Διάβασα το άρθρο της αγαπητής Σκεύης Σταύρου αρχισυντάκτριας της Σημερινής 18/7/2021 για τις νέες δηλώσεις Ιωάννη Κασουλίδη, ότι μας κάλεσε από το ΡΙΚ να αναγνωρίσουμε το κατεχόμενο αεροδρόμιο της Τύμπου ως διεθνές, με στόχο να σωθεί τάχατες η Αμμόχωστος!
«Πριν από τον Ερντογάν «ανακοίνωσε» τετελεσμένα ο Κασουλίδης»
Λοιπόν αυτά που θα πώ δεν είναι άποψη μου αλλά αποσπάσματα από τεκμηριωμένη τουρκική θέση από τα αποδεσμευμένα βρετανικά έγγραφα για το 1980 τα οποία δημοσίευσα προ πολλού αλλά και πρόσφατα σε άρθρα μου.
Ο κ. Κασουλίδης καταρχήν εξέφρασε, για δεύτερη φορά μάλιστα, μια καθαρώς τουρκική θέση. Η προηγούμενη ήταν τον Μάιο του 2015 όταν δήλωσε στη τουρκική «Μιλλιέτ»: «Με τις πτήσεις μου στις Βρυξέλλες έχω πρόβλημα. Γιατί να μην πετώ μέσω του Ερτζάν, έπειτα που θα διασφαλιστεί η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ των πτήσεων. Απ’ ό,τι κατάλαβα, από εκεί είναι πιο γρήγορη η μετακίνηση». Εξού και το σκίτσο τότε του σκιτσογράφου του «Φιλελευθέρου» «ΠΙΝ».
Και δεύτερον γιατί μόνον έτσι θα βοηθηθεί και το Λονδίνο να ικανοποιήσει τους Τούρκους με αναγνώριση του «κράτους» το οποίο θα εξασφαλιστεί αυτόματα με τυχόν αναγνώριση του κατεχόμενου αεροδρομίου της Τύμπου («Ερτζάν»). Το οποίο (Λονδίνο) δεν μπορεί όσο και να θέλει να το αναγνωρίσει. Και εξηγούμαι.
1) Καθ΄όλη τη διάρκεια του 1980 οι Τούρκοι απαιτούσαν αναγνώριση. Στις 15 Νοεμβρίου 1980, ο τότε λεγόμενος «Υπουργός Εξωτερικών» του κατοχικού καθεστώτος, Κενάλ Ατακόλ, εξήγησε στον D. J. Plumbly του Φόρειν ΄Οφις τι ακριβώς εννοούσε η τουρκοκυπριακή πλευρά με «επιστροφή των Βαρωσίων». Επιβεβαίωσε ότι μόνο η θαλάσσια ακτογραμμή με τα ξενοδοχεία προσφερόταν, και αυτό, με την προϋπόθεση ότι θα διδόταν αναγνώριση στο παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου («Ερτζάν»).
Ακολούθησε ο Αργεντινός Γιούγκο Κόμπι, ο τότε Μόνιμος Αντιπρόσωπος του ΓΓ του ΟΗΕ στην Κύπρο. Είπε στους βρετανούς αξιωματούχους στο Φόρειν ΄Οφις ότι στην ακρίβεια τα ‘Βαρώσια’ θα έμεναν στα χέρια των Τουρκοκυπρίων και του Τουρκικού Στρατού. Όπως και έγινε μέχρι σήμερα…
Στις 30 Δεκεμβρίου 1980 ο Τούρκος αξιωματούχος για το Κυπριακό στην Άγκυρα επιβεβαίωσε το Φόρειν ΄Οφις εμφαντικά ότι μόνο τα «Βαρώσια» ήσαν υπό θεώρηση και ότι η παλαιά πόλη της Αμμοχώστου καθόλου δεν περιλαμβανόταν. Η τουρκική πλευρά θεωρούσε ως πρώτο βήμα για μια συμφωνία τον καθορισμό του εδάφους για την κάθε ζώνη. Υποτίθεται θα διδόταν τουρκικός χάρτης ο οποίος δεν δόθηκε.
Έκτοτε οι Τούρκοι, και πρόσφατα ο Ερσίν Τατάρ απαιτούν αναγνώριση όπως και ο μ. Ραούφ Ντενκτάς, εξού και η μονομερής του ανακήρυξη το 1983. Με την εκλογή του ο Τατάρ ήλθε στο Λονδίνο και έκανε έντονες προσπάθειες μαζί με τον βρετανό βουλευτή Iain Duncan Smith, ο οποίος χρωστεί την εκλογή του στους τουρκικούς και μουσουλμανικούς ψήφους, με διάφορες ψευτιές και διαστρεβλώσεις για να εξασφάλιζαν αναγνώριση του εν λόγω αεροδρομίου γνωρίζοντας ότι έτσι θα εξασφαλίσουν και την μεγάλη αναγνώριση του κατοχικού εκτρώματός τους. Αλλά μάταια. Eφόσον καταγράφτηκε επανειλημμένα σε αμφότερες τις βουλές, Κοινοτήτων και Λόρδων ότι η βρετανική κυβέρνηση δεν μπορεί να το αναγνωρίζει, της το απαγορεύουν δύο δικαστικές αποφάσεις του Ανωτάτου δικαστηρίου στο Λονδίνο και του Αγγλικού Εφετείου για την Αγγλία και Ουαλία. Η Σύμβαση του Σικάγου 1944 ( ο ICAO) Ο Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας και η Συνθήκη Εγγυήσεως.
Αναλυτικότερα,
Στις 12 Οκτωβρίου 2010 το Αγγλικό Εφετείο (Court of Appeal) στο Λονδίνο με δικαστές τους Lord Justice Ward, Lord Justice Richards και Sir David Keene, απέρριψε την έφεση που έκαναν η ψευτο-αερογραμμή των κατεχομένων “Kibris Turk Hava Yollari” και η εταιρεία “CTA Holidays Ltd” εναντίον του Βρετανού Υπουργού Μεταφορών, ο οποίος αρνήθηκε να παραχωρήσει άδεια για πτήσεις από το Ηνωμένο Βασίλειο προς τα κατεχόμενα. Η δίκη έγινε το 2009 και ο δικαστής Justice Wyn Williams απέρριψε το τουρκικό αίτημα. Στην συνέχεια οι Τούρκοι έκαναν έφεση εξού και η απόφαση του Αγγλικού Εφετείου 12 Οκτωβρίου 2010.
Απορρίπτοντας την έφεση των Τούρκων ο δικαστής Lord Justice Richards είπε ότι πρώτιστος λόγος για την άρνηση του Υπουργού Μεταφορών ήταν ότι τέτοια άδεια θα παραβίαζε τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας βάση της Σύμβασης του Σικάγου 7 Δεκεμβρίου 1944 την οποία υπέγραψε το Ηνωμένο Βασίλειο και ως εκ τούτου θα αποτελεί παραβίαση των υποχρεώσεων που έχει το Ηνωμένο Βασίλειο να σέβεται τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα ήταν παράνομο.
Η απόφαση εκείνη αποτελεί μία από αποφάσεις κλειδιά των αγγλικών δικαστηρίων, αντίθετα με Βρετανούς πολιτικούς, στις οποίες οι ανεξάρτητοι Βρετανοί δικαστές ανοικτά αναγνώρισαν ότι η Τουρκία έκανε εισβολή στην Κυπριακή Δημοκρατία και χρησιμοποιούν τη λέξη ΕΙΣΒΟΛΗ. Έγραψε ο Δικαστής Lord Justice Richards μεταξύ άλλων στην απόφασή του:
« Η ΚΔ έγινε ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος στις 16 Αυγούστου 1960. Το έδαφος της αποτελείται από ολόκληρη τη νήσο Κύπρο εξαιρουμένων των δύο κυρίαρχων περιοχών των βάσεων του Ηνωμένου Βασιλείου… Μετά την εισβολή της νήσου από τα τουρκικά στρατεύματα το 1974, η νήσος χωρίστηκε με μια «πράσινη γραμμή» που περιπολεί ειρηνευτική δύναμη, η οποία χωρίζει τη κοινότητα στα βόρεια από εκείνη στο νότο…
Ολοκληρώνοντας, συμφωνώ με το δικαστή (του Ανωτάτου Δικαστηρίου Αγγλίας και Ουαλίας) ότι παραχώρηση αδειών που ζητούν οι εφεσείωντες θα αποτελεί παραβίαση της υποχρέωσης του Ηνωμένου Βασιλείου σέβεται τα δικαιώματα της ΚΔ σύμφωνα με την Σύμβαση του Σικάγου (1944) και ως αποτέλεσμα θα είναι παράνομο…»
Ο Δικαστής Mr Justice Wyn Williams στην πρώτη δίκη στο Ανώτατο Δικαστήριο το 2009 είχε τονίσει και εκείνος στην απόφασή του μεταξύ άλλων, ότι δεν μπορεί να δεχθεί ότι δικαιούται να νομιμοποιήσει τους νόμους της «ΤΔΒΚ» ... και ανακεφαλαιώνοντας τόνισε ότι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου είναι υποχρεωμένη να μην αναγνωρίσει την «ΤΔΒΚ» ή την κυβέρνησή της. Ακόμα είπε- « Η κυβέρνηση του ΗΒ επανειλημμένα αρνήθηκε να την αναγνωρίσει. Αυτό το δικαστήριο είναι υποχρεωμένο να αρνηθεί να δώσει νομιμότητα σε ενέργειες που έγιναν σε έδαφος που δεν αναγνωρίζεται... και θα ήταν παραβίαση των καθηκόντων της κυβέρνησης του ΗΒ να μην αναγνωρίσει την ΤΔΒΚ…»
Την απόφαση του Αγγλικού Εφετείου το 2010 δημοσίευσε η εφημερίδα Τάιμς του Λονδίνου στις 9 Νοεμβρίου 2010 με το χαρακτηριστικό τίτλο « Flight refusal justified” (Δικαιολογημένη η άρνηση πτήσεων).
Να προσθέσω επίσης ότι στην υπόθεση της Εφέσεως ως ενδιαφερόμενο μέρος έλαβε μέρος και η Κυπριακή Δημοκρατία με τους δικηγόρους Professor Vaughan Lowe QC and Akhil Shah QC (instructed by DLA Piper UK LLP) for the Interested Party.
Αμφότεροι οι σύνδεσμοι α) για την απόφαση του Εφετείου και β) για την Σύμβαση της ICAO ακολουθούν.
Έχει διαβάσει καθόλου τις δικαστικές αποφάσεις ο κ. Ιωάννης Κασουλίδης, και την Σύμβαση του Σικάγου του 1944; Αν τις διάβασε τότε γιατί ξεστόμισε όσα απαράδεκτα και ασυνάρτητα δήλωσε; Αν δεν τις διάβασε ακόμα χειρότερα, για τα αξιώματα που υπηρέτησε τόσα χρόνια.
The Times, 9 November 2010 LAW REPORTS
Flight refusal justified
Published November 9, 2010
Regina (Kibris Turk Hava Yollari and Another) v Secretary of State for Transport
The Secretary of State for Transport was entitled to refuse to grant permits to a Turkish airline and travel agent to allow them to operate scheduled and charter flights between the United Kingdom and northern Cyprus.
The Court of Appeal (Lord Justice Ward, Lord Justice Richards and Sir David Keene) so held, inter alia, when on October 12, 2010, dismissing the appeal of the claimants, Kibris Turk Hava Yollari, a Turkish airline, and CTA Holidays Ltd, its wholly owned subsidiary, from the dismissal by Mr Justice Wyn Williams ([2009] EWHC 1918 (Admin)) of their claim for judicial review of the refusal of the Secretary of State for Transport of the airline’s application to vary its operating permit to allow it to carry passengers, baggage and cargo on scheduled services between the United Kingdom and northern Cyprus, and of both their applications for a permit to operate charter flights between the United Kingdom and Ercan airport in northern Cyprus.
LORD JUSTICE RICHARDS said that the granting of the permits sought would constitute a breach of the United Kingdom’s obligation to respect the rights of the Republic of Cyprus and would be unlawful.
«Χρήσιμοι ηλίθιοι»
Όπως έγραψα και σε πρόσφατα άρθρα μου, ο μόνος τρόπος αναγνώρισης είναι από εμάς τους ίδιους. Από την ΚΔ. ΄Οπως ακριβώς προωθεί ο Ιωάννης Κασουλίδης. Μήπως έγινε και αυτός φερέφωνο του βρετ. Υπάτου Αρμοστού στη Λευκωσία ; O κ. Στίβεν Λίλλυ βέβαια, γνωρίζει ότι μόνο έτσι μπορεί να νομιμοποιηθεί το κατεχόμενο αεροδρόμιο και κατά συνέπεια το «κράτος» των κατακτητών. Και αυτό είχαν γράψει οι αξιωματούχοι του Φόρειν ΄Οφις. ΄Ότι οι ίδιοι δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν το ψευδοκράτος αυτό θα γίνει έγραψαν από την δεκαετία του 1980, με τη «λύση». Σήμερα, στα πλαίσια της φανερής προσπάθειας του Αρμοστή να συγχωνέψει τα δύο κράτη σε μια δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία δηλαδή συνομοσπονδία, και να υποσκελίζει, αν δώσουμε εμείς την συγκατάθεσή μας, και το ψήφισμα 550 του 1984 που οι ίδιοι έγραψαν, περιλαμβάνεται και η … αναγνώριση του κατεχόμενου αεροδρομίου της Τύμπου.
Ας σταματήσουν επιτέλους δικοί μας άνθρωποι να μετατρέπονται σε «χρήσιμους ηλίθιους» για τους Τούρκους και Βρετανούς εις βάρος των εθνικών συμφερόντων της πατρίδας μας, της ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ της, του σεβασμού σε κράτος δικαίου, δημοκρατίας και ελευθερίας.
Φανούλα Αργυρού 19/7/2021, Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Πηγή: sigmalive.com
(Αναφορά και από το «Ράδιο Πρώτο» Πρώτη Εκπομπή 19.7.2021 με Μάριο Πούλλαδο και Χρήστο Μηχάλαρο https://www.youtube.com/watch?v=i54m0f4glU0 από τα 51.56’ λεπτά )
Ορισμένα προηγούμενα άρθρα για το θέμα:
Βαρώσια – Αμμόχωστος- Η 46χρονη κοροϊδία
https://simerini.sigmalive.com/article/2020/12/14/barosia-ammokhostos-e-46khrone-koroidia/ 14.12.2020 Σημερινή
Η θέση της ICAO και η απόφαση του Αγγλικού Εφετείου 2010
https://simerini.sigmalive.com/article/2019/11/10/e-these-tes-icao-kai-e-apophase-tou-agglikou-epheteiou-2010/ Σημερινή 10.11.2019
Οι διαστρευλώσεις Τατάρ/Iain Duncan Smith για «απευθείας πτήσεις» και η διάψευση του Φόρειν ΄Οφις
