Η φράσις τού Πρωθυπουργού, ότι οι εκλογές είναι «τρίμηνη πολιτική περιπέτεια», προβληματίζει τίς αγορές Στό επίκεντρο ο εκλογικός νόμος Τό «καμπανάκι» πού κτύπησε ο «φίλος» Χιούγκο Ντίξον στό Ρώυτερς
Η ΑΝΑΔΙΑΤΑΞΗ τών δυνάμεων στήν εσωτερική σκακιέρα καί η αστάθεια πού αυτή προκαλεί στό πολιτικό σύστημα, είναι η νέα παράμετρος τού πολιτικού παιχνιδιού, όπως αυτή προέκυψε από τήν θυελλώδη συνεδρίαση τής Βουλής τής Παρασκευής. Κάτι πού ήδη αποτυπώθηκε στήν δημοσκόπηση τής GPO γιά τά «Νέα τού Σαββάτου», η οποία συρρικνώνει τήν διαφορά μεταξύ Νέας Δημοκρατίας Σύριζα σέ έξι μονάδες. Η διαφαινόμενη αλλαγή στούς εσωτερικούς συσχετισμούς δέν είναι όμως ο μοναδικός πονοκέφαλος γιά τόν Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Έχουν ήδη προστεθεί στήν καθημερινότητά του δύο ισχυρότεροι: ο πονοκέφαλος τής Κομμισσιόν καί ο πονοκέφαλος τών αγορών πού έβαλαν καί πάλι στά ραντάρ τους τήν πατρίδα μας. Καί τιμολογούν μέ πολύ μεγάλη προσοχή καί αυστηρότητα τόν κίνδυνο τής επερχόμενης πολιτικής αστάθειας.
Όσον αφορά τήν Κομμισσιόν, από τήν πρώτη στιγμή η εφημερίδα μας εντόπισε τό πρόβλημα στίς σχέσεις Αθηνών Βρυξελλών καί επέμεινε ότι η κρίση τών υποκλοπών έχει καί διεθνή χαρακτήρα. Καί δέν αντιμετωπίζεται μέ τούς κλασσικούς ελληνικούς πολιτικούς όρους. Τό Σάββατο τό μεγάλο τηλεοπτικό δίκτυο Euronews μετέδωσε ρεπορτάζ μέ τίτλο «Η Ελλάδα σέ εντεινόμενη διαμάχη μέ τήν Ευρωπαϊκή Ένωση». Η υπόθεση τών υποκλοπών είναι η κορωνίδα τής κρίσεως. Δέν είναι η ίδια η κρίση. Είναι γνωστό ότι αυτή τή στιγμή διεξάγεται στό παρασκήνιο τών Βρυξελλών μάχη, ούτως ώστε νά μήν έρθει στήν Ελλάδα η Επιτροπή τού Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πού ασχολείται μέ τό σύστημα predator καί νά μήν δεχτεί σέ ακρόαση τίς εταιρείες καί τούς εμπλεκόμενους. Γιά νά αποτραπεί τό ενδεχόμενο βάζει μάλιστα πλάτη στήν «Νέα Δημοκρατία» η αντιπρόεδρος τού ευρωκοινοβουλίου καί ευρωβουλευτής τού ΠΑΣΟΚ Εύα Καϊλή. Τήν ίδια ώρα η Πρόεδρος τής Κομμισσιόν Ούρσουλα φόν ντέρ Λάυεν δέχεται επικρίσεις από ευρωπαϊκά μέσα ενημερώσεως (Euroactiv) γιά τό γεγονός ότι δέν τοποθετείται γιά τήν ελληνική υπόθεση καί κατηγορείται ανοιχτά ότι τό πράττει, διότι η ελληνική Κυβέρνηση έδωσε μιά μεγάλη δουλειά σέ εταιρεία τού συζύγου της, ο οποίος δραστηριοποιείται στό επιχειρείν.
Ωστόσο, πέρα από τήν υπόθεση τών υποκλοπών, στήν Κομμισσιόν υπάρχει έντονη δυσφορία καί είναι ζήτημα άν θά εκδηλωθεί καί μέ διαχειριστικό έλεγχο γιά τόν τρόπο πού διαχειρίζεται η Ελλάδα τά κονδύλια τού ΕΣΠΑ γιά τήν πανδημία. Δέν τούς αρέσει πού οι ενισχύσεις έγιναν επιδόματα. Υπάρχει επίσης έντονη δυσφορία γιά τόν τρόπο πού διαχειρίζεται η Κυβέρνηση τά ευρωπαϊκά κονδύλια γιά τό μεταναστευτικό, καί τό υπουργείο τού κυρίου Μηταράκη είναι στό μικροσκόπιο τών υπηρεσιών τής Επιτροπής. Οι οποίες καλούνται νά υπογράψουν εκταμιεύσεις γιά αμφίβολα έργα. Υπάρχει επίσης δυσφορία γιά τό γεγονός ότι τά 130 έργα τού Ταμείου Ανακάμψεως τά οποία θά αρχίσουν νά «τρέχουν» από τόν Ιανουάριο, θά τά μοιραστούν, όπως λέγεται στό παρασκήνιο, «καί πάλι 10 άνθρωποι». Εννοούν τούς Έλληνες ολιγάρχες. Όσο λοιπόν υπάρχει καί θά κλιμακώνεται η διένεξη τής Κυβερνήσεως μέ τήν Κομμισσιόν δέν αναμένεται αλλαγή στάσεως μέσα στήν προεκλογική περίοδο από τήν Αθήνα τόσο τά πολιτικά προβλήματα τού Πρωθυπουργού θά αυξάνονται. Η Κομμισσιόν άλλως τε είναι μιά ωραία κονδυλίων τού Ταμείου Ανακάμψεως γιά τά οποία ήδη υπάρχει παρασκηνιακή συμπλοκή μεταξύ τών Ελλήνων ολιγαρχών. Δυσαρεστημένη, επειδή η Ελλάδα αγόρασε εξοπλισμούς από τήν Αμερική καί τήν Γαλλία, αλλά αγνόησε τήν Γερμανία πού κατά τήν οπτική τού Βερολίνου τής ενέκρινε τίς δόσεις γιά μισθούς καί συντάξεις τόν καιρό τής χρεοκοπίας. Δυσαρεστημένη, επειδή η Ελλάδα αρνείται μέχρι ώρας νά συνεννοηθεί μέ τήν Τουρκία γιά τήν συνεκμετάλλευση τών ενεργειακών πόρων τής Μεσογείου σέ μιά περίοδο πού ο Βορράς τής Ευρώπης καίγεται γιά τό τελευταίο γραμμάριο ενέργειας.
Κομμισσιόν καί Γερμανία λοιπόν είναι τό ένα μέτωπο. Υπάρχει όμως καί δεύτερο. Οι αγορές επανακάμπτουν δριμύτερες. Τό εκτεταμένο άρθρο τού δημοσιογράφου Hugo Dixon στό πρακτορείο Reuters γιά τίς προοπτικές τής ελληνικής Κυβερνήσεως καί γιά τό γεγονός, ότι η Ελλάδα άρχισε νά ανησυχεί ξανά τίς αγορές, αποτελεί ένα ηχηρό καμπανάκι. Ο κύριος Dixon δέν μπορεί νά κατηγορηθεί ως ακραίος αριστερός όπως ο Αλεξάντερ Κλάπ τών New York Times ούτε ως Συριζαίος όπως η εξαιρετική συνάδελφος Νεκταρία Σταμούλη τού Politico. Είναι σέ ανοικτή γραμμή μέ τόν Πρωθυπουργό, καί έχει φιλοξενηθεί στό σπίτι του στήν Τήνο.
Ο κύριος Dixon λοιπόν στό τελευταίο του σημείωμα εστιάζει τήν προσοχή του στό γεγονός, ότι η ελληνική πολιτική αστάθεια έχει αυξήσει αυτή τήν περίοδο τά επιτόκια τού δεκαετούς ελληνικού ομολόγου στό 3,9%, περισσότερο καί από τήν πίεση πού δέχονται σήμερα τά ιταλικά ομόλογα σέ μιά περίοδο πού η Ιταλία διανύει πραγματική περίοδο πολιτικής αστάθειας. Ο κύριος Dixon αναφέρεται σέ όλα τά πιθανά πολιτικά σενάρια στήν Ελλάδα, υποστηρίζει ότι πλέον μετά τήν υπόθεση τών υποκλοπών είναι πολύ δύσκολη η κατάκτηση τής αυτοδυναμίας γιά τήν Νέα Δημοκρατία, θεωρεί απίθανο τόν συνασπισμό Σύριζα ΠΑΣΟΚ, κάνει νύξη γιά οικουμενική κυβέρνηση τεχνοκρατών, ακόμη καί γιά αλλαγή πρωθυπουργού μέχρι τίς εκλογές. Επισημαίνοντας όμως ότι κανένα από τά σενάρια αυτά δέν αποτελεί λύση στό πρόβλημα τής πολιτικής αστάθειας πού αντιμετωπίζει πλέον η Ελλάδα.
Η εφημερίδα μας είναι σέ θέση νά γνωρίζει ότι διεθνή funds πού δανείζουν τήν Ελλάδα ζητούν από τούς συνεργάτες τους στήν Αθήνα νά τούς κάνουν πλήρη ανάλυση τού εκλογικού νόμου μέ όλες τίς παραμέτρους του. Μέ τί ποσοστό θά είναι αυτοδύναμη η Νέα Δημοκρατία, άν τό μπόνους 40 εδρών δικαιούται νά τό λάβει ή όχι ένας προεκλογικός συνασπισμός Τσίπρα-Ανδρουλάκη (τούς ανησυχεί τό σενάριο) καί λοιπά. Τά reports πάνε καί έρχονται. Οι άνθρωποι ψάχνουν καί τήν τελευταία λεπτομέρεια τής δαιδαλώδους ελληνικής πολιτικής ζωής πρίν τοποθετήσουν τά χρήματά τους στήν Ελλάδα.
Τούτων δοθέντων, η υπόθεση τών υποκλοπών είναι μία από τίς παραμέτρους τού συνολικού προβλήματος εσωτερικού καί διεθνούς πού αντιμετωπίζει πλέον η Κυβέρνηση, η οποία μόνη της έφερε τόν εαυτό της σέ κατάσταση αστάθειας. Μόνη της, γιατί πράγματι μέ τήν υπόθεση τών υποκλοπών θέλησε εν όψει απλής αναλογικής νά ελέγξει τήν ηγεσία τού τρίτου κόμματος πού θά ήταν ο αυριανός δυνητικός της συνέταιρος. Μόνη της, διότι αντικατέστησε τήν απλή αναλογική μέ ένα νέο εκλογικό νόμο, ο οποίος καί πάλι δέν δίνει αυτοδυναμία. Μόνη της επίσης γιατί επιτρέπει στά οργανωμένα συμφέροντα νά συμπεριφέρονται στήν Κυβέρνηση εν όψει τού Ταμείου Ανακάμψεως ως μεγαλομέτοχοι κοινής εταιρείας πού διεκδικούν αυξημένο μέρισμα καί μέ τήν δράση τους στό παρασκήνιο αποσταθεροποιούν τήν κατά τά λοιπά σύμμαχό τους Κυβέρνηση.
Οι διεθνείς αγορές σημείωσαν μέ τρόμο μία φράση τόν κυρίου Μητσοτάκη στήν Βουλή: ότι οι εκλογές θά φέρουν «τρίμηνη περιπέτεια». Καί ότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση θά είναι «παράλυτη». Στήν πραγματικότητα ο Πρωθυπουργός εννοούσε ότι θά πάμε σέ τρείς διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις καθώς αυτή τήν στιγμή μέ τά δεδομένα πού ξέρουμε απορρίπτει τό ενδεχόμενο τής αλλαγής τού εκλογικού νόμου. Ωστόσο μέ τήν τροπή πού έχουν πάρει τά πράγματα μέσα καί έξω, κανείς δέν μπορεί νά αποκλείει τίποτα. Ακόμα καί τήν αλλαγή τού εκλογικού νόμου. Καί ο Κουτσόγιωργας άλλως τε τόν άλλαξε λίγο πρίν από τίς εκλογές τού 1989.
Τό μείζον πρόβλημα όμως είναι καταλήγουμε ότι η Κυβέρνηση εμμένει στό νά διαχειρίζεται τήν κρίση τών υποκλοπών μέ εσωτερικούς όρους: δύο-τρείς δημοσκοπήσεις πού τήν καθησυχάζουν ότι δέν έχει καί μεγάλη φθορά, μία-δύο αποθεώσεις τού Κυριάκου Μητσοτάκη από τήν κοινοβουλευτική ομάδα (πού δίνει ρεσιτάλ «μπίζ» μέ μαέστρο ενορχηστρωτή τόν ναύαρχο Διονύση Χατζηδάκη) γιά νά γίνει σαφές ότι δέν αμφισβητείται η ηγεσία του, αλλαγή ατζέντας γιά φυγή πρός τά εμπρός μέ παροχές στήν ΔΕΘ (πού καί αυτές θά μπούν στό μικροσκόπιο τών Βρυξελλών), καί πάει λέγοντας.
Δέν μπορεί νά βγεί έτσι τό παιχνίδι. Η κατάσταση επιδεινώνεται σταδιακά μέσα στόν χρόνο. Από τήν στιγμή πού ο αρχηγός τής αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως κάλεσε ξεδιάντροπα τούς βουλευτές τής πλειοψηφίας στό φώς τής ημέρας νά ρίξουν τήν Κυβέρνηση καί ο Πρωθυπουργός κάνει κοινοβουλευτικό σεμινάριο γιατί κανείς βουλευτής δέν εξαιρείται από τίς παρακολουθήσεις καί αποθεώνεται από τούς βουλευτές του, τότε έχουν κάθε δίκαιο αυτοί πού λένε ότι η χώρα κατήντησε απέραντο φρενοκομείο. Αορίστου χρόνου φρενοκομείο. Καί στά φρενοκομεία η αστάθεια είναι σύνηθες φαινόμενο. Η σταθερότης, θαύμα.
Υστερόγραφο: Έρχονται καμπές στήν διαδρομή ενός πολιτικού πού μπορεί μιά στιγμή ολόκληρη νά καθορίσει τό μέλλον. Ο κύριος Μητσοτάκης έζησε μία τέτοια στιγμή τήν περασμένη Παρασκευή. Ο πρόεδρος τού Σύριζα τού παραχώρησε τόν λόγο γιά νά εξηγήσει στό σώμα ποιός ήταν ο λόγος τής παρακολουθήσεως τού Νίκου Ανδρουλάκη. Ο Πρωθυπουργός έμεινε ακίνητος στήν καρέκλα του. Στήν καρέκλα πού κάθεται κάθισαν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Κώστας Καραμανλής, ο Αντώνης Σαμαράς. Σέ αυτές τίς περιπτώσεις δέν μένεις ποτέ ακίνητος. Σηκώνεσαι καί απαντάς. Όπως απάντησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στόν Ανδρέα Παπανδρέου τό 1976 γιά τό «ανήκομεν εις τήν Δύσιν». Όπως απάντησε αμέσως στόν Ανδρέα Παπανδρέου ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης όταν υπέβαλε εναντίον του πρόταση δυσπιστίας γιά τό Σκοπιανό τό 1994. Όπως διέκοψε τόν Γιώργο Παπανδρέου ο Κώστας Καραμανλής τό 2005 καί μετέτρεψε τήν πρόταση μομφής σέ ψήφο εμπιστοσύνης. Ο αρχηγός τής συντηρητικής παρατάξεως όταν προκαλείται σηκώνεται καί απαντά. Δέν μένει στήλη άλατος μπροστά στούς βουλευτές του.
[iEpikaira: Περισσότερα ΕΔΩ!]
Πηγή: estianews.gr
