Τα τελευταία τρία χρόνια είναι σε εξέλιξη στην Ελλάδα μια φιλολογία για «κίνδυνο ατυχήματος», ακόμα και για «επικείμενο θερμό επεισόδιο» στο Αιγαίο, μια φιλολογία που καλλιεργείται από δηλώσεις ξένων διπλωματών που υπηρετούν στην Ελλάδα και από δηλώσεις Ελλήνων αξιωματούχων τις οποίες αναπαράγουν τα ελληνικά ΜΜΕ. Μάλιστα η αναπαραγωγή των δηλώσεων αυτών πολλές φορές γίνεται με τέτοιο τρόπο, που άνετα θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς ότι μάλλον επιδιώκονται δύο πράγματα και σίγουρα όχι η υπεύθυνη ενημέρωση των Ελλήνων πολιτών.
- Το ένα είναι να λειτουργήσουν οι φήμες, οι δηλώσεις και η άμετρη αναπαραγωγή τους ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία και να δούμε κάποια στιγμή να γίνεται ένα στημένο ατύχημα ή ένα σχεδιασμένο –πάντως όχι στην Αθήνα ή την Άγκυρα– και καθόλου τυχαίο θερμό επεισόδιο.
- Το άλλο που επιδιώκεται είναι η δημιουργία στην ελληνική κοινή γνώμη του φόβου (αν όχι του τρόμου) από μια ενδεχόμενη ελληνοτουρκική πολεμική σύγκρουση, μετά από ένα θερμό επεισόδιο.
Στην ελληνική κοινή γνώμη επί δεκαετίες έχει καλλιεργηθεί η παθητικότητα και μια ιδιότυπη ηττοπάθεια και μια δαιμονοποίηση της εθνικής μας άμυνας, αποτέλεσμα πολύ καλά σχεδιασμένης προπαγάνδας, που έχει σαφείς γεωπολιτικούς στόχους.
Και φυσικά όλα αυτά γίνονται με περιτύλιγμα την ειρήνη και την αποφυγή του πολέμου.
Όμως θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η κατάσταση αυτή αντί να απομακρύνει, μάλλον φέρνει πιο κοντά τον πόλεμο, αφού σίγουρα εκτρέφει την τουρκική επιθετικότητα. Και αυτό μόνο ένας τυφλός δεν το βλέπει, ή ένας πολίτης που έχει αποβλακωθεί από την πολυετή προπαγάνδα.
Παρακολουθώ καθημερινά τον τουρκικό Τύπο και γενικά τα τουρκικά ΜΜΕ, και προσπαθώ να εντοπίσω σ’ αυτά θέματα που αφορούν την ευρύτερη περιοχή και κυρίως την Κύπρο και την Ελλάδα.
Αυτό που έχω να καταθέσω είναι το εξής: Ενώ στην Ελλάδα γίνεται όλα αυτά τα χρόνια η προπαγάνδα με τον τρόπο που προαναφέρθηκε, στην Τουρκία κανένας ξένος διπλωμάτης δεν μιλά για «κίνδυνο ατυχήματος», ο οποίος μάλιστα, αν υπάρχει, προέρχεται και οφείλεται στις παραβιάσεις και παραβάσεις του εθνικού εναέριου χώρου από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη. Δηλαδή, αν κάπου έπρεπε να γίνονται αυτές οι δηλώσεις από ξένους διπλωμάτες που επιθυμούν να υπάρχει ασφάλεια, σταθερότητα και ειρήνη στην περιοχή, θα έπρεπε να γίνονται στην Τουρκία, που είναι η πηγή της αστάθειας και των κινδύνων, και όχι στην Αθήνα.
Επίσης, δεν έχω εντοπίσει δηλώσεις ξένων διπλωματών για κίνδυνο «θερμού επεισοδίου» στο Αιγαίο, που κι αυτός αν υπάρχει, οφείλεται στην τουρκική επιθετικότητα και όχι στην Ελλάδα, αφού εμείς δεν διεκδικούμε τίποτα και από κανέναν.
Φυσικά ούτε λόγος για ανάλογες δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων και αναπαραγωγή τους με ανάλογο τρόπο μ’ αυτόν που γίνεται στην Ελλάδα.
Άρα, εδώ πρέπει να αναζητήσουμε μια απάντηση στα εξής ερωτήματα:
- Γιατί οι ξένοι διπλωμάτες κάνουν τις δηλώσεις αυτές σε λάθος χώρα και με λάθος αποδέκτη;
- Γιατί οι Έλληνες πολιτικοί τις αναπαράγουν, δημιουργώντας εύλογη φοβία στους Έλληνες πολίτες;
- Γιατί τα ελληνικά ΜΜΕ, όσα το κάνουν, διεξάγουν αυτόν τον ιδιότυπο ψυχολογικό πόλεμο εις βάρος της ίδιας μας της πατρίδας;
Οι ηγεσίες των χωρών και των εθνών, οι λεγόμενες ελίτ, υπό κανονικές συνθήκες σε όλον τον κόσμο υπάρχουν για να ενθαρρύνουν το λαό τους, να αναπτερώνουν το ηθικό των πολιτών και να ενισχύουν το πατριωτικό φρόνημα και το αίσθημα της εθνικής ευθύνης για την υπεράσπιση της πατρίδας. Στην Ελλάδα συμβαίνει το ανάποδο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι δηλώσεις του πρώην και του νυν υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, για «μοναχοφάηδες» και «δικαιώματα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο», όπως και το πρόσφατο άρθρο του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, στο οποίο αν και καταγράφονται με σχετική αντικειμενικότητα τα ζητήματα που προκαλούν τριβές στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το πνεύμα της ηττοπάθειας είναι εμφανές.
Καταλήγοντας, και με δεδομένο ότι είναι σε εξέλιξη διαδικασίες μεταξύ ελληνικής και τουρκικής κυβέρνησης για νέα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης στο Αιγαίο, να σημειώσουμε ότι κάλλιστα θα μπορούσε κανείς να υποπτευθεί ότι αυτή η τρομολαγνία των τελευταίων χρόνων και μηνών για «ατύχημα» ή «θερμό επεισόδιο» στο Αιγαίο, σ’ αυτήν τη φάση εξυπηρετεί το στόχο της αποδοχής τους από την ελληνική κοινωνία, ασχέτως αν αυτά οδηγούν για άλλη μια φορά σε επικίνδυνες εθνικές υποχωρήσεις στο Αιγαίο.
Να το ξαναπούμε και να το ξανατονίσουμε.
Η εμπιστοσύνη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι όντως κλονισμένη, όμως αυτό οφείλεται στην τουρκική επιθετικότητα. Η Ελλάδα δεν απαιτεί τίποτα, η Τουρκία απαιτεί. Άρα, τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης πρέπει να προσανατολίζονται στην άμβλυνση της επιθετικότητας της Τουρκίας και όχι στην υποχώρηση της Ελλάδας για άλλη μια φορά.
Επίσης, να το ξανα-ξαναπούμε και να το ξανατονίσουμε, ότι η Τουρκία βρίσκει πεδίο για να αναπτύσσει τις παράλογες και παράνομες διεκδικήσεις της επειδή η Ελλάδα δεν βρίσκει το θάρρος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα σε όλες τις θάλασσές της.
Μόνο αν γίνει αυτό θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα σταθερό και καθορισμένο πλαίσιο, το οποίο θα περιορίσει δραματικά τις δυνατότητες της Τουρκίας να διεκδικεί και να απειλεί.
Αυτός είναι ο δρόμος της υπεράσπισης και προστασίας των εθνικών μας συμφερόντων, και όχι η διενέργεια ψυχολογικού πολέμου στον ίδιο το λαό μας από διπλωμάτες, πολιτικούς, κυβερνώντες και μη, και ΜΜΕ.
Πηγή: Σ. Καλεντερίδης pontos-news.gr
