Έτος 7o

Δημοσιεύθηκε: Τρίτη 15 Απριλίου 2025

Γ. Βαληνάκης: Η Ελλάδα παραδίδει την ΑΟΖ της στην Τουρκία;

Διακυβεύονται όλα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας έξω από τα 6 νμ, το κύρος της χώρας και οι συμμαχίες της

Του ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΛΗΝΑΚΗ

Η αρνητική εξέλιξη των «σχεδιασμών» περί το καλώδιο διαφαινόταν δυστυχώς εξ αρχής, από την άδοξη τύχη που είχε ο πρόγονός του, ο αγωγός EastMed. Τότε, και τώρα εκ νέου, τα σχέδια βασίστηκαν αποκλειστικά στις διαβεβαιώσεις των νομικών, με πρώτο τον ίδιο τον Υπουργό Εξωτερικών, ότι ο δρόμος είναι ορθάνοιχτος, αφού είναι …σύμφωνος με το Δίκαιο της Θάλασσας και δεν απαιτείται οποιαδήποτε άδεια της Τουρκίας.

Δυστυχώς, κάθε φορά αποδεικνύεται η κακοδαιμονία της χώρας να στηρίζεται αποκλειστικά στο Διεθνές Δίκαιο (ο σημερινός ΥΠΕΞ κ. Γεραπετρίτης έχει προσθέσει και τη «διεθνή ηθική»!), και να βαδίζει με στρατηγική τύφλωση, χωρίς σοβαρά σχέδια αντιμετώπισης των προβλέψιμων τουρκικών αντιδράσεων. Κατά τον κ. Γεραπετρίτη, «αφού όλη η Μεσόγειος είναι κατεσπαρμένη με καλώδια, το έργο δεν μπορεί να εμποδιστεί» (!).

Ακόμη όμως και ο νομικός «σχεδιασμός» αποδεικνύεται άστοχος. Και αυτό διότι κατ᾽ ουσίαν ο EastMed βασίστηκε εξαρχής στην παραδοχή ότι, αφού κατά τον (ανεπίσημο) Χάρτη της Σεβίλης οι ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου εφάπτονται, δεν παρεμβάλλεται γεωγραφικά κάποια τουρκική ζώνη, και άρα, σε κάθε περίπτωση, η γείτων δεν δικαιούται να παρέμβει.

Η Άγκυρα όμως, είχε εξαρχής αντιδράσει (πχ. η κρίση του 2020, η παρεμπόδιση των ερευνητικών σκαφών Atalante, κλπ) και υποχωρώντας η χώρα μας επίσημα αποκήρυξε με επιστολή στον ΟΗΕ τον Χάρτη ως ιδιωτικό (!) και μαζί του αναγκαστικά το μόνο δυνατό γεωγραφικό σημείο επαφής ανάμεσα στην ελλαδική και την κυπριακή ΑΟΖ (βλ. αναλυτικά το βιβλίο μου «Για μια νέα στρατηγική απέναντι στην Τουρκία»).

Το πάθημα που δεν έγινε μάθημα – Η στρατηγική τύφλωση καλά κρατεί

Ο στρατηγικά τυφλός νομικός σχεδιασμός, χωρίς δηλαδή συμπερίληψη της ελληνικής αποκήρυξης του Χάρτη και του πραγματικού κόσμου (του βέβαιου τουρκικού bullying στο πεδίο), μοιραία οδήγησε στο ναυάγιο του EastMed. Αυτή τη φορά, σχεδιάζοντας καλώδια και όχι αγωγούς, οι νομικοί ήταν κατηγορηματικά θετικοί.

Έτσι, ξεκίνησαν φιλόδοξοι «σχεδιασμοί» (επί τη βάσει μάλιστα και διεθνών επενδύσεων και ευρωπαϊκής χρηματοδότησης) για καλώδια – ηλεκτρικά και δεδομένων – με Ισραήλ (GSI), Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, IMEC, κ.ά. Μόνον που, δυστυχώς, όλα διέρχονται αναγκαστικά και από τη ζώνη του «τουρκολιβυκού» μνημονίου.

Δεν φαίνεται να απασχόλησε κανένα σχεδιαστή το πώς θα υπερπηδηθεί το εμπόδιο αυτό και η αναμενόμενη τουρκική πρόθεση να υπερασπιστεί την άποψή της στρατιωτικά στο πεδίο. Και αυτό αντίθετα από εμάς που, ναι μεν οριοθετήσαμε απόλυτα νόμιμα ΑΟΖ το 2020 με την Αίγυπτο, αλλά έκτοτε δεν προχωρήσαμε επ᾽ αυτής ούτε σε χάραξη θαλασσοτεμαχίων, ούτε την υπερασπιστήκαμε στοιχειωδώς έναντι των τουρκικών φρεγατών.

Παραβλέπω, χάριν συντομίας, τα καταθλιπτικά ναυάγια των «αιολικών πάρκων» σε –κατά την Τουρκία– «γκρίζες ζώνες» ή στα ανοιχτά του Αιγαίου, των «θαλάσσιων πάρκων» στις ίδιες περιοχές, και τις πρόσφατες τουρκικές επιδιώξεις να παρεμποδιστούν ακόμη και τα καλώδια που σχεδιάζονται για διασύνδεση της ηπειρωτικής χώρας με τα νησιά στο ανατολικό Αιγαίο!

Ερχόμαστε έτσι, στο επεισόδιο της Κάσου, όπου η χώρα γνώρισε νέα ταπεινωτική αποτυχία: μπροστά στα τουρκικά πολεμικά πλοία τα ναυλωμένα ερευνητικά σκάφη δεν προχώρησαν ανατολικότερα πέρα από τα 6 ναυτικά μίλια – δηλαδή στην ελληνική ΑΟΖ, την οριοθετημένη επίσημα με την Αίγυπτο.

Ζητήθηκε τότε από την Άγκυρα, και δόθηκε («συγκεκαλυμμένα» από την εταιρεία Nexans, κατά την πιθανότερη εκδοχή) τουρκική αδειοδότηση για να προχωρήσουν οι έρευνες!

Τα σκάφη αποτράπηκαν από τις τουρκικές φρεγάτες, το έργο δεν προχώρησε, αλλά παρόλα αυτά ο κ. Υπουργός των Εξωτερικών διαβεβαίωνε για την απρόσκοπτη συνέχιση των ερευνών. Αντ᾽ αυτών, μετά από πολύμηνη παραμονή εντός κρητικών λιμένων, τα σκάφη εγκατέλειψαν τη χώρα μετά από καταβολή αποζημίωσης πολλών εκατομμυρίων ευρώ για την αδράνειά τους.

Και να που πρόσφατα οι ελληνικές αρχές πιεζόμενες από επαπειλούμενες νέες τσουχτερές αποζημιώσεις, ανακοινώνουν την επανεκκίνηση των ερευνών ανατολικά της Κάσου προς την Κύπρο.

Ημιεπίσημες διαρροές υπονοούσαν και μια ισχυρή γαλλική και ισραηλινή στήριξη. Το Παρίσι αρκέστηκε σε ένα απλό πέρασμα, και ασκήσεις ρουτίνας σε ακίνδυνες περιοχές, του αεροπλανοφόρου Charles De Gaulle, που όμως πανηγυρίζεται ως …έμπρακτη στήριξη. Το Ισραήλ (υπονοήθηκε) ως «αποφασιστικότερο» αφού, σύμφωνα με τις διαρροές, ο Πρωθυπουργός ζήτησε από τον Ισραηλινό ομόλογό του να εξασφαλίσει επιπλέον και την αμερικανική στήριξη.

Εδώ αρχίζουν οι ψυχρολουσίες. Δεν προλαβαίνουν να ειπωθούν τα παραπάνω και βγαίνει πλέον απροκάλυπτα με ημιεπίσημες απειλητικές αντιδράσεις η μέχρι τότε ελαφρώς συγκρατημένη Άγκυρα:

«Θα συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι και πριν. Δεν έχει νόημα η Ελλάδα να επιμένει σε αυτό το θέμα». Κι έρχεται, παρά τις νέες διαβεβαιώσεις του κυρίου Γεραπετρίτη, η ανατροπή των «σχεδίων» με ένα νέο «στρίβειν δια της αναβολής».

Οι συνέπειες και τα ερωτήματα είναι αμείλικτα

Τελικά, οι στηρίξεις δεν ήταν αρκετά σοβαρές; Ιδίως αν η κυβέρνηση στήριζε τις ελπίδες της στο Ισραήλ, το οποίο αιφνιδιάστηκε από τις δηλώσεις Τραμπ περί «φίλου Ερντογάν»; Ή μήπως, αντίθετα, ο Νετανιάχου μας έσπρωχνε σε ισχυρότερη αποφασιστικότητα από όση μπορούσε να αντέξει το επιτελικό κράτος;

Διότι η πρωτοφανής επίσημη ανακοίνωσή του «χρειάζεται ένα κοινό μέτωπο κατά της Τουρκίας που είναι πλέον ο κοινός αντίπαλος για τις δύο χώρες» σίγουρα σόκαρε την Αθήνα.

Θεωρήθηκε σοβαρά ότι το απλό πέρασμα του γαλλικού αεροπλανοφόρου θα απέτρεπε την Άγκυρα; Σε μια κρισιμότατη αναμέτρηση, εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε επικοινωνιακές παραστάσεις;

Μέχρι εκεί μόνο φθάνει η γαλλική αμυντική συνδρομή; Πώς γίνεται να θεωρείται αρχικά το εγχείρημα γενικώς υποστηριζόμενο, αρκετά απλό και νόμιμο, και μετά την τουρκική αντίδραση να αναγνωρίζεται – κατά τη νέα δήλωση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Εξωτερικών – ως «δύσκολο» και να αναβάλλεται για τον «κατάλληλο χρόνο»; Τί είδους εθνικοί «σχεδιασμοί» είναι αυτοί;

Είναι προφανές, αν επιβεβαιωθεί η αναβολή, ότι για μια ακόμη φορά επελέγη η επικοινωνιακά βολικότερη, αλλά και εθνικά επικίνδυνη, ταπεινωτική και λίαν κοστοβόρα αναβολή.

Το κόστος της νέας αναβολής

Αν ούτε τώρα πραγματοποιηθεί η έξοδος των ερευνητικών σκαφών στην ελληνική ΑΟΖ, οι συνέπειες για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και το κύρος της χώρας θα είναι βαριές:

Ακυρώνεται πρακτικά, όχι το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, αλλά η νόμιμη Συμφωνία μας του 2020 με την Αίγυπτο («φωνάζει ο κλέφτης …αποχωρεί ο νοικοκύρης»).
Εξαλείφεται έτσι, κάθε διεκδίκηση και ελπίδα οποιωνδήποτε κυριαρχικών δικαιωμάτων σε θαλάσσιες ζώνες πέραν των 6 ναυτικών μιλίων.

Δημιουργείται επικίνδυνο προηγούμενο και για τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα νοτίως της Κρήτης, αφού η Τουρκία θα ενθαρρυνθεί να επαναλάβει τα ίδια και εκεί.
Άμεσες θα είναι και οι συνέπειες στο Αιγαίο:

Όλα τα κρίσιμης σημασίας ηλεκτρικά καλώδια που ο ΑΔΜΗΕ σχεδιάζει να ποντίσει τα επόμενα χρόνια για να συνδέσει την ηπειρωτική χώρα με τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, καθώς και μεταξύ τους, θα αντιμετωπίσουν το ίδιο σενάριο του τουρκικού στρατιωτικού εκφοβισμού.
Η Άγκυρα θα ερμηνεύσει τη νέα ελληνική υπαναχώρηση ως αποδοχή οιασδήποτε διεκδίκησής της, και μάλιστα, δίχως μια ντουφεκιά.
Οι («)σύμμαχοι(») θα θεωρήσουν τη χώρα μας ως άβουλη και οριστικά φινλανδοποιημένη. Το Ισραήλ θα δει μια χώρα φοβισμένη, η Γαλλία θα διευρύνει ανεμπόδιστα τη φιλοτουρκική στροφή της, και ούτω καθεξής. Οι δύο χώρες, άλλωστε, βρίσκονται ήδη σε πολιτική αντιπαλότητα μεταξύ τους.
Η μοιραία προσφυγή σε αμερικανική διαιτησία, την οποία θα αναζητήσει το «επιτελικό κράτος» μπροστά στο αδιέξοδο, εμπεριέχει το πρόσθετο ρίσκο – λόγω του απρόβλεπτου Τραμπ – να φθάσει μέχρι την απροκάλυπτη στήριξη των τουρκικών απόψεων.
Το οικονομικό κόστος της τυχόν ματαίωσης του έργου θα είναι μεγάλο, με ορατό τον κίνδυνο να συμπαρασυρθούν όλα τα άλλα σχέδια καλωδίων, και θα πληγούν καίρια εθνικά προγράμματα προσέλκυσης ξένων ενεργειακών επενδυτών.

Η Ελλάδα πρέπει να στείλει μήνυμα αποφασιστικότητας στην Τουρκία

Κι όμως, το συγκεκριμένο ζήτημα είναι το συγκριτικά καταλληλότερο για να στείλει η Ελλάδα μήνυμα αποφασιστικότητας στην Τουρκία. Μεταξύ της ταπεινωτικής υποχώρησης και της σύγκρουσης υπάρχει η συνετή μέση οδός της έξυπνης επικερδούς διαχείρισης. Γιατί το θέμα του καλωδίου προσφέρεται ώστε να δοθεί επ᾽ αυτού η αναγκαία διπλωματική «μάχη»;

Θα αιφνιδιάσει την Άγκυρα, η οποία εκλαμβάνει πλέον ως δεδομένη την ελληνική υποχωρητικότητα σε κάθε απαίτησή της.
Θα αποδείξει ότι η χώρα μας μπορεί και θέλει να επιδείξει αποφασιστικότητα, αυξάνοντας την αξιοπιστία της αποτρεπτικής στρατηγικής της. Δίχως επίδειξη αποφασιστικότητας όσοι εξοπλισμοί και αν αποκτηθούν δεν αποτρέπουν τον αντίπαλο.
Από πλευράς διεθνούς δικαίου η θέση μας είναι πολύ ισχυρότερη από άλλα θέματα.
Το bullying δια των κανονιοφόρων για ένα ηλεκτρικό καλώδιο θεωρείται γενικά καταχρηστικό διεθνώς.
Ο κύριος ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ...
Το βάρος μιας επιθετικής ενέργειας κατά των ερευνητικών σκαφών πέφτει στην τουρκική πλευρά που πρέπει να αντιδράσει, σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις (πχ. κρίση Ορούτς Ρέις) όταν η χώρα μας ήταν εκείνη που καλείτο να δράσει.
Τα σκάφη είναι ιταλικά, μισθωμένα από γαλλική εταιρία, και δεν είναι απλό και εύκολο να μείνουν αδιάφορες και οι δυο ευρωπαϊκές χώρες, όταν αυτά κινδυνεύσουν ή εμπλακούν.
Η χρονική περίοδος προσφέρεται εθνικά για διπλωματικό «στρίμωγμα» της Τουρκίας από πλευράς μας. Επικαλούμενη τώρα, πέρα από την αυταρχική στροφή του Ερντογάν στο εσωτερικό, και την πρόκληση μεγάλης έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο, η Αθήνα έχει την ευκαιρία να αποτρέψει την εξαιρετικά επικίνδυνη αλλά και προϊούσα είσοδο της Τουρκίας στην αμυντική συνεργασία των 27.
Εν γένει, η Άγκυρα επιδιώκει προσέγγιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου Αθήνα και Λευκωσία διαθέτουν (για λίγο καιρό ακόμη;) σημαντικά διπλωματικά όπλα.
Ναι, υπήρξαν και καλύτερες ευκαιρίες πλήρους απομόνωσης της Άγκυρας στο πρόσφατο παρελθόν. Όμως χάθηκαν ανοήτως με τη Διακήρυξη των Αθηνών που λειτουργεί ετεροβαρώς υπέρ της γείτονος: της χάρισε έναντι «πινακίου φακής» ένα συγκεκριμένο «συγχωροχάρτι», με την ελληνική παραίτηση από οποιαδήποτε αντίσταση, στην ανεμπόδιστη άντληση από μέρους της των πάμπολλων στρατηγικών οφελημάτων που επιδιώκει από τη Δύση.

Η επιτυχής και χωρίς εθνικές αβαρίες υλοποίηση του έργου GSI είναι εφικτή και εθνικά αναγκαία. Απαιτεί όμως περισσότερη σοβαρότητα ολιστικού και φιλόδοξου σχεδιασμού αλλά και συνετή προετοιμασία δια παν ενδεχόμενο.

* Γιάννης Βαληνάκης, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών, hellasjournal.com

Οι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

Tο iEpikaira στο Google News...
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ποιός ήταν ο Αγ. Γεώργιος - Η άρρηκτη σχέση του με τις ένοπλες δυνάμεις!
      Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος – Εορτάζεται στις 23 του Απρίλη. Εάν όμως το Πάσχα πέφτει μετά τις 23 Απρίλη, τότε εορτάζεται την επόμενη μέρα του Πάσχα 
      Οι εορτές των αγίων αποτελούν ευκαιρίες για εντρύφηση στη θαυμαστή και αγιασμένη ζωή τους και αφορμές αποφάσεων για την καθημερινή μας ζωή. «Κάλλος πανηγύρεως είναι, η λόγος σωτηριώδης, η έργον και πράξις ένθεος». Ιδιαίτερα οι άθλοι των μαρτύρων παρουσιάζουν το σταυροαναστάσιμο ήθος της Εκκλησίας. Όπως ο Χριστός, έτσι και οι άγιοι ένδοξοι μάρτυρες, ομολογώντας πίστη στον σταυρωθέντα και αναστάντα Κύριο, αρνούμενοι να θυσιάσουν στα πάσης φύσεως είδωλα και υπομένοντας φοβερά βασανιστήρια, εμπνέουν στους πιστούς ανδρείο φρόνημα ανασταίνοντας την ελπίδα της αιώνιας ζωής.
      Ο άγιος Γεώργιος κατ’ εξοχήν υπέμεινε καρτερικά τα μαρτύρια του τροχού, του λογχισμού, των θανάσιμων φαρμάκων, της ασβέστου, του ξυλοδαρμού, της φυλακής αλλά και κάθε στέρηση και κακουχία αντί των τιμών και της εγκόσμιας δόξας, διότι η καρδιά του καταυγαζόταν από το ανέσπερο φως της Αναστάσεως.
      Γνώριζε καλά ότι, «ουκ άξια τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν αποκαλυφθήναι δόξαν» (Ρωμ. 8,18). Στον άγιο Γεώργιο αποδόθηκε το προσωνύμιο “μεγαλομάρτυς” και τιμάται όχι μόνον από τους χριστιανούς όλων των αιώνων, αλλά και οι αλλόθρησκοι μουσουλμάνοι σέβονται τον άγιο, επικαλούμενοι τη βοήθειά του μέχρι σήμερα. Ακόμη και ολόκληρη χώρα, η Γεωργία, φέρει το όνομά του.
      Στην εκκλησιαστική γραμματολογία σώζονται πολλοί εγκωμιαστικοί λόγοι, και πάμπολα θαύματα αναφέρονται για τον άγιο Γεώργιο που συντάχθηκαν, εκφωνήθηκαν και συνέβησαν σε διάφορες εποχές και περιστάσεις.
      Στον Πόντο υπήρχε η φημισμένη Μονή του Αγίου Αγ. Γεωργίου Περιστερεώτα. Η θαυματουργός εικόνα του Μεγαλομάρτυρος προσήλκυε όλους τους ποντίους ως μαγνήτης και ήτο η παρηγοριά τους. Το ξακουστό και περίλαμπρο μοναστήρι διαλύθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1923, όταν κατέφθασε σ’ αυτό Τουρκικό τάγμα στρατού, το οποίο εξεδίωξε τους πατέρας. Η εικόνα είναι μαρμάρινη και εικονίζει έφιππο τον Άγιο Γεώργιο, έχοντα χρυσό φωτοστέφανο. Στο κάτω μέρος έχει την εξής επιγραφή: «…η λιθίνη αύτη κλίμαξ ανεκαινίσθη, υπό του αιδ. ηγ. Ιωαννικίου του Τραπεζουντίου το 1846». Η εικόνα, η οποία σύμφωνα με τις γνωματεύσεις των αρχαιολόγων ανάγεται στον 9 μ.Χ. αιώνα, μεταφέρθηκε στην Ελλάδα και στις 24-8-1969 ενεθρονίσθηκε σε νέο ναό που έκτισε η πίστη των Ποντίων στο Ροδοχώρι Ναούσης.
      Στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους υπάρχει μια μεγάλη εικόνα του Αγίου Γεωργίου η οποία κατά την παράδοση έφθασε πλέοντας στην παραλία. Στο σημείο της ακτής (όπου προσάραξε η αγία εικόνα) αναβλύζει από τότε μέχρι σήμερα ιαματικό αγίασμα.
      Στην Ιερά Μονή Ζωγράφου Αγίου Όρους (Βουλγάρικο) υπάρχουν τρεις θαυματουργές εικόνες, μία των οποίων είναι η του ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας Στεφάνου, που στον ύπνο του είδε τον Άγιο Γεώργιο λουσμένο στο φως και του λέγει: «Πάρε θάρρος και μη φοβάσαι το πλήθος των αντιπάλων σου, θα τους νικήσεις. Μετά την νίκη σου θέλω να βοηθήσεις στην ανακαίνιση της Μονής μου· ονομάζεται Ζωγράφου και είναι στο Άγιον Όρος και θέλω να αφιέρωσης την εικόνα μου που έχεις». Στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους φυλάσσεται η θαυματουργός εικόνα του Αγίου Γεωργίου «του Φανερωμένου».
      Η προσωνυμία «Φανερωμένος» δόθηκε στον άγιο μετά από θαύμα που έγινε το 1821.
      Ο Άγιος Γεώργιος με την πίστη του στον Χριστό μέχρι θανάτου, διδάσκει πίστη και γεναιότητα και με τις θαυματουργές εικόνες του και τα άπειρα θαύματά του προσφέρει αισιοδοξία και ελπίδα και καλεί όλους, όσοι τον τιμούμε, να τον μιμούμεθα καθ’ ότι «τιμή Αγίου μίμησις εστι Αγίου».
      Απολυτίκιον Ήχος δ’.Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος,Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, 
      Επιμέλεια κειμένων: Πρωτοπρ. Γεώργιος ΚαλαντζήςΑπρίλιος 2018, simeiakairwn
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Το μαρτύριο των Αγ. Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης (μαρτύρησαν την Λαμπροτρίτη του 1463)
      Οι νεοφανείς Άγιοι της Λέσβου (9 Απριλίου και μεταφέρεται την Τρίτη του Πάσχα). Ο Άγιος Ραφαήλ – μαζί με τον Άγιο Νικόλαο και την Αγία Ειρήνη – είναι ο νέος απεσταλμένος του Θεού που ήρθε στη Γη, την κρίσιμη αυτή εποχή, για να προσφέρει τα θαύματά Του και να μας λυτρώσει από τις αρρώστιες και την απόγνωση.
      Στη μονή Του, την οποία έχτισε η Αγία Ηγουμένη Ευγενία Κλειδαρά, συρρέουν όλο το χρόνο χιλιάδες πιστών ζητώντας έλεος από το θαυματουργό Άγιο. Πριν χτιστεί το μοναστήρι, λίγο πιο πάνω από την Λουτρόπολη της Θερμής βρίσκεται ο λόφος των Καρυών που τον ονόμαζαν «Παναγιά της Καρυάς». Εκεί υπήρχαν μερικές πελεκητές πέτρες και ο χώρος αυτός ευωδίαζε. Οι πιστοί άναβαν ένα καντήλι, κρεμασμένο σ’ ένα πρίνο και έκαναν – μια φορά το χρόνο – λειτουργία, την ημέρα της Λαμπροτρίτης από πατροπαράδοτο έθιμο. Επίσης, ο λόφος αυτός φέρει, από παράδοση, και την ονομασία «Καλόγερος». Την ονομασία αυτή την πήρε από μια υπερφυσική οπτασία. Αμέτρητα άτομα έβλεπαν, κατά καιρούς, έναν καλόγερο να περιφέρεται στον τόπο αυτό, με ένα θυμιατήρι στο χέρι και να χάνεται μέσα σε μια λάμψη. Και δεν ήταν μόνο οι Χριστιανοί που είχαν δει αυτόν τον καλόγερο αλλά και οι Τούρκοι.
      Από τα χρόνια, λοιπόν, εκείνα της τουρκοκρατούμενης Λέσβου, ο Άγιος έκανε την εμφάνισή Του στην περιοχή. Κατά την εκσκαφή των θεμελίων μιας μικρής εκκλησίας, στις 3 Ιουλίου του 1959, οι εργάτες – με επικεφαλής τον Δούκα Τσολάκη – βρήκαν μια πέτρα, την οποία, όταν πήγαν να τη βγάλουν, είδαν ότι προχωρούσε καθέτως σε μεγάλο βάθος, σαν να είχε τοποθετηθεί σκόπιμα. Και, τέλος, σταματούσε πάνω σε μια πλάκα, κάτω από την οποία βρήκαν έναν τάφο, μέσα στον οποίο υπήρχε ανθρώπινος σκελετός που ευωδίαζε. Η κεφαλή ακουμπούσε σε στρογγυλή πέτρα, σαν προσκέφαλο. Απείχε, όμως, μέχρι 30 εκατοστά από το σώμα και έλειπε η κάτω σιαγόνα. Στο σημείο του στόματος υπήρχε κεραμίδι βυζαντινής εποχής, που πάνω του ήταν χαραγμένος ένας Σταυρός.
      Τα χέρια του σκελετού ήταν σταυρωμένα στο στήθος. Αμέσως ειδοποιήθηκαν ο εφημέριος του χωριού, πατήρ Ευθύμιος Τσόλος, η Ιερά Μητρόπολη Λέσβου και ο αρχαιολόγος κύριος Χαριτωνίδης. Γιατί, εκτός από τον τάφο, βρέθηκαν και μερικά εκκλησιαστικά μάρμαρα βυζαντινής εποχής.
      Ο αρχαιολόγος διαπίστωσε ότι ο χώρος αυτός ήταν αρχαιολογικός και έδωσε την άδεια να χτίσουν το εκκλη­σάκι. Απαγόρεψε, όμως, να σκάψουν σε ακτίνα 100 μέτρων γύρω από αυτό. Ούτε καν να ξεριζώσουν τα ελαιόδε­ντρα. Η ιστορία του Αγίου Ραφαήλ, σύμφωνα με τις αποκαλύψεις, είναι η εξής: Το κατά κόσμον όνομά Του ή­ταν Γεώργιος Λασκαρίδης. Ο πατέρας Του ονομαζόταν Διονύσιος και η μητέ­ρα του Μαρία. Ήταν άνθρωποι ευσε­βείς και έδωσαν στον Γεώργιο χρι­στιανική ανατροφή και μεγάλη μόρ­φωση.
      Σε πολύ νέα ηλικία υπηρέτησε ως αξιωματικός για λίγο διάστημα. Κα­τόπιν έγινε Μοναχός και στη συνέχεια έγινε κληρικός παίρνοντας το όνομα Ραφαήλ, υπηρέτησε ως εφημέριος και ιεροκήρυκας στο ναό του Αγίου Δημητρίου του Λουμπαρδιάρη στην Ακρό­πολη των Αθηνών. Έπειτα έγινε Αρχιμανδρίτης και Αρχιερέας στο Οι­κουμενικό Πατριαρχείο της Κωνστα­ντινούπολης. Επειδή είχε τεράστια μόρφωση, το Πατριαρχείο τον έστειλε σε μια γαλλική πόλη για κάποια θεολογική σύσκεψη.
      Εκεί, γνώρισε το νεαρό σπουδαστή Νικόλαο που η καταγωγή του ήταν α­πό τη Θεσσαλονίκη. Ήταν πλουσιόπαιδο. Γιος συμβολαιογράφου. Οι γο­νείς του τον είχαν στείλει να σπουδά­σει σε γαλλικό πανεπιστήμιο. Ο Νι­κόλαος, συγκινημένος από τη χριστια­νική διδασκαλία του Ραφαήλ, εγκατέλειψε την κοσμική ζωή και τον ακο­λούθησε.
      Γύρισε στην Ελλάδα, ασπάστηκε το μοναχικό σχήμα και χειροτονήθηκε διάκονος. Έγινε πιστός συνεργάτης και αφοσιωμένος στον Ραφαήλ και α­πό τότε δεν αποχωρίστηκαν ποτέ. Όταν έγινε η Άλωση της Κωνσταντι­νούπολης, το 1453, ο Ραφαήλ και ο Νικόλαος συνέπεσε να βρίσκονται στη Θράκη.
      Το 1454 αναχώρησαν από το λιμά­νι της Αλεξανδρούπολης, μαζί με άλ­λους πρόσφυγες και πήγαν στη Λέσβο που εκείνη την εποχή ήταν ελεύθε­ρη. Όταν έφτασαν στο νησί, ζήτησαν πληροφορίες για το πού υπάρχει ένα ησυχαστήριο για να μονάσουν. Τους υπέδειξαν την Ιερά Μονή των Γενεθλίων της Θεοτόκου, η οποία προϋπήρξε γυναικεία μονή και καταστράφηκε από τους πειρατές το έτος 1235. Η μονή αυτή βρισκόταν στο λόφο των Καρυών, πάνω από τη Λουτρόπολη της Θερμής, που απέχει από τη Μυτιλήνη 14 χιλιόμετρα. Εκεί, μαζί με το μοναχό Ρουβήμ, δημιούργησαν μια μικρή αδερφότητα.
      Το μοναστήρι των Γενεθλίων της Θεοτόκου το είχε χτίσει μια γυναίκα – ονομαζόμενη Μελπομένη – το 1433, πάνω από τα ερείπια μιας παλαιάς γυναικείας μονής, που καταστράφηκε από τους πειρατές στις 11 Μαΐου του 1235.
      Και οι 30 μοναχές, με την Ηγουμένη Ολυμπία, βασανίστηκαν και θανατώθηκαν. Τις κάρφωσαν στο κεφάλι και στο σώμα με μεγάλα καρφιά. Η Μελπομένη, εκτελώντας ένα ιερό τάξιμο προς τη Θεοτόκο που θεράπευσε το παιδί της – τον Ακίνδυνο – αφιέρωσε μέρος της περιουσίας της και έφτιαξε αυτή τη Μονή αφιερωμένη στα Γενέθλια της Θεοτόκου.
      Σε αυτή έζησαν ειρηνικά εννέα χρόνια ο Άγιος Ραφαήλ, με τον Νικόλαο, γιατί η Μυτιλήνη ήταν ακόμα ελεύθερη. Αλλά, το 1462, την κατέλαβε ο Μωάμεθ ύστερα από πολιορκία που διήρκησε 17 ημέρες, παρ’ όλη την αντίσταση που έφεραν οι κάτοικοί της. Οι Τούρκοι δεν πείραξαν αμέσως το μοναστήρι. Έπειτα όμως από 6 μήνες – τον Απρίλιο του 1463 – τη Μεγάλη Εβδομάδα, έγινε ένα κίνημα στη Θερμή που έφερε αναταραχή.
      Οι Χριστιανοί ανέβηκαν να κρυφτούν στις Καρυές, γιατί φοβήθηκαν τους Τούρκους. Κατέφυγαν στο μοναστήρι αυτό και ο δάσκαλος Θεόδωρος, με τον προεστό Βασίλειο και την οικογένειά του. Ήταν Μεγάλη Πέμπτη. Ο Άγιος Ραφαήλ λειτουργούσε. Τη Μεγάλη Παρασκευή ανέβηκαν στο μοναστήρι οι Τούρκοι. Συνέλαβαν τον Ηγούμενο Ραφαήλ, το διάκονο Νικό­λαο, την οικογένεια του προεστού και του δασκάλου. Όλοι οι άλλοι πρόλα­βαν να κρυφτούν. Άρχισαν να τους βα­σανίζουν, για να ομολογήσουν πού κρύβονταν οι άλλοι Χριστιανοί. Τη δωδεκάχρονη κόρη του προεστού – την Ειρήνη – της έκοψαν το χέρι μπροστά στους γονείς της. Ύστερα την έβαλαν μέσα σε ένα πιθάρι και την έκαψαν. Τον προεστό Βασίλειο – τον πατέρα της Ειρήνης – και το δάσκαλο Θέοδωρο τους κατακρεούργησαν. Η μητέ­ρα της Ειρήνης πέθανε από συγκοπή. Τον Άγιο Ραφαήλ τον χτυπούσαν με ρόπαλα και τον έριξαν κάτω παράλυ­το. Του έκαναν πολλά μαρτύρια.
      Τον έσερναν καταγής στις πέτρες με βία τραβώντας τον από τα μαλλιά και τη γενειάδα. Τον έδειραν με αγριότητα. Τον κεντούσαν με τις λόγχες και μετά τον κρέμασαν ανάποδα σε μια καρυδιά. Του πριόνισαν το στόμα, αποκόπτοντάς Του τη σιαγόνα. Το διάκο­νο Νικόλαο τον είχαν δέσει σε μια κα­ρυδιά. Βλέποντας ο διάκονος να πριο­νίζουν τον αγαπημένο του φίλο έπαθε συγκοπή. Ήταν 9 Απριλίου του 1403. Ύστερα οι Τούρκοι έβαλαν φωτιά στο μοναστήρι και έφυγαν. Την άλλη μέρα μερικές ευσεβείς Χριστιανές έθαψαν κρυφά τους Μάρτυρες. Τα ιερά λείψα­να βρέθηκαν με τρόπο θαυματουργικό και άπειρα γεγονότα επακολούθησαν σ’ αυτόν τον τόπο.
      Ο Άγιος Ραφαήλ, με τη Θεία Χά­ρη, υπέδειξε όλα ακριβώς τα σημεία, ό­που βρίσκονταν οι τάφοι όλων των άλ­λων Μαρτύρων. Αποκάλυψε ακόμα και το σημείο όπου βρισκόταν η σια­γόνα Του. Ο Άγιος Ραφαήλ, επίσης, ήταν εκείνος, που αποκάλυψε σε πι­στούς ότι τους εθανάτωσαν οι Τούρκοι τη νύχτα της 9ης Απριλίου του 1403, ξημέρωμα προς την Τρίτη της Διακαινησίμου που επί αιώνες γιόρταζαν οι κάτοικοι της Θερμής χωρίς να ξέρουν το λόγο.
      Η Ηγουμένη Ευγενία υπάκουσε. Με την πίστη της, την αφοσίωσή της, με το μόχθο της, με τις ευλογίες του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη Ιακώβου, πήγε στις Καρυές και έχτισε το πανέμορφο και περίλαμπρο Μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ, του Αγίου Νικολάου και της Αγίας Ειρήνης. Το μοναστήρι αυτό είναι μια νέα κολυμπήθρα του Σιλωάμ.Η γη εκείνη, επί 500 περίπου χρό­νια, είχε καλύψει τους τάφους και τα άγια λείψανα. Κανένας δεν γνώριζε για την φριχτή και αιματηρή θυσία. Μερικοί έβλεπαν έναν καλόγηρο να περιφέρεται από καιρό σε καιρό και να πλανάται πικραμένος και αμίλητος στην περιοχή. Το μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ χτίστηκε από την Ηγούμενη Ευγενία Κλειδαρά, η οποία ήταν Ηγούμενη στη Χίο, στην ιερά Νέα Μονή και στο Μοναστήρι της Αγίας Σκέπης. Με άδεια του Μητροπολίτη Χίου Παντελεήμονα και του γέροντα Κορνήλιου, ήρθε στα Βριλίσσια των Αθηνών για να χτίσει μια εκκλησία στο όνομα της Αγίας Μαγδαληνής. Την ημέρα που επρόκειτο να πάρει την άδεια για το χτίσιμο της εκκλησίας παρουσιάστηκε ολοζώντανος μπροστά της ο Άγιος Ραφαήλ και της είπε: «Δεν θα πραγματοποιήσεις το σχέδιό σου. Σε προορίζω Ηγουμένη για το μοναστήρι μου».
      Τα θαύματα που γίνονται στους προστρέχοντες με πίστη είναι άπειρα.
      Πηγή: Το συναξάρι των Αγίων, της Αγγελικής Δαμίγου. simeiakairwn
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η «αγιοποίηση» του φυλακισμένου δημάρχου της Κωνσταντινούπολης... Ιμάμογλου

      Ανθέλληνας ο Ιμάμογλου!
      Η «αγιοποίηση» του φυλακισμένου δημάρχου της Κωνσταντινούπολης, η αφέλεια της Αθήνας και ο εθνικoκεμαλισμός του CHP
      Ποιος είναι αυτός ο φυλακισμένος δήμαρχος Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου για τον οποίο η ελληνική πολιτική ελίτ «ξιπάστηκε» από τη σύλληψή του και σπεύδει αναφανδόν στο πλευρό του, προκαλώντας γέλια στον τουρκικό φιλοκυβερνητικό Τύπο και απορίες σε κάθε σκεπτόμενο εν Αθήναις;
      Από τον Νικ. Σταυρουλάκι
      Πότε ο Ιμάμογλου έγινε «φίλος» της Ελλάδας; Ποια στοιχεία καθιστούν τον μεν Ε. Ιμάμογλου «φίλο», αλλά τον Τ. Ερντογάν «εχθρό» της πατρίδας; Πότε ο διωκόμενος από το καθεστώς Ερντογάν Ε. Ιμάμογλου εκφράστηκε αντίθετα ή απέρριψε τις αναθεωρητικές κορόνες του Ερντογάν, ότι «θα έρθει νύχτα» ή ότι «τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου δεν ανήκουν στην Ελλάδα», ή ότι «η αμυντική θωράκιση των νησιών είναι πρόκληση προς την Τουρκία» και όλες τις λοιπές ανοησίες;
      Τι ζόρι τραβάνε τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης να πλέκουν από το πρωί ως το βράδυ το εγκώμιο στον Ιμάμογλου απέναντι στον «κακό» Ερντογάν, αλλά και όλοι αυτοί που τρέχουν αφιονισμένοι στην Αγκυρα να ενώσουν τη φωνή τους με τον «ήρωα της τουρκικής αντιπολίτευσης», προκαλώντας τα ειρωνικά σχόλια στα φιλοκυβερνητικά τουρκικά μέσα;
      Αμέσως μετά άρχισαν τα παρατράγουδα. Τουρκικά μέσα μετέδιδαν καταγγελίες σε βάρος του συλληφθέντος δημάρχου, εμπλέκοντας και την Ελλάδα με πληροφορίες ότι ο Ιμάμογλου μετέφερε στην Αθήνα 10.000.000 δολάρια με νεκροφόρα, τα οποία κατατέθηκαν σε ελληνική τράπεζα. Σε τίνος όνομα; Σε ποια τράπεζα; Ο νεκροθάφτης έκανε την κατάθεση;
      Τα σχόλια του Τύπου «ο Ιμάμογλου ψάχνει στήριξη στην αγκαλιά της Ελλάδας» δεν είναι μόνο απαξιωτικά προς τον -άδικα- φυλακισμένο δήμαρχο (σ.σ.: εννοώντας πόσο χαμηλά έχει πέσει), αλλά, ταυτόχρονα, οξύνουν το ανθελληνικό μίσος, φανατίζοντας επικίνδυνα τον τουρκικό όχλο.
      Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι η φυλάκιση του εκλεγμένου δημάρχου Κωνσταντινούπολης από το καθεστώς της μονοκρατορίας Ερντογάν δεν συνιστά πολιτική δίωξη. Ούτε ότι οι κατηγορίες δεν είναι προσχηματικές. Ούτε ότι το ισλαμοφασιστικό καθεστώς στην Τουρκία είναι πρότυπο δημοκρατίας. Αλλο αυτό κι άλλο η πρεμούρα για συμμετοχή στον «ανένδοτο Ιμάμογλου» κατά του Ερντογάν, που συνεπάγεται περίπλοκες διπλωματικές διαστάσεις.
      Δύο εκπρόσωποι
      Τον χορό σέρνει το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, στέλνοντας δύο εκπροσώπους, τον νυν δήμαρχο της πρωτεύουσας Αθήνας και έναν πρώην πρωθυπουργό της χώρας στο έκτακτο συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) του Ιμάμογλου. Ενα συνέδριο «φιέστα», από το οποίο καμία αλλαγή δεν προέκυψε για το κόμμα.
      Πρόεδρος έμεινε ο ίδιος, ο Οζγκιούρ Οζέλ, που επανεξελέγη ως μοναδικός υποψήφιος. Το έκτακτο συνέδριο ανακοινώθηκε από τον πρόεδρο Οζγκιούρ Οζέλ, στις 21 Μαρτίου, μόλις τρεις ημέρες μετά τη σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος -λέει- το συγκάλεσε, με τον φόβο ότι η τουρκική Εισαγγελία θα προχωρούσε σε διορισμό επιτρόπου – διαχειριστή στον Δήμο Κωνσταντινούπολης.
      Αρα, πώς συνδέεται το πρόσωπο που θα επέβαλε η Εισαγγελία με το συνέδριο του CHP; Με βάση δημοσιεύματα, το τουρκικό νομοθετικό σύστημα προβλέπει ακριβώς τη διαδικασία που ακολουθείται όταν μείνει κενή η θέση δημάρχου. Προβλέπει ότι το δημοτικό συμβούλιο εκλέγει αναπληρωτή δήμαρχο, αλλά, εάν δήμαρχος απομακρυνθεί από τη θέση του λόγω εγκλημάτων που σχετίζονται με την τρομοκρατία, αντικαθίσταται με απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών ή από την τοπική Περιφέρεια.
      Με βάση το ισχύον πλαίσιο, ο αρμόδιος δικαστής που διέταξε την προφυλάκιση του Ιμάμογλου επικαλέστηκε την κατηγορία «διαφθορά». Δεν αποφάσισε την προφυλάκισή του σε σχέση με την ξεχωριστή κατηγορία της «τρομοκρατίας». Προς τι το έκτακτο αυνέδριο του CHP;
      Ο Χάρης Δούκας σε σχετική ανάρτηση στο «Χ» έγραψε: «Εκρέμ, δεν είσαι μόνος! Εχουμε χρέος να μην παραμείνουμε σιωπηλοί. Με επιστολή μου προς το προεδρείο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PES) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών ζητώ να εκδοθεί σχετικό ψήφισμα στήριξης από την Ολομέλεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Περιφερειών». Υπέγραψε, μάλιστα, μαζί με τη δήμαρχο του Παρισιού Αν Ινταλγκό και άλλους 12 δημάρχους διακήρυξη με την οποία καλούνται οι τουρκικές Αρχές να τον «απελευθερώσουν».
      Μάλιστα, η Αν Ινταλγκό τον έστεψε επίτιμο δημότη Παρισιού. Τρέμει ο Ερντογάν από τις αποφάσεις Δούκα και Ινταλγκό…
      «Τζαμί η Αγία Σοφία στο μυαλό μου»
      Ιδού, λοιπόν, ποιος είναι ο Εκρέμ Ιμάμογλου, που σπούδασε σε «πανεπιστήμιο» στα Κατεχόμενα στην Κύπρο και τρέχουν οι δικοί μας να στηρίξουν.
      Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Τζουμχουριέτ» (13/7/20), όταν ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν ανακοίνωσε την πρόθεσή του για μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, ο Ε. Ιμάμογλου είπε: «Στη συνείδησή μου και στο μυαλό μου η Αγία Σοφία είναι τζαμί από το 1453. Σε όλες τις ομιλίες μου την αποκαλώ “Τζαμί της Αγίας Σοφίας”», για να προσθέσει την ανησυχία του «για την τύχη των τζαμιών ανά τον κόσμο», επειδή ενδεχομένως θα ξεσπούσε θρησκευτικό μίσος εναντίον των μουσουλμανικών τόπων λατρείας παγκοσμίως, από την επίσημη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τέμενος, επιχείρημα που μόνο Τούρκος κουτοπόνηρος πολιτικός θα μπορούσε να συντάξει.
      Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα διεκδικεί την… πατρότητα της «Γαλάζιας Πατρίδας»
      Μόλις έναν χρόνο πριν το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), που σήμερα είναι το μεγαλύτερο κόμμα της τουρκικής αντιπολίτευσης, εξέδωσε ανακοίνωση (29/7/24) με την οποία υπερασπίστηκε το αφήγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας» ως κατεξοχήν δικής του κομματικής έμπνευσης. Κατηγόρησε δε τον Ερντογάν ότι δεν προωθεί το «όραμα» με τη δυναμική που θα άρμοζε στο τουρκικό επεκτατικό δόγμα.
      «Το CHP ήταν πάντα υπέρμαχος της προστασίας των νόμιμων δικαιωμάτων και συμφερόντων της Δημοκρατίας της Τουρκίας στις θάλασσες, στο πλαίσιο των δικαιωμάτων που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο. “Γαλάζια Πατρίδα” για εμάς σημαίνει να μην κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω από τα νόμιμα συμφέροντά μας στη Μαύρη Θάλασσα, στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Δικοί μας απόστρατοι ναύαρχοι συνέβαλαν στη δημιουργία της έννοιας της “Γαλάζιας Πατρίδας” που είναι προϊόν δουλειάς δεκαετιών» σημειώνει σχετική ανταπόκριση της «Καθημερινής». Στην ίδια ανακοίνωση το CHP υποστήριξε ότι «η Ελλάδα παρενοχλεί συστηματικά Τούρκους ψαράδες στο Αιγαίο», ότι «εξοπλίζει νησιά», ότι «έχει καταλάβει νησιά και βραχονησίδες αμφισβητούμενης κυριαρχίας» και ότι ο Ερντογάν «αφήνει αναπάντητες τις ελληνικές προκλήσεις».
      Ο Ιμάμογλου δεν είναι τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από τον εκφραστή του πιο σκληρού κεμαλικού κατεστημένου στην Τουρκία. Το CHP είναι το κόμμα που ίδρυσε ο Κεμάλ Ατατούρκ στις 7 Σεπτεμβρίου 1919, ως αντιστασιακή οργάνωση, και μετεξέλιξε σε πολιτικό κόμμα στις 9 Σεπτεμβρίου 1923. Είναι το κόμμα που όταν ο Τ. Ερντογάν έλεγε ότι θα έρθει μία νύχτα στην Ελλάδα, στελέχη του εγκαλούσαν τον Τούρκο πρόεδρο με το ερώτημα: «Γιατί το λες και δεν το κάνεις;». Είναι το κόμμα του οποίου στελέχη, βλέποντας τη φθορά του Ερντογάν, έχουν αρχίσει να εξαπολύουν κατηγορίες περί παραχώρησης εθνικών συμφερόντων προς τον Τούρκο πρόεδρο.
      Αυτόν τον δήθεν δυτικότροπο κεμαλιστή με την ξανθιά σύζυγο, με το τατουάζ του σκορπιού στο χέρι, τρέχουν να στηρίξουν οι δικοί μας σοσιαλδημοκράτες. Αλλά πού να σταματήσει η παρακμή, όταν αρχίσει…
      [iEpikaira: Περισσότερα ΕΔΩ!]
      Εφημερίδα «δημοκρατία» newsbreak.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ι. Μάζης: Ισραήλ-Τουρκία στα πρόθυρα σύγκρουσης - Η Ελλάδα καλείται να λάβει θέση

       
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      The Greek Herald: Αν δείτε επέκταση στα 12νμ... γράψτε μας

      Η εφημερίδα The Greek Herald της Αυστραλίας, που είναι η μεγαλύτερη καθημερινή ελληνική εφημερίδα στην αγγλική γλώσσα, δημοσίευσε ένα άρθρο για την πιθανότητα επέκτασης των θαλάσσιων ζωνών της Ελλάδας στο Αιγαίο πέρα από τα έξι ναυτικά μίλια, στα οποία έχει περιορίσει τη χώρα μας η Κυβέρνηση Μητσοτάκη «ακρωτηριάζοντας» την εθνική μας κυριαρχία.
      Ουσιαστικά αυτό που αναφέρει… κομψά η εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας την εθνική μειοδοσία, είναι ότι δεν πρόκειται να γίνει μια τέτοια κίνηση, καθώς εκτός από τις «ανησυχίες» της Τουρκίας, υπάρχουν «δισταγμοί» και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των βασικών συμμάχων του ΝΑΤΟ.
      Δισταγμοί και φόβοι ότι μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να κλιμακώσει τις εντάσεις με την Άγκυρα, σε μια περίοδο που η περιφερειακή σταθερότητα δοκιμάζεται από άλλες γεωπολιτικές εξελίξεις.Το δημοσίευμα της εφημερίδας The Greek Herald:
      Η πρόταση της Ελλάδας να επεκτείνει τις θαλάσσιες ζώνες της στο Αιγαίο φέρεται να αντιμετωπίζει διπλωματικές τριβές, με ανησυχίες που εκφράζονται τόσο από τους συμμάχους όσο και από τους γείτονες σχετικά με το χρονοδιάγραμμα και τις πιθανές περιφερειακές επιπτώσεις μιας τέτοιας κίνησης.
      Σύμφωνα με πηγές που επικαλούνται ελληνικούς διπλωματικούς κύκλους, η Αθήνα ζυγίζει προσεκτικά τις επιλογές της πριν γίνει οποιαδήποτε επίσημη ανακοίνωση σχετικά με την επέκταση των χωρικών υδάτων πέρα ​​από τα τρέχοντα έξι ναυτικά μίλια.
      Ενώ η Ελλάδα διατηρεί το κυρίαρχο δικαίωμά της να επεκταθεί στα 12 ναυτικά μίλια σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, οι πολιτικές ευαισθησίες στην περιοχή -ιδιαίτερα με την Τουρκία- παραμένουν κεντρικό ζήτημα.
      Η Άγκυρα έχει προειδοποιήσει εδώ και καιρό ότι η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο θα αντιμετωπίζεται ως casus belli ή αιτία πολέμου.
      Αν και η Ελλάδα είχε προηγουμένως επεκτείνει τις θαλάσσιες ζώνες της στο Ιόνιο Πέλαγος, το Αιγαίο είναι μια πολύ πιο περίπλοκη και αμφισβητούμενη περιοχή, τόσο γεωγραφικά όσο και πολιτικά.
      Εκτός από τις ανησυχίες της Τουρκίας, υπάρχουν και δισταγμοί εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των βασικών συμμάχων του ΝΑΤΟ, οι οποίοι φοβούνται ότι μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να κλιμακώσει τις εντάσεις σε μια περίοδο που η περιφερειακή σταθερότητα δοκιμάζεται από άλλες γεωπολιτικές εξελίξεις.
      Οι Έλληνες αξιωματούχοι ούτε επιβεβαίωσαν ούτε διέψευσαν πρόσφατες αναφορές για συγκεκριμένο σχέδιο που τέθηκε ενώπιον του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής. Ωστόσο, τονίζουν ότι η Ελλάδα συνεχίζει να διεκδικεί τα δικαιώματά της σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και θα ενεργήσει με σύνεση και στρατηγική προνοητικότητα.
      Η συζήτηση έρχεται εν μέσω μιας ευρύτερης επανεκτίμησης των προτεραιοτήτων εξωτερικής πολιτικής και της θαλάσσιας στρατηγικής της Ελλάδας, καθώς η χώρα ενισχύει τον ρόλο της στους περιφερειακούς διαδρόμους ασφάλειας και ενέργειας.
      Πηγή: newsbreak.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      «Και τι θέλετε να κάνουμε; Να διχοτομήσουν το Αιγαίο εν ειρήνη; Να ηττηθούμε ησύχως για να μην πέσει τουφεκιά;»
      «Ίσα πέρα», που λέμε στα χωριά μας
      Μανώλης Κοττάκης
      Το 1982 διεξήχθησαν στο Μοντέγκο Μπέι της Βραζιλίας οι εργασίες της διάσκεψης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Την πατρίδα μας εκπροσώπησε τότε ο αείμνηστος υφυπουργός Εξωτερικών και μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ενώ μεταξύ των μελών της νομικής αντιπροσωπίας που έδωσαν τη μάχη για την επικράτηση των ελληνικών θέσεων ήταν και ο καθηγητής μου στη Νομική του ΔΠΘ Κρατερός Ιωάννου. Θεσσαλονικεύς. Μεγάλη προσωπικότητα. Τον διαδέχθηκαν επαξίως μετά τον θάνατό του οι επίσης καθηγητές μου Γιάννης Βαληνάκης και Στέλιος Περράκης. Καλύμνιος ο πρώτος, Ναυπλιεύς ο δεύτερος. Εκείνη η διάσκεψη κατέληξε στη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία προβλέπει το δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, ενώ αναγνωρίζονται και στα νησιά μας υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.
      Η Τουρκία, η οποία έδωσε το «παρών» στη διάσκεψη και μετείχε, ήταν η μεγάλη ηττημένη. Τα επιχειρήματά της για το Αιγαίο απερρίφθησαν. Μετά ταύτα, δεν υπέγραψε ποτέ τη σύμβαση για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Οπως δεν την υπέγραψαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ. Δεδομένου όμως ότι η σύμβαση υπεγράφη και κυρώθηκε από τα Κοινοβούλια της συντριπτικής πλειονότητας των μελών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος μαζί με το Δικαστήριο της Χάγης είναι και ο θεματοφύλακας της εφαρμογής της, αυτή αποτελεί πλέον «γενικό παραδεδεγμένο κανόνα του Διεθνούς Δικαίου». Δεσμεύει, δηλαδή, ακόμα και αυτούς που δεν την υπέγραψαν. Χθες η πατρίδα μας διά του υπουργείου Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι υπέβαλε τον χάρτη του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού στην Ευρωπαϊκή Ενωση, από την οποία είχε παραπεμφθεί στο δικαστήριο λόγω μη υποβολής του.
      Μελέτη χάρτη τουρκικού ΘΧΣ. Δημοσιεύτηκε 16/04/25. Πηγή: Anadolu

      Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι οι συντάκτες του χάρτη φοβήθηκαν να χαράξουν πάνω σε αυτόν, έστω και με διακεκομμένες γραμμές, τα δυνητικά όρια εξωτερικών συνόρων με 12 μίλια και περιορίστηκαν απλώς να υποβιβάσουν το αναμφισβήτητο αυτό δικαίωμά μας, για επέκταση χωρικών υδάτων, σε μια υποσημείωση με έναν αστερίσκο στο κάτω μέρος του χάρτη. Θα αποφύγω επίσης να σχολιάσω το γεγονός ότι οι συντάκτες του ενημερωτικού σημειώματος του υπουργείου Εξωτερικών περιδεείς υπογραμμίζουν στο κείμενό τους, για να φτάσει και στην Αγκυρα, ότι ο χάρτης δεν ισοδυναμεί με ανακήρυξη ΑΟΖ. Κάτι που έρχεται σε αναντιστοιχία με τις διαρροές που έκαναν τέλη Δεκεμβρίου στα «Νέα» για μέγιστα όρια εξωτερικών συνόρων. Δεν είναι ο εχθρός η πατρίδα μας για να την επικρίνουμε σήμερα.
      Ο εχθρός είναι απέναντι. Και όποιοι έχουν αμφιβολίες, ειδικά ο αφελής που υπέγραψε τη Συμφωνία Φιλίας των Αθηνών, δεν έχουν παρά να κοιτάξουν τον χάρτη που δημοσίευσαν οι Τούρκοι, χωρίς να τον υποβάλουν πουθενά, για τον δικό τους θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Και διαβάζοντας αυτό το παλιόχαρτο διαπιστώνουμε τα εξής δύο εκπληκτικά. Το πρώτο είναι ότι οι Τούρκοι επικαλούνται το γεγονός ότι έχουν καταθέσει τους χάρτες του τουρκολιβυκού μνημονίου στον ΟΗΕ και ιδιαίτερα, για όσους ξέρουν, στο αποθετήριο των χαρτών. Το πώς τον «παρέλαβε» ο ΟΗΕ είναι ένα θέμα. Το αν τον «ανάρτησε» ή όχι είναι ένα άλλο θέμα. [iEpikaira: Μια χαρά το παρέλαβε -και το ανήρτησε- ο ΟΗΕ ... από τον Μάρτιο του 2020 (Α/74/757). Περισσότερα και ΕΔΩ!] Αλλά το βασικό θέμα είναι ότι ο ΟΗΕ είναι ο εγγυητής της εφαρμογής της σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Και οι τύποι που δεν αναγνωρίζουν το Δίκαιο της Θάλασσας καμαρώνουν ότι κατέθεσαν το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο στον θεματοφύλακα της εφαρμογής του… ΟΗΕ. Και αντί για τον όρο «Δίκαιο της Θάλασσας» ομιλούν στο κείμενό τους για «Διεθνές Ναυτικό Δίκαιο»… Ισα πέρα, που λέμε στα χωριά μας γι’ αυτές τις περιπτώσεις. Ισα πέρα από εδώ! Αλλο η εθνική κυριαρχία, άλλο η διεθνής ναυσιπλοΐα.
      Το δεύτερο: Οι γείτονες έχουν το θράσος να θεωρούν τη Σαμοθράκη σύνορο με την Τουρκία και να διχοτομούν με τρόπο προκλητικό το Αιγαίο στη μέση, στη βάση του επιχειρήματος που απερρίφθη στο Μοντέγκο Μπέι ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα. Ενώ βεβαίως έχουν. Τώρα γίνεται κατανοητό γιατί πρέπει να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια παντού. Σε αυτούς που λένε «και τι θέλετε, να κάνουμε πόλεμο;» επιστρέφουμε την ερώτηση με την εξής διατύπωση: «Και τι θέλετε να κάνουμε; Να διχοτομήσουν το Αιγαίο εν ειρήνη; Να ηττηθούμε ησύχως για να μην πέσει τουφεκιά;». Αυτό είναι το όραμά μας; Ρίξτε μια ματιά στον χάρτη και απαντήστε όσοι τα λέτε αυτά στους παππούδες σας, στους γονείς σας, στα παιδιά σας και στα εγγόνια σας. Ελλάς δεν είναι το Ντουμπάι που ξιπάζεστε να ταξιδεύετε. Ελλάς είναι η Κάσος, η Λέσβος, η Χίος, το Καστελόριζο, η Λήμνος και η Σαμοθράκη. Τα κυκλωμένα στον τουρκικό χάρτη νησιά. Η πατρίδα μας στους επόμενες μήνες θα βρεθεί πιθανόν μπροστά σε πολύ μεγάλες και μείζονες προκλήσεις και πρέπει να είμαστε απολύτως συσπειρωμένοι. Ο εχθρός δεν πρέπει να βρει πουθενά «τρύπα ολιγόψυχων» στο εθνικό μέτωπο. Αν τα καταφέρουμε, αφήστε τους γείτονες να ονειρεύονται χάρτες. Νέα σύνορα μόνο στα όνειρα.
      Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ newsbreak.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Κ. Λουκόπουλος: Αλήθειες και πομφόλυγες για τον ΘΧΣ
      Ο αντιστράτηγος ε.α. και γεωπολιτικός αναλυτής Κωνσταντίνος Λουκόπουλος, στον 98.4
      Ο αντιστράτηγος ε.α. και γεωπολιτικός αναλυτής Κωνσταντίνος Λουκόπουλος, μιλώντας στον 98.4, αφού διευκρίνισε ότι ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός συνιστά υποχρέωση της χώρας από Κοινοτική Οδηγία του 2014, και μάλιστα έρχεται μετά από την επιβολή προστίμου από την Ε.Ε. για τη μη ολοκλήρωσή του – έπειτα από δύο παρατάσεις – αναρωτήθηκε αν η παράθεση ενός χάρτη με αδιευκρίνιστα στοιχεία συνιστά από μόνη της Θ.Χ.Σ., και κυρίως αν μέχρι τις 28 Απριλίου θα έχουμε προλάβει να καταθέσουμε συγκεκριμένα στρατηγικά σχέδια των 4 διακριτών χωρικών ενοτήτων.
      Την ίδια ώρα, όπως τονίζει ο κ. Λουκόπουλος, έχουμε «καταπιεί» την υπόθεση πόντισης ηλεκτρικού καλωδίου προς την Κύπρο, αλλά εκτοξεύουμε πομφόλυγες ότι με αυτόν τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό ματαιώνουμε το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, την ώρα που – εντελώς τραγελαφικά – ανακηρύξαμε τμηματικά με ΦΕΚ ΑΟΖ στο Ιόνιο, αλλά μιλάμε όπως και η Τουρκία για υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο.
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Δημοφιλή Must Read!Συνέχεια Άρθρου ▼
      ΝΑΤΑ ΜΑΣ: Εφόσον υπάρχουν πλέον χάρτες και από τις δύο πλευρές, μπορεί να προχωρήσει η προσφυγή στη Χάγη, λέει ο Συρίγος

      Δανάη Γραφάκου
      «Είμαι υπέρ της άποψης ότι ο ελληνοτουρκικός διάλογος, από την ώρα που υπάρχουν χάρτες και από τις δύο πλευρές, που αποτυπώνουν με σαφήνεια ποιες είναι οι επικαλυπτόμενες περιοχές της υφαλοκρηπίδας και της δυνητικής ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, μπορεί να προχωρήσει πολύ εύκολα με το επόμενο βήμα που είναι η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης» ανέφερε ο καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Άγγελος Συρίγος, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Πρωινές Διαδρομές στο Πρώτο» με τον Βασίλη Αδαμόπουλο και την Μαρία Γεωργίου. [iEpikaira: Δηλαδή ο τουρκικός χάρτης που είναι μια απλή ακαδημαϊκή μελέτη που εκπόνησε το Εθνικό Ερευνητικό Κέντρο Ναυτικού Δικαίου του Πανεπιστημίου της Άγκυρας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη Χάγη; Ας σοβαρευτούμε λοιπόν και ας βάλει επιτέλους κάποιος στη θέση τους τους κυβερνητικούς λαγούς!]
      «Το λέω αυτό, διότι έχω μελετήσει όλες αυτές τις συζητήσεις που γίνονταν τη δεκαετία του 70, από το 76 μέχρι το 80, στις οποίες υπήρχαν χάρτες που ανταλλάσσονταν μεταξύ των δύο πλευρών, χωρίς καμία πλευρά να αφήνει τον χάρτη στην άλλη πλευρά για να μη θεωρηθεί ότι έχει κάποιο μειονέκτημα, έχει ξεχάσει να δηλώσει κάποια περιοχή κατά κάποιο τρόπο. Τώρα έχουμε χάρτες. Αυτές είναι οι επίσημες θέσεις των δύο πλευρών. Η Τουρκία τις έχει ανακοινώσει τον Μάρτιο του 2020 και εμείς ανακοινώσαμε τώρα επισήμως, είναι αποτυπωμένες πλέον και έχουμε οπτική εικόνα. Ξέρουμε τι γίνεται» συνέχισε ο κ. Συρίγος.
      Σε σχέση με την ανησυχία που έχει εκφραστεί από ορισμένους για το τι θα γίνει με την Τουρκία με την κατάθεση του χάρτη, ο κ. Συρίγος σημείωσε «οι Τούρκοι έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο με χάρτες δικούς τους από το 2011 και μετά, δηλαδή σε οποιαδήποτε μηχανή αναζήτησης γράψετε στα αγγλικά Τουρκία Ελλάδα Οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, θα δείτε δεκάδες τουρκικούς χάρτες να βγαίνουν». «Επομένως, με αυτό το σκεπτικό η παρουσίαση και κατάθεση του δικού μας χάρτη δεν είναι κάτι το οποίο πρέπει να ξενίζει τους Τούρκους, διότι το έχουν κάνει κατά κόρον. Χρειάζεται κάποια απάντηση σε κάποια στιγμή. Μέχρι την προηγούμενη Τετάρτη οι ελληνικές διεκδικήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο δεν είχαν οπτικοποιηθεί. Τώρα ξέρουμε ότι υπάρχουν επικαλυπτόμενες περιοχές. Φαίνονται. Και βάσει αυτού του χάρτη μπορείς πράγματι να πας στο Διεθνές Δικαστήριο. Δεν πιστεύω ότι θα πάμε, να διευκρινίσω. Δεν είμαι αφελής. Οι Τούρκοι ξέρουν τι γίνεται και δεν περίμεναν τον χάρτη για να δουν τις δικές μας θέσεις. Αλλά από την άλλη μεριά, τώρα έχεις πράγματι μια συγκεκριμένη διαφορά μεταξύ των δύο χωρών. Θεωρητικώς μπορεί να λυθεί» είπε χαρακτηριστικά.
      Το κρίσιμο σημείο είναι ότι ο χάρτης επιτέλους κατατέθηκε, υπογράμμισε ο κ. Συρίγος. «Έπρεπε να έχει φτιαχτεί ένας τέτοιος χάρτης από το 2011. Επομένως, το βάρος της μη δημιουργίας και μη κατάθεσης αυτού του χάρτη βαρύνει όλες τις κυβερνήσεις από το 2011 και μετά. Ουδείς αναμάρτητος, δυστυχώς. Είναι ευτυχές γεγονός για την ελληνική εξωτερική πολιτική ότι κατατέθηκε αυτός ο χάρτης» συμπλήρωσε.
      Υπάρχουν και πρακτικά ζητήματα σχετικά με τον ΘΧΣ, επισήμανε στη συνέχεια ο κ. Συρίγος, υπό την έννοια ότι ο χάρτης αποτυπώνει 495.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσιων περιοχών, το οποίο ισούται με τέσσερις φορές την έκταση της Ελλάδος. «Αυτό σημαίνει στην πράξη ότι θα πρέπει ή 8 ή 9 υπουργεία να συνεννοηθούν μεταξύ τους για το τι θα γίνει, συν άλλους φορείς όπως τον ΟΤΕ επί παραδείγματι, που έχει τηλεπικοινωνιακά καλώδια ή τον ΑΔΜΗΕ που έχει καλώδια ηλεκτρικού. Είναι δηλαδή τεράστιο εγχείρημα αυτό. Δεν είναι απλό. Έχουμε τη μεγαλύτερη υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ σε όλη την Μεσόγειο» εξήγησε.
      Ερωτηθείς κατά πόσο στέλνεται ένα μήνυμα για εκκρεμότητες που έχει η Ελλάδα με τις υπόλοιπες χώρες, εκτός της Τουρκίας, ο κ. Συρίγος δήλωσε «ο χάρτης αυτή τη στιγμή αποτυπώνει τι υπάρχει. Οι άλλες χώρες έχουν πάρει αυτό το μήνυμα από τότε που υπογράφηκαν οι συμφωνίες, δηλαδή με την Ιταλία από το ‘77 και το 2020 και με την Αίγυπτο από το 2020, ελάτε να συζητήσουμε και να βρούμε μια λύση. Με την Τουρκία όμως, να θυμίσω, ότι συζητάμε από το 1975, οπότε η πιθανότητα να βρεθεί λύση είναι μηδενική. Γι’ αυτό πρέπει να πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο».
      Πηγή: ertnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Δ. Αλευρομάγειρος: Η χούντα έγινε για να ξεπουληθεί η Κύπρος
      Βίντεο: militaire.gr
       
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Σπάει το μέτωπο των BRICS με εμπορικό deal ΗΠΑ - Ινδίας αξίας 500 δισ. δολ.
      H επίσκεψη του αντιπροέδρου J.D. Vance και οι καλές σχέσεις του Donald Trump με τον Narendra Modi
      O πρόεδρος Donald Trump κατά τη διάρκεια των 90 ημερών της αναστολής της επιβολής των δασμών, επιχειρεί να διαπραγματευτεί με κάθε χώρα ξεχωριστά μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία, όπως έχει διαμηνύσει ενώ ο υπουργός Εμπορίου Howard Lutnick έχει δηλώσει ότι πλήθος κρατών έχουν προστρέξει για συνομιλίες με τις ΗΠΑ.Σημαντική επιτυχία σε αυτό το πλαίσιο θα ήταν η σύναψη συμφωνίας διμερούς εμπορίου με ένα από τα κορυφαία μέλη της ομάδας των BRICS, την Ινδίας.Από ό,τι φαίνεται το deal βρίσκεται σε καλό δρόμο καθώς σύμφωνα με δημοσιεύματα ινδικών ΜΜΕ έχει καταρτιστεί ένα κείμενο 19 κεφαλαίων στο οποίο έχουν συνολομογήσει η δύο πλευρές το οποίο θα αποτελέσει «οδηγό» για την επίσημη συμφωνία που θα συμφωνηθεί εντός του τρέχοντος έτους.Αυτό θα αποτελέσει μια συντριπτική νίκη της πολιτικής Trump που έχει στόχο να ανατάξει την εγχώρια παραγωγή και να βελτιώσει το εμπορικό ισοζύγιο των ΗΠΑ με τρίτες χώρες.
      Η επίσκεψη JD Vance
      Στο πλαίσιο αυτό ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ JD Vance θα πραγματοποιήσει τετραήμερη επίσκεψη στην Ινδία τη Δευτέρα 21 Απριλίου, καθώς οι δύο χώρες επιδιώκουν να αναπτύξουν οικονομικές ευκαιρίες και να διαπραγματευτούν μια διμερή εμπορική συμφωνία.Ο Vamce θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Narendra Modi στο Νέο Δελχί για συνομιλίες σχετικά με την οικονομία, το εμπόριο και τους γεωπολιτικούς δεσμούς.Μια εμπορική συμφωνία μεταξύ Ινδίας και ΗΠΑ θα μπορούσε να ενισχύσει σημαντικά τους οικονομικούς δεσμούς μεταξύ των δύο χωρών και ενδεχομένως να ενισχύσει τους διπλωματικούς δεσμούς ενώ θα μειώσει την επιρροή της Κίνας.Οι ΗΠΑ είναι επίσης ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ινδίας, με το διμερές εμπόριο να εκτιμάται στα 190 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι πρόσφατα - ενώ η μόχλευση φτάνει στα 500 δισ. δολ..Το υπουργείο Εξωτερικών της Ινδίας είπε ότι η επίσκεψη θα «προσφέρει την ευκαιρία και στις δύο πλευρές να επανεξετάσουν την πρόοδο στις διμερείς σχέσεις» και οι δύο ηγέτες «θα ανταλλάξουν απόψεις για περιφερειακές και παγκόσμιες εξελίξεις αμοιβαίου ενδιαφέροντος».
      Κινητικότητα για το deal
      Ο Trump επέβαλε δασμούς 26% ως μέρος του δασμολογικού του προγράμματος που έχει πλέον σταματήσει, το οποίο παρείχε προσωρινή ανακούφιση στους Ινδούς εξαγωγείς.Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Mondi προσπάθησε να αμβλύνει τους επικείμενους εμπορικούς φραγμούς λέγοντας ότι ήταν ανοιχτός στη μείωση περισσότερων δασμών σε προϊόντα των ΗΠΑ, τον επαναπατρισμό Ινδών υπηκόων χωρίς έγγραφα και την αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού.Οι δύο χώρες συμφώνησαν επίσης να ξεκινήσουν συνομιλίες για τη σύναψη της διμερούς εμπορικής συμφωνίας.Ο Modi είπε την Παρασκευή ότι μίλησε με τον Elon Musk και είπε ότι αυτός και ο CEO της SpaceX «συζήτησαν τις τεράστιες δυνατότητες συνεργασίας στους τομείς της τεχνολογίας και της καινοτομίας», λέγοντας ότι «η Ινδία παραμένει προσηλωμένη στην προώθηση των συνεργασιών μας με τις ΗΠΑ σε αυτούς τους τομείς».
      Οι δεσμοί της Ινδίας με τις αμερικανικές επιχειρήσεις
      Η Ινδία είναι στενός εταίρος των ΗΠΑ για διμερές εμπόριο, άμεσες ξένες επενδύσεις, αμυντική συνεργασία και σημαντικός στρατηγικός σύμμαχος για την καταπολέμηση της αυξανόμενης επιρροής της Κίνας στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού.Αποτελεί επίσης μέρος του Quad, το οποίο αποτελείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες συν την Ινδία, την Ιαπωνία και την Αυστραλία και θεωρείται ως αντίβαρο στην επέκταση της Κίνας στην περιοχή.Κορυφαίες εταιρείες των ΗΠΑ όπως η Apple Inc. και η Google έχουν επεκτείνει τις δραστηριότητές τους στην Ινδία τα τελευταία χρόνια. Τον περασμένο μήνα, η Starlink του Musk συνήψε συμφωνίες με δύο από τους κορυφαίους τηλεπικοινωνιακούς φορείς της Ινδίας για την παροχή υπηρεσιών διαδικτύου που βασίζονται σε δορυφόρους.Για να ενισχύσουν περαιτέρω τους εμπορικούς δεσμούς, οι ΗΠΑ και η Ινδία έχουν θέσει έναν φιλόδοξο στόχο υπερδιπλασιασμού του διμερούς εμπορίου τους στα 500 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2030 στο πλαίσιο της αναμενόμενης εμπορικής συμφωνίας.Οι διαπραγματεύσεις είναι ιδιαίτερα επείγουσες για το Νέο Δελχί, καθώς θα μπορούσε να πληγεί σκληρά από τους αμοιβαίους δασμούς του Τrump, ιδιαίτερα στους τομείς της γεωργίας, των επεξεργασμένων τροφίμων, των εξαρτημάτων αυτοκινήτων, των μηχανημάτων υψηλής τεχνολογίας, του ιατρικού εξοπλισμού και των κοσμημάτων.Αυτό αποτελεί σημαντική πρόκληση για την κυβέρνηση Modi, καθώς ελπίζει να ενισχύσει την οικονομία της χώρας και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας με ανάκαμψη που θα καθοδηγείται από τις εξαγωγές.Η Ινδία έχει επίσης ήδη λάβει ορισμένα βήματα για να κερδίσει τη εύνοια του Trump.Θα αγοράσει περισσότερο πετρέλαιο, ενέργεια και αμυντικό εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων των μαχητικών αεροσκαφών πέμπτης γενιάς stealth, από τις ΗΠΑ.Οι ΗΠΑ, ωστόσο, θέλουν μεγαλύτερη πρόσβαση στην αγορά για τα γεωργικά και γαλακτοκομικά προϊόντα τους στην Ινδία, αλλά το Νέο Δελχί ήταν διστακτικό μέχρι στιγμής, καθώς ο αγροτικός τομέας απασχολεί το μεγαλύτερο μέρος του εργατικού δυναμικού της χώρας.
      Τα επεισόδια του εμπορικού πολέμου
      Ο Donald Trump χρησιμοποίησε τους σαρωτικούς δασμούς 10% και ανταποδοτικούς δασμούς 26% στις ινδικές εισαγωγές ως όπλο να διαπραγματευτεί αυτή τη συμφωνία.Οι όροι αναφοράς (ToRs) που οριστικοποιήθηκαν από την Ινδία και τις ΗΠΑ για την προτεινόμενη διμερή εμπορική συμφωνία περιλαμβάνουν περίπου 19 κεφάλαια που καλύπτουν θέματα όπως δασμούς, αγαθά, μη δασμολογικούς φραγμούς και τελωνειακή διευκόλυνση, ανέφεραν επίσημες πηγές.Για να δώσει περαιτέρω ώθηση στις συνομιλίες στο παράθυρο της αναστολή των δασμών 90 ημερών, μια ινδική επίσημη ομάδα θα επισκεφθεί την Ουάσινγκτον την επόμενη εβδομάδα για να αντιμετωπίσει τις διαφορές σε ορισμένα ζητήματα πριν ξεκινήσουν επίσημα οι διαπραγματεύσεις για την προτεινόμενη εμπορική διμερή συμφωνία (BTA).Ο επικεφαλής διαπραγματευτής της Ινδίας, ο γραμματέας στο Υπουργείο Εμπορίου Rajesh Agrawal, θα ηγηθεί της ομάδας για τις πρώτες κατ' ιδίαν συνομιλίες μεταξύ των δύο χωρών.Ο Agrawal διορίστηκε υπουργός εμπορίου στις 18 Απριλίου.Θα αναλάβει καθήκοντα από την 1η Οκτωβρίου.
      Οι επίσημες συνομιλίες
      Οι τριήμερες συνομιλίες της ινδικής επίσημης ομάδας με τους ομολόγους των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον θα ξεκινήσουν από την Τετάρτη 23 Απριλίου 2025.«Και οι δύο πλευρές θα συζητήσουν το επίπεδο φιλοδοξίας.Οι ToR θα αναπτυχθούν και θα συζητηθούν περαιτέρω.«Οι ToR θα περιλαμβάνουν θέματα όπως τους δασμούς, μη δασμολογικούς φραγμούς, κανόνες προέλευσης και ρυθμιστικά θέματα», είπε ο αξιωματούχος, προσθέτοντας ότι τα γενικά περιγράμματα του συμφώνου θα συζητηθούν, εκτός από τον προγραμματισμό, ώστε τα πράγματα να μπορούν να συζητηθούν σε 90 ημέρες.Οι τριήμερες συζητήσεις αποκτούν σημασία, καθώς υψηλόβαθμος κυβερνητικός αξιωματούχος είχε πει νωρίτερα ότι μια ενδιάμεση εμπορική συμφωνία μεταξύ Ινδίας και ΗΠΑ θα μπορούσε να οριστικοποιηθεί στην 90ήμερη αναστολή των δασμών που ανακοίνωσε η κυβέρνηση Trump, εάν είναι «win-win» και για τις δύο πλευρές.Η επίσκεψη έπεται επίσης συνομιλιών σε επίπεδο ανώτερων αξιωματούχων που διεξήχθησαν μεταξύ των δύο χωρών τον περασμένο μήνα στο Dehli.Ο Brendan Lynch, Βοηθός Εμπορικός Αντιπρόσωπος των ΗΠΑ για τη Νότια και Κεντρική Ασία, βρέθηκε στην Ινδία από τις 25 έως τις 29 Μαρτίου για κρίσιμες εμπορικές συζητήσεις με Ινδούς αξιωματούχους.Οι δύο πλευρές επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν την παύση των δασμών των 90 ημερών, που ανακοίνωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump στις 9 Απριλίου, για να προωθήσουν τις συνομιλίες.Στις 15 Απριλίου, ο υπουργός Εμπορίου Sunil Barthwal είχε δηλώσει ότι η Ινδία θα προσπαθήσει να κλείσει τις διαπραγματεύσεις το συντομότερο δυνατό με τις HΠΑ.Η Ινδία και οι ΗΠΑ έχουν εμπλακεί σε διαπραγματεύσεις για μια διμερή εμπορική συμφωνία από τον Μάρτιο.Και οι δύο πλευρές έχουν βάλει στόχο να ολοκληρώσουν την πρώτη φάση του συμφώνου μέχρι το φθινόπωρο (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος) του τρέχοντος έτους, με στόχο να υπερδιπλασιαστεί το διμερές εμπόριο στα 500 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2030, από περίπου 191 δισεκατομμύρια δολάρια που είναι σήμερα.Τι θα περιλαμβάνει η συμφωνία
      Σε ένα εμπορικό σύμφωνο, δύο χώρες είτε μειώνουν σημαντικά είτε καταργούν τους τελωνειακούς δασμούς στον μέγιστο αριθμό εμπορευμάτων που διακινούνται μεταξύ τους.Επίσης, χαλαρώνουν τους κανόνες για την προώθηση του εμπορίου υπηρεσιών και την τόνωση των επενδύσεων.Ενώ οι ΗΠΑ εξετάζουν δασμολογικές παραχωρήσεις σε τομείς όπως ορισμένα βιομηχανικά αγαθά, αυτοκίνητα (ιδιαίτερα ηλεκτρικά οχήματα), κρασιά, πετροχημικά προϊόντα, γαλακτοκομικά και γεωργικά είδη όπως μήλα, ξηροί καρποί .Η Ινδία μπορεί να εξετάσει περικοπές δασμών για κλάδους έντασης εργασίας, όπως ένδυση, κλωστοϋφαντουργία, πολύτιμοι λίθοι και κοσμήματα, επεξεργασία δέρματος, πλαστικά, χημικά, ελαιούχοι σπόροι, γαρίδες και προϊόντα κηπευτικών.
      Το διμερές εμπόριοΑπό το 2021-22 έως το 2024-25, οι ΗΠΑ ήταν ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ινδίας.Οι ΗΠΑ αντιπροσωπεύουν περίπου το 18% των συνολικών εξαγωγών αγαθών της Ινδίας, το 6,22% στις εισαγωγές και το 10,73% στο διμερές εμπόριο.Με την Αμερική, η Ινδία είχε εμπορικό πλεόνασμα (η διαφορά μεταξύ εισαγωγών και εξαγωγών) 41,18 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε αγαθά το 2024-25. Ήταν 35,32 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023-24, 27,7 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022-23, 32,85 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021-22 και 22,73 δισεκατομμύρια δολάρια το 2020-21. Οι ΗΠΑ έχουν εκφράσει ανησυχίες για το διευρυνόμενο εμπορικό έλλειμμα.Το 2024, οι κύριες εξαγωγές της Ινδίας στις ΗΠΑ περιελάμβαναν σκευάσματα φαρμάκων και βιολογικά (8,1 δισεκατομμύρια δολάρια), όργανα τηλεπικοινωνιών (6,5 δισεκατομμύρια δολάρια), πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους (5,3 δισεκατομμύρια δολάρια), προϊόντα πετρελαίου (4,1 δισεκατομμύρια δολάρια), χρυσό και άλλα πολύτιμα μέταλλα έτοιμα κοσμήματα (3,2 δισεκατομμύρια δολάρια), έτοιμα κοσμήματα από πολύτιμα μέταλλα. σιδήρου και χάλυβα (2,7 δισεκατομμύρια δολάρια).Οι εισαγωγές περιελάμβαναν αργό πετρέλαιο (4,5 δισεκατομμύρια δολάρια), προϊόντα πετρελαίου (3,6 δισεκατομμύρια δολάρια), άνθρακας, οπτάνθρακας (3,4 δισεκατομμύρια δολάρια), κομμένα και γυαλισμένα διαμάντια (2,6 δισεκατομμύρια δολάρια), ηλεκτρικά μηχανήματα (1,4 δισεκατομμύρια δολάρια), αεροσκάφη, διαστημόπλοια και ανταλλακτικά (1,3 δισεκατομμύρια δολάρια) και χρυσό (1,3 δισεκατομμύρια δολάρια).
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Και η Πορτογαλία ακυρώνει την αγορά 28 F-35 από τις ΗΠΑ
      Η ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ να απενεργοποιούν εξ αποστάσεως τα F-35 με τα άκρως συγκεντρωτικά συστήματα logistics ALIS και ODIN του μαχητικού, έχει αντιμετωπιστεί με σημαντική ανησυχία από πολλά ευρωπαϊκά κράτη
      Το υπουργείο Άμυνας της Πορτογαλίας ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2025 μια επαναξιολόγηση των σχεδίων εκσυγχρονισμού της πολεμικής αεροπορίας, με τον υπουργό Nuno Melo να ανακοινώνει την ακύρωση των σχεδίων για την προμήθεια 27 έως 28 μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35A στο πλαίσιο του προγράμματος εκσυγχρονισμού «Air Force 5.3».
      Η επιλογή του F-35 είχε προηγουμένως επιβεβαιωθεί τον Απρίλιο του 2024 από τον αρχηγό του επιτελείου της Πολεμικής Αεροπορίας πτέραρχο Joao Cartaxo Alves.
      Οι ανησυχίες σχετικά με την πολιτική αξιοπιστία των Ηνωμένων Πολιτειών υπό τη νέα κυβέρνηση του Donald Trump αναφέρθηκαν ως αιτίες δισταγμού σχετικά με την προμήθεια των F-35, με τον Melo να αναφέρει επίσης πιθανούς περιορισμούς στην ικανότητα της πορτογαλικής Πολεμικής Αεροπορίας να χειρίζεται το αεροσκάφος και να λαμβάνει συνεχή προμήθεια ανταλλακτικών.
      Γιατί διστάζουν οι Ευρωπαίοι με τα F -35
      Η ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ να απενεργοποιούν εξ αποστάσεως τα F-35 με τα άκρως συγκεντρωτικά συστήματα logistics ALIS και ODIN του μαχητικού, έχει αντιμετωπιστεί με σημαντική ανησυχία από πολλά ευρωπαϊκά κράτη.
      Ως εναλλακτική λύση για την αντικατάσταση του παλιού και απαρχαιωμένου στόλου των μαχητικών F-16AM/BM της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, το υπουργείο Άμυνας της χώρας έχει δείξει ενδιαφέρον για την προμήθεια σουηδικών μαχητικών Gripen E/F «4+ γενιάς».Ο Καναδάς, ο οποίος έχει ήδη κάνει παραγγελίες για το F-35A, έχει επιβεβαιωθεί ότι εξετάζει παρομοίως την προμήθεια του αεροσκάφους και την ακύρωση των προγραμματισμένων αγορών του αμερικανικού αεροσκάφους, γράφει το Military Watch Magazine.Καθώς η Πορτογαλία έχει έναν από τους μικρότερους αμυντικούς προϋπολογισμούς στη Δυτική Ευρώπη και παράλληλα με την Ισπανία έχει το χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην περιοχή, η προμήθεια ενός λιγότερο δαπανηρού μαχητικού μπορεί να θεωρηθεί επαρκής για τις μελλοντικές ανάγκες της χώρας.
      Αν και το F-35 έχει αξιολογηθεί σταθερά ως ένα πολύ πιο ικανό αεροσκάφος, το πολιτικό ρήγμα μεταξύ των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων συμμάχων τους θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο καμπής για το μέλλον του αεροσκάφους.
      Πηγή: bankingnews.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Ένα «ημερολόγιο», ένα χάρτης και μια τραγωδία...
      Harold Wilson, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, James Callaghan
      Το «ημερολόγιο» του Μακαρίου από Ακρωτήρι – Λονδίνο – Νέα Υόρκη 16.7.1974 – 22.7.1974
      Γράφει η Φανούλα Αργυρού*
      Μέρος Β’
      «Μετά Παρρησίας»…
      16 Ιουλίου 1974 – Οι Τούρκοι γνωστοποιούν στους Βρετανούς ότι δεν τους ενδιέφερε η αλλαγή των Ελλήνων αξιωματικών ήθελαν συντονισμένη δράση μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο( M. Soysal Συνταγματολόγος σύμβουλος Ετσεβίτ).
      16 Ιουλίου –Οι Βρετανοί ενεργοποιούν σχέδιο του 1972 για διάσωση Αρχιεπισκόπου …Το μεταφέρουν μαζί με τους υποστηρικτές του Νίκο Θρασυβούλου, Ανδρέα Νεοφύτου και Ανδρέα Ποταμίτη στη Μάλτα. Και ενώ ήδη βρισκόταν καθοδόν αεροπλάνο Comet προς Μάλτα γι΄αυτούς ο βρετανός ΥΠΕΞ Τζέιμς Κάλλαχαν (James Callaghan) δεν ήθελε το Μακάριο να πετάξει στο Λονδίνο το ίδιο βράδυ αλλά αργότερα αν ήταν δυνατό με πλοίο… Αναχώρησαν για Λονδίνο την επομένη.
      17 Ιουλίου – Έφθασαν στις 9.00 το πρωί στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Lyneham. Στη δημοσιογραφική ο Μακάριος τόνισε ότι ήθελε τους Έλληνες αξιωματικούς να φύγουν και πιέσεις πάνω στην ελληνική κυβέρνηση. Είπε στους αξιωματούχους του Φόρειν ΄Οφις που τον παρέλαβαν ότι η Εθνική Φρουρά δεν είχε συνταγματικό στάτους, σκεφτόταν η Κύπρος να μην έχει ΕΦ, ήθελε ψήφισμα από τον ΟΗΕ ότι ο ίδιος ήταν ο νομικά εκλεγμένος πρόεδρος της Κύπρου και που να καλεί την ελληνική κυβέρνηση να αποσύρει όλους τους αξιωματικούς και στρατιωτικά άρματά της…
      (Υπενθυμίζεται η διάλυση της Ε.Φ ήταν τουρκικό αίτημα προς τον Cyrus Vance το Νοέμβριο του 1967, τότε ο Μακάριος το απέρριπτε. Επίσης το υποστήριζε και ο ΄Υπ. Αρμοστής της Βρετανίας στην Κύπρο 4.12.1967.)
      Επικίνδυνες ψευδαισθήσεις Μακαρίου
      Ο Μακάριος δεν πίστευε τους είπε, ότι οι Τούρκοι είχαν οποιαδήποτε δικαιολογία για μονομερή επέμβαση. Παλαιότερα ήθελαν να επέμβουν για να αποτρέψουν την ένωση… όμως τώρα δεν ήταν κύριο θέμα αυτό. Τους εξιστόρησε πως έφυγε από το Προεδρικό προς Τρόοδος…*
      17 Ιουλίου – Συνάντηση Μακαρίου με Harold Wilson 2.30 μ.μ. συνοδευόμενος από τον ΄Υπ. Αρμοστή Κώστα Ασσιώτη. Ευχαρίστησε την βρετανική κυβέρνηση για τη διάσωσή του. Εξιστόρησε τα γεγονότα και όχι μόνον. Ο πρωθυπουργός εισηγήθηκε πως τα γεγονότα μπορούσε ένας να πει ότι είχαν κάποια χαρακτηριστικά εισβολής. Ο πρόεδρος Μακάριος συμφώνησε. Και έτσι θα μιλούσε στον ΟΗΕ…Ο πρωθυπουργός ρώτησε τον Αρχιεπίσκοπο πως έβλεπε την Τουρκία να ενεργεί. Θα μπορούσαν να πουν ότι είχαν κοινό συμφέρον στην αντιμετώπιση των δραστηριοτήτων της ΕΟΚΑ Β’. Ο Μακάριος είπε ότι οι τρείς κύριες δυνάμεις που μπορούσαν να πιέσουν την Ελλάδα ήταν οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Τουρκία. Ήταν αλήθεια ότι οι Τούρκοι είχαν συμφέρον σε μια ανεξάρτητη Κύπρο και αντιτίθονταν στην ένωση που ήταν ένα διχαστικό πρόβλημα για την ελληνική κοινότητα…*Από τα πρακτικά της συνάντησης Μακαρίου/Harold Wilson τι είπε στον Wilson  Από τα πρακτικά της συνάντησης Μακαρίου/Harold Wilson περί «ελληνικής εισβολής»
      Θα μπορούσαν να αρνηθούν να αποσύρουν τους αξιωματικούς των κάτι που θα τον προκαλούσε να χρησιμοποιήσει βία εναντίον τους ή να διαλύσει την Εθνική Φρουρά. Ή να τους απέσυραν πράγμα που θα τους ταπείνωνε. Αντίθετα προτίμησαν να κάνουν πραξικόπημα…Ο πρωθυπουργός ενημέρωσε τον Αρχιεπίσκοπο πως θα έβλεπε και τον Τούρκο πρωθυπουργό το ίδιο βράδυ. Ο πρόεδρος Μακάριος είπε ότι η άμεση ερώτηση ήταν: Ποια πρακτικά μέτρα μπορούσαν να παρθούν; Το τουρκικό ενδιαφέρον ήταν να μην γίνει η Κύπρος μέρος της Ελλάδας. Οι ελληνικές δηλώσεις εν τω μεταξύ ήταν καθαρά μη ικανοποιητικές, και πίστευε ότι οι Τούρκοι θα επέμεναν στην αποχώρηση των Ελλήνων αξιωματικών από την Εθνική Φρουρά… είπε ότι δεν ήταν σίγουρος αν άρεσε στους Τούρκους όμως πίστευε ότι τον προτιμούσαν από τον Σαμψών.
      18 Ιουλίου – O Μακάριος αναχώρησε για Νέα Υόρκη η ώρα 11 το πρωί και πριν την ομιλία του είδε την τουρκική αντιπροσωπεία (με εντολή Ετσεβίτ να τον προλάβαιναν να μην καταφερόταν εναντίον της Τουρκίας στην ομιλία του) και ευχαρίστησε την Τουρκία, ήταν ευγνώμων…(«Σημερινή» 12.7.1993).
      19 Ιουλίου – Ομιλία στον ΟΗΕ. Κατηγόρησε την Ελλάδα 7 φορές ως να έκανε εισβολή. Επανέλαβε ότι ο κίνδυνος από την Τουρκία ήταν λιγότερος από εκείνο των αξιωματικών…Επικαλέστηκε ότι κινδύνευαν και οι Τουρκοκύπριοι πράγμα που δεν αλήθευε και είχε ήδη διαψευσθεί…
      20 Ιουλίου – Ψήφισμα 353 (που έγραψαν οι Βρετανοί) δεν αναφέρει λέξη για τουρκική εισβολή, έντεχνα εννοεί να φύγουν τα ελληνικά στρατεύματα όπως ζήτησε ο Μακάριος…
      22 Ιουλίου – Ο Μακάριος μετά τα θαλασσώματά του με τους Βρετανούς σωτήρες έτρεξε στον Αμερικανό ΥΠΕΞ Χένρι Κίσινγκερ για βοήθεια…
      *Δεν γνώριζε τουλάχιστον από τον Ιανουάριο 1974 για τις ομοσπονδιακές προθέσεις Ετσεβίτ; Γιατί έδωσε στις 10 Ιουλίου στο Φόρειν ΄Οφις υπόμνημα «ανεφάρμοστη η ομοσπονδία»;
      Ο βρετανός στρατιωτικός ακόλουθος Στόκκερ από το 1972/73 τους είχε δώσει λεπτομερέστατες πληροφορίες για τα τουρκικά σχέδια ΕΙΣΒΟΛΗΣ (βιβλία Χρ. Βενιαμίν και Φ.Α.)  Από το βιβλίο Γ. Μάτση « Μετά Παρρησίας – για την Ιστορία και την Αλήθεια»
      Γιατί έστειλε την επιστολή προς Γκιζίκη; Όταν στενοί του συνεργάτες (Γεώργιος Χαραλάμπους και αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Α’) του είπαν «Για τ’ όνομα του Θεού μην την στείλεις» πως «μόνο ένας τρελός μπορούσε στείλει σε στρατιωτικό…επιστολή με τέτοιο περιεχόμενο». (Μαρτυρία Γ. Μάτση).
      Ο Μακάριος τουλάχιστον 3 φορές τόνισε ότι «ο κίνδυνος από τους Τούρκους ήταν λιγότερος από εκείνο από τους Έλληνες αξιωματικούς». Ήταν; Το τραγικό αποτέλεσμα το ζούμε εδώ και 50 χρόνια… Στον Έλληνα πρέσβη στην Κύπρο Ευστάθιο Λαγάκο όταν ο τελευταίος του έφερε πρόσκληση από την Αθήνα να συζητήσουν την κατάσταση την οποία ο Μακάριος απέρριψε
      Στον James Callaghan 17.7.1974 στο Φόρειν ΄ΟφιςΣτην ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ 19.7.1974.Αυτός ο χάρτης εκδόθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1974 πριν τις τουρκικές εισβολές του 1974 σε έκδοση κάρτ ποστάλ. Βρέθηκε στην κατοχή ενός Tούρκου αξιωματικού κατά τις δύο τουρκικές εισβολές
      Αυτά η «επιτροπή» της Βουλής τα αγνόησε προτίμησε πλαστά κουρελόχαρτα τάχα του ΝΑΤΟ…
      Πηγές από το Βρετανικό Εθνικό Αρχείο και βιβλίο γράφουσας «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019»
      Τα βρετανικά έγγραφα για το 1974 αποδεσμεύθηκαν 1.1.2005 και δημοσιεύθηκαν στην «Σημερινή» από την γράφουσα εντός του Ιανουαρίου 2005 και έκτοτε σε πολλά συνεχόμενα άρθρα και αναλύσεις με αναφορές σε βιβλία…
      *Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
      ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ 19/4/2025 onisilos.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η εις Άδου Κάθοδος του Χριστού και η Ανάσταση

       
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Η ιστορία του ξύλου του Τιμίου Σταυρού
      Το Τίμιο Ξύλο αποτελείται από κέδρο, πεύκο και κυπαρίσσι, το οποίο οι προσκυνητές των Αγίων Τόπων, το συναντούν και στις δύο μορφές του: την φυσική σαν δέντρο και στον Ι.Ν. της Αναστάσεως, σαν προσκύνημα, το εμποτισμένο Τίμιο Ξύλο, με τις θείες ρανίδες αίματος Του Σταυρωθέντος Χριστού. (Ζωντανό καθώς αφομοιώνει θαυμαστά, το φυσικό ξύλο από έτος σε έτος, οπότε δεν ελαττώνεται), Ζωοδόχο (γιατί δέχτηκε το Αίμα της Ζωής=Χριστός) και Ζωοπάροχο, εκ του πρώτου θαύματος (και όχι μόνο) στην ανεύρεσή του από την Αγία Ελένη, της αναστάσεως της νεκρής διερχόμενης Ιουδαίας).
      Σύμφωνα με μία ευλαβή παράδοση η προέλευση του ξύλου είναι η εξής.
      «Οι τρεις Άγγελοι, τούς οποίους εφιλοξένησε ό Αβραάμ εις τύπον της Αγίας Τριάδος, φεύγοντες «ελησμόνησαν» τάχα τάς ράβδους των εκεί, παρά τήν δρύν Μαμβρή….
      Ταύτας μετεχειρίσθη ή Σάρα επανειλημμένως ως ξύλα εις την φωτιάν όμως εκαπνίζοντο χωρίς να καίονται. Επειδή όμως είχαν μια ξεχωριστή ευωδία, ο Αβραάμ τα έβγαλε από τη φωτιά και τα φύλαξε σα θεόσταλτο δώρο.
      Όταν ό Λώτ μέθυσε εποίησε την αμαρτίαν με τας θυγατέρας του, ανανήψας υπήγεν εις τον θείον του Αβραάμ και εξωμολογήθη το κακόν που του συνέβη.
      Ό δε είπε μεγάλη η αμαρτία σου, τέκνον πλην λάβε αυτούς τους τρεις δαυλούς (τά ξύλα πού πέταξε ή Σάρα) φύτευσέ τα εις το υποδειχθέν μέρος και φέρε νερό από τον Ιορδάνη να τα ποτίζης∙ αν βλαστήσουν, σημείον ότι εδέχθη ο Θεός την μετάνοιάν σου καί σε συγχώρησε.
      Εποίησεν ούτως ο Λώτ και έφερε νερό από τον Ιορδάνην, όστις απέχει μιας ημέρας όδόν. ‘Αλλ’ ό διάβολος, μετασχηματισμένος άλλοτε μεν εις κεκοπιακότα διψασμένο οδοιπόρο, άλλοτε δε εις γέροντα ασθενή και άλλοτε εις γυναίκα πτωχήν καί δυστυχή, του έπινε το νερό καθ’ όδόν. Τον λυπήθηκεν ο Θεός και μίαν φοράν διέφυγε την συνάντησιν και πότισε μίαν μόνην φοράν τα ξύλα, τα οποία εβλάστησαν και ηνώθησαν εις το τρισύνθετον ξύλον πεύκη, κέδρος καί κυπάρισσος. Ό τόπος τούτου δεικνύεται εντός του Ναού της Μονής του Σταυρού εις τα προάστια της Ιερουσαλήμ.
      Όταν δε ο Σολομών, μετά χίλια σχεδόν έτη (1015—975 π.Χ.), ανήγειρε τόν Ναόν και όλοι οι άνθρωποι και η φύσις προσέφεραν στην οικοδομή του, εκόπηκε καί το δένδρον τούτο γι` αυτόν τον σκοπό.
      Όταν όμως επρόκειτο να χρησιμοποιηθή, όπου ετίθετο, ήταν άλλοτε μέν κοντό άλλοτε δέ μακρύ και τελικώς τό πέταξαν ως άχρηστον σε μία γωνία ειπόντες «κατηραμένον ξύλον».
      Καί όταν αι ιουδαίοι έτρεχον καί ζήτουσαν ξύλον δια την σταύρωσιν του Κυρίου, -εύρον προχείρως αυτό καί ήτο κατάλληλον και δια αύτου κατεσκευάσθη ο σταυρός του Χριστού.
      Πηγή: orthodoxianewsagency.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Το βάθος του ανταγωνισμού Ισραήλ - Τουρκίας στο τερέν της Συρίας

      Νίκος Μελέτης
      Παρά την προσφορά «μεσολάβησης» του Τραμπ και την πρώτη ισραηλινοτουρκική επαφή για τη Συρία, οι λόγοι που προκαλούν την ένταση μεταξύ των δύο χωρών, με επίδικο το μέλλον της Συρίας, παραμένουν.
      Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου άκουσε μάλλον με απογοήτευση, στην επίσκεψή του στο Οβάλ Γραφείο, τον Αμερικανό πρόεδρο – τουλάχιστον στη δημόσια τοποθέτησή του – να παρακάμπτει τις ανησυχίες του Ισραήλ για την τουρκική παρεμβατικότητα στη Συρία και την πρόθεση εγκατάστασης στρατιωτικών βάσεων στο έδαφός της.
      Αντί για την υποστήριξη που ανέμενε, ο κ. Νετανιάχου άκουσε τον Αμερικανό πρόεδρο, μετά από ένα λογύδριο υπέρ του Ερντογάν, να αρκείται σε μια δήλωση ότι μπορεί, εάν χρειαστεί, να μεσολαβήσει μεταξύ των δύο χωρών.
      Αυτό φυσικά ενθαρρύνει την Τουρκία, η οποία θεωρεί ότι με τη δήλωση αυτή μπήκε «φρένο» στο casus belli του Ισραήλ σε περίπτωση εγκατάστασης τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων στο συριακό έδαφος.
      Οι δύο χώρες, μετά την προτροπή του Ν. Τραμπ, απέστειλαν απεσταλμένους τους στο Μπακού, που συναντήθηκαν με σκοπό να διαμορφώσουν έναν μηχανισμό αποφυγής θερμής έντασης πάνω από τη Συρία, στα πρότυπα του μηχανισμού που είχε εφαρμόσει η Τουρκία με τη Ρωσία στη Βόρεια Συρία, αλλά και το Ισραήλ με τη Ρωσία. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι επαφές αυτές δεν οδήγησαν σε αποτέλεσμα και πιθανότατα θα επαναληφθούν.
      Το ενδεχόμενο μεταφοράς των τουρκικών S-400 στη Συρία, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας για επιστροφή της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35, θα καθιστούσε το Ισραήλ αδύναμο στην απόκρουση επιθέσεων αλλά και στη χρήση του εναέριου χώρου της Συρίας εναντίον του Ιράν. Επίσης, ένα καθεστώς με ισλαμικό DNA, που θα έχει ενισχυθεί στρατιωτικά και θα ελέγχεται από την Τουρκία και τον Τ. Ερντογάν, αποτελεί στρατηγική απειλή για τα συμφέροντα του Ισραήλ.
      Όμως τις τελευταίες ημέρες αναπτύχθηκε μια άλλη θεωρία από την Τουρκία, που επιχειρεί να νομιμοποιήσει ουσιαστικά την ανάπτυξη τουρκικών δυνάμεων στη Συρία αλλά και τη δημιουργία αεροπορικής βάσης.
      Ο Υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν έχει ανακοινώσει ότι η Τουρκία, η Συρία, η Ιορδανία, ο Λίβανος και το Ιράκ θα αποτελέσουν μια πλατφόρμα για την ασφάλεια των συνόρων και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
      Τούρκοι αξιωματούχοι ανέφεραν ότι ο πόλεμος εναντίον του ISIS, τον οποίο φιλοδοξούν να αναλάβουν η Τουρκία μαζί με το Ιράκ, την Ιορδανία και τη Συρία, απαιτεί την παρουσία στρατιωτικών και αεροπορικών δυνάμεων στο έδαφος της Συρίας.
      Αυτό πιθανότατα είναι και το «δώρο» που θέλει να προσφέρει στον Αμερικανό πρόεδρο Τραμπ ο Τ. Ερντογάν, καθώς μια τέτοια πρωτοβουλία όχι μόνο θα του προσφέρει τη δυνατότητα να επεκτείνει την επιρροή του στη Συρία και να εγκαταστήσει τουρκικές δυνάμεις, αλλά ταυτόχρονα θα απαλλάξει τον Αμερικανό πρόεδρο από τον πονοκέφαλο της διατήρησης αμερικανικών δυνάμεων στη Συρία για την αντιμετώπιση του ISIS.
      Για την Τουρκία, μια τέτοια εξέλιξη αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία, καθώς έτσι θα εξαλειφθεί το βασικό επιχείρημα πάνω στο οποίο στηρίχθηκε και συνεχίζεται η αμερικανική υποστήριξη των Κούρδων στη βορειοανατολική Συρία.
      Στην Τουρκία υπάρχει μεγάλη ανησυχία για τις εξελίξεις στη Συρία, καθώς μετά την παρέμβαση του Ισραήλ –που έχει εισχωρήσει σε περιοχές νότια της Δαμασκού και φυσικά στη «νεκρή ζώνη»– έχουν πυροδοτηθεί σενάρια για τον επονομαζόμενο «διάδρομο του Αβραάμ».
      Σύμφωνα με τα σενάρια αυτά, το Ισραήλ, με την υποστήριξη που προσφέρουν οι Κούρδοι αλλά και την ασφυκτική πίεση που ασκεί στη Δαμασκό, επιδιώκει να αποκαταστήσει απευθείας επαφή των περιοχών της Συρίας που τώρα ελέγχει μέσω ενός διαδρόμου στη νότια Συρία, ο οποίος θα την ενώνει με την περιοχή που ελέγχουν σήμερα οι Κούρδοι.
      Αυτό θα είναι ένα πρώτο βήμα ουσιαστικά για την καντονοποίηση της Συρίας και επιβολή ενός ομοσπονδιακού μοντέλου επί του εδάφους – κάτι το οποίο αποτελεί «κόκκινο πανί» για την Τουρκία, καθώς ουσιαστικά θα οδηγήσει σε τετελεσμένα με τη διατήρηση της αυτόνομης κουρδικής περιοχής.
      Για το Ισραήλ, ο διάδρομος αυτός προσφέρει πρόσβαση σε ζωτικούς ενεργειακούς πόρους και γεωργικά προϊόντα, ενώ παράλληλα μετριάζει τις υπαρξιακές απειλές για την ασφάλειά του.
      Ταυτόχρονα, όμως, αναβιώνουν και οι θεωρίες για επιδίωξη του Ισραήλ για την αναβίωση των «βιβλικών συνόρων», που αποδίδουν στο Ισραήλ εδάφη της Συρίας, του Ιράκ, αλλά και της Τουρκίας.
      Στην αντιπαράθεση αυτή Τουρκίας - Ισραήλ είναι προφανές ότι όλοι αναμένουν και τις επιλογές του Ν. Τραμπ, ο οποίος εντός του Μαΐου αναμένεται να επισκεφθεί τις χώρες του Κόλπου, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες που δεν έχουν διαψευστεί, είναι πιθανό να συμπεριλάβει και την Άγκυρα στους σταθμούς της περιοδείας του.
      Για το Ισραήλ πάντως, η παρουσία και επέκταση της επιρροής της Τουρκίας στη Συρία αποτελεί «κόκκινη γραμμή», εφόσον συνοδευτεί και με στρατιωτική παρουσία και τη δημιουργία στρατιωτικής βάσης. Από την πρώτη στιγμή το Ισραήλ έχει δείξει τις διαθέσεις του με τους βομβαρδισμούς στην αεροπορική βάση T-4 στην Παλμύρα, όπου – σύμφωνα με πληροφορίες – υπήρχε πρόθεση της Τουρκίας να τη μετατρέψει σε δική της αεροπορική βάση.
      Όσο οι επαφές μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας δεν οδηγούν σε αποτέλεσμα, είναι προφανές ότι οποιαδήποτε δραστηριότητα της τουρκικής αεροπορίας στον εναέριο χώρο της Συρίας θα θεωρηθεί ως απειλή από το Ισραήλ, το οποίο και θα απαντήσει. Και τουλάχιστον σε επίπεδο αεροπορικής ισχύος, η Τουρκία δεν μπορεί να αμφισβητήσει ούτε να απειλήσει τη σαφή υπεροχή του Ισραήλ, τόσο με τα υπερσύγχρονα και δοκιμασμένα σε πραγματικές συνθήκες αεροπορικά συστήματα, όσο φυσικά και με τα F-35.
      Τα συμφέροντα των δύο χωρών στη Συρία και οι στρατηγικές επιδιώξεις τους φαίνονται διαμετρικά αντίθετα, με τις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις να έχουν ήδη δηλητηριαστεί λόγω της στήριξης σε Χαμάς και Χεζμπολάχ, αλλά και της προώθησης του αντιισραηλινού μετώπου στον μουσουλμανικό κόσμο και της αναθεωρητικής, επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας στην περιοχή. Η διατήρηση της έντασης στις σχέσεις είναι το πιο πιθανό σενάριο.
      Πηγή: liberal.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Τρισδιάστατη περιήγηση στον Ναό της Αναστάσεως και τον Πανάγιο Τάφο

      Ο παρακάτω Σύνδεσμος έχει φωτογραφικό υλικό 360 μοιρών ώστε δίνει την αίσθηση της *ζωντανής επίσκεψης στα μέρη που διαδραματίστηκαν τα φρικτά γεγονότα των ημερών.* Μπορείτε να Περιηγηθείτε στον Πανάγιο Τάφο στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως σαν να περπατούσατε εκεί! Υπάρχει ένα πλήκτρο, το οποίο βλέπετε στην παραπάνω φωτογραφία, το οποίο κάνει αυτόματη περιήγηση. Επίσης μπορείτε με το άγγιγμα της οθόνης ή με του ποντικιού (σε υπολογιστή) να ρυθμίσετε εσείς την κατεύθυνση της πορείας σας. Εύκολα όμως μπορείτε να χαθείτε! Οποιαδήποτε στιγμή πατήστε το πλήκτρο περιήγησης και συνεχίζει από εκεί που είστε! Επίσης μπορείτε να κάνετε μεγέθυνση σε όλα. Να τα δείτε με εξαιρετική λεπτομέρεια... 
      Πατήστε ΕΔΩ!
      Πηγή: Ι.Ν. Αγ. Γεωργίου Πόρου
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      Το Πάσχα μέσα από τις μνήμες μίας Κωνσταντινουπολίτισσας
      Πάσχα στὴ Κωνσταντινούπολη, στὰ γαλάζια νερὰ τοῦ Βοσπόρου, σὲ μία πόλη ὄνειρο. Πόσο διαφορετικὸ μπορεῖ νὰ εἶναι ἀπὸ τὸ Πάσχα στὴν Ἑλλάδα; Μία Κωνσταντινουπολίτισσα, ἡ κ. Μαίρη Μαυρομμάτη, ποὺ ἦρθε στὴν Ἑλλάδα στὰ μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ ’60, περιγράφει τὸ Πάσχα τῶν Ἑλλήνων τῆς Πόλης, ὅπως τὸ ἔζησε ἡ ἴδια γιὰ δεκαετίες. «Ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα στὴν Πόλη ἄρχιζε με αυστηρὴ νηστεία ποὺ τελείωνε τὸ Μεγάλο Σάββατο. Τρώγαμε νερόβραστα φαγητά. Στὸ τραπέζι κυριαρχοῦσαν οἱ ἐλιές, ὁ ταραμάς, τὰ λαχανικά, τὰ ὄσπρια, τὸ χοσάφι, δηλαδὴ ἡ κομπόστα ἀπὸ ξερὰ φροῦτα, ξερὰ βερίκοκα, δαμάσκηνα, σταφίδες. Οἱ φακὲς ἦταν τὸ φαγητὸ τῆς Μεγάλης Πέμπτης καὶ ὅσοι μεταλάμβαναν, συνήθως τὰ παιδιά, τὶς ἔτρωγαν μὲ λάδι.Οἱ νοικοκυρὲς ἀπὸ τη Μεγάλη Δευτέρα αρχιζαν τὶς προετοιμασίες γιὰ τὸ Πάσχα. Τὰ πρωινὰ καθάριζαν καὶ συγύριζαν τὰ σπίτια καὶ κάθε ἀπόγευμα, ὅλη τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα, πήγαιναν στὴν ἐκκλησία.
      Τη Μεγάλη Πέμπτη εβαφαν αὐγὰ καὶ μαγείρευαν φακές. Τὸ πρῶτο αὐγὸ ποὺ ἔβαφαν κόκκινο τὸ ἔβαζαν στὸ εἰκονοστάσι καὶ πετοῦσαν αὐτὸ ποὺ εἶχαν ἀπὸ τὸ προηγούμενο Πάσχα στὴ θάλασσα -ὄχι στὰ σκουπίδια. Τὰ σπιτικὰ πολίτικα τσουρέκια τὰ ζύμωναν μὲ....μαστίχα καὶ μαχλέπι καὶ κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ψησίματος μοσχοβολοῦσε ὅλο τὸ σπίτι. 
      Τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωὶ οἱ πιστοὶ μάζευαν λουλούδια γιὰ τὸν στολισμὸ τοῦ Ἐπιταφίου. Γαρύφαλλα, βιολέτες, κρίνοι, μοσχοβολοῦσαν μέσα στοὺς ναούς. Στὴ συνέχεια, οἱ πιστοὶ παρακολουθοῦσαν τὴν Ἀποκαθήλωση καὶ μετὰ προσκυνοῦσαν σὲ ἑπτὰ ἐκκλησίες τοὺς Ἐπιταφίους, περνώντας τρεῖς φορὲς κάτω ἀπὸ τὸ κουβούκλιο.
      Ἐπίσης, οἱ Ρωμιοὶ πήγαιναν στὴν ἐκκλησία τῶν Ταξιαρχῶν, στὸν Μπαλατά, σὲ μία περιοχὴ κοντὰ στὸ Πατριαρχεῖο, γιὰ νὰ περάσουν ἀπὸ τὴ ζουλόπετρα: ἀπὸ μία τρύπα στὸν τοῖχο τῆς ἐκκλησίας ποὺ «βγάζει» σὲ ἕνα μικρὸ δωμάτιο. Περνοῦσαν τρεῖς φορὲς ἀπὸ τὴ ζουλόπετρα γιὰ νὰ ἔχουν καλὴ τύχη.
      Ἐξάλλου, ἡ Μεγάλη Παρασκευὴ ἦταν ἡ μέρα τοῦ νεκροταφείου. Οἱ πιστοὶ πήγαιναν στοὺς τάφους γιὰ νὰ κάνουν τρισάγιο γιὰ τὴν ἀνάπαυση τῶν ψυχῶν. Αὐτὴ τὴ μέρα οἱ νοικοκυρὲς δὲν ἔκαναν δουλειὲς στὸ σπίτι. Ἀναβαν μόνο τὸ καντήλι τοῦ σπιτιοῦ καὶ θυμίαζαν. Τὸ βράδυ τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς ἡ περιφορὰ τοῦ Ἐπιταφίου γινόταν στὸ προαύλιο τῆς ἐκκλησίας. Πρέπει νὰ πῶ ὅτι στὴν Ἀθήνα τοῦ ’60 εἶδα γιὰ πρώτη φορὰ ἀνθρώπους νὰ παρακολουθοῦν ἀπὸ τὰ καφενεῖα καὶ ἀπὸ τὰ ἀνοικτὰ καταστήματα τὴν περιφορὰ τοῦ Ἐπιταφίου καὶ μοῦ χρειάστηκε πολὺς χρόνος γιὰ νὰ συνηθίσω τὸ θέαμα αὐτό. 
      Στὴν Κωνσταντινούπολη, τὸ πρωὶ τοῦ Μεγάλου Σαββάτου οι πιστοὶ μεταλάμβαναν. Οἱ νοικοκυρὲς μέχρι τὸ ἀπόγευμα τελείωναν τὶς προετοιμασίες γιὰ τὴν Ἀνάσταση και το βράδυ τοῦ Σαββάτου πηγαιναν οἰκογενειακῶς στὴν ἐκκλησία γιὰ νὰ πάρουν τὸ Ἅγιο Φῶς. Μετὰ τὸ «δεῦτε λάβετε φῶς» ἀναβαμε τὴ λαμπάδα μας ἀπὸ τὴ λαμπάδα τοῦ δεσπότη καὶ ἀκολουθοῦσε τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» ποὺ ἔψαλλαν ὅλοι μαζὶ οἱ πιστοί. Ἔχοντας πάρει τὸ Ἅγιο Φῶς, γυρίζαμε σπίτι σταυρώναμε τρεῖς φορὲς τὸ πάνω ξύλο τῆς κάσας τῆς ἐξώπορτας καὶ ἀναβαμε τὸ καντήλι. 
      Στὸ σπίτι περίμενε τὸ στρωμένο τραπέζι μὲ πρῶτο πιάτο τὴ σούπα μὲ ζωμὸ κότας ἢ ἀρνίσιου κρέατος μὲ ρύζι καὶ αὐγολέμονο. Σὲ κάποια σπίτια ἔτρωγαν μαγειρίτσα, σύμφωνα μὲ τὸ ἑλληνικὸ ἔθιμο. Στὸ δεῖπνο τσουγκρίζαμε πρῶτα τὰ κόκκινα αὐγὰ ποὺ τὰ συνόδευε μαρουλοσαλάτα μὲ φρέσκο κρεμμυδάκι καὶ μπόλικο ἄνιθο. Τυρὶ -συνήθως κασέρι- τσουρέκι καὶ παστουρμὰς εἶχαν τὴν τιμητική τους. 
      Το μεσημέρι τῆς Ἀναστασης οι νοικοκυρὲς στόλιζαν τὸ γιορτινὸ τραπέζι μὲ λευκὰ τραπεζομάντηλα, κολλαριστὲς πετσέτες, καλὰ σερβίτσια, καὶ κρυστάλλινα ποτήρια. Στὸ κέντρο τοῦ τραπεζιοῦ κυριαρχοῦσαν τὰ κόκκινα αὐγὰ καὶ μεταξύ τους ὑπῆρχαν καὶ κάποια, βαμμένα μὲ κρεμμυδότσουφλα, ποὺ εἶχαν χρῶμα κεραμιδί. Τὸ γεῦμα ἄρχιζε μὲ τσούγκρισμα αὐγῶν, ἀκολουθοῦσαν τὰ ὀρεκτικὰ -ντολμαδάκια γιαλαντζὶ μὲ μπόλικο δυόσμο καὶ ἄνιθο, ἡ μαρουλοσαλάτα, οἱ ἀγκινάρες καὶ ἄλλοι πολίτικοι μεζέδες, ὅπως σουτζούκια, τυρί, συνήθως κασέρι, καπνιστὴ γλώσσα, ρωσικὴ σαλάτα. Κυρίως πιάτο ἦταν τὸ φουρνιστό, δηλαδὴ ἀρνάκι μὲ πατάτες στρογγυλές, φρέσκες, μὲ φρέσκια σάλτσα ντομάτας, ψημένο στὸ φοῦρνο. Ἀκολουθοῦσαν τὸ ἐπιδόρπιο, τὰ φροῦτα καὶ ὁ μπακλαβάς. Στὶς 4 τὸ ἀπόγευμα πηγαίναμε στὴν ἐκκλησία γιὰ τὴ δεύτερη Ἀνάσταση, ὅπου διάκος καὶ παπάδες διάβαζαν τὸ Εὐαγγέλιο σὲ πολλὲς ξένες γλῶσσες. 
      Ἔτσι ἔκλεινε ὁ κύκλος τῆς μεγάλης γιορτῆς τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν Κωνσταντινούπολη».
      Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ orthodoxia-ellhnismos.gr
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶
    • Συνέχεια Άρθρου ▼
      ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

      Αντί άλλης Πασχαλινής ευχής, θα σας μεταφέρω τα χαρμόσυνα αναστάσιμα βιώματα του Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, όπως τα έζησα μία Τρίτη Διακαινησίμου στο κελλάκι του. Πήγα να τον δω σαν γιατρός. Μετά την καρδιολογική εξέταση και το συνηθισμένο καρδιογράφημα, με παρεκάλεσε να μη φύγω. Κάθησα στο σκαμνάκι κοντά στο κρεβάτι του. Έλαμπε από χαρά το πρόσωπό του. Με ρώτησε:  -Ξέρεις το τροπάριο που λέει “Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν…”;  -Ναί, γέροντα, το ξέρω.  -Πες το.  Άρχισα γρήγορα γρήγορα. “Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, Άδου την καθαίρεσιν, άλλης βιοτής, της αιωνίου, απαρχήν· και σκιρτώντες υμνούμεν τον αίτιον, τον μόνον ευλογητόν των πατέρων Θεόν και υπερένδοξον”.  -Το κατάλαβες;  -Ασφαλώς το κατάλαβα. Νόμισα πως με ρωτάει για την ερμηνεία του. Έκανε μία απότομη κίνηση του χεριού τουύ και μου είπε:  -Τίποτε δεν κατάλαβες, βρε Γιωργάκη! Εσύ το είπες σαν βιαστικός ψάλτης… Άκου τι φοβερά πράγματα λέει αυτό το τροπάριο: Ο Χριστός με την Ανάστασή Του δεν μας πέρασε απέναντι από ένα ποτάμι, από ένα ρήγμα γης, από μία διώρυγα, από μία λίμνη η από την Ερυθρά θάλασσα. Μας πέρασε απέναντι από ένα χάος, από μία άβυσσο, που ήταν αδύνατο να την περάσει ο άνθρωπος μόνος. Αιώνες περίμενε αυτό το πέρασμα, αυτό το Πάσχα. Ο Χριστός μας πέρασε από τον θάνατο στη ζωή. Γι’ αυτό σήμερα “θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, άδου την καθαίρεσιν”. Χάθηκε ο θάνατος. Το κατάλαβες; Σήμερα γιορτάζουμε την “απαρχή” της “άλλης βιοτής, της αιωνίου” ζωής κοντά Του. Μίλαγε με ενθουσιασμό και βεβαιότητα. Συγκινήθηκε. Σιώπησε λίγο και συνέχισε πιο δυνατά:  -Τώρα δεν υπάρχει χάος, θάνατος, νέκρωση, άδης. Τώρα όλα χαρά, χάρις στην Ανάσταση του Χριστού μας. Αναστήθηκε μαζί Του η ανθρώπινη φύση. Τώρα μπορούμε και μείς να αναστηθούμε, να ζήσουμε αιώνια κοντά Του… Τι ευτυχία η Ανάσταση! “Και σκιρτώντες υμνούμεν τον αίτιον”. Έχεις δεί τα κατσικάκια τώρα την άνοιξη να χοροπηδούν πάνω στο γρασίδι· να τρώνε λίγο από τη μάνα τους και να χοροπηδούν ξανά; Αυτό είναι το σκίρτημα, το χοροπήδημα. Έτσι έπρεπε και μείς να χοροπηδούμε από χαρά ανείπωτη για την Ανάσταση τον Κυρίου και τη δική μας.  Διέκοψε πάλι το λόγο του. Ανέπνεα μία ευφρόσυνη ατμόσφαιρα.  -Μπορώ να σου δώσω μία συμβουλή; συνέχισε. Σε κάθε θλίψη σου, σε κάθε αποτυχία σου να συγκεντρώνεσαι μισό λεφτό στον εαυτό σου και να λες αργά αργά αυτό το τροπάριο. Θα βλέπεις ότι το μεγαλύτερο πράγμα στη ζωή σου -και στη ζωή του κόσμου όλου- έγινε. Η Ανάσταση του Χριστού, η σωτηρία μας. Και θα συνειδητοποιείς ότι η αναποδιά που σου συμβαίνει είναι πολύ μικρή για να χαλάσει τη διάθεσή σου.  Μου ’σφίξε το χέρι, λέγοντας:  -Σου εύχομαι να “σκιρτάς” από χαρά, κοιτάζοντας πίσω σου το χάος από το οποίο σε πέρασε ο Αναστάς Κύριος, “ο μόνος ευλογητός των Πατέρων”… Ψάλε τώρα και το “Χριστός Ανέστη”.  Υστερόγραφο δικό μου: “Αληθώς Ανέστη”.  
      Κείμενο του καθηγητή καρδιολογίας Γεωργίου Παπαζάχου (1935-2001) δημοσιευμένο στο βιβλίο “Πάσχα το τερπνόν” των εκδόσεων Ακρίτας
      Oι περισσότεροι διαβάζουν και ΕΔΩ...

      Σύνδεσμος άρθρου ⤶


    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
    ×