Η Κομισιόν καταθέτει για πρώτη φορά ένα σχέδιο με σαφές πολεμικό χρονοδιάγραμμα, καλώντας τα κράτη-μέλη να χτίσουν μια κοινή αμυντική ασπίδα ως το 2030.
Η Κομισιόν ετοιμάζεται να παρουσιάσει ένα σχέδιο που βάζει σαφή διορία στα κράτη – μέλη της. Μέχρι το 2030 πρέπει να έχουν ενισχύσει τις στρατιωτικές τους δυνατότητες ώστε να μπορούν να αποτρέψουν ή να αντιμετωπίσουν πολεμική απειλή.
Δεν πρόκειται για θεωρητική άσκηση ούτε για διπλωματική ρητορική. Στις Βρυξέλλες μιλούν πια ανοιχτά για ανάγκη προετοιμασίας. Σύμφωνα με στρατιωτικό σχέδιο που θα παρουσιάσει εντός της ημέρας η Ευρωπαϊκή Επιτροπή -και το οποίο επικαλείται το Politico– η Ευρώπη έχει πέντε χρόνια για να οχυρωθεί, καθώς η ασφάλειά της δεν είναι δεδομένη.
Στο προσχέδιο “Οδικού Χάρτη Αμυντικής Ετοιμότητας έως το 2030” (Defence Readiness Roadmap 2030) διατυπώνεται με καθαρό τρόπο αυτό που μέχρι τώρα κανείς δεν έλεγε ανοιχτά, ότι μέσα στην επόμενη πενταετία η Ευρώπη οφείλει να διαθέτει μια αμυντική στάση αρκετά ισχυρή, ώστε να αποτρέπει επιθέσεις και να απαντά δυναμικά σε οποιαδήποτε μορφή επιθετικότητας.
Το σχέδιο, που θα τεθεί υπό συζήτηση από τους υπουργούς Άμυνας και στη συνέχεια θα φτάσει στους Ευρωπαίους ηγέτες, διαβάζεται ως μια στροφή από τη ρητορική των “πιθανών σεναρίων” σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Η Κομισιόν δεν μιλά θεωρητικά. Αντ’ αυτοί, καλεί τα κράτη-μέλη να λειτουργήσουν με χρονομέτρηση και όχι με πολιτική ευελιξία.
Η πρωτοβουλία αυτή έρχεται ως απάντηση σε δύο εξελίξεις που έχουν αλλάξει τον τόνο στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η πρώτη είναι ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία και η δεύτερη αφορά τη μεταβαλλόμενη στάση των ΗΠΑ απέναντι στη δέσμευσή τους για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, ειδικά μετά τις δηλώσεις Τραμπ.
Το έγγραφο χαρακτηρίζει τη Ρωσία “διαρκή απειλή” για την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Παράλληλα, αναγνωρίζει ότι η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να βασίζεται μονοσήμαντα στην αμερικανική στρατιωτική εγγύηση. Ο τόνος είναι σαφής: η Ένωση πρέπει να αποκτήσει μεγαλύτερο βαθμό επιχειρησιακής αυτονομίας, διατηρώντας ταυτόχρονα τον συντονισμό με το ΝΑΤΟ.
Παρά το γεγονός ότι οι εθνικοί αμυντικοί προϋπολογισμοί αυξάνονται, η Κομισιόν καταγράφει σοβαρό πρόβλημα κατακερματισμού. Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών γίνεται σε εθνικό επίπεδο, χωρίς συντονισμό, με αποτέλεσμα αυξημένα κόστη, τεχνική ασυμβατότητα και δυσκολία διαλειτουργικότητας.
Το σχέδιο ζητά να αλλάξει αυτό. Θέτει στόχο ώστε έως το 2027, το 40% των αμυντικών αγορών να γίνεται μέσω κοινών συμβολαίων μεταξύ κρατών-μελών, ποσοστό πολύ υψηλότερο από το σημερινό, που παραμένει κάτω από το 20%. Επιπλέον, έως το 2028 πάνω από το 55% των εξοπλισμών να προέρχονται από ευρωπαϊκές και ουκρανικές βιομηχανίες, με άνοδο στο 60% έως το 2030.
Τα 9 σημεία αδυναμίας
Το κείμενο εντοπίζει συγκεκριμένα κενά στις αμυντικές δυνατότητες της ΕΕ, τα οποία πρέπει να καλυφθούν άμεσα. Οι τομείς αυτοί αφορούν την αντιπυραυλική και την αντιαεροπορική άμυνα, το πυροβολικό, drones και αντι-drone τεχνολογίες, τα πυραυλικά συστήματα και τα πυρομαχικά, την τεχνητή νοημοσύνη και την κυβερνοάμυνα, τη στρατιωτική κινητικότητα, τις ναυτικές επιχειρήσεις, τον χερσαίο πόλεμο και τις τεχνικές υποδομές υποστήριξης.
Ιδιαίτερο ρόλο ανατίθεται στην Ουκρανία, η οποία προτείνεται να ενταχθεί σταδιακά ως κρίσιμος αμυντικός κόμβος της Ευρώπης, με δομές και εξοπλισμό που θα λειτουργούν αποτρεπτικά έναντι της Ρωσίας.
Στο προσχέδιο περιλαμβάνονται τρία εμβληματικά προγράμματα που φιλοδοξούν να διαμορφώσουν ένα νέο, πανευρωπαϊκό σύστημα άμυνας. Το “Eastern Flank Watch” σκοπεύει να ενοποιήσει τα συστήματα αεράμυνας και αντι-drone των ανατολικών κρατών. Το “European Air Shield” προβλέπει τη δημιουργία μιας πολυεπίπεδης αντιπυραυλικής ομπρέλας. Παράλληλα, το “Defence Space Shield” θα στοχεύσει στην προστασία των ευρωπαϊκών διαστημικών υποδομών, οι οποίες θεωρούνται πλέον κρίσιμο μέρος της άμυνας.
Όλα τα έργα αυτά πρέπει να εγκριθούν σε πολιτικό επίπεδο έως το τέλος του έτους.
Το σχέδιο της Κομισιόν δεν αφήνει περιθώρια καθυστέρησης, καθώς τα προγράμματα σε όλους τους κρίσιμους τομείς θα πρέπει να έχουν εκκινήσει επίσημα έως το πρώτο μισό του 2026. Μέχρι το τέλος του 2028, πρέπει να υπάρχουν συμβάσεις, βιομηχανική παραγωγή και χρηματοδότηση σε εξέλιξη.
Παράλληλα, η Επιτροπή ζητά πρόσβαση σε στοιχεία της αμυντικής βιομηχανίας, ζητώντας να χαρτογραφηθούν οι αλυσίδες εφοδιασμού και οι αδυναμίες σε πρώτες ύλες. Το σημείο αυτό ήδη προκαλεί αντιδράσεις, καθώς αρκετές κυβερνήσεις και ευρωπαϊκές εταιρείες εμφανίζονται απρόθυμες να ανοίξουν πλήρως τα δεδομένα παραγωγής τους.
Οικονομικό βάρος άνευ προηγουμένου
Η Κομισιόν εκτιμά ότι η Ευρώπη μπορεί να κινητοποιήσει έως και 800 δισ. ευρώ για την άμυνα μέσα στα επόμενα χρόνια. Το ποσό αυτό θα προέλθει από νέα εργαλεία όπως το SAFE (ένα πρόγραμμα δανεισμού για εξοπλισμούς ύψους 150 δισ.), το Ευρωπαϊκό Αμυντικό Ταμείο, το υπό διαμόρφωση European Defence Industrial Programme και τον επόμενο πολυετή προϋπολογισμό της ΕΕ.
Ταυτόχρονα, το κείμενο διευκρινίζει ότι τα κράτη-μέλη “παραμένουν κυρίαρχα” ως προς τις αποφάσεις άμυνας, μια διατύπωση που προφανώς στοχεύει να κατευνάσει τις ανησυχίες χωρών όπως η Γερμανία και η Σουηδία, οι οποίες ζήτησαν μετρήσιμα αποτελέσματα και όχι απλώς αύξηση κοινοτικών μηχανισμών.
Το έγγραφο επιμένει ότι όλες οι κινήσεις θα γίνουν σε στενή συνεργασία με το ΝΑΤΟ. Παρ’ όλα αυτά, αρκετές πρωτεύουσες εκφράζουν ανησυχία ότι η ΕΕ μπορεί να διαμορφώσει μια παράλληλη αμυντική αρχιτεκτονική, η οποία ίσως δυσκολέψει αντί να ενισχύσει τη συνοχή με τη Συμμαχία.
Το κείμενο κλείνει με μια ψυχρή διαπίστωση: σε έναν κόσμο όπου αυταρχικά καθεστώτα παρεμβαίνουν ενεργά σε κοινωνίες και αγορές και όπου παραδοσιακοί σύμμαχοι στρέφουν το ενδιαφέρον τους αλλού, η Ευρώπη δεν μπορεί να βασίζεται μόνο σε διπλωματικές ισορροπίες. Η αμυντική της στάση πρέπει να αποκτήσει σκληρό επιχειρησιακό βάρος.
Η διορία τέθηκε και η πραγματική ερώτηση είναι αν η Ευρώπη θα τηρήσει το χρονοδιάγραμμα ή αν θα βρεθεί απροετοίμαστη στην πιο επικίνδυνη γεωπολιτική στιγμή των τελευταίων δεκαετιών.
Πηγή: news247.gr
Στο τραπέζι τέσσερα ευρωπαϊκά αμυντικά έργα έως το 2030 για την ενίσχυση της ασφάλειας
Στα σχέδια περιλαμβάνονται ένα ευρωπαϊκό σύστημα αντι-drone και ένα πρόγραμμα θωράκισης των ανατολικών συνόρων, με αφορμή τις αυξανόμενες απειλές από τη Ρωσία
Τέσσερα μεγάλα ευρωπαϊκά αμυντικά έργα, ανάμεσά τους ένα σύστημα αντιμετώπισης μη επανδρωμένων αεροσκαφών και ένα σχέδιο ενίσχυσης των ανατολικών συνόρων, πρότεινε την Πέμπτη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης στρατηγικής προετοιμασίας της Ευρώπης για την αμυντική της θωράκιση της έως το 2030.
Οι προτάσεις, που περιλαμβάνονται σε έναν νέο «οδικό χάρτη» αμυντικής πολιτικής, αντικατοπτρίζουν την ανησυχία που έχει προκαλέσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και ο φόβος ότι η Ρωσία θα μπορούσε να επιτεθεί σε κράτος-μέλος της ΕΕ τα επόμενα χρόνια. Παράλληλα, αντανακλούν και την πίεση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, προς την Ευρώπη να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για τη δική της ασφάλεια.
Ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την Άμυνα, Άντριους Κουμπίλιους, δήλωσε ότι ο οδικός χάρτης για την άμυνα προβλέπει ότι η Ευρώπη θα επενδύσει 6,8 τρισεκατομμύρια ευρώ έως το 2035.
«Ο κίνδυνος δεν θα εξαφανιστεί ακόμη κι όταν τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Είναι σαφές ότι πρέπει να ενισχύσουμε την άμυνά μας απέναντι στη Ρωσία», δήλωσε η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική, Κάγια Κάλας, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
Η Κομισιόν ανακοίνωσε ότι δύο από τα τέσσερα μεγάλα έργα θεωρούνται ιδιαιτέρως επείγοντα: η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Αντι-drone (European Drone Defence Initiative), που στο παρελθόν είχε περιγραφεί ως «τείχος drones», και το πρόγραμμα Eastern Flank Watch, που στοχεύει στη «θωράκιση των ανατολικών συνόρων της ΕΕ στη στεριά, τη θάλασσα και τον αέρα».
Σύμφωνα με την Επιτροπή, τα δύο έργα θα πρέπει να διαθέτουν αρχική επιχειρησιακή ικανότητα έως το τέλος του επόμενου έτους. Το αντι-drone σύστημα αναμένεται να είναι πλήρως λειτουργικό μέσα στο 2026, ενώ το «Eastern Flank Watch» θα φτάσει στο ίδιο επίπεδο έως το τέλος του 2028.
Η πρόταση περιλαμβάνει επίσης τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Αεροπορικής Ασπίδας (European Air Shield) για την προστασία από πυραύλους και εναέριες απειλές, καθώς και μιας Ευρωπαϊκής Διαστημικής Ασπίδας (European Space Shield) για την ασφάλεια των ευρωπαϊκών διαστημικών υποδομών και υπηρεσιών.
Οι ηγέτες των 27 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα αποφασίσουν εάν θα εγκρίνουν τα τέσσερα αμυντικά προγράμματα και ποιοι φορείς θα αναλάβουν τη διαχείρισή τους, εφόσον λάβουν το πράσινο φως.
Πηγή: protothema.gr
Πλάνο ταχύτερης στρατιωτικής κινητικότητας καταρτίζει η Ε.Ε.

Βελτιώσεις στις υποδομές μεταφορών για διπλή χρήση από πολίτες και στρατεύματα
Λέττα Καλαμαρά • lkalamara@naftemporiki.gr
Στις υποδομές μεταφορών διπλής χρήσης -στρατιωτική και πολιτική- στρέφεται το ενδιαφέρον της Ε.Ε. μετά την παρουσίαση του οδικού χάρτη αμυντικής προσαρμογής της Ε.Ε. ως το τέλος της δεκαετίας και την πρόβλεψη για πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα έως το 2030.
Σύμφωνα με πληροφορίες πριν το τέλος του έτους η Ε.Ε. σχεδιάζει να παρουσιάσει Πλάνο Στρατιωτικής Κινητικότητας. Το Πλάνο εκτιμάται ότι θα περιλαμβάνει Κοινή Ανακοίνωση με πληροφορίες για τους διαδρόμους και τα σημεία-κλειδιά, Κανονισμό για τη Στρατιωτική Κινητικότητα που θα θεσπίζει κοινές διαδικασίες και θα επιτρέπει την εφαρμογή επειγόντων μέτρων για ανεμπόδιστες στρατιωτικές μετακινήσεις.
Οι τρεις βασικοί στόχοι του πλάνου είναι η Υλοποίηση των διαδρόμων στρατιωτικής κινητικότητας, η Απλοποίηση διαδικασιών – κατάργηση γραφειοκρατίας και εμπλοκών, η Ανάπτυξη μέσων μεταφοράς και ικανοτήτων, μέσω τυποποίησης. Το ζητούμενο βέβαια είναι η αξιόπιστη εκτίμηση της συνολικής χρηματοδότησης που απαιτείται για την επίτευξη των στόχων και των τιμών-στόχου του συγκεκριμένου πλάνου.
Όπως τονίζει το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο σε Ειδική Έκθεσή του με θέμα «Στρατιωτική κινητικότητα στην Ε.Ε. Αδυναμίες στον σχεδιασμό και εμπόδια στην πορεία υλοποίησης δεν ευνοούν την πλήρη ανάπτυξή της» (4/2025), «στόχος της στρατιωτικής κινητικότητας στην Ε.Ε. είναι να εξασφαλίζεται η ταχεία και απρόσκοπτη μετακίνηση στρατιωτικού προσωπικού, υλικού και μέσων εντός και εκτός της Ε.Ε. Από νομική άποψη, η υπεράσπιση του εδάφους αποτελεί αρμοδιότητα των 27 κρατών μελών της Ε.Ε., 23 εκ των οποίων είναι επίσης μέλη του ΝΑΤΟ. Η Ε.Ε. άρχισε σχετικά πρόσφατα να εμπλέκεται στον τομέα αυτό».
Επαρκές δίκτυο
Tο Νοέμβριο 2025, αναμένεται να υπογραφεί στις Βρυξέλλες σύμφωνο συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας και της Κομισιόν για τον κάθετο άξονα που θα ενώνει την Ελλάδα με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, όπως δήλωσε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο Ευρωπαίος Επίτροπος για τις Βιώσιμες Μεταφορές και τον Τουρισμό, Απόστολος Τζιτζικώστας.
Όπως τόνισε «θα είναι ένας άξονας σημαντικός και για το εμπόριο και για την στρατιωτική κινητικότητα, λόγω των νέων γεωπολιτικών εξελίξεων. Η Ευρώπη οφείλει, πέρα από τα αμυντικά συστήματα που θα αναπτύξει, να αναπτύξει και τις υποδομές εκείνες που θα επιτρέψουν σε βαρέα οχήματα, εξοπλισμό αλλά και στρατιώτες να μεταβαίνουν ταχύτατα στα σημεία που θα πρέπει». Ειδικά για τη χώρα μας η προοπτική είναι σημαντική, διότι αποκτά έναν πάρα πολύ αναβαθμισμένο γεωστρατηγικό και εμπορικό ρόλο.
Σύμφωνα με αμυντικούς κύκλους, «οι υποδομές μεταφορών είναι ένα μέρος του παζλ. Χρειαζόμαστε ένα δίκτυο δρόμων, σιδηροδρόμων, λιμανιών και αεροδρομίων που να πληρούν και στρατιωτικές προδιαγραφές. Πρέπει, για παράδειγμα, να μπορούν να αντέχουν υπερμεγέθη και υπέρβαρα οχήματα. Δεν μιλάμε για την κατασκευή εντελώς νέων υποδομών.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, μιλάμε για την προσαρμογή υφιστάμενων υποδομών για διπλή χρήση – στρατιωτική και πολιτική. Το πλάνο περιλαμβάνει τις υποδομές, τις διασυνοριακές άδειες και τα μέσα (όπως ειδικά βαγόνια μεταφοράς αρμάτων, οχήματα βαρέως τύπου και ιατρικά οχήματα) που χρειάζονται ώστε να μπορούμε να μετακινούμε στρατεύματα και στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ευρώπη — γρήγορα, απρόσκοπτα και σε μεγάλη κλίμακα».
Και συμπληρώνουν λέγοντας «στο τέλος, όλοι θα επωφεληθούμε από την αναβάθμιση των υποδομών. Για παράδειγμα, βαθύτερα λιμάνια, ενισχυμένοι προβλήτες, και βελτιωμένες διασυνδέσεις με άλλα μέσα μεταφοράς θα ωφελήσουν τόσο το εμπόριο όσο και τη στρατιωτική ετοιμότητα. Επίσης, χρειάζονται ευρύτερες σήραγγες ή πιο ανθεκτικές γέφυρες, τόσο στο σιδηρόδρομο όσο και στο οδικό δίκτυο. Οι πολίτες θα είναι οι κύριοι χρήστες αυτών των υποδομών διπλής χρήσης. Αλλά πρέπει επίσης να είμαστε έτοιμοι, αν η στρατιωτική κινητικότητα γίνει πιο συχνή και πιο επείγουσα».

Επισκόπηση των 95 χρηματοδοτούμενων από την Ε.Ε. έργων στρατιωτικής κινητικότητας στο πλαίσιο του ΜΣΕ
Για παράδειγμα, σύμφωνα με την Ειδική έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου (04/2025), «ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. έχει την απαίτηση να γίνεται κοινοποίηση 45 ημέρες νωρίτερα για άδειες διασυνοριακής μετακίνησης. Άρματα μάχης ενός κράτους-μέλους της Ε.Ε. δεν έλαβαν έγκριση να μετακινηθούν σε άλλο κράτος μέλος, επειδή το βάρος τους υπερέβαινε το όριο που ισχύει στους κανονισμούς οδικής κυκλοφορίας. Βαρύς στρατιωτικός εξοπλισμός δεν μπόρεσε να φτάσει από ένα κράτος μέλος της Ε.Ε. σε στρατιωτική βάση άλλου κράτους-μέλους, διότι μια γέφυρα που επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί μπορούσε να εξυπηρετήσει μόνο την κυκλοφορία ελαφρών οχημάτων. Τελικά, χρειάστηκε να γίνει σημαντική παράκαμψη».
Οι επόμενες κινήσεις
Αναφορικά με τις επόμενες κινήσεις, όπως τονίζεται, «έχουν ήδη αναπτυχθεί τέσσερις διάδρομοι προτεραιότητας για στρατιωτική κινητικότητα.
Το επόμενο βήμα είναι η αναβάθμιση των υποδομών αυτών των διαδρόμων για διπλή χρήση. Η λίστα περιλαμβάνει πάνω από 500 έργα, από συνολικά 2.800 έργα που πρότειναν τα κράτη-μέλη ύψιστης προτεραιότητας, που κατήρτισαν μαζί με τα πολιτικά και τα στρατιωτικά στελέχη των υπουργείων των κρατών-μελών.
Η λίστα έχει συζητηθεί με στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες του ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., οι οποίοι υπέδειξαν τις βασικές στρατιωτικές προτεραιότητες. Περιλαμβάνουν ενίσχυση γεφυρών, διεύρυνση σηράγγων, προσθήκη παρακαμπτηρίων γραμμών, επέκταση λιμένων και αεροδρομίων, και ανάπτυξη κέντρων υποστήριξης νηοπομπών.
Αυτή η προσέγγιση θα εξασφαλίσει ότι οι διάδρομοι στρατιωτικής κινητικότητας θα υλοποιούνται με συνέπεια σε όλη την Ε.Ε. και διασυνοριακά.
Οι αρχηγοί των Κρατών-Μελών, τον Ιούνιο στην Χάγη, δεσμεύτηκαν να επενδύσουν το 5% του ΑΕΠ τους στην άμυνα μέχρι το 2035.
Tο 1,5% θα διατεθεί, μεταξύ άλλων, για την προστασία κρίσιμων υποδομών και την ενίσχυση της πολιτικής και στρατιωτικής ανθεκτικότητας. Αυτό επιβεβαιώνει ότι οι επενδύσεις σε μεταφορές και logistics υπολογίζονται πλήρως στο πλαίσιο του στόχου κατανομής βαρών του ΝΑΤΟ.
Δεκαπλασιασμός
Το 2017 η Ε.Ε. πραγματοποίησε μια στρατιωτική άσκηση που ανέδειξε διάφορες αδυναμίες. Αυτό οδήγησε το 2022 στη δημιουργία της γραμμής προϋπολογισμού για στρατιωτική κινητικότητα 2.0 για την περίοδο 2022-2026, ύψους 1,7 δισ. ευρώ, στο πλαίσιο του Μηχανισμού «Συνδέοντας την Ευρώπη» (χρηματοδότηση έργων που αφορούν διττής χρήσης υποδομές μεταφορών) και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας (στήριξη της ανάπτυξης διαλειτουργικών υλικοτεχνικών και ψηφιακών συστημάτων), υπό το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) 2021-2027.
Οι τέσσερις κύριοι πυλώνες του σχεδίου 2.0 στρατιωτικής κινητικότητας ήταν Πολυτροπικοί διάδρομοι και κόμβοι εφοδιαστικής, Ανθεκτικότητα και ετοιμότητα, Κανονιστικά μέτρα στήριξης, Διάσταση της σύμπραξης ενίσχυση της συνεργασίας με το ΝΑΤΟ και βασικούς στρατηγικούς εταίρους, όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Νορβηγία. To σχέδιο επιμεριζόταν σε 29 δράσεις.

Η πορεία των 29 δράσεων σε επίπεδο Ε.Ε. των 4 πυλώνων του σχεδίου 2.0 για τη στρατιωτική κινητικότητα – Συνοπτική παρουσίαση της αξιολόγησης της προόδου από το ΕΕΣ
Υπό τη συγκεκριμένη χρηματοδότηση στηρίχθηκαν 95 έργα διπλής χρήσης σε 21 κράτη-μέλη, με στόχο την πραγματοποίηση σημαντικών και ουσιαστικών βελτιώσεων στο στρατιωτικό δίκτυο. Ενδεικτικά το σχέδιο έργων περιελάμβανε στην Πολωνία στο Λιμάνι Gdynia βελτιώσεις στην προβλήτα και στις προσβάσεις, στη Λετονία στο Λιμάνι της Riga αναβαθμίσεις για στρατιωτικές νηοπομπές και μεγαλύτερα πλοία, στη Φινλανδία στο Oritkari νέα σιδηροδρομική διασταύρωση, στην Ιταλία στους Σταθμούς Pontedera και Palmanova εκσυγχρονισμό για μακρύτερους συρμούς, στη Γαλλία στο Λιμάνι La Rochelle αναβάθμιση σιδηροδρομικής υποδομής και τερματικού σταθμού, στην Κροατία στο Αεροδρόμιο Franjo Tuđman ανακατασκευή των χώρων ελιγμών.
Αξιολογώντας στην Ειδική Έκθεσή του το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο τον πρώτο προϋπολογισμό της Ε.Ε. για τη στρατιωτική κινητικότητα, «κατέληγε στο συμπέρασμα ότι το σχέδιο δράσης 2.0 δεν βασιζόταν σε επαρκώς στέρεα θεμέλια και ότι η πρόοδος προς την επίτευξη των στόχων του ποικίλλει». Για αυτό και συνιστούσε «να βελτιωθούν οι ρυθμίσεις διακυβέρνησης για τη στρατιωτική κινητικότητα στην Ε.Ε., να παρακολουθούνται και να αναφέρονται στοιχεία σχετικά με την πρόοδο κάθε δράσης που περιλαμβάνεται στο σχέδιο δράσης 2.0, να εξεταστεί η δυνατότητα χρήσης των προσκλήσεων υποβολής προτάσεων στο πλαίσιο του μηχανισμού «Συνδέοντας την Ευρώπη» στον τομέα των μεταφορών για τη χρηματοδότηση έργων υποδομών διπλής χρήσης στο πλαίσιο του τρέχοντος ΠΔΠ (2021-2027), να ληφθούν μέτρα για τη βελτίωση της προβλεψιμότητας της πιθανής χρηματοδότησης για στρατιωτική κινητικότητα στο πλαίσιο του ΠΔΠ μετά το 2027, να βελτιωθεί η διαδικασία επιλογής έργων υποδομών διπλής χρήσης στο πλαίσιο του ΠΔΠ μετά το 2027, να βελτιωθεί ο σχεδιασμός των δράσεων της Ε.Ε. για τη στρατιωτική κινητικότητα από άποψη εστίασης στις γεωπολιτικές και στρατιωτικές πτυχές.
Τον Ιούλιο 2025 η Ε.Ε. προέβλεψε την ανάγκη για δεκαπλασιασμό του προϋπολογισμού για τη στρατιωτική κινητικότητα από τα 1,7 δις ευρώ στα 17 δις ευρώ. Μόνο τα 500 έργα υψηλής προτεραιότητας που έχουν χαρτογραφηθεί εκτιμάται ότι απαιτούν σχεδόν 100 δισ. ευρώ. Και υπάρχουν πολλές επιπλέον ανάγκες – προμήθειες εξειδικευμένων μεταφορικών μέσων, άρση της διασυνοριακής γραφειοκρατίας κ.ά. Σε αυτά έρχονται να προστεθούν η αύξηση της ανθεκτικότητας στον κυβερνοχώρο, χρήση τεχνητής νοημοσύνης, η βελτίωση των δυνατοτήτων μεταφοράς αέρα / θάλασσας για την ενίσχυση της στρατιωτικής κινητικότητας.
Military Mobility Hub προτείνει ο ΣΕΚΠΥ
Σύμφωνα με την Ειδική Έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου η Ελλάδα υπέβαλε δύο προτάσεις έργων στο πλαίσιο της πρόσκλησης του 2023, οι οποίες έλαβαν βαθμολογία ανώτερη της ελάχιστης απαιτούμενης, αλλά δεν επιλέχθηκαν λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Από την πλευρά του ο Σύνδεσμος Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού (ΣΕΚΠΥ) στο πλαίσιο της ενίσχυσης της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας και της συμβολής της στο ευρωπαϊκό και ΝΑΤΟϊκό στρατιωτικό mobility προτείνει τη δημιουργία ενός “Military Mobility Hub”, ενός κεντρικού μηχανισμού συντονισμού και ανάπτυξης καινοτόμων λύσεων για τη στρατιωτική κινητικότητα.
Ο ΣΕΚΠΥ σημειώνει λέγοντας πως «το Hub θα λειτουργεί ως σημείο διασύνδεσης μεταξύ ελληνικών αμυντικών εταιρειών, κρατικών φορέων, ευρωπαϊκών και ΝΑΤΟϊκών οργανισμών, διευκολύνοντας τη συμμετοχή των ελληνικών επιχειρήσεων σε διεθνή προγράμματα και την αξιοποίηση ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων. Παράλληλα, θα αναλάβει πρωτοβουλίες για την αναβάθμιση υποδομών, την ανάπτυξη προηγμένων logistics και τη βελτίωση των διαδικασιών μεταφοράς στρατευμάτων και εξοπλισμού μέσω Ελλάδας. Μέσω αυτής της πρωτοβουλίας, η Ελλάδα μπορεί να αναδειχθεί σε βασικό κόμβο στρατιωτικών μεταφορών στην Ευρώπη, προσφέροντας υψηλή τεχνογνωσία, βιομηχανική ικανότητα και άμεσες λύσεις στις συμμαχικές δυνάμεις».
Πηγή: naftemporiki.gr

.png)
