετρικές έρευνες για το έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ (Great Sea Interconnector). Η παρέμβαση, τον Ιούλιο του 2024, του Τουρκικού Ναυτικού εντός ελληνικών χωρικών υδάτων στην Κάσο, αλλά και σε διεθνή ύδατα (όπου οποιαδήποτε χώρα έχει δικαίωμα πόντισης καλωδίων) οδήγησε στην έκτοτε άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη και στο πάγωμα του έργου από τις αρχές Μαρτίου φέτος.
      - Τρίτον, αν η ελληνική πλευρά δεν αντιδράσει έγκαιρα και αποτελεσματικά, θα έχει πια συμβεί ό,τι φαινόταν αδύνατο λίγους μήνες μετά την κρίση των Ιμίων και την αρχική διατύπωση της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών», τον Απρίλιο του 1996. Εκείνη την εποχή, Τούρκος επιτελής στο ΝΑΤΟ είχε συντάξει έκθεση για υποτιθέμενα δικαιώματα της χώρας του νότια της Κρήτης με -αντίστοιχη- μη αναγνώριση ελληνικών δικαιωμάτων. Η έκθεση ήταν τόσο αβάσιμη και προκλητική, ώστε το τουρκικό ΓΕΕΘΑ, κατόπιν συστάσεων του γ.γ. του ΝΑΤΟ Χ. Σολάνα και του βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζ. Κόρνμπλουμ, αναγκάστηκε να την αποσύρει ως εκφράζουσα «προσωπικές απόψεις». Σχεδόν 30 χρόνια μετά, οι τότε αδιανόητοι ισχυρισμοί της Τουρκίας μπορεί να υλοποιηθούν μέσω της κοινής δράσης με τη Λιβύη.
      Αλυσίδα λαθών Μητσοτάκη
      Η νέα κατάσταση, νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης, αποτελεί άλλο ένα κρίκο στην αλυσίδα λαθών και παραλείψεων της κυβέρνησης.
      Στα τέλη του Ιουλίου 2019, ο τότε υπουργός Εξωτερικών και νυν Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, ήταν ο πρώτος που προειδοποίησε τον Έλληνα νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό για την επικείμενη υπογραφή του πρώτου τουρκολιβυκού μνημονίου και την ανάγκη άμεσης διπλωματικής δράσης. Με την εξαίρεση μίας λακωνικής, παρεμπίπτουσας αναφοράς στον Γάλλο πρόεδρο Εμμ. Μακρόν, 20 ημέρες αργότερα στο Παρίσι, ο κ. Μητσοτάκης δεν ανέλαβε κάποια αποτρεπτική πρωτοβουλία. Ακολούθησε, στα μέσα Νοεμβρίου 2019, η ενημέρωση από τον Αιγύπτιο υπουργό Άμυνας, σε ταξίδι του στην Αθήνα, ότι η υπογραφή του μνημονίου αποτελούσε πλέον θέμα ελάχιστων ημερών. Και πάλι, αντί ο κ. Μητσοτάκης να κινητοποιηθεί με επείγουσες περιοδείες σε διεθνείς οργανισμούς και σημαντικές πρωτεύουσες αφού ήταν πασιφανές ότι η κίνηση της Άγκυρας θα έχει (και όντως έχει) ιστορικές συνέπειες, πραγματοποίησε τριήμερο ιδιωτικό ταξίδι αναψυχής στο Λονδίνο.
      Τον Απρίλιο του 2021, ο Πρωθυπουργός επισκέφθηκε την Τρίπολη και, μετά τις συνομιλίες με τον κ. Ντμπέιμπα, το Μέγαρο Μαξίμου διοχέτευε πληροφορίες περί ταχείας αναβίωσης των παλαιότερων τεχνικών διαβουλεύσεων για την οριοθέτηση της ΑΟΖ Ελλάδας-Λιβύης. Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν ίσχυε. Δεν έχει αποσαφηνιστεί, αν επρόκειτο για λανθασμένο συμπέρασμα του κ. Μητσοτάκη ή για παραπλανητική διαχείριση της ελληνικής κοινής γνώμης.
      Τον Οκτώβριο του 2022, η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να αντιδράσει ούτε στο, προαναφερθέν, πρόσθετο τουρκολιβυκό μνημόνιο για τη συνεκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Ο πρόεδρος Ρ.Τ. Ερντογάν επέλεξε να το καταθέσει προς επικύρωση στην Εθνοσυνέλευση ένα χρόνο αργότερα, τον Οκτώβριο του 2023. Δηλαδή, όσο εξελίσσονταν οι ελληνοτουρκικές διαβουλεύσεις για την υπογραφή της Διακήρυξης των Αθηνών, το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς. Σε αυτές τις διαβουλεύσεις, η κυβέρνηση δεν αξίωσε (ούτε προς καταγραφή στα πρακτικά) την αποχή της Άγκυρας από παράνομες ενέργειες στη Μεσόγειο.
      Αντίθετα, ο κ. Ντμπέιμπα, σε προφανή συνεννόηση με τον κ. Ερντογάν, μόλις 20 ημέρες μετά την υπογραφή της Διακήρυξης των Αθηνών, έκανε το επόμενο βήμα των κοινών χειρισμών Άγκυρας-Τρίπολης. Κοινοποίησε στον ΟΗΕ, στις 27 Δεκεμβρίου 2023, την απόφαση επέκτασης των λιβυκών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και ανακήρυξης συνορεύουσας ζώνης 24 ν.μ. Η λιβυκή κίνηση στρεφόταν και κατά της Ελλάδας και κατά της Αιγύπτου.
      Προειδοποιήσεις των διπλωματών
      Υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Εξωτερικών είχαν επισημάνει, κυρίως μετά τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το Σεπτέμβριο του 2024, ότι η προκήρυξη του διεθνούς διαγωνισμού της λιβυκής NOC θα γινόταν σύντομα.
      Είχαν προηγηθεί, από το Δεκέμβριο του 2023, ξένα δημοσιεύματα ότι η NOC θα προκήρυσσε, εντός του 2024, τις διαδικασίες για σεισμικές έρευνες στον Κόλπο της Σύρτης και βορειοανατολικά του, ως την Κρήτη. Επιπλέον, το θέμα συζητείτο ευρέως, μεταξύ στελεχών διεθνών ενεργειακών ομίλων, σε διεθνείς εμπορικές εκθέσεις (Global Energy στο Κάλγκαρι, ICIF στη Σαγκάη, GasTech στο Χιούστον, GNL στη Μπολόνια κ.α.).
      Οι αρμόδιοι διπλωμάτες φέρεται να ενημέρωσαν, εγκαίρως, το Μέγαρο Μαξίμου και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών για τις κινήσεις της NOC και τη βούλησή της για συζητήσεις με την TPAO, την ιταλική ENI, τη γαλλική Total και τις αμερικανικές ExxonMobil και ConocoPhilips. Οι διπλωμάτες υπογράμμιζαν ότι η Λιβύη μάλλον δεν ήταν σε θέση να προκηρύξει το διαγωνισμό πριν από τα τέλη του 2024, όπως ο κ. Ντμπέιμπα ήλπιζε, αλλά αυτό θα γινόταν σίγουρα εφικτό στο πρώτο εξάμηνο ή και πρώτο τρίμηνο του 2025. Όπως συνέβη τελικά, χωρίς -πάλι- η ελληνική κυβέρνηση να προβεί σε οποιαδήποτε κίνηση.
      [iEpikaira: Περισσότερα ΕΔΩ και ΕΔΩ!]
      Εφημερίδα «Δημοκρατία» amynanet.gr δημοσιεύτηκε υπό τον τίτλο "Νέος αιφνιδιασμός με το Τουρκολιβυκό". Tα διαγράμματα προστέθηκαν από το iEpikaira.
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Αποκαλύψεων συνέχεια για τις απόψεις του Ν. Τσάφου - Ανάρτησε χάρτη με τη Λέσβο τουρκική
      Νέες αποκαλύψεις για τον υφυπουργό Ενέργειας Νίκο Τσάφο και τις απόψεις του για την Τουρκία . Η εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ , με πρωτοσελιδό της σήμερα κάνει λόγο για «πολυεπίπεδη και πλούσια αρθρογραφία» του Νίκου Τσάφου για την Τουρκία.
      Σύμφωνα με το δημοσίευμα «μετά τις εμπρηστικές αναρτήσεις για τα Κατεχόμενα και το άρθρο, σε think tank τον Οκτώβριο του 2020, μετά την κρίση με το «Orc Reis», στο οποίο απέκλινε πλήρως από την επίσημη εθνική θέση, μιλώντας για συνιδιοκτησία με την Τουρκία, σε ένα ακόμα κείμενό του, αυτή τη φορά στο csis.org, ο Νίκος Τσάφος αποθέωνε τον αγωγό TurkStream προωθώντας ουσιαστικά τα ενεργειακά συμφέροντα της Αγκυρας.
      «Ο TurkStream προσφέρει την ευκαιρία να αποπολιτικοποιηθεί το φυσικό αέριο και να δείξει ότι οι νέες υποδομές μπορούν να είναι κερδοφόρες για τη Ρωσία και την Ευρώπη» έγραφε το 2018 ο Τσάφος, καλοβλέποντας ουσιαστικά την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας μας από τους Τούρκους! «Ο TurkStream θα έχει δύο παράλληλες γραμμές: την πρώτηγια παράδοση φυσικού αερίου στην Τουρκία, τη δεύτερη για περαιτέρω πώληση στην Ευρώπη (αν και οι αγορές θα καθορίσουν την πραγματική κατανομή του όγκου).
      Οπως και άλλοι ρωσικοί αγωγοί, ο βραχυπρόθεσμος αντίκτυπος θα είναι να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο το ρωσικό αέριο αποστέλλεται στην Ευρώπη: αντί να ρέει μέσω της Ουκρανίας, το ρωσικό αέριο θα μεταφέρεται κατευθείαν στην Τουρκία και, αργότερα, στην Ευρώπη μέσω της Μαύρης Θάλασσας» έγραφε, φουσκωμένος από περηφάνια, ο εκλεκτός του Κυριάκου Μητσοτάκη. Την ίδια ώρα, ακόμα μία πτυχή της επικίνδυνης δράσης του κ . Τσάφου, που επιβραβεύτηκε με υπουργική θέση και μάλιστα σε υψηλής κρισιμότητας υπουργείο,ανέδειξε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Δουδωνής. Σε ανάρτησή του, το στέλεχος της Χαριλάου Τρικούπη καταγγέλλει ότι ο κ.Τσάφος σε διαδικτυακή ανάρτησή του είχε δημοσιεύσει έναν χάρτη που θεωρητικά περιλαμβάνει τις ελληνικές διεκδικήσεις, αλλά είχε με κόκκινο, τουρκικό χρώμα τη Λέσβο.
      «Θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί χθες» κατέληξε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, και πραγματικά είναι απορίας άξιον πώς, ύστερα από αυτή τη χιονοστιβάδα αποκαλύψεων και σε μια τόσο κρίσιμη διεθνή συγκυρία, ο κ. Τσάφος παραμένει στο πόστο του…
      Πηγή: militaire.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      «Σκοτεινός» λομπίστας στις ΗΠΑ ο Τσάφος
      φωτο: Ο υφυπουργός Ενέργειας Ν. Τσάφος. Ενθετη: Ο Αμος Χοκστάιν
      Τα «πάρε-δώσε» του νέου υφυπουργού Ενέργειας του Μητσοτάκη με τον «νεκροθάφτη» του αγωγού East Med, Αμος Χοκστάιν
      Βαριά εκτεθειμένος είναι, από τα νέα στοιχεία που αποκαλύπτονται, ο Νίκος Τσάφος -τον οποίο ο Κ. Μητσοτάκης όρισε υφυπουργό Ενέργειας στον πρόσφατο ανασχηματισμό-, ενώ κάθε άλλο παρά «στιγμιαίο λάθος», όπως θέλησε να την εμφανίσει, ήταν η ανάρτησή του περί «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου».
      Από τον Ανδρέα Καψαμπέλη
      Οπως αποδεικνύεται από την αρθρογραφία του -την οποία δεν έχει αποσύρει!-, η «αναγνώριση» των Κατεχομένων από τον κ. Τσάφο ήταν διαρκής, και μάλιστα σε συνδυασμό με την εθνικά απαράδεκτη και ύπουλη μέθοδο «ίσων αποστάσεων» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Εξίσου σημαντικό είναι ότι ο νέος υφυπουργός εφηύρε τη δικαιολογία ότι «δεν είχε επαγγελματική (σ.σ.:!!!) σχέση με την κυβέρνηση», όταν έκανε, το 2020, την επίμαχη ανάρτηση.
      Ωστόσο και αυτό ελέγχεται για την ακρίβειά του, καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, μπορεί να μην είχε αναλάβει ακόμα εκείνη την περίοδο σύμβουλος του κ. Μητσοτάκη, αλλά αμειβόταν από τη Δημόσια Επιχείρηση Αερίου. Γεννάται δε το ερώτημα πώς ανταποκρινόταν στα καθήκοντά του, παρότι βρισκόταν εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στις ΗΠΑ, δραστηριοποιούμενος μεταξύ άλλων και σε think tank του συστήματος Μπάιντεν και των Δημοκρατικών. Υπάρχουν και άλλα ερωτήματα για τη στάση του (που διακρίνεται και στη σχετική αρθρογραφία του) κατά του αγωγού East Med, τον οποίο είχαν στηρίξει όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις και ο Τραμπ στην πρώτη θητεία του. Οπως και για τη φημολογούμενη σχέση του με την ανάθεση, αντί 600.000 δολαρίων, σε Δημοκρατικό λομπίστα στην Ουάσινγκτον, που εκπροσωπούσε Αζέρους και ανέλαβε δήθεν να «ανοίξει πόρτες» για την ελληνική πλευρά στους Ρεπουμπλικάνους.
      Η προϊστορία του στις ΗΠΑ, πάντως, φαίνεται ότι επιβεβαιώνει πως ο νέος υφυπουργός του κ. Μητσοτάκη, ακόμα κι αν δεν είναι το απόλυτο «κόκκινο πανί», σίγουρα δεν χαίρει εκτίμησης στους κόλπους της διοίκησης Τραμπ. Και τούτο διότι το ακόμα χειρότερο που -εκτός από τις αναρτήσεις του για τα Κατεχόμενα- βαραίνει τον κ. Τσάφο είναι οι στενές σχέσεις του με τον «επικηρυγμένο» από το επιτελείο του Τραμπ πρώην υφυπουργό και σύμβουλο του Μπάιντεν, Αμος Χοκστάιν.
      Ο Χοκστάιν είχε διακριθεί και στις παρασκηνιακές μεθοδεύσεις για να προωθήσει «κάποιου είδους συμφωνία» στα Ενεργειακά ανάμεσα στην Κύπρο και την Τουρκία -την οποία σιγόνταρε με την αρθρογραφία του το ίδιο διάστημα ο Ν. Τσάφος ως στέλεχος στο CSIS-, ενώ αυτή την περίοδο βρίσκεται υπό διερεύνηση για τον ρόλο του, από πολύ παλαιότερα, στην Ουκρανία. Συγκεκριμένα, έχουν καταγραφεί από το 2015 οι επαφές του με τον Χάντερ Μπάιντεν -όταν ο πατέρας του ήταν αντιπρόεδρος του Ομπάμα- για τις «αμαρτωλές» μπίζνες που έστηνε στην Ουκρανία, έχοντας μπει και στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας φυσικού αερίου Burisma Holdings. Ρόλο ανάλογο με αυτόν του μετέπειτα αναπληρωτή υφυπουργού Εξωτερικών, αρμόδιου για την Ενεργειακή Διπλωματία, επί πατρός Μπάιντεν, είχε παίξει στο Ουκρανικό και η πρώην υφυπουργός Βικτόρια Νούλαντ, όπως και ο Τζέφρι Πάιατ. Μαζί με τον Χοκστάιν, μάλιστα, όταν ήρθε πρέσβης στην Αθήνα μετά το Κίεβο, αποδείχθηκαν οι «νεκροθάφτες» του Εast Μed.
      Ο Χοκστάιν ήταν και ο ιθύνων νους του περιβόητου non paper της Ουάσινγκτον που «τορπίλιζε» το project του αγωγού. Τα «πάρε-δώσε» του Ν. Τσάφου με τον Χοκστάιν ήταν πολλά. Στα τέλη του 2021, ο Χοκστάιν είχε μιλήσει και ως «ανώτερος σύμβουλος για την Παγκόσμια Ενεργειακή Ασφάλεια στο υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ» σε εκδήλωση «σχετικά με την ενεργειακή ασφάλεια και την παγκόσμια ενεργειακή μετάβαση», την οποία συντόνιζε ο Τσάφος εκ μέρους του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών της Ουάσινγκτον. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι στους «χορηγούς» αυτού του think tank περιλαμβάνονται το Open Society Foundations του Σόρος, το Ιδρυμα «Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς», το Ιδρυμα Νιάρχου, αλλά και ως πρόσωπο ο Ανδρέας Δρακόπουλος. Αναφέρεται επίσης και ένας δωρητής χρημάτων με το όνομα Evan Greenberg.
      Μάλιστα, τo 2022 είχε προαναγγελθεί ότι ο Τσάφος, ως νέος σύμβουλος του κ. Μητσοτάκη, θα είχε «άμεση συνεργασία με τον επικεφαλής σύμβουλο του Αμερικανού προέδρου για θέματα και ενεργειακής ασφάλειας Amos Hochstein». Ο δε διορισμός του Τσάφου φέρεται ότι συμφωνήθηκε κατά τη συνάντηση Μητσοτάκη – Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο, τον Μάιο του 2022. Τον Σεπτέμβριο του 2024 μπήκε και επισήμως στο διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΠΑ…
      [iEpikaira: Περισσότερα για τον Ν. Τσάφο ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ!]
      Εφημερίδα Δημοκρατία dimokratia.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ενεργειακό σαμποτάζ στην Αν. Μεσόγειο: Το τρίγωνο Πάιατ-Χόκσταϊν-Τσάφος και η υπονόμευση της ενεργειακής αυτονομίας Ελλάδας - Κύπρου(!)
      Ενεργειακό σαμποτάζ στην ανατολική μεσόγειο - Ποιοι υπονομεύουν την αυτονομία Ελλάδας και Κύπρου;
      Χρήστος Μουρτζούκος
      Σύμφωνα με το East-Med Strategic Institute, όπου ο απόδημος παλμός πρώτος έβγαλε το πόρισμα δημόσια, αποκαλύπτεται ένα οργανωμένο σχέδιο, υπονόμευσης των ενεργειακών προοπτικών της Ανατολικής Μεσογείου από γνωστά κέντρα εξουσίας.
      Γεωπολιτικό παρασκήνιο: Το παρασκήνιο της ενεργειακής αρχιτεκτονικής στην ανατολική μεσόγειο
      Μια αλληλουχία γεγονότων το τελευταίο διάστημα φαίνεται να αποκαλύπτει το καλά ενορχηστρωμένο παιχνίδι ισχύος γύρω από τους ενεργειακούς διαδρόμους της Ανατολικής Μεσογείου. Από τις δηλώσεις του πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ, έως τις παρασκηνιακές κινήσεις στην Ουάσινγκτον και την αιφνίδια αναστολή του υποβρύχιου καλωδίου Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, διαγράφεται μια ξεκάθαρη εικόνα: Οι μεγάλες δυνάμεις κινούν τα νήματα, προωθώντας τα δικά τους συμφέροντα εις βάρος των εθνικών στρατηγικών επιλογών.
      Η “αιφνιδιαστική” επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ
      Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ταξιδεύει ξαφνικά στις ΗΠΑ το διάστημα 21-23 Φεβρουαρίου, επισήμως για “προσωπικούς λόγους”. Ωστόσο, η παρουσία του σε συναντήσεις στο Atlantic Council και στο Brookings Institute μαρτυρά ότι η ατζέντα δεν ήταν τόσο “προσωπική”, αλλά βαθιά γεωπολιτική.
      Ακύρωση του ενεργειακού καλωδίου και ο ρόλος των ξένων συμφερόντων
      Στις 6 Μαρτίου, ο ΑΔΜΗΕ – με το 25% να ανήκει στην κινεζική State Grid – ανακοινώνει ξαφνικά την αναστολή του υποβρύχιου καλωδίου που θα ένωνε την Ελλάδα με την Κύπρο και το Ισραήλ. Σύμπτωση; Ή μήπως το έργο “σκόνταψε” στα σχέδια των διεθνών παραγόντων που επιδιώκουν να ελέγχουν κάθε ενεργειακή ροή στην περιοχή;
      Διαρροές για “διάδοχο” Δένδια – Το GOP έχει λόγο στις ελληνικές εξελίξεις;
      Πληροφορίες από τα διεθνή και κάποια ελληνικά ΜΜΕ, όπου και ο γράφων έχει αναφέρει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, ότι θα διαδεχθεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θέλουν τον Νίκο Δένδια ως τον επόμενο πρωθυπουργό, έχοντας “το πράσινο φως” από το GOP (Ρεπουμπλικανικό Κόμμα των ΗΠΑ) και αυτό αντιλαμβανόμενοι μετά και την επίσκεψή του στις ΗΠΑ και την συνέντευξη σε τηλεοπτικό κανάλι άντρο των Ρεπουμπλικάνων (μάλλον περνούσε εξετάσεις). Την ίδια ώρα, ετοιμάζεται να παραστεί στο Energy Forum στην Κρήτη, υπό τη διοργάνωση του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου (AmChamGR).
      Το δίκτυο επιρροής της αμερικανικής πρεσβείας στην Ελλάδα
      Τα τελευταία 15 χρόνια, η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα έχει δημιουργήσει έναν ισχυρό μηχανισμό επιρροής: Κανάλια ΜΜΕ, ΜΚΟ, δεξαμενές σκέψης και εταιρείες “συμβουλευτικής”. Ο ρόλος του AmChamGR [https://www.amcham.gr/]είναι κομβικός, καθώς έχει πιέσει επιθετικά για την εφαρμογή πολιτικών DEI (Diversity, Equity, Inclusion) (Διαφορετικότητα, Ισότητα, Ένταξη) και ESGs (Environmental, Social, Governance) στις ελληνικές επιχειρήσεις, αλλά και για την υπονόμευση ενεργειακών σχεδίων που δεν συνάδουν με την αμερικανική στρατηγική στην περιοχή.
      Η στάση της Ουάσινγκτον και το σαμποτάζ του EastMed
      Το μήνυμα από την αμερικανική ηγεσία είναι ξεκάθαρο: Ο EastMed δεν είναι επιθυμητός. Παρά τις δεσμεύσεις, τις αναλύσεις και τις αρχικές εγκρίσεις, το έργο βρίσκεται σε διαρκή αμφισβήτηση. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μπάιντεν κρατά αποστάσεις, την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να αποδέχεται αμαχητί ότι το “διεθνές συμφέρον” υπερτερεί του εθνικού.

      Και αυτό ακριβώς είναι το κρίσιμο ζήτημα: Η αξιοποίηση των κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου, που θα μπορούσε να ενισχύσει την ενεργειακή αυτονομία τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης, μπλοκάρεται συστηματικά από γεωπολιτικά συμφέροντα.
      Αν η Ελλάδα και η Κύπρος αναπτύξουν πλήρως τα κοιτάσματά τους, η Ευρώπη θα μειώσει δραστικά την εξάρτησή της από εισαγωγές υδρογονανθράκων από τρίτες χώρες, όπως η Ρωσία και οι ΗΠΑ. Επιπλέον, τα έσοδα από την εκμετάλλευση αυτών των πόρων θα μπορούσαν να συμβάλουν σημαντικά στη μείωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, ενισχύοντας την οικονομική της ανεξαρτησία.
      Το ερώτημα είναι γιατί αυτές οι πρωτοβουλίες δεν προχωρούν, ενώ την ίδια στιγμή προωθούνται εναλλακτικά σχέδια που εξυπηρετούν ξένες ατζέντες. Η απάντηση κρύβεται στις γεωπολιτικές πιέσεις και στα συμφέροντα που επιδιώκουν να ελέγχουν την ενεργειακή αγορά της Ευρώπης, αποκλείοντας την Ελλάδα και την Κύπρο από τον ρόλο που δικαιωματικά θα μπορούσαν να έχουν.
      Ενεργειακές εταιρείες με… περίεργες διαδρομές
      Η αγορά ενέργειας στην Ελλάδα και την Ανατολική Μεσόγειο βρίθει από “περίεργες” εταιρείες, με πολύπλοκες εταιρικές δομές και αδιαφανείς μηχανισμούς χρηματοδότησης. Ποιος πραγματικά ελέγχει τη στρατηγική ενεργειακή πολιτική της χώρας; Και γιατί έργα που θα ενίσχυαν την ελληνική γεωπολιτική θέση “ναρκοθετούνται” πριν ακόμα υλοποιηθούν;
      Τα κομμάτια του παζλ ενώνονται: Η Ελλάδα σε κρίσιμο σταυροδρόμι
      Όλα αυτά τα γεγονότα δείχνουν ένα καλά ενορχηστρωμένο σχέδιο αποδόμησης κάθε προσπάθειας ενεργειακής ανεξαρτησίας στην περιοχή. Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, με αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον της, όχι μόνο σε επίπεδο οικονομίας αλλά και γεωπολιτικής ισχύος. Το ερώτημα είναι: Θα παραμείνει θεατής ή θα πάρει την τύχη της στα χέρια της;
      Όταν πολιτικές σκοπιμότητες και παγκόσμια συμφέροντα υπερισχύουν της ενεργειακής αυτονομίας και της γεωπολιτικής σταθερότητας, στρατηγικά έργα όπως ο αγωγός EastMed κινδυνεύουν να ματαιωθούν. Η έκθεση του East-Med Strategic Institute, τονίζει την ανάγκη για διαφάνεια και ανάδειξη των παρασκηνιακών ενεργειών που εμποδίζουν την ανάπτυξη της περιοχής.
      Η γεωπολιτική κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο είναι περίπλοκη, με συγκρούσεις συμφερόντων που επηρεάζουν την ενεργειακή συνεργασία. Η Τουρκία, μέσω του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας», διεκδικεί εκτεταμένες θαλάσσιες περιοχές, προκαλώντας εντάσεις με χώρες όπως η Κύπρος και η Ελλάδα. Η απουσία της Τουρκίας από το East Mediterranean Gas Forum και η αντίθεσή της σε έργα όπως ο αγωγός EastMed επιδεινώνουν την κατάσταση.
      Η έλλειψη συνεργασίας και οι γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις εμποδίζουν την αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων της περιοχής, υπονομεύοντας την ενεργειακή ασφάλεια και σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου.
      [iEpikaira: Το παρόν βήμα βοά εδώ και χρόνια αλλά στου κουφού την πόρτα... Ενδεικτικά μόνο ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ! Όσον αφορά στην επιλογική παράγραφο και την επισήμανση για "έλλειψη συνεργασίας", καλό θα ήταν ο αρθρογράφος να είναι πιο συγκεκριμένος προς αποφυγήν παρεξηγήσεων.]
      Περισσότερα στην πηγή: e-enimerosi.com
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶


    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
    ×