Άρθρο στην τουρκική εφημερίδα Milliyet αποκαλύπτει, με βάση διαρροές από ισραηλινά ΜΜΕ, έναν υπό διαμόρφωση τριμερή στρατιωτικό σχεδιασμό Ισραήλ–Ελλάδας–Κύπρου, με ξεκάθαρο προσανατολισμό την ανάσχεση της τουρκικής ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στο δημοσίευμα της Milliyet περιγράφεται η συγκρότηση δύναμης ταχείας αντίδρασης, η εμβάθυνση της επιχειρησιακής συνεργασίας και οι πολιτικές–στρατηγικές προεκτάσεις, που φτάνουν μέχρι και σε συζητήσεις "επιθετικού δόγματος" έναντι της Άγκυρας, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
Κεντρικός άξονας της ανάλυσης είναι δημοσίευμα του ισραηλινού Ynet, το οποίο αναφέρει ότι η ενισχυμένη τριμερής συνεργασία Τελ Αβίβ–Αθήνας–Λευκωσίας στοχεύει στη δημιουργία ενός νέου άξονα αποτροπής απέναντι στη διαρκώς αυξανόμενη στρατιωτική ισχύ της Τουρκίας στη θάλασσα, στον αέρα και στον γεωπολιτικό χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου. Η Τουρκία περιγράφεται ως δύναμη με διευρυμένη ναυτική κινητικότητα, αυξημένη αεροπορική υπεροχή και ενισχυμένη θέση μετά τη συμφωνία με τη Λιβύη, στοιχεία που –σύμφωνα με τα δημοσιεύματα– ωθούν Ελλάδα και Κύπρο να αναζητήσουν "πεδίο αποτροπής" και το Ισραήλ "στρατηγικό βάθος".
Κατά το Ynet, εξετάζεται η συγκρότηση κοινής "Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης" 2.500 ανδρών: 1.000 στρατιώτες από το Ισραήλ, 1.000 από την Ελλάδα και 500 από την Κύπρο, με πιθανή προκεχωρημένη ανάπτυξη σε νησιά όπως η Ρόδος και η Κάρπαθος, αλλά και υποστηρικτική υποδομή σε ισραηλινό και κυπριακό έδαφος. Το σχέδιο περιλαμβάνει συνδυασμό χερσαίων, αεροπορικών και ναυτικών στοιχείων, με τουλάχιστον μία μοίρα της ισραηλινής και μία της ελληνικής αεροπορίας να τίθενται υπό κοινή διοίκηση, καθώς και πολεμικά πλοία και υποβρύχια των δύο χωρών που θα επιχειρούν σε συντονισμένες περιπολίες στην Ανατολική Μεσόγειο "ανάλογα με τις ανάγκες".
Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στο επιχείρημα "προστασίας ενεργειακών διαδρομών", με αναφορά ως παράδειγμα στον σαμποτάζ του αγωγού Nord Stream στη Βαλτική και στην ανησυχία για ανάλογες επιχειρήσεις κατά υποθαλάσσιων υποδομών στην περιοχή. Οι ίδιες πηγές υποστηρίζουν ότι η επίσπευση του σχεδιασμού συνδέεται με φόβους για δολιοφθορές σε ενεργειακά έργα και υποδομές, προσφέροντας παράλληλα πολιτική νομιμοποίηση στη στρατιωτική σύμπηξη.
Στο ρεπορτάζ της Banking News, όπως το αναμεταδίδει η Milliyet, προσθέτει την πληροφορία ότι ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου ενέκρινε την αρχιτεκτονική του σχεδίου σε "ασυνήθιστα μυστική" συνάντηση στην Αθήνα. Στη συνάντηση, φέρεται να συμμετείχαν ο προσωρινός επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας του Ισραήλ και ο στρατιωτικός γραμματέας του πρωθυπουργού με Έλληνες ομολόγους τους, με στόχο την επανεκκίνηση της ασφαλιστικής και οικονομικής συνεργασίας που είχε παγώσει λόγω του πολέμου στη Γάζα.
Το ρεπορτάζ παρουσιάζει το σχέδιο όχι μόνο ως αμυντική συμφωνία, αλλά ως δομή που μπορεί να υποστηρίξει "προληπτικά" ή "προδραστικά" βήματα για να περιοριστεί η τουρκική πρωτοβουλία στην περιοχή, κάτι που σε στρατιωτικούς όρους προσομοιάζει σε "επιθετικό δόγμα". Ταυτόχρονα γίνεται λόγος για συμπληρωματικές "πολιτικές–υβριδικές" κινήσεις, που στόχο έχουν να πιέσουν και να "βέτο-ποιήσουν" –κατά την έκφραση του δημοσιεύματος– την τουρκική διαδικασία λήψης αποφάσεων μέσω διπλωματικών, οικονομικών και επικοινωνιακών εργαλείων.
Στο τεχνικό σκέλος, επισημαίνεται ότι η ενσωμάτωση της ισραηλινής υψηλής ακρίβειας αεροπορικής ισχύος και των κατευθυνόμενων πυραύλων σε μια κοινή δομή, μαζί με τα ελληνικά ναυτικά μέσα και την κυπριακή "λογιστική βάση", δημιουργεί ένα μόνιμο στρατιωτικό αποτύπωμα απέναντι στην Τουρκία. Αναφέρεται επίσης η απαίτηση της Λευκωσίας για αξιοποίηση της Κύπρου ως ευρύτερου logistics hub, καθώς και η επιδίωξη της Αθήνας να θεσμοθετήσει σταθερό χώρο ασκήσεων στον άξονα Ρόδου–Καρπάθου.
Στο κλείσιμο, σημειώνεται ότι, αν και δεν υπάρχει καμία επίσημη ανακοίνωση ή τυπική "νατοϊκή ομπρέλα", η αύξηση των κοινών ασκήσεων, των στρατιωτικών επαφών, της αεροναυτικής συνεκπαίδευσης και της ανταλλαγής πληροφοριών δημιουργεί de facto μια "τριμερή στρατιωτική πλατφόρμα" με σαφή στόχευση την Τουρκία. Η ίδια η ύπαρξη αυτού του σχεδιασμού παρουσιάζεται ως ένδειξη ότι η τουρκική στρατιωτική και πολιτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο έχει φτάσει σε επίπεδο που ωθεί τρεις χώρες να στοιχηθούν ανοιχτά σε κοινό άξονα.
Π.Κ. capital.gr
.png)
