Περα από το γελοίο του πράγματος που προκαλούν τηλεοπτικές σειρές και ταινίες με αφορμή μεγάλα ονόματα του παρελθόντος, αξίζει να σημειωθεί ένας πιο ύπουλος σκοπός που εξυπηρετείται.
Αφορμής δοθείσης από την ταινία για τον Ναπολέοντα και την σειρά για τον Αλέξανδρο , παρατηρούμε ότι η αποδόμηση του χαρακτήρα τους έχει ως κύριο στόχο την πτώση τους στις ψυχές των ανθρώπων.
Γιατί όμως;
Μια ματιά στο χάρτη και στο τι κατάφεραν αυτοί οι δύο φτάνει για να μας δώσει να καταλάβουμε, ποιος εξυπηρετείται από την αποκαθήλωση και υποβιβασμό αυτών των δύο συγκεκριμένων.
Οι Αυτοκρατορίες που έχτισαν ουσιαστικά μπλοκάρουν την Μεσόγειο και τον δρόμο προς την Μέση Ανατολή.
Θέλω να αναλογιστεί κάποιος, ποιο μέρος του κόσμου μένει εκτός από μια τέτοια γεωγραφική ένωση του οικονομικού χώρου;
Μα φυσικά η εξέχουσα θαλάσσια δύναμη. Στην προκειμένη περίπτωση οι αγγλοσάξονες.
Θα πει κάποιος: Μα τότε δεν υπήρχε μεγάλη δύναμη Αγγλία και πολύ περισσότερο οι ΗΠΑ.
Σωστά. Στην γεωπολιτική όμως υπάρχει ο πυλώνας Πολιτισμού, ο οποίος μέσω της ιστορίας και της τέχνης προκαλεί συναισθήματα, σκέψεις, οράματα, και διεγείρει την φαντασία και την στρατηγική σκέψη.
Επομένως, εάν είσαι θαλάσσια δύναμη αποστρέφεσαι αυτόν που κάποτε πέτυχε την ένωση του χώρου που θες εσύ στο σήμερα να ελέγχεις.
Άρα τέτοιου είδους πρόσωπα πρέπει στο συλλογικό υποσυνείδητο να αποδομηθούν ώστε οι λαοί που συνδέονται με αυτά να μην μπορούν να τους μιμηθούν.
Διότι ποτέ δεν ξέρει κανείς τι μπορεί να προκύψει στο μέλλον μέσω της μιμητικής διαδικασίας η οποία υπάρχει εκ φύσεως στον άνθρωπο.
Τώρα λοιπόν έχετε μια εξήγηση για το πως ενεργεί η δύναμη που κατέχει τα πρωτεία στην παραγωγή πολιτισμικού υλικού όπως οι ταινίες.
