Έτος 7o

Δημοσιεύθηκε: Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2022

NY Times: The Hunt to Arm Ukraine Leads to Difficult Choices - Για ποιόν χτυπάει η καμπάνα;


The U.S. and NATO are scouring the world for new sources of old weapons to send to Ukraine. But it risks as much peril for some nations as it does promise for Kyiv.

By Lara Jakes

The Russian strikes that hit civilian targets across Ukraine this week immediately brought new pledges by Kyiv’s allies to send in more weapons and ammunition. The United States promised more air defense missile systems, and Germany said it would send similar defenses “in the next few days.” The NATO chief declared that support to Ukraine’s fight against Russia would continue “for as long as it takes.”

But for all of the assurances, there remains a problem. Kyiv also needs more of the Russian-style weapons that the Ukrainian military is trained to use, and the available global supply of them is running low.

To find those weapons, the United States and other allies have been scouring the globe, looking for willing suppliers in a hunt that has revealed both the promise and pitfalls of unlocking stockpiles of Russian-standard and Soviet-style weapons for use by Ukraine.

There have been some successes. Finland, which has long balanced the sensitivities of its Russian neighbor, is sending Ukraine some Soviet-style weapons, including ammunition and guns compatible with the AK-47 assault rifle. South Korea is supplying ballistic vests, helmets, medical equipment and other defense assistance.

Others like Cambodia, the Democratic Republic of Congo, Rwanda, Mexico, Colombia and Peru have received a recent visit from Secretary of State Antony Blinken in a painstaking, behind-the-scenes diplomatic campaign to countries that have demonstrated support for Ukraine but are still reluctant to supply lethal aid.

And then there is Cyprus. It has presented a special window on the difficulties of keeping up with the urgent demand for arms that Ukraine’s troops are burning through faster than can be supplied as they claw back large swaths of territory and push the Russians to retreat.

Until this month, Cyprus had been under a U.S. arms embargo for 35 years, imposed to help tamp down tensions after a conflict left the island bitterly divided between a government backed by Greece and a portion still controlled by Turkey — both NATO members.

In that time, Cyprus turned to the Soviet Union and then Russia for weapons and military equipment. Today its stockpile of at least 10 Tor and Buk missile systems that can down Russian aircraft, drones and cruise missiles could provide a bonanza for an embattled Ukrainian army.

But the Cypriot government has made clear it wants new and better replacements, something that could antagonize Turkey and reignite an arms race in the still unresolved conflict. Even so, on Oct. 1, the Biden administration formally lifted the embargo, allowing Cyprus to buy American weapons.

American officials said the move was several years in the making and broadly intended to pull Cyprus away from Russian influence. But one U.S. official, speaking on condition of anonymity to describe the delicate diplomacy, said Cyprus was now “a potential option” as a supplier to Ukraine.

The State of the WarA Large-Scale Strike: President Vladimir V. Putin of Russia unleashed a series of missile strikes that hit at least 10 cities across Ukraine, including Kyiv, in a broad aerial assault against civilians and critical infrastructure that drew international condemnation and calls for de-escalation.

Crimean Bridge Explosion: Mr. Putin said that the strikes were retaliation for a blast that hit a key Russian bridge over the weekend. The bridge, which links the Crimean Peninsula to Russia, is a primary supply route for Russian troops fighting in the south of Ukraine.

Pressure on Putin: With his strikes on civilian targets in Ukraine, Mr. Putin appears to be responding to his critics at home, momentarily quieting the clamors of hard-liners furious with the Russian military’s humiliating setbacks on the battlefield.

Arming Ukraine: The Russian strikes brought new pledges from the West to send in more arms to Ukraine, especially sophisticated air-defense systems. But Kyiv also needs the Russian-style weapons that its military is trained to use, and the global supply of them is running low.

Cyprus “would be ready to consider” transferring some of its weapons and ammunition to Ukraine if they were “replaced with other military apparatus of equal power and capabilities,” Marios Pelekanos, a government spokesman, said in a statement to The New York Times.

He cited numerous meetings with American officials in recent months, during which “we have also discussed this possibility.”

Members of the Cypriot National Guard in tanks during an army exercise on the outskirts of Nicosia last year.Credit...Christina Assi/Agence France-Presse — Getty Images

Already, President Recep Tayyip Erdogan of Turkey has pledged to reinforce his troops in northern Cyprus with additional weapons as the U.S. embargo is lifted.

The State Department spokesman, Ned Price, said on Tuesday that “we welcome additional contributions to provide Ukraine with the continued support it needs to defend itself” but would not discuss diplomatic conversations with specific nations, including Cyprus.

On Monday, President Volodymyr Zelensky of Ukraine called on allies to speed air defense systems to his country as “currently the No. 1 priority.” Already, NATO nations have committed to sending Ukraine billions of dollars in sophisticated Western weapons — including about $17 billion from the United States alone.

Russia is responding by buying artillery from North Korea and, notably, military drones from Iran, which have blitzed southern Ukrainian cities and last week struck a town about 50 miles outside Kyiv. Dozens of countries have sought to remain neutral, including China and India, which are Russia’s two largest weapons customers but which on Monday renewed calls for de-escalation after Moscow’s missile strikes.

Eastern European nations, many of which were once satellites of the Soviet Union but are now NATO members, have eagerly sent Russian-standard equipment to Ukraine since February: tanks and artillery munitions from the Czech Republic, howitzer guns from Estonia, helicopters from Latvia and Slovakia, and amphibious infantry combat vehicles and thousands of 122 mm-caliber Grad rockets from Poland.

As of Tuesday, the latest data available, Poland was the fourth-largest contributor of military aid to Ukraine, following the United States, Britain and the European Union, according to a database of public commitments compiled by the German-based Kiel Institute. But Poland, like other Eastern European nations, cannot spare its remaining stockpile of Soviet-style weapons without risking its own defenses and wants to see other countries step up, a Polish defense official said.

Talks among allies to share parts, ammunition and other equipment, and to prod defense manufacturers to ramp up production are continuing, including this week at a high-level meeting at NATO headquarters in Brussels. But weapons contracts can take months, if not years, to complete.

Jens Stoltenberg, the NATO secretary general, said on Tuesday that the defense ministers would be asked to decide how best to quickly replenish member states’ stockpiles while still providing Ukraine with a range of weapons — not just air defense systems, he said, but also more artillery, armored tanks and ammunition.

“They need almost everything, and allies are providing unprecedented support,” Mr. Stoltenberg said in Brussels.

A possible blueprint for helping Ukraine acquire more arms was provided in July by the Foundation of Defense of Democracies, a Washington think-tank, which identified 23 non-NATO nations that have a combined stockpile of more than 6,300 post-Soviet and Russian-standard weapons systems and ammunition, and have condemned Mr. Putin’s invasion.

Among the potential suppliers, Cyprus stands out.

With its Russian-made rocket launchers, surface-to-air missiles, helicopters, tanks and armored vehicles, Cyprus holds “the very systems that Ukraine needs to support its counteroffensives, and to hold the territory that they retake — and, more broadly, to defeat Putin’s invasion of Ukraine,” said Bradley Bowman, a former U.S. Army officer and senior military expert at FDD who co-authored the analysis.

Before the embargo was lifted, Mr. Bowman noted, “even though there had been discussions, we could never seriously contemplate replacing these Russian-origin weapons, that Cyprus could transfer to Ukraine, with American systems.”

“But now we can,” Mr. Bowman said. He added, “We need to look under every possible rock.”

Cypriot officials hailed the embargo’s lifting as an important step toward strengthening ties with NATO and bolstering security in the eastern Mediterranean Sea.

But, they said, it did not mean Cyprus was ready to send its Russian weapons to Ukraine.

“Given the serious security threats posed on a daily basis by the Turkish occupation forces, the current security architecture of Cyprus ought to remain intact,” Mr. Pelekanos said.

Armored military vehicles driving through Nicosia during a parade marking the anniversary of the independence of Cyprus in Nicosia this month.Credit...Katia Christodoulou/EPA, via Shutterstock

Acknowledging the country’s “legitimate security concerns,” Mr. Bowman said the lifting of the arms embargo would also allow other Western nations to quickly transfer their American-made weapons to Cyprus without first obtaining approval from Washington. That, he said, could replenish Cyprus’s arsenals with newer, NATO-compatible systems if it transferred its post-Soviet arms and ammunition to Ukraine.

At that point, Cyprus might be in a position to help — even if it remains unclear who might be willing to pull from their own arsenals to backfill the country.

Eventually, it is expected that Cyprus will phase out its current weapons with systems that are compatible with NATO, pulling away from Russia and manufacturers in other rogue states.

Yet defense contractors in the United States and Europe are already struggling to keep up with demand in weapons production — a process that can take years.

In the meantime, the U.S. official said, Ukrainian forces need the weapons “right now, more than ever.”

[iEpikaira: Είναι προφανές για ποιόν χτυπάει η καμπάνα, ασχέτως του τί δηλώνουν δημόσια ΕΔΩ! Επιβεβαίωση των όσων αναφέρθηκαν ΕΔΩ!]

Source: https://www.nytimes.com/2022/10/11/world/europe/ukraine-cyprus-arms-race.html

Οι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Τα φιλαράκια έπιασαν δουλειά: Τηλεφωνική επικοινωνία Ερντογάν-Τραμπ για κυρώσεις και F-35(!)

      Τηλεφωνική επικοινωνία είχαν την Κυριακή ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Ταγίπ Ερντογάν.
      Στο επίκεντρο της συνομιλίας βρέθηκαν επίσης οι προσπάθειες για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, καθώς και η αποκατάσταση της σταθερότητας στη Συρία
      Στο επίκεντρο της συνομιλίας βρέθηκαν οι διμερείς σχέσεις, οι προσπάθειες για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, καθώς και η αποκατάσταση της σταθερότητας στη Συρία, σύμφωνα με ανακοίνωση της τουρκικής προεδρίας.
      Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, ο Ερντογάν είπε στον Τραμπ ότι οι ΗΠΑ πρέπει να τερματίσουν τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στην Τουρκία, βάσει του νόμου CAATSA («για την αντιμετώπιση όσων θεωρούνται αντίπαλοι των ΗΠΑ»), να δώσουν το τελικό «πράσινο φως» για την αγορά F-16, καθώς και να επανεντάξουν την Τουρκία στο πρόγραμμα των μαχητικών F-35.
      Παράλληλα, ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε ότι οι περιφερειακές και παγκόσμιες εξελίξεις καθιστούν απαραίτητη την αύξηση των διαβουλεύσεων μεταξύ των δύο χωρών.
      Σύμφωνα με την τουρκική ανακοίνωση, η Αγκυρα αναμένει από τις ΗΠΑ βήματα που θα λαμβάνουν υπόψη τα τουρκικά συμφέροντα σε θέματα τρομοκρατίας, τα οποία, όμως, η τουρκική πλευρά συσχετίζει με τους Κούρδους της Συρίας.
      Για την Ουκρανία, ο Ερντογάν δήλωσε ότι υποστηρίζει τις πρωτοβουλίες του Αμερικανού προέδρου για τον τερματισμό του πολέμου, καθώς και ότι η Τουρκία επιδιώκει από την αρχή μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη και αυτό θα συνεχίσει να κάνει.
      Τέλος, πρόσθεσε ότι είναι σημαντικό οι δύο χώρες να συμβάλουν από κοινού στην άρση των κυρώσεων κατά της Συρίας, προκειμένου να καταστεί λειτουργική η νέα κυβέρνηση και να διασφαλιστεί η ομαλότητα, η οποία θα επιτρέψει στους Σύρους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
      Πηγή: kathimerini.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Le Figaro: Η τουρκική επιθετικότητα κάνει αδύνατη τη διάλυση του PKK
      «Κάθε μέρα, αεροπλάνα αναγνώρισης πετούν, κάθε μέρα βομβαρδίζουν, κάθε μέρα επιτίθενται», είπε ένας από τους ηγέτες του PKK, υποστηρίζοντας ότι «η διεξαγωγή συνεδρίου υπό αυτές τις συνθήκες είναι αδύνατη και επικίνδυνη», γράφει η γαλλική Le Figaro.
      Το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), το οποίο έχει κληθεί από τον μακροχρόνιο ηγέτη του να καταθέσει τα όπλα, θεωρεί προς το παρόν «αδύνατο» να πραγματοποιήσει συνέδριο για να κηρύξει τη διάλυσή του, δήλωσε υψηλόβαθμο στέλεχος της κουρδικής ένοπλης ομάδας το βράδυ της Πέμπτης.
      «Κάθε μέρα, αναγνωριστικά αεροπλάνα (τουρκικά, σημείωση του συντάκτη) πετούν, κάθε μέρα βομβαρδίζουν, κάθε μέρα επιτίθενται », είπε ο Τζεμίλ Μπάϊκ, ένας από τους ηγέτες του PKK, στο κουρδικό τηλεοπτικό κανάλι Sterk TV, υποστηρίζοντας ότι «η διεξαγωγή συνεδρίου σε αυτές τις συνθήκες είναι αδύνατη και επικίνδυνη» .
      Αλλά αυτό το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί «εάν εκπληρωθούν οι προϋποθέσεις», τόνισε, σύμφωνα με σχόλια που ανέφερε το πρακτορείο τύπου ANF, προσκείμενο στο κουρδικό κίνημα.
      Το PKK, του οποίου η διοίκηση υποχωρεί στα βουνά του βόρειου Ιράκ, ανταποκρίθηκε ευνοϊκά την 1η Μαρτίου στο κάλεσμα του ιστορικού ηγέτη του Αμπντουλάχ Οτσαλάν , που κρατείται επί 26 χρόνια, να διαλύσει το κίνημα και να βάλει τέλος σε ανταρτοπόλεμο τεσσάρων δεκαετιών που έχει αφήσει τουλάχιστον 40.000 νεκρούς.
      Το PKK, που χαρακτηρίζεται τρομοκρατική ομάδα από την Άγκυρα και τους δυτικούς συμμάχους της, έχει ανακοινώσει άμεση εκεχειρία, αλλά απαιτεί από τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, που είναι ακόμα φυλακισμένος σε ένα νησί φυλακών στα ανοιχτά της Κωνσταντινούπολης, να «ηγηθεί προσωπικά» του συνεδρίου που θα οδηγήσει στη διάλυσή του.
      Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είπε ότι η κλήση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, η οποία ήρθε ως μέρος του διαλόγου που ξεκίνησε η Άγκυρα το φθινόπωρο, ήταν μια «ιστορική ευκαιρία» για Τούρκους και Κούρδους, που αντιπροσωπεύουν, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, το 20 τοις εκατό των 85 εκατομμυρίων κατοίκων της Τουρκίας.

      ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟEchedoros.blog
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      [Και] η Πορτογαλία βλέπει ως επικίνδυνη επιλογή τα αμερικανικά F-35

      Τα μαχητικά αεροσκάφη F-16 της πορτογαλικής Πολεμικής Αεροπορίας βρίσκονται «στο τέλος του κύκλου ζωής τους». Η Λισαβόνα έχει σκεφτεί να τα αντικαταστήσει με αμερικανικά F-35, αλλά αμφισβητεί αυτή την επιλογή λόγω των πρόσφατων θέσεων του Ντόναλντ Τραμπ.
      Από το valeursactuelles.com
      «Ο κόσμος έχει αλλάξει»
      Ο Πορτογάλος υπουργός Άμυνας Νούνο Μέλο αμφισβήτησε την υποψηφιότητα του Αμερικανού κατασκευαστή Lockheed Martin να αντικαταστήσει τα μαχητικά αεροσκάφη στον στόλο της πολεμικής αεροπορίας της χώρας του.
      Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Público την Πέμπτη 13 Μαρτίου, υπενθύμισε: «Τα F-16 βρίσκονται στο τέλος του κύκλου τους και θα πρέπει να σκεφτούμε την αντικατάστασή τους. Αλλά στις επιλογές μας, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεωπολιτικό περιβάλλον. »
      «Η πρόσφατη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της διεθνούς γεωστρατηγικής, πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε τις καλύτερες επιλογές, γιατί η προβλεψιμότητα των συμμάχων μας είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα που πρέπει να ληφθεί υπόψη », πρόσθεσε.
      Αντί για τα μαχητικά-βομβαρδιστικά F-35, «πρέπει να εξεταστούν πολλές επιλογές, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών, και λαμβάνοντας υπόψη την απόδοση που μπορούν να έχουν αυτά στην πορτογαλική οικονομία», είπε ο υπουργός.
      Θα μπορούσε το γαλλικό Rafales να είναι μια καλή εναλλακτική; «Δεν θα κάνω αυτή τη συζήτηση εδώ », απάντησε ο Νούνο Μέλο, ο οποίος προτίμησε να αποφύγει το θέμα προς το παρόν.
      Αυξανόμενες ανησυχίες
      Σύμφωνα με το εξειδικευμένο μέσο Zone militaire , αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Πορτογαλία, αμφισβητούν τις μελλοντικές τους αποκτήσεις όσον αφορά τον στρατιωτικό εξοπλισμό. Εκτός από την αβεβαιότητα που δημιουργείται από τις δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ, η μεγάλη εξάρτηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσε να αποδειχθεί επικίνδυνη.
      Για παράδειγμα, αν και ο Πορτογάλος υπουργός υπενθύμισε ότι η Ουάσιγκτον ήταν πάντα μεγάλος σύμμαχος της χώρας, τόνισε επίσης ότι είχε τη δυνατότητα «να επιβάλει περιορισμούς όσον αφορά τη χρήση, τη συντήρηση, τα εξαρτήματα» στα αεροσκάφη τους.

      ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟEchedoros.blog
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      «Δύσκολα τα πράγματα με την Τουρκία» λέει η Ν.Μπακογιάννη και μας προετοιμάζει!
      Η Τουρκία για την οποία μας έλεγαν ότι «είναι απομονωμένη» και όπου να ΄ναι «διαλύεται οικονομικά», είναι τώρα μια χώρα «που θέλει να είναι περιφερειακή δύναμη», «έχει έναν ετοιμοπόλεμο στρατό που μπορεί να υποδέχεται φέρετρα, χωρίς να συμβαίνει τίποτα», «είναι μια χώρα με 80 εκατομμύρια κόσμο, νέο κόσμο», «είναι μια χώρα που έχει ενδυναμωθεί λόγω Συρίας», «φαίνεται ότι κλείνει το υπαρξιακό της πρόβλημα, αυτό των Κούρδων» και «θέλει να παίζει ένα ρόλο που δεν θα της αναγνωρίζουν οι Άραβες».
      Όλες αυτές οι παραδοχές από την Ντόρα Μπακογιάννη , στο συνέδριο Κύκλος Ιδεών που γίνεται στην Αθήνα. Είπε ακόμη ότι η Τουρκία θέλει να μπει στην ευρωπαϊκή άμυνα «και έχει τα προσόντα», μεταξύ των οποίων ανέφερε και την αμυντική βιομηχανία, την οποία εμείς διαλύουμε. Την προσπάθεια του Ερντογάν να βάλει την Τουρκία στην ευρωπαϊκή άμυνα η Ντ. Μπακογιάννη το βλέπει ως ευκαιρία. «Να διαβάσουμε σωστά την πραγματικότητα σκληρά», λέει και να κινηθούμε «χωρίς παρωπίδες και φόβους, γιατί τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα».
      Δηλαδή;
      [iEpikaira: Μήπως όλα αυτά έχουν σχέση με το πρόσφατο ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και όσα γράφονται ΕΔΩ;]
      Πηγή: militaire.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η Λιβύη δημοπρατεί θαλάσσια οικόπεδα σεβόμενη(;) την ελληνική ΑΟΖ!
      Γράφημα με πηγή τον λογαριασμό στο Χ του χρήστη @bolzano_g. Προτείνουμε να δείτε περισσότερους χάρτες στο λογαριασμό του.
      Μάριος Δημητρίου
      Η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου της Λιβύης (NOC) ανακοίνωσε την έναρξη γύρου προσφορών για το 2025, με σκοπό την προσέλκυση διεθνών εταιρειών ενέργειας για την εξερεύνηση και ανάπτυξη 22 χερσαίων και θαλάσσιων οικοπέδων, που καλύπτουν έκταση 235.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και περιέχουν εκτιμώμενα αποθέματα 1,6 δισεκατομμυρίων βαρελιών ισοδύναμων πετρελαίου. Ο γύρος αυτός επικεντρώνεται σε διάφορα χερσαία πεδία, καθώς και σε υπεράκτιες περιοχές στην Κυρηναϊκή, με στόχο την ενίσχυση της πετρελαιακής παραγωγής της Λιβύης, η οποία σήμερα ανέρχεται σε 1,4 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, με φιλοδοξίες να φτάσει τα 2-3 εκατομμύρια βαρέλια τα επόμενα χρόνια.
      Ωστόσο, ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του γύρου αυτού, όπως αναφέρεται και σε άρθρο του MEES (Middle East Economic Survey), είναι ότι τα νέα λιβυκά οικόπεδα που δημοπρατούνται, λαμβάνουν υπόψη τα όρια της δυνητικής ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), σε σχέση με την λιβυκή, τηρώντας της αρχή της μέσης γραμμής στην χάραξη της.
      Η αναφορά στα λιβυκά οικόπεδα εστιάζεται ειδικά στα νο 014, 015 και 010, σύμφωνα με τον χάρτη δημοπράτησης (κάτω), τα οποία “σέβονται” τα δικαιώματα των νησιωτικών ακτογραμμών της Κρήτης και της Γαύδου.Με λαδί και ανοιχτό πράσινο, οι περιοχές που δημοπρατεί η Λιβύη το 2025 για έρευνα/δοκιμαστικές γεωτρήσεις για πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Τα θαλάσσια “οικόπεδα” 014, 015 και 010 (πάνω δεξιά) σέβονται την αρχή μέσης γραμμής για ΑΟΖ με την Ελλάδα.
      Ο κλάδος του πετρελαίου στη Λιβύη έχει αντιμετωπίσει σημαντικές διαταραχές από την εξέγερση του 2011, η οποία ανέτρεψε το καθεστώς του Μουαμάρ Καντάφι, με την παραγωγή να πέφτει για μεγάλο διάστημα από τα 1,6 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα σε μόλις 200.000, λόγω της πολιτικής αστάθειας, των ένοπλων συγκρούσεων και της αποχώρησης πολλών διεθνών εταιρειών από τη χώρα. Οι πρόσφατες προσπάθειες σταθεροποίησης, συμπεριλαμβανομένης της συμφωνίας εκεχειρίας του 2020 που μεσολάβησε ο ΟΗΕ, έχουν ενθαρρύνει την NOC να προχωρήσει σε μαζική διάθεση οικοπέδων προς εκμετάλλευση και έρευνα, στέλνοντας ένα σήμα εμπιστοσύνης στους επενδυτές, παρά τις συνεχιζόμενες τριβές μεταξύ των δύο τοπικών κυβερνήσεων, μια στην Τρίπολη και μια στην ανατολική Λιβύη, στο Τομπρούκ.
      Διεθνείς εταιρείες όπως η Eni, η OMV, η BP και η Repsol έχουν επαναλάβει τις δραστηριότητές τους στη χώρα από το 2022, υπογράφοντας συμφωνίες αξίας δισεκατομμυρίων, με κύριο κίνητρο τα τεράστια αποθέματα της χώρας, που εκτιμώνται σε 48 δισεκατομμύρια βαρέλια, τα μεγαλύτερα στην Αφρική.
      Η χάραξη πάντως των οικοπέδων με έμμεση αναγνώριση ελληνικών “ορίων” έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο του 2019, το οποίο αγνοεί τα ελληνικά νησιωτικά δικαιώματα, αποδίδοντας στη Λιβύη έκταση νοτίως της Κρήτης, οπότε παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, όπως αποτυπώνεται στη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).
      Αυτό μπορεί να ερμηνευθεί ως μια ξεκάθαρη ήττα της τουρκικής άποψης για μηδενικά νησιωτικά δικαιώματα σε ΑΟΖ για την Ελλάδα, κάτι που η Άγκυρα θέλει να επιβάλλει στο Αιγαίο αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο.
      Πάντως η επιτυχία του φετινού γύρου προσφορών θα εξαρτηθεί από την ικανότητα της Λιβύης να διασφαλίσει ένα σταθερό πολιτικό και νομικό περιβάλλον για τους επενδυτές, καθώς η χώρα συνεχίζει να αντιμετωπίζει προκλήσεις από την διχασμένη της πολιτική σκηνή.
      Επιπλέον, η οριοθέτηση που ικανοποιεί την δυνητική ελληνική ΑΟΖ, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για ελληνο-λυβικό διάλογο, παρά τις υπάρχουσες εντάσεις. Άλλωστε η Λιβύη θα δυσκολευόταν να βρει επενδυτές πρόθυμους να “ποντάρουν” σε θαλάσσια οικόπεδα για διενέργεια ερευνών και γεωτρήσεων, εφόσον αυτά θα ήταν καθορισμένα εκτός διεθνούς δικαίου, άρα θα προκαλούσαν την ελληνική, την αιγυπτιακή αντίδραση, αλλά και διεθνείς πιέσεις, έως και κυρώσεις.
      Φαίνεται πως ο γύρος προσφορών του 2025 δεν είναι μόνο μια οικονομική πρωτοβουλία, αλλά και μια γεωπολιτική δήλωση για τη Λιβύη, η οποία επιδιώκει να ενισχύσει τη θέση της ως βασικού παίκτη στη Μεσόγειο, παρά τις περιφερειακές εντάσεις. Η συνεργασία με διεθνείς εταιρείες και η αύξηση της παραγωγής πετρελαίου θα μπορούσαν να προσελκύσουν περισσότερες ξένες επενδύσεις, ενισχύοντας την πολιτική σταθερότητα και την ασφάλεια στην περιοχή, ενώ ταυτόχρονα θα διαδραμάτιζαν καθοριστικό ρόλο στη διασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειας για την Ευρώπη, εν μέσω των ταραχών στην παγκόσμια ενεργειακή αγορά.
      Πηγή: flight.com.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Γρίβας - Μάζης για τις τελευταίες γεωπολιτικές εξελίξεις
      Βίντεο: esxatianasxesi
       
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Αντιθέσεις: Παγκόσμιοι και περιφερειακοί ανασχηματισμοί, στη γεωπολιτική σκακιέρα
      Παγκόσμιοι και περιφερειακοί ανασχηματισμοί, στη γεωπολιτική σκακιέρα , την οικονομία, τους αγωγούς, τα δίκτυα μεταφορών και τις κοινωνίες.
      Μία μεγάλη συζήτηση στις "Αντιθέσεις", με τα επιφαινόμενα και τις επιδράσεις τους σε Ουκρανία- Μέση Ανατολή- Ευρασία και Ανατολική Μεσόγειο και τις παγκόσμιες αναταράξεις από τον Αρκτικό κύκλο έως την Άπω Ανατολή και την Αμερικανική ήπειρο.
      Το δόγμα των σχέσεων ισχύος Τράμπ , το σύμπλοκο ΗΠΑ-Ρωσία - Κίνα , η Ινδία και η αμήχανη Ευρώπη…
      Η οικονομία πολέμου , το αφήγημα της Ευρωπαϊκής Άμυνας και η εισδοχή της Τουρκίας στην αμυντική πολιτική της Ευρώπης
      Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και το αιματηρό υπόδειγμα σε Συρία και Γάζα, για την Ανατολική Μεσόγειο
      Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις , η αναζήτηση εθνικής στρατηγικής και οι ραγδαίες εξελίξεις στο Κυπριακό ως θέμα πενταμερούς, από υπόθεση εισβολής και Κατοχής
      Η απουσία κουλτούρας ασφάλειας και η ανυπαρξία πολιτικής βάθους στις θαλάσσιες ζώνες και την στρατηγική προσαρμογής της Ελλάδας, στις παγκόσμιες γεωπολιτικές ανατροπές
      Στο στούντιο των "Αντιθέσεων" ο Κωνσταντίνος Λουκόπουλος Αντιστράτηγος ε.α // γεωπολιτικός-γεωστρατηγικός αναλυτής
      Στην εκπομπή καταθέτουν την οπτική τους οι :
      Γιώργος Αϋφαντής , πρέσβης ε.τ.
      Ελπίδα Τσαμπουράκη , Περιβαλλοντολόγος MSc, γεωπόνος , ειδική στην επίδραση της ανθρώπινης δραστηριότητας στο Περιβάλλον
      και ο Πάρις Καρβουνόπουλος , Δημοσιογράφος και επικεφαλής του militaire.gr, ιστότοπου με εξειδίκευση στα εθνικά θέματα, θέματα άμυνας και ασφάλειας.
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Σαν σήμερα ο Ευαγόρας Παλληκαριδης απαγχονίζεται από τους Άγγλους δυνάστες
      «Μια φορά κανείς πεθαίνει.Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα»...
      Εννέα δευτερόλεπτα μέχρι τον θάνατο. Τόσος χρόνος χρειάστηκε μέχρι να ξεψυχήσει στην αγχόνη ο ηρωικός Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Το κυνικό ντοκουμέντο του άγγλου δημίου…
      Ο 18χρονος ήρωας από την Τσάδα γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1938 στην Κύπρο. Ο γενναίος αυτός πατριώτης, σύμφωνα με τις σημειώσεις που κρατούσε ο διαβόητος δήμιος της βρετανικής αποικιοκρατίας, Harry Allen, κατά τη διάρκεια των απαγχονισμών των ηρώων της ΕΟΚΑ, ξεψύχησε ηρωικά 9 δευτερόλεπτα μετά από τη στιγμή που άνοιξε η ξύλινη καταπακτή της αγχόνης. Ο Άλλεν είχε κρατήσει «ενθύμιο» της αιματοβαμμένης θητείας του στις φυλακές Λευκωσίας.
      Ο δήμιος συνέδεσε το όνομά του με τους απαγχονισμούς εννέα πατριωτών που οδηγήθηκαν στον θάνατο για τη συμμετοχή τους στην ΕΟΚΑ, η οποία τη δεκαετία του ΄50 ανέλαβε ένοπλη δράση για την αποτίναξη της βρετανικής κατοχής στο νησί και την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ο Παλληκαρίδης ήταν ο νεότερος από τους εκτελεσθέντες και η θυσία του συγκίνησε το πανελλήνιο.
      Πιάστηκε να μεταφέρει οπλοπολυβόλο μπρεν και τρεις γεμιστήρες στη Λευκωσία. Στη δίκη του τον ρώτησε ο δικαστής: «Έχεις να είπης τι, διατί να μην σου επιβληθεί ποινή;». Παραδέχτηκε την ενοχή του και είπε: «Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα, το έκαμα ως Έλλην Κύπριος, όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο.»Στο τελευταίο γράμμα του έγραψε: «Θ’ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να’ ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα, τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί»…
      Η μαρτυρία του ιερέα των φυλακών…
      Οσα διαδραματίστηκαν εκείνο το βράδυ, τα περιγράφει ο ίδιος ο Παπάντωνης μέσα στο βιβλίο του, «Πώς έζησα το δράμα των Απαγχονισθέντων»:Τό απόγευμα τής 13ης Μαρτίου ό διοργανωτής των εκτελέσεων κ. Λκκερ μέ ενημέρωσε περί τής εκτελέσεως τού Παλληκαρίδη και ότι έπρεπε ώς συνήθως νά παραμείνω στάς Φύλακας.Εζήτησα νά μείνω στο σπίτι μου και νά μεταφερθώ εις τάς Φύλακας ολίγον προ τής εκτελέσεως και εδέχθησαν μέ τήν ύπόσχεσιν διότι πράγματι θά εύρισκόμην στο σπίτι, γιατί όπως αντελήφθην ενόμιζαν πώς θά τούς γελούσα.Εκανονίσαμεν ή ώρα 10 μ.μ. νά ρθούν νά μέ πάρουν, όπως και έγινε. Μόλις έφθασα στάς Φύλακας, ώδηγήθην πλησίον τού Παλληκαρίδη διά νά τού μεταδώσω τήν Θείαν Κοινωνίαν. Τον βρήκα απολύτως ήρεμον χωρίς την παραμικράν έκδήλωσιν ταραχής ή λιποψυχίας.Τά λόγια του εις τήν συνομιλίαν μας ήσαν κοφτά και μετρημένα. Έκάθητο εις τό κρεββάτι του, πού έψαυε σχεδόν τό δάπεδον του κελλιού, και έγώ λίγον υψηλότερα σ’ ένα σκαμνί.Τον είχαν στο κελλί τού Ανδρέα Δημητρίου, και στο άλλο τού Καραολή είχαν τον Μαϊμάρη, πού τον κατεδίκασαν γιά φόνο. Δύο είναι τά κελλιά τών μελλοθανάτων πλησίον τής αγχόνης, και γι’ αυτό τούς δύο πρώτους τούς είχαν σ’ αυτά τά κελλιά πού είναι πολύ πληκτικά, όπως και τώρα τούς δύο αυτούς, μέ τήν διαφοράν ότι τώρα μόνον ό ένας μέ ενδιέφερε εθνικά….Όταν συνελήφθη μέσα στο δάσος μέ ένα όπλο, πού δέν μπορούσε νά χρησιμοποιηθή, ήτο νύχτα, και οί σύντροφοί του έτρεξαν και έφυγαν, και δέν συνελήφθησαν. Αυτός όμως δέν έτρεξε να φύγη. Και περίεργος γι’ αυτό τού υποβάλλω τήν έρώτησιν….– Γιατί δέν έτρεξες νά φύγης και σύ όπως έκαμαν οί άλλοι;…Έσήκωσε τό πρόσωπόν του και μέ είδε στά μάτια, γιατί ήτο σκυφτός, και μέ έλαφρόν μειδίαμα μού λέγει.-Τούς επήρα γιά δειλούς, όταν τους είδα νά τρέχουν.Επικρατεί σιωπή. Και πάλιν ερωτώ.-Έχεις τίποτε νά μού πής, παιδί μου ;– Μετανοιώνω γιά κείνο πού έκαμα και άν ζούσα δέν θά το ξανάκαμνα.Δέν εννοούσε τό ότι έλαβε μέρος στον αγώνα αλλά άλλο πράγμα, τής ψυχής….Τού υπέδειξα, άν ήθελε νά αφήσει τον Σταυρόν του νά τον έχωμεν ώς ένθύμιον, άλλά μου λέγει: Όχι πάτερ, θέλω νά τον πάρω μαζί μου.Λυπήθηκα, πού δέν σκέφθηκα νά πάρω άλλον μαζί μου και να τον κρατούσα ώς ιερόν κειμήλιον όπως έκαμα στους τρεις προηγουμένους. Μετά τήν εκτέλεση τον έφερε στο λαιμό του.Τού συνέστησα νά έχη θάρρος μέχρι τέλους και νά μήν άφήση τήν εντύπωση στους άγγλους δημίους ότι έδειλίασε.– Έχω θάρρος, μού λέγει, και δέν θά δειλιάσω, εύχομαι δέ να είμαι ό τελευταίος.Τά τελευταία του λόγια ήσαν:Τούς χαιρετισμούς μου εις όλους, και εύχομαι σύντομα τήν έλευθερίαν τής Κύπρου.Τού μετέδωσα τέλος τήν Θείαν Κοινωνίαν. Και αφού τον εφίλησα, τον απεχαιρέτισα μέ τάς λέξεις, θάρρος, και νά μήν χάνης τάς ελπίδας σου.Κάποια έλπίς διασώσεώς του υπήρχε μέχρι τής τελευταίας στιγμής, ήτοι τής ενδέκατης και μισής, πού έξετελέσθη.Ο Μαϊμάρης όταν μέ είδε νά φεύγω άπό τό διπλανό κελλί, έφώναζε και έκλαιε και έτάρασσε τήν γαλήνη και τήν σιγήν τής νύχτας γύρω από τήν αγχόνην.Σημ. Η αρχική φωτογραφία που δημοσιεύουμε ανέβηκε στο διαδίκτυο με τη λεζάντα «Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης στις τελευταίες του στιγμές»…Προέρχεται όμως από ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στη ζωή και τη θυσία των αγωνιστών της ΕΟΚΑ.Μπορεί να μην είναι αυθεντική, αλλά αναπαριστά με ακρίβεια τις τελευταίες ώρες του μελλοθάνατου που εξομολογείται στον ιερέα Παπάντωνη Ερωτοκρίτου, λίγο πριν από τον απαγχονισμό….
      Πηγή: mixanitouxronou.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η Β' Στάση των Χαιρετισμών!
      Ο Ακάθιστος ύμνος ή όπως αλλιώς είναι γνωστός σε πιο λαϊκή γλώσσα οι Χαιρετισμοί της Παναγίας ψάλθηκε για πρώτη φορά στον ναό των Βλαχερνών στην Κωνσταντινούπολη τον 7ο μ.Χ. αιώνα και αποτελεί ένα αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας.
      Κατά την διάρκεια του όλοι οι πιστοί στέκονταν όρθιοι από χαρά αλλά και για να αποδώσουν τιμή στην Παναγία στην οποία αναφέρεται ο ύμνος, εξού και ονομάσθηκε Ακάθιστος Ύμνος.
      Εξυμνεί την Παναγία και μέσα Αυτής τον Πανάγαθο Θεό πράγμα που γίνεται με πολλές εκφράσεις χαράς με θριαμβευτικό τόνο με την χρήση πολλών κολακευτικών επιθέτων και σχημάτων λόγου με μεταφορές και αντιθέσεις για να τονίσει τα χαρίσματα της Παναγίας.
      Αποτελείται από 24 οίκους δηλαδή στροφές που ο καθένας ξεκινάει από ένα από τα αντίστοιχα 24 γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου και όλοι αυτοί οι οίκοι είναι κατά απόλυτη αλφαβητική σειρά από το Α έως το Ω ενώ παράλληλα είναι γραμμένοι με κανόνες ισοσυλλαβίας και ομοφονίας και σε πολλές περιπτώσεις και ομοιοκαταληξίας.
      Οι πρώτοι 12 οίκοι του (δηλαδή από το Α έως και το Μ) αποτελούν τρόπον τινά το ιστορικό μέρος του ύμνου μιας και αναφέρεται στα γεγονότα του Ευαγγελισμού, της επίσκεψης της Παναγίας στην Ελισάβετ κατά σάρκα εξαδέλφη της και μητέρας του Τιμίου Προδρόμου, της αμφιβολίας του Ιωσήφ, την προσκύνηση των ποιμένων και των μάγων, την Υπαπαντή του Χριστού στον ναό του Σολομώντα από τον Δίκαιο και άγιο Συμεών καθώς και την φυγή της Αγίας οικογένειας στην Αίγυπτο.
      Ενώ οι 12 τελευταίοι οίκοι (δηλαδή από το Ν έως και το Ω) αποτελούν το δογματικό-θρησκευτικό-θεολογικό μέρος των οίκων αυτών που εξυμνούν τον σκοπό της ενανθρωπήσεως του Χριστού μέσα από την πραγματική προέκταση της έκθεσης και της ενσαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού.
      Ανάμεσα στους μονούς οίκους αυτούς (δηλαδή Α,Γ,Ε κλπ) υπάρχουν 144 Χαίρε προς την Αειπάρθενο τα οποία αποτελούν συνέχεια ποιητική του χαιρετισμού του Αρχαγγέλου Γαβριήλ κατά τον Ευαγγελισμό της Παναγίας (Χαίρε Κεχαριτωμένη…).
      Ψάλθηκε όπως είπαμε και παραπάνω για πρώτη φορά στον ναό των Βλαχερνών για αυτό έως και σήμερα την 3η Παρασκευή της Μεγάλης Τεσσαρακοστης ο εκάστοτε Πατριάρχης του Οικουμενικού Θρόνου μεταβαίνει στον ναό των Βλαχερνών όπου ψάλλει ο ίδιος τιμητικά προς το πρόσωπο της Παναγίας τους οίκους της Γ’ Στάσης του Ακαθίστου Ύμνου, εις ανάμνησιν εκείνης της πρώτης φοράς που με ευγνωμοσύνη ψάλθηκε στον ναό αυτών αιώνες πριν ολόκληρος ο Ύμνος αυτός.
      Για πρώτη φορά ψάλθηκε στις 8 Αυγούστου του 626 μ.Χ. όπου οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης συνέρρεαν στον ναό των Βλαχερνών και μέσω του ύμνου αυτού απέδωσαν ευγνωμοσύνη προς την Υπέρμαχο της Πόλης των πόλεων μέσα από τον μέσα από τον εμβληματικό, δοξαστικό και χαρούμενο ύφος της ψαλμωδίας των οίκων αυτών για την σωτηρία τους από την υποδούλωση τους στους πολιορκητές.
      Εκείνη την εποχή αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο Ηράκλειος ο οποίος έλειπε από την Πόλη διότι είχε εκστρατεύσει κατά των Περσών.
      Η πόλη σχεδόν ήταν αφύλακτη μιας και μεγάλο τμήμα του στρατού είχε όπως είναι δύσκολος ακολουθήσει των αυτοκράτορα στην εκστρατεία.
      Οι Άβαροι βρίσκουν τότε την ευκαιρία και αιφνίδια πλέουν προς την Κωνσταντινούπολη προκειμένου να την καταλάβουν.
      Οι κάτοικοι της Πόλεως μαζί με τον ελάχιστο στρατό οχυρώνουν τα τείχη της Πόλεως έχοντας όμως τον φόβο της απειλής των πολιορκητών και την απουσία του συνόλου του στρατού.
      Προσπαθούν να έλθουν σε συμφωνία εκεχειρίας με τους Αβάρους αλλά ήτο γνωστό σε αυτούς πως απουσίαζε μεγάλο τμήμα του στρατού οπότε κάθε πρόταση ήταν αποριπτέα αποτέλεσμα στις 6 Αυγούστου να καταλάβουν την τοποθεσία που βρισκόταν ο ναός της Παναγίας των Βλαχερνών ενώ συμπράττουν με τους Πέρσες και την νύχτα της 7ης προς 8ης Αυγούστου ετοίμαζαν την τελική τους επίθεση.
      Οι Κωνσταντινουπολίτες είχαν βρεθεί στην πιο δυσχερή έως τότε θέση τους στην ιστορία.
      Τότε ο Πατριάρχης Σέργιος ο οποίος είχε περισώσει την εικόνα της Παναγίας των Βλαχερνών περιδιαβαίνει όλα τα τείχη της Πόλεως με την Αγία Εικόνα αυτή αγκαλιά ενθαρρύνοντας τον λαό να αντισταθούν και λέγοντας πως στο πλάι του έχουν την Παναγία.
      Πράγματι εκείνο το βράδυ τα τείχη περιφρουρούνταν εσωτερικά από τους κατοίκους της Πόλεως αλλά ολόκληρη η Πόλη από την Παναγία.
      Ξαφνικά φοβερός ανεμοστρόβιλος ξέσπασε σε μια εποχή που σχεδόν υπήρχε άπνοια και δημιούργησε μια τρικυμία που κατέστρεψε τον στόλο των πολιορκιτών μα και τα στρατεύματα τους και τότε άρπαξαν την ευκαιρία οι υπερασπιστές της Πόλεως και με ολομέτωπη επίθεση έλυσαν την πολιορκία τρέποντας σε φυγή τους πολιορκητές.
      Οι Κωνσταντινουπολίτες είδαν αυτόν τον ανεμοστρόβιλο ως θεϊκό σημάδι το οποίο συνέδεσαν με την εικόνα της Παναγίας των Βλαχερνών η οποία με τον άτυπο τρόπο που περιγράψαμε νωρίτερα λιτανεύθηκε σε όλη την Πόλη.
      Κάποιοι ερευνητές συνδέουν τον Ακάθιστο Ύμνο με άλλα παρόμοια ιστορικά γεγονότα πολιορκιών της Πόλεως αλλά όλοι περιγράφουν πέραν των χρονολογιών και των εμπλεκομένων εθνών ως πολιορκητών τα άλλα γεγονότα της άτυπης λιτανείας κλπ τα περιγράφουν ακριβώς ίδια.
      Κατά την παράδοση ο Ύμνος αυτός ήταν αυθόρμητος και πήγαζε από τις καρδιές των Κωνσταντινουπολιτών χωρίς να έχει συνταχθεί από κάποιον συγκεκριμένο.
      Όμως οι μελετητές αν και ενστερνίζονται κατά μία έννοια την παράδοση αυτή ως προς τον αυθορμητισμό και την εκ καρδίας χαρμόσυνη ψαλμωδία έχουν άλλη άποψη, διότι θα ήταν δύσκολο να συνταχθεί εν μια νυκτί και να έχει τέτοιο γλαφυρό ύφος καθώς και να είναι άριστα συντεταγμένος ως προς την σύνταξη των συλλαβών και την απόδοση τους στο «βυζαντινό» ύφος ψαλμωδίας της μουσικής μέσα από τα στόματα των πιστών.
      Μεταξύ των απόψεων αυτών αναφέρονται ως επικρατέστερες αυτές που αναφέρουν ως συντάκτη τον Ρωμανό τον Μελωδό που έζησε εκείνη την περίοδο και πολλά σημεία του Ύμνου αυτού ταιριάζουν στον χαρακτήρα που απέδιδε τους Ύμνους που συνέταζε ο Ρωμανός ενώ άλλοι αναφέρουν ως συντάκτη τον πατριάρχη Κων/λεως Γερμανό τον Α’ και βέβαια υπάρχουν άλλες λιγότερο επικρατέστερες απόψεις ενώ αναφέρεται επίσης ότι πιθανόν να υπήρξαν στο διάβα του χρόνου κάποιες προσθήκες στο λεκτικό του Ύμνου αυτού.
      Στην ιστορία πάντως πέρασε πως ο Ύμνος δεν έχει συντάκτη ή ο συντάκτης του είναι μάλλον άγνωστος ή επέλεξε να μείνει ανώνυμος διότι πιθανόν δεν ήθελε ο ίδιος ο συντάκτης να φανερωθεί διότι σκοπός του ήταν να τιμηθεί μέσα από αυτό το αριστούργημα η ίδια η Παναγία και όχι να επισκιασθεί αυτό από το να ασχοληθούν με το όνομα και την καταγωγή του συντάκτη του.
      Βέβαια μπορεί απλά να μην το διέσωσε ο χρόνος μιας και εκείνη την εποχή μαστίζονταν η αυτοκρατορία από την εικονομαχία και πολλά χάθηκαν μέσα σε αυτήν την δυσαλέα μάχη.
      Το σίγουρο πάντως είναι πως δεν συντάχθηκε πριν την Γ’ Οικουμενική Σύνοδο (432 μ.Χ.) διότι μέσα από τον Ύμνο εκφράζονται δογματικές θέσεις που επεξηγήθηκαν στην Σύνοδο αυτή.
      Επίσης είναι γνωστό ότι ψάλθηκε για πρώτη φορά μήνα Αύγουστο ενώ πλέον μεταφέρθηκε και ψέλνεται εντός της μεγάλης τεσσαρακοστής πράγμα λίγο παράδοξο μιας και η μεγάλη τεσσαρακοστή έχει ένα πιο κατανυκτικό ύφος και μάλιστα και πιο πένθιμο ενώ ο Ύμνος αυτός έχει χαρμόσυνο ύφος και γιορτινό.
      Όμως και αυτό έχει εξήγηση μιας και πάντοτε εντός της περιόδου αυτής συμπέφτει και ο εορτασμός του Ευαγγελισμού ο οποίος λόγω του χαρακτήρα της Τεσσαρακοστής δεν έχει ούτε προεόρτια ούτε μεθεόρτια και με αυτήν την μεταφορά στον χρόνο τέλεσης της ακολουθίας που εμπεριέχει τον Ακάθιστο Ύμνο καλύπτεται η «έλλειψης» αυτή.
      Μάλιστα τοποθετείται στο βράδυ της Παρασκευής όταν ξεκινά δηλαδή ο πιο πανυγηρικός τρόπος εορτασμού μιας και πλησιάζει η αναστάσιμη Θεία Λειτουργία της Κυριακής η οποία πάντοτε έχει χαρμόσυνο χαρακτήρα και πολλές φορές μεταφέρονται εορτές εντός του σαββατοκύριακου ώστε να τις τιμήσουν με πιο λαμπρό χαρακτήρα οι πιστοί.
      Τις 4 πρώτες Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής σε ορισμένες περιοχές της ορθόδοξης χριστιανοσύνης μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα ψάλλονται τμηματικά αντίστοιχα οι 4 Στάσεις του Ακαθίστου Ύμνου, ενώ σε απαντά τον ορθόδοξο κόσμο την 5η Παρασκευή ψάλλονται και οι 4 οίκοι.
      Η «εορτή» του Ακαθίστου Ύμνου τελείται ακριβώς 16 μέρες πριν το Άγιο Πάσχα.
      Τέλος να αναφέρω και μια παράδοση που έχει να κάνει με τους χαιρετισμούς της Παναγίας όπως έχει επικρατήσει να αναφέρονται οι οίκοι αυτοί.
      Στην παράδοση αυτή αναφέρεται πως σε εμφάνιση της Παναγίας η Ίδια είπε πως όποιος διαβάζει καθημερινά τους χαιρετισμούς προς Αυτήν, η Ίδια θα παραστεί δίπλα του κατά την ημέρα κρίσεως του από τον Υιό Της και Σωτήρα μας για να τον υπερασπισθεί.
      Και τι ποιο καλό αδελφοί μου να μας υπερασπισθεί στον Θρόνο του Χριστού η Ίδια η Παναγία.
      Χαίρε δι ης η χαρά εκλάμψειΧαίρε ανόρθωσις των ανθρώπωνΧαίρε αναστάσεως τύπον εκλάμπουσαΧαίρε η τον φθορέα των φρένων καταργούσαΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ
      Προσπελάστηκε: simeiakairwn
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Το Λονδίνο επιχαίρει για τα χάλια της ΕΕ και η Άγκυρα παραμονεύει πάνω από το πτώμα της

      Του Σωτήρη Σιδέρη
      Η συζήτηση για μια συμμαχία των προθύμων, με θολό προσανατολισμό και με την Αγγλία και την Τουρκία, να έχουν ισχυρό ρόλο, οι σκέψεις για ένα παράλληλο ΝΑΤΟ χωρίς τις ΗΠΑ και η έξαρση των προβληματισμών για μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας γενικότερα, έχει περιπλέξει ακόμη περισσότερο την εικόνα της ΕΕ , αλλά και τις διατλαντικές σχέσεις. Ήδη, έμπειροι αναλυτές , βρίσκονται σε αναταραχή ενόψει της συνόδου του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο, που θα είναι καταλυτική για το μέλλον και της Συμμαχίας και της ευρωπαικής στρατηγικής.
      Το μείζον πρόβλημα που αναδύεται για την Ελλάδα, είναι ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, έχουν ρήτρες ασφάλειας και η συνεργασία με τρίτες χώρες, διέπεται από κανόνες και προυποθέσεις. Οι παράλληλες δομές όμως, όπως αυτές που προωθούν το Λονδίνο, το Παρίσι, η Τουρκία και το Βερολίνο, δεν θα επηρεάζονται από το υφιστάμενο πλαίσιο, οπότε η Ελλάδα αποδυναμώνεται πλήρως έναντι της Τουρκίας. Και να θέλει να θέσει όρους, είναι πολύ δύσκολο να το πετύχει. Αυτό που μπορεί να κάνει όμως είναι η αλλαγή πολιτικής με πρωτοβουλίες και ισχυρό διπλωματικό στίγμα, ώστε να επηρεάσει και να συνδιαμορφώσει τις εξελίξεις, πριν αυτές αποβούν εις βάρος της Ελλάδας. Η δήλωση της συνόδου κορυφής της 6ης Μαρτίου για τα “υπόλοιπα σύνορα” της ΕΕ είναι σχεδόν περιφρονητική .
      Τι λέει η δήλωση, τι ισχύει
      Καταρχάς να τονιστεί ότι, η νέα στρατηγική άμυνας και ασφάλειας, των προθύμων, έτσι όπως προωθείται, είναι συνεργατικό σχήμα και δεν αφορά τους κανόνες και τις δεσμεύσεις των κρατών -μελών. Υπό αυτή την οπτική ούτε βέτο μπορεί να προτάξει η Αθήνα, ούτε αρνήσεις για τον ρόλο της Τουρκίας. Μπορεί όμως να έχει λόγο σε ό,τι αφορά την συνεργασία της Τουρκίας με την ΕΕ.
      Πέραν αυτών, η απόφαση της συνόδου κορυφής της 6ης Μαρτίου που θέλει να συμπεριλάβει μια ευρύτερη πολιτική ασφάλειας, πέραν της Ρωσίας , είναι τόσο καχεκτική πολιτικά που ουδείς έχει δώσει την παραμικρή σημασία. Στην Αθήνα, κάποιοι αναλυτές θεωρούν ότι η αναφορά στην κοινή δήλωση για τα “υπόλοιπα σύνορα” της ΕΕ, είναι σχεδόν υποτιμητική , αλλά και τόσο αόριστη που εύκολα μπορεί να επαναδιατυπωθεί και να ερμηνευθεί με δεκάδες τρόπους. Δεν έχει δηλαδή καμία σχέση με την ρητή αναφορά έναντι της Ρωσίας.
      Ειδικότερα στην κοινή δήλωση αναφέρεται ότι η ΕΕ: “υπογραμμίζει ότι η άμυνα όλων των χερσαίων, εναέριων και θαλάσσιων συνόρων της ΕΕ συμβάλλει στην ασφάλεια της Ευρώπης στο σύνολό της, ιδίως όσον αφορά τα ανατολικά σύνορα της ΕΕ, λαμβανομένων υπόψη των απειλών εκ μέρους της Ρωσίας και της Λευκορωσίας· η) επιπλέον, λαμβανομένων υπόψη των απειλών για τα υπόλοιπα σύνορα της ΕΕ, τονίζει τη σημασία της άμυνάς τους..”.
      Τα “υπόλοιπα σύνορα”, για την κυβέρνηση, είναι το Αιγαίο ή η Ανατολική Μεσόγειος, αλλά δεν υπάρχει τίποτα πιο γκρίζο εδώ και δεκαετίες από τις διατυπώσεις των δηλώσεων των Συνόδων της ΕΕ. Φυσικά η ΕΕ δεν έχει σύνορα μόνο στο Αιγαίο, έχει και στην Κύπρο, την Πορτογαλία και την Ισπανία, τα βαλκάνια και τον Ατλαντικό .
      Η Αθήνα μπορούσε να απαιτήσει μια ρητή αναφορά, αλλά είτε το ζήτησε και δεν το πέτυχε, πράγμα ανησυχητικό, είτε δεν το ζήτησε καν. Το βέβαιο είναι ότι οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν με κανένα τρόπο να προκαλέσουν πρόβλημα στην Τουρκία. Άλλωστε, ο Όρμπαν, ή η Μελόνι και άλλοι ηγέτες, κάθε φορά που θέλουν να περάσουν κάτι, αυτό γίνεται αμέσως γνωστό, γίνονται διαπραγματεύσεις και ακόμη και αν δεν πετυχαίνουν το μάξιμουμ, πετυχαίνουν κάποιους αξιοπρεπείς συμβιβασμούς. Η αδυναμία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να διαπραγματευθεί είναι πλέον μείζον πρόβλημα.Στην ίδια δήλωση της ΕΕ, υπάρχει μια ακόμη αναφορά, που επιβεβαιώνει το πρόβλημα της χώρας και την διαπραγματευτική ανεπάρκεια του Μητσοτάκη.
      Το κείμενο αναφέρει ότι “το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογραμμίζει τη σημασία της συνεργασίας με ομονοούντες εταίρους εκτός ΕΕ”, παρά το γεγονός ότι επισημαίνει τις ιδιαιτερότητες πολλών κρατών μελών και κάνει αναφορά στις Συνθήκες . Τα όσα συμβαίνουν π.χ. στην Συρία και η πολιτική της ΕΕ στη χώρα αυτή, δεν έχουν καμία σχέση με τις Συνθήκες της ΕΕ. Ούτε το πραξικόπημα στη Ρουμανία που ακύρωσε τις εκλογές επειδή δεν τους άρεσε η νίκη ενός λαικιστή ακροδεξιού και στήριξαν οι Βρυξέλλες . Όλα αυτά είναι ανησυχητικά σημάδια μιας ΕΕ που κινείται πλέον στο όριο μεταξύ Δημοκρατίας και τυχοδιωκτισμού.
      Ο ρόλος της Τουρκίας γίνεται όλο και πιο ισχυρός. Το Λονδίνο βλέπει ότι έχει μια μεγάλη ευκαιρία να υπονομεύσει τον ρόλο της ΕΕ ως συλλογικής δύναμης και να ηγηθεί μιας νέας στρατηγικής. Η Τουρκία , είναι πρόθυμη όπως πάντα να προσφέρει ό,τι της ζητηθεί απαιτώντας όμως σκληρά ανταλλάγματα .
      Η Ελλάδα χάνει έδαφος. Το χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση προσποιείται ότι είναι μέσα στις εξελίξεις, ενώ είναι εκτός. Είναι επίσης δυσοίωνο το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει καταθέσει ούτε καν την άποψή της για τη νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας, παρά μόνο σε ότι σχετίζεται με όπλα και δις ευρώ. Είναι μια κατάσταση που θα επιδεινώνεται διαρκώς με την Τουρκία να επωφελείται πλέον στρατηγικά και να επηρεάζει τις εξελίξεις.
      Πηγή: omegapress.grδημοσιεύτηκε υπό τον τίτλο "Η δημιουργία ενός ΕυρωΝΑΤΟ, ως απειλή για τη συνοχή της ΕΕ και την Ελλάδα."
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η μόνη ελπίδα... Μη γελιέστε!


       
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ποιοι δεν θέλουν ειρήνη;
      Δημήτρης Μηλάκας
      Η νέα αμερικανική ηγεσία και οι γεωπολιτικές της επιλογές έχουν αρχίσει να προκαλούν τεκτονικές τριβές στη δομή του ευρωατλαντικού συστήματος ασφάλειας πάνω στο οποίο οικοδομήθηκε ο κόσμος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
      Πεμπτουσία του συστήματος ασφάλειας που δημιούργησαν οι πραγματικοί νικητές (οι ΗΠΑ) του πολέμου ήταν το ΝΑΤΟ, ο πανίσχυρος αμυντικός βραχίονας μέσω του οποίου η Ουάσιγκτον επιδείκνυε την ισχύ της στους εχθρούς και επέβαλλε τη «γραμμή» της στους Ευρωπαίους «συμμάχους» – ή, για την ακρίβεια, υποτελείς της.
      Βασική «αφανής» επιδίωξη του ΝΑΤΟ, όπως επιγραμματικά έχει διατυπωθεί, ήταν, μέχρι να εμφανιστεί η δεύτερη προεδρία του Τραμπ, να κρατά τη Γερμανία κάτω, τη Ρωσία έξω και τις ΗΠΑ μέσα στην Ευρώπη.
      Τα συμφωνηθέντα
      Κάπως έτσι λειτούργησαν συμπεφωνημένα – ακόμα και επί Ψυχρού Πολέμου – τα πράγματα για δεκαετίες, μέχρι που οι συμφωνίες άρχισαν να παραβιάζονται μετά την επανένωση της Γερμανίας. Τότε, η ευρωατλαντική συμμαχία, παρά τις δεσμεύσεις που είχε δώσει στη Μόσχα για να συμφωνήσει με τη γερμανική επανένωση (ότι δεν θα επεκταθεί ούτε μια ίντσα ανατολικά), ενσωμάτωσε όλες τις χώρες του πρώην «ανατολικού μπλοκ». Η προσπάθεια επέκτασης του ευρωατλαντικού συνασπισμού και στην Ουκρανία προκάλεσε την αντίδραση της Ρωσίας, η οποία, εν τω μεταξύ, είχε ξανασταθεί στα πόδια της.
      Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ήταν η αναμενόμενη αντίδραση της Μόσχας. Η συντήρηση ενός πολέμου (από την πλευρά της Ουάσιγκτον επί ηγεσίας Δημοκρατικών) Ουκρανίας – Ρωσίας, τον οποίο δεν ήταν δυνατό να κερδίσει το Κίεβο όση κι αν ήταν η υποστήριξη που θα μπορούσε να λάβει από τη Δύση, ήταν μια «ακατανόητη» πολιτική επιλογή που ελήφθη στα υψηλά κλιμάκια της αμερικανικής αυτοκρατορίας.
      Πόλεμος: Κέρδη με ουρά
      Αυτή η επιλογή (του πολέμου που δεν μπορεί να κερδηθεί, αφού γίνεται εναντίον της πυρηνικής υπερδύναμης Ρωσίας) επιβεβαίωσε καταρχάς το ΝΑΤΟϊκό δόγμα:-Κράτησε τη Γερμανία κάτω. Στην κυριολεξία την ισοπέδωσε, καθώς υπονόμευσε την οικονομική της επέκταση, που βασιζόταν στην άμεση και φτηνή πρόσβαση σε ρωσικούς ενεργειακούς πόρους-Κράτησε τη Ρωσία έξω, καθώς τερμάτισε την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τους ρωσικούς πόρους και αναθέρμανε τα αντι-ρωσικά αντανακλαστικά, ειδικά στην Ανατολική Ευρώπη-Και τέλος, κράτησε τις ΗΠΑ μέσα στην Ευρώπη, επαναβεβαιώνοντας τις αμερικανικές δεσμεύσεις ασφαλείας στους ευρωπαίους συμμάχους.
      Στις «θετικές» πτυχές των πολεμικών επιλογών στο ευρωπαϊκό έδαφος θα πρέπει να προσμετρηθούν, επίσης, τα αστρονομικά κέρδη της πολεμικής βιομηχανίας, κατά κύριο λόγο της αμερικανικής, καθώς οι Ουκρανοί «αντιπρόσωποι», για να συνεχίσουν να πολεμούν με τη ρωσική υπερδύναμη, χρειάζονταν τρομακτικής έκτασης υποστήριξη σε πολεμοφόδια, εξελιγμένα οπλικά συστήματα, πληροφορίες κ.λπ.
      Σύμφωνα με την ανάλυση / έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (Sipri), οι Ηνωμένες Πολιτείες ενίσχυσαν τη θέση τους ως ο κορυφαίος εξαγωγέας όπλων στον κόσμο με περίπου το 43% των παγκόσμιων εξαγωγών, και η Γαλλία επιβεβαίωσε τη δεύτερη θέση με 9,6%.
      Αυτές οι επιδόσεις, που διαμόρφωσαν τη σχετική λίστα, έχουν να κάνουν κατά κύριο λόγο με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Κατά τη διάρκεια λοιπόν αυτού του πολέμου, τα τρία τελευταία χρόνια η Γαλλία εδραίωσε τη θέση της ως ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας έναντι της Ρωσίας, η οποία βρισκόταν σε αυτή τη θέση πριν από λίγο καιρό.
      Ποιος πληρώνει…
      Σύμφωνα με την έκθεση της Sipri, που καλύπτει την περίοδο 2020-2024, η Ουκρανία έγινε ο μεγαλύτερος εισαγωγέας όπλων στον κόσμο, εκτινάσσοντας τις αμυντικές της δαπάνες κατά 9.000%
      Βαθιά το χέρι στην τσέπη έβαλαν και οι χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, που υπερδιπλασίασαν τις εισαγωγές όπλων τους (καταβάλλοντας το αντίτιμο στις αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίας, κατά κύριο λόγο) σε σύγκριση με την περίοδο 2015-2020. Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων του Sipri, το 64 % των εισαγωγών όπλων στην Ευρώπη προέρχεται από τις ΗΠΑ, και ακολουθούν η Γαλλία, η Νότια Κορέα, η Γερμανία και το Ισραήλ.
      Οι άπληστοι
      Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, η αλλαγή της πολιτικής που διακήρυξε ο Τραμπ δημιουργεί νέα δεδομένα, προβλήματα αλλά και ευκαιρίες. Η προσπάθεια της νέας αμερικανικής διοίκησης να ρυμουλκήσει τη Ρωσία και να την απομακρύνει από την Κίνα προϋποθέτει συμβιβασμούς και ανταλλάγματα που καλούνται να καταβάλουν οι Ουκρανοί, οι οποίοι είναι έτσι κι αλλιώς χαμένοι στο πεδίο της μάχης.
      Η συμφωνία ΗΠΑ – Ρωσίας για τα ουκρανικά λάφυρα (εδάφη και ορυκτά) αφήνει έξω από το λουκούλλειο γεύμα τους άπληστους Ευρωπαίους, οι οποίοι είχαν συνηθίσει να λειτουργούν κάτω από την ομπρέλα της αμερικανικής ασφάλειας. Το οδυνηρό μάθημα που έλαβαν από τον Τραμπ οι «ισχυροί» Ευρωπαίοι είναι πως, χωρίς ικανές στρατιωτικές δυνάμεις, δεν μπορείς να καθίσεις σε κανένα τραπέζι διεκδικώντας μερίδιο κερδών…
      Κάπως έτσι εξηγείται η πρεμούρα των ευρωπαίων εταίρων (πρωτοστατούντος του Μακρόν, που πρακτορεύει τη γαλλική και ισχυρότερη ευρωπαϊκή πολεμική βιομηχανία), για την ενίσχυση των αμυντικών τους δομών. Σε αυτό το πλαίσιο, την περασμένη εβδομάδα, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ανακοίνωσε ότι οι δαπάνες της Ένωσης για προμήθεια όπλων θα αυξηθούν στα 800 δισεκατομμύρια ευρώ, και μάλιστα τα χρήματα που τα κράτη-μέλη θα δαπανούν γι’ αυτόν τον σκοπό θα εξαιρούνται από τους δημοσιονομικούς δείκτες.
      Ωστόσο, για να πιάσει τόπο αυτή η πολιτική επιλογή, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει εχθρός (Ρωσία και Πούτιν), και ακόμα καλύτερα – και πιο πειστικά –, να συνεχιστεί ο πόλεμος…
      Πηγή: topontiki.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Γρίβας - Αδαλής: Η αντίδραση της Ελλάδας αν ο Τραμπ επιχειρήσει διπλωματική λύση στα ελληνοτουρκικά/Κυπριακό
      Γρίβας Κ. - Αδαλής Γ.: Η αντίδραση της Ελλάδας αν ο Τραμπ επιχειρήσει διπλωματική λύση σε Αιγαίο και Κύπρο "τύπου Ουκρανία". Ο καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών Κων/νος Γρίβας και ο οικονομέτρης - αναλυτής Γιώργος Αδαλής στην εκπομπή “Ο Εξαρχείων” (13-03-2025) σε μία συζήτηση γύρω από γεωπολιτικά ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις Ελλάδας, Τουρκίας, Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών, με αναφορές στην πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ, την κατάσταση στο Αιγαίο και την Κύπρο, καθώς και ιστορικές πτυχές της ελληνικής ναυτικής παρουσίας. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται διαρκώς στο επίκεντρο της διεθνούς πολιτικής. Τι θα γινόταν αν ένας ηγέτης όπως ο Ντόναλντ Τραμπ προσπαθούσε να επιβάλει μια συνολική διευθέτηση του Αιγαίου και του Κυπριακού; Μια τέτοια παρέμβαση θα δημιουργούσε τεράστια διλήμματα για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Πώς θα μπορούσε να αντιδράσει η χώρα μπροστά σε μια τόσο έντονη πίεση από την Ουάσινγκτον; Θα δεχόταν μια επιβολή ή θα διακινδύνευε μια ανοιχτή σύγκρουση με την Τουρκία; Η Ελλάδα διαχρονικά στηρίζεται στις διεθνείς της συμμαχίες για να προστατεύσει τα εθνικά της συμφέροντα. Ωστόσο, η Ευρώπη εμφανίζεται συχνά φιλοτουρκική, υιοθετώντας μια ήπια στάση απέναντι στις προκλήσεις της Άγκυρας. Αυτό δημιουργεί επιπλέον προκλήσεις για την Αθήνα, η οποία βρίσκεται εγκλωβισμένη μεταξύ της ανάγκης για ευρωπαϊκή στήριξη και της επιθετικής τουρκικής πολιτικής. Η πιθανότητα μιας συμφωνίας που θα προέκυπτε υπό αμερικανική πίεση εγείρει το ερώτημα εάν η Ελλάδα θα μπορούσε να αντιδράσει δυναμικά ή αν θα ακολουθούσε μια πιο συμβιβαστική στάση. Οι διπλωματικές εξελίξεις των τελευταίων ετών δείχνουν ότι η Αθήνα συχνά αποφεύγει την κλιμάκωση, επιλέγοντας τον δρόμο της διαπραγμάτευσης. Όμως, σε μια περίοδο αυξανόμενων εντάσεων, θα μπορούσε αυτή η στάση να παραμείνει βιώσιμη; Η σημασία της ναυτικής στρατηγικής για την Ελλάδα δεν περιορίζεται μόνο στη σύγχρονη εποχή. Η ιστορία βρίθει παραδειγμάτων που αποδεικνύουν ότι η ναυτική ισχύς αποτελεί βασικό εργαλείο γεωπολιτικής επιρροής. Μια ενδιαφέρουσα, αλλά ελάχιστα γνωστή ιστορία, αφορά τον Έλληνα θαλασσοπόρο Ιωάννη Φωκά (Juan de Fuca), ο οποίος τον 16ο αιώνα ανακάλυψε το ομώνυμο πέρασμα στον Καναδά. Το γεγονός ότι τέτοιες προσωπικότητες και επιτεύγματα δεν διδάσκονται επαρκώς στα ελληνικά σχολεία αναδεικνύει μια βαθύτερη αδυναμία στην εθνική παιδεία: την έλλειψη ενός σύγχρονου αφηγήματος για την ελληνική στρατηγική παρουσία στον κόσμο. Η σύνδεση του ναυτικού ρόλου της Ελλάδας με τη σύγχρονη γεωπολιτική σκηνή είναι κρίσιμη. Η Αρκτική, για παράδειγμα, αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη στρατηγική σημασία, και το γεγονός ότι ένας Έλληνας ανακάλυψε ένα από τα πιο σημαντικά περάσματα της περιοχής, θα μπορούσε να αποτελέσει έμπνευση για τη σημερινή ελληνική εξωτερική πολιτική. Η ιστορία δείχνει ότι οι χώρες που γνωρίζουν το παρελθόν τους και προσαρμόζουν την πολιτική τους στα νέα δεδομένα, είναι εκείνες που διαμορφώνουν το μέλλον. Η ελληνική πολιτική ηγεσία θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει τη στάση της, λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο τις διεθνείς πιέσεις, αλλά και τη δυναμική του ίδιου του λαού της. Το ερώτημα παραμένει: θα βρει η Ελλάδα τη στρατηγική της φωνή σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία ή θα παραμείνει θεατής των εξελίξεων;
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      DW: Η Τουρκία σε ρόλο-κλειδί για το Ουκρανικό

      Αριάνα Φερεντίνου, Κωνσταντινούπολη
      Αποφασισμένος να προωθήσει τη συνεργασία με την Τουρκία είναι ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τούσκ, ο οποίος συνάντησε χθες στην Άγκυρα τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν και του ζήτησε να βοηθήσει στην ειρηνευτική διαδικασία στο Ουκρανικό. «Γνωρίζουμε καλά τι θέλουμε για την Ουκρανία, τι θέλουμε για την περιοχή, τι θέλουμε για την Ευρώπη», είπε ο Τουσκ στην κοινή συνέντευξη Τύπου.
      Με τις τελευταίες εξελίξεις να επικεντρώνονται πλέον στη στάση της Μόσχας στο Ουκρανικό, οι Ευρωπαίοι φαίνεται να βλέπουν την Τουρκία ως πιθανό στρατιωτικό εταίρο, που θα μπορούσε να τους στηρίξει στην αναδιάρθρωση της ευρωπαϊκής ασφάλειας απέναντι στις απειλές του προέδρου Τραμπ για το ΝΑΤΟ. Παράλληλα όμως και ως μια χώρα που διατηρεί καλές σχέσεις τόσο με τη Μόσχα όσο και με την Ουκρανία, την οποία η Ευρώπη θέλει να στηρίξει. Απαντώντας στον Πολωνό πρωθυπουργό ο τούρκος πρόεδρος έσπευσε να προτείνει τη χώρα του για τις πιθανές ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Άλλωστε ο Ερντογάν ήταν εκείνος που έφερε τις δυο αντιμαχόμενες πλευρές στην αρχή του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας πριν από τρία χρόνια στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων εδώ στην Κωνσταντινούπολη.
      «Εάν η τελευταία εξέλιξη οδηγήσει τη Ρωσία και την Ουκρανία να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων», είπε χθες ο Ερντογάν «είμαστε έτοιμοι να παράσχουμε όλες τις μορφές συνεισφοράς, συμπεριλαμβανομένης της φιλοξενίας».
      Οι αναλυτές βλέπουν μια μοναδική ευκαιρία για την Τουρκία να εκμεταλλευτεί την ανάγκη των Ευρωπαίων να στηρίξουν στρατιωτικά την Ουκρανία, σε μια στιγμή που δεν υπάρχει πλέον στήριξη από την Ουάσινγκτον. Η σπουδή του Ντόναλντ Τουσκ να συμπεριλάβει την Τουρκία σε ένα ευρωπαϊκό αμυντικό σχήμα ήταν χαρακτηριστική, όταν ανακοίνωσε χθες ότι κομίζει μια σαφή πρόταση για την Τουρκία να αναλάβει τη μεγαλύτερη δυνατή συνευθύνη για την ειρήνη στην Ουκρανία και την περιφερειακή σταθερότητα.
      Βέβαια η ευνοϊκή αυτή συγκυρία για την Άγκυρα, δίνει τη δυνατότητα στον Ερντογάν να ζητά επίμονα την ένταξη της χώρας του στην ΕΕ και θα είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δει κανείς αν η αναβαθμισμένη θέση της Τουρκίας στην Ευρώπη θα επηρεάσει τη στάση της Άγκυρας απέναντι στην Ελλάδα, με μια νέα συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν να αναμένεται τον επόμενο μήνα.
      Πηγή: dw.com
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Τουρκικά ΜΜΕ: Η Βρετανία έστειλε προσφορά στην Τουρκία για τα Eurofighter
      Εξελίξεις αναφορικά με την προσφορά των μαχητικών Eurofighter μεταδίδουν τα τουρκικά ΜΜΕ επικαλούμενα αξιωματούχο και πηγές του υπουργείου Άμυνας της Τουρκίας.
      Ο Σύμβουλος Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και ο εκπρόσωπος Τύπου του Υπουργείου Αντιναύαρχος Ζέκι Ακτούρκ διοργάνωσαν εβδομαδιαία ενημέρωση Τύπου στη Στρατιωτική Ακαδημία λόγω της 89ης επετείου από την είσοδο του Κεμάλ Ατατούρκ στη Στρατιωτική Ακαδημία.
      Κατά την ενημέρωσή του, ο Ζεκί Ακτούρκ αναφέρθηκε στη συμφωνία της ηγεσίας της Συρίας και του μέχρι πρότινος τζιχαντιστή και νυν προσωρινού προέδρου της χώρας, Αχμέτ Αλ Σαράα και του Μασλουμ Αμπντί επικεφαλής των Κούρδων των Αμυντικών Δυνάμεων της Συρίας (SDF) για ενσωμάτωση των κουρδικών δυνάμεων στον εκ νέου σχηματιζόμενο στρατό της χώρας.
      Μόλις τελείωσε η συνέντευξη τύπου, ο Ζεκί Ακτούρκ δέχτηκε ερωτήσεις από τους παρευρισκόμενους δημοσιογράφους, με τις απαντήσεις να αποδίδονται κατά πάγια πρακτική σε "πηγές του υπουργείου".
      "Πηγές" λοιπόν του υπουργείου ανέφεραν τα εξής όταν ρωτήθηκαν για την προμήθεια του Eurofighter:
      "Είχαμε ανακοινώσει προηγουμένως ότι το Έγγραφο Ορισμού Απαιτήσεων που ετοιμάστηκε στο πλαίσιο της προμήθειας 40 αεροσκαφών Eurofighter Typhoon για την κάλυψη των επιχειρησιακών αναγκών της Πολεμικής μας Αεροπορίας είχε σταλεί στο Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου και στην αρμόδια εταιρεία και ότι αναμενόταν προσφορά. Η αναμενόμενη προσφορά έφτασε στο υπουργείο μας και η διαδικασία εξέτασης της προσφοράς βρίσκεται σε εξέλιξη".
      ΠΚ capital.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Οι Κούρδοι διαφωνούν στο σχέδιο Συντάγματος που υπογράφηκε στη Δαμασκό

      Η Αυτόνομη Διοίκηση της Ροζάβα ανακοίνωσε ότι το «σχέδιο συντάγματος για τη μεταβατική διαδικασία» που έκανε γνωστό η συριακή διοίκηση δεν αντικατοπτρίζει το πνεύμα και την ταυτότητα των συνιστωσών.
      Η Αυτόνομη Διοίκηση της Ροζάβα (Βόρεια και Ανατολική Συρία) προέβη σε ανακοίνωση σχετικά με το «σχέδιο συντάγματος για τη μεταβατική διαδικασία» που υπέγραψε η κυβέρνηση της Δαμασκού.
      Η ανακοίνωση, η οποία ανέφερε ότι τα κύρια στοιχεία της Συρίας δεν περιλαμβάνονταν στο προσχέδιο, περιλάμβανε τις ακόλουθες δηλώσεις:
      «Παρά τους μήνες που πέρασαν από την κατάρρευση του καθεστώτος Μπάαθ και τη χαρά του συριακού λαού που ξεσηκώθηκε ενάντια σε αυτό το καθεστώς και τις καταπιεστικές πρακτικές του, η διακήρυξη «Σχέδιο Συντάγματος» δημοσιεύτηκε σήμερα στη Δαμασκό.
      Τα άρθρα του εν λόγω προσωρινού συνταγματικού σχεδίου είναι πανομοιότυπα με τους νόμους στους οποίους βασίζεται το καθεστώς Μπάαθ. Αυτό απέχει και πάλι πολύ από την πραγματικότητα και την ποικιλομορφία της Συρίας.
      Είναι μια αντιστροφή της συριακής κοινωνίας και εθνικής ταυτότητας.
      Αυτό το σχέδιο συντάγματος είναι για τον συριακό λαό. Δεν περιέχει κανένα σημάδι που να αντικατοπτρίζει το πνεύμα και την ταυτότητα όλων των συστατικών του, από Κούρδους μέχρι Άραβες, Σύριους και Ασσύριους.
      Ως Δημοκρατική Αυτόνομη Διοίκηση Βόρειας και Ανατολικής Συρίας, δηλώνουμε ότι η αλληλεγγύη και η ενότητα του συριακού λαού είναι απαραίτητη για να καθοριστεί ένα δημοκρατικό μέλλον στη Συρία και η εθνική συμμετοχή που ενισχύει τη συνεργασία στη χώρα.
      «Η πληγή της Συρίας παραμένει ξανά ανοιχτή»
      Δηλώνουμε επίσης ότι αυτό το ενδιάμεσο σχέδιο νόμου απέχει πολύ από την πολυμορφία της Συρίας και τη συμμετοχή των συριακών εθνικών συνιστωσών, επομένως αυτή η δήλωση αντικατοπτρίζει για άλλη μια φορά την «ατομική νοοτροπία», η οποία αποτελεί προέκταση της προηγούμενης κατάστασης στην οποία αντιτάχθηκε ο λαός.
      Αυτό το προσχέδιο προσωρινού συντάγματος δεν αντιπροσωπεύει την εκπροσώπηση του λαού μας και δεν αναγνωρίζει την πραγματική ταυτότητα της Συρίας.
      Είναι μια μορφή και ένα πλαίσιο για «υπονόμευση των προσπαθειών εγκαθίδρυσης γνήσιας δημοκρατίας στη Συρία». Επιπλέον, το περιεχόμενό του απέχει πολύ από τη Συρία και τις ελπίδες του λαού της.
      Το σωστό σύνταγμα είναι ένα σύνταγμα στο οποίο συμφωνούν όλες οι συνιστώσες ως το μέλλον της Συρίας και ως μια διαρκής δημοκρατική πορεία που θα διαρκέσει για γενιές.
      Ελπίζουμε ότι κάποιες αποκλειστικές, στενόμυαλες απόψεις και σκέψεις δεν θα μας επαναφέρουν στο αρχικό σημείο. Γιατί η πληγή της Συρίας παραμένει ανοιχτή».
      Rudaw

      ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟEchedoros.blog
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Πώς βλέπει η Ρωσία την έκκληση του Οτσαλάν στο PKK
      Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα απάντησε σε ερώτηση σχετικά με το κάλεσμα του Οτσαλάν προς το PKK να καταθέσει τα όπλα λέγοντας:
      «Τα βήματα και οι πρωτοβουλίες που στοχεύουν στη μείωση της βίας στη χώρα και στην περιοχή γενικότερα και στη δημιουργία περιβάλλοντος εμπιστοσύνης για την επίλυση των υφιστάμενων προβλημάτων μέσω ειρηνικών μεθόδων μπορούν να γίνουν ευπρόσδεκτα».
      Η Ρωσίδα εκπρόσωπος σημείωσε επίσης ότι χαιρέτησαν τη συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ των SDF και της Δαμασκού.
      Η Ζαχάροβα έκανε δηλώσεις για τρέχοντα ζητήματα σε συνέντευξη Τύπου στην πρωτεύουσα Μόσχα.
      «Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες που υποστηρίζουν τη συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία καλωσόρισαν την προσφορά των ΗΠΑ για κατάπαυση του πυρός 30 ημερών στην Ουκρανία. Τι πιστεύετε για αυτό;», ρώτησε δημοσιογράφος του δικτύου Rudaw.
      Η Ζαχάροβα, απαντώντας στην ερώτηση, είπε ότι η Γερμανία και η Γαλλία έσπασαν τις συμφωνίες του Μινσκ για την επίλυση της κρίσης και ότι η Αγγλία αποθάρρυνε επίσης την Ουκρανία από τις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία.
      Tόνισε, μάλιστα, ότι αυτές οι χώρες δεν ανέλαβαν καμία πρωτοβουλία για την επίλυση της ουκρανικής κρίσης και ως εκ τούτου δεν έλαβαν υπόψη τις θέσεις τους για την Ουκρανία.
      Δηλώνοντας ότι θα λάβουν υπόψη αυτές τις ευρωπαϊκές χώρες «αν αλλάξουν την προσέγγισή τους απέναντι στη Ρωσία», η Ζαχάροβα είπε, «Ωστόσο, προς το παρόν δεν τις λαμβάνουμε υπόψη. Δεν υπάρχει λόγος να λάβουμε υπόψη τις υστερικές απόψεις τους».
      «Η έκκληση προς το PKK να καταθέσει τα όπλα μπορεί να γίνει ευπρόσδεκτη»
      Η Ζαχάροβα σχολίασε επίσης την έκκληση του ηγέτη του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, προς την οργάνωση να καταθέσει τα όπλα.
      Απαντώντας σε ερώτηση του Rûdaw σχετικά με το θέμα, η Ζαχάροβα είπε:
      «Οποιαδήποτε βήματα και πρωτοβουλίες που στοχεύουν στη μείωση της βίας στη χώρα και στην περιοχή γενικότερα, και στη δημιουργία περιβάλλοντος εμπιστοσύνης για την επίλυση των υφιστάμενων προβλημάτων με ειρηνικά μέσα, είναι ευπρόσδεκτα. Ελπίζουμε ότι αυτό θα διασφαλίσει την ειρήνη και θα ενισχύσει τη σταθερότητα και την ασφάλεια».
      «Χαιρετίζουμε τη συμφωνία SDF-Δαμασκού»
      Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τη συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ του Σύρου Προέδρου Αχμέντ Σαράα και του Ανώτατου Διοικητή των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων Μαζλούμ Άμπντι, η Ζαχάροβα έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:
      «Με βάση τις αρχές που έχουμε επανειλημμένα δηλώσει, όπως ο σεβασμός για την ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ενότητα της Συρίας, η Ρωσία όντως χαιρετίζει τη συμφωνία για την επιστροφή του ανατολικού Ευφράτη στην προστασία του συριακού κράτους. Αυτή η συμφωνία εγγυάται επίσης τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα όλων των εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων που ζουν σε αυτήν την περιοχή. Γενικά, πιστεύουμε ότι οι Σύροι πολίτες θα πρέπει να καθορίσουν τη μοίρα τους στο πλαίσιο ενός ευρέος διαλόγου, χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις.
      Θεωρούμε αυτή τη συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ της συριακής διοίκησης και της διοίκησης των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων ως ένα σημαντικό βήμα προς τη διασφάλιση της ενότητας της Συρίας και την ενίσχυση της ασφάλειας και της σταθερότητάς της.
      Κατανοούμε, επίσης, ότι η πρακτική εφαρμογή αυτών των συμφωνιών θα αντιμετωπίσει αναμφίβολα πολλές προκλήσεις, απειλές και διάφορα προβλήματα. Για να ξεπεραστούν αυτές οι δυσκολίες, πρέπει να συνεχιστούν οι εποικοδομητικές προσπάθειες και, φυσικά, να προετοιμαστεί κανείς για συμβιβασμούς. Ελπίζουμε ότι και οι δύο πλευρές μπορούν να το πετύχουν».

      ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟEchedoros.blog
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      PKK: Αδύνατο στην παρούσα κατάσταση να αποφανθεί για τη διάλυσή του

      "Αδύνατον, προς το παρόν, να διεξαχθεί συνέδριο για να αποφασιστεί η διάλυση", δήλωσε υψηλόβαθμος αξιωματούχος του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), που κλήθηκε από τον ιστορικό ηγέτη του να καταθέσει τα όπλα.
      "Κάθε μέρα (τουρκικά) αναγνωριστικά αεροπλάνα πετούν, κάθε μέρα βομβαρδίζουν, κάθε μέρα επιτίθενται", δήλωσε στον κουρδικό τηλεοπτικό σταθμό Sterk TV ο Τζεμίλ Μπαγίκ, ένας από τους ηγέτες του PKK, προσθέτοντας ότι "το να διεξαχθεί ένα συνέδριο σ' αυτές τις συνθήκες είναι αδύνατο και επικίνδυνο".
      "Όμως το συνέδριο αυτό θα πραγματοποιηθεί, εφόσον υπάρξουν οι προϋποθέσεις", υπογράμμισε, σύμφωνα με δηλώσεις του που μεταδόθηκαν από το πρακτορείο ειδήσεων ANF, που πρόσκειται στο κουρδικό κίνημα.
      Το PKK, η διοίκηση του οποίου έχει αναδιπλωθεί στα βουνά του βόρειου Ιράκ, απάντησε ευνοϊκά την 1η Μαρτίου στην έκκληση του ιστορικού ηγέτη του, του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο οποίος κρατείται εδώ και 26 χρόνια, να διαλυθεί το κίνημα και να μπει τέλος σε τέσσερις δεκαετίες ανταρτοπόλεμου που έχει στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 40.000 ανθρώπους.
      Το PKK, που χαρακτηρίζεται τρομοκρατικό από την Άγκυρα και τους δυτικούς συμμάχους της, ανακοίνωσε μια κατάπαυση του πυρός με άμεση ισχύ, όμως απαιτεί ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο οποίος εξακολουθεί να είναι φυλακισμένος στο νησί-φυλακή Ιμραλί στα ανοικτά της Κωνσταντινούπολης, "να διευθύνει προσωπικά" το συνέδριο που θα οδηγήσει στη διάλυσή του.
      Ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε πως η έκκληση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, η οποία έγινε στο πλαίσιο ενός διαλόγου που άρχισε το φθινόπωρο η Άγκυρα, είναι μια "ιστορική ευκαιρία" για τους Τούρκους και τους Κούρδους, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις το 20% των 85 εκατομμυρίων κατοίκων της Τουρκίας.
      Πηγή: capital.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Κ. Γρίβας: Η στρατηγική των ΗΠΑ στην εποχή Τραμπ και οι βασικές αρχές της Γεωπολιτικής
      Είναι άξιο προβληματισμού ότι δεν μπορούμε να αναλύσουμε σωστά την στρατηγική των ΗΠΑ σημειώνει ο Καθηγητής της Σχολής Ευελπίδων Κύριος Κώστας Γρίβας που μεταξύ άλλων σημειώνει "Απορώ γιατί δεν μπορούμε να το καταλάβουμε αυτό το πράγμα ότι οι Αμερικανοί υπό το Τραμπ και πριν βέβαια απλώς ο Trump επιταχύνει τα πράγματα και προσπαθεί να επαναφέρει τη λογική δεν κάνουνε κάτι ενάντια στα συμφέροντά τους κάνουνε ακριβώς αυτό που προκύπτει από την μακρόπνοη την παραδοσιακή να το πούμε έτσι γεωπολιτική ανάγνωση του κόσμου, εάν κάποιος διαβάσει τι έλεγε ο Μακίντερ τι έλεγε ο Σπάικμαν, τι έλεγε ο θεωρητικός της ναυτικής ισχύος ο Άλφρεντ Θάγιερ Μάχαν τι λέγανε και τι κάνανε εμβληματικοί πρόεδροι που μετατρέψανε την Αμερική σε παγκόσμια δύναμη όπως ήταν ο Θίοντορ Ρούσβελτ, που πολέμησε τους Ισπανούς το 1898 και δημιούργησε την την πρώιμη να το πούμε έτσι αμερικανική αυτοκρατορία ή ακόμη και ο Γουίλσον που ενέπλεξε την Αμερική στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο ακριβώς αυτό το πράγμα, λέμε ξέρω γω ότι οι Αμερικανοί δεν θέλουνε τον πολυπολικό κόσμο όχι οι Αμερικανοί πρωτίστως πριν και πάνω από όλους θέλουν τον πολυπολικό κόσμο δηλαδή πολλές ανταγωνιστικές δυνάμεις μεταξύ τους και αυτό γιατί, γιατί η Αμερική βρίσκεται στο δυτικό ημισφαίριο βρίσκεται δηλαδή στη μικρή ήπειρο του πλανήτη που είναι η αμερικανική ήπειρος η μεγάλη ήπειρος του πλανήτη γιατί δύο ήπειροι υπάρχουνε με αυστηρά γεωγραφικά κριτήρια είναι αυτό που λέει ο Μακίντερ η παγκόσμια νήσος δηλαδή το ενιαίο και αδιαίρετο σύμπλεγμα της Ευρασίας με την Αφρική και ο πυρήνας του συμπλέγματος αυτού της παγκόσμιας νήσου είναι η Ευρασία αυτή είναι η παγκόσμια σκακιέρα κατά Μπρεζίνσκι αυτή είναι η heartland η καρδιά δηλαδή ε μάλλον ο πυρήνας Ευρασίας την καρδιά κατά Μακίντερ και εδώ γίνεται το παγκόσμιο παιχνίδι άρα οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκινάνε τη σχέση τους με τις υπόλοιπες δυνάμεις στον πλανήτη με ένα μεγάλο πλεονέκτημα και ένα μεγάλο μειονέκτημα. Το μειονέκτημα είναι είναι ότι βρίσκονται μακριά από την παγκόσμια σκακιέρα είναι στο περιθώριο, είναι επαρχία του παγκόσμιου συστήματος και το πλεονέκτημα είναι πάλι το ίδιο ότι βρίσκονται μακριά από την παγκόσμια σκακιέρα άρα από τη μία δεν έχουνε άμεση επιρροή στα τεκταινόμενα από την άλλη είναι προστατευμένοι είναι μόνοι τους δεν έχουν επικίνδυνους εχθρούς, γείτονες και προστατεύονται από τους δύο μεγάλους ωκεανούς για να προστατεύονται όμως από τους ανοιχτούς ωκεανούς από τους ωκεανούς πρέπει να ελέγχουν τους ωκεανούς άρα φέρνουν ένα πολύ ισχυρό ναυτικό είναι λοιπόν η αρχετυπική ναυτική δύναμη στον πλανήτη, χρησιμοποιώντας τους ωκεανούς λοιπόν τις θάλασσες ως δίαυλο μπορούνε να καλύπτουν και τους συμμάχους τους που είναι το προγεφύρωμα τους είναι και αυτές θαλάσσιες δυνάμεις ή κοντά στη θάλασσα είναι η Αγγλία είναι η Αυστραλία είναι η Νέα Ζηλανδία και είναι και αυτό που έλεγε ο Μπρεζίνσκι το προγεφύρωμα τους στην Ευρώπη δηλαδή η δυτική Ευρώπη τι γίνεται λοιπόν είναι κρίσιμης σημασίας για αυτούς να μην αναπτυχθεί κάποια ενιαία Ευρασιατική δύναμη όχι μόνο γενικώς και αορίστως γιατί θα είναι εχθρική απέναντί τους θα είναι πολύ ισχυροί δεν είναι μόνο γενικώς στο ισχυρή είναι και ειδικώς. Να το σκεφτούμε πολύ απλά ότι ο οι δυνάμεις οι χερσαίες δυνάμεις που βρίσκονται στην Ευρασία για τα συμφέροντα των Αμερικανών πρέπει να είναι ανταγωνιστικές μεταξύ του να πολεμάει η μία την άλλη ή να απειλεί να πολεμήσει η μία την άλλη γιατί αν απειλεί να πολεμήσει η μία την άλλη θα δίνουνε τους περιορισμένους έτσι κι αλλιώς πόρους που έχουνε για μεγάλους χερσαίους στρατούς και όχι για ναυτικά που έτσι κι αλλιώς δεν τους πολύ ενδιαφέρει αλλά ενδιαφέρει πάρα πολύ τους Αμερικανούς εάν πάψουν να πολεμάνε μεταξύ τους τότε δεν θα χρειάζονται μεγάλη στρατό και τότε θα μπορούνε να αφιερώσουν τις πολύ μεγαλύτερες των Ηνωμένων Πολιτειών με πηγές που έχουνε τους φυσικούς πόρους, τις δυνατότητες βιομηχανικές δυνατότητες λόγω μεγεθών για να φτιάξουνε πολεμικό ναυτικό και ένα -πανεύκολα το πούμε έτσι- πολεμικό ναυτικό αργά ή γρήγορα θα είναι πολύ ισχυρότερο από αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών ακόμη και αν δεν απειλήσει άμεσα τις Ηνωμένες Πολιτείες" 
      Πηγή: Παραπολιτικά (Εκπομπή Ο Εξαρχείων)
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Χαίρει στον τάφο ο Νιχάτ Ερίμ: «Οι Κύπριοι δεν είναι και τόσο Έλληνες τελικά» υποστηρίζει ύποπτη έρευνα που κόστισε 38 εκατ. ευρώ!
      Μια «έρευνα» προσβολή προς των Ελληνισμό της Κύπρου…
      Διαβάσαμε μια πολύ ανησυχητική είδηση στην αγγλόφωνη «Cyprus Mail» της 12ης Μαρτίου 2025. Στην οποία συνοψίζονται ξαφνικά τα αποτελέσματα μιας περίεργης το ελάχιστον, «έρευνας» του Πανεπιστημίου της Κύπρου. Που ούτε λίγο ούτε πολύ αποφαίνεται (όπως προβάλει και ο τίτλος της είδησης) ότι «Οι Κύπριοι δεν είναι και τόσο Έλληνες τελικά»!
      Δρ. Νιχάτ Ερίμ
      Μεγάλη σύμπτωση θα έλεγε ένας, παραμονές της περιβόητης Πενταμερούς στις 17 Μαρτίου 2025, να τίθεται σε διάλογο το πόσο «Έλληνες» είναι οι «Ελληνοκύπριοι» από την “Cyprus Mail”, με ένα χρηματοδοτούμενο project εκατομμυρίων από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Κυπριακή Κυβέρνηση!
      Ακόμα πιο περίεργο το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι η επιχορήγηση έχει ημερομηνία ξεκινήματος την 1.10.2019 και ολοκλήρωσης την 30.9.2027. Γιατί λοιπόν, η δημοσιότητα της «έρευνας» αυτή την εβδομάδα, από τόσες άλλες πριν ή μετά;
      'CY-BIOBANK Grant agreement ID: 857122' has a 'Start date' of 1 October 2019 and an 'End date' of 30 September 2027.
      https://cordis.europa.eu/project/id/857122/results
      https://www.nature.com/articles/s41598-024-78644-4
      https://cyprus-mail.com/2025/03/11/cypriots-not-so-greek-after-all-new-study-shows
      Είχαμε την εντύπωση ότι τέτοιου είδους «έρευνες», για τις φυλετικές (racial) και τις γενετικές καταβολές (genetic origins) ανθρώπων είχαν εγκαταλειφθεί με την ήττα του καθεστώτος του Χίτλερ στη Γερμανία.
      Η «έρευνα» του Πανεπιστημίου της Κύπρου σύμφωνα με τον σύνδεσμο πιο κάτω, αναφέρεται σε πηγές χρηματοδότησής της, ως από την Κυπριακή Κυβέρνηση, από τους πολίτες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και της ΚΔ) μέσω του «EU Horizon project» και το Πανεπιστήμιο Κύπρου.
      https://cordis.europa.eu/project/id/857122/results
      https://biobank.cy/academic-council/
      https://biobank.cy/cy-biobank-2/
      H επιχορήγηση από την ΕΕ φθάνει σχεδόν τα €15 εκ. ευρώ. ( €14.999.976,25).
      Προστίθενται και από την Κυπριακή Δημοκρατία άλλα €15 εκ. και €8 εκ. από το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Δηλαδή σύνολο €38 εκατομμύρια ευρώ για να μας πουν ότι …«Οι Κύπριοι δεν είναι τόσο Έλληνες τελικά»…
      Αυτό που προβάλει αυτή η «έρευνα» ενσυνείδητα ή ασυνείδητα και συνοπτικά είναι ένα δώρο στην κατοχική Τουρκία και το σχέδιο δρα Νιχάτ Ερίμ Νοεμβρίου 1956 για επανάκτηση της Κύπρου.
      (Ολόκληρη η έκθεση Ερίμ σε ελληνική μετάφραση από τον κ. Χρ. Ιακώβου βρίσκεται στα βιβλία Κώστα Ν. Χατζηκωστή «Επτά Προεδρικά Πορτραίτα» 2023 και «ΞΥΠΝΑΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΚΡΙΤΕΣ σας οι ΝΕΚΡΟΙ και οι ΑΓΕΝΝΗΤΟΙ» 2025).
      Η ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελευθερία έκφρασης είναι σεβαστές αλλά όλα έχουν τα ηθικά όριά τους. Ειδικά σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα από μια Τουρκία που από το 1956 έχει σχέδιο για επανάκτηση της Κύπρου με χίλιους δύο τρόπους εξού και οι δύο τουρκικές εισβολές του 1974. Που περιλάμβαναν και τον σκόπιμο εποικισμό με κουβαλητούς από τα βάθη της Ανατολίας.
      Ο οποίος (σκόπιμος εποικισμός βάση σχεδίου Ερίμ 1956) ξεκίνησε ευθύς μετά τις δύο εισβολές και εντατικοποιήθηκε το 1975… Μεταφέροντας καραβάνια εποίκων από τα βάθη της Ανατολίας μαζί με τους μουχτάρηδές τους, όπως αναλυτικά αναφέρουν βρετανικές εκθέσεις της Βρετ. Ύπατης Αρμοστείας στη Λευκωσία προς το Λονδίνο. Ακριβώς για να αυξήσουν τον αριθμό των Τούρκων της Κύπρου από το μειονοτικό του 18% που ήταν το 1960.
      Σημειώνω εδώ, ότι ο ανώτερος αξιωματούχος στο Φόρεϊν Όφις Sir John Killick, στη συνεδρία στην Ουάσιγκτον με τον Αμερικανό Υπ. Εξωτερικών Dr. Henry Kissinger στις 27 Αυγούστου 1974, είχε αναφέρει ότι η Τουρκία θα ξεκινούσε ενίσχυση του τουρκικού πληθυσμού κουβαλώντας εποίκους από την Τουρκία.
      (Ο Sir John Killick είχε ηγηθεί της ομάδας που εστάλη από τον Βρετ. Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας James Callaghan για να εξασφάλιζαν πρόσωπο με πρόσωπο την υποστήριξη του Kissinger στην ΛΥΣΗ ΤΟΥΣ, τη Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία όπως ήθελαν οι Τούρκοι, που είχαν ήδη αποφασίσει στο Φόρεϊν Όφις στις 16.8.1974).
      (Βιβλίο Φ.Α. «Διζωνική vs Δημοκρατία – 1955-2019»).
      Γι’ αυτό τέτοιες έρευνες επηρεάζουν προς τον διαχωρισμό, την πόλωση και τις άμεσες αλλά και έμμεσες διακρίσεις που είναι ικανές να προκύψουν τονίζοντας εθνικές διαφορές. (Κοιτάξτε τι συμβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο).
      Εκείνο που το Πανεπιστήμιο Κύπρου όφειλε και οφείλει είναι να διεξάγει έρευνες, με τις χορηγίες ή μη της ΕΕ, για να καταγράψει τον σκόπιμο εποικισμό και την έκτασή του πάνω στις κλεμμένες περιουσίες των Ελλήνων (όχι τον Ελληνόφωνων) της Κύπρου. Να ενισχύσει τα όσα καταγράφονται στις ετήσιες εκθέσεις του Αμερικανικού Στέιτ Ντιπάρτμεντ για το δουλεμπόριο που διεξάγεται εκεί, την πορνεία, την εκμετάλλευση και κακομεταχείριση γυναικών και παιδιών και πάσης φύσεως διαφθορά, καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνών συμβάσεων…
      Τελικά, το τελευταίο βιβλίο του κ. Κώστα Ν. Χατζηκωστή του συγκροτήματος ΔΙΑΣ, «ΞΥΠΝΑΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ» δεν μπορούσε να εκδοθεί σε καλύτερο χρόνο…
      Φανούλα ΑργυρούΕρευνήτρια/δημοσιογράφος
      Υ.Γ.: Ήδη βρήκαμε τρεις αναρτήσεις που άρχισαν να κεφαλαιοποιούν την «έρευνα» αυτή εις βάρος των ελληνικών μας συμφερόντων στην Κύπρο και της καταγωγής μας. Η πρώτη μάλιστα είναι τουρκική με έδρα το Λονδίνο, η οποία ανοικτά υποστηρίζει τον διαχωρισμό και το παράνομο καθεστώς στα κατεχόμενα.
      Η τουρκική ιστοσελίδα www.tcexist.com φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Cyprus’s Genetic Truth: Debunking the Myth of Greek Cypriot DNA» με την πρώτη παράγραφο:
      «A recent genetic study published in Cyprus Mail has unveiled that Cypriot men possess, only 10% and rarely at most, 30% Greek ancestry, debunking the long-held belief that Cyprus is an inherently Greek island.»
      https://www.tcexist.com/tce-articles/cypruss-genetic-truth-debunking-the-myth-of-greek-cypriot-dna
      «Cypriot DNA Study Reveals Limited Greek Ancestry, Diverse Origins»
      https://greekcitytimes.com/2025/03/12/cypriot-dna-study-reveals-limited-greek-ancestry-diverse-origins/
      «Most Cypriots Don’t Have Greek Descent – Nor Turkish – Study Finds»
      https://www.thenationalherald.com/most-cypriots-dont-have-greek-descent-nor-turkish-study-finds/
      Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ - Ανάρτηση του Βρετανικού Υπουργείου Άμυνας σε ιστοσελίδα των βρετανικών βάσεων για δεκαετίες και που μεταφέρθηκε στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο.
      Few countries can trace the course of their history over 10,000 years, but in approximately 8,000 BC the island of Cyprus was already inhabited and going through its Neolithic Age. Of all the momentous events that were to sweep the country through the next few thousand years, one of the most crucial was the discovery of copper - or Kuprum in Latin - the mineral which took its name from “Kypros”, the Greek name of Cyprus, and generated untold wealth.
      The island’s strategic position, its copper deposits and its timber attracted the first Greeks who came to the island over 3,000 years ago at the end of the Trojan wars. They settled down, bringing in with them and establishing the Greek identity.
      Over the centuries Cyprus came under the sway of various rulers including the Egyptians. Assyrians, Persians, the successors to Alexander the Great and the Romans, before Cyprus became part of the Byzantine Empire. Later came the Crusaders, the Frankish Lusignans and Venetians, Ottomans and British.
      Cyprus gained its independence in 1960, for the first time in 3,500 years, but the Greek identity of language and culture has been retained.
      http://webarchive.nationalarchives.gov.uk/+/http:/www.mod.uk:80/DefenceInternet/DefenceFor/ServiceCommunity/ACyprusPosting/Background/
      Πηγή: simerini.sigmalive.com
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η γέννα...


       
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      Οι ισραηλινοί βαράνε το νταούλι και Ελλάδα-Κύπρος αρχίζουν τους χορούς: Νεκρανάσταση του «3+1» (χωρίς τις ΗΠΑ;) ελέω Συρίας!

      «Η προώθηση της περιφερειακής συνεργασίας μέσω της διασυνδεσιμότητας καθιστά την περιοχή μας πιο ασφαλή και ανθεκτική σε ένα περιβάλλον γενικότερης αστάθειας», ανέφερε ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, μετά την ολοκλήρωση της τριμερούς συνάντησης Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ στην Αθήνα με τη συμμετοχή του υπουργού Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Κόμπου και του υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ Γκίντεον Σαάρ.Υπογράμμισε πως οι τρεις χώρες προσβλέπουν στη διεύρυνση του σχήματος με την επανενεργοποίηση του «3+1» και τη συμμετοχή των ΗΠΑ και τόνισε πως το θέμα έθεσε ο ίδιος στον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Μάρκο Ρούμπιο, κατά την πρόσφατη συνάντησή τους στην Ουάσιγκτον, από τον οποίο μάλιστα είχε «καταρχήν θετική ανταπόκριση».Όπως υπογράμμισε, στηρίζουμε «την ενεργοποίηση της Μόνιμης Γραμματείας του Τριμερούς Σχήματος Συνεργασίας με έδρα τη Λευκωσία για τον καλύτερο συντονισμό μας».«Προωθούμε την ενίσχυση της συνεργασίας και των κοινών μας δράσεων στον τομέα του εμπορίου, της οικονομίας, της προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος, της πολιτικής προστασίας και της κυβερνοασφάλειας», επισήμανε και προσέθεσε: «Ιδιαίτερη σημασία αποδίδουμε στη μεταξύ μας ενεργειακή συνεργασία και διασυνδεσιμότητα, η οποία αναγνωρίζεται και ενθαρρύνεται από το Διεθνές Δίκαιο».Σημείωσε δε πως η παρουσία των δύο υπουργών στην Αθήνα επισφραγίζει τη βούληση «να εργαστούμε από κοινού για την εδραίωση τόσο της ίδιας της συνεργασίας μας, όσο και της σταθερότητας και της ασφάλειας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής».«Η γεωγραφία είναι η μόνη σταθερά σε μια γεωπολιτική εξίσωση», επισήμανε. «Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ σχηματίζουν ένα νοητό τρίγωνο που συνδέει Ευρώπη, Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή».
      «Κορυφαία προτεραιότητα της εξωτερικής μας πολιτικής το Κυπριακό»
      Χαρακτήρισε κορυφαία προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής το Κυπριακό και σημείωσε πως η ελληνική κυβέρνηση, σε σύμπνοια με την Κυπριακή Δημοκρατία, εξήντλησε όλους τους διπλωματικούς διαύλους, έτσι ώστε το Κυπριακό να καταστεί μείζον θέμα στην Ατζέντα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ.Στις 17 και 18 Μαρτίου στη Γενεύη πραγματοποιείται η διευρυμένη συνάντηση που καλεί ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ.«Θα στηρίζουμε πάντα τις προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση, όπως αυτή καθορίζεται στα Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για μία Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία.Σε έναν κόσμο γεμάτο προκλήσεις η διαίρεση δεν μπορεί να είναι λύση. Λύση είναι μόνο η σύνθεση», υπογράμμισε χαρακτηριστικά.Επισήμανε πως η επανεκκίνηση αποτελεί ένα σημαντικό βήμα έτσι ώστε να λυθεί το πρόβλημα της Κύπρου, το οποίο αποτελεί στην πραγματικότητα ένα πολύ ισχυρό πλήγμα για τη διεθνή νομιμότητα, ένα πεδίο διαίρεσης σε κρίσιμες εποχές.«Η στάση της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει χαρακτήρα δημιουργικό, ωφέλιμο, επιχειρεί να συνθέσει υπό τη σκέπη του ΟΗΕ και των ψηφισμάτων του τις αντιθέσεις οι οποίες υφίστανται».Τόνισε δε πως «υπάρχει διάθεση εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας να προσέλθει με αυτόν τον δημιουργικό τόνο.Η ελληνική κυβέρνηση θα σταθεί αρωγός. Η Κύπρος θα πρέπει και πάλι να ενωθεί. Είναι απαίτηση των καιρών και οφειλόμενο στην ιστορία του».
      [iEpikaira: Στο ίδιο έργο θεατές... (περισσότερα ενδεικτικά ΕΔΩ) Οι ισραηλινοί βαράνε το νταούλι και Ελλάδα-Κύπρος αρχίζουν τους χορούς... Δηλαδή μόνο με μια απλή δήλωση του υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ ότι οι ΗΠΑ ενημερώθηκαν, εμείς θεωρούμε ότι το «3+1» νεκραναστήθηκε; Η συνέχεια παρακάτω...]
      Πηγή: bankingnews.gr
      Μητσοτάκης: Οι στρατηγικές σχέσεις Ελλάδας-Ισραήλ ενισχύουν τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο
      Ενίσχυση της σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε την Πέμπτη με τον Ισραηλινό Υπουργό Εξωτερικών Γκίντον Σαάρ στο γραφείο του στο Μέγαρο Μαξίμου. Μετά τη συνάντηση, ο Μητσοτάκης δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι οι συζητήσεις επικεντρώθηκαν στην περαιτέρω ανάπτυξη των διμερών στρατηγικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Τόνισε ότι η κυβέρνηση του αποδίδει μεγάλη σημασία στη στρατηγική σχέση Ελλάδας–Ισραήλ, που θα συμβάλλει στην ενίσχυση της σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.
      Προτού ξεκινήσει η συνάντηση, ο Μητσοτάκης αναφέρθηκε στην παρουσία του Σαάρ σε μια τριμερή συνάντηση Ελλάδας–Ισραήλ-Κύπρου, σημειώνοντας τη σημασία της συνεργασίας αυτής. Ο Σαάρ από την πλευρά του, επισήμανε ότι οι τριμερείς συζητήσεις ήταν πολύ πρακτικές και έθεσαν τις βάσεις για τη μελλοντική συνεργασία στους διάφορους τομείς.
      Νωρίτερα, οι Υπουργοί Εξωτερικών των τριών χωρών είχαν συναντηθεί στην Αθήνα, ενισχύοντας τις σχέσεις τους και την κοινή τους δέσμευση για συνεργασία. Ο Σαάρ χαρακτήρισε τον Μητσοτάκη «καλό φίλο του Ισραήλ και του εβραϊκού λαού», σημειώνοντας ότι η οικογένειά του έχει μια κληρονομιά φιλίας με το Κράτος του Ισραήλ.
      Πηγή: politic.gr
      Η Άγκυρα «αναθερμαίνει» την Τριμερή Ελλάδος-Κύπρου-ΙσραήλΠαναγιώτης ΜίχοςΗ χθεσινή τριμερής συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ, Γιώργου Γεραπετρίτη, Κωνσταντίνου Κόμπου και Γκίντεον Σαάρ αντιστοίχως, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα (η πρώτη μετά τον Σεπτέμβριο του 2023) περιλάμβανε πληθώρα ειδήσεων αλλά και ένα απόσταγμα.
      Τα μέρη φέρεται να συνειδητοποίησαν ότι η αναθέρμανση του σχήματος συνεργασίας τους μέσω στενότερου συντονισμού και ουσιαστικότερης (μεταξύ τους) συνεργασίας είναι το βασικό υπόδειγμα που οφείλουν να ακολουθήσουν προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις κοινές περιφερειακές προκλήσεις –βασικότερη εκ των οποίων είναι η Τουρκία– αλλά και εν γένει τις κρίσεις που προκύπτουν την τρέχουσα εποχή της διεθνούς αβεβαιότητος.
      Για τον λόγο αυτόν αποφασίστηκε η απόπειρα επανεμπλοκής των ΗΠΑ στο τριμερές σχήμα με τη μορφή του «3+1» που λειτούργησε τα παρελθόντα έτη. Το ζήτημα έθεσε και ο κ. Γεραπετρίτης στον Αμερικανό ομόλογό του, Μάρκο Ρούμπιο, στην Ουάσιγκτον με τον δεύτερο να έχει «καταρχήν θετική ανταπόκριση».
      Επιπλέον, συμφωνήθηκε η ενεργοποίηση της Μόνιμης Γραμματείας της Τριμερούς η οποία έχει έδρα τη Λευκωσία (και για καιρό τελούσε εν υπνώσει ακολουθώντας το μοτίβο της Τριμερούς). Ακόμα, τα μέρη συνομολόγησαν σε μια μικρή Τριμερή Συνάντηση Κορυφής το επόμενο διάστημα αλλά και σε μηνιαίες συναντήσεις μεταξύ υπηρεσιακών παραγόντων των υπουργείων Εξωτερικών.
      Ηλεκτρική διασύνδεση
      Οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδος και Κύπρου αναφέρθηκαν στη σημασία της «διασυνδεσιμότητας» και της «συνδεσιμότητας» μεταξύ των τριών κρατών. Αυτή ήταν μια διακριτική αναφορά στον Great Sea Interconnector (GSI), το έργο ηλεκτρικής διασύνδεση Ελλάδος-Κύπρου που έχει «παγώσει» εξαιτίας της επιθετικής και παράνομης στάσης της Άγκυρας επί του πεδίου.
      Κατόπιν ερωτήματος, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών διαβεβαίωσε ότι το έργο θα ολοκληρωθεί. «Είναι ένα πρόγραμμα κοινού ενδιαφέροντος της ΕΕ. Είναι ένα πρόγραμμα διασυνδεσιμότητας μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και τελικώς Ισραήλ. Θα γίνει και θα ολοκληρωθεί. Μεριμνούμε, έτσι ώστε να μην υπάρξει η οποιαδήποτε εμπλοκή στο έργο αυτό. Το πρόγραμμα θα συνεχιστεί με βάση τον προγραμματισμό» σημείωσε.
      Όπως αναμενόταν, το ζήτημα του καλωδίου τέθηκε πίσω από τις κλειστές πόρτες της Τριμερούς. «Συζητήθηκαν όλα τα θέματα κοινής ανησυχίας και ενδιφέροντος» υπογράμμιζαν με έμφαση στο «Μανιφέστο» Ισραηλινοί αξιωματούχοι, τονίζοντας ότι υπάρχει μια ατζέντα «και συζητήθηκε το πως η εφαρμογή της θα επιφέρει ευρύτερη περιφερειακή σταθερότητα». Τα θέματα της ενέργειας-διασυνδεσιμότητας αλλά και το Συριακό ήταν μεταξύ αυτών.
      IMEC
      Από την πλευρά του, ο κ. Κόμπος αναφέρθηκε στον IMEC, τον οικονομικό διάδρομο (μεταφορών, ενέργειας, ψηφιακής συνδεσιμότητας κ.λπ.) που πρόκειται να συνδέσει Ινδία, Μέση Ανατολή και Ευρώπη και θα έχει μήκος 4.800 χιλιόμετρα. Η Αθήνα επιδιώκει να έχει κομβικό ρόλο στο έργο ως πύλη εισόδου στη γηραιά ήπειρο.
      «Οι χώρες μας διαθέτουν αλληλένδετα στρατηγικά και γεωγραφικά πλεονεκτήματα, που μας θέτουν στην τροχιά της γεωοικονομικής εμβέλειας αυτού του σημαντικού έργου. Μαζί, αποτελούμε τον μεσογειακό συνδετικό κρίκο του διαδρόμου» τόνισε ο κύπριος ΥΠΕΞ τοποθετώντας και τη Μεγαλόνησο στο σχετικό κάδρο.
      Οι αναφορές περί IMEC έρχονται σε μια περίοδο στην οποία κυκλοφόρησαν δημοσιεύματα που υποστήριζαν ότι ενδέχεται η Ελλάδα να εξαιρεθεί/αντικατασταθεί από τον ρόλο της στον διάδρομο. Υπό αυτό το πρίσμα, όπως είχε γράψει το «Μανιφέστο», ο κ. Γεραπετρίτης ανέλυσε εκτενώς τα σχέδια της Αθήνας για τον IMEC στον κ. Ρούμπιο, με τον επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας να εκφράζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον τόσο για την πορεία του έργου όσο και για τον ρόλο της Ελλάδος σε αυτόν.
      Τουρκία
      Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι μόνο ο Ισραηλινός υπουργός έκανε ρητή ονομαστική αναφορά στην Τουρκία· ο κ. Κόμπος τη «φωτογράφισε» δίχως να την κατονομάσει ενώ από ελληνικής πλευράς δεν ειπώθηκε τίποτα που να παραπέμπει ευθέως στην άλλη πλευρά του Αιγαίου.
      Ειδικότερα, ο κ. Σαάρ αναφέρθηκε τρεις φορές στην Τουρκία: δύο φορές για να επιστήσει την προσοχή της ΕΕ για την πολιτική της Άγκυρας στη Συρία και εν γένει στη Μέση Ανατολή και μία για να καταδικάσει την τουρκική κατοχή της Μεγαλονήσου.
      [iEpikaira: Σύμφωνα με το Via Diplomacy o ισραηλινός ΥΠΕΞ ανέφερε ότι το Ισραήλ μπορεί να μην έκλαψε την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, αλλά στο νέο καθεστώς Τζολάνι, "είδαμε ότι σφαγιάστηκαν χριστιανοί", και τόνισε ότι η Ευρώπη πρέπει να παίξει ρόλο και η Συρία πρέπει να είναι προσεκτική με τις πολιτικές της με την Τουρκία. Ενώ απαντώντας σε ερωτήσεις αναφέρθηκε στο Κυπριακό είπε ότι η θέση του Ισραήλ είναι σαφής, στηρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου, χαρακτήρισε απαράδεκτη την εισβολή και κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού από την Τουρκία, και είπε ότι είναι εναντίον των προσπαθειών της Τουρκίας να παρουσιάσει τον εαυτό της ως έναν υπερασπιστή της περιφερειακής σταθερότητας.]
      Ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών επισήμανε ότι συνδετικό κρίκο των συζητήσεων «αποτέλεσε η επιτακτική ανάγκη συντονισμού μας σε σχέση με τις αναθεωρητικές βλέψεις τρίτων δρώντων» και πως είναι κοινή θέση Αθήνας, Λευκωσίας και Τελ Αβίβ ότι «η εκμετάλλευση κενών ασφαλείας για προώθηση μονομερών ενεργειών και συμφερόντων τρίτων υπονομεύει την περιφερειακή ισορροπία και ασφάλεια».
      Πριν αλλά και μετά την Τριμερή, πραγματοποιήθηκαν διμερείς συναντήσεις. Στη συνέχεια, ο κ. Κόμπος επισκέφθηκε τον νέο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Τασούλα, για να του μεταφέρει τα συγχαρητήρια του Κύπριου Προέδρου, Νίκου Χριστοδουλίδη. Την ίδια ώρα, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης υποδέχθηκε τον υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ στο Μέγαρο Μαξίμου.
      [iEpikaira: Μήπως το συμπέρασμα των όσων ειπώθηκαν για την Τουρκία από τον ισραηλινό ΥΠΕΞ είναι ότι το "3+1" νεκραναστήθηκε λόγω της παρουσίας της Τουρκίας στην Συρία; Με άλλα λόγια εμμέσως επιβεβαιώνονται το όσα γράφαμε ΕΔΩ! Το "3+1" κανονικά έπρεπε να είναι "3-1" διότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι έναντι των Τούρκων, μόνοι μας θα κληθούμε να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα...]
      Πηγή: tomanifesto.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Washington Post: Ο Trump με στρατηγική «αντιστροφής Kissinger» θέλει Ρωσία για να αποδυναμώσει την Κίνα
      Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Lavrov, σε μια συνέντευξη με Αμερικανούς μπλόγκερ, δήλωσε ότι τα συμφέροντα της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών δεν θα συμπίπτουν ποτέ ούτε κατά 50%.Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Trump επιδιώκει προσέγγιση με τη Ρωσία προκειμένου να αποδυναμώσει την Κίνα, σύμφωνα με την Washington Post.«Ο Trump φαίνεται να επιδιώκει την προσέγγιση με τη Μόσχα - αλλά γιατί;Ορισμένοι υποστηρικτές του Trump το βλέπουν αυτό ως μια μεγάλη στρατηγική», αναφέρει η Washington Post.O Αμερικανός Πρόεδρος χρησιμοποιεί μια στρατηγική «αντίστροφης Kissinger», δηλαδή προσπαθεί να βελτιώσει τις σχέσεις με τη Ρωσία για να αποδυναμώσει την Κίνα, ακόμη και με τίμημα τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία.Η Washington Post αποκαλεί την αποκατάσταση των σχέσεων με τη Ρωσία σε κάποιο βαθμό λογική προκειμένου να επικεντρωθεί στην Κίνα.Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Lavrov, σε μια συνέντευξη με Αμερικανούς μπλόγκερ, δήλωσε ότι τα συμφέροντα της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών δεν θα συμπίπτουν ποτέ ούτε κατά 50%.Ο Lavrov τόνισε επίσης ότι η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ εφαρμόζει τη λογική των σχέσεων των ΗΠΑ με την Κίνα στις σχέσεις της με τη Μόσχα, στις οποίες τα μέρη αλληλοεπικρίνονται, αλλά ταυτόχρονα συνομιλούν.Παράλληλα, ο επικεφαλής του υπουργείου Εξωτερικών διαβεβαίωσε ότι η Ρωσία δεν θα παραβιάσει ποτέ τις νομικές και πολιτικές υποχρεώσεις της που τη δεσμεύουν με την Κίνα.
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Πούτιν για Ουκρανικό: Ναι σε κατάπαυση πυρός αλλά η Ρωσία θέλει σοβαρή πρόταση - Η απάντηση Τραμπ
      Ο Putin δήλωσε ευθέως και δημόσια ότι η κατάπαυση του πυρός είναι «η σωστή ιδέα» και ότι η Ρωσία την υποστηρίζει γιατί «αυτή η δραστηριότητα στοχεύει σε μια ευγενή αποστολή - της αποστολής τερματισμού των εχθροπραξιών και των ανθρώπινων απωλειών».Αλλά ο Putin έδειξε ότι η αμερικανική πρόταση, την οποία στην πραγματικότητα επιβλήθηκε στον Trump από τους Βρετανούς… δεν είναι ένα σοβαρή, καλά μελετημένο έργο που λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα όλων των μερών, αλλά ένα προκλητικό κέλυφος χωρίς περιεχόμενο.Ο Ρώσος πρόεδρος δεν επέκρινε την ιδέα της κατάπαυσης του πυρός: έθεσε απλώς μερικές ερωτήσεις που δεν άφησαν κανέναν περιθώριο…
      Τα αμείλικτα ερωτήματα… που αφόπλισαν την Δύση
      Πώς ταιριάζει το θέμα της κατάπαυσης του πυρός με την κατάσταση στην περιοχή του Kursk, όπου ο ρωσικός στρατός έχει οδηγήσει τις εισβάλλουσες μονάδες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων σε μια παγίδα πυρός που πρόκειται να κλείσει φυσικά; Ποιος με το σωστό μυαλό του και με όλη του τη σοβαρότητα θα άφηνε απλά αυτούς που σκότωναν και βασάνιζαν πολίτες;Ποιος από την ουκρανική πλευρά θα δώσει την εντολή για κατάπαυση του πυρός;Ο Zelensky είναι παράνομος, ο Ανώτατος Διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας αλλά αυτό δεν συνάδει με τον βαθμό του και δεν είναι σύμφωνα με το νόμο.Ποιος και πώς θα παρακολουθεί την τήρηση της εκεχειρίας σε ολόκληρη τη γραμμή επαφής μήκους 2.000 χιλιομέτρων;Ποιος θα θεωρηθεί υπεύθυνος για παραβάσεις;Ποιος θα είναι σε θέση να εγγυηθεί, να ελέγξει και να επαληθεύσει ότι η κατάπαυση πυρός δεν θα χρησιμοποιηθεί για ταχεία αναγκαστική κινητοποίηση, οπλισμό και εκπαίδευση νέων μονάδων των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων;Έτσι, ενώπιον της λεγόμενης παγκόσμιας κοινότητας, ο Ρώσος ηγέτης διέλυσε την εντελώς μη ρεαλιστική φύση, την ασυνέπεια και το ανέφικτο μιας τέτοιας επιπόλαιας «πρότασης» υπό τις παρούσες συνθήκες.
      Ο Putin προχώρησε παραπέρα
      Εάν η ομάδα του Trump αποτελούν ειρηνευτικές δυνάμεις, τότε η ρωσική ομάδα είναι ειρηνευτικές δυνάμεις στο τετράγωνο.Ο Ρώσος πρόεδρος είχε ένα απλό μήνυμα: ο τερματισμός των εχθροπραξιών «πρέπει να είναι αυτός που οδηγεί σε μακροπρόθεσμη ειρήνη και θα εξαλείψει τις βαθύτερες αιτίες αυτής της κρίσης», γιατί η μακροπρόθεσμη ειρήνη είναι ασύγκριτα καλύτερη από μια προσωρινή εκεχειρία, η οποία δεν θα λύσει τίποτα ούτως ή άλλως και μόνο θα παρατείνει τα δεινά που τόσο θρηνεί ο Trump.Αυτοί οι λόγοι έχουν εκφραστεί πολλές φορές: η συνεχής εξαπάτηση της Ρωσίας από τη Δύση, η επέκταση του ΝΑΤΟ στα σύνορά της Ρωσίας, το δυτικής έμπνευσης πραξικόπημα στην Ουκρανία, η καταπίεση και η γενοκτονία των ρωσόφωνων πολιτών, οι υπαρξιακές απειλές για τη Ρωσία ως αποτέλεσμα της πιθανής εισόδου της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.Ακριβώς αυτά αντιμετωπίζει η ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία.Ο Putin τόνισε ότι όλα αυτά είναι σύνθετα ζητήματα που πρέπει να συζητηθούν και να συζητηθούν «σχολαστικά», δηλαδή χωρίς βιασύνη, λεπτομερώς, με τη συμμετοχή εταίρων και συναδέλφων. Δεν υπάρχει λόγος βιασύνης.Σε γενικές γραμμές, «η ίδια η ιδέα του τερματισμού αυτής της σύγκρουσης με ειρηνικά μέσα υποστηρίζεται από την Ρωσία αλλά εφόσον καταλήξουν σε οριστική ειρήνη».
      Σε υστερία ο Zelensky
      Σε αυτό το πλαίσιο, η υστερία στην οποία έπεσε ο Zelensky στο Κίεβο δεν έχει προηγούμενο.Ο Zelensky δήλωσε ότι «ο Putin ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την κατάπαυση του πυρός», αλλά ο παράνομος Πρόεδρος, προφανώς, δεν παρακολούθησε την ομιλία του Ρώσου προέδρου.Ο Trump, με τη σειρά του, μετά τη δημόσια γκάφα των διαπραγματευτών του, αποφάσισε να ακυρώσει τις παραχωρήσεις για μια σειρά ρωσικών τραπεζών που είχαν προηγουμένως επιτραπεί να διεξάγουν ορισμένες εργασίες σχετικά με τις προμήθειες πετρελαίου και έδωσε επίσης οδηγίες να συνεχίσουν τις προμήθειες βομβών GLSDB μεγάλης εμβέλειας στην Ουκρανία.Φαίνεται ότι μετά τη παρέμβαση Putin, το παιχνίδι της διατήρησης της ειρήνης αρχίζει να σβήνει.Η Ρωσία θέλει διαρκεί ειρήνη… και θα το πετύχει εκπληρώνοντας πλήρως τους στόχους της ειδικής επιχείρησης.
      Οι 8 όροι
      1)Η Ρωσία συμφωνεί με την πρόταση να σταματήσουν οι εχθροπραξίες στην Ουκρανία αλλά υπάρχουν πολλά ερωτήματα.2)Δεν είναι σαφές ποιος θα δώσει διαταγές για παύση των εχθροπραξιών και ποιο θα είναι το τίμημα τους.3)Η Ουκρανία μπορεί να χρησιμοποιήσει την προσωρινή κατάπαυση του πυρός για αναγκαστική κινητοποίηση και προμήθειες όπλων, το ζήτημα του πώς θα ελεγχθεί αυτό πρέπει να επιλυθεί.4)Τι θα κάνουμε με αυτήν την περιοχή στο Kalinin στην περιοχή του Kursk;Αν σταματήσουμε τις στρατιωτικές ενέργειες για 30 ημέρες, τι σημαίνει αυτό;Ότι όλοι όσοι είναι εκεί θα φύγουν χωρίς μάχη, πρέπει να τους αφήσουμε να φύγουν από εκεί αφού έχουν διαπράξει πολλά εγκλήματα κατά αμάχων;Ή η ουκρανική ηγεσία θα τους δώσει νέα όπλα;5)Η Ρωσία θα διαπραγματευτεί τα επόμενα βήματα για τον τερματισμό της σύγκρουσης με βάση την επιτόπια κατάσταση.6)Συμφωνούμε με τις προτάσεις να σταματήσουν οι εχθροπραξίες.Αλλά προχωράμε από το γεγονός ότι αυτή η παύση πρέπει να είναι τέτοια που θα οδηγήσει σε μακροπρόθεσμη ειρήνη και θα εξαλείψει τις αρχικές αιτίες αυτής της κρίσης.7)Η κατάσταση στη ζώνη μάχης αλλάζει ραγδαία, η Ουκρανία πρέπει να παύσει το πυρ με βάση την κατάσταση στο έδαφος.Το μέτωπο είναι σήμερα έκτασης 2.000 χιλιομέτρων.8)Η ομάδα που εισέβαλε στο Ρωσικό έδαφος στο Kursk είναι σε απομόνωση, σε πλήρη απομόνωση, κανείς δεν θα μπορέσει να φύγει.Θα υπάρχουν μόνο δύο τρόποι: να παραδοθούν ή να πεθάνουν. Και σε αυτές τις συνθήκες, νομίζω, θα ήταν πολύ καλό για την ουκρανική πλευρά να επιτύχει μια εκεχειρία για 30 ημέρες.
      Πηγή: bankingnews.gr
      Trump: Ελπιδοφόρο το μήνυμα Putin αλλά περιμένω περισσότεραΟ Αμερικανός ηγέτης πρόσθεσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες συζητούν πολλές λεπτομέρειες για μια τελική συμφωνία για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
      Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Trump δήλωσε ότι θεωρεί ελπιδοφόρα τα λόγια του Ρώσου προέδρου για την πιθανότητα κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία.Πρόσθεσε ότι θα χαρεί να συναντηθεί με τον Putin και να μιλήσει.Ο Αμερικανός ηγέτης πρόσθεσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες συζητούν πολλές λεπτομέρειες για μια τελική συμφωνία για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία.Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ουάσιγκτον συζητά το εδαφικό ζήτημα με το Κίεβο, συμπεριλαμβανομένων των εδαφών που θα χάσει η Ουκρανία ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης, καθώς και το ζήτημα του ελέγχου του πυρηνικού σταθμού Zaporizhzhya.
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      CNNTurk: Οι αμερικανικές δυνάμεις θα παραμείνουν στη Συρία

      «Η στρατιωτική αποστολή των ΗΠΑ στη Συρία παραμένει ως την οριστική ήττα του Ισλαμικού Κράτους».
      Ο ανταποκριτής του CNNTurk μεταδίδει ότι, σύμφωνα με δήλωση από το αμερικανικό Πεντάγωνο, «η στρατιωτική αποστολή των ΗΠΑ στη Συρία παραμένει ως την οριστική ήττα του Ισλαμικού Κράτους».
      Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η συσσωμάτωση των υπό κουρδική ηγεσία Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) με την Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS) είναι το πρώτο και θεμελιώδες βήμα για τον τερματισμό του συριακού εμφυλίου πολέμου, ενώ «το Πεντάγωνο θα συνεχίσει να παρακολουθεί στενά την κατάσταση».
      Κατόπιν αυτής της τοποθέτησης από την πλευρά της Ουάσινγκτον, η αναμενόμενη από την Τουρκία αποχώρηση των στρατιωτικών δυνάμεων ΗΠΑ από τη Συρία παραμένει σε εκκρεμότητα, παρά την προσπάθεια της ‘Αγκυρας να πείσει πως ο πόλεμος κατά του Ισλαμικού Κράτους μπορεί να αναληφθεί πλέον από πενταμερή περιφερειακό μηχανισμό με συμμετοχή της Τουρκίας, του Ιράκ, της Ιορδανίας, του Λιβάνου και της Συρίας. Η προοπτική αυτή ετέθη κατά τη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών και ‘Αμυνας, με τη συμμετοχή και των αρχηγών των υπηρεσιών πληροφοριών των πέντε χωρών, στις 8 Μαρτίου, στο Αμμάν της Ιορδανίας.
      Πηγές του τουρκικού υπουργείου ‘Αμυνας, κατά τη σημερινή τακτική ενημέρωση των αμυντικών συντακτών δήλωσαν σχετικά με τη συμφωνίας SDF-Δαμασκού τα εξής: «Θα δούμε τον τρόπο εφαρμογής της συμφωνίας και τον αντίκτυπό της στο πεδίο. Θα παρακολουθούμε από κοντά τα θετικά ή τα αρνητικά αποτελέσματα και τις καθαρές εκροές της. Ως Τουρκία, η αποφασιστικότητά μας στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας συνεχίζεται».
      Την Τρίτη, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χαιρέτισε τη συμφωνία των Κούρδων με τη Δαμασκό και ζήτησε να εφαρμοστεί στο ακέραιο. Τόνισε πως αποδίδει μεγάλη σημασία στην ενίσχυση της ενότητας της Συρίας και βλέπει κάθε προσπάθεια για την απαλλαγή της Συρίας από την τρομοκρατία ως ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.
      Πηγή: ΑΠΕ- ΜΠΕ geopolitico.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Σε δοκιμασία η δημοκρατία στην Ευρώπη - Συλλαμβάνονται ακόμη και υποψήφιοι Πρόεδροι

      Σύγκρουσις των Βρυξελλών με την Ουάσιγκτων μέσω Ρουμανίας – Η απαγόρευσις της υποψηφιότητος Γκεοργκέσκου Οι προειδοποιήσεις Βανς για την απομάκρυνση της ΕΕ από τις αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας
      ΔΥΣΤΥΧΩΣ η κατάστασις στην Ρουμανία επιβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους του Αμερικανού αντιπροέδρου Τζαίυ Ντι Βανς, ότι η Ευρώπη έχει απομακρυνθεί από τις κοινές αξίες που την συνδέουν με τις ΗΠΑ. Από τις θεμελιώδεις αρχές της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Δεν άρεσε στο διοικητικό σύστημα της χώρας το γεγονός ότι ο Καλίν Γκεοργκέσκου, ένας Ρουμάνος Πατριώτης, ήλθε πρώτος στις προεδρικές εκλογές και τις ακύρωσαν. Και επειδή οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι είναι πρώτος και με διαφορά εν όψει των νέων εκλογών που θα διεξαχθούν τον Μάιο, τώρα τον συλλαμβάνουν και του απαγορεύουν να είναι υποψήφιος.
      Αυτό ξεπερνά ακόμη και τις μεθοδεύσεις των συνασπισμών των ηττημένων που κρατούν μακρυά από την Κυβέρνηση κόμματα που κερδίζουν συνεχώς έδαφος στην λαική ψήφο, όπως συμβαίνει στην Αυστρία και την Γερμανία. Ξεπερνά την κατάσταση στην Γαλλία όπου ο Πρόεδρος Μακρόν συνείργησε με την αριστερά, προκειμένου να στερήσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία από το κόμμα της Μαρίν Λε Πεν που ήλθε πρώτο σε ψήφους. Είναι όμως μια ένδειξις του σημείου στο οποίο προτίθενται να φθάσουν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών και τα κατά τόπους ενεργούμενά τους, προκειμένου να επιβάλλουν τα σκοταδιστικά και ανελεύθερα πρότυπα, τα οποία ψευδεπιγράφως έχουν ονομάσει «φιλελευθερισμό». Όταν η δημοκρατία οδηγεί σε λύσεις που δεν τους είναι αρεστές, απλώς καταργούν την δημοκρατία.
      Το είπε ξεκάθαρα ο Τζαίυ Ντι Βανς κατά την ιστορική ομιλία του στην διάσκεψη του Μονάχου, αναφερόμενος μάλιστα ειδικώς στην Ρουμανία και στην ουσιαστική κατάργηση της δημοκρατίας στην χώρα αυτή, διά της εργαλειοποιήσεως του Συνταγματικού Δικαστηρίου: «Αυτό που με ανησυχεί είναι η εσωτερική απειλή. Η απομάκρυνσις της Ευρώπης από ορισμένες από τις πιο θεμελιώδεις αξίες της: τις κοινές αξίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
      »Μου έκανε εντύπωση που ένας πρώην Ευρωπαίος Επίτροπος ενεφανίσθη προσφάτως στην τηλεόραση και ακουγόταν χαρούμενος, επειδή η ρουμανική κυβέρνησις μόλις είχε ακυρώσει τις εκλογές που είχαν διεξαχθεί. Προειδοποίησε ότι εάν τα πράγματα δεν πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στην Γερμανία. Αυτού του είδους οι δηλώσεις σοκάρουν τους Αμερικανούς. Για χρόνια μας λένε ότι όλα όσα χρηματοδοτούμε και υποστηρίζουμε είναι στο όνομα των κοινών δημοκρατικών αξιών μας. Τα πάντα, από την πολιτική μας για την Ουκρανία έως την ψηφιακή λογοκρισία, χαρακτηρίζονται ως υπεράσπισις της δημοκρατίας. Αλλά όταν βλέπουμε τα ευρωπαικά δικαστήρια να ακυρώνουν εκλογές και ανώτερους αξιωματούχους να απειλούν να ακυρώσουν και άλλες, θα πρέπει να αναρωτηθούμε εάν τηρούμε σε υψηλό επίπεδο τα πρότυπα».
      Το γεγονός είναι ότι η δημοκρατία στην Ευρώπη περνά δοκιμασία. Πλέον και στην Ρουμανία, στον εύκολο χαρακτηρισμό «ακροδεξιός» έχει προστεθεί και αυτός του «φιλορώσσου» για όποιον πολιτικό δεν συμμορφώνεται με την γραμμή των Βρυξελλών και δεν θέλει να υποταχθεί στα εφιαλτικά σενάρια που διαμορφώνουν για το μέλλον. Όπως ο Γκεοργκέσκου. Τον δρόμο για την απαγόρευση της υποψηφιότητός του, τον «έστρωσε» η εισαγγελία ασκώντας ποινικές διώξεις εις βάρος του για έξι αδικήματα. Τον κατηγορεί μεταξύ άλλων ότι υπεκίνησε ενέργειες κατά της συνταγματικής τάξεως, έκανε ψευδείς δηλώσεις αναφορικά με την χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας του και ίδρυσε μια φασιστική και αντισημιτική οργάνωση. Για τα αδικήματα αυτά μάλιστα συνελήφθη όταν προσήρχετο για κατάθεση της υποψηφιότητός του.
      Φυσικά, ο υποψήφιος της ρουμανικής ταυτοτικής δεξιάς θα προσφύγει στο Συνταγματικό Δικαστήριο, ήδη όμως πολιτικοί παρατηρητές στο Βουκουρέστι σπεύδουν να προδικάσουν ότι είναι απίθανο να του επιτρέψει το Συνταγματικό Δικαστήριο να είναι και πάλι υποψήφιος για την προεδρία της Ρουμανίας.
      Από την στιγμή κατά την οποία έγινε γνωστή η απαγόρευσις την οποία επέβαλλε η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή στην υποψηφιότητα Γκεοργκέσκου, το Βουκουρέστι συγκλονίζεται από επεισόδια. Οι πολίτες έχουν βγεί στους δρόμους και διαμαρτύρονται για τον αποκλεισμό του υποψηφίου τους. Πολλοί προσπάθησαν να εισβάλλουν στα γραφεία της Εκλογικής Επιτροπής. Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι η πάνδημη διαμαρτυρία μεθοδεύθηκε από ρωσσικά «μπότς» του διαδικτύου! Είναι η εύκολη δικαιολογία αυτών που αρνούνται την πραγματικότητα.
      Να σημειώσουμε εδώ ότι υπήρξε προηγούμενο και στις εκλογές του Οκτωβρίου, όταν το Συνταγματικό Δικαστήριο (αυτό που θα κρίνει τώρα την προσφυγή του Γκεοργκέσκου), είχε εμποδίσει την υποψηφιότητα μιάς άλλης υποψήφιας την οποία χαρακτήρισε «ακροδεξιά», υποστηρίζοντας ότι οι αντιευρωπαικές, φιλορωσσικές απόψεις της την καθιστούν ακατάλληλη για την προεδρία…
      Πηγή: estianews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Le Figaro: Γιατί καταρρέει η Δύση;
      ΔΥΣΗ: Η κατάρρευση οφείλεται στον αποκλεισμό των απλών ανθρώπων!
      Συνέντευξη του Christophe Guilluy στον Alex. DevecchioC. Guilluy: «Η κατάρρευση της Δύσης δεν οφείλεται στον «παγκόσμιο Νότο», το Ισλάμ ή τον wokisme, την κατάρρευση των γεννήσεων· οφείλεται στην επιλογή των ελίτ να φιμώνουν τους απλούς ανθρώπους που δημιουργούν και διαιωνίζουν τον πολιτισμό».
      LE FIGARO. – Το νέο σας βιβλίο, Μητρόπολη και Περιφέρεια, έχει τη μορφή μύθου του Όργουελ. Διηγείστε την εξέγερση και τη νίκη της Περιφέρειας επί της Μητροπόλεως. Aυτή η νίκη αντιπροσωπεύει την πολιτισμική αλλαγή που σαρώνει τη Δύση;
      CHRISTOPHE GUILLUY. – Ναι, καλά καταλάβετε· πιστεύω μάλιστα ότι είναι η πιο ρεαλιστική περιγραφή της πολιτιστικής και πολιτικής ανατροπής της Δύσης που βρίσκεται σε εξέλιξη. Μια σεισμική δύναμη, η οποία τρέφεται για δεκαετίες από το ξεπούλημα της μεσαίας και εργατικής τάξης από ένα μοντέλο που δεν αποτελεί πλέον κοινωνία – αυτό της Mητρόπολης – βρίσκεται στη διαδικασία μετάβασης από τον έναν κόσμο στον άλλο. Το πολιτιστικό κέντρο βάρους των δυτικών κοινωνιών πρόκειται να μετατοπιστεί προς τη συνήθη πλειοψηφία, προς την Περιφέρεια. Θα πρόκειται για την κορύφωση αφού, εδώ και είκοσι χρόνια, όλες ανεξαιρέτως οι κοινωνικές ή πολιτικές διαμαρτυρίες εμφανίζονται στις περιφέρειες και πουθενά αλλού.
      Η νίκη του Τραμπ στις ΗΠΑ είναι συνέπεια αυτής της στροφής;
      Είναι γνωστό ότι η αμερικανική πλειοψηφία, η εργατική και η μεσαία τάξη, ζει στην Περιφέρεια. Ήταν αυτή που έφερε τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι, σε αντίθεση με ό,τι φανταζόμαστε, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν δημιούργησε αυτό το κίνημα: αντίθετα, προσαρμόστηκε σε αυτό. Ειδικότερα, με τη συμβουλή του JD Vance, ενσωμάτωσε (κάτι που δεν είχε κάνει το 2020), τις νέες προσδοκίες και κυρίως την πραγματικότητα αυτών των δημοφιλών στρωμάτων που δεν μοιάζουν πλέον με τα δημοφιλή στρώματα του περασμένου αιώνα. Αυτή η γνωστή πλειοψηφία είναι –όπως στη Γαλλία– σε μεγάλο βαθμό έχει απο-ιδεολογικοποιηθεί (με το τέλος του διαχωρισμού δεξιά/αριστερά) και αυτονομήθηκε (θύμα του πολιτιστικού εξοστρακισμού). Τέλος, έχει ανασυντεθεί δημογραφικά. Στη Δύση, οι εργατικές τάξεις είναι πλέον πολυεθνικές και πολυθρησκευτικές, αλλά μπορούν να ενωθούν για να υπερασπιστούν έναν τρόπο ζωής, κοινές αξίες και την επιθυμία να συνεχίσουν να «δημιουργούν κοινωνία» απορρίπτοντας την ιδέα μιας ρευστής, αδιάφορης κοινωνίας. Ήταν η κατανόηση αυτής της δημογραφικής ανασύνθεσης μέσα στην εργατική τάξη που επέτρεψε στον Τραμπ να κερδίσει σχεδόν το ήμισυ των ψήφων των Λατίνων – και ένα κλάσμα της ψήφου των μαύρων – χωρίς τις οποίες δεν θα μπορούσε να κερδίσει.
      Από αυτή την άποψη, τι σας έκανε εντύπωση στην ομιλία του JD Vance και στις αντιδράσεις που προκάλεσε;
      Το πιο σημαντικό είναι προφανώς οι αγανακτισμένες και συχνά υπερβολικές αντιδράσεις του μικρού ευρωπαϊκού σαλονιού. Πώς καταντήσαμε; Πώς καταντήσαμε τόσο ευάλωτοι; Τι είναι μια κοινωνία που φοβάται τα λόγια ενός ομιλητή; Είμαστει ακόμα μια ελεύθερη κοινωνία, που στέκεται όρθια; Γιατί ήταν οι εκφράσεις που προκάλεσαν αυτόν τον πανικό. Ωστόσο, ο JD Vance έχει απαγορεύσει στους Ευρωπαίους να σκέφτονται αντίθετα; Οχι. Να προτείνουν ένα εναλλακτικό πρότυπο, να συνομιλήσουν; Οχι. Αλλά, βασικά, νομίζω ότι αυτό που ήταν συγκλονιστικό ήταν η επίκληση μιας παλιάς δημοκρατικής αντίληψης με την οποία οι Ευρωπαίοι νιώθουν πολύ άβολα τώρα: αυτή της ύπαρξης μιας γνωστής πλειοψηφίας και, ακόμη χειρότερα, μιας κυρίαρχης πλειοψηφίας.
      Στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα στη Γαλλία, όταν μιλάμε για την ύπαρξη μιας γνωστής πλειοψηφίας, μας λένε ότι δεν υπάρχει πια, ότι η χώρα αποτελείται μόνο από τμήματα, μειονότητες, κομμάτια εδάφους, εν ολίγοις, ένα συγκρότημα χωρίς κοινές αξίες, εν ολίγοις, ότι «δεν υπάρχει πλέον κοινωνία», όπως έλεγε η Μάργκαρετ Θάτσερ.
      Το παράδοξο είναι να ακούς έναν Αμερικανό να δίνει ένα μάθημα κυριαρχίας σε Ευρωπαίους, που τώρα μιλούν μόνο τη γλώσσα του μάρκετινγκ, τη γλώσσα του πάνελ, του άπειρου κατακερματισμού, για ανθρώπους για τους οποίους η κοινωνία έχει εξαφανίσει το κοινό καλό υπέρ της αγοράς. Στην πραγματικότητα, ο φόβος πανικού της πλειοψηφίας, αντιληπτός κάθε φορά που η Περιφέρεια «τραβάει αυτιά» (δημοψήφισμα 2005, «κίτρινα γιλέκα», Brexit, λαϊκιστική ψήφος κ.λπ.) συνέχισε να δυναμώνει. Θα παρατηρήσετε ότι, η αμερικανική εργατική και μεσαία τάξη αποϊδεολογοποιήθηκαν και θέλησαν με την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ να συνεχίσουν να «δημιουργούν κοινωνία, απορρίπτοντας την ιδέα μιας ρευστής, αδιάφορης κοινωνίας».
      ήδη κλειδωμένες στις μητροπολιτικές τους ακροπόλεις, οι «προοδευτικές» ανώτερες τάξεις απαιτούν τώρα την εγκατάσταση της ZFE (Ζώνες Οχημάτων Χαμηλών Εκπομπών CO2) για να τεθεί οριστικά τέλος σε κάθε συμβίωση με τις λαϊκές τάξεις.
      Θα δείτε, σε λίγο καιρό, Παρίσι, Μπορντό, Λυών, Νέα Υόρκη ή Καλιφόρνια θα ζητήσουν την ανεξαρτησία τους!
      Ο JD Vance είναι παιδί της εργατικής τάξης. Τι συμβολίζει η ανάδειξή του στην αντιπροεδρία των ΗΠΑ;
      Πρώτον, θα ήθελα να υπενθυμίσω ένα σημείο: η λαϊκή καταγωγή δεν λέει τίποτα για την υπέροχη ή την ευτελή άποψη. Οι περισσότεροι από τους κατώτερους που «ανέρχονται» δένουν τέλεια με το σκηνικό, το οποίο διαιωνίζει και το πρότυπο, συχνά προς το χειρότερο. Αυτό που μου αρέσει στον Βανς είναι η καθαρότητα της σκέψης του. Οι δογματικοί θα μιλούσαν για απλούστευση εδώ, προφανώς. Επιπλέον, θυμίζω στο βιβλίο τον ορισμό που μου έδωσαν οι απλοί άνθρωποι για την ευφυΐα: «Έξυπνος είναι κάποιος που καταλαβαίνει τα πράγματα». Αυτός ο ορισμός μας επιτρέπει να κάνουμε μια αρκετά ριζική διάκριση μεταξύ των ηγετών μας και ενός Vance, δεν νομίζετε; Και μετά, εκτιμώ πραγματικά τους ανθρώπους που είναι σε θέση να σκέφτονται ενάντια στο δικό τους στρατόπεδο. Αυτή είναι η περίπτωση του Βανς, ο οποίος ήταν Δημοκρατικός, όπως πολλοί λευκοί από την «εργατική τάξη», είχε υποστηρίξει και τη Χίλαρι Κλίντον και είχε ασκήσει βίαια κριτική στον Τραμπ. Είχε λοιπόν λάβει αμέσως την ευλογία του «Βατικανού», των New York Times και της θυγατρικής τους Netflix, η οποία αγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου του. Και μετά, η καταστροφή: ο Βανς κάνει ειλικρινά μια ριζική στροφή, ομολογώντας ότι έκανε λάθος και υποστηρίζοντας τον Τραμπ επειδή δεσμεύτηκε ιδιαίτερα να σταματήσει τις μετακινήσεις για να ανέλθει. Έκτοτε, ο Τζέι Ντι Βανς στιγματίζεται από εκείνους που τον στήριζαν χθες, παρόλο που, ουσιαστικά, δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά. Δημοκρατικός ή Ρεπουμπλικανός, η ειλικρίνεια της δέσμευσής του να υπερασπίζεται τους απλούς ανθρώπους είναι η ίδια.
      Πέρα από τον Τραμπ ή τον Βανς, βλέπουμε την ανατροπή των πραγμάτων από τη μεσαία και εργατική τάξη;
      Αυτή η επιστροφή των εργατικών τάξεων ξεπερνά τον Τραμπ, τον Βανς και ακόμη και αυτό που ονομάζουμε λαϊκισμό. Αυτή η επιστροφή της πλειοψηφίας δεν είναι μόνο επιστροφή στη δημοκρατία, αλλά και της κοινωνίας, των αξιών της, αλλά και του πολιτισμού. Αυτή είναι μια πτυχή που σπάνια αναφέρεται, αλλά ξεχνάμε ότι πρώτα και κύρια είναι οι λαϊκές τάξεις, η πλειοψηφία, που κάνουν μια κοινωνία να ζει ή όχι. Αυτές δεν είναι μόνο «οι πρώτοι στις αγγαρείες», είναι αυτοί που κάνουν έναν τρόπο ζωής να υπάρχει και να εξελίσσεται, αλλά και, τελικά, ένας πολιτισμός. Αλλά η δυτική ιστορία των τελευταίων πενήντα ετών είναι αυτή ενός προτύπου που πήρε αποστάσεις από τη γνωστή πλειοψηφία που είχε συμβάλει στην οικοδόμηση του δυτικού πολιτισμού. Η κύρια αιτία αυτού που αποκαλείται «η κατάρρευση ή το τέλος της Δύσης» δεν είναι η εμφάνιση του «παγκόσμιου Νότου», του Ισλάμ ή του wokisme, δεν είναι καν η κατάρρευση των γεννήσεων (που είναι παγκόσμιο φαινόμενο με εξαίρεση τη Σαχελική Αφρική), όχι, είναι πρώτα και κύρια η συνέπεια της επιλογής των δυτικών ελίτ που ξεκίνησε τον περασμένο αιώνα: ο αποκλεισμός αυτών που είναι η ψυχή της κοινωνίας, αυτών που κάνουν έναν πολιτισμό να ζει και να διαιωνίζεται: τους απλούς ανθρώπους. Το σεισμικό κίνημα της συνήθους πλειοψηφίας είναι αυτό των στρωμάτων που δεν σκοπεύουν πλέον να μείνουν εκτός παιχνιδιού, αλλά επιθυμούν, αντίθετα, να διαιωνίσουν έναν πολιτισμό που βοήθησαν να οικοδομηθεί.
      Επιστρέφοντας στο βιβλίο σας, γιατί επιλέξατε αυτή τη μορφή, η οποία είναι πολύ διαφορετική από τα προηγούμενα δοκίμιά σας; Αφού προσπαθήσατε επανειλημμένα να περιγράψετε την πραγματικότητα χωρίς να εισακουστείτε από τις «ελίτ», σνομπάρετε με αυτή τη μορφή;
      Ένας μεταφυσικός μύθος για να περιγράψει το μεγάλο σχίσμα της Δύσης, ήταν απαραίτητος, έτσι δεν είναι; Αυτή η μορφή ξεκινά και από μια παρατήρηση: νομίζω ότι ο όγκος των αριθμών και των δεδομένων με τους οποίους κατακλυζόμαστε δεν μας επιτρέπει πλέον να δούμε το ουσιαστικό, δηλαδή την ανάπτυξη δύο τελείως αντιφατικών ανθρώπινων εμπειριών που μας οδηγούν στην άβυσσο. Όσο για τις ελίτ και τις ανώτερες τάξεις, κάνετε λάθος, έχουν καταλάβει και ακούσει τέλεια. Δεν σκοπεύουν όμως να μετακινηθούν για δύο λόγους. Το πρώτο είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος για το κοινό καλό και η έλλειψη θάρρους. Το δεύτερο, και αυτό είναι ένα ουσιαστικό σημείο: οι ελίτ και οι ανώτερες τάξεις δεν παίζουν το ρόλο τους στο πρότυπο που έχουν προωθήσει, αντίθετα, ωφελούνται από αυτό λίγο ή πολύ. Σε αυτό το πλαίσιο, και σε μια εποχή που ο ατομικισμός και ο εγωισμός διαπερνούν όλο και περισσότερο αυτόν τον κόσμο που κυριαρχεί, υπάρχει μικρή πιθανότητα να αναγνωρίσουν μια μέρα ότι έκαναν λάθος. Θα εξελιχθούν μόνο υπό πίεση. Ζούμε σε μια στιγμή που δεν είναι «κοινωνική» ή «οικονομική», αλλά μια υπαρξιακή στιγμή που προφανώς δεν μπορεί να αναχθεί σε στατιστικούς πίνακες ή χάρτες. Το θεμελιώδες ερώτημα είναι αυτό των άκρων, του μυστηρίου του πολιτισμού και των αξιών που υποστηρίζουν την κοινωνία και τον λαϊκό πολιτισμό. Αυτή η υπέρβαση, αυτό το μυστήριο, δεν είναι και δεν θα αποτελέσει ποτέ θέμα για τον ιδεολογοποιημένο κρατικό ερευνητή στις κοινωνικές επιστήμες.«Λαϊκές τάξεις: Αυτή η γελοία έκφραση έγινε δημοφιλής από την αριστερά στις αρχές της δεκαετίας του 1980, την εποχή που επρόκειτο να εγκαταλείψει το κοινωνικό ζήτημα για την κοινωνία υιοθετώντας το παγκοσμιοποιημένο μοντέλο».
      Είναι επίσης ένας τρόπος να μιλήσετε για τον εαυτό σας για πρώτη φορά, και ειδικά για τους αγαπημένους σας. Όλη η δουλειά σας, ως γεωγράφου, καθοδηγήθηκε τελικά από τα παιδικά σας χρόνια σε ένα εργατικό περιβάλλον;
      Αξίζει περισσότερο για την εμπειρία που έζησαν πολλοί άνθρωποι παρά για τον εαυτό σου. Πρόκειται για τη σκηνοθεσία του «καθολικού» μιας εμπειρίας και ενός συναισθήματος που είναι αυτά της συνήθους πλειοψηφίας στη Γαλλία, όπως και στη Δύση. Διεκδικώ απόλυτα αυτή την εγγύτητα με ένα θέμα που δεν είναι «θέμα», οι άνθρωποι για τους οποίους μιλάω δεν είναι επινοημένοι, τους ξέρω, με αυτούς ζω, μαζί τους θα πεθάνω. Ξέρω ότι αυτοί οι απλοί άνθρωποι δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε γι’ αυτούς, να τους ορίζουμε. Δεν θα το κάνω ποτέ αυτό.
      Αρνείστε να χαρακτηρίσετε τον εαυτό σας ως «φτωχό». Είναι πολύ άθλια η εικόνα των εργατικών τάξεων που μεταφέρει η κοινωνιολογία ή τα μέσα ενημέρωσης; Τι αποκαλύπτει αυτό;
      Προφανώς δεν είναι ντροπή να είσαι φτωχός, αλλά το να ισχυρίζεσαι είναι κάτι άλλο, είναι η αποδοχή θυματοποίησης, είναι για εμάς το σημάδι της υποταγής. Για τις λαϊκές τάξεις, αυτή η κατηγορία, «φτωχή», και αυτό που συνδέεται με αυτήν, η κοινωνική βοήθεια ειδικότερα, δεν ήταν ποτέ κάτι που προτάθηκε. Είναι η αριστερή μικροαστική τάξη που έχει κολλήσει αυτή την ταμπέλα, ιδιαίτερα στα προάστια – επιδιώκοντας να τους κλειδώσει σε αιώνια θυματοποίηση.
      Μισείτε επίσης την έκφραση «λαϊκές συνοικίες». Γιατί;
      Αυτή η ανόητη έκφραση, «λαϊκές συνοικίες», δημοσιοποιήθηκε σε μια εποχή που η αριστερά εγκατέλειπε την εργατική τάξη και το κοινωνικό ζήτημα ήταν τότε θέμα ουσιαστικοποίησης των προαστίων για να τα κάνει πολιτιστικό και πολιτικό αντικείμενο στα χέρια των αριστερών κομμάτων. Από τη φύση του ως πλειοψηφία, το «λαϊκό» έχει γίνει έτσι έννοια «μειοψηφίας». Η πλειοψηφία των λαϊκών τάξεων άρχισε τότε να γίνεται αόρατη, αυτές που ζούσαν στην περιφερειακή Γαλλία, αυτές σε μικρές πόλεις, μεσαίου μεγέθους πόλεις, αγροτικές περιοχές. Έτσι, χάρη στην αριστερά, το «λαϊκό» έχει γίνει ένα μικρό τμήμα μάρκετινγκ, ένα πάνελ της κοινωνίας, προς μεγάλο όφελος του καπιταλισμού. (Γελάει.)
      Εξηγείτε επίσης ότι, στη γειτονιά σας δεν υπήρχε «κοινωνικό μείγμα» και ότι αυτό δεν ήταν πρόβλημα…
      Θυμίζω στο βιβλίο ότι οι λαϊκές γειτονιές δεν ήταν ποτέ κοινωνικά αναμεμειγμένες και ότι αυτό δεν δημιουργούσε κανένα πρόβλημα, ούτε στον λαό ούτε στο Κομμουνιστικό Κόμμα της εποχής, αφού οι λαϊκές τάξεις ήταν οικονομικά και πολιτισμικά ενσωματωμένες. Αυτή η γελοία έκφραση έγινε δημοφιλής από την αριστερά στις αρχές της δεκαετίας του 1980, την εποχή που επρόκειτο να εγκαταλείψει το κοινωνικό ζήτημα για την κοινωνία υιοθετώντας το παγκοσμιοποιημένο μοντέλο.
      «Χωρίς να το καταλάβουμε, ζούσαμε ένα είδος «νησιωτικού σοσιαλισμού», εφαρμόζοντας κάθε μέρα χριστιανικές και κομμουνιστικές αρχές που βασίζονται στην πρόταξη του κοινού καλού και στο σεβασμό προς τους άλλους», γράφετε. Αυτός μπορεί να είναι ο κύριος ορισμός της κοινής ευπρέπειας…
      Θα παρατηρήσετε ότι αυτή η οργουελική ιδέα μιας έμφυτης ηθικής αίσθησης των λαϊκών τάξεων, που τις προστατεύει από τον «φιλελεύθερο εγωισμό», τρελαίνει πάντα τις άρχουσες τάξεις και τη διανόησή τους. Σαν να απαγορεύεται να μιλάμε για ηθική, υπέρβαση, κοινό καλό, χαρά. Αυτή η παρατήρηση είναι επίσης το αρχικό σημείο ρήξης μεταξύ Μητρόπολης και Περιφέρειας, αλλά και αυτό που θα οδηγήσει τη Μητρόπολη στην πτώση της. Εξηγεί σε βάθος το υπαρξιακό κίνημα διαμαρτυρίας που ξεκίνησε από τη συνήθη πλειοψηφία. Στερούμενοι αυτό που έχουν και αυτό που είναι, οι απλοί άνθρωποι, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, κατάφεραν να διατηρήσουν ένα μοναδικό αγαθό, το οποίο οι άρχουσες τάξεις στερούνται εντελώς: την κοινή ευπρέπεια. Η μονιμότητα, στην καρδιά της Περιφέρειας, αυτού του πολύτιμου κοινωνικού και πολιτιστικού κεφαλαίου, αποτελεί το υπαρξιακό μόριο πάνω στον οποίο σκοντάφτει το εσχατολογικό πρόταγμα του ατομικιστικού και απεριόριστου κόσμου που μας επιβάλλει η Μητρόπολη. Αντίθετα, η λαϊκή κοινωνία είναι αυτή των ορίων, των κοινωνικών και πολιτισμικών περιορισμών, αυτή του κόσμου των «ανθρώπων που εμποδίζονται». Σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από την «επέκταση της επικράτειας του καπιταλισμού», αυτή η κοινή ηθική δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από τους υποστηρικτές μιας απεριόριστης οικονομικής και κοινωνικής τάξης.
      Υπάρχει μια συνήθης, καθημερινή μεταφυσική που προστατεύει την ανθρωπότητα από αμνημονεύτων χρόνων, εκφραζόμενη μέσα από λαϊκές πρακτικές, αξίες και πεποιθήσεις. Αυτή η υπέρβαση της καθημερινότητας -που φαίνεται να λείπει από τις νεκρές ψυχές που μας κυβερνούν- είναι που θα σώσει τον πολιτισμό.
      *Ο Christophe Guilluy (γεν. 1964) είναι Γάλλος δοκιμιογράφος και γεωγράφος, σύμβουλος της τοπικής αυτοδιοίκησης. Το 2017, συνυπέγραψε με πολιτικούς και διανοούμενους τη διακήρυξη «Ευρώπη: η υπερεθνικότητα απέτυχε, ας εμπιστευτούμε τα έθνη»
      Πηγή: https://www.lefigaro.fr/vox/societe/christophe-guilluy-la-principale-cause-de-l-effondrement-de-l-occident-c-est-l-exclusion-des-gens-ordinaires-20250224 απόδοση anixneuseis.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η αμυντική αναγέννηση της ΕΕ ως ασπίδα στην ΑΟΖ
      Μάριος Πούλλαδος
      Στον αέρα το καλώδιo GSI - Η Τουρκία δοκιμάζει τις ελληνικές αντοχές - Το σενάριο ανοικοδόμησης Συρίας - Γάζας με LNG και ο ρόλος της ΚΔ
      Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που συνεδρίασε εκτάκτως αυτήν την εβδομάδα, οι ηγέτες της ΕΕ υιοθέτησαν μια σειρά από συμπεράσματα, με στόχο την ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής ετοιμότητας και συνεργασίας, στο πλαίσιο των τρεχουσών γεωστρατηγικών προκλήσεων, ιδιαίτερα λόγω της ρωσικής απειλής και της πρόθεσης Τραμπ να μειώσει το στρατιωτικό αποτύπωμα των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Οι πιο πάνω εξελίξεις ανοίγουν νέα παράθυρα ευκαιρίας και για την Κυπριακή Δημοκρατία, στο πλαίσιο της ανάγκης προστασίας των αποθεμάτων φυσικού αερίου στην ΑΟΖ το επόμενο διάστημα απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα, η οποία θέτει υπό αμφισβήτηση και την ηλεκτρική διασύνδεση Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας.
      Τα δεδομένα για Κυπριακή ΑΟΖ
      Η Ευρώπη, αντιμέτωπη με γεωπολιτικές αναταράξεις από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τις δασμολογικές πολιτικές του Ντόναλντ Τραμπ, στρέφεται στην αξιοποίηση ανεκμετάλλευτων κοιτασμάτων φυσικού αερίου σε Κύπρο, Ρουμανία, Νορβηγία και Ελλάδα, για να ενισχύσει την ενεργειακή της ασφάλεια και να μειώσει την εξάρτηση από ασταθείς προμηθευτές, όπως τη Ρωσία και τις ΗΠΑ. Με τις εξαγωγές ρωσικού αερίου να συρρικνώνονται και τις εισαγωγές Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) από τις ΗΠΑ να απειλούνται από δασμούς, το φυσικό αέριο παραμένει κρίσιμο καύσιμο-γέφυρα. Η Κύπρος σημειώνει σημαντική πρόοδο το 2025 στην αξιοποίηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της ΑΟΖ της, ενισχύοντας τη θέση της ως εναλλακτικής ενεργειακής πηγής για την Ευρώπη. Στις 17 Φεβρουαρίου υπεγράφη συμφωνία με την Αίγυπτο και τις εταιρείες Eni και TotalEnergies για την ανάπτυξη του κοιτάσματος Κρόνος στο Οικόπεδο 6, με την παραγωγή να προγραμματίζεται για το 2026-2027, ενώ την ίδια μέρα εγκρίθηκε και η συνεργασία για το κοίτασμα Αφροδίτη, που διαχειρίζονται Chevron, Shell και NewMed, με εξαγωγές μέσω Αιγύπτου. Παράλληλα, στις 24 Ιανουαρίου ξεκίνησε γεώτρηση στο Οικόπεδο 5 (Ηλέκτρα) από ExxonMobil και Qatar Energy, με θετικές ενδείξεις και αποτελέσματα αναμενόμενα τον Απρίλιο, ενώ στις 27 Φεβρουαρίου η ADNOC και η TAQA από τα ΗΑΕ εξέφρασαν ενδιαφέρον για επενδύσεις στην ΑΟΖ και στο καλώδιο GSI, υπογραμμίζοντας τη διεθνή εμπιστοσύνη στις ενεργειακές προοπτικές της Κύπρου.
      Στον αέρα το καλώδιο
      Το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου (Great Sea Interconnector) κινδυνεύει ωστόσο να αδρανοποιηθεί, καθώς αυτήν την εβδομάδα οι εργασίες του ερευνητικού σκάφους Ievoli Relume έχουν ανασταλεί μετά το πάγωμα πληρωμών στη Nexans. Η ελληνική Κυβέρνηση φαίνεται να υποτίμησε το γεωπολιτικό powergame της Τουρκίας, που με πολεμικά πλοία αμφισβητεί τις έρευνες, ενώ η αβεβαιότητα από τις πολιτικές Τραμπ και την αμερικανική στήριξη επιτείνει το ρίσκο. Οικονομικά, ο ΑΔΜΗΕ, έχοντας καταβάλει 200 εκατ. ευρώ, δηλώνει πως δεν μπορεί να συνεχίσει να επιβαρύνεται χωρίς πρόοδο, ενώ διπλωματικά, η αναβολή ενισχύει εμμέσως τις τουρκικές διεκδικήσεις επί της Κυπριακής ΑΟΖ. Το Ισραήλ πιέζει για επιτάχυνση, αλλά χωρίς λύση στην τουρκική στάση, το έργο παραμένει στον αέρα, θέτοντας ερωτήματα για την ικανότητα της Ελλάδας να ασκήσει κυριαρχικά δικαιώματα σε πιο σύνθετα ζητήματα, όπως οι έρευνες υδρογονανθράκων.
      Κτίζει νέους αγωγούς η Τουρκία
      Η Τουρκία, από την άλλη, ενισχύει τον ρόλο της ως ενεργειακού κόμβου με νέες εξελίξεις το 2025: στις 5 Μαρτίου εγκαινιάστηκε ο αγωγός Ιγντίρ-Ναχιτσεβάν (85 χλμ.) από Ερντογάν και Αλίγεφ, που θα τροφοδοτεί το Ναχιτσεβάν με 500 εκατ. κυβικά μέτρα αερίου ετησίως για 30 χρόνια, το τρίτο κοινό έργο με το Αζερμπαϊτζάν μετά τους αγωγούς Μπακού-Τιφλίδα-Ερζερούμ και TANAP. Από 1η Μαρτίου ξεκίνησε η μεταφορά τουρκμενικού αερίου μέσω Ιράν, ενώ ο TurkStream, με πάνω από 93 δισ. κυβικά μέτρα μεταφοράς, καθιστά την Τουρκία βασική εναλλακτική οδό για αέριο από Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν και Ιράν προς την Ευρώπη, ειδικά μετά τη διακοπή της ροής μέσω Ουκρανίας τον Ιανουάριο.
      Η επαναστρατιωτικοποίηση της Ευρώπης
      Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφασίστηκε ουσιαστικά η υιοθέτηση νέων χρηματοδοτικών μέτρων, όπως η ενεργοποίηση της «ρήτρας διαφυγής» του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Αυτό επιτρέπει στα κράτη-μέλη να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες χωρίς δημοσιονομικούς περιορισμούς. Επιπλέον, εγκρίθηκε η χορήγηση δανείων ύψους 150 δισ. ευρώ για την υποστήριξη της αμυντικής βιομηχανίας. Παράλληλα, το Συμβούλιο υπογράμμισε ότι η άμυνα όλων των χερσαίων, εναέριων και θαλάσσιων συνόρων της ΕΕ συμβάλλει στη συνολική ασφάλεια της Ευρώπης, με ιδιαίτερη έμφαση στα ανατολικά σύνορα, λόγω των απειλών από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία. Υπήρξε συμφωνία επίσης σε ένα σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης, ενισχύοντας τον ρόλο της ΕΕ ως στρατιωτικού μπλοκ, αν και διατυπώθηκε ότι αυτό δεν σημαίνει τη δημιουργία «ευρωπαϊκού στρατού», αλλά την καλύτερη αξιοποίηση των αμυντικών πόρων.
      Η ΕΕ καλείται να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες, καθώς πολλά μέλη δεν πληρούν τον στόχο του 2% του ΑΕΠ του ΝΑΤΟ, για να ενισχύσει τις στρατιωτικές της ικανότητες.
      Στο πλαίσιο αυτό, μια συνεργασία με Ελλάδα, Κύπρο, Αίγυπτο και Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο, με κοινές ναυτικές ασκήσεις και επιτήρηση, θα μπορούσε να στηρίξει έναν Ευρωστρατό, αν και η εμπλοκή ΗΠΑ-ΝΑΤΟ περιπλέκεται από τη στάση της Τουρκίας. Παράλληλα, η ΕΕ πρέπει να πιέσει την Τουρκία με κυρώσεις, διεθνή δικαστήρια και διπλωματική στήριξη στην Κύπρο. Ένας Ευρωστρατός θα μπορούσε να αναπτύξει ναυτικές περιπολίες και αεροπορική επιτήρηση με drones στην ΑΟΖ, ενώ η συνεργασία με τις κυπριακές δυνάμεις θα ενίσχυε την προστασία της περιοχής.
      ΕΝΘΕΤΟ
      Τροφή για σκέψη
      Η δυνατότητα αξιοποίησης του φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της Κύπρου ανοίγει επίσης μακροπρόθεσμα και το παράθυρο για ανοικοδόμηση περιοχών όπως η Συρία ή ακόμη και η Γάζα, με τρόπο που θα ενισχύσει το διπλωματικό και γεωπολιτικό εκτόπισμα της Κύπρου.
      Με την εγκατάσταση μονάδων υγροποίησης (LNG) -είτε σε πλωτές μονάδες είτε με επίγεια υποδομή- το φυσικό αέριο μπορεί να διανεμηθεί τόσο εντός όσο και εκτός της περιοχής. Αυτό το LNG θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, τη θέρμανση και τη στήριξη βιομηχανικών δραστηριοτήτων, στοιχεία κρίσιμα για την ανοικοδόμηση των καταστρεμμένων περιοχών. Σε ένα τέτοιο σενάριο, το φυσικό αέριο μπορεί να χρησιμεύσει ως βασική πηγή ενέργειας για τη στήριξη της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, τη μείωση του κόστους ενέργειας και την ενίσχυση των βιομηχανικών δραστηριοτήτων, συμβάλλοντας έτσι στην οικονομική και κοινωνική ανοικοδόμηση των περιοχών που έχουν πληγεί από συγκρούσεις και καταστροφές.
      Πηγή: simerini.sigmalive.com
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Οι Τούρκοι εκτόξευσαν κατευθυνόμενο πύραυλο από υποβρύχιο
      Όσο στην Ελλάδα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι περιλαμβάνει η ατζέντα 2030 του κ.Δένδια, στην Τουρκία γίνονται ανακοινώσεις που θα έπρεπε να μας κάνουν να ανησυχούμε και να μας κινητοποιούν. Δεν διαπιστώνουμε κάτι τέτοιο.Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε την επιτυχή εκτόξευση του κατευθυνόμενου πυραύλου ATMACA από το υποβρύχιο TCG PREVEZE. Ο πύραυλος είναι τουρκικής κατασκευής ,παραγωγής της εταιρείας ROKETSAN. Στην Τουρκία το καθεστώς Ερντογάν βόηθησε στην ανάπτυξη και της ιδιωτικής αμυντικής βιομηχανίας. Στην Ελλάδα εκτός από την καταστροφή της κρατικής αμυντικής βιομηχανίας δεν υπάρχει καμία σημαντική βοήθεια ούτε στον ιδιωτικό τομέα.
      Σε ανάρτηση που έγινε στον λογαριασμό του τουρκικού υπουργείου Άμυνας στα social media σημειώθηκαν τα εξής:
      «Η πρώτη πραγματική εκτόξευση έγινε στο πλαίσιο του έργου που αναπτύχθηκε για τον «κατευθυνόμενο πύραυλο ATMACA» που παράγεται από τη ROKETSAN με εγχώριους και εθνικούς πόρους και θα χρησιμοποιηθούν από τα υποβρύχια μας.Με τη συμμετοχή του Προέδρου των Αμυντικών Βιομηχανιών Haluk Görgün, του Διοικητή των Ναυτικών Δυνάμεων Ναυάρχου Ercüment Tatlıoğlu και του Γενικού Διευθυντή της ROKETSAN Murat İkinci, εκτοξεύτηκε επιτυχώς ο «Ενθυλακωμένος κατευθυνόμενος πύραυλος Atmaca» από το υποβρύχιο TCG PREVEZE. Συγχαίρουμε τους ήρωες της Αμυντικής μας Βιομηχανίας που προσθέτουν ισχύ στη δύναμη των Ναυτικών μας Δυνάμεων».
      Ο Haluk Görgün, Πρόεδρος Αμυντικών Βιομηχανιών της Προεδρίας της Δημοκρατίας της Τουρκίας, δήλωσε: «Ο ATMACA, το ατσάλινο σπαθί της Γαλάζιας Πατρίδας, θα χτυπήσει τώρα τον στόχο του κάτω από τη θάλασσα».
      Εμείς θα συνεχίσουμε να ακούμε την ατζέντα 2030 και να αναμένουμε το ΕΚΛΑΚ…
      Πηγή: militaire.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...


      Σύνδεσμος άρθρου ⤶


    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
    ×