«Το μείζον είναι η χρησιμότητα που ΕΙΧΕ ο κύριος Μητσοτάκης πριν από τις υποκλοπές στους σχεδιασμούς των συμμάχων για την υπογραφή ενός μεγάλου μετεκλογικού ελληνοτουρκικού συμφώνου φιλίας (είχε κάνει νύξη σε ομιλία του στον ΟΗΕ), το οποίο θα αφορά εύρος εναέριου χώρου, εύρος χωρικών υδάτων, αποστρατιωτικοποίηση και θα συμβάλλει καταλυτικά στην ασφάλεια των μεταφορών τροφοδοσίας της Ευρώπης με αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο.
Πριν από τις υποκλοπές ο κύριος Μητσοτάκης διέθετε ισχυρότατο πολιτικό κεφάλαιο και αξιοπιστία, προκειμένου να καθίσει μετά τις εκλογές στο ίδιο τραπέζι με τον Πρόεδρο Ερντογάν και να διαπραγματευτούν μία συμφωνία που θα καθιστούσε ουδέτερη πράσινη ζώνη τον θαλάσσιο διάδρομο μεταφοράς LNG, που ξεκινά από την Κύπρο και το Ισραήλ και, μέσω διέλευσης από τα νησιά του Βορείου Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, θα κατέληγε στην Αλεξανδρούπολη και στα Δαρδανέλλια».
Ενώ πρόσθεσε ότι:
«Στην πραγματικότητα, οι υποκλοπές είναι ένα υποκεφάλαιο του μεγάλου παιχνιδιού που παίζεται στην περιοχή μας αυτό το διάστημα και αφορά στην αγωνία της Δύσης για την ταχεία εξόρυξη πόρων από τον υποθαλάσσιο πλούτο της Μεσογείου και την ασφαλή διά θαλάσσης μεταφορά τους μέσω Αιγαίου στην Βόρεια Ευρώπη χωρίς κίνδυνο για πλήγματα από πυραύλους κι άλλα οπλικά συστήματα. Δεν είναι, βεβαίως, η μόνη οδός αλλά είναι η συντομότερη».
Υπενθυμίζεται ότι σε παλιότερο άρθρο του ο Μ. Κοττάκης (αναδημοσιεύτηκε στην «Εστία» τον Μάρτιο του 2022) αποκάλυψε ότι:
«[…] Έγκυρη πηγή μου από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού με ενημέρωσε σε χρόνο ανύποπτο, δεν είχε καν υπογραφεί η Συμφωνία τμηματικής οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος-Αιγύπτου, για την εμπιστευτική συνομιλία της με υψηλόβαθμο μέλος του Κογκρέσου των ΗΠΑ. Η δοκιμασμένη για την αξιοπιστία της πηγή μου ανέφερε ότι ο Congressman συνομιλητής της μετέφερε την εκτίμηση, πως κυοφορείται μια Συμφωνία Ειρήνης μεταξύ Ελλάδος Τουρκίας με την οποία η Ελλάς θα κληθεί:
1. Να εγκαταλείψει ρητώς με διεθνή συνθήκη το δικαίωμά της για επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 μίλια στο Αιγαίο. Η διακήρυξη της Μαδρίτης που οδήγησε στην αδρανοποίηση της άσκησης του ελληνικού κυριαρχικού δικαιώματος επί 23 χρόνια, δεν αρκεί πλέον. Ζητείται η θεσμοποίησή της. Οι Αμερικανοί υποστηρίζουν μάλιστα πως και να ήταν δυνατή η επέκτασή μας στα 12 μίλια η Ελλάς δεν διαθέτει ικανό αριθμό δυνάμεων για να πραγματοποιεί νηοψίες είτε σε πολεμικά είτε σε εμπορικά πλοία (υποβρύχια, πολεμικά πλοία). Άρα ας συμβιβαστεί με την «επιλεκτική επέκταση» κατά Σημίτη. Αλλού 10, αλλού 8, αλλού 6.
2. Θα κληθεί με διμερή συμφωνία ή διαιτησία να αποσύρει τα στρατεύματά της από τα νησιά του Αιγαίου με ταυτόχρονη υποχώρηση και της Τέταρτης Στρατιάς από την Σμύρνη στα εγγύτερα της τουρκικής ενδοχώρας.
Στόχος μιας τέτοιας συμφωνίας θα είναι σύμφωνα με το μέλος του Κογκρέσου η δημιουργία μιας «ουδέτερης ζώνης» δυτικά των 28 αφοπλισμένων, υποτίθεται, νησιών μας. Ουδέτερης για την εξυπηρέτηση της διεθνούς ναυσιπλοΐας μεταξύ Σουέζ και Δαρδανελίων. […]».
Πληροφορίες για συμφωνία αποστρατιωτικοποίησης νήσων αποκάλυψε και ο Δημήτρης Μηλάκας στις 04/11/2022:
«Η «μείωση του στρατιωτικού αποτυπώματος» σε κρίσιμες περιοχές της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης, δηλαδή σε περιοχές ελληνικής επικράτειας τις οποίες η Τουρκία έχει βάλει στο μάτι, φαίνεται ότι αποτελεί στόχο και απαίτηση, τόσο των Γερμανών εταίρων όσο και των Αμερικανών «φίλων» και «συμμάχων».
Στο πλαίσιο αυτό, άλλωστε, όπως γράφαμε από τον Αύγουστο του 2020, εξελίχθηκαν οι συνομιλίες «τεχνικού» χαρακτήρα στο ΝΑΤΟ μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, προκειμένου να βρεθεί τρόπος ικανοποίησης της τουρκικής απαίτησης για ξαλάφρωμα των δυνατοτήτων αεράμυνας των νησιών».
Την εμπλοκή γερμανικού δακτύλου μάλιστα επιβεβαιώνει σε άλλο δημοσίευμα στις 29/08/2022 και ο Μ. Κοττάκης όπου ανέφερε:
«Όσο λοιπόν υπάρχει και θα κλιμακώνεται η διένεξη της Κυβερνήσεως με την Κομισιόν δεν αναμένεται αλλαγή στάσεως μέσα στην προεκλογική περίοδο από την Αθήνα τόσο τα πολιτικά προβλήματα του Πρωθυπουργού θα αυξάνονται. Η Κομισιόν άλλως τε είναι μια ωραία κονδυλίων του Ταμείου Ανακάμψεως για τα οποία ήδη υπάρχει παρασκηνιακή συμπλοκή μεταξύ των Ελλήνων ολιγαρχών. Δυσαρεστημένη, επειδή η Ελλάδα αγόρασε εξοπλισμούς από την Αμερική και την Γαλλία, αλλά αγνόησε την Γερμανία που κατά την οπτική του Βερολίνου της ενέκρινε τις δόσεις για μισθούς και συντάξεις τον καιρό της χρεοκοπίας. Δυσαρεστημένη, επειδή η Ελλάδα αρνείται μέχρι ώρας να συνεννοηθεί με την Τουρκία για την συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της Μεσογείου σε μια περίοδο που ο Βορράς της Ευρώπης καίγεται για το τελευταίο γραμμάριο ενέργειας».
Στο παρόν βήμα είχαμε εξ αρχής εντοπίσει εξωγενείς παράγοντες πίσω από το σκάνδαλο των υποκλοπών, και διαπιστώσαμε υπόνοιες πιέσεων στην ελληνική κυβέρνηση αλλά η αλήθεια είναι ότι το παρασκήνιο τώρα είναι πολύ καλύτερα σκιαγραφημένο. Ίσως έτσι να εξηγείται γιατί εδώ και καιρό είχε διαρρεύσει στο δημόσιο διάλογο το σενάριο της έκτακτης υπηρεσιακής κυβέρνησης: «ο ίδιος δάκτυλος είναι πιθανόν ότι επιθυμεί να αναλάβει το τιμόνι της χώρας κυβέρνηση τεχνοκρατών/εντολοδόχων», γράφαμε στις 18/08/2022, «λαμβάνοντας τις πιο δύσκολες ίσως αποφάσεις της μεταπολίτευσης στα Εθνικά αλλά και εσωτερικά ζητήματα της χώρας εν όψει της κλιμακούμενης ελληνοτουρκικής αλλά και της παγκόσμιας ενεργειακής/οικονομικής/επισιτιστικής/νέας υγειονομικής(;) κρίσης που πλησιάζει ταχέως». Ενώ από τότε επισημάναμε ότι, «εάν υπήρχε κάποια πιθανότητα να βλέπαμε μετεκλογικά προσπάθεια συγκυβέρνησης, η πολιτική τοξικότητα που προέκυψε ως απόρροια του σκανδάλου των υποκλοπών, πέφτει σαν ταφόπλακα [σε μια τέτοια προοπτική] (ίσως ακριβώς επειδή ο «δάκτυλος» προτιμά την λύση της υπηρεσιακής κυβέρνησης). Ως εκ τούτου, [-δεδομένης της αλλαγής του εκλογικού νόμου-] δεν αποκλείεται η διολίσθηση της χώρας σε παρατεταμένη περίοδο πολιτικής αστάθειας με ότι αυτό συνεπάγεται».
