Ο Διάδρομος του Δαβίδ είναι ένα αναφερόμενο ισραηλινό σχέδιο για την κατάληψη ενός μεγάλου τμήματος γης κατά μήκος των ανατολικών συνόρων της Συρίας.
Ο διάδρομος αυτός θα εκτείνεται από τα κατεχόμενα Υψίπεδα του Γκολάν έως τον ποταμό Ευφράτη, στις κουρδικά ελεγχόμενες βορειοανατολικές περιοχές της Συρίας.
Ο διάδρομος ευθυγραμμίζεται με το σχέδιο για ένα «Μεγάλο Ισραήλ», που στοχεύει να επεκτείνει τα σύνορα του εβραϊκού κράτους «από τον Νείλο έως τον Ευφράτη».
Η ιδέα του Διαδρόμου του Δαβίδ συζητείται από μέσα όπως το The Cradle και το The New Arab, καθώς το Ισραήλ συνεχίζει να επεκτείνεται προς τα νότια εδάφη της Συρίας και επιμένει στην πλήρη αποστρατιωτικοποίηση της περιοχής.
Μια τέτοια κίνηση ενδέχεται να εντείνει τον κατακερματισμό της Συρίας, παραβιάζοντας την κυριαρχία της και ενισχύοντας παράλληλα τις τάσεις κουρδικού αποσχιστισμού — κάτι που ευθυγραμμίζεται με το Σχέδιο Yinon, το οποίο προβλέπει τη διάσπαση και «βαλκανιοποίηση» των αραβικών γειτονικών κρατών του Ισραήλ.
Πηγή: geopolitics-news.gr
What is Israel's David's Corridor plan to 'partition' Syria?
Some fear that Israel intends to take control of Syria's eastern border and establish a land connection with Kurdish separatists in the north of the country.
28 February, 2025
Syrians protest in Damascus against Israeli attacks on Quneitra and Daraa in January 2025 [Getty]
Israel's ongoing aggression in southern Syria is intensifying fears about its long-run ambitions in the country with suspicions about a plan to geographically divide the country.
Israel's invasion of the south, sporadic attacks on Syrian military sites, and open support for alleged separatist forces are viewed as steps toward its longer-term occupation of Syria being dubbed as 'David's Corridor'.
What is David's Corridor?
The idea that Israel intends to establish control over Syria's eastern border has been floating around for a few years, with primarily Turkish commentators referring to the alleged plan as 'David's Corridor' that is said to link Israel to Kurdish-controlled territory in northern Syria.
Turkish analysts and politicians have expressed fears that Israel is colluding with Kurdish separatists in Syria to establish Israeli control over a vast swathe of territory between the occupied Golan Heights and the Euphrates area.
The aim, they say, is to create a continuous stretch of land between Israel and areas controlled by Kurdish separatist forces to prevent both Turkey and Iran from establishing a presence in Syria.
Concerns that Israel will attempt a large-scale land grab in Syria play into widely-held fears in the region that its ultimate aim is to establish a 'Greater Israel' articulated by the father of Zionism, Theodor Herzl.
His idea was for a Jewish state in the Middle East with biblical borders that would stretch from the Nile River to the Euphrates in Iraq.
Israel has expanded its occupation of southern Syria
Israel has responded to the downfall of the Assad regime by dramatically escalating military aggression in Syria, and justified the assault by portraying the new Islamist-led administration as a government of "terrorists".
In the days and weeks after the Assad clan fled the country, Israeli warplanes bombed hundreds of sites across the country, taking out many of the Syrian army's critical assets.
On the ground, Israeli troops stormed across the northern border and quickly seized huge swathes of Syrian land.
It now occupies the UN buffer zone, parts of Quneitra and Daraa provinces, and the strategically important Mount Hermon on the Lebanese border, which overlooks Damascus.
The Israeli government has made clear it's not going anywhere, vowing to occupy the land indefinitely and erecting a number of military bases in the area.
It's ear-marked the entire south as a no-go zone for the Syrian army
In areas of the south it hasn't taken by force, Israel is trying to exercise indirect control over the territory by preventing the Syrian military from establishing a presence.
Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu has said he will not allow the Syrian army to operate anywhere south of Damascus, and earlier this month demanded the "complete demilitarisation of southern Syria" including the provinces of Quneitra, Deraa, and Suweida.
This would prevent the Syrian army from re-establishing control over a swathe of the country, including most of its border with Jordan.
The central government hasn't exercised full control of the south of the country since the early days of the civil war, with the Druze minority governing autonomously in Suweida province, while Deraa and the Damascus countryside are under the control of various rebel groups and warlords.
Since coming to power, the Syrian government has tried to integrate the militias into a national army and reestablish control over the south. Talks between the two sides have stalled, with southern leaders still skeptical about the intentions of the Islamist Hayat Tahrir Al-Sham-linked government, dominated by figures from the north.
It's openly stoking separatism
In parallel with Netanyahu's comments, Israel's Foreign Minister Gideon Sa'ar for the first time publicly articulated the government's preference for a fragmented Syria.
In a speech at an EU-Israel meeting, Sa'ar called for the country to be broken up into separate autonomous states according to supposed ethnic and religious lines. This, he said, is important to protect the country's minorities, which he claimed were under threat by the new government.
The government, which has been vocally supportive of Kurdish separatists in the country's north-east, also began making overtures to the Druze community in Suweida.
Netanyahu positioned Israel as a defender of the Druze while Defence Minister Israel Katz said he is considering allowing the religious minority group into the occupied Golan Heights for work, triggering protests across the south of Syria.
All of this is triggering tensions with Turkey
Israel's actions in Syria have been met with backlash from Turkey, whose foreign minister attacked Israel's "expansionism" earlier this week.
"The ongoing occupations in Lebanon and Syria, the provocation and the aggression, as well as the continued violations against regional sovereignty, are unacceptable," Foreign Minister Hakan Fidan said.
Turkey has been one of the new Syrian government's biggest foreign backers and is considering entering into a joint defence pact.
Source: https://www.newarab.com/news/what-israels-davids-corridor-plan-partition-syria
Ο Διάδρομος του Δαυίδ, η ένωση Δρούζων-Κούρδων & η μεταφορά ισραηλινών όπλων στους Κούρδους
26 Φεβρουαρίου, 2025
Τι αναφέρουν ισραηλινοί αναλυτές στο σάιτ μας:
”Ένας νέος διάδρομος Δρούζων-Κούρδων, γνωστός ως «Διάδρομος του Δαυίδ», θα δημιουργήσει μία απευθείας σύνδεση από τα διευρυμένα Υψίπεδα του Γκολάν, μέσω των σουνιτικών αλλά και φιλοϊσραηλινών συνοικιών στη νότια Συρία (ελεγχόμενα από τον IDF), στη συνοικία Druze Sweida & θα δημιουργήσει νέα δεδομένα στη περιοχή!
Αυτή η διαδρομή θα δημιουργήσει μια εναλλακτική διαδρομή μεταφοράς όπλων από το Ισραήλ στους Κούρδους του Ιράκ και στο Ιράν. Στο πλαίσιο της κίνησης, γίνεται ήδη λόγος για άνοιγμα των συνόρων στους Δρούζους εργάτες από τη Συρία!
Ο συνημμένος χάρτης, ο οποίος έχει ήδη ετοιμαστεί από την κουρδική πλευρά – το κίτρινο μέρος απεικονίζει αυτό που θα αποκαλείται “Ελεύθερη Συρία”.
” Η τρομοκρατική οργάνωση Hayat Tahrir al-Sham (HTS), παρακλάδι της Αλ Κάιντα/αλ-Νούσρα, μπορεί να έχει καταλάβει τον έλεγχο της Δαμασκού και των μεγάλων πόλεων της Συρίας, αλλά αντιμετωπίζει προκλήσεις από άλλα κέντρα ισχύος, τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας. Οι περιφερειακοί γείτονες της Συρίας, που αναζητούν τμήματα της επικράτειάς της, περιλαμβάνουν τον πρώην σύμμαχό της, την Τουρκία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ και το Ιράν. Η τοπική αντιπολίτευση στο νέο καθεστώς περιλαμβάνει αρκετές μικρές ισλαμιστικές ομάδες, δημοκρατικά κουρδικά στοιχεία, εθνοτικές μειονότητες των Δρούζων και απομεινάρια Αλαουιτών ομάδων που υποστηρίζουν το πρώην καθεστώς Άσαντ, κυρίως στη δυτική Συρία.
Η Τουρκία, βασικός υποστηρικτής του HTS στην ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, έχει καταλάβει τμήματα της βόρειας Συρίας, δίπλα σε χωριά της κουρδικής μειονότητας της χώρας. Στο παρελθόν, οι τουρκικές δυνάμεις έχουν επιτεθεί σε στρατόπεδα του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ. Το PKK επιδιώκει ανεξαρτησία για τη μεγάλη κουρδική μειονότητα της Τουρκίας, ή τουλάχιστον αυτονομία από την Άγκυρα. Δεν είναι σαφές πώς θα δει το νέο καθεστώς στη Δαμασκό τις στρατιωτικές εισβολές της Τουρκίας στο συριακό έδαφος.
Η εθνική κυριαρχία της Συρίας αμφισβητείται επίσης από την παρουσία περίπου 2.000 Αμερικανών στρατιωτών που σταθμεύουν σε πολλά στρατόπεδα στα βορειοανατολικά της χώρας, στην κουρδική περιοχή. Αυτοί οι στρατιώτες προστατεύουν τις υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), οι οποίες φρουρούν φυλακές όπου κρατούνται χιλιάδες κρατούμενοι του Ισλαμικού Κράτους (ISIS).
Το Ισραήλ εμποδίζει επίσης το HTS να πάρει τον πλήρη έλεγχο της Συρίας, καθώς ο Ισραηλινός Στρατός κατέχει επί του παρόντος εδάφη πέρα από τη ζώνη ασφαλείας που διαχειρίζεται ο ΟΗΕ στα Υψίπεδα του Γκολάν. Η Ιερουσαλήμ δεν αναμένεται να αποσύρει τις δυνάμεις των IDF από την περιοχή, καθώς είναι μια στρατηγική περιοχή που της δίνει ένα τακτικό πλεονέκτημα και βρίσκεται μόλις περίπου 20 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Δαμασκό. Το νέο καθεστώς στη Συρία μπορεί να δυσκολεύεται να αποδεχθεί την κατάληψη αυτού του εδάφους, καθώς ο αρχηγός του γεννήθηκε στα Υψίπεδα του Γκολάν.
Το Ιράν, το σιιτικό-θεοκρατικό καθεστώς, αναμένεται να συνεχίσει να βοηθά τα υπολείμματα των φιλοϊρανικών δυνάμεων στη Συρία. Το Ιράν ήταν η κύρια δύναμη που κράτησε το πρώην καθεστώς Άσαντ στην εξουσία. Η Τεχεράνη βλέπει το σουνιτικό HTS στη Δαμασκό ως ξεκάθαρο εχθρό, ο οποίος έγινε πιο οξύς αφού το νέο καθεστώς του Abu Muhammad al-Julani (Ahmad Hussein al-Shraa) διόρισε τον σουνίτη εξτρεμιστή Abd al-Rahman Fatahi ως μεσολαβητή του με την Ισλαμική Δημοκρατία. Ο Φατάχι διέφυγε από το Ιράν στη Συρία το 2014, όπου έφτασε στην επαρχία Ιντλίμπ, η οποία ήταν το κέντρο της σουνιτικής αντίστασης στο καθεστώς Άσαντ. Στην Ιντλίμπ, ίδρυσε το «Κίνημα Σουνιτών Μεταναστών από το Ιράν», το οποίο αντιτίθεται σθεναρά στο ιρανικό καθεστώς. Οι δυνάμεις ασφαλείας του Ιράν θα παρακολουθούν στενά τις προσπάθειες του HTS και του Φατάχι να αποσταθεροποιήσουν τις σουνιτικές περιοχές του Ιράν, ιδιαίτερα τη σουνιτική επαρχία Μπαλουχιστάν στα ανατολικά της χώρας.
Η εσωτερική αντιπολίτευση στο καθεστώς HTS στη Δαμασκό αποτελείται από εθνοτικές, θρησκευτικές και πολιτικές μειονότητες. Αυξάνονται οι αναφορές για φρικαλεότητες κατά πληθυσμιακών ομάδων που θεωρούνται ότι υποστηρίζουν ή δεν αντιτίθενται επαρκώς στο πρώην καθεστώς Άσαντ.
Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εδρεύει στο Λονδίνο έχει αναφέρει πολυάριθμες δημόσιες δολοφονίες Αλαουιτών. Υπήρξαν επίσης διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας. Μερικές φορές, η κριτική από μη μέλη του HTS εντός του συνασπισμού κατά του Άσαντ έχει οδηγήσει στην απομάκρυνση προσωπικοτήτων του καθεστώτος για τις εξτρεμιστικές τους ενέργειες. Ένα παράδειγμα είναι η απόλυση του υπουργού Δικαιοσύνης του HTS, Shahid al-Weisi, αφού ενέκρινε την εκτέλεση γυναικών για «αντι ισλαμικές δραστηριότητες». Ένα άλλο παράδειγμα είναι η προσωρινή απόλυση του Anas Khattab, ενός διαβόητου τρομοκράτη, ο οποίος διορίστηκε εκ νέου ως αρχηγός πληροφοριών HTS. Είναι πιθανό οι Αλαουίτες και οι χριστιανικές μειονότητες στη Συρία να ζητήσουν άσυλο στο Ισραήλ ή να καταφύγουν σε περιοχές που ελέγχονται από τους Κούρδους καθώς το κράτος θα διαλύεται.
Οι Κούρδοι στη Συρία, οι οποίοι βλέπουν την κριτική υποστήριξη της Τουρκίας προς την κυβέρνηση του HTS ως σε μεγάλο βαθμό καθοδηγούμενη από την τουρκική εχθρότητα απέναντί τους, είναι πιθανό να επιδιώξουν αυτονομία εντός της χώρας. Σίγουρα δεν θα βιαστούν να παραδώσουν τον τρέχοντα έλεγχο των κοιτασμάτων πετρελαίου στη βορειοανατολική Συρία στην κεντρική κυβέρνηση.
Ο πληθυσμός των Δρούζων της Συρίας, επιφυλακτικός με την υπόσχεση του Τζουλάνι να μετατρέψει το πρώην κοσμικό συριακό κράτος σε σουνιτικό κράτος της Σαρία, έχει ήδη ανακοινώσει την αντίθεσή του στην κυριαρχία των HTS. Η επαρχία Sweida με την πλειοψηφία των Δρούζων έχει σηματοδοτήσει την επιθυμία της να κηρύξει ανεξάρτητη αυτονομία στο πλευρό του Ισραήλ.
Το καθεστώς HTS μπορεί επίσης να αντιμετωπίσει προκλήσεις από άλλους ισλαμιστές εξτρεμιστές, πολλοί από τους οποίους είναι ξένης καταγωγής. Η είσοδός τους στη Συρία κατέστη δυνατή με το κλείσιμο των ματιών της Τουρκίας όσο πολεμούσαν το καθεστώς Άσαντ. Ο νέος υπουργός Άμυνας του καθεστώτος, Murhaf Abu Kasra, προσπαθεί να ενσωματώσει αυτούς τους ξένους τρομοκράτες στον νέο Συριακό Εθνικό Στρατό, εν μέρει για να τους ελέγξει. Αυτοί οι τρομοκράτες μπορεί να καταλήξουν να σχηματίσουν μια ισχυρή και απροσδόκητη αντιπολίτευση στο καθεστώς HTS.”
Πηγή: directus.gr
.png)
