Η εδραίωση της στρατιωτικής παρουσίας της Τουρκίας στη Λιβύη δεν θα συνδεθεί μόνο με τη λειτουργία του λιμένα και των αεροδρομίων στην Τρίπολη και τη Μισράτα, καθώς και με τη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας στην Αλ Ουατίγια, καθώς βρίσκονται σε εξέλιξη οι προετοιμασίες για τη δημιουργία μιας ναυτικής βάσης στην πόλη Αλ Κουμς ανατολικά της πρωτεύουσας του κράτους της Βόρειας Αφρικής...
Δημιουργείται τουρκική ναυτική βάση στο αλ Κουμς
Σύμφωνα με τις δηλώσεις των λιβυκών, τουρκικών και ιταλικών πηγών, ήδη στις 10-12 Αυγούστου στο λιμάνι του Αλ Κουμς (που βρίσκεται 120 χιλιόμετρα από την Τρίπολη, όχι μακριά από την αρχαία πόλη Leptis Magna), οι εργασίες υποδομής θα αρχίσουν για να διασφαλίσουν τη μακροπρόθεσμη παρουσία ξένων δυνάμεων.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, εκτός από την εκ νέου δημιουργία λιμενικών εγκαταστάσεων για τον ελλιμενισμό πολεμικών πλοίων (συμπεριλαμβανομένων φρεγατών), θα εγκατασταθούν στην Αλ Κούμς ειδικές δυνάμεις καθώς και μονάδες υποβρύχιων καταστροφών του τουρκικού ναυτικού, που θα παρέχουν προστασία της βάσης από την ξηρά και τον αέρα.
Η εναέρια κάλυψη θα γίνεται από ηλεκτρονικό εξοπλισμό πολέμου (πιθανώς θα χρησιμοποιηθούν τα συστήματα KORAL και Redet-2), οι τελευταίες εκδόσεις του συστήματος αεροπορικής άμυνας Hawk και τα αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά όπλα του Korkut, τα οποία θα πρέπει να προσφέρουν προστασία από πιθανές ενέργειες της Πολεμικής Αεροπορίας του Εθνικού Στρατού της Λιβύης- LNA.
Μελλοντικά, μια τέτοια βάση θα είναι σε θέση να εγγυηθεί μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των δράσεων των τουρκικών πολεμικών πλοίων στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης, τα οποία θα λειτουργούν στον Κόλπο της Σύρτης και δεν θα εξαρτώνται τόσο πολύ από ζητήματα αναπλήρωσης προμηθειών και ανεφοδιασμού στη θάλασσα, δεδομένου ότι θα έχουν την ευκαιρία να προσεγγίσουν στο αλ Κουμς ακόμη και όταν υπάρχει ανάγκη γρήγορης μετάβασης σε μια πιθανή πολεμική ζώνη στα ανοικτά των ακτών της χώρας.
Αδύναμος ο εξοπλισμός του Χαφτάρ
Προς το παρόν, υπάρχουν τρεις τουρκικές φρεγάτες και τουλάχιστον ένα υποβρύχιο ντίζελ στα ύδατα του κράτους της Βόρειας Αφρικής.
Αυτά αρκούν για να διατηρηθεί η τοπική υπεροχή στον Κόλπο της Σύρτης, καθώς ο Χαφτάρ δεν διαθέτει πλήρη στόλο και μόνο παλαιούς πυραύλους κατά πλοίων που αγοράστηκαν από την ΕΣΣΔ, στα χρόνια της διακυβέρνησης του συνταγματάρχη Καντάφι. Με αυτούς μόνο θα μπορέσει να απειλήσει τα τουρκικά πολεμικά πλοία.
Η Τουρκία ήρθε στη Λιβύη για να μείνει
Σε γενικές γραμμές, η Άγκυρα συνεχίζει να αποδεικνύει ότι έχει έρθει στη Λιβύη για να μείνει και σκοπεύει να εδραιώσει τους καρπούς των επιτυχημένων επιχειρήσεων της άνοιξης του 2020 κοντά στην Τρίπολη σε όλα τα πιθανά επίπεδα, συμπεριλαμβανομένου του πλαισίου μιας μακροχρόνιας στρατιωτικής παρουσίας, δημιουργώντας πλήρεις εναέριες και ναυτικές βάσεις.
Η παρουσία των τελευταίων μετατοπίζει την ισορροπία δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο υπέρ της Τουρκίας και αυξάνει τις ικανότητές της στον αγώνα για τον επεκτατικό ορισμό των θαλάσσιων συνόρων και των υπεράκτιων παραγωγικών ευκαιριών.
Αυτό ώθησε την Αίγυπτο τον Ιούνιο να δημοσιοποιήσει απειλές για επέμβαση στη Λιβύη, εάν ο Ερντογάν θα προσπαθήσει να ξεπεράσει τη γραμμή Σύρτης- αλ Τζούφρα με τη βία.
Η Αίγυπτος γνώριζε καλά ότι αυτό που συμβαίνει με την αεροπορική βάση αλ Ουατίγια, καθώς και τα σχέδια των Τούρκων στο αλ Κουμς, θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί πολύ πιο κοντά στα σύνορά τους, εάν ο Χαφτάρ παραδώσει την Σύρτη και ξεκινήσει μια υποχώρηση προς την Ατζιάμπια και τη Βεγγάζη.
Κατέχοντας πετρελαϊκά πεδία και τερματικούς σταθμούς στην Κυρηναϊκή, η Άγκυρα θα μπορούσε, βασιζόμενη σε συμφωνίες με την GNA της Τρίπολης, να τοποθετήσει τις βάσεις της πιο κοντά στα σύνορα με τον ανατολικό γείτονά της, διασφαλίζοντας στρατιωτικό έλεγχο επί των κύριων τερματικών πετρελαίου και των εξαγωγών πετρελαίου της Λιβύης.
Ως εκ τούτου, το Κάιρο χαρακτήρισε ως ‘κόκκινη γραμμή’ την Σύρτη- Αλ Τζούφρα, και η παραβίασή της από την Τουρκία θα οδηγούσε αυτόματα στην εισβολή των αιγυπτιακών δυνάμεων στη Λιβύη.
Η σύγκρουση των συμφωνιών Άγκυρας- Τρίπολης και Αθηνών- Καΐρου
Επιπλέον, οι συμφωνίες του Ερντογάν με την GNA, καθώς και η συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων στην Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας, δημιουργούν μια σοβαρή νομική σύγκρουση, καθώς και τα δύο "ζευγάρια" ισχυρίζονται ότι οι ΑΟΖ που έχουν υπογράψει αποτελεί ιδιοκτησία τους, γεγονός που δημιουργεί τη βάση για μια μακροχρόνια εδαφική σύγκρουση που θα συμπληρώσει το ήδη υπάρχον πρόβλημα γύρω από την τουρκική επέκταση στη Λιβύη.
Σε αυτό το πλαίσιο, η εμφάνιση της ναυτικής βάσης της Άγκυρας στην επικράτεια του κράτους της Βόρειας Αφρικής μπορεί να θεωρηθεί όχι μόνο εν όψει των επιχειρήσεων στις ακτές της Τριπολιτανίας και της Κυρηναϊκής, αλλά και ως οχυρό για τον αγώνα για το τουρκικό όραμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» καθώς και στις έρευνες νότια της Κύπρου και της Κρήτης. Θα ενισχυθεί επίσης η ναυτική παρουσία του Ερντογάν στα ύδατα της Λιβύης, μέσω των οποίων περνούν οι προμήθειες πετρελαίου.
Συγκρούσεις μεταξύ μελών του ΝΑΤΟ
Όπως έδειξαν τα περιστατικά μεταξύ τουρκικών, γαλλικών και ελληνικών πολεμικών πλοίων, για την προστασία των συμφερόντων της, η Άγκυρα δεν διστάζει να απειλήσει τη χρήση βίας ακόμη και στους συμμάχους του ΝΑΤΟ, θέτοντας τις υποχρεώσεις της στα μέλη της συμμαχίας στη δεύτερη θέση μετά την εφαρμογή των εθνικών στρατιωτικών-πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων.
Επομένως, οι απειλές της ηγεσίας του Παλατιού των Ηλυσίων κατά της Τουρκίας και οι κοινές ασκήσεις της Γαλλίας και της Αθήνας δεν είναι τυχαίες.
Στην πραγματικότητα, ένα από τα μέλη του μπλοκ του Βόρειου Ατλαντικού Συμφώνου – ΝΑΤΟ, διεξάγει κοινές ασκήσεις με μια χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα πολέμου με ένα άλλο μέλος του ΝΑΤΟ, δεν κρύβει πραγματικά το αντι-τουρκικό υπόβαθρο αυτών των ενεργειών.
Η στρατιωτική βάση των Τούρκων στο Αλ Κουμς μπορεί να γίνει όχι μόνο ένα επιπλέον ερεθιστικό για τους αντιπάλους της πολιτικής του Ερντογάν στη Λιβύη, αλλά επίσης ένα επιπλέον κίνητρο για την αύξηση της υποστήριξης για τον Χαφτάρ (η εμφάνιση του συστήματος S-300 στην περιοχή Ras Lanuf δείχνει σαφώς ότι το LNA λαμβάνει σοβαρή στρατιωτική βοήθεια).
Εάν αμέσως μετά την υποχώρηση από την Τρίπολη, υπήρχε σοβαρή συζήτηση ότι ο στρατάρχης έχασε την ευκαιρία του και έπρεπε να αποσυρθεί, τώρα, όταν οι περισσότεροι σοβαροί παίκτες έχουν αναγνωρίσει την ανάγκη εφαρμογής της «Διακήρυξης του Καΐρου» (αλλά όχι της Τουρκίας), οι δυνάμεις του LNA λαμβάνουν βοήθεια σοβαρού μεγέθους, μπορεί και πάλι να δείξει ότι είναι απαραίτητο να καταπολεμηθεί η τουρκική επέκταση, ενεργώντας ως ένα είδος φραγμού μεταξύ του Καΐρου και των τουρκικών στρατιωτικών βάσεων στην Τριπολιτία.
Απέτυχαν οι διεθνείς δομές στο ζήτημα της Λιβύης
Είναι γεγονός ότι οι διεθνείς δομές έχουν αποτύχει και είναι απίθανο να μπορέσουν να ελέγξουν την κατάσταση στο εγγύς μέλλον.
Το σύστημα εμπάργκο όπλων στη Λιβύη δεν λειτουργεί καθόλου. Η ναυτική αποστολή του ΝΑΤΟ κατέρρευσε στην πραγματικότητα λόγω διαμάχης μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας με την Τουρκία.
Ο στρατιωτικός εξοπλισμός συνεχίζει να ρέει στη χώρα και οι μεμονωμένοι παίκτες δεν είναι πλέον ντροπαλοί για την ανάπτυξη ολοκληρωμένων βάσεων και σύγχρονων όπλων, προετοιμάζοντας έναν μακρύ πόλεμο για επιρροή στην περιοχή.
Όλα αυτά συμβαίνουν στα ερείπια ενός κάποτε κυρίαρχου κράτους, το οποίο ακολουθεί ξένες πολιτικές και όχι δικές του.
Εννέα χρόνια μετά, η τύχη της Λιβύης βρίσκεται στα χέρια τρίτων δυνάμεων, και η πικρή ειρωνεία της κατάστασης είναι ότι η ανατροπή και η δολοφονία του «τυράννου Καντάφι» έγινε για χάρη της «ελευθερίας και δημοκρατίας».
Συντάκτης- Μπόρις Ροζίν
--
