«Αποτελεί πάγια πρακτική του ΕΛΙΑΜΕΠ, όπως και όλων των ινστιτούτων, να αποστέλλουν τις ηλεκτρονικές εκδόσεις τους στον κατάλογο αποδεκτών, εν προκειμένω χιλιάδες, στους οποίους περιλαμβάνονται και πρεσβείες που έχουν ζητήσει να λαμβάνουν τις δημοσιεύσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ. Η εγγραφή στον κατάλογο των παραληπτών του ΕΛΙΑΜΕΠ γίνεται πλέον με απλή συμπλήρωση του ονόματος και email, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς στην ιστοσελίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Η αποστολή προς όλους των δημοσιεύσεων του ΕΛΙΑΜΕΠ συνοδευόταν στο παρελθόν από μια διαβιβαστική επιστολή γενικού περιεχομένου προς όλους τους παραλήπτες, με μια γενική εισαγωγή από τον τότε Γενικό Διευθυντή.
Η εν λόγω “απόρρητη έκθεση” στην οποία αναφέρεται το δημοσίευμα ήταν ένα απλό Κείμενο Εργασίας (The Davutoğlu Doctrine and Turkish Foreign Policy) του καθηγητή Ιωάννη Γρηγοριάδη, που δημοσιεύθηκε από το ΕΛΙΑΜΕΠ, ως Working Paper No 8/2010, τον Απρίλιο 2010. Το Κείμενο Εργασίας μπορεί και μπορούσε πάντα ο καθένας να βρει και να διαβάσει στην ιστοσελίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Αυτό άλλωστε θα μπορούσε να διαπιστώσει και ο ευφάνταστος συντάκτης του δημοσιεύματος, εάν έκανε τον κόπο να την αναζητήσει. Καμία «απόρρητη έκθεση» λοιπόν, καμία «διαρροή» και καμία συνωμοσία, όπως κάποιοι επιμόνως αναζητούν εκεί που δεν υπάρχουν».
[iEpikaira: Αυτό που δεν διευκρινίζει η ανακοίνωση του ΕΛΙΑΜΕΠ είναι γιατί το email στάλθηκε από τον προσωπικό λογαριασμό του Θ. Ντόκου και όχι το email του ΕΛΙΑΜΕΠ. Δηλαδή η διανομή των email γίνεται προσωπικά από τον εκάστοτε Γενικό Διευθυντή; Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν συνεχίσει ο Θ. Ντόκος να κατέχει την θέση του ΣΕΑ, σίγουρα υπάρχει δυνατή χημεία με το Μαξίμου...]
ΑΠΕ-ΜΠΕ
